06 9.6

शृता मे वाक्‌। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृताय त्वा। तै० ब्रा० ३.७.९.३; आप०श्रौ०सू० १३.३.३
शृतास इद्‌ वहन्तस्‌ तत्‌ सम्‌ (सा०वे०। पं०वि०ब्रा० वहन्तः सं तद्‌) आशत। ऋ०वे० ९.८३.१⁴; सा०वे० १.५६.५⁴, २.२२५⁴; पं०वि०ब्रा०
१.२.८⁴; तै०आ० १.११.१⁴; आप०श्रौ०सू० १२.१२.१३⁴
शृता स्थ पुष्टिं मे श्रीणीत। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतेभ्यस्‌ त्वा। तै० ब्रा० ३.७.९.३; आप०श्रौ०सू० १३.३.३
शृतो गच्छतु सुकृतां यत्र लोकः। अ०वे० ९.५.५⁴. प्रतीकः शृतो गच्छतु। कौ० सू० ६४.१५
शृतो मे आत्मा। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतो मेऽपानः। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतो मे प्राणः। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतो मे व्यानः। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतो मे सोमः। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽसि दक्षक्रतू मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽसि वाचं मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽसि व्यानं मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽसि शृतंकृतः। तै० ब्रा० ३.७.९.३; आप०श्रौ०सू० १३.३.३
शृतोऽसि श्रोत्रं मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽसि मा श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५ (तेर्‌)
शृतोऽस्य्‌ अङ्गानि मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽस्य्‌ आत्मानं मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतोऽस्य्‌ आयुर मे श्रीणाहि। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतौ स्थः प्राणापानौ मे श्रीणीतम्‌। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शृतौ स्थश्‌ चक्षुषी मे श्रीणीतम्‌। आप०श्रौ०सू० १२.१९.५
शेतां नु मुहूर्तम्‌। श०ब्रा० ११.८.३.५; का०श्रौ० ६.५.२३
शेते निपद्यमानस्य। आ०ब्रा० ७.१५.३³; शा०श्रौ०सू० १५.१९³
शेपाय स्वाहा। तै०सं० ७.३.१६.२; का०सं०अश्व० ३.६
शेपो गर्भस्य रेतोधाः। अ०वे० ५.२५.१³
शेपो रोमण्वन्तौ भेदाउ। ऋ०वे० ८.११२.४³; नि० ९.२³
शेरते (आ०ब्रा० शेरे) ऽस्य सर्वे पाप्मानः। आ०ब्रा० ७.१५.२³; शा०श्रौ०सू० १५.१९³
शेरभक शेरभ। अ०वे० २.२४.१. प्रतीकः शेरभक। कौ० सू० १९.९
शेरेऽस्य इत्यादि। (देखें- पूर्व का एक छो़डकर)
शस्वं हि जार्यं वाम्‌। ऋ०वे० ५.६४.२³
शस्वं मित्राय वरुणाय दाशुषे। ऋ०वे० १०.११३.५⁴
शेवारे वार्या पुरु। ऋ०वे० ८.१.२२¹
शेवृधक शेवृध। अ०वे० २.२४.२
शेषन्‌ नु त इन्द्र सस्मिन्‌ योनौ। ऋ०वे० १.१७४.४¹
शेषे पितृकृताच्‌ च यत्‌। अ.वे. ५.३०.४²
शेषे मातुर्‌ यथोपस्थे। वा०सं० १२.३९³; तै०सं० ४.२.३.३³; मै०सं० २.७.१०³, ८८.१३; का०सं० १६.१०³
शेषे वनेषु मात्रोः। (सा०वे० मातृषु)। ऋ०वे० ८.६०.१५¹; सा०वे० १.४६
शेषो (पदप्‌. शेपो) वाजिनेन। मै०सं० ३.१५.९, १८०.५ (देखें-वाजिनं शेपेन)
शैलेभ्यः। (जाँचें- नमः)। मा०श्रौ०सू०सू० २.१२.१७
शैशिराव्‌ (मै०सं० शैशिरा) ऋतू अभिकल्पमानाः। तै०सं० ४.४.११.२³; मै०सं० २.८.१२³, ११६.१५; श०ब्रा० ८.७.१.६ (देखें-इमे शैशिरा)
शैशिरेण ऋतुना (का०सं० तै०ब्रा ०र्तना) देवाः। वा०सं० २१.२८¹; मै०सं० ३.११.१२¹, १५९.११; का०सं० ३८.११¹; तै०ब्रा० २.६.१९.२¹
शोङ्‌सा मासो इव। (का०ब्रा० आ०श्रौ०सू० मोदैव) तै०सं० ३.२.९.५; का०ब्रा० १४.३; आ०श्रौ०सू० ५.९.५; आप०श्रौ०सू० १२.२७.१२, १७;
शोङ्‌सव। का०श्रौ० ९.१३.२९; शोङ्‌सावो। का०ब्रा० १४.३; शा०श्रौ०सू० ७.९.१; शोङ्‌सा वोदैवोम्‌। मा०श्रौ०सू० २.४.२.२४, २६; शोङ्‌सावोम्‌। आ०ब्रा० ३.१२.१; आ०श्रौ०सू० ५.९.१ (नीचे देखें- शंसामो दैवोम्‌)
शोकात्‌ पृथिव्या उत वा दिवस्‌ परि। वा०सं० १३.४५²; मै०सं० २.७.१७², १०२.८; का०सं० १६.१७²; श०ब्रा० ७.५.२.२१, १२.५.२.४² (देखें- शोचात्‌ इत्यादि)
शोकाय स्वाहा। वा०सं० ३९.११; तै०सं० १.४.३५.१; का०सं०अश्व० ५.६; तै०आ० ३.२०.१
शोकायाभिसर्तारम्‌। (तै०ब्रा ०भिसरम्‌)। वा०सं० ३०.१४; तै०ब्रा० ४.४.१.१०
शोचञ्‌ छुष्कासु हरिणीषु जर्भरत्‌। ऋ०वे० १०.९२.१³
शोचते स्वाहा। वा०सं० ३९.११
शोचन्तो अस्य तन्तवो व्य्‌ अस्थिरन्‌। ऋ०वे० ९.८३.२² (देखें-अर्चन्तो अस्य)
शोचमानाय स्वाहा। वा०सं० ३९.११
शोच्यामसि ते मनः। अ०वे० ६.८९.२²
शोचयामसि ते हार्दिम्‌। अ.वे. ६.८९.२¹
शोचस्व देववीतमः। (का०सं० ०वित्तमः)। ऋ०वे० १.३६.९²; ऋ०वे०खि० ७.३४.५²; वा०सं० ११.३७²; तै०सं० ४.१.३.३²; मै०सं० २.७.३²,
७७.१५, ४.९.३², १२३.११; का०सं० १६.३²; श०ब्रा० ६.४.२.९; तै०आ० ४.५.२² (देखें-रोचस्व इत्यादि)
शोचात्‌ पृथिव्या उत वा दिवस्‌ परि। तै०सं० ४.२.१०.४ (देखें-शोकात्‌ इत्यादि)
शोचा बृहद्‌ यजतं धूमम्‌ ऋण्वन्‌। ऋ०वे० ७.२.१²
शोचा वि भाह्य्‌ अजर। ऋ०वे० ६.१६.४५³; सा०वे० २.७३५³
शोचा शोचिष्ठ दीदिहि विशे मयः। ऋ०वे० ८.६०.६¹
शोचिःकेशं पुरु०। (देखें- शोचिष्केशं इत्यादि)
शोचिर्‌ असि। वा०सं० ३७.११; मै०सं० ४.९.३, १२३.९; श०ब्रा० १४.१.३.१७; तै०आ० ४.५.२, ५.४.६; आप०श्रौ०सू० १५.४.१, ७.४
शोचिर्‌ न मानम्‌ अस्यथ। ऋ०वे० १.३९.१²
शोचिर्‌ वसानः पर्य्‌ आयुर अपाम्‌। ऋ०वे० ३.१.५³
शोचिषा पत्मन्न्‌ आ उशिजो न दीयन्‌। ऋ०वे० ६.४.६⁴
