०१५

याः कुमारीर् याः स्थविरा
युवतीर् याः सदान्वाः ।
सर्वा यन्तु कुरूटिनीः
कुलीनाधेनु सर्पत्व्
अरायीर् अभिभा इतः ॥

ताभ्यो रुद्रो विसृजत् +++(Bhatt. visṛja(t))+++
त्विषिम् अध्वगघातिनीम् ।
ता अस्ता हन्तु विद्युता
वज्रेणानपराधिना ।
तासां त्वं शक्र मोच् छिष
इन्द्र भण्वाः फलीकुरु ॥

कुमारान् एका स्थवीरान्
या अदन्ति प्रखादिनीः ।
ता इन्द्रो हन्तु वृत्रहा
या देवो विश्वाद् रक्षांसि सेधति ॥

याश् च दासीर् असुराणां
मनुष्येभ्यश् च याः कृताः ।
उभयीस् ताः परा यन्तु
परावतं नवतिं नाव्या अति ॥

यासां घोषः संगतानां
वृकाणाम् इव गङ्गणः ।
प्रचङ्कशामैवहरां
प्रयच्छन्तीं प्रतिग्रहां
नाशयामः सदान्वाः ॥

यानि सायं यथास्थामाद्
रात्रीं यक्षाणि प्रेरते ।
अग्निष् टा सर्वा साहन्त्यो
विश्वाद् रक्षांसि सेधतु ॥

या ऋक्षीकाः कलीलान्दा-
-अप्सु जाताः पुलीकयाः ।
गोपा आसाम् एको वेद
यतो जाताः सदान्वास्
ता इतो नाशयामसि ॥

गुरुच्छायाम् ऊर्धार्यं
शिशुमाकां प्रतिश्रुकाम् ।
अतिदुह्नां विचलन्तीं वितूलुमाम् ।
सर्वाश् चण्डस्य नप्त्यो
नाशयामः सदान्वाः ॥

आवदन्तीं नामहूकां
तंस्तनीकां वृङ्क्तपदीम् ।
उद्रदन्तीम् अनासिकां
नाशयामः सदान्वाः ॥

वावदाकाम् अल्भषासां
विजव्रां लब्रुवं लवुम् ।
अरायीं वाचमेजयां
नाशयामः सदान्वाः ॥