आ तू न॑ इन्द्र म॒द्र्य॑ग्घुवा॒नः सोम॑पीतये।हरि॑भ्यां याह्यद्रिवः॥ ३.०४१.०१

स॒त्तो होता॑ न ऋ॒त्विय॑स्तिस्ति॒रे ब॒र्हिरा॑नु॒षक्।अयु॑ज्रन्प्रा॒तरद्र॑यः॥ ३.०४१.०२

इ॒मा ब्रह्म॑ ब्रह्मवाहः क्रि॒यन्त॒ आ ब॒र्हिः सी॑द।वी॒हि शू॑र पुरो॒ळाश॑म्॥ ३.०४१.०३

रा॒र॒न्धि सव॑नेषु ण ए॒षु स्तोमे॑षु वृत्रहन्।उ॒क्थेष्वि॑न्द्र गिर्वणः॥ ३.०४१.०४

म॒तय॑ सोम॒पामु॒रुं रि॒हन्ति॒ शव॑स॒स्पति॑म्।इन्द्रं॑ व॒त्सं न मा॒तर॑॥ ३.०४१.०५

स म॑न्दस्वा॒ ह्यन्ध॑सो॒ राध॑से त॒न्वा॑ म॒हे।न स्तो॒तारं॑ नि॒दे क॑रः॥ ३.०४१.०६

व॒यमि॑न्द्र त्वा॒यवो॑ ह॒विष्म॑न्तो जरामहे।उ॒त त्वम॑स्म॒युर्व॑सो॥ ३.०४१.०७

मारे अ॒स्मद्वि मु॑मुचो॒ हरि॑प्रिया॒र्वाङ्या॑हि।इन्द्र॑ स्वधावो॒ मत्स्वे॒ह॥ ३.०४१.०८

अ॒र्वाञ्चं॑ त्वा सु॒खे रथे॒ वह॑तामिन्द्र के॒शिना॑।घृ॒तस्नू॑ ब॒र्हिरा॒सदे॑॥ ३.०४१.०९