०३६

मन्वे वां द्यावापृथिवी सुभोजसौ
ये अप्रथेथाम् अमिता योजनानि ।
प्रतिष्ठे ह्य् अभवतं वसूनां
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

प्रतिष्ठे हि बभूवथुर् वसूनां
प्रवृद्धे देवी सुभगे उरूची ।
द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

ये स्रोत्या बिभृथो ये मनुष्यान् (Bhatt. manuṣyāṃ)
ये अमृतं बिभृथो ये हवींषि ।
द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

ये उस्रिया बिभृथो ये वनस्पतीन्
ययोर् वां विश्वा भुवनान्य् अन्तः ।
द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

ये कीलालैस् तर्पयथो ये घृतेन
याभ्यां न र्ते किं चन शक्नुवन्ति ।
द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

असन्तापे सुतपसा हुवे वाम्
उर्वी गभीरे कविभिर् नमस्ये ।
द्यावापृथिवी भवतं मे स्योने
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥

यन् मेदम् अभिशोचति
येन वा येन वा कृतं
पौरुषेयं न दैव्यम् ।
स्तौमि द्यावापृथिवी नाथितो जोहवीमि
ते नो मुञ्चतम् अंहसः ॥