०१८

हेडं पशूनां न्य् एति
ब्राह्मणेभ्यो ऽददद् वशाम् ।
देवानां निहितं भागं
मर्त्यश् चेन् निप्रियायते ॥

यद् अन्ये शतं याचेयुर्
ब्राह्मणा गोपतिं वशाम् ।
अथैता देवा अब्रुवन्न्
एवं ह विदुषो वशा ॥

य एवं विदुषे ऽदत्त्वा-
-अन्यस्मै ददद् वशाम् ।
दुर्गा तस्मा अधिष्ठाने
पृथिवी सहदेवता ॥

देवा वशाम् अयाचन् (Bhatt. ayācaṃ)
यस्मिन्न् अग्रे अजायत ।
ताम् एतां विद्यान् नारदः
सह देवैर् उद् आजत ॥

अनपत्यम् अल्पपशुं
वशा कृणोतु पूरुषम् ।
ब्राह्मणैश् च याचिताम्
अथैनां नि प्रियायते ॥

अग्नीषोमाभ्यां कामाय
मित्राय वरुणाय च ।
तेभ्यो याचन्ति ब्राह्मणास्
तेभ्य आ वृश्चते ऽदधत् ॥ (read ‘dadat)

यावद् अस्या गोपतिर् न-
-उपशृणुयाद् ऋचः स्वयम् । (Bhatt. ṛca(ḥ))
चरेद् अस्य तावद् गोषु
नास्य श्रुता गृहे स्यात् ॥

यो अस्या ऋच उपश्रुत्य-
-अथ गोष्व् अचीचरत् ।
आयुश् च तस्य भूतिं च
देवा वृश्चन्ति हीडिताः ॥

वशा चरन्ती बहुधा
देवानां निहितो निधिः ।
आविष्कृणुते रूपाणि
यथा स्थाम जिगांसति ॥

आविर् आत्मानं कृणुते
यथा स्थाम जिगांसति ।
अथो ह ब्रह्मभ्यो वशा
याक्याय कृणुते मनः ॥