विश्वास-प्रस्तुतिः
उक्तं गृहप्रपदनम् १
Oldenberg
1 1 . It has been declared how he should enter the house (when returning from a journey).
मूलम्
उक्तं गृहप्रपदनम् १
विश्वास-प्रस्तुतिः
बीजवतो गृहान् प्रपद्येत २
Oldenberg
- The house, when he enters it, should be provided with seed-corn.
मूलम्
बीजवतो गृहान् प्रपद्येत २
विश्वास-प्रस्तुतिः
क्षेत्रं प्रकर्षयेदुत्तरैः प्रोष्ठपदैः फाल्गुनीभी रोहिण्या वा ३
Oldenberg
3 2 . He should have his field ploughed under the Nakṣatras Uttarāḥ Proṣṭhapadās, (Uttarāḥ) Phālgunyas, or Rohiṇī.
मूलम्
क्षेत्रं प्रकर्षयेदुत्तरैः प्रोष्ठपदैः फाल्गुनीभी रोहिण्या वा ३
विश्वास-प्रस्तुतिः
क्षेत्रस्यानुवातं क्षेत्रस्य पतिना वयमिति प्रत्यृचं जुहुयाज्जपेद्वा ४
Oldenberg
- In order that the wind may blow to him from the field, he should offer oblations with the hymn, ‘Through the lord of the field’ (Rig-veda IV, 57), verse by verse, or he should murmur (that hymn).
मूलम्
क्षेत्रस्यानुवातं क्षेत्रस्य पतिना वयमिति प्रत्यृचं जुहुयाज्जपेद्वा ४
विश्वास-प्रस्तुतिः
गाः प्रतिष्ठमाना अनुमन्त्रयेत मयोभूर्वातो अभिवातूस्रा इति द्वाभ्याम् ५
Oldenberg
5 3 . He should speak over the cows when they go away, the two verses, ‘May refreshing wind blow over the cows’ (Rig-veda X, 169, I seq.).
मूलम्
गाः प्रतिष्ठमाना अनुमन्त्रयेत मयोभूर्वातो अभिवातूस्रा इति द्वाभ्याम् ५
विश्वास-प्रस्तुतिः
आयतीः यासामूधश्चतुर्बिलं मधोः पूर्णं घृतस्य च । ता नः सन्तु पयस्वतीर्बह्वीर्गोष्ठे घृताच्यः । उप मैतु मयोभुव ऊर्जं चौजश्च बिभ्रतीः । दुहाना अक्षितं पयो मयि गोष्ठे निविशध्वम् । यथा भवाम्युत्तमो या देवेषु तन्वामैरयन्तेति च सूक्तशेषम् ६
Oldenberg
6 4 . When they come back, (he should recite the following verses,)
‘May they whose udder with its four holes is full of honey and ghee, be milk-givers to us; (may they be) many in our stable, rich in ghee.
‘Come hither to me, giving refreshment, bringing vigour and strength. Giving inexhaustible milk, rest in my stable that I may become the highest one’
And, ‘They who have raised their body up to the gods’ - the rest of the hymn (Rig-veda X, 169, 3. 4).
मूलम्
आयतीः यासामूधश्चतुर्बिलं मधोः पूर्णं घृतस्य च । ता नः सन्तु पयस्वतीर्बह्वीर्गोष्ठे घृताच्यः । उप मैतु मयोभुव ऊर्जं चौजश्च बिभ्रतीः । दुहाना अक्षितं पयो मयि गोष्ठे निविशध्वम् । यथा भवाम्युत्तमो या देवेषु तन्वामैरयन्तेति च सूक्तशेषम् ६
विश्वास-प्रस्तुतिः
आगावीयमेके ७
Oldenberg
7 5 . Some recite (instead of the texts stated in Sūtra 6) the Āgāvīya hymn.
मूलम्
आगावीयमेके ७
विश्वास-प्रस्तुतिः
गणानासामुपतिष्ठेतागुरुगवीनां भूताः स्थ प्रशस्ताः स्थ शोभनाः प्रियाः प्रियो वो भूयासं शं मयि जानीध्वं शं मयि जानीध्वं ८
Oldenberg
8 6 . He should approach their herds, if the cows do not belong to his Guru, with (the words), ‘Prospering are ye; excellent are ye, beautiful, dear. May I become dear to you. May you see bliss in me.’
End of the Second Adhyāya.
मूलम्
गणानासामुपतिष्ठेतागुरुगवीनां भूताः स्थ प्रशस्ताः स्थ शोभनाः प्रियाः प्रियो वो भूयासं शं मयि जानीध्वं शं मयि जानीध्वं ८
इति द्वितीयोऽध्यायः
-
10, 1. See Śrauta-sūtra II, 5, 17 seqq. It is there expressly stated that these rules refer also to an Anāhitāgni. ↩︎
-
Śāṅkhāyana IV, 13, 1. ↩︎
-
Śāṅkhāyana-Gṛhya III, 9. ↩︎
-
Śāṅkhāyana, loc. cit. - Should the reading upa maitu be corrected into upa maita? ↩︎
-
The hymn commencing ā gāvo agman (hither came the cows) is Rig-veda VI, 28. ↩︎
-
Perhaps the last words (which are repeated twice in order to mark the end of the Adhyāya) should be written saṃ mayi jānīdhvam, ’live with me in harmony together.' ↩︎