०६२ दधिमुखेन किष्किन्धानिवर्तनम्

पुनरुक्तमेव विस्तरेणाह तानिति ॥ ५।६२।१ ॥

श्रुत्वेति । पिबन्त्विति प्रत्युवाचेति सम्बन्धः ॥ ५।६२।२४ ॥

जग्मुर्मधुवनमिति पुनर्वचनं प्रदेशभेदविवक्षयेति द्रष्टव्यम् ॥ ५।६२।५ ॥

ते प्रविष्टाः पटवः समर्थाः हरयः मैथिलीं दृष्ट्वा स्ववर्गस्थहनुमद्दर्शनेन सर्वे हृष्टवन्तः श्रुत्वा हनुमन्मुखेन अतिसर्गादङ्गदाभ्यनुज्ञानात् मधुवनं प्रविष्टाः वीर्यतः बलात्पालानाक्रम्य मधु पपुः रसवत्फलमाददुरिति योजना ॥ ५।६२।६,७ ॥

मधुवने सक्तान् मधुरक्षणार्थं लग्नान् ॥ ५।६२।८ ॥

मधूनि मधुपटलानि । निघ्नन्ति छिन्दन्ति ॥ ५।६२।९ ॥

अपविध्यन्ति क्षिपन्ति ॥ ५।६२।१० ॥

मधुमत्ताः अत एव उन्मत्तभूताः उन्मत्तसदृशा इत्यर्थः । हृष्टवत् हृष्टाः ॥ ५।६२।१२,१३ ॥

अद्य किञ्चिदवाच्यं कर्म कृत्वा हसन्ति । केचित् इतरत् ग्राम्यकर्म कुर्वन्ति । केचित् अन्यत्कर्म कृत्वा तद्वदन्ति । केचिदन्यत्कर्म बुद्ध्यन्ति मनसा सङ्कल्पयन्ति ॥ ५।६२।१४,१५ ॥

प्रकृष्टाः प्रहृता इत्यर्थः । देवमार्गम् अपानं दर्शिताः ॥ ५।६२।१६,१७ ॥

तान् स्वसम्बन्धिनः पालान् ॥ ५।६२।१८२६ ॥

आर्यकः सुग्रीवमातुलत्वात्पूज्यः ॥ ५।६२।२७३० ॥

भर्ता राजा ॥ ५।६२।३१३४ ॥

अमर्षप्रभवः अक्षमाजन्यः ॥ ५।६२।३५३७ ॥

समप्रतिष्ठां समास्पदां समतलाम् । जगतीं भुवम् ॥ ५।६२।३८४० ॥

इति श्रीमहेश्वरतीर्थविरचितायां श्रीरामायणतत्त्वदीपिकाख्यायां सुन्दरकाण्डव्याख्यायां द्विषष्टितमः सर्गः ॥ ५।६२ ॥