०४९

इन्द्रं वयं वणिजो हवामहे
स नस् त्राता पुर एतु प्रजानन् ।
घ्नन्न् अरातिं परिपन्थिनं मृगं
स ईशानो धनदा अस्तु मह्यम् ॥

पणो नो अस्तु प्रपणो विक्रयश् च
प्रतिपणो नो धनिनः कृणोतु ।
संरराणा आहुतिं जुषन्तां
शुनं नो अस्तु चरितम् उत्थितं च ॥

यत् पणेन प्रतिपणं चरामि
स्वेन देवा धनम् इच्छमानः ।
इन्द्रो मे तस्मिन् रुचम् आ दधातु
बृहस्पतिः सविता सोमो अग्निः ॥

ये वः पन्था बहवो देवयाना
अनु द्यावापृथिवी संचरन्ति ।
तेषाम् अहं मां वर्चस्या दधामि
यथा क्रीत्वा धनम् आ वहानि ॥

विद्धवाससे निरृतेर् +++(Bhatt. nirṛti(te?)r)+++
ये च पाशा अपश्रिताः ।
तेभ्यः प्र मुच्यते वर्मी
विष्कन्धम् उप सादयन् ॥

न वै तद् वासो भवति
यस्मिन् विध्यन्ति पूरुषम् ।
अस्ना समज्यते रूपं
तस्मात् तद् अपलोप्यम् ॥

उत्तिष्ठन्न् अप्रियायत-
-अविद्वान् बहुभाज्यम् ।
न पन्थां भद्रम् अश्नुते
य एनेन चरात् सह ॥

ब्रह्मणैतत् प्रतिगृह्यं
तेन तत् कृणुते शिवम् ।
आर्कात् प्रमुच्यते पाशात्
तेन दाता वि पश्यति ॥

यौ व्याघ्राव् अवरूढाव् अवाञ्चौ
जिघत्सतः पितरं मातरं च ।
तौ दन्तौ ब्रह्मणा ब्रह्मणस्पते
शिवौ कृणु त्वम् इह जातवेदः ॥

व्रीहिम् अत्तं यवम् अत्तं
माषम् अत्तम् अथो तिलम् ।
स वां भागो निहितो रत्नधेयं
मा हिंसिष्टं पितरं मातरं च ॥

अघोरौ सयुजा संविदानौ
स्योनौ दन्तौ सुमङ्गलौ ।
मा हिंसिष्टं पितरं मातरं च-
-अन्यत्र वां तन्वो घोरम् अस्तु ॥

एना युताम् इन्द्राग्नी
राज्ञा सोमेन मेदिना ।
इन्द्रो मरुत्वान् आदानम्
अमित्रेभ्यः कृणोतु मे ॥

इदम् आदानम् अकरं
तपसेन्द्रेण संशितम् ।
अमित्रा यत्र सन्ति मे +++(Bhatt. yatra (⟨ ye ’tra))+++
तान् आदां द्विषतो मम ॥

आदानेन संदानेन-
-अमित्रान् सं द्यामसि ।
अपाना ये चैषां प्राणा
असुनासून् सम् अच्छिदम् ॥

प्रतूर्ताय मरुत्वते स्वाहा ॥

जयद्वीरायाभिषत्वने स्वाहा ॥

बृहस्पतये विश्वदेवावते स्वाहा ॥