००९

इदावत्सराय परिवत्सराय
संवत्सराय कृणुता बृहन् नमः ।
तेषां वयं सुमतौ यज्ञियानाम्
अपि भद्रे सौमनसे स्याम ॥

ये वः पन्था बहवो देवयाना
अनु द्यावापृथिवी संचरन्ती । (Bhatt. saṃcaranti)
तेषाम् अज्यानिं यतमो न आवहात्
तस्मै नो देवाः परि धत्त सर्वे ॥ (Bhatt. dhatteha+ sarve)

शरद् धेमन्तः शिशिरो वसन्तो
ग्रीष्मो वर्षाः सुविते नो दधात । (Bhatt. varṣāḥ svite+)
आ नो गोषु भजतौषधीषु
निवात इद् वः शरणे स्याम ॥

वैश्वानरो न ऊतय
आ प्र यातु परावतः ।
अग्निर् उक्थैर् नो अंहसः ॥

वैश्वानरो न आ गमद्
इमं यज्ञं सजूर् उप- । (Bhatt. sajūḥ+ ।)
-इमां सुष्टुतिं मम ॥

वैश्वानरो नो अङ्गिरोभि
स्तोमं यज्ञं च चाक्ल्̥पत् ।
ऐषु द्युम्नं स्वर् यमत् ॥

अजैषं त्वा संलिखितम्
अजैषम् उत संरुधम् ।
अविं वृको यथा मथद्
एवा मथ्नामि ते कृतम् ॥

यथा वृक्षम् अशनिर्
विश्वहा हन्त्य् अप्रति ।
एवाहम् अमुं कितवम्
अक्षैर् वध्यासम् अप्रति ॥

तुराणाम् अतुराणां
विशां देवयतीनाम् ।
सम् ऐतु विश्वतो भगो
अन्तर्हस्तं कृतं मम ॥

यावद् द्यौर् यावत् पृथिवी
यावद् आभाति सूर्यः ।
तावत् सृजामि ते विषं
यावद् अर्षन्ति सिन्धवः ॥

उच्छ्वसन्त उद् ईरते
गाव आवसथाद् इव ।
अहीनां पश्यता विषम्
अपवक्ता न विद्यते ॥

आ जघान पृषद्धनुः
सङ्गथे धमनीनाम् ।
मूर्धानं विषम् आस्कद्य-
-अङ्गानि व्य् असिस्रसत् ॥

मा नो देवा अहिर् वधीत्
सन्तोकान् सहपूरुषान् ।
संयतं न वि ष्परद् (Bhatt. sparad)
व्यात्तं न सं यमत् ॥

सं ते दधामि दद्भिर्
दतः सं ते हन्वा हनू ।
सं ते जिह्वया जिह्वां
सं त आस्नाह आस्यम् ॥

नमो ऽहये असिताय
नमस् तिरश्चिराजये ।
स्वजाय बभ्रवे नमो
नमो देवजनेभ्यः ॥