०६३ सम्पातिना नूतनपक्षप्राप्तिः

एतैरन्यैश्च बहुभिर्वाक्यैर्वाक्यविदां वरः।
मां प्रशस्याभ्यनुज्ञाप्य प्रविष्टाः स स्वमाश्रमम् ॥ 4.63.1 ॥
कन्दरात्तु विसर्पित्वा पर्वतस्य शनैःशनैः।
अहं विन्ध्यं समारुह्य भवतः प्रतिपालये ॥ 4.63.2 ॥
अद्य त्वेतस्य कालस्य साग्रं वर्षशतं गतम्।
देशकालप्रतीक्षोऽस्मि हृदि कृत्वा मुनेर्वचः ॥ 4.63.3 ॥
महाप्रस्थानमासाद्य स्वर्गते तु निशाकरे।
मां निर्दहति सन्तापो वितर्कैर्बहुभिर्वृतम् ॥ 4.63.4 ॥
बुद्धिर्या तेन मे दत्ता प्राणानां रक्षणाय तु।
सा मेऽपनयते दुःखं दीप्तेवाग्निशिखा तमः ॥ 4.63.5 ॥
बुध्यता च मया वीर्यं रावणस्य दुरात्मनः।
पुत्रः सन्तर्जितो वाग्भिर्न त्राता मैथिली कथम् ॥ 4.63.6 ॥
तस्या विलपितं श्रुत्वा तौ च सीताविनाकृतौ।
न मे दशरथस्नेहात् पुत्रेणोत्पादितं प्रियम् ॥ 4.63.7 ॥
तस्य त्वेवं ब्रुवाणस्य सम्पातेर्वानरैः सह।
उत्पेततुस्तदा पक्षौ समक्षं वनचारिणाम् ॥ 4.63.8 ॥
स दृष्ट्वा स्वां तनुं पक्षैरुद्गतैररुणच्छदैः।
प्रहर्षमतुलं लेभे वानरांश्चेदमब्रवीत् ॥ 4.63.9 ॥
ऋषेर्निशाकरस्यैव प्रभावादमितात्मनः।
आदित्यरश्मिनिर्दग्धौ पक्षौ मे पुनरुत्थितौ ॥ 4.63.10 ॥
यौवने वर्तमानस्य ममासीद्यः पराक्रमः।
तमेवाद्यानुगच्छामि बलं पौरुषमेव च ॥ 4.63.11 ॥
सर्वथा क्रियतां यत्नः सीतामधिगमिष्यथ।
पक्षलाभो ममायं वः सिद्धिप्रत्ययकारकः ॥ 4.63.12 ॥
इत्युक्त्वा स हरीन् सर्वान् सम्पातिः पतगोत्तमः।
उत्पपात गिरेः शृङ्गाज्जिज्ञासुः खगमो गतिम् ॥ 4.63.13 ॥
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा प्रीतिसंहृष्टमानसाः।
बभूवुर्हरिशार्दूला विक्रमाभ्युदयोन्मुखाः ॥ 4.63.14 ॥
अथ पवनसमानविक्रमाः प्लवगवराः प्रतिलब्धपौरुषाः।
अभिजिदभिमुखा दिशं ययुर्जनकसुतापरिमार्गणोन्मुखाः ॥ 4.63.15 ॥