०४०

शुनं वत्सान् अपा करोमि
शुनं बध्नामि तन्त्याम् ।
आग्रयणं ब्रह्मणां हविस्
तस्मिञ् जागार कश्यपः ॥

बाहुं वत्सम् उपनयन्
पात्रे गां दुहन्न् अब्रवीत् ।
अरिष्टं ब्रह्मभ्यो हविः
शिवं कृणोतु कश्यपः ॥

त्रयस् तिष्ठन्ति सुकृतस्य लोके
त्रयो ऽतीकाशास् त्रीणि शीर्षाण्य् एषाम् ।
त्रयस् तिष्ठन्ति परिगृह्य कुम्भीं
यथा हविः कश्यप न व्यथातै ॥

सत्यात् सम्भूतो वदति
तण्डुलान् क्षीर आवपन् ।
ऋषिर् ब्रह्मभ्य आग्रयणं
नि वेदयतु कश्यपः ॥

ऋतुमुखे चन्द्रभागः
पात्र ओदनम् उद् धरात् ।
प्राश्नन्तु ब्रह्माणो हविर्
यथा वेदेन कश्यपः ॥

ये भूतान्य् असृजन्त
ये भूतान्य् अकल्पयन् ।
सर्वस्य विद्वान् अध्वर्युः
षण्णां भवतु कश्यपः ॥

शिवा आपो वत्सेभ्यः
शिवा भवन्त्व् ओषधीः ।
वातो वत्सेभ्यः कश्यपः
शिवः शिवं तपतु सूर्यः ॥