शोचिषा रारपीति मित्रमहाः। ऋ०वे० ६.३.६²
शोचिषे त्वा। मै०सं० ४.९.१, १२१.१४, ४.९.३, १२३.८; तै०आ० ४.३.१, ५.३.६; आप०श्रौ०सू० १५.७.३
शोचिष्केशः पृथिव्यां पाजो अश्रेत्‌। ऋ०वे० ३.१४.१⁴
शोचिष्केशं विचक्षण। (अ०वे० १३.२.२३³, ०णम्‌)। ऋ०वे० १.५०.८³; आ०सं० ५.१४³; अ०वे० १३.२.२३³, २०.४७.२०³; तै०सं० २.४.१४.४³;
का०सं० ९.१९³ (तुल०- शोचिष्केशं पुरु⁰) ।
शोचिष्केशं वृषणं यम्‌ इमा विशः। ऋ०वे० १.१२७.२⁶; सा०वे० २.११६४⁶; का०सं० ३९.१५⁶
शोचिष्केशं गृहपतिं नि षेदिरे। ऋ०वे० ५.८.२²
शोचिष्केशं (मै०सं० ४.१०.६³, शोचिःकेशं) पुरुप्रिय। ऋ०वे० १.४५.६³; वा०सं० १५.३१³; तै०सं० ४.४.४.३³; मै०सं० २.१३.७³, १५६.१३,
४.१०.६³, १५८.११; का०सं० ३९.१४³ (तुल०- शोचिष्केशं वि०)
शोचिष्केशस्‌ तम्‌ ईमहे। ऋ०वे० ३.२७.४³; तै०सं० २.५.८.६; श०ब्रा० १.४.१.३८, ३.९; तै०ब्रा० ३.५.२.३³
शोचिष्केशो घृतनिर्णिक्‌ पावकः। ऋ०वे० ३.१७.१³; तै०ब्रा० १.२.१.११³; आप०श्रौ०सू० ५.६.३³
शोचिष्केशो नि रिणाति वना। ऋ०वे० ५.४१.१०⁴
शोणा धृष्णू नृवाहसा। (वा०सं० मूल त्रुटिपूर्ण- ’नृसाहसा‘)। ऋ०वे० १.६.२³; अ०वे० २०.२६.५³, ४७.११³, ६९.१०³; सा०वे० २.८१९³; वा०सं०
२३.६³; तै०सं० ७.४.२०.१³; मै०सं० ३.१६.३³, १८५.७; तै०ब्रा० ३.९.४.३
शोणाय स्वाहा। तै०सं० ७.३.१८.१; का०सं०अश्व० ३.८
शोभयन्ती मुखं मम। आ०मं०ब्रा० २.८.९²; हि०गृ०सू० १.११.४²
शोशुचानं सहाध्या। अ०वे० ६.१३२.१²-५²
शो शोङ्‌सामो दैव। का०ब्रा० १४.३ (नीचे देखें- शंसामो दैवोम्‌)
शौण्डिकेय उलूखलः। पा०गृ०सू० १.१६.२३² (नीचे देखें- शण्डेरथश्‌)
शौनकम्‌। (शा०गृ० १ किम्‌) (जाँचें- तर्पयामि)। आ०गृ०सू० ३.४.४; शा०गृ० ४.१०.३
शौष्कास्यम्‌ अनु वर्तताम्‌। अ.वे. ११.९.२१³
श्चोतन्ति कोशा उप वो रथेष्व्‌ आ। ऋ०वे० १.८७.२³; तै०सं० ४.३.१३.८³
श्चोतन्ति ते वसो स्तोका अधि त्वचि। ऋ०वे० ३.२१.५³; मै०सं० ४.१३.५³, २०५.१; का०सं० १६.२१³; आ०ब्रा०२.१२.१६³; तै०ब्रा० ३.६.७.२³
श्चोतन्ति धारा मधुनो घृतस्य। ऋ०वे० ३.१.८³
श्नथद्‌ वृत्रम्‌ उत सनोति वाजम्‌। ऋ०वे० ६.६०.१¹; तै०सं० ४.२.११.१¹; मै०सं० ४.१०.५¹, १५५.११; का०सं० ४.१५¹; तै०ब्रा० ३.५.७.३¹;
आ०श्रौ०सू० २.१७.१५; कौ० सू० ५.२¹. प्रतीकः श्नथद्‌ वृत्रम्‌। तै०सं० ४.३.१३.८; मै०सं० ४.११.१, १५९.१, ४.१३.५, २०५.१०, ४.१४.८, २२६.११; का०सं० २१.१३, २३.११; तै०ब्रा० २.८.५.१; मा०श्रौ०सू० ५.२.८.३१
श्मशाने वा निचख्नुः। अ०वे० ५.३१.८²
श्मश्रुणि येनोन्दते। अ०वे० ५.१९.१४²
श्यां वसया। तै०सं० ५.७.२०.१; का०सं०अश्व० १३.१० (देखें-शीनं)
श्यामः पौष्णो नाभ्याम्‌। मै०सं० ३.१३.२, १६८.११ (देखें-पौष्णः श्यामः)
श्यामं च मे लोहं (मै०सं० का०सं० लोहितायसं) च मे। (वा०सं०काण्व० मे यज्ञेन कल्पन्ताम्‌)। वा०सं० १८.१३; वा०सं०काण्व० १९.५.१;
तै०सं० ४.७.५.१; मै०सं० २.११.५, १४२.७; का०सं० १८.१०
श्यामशबलौ भ्रातरौ। पा०गृ०सू० १.१६.२४³
श्यामशबलौ मतस्नाभ्याम्‌। तै०सं० ५.७.१९.१; का०सं०अश्व० १३.९
श्यामश्‌ च त्वा मा शबलश्‌ च प्रेषितौ। अ०वे० ८.१.९¹
श्यामाः पौष्णाः। वा०सं० २४.७, १४; मै०सं० ३.१३.८, १७०.५, ३.१३.१२, १७१.१, ३.१३.१३, १७१.४, ३.१३.१५, १७१.१०, ३.१३.१६, १७१.१३
(देखें-पौष्णाः)
श्यामाकं पक्वं पीलु च। अ०वे० २०.१३५.१२³; शा०श्रौ०सू० १२.१६.१.५³
श्यामाकाश्‌ च मे नीवाराश्‌ च मे। वा०सं० १८.१२; तै०सं० ४.७.४.२; मै०सं० २.११.४, १४२.३ (देखें-नीवाराश्‌)
श्यामानां रुद्राणां (तथा रुद्राणीनां) स्थाने स्वतेजसा भानि। तै०आ० १.१७.१, २
श्यामाय स्वाहा। तै०सं० ७.३.१८.१; का०सं०अश्व० ३.८
श्यामा (प्रचलित संस्करण- शामा) सरूपंकरणी। अ०वे० १.२४.४¹
श्यामा सर्वाङ्गशोभनी। कौ० सू० १०६.७²
श्यावः परणेता भुवत्‌। ऋ०वे० ८.१९.३७⁴
श्यावदता कुनखिना। अ०वे० ७.६५.३¹
श्यावं पुत्रं वध्रिमत्या अजिन्वतम्‌। ऋ०वे० १०.६५.१२²
श्यावाय स्वाहा। तै०सं० ७.३.१८.१; का०सं०अश्व० ३.८
श्यावा रथं वहतो रोहिता वा। ऋ०वे० २.१०.२³
श्यावाश्वं कृष्णम्‌ असितं मृणन्तम्‌। अ.वे. ११.२.१८¹
श्यावाश्वस्तुताय या। ऋ०वे० ५.६१.५³
श्यावाश्वस्‌ ते सवित स्तोमम्‌ आ नशे। ऋ०वे० ५.८१.५⁴
श्यावाश्वस्य रेभतस्‌ तथा शृणु। ऋ०वे० ८.३७.७¹
श्यावाश्वस्य सुन्वतः। ऋ०वे० ८.३८.८¹; आ०श्रौ०सू० ७.२.१२
श्यावाश्वस्य सुन्वतस्‌ तथा शृणु। ऋ०वे० ८.३६.७¹
श्यावाश्वस्य सुन्वतो मदच्युता। ऋ०वे० ८.३५.१९², २०², २१²
श्यावाश्वः सोभर्य्‌ अर्चनानाः। अ०वे० १८.३.१५²
श्यावास्व्‌ अरुषो वृषा। ऋ०वे० ६.४८.६⁴
श्यावी च यद्‌ अरुषी च स्वसारौ। ऋ०वे० ३.५५.११³
श्यावीर्‌ अतिध्वसह पथः। ऋ०वे० ८.५५ (वा० ७).५³
श्येतः श्येताक्षः श्येतग्रीवस्‌ ते पितृदेवत्याः। तै०सं० ५.६.११.१; का०सं०अश्व० ९.१
श्येतः श्येताक्षोऽरुणस्‌ ते रुद्राय पशुपतये। वा०सं० २४.३; मै०सं० ३.१३.४, १६९.५
श्येन आसाम्‌ अदितिः कक्ष्यो मदः। ऋ०वे० ५.४४.११¹
श्येनङ्‌ इव ध्रजतो इत्यादि। (देखें- श्येनाङ्‌ इव इत्यादि)
श्येनपर्णी सा। अ०वे० २०.१२९.१९
श्येनम्‌ अस्य वक्षः कृणुतात्‌। मै०सं० ४.१३.४, २०३.१३; का०सं० १६.२१; आ०ब्रा०२.६.१५; तै०ब्रा० ३.६.६.२; आ०श्रौ०सू० ३.३.१; शा०श्रौ०सू०
५.१७.५
श्येनं पक्षस्व वक्षतः। ऋ०वे० ८.३४.९²
श्येनं पतत्रिणं सिंहम्‌। वा०सं० १९.१०³; मै०सं० ३.११.७³, १५०.१५; का०सं० ३७.१८³; श०ब्रा० १२.७.३.२१³; तै०ब्रा० २.६.१.५³
