विश्वास-प्रस्तुतिः
सङ्ग्रामे समुपोळ्हे राजानं सन्नाहयेत् १
Oldenberg
- When a battle is beginning, (the royal Purohita) should cause the king to put on his armour (in the following way).
मूलम्
सङ्ग्रामे समुपोळ्हे राजानं सन्नाहयेत् १
विश्वास-प्रस्तुतिः
आ त्वाहार्षमन्तरेधीति पश्चाद्रथस्यावस्थाय २
Oldenberg
2 1 . (The Purohita) stations himself to the west of (the king’s) chariot with (the hymn?), ‘I have brought thee hither; be here’ (Rig-veda X, 173).
मूलम्
आ त्वाहार्षमन्तरेधीति पश्चाद्रथस्यावस्थाय २
विश्वास-प्रस्तुतिः
जीमूतस्येव भवति प्रतीकमिति कवचं प्रयच्छेत् ३
Oldenberg
- With (the verse), ‘Like a thunder-cloud is his countenance’ (Rig-veda VI, 75, 1), he should tender the coat of mail to him.
मूलम्
जीमूतस्येव भवति प्रतीकमिति कवचं प्रयच्छेत् ३
विश्वास-प्रस्तुतिः
उत्तरया धनुः ४
Oldenberg
- With the following (verse) the bow.
मूलम्
उत्तरया धनुः ४
विश्वास-प्रस्तुतिः
उत्तरां वाचयेत् ५
Oldenberg
- The following (verse) he should cause him to repeat.
मूलम्
उत्तरां वाचयेत् ५
विश्वास-प्रस्तुतिः
स्वयञ्चतुर्थीं जपेत् ६
Oldenberg
- He should murmur himself the fourth.
मूलम्
स्वयञ्चतुर्थीं जपेत् ६
विश्वास-प्रस्तुतिः
पञ्चम्येषुधिं प्रयच्छेत् ७
Oldenberg
- With the fifth he should tender the quiver to him.
मूलम्
पञ्चम्येषुधिं प्रयच्छेत् ७
विश्वास-प्रस्तुतिः
अभिप्रवर्तमाने षष्ठीम् ८
Oldenberg
- When (the king) starts, the sixth.
मूलम्
अभिप्रवर्तमाने षष्ठीम् ८
विश्वास-प्रस्तुतिः
सप्तम्याश्वान् ९
Oldenberg
- The seventh (he recites) over the horses.
मूलम्
सप्तम्याश्वान् ९
विश्वास-प्रस्तुतिः
अष्टमीमिषूनवेक्षमाणं वाचयति १०
Oldenberg
- The eighth he should cause (the king) to repeat while looking at the arrows;
मूलम्
अष्टमीमिषूनवेक्षमाणं वाचयति १०
विश्वास-प्रस्तुतिः
अहिरिव भोगैः पर्येति बाहुमिति तलं नह्यमानम् ११
Oldenberg
- (The verse), ‘Like a serpent it encircles the arm with its windings’ (Rig-veda VI, 75, 14), when he ties to his arm the leather (by which the arm is protected against the bow-string).
मूलम्
अहिरिव भोगैः पर्येति बाहुमिति तलं नह्यमानम् ११
विश्वास-प्रस्तुतिः
अथैनं सारयमाणमुपारुह्याभीवर्तं वाचयति प्र यो वां मित्रावरुणेति च द्वे १२
Oldenberg
12 2 . He then mounts up to (the king on his chariot), while he is driving, and causes him to repeat the Abhīvarta hymn (Rig-veda X, 174) and the two verses, ‘He who, Mitra and Varuṇa’ (Rig-veda VIII, 101, 3 seq.).
मूलम्
अथैनं सारयमाणमुपारुह्याभीवर्तं वाचयति प्र यो वां मित्रावरुणेति च द्वे १२
विश्वास-प्रस्तुतिः
अथैनमन्वीक्षेताप्रतिरथशाससौपर्णैः १३
Oldenberg
13 3 . He then should look at him with the Apratiratha, Śāsa, and Sauparṇa hymns.
