+अधि-काव्यम्

पुराण-पदम्

आम् इति

Adhyatma Ramayana which is supposed to be attached to the Brahmanda Purana and is famous.
(Ramanandacharya is said to have quoted from it, entire Ramacharitamanasa is modeled on it.)

“त्वं गच्छ तपसे देवि ! पुष्करञ्च सुपुण्यदम् । कृत्वा तपस्यां तत्रैव स्वर्गलक्ष्मीर्भविष्यति ॥ सा च तद्वचनं श्रुत्वा प्रतप्य पुष्करे तपः । दिव्यं त्रिलक्षवर्षञ्च
स्वर्गलक्ष्मीर् बभूव ह ॥ सा च कालेन तपसा यज्ञकुण्डसमुद्भवा । कामिनी पाण्डवानाञ्च द्रौपदी द्रुपदात्मजा ॥

कृतयुगे वेदवती
त्रेतायां जनकात्मजा ।
द्वापरे द्रौपदी-च्छाया
तेन कृष्णा त्रिहायणी ॥
तच्छाया द्रौपदी देवी
द्वापरे द्रुपदात्मजा । त्रिहायणीति सा प्रोक्ता
विद्यमानयुगत्रये ॥”

इति ब्रह्मवैवर्त्ते प्रकृतिखण्डे (४.११६.२३) अध्यायः ॥

नेति

it is conflicts with rAmAyaNa in the view of tradional scholars of multiple sampradAya-s in several points. (eg. SV on rAmeshvara, ChAyA-sItA.)
Adhyatma ramayana is mostly a post 13th century work. Not cited by any ancient acharya. Many other ramayanas like ananda, adbhuta etc are also similar.

ब्रह्मवैवर्ते छाया-बिम्बभेदोक्त्या ऽत्रावेशमात्रेण लक्ष्मीत्वम् ऊहे।
यथैवावेशमात्रेण भार्गवो रामो विष्णुः, न स्वरूपतः।