श्येनसद्‌ असि। तै०सं० ४.४.७.१, ५.३.११.२; मै०सं० २.१३.१८, १६५.४; का०सं० ३९.३
श्येनस्य चिज्‌ जवसा नूतनेन। ऋ०वे० ५.७८.४³
श्येनस्य पक्षा हरिणस्य बाहू। ऋ०वे० १.१६३.१³; वा०सं० २९.१२³; तै०सं० ४.२.८.१³, ६.७.१³; का०सं० ३९.१³; वै० सू० ६.१³ (देखें-श्येना ते)
श्येनस्य पत्रं (मै०सं० पत्त्रं) न प्लीहा शचीभिः। वा०सं० १९.८६³; मै०सं० ३.११.९³, १५३.१४; का०सं० ३८.३³; तै०ब्रा० २.६.४.३³
श्येनस्य पुत्र आभरत्‌। ऋ०वे० १०.१४४.४²
श्येनस्येव ध्रजतो (मै०सं० का०सं० द्रवतो) अङ्कसं परि। ऋ०वे० ४.४०.३³; वा०सं० ९.१५³; तै०सं० १.७.८.३³; मै०सं० १.११.२³, १६३.५;
का०सं० १३.१४³; श०ब्रा० ५.१.५.२०³
श्येना अजिरा ऋतस्य गर्भाः प्रयुतो नपातः पर्वतानां ककुभ आनस्‌ तं वीरं वहत यं बहव उपजीवामः। जै०ब्रा० १.७९ (तुल०- मरुतो नपातो तथा
तै०ब्रा० ३.७.९.१
श्येना इवेद्‌ अधि दिवि निषेद। ऋ०वे० ४.३५.८²
श्येनाङ्‌ (मै०सं० ०नङ्‌) इव ध्रजतो अन्तरिक्षे। ऋ०वे० १.१६५.२³; मै०सं० ४.११.३³, १६८.९; का०सं० ९.१८³
श्येनाङ्‌ इव श्रवस्यतः। ऋ०वे० ६.४६.१३⁴
श्येना ते पक्षा हरिणोत बाहू। मै०सं० १.६.२³, ८६.१६ (देखें-श्येनस्य पक्षा)
श्येनाय त्वा सोमभृते। वा०सं० ५.१, ६.३२; तै०सं० १.२.१०.१, ६.२.१.३; मै०सं० १.२.६, १६.४, १.३.३, ३०.१७, ३.७.९, ८८.११; का०सं० २.८,
३.१०, २४.८; श०ब्रा० ३.४.१.१२, ९.४.१०
श्येनाय पत्वने स्वाहा। तै०सं० ३.२.८.१; आप०श्रौ०सू० १३.१२.४
श्येनाव्‌ इव पतथो हव्यदातये। ऋ०वे० ८.३५.९¹
श्येनासो न दुवसनासो अर्थम्‌। ऋ०वे० ४.६.१०³
श्येनासो न स्वयशसो रिशादसः। ऋ०वे० १०.७७.५³
श्येनेन किकिदीविना। तै०सं० ४.२.६.४² (देखें-चाषेण)
श्येनेन पतत्रिणः। तै०सं० ७.३.१४.१; का०सं० ३५.१५; का०सं०अश्व० ३.४
श्येने परीत्तो (वा०सं०काण्व० परीतो) अचरच्‌ च वातः। वा०सं० ९.९²; वा०सं०काण्व० १०.२.६²; श०ब्रा० ५.१.४.१० (देखें-अगला)
श्येने वात उत योऽचरत्‌ परीत्तः। अ०वे० ६.९२.२² (देखें-पूर्व का)
श्येनो गृध्राणां स्वधितिर्‌ वनानाम्‌। ऋ०वे० ९.९६.६³; सा०वे० २.२९४³; तै०सं० ३.४.११.१³; मै०सं० ४.१२.६³, १९६.१३; का०सं० २३.१२³;
तै०आ० १०.१०.१³, ५०.१³; महाना०उप०९.१³, १७.८³; वि० स्मृ० ४८.६³; नि० १४.१३³
श्येनो जभार बृहतो अधि ष्णोः। ऋ०वे० ४.२७.४²
श्येनो न तक्तो अर्षति। ऋ०वे० ९.६७.१५³
श्येनो न दीयन्न्‌ अन्व्‌ एति पाथः। ऋ०वे० ९.६३.५²; नि० ६.७
श्येनो न भीतो अतरो रजांसि। ऋ०वे० १.३२.१४⁴
श्येनो न योनिं सदनं धिया कृतम्‌। ऋ०वे० ९.७१.६¹; आ०ब्रा०१.२२.११, ३०.२१; का०ब्रा० ९.६; आ०श्रौ०सू० ४.७.४¹, १०.५. प्रतीकः श्येनो न
योनिम्‌। शा० श्रौ० ५.१४.१९
श्येनो न योनिं घृतवन्तम्‌ आसदम्‌। (सा०वे० आ सदत्‌)। ऋ०वे० ९.८२.१⁴; सा०वे० १.५६२⁴, २.६६६⁴; आप०श्रौ०सू० १६.२०.१४⁴ (तुल०-
अगला)
श्येनो न योनिम्‌ आसदत्‌। ऋ०वे० ९.६२.४³; सा०वे० १.४७३³, २.३५८³ (तुल०- पूर्व का)
श्येनो न रजसा हृदा। वा०सं० २१.३५⁴; मै०सं० ३.११.२⁴, १४२.४; तै०ब्रा० २.६.११.५⁴
श्येनो नो वंसु कलशेषु सीदसि। ऋ०वे० ९.८६.३५² (तुल०- अगला)
श्येनो न वंसु षीदति। ऋ०वे० ९.५७.३³; सा०वे० २.१११३³ (तुल०- पूर्व का)
श्येनो न विक्षु सीदति। ऋ०वे० ९.३८.४²; सा०वे० २.६२६²
श्येनो नृचक्षा अग्नेष्‌ ट्‌वा चक्षुषावपश्यामि। पं०वि०ब्रा० १.५.३. प्रतीकः श्येनः। ला०श्रौ०सू० २.५.५
श्येनो नृचक्षा अवसानदर्शः। अ०वे० ७.४१.१²
श्येनो नृचक्षाः। वै० सू० २२.२३
श्येनो भूत्त्वा परा पत। वा०सं० ४.३४; तै०सं० १.२.९.१; मै०सं० १.२.६, १५.१६; का०सं० २.७, २४.७; श०ब्रा० ३.३.४.१५; आप०श्रौ०सू० १०.२९.२
श्येनो भूत्त्वा विश आ पतेमाः। अ०वे० ३.३.३⁴
श्येनो मथायद्‌ इषितस्‌ तिरो रजः। ऋ०वे० ९.७७.२²
श्येनो यद्‌ अन्धो अभ्रत्‌ परावतः। ऋ०वे० ९.६८.६²
श्येनोऽयोपाष्टिर्‌ हन्ति दस्यून्‌। ऋ०वे० १०.९९.८⁴
श्येनो वर्म वि गाहते। ऋ०वे० ९.६७.१४²
श्येनोऽसि (शा०श्रौ०सू० ऽसि पत्वा) गायत्रछन्दाः। अ०वे० ६.४८.१; तै०सं० ३.२.१.१; गो०ब्रा० १.५.१२; पं०वि०ब्रा० १.३.८; श०ब्रा० १२.३.४.३;
शा०श्रौ०सू० ६.८.१०; का०श्रौ० १३.१.११; आप०श्रौ०सू० १२.१७.१५; मा०श्रौ०सू० २.३.६.८. प्रतीकः श्येनोऽसि। वै० सू० १७.१०, २१.७; ला०श्रौ०सू० १.१२.१३; कौ० सू० ५६.४, ५९.२६ (२७)। (तुल०- अगला)
श्येनोऽसि गायत्रं छन्दः। मा०श्रौ०सू० ९.२.३ (तुल०- पूर्व का)
श्येनो हव्यं नयत्व्‌ आ परस्मात्‌। अ.वे. ३.३.४¹
श्येनौ संपातिनाव्‌ इव। अ०वे० ७.७०.३²
श्यैतं साम गाय। मै०सं० ४.९.११, १३२.१०; मा०श्रौ०सू० ४.४.३१
श्रत्‌ ते दधामि प्रथमाय मन्यवे। ऋ०वे० १०.१४७.१¹; सा०वे० १.३७१¹. प्रतीकः श्रत्‌ ते दधामि। आ०श्रौ०सू० ६.४.१० (तुल०- बृ. दा. ८.५७; सा०
वि० ब्रा० ३.२.५)
श्रथया सूषणे त्वं। अ०वे० १.११.३³
श्रथ्नीते नप्तीर्‌ अदितेर्‌ ऋतं यते। ऋ०वे० ९.६९.३²
श्रद्‌ अस्मै धत्त स जनास इन्द्रः। ऋ०वे० २.१२.५⁴; अ०वे० २०.३४.५⁴
श्रद्‌ अस्मै नरो वचसे दधातन। वा०सं० ८.५¹. प्रतीकः श्रद्‌ अस्मै नरः। का०श्रौ० १०.५.४ (देखें-अस्मे देवासो वपुषे)
श्रद्‌ इन्द्रस्य धत्तन वीर्याय। ऋ०वे० १.१०३.५²
श्रद्दधानः समाहितः। वि० स्मृ० ८८.४⁴
श्रद्ध एहि। आप०श्रौ०सू० ६.३.८
श्रद्धयाग्निः सम्‌ इध्यते। ऋ०वे० १०.१५१.१¹; तै०ब्रा० २.८.८.६¹; नि० ९.३१¹ (तुल०- बृ. दा. ८.५८. निर्देशित जैसे- श्रद्धा-सूक्त.
