३१ शिष्य-कृत्याधिकारः

शिष्यरुबादिगारम्-३१ अशिथिलगुरुभक्तिस्तत्प्रशंसादिशीलः प्रचुरबहुमतिस्तद्वस्तु वास्त्वादिकेऽपि । गुणवति विनियोक्तुं गोपयन् सम्प्रदाय कृतचित् जनधवृत्तिः किं न विन्दन्निधानम् ॥ श्रीमते निगमान्दगुरवे नम: शिष्यरुत्यरदिगारम्। ३१ ११७७ सम्ब्रदायमॆऩ्बदु आचार्यऩ् शिष्यऩ् ऎऩ्ऱ इरुवरालुम् सात्य मागुम्। अवरिल् आचार्यकृत्यम् निरूपिक्कप्पॆऱ्‌ऱदु शिष्यऩुडैय कृत्यम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। एत् ताङ्ग ऎऩ्ऱदै ऎळियुत्ताल् विरित्तु रैत्तु ईऩ् पुऱदै मूऩ्ऱाम् पादत्ताल् कुऱित्तु मऱ्‌ऱ अनुष्टानादिगळै सङ्ग्करहिन्दु च्लोकम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ऎरिवुम्बि। शिष्यबदम् इरामऱ्‌ पोऩालुम् ऎरिग चित्तमागुम्। ऎ एकळि:- ऎम्बॆरुमाऩिडमुळ्ळ पक्तियळवाऩ आचार्य विषयमाऩ पक्ति ऎऩ्ऱुम् कुऱैया तिरुक्कप् पॆऱ्‌ऱवऩाय्, अदऩ् परिवाहमाऩ- साय्ग:- अव् वाचार्यऩुडैय कुणङ्गळ् सॆयल् इवऱ्‌ऱैप् पुगऴ्वदु, मऩददऩाल् अवरै त्याऩम् सॆय्वदु, कायत्तिऩाल् प्रणाम सुच्रुषाडिगळैच् चॆय्वदु ऎऩ्बवऱ्‌ऱै शीलमाग =स्वबावमागवु टैयऩुमाय् ऎदु - Gds आचार्यऩोडु स्वस्वामिबायसम्बन्दमुळ्ळ पक्षत्रादगळॆऩऩ, ४ागदु- अवरुडैय च्रिक्राम मॆऩ्ऩ, आदिबऱत्ताल् पुत्र। ता। पन्दुक्कळैक् कॊळ् वदु। अवै यॆल्लावऱ्‌ऱिलुम् एरि:- अदिग मदप्पुडैयऩुमाय् पिर्- अवर् उपदेशित्त अर्थत्तै ऒळि-सत्पात्रत्तिल् कर् पिऴै यऱप् पूर्ण माग उपदेशिप्पदऱ्‌काग ईबिऱरुक्कुत् तॆरियाद पडि रक्षिक्किऩ्ऱवऩुमाय् नळिa -आचार्य -तत्सम्बन्दिगळाल् एऱ्‌पट्ट उपकारङ्गळिल् नऩ्ऱियै युडैयऩुमाय् अवु: एदेऩुम्बगारम् नेर्न् दिरुत्ताल् मऱन्दवऩाय् ऎऩ्ए ऩि: एवु: एEIKIR ऎऩ्ऱबडि कुऱ्‌ऱमऱ्‌ऱ वैराक्य पूषिदमाऩ वरुत्तियै युडैयऩुमाऩ शिष्यऩ् ईळर् - निदियाऩ ऎम्बॆरुमाऩै क् - अडैयमाट्टाऩ्? अल्लदु रिक्कऩर् भगवत् भागवद आचार्यकैङ्कर्य-सम्ब्रदाय प्रसार-परि पूर्ण प्रह्मानुबवादिळिवुगळिल् ऎन्द निदियैत् ताऩ् अडैयमाट्टाऩ्; ऎल्लाम् अडैवाऩॆऩ्ऱबडि। (१) आचार्यऩ् तऩ :रऩ् ऎऩ ऎऩ्ऱबडि केवलकृपैयिऩाले उब तेसिक्क वेण्डुम्; शिष्यऩुडैय तरि-रिगळुक्कुत् तक्क वाऱु ७-१४८ ११७३ ६ ळत्तुडऩ् f ॥। ३१ (१) इव् ऎऩिङ्गळैयॆल्लाम् मिडियऩुक्कु अगत्तुक्कुळ्ळे ईर्ऩ्यैक् काट्टिक् कॊडुक्कुमाप् पोले वॆळियिडुगैयाले महोबगारगऩाऩ आसा र्यऩ्निऱत्तिल् शिष्यऩ् (ए) कारऩायिरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱुम्, तुडुम् पण्णा तॊऴियवेण्डुमॆऩ्ऱुम् ऎङ्गळ् सॊऩ्ऩविडम्-इरण्डु कऩियुम् करियमाऩुम् इवऩैच् चीच्ची यॆऩ्ऩुम् पडियुमाय्, रिरवुम् सॊऩ्ऩ ऎरिक्कळुक्कुप् रिगराऩ मुzै - ऎरिक्कळोडु तुल्यऩुमाय्, • freå: १’ ऎऩ्गिऱबडिये उबदेदिप्पदु तगादॆऩ्बदु पोल् आचार्यऩ् कृपैयिऩाल् अरुळिय ताल् करियळरिक्कळ् तळ वॆऩ्ऱु निऩैक्कलागादु; आचार्यऩिडम् कृतