05 10.5

सुहुतकृतः स्थ सुहुतम्‌ करिष्यथ (आ०श्रौ०सू० २.३.९, ०तम्‌ अकार्ष्ट) आ०श्रौ०सू० २.२.१५; ३.९ (देखें नीचे- सुभूतकृत)।
सुहेमन्तः सुवसन्तः। शा०गृ०सू० ४.१८.२¹; पा०गृ०सू० ३.२.१२¹।
सूकरस्‌ त्वाखनन्‌ नसा। अ०वे० २.२७.२²; ५.१४.१²।
सूकराय वि जिहीते मृगाय। अ०वे० १२.१.४८⁴।
सूक्तम्‌ च मे सुकृतम्‌ च मे। वा०सं० १८.५; तै०सं० ४.७.२.२; मै०सं० २.११.३: १४१.५; का०सं० १८.८।
सूक्तम्‌ ब्रूहि। का०सं० १९.१३ (देखें- सूक्ता ब्रूहि)।
सूक्तवाकम्‌ प्रथमम्‌ आद्‌ इद्‌ अग्निम्‌। ऋ०वे० १०.८८.८¹।
सूक्तवाके नमोवाके विधेम। तै०सं० १.४.४५.२⁴; का०सं० ४.१३⁴ (देखें- नमोवाके विधेम)।
सूक्तवाकेनाशिषः। वा०सं० १९.२९²।
सूक्तस्य बोधि तनयम्‌ च जिन्व। ऋ०वे० २.२३.१९²; २४.१६²; वा०सं० ३४.५८²; मै०सं० ४.१२.१²: १७८.७; तै०ब्रा० २.८.५.१²।
सूक्तान्ते तृणान्यग्नौ। ऋ० खि० ५.४९.१¹; ६.४८.२¹।
सूक्ता प्रेष्य शा०श्रौ०सू० ५.२०.५; मै०सं० १.८.६.१३. (तुल०-। आ०श्रौ०सू० ७.२७.६।
सूक्ता ब्रूहि। वा०सं० २१.६१; २८.२३,४६; मै०सं० ४.१३.९: २११.१२; तै०ब्रा० २.६.१५.२; ३.३.८.११; ६.१५.१; शा०श्रौ०सू० १.१४.१; का०सं० ३.६.१; आ०श्रौ०सू० ३.६.५; मै०सं० १.३.४.१२;ऽऽ ५.२.८.४४ (देखें- सूक्तम्‌ ब्रूहि)।
सूक्ताय पथः कृणुहि प्राचः। ऋ०वे० ९.९१.५²।
सूक्ताय साधया पथः। ऋ०वे० ९.९.८²।
सूक्तेन भिक्षे सुमतिम्‌ तुराणाम्‌। ऋ०वे० १.१७१.१²।
सूक्तेन महा नमसा विवासे। ऋ०वे० ६.५२.१७²।
सूक्तेन वससा वयम्‌। अ०वे० २०.१२७.१४²।
सूक्तेभिर्‌ वो वचोभिर्‌ देवजुष्टैः। ऋ०वे० ५.४५.४¹।
सूक्तैर्‌ अद्या वृणीमहे। ऋ०वे० ५.८२.७²; तै०सं० ३.४.११.२²; मै०सं० ४.१२.६²: १९६.१४।
सूक्तैर्‌ अभि गृणीमसि। ऋ०वे० १.४२.१०²।
सूक्तैर्‌ देवम्‌ सवितारम्‌ दुवस्य। ऋ०वे० ५.४९.२²।
सूक्तैः सूर उदिते। ऋ०वे० १.१९१.१२²।
सूचीका ये प्रकङ्कताः। ऋ०वे० १.१९१.७²।
सूचीभिः शम्यन्तु (तै०सं०। । का०सं०अश्व० षिम्यन्तु; मै०सं० षमयन्तु) त्वा। वा०सं० २३.३३⁴; ३६⁴; तै०सं० ५.२.११.१⁴ (चतुर्थांश),२⁴; मै०सं० ३.१२.२१⁴(तृतीयांश): १६७.४,६,१०;। का०सं०अश्व० १०.५⁴(पञ्चमांश)।
सूता ग्रामण्यष्‌ च ये। अ०वे० ३.५.७²।
सूतिका अनुशेरते। अ०वे० ८.६.१९²।
सूत्रवत्‌ कृणुते वसु। कौशि०। १०७.२²।
सूत्रम्‌ सूत्रस्य यो विद्यात्‌। अ०वे० १०.८.३७³।
सूत्रम्‌ सूत्रस्याहं वेद। अ०वे० १०.८.३८³।
सूदं गृहेभ्यो रसम्‌ आभरामि। तै०ब्रा० १.२.१.३²; आ०श्रौ०सू० ५.१.७⁴।
सूद्याभ्यः स्वाहा। वा०सं० २२.२५; तै०सं० ७.४.१३.१;। का०सं०अश्व० ४.२।
सूनरि विश्वात्वाभूतानुप्राणन्तु। मै०सं० ४.२.५: २६.१४ (तुल०- अगला)।
सूनर्य्‌ असि। तै०सं० १.६.३.१. प्रतीकः सूनरी। आ०श्रौ०सू० ४.१०.४ (तुल०- पूर्व का)।
सूनानाम्‌ एत्य्‌ अग्रतः। अ०वे० ५.१७.१४²।
सूनुम्‌ वनस्पतीनाम्‌। ऋ०वे० ८.२३.२५²।
सूनुम्‌ सत्यस्य युवानम्‌ आ०श्रौ०सू० ८.१.१८² (देखें- सूनुः इत्यादि)।
सूनुम्‌ सत्यस्य सत्पतिम्‌। ऋ०वे० ८.६९.५³; अ०वे० २०.२२.४³; ९२.१³; सा०वे० १.१६८³; २.८३९³।
सूनुम्‌ न माता हृद्यम्‌ सुशेवम्‌। ऋ०वे० ५.४२.२²।
सूनुम्‌ अन्वारभामहे। का०सं० २१.१४²।
सूनुर्‌ दाधार शवसा सुदंसाः। ऋ०वे० १.६२.९²।
सूनुर्‌ न त्रययाय्यः। ऋ०वे० ६.२.७⁴।
सूनुः सत्यस्य युवानम्‌। अ०वे० ६.१.२² (देखें- सूनुम्‌ इत्यादि)।
सूनू दक्षस्य सुक्रतू। ऋ०वे० ८.२५.५²।
सूनृत (मै०सं० ता) एहि। अ०वे० ८.१०.११; मै०सं० ४.२.५: २६.१४; ४.२.६: २७.११; शा०श्रौ०सू० २.१२.३; आ०श्रौ०सू० ४.१०.४।
सूनृतया परीवृतः। मै०सं० २.७.१२²: ९२.११ (देखें- हिरण्यजित्‌)।
सूनृता एहि। (देखें- पूर्व का एक छो़डकर)।
सूनृतावन्तः सुभगाः। अ०वे० ७.६०.६¹।
सूनृता संनतिः क्षेमः। अ०वे० ११.७.१३¹।
सूनृते वार्या पुरु। ऋ०वे० ४.५५.९²।
सूनोर्‌ मानेनाश्विना। ऋ०वे० १.११७.१५¹।
सूनोर्‌ वत्सस्य मातरः। ऋ०वे० ९.१९.४³।
सूनो हिन्वस्य हरिवः। ऋ०वे० ८.४०.९³।
सूपचरणा च स्वधिसरणा च। तै०सं० २.६.९.६; मै०सं० ४.१३.९: २१२.३; श०ब्रा० १.९.१.८; तै०ब्रा० ३.५.१०.२; आ०श्रौ०सू० १.९.१; शा०श्रौ०सू०
१.१४.५।
सूपसदनोऽग्निः। तै०सं० ७.५.२०.१;। का०सं०अश्व० ५.१७।
सूपसदा मे भूयाः। तै०आ० ४.५.५; ५.४.८।
सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवत्‌ सरस्वत्यै मेष्या बध्‌नन्न्‌ इन्द्राय मेषम्‌। का०सं० १९.१३।
सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवद्‌ अग्नया आज्येन सोमायाज्येनेन्द्राग्निभ्याम्‌ छागेन। मै०सं० ४.१३.९: २११.७. सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवद्‌ अश्विभ्याम्‌ छागेन सरस्वत्यै मेषेणेन्द्राय ऋषभेण (तै०ब्रा० छागेन सरस्वत्या इन्द्राय सरस्वत्यै मेषेणेन्द्रायाश्विभ्याम्‌ इन्द्रायर्षभेणाश्विभ्याम्‌
सरस्वत्यै)। वा०सं० २१.६०; तै०ब्रा० २.६.१५.१।
सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवद्‌ इन्द्राग्निभ्याम्‌ छागेन। तै०ब्रा० ३.६.१५.१।
सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवद्‌ इन्द्राय (वा०सं० २८.४६, इन्द्राय वयोधसे) छागेन (का०सं० मेषेण)। वा०सं० २८.२३,४६; का०सं० १९.१३। सूपस्था अद्य देवो वनस्पतिर्‌ अभवद्‌ बृहस्पतये छागेन बध्‌नन्न्‌ अश्विभ्याम्‌ छागम्‌। का०सं० १९.१३।
सूपस्था असि वानस्पत्यः मै०सं० २.१.२.१६ (देखें- आगे)।
सूपस्था देवो वनस्पतिः। तै०सं० १.२.२.३; आ०श्रौ०सू० १०.१०.६ (देखें- सार)।
सूपस्थाना द्यौः। तै०सं० ७.५.२०.१;। का०सं०अश्व० ५.१७।
सूपस्थाभिर्‌ न धेनुभिः। ऋ०वे० ९.६१.२१²; सा०वे० २.१६७²।
सूपस्थावा वनस्पत ऊर्‌ध्वो मा पाह्य्‌ ओदृचः। का०सं० २.३।
सूपायनास्मै भव सूपवंचना (अ०वे० सूपसर्पणा)। ऋ०वे० १०.१८.१५²; अ०वे० १८.३.५०²; तै०आ० ६.७.१²।
सूपावसाना च स्वध्यवसाना च। तै०सं० २.६.९.६।
सूम्नाय नूनम्‌ ईमहे सक्‌हिभ्यः। वा०सं० ३.२६²; १५.४८²; २५.४७² (देखें- सुम्नाय इत्यादि)।
सूयमे मेऽद्य स्तम्‌ स्वावृतौ सूपावृतो। मै०सं० १.१.१३: ८.६. प्रतीकः सूयमे मेऽद्य स्तम्‌ मै०सं० १.३.१.११ (देखें नीचे- सुयमे मे अद्य।
सूयवसाद्‌ भगवती (का०सं० ओति) हि भूयाः। ऋ०वे० १.१६४.४०¹; अ०वे० ७.७३.१५¹; ९.१०.२०¹; ऐ०ब्रा० १.२२.१३; ५.२७.६; ७.३.३;
कौ०ब्रा० ८.७; आ०श्रौ०सू० ३.११.४; ४.७.४; का०सं० २५.१.१९¹; आ०श्रौ०सू० ९.५.४¹; नि० ११.४४¹. प्रतीकः सूयवसाद्‌ भगवति का०सं० २६.६.२३;
सूयवसात्‌ शा०श्रौ०सू० ३.२०.१; ५.१०.३३; वैता०। १४.९; कौशि०। २४.१७; ९२.१५।
सूयवसिनी मनवे (ऋ०वे०। तै०आ० मनुषे; का०सं० मानुषे) दशस्या (तै०आ० दशस्ये; तै०सं०। मै०सं०। का०सं० यषस्ये)। ऋ०वे० ७.९९.३²; वा०सं० ५.१६²; तै०सं० १.२.१३.२²; मै०सं० १.२.९; का०सं० २.१०²; श०ब्रा० ३.५.३.१४²; तै०आ० १.८.२²
सूर उपाकचक्षसम्‌। ऋ०वे० ८.६.२५²।
सूर उपाके तन्वम्‌ दधानः। ऋ०वे० ४.१६.१४¹।
सूरः पश्यति चक्षसा। ऋ०वे० ९.१०.९³; सा०वे० २.४७७³।
सूरम्‌ चित्‌ सस्रुषीर्‌ इषः। ऋ०वे० १.८६.५³।
सूरश्‌ चक्रम्‌ हिरण्ययम्‌। ऋ०वे० ६.५६.३²।
सूरश्‌ चक्रम्‌ प्र वृहज्‌ जात ओजसा। ऋ०वे० १.१३०.९¹।
सूरश्‌ च मर्क उपरो बभूवान्‌। ऋ०वे० १०.२७.२०⁴।
सूरश्‌ चिद्‌ अष्वान्‌ युयुजान ईयते। ऋ०वे० ४.४५.६³।
सूरश्‌ चिद्‌ अस्मा अनु दाद्‌ अपस्याम्‌। ऋ०वे० ७.४५.२⁴।
सूरश्‌ चिद्‌ आ हरितो अस्य रीरमत्‌। ऋ०वे० १०.९२.८¹।
सूरश्‌ चिद्‌ रथम्‌ परितक्म्यायाम्‌। ऋ०वे० ५.३१.१५¹।
सूर्‌ असि सुवनस्य रेतः (मै०सं० रेता इष्टका स्वर्गो लोकः)। मै०सं० २.७.१६: ९९.५; आप०श्रौ०सू० १६.२३.१० (देखें- आगे)।
सूर्‌ असि स्वर्‌ असीष्टका स्वर्गे लोके। का०सं० ३९.३ (देखें- पूर्व का)।
सूरा अण्वम्‌ वि तन्वते। ऋ०वे० ९.१०.५³; सा०वे० २.४७३³।
सूराद्‌ अश्वम्‌ वसवो निर्‌ अतष्ट। ऋ०वे० १.१६३.२⁴; वा०सं० २९.१३⁴; तै०सं० ४.६.७.१⁴; का०सं० ४०.६⁴; शा०श्रौ०सू० १६.३.१२; नि० ४.१३।
सूराय विश्वचक्षसे। ऋ०वे० १.५०.२³; अ०वे० १३.२.१७³; २०.४७.१४³; आ०सं० ५.७³।
सूरासो न दर्शतासः। सा०वे० २.४५२ (देखें- सूर्यासो इत्यादि)।
सूरिम्‌ सहस्रसातमम्‌। ऋ०वे० ६.४५.३३⁴।
सूरिम्‌ चिद्‌ ये अनुमदन्ति वाजैः। ऋ०वे० १.१७३.७⁴।
सूरिभ्य इन्द्रावरुणा रयिः ष्यात्‌। ऋ०वे० ६.६८.७²।
सूरिर्‌ असि। अ०वे० २.११.४; मै०सं० २.३.२: २९.१४; का०सं० १२.२; मै०सं० ५.२.१.१३।
सूरिर्‌ अहम्‌ सजातेषु भूयासम्‌ प्रियः सजातानाम्‌ (का०सं० सजातेष्व्‌ अधिभूयासम्‌)। मै०सं० २.३.२: २९.१५; का०सं० १२.२।
सूरिस्‌ त्वम्‌ देवेष्व्‌ एधि। मै०सं० २.३.२: २९.१४।
सूरिः स्वर्णा बृहती सुवर्चाः। अ०वे० १३.१.२२²।
सूरींश्‌ चिद्‌ यदि धिषा वेषि जनान्‌। ऋ०वे० १.१७३.८⁴।
सूरो अक्तुष्व्‌ आ यमन्‌ (सा०वे० यमत्‌)। ऋ०वे० ८.९२.३१²; सा०वे० १.१२८²।
सूरो अध्वरे परि रोधना गोः। ऋ०वे० १.१२१.७²।
सूरो अयुक्त यातवे। ऋ०वे० ९.६३.९²; सा०वे० २.५६८²।
सूरो अह्नाम्‌ प्रतरिता उषसाम्‌ दिवः। अ०वे० १८.४.५८² (देखें- सोमो अह्नः)।
सूरो दुहिता परितक्म्यायाम्‌। ऋ०वे० ७.६९.४²; मै०सं० ४.१४.१०²: २३०.५; तै०ब्रा० २.८.७.८²।
सूरो दृशीके वृषणश्‌ च पोंस्ये। ऋ०वे० ४.४१.६²; १०.९२.७²।
सूरो न सित्रो अव्ययानि पव्यया। ऋ०वे० ९.८६.३४²।
सूरो न मित्रावरुणा गविष्टिषु। तै०ब्रा० २.४.५.३² (देखें- शूरो इत्यादि)।
सूरो न यस्य दृशतीर्‌ अरेपाः। ऋ०वे० ६.३.३¹।
सूरो न रुरुक्वाँ (सा०वे० ०वाङ्‌) च्छतात्मा। ऋ०वे० १.१५९.३³; सा०वे० २.११२४³।
सूरो न विश्वदर्शतः। ऋ०वे० ९.६६.२२³।
सूरो न स्वयुग्वभिः (सा०वे० सयुगो)। ऋ०वे० ९.१११.१³; सा०वे० १.४६३³; २.९४०³।
सूरो न हि द्युता त्वम्‌। ऋ०वे० ६.२.६³; अ०वे० १८.४.५९³; सा०वे० १.८३³।
सूरो निनिक्त रश्मिभिः। ऋ०वे० १०.१३२.६⁴।
सूरो रथस्य नप्त्यः (ऋ०सं० नर्प्त्यः; तै०ब्रा० नप्त्रियः)। ऋ०वे० १.५०.९²; अ०वे० १३.२.२४²; २०.४७.२१²; आ०सं० ५.१३²; का०सं० ९.१९²;
तै०ब्रा० २.४.५.४²।
सूरो वर्णेन ततनन्न्‌ उषासः। ऋ०वे० ४.५.१३⁴।
सूर्म्यम्‌ सुषिराम्‌ इव। ऋ०वे० ८.६९.१२⁴; अ०व० २०.९२.९⁴; मै०सं० ४.७.८⁴: १०४.१२; नि० ५.२७⁴।
सूर्य (देखें- त्वम्‌ नस्‌ तस्मात्‌ पाहि)। कौशि०। ११९.३³. अग्ने त्वम्‌ इत्यादि का ऊह।
सूर्य आत्मा जगतस्‌ तस्थुषश्‌ च। ऋ०वे० १.११५.१⁴; अ०वे० १३.२.३५⁴; २०.१०७.१४⁴; आ०सं० ७.४२⁴; १३.४६⁴; तै०सं० १.४.४३.१⁴;
२.४.१४.४⁴; मै०सं० १.३.३७⁴: ४३.९; का०सं० ४.९⁴; २२.५⁴; श०ब्रा० ४.३.४.१०⁴; ७.५.२.२७; तै०ब्रा० २.८.७.४⁴; ऐ०आ० २.२.४.७; ३.२.३.१०⁴; तै०आ० १.७.६⁴; २.१३.१⁴; नि० १२.१६⁴।
सूर्य आपोति पश्यति। अ०वे० १३.१.४५²।
सूर्य इव ज्योतिषापस्‌ ततान। ऋ०वे० ४.३८.१०²; १०.१७८.३²; तै०सं० १.५.११.७²; ऐ०ब्रा० ४.२०.३०²; कौ०ब्रा० २५.८; नि० १०.२९²,३१²।
सूर्य इव ज्योतिषा विभूः। तै०ब्रा० २.७.७.६⁴।
सूर्य इव दिवम्‌ आरुह्य। अ०वे० ८.५.७³।
सूर्य इव दृषे भूयासम्‌। सा०मं०ब्रा० २.४.१४।
सूर्य इव रोचते सर्पिरासुतिः। ऋ०वे० १०.६९.२⁴।
सूर्य इवाप्रतिधृष्यश्‌ चन्द्रमा इव पुनर्भर्‌ भूयासम्‌। ऐ०आ० ५.१.१.१७।
सूर्य इवा भाहि प्रदिशश्‌ चतस्रः। अ०वे० १९.३३.५⁴।
सूर्य उदिते मदथा दिवो नरः। ऋ०वे० ५.५४.१०²।
सूर्य ऋतुः। तै०ब्रा० ३.१०.४।
सूर्य एकाकी चरति। वा०सं० २३.१०¹,४६¹; तै०सं० ७.४.१८.१¹; मै०सं० ३.१२.१९¹: १६६.२;। का०सं०अश्व० ४.७¹; श०ब्रा० १३.५.२.१२;
आ०श्रौ०सू० १०.९.२¹; शा०श्रौ०सू० १६.५.४¹; मै०सं० ९.२.३. सूर्यः का०सं० २०.५.२०।
सूर्य एनम्‌ दिवः प्र णुदताम्‌ न्योषतु। अ०वे० १२.५.७३³।
सूर्य ऋतुः भेषजम्‌। अ०वे० ६.८३.१³।
सूर्यः पवित्रम्‌ स मा पुनातु। आ०श्रौ०सू० १२.१९.६ (देखें- वायुः सोमः)।
सूर्यः पषुर्‌ आसीत्‌ तेनायजन्त स एतम्‌ लोकम्‌ अजयद्‌ यस्मिन्‌ सूर्यः स ते लोको भविष्यति तम्‌ जेष्यसि। वा०सं० २३.१७; श०ब्रा० १३.२.७.१५
(देखें- आदित्यः पतिषुर्‌)।
सूर्यम्‌ युजम्‌ अकृत वाज्य अर्वा। तै०सं० ७.५.१९.१;। का०सं०अश्व० ५.१५।
सूर्यम्‌ वयम्‌ रजसि क्षियन्तम्‌। अ०वे० १३.२.४३³।
सूर्यम्‌ विवेद तमसि क्षियन्तम्‌। ऋ०वे० ३.३९.५⁴ (तुल०- सूर्यं न दस्रा)।
सूर्यम्‌ शतवृष्ण्यम्‌। अ०वे० १.३.५²।
सूर्यम्‌ हर्यन्न्‌ अरोचयः। ऋ०वे० ३.४४.२²।
सूर्यम्‌ गच्छतात्‌ परमे व्योमन्‌। तै०ब्रा० ३.७.१३.४⁴।
सूर्य चक्षुषा मा पाहि स्वाहा। अ०वे० २.१६.३।
सूर्य जीव। अ०वे० १९.७०।
सूर्य ज्योतिर्‌ विभाहि महत इन्द्रियाय। तै०ब्रा० ३.७.५.२; आ०श्रौ०सू० २.१०.४।
सूर्यज्योतिषम्‌ त्वा वायुमतीम्‌ प्राणवतीम्‌ स्वर्ग्याम्‌ स्वर्गायोपदधामि भास्वतीम्‌। वा०सं०का०३.२.२. प्रतीकः सूर्यज्योतिषम्‌ वै०सू० ७.१०।
सूर्यम्‌ चक्षुर्‌ गच्छतु वातम्‌ आत्मा। ऋ०वे० १०.१६.३¹. (देखें- सूर्यम्‌ चक्षुषा, सूर्यम्‌ ते चक्षुर्‌ गच्छतु, तथा तुल०- अन्‌ऽत्‌, तथा नीचे सूर्यष्‌
चक्षुर्‌।
सूर्यम्‌ चक्षुर्‌ गमयतात्‌। मै०सं० ४.१३.४: २०३.१०; का०सं० १६.२१; ऐ०ब्रा० २.६.१३; कौ०ब्रा० ३.६.६.२; आ०श्रौ०सू० ३.३.१; शा०श्रौ०सू०
५.१७.३ (तुल०- पूर्व का)।
सूर्यम्‌ चक्षुषा गच्छ वातम्‌ आत्मना। अ०वे० १८.२.७¹ (देखें नीचे- सूर्यम्‌ चक्षुर्‌ गच्छतु)।
सूर्यम्‌ चामुम्‌ रिशादसम्‌ (शा०श्रौ०सू० चामू रिशादसः)। अ०वे० २०.१२८.१³; शा०श्रौ०सू० १२.२०.२.१³।
सूर्यत्वचस (मै०सं० मै०सं० ०सः; का०सं० ०सस्‌) स्थ (वा०सं०। श०ब्रा० स्थ राष्ट्रदाः)। वा०सं० १०.४(द्वितीयांश); तै०सं० १.८.११.१;
मै०सं० २.६.७: ६८.३; का०सं० १५.६; श०ब्रा० ५.३.४.१२(द्वितीयांश); तै०ब्रा० १.७.५.३; मै०सं० ९.१.२. प्रतीकः सूर्यत्वससः। आ०श्रौ०सू० १८.१३.११। सूर्य नक्षत्राणाम्‌ अधिपते। शा०श्रौ०सू० ४.१०.१ (तुल०- सूर्यश्‌ चक्षुषाम्‌, तथा सूर्यो दिवः)।
सूर्य नावम्‌ आरुक्षः। अ०वे० १७.१.२६¹ (देखें नीचे- आदित्य नावम्‌)।
(ओं) सूर्यम्‌ तर्पयामि। बौ०ध०सू० २.५.९.५ (तुल०- सूर्यस्‌ तृप्यतु. ऊर्यम्‌ ते चक्षुर्‌ गच्छतु वातम्‌ आत्मा। तै०आ० ६.१.४¹; ७.३¹. प्रतीकः
सूर्यम्‌ ते चक्षुः। आ०श्रौ०सू० ७.१.२ (देखें नीचे- सूर्यम्‌ चक्षुर्‌ गच्छतु)।
सूर्यम्‌ ते चक्षुर्‌ वातम्‌ प्राणो द्याम्‌ पृष्ठम्‌ अन्तरिक्षम्‌ आत्माङ्गैर्‌ यज्ञम्‌ पृथिवीम्‌ शरीरैः। तै०आ० ३.४.१ (तुल०- सूर्यो मे चक्षुर्‌ वातः प्राणो)।
सूर्यम्‌ ते द्यावापृथिवीवन्तम्‌ ऋच्छन्तु, ये माघायवः प्रतीच्या दिशोऽभिदासान्‌। ऋ०वे० १९.१८.५।
सूर्यम्‌ दिवि रोहयन्तः सुदानवः। ऋ०वे० १०.६५.१५³।
सूर्यम्‌ देवा अजनयन्‌। अ०वे० १९.२७.७⁴।
सूर्यम्‌ न दस्रा तमसि क्षियन्तम्‌। ऋ०वे० १.११७.५² (तुल०- सूर्यम्‌ विवेद)।
सूर्यपतित्नीर्‌ उपासरन्‌ मै०सं० १.६.२.१७¹।
सूर्यपत्नी वि (अ०वे० सं) चरतः प्रजानती। अ०वे० ८.९.१२³; तै०सं० ४.३.११.१³; का०सं० ३९.१०³; मै०सं० २.१३.१०³ १६०.४; आप०मं०पा०
२.२०.३१³।
सूर्य प्रायश्चित्ते (शा०गृ०सू० प्रायश्चित्तिर्‌ असि) त्वम्‌ देवानाम्‌ प्रायश्चित्तिर्‌ असि। शा०गृ०सू० १.१८.३; सा०मं०ब्रा० १.४.४ (देखें- आदित्य
प्रायश्चित्ते)।
सूर्य भ्राजिष्ठ भ्राजिष्ठस्‌ (तै०सं० शा०श्रौ०सू०। आ०श्रौ०सू० भ्राजस्विन्‌ भ्राजस्वी; वा०सं०का० भ्राजस्वन्‌ भ्राजस्वाँस्‌। मै०सं० भ्राजस्कार भ्राजस्वाँस्‌) त्वम्‌ (मै०सं० त्वम्‌ वर्चस्वान्‌) देवेष्वसि (तै०सं० देवेषु भूयाः। मै०सं० देवेष्व्‌ एधि)। वा०सं० ८.४०; वा०सं०का०८.१५.१; १६.१; १७.१;
तै०सं० ३.३.१.२; मै०सं० ४.७.३: ९६.१३; श०ब्रा० ४.५.४.१२; शा०श्रौ०सू० १०.४.१२. प्रतीकः सूर्य भ्राजिष्ठ का०सं० १२.३.६; सूर्य भ्राजस्विन्‌। आ०श्रौ०सू० १३.८.९; सूर्य भ्राजस्कार मै०सं० ७.२.२।
सूर्यम्‌ अग्नौ (स्वाहा) मै०सं० १.६.१४. अग्निम्‌ का ऊह अग्नौ स्वाहा।
सूर्यम्‌ आ धत्थो दिवि चिर्त्र्यम्‌ रथम्‌। ऋ०वे० ५.६३.७⁴।
सूर्यमासयोर्‌ अक्षितम्‌। अ०वे० ३.२९.५⁴।
सूर्य मासाय कर्तवे। अ०वे० १३.२.१२²; गो०ब्रा० १.२.१७।
सूर्यम्‌ ऋतम्‌ तमसो ग्राह्या यत्‌ (अ०वे० राया अधि)। अ०वे० २.१०.८¹; तै०ब्रा० २.५.६.३¹; आप०मं०पा० २.१२.१०¹ (आ०गृ०सू० ६.१५.४);
हि०गृ०सू० २.३.१०¹।
सूर्यम्‌ ऋत्या ते पाराञ्चो व्यथन्ताम्‌। अ०वे० ४.४०.७³।
सूर्यम्‌ पादम्‌ ब्रह्मणा धारयन्ति। गो०ब्रा० १.५.२४²।
सूर्य यत्‌ ते तपस्‌ (और भी- तेजस्‌, अर्चिस्‌, शोचिस्‌, तथा हरस्‌) तेन तम्‌ प्रति तप (और भी- तम्‌ अतेजसम्‌ कुरु, तम्‌ प्रत्य्‌ अर्च, तम्‌ प्रति
शोच, तथा तम्‌ प्रति हर) योऽस्मान्‌ द्वेष्टि यम्‌ वयम्‌ द्विष्मः। अ०वे० २.२१.१ऽ५।
सूर्यरश्मिम्‌ समाभृतम्‌। तै०सं० १.७.१२.२²; तै०ब्रा० १.३.९.२ (देखें- सूर्याङ्‌ शुक्रं, तथा सूर्ये सन्तं)।
सूर्यरश्मिर्‌ हरिकेशः पुरस्तात्‌। ऋ०वे० १०.१३९.१¹; वा०सं० १७.५८¹; तै०सं० ४.६.३.३¹; ५.४.६.३; श०ब्रा० ९.२.३.१२. तुल०- बृहदा० ८.५१ (देखें- हरिकेशः)
सूर्यवन्तम्‌ मघवानम्‌ विषासहिम्‌। तै०ब्रा० २.७.१५.६³।
सूर्यवर्चस (मै०सं० मै०सं० ०सः; का०सं० ०सस्‌) स्थ (वा०सं०, श०ब्रा० स्थ राष्ट्रदाः) वा०सं० १०.४ (द्वितीयांश); तै०सं० १.८.११.१; मै०सं०
२.६.७: ६८.३; का०सं० १५.६; श०ब्रा० ५.३.४.१३.(द्वितीयांश); तै०ब्रा० १.७.५.२; मै०सं० ९.१.२; प्रतीकः सूर्यवर्चसः। आ०श्रौ०सू० १८.१३.१०।
सूर्यवर्णे वपुष्टमे। अ०वे० ५.५.६²।
सूर्य व्रतपते व्रतम्‌ चरिष्यामि (मै०सं० ४.९.२६, व्रतम्‌ अचार्षम्‌)। मै०सं० ४.९.२४: १३७.११; ४.९.२६: १३८.७; सा०मं०ब्रा० १.६.११. प्रतीकः सूर्य व्रतपते। कौशि०५६.७ (देखें- आदित्य व्रत०)।
सूर्यश्‌ चक्षुर्‌ वातः प्राणम्‌। अ०वे० ११.८.३१¹ (देखें- सूर्यस्‌ ते चक्षुः, सूर्यो मे चक्षुर्‌, तथा देखें नीचे- सूर्यम्‌ चक्षुर्‌ गच्छतु)।
सूर्यश्‌ चक्षुषाम्‌ अधिपतिः स मावतु। अ०वे० ५.२४.९. प्रतीकः सूर्यश्‌ चक्षुषाम्‌ वैता०। ९.२७ (तुल०- नीचे- सूर्य नक्षत्राणाम्‌)।
सूर्यश्‌ च त्वा चन्द्रमाश्‌ च श्रीणीताम्‌। का०सं० ३५.११।
सूर्यश्‌ च त्वा रक्षताम्‌ चन्द्रमाश्‌ च। अ०वे० ८.१.१२⁴।
सूर्यश्‌ च मा मन्युश्‌ च मन्युपतयश्‌ च मन्युकृतेभ्यो पापेभ्यो रक्षन्ताम्‌। तै०आ० १०.२५.१; महाना० उप० १४.४. प्रतीकः सूर्यश्‌ च मा। बृ०पा०सं०
२.३६।
सूर्यस्‌ तृप्यतु शा०गृ०सू० ४.९.३; ६.६.१० (तुल०- सूर्यम्‌ तर्पयामि)।
सूर्यस्‌ ते चक्षुः। तै०सं० ५.७.२५.१; का०सं०अश्व० ५.५; शा०श्रौ०सू० १०.१७.४ (देखें नीचे- सूर्यश्‌ चक्षुर्‌)।
सूर्यस्‌ ते तन्वे शम्‌ तपाति। अ०वे० ८.१.५³।
सूर्यस्‌ तेऽधिपतिः। वा०सं० १५.५८; मै०सं० २.७.१६; ९९.१४; का०सं० १७.१०; शत० ब्रा० ८.७.१.२२
देखें- सूर्यो अधि
सूर्यस्‌ ते नक्षत्रै सहष। वा०सं० २३.४३³। (देखें- द्यौस्‌ ते न०)।
सूर्यस्‌ ते महिमा। वा०सं० २३.२; मै०सं० ३.१२.१६: १६५.३; आ०श्रौ०सू० २०.१३.३।
सूर्यस्‌ त्वाधिपतिर्‌ मृत्योः। अ०वे० ५.३०.१५³।
सूर्यस्‌ त्वा (मै०सं० मै०सं० त्वा रश्मिभिः) पुरस्तात्‌ पातु कस्याश्चिद्‌ अभिशस्त्यै (तै०सं०; मै०सं०; का०सं० ०शस्त्याः)। वा०सं० २.५; तै०सं० १.१.११.२; मै०सं० १.१.१२: ७.१५; का०सं० १.११; श०ब्रा० १.३.४.८. प्रतीकः सूर्यस्त्वा पुरस्तात्‌ पातु। तै०ब्रा० ३.३.६.९; आ०श्रौ०सू० २.९.७; सूर्यस्‌ त्वा रश्मिभिः मै०सं० १.२.६.११; सूर्यस्‌ त्वा का०सं० २.८.४।
सूर्यस्‌ त्वाभि पातु मह्या स्वस्त्या च्छर्दिषा शंतमेन। वा०सं० १५.६४; तै०सं० ४.४.३.३; मै०सं० २८.१४: ११८.७; का०सं० ४०५; श०ब्रा० ८.७.३.१९।
सूर्यस्‌ त्वा रश्मिभिः इत्यादि। (देखें- सूर्यस्‌ त्वा पुरस्तात्‌ इत्यादि)।
सूर्यस्य (जांचें- वर्चसा बृहस्पतिस्‌ त्वा युनक्तु)। ला०श्रौ०सू० २.१.२. तुल०-। पं०वि०ब्रा० १.३.५।
सूर्यस्य चक्षुः प्र मिनन्ति वृष्टिभिः। ऋ०वे० ५.५९.५⁴।
सूर्यस्य चक्षुर्‌ आरुहम्‌ (वा०सं०, शत०ब्रा० आरोह)। वा०सं० ४.३२¹; तै०सं० १.२.४.१¹; ६.१.७.३; मै०सं० १.२.५¹: १३.१२; ३.७.७; ८४.१०;
का०सं० २.६¹; २४.६; श०ब्रा० ३.३.४.८¹; आ०श्रौ०सू० १०.२२.८; मै०सं० २.१.३.४९।
सूर्यस्य चक्षुर्‌ मुहुर्‌ उन्‌ मिमीयात्‌। ऋ०वे० १०.१०.९²; अ०वे० १८.१.१०²।
सूर्यस्य चक्षू रजसेत्य्‌ आवृतम्‌। ऋ०वे० १.१६४.१४³; अ०वे० ९.९.१४³।
सूर्यस्य च त्वौषधीनाम्‌ स वर्चसा जुहोमि वर्चोदाम्‌। मै०सं० ४.७.३: ९६.९. प्रतीकः सूर्यस्य च त्वौषधीनाम्‌ च वर्चसा जुहोमि मै०सं० ७.२.२।
सूर्यस्य चेति रश्मिभिर्‌ दृशाना। ऋ०वे० १.९२.१२⁴।
सूर्यस्य तपस्‌ तप (मै०सं० तपः)। मै०सं० ४.९.३: १२३.१०; तै०आ० ४.८.४; ५.७.७; आ०श्रौ०सू० १५.१०.५; मै०सं० ४.२.१८ (देखें- सूर्यस्य त्वा
तपसे)।
सूर्यस्य त्वा चक्षुषान्वीन्वीक्षे। तै०आ० ४.३.३; ५.३.७; आ०श्रौ०सू० १५.४.७. प्रतीकः सूर्यस्य त्वा मै०सं० ४.१.२६।
सूर्यस्य त्वा चक्षुषा प्रतीक्षे (तै०सं०। आ०श्रौ०सू० प्रति पश्यामि)। तै०सं० २.६.८.५; गो०ब्रा० २.१.२; वैता०। ३.८; आ०श्रौ०सू० ३.१९.६; कौशि०।
९१.२।
सूर्यस्य त्वा तपसे। वा०सं० ३७.११; श०ब्रा० १४.१३.६ (देखें- सूर्यस्य तपस्‌)।
सूर्यस्य त्वा वर्चसा प्रतिगृह्णामि। पं०वि०ब्रा० १.७.३. प्रतीकः सूर्यस्य। ला०श्रौ०सू० २.८.४।
सूर्यस्य दुहिताभरत्‌। ऋ०वे० ९.११३.३²।
सूर्यस्य पश्य श्रेमाणम्‌ (शा०श्रौ०सू० श्रमणम्‌)। ऐ०ब्रा० ७.१५.५³; शा०श्रौ०सू० १५.१९³।
सूर्यस्य प्रियम्‌ दुहितुस्‌ तिरो रवम्‌। ऋ०वे० ९.७२.३²।
सूर्यस्य भागे अमृतस्य लोके। अ०वे० ८.१.१⁴।
सूर्यस्य भानुम्‌ यज्ञो दाधार। सा०वे० २.११९५²।
सूर्यस्य भानुम्‌ ऋतुथा वसानः २.११९३³।
सूर्यस्य मरीचिः। तै०आ० ३.९.२ (स्‌
६ सूर्यो मरीचिम्‌)।
सूर्यस्य यत्र विमुचन्त्य्‌ अश्वान्‌। ऋ०वे० ५.६२.१²।
सूर्यस्य रश्मीन्‌ अनुयन्ति सृष्टाः। जै०ब्रा० ४.३०९(३१०)४। कस्माद्‌ ऊर्ध्वा का भाग।
सूर्यस्य रश्मीन्‌ अनु याः संचरन्ति। अ०वे० ४.३८.५¹. प्रतीकः सूर्यस्य रष्मीन्‌। कौशि०। ६६.१३. कर्कीऽप्रवादाः की तरह निर्देशित (जांचें- ऋचः)।
कौशि०। २१.११।
सूर्यस्य रश्मीन्‌ अन्‌व्‌ आततान (मै०सं० आततन्थ)। तै०ब्रा० १.४.४.१०²; आ०श्रौ०सू० ३.१०.१६²; आ०श्रौ०सू० ९.१०.१७²; मै०सं० ३.४.१०²। सूर्यस्य रसा आश्रयस्व। मै०सं० ४.९.१: १२१.८. प्रतीकः सूर्यस्य रसे मै०सं० ४.१.१९ (देखें- सूर्यस्य हरसा)।
सूर्यस्य वर्चसा वर्चस्वी भूयासम्‌। का०सं० ५.५; ३२.५।
सूर्यस्य श्रिया सुदृशी हिरण्यैः। ऋ०वे० १.१२२.२⁴।
सूर्यस्य सप्त रश्मिभिः। ऋ०वे० ८.७२.१६³।
