००२

आविद्य द्यावापृथिवी
आविद्य भगम् अश्विना ।
आविद्य ब्रह्मणस्पतिं
कृणोम्य् अरसं विषम् ॥

अरसं हेद् इदं विषं
यथैनद् अहम् आशिषम् ।
उतैनद् अद्यात् पुरुषो
भवाद् इद् अगदः पुनः ॥

मा बिभेर् न मरिष्यसि
परि त्वा पामि विश्वतः ।
रसं विषस्य नाविदम्
उद्नः फेनम् अदन्न् इव ॥

अपावोचद् अपवक्ता
प्रथमो दैव्यो भिषक् ।
समक्षम् इन्द्र गा इव
या वाचो विषदूषणीः ॥

यच् च पिष्टं यच् चापिष्टं
यद् दिग्धं यच् च देह्यम् ।
देवाः सर्वस्य विद्वांसो
ऽरसं कृणुता विषम् ॥