०१६

नव च या नवतिश्
चारूढा वक्षणा अनु ।
इतस् ताः सर्वा नश्यन्तु
नुत्ताः पुत्थज्ञो मया ॥

सप्त च याः सप्ततिश्
चारूढा वक्षणा अनु ।
इतस् ताः सर्वा नश्यन्तु
नुत्ताः पुत्थज्ञो मया ॥

पञ्च च याः पञ्चाशच्
चारूढा वक्षणा अनु ।
इतस् ताः सर्वा नश्यन्तु
नुत्ताः पुत्थज्ञो मया ॥

ऊरुभ्यां ते ऽष्ठीवद्भ्यां
पार्ष्णिभ्यां भंससः ।
स्त्रिया जार इव
पुत्थज्ञीं प्र मृणीमसि ॥

अनुसृप्तां गहनेषु
ध्रूक्ष्णां पापीं शिमिद्वतीम् ।
ताम् एतां दस्यूनां दासीं
प्र दहातश् चुकाकणि ॥

या स्त्रीणां पुत्रसदनं
केवटान् उपसर्पति ।
ताम् एतां दस्यूनां दासीं
प्र दहातश् चुकाकणि ॥

प्र पतातः सुकटनाडि
सुषेः कुषीतको यथा ।
स्रक्वे ते तिप्रं धक्ष्यामि
सा नशिष्यसि पुत्थगि ॥

यदास्याः स्रक्वे दहेद्
यदा मूर्धानम् अग्निना ।
अथैषा दस्यूनां दासी
पुत्थगि नि लयिष्यते ॥

संवत्सरम् अचरो
असुरेभ्यः प्रतङ्किनी ।
यत्र क्षेत्रस्य दुर्गन्धि
तत् त एतन् न्यञ्चनम् ॥

नैतत् तव मातरं स्था
न त एतन् न्यञ्चनम् ।
अस्माकम् एतद् वीरेभ्यो
देवैः प्रजननं कृतम् ॥

गिरौ ते ऽश्म पुत्रम्
उदकं हिमवत्सु ।
तत्रोपप्रस्कद्य नृत्य्
अजामि यूथेषु पुत्थगि ॥

स त्वं गोभिर् अश्वैः
प्रजया प्रतरं भव ।
यो मा तत्र प्राहैषीर्
यत्र जीवन्ति भद्रया ॥