इ
- {अन्वे}
- इ (इण् गतौ)।
- ‘वैवाहिकमन्वायनम्… उच्छुल्कं गच्छेत्’ (कौ० अ० २।२१।१८)। पतिकुलं प्रस्थिताया नवोढायाः सहनीतमुपायनजातमन्वायनम्।
तन्
- {अन्वातन्}
- तन् (तनु विस्तारे)।
- ‘अनु द्यावापृथिवी आततान’ (तै० ब्रा० १।२।१।२३)। अन्वाततान व्याप, व्याप्तवान्।
धा
- {अन्वाधा}
- धा (डुधाञ् धारणपोषणयोः)।
- ‘सार्थेनान्वाधिहस्तो वा प्रदिष्टां भूमिमप्राप्तश्चोरैर्भग्नोत्सृष्टो वा नान्वाधिमभ्यावहेत्’ (कौ० अ० ३।१२।२०)। परहस्तं गमनीय आधिर्निक्षेपो ऽन्वाधिः।
भज्
- {अन्वाभज्}
- भज् (भज सेवायाम्)।
- ‘यथा राजा विजित्य स्वे वित्ते भार्यान् अन्वाभजेत्’ (जै० श्रा० २।१४०)। अन्वाभजेत् अनुक्रमेण आभजेत् भागिनः कुर्यात्।
यत्
- {अन्वायत्}
- यत् (यती प्रयत्ने)।
- ‘अश्वे वै सर्वा देवता अन्वायत्ताः’ (तै० ब्रा० ३।८।७।३)। अन्वायत्ता अनुगताः सम्बद्धाः।
यम्
- {अन्वायम्}
- यम् (यम उपरमे)।
- ‘स्वदेशादन्वायतिर्वीवधः’ (कौ० अ० १०।२।६)। अन्वायतिः=अभिष्यन्दः।
रभ्
- {अन्वारभ्}
- रभ् (रभ राभस्ये)।
- ‘यद्वायव्यं वा चमसं वाऽन्वारभ्याश्रावयेत्’ (तै० सं० ३।१।२।८)। अन्वारभ्य हस्ते गृहीत्वा।
- ‘सोमं राजानं वरुणमग्निमन्वारभामहे’ (तै० सं० १।७।१०)। प्रथमतः कर्मारम्भकाननुसृत्य पश्चादारभामहे इत्यर्थ इति सायणः।
- ‘एष यज्ञस्यान्वारम्भोऽनवच्छित्त्यै’ (तै० ६।१।११।७५)। अन्वारम्भः स्पर्शः।
वप्
- {अन्वावप्}
- वप् (वप बीजसन्ताने)।
- ‘एकाङ्गबाहुल्यमन्वावापः’ (कौ० अ० १०।५।२७)। आयुधविशेषस्यायुधान्तराद् भूयस्त्वम् अन्वावापः।
हृ
- {अन्वाहृ}
- हृ (हृञ् हरणे)।
- ‘यद्वै यज्ञस्य क्रूरं यद्विलिष्टं तदन्वाहार्येणान्वाहरति’ (तै० सं० १।७।३)। (हीनं) पुनरन्वाहरति पूरयति। अथवा ऽनुक्रमेणाहृत्य नाशयतीति भट्ट०।