१००

उद् एहि देवि कन्य
आचिता वसुना सह ।
न त्वा तरन्त्य् ओषधयो
बाह्याः पर्वतीया उत ॥

यथा त्वा देव्य् ओषधे
सर्वः कामयते जनः ।
एवा भगस्य नो धेहि
देवेभ्य इवामृतं परि ॥

उत्सक्तपत्न्य् ओषध
आवतंकरणीद् असि ।
यद् एषि यन् निषीदसि
तत्र त्वाहं सम् अग्रभम्
अश्वम् इवाश्वाभिधान्या ॥

यथा कुमारस् तरुणो
मातरं प्रतिनन्दति ।
एवास्मान् प्रति नन्दतु
यां वयं कामयामहे ॥