०१८

उत देवा अवहितं
देवा उद् धरता पुनः ।
उतो मरिष्यन्तं देवा
दैवाः कृणुथ जीवसे ॥

आ त्वागमं शंतातिभिर् (Bhatt. śantātibhir)
अथो अरिष्टतातिभिः ।
दक्षं ते भद्रम् आहार्षं
परा सुवाम्य् आमयत् ॥

द्वाव् इमौ वातौ वात
आ सिन्धोर् आ परावतः ।
दक्षं ते अन्य आ वातु
परान्यो वातु यद् रपः ॥

आ वात वाहि भेषजं
वि वात वाहि यद् रपः ।
त्वं हि विश्वभेषजो
देवानां दूत ईयसे ॥

त्रायन्ताम् इमं देवास्
त्रायन्तां मरुतो गणैः ।
त्रायन्तां विश्वा भूतानि
यथायम् अगदो ऽसति ॥

घृतेन द्यावापृथिवी
घृतेनापः सम् उक्षत ।
घृतेन मुच्यस्वैनसो
यद् आत्मकृतम् आरिथ ॥

अयं मे हस्तो भगवान्
अयं मे भगवत्तरः ।
अयं मे विश्वभेषजो
ऽयं शिवाभिमर्शनः ॥

हस्ताभ्यां दशशाखाभ्यां
जिह्वा वाचः पुरोगवी ।
अनामयित्नुभ्यां शंभुभ्यां
ताभ्यां त्वाभि मृशामसि ॥

आप इद् वा उ भेषजीर्
आपो अमीवचातनीः ।
आपो विश्वस्य भेषजीस्
तास् ते कृण्वन्तु भेषजम् ॥