२२३ उपपर्याङ् (उप+परि+आङ्)

वृत्

  • {उपपर्यावृत्}
  • वृत् (वृतु वर्तने)।
  • ‘त्वा भूतान्युपपर्या वर्तन्ते’ (तै० आ० २।१९।१)। उपपर्यावर्तन्ते उपेत्य परित आसते। संश्रयन्ते।