०३४

पृथिवी दण्डो अन्तरिक्षं गर्भो
द्यौः कशा विद्युत् प्रकशः ।
मधोः कशासि घृताची हिरण्ययो बिन्दुः ॥

उर्व्य् असि प्रभ्व्य् अस्य्
अम्भो ऽसि नभो ऽसि महो ऽसि ।
अम्भो मा कृणु नभो मां कृणु महो मा कृणु ॥

समुद्रो ऽस्य् अक्षितो अपरिमितः +++(Bhatt. aparimitā)+++
सहस्रसनिः सहस्रं मा गच्छतु ।
यो वै मधुकशायाः सप्त मधूनि वेद सप्त मधुमतीन् ॥

मधुमन्तं लोकं जयति
मध्व् अस्याहार्यं भवति ।
यद् वीध्रे स्तनयति
प्रजापतिर् एव तत् प्रजाभ्यः प्रादुर् भवति ॥

तस्मात् प्राचीनोपवीतस् तिष्ठेत्
प्रजापते ऽनु मा बुध्यस्वेति ।
अन्व् एनं प्रजापतिर् अनु प्रजा बुध्यन्ते य एवं वेद ॥