ऋ०वि०४.१३.५, १९.१)
श्रद्धया तपसा जिताः। ऋ०वे०खि० ९.११३.३²
श्रद्धया तपसा सुतः। ऋ०वे० ९.११३.२⁴
श्रद्धया देवो देवत्वं अश्नुते। तै० ब्रा० ३.१२.३.१¹
श्रद्धया विन्दते वसु। (तै०ब्रा हविः)। ऋ०वे० १०.१५१.४⁴; तै०ब्रा० २.८.८.६²
श्रद्धया सत्यम्‌ आप्यते। वा०सं० १९.३०⁴
श्रद्धयाहं रथे रुहम्‌। ऋ०वे० ८.१.३१²
श्रद्धया हूयते हविः। ऋ०वे० १०.१५१.१²; तै०ब्रा० २.८.८.७⁴; नि० ९.३१²
श्रद्धा इत्‌ ते मघवन्‌ पार्ये दिवि। ऋ०वे० ७.३२.१४³ (देखें-श्रद्धा हि ते)
श्रद्धां यज्ञम्‌ आरभे। तै० ब्रा० ३.७.४.१⁴; आप०श्रौ०सू० ४.४.४⁴
श्रद्धां यज्ञं महो दधत्‌। अ.वे. १०.६.४²
श्रद्धां वदन्‌ सोम राजन्‌। ऋ०वे० ९.११३.४³
श्रद्धां सत्ये प्रजापतिः। वा०सं० १९.७७⁴; मै०सं० ३.११.६⁴, १४९.९; का०सं० ३८.१⁴; तै०ब्रा० २.६.२.३⁴
श्रद्धां सूर्यस्य निम्रुचि। ऋ०वे० १०.१५१.५³; तै०ब्रा० २.८.८.८³
श्रद्धां हृदय्ययाकूत्या। ऋ०वे० १०.१५१.४³; तै०ब्रा० २.८.८.७³
श्रद्धां कामस्य मातरम्‌। तै० ब्रा० २.८.८.८³
श्रद्धा च नो मा व्यगमत्‌। वि० स्मृ० ७३.२८³; मा०ध०सू० ३.२५९³; या०ध०सू० १.२४५³; बृ०प०सं० ५.२८०³; आ०ध०सू०५.७३³ (तुल०- श्रद्धा
मे मा)
श्रद्धा च मेऽश्रद्धा च मे तन्‌ म उभयं व्रतम्‌। आ०मं०ब्रा० २.५.४
श्रद्धा तन्‌ अद्य विन्दतु। अ०वे० ५.७.५³
श्रद्धा देवान्‌ अधि वस्ते। तै० ब्रा० २.८.८.८¹
श्रद्धा देवी च मुञ्चताम्‌। आप०श्रौ०सू० ३.१२.१⁴
श्रद्धा देवी प्रथमजा ऋतस्य। तै० ब्रा० ३.१२.३.२¹
श्रद्धां देवा यजमानाः। ऋ०वे० १०.१५१.४¹; तै०ब्रा० २.८.८.७¹
श्रद्धा प्रजा (पढें- प्रज्ञा?) च मेधा च तिलाः शान्तिं कुर्वन्तु स्वाहा। महाना०उप०१९.१ (द्वितीयांश) (देखें-श्रद्धामेधे प्रज्ञा)
श्रद्धा प्रज्ञा च पञ्चमी। आ०गृ०सू० ३.९.१²
श्रद्धा प्रतिष्ठा लोकस्य देवी। तै० ब्रा० ३.१२.३.१²
श्रद्धामनस्या शृणुते दभीतये। ऋ०वे० १०.११३.९⁴
श्रद्धामनाः सत्यमनाः सुशस्वः। ऋ०वे०खि० १०.१५१.९²
श्रद्धामना हविषा ब्रह्मणस्‌ पतिम्‌। ऋ०वे० २.२६.३⁴; तै०सं० २.३.१४.४⁴; मै०सं० ४.१४.१०⁴, २३१.३; तै०ब्रा० २.८.५.३⁴
श्रद्धा माता मनुः कविः। सा०वे० १.९०⁴
श्रद्धाम्‌ उग्रेषु चक्रिरे। ऋ०वे० १०.१५१.३²; तै०ब्रा० २.८.८.७²
श्रद्धा मेऽक्षितिः। जै०ब्रा० २.६५ (६६); तै०ब्रा० ३.७.७.९; आप०श्रौ०सू० १०.३.८
श्रद्धामेधे तेऽनु ब्रवीमि। शा० गृ० २.७.१७
श्रद्धामेधे प्रजाः संददातु स्वाहा। तै० आ० आ० १०.६३
श्रद्धामेधे प्रज्ञा तु जातवेदः संददातु स्वाहा। तै० आ० आ० १०.६४ (देखें-श्रद्धा प्रजा)
श्रद्धामेधे भो३ अनु ब्रूहि। शा० गृ० २.७.१७
श्रद्धा मे मा व्यागात्‌। आप०श्रौ०सू० ६.१९.७ (तुल०- श्रद्धा च नो)
श्रद्धां प्रातर्‌ हवामहे। ऋ०वे० १०.१५१.५¹; तै०ब्रा० २.८.८.७¹
श्रद्धां भगस्य मूर्धनि। ऋ०वे० १०.१५१.१³; तै०ब्रा० २.८.८.६³; नि० ९.३१³
श्रद्धां मध्यंदिनं परि। ऋ०वे० १०.१५१.५²; तै०ब्रा० २.८.८.८²
श्रद्धां मनसा। तै० ब्रा० ३.७.७.२
श्रद्धां मे सोमो राजानु दीक्षताम्‌। जै०ब्रा० २.६५(६६)
श्रद्धाय स्वाहा। तै० ब्रा० ३.१२.४.३ (’श्रद्धायै‘ इत्यादि का त्रुटिपूर्ण, जिसे देखें)
श्रद्धायां रेतस्‌ तपसा तपस्वी। गो०ब्रा० १.५.२४¹
श्रद्धायां व्याने निविश्यामृतं हुतम्‌। तै०आ० १०.३६.१ (देखें-व्याने निविश्या०)
श्रद्धायां व्याने निविष्टोऽमृतं जुहोमि। तै० आ० आ० १०.६९ (द्वितीयांश) (देखें-व्याने निविष्टो)
श्रद्धायां समाने निविश्यामृतं हुतम्‌। (तै० आ० आ० निविष्टोऽमृतं जुहोमि)। तै०आ० १०.३६.१; तै० आ० आ० १०.६९ (द्वितीयांश) (देखें-समाने
निविष्टो)
श्रद्धाया दुहिता तपसोऽधि जाता। अ०वे० ६.१३३.४¹. प्रतीकः श्रद्धाया दुहिता। कौ० सू० ५६.१, ५७.१
श्रद्धायाम्‌ अपाने निविश्यामृतं हुतम्‌। (तै० आ० आ० निविष्टोऽमृतं जुहोमि)। तै०आ० १०.३६.१; तै० आ० आ० १०.६९ (द्वितीयांश) (देखें-अपाने
निविश्या० तथा अपाने निविष्टो)
श्रद्धायाम्‌ उदाने निविश्यामृतं हुतम्‌। (तै० आ० आ० निविष्टोऽमृतं जुहोमि)। तै०आ० १०.३६.१; तै० आ० आ० १०.६९ (द्वितीयांश) (देखें-उदाने
निविश्या० तथा उदाने निविष्टो)
श्रद्धायां प्राणे निविश्यामृतं हुतम्‌। (तै० आ० आ० निविष्टोऽमृतं जुहोमि)। तै०आ० १०.३६.१; तै० आ० आ० १०.६९ (द्वितीयांश); महाना०उप०१६.१;
बौ०ध०सू० २.७.१२.१२; वृ०हा०सं० ५.२५८ (नीचे देखें- अमृतं च प्राणे)
श्रद्धायै। (जाँचें- नमः अथवा स्वाहा)। पा०गृ०सू० २.१०.९; बौ०ध०सू० ३.९.४ (देखें-अगला एक छो़डकर)
श्रद्धायै कामायान्यै। (हि०गृ०सू० ०यास्यै; पा०गृ०सू० कामायेन्द्रियाय)। पा०गृ०सू० २.६.२३²; आ०मं०ब्रा० २.८.१०²; हि०गृ०सू० १.११.४²