मूलम्
अथैनमन्वीक्षेताप्रतिरथशाससौपर्णैः १३
विश्वास-प्रस्तुतिः
प्रधारयन्तु मधुनो घृतस्येत्येतत् सौपर्णम् १४
Oldenberg
14 4 . The Sauparṇa is (the hymn), ‘May the streams of honey and ghee flow forwards.’
मूलम्
प्रधारयन्तु मधुनो घृतस्येत्येतत् सौपर्णम् १४
विश्वास-प्रस्तुतिः
सर्वा दिशोऽनुपरीर्यायात् १५
Oldenberg
- (The king) should drive (in his chariot successively) to all quarters (of the horizon).
मूलम्
सर्वा दिशोऽनुपरीर्यायात् १५
विश्वास-प्रस्तुतिः
आदित्यमौशनसं वावस्थाय प्रयोधयेत् १६
Oldenberg
- He should commence the battle in the line of battle invented by Āditya or by Uśanas.
मूलम्
आदित्यमौशनसं वावस्थाय प्रयोधयेत् १६
विश्वास-प्रस्तुतिः
उपश्वासय पृथिवीमुत द्यामिति तृचेन दुन्दुभिमभिमृशेत् १७
Oldenberg
17 5 . He should touch the drum with the three verses, ‘Fill earth and heaven with thy roar’ (Rig-veda VI, 47, 29 seqq.).
मूलम्
उपश्वासय पृथिवीमुत द्यामिति तृचेन दुन्दुभिमभिमृशेत् १७
विश्वास-प्रस्तुतिः
अवसृष्टा परापतेतीषून्विसर्जयेत् १८
Oldenberg
- With (the verse), ‘Shot off fall down’ (Rig-veda VI, 75, 16), he should shoot off the arrows.
मूलम्
अवसृष्टा परापतेतीषून्विसर्जयेत् १८
विश्वास-प्रस्तुतिः
यत्र बाणाः सम्पतन्तीति यध्यमानेषु जपेत् १९
Oldenberg
19 6 . ‘Where the arrows fly’ (l.l. v. 17) - this (verse) he should murmur while they are fighting.
मूलम्
यत्र बाणाः सम्पतन्तीति यध्यमानेषु जपेत् १९
विश्वास-प्रस्तुतिः
संशिष्याद्वा संशिष्याद्वा २०
Oldenberg
- Or he should teach (the king the texts mentioned). Or he should teach (the king).
End of the Third Adhyāya.
मूलम्
संशिष्याद्वा संशिष्याद्वा २०
इति तृतीयोऽध्यायः
-
12, 2. According to Nārāyaṇa the Pratīka here signifies not the verse, but the whole hymn, though a whole Pāda is given (comp. Śrauta-sūtra I, 1, 17). ↩︎
-
The Abhīvarta hymn begins with the word abhīvartena, and is ascribed to Abhīvarta Āṅgirasa. ↩︎
-
The Apratiratha hymn is Rig-veda X, 103 (ascribed to Apratiratha Aindra); the Śāsa, X, 152 (ascribed to Sāsa Bhāradvāja). On the Sauparṇa, see the next Sūtra. ↩︎
-
This hymn is not found in any Vedic Saṃhitā, as far s I know, nor does it occur in the Suparṇādhyāya. I have followed Prof. Stenzler’s conjecture pra dhārā yantu instead of pradhārayantu, which is confirmed by Sāyaṇa’s note on Aitareya Brāhmaṇa VI, 25, 7; VIII, 10, 4 (pp. 365, 399 ed. Aufrecht). ↩︎
-
17, 18. According to Nārāyaṇa the subject is the king. ↩︎
-
Here the subject is the Purohita. ↩︎