००४

ऋतावानं वैश्वानरम्
ऋतस्य ज्योतिषस् पतिम् ।
अजस्रं घर्मम् ईमहे ॥

स इदं प्रति पप्रथद्
यज्ञस्य स्वर् उत्तिरन् ।
ऋतून् उत् सृजते वशी ॥ +++(Bhatt. ṛtūṃr ut)+++

अग्निः प्रियेषु धामसु
कामो भूतस्य भव्यस्य ।
सम्राड् एको वि राजति ॥

परि द्याम् इव सूर्यो
अहीनां जनिम् आगमम् । +++(Bhatt. ‘hīnāṃ)+++
रात्री जगद् इवान्यद् धंसाद्
अवारीर् इमं विषम् ॥ +++(Bhatt. amaṃ)+++

यद् ब्रह्मभिर् यद् ऋषिभिर्
यद् देवैर् उदितं पुरा ।
यद् भूतं भव्यम् आसन्वत्
तेन ते वारये विषम् ॥

मधुनापृक्षि नद्यः
पर्वता गिरयो मधु ।
मधु परुष्णी शीपाला
शम् आस्ने अस्तु शं हृदे ॥ +++(Bhatt. sam, ŚS 6.12.3d śam)+++

यथेयम् उर्वी पृथिवी
दाधार विष्ठितं जगत् ।
एवा ते ध्रियतां गर्भो
अनु सूतुं सवितवे ॥ +++(Bhatt. sūtaṃ)+++

(…) +++(see 7a)+++
दाधारेमान् वनस्पतीन् ।
(…) ॥ +++(see 7cd)+++

यथेयम् उर्वी पृथिवी
दाधार पर्वतान् अपः । +++(Bhatt. parvatām̐)+++
एवा ते ध्रियतां गर्भो
अनु सूतुं सुवितवे ॥ +++(Bhatt. sūtaṃ)+++

सस्रुषीस् तद् अपसो
दिवा नक्तं च सस्रुषीः ।
वरेण्यक्रतुर् अहम्
अपो देवीर् उप ब्रुवे ॥

ओक्ता आपः कर्मण्या
मुञ्चन्त्व् इतः प्रणीतये । +++(Bhatt. praṇītayaḥ)+++
सद्यो भवन्त्व् एतवे ॥

देवस्य सवितुः सवे
कर्म कृण्वन्ति मानुषाः ।
शं नो भवन्त्व् अप ओषधीर् इमाः ॥

शतस्य ते धमनीनां
सहस्रस्य हिराणाम् ।
अस्थुर् इन् मध्यमा याः +++(Bhatt. asthur madhyamā)+++
साकम् अन्ता अरंसत ॥

परि वः सिकतामयीर्
धनूस् तिरश् चिद् अस्थिरन् ।
तिष्ठतेलयता सु कम् ॥

अमूर् या यन्ति जामयः
सर्वा लोहितवाससः ।
अभ्रातर इव योषास्
तिष्ठन्ति हतवर्चसः ॥

तिष्ठावरे तिष्ठ पर
उत त्वं तिष्ठ मध्यमे ।
कणिष्ठिका च तिष्ठाति +++(Bhatt. tiṣṭhāt)+++
तिष्ठाद् इद् धमनिर् मही ॥