श्रद्धायै (मूल त्रुटिपूर्ण- ’श्रद्धाय‘) स्वाहा। तै० ब्रा० ३.१२.४.३ (देखें-पूर्व का एक छो़डकर)
श्रद्धा विश्वम्‌ इदम्‌ जगत्‌। तै० ब्रा० २.८.८.८²
श्रद्धा स्थ श्रद्धिषीय। आप०श्रौ०सू० ६.१४.६
श्रद्धा हि ते मघवन्‌ पार्ये दिवि. सा०वे० १.२८०³ (देखें-श्रद्धा इत्‌ ते)
श्रद्धा हैवायजत्‌ स्वयम्‌। तै० ब्रा० ३.१२.९.५⁴
श्रद्धितं ते महत इन्द्रियाय। ऋ०वे० १.१०४.६⁴
श्रद्धे कम्‌ इन्द्र चरतो वितर्तरम्‌। (तै०ब्रा विचर्तरम्‌)। ऋ०वे० १.१०२.२⁴; तै०ब्रा० २.८.९.२⁴
श्रद्धेव ते दृशे भूयासम्‌। आ०मं०ब्रा० २.२१.१४ (आप०गृ०सू० ८.२२.१३)
श्रद्धे श्रद्‌ धापयेह नः। (तै०ब्रा० मा)। ऋ०वे० १०.१५१.५⁴; तै०ब्रा० २.८.८.८⁴
श्रद्‌ विश्वा वार्या कृधि। ऋ०वे० ८.७५.२³; तै०सं० २.६.११.१³; मै०सं० ४.११.६³, १७४.१४; का०सं० ७.१७³
श्रमयुवः पदव्यो धियंधाः। ऋ०वे० १.७२.२³
श्रमस्‌ तन्द्रीश्‌ च मोहश्‌ च। अ०वे० ८.८.९³
श्रमस्य दायं वि भजन्त्य्‌ एभ्यः। ऋ०वे० १०.११४.१०³
श्रमाद्‌ अन्यत्र परिवर्तमानाः। गो०ब्रा० १.५.५¹; श०ब्रा० १२.३.२.७¹
श्रमाय कौलालम्‌। तै० ब्रा० ३.४.१.३ (देखें-तपसे कौ०)
श्रमेण प्रपथे हताः। आ०ब्रा० ७.१५.२⁴; शा०श्रौ०सू० १५.१९⁴
श्रमेण लोकांस्‌ तपसा पिपर्ति। अ०वे० ११.५.४⁴
श्रमेणानड्‌वान्‌ कीलालम्‌। अ.वे. ४.११.१०³
श्रमो धर्मश्‌ च कर्म च। अ०वे० ११.७.१७²
श्रव इद्‌ एना परो अन्यद्‌ अस्ति। ऋ०वे० १०.२७.२१³
श्रवैष ऋषीणाम्‌। ऋ०वे० ५.६६.५²
श्रवच्‌ छ्रुकर्ण ईयते वसूनम्‌। ऋ०वे० ७.३२.५¹
श्रवणः श्रविष्ठाः कुर्वतां सुपुष्टिम्‌। अ.वे. १९.७.४⁴
श्रवणाय विष्णवेऽग्नये प्रजापतये विश्वेभ्यो देवेभ्यः स्वाहा। गो०गृ० ३.७.१९ (तुल०- अगला)
श्रवणाय स्वाहा। शा० गृ० ४.१५.२ (तुल०- पूर्व का)
श्रवत्‌ साम गीयमानम्‌। ऋ०वे० ८.८१.५²
श्रवद्‌ इद्‌ धवम्‌ उप च स्तवानः। ऋ०वे० ६.५०.६³
श्रवद्‌ गिरो अङ्गिरसां तुरण्यन्‌। ऋ०वे० १.१२१.१²
श्रवद्‌ ब्रह्माण्य्‌ आवसा गमत्‌। शा० श्रौ० ८.१६.१ (तुल०- अगला एक छो़डकर तथा श्रुतां ब्रह्माण्य्‌)
श्रवद्‌ व इन्द्रः शृण्वद्‌ वो अग्निः। का०ब्रा० २८.६; आ०श्रौ०सू० ५.७.३; शा०श्रौ०सू० ७.६.३
श्रवन्‌ ब्रह्माण्य्‌ आवसा गमन्‌। शा० श्रौ० ८.२०.१ (तुल०- नीचे पूर्व का एक छो़डकर)
श्रवश्‌ च मे श्रुतिश्‌ च मे। वा०सं० १८.१ (देखें-श्रावश्‌)
श्रवश्‌ चाछा पशुमच्‌ च यूथम्‌। ऋ०वे० ४.३८.५⁴; नि० ४.२४⁴
श्रवश्‌ चित्‌ ते असद्‌ बृहत्‌। ऋ०वे० ८.८९.४²; मै०सं० ४.१२.३², १८३.८; का०सं० ८.१६²
श्रवसा याद्वं जनम्‌। ऋ०वे० ८.६.४८³
श्रवसे नो मघोनः। (सा०वे० मघोनाम्‌)। ऋ०वे० ९.३२.१²; सा०वे० १.४७७², २.११९²
श्रवसे वासयोषसः। ऋ०वे० १.१३४.३⁷
श्रवस्कामं पुरुत्मानम्‌। ऋ०वे० ८.२.३८²
श्रवस्य्‌ताम्‌ अजाश्व। ऋ०वे० १.१३८.४³; नि० ४.२५
श्रवस्यता मनसा निंसत क्षाम्‌। ऋ०वे० १०.७४.२²
श्रवस्यता मनसा वृत्रम्‌ अर्दयः। ऋ०वे० १०.१४७.२²
श्रवस्यन्तः सनिष्णत। ऋ०वे० १.१३१.५⁷; अ०वे० २०.७५.३⁷
श्रवस्यया न शिश्रथत्‌। ऋ०वे० १.१२८.६³; तै०ब्रा० २.५.४.४⁴
श्रवस्यवः शशमानास उक्थैः। ऋ०वे० ४.१६.१५³
श्रवस्यवः श्रव आपन्न्‌ अमृक्तम्‌। ऋ०वे० ६.१.४²; मै०सं० ४.१३.६², २०६.११; का०सं० १८.२०²; तै०ब्रा० ३.६.१०.२²
श्रवस्यवो न पृतनाजो अत्याः। ऋ०वे० ९.८७.५⁴
श्रवस्यवो न पृतनासु येतिरे। ऋ०वे० १.८५.८²
श्रवस्यवो वाजं चकानाः। ऋ०वे० २.३१.७³
श्रवस्यवोहृषीवन्तो वनर्षदः। ऋ०वे० २.३१.१⁴
श्रवस्याद्‌ इष उषसस्‌ तुरण्यसत्‌। ऋ०वे० ४.४०.२²
श्रवस्या न त्मना वाजयन्तः। ऋ०वे० २.१९.७²
श्रवस्युं शुष्मं काबवम्‌। अ.वे. ३.९.३³
श्रवस्युम्‌ आ हुवामहे। ऋ०वे० ५.५६.८²; नि० ११.५०²
श्रवस्युर्‌ माता मघोनाम्‌। ऋ०वे० ८.९४.१²; सा०वे० १.१४९²
श्रवः सूरिभ्यो अमृतं वसुत्वनम्‌। ऋ०वे० ७.८१.६¹, ८.१३.१२³
श्रवांसि दधिरे परि। ऋ०वे० ५.१८.४⁴
श्रविष्ठा नक्षत्रम्‌। तै०सं० ४.४.१०.२; मै०सं० २.१३.२०, १६६.६; का०सं० ३९.१३
श्रविष्ठाभ्यः स्वाहा। तै० ब्रा० ३.१.५.८
श्रविष्ठाः स्थ। मै०सं० २.६.७, ६८.४; का०सं० १५.६ (तुल०- शविष्ठा स्थ)
श्रवो देवस्य सानसिम्‌। (मै०सं० का०सं० सानसि) तै०सं० ३.४.११.५², ४.१.६.३²; मै०सं० १.५.४², ७०.१७, २.७.६², ८१.१७, ४.९.१², १२१.१७;
का०सं० १६.६², २३.१२²; तै०आ० ४.३.२² (देखें-अवो इत्यादि)
श्रवो देवेषु सूर्य। ऋ०वे० ४.३१.५²
श्रवो देवेष्व्‌ अक्रत। ऋ०वे० ८.६५.१२³, १०.६२.७⁴
श्रवो देवेष्व्‌ अमृतम्‌ अजुर्यम्‌। ऋ०वे० ३.५३.१५⁴
