००३

यद् आञ्जनं त्रैककुदं
जातं हिमवतस् परि ।
यातूंश् च सर्वान् जम्भया
सर्वाश् च यातुधान्यः ॥

उतेवासि परिपाणं
यातुजम्भनम् आञ्जन ।
उतामृतत्वस्येशिष
उतासि पितुभोजनम् ॥

परिपाणं पुरुषाणां
परिपाणं गवाम् असि ।
अश्वानाम् अर्वताम् इत्
परिपाणाय तस्थिषे ॥

परि मां परि णः प्रियं
परि णः पाहि यद् धनम् ।
अरातिर् इन् नो मा तारीन्
मा च नः किं चनाममत् ॥

न तं प्राप्नोति शपथो
न कृत्या नाभिशोचनम् ।
नैनं विष्कन्धम् अश्नुते
यस् त्वा बिभर्त्य् आञ्जन ॥

आसन् मन्त्र्याद् दुष्वप्न्यात्
क्षेत्रियाच् छपथाद् उत ।
दुर्हार्दश् चक्षुषो घोरात्
तस्मान् नः पाह्य् आञ्जन ॥

त्रयो दासा आञ्जनस्य
तक्मा बलास आद् अहिः ।
वर्षिष्ठः पर्वतानां
त्रिककुन् नाम ते पिता ॥

वृत्रस्यासि कनीनिका
पर्वतस्यास्य् अक्ष्यौ ।
देवेभिः सर्वैः प्रोक्तं
परिधिर् नाम वा असि ॥

वैदो ह वेद ते नाम
गन्धर्वः परिवाचनम् ।
यत आञ्जन प्रजायसे
तत एह्य् अरिष्टतातये ॥

यदि वासि त्रैककुदं
यदि यामुनम् उच्यसे ।
उभे ते भद्रे नाम्नी
ताभ्यां नः पाह्य् आञ्जन ॥

यस्याञ्जन प्रसर्पस्य्
अङ्गमङ्गं परुष्परुः ।
तस्माद् यक्ष्मं वि बाधस्व-
-उग्रो मध्यमशीर् इव ॥

नैनं घ्नन्ति पर्यायिणो
न सन्नाँ अव गच्छति ।
जने स न प्र मीयते
यस् त्वा बिभर्त्य् आञ्जन ॥

इदं विद्वान् आञ्जन
सत्यं वक्ष्यामि नानृतम् ।
सनेयम् अश्वं गां वास
आत्मानं तव पूरुष ॥