सूर्यस्य हरसा श्राय। तै०आ० ४.२.६; ५.३.५; आ०श्रौ०सू० १५.३.७ (देखें- सूर्यस्य रसा)।
सूर्यस्य हरसे त्वा। मै०सं० ४.९.३: १२३.७; तै०आ० ४.५.१; मै०सं० ४.२.१४।
सूर्यस्यावृतम्‌ अन्वावर्ते (सा०मं०ब्रा०। गो०गृ०सू० अन्वावर्तस्वासौ)। अ०वे० १०.५.३७¹; वा०सं० २.२६,२७; का०सं० ५.५; ३२.५; श०ब्रा०
१.९.३.१७,२०; सा०मं०ब्रा० १.६.१९; गो०गृ०सू० २.१०.२७. प्रतीकः सूर्यस्यावृतम्‌। कौशि०। ६.१५; सूर्यस्य का०सं० ३.८.१९,२३; खा०गृ०सू० २.४.१४।
सूर्यस्याश्वा हरयः केतुमन्तः। अ०वे० १३.१.२४¹।
सूर्यस्येव न रश्मयः। ऋ०वे० ९.६४.७³; सा०वे० २.३०८³।
सूर्यस्येव रर्शि्मयो दुर्‌नियन्तवः। ऋ०वे० १.१३५.९⁶।
सूर्यस्येव रर्शि्मयो द्रावयित्नवः। ऋ०वे० ९.६९.६¹; सा०वे० २.७२०¹।
सूर्यस्येव वक्षथो ज्योतिर्‌ एषाम्‌। ऋ०वे० ७.३३.८¹; नि० ११.२०¹।
सूर्यस्यैका चरति निष्कृतेषु (मै०सं०। का०सं० निष्टानि)। तै०सं० ४.३.११.५³; मै०सं० २.१३.१०³ १६०.१३; का०सं० ३९.१०³; पा०गृ०सू०
३.३.५³।
सूर्यस्योदयनं प्रति (वा०ध०सू० प्रतीकः)। तै०आ० १.६.१⁴; वा०ध०सू० १.१५²।
सूर्यस्योदयनाद्‌ अधि। ऋ०वे० १.४८.७²।
सूर्यः सन्‌ तनूभिः। तै०सं० ४.४.८.१।
सूर्या उभा चन्द्रमसा विचक्षणा। तै०ब्रा० २.८.९.१²।
सूर्यां यः प्रत्यक्षं विद्यात्‌। आप०मं०पा० १.१७.९³ (देखें- अगला एक छो़डकर)।
सूर्याम्‌ यत्‌ पत्यः शंसन्तीम्‌। तै०ब्रा० २.८.९.३।
सूर्याम्‌ यो ब्रह्मा विद्यात्‌। ऋ०वे० १०.८५.३४³; अ०वे० १४.१.२९³(देखें- पूर्व का एक छो़डकर)।
सूर्याम्‌ वहतुना सह। ऋ०वे० १०.८५.३४³; अ०वे० १४.२.१²; पा०गृ०सू० १.७.३²; आप०मं०पा० १.५.३²; मा०गृ०सू० १.११.१२²।
सूर्यां हिरण्मयीम्‌। ऋ० खि० ५.८७.१३³।
सूर्याग्नी चक्षुर्‌भ्याम्‌। तै०सं० ५.७.१२.१;। का०सं०अश्व० १३.२।
सूर्याग्नी द्यावापृथिवी उरो अन्तरिक्षाप ओषधयः। मै०सं० १.२.२: ११.३. प्रतीकः सूर्याग्नी द्यावापृथिवी मै०सं० २.१.२.६ (देखें- इन्द्राग्नी द्यावाओ)।
सूर्याचन्द्रमसाभ्याम्‌। अ०वे० ६.१२८.३²।
सूर्याचन्द्रमसाव्‌ इव। ऋ०वे० ५.५१.१५²।
सूर्याचन्द्रमसाव्‌ उभा। अ०वे० ८.२.१५⁴; ११.६.५²।
सूर्याचन्द्रमसौ धाता। ऋ०वे० १०.१९०.३¹; तै०आ० १०.१.१४¹; महाना० उप० ५.७¹।
सूर्याचन्द्रमसौ वृक्याभ्याम्‌ (का०सं०अश्व० वृक्का०)। तै०सं० ५.७.१९.१;। का०सं०अश्व० १३.९।
सूर्याश्‌ चषुर्‌ अन्तरिक्षाच्‌ छ्रोत्रं पृथिव्याः शरीरम्‌। अ०वे० ५.१०.८।
सूर्याच्‌ चक्षुर्‌ अहं तव। अ०वे० ८.२.३²।
सूर्याञ्‌ शुक्रम्‌ समाभृतम्‌। मै०सं० १.११.४²: १६५.१८ (देखें नीचे- सूर्यरश्मिं)।
सूर्यात्‌ ते चक्षु स्पृणोमि स्वाहा। श०ब्रा० ११.८.४.६; का०सं० २५.६.११।
सूर्या न चन्द्रा चरतो हतामती। तै०ब्रा० २.८.९.१⁴।
सूर्याभ्याम्‌ स्वाहा। अ०वे० १९.२३.२४।
सूर्यामासा चन्द्रमसा यमं दिवि। ऋ०वे० १०.६४.३³।
सूर्यामासा दृशे कम्‌। ऋ०वे० ८.९४.२³।
सूर्यामासा विचरन्ता दिविक्षिता। ऋ०वे० १०.९२.१२³।
सूर्यामासा सदनाय सधन्या। ऋ०वे० १०.९३.५²।
सूर्याम्‌ इव परि धत्ताम्‌ प्रजया। अ०वे० १४.१.५३⁴।
सूर्याय चक्षुर्‌ आलभते। तै०ब्रा० ३.४.१.१८।
सूर्याय स त्वा दिवे स (जांचें- उन्नयामि)। आप०श्रौ०सू० ६.८.१।
सूर्याय त्वा। वा०सं० ६.२५; ३७.१९; तै०सं० १.३.१३.१; ६.४.३.१; मै०सं० १.३.१: २९.४; ४.५.३: ६६.७; ४.९.६: १२६.७; का०सं० ३.९; २२.५;
३०.५(द्वितीयांश); श०ब्रा० ३.९.३.५; १४.१.४.१४; तै०आ० ४.७.२।
सूर्याय त्वा भ्राजस्वते (वा०सं०। श०ब्रा० भ्राजाय; वा०सं०का० भ्राजे)। वा०सं० ८.४० (द्वितीयांश), ४१ (द्वितीयांश); वा०सं०का० ८.१५.१; १७.१; तै०सं० १.४.३१.१(द्वितीयांश); ६.२.२(द्वितीयांश); तै०आ० ३.१६.१(द्वितीयांश); महाना० उप० २०.८(द्वितीयांश)।
सूर्याय देवेभ्यो धुक्ष्व शा०श्रौ०सू० २.८.५।
सूर्याय नमः। । का०सं०अश्व० ११.६; गोपाल० उप०२।
सूर्याय पन्थाम्‌ अन्वेतवा उ। ऋ०वे० १.२४.८²; वा०सं० ८.२३²; तै०सं० १.४.४५.१²; मै०सं० १.३.३९²: ४५.३; का०सं० ४.१३²; श०ब्रा०
४.४.५.४²।
सूर्याय सम्‌ अनमत्‌। तै०सं० ७.५.२३.१;। का०सं०अश्व० ५.२० (देखें नीचे- आदित्यश्‌ च द्योश्‌)।
सूर्याय स्वाहा। अ०वे० १९.४३.३; वा०सं० २२.२८,२९; ३९.१; तै०सं० १.८.१३.३; ३.४.२.१; ७.११५.१; १७.१; २०.१; मै०सं० ३.१२.७: १६२.१७;