श्रवो नृम्णं च रोदसी सपर्यतः। ऋ०वे० १०.५०.१⁴; वा०सं० ३३.२३⁴; नि० ११.९⁴
श्रवो बृहद्‌ विवासतः। ऋ०वे० ८.३१.७³
श्रवोभिर्‌ अस्ति जीवपीतसर्गः। ऋ०वे० १.१४९.२²
श्रवोभिश्‌ च श्रवस्यस्‌ तरुत्रः। ऋ०वे० ६.१.११²; मै०सं० ४.१३.६², २०७.११; का०सं० १८.२०²; तै०ब्रा० ३.६.१०.५²
श्रवो मदन्ति यज्ञियाः। ऋ०वे० ५.५२.१⁴
श्रवोऽमृत्यु धुक्षत। ऋ०वे० ६.४८.१२²
श्रवो वसूनि सं जितम्‌। ऋ०वे० ९.७.९³; सा०वे० २.४८६³
श्रवो वाजम्‌ इषम्‌ ऊर्जं वहन्तीः। ऋ०वे० ६.६५.३¹
श्रव्यायै स्वाहा। मै०सं० ४.२.१, २२.१०
श्रव्ये। मै०सं० ४.२.१, २२.५
श्रातं हविः। श०ब्रा० १४.३.१.३०; आ०श्रौ०सू० ५.१३.५; शा०श्रौ०सू० ७.१६.३; का०श्रौ० १०.१.२३; आप०श्रौ०सू० १३.३.४ (देखें-अगला एक
छो़डकर)
श्रातं ह्‌विर्‌ ओ ष्व्‌ इन्द्र प्र याहि। ऋ०वे० १०.१७९.२¹; अ०वे० ७.७२.२¹. प्रतीकः श्रातं हविः। आ०श्रौ०सू० ५.१३.५
श्रातं हविः श्रातं देवेभ्यः। मा०श्रौ०सू० ४.५.३ (देखें-पूर्व का एक छो़डकर)
श्रातं मन्य ऊधनि श्रातम्‌ अग्नौ। ऋ०वे० १०.१७९.३¹; अ०वे० ७.७२.३¹; आ०श्रौ०सू० ५.१३.६. प्रतीकः श्रातं मन्ये। वै० सू० २१.१८
श्रातास्‌ त इन्द्र सोमा वातापयो (का०ब्रा०। तै०आ० वातापेर्‌; शा०श्रौ०सू० वातापे) हवनश्रुतः। (तै०आ० जोडता है स्वाहा)। मै०सं० १.९.१
(द्वितीयांश), १३१.६, १०; तै०आ० ३.३.१; शा०श्रौ०सू० १०.१७.६ (खण्ड  वातापेर्‌ हवनश्रुतः। का०ब्रा० २७.४)
श्रान्तः पारिकुतान्‌ प्रैप्सत्‌। आ०ब्रा० ८.२२.७³
श्रान्तः पुनर्‌ अभ्याजिगाङ्‌सति। जै०ब्रा० २.३७८ (३.१३)४ (महापथाद्‌ का भाग)
श्रान्ताय नमः। का०सं० २६.१२
श्राम्यतः पचतो विधि सुन्वतः। अ०वे० ११.१.३०¹. प्रतीकः श्राम्यतः। कौ० सू० ६३.२०
श्रायन्त इव सूर्यम्‌। ऋ०वे० ८.९९.३¹; अ०वे० २०.५८.१¹; सा०वे० १.२६७¹, २.६६९¹; वा०सं० ३३.४१¹; का०ब्रा० २५.६; आ०श्रौ०सू० ७.४.३;
शा०श्रौ०सू० ११.१३.२१, १२.४.१९, १६.२१.१९; वै० सू० ३३.६, ४०.५, ४१.९, १०, १९, ४२.५; ला०श्रौ०सू० ४.६.२३; नि० ६.८¹ (तुल०- सा० वि० ब्रा० ३.१.१२)
श्राया रथेषु धन्वसु। ऋ०वे० ५.५३.४³
श्रावण्यै पौर्णमास्यै स्वाहा। शा० गृ० ४.१५.२
श्रावय। का०सं० २५.५; श०ब्रा० १.८.३.२०, ९.२.१८, २.५.२.४४, ६.१.४७; का०श्रौ० ३.६.१६; आप०श्रौ०सू० ३.७.९; मा०श्रौ०सू० १.३.४.२४ (तुल०- नीचे आ श्रावय)
श्रावया वाचं कुविद्‌ अङ्ग वेदत्‌। ऋ०वे० ८.९६.१२⁴
श्रावश्‌ च मे श्रुतिश्‌ च मे। वा०सं०काण्व० १९.१३; तै०सं० ४.७.१.१; मै०सं० २.११.२, १४०.११; का०सं० १८.७ (देखें-श्रवश्‌ इत्यादि)
श्रावायेद्‌ अस्य कर्णा वाजयध्यै। ऋ०वे० ४.२९.३¹
श्रावितम्‌ असि। श०ब्रा० १४.९.३.९; बृ० उ० ६.३.९
श्रिकामः (पढें- श्री०) सततं जपेत्‌। ऋ०वे०खि० ५.८७.२२⁴
श्रितः कामो नासत्या युवद्रिक्‌। ऋ०वे० ४.४३.७⁴; अ०वे० २०.१४३.७⁴
श्रितम्‌ अन्तः प्रजापतौ। कौ० ब्रा० उप० २.१०³
श्रितायूंषि देव्याम्‌। ऋ०वे० २.४१.१७²
श्रितो विश्वेषु सिन्धुषु। ऋ०वे० ८.३९.८²
श्रिय ऋष्व उपाकयोः। ऋ०वे० १.८१.४³; सा०वे० १.४२३³
श्रियः पञ्चदशर्चं च। ऋ०वे० ५.८७.२२³
श्रियं यशो मे धुक्ष्व। ऐ०आ० ५.३.२.५
श्रियं लोके देवजुष्टाम्‌ उदाराम्‌। ऋ०वे०खि० ५.८७.५²
श्रियं वयो जरितृभ्यो दधाति। ऋ०वे० ९.९४.४²
श्रियं वसानश्‌ चरति स्वरोचिः। (तै०ब्रा स्वरोचाः)। अ०वे० ४.८.३²; तै०ब्रा० २.७.८.१² (देखें-श्रियो इत्यादि)
श्रियं वसाना अमृतत्वं आयन्‌। ऋ०वे० ९.९४.४³
श्रियं वसानो अमृतो विचेताः। ऋ०वे० २.१०.१³
श्रियं वासय मे कुले। ऋ०वे०खि० ५.८७.१२³
श्रियं वासय मे गृहे। ऋ०वे०खि० ५.८७.११³
श्रियं विराजं मयि पूषा दधातु। मा०गृ०सू० २.८.६⁴
श्रियं गच्छेयम्‌। श०ब्रा० १.८.१.३६
श्रियं च यशसा सह। आप०श्रौ०सू० ५.१८.२²
श्रियं च लक्ष्मीं च पुष्टिं च कीर्तिं चानृण्यतां ब्रह्मण्यं बहुपुत्रताम्‌। तै० आ० आ० १०.६३ (तुल०- श्रीश्‌ च लक्ष्मीश्‌)
श्रियं त्वा मनसो विदुः। कौ० सू० १०६.७²
श्रियं दधात्व्‌ अहृणीयमानम्‌। तै० ब्रा० ३.१.२.५⁴
(ओम्‌) श्रियं देवीं तर्पयामि। बौ०ध०सू० २.५.९.१०
श्रियं देवीम्‌ उप ह्वये। ऋ०वे०खि० ५.८७.३³; मा०श्रौ०सू०सू० २.१३.६³
श्रियं धातर्‌ मयि धेहि। आप०श्रौ०सू० ६.२०.२
श्रियम्‌ आवद दुन्दुभे। ला०श्रौ०सू० ३.११.३⁴
श्रियम्‌ आ वाहयामि गायत्रिया। तै० आ० आ० १०.३५
श्रियं बिभ्रतोऽन्नमुखीं विराजम्‌। तै०आ० १.३१.२⁴
श्रियं मयि धेहि। ला०श्रौ०सू० ३.११.४; सा०मं०ब्रा० २.८.१२; गो०गृ० ४.१०.१५
श्रियं मे वोचः। शा० श्रौ० ५.१.१०
श्रियसे कं भानुभिः सं मिमिक्षिरे। ऋ०वे० १.८७.६¹; तै०सं० २.१.११.२¹, ४.२.११.२¹; मै०सं० ४.११.२¹, १६७.१५; का०सं० ८.१७¹. प्रतीकः
