०१९

अव मा पाप्मन् सृज
वशी सन् मृडयासि नः ।
आ मा भद्रेषु धामसु
त्वं धेह्य् अविह्रुतम् ॥

यो मा पाप्मन् न जहासि
तम् उ त्वा जहिमो वयम् ।
अन्यत्रास्मन् न्य् उच्य
सहस्राक्षामर्त्य ॥

पथोर् वयं व्यावर्तने
निष्पाप्मानं सुवामसि ।
यो नो द्वेष्टि तं गच्छ
यं द्विष्मस् तं जहि ॥

शव इवासि संनद्धो
न भोगम् अविदं त्वयि ।
शिरो भिनद्मि ते पाप्मन्
यथा न पुनर् आयसि ॥

इन्द्रो अस्मान् दिवा पातु
मृत्योः पाशात् स्वस्तये ।
द्यौर् नो मध्यतः पातु
भूमी राज्ञी स्वस्तये ॥

सूर्यो अस्मान् दिवा पातु
मृत्योः पाशात् स्वस्तये ।
वातो नो मध्यतः पात्व्
अहोरात्री स्वस्तये ॥ +++(Bhatt. ahārātrī)+++

सोमो अस्मान् दिवा पातु
मृत्योः पाशात् स्वस्तये ।
आपो नो मध्यतः पान्तु
मा नो निरृतिर् ईशत ॥

सं वां चक्षुः सं हृदयं +++(Bhatt. cakṣuṃ)+++
मनसावीवनं मनः ।
अस्याः सरूपवत्साया
घृते होमेन सर्पिषा ॥

यत् कक्षीवान् संवननं +++(Bhatt. kakṣīvāṃ)+++
पुत्रो अङ्गिरसाम् अवेत् ।
तेन वाम् अद्य देवाः
सं प्रिया सम् अवीवनन् ॥

संवननं वां मनसो
अथो संवननं हृदः ।
अथो भगस्य यच् छ्रान्तं
तेन सं वानयामि वाम् ॥

अहं ते मनसा मनश्
चक्षुर् गृह्णामि चक्षुषा ।
एवा परि ष्वजस्व मा
यथासन् मयि ते मनः ॥

आ रथस्येव चक्रे
अभि मा वर्तताम् असौ ।
रेष्मच्छिन्नं यथा तृणं
वेष्टासौ मनसा मयि ॥

परि त्वा यातुर् असरं
परि मातुः परि स्वसुः ।
परि त्वान्याभ्य स्त्रीभ्यो
ऽनयौषध्यासरम् ॥

य इन्द्रस्य सभाधानो
यस्मिन् समितिम् आसते । +++(Bhatt. samatam)+++
हिरण्यं यस्य पर्णानि
तस्मा अश्वत्थ ते नमः ॥

यः शाखाभिर् अन्तरिक्षम्
आ पूरयति निष्ठया ।
छन्दांसि यस्य पर्णानि
तस्मा अश्वत्थ ते नमः ॥

यं मृगो न समाप्नोति
पक्षाभ्यां शकुनिष् पतन् ।
दिवं यः सर्वां स्तभ्नाति
तस्मा अश्वत्थ ते नमः ॥