३.१२.१०: १६३.१०; का०सं० १३.११,१२; १५.३;। का०सं०अश्व० १.६,८,११; श०ब्रा० ५.१२; अ०ब्रा० १२; श०ब्रा० २.३.१.३६; १४.३.२.९; तै०ब्रा० ३.१.६.५; १०.७.१; तै०आ० (आ०) १०.६७.२; महाना० उप० १९.२; आ०श्रौ०सू० ९.९.१४; १४.२५.११; आ०गृ०सू० १.९.७; कौशि०। ७२.२८; गो०गृ०सू० १.३.१०। पा०गृ०सू० १.९.४; मा०श्रौ०सू० २.३.२; सा०वि०ब्रा० १.८.१३. प्रतीकः सूर्याय। खा०गृ०सू० १.५.१५।
सूर्याय हर्यक्षम्‌। वा०सं० ३०.२१; तै०ब्रा० ३.४.१.१७।
सूर्याया अश्विना वरा। ऋ०वे० १०.८५.८³; अ०वे० १४.१.८³।
सूर्याया ऊधोऽदित्या (मै०सं० ऊधर्‌ अदितृतीयांश; का०सं० ऊधो अदितृतीयांश) उपस्थे वा०सं०का०२.५.३³; तै०सं० १.६.५.१³; का०सं०
३१.१४³; शा०श्रौ०सू० ४.११.१³; का०सं० ३.३.१२³; मै०सं० १.३.२.७³।
सूर्यायाः पश्य रूपाणि। ऋ०वे० १०.८५.३५³; अ०वे० १४.१.२८³; आप०मं०पा० १.१७.१०³।
सूर्याया भद्रम्‌ इद्‌ वासः। ऋ०वे० १०.८५.६³; अ०वे० १४.१.७³।
सूर्याया वहतुः प्रागात्‌। ऋ०वे० १०.८५.१३¹; अ०वे० १४.१.१३¹।
सूर्यायास्‌ त्वचम्‌ अब्रुवन्‌। अ०वे० ९.४.१४²।
सूर्यायै देवेभ्यः। ऋ०वे० १०.८५.१७¹; अ०वे० १४.२.४६¹; कौशि०। ७७.५,२३।
सूर्यासो न दर्शतासः। ऋ०वे० ९.१०१.१२¹ (देखें- सूरासो इत्यादि)।
सूर्या हि चन्द्रा वसु त्वेषदर्शता। तै०ब्रा० २.८.९.२³।
सूर्ये ज्योतिर्‌ अदधुर्‌ मास्य्‌ अक्तून्‌। ऋ०वे० १०.१२.७³; अ०वे० १८.१.३५³।
सूर्येणे तेजः। का०सं० ३५.१५।
सूर्येण दिवम्‌: (देखें- अगला एक छो़डकर)।
सूर्येण देवेन द्योर्‌लोकेन लोकानाम्‌ सामवेदोन वेदानाम्‌ तेन त्वा शमयाम्य्‌ असौ स्वाहा शा०गृ०सू० १.१६.३।
सूर्येण द्याम्‌ (का०सं०अश्व० दिवम्‌)। तै०सं० ७.३.१४.१;। का०सं०अश्व० ३.४।
सूर्येण मिमते जवम्‌। अ०वे० ४.३६.५²।
सूर्येण वयुनवच्‌ चकार। ऋ०वे० ६.२१.३²; शा०श्रौ०सू० १४.२४.५; नि० ५.१५।
सूर्येण विराट्‌। का०सं० ३९.११ (देखें- अगला एक छो़डकर)
सूर्येण सयुजोषसः। तै०आ० २७.२⁴।
सूर्येण स्वराट्‌। तै०सं० ४.४.८.१ (देखें-पूर्व का एक छो़डकर)।
सूर्येणास्य यतमानेतु दक्षिणा। ऋ०वे० १०.६२.१५²।
सूर्येणोत्तभिता द्योः। ऋ०वे० १०.८५.१²; अ०वे० १४.१.१²; आप०मं०पा० १.६.१²।
सूर्येव नारि विश्वरूपा महित्वा। अ०वे० १४.२.३२³।
सूर्ये विषम्‌ आ सजामि। ऋ०वे० १.१९१.१०¹।
सूर्ये सन्तम्‌ (का०सं०। तै०आ० शुक्रं) समाहितम्‌ (का०सं०। तै०आ० समाभृतम्‌)। वा०सं० ९.३²; का०सं० १४.३²; श०ब्रा० ५.१.२.७; तै०आ०
१.२२.८² (देखें नीचे- सूर्यरश्मिं)।
सूर्यौष ते पुत्रस्‌ तम्‌ ते परिददामि। हि०गृ०सू० १.७.१० (देखें नीचे- असाव्‌ एष ते देव, तथा जांचें- आदित्यैतं)।
सूर्यो अग्निर्‌ उत वा हिरण्यम्‌। अ०वे० १.९.२²।
सूर्यो अपो वि गाहते (मा०श्रौ०सू० अपोऽवगाहते)। मै०सं० ४.१२.५¹: १९४४.३; आ०श्रौ०सू० १६.११.१२¹; मा०श्रौ०सू० १.४.१६।
सूर्यो अहोभिर्‌ (का०सं० स्‌होभिर्‌) अनु त्वावतु क्‌स्‌। ३७.९; तै०ब्रा० २.७.८.२³ (देखें- सूर्यो नक्षत्रैर्‌ अवत्व्‌)।
सूर्यो ज्योतिर ज्योतिर्‌ अग्नि स्वाहा। तै०ब्रा० २.१.२.१०,११
सूर्यो ज्योतिर्‌ ज्योतिर्‌ अग्निः (साथ में ओर विना स्वाहा)। सा०वे० २.११८१; वा०सं० ३.९; मै०सं० १.६.१०: १०२.१२; २.७.१६: ९९.६; का०सं०
६.५; ४०.६; ऐ०ब्रा० ५.३१.४; कौ०ब्रा० २.८; १४.१; श०ब्रा० १.४.९; श०ब्रा० २.३.१.३०,३३,३६; तै०ब्रा० २.१.९.२; तै०आ० ४.१०.५; ५.८.१०; आ०श्रौ०सू० २.४.२५; शा०श्रौ०सू० २.९.२; ला०श्रौ०सू० १.८.१४ल्‌। आ०श्रौ०सू० ६.१०.८; १५.१२.८; १६.२३.१०।
सूर्यो ज्योतिर्‌ ज्योतिः स्वः सूर्यः (आ०श्रौ०सू० सूर्यो३म्‌)। ऐ०ब्रा० २.३१.४; ३२.१; ३७.१७; आ०श्रौ०सू० ५.९.११।
सूर्यो ज्योतिर्‌ न तदा ज्योतिर्‌ एषाम्‌। ऐ०ब्रा० ५.३१.६⁴।
सूर्यो ज्योतिश्‌ चरति चित्रम्‌ आयुधम्‌। ऋ०वे० ५.६३.४²।
सूर्यो दिवः। तै०सं० ३.४.५.१; पा०गृ०सू० १.५.१० (तुल०- नीचे सूर्य नक्षत्राणाम्‌)।
सूर्यो दिवम्‌ इव गत्वाय। अ०वे० २०.१२८.५³; शा०श्रौ०सू० १२.२०.२.५³।
सूर्यो दिवोद्‌ अक्रामत्‌ अ०व० १९.१९.३¹।
सूर्यो दिवो दिविषद्‌भ्यः मै०सं० ७.२.५¹ (तुल०- सूर्यो देवो)।
सूर्यो दिवो यज्ञं पातु मै०सं० ५.२.१५.८।
सूर्यो देवता। वा०सं० १४.२०; तै०सं० ३.१.६.२; ४.३.७.२; मै०सं० २.८.३: १०८.१७; का०सं० १७.३; ३९.४; आ०श्रौ०सू० १२.१.१२; १६.२८.१।
सूर्यो देवीम्‌ उषसं रोचमानाम्‌। ऋ०वे० १.११५.२¹; अ०वे० २०.१०७.१५¹; मै०सं० ४.१४.४¹: २२०.६; तै०ब्रा० २.८.७.१¹।
सूर्यो देवो (का०सं० १३.११,दिवो) दिविषद्‌भ्यो धाता क्षत्राय वायुः प्रजाभ्यः (का०सं० प्रजानाम्‌)। तै०सं० ३.३.१०.१; का०सं० १३.११,१२.