श्रियसे. मा०श्रौ०सू० ५.१.६.४०
श्रियाः। ख०गृ०सू० ४.४.१५ (श्रीर्भक्षोऽसि का प्रतीक, व्‌)
श्रिया त्व्‌ अग्निम्‌ अतिथिं जनानाम्‌। ऋ०वे० १०.१.५⁴; तै०ब्रा० २.४.३.६⁴
श्रिया न मासरम्‌। वा०सं० २१.३५, ३८⁸; मै०सं० ३.११.२⁸, १४२.१३; तै०ब्रा० २.६.११.८⁶
श्रियां तिष्ठ प्रतिष्ठिता। आप०श्रौ०सू० १४.३३.२
श्रिया मा परिपातय। तै०आ० १०.१.५⁴; महाना०उप०२.१०⁴; आ०मं०ब्रा० १.९.१०⁴; हि०गृ०सू० १.१८.५⁴
श्रियां मा धेहि भूत्याम्‌। अ.वे. १२.१.६३⁴
श्रिया समानान्‌ अति सर्वान्‌ स्याम। अ०वे० ११.१.१२³, २१³
श्रिया संमिश्ला ओजोभिर्‌ उग्राः। ऋ०वे० ७.५६.६²
श्रिये कं वो अधि तनूषु वाशीः। ऋ०वे० १.८८.३¹. प्रतीकः श्रिये कम्‌। शा० श्रौ० ३.५.११
श्रिये गावो न धेनवोऽनवन्त। ऋ०वे० १०.९५.६⁴
श्रिये चिद्‌ आ प्रतरं वावृधुर्‌ नरः। ऋ०वे० ५.५५.३²
श्रिये छन्दो न स्मयते विभाती। ऋ०वे० १.९२.६³
श्रिये जातः श्रिय आ निर्‌ इयाय। ऋ०वे० ९.९४.४¹. प्रतीकः श्रिये जातः. वृ०हा०सं० ५.२९६, ८.३२, २३६
श्रिये ते पादा दुव आ मिमिक्षुः। ऋ०वे० ६.२९.३¹. प्रतीकः श्रिये ते पादा. वृ०हा०सं० ८.२१
श्रिये ते पृश्निर्‌ उपसेचनी भूत्‌। ऋ०वे० १०.१०५.१०¹
श्रिये दर्विर्‌ अरेपाः। ऋ०वे० १०.१०५.१०²
श्रिये दिवो दुहितुर जायमानः। ऋ०वे० ७.६७.२⁴
श्रिये न गाव उप सोमम्‌ अस्थुः। ऋ०वे० ४.२२.२³
श्रिये परुष्णीम्‌ उषमाण ऊर्णाम्‌। ऋ०वे० ४.४१.८³
श्रिये पुत्राय वेधवै। (पढें- वेत्तवै?)। मा०श्रौ०सू०सू० १.१०.१५³ (देखें-श्रियै इत्यादि तथा तुलना पुंसे पुत्राय)
श्रिये पूषन्न्‌ इषुकृतेव देवा। ऋ०वे० १.१८४.३¹
श्रिये मनांसि देवासो अक्रन्‌। ऋ०वे० ६.४४.८²
श्रिये मर्यासो अञ्ञीङ्‌र्‌ अकृण्वत। ऋ०वे० १०.७७.२¹
श्रिये रुक्मो न रोचत उपाके। ऋ०वे० ४.१०.५³
श्रिये श्रेयांसस्‌ तवसो रथेषु। ऋ०वे० ५.६०.४³
श्रिये सुदृशीर्‌ उपरस्य याः स्वः। ऋ०वे० ५.४४.२¹
श्रिये सुदृशो वपुर्‌ अस्य सर्गाः। ऋ०वे० ४.२३.६³
श्रियै क्षत्रायौजसे बलाय। तै०आ० ६.१.३² (नीचे देखें- अस्मे क्षत्राय)
श्रियै पुत्राय वेत्तवै। आ०मं०ब्रा० १.३.१४ (देखें-श्रिये इत्यादि)
श्रियै ब्रह्मणे तेजसे बलाय। तै०आ० ६.१.३² (नीचे देखें- अस्मे क्षत्राय)
श्रियै विशे पुष्ट्‌यै बलाय। तै०आ० ६.१.३² (नीचे देखें- अस्मे क्षत्राय)
श्रियै स्वाहा। श०ब्रा० १४.९.३.८; बृ० उ० ६.३.८; मा०श्रौ०सू०सू० २.१३.६. प्रतीकः श्रियै। बौ०ध०सू० ३.९.४
श्रियो माधिपतिं कुरु। आप०श्रौ०सू० ६.२०.२
श्रियो मिमीते बृहतीर्‌ अनूनाः। ऋ०वे० ३.१.५⁴
श्रियो वसानश्‌ चरति स्वरोचिः। ऋ०वे० ३.३८.४²; वा०सं० ३३.२२²; का०सं० ३७.९² (देखें-श्रियं इत्यादि)
श्रीकामः (मूल- श्रि०) सततं जपेत्‌। ऋ०वे०खि० ५.८७.२२⁴
श्रीकामाय त्वा। मा०श्रौ०सू० ११.१.१
श्रीणन्ति धेनवः शिशुम्‌। ऋ०वे० ९.१.९²
श्रीणन्तो गोभिर्‌ उत्तरम्‌। ऋ०वे० ९.१०७.२⁴; सा०वे० २.६६४⁴
श्रीणन्न्‌ उग्रो रिणन्न्‌ अपः। ऋ०वे० ९.१०९.२२²
श्रीणन्न्‌ उप स्थाद्‌ दिवं भुरण्युः। ऋ०वे० १.६८.१¹
श्रीणाना अप्सु मृञ्ञत। (सा०वे० वृञ्ञते)। ऋ०वे० ९.२४.१³, ६५.२६³; सा०वे० २.३११³
श्रीणाम्‌ उदारो धरुणो रयीणाम्‌। ऋ०वे० १०.४५.५¹; वा०सं० १२.२२¹; तै०सं० ४.२.२.३¹; का०सं० १६.९¹; मै०सं० २.७.९¹, ८६.११; आ०मं०ब्रा०
२.११.२७¹ (आप०गृ०सू० ६.१५.१). प्रतीकः श्रीणाम्‌ उदारः। मै०सं० ४.११.२, १६३.११; का०सं० २.१५
श्रीतस्‌ त्वं श्रीतोऽहम्‌। का०सं० ३५.११ (देखें-शृतस्‌ त्वं)
श्रीताः सोमा आ याहि। ऋ०वे० ८.२.२८²
(ओम्‌) श्रीधरं तर्पयामि। बौ०ध०सू० २.५.९.१०
श्रीधरस्य यथा श्रिया। ऋ०वे०खि० १०.८५.४²
श्रीभक्षोऽसि। गो०गृ० ४.१०.१५ (देखें-श्रीर्भक्षो)
श्री मे भजत। महाना०उप०२०.१० (देखें-श्रीर्‌ मे)
श्रीर्‌ असि। तै०सं० १.३.१०.१; आप०श्रौ०सू० ७.२५.४; कौ० सू० १०६.६ (देखें-अगला तथा रेड्‌ असि)
श्रीर्‌ असि मयि रमस्व। सा०मं०ब्रा० १.७.११; गो०गृ० ४.२५. प्रतीकः श्रीः। ख०गृ०सू० ३.१.२४ (देखें-पूर्व का)
श्रीर्‌ उपबर्हणम्‌। आ०ब्रा० ८.१७.२
श्रीर्देवीर्‌ देवताः श्रिया। ऋ०वे०खि० ५.८७.२७⁴
श्रीर्भक्षोऽसि (श्रीभक्षो के लिए गलती) सि। सा०मं०ब्रा० २.८.१२. प्रतीकः श्रियाः (जाँचें- भक्षोऽसि)। ख०गृ०सू० ४.४.१५. देखें-श्रीभक्षो)
श्रीर्‌ मा उत्‌ (संधि के बिना) तिष्ठतु। शा० गृ० ६.५.४
श्रीर्‌ मागात्‌। आप०गृ०सू० ३.८.६
श्रीर्‌ मा देवी जुषताम्‌। ऋ०वे०खि० ५.८७.३⁴; मा०श्रौ०सू०सू० २.१३.६⁴
श्रीर्‌ मे भजतु। तै०आ० १०.१.१ (देखें-श्री मे)
