०२२

आशानाम् आशापालेभ्यश्
चतुर्भ्यो अमृतेभ्यः ।
इदं भूतस्याध्यक्षेभ्यो
विधेम हविषा वयम् ॥

य आशानाम् आशापालाश्
चत्वार स्थन देवाः ।
ते नो निरृत्याः पाशेभ्यो
मुञ्चतांहसोअंहसः ॥

अश्लोणस् ते हविषा विधेयम्
अस्रामस् ते घृतेना जुहोमि ।
य आशानाम् आशापालस् तुरीयो
देवः स नः सुभूतम् एह वक्षत् ॥

स्वस्ति मात्र उत पित्रे नो अस्तु
स्वस्ति गोभ्य उत पूरुषेभ्यः ।
विश्वं सुभूतं सुविदत्रम् अस्तु नो
ज्योग् एव दृशेम सूर्यम् ॥