प्रतीकः सूर्यो देवो दिविषद्‌भ्यः। तै०सं० ३.४.१.१; आ०श्रौ०सू० ९.१८.१६ (तुल०- सूर्यो दिवो दिविओ)।
सूर्यो द्यां सूर्यः पृथिवीम्‌। अ०वे० १३.१.४५¹ प्रतीकः सूर्यो द्याम्‌ वै०सू० १६.११।
सूर्योऽधिपतिः। मै०सं० २.८.१४: ११७.१४ (देखें- सूर्यस्‌ तेऽधि०)।
सूर्योऽधिवियत्तो अस्याम्‌। का०सं० ४०.५ (देखें- सूर्यस्‌ तेधिओ)।
सूर्यो न ईडित ईडितव्यैर्‌ देवैर्‌ दिव्यैः पातु। का०सं० ३५.२; आ०श्रौ०सू० १४.१७.१।
सूर्यो नक्षत्रैर्‌ अवत्व्‌ इह मा नु। ऐ०आ० ५.१.१.१२⁴ (देखें- सूर्यो अहोभिर्‌)।
सूर्यो नक्षत्रैर्‌ उर्व्‌ अन्तरिक्षम्‌। ऋ०वे० ३.५४.१९⁴।
सूर्यो न चक्षू रजसो विसर्जने। ऋ०वे० ५.५९.३²।
सूर्यो नस्‌ तेभ्यो रक्षतु। मै०सं० १.४.३³(द्वितीयांश): ५०.११,१३ (देखें- सूर्यो मा ते०)।
सूर्यो नो दिवस्‌ पातु। ऋ०वे० १०.१५८.१¹; ऐ०ब्रा० ४.९.९; आ०श्रौ०सू० १.४.९; शा०गृ०सू० ४.६.४. प्रतीकः सूर्यो नो दिवः आ०श्रौ०सू० ६.५.१८
. तुल०- बृहदा० ८.६३।
सूर्यो भूतस्यैकं चक्षुः। अ०वे० १३.१.४५³।
सूर्यो मरीचिम्‌ आदत्ते। तै०आ० १.२.१¹ (तुल०- सूर्वस्य मरीचिः)।
सूर्यो मा तत्र नयतु। अ०वे० १९.४३.३³।
सूर्यो मा तस्माद्‌ एनसः। वा०सं० २०.१६³; मै०सं० ३.११.१०³ १५७.६; का०सं० ३८.५³; तै०ब्रा० २.६.६.२³।
सूर्यो मा तेभ्यो रक्षतु। तै०सं० ३.५.४.२³; का०सं० ५.६³ (देखें- सूर्यो नस्‌)।
सूर्यो मा दिव्याभ्यो नाष्ट्राभ्यः पातु वायुर्‌ अन्तरिक्षाभ्यो (प़ढें- अन्तरिक्ष्याभ्यो?) ऽग्निः पार्थिवाभ्यः स्वाहा। पं०वि०ब्रा० १.३.२; ६.७.२. प्रतीकः
सूर्यो मा। ला०श्रौ०सू० १.११.९ (देखें- पूर्व के दो , तथा सूर्यो माह्नः)।
सूर्यो मा देवो द्वियाद्‌ अंहसो पातु वायुर्‌ अन्तरिक्षाद्‌ अग्निः पृथिव्या यमः पितृभ्यः सरस्वती मनुष्येभ्यः। तै०सं० ३.२.४.३ (देखें-नीचे पूर्व का)। सूर्यो मा देवो दिवेभ्यो रक्षोभ्यः पातु वात आन्तरिक्षेभ्योऽग्निः पार्थिवेभ्य स्वाहा। जै०ब्रा० १.८३ (देखें पूर्व का एक छो़डकर)।
सूर्यो मा देवो देवेभ्यः पातु वायुर्‌ अन्तरिक्षात्‌। तै०सं० ३.५.५.१. प्रतीकः सूर्यो मा देवो देवेभः पातु। आ०श्रौ०सू० १३.९.१२।
सूर्यो मा द्यावापृथिवीभ्यां प्रतीस्या दिशः पातु। अ०वे० १९.१७.५।
सूर्यो माह्‌नः पात्व्‌ अग्निः पृथिव्या वायुर्‌ अन्तरिक्षाद्‌ यमो मनुष्येभ्यः सरस्वती पार्थिवेभ्यः। अ०वे० १६.४.४ (देखें नीचे- सूर्यो मा दिव्याभ्यो)।
सूर्यो मे चक्षुर्‌ वातः प्राणोऽन्तरिक्षम्‌ आत्मा पृथिवी शरीरम्‌। अ०वे० ५.९.७ (देखें- आगे, तथा नीचे सूर्यश्‌ चक्षुर्‌; जांचें- और सूर्यम्‌ ते चक्षुर्‌ वातं)।
सूर्यो मे चक्षुर्‌ वातो मे प्राणः। का०सं० ३७.१५.१६ (देखें नीचे- सार)।
सूर्यो मे चक्षुषि श्रिरतः, चक्षुर्‌ हृदये, हृदयम्‌ मयि, अहम्‌ अमृते, अमृतम्‌ ब्रह्मणि। तै०ब्रा० ३.१०.८.५।
सूर्यो युनक्तु वाचा। पं०वि०ब्रा० १.५.१४¹. प्रतीकः सूर्यो युनक्तु। ला०श्रौ०सू० २.१.१।
सूर्यो येन विराजति। ऋ० खि० १०.१२८.१२²; आ०श्रौ०सू० ६.२३.१³।
सूर्यो रश्मिम्‌ यथा सृज। ऋ०वे० ८.३२.२३¹।
सूर्यो रश्मिभिर्‌ अभिगृणात्व्‌ एनत्‌। कौशि०। ४२.१७⁴।
सूर्यो रूपं कृणुते द्योर्‌ (मै०सं० द्योर्‌) उपस्थे। ऋ०वे० १.११५.५²; अ०वे० २०.१२३.२²; वा०सं० ३३.३८²; मै०सं० ४.१४.४²: २२०.९; तै०ब्रा० २.८.७.२²।
सूर्यो वः (स्‌स्. सर्वासां साकम्‌)। कौशि०११६.८³. इन्द्रो वः इत्यादि का ऊह।
सूर्यो वरिष्ठो अक्षभिर्‌ विभाति। तै०ब्रा० ३.७.७.१; आ०श्रौ०सू० १०.३.२. छन्दोबद्ध।
सूर्यो वर्चो ज्योतिर्‌ वर्चः स्वाहा। वा०सं० ३.९; श०ब्रा० २.३.१.३१।
सूर्यो विपश्चिन्‌ मनसा पुनातु। तै०आ० ४.४.२.५⁴।
सूर्यो वियत्तोऽस्याम्‌। तै०सं० ४.४.५.२ (देखें- सूर्योऽधिवियत्तो)।
सूर्योच्छोभिर्‌ इत्यादि।: (देखें- सूर्यो अहोभिर्‌ इत्यादि)।
सूश्‌ च मे प्रसूश्‌ च मे। वा०सं० १८.७; तै०सं० ४.७.३.२; मै०सं० २.११.४: १४१.१५; का०सं० १८.८।
सूषा च मे इत्यादि।: (देखें- अगला छो़डकर प्रथम)।
सूषा व्यूर्णौतु। अ०वे० १.११.३¹।
सूषाश्‌ (तै०सं० सूषा) च मे सुदिनं च मे (वा०सं० मे यज्ञेन कल्पन्ताम्‌)। वा०सं० १८.६; तै०सं० ४.७.३.२; मै०सं० २.११.३: १४१.१२; का०सं० १८.९।
सृकं संशाय पविम्‌ इन्द्र तिग्मम्‌। ऋ०वे० १०.१८०.२³; अ०वे० ७.८४.३³; सा०वे० २.१२२३³; वा०सं० १८.७१³; तै०सं० १.६.१२.५³; मै०सं० ४.१२.३³ १८३.१५; का०सं० ८.१६³।
सृकाहस्ता (तै०सं०। का०सं० सृकावन्तो) निषङ्गिणः। वा०सं० १६.६१²; तै०सं० ४.५.११.२²; का०सं० १७.१६² (देखें- सृगवन्तो)।
सृके यत्‌ प्रत्यहन्‌ देव एकः। ऋ०वे० १.३२.१२²।