श्रीर्‌ वा एषा यत्‌ सत्वानः। सा०मं०ब्रा० २.६.१४. प्रतीकः श्रीर्‌ वा एषा। गो०गृ० ४.९.४; श्रीर्‌ वै। ख०गृ०सू० ४.३.१०
श्रीवर्चस्यम्‌ आयुष्यम्‌ आ रोग्यम्‌। ऋ०वे०खि० ५.८७.२३¹
श्रीश्‌ च ते लक्ष्मीश्‌ च पत्न्याव्‌। (वा०सं०काण्व० पत्न्या डअहोरात्रे)। वा०सं० ३१.२२¹; वा०सं०काण्व० ३५.२२¹. प्रतीकः श्रीश्‌ च ते. बृ०प०सं०
९.५९ (देखें-ह्रीश्‌ इत्यादि)
श्रीश्‌ च त्वा यशश्‌ च पूर्वे संधौ गोपायेताम्‌। पा०गृ०सू० ३.४.१०
श्रीश्‌ च पुष्टिश्‌ चानृण्यं ब्रह्मण्यं बहुपुत्रिणम। महाना०उप०१९.१ (अर्ध छान्दस्‌- प्रथम तथा द्वितीय पाद। देखें-अगला)
श्रीश्‌ च लक्ष्मीश्‌ च पुष्टीश्‌ (!) च कीर्तिं चानृण्यतां ब्रह्मण्यं बहुपुत्रताम्‌। तै० आ० आ० १०.६४ (अर्ध छान्दस्‌ प्रयोग- देखें-पूर्व तथा तुल०
’शिर्यं च लक्ष्मीं‘)
श्रीः श्रद्धां दधातु मे। मा०श्रौ०सू०सू० २.१३.६⁴
श्री स्तूपः। शा० गृ० ३.३.७ (देखें-अगला)
श्रीस्‌ ते स्तूपः। आ०मं०ब्रा० २.१५.११ (आप०गृ०सू० ७.१७.६) (देखें-पूर्व का)
श्रुत ऋषिम्‌ उग्रम्‌ अभिमातिषाहम्‌। ऋ०वे० १०.४७.३³; मै०सं० ४.१४.८³, २२७.८ (देखें-श्रुतर्षिम्‌ इत्यादि)
श्रुतं वो वृत्रहन्तमम। ऋ०वे० ८.९३.१६¹; सा०वे० १.२०८¹
श्रुतं हवं वृषणा वध्रिमत्याः। ऋ०वे० ६.६२.७²
श्रुत्तकक्षो अरं (सा०वे० श्रुतकक्षारं) गवे। ऋ०वे० ८.९२.२५²; सा०वे० १.११८²
श्रुतं कर्तारम्‌ उत यज्ञियं च। का०सं० ३०.८²
श्रुतं गायत्रं तकवानस्य। ऋ०वे० १.१२०.६¹
श्रुतं च मेऽश्रुतं च मे तन्‌ म उभयं व्रतम्‌। आ०मं०ब्रा० २.५.६
श्रुतं चेद्‌ अस्मिन्‌ वेद्यम्‌। मै०सं० ४.८.१³, १०७.१०; का०सं० ३०.१³
श्रुतं तच्‌ छासुर्‌ इव वध्रिमत्याः। ऋ०वे० १.११६.१३³
श्रुतं तपः। तै०आ० १०.८.१; महाना०उप०८.१
श्रुतम्‌ असि सत्यं नाम स्वाहा त्वा देवाय बृहस्पतये. मा०श्रौ०सू० ७.२.६
श्रुतम्‌ इत्य्‌ अभिधीयते। शा० गृ० १.२.५⁴
श्रुतम्‌ इन्‌ मे अमर्त्या। ऋ०वे० ८.२६.१७³
श्रुतं मे अछोक्तिभिर्‌ मतीनाम्‌। ऋ०वे० १.१८४.२³
श्रुतं मे अश्विना हवम्‌। ऋ०वे० ५.७८.५³
श्रुतं मे गोपाय। तै०आ० ७.४.१; तै०उप० १.४.१
श्रुतं मे मा प्र हासीः। ऋ०वे०खि० १०.१५१.५ (देखें-मा त्वं हार्षीः)
श्रुतं मे मित्रावरुणा हवेमा। ऋ०वे० १.१२२.६¹, ७.६२.५⁴; वा०सं० २१.९⁴; तै०सं० १.८.२२.३⁴; मै०सं० ४.११.२⁴, १६६.१४; का०सं० ४.१६⁴;
तै०ब्रा० २.७.१५.६⁴, ८.६.८⁴
श्रुतरथाय मरुतो दुवोया। ऋ०वे० ५.३६.६⁴
श्रुतरथे प्रियरथे दधानाः। ऋ०वे० १.१२२.७³
श्रुतर्वणि मदच्युति। ऋ०वे० ८.७४.१३²
श्रुतर्षिम्‌ उग्रम्‌ अभिमातिषाहम्‌। तै० ब्रा० २.५.६.१³ (देखें-श्रुतऋषिम्‌ इत्यादि)
(ओम्‌) श्रुतर्षीङ्‌स्‌ तर्पयामि। बौ०ध०सू० २.५.९.१४
श्रुतवृद्धं तपस्विनम्‌। शा० गृ० १.२.६²
श्रुतसद्‌ असि। तै०सं० ३.२.१०.१
श्रुतां कण्वस्य वीरुधम्‌। अ.वे. ६.५२.३²
श्रुतानि शृण्वन्तो वयम्‌। अ.वे. ७.६१.२³
श्रुतां ब्रह्माण्य्‌ आवसा गताम्‌। शा० श्रौ० ८.१९.१ (तुल०- नीचे श्रवद्‌ ब्रह्माण्य्‌)
श्रुताय स्वाहा। तै०सं० ७.१.१९.२; का०सं०अश्व० १.१०; तै०ब्रा० ३.१.५.७
श्रुतायै त्वावाचीन्द्रायोक्थं देवेभ्यः। शा० श्रौ० ८.२१.३
श्रुतिं तर्पयामि। शा० गृ० ४.९.३
श्रुतिं तेऽनु ब्रवीमि। शा० गृ० २.७.१५
श्रुतिं भो३ अनु ब्रूहि। शा० गृ० २.७.१५
श्रुतो गण आत्वा विशन्तु। तै० ब्रा० २.४.३.१०², ३.७.९.६²; आप०श्रौ०सू० १४.२.१²
श्रुत्‌कर्णं सन्तम्‌ ऊतये। ऋ०वे० ८.४५.१७²
श्रुत्‌कर्णं सप्रथस्तमं त्वा गिरा। (का०सं० युजा)। ऋ०वे० १०.१४०.६³; सा०वे० २.११७१³; वा०सं० १२.१११³; तै०सं० ४.२.७.३³; मै०सं० २.७.१४³, ९६.३; का०सं० १६.१४³; श०ब्रा० ७.३.१.३४ (तुल०- अगला)
श्रुत्‌कर्णं सप्रथस्तमम्‌। ऋ०वे० १.४५.७³ (तुल०- पूर्व का)
श्रुत्‌कर्णाय कवये वेद्याय। अ०वे० १९.३.४¹; का०सं० ३५.१¹; आप०श्रौ०सू० १४.१७.१¹. प्रतीकः श्रुत्‌कर्णाय। का०सं० ३५.१२ (देखें-प्र वेधसे
कवये तथा तुलना अवोचाम कवये)
श्रुत्यै स्वाहा। तै० ब्रा० ३.१.५.१३
श्रुत्वा हवं मरुतो यद्‌ ध याथ। ऋ०वे० ६.५०.५³
श्रुधि चित्रामघे हवम्‌। ऋ०वे० १.४८.१०⁴
श्रुधि त्वं सुद्रविणो नस्‌ त्वं याट्‌। ऋ०वे० १०.६१.२१³
श्रुधि ब्रह्म वावृधस्वोत गीर्भिः। ऋ०वे० ६.१७.३²; अ०वे० २०.८.१²; तै०ब्रा० २.५.८.११²
श्रुधि श्रुत श्रद्धिवं। (अ०वे० श्रद्धेयं) ते वदामि। ऋ०वे० १०.१२५.४⁴; अ०वे० ४.३०.४⁴
श्रुधि श्रुत्‌कर्ण वह्निभिः। ऋ०वे० १.४४.१३¹; सा०वे० १.५०¹; वा०सं० ३३.१५¹; तै०ब्रा० २.७.१२.५¹. प्रतीकः श्रुधि श्रुत्‌कर्ण। आप०श्रौ०सू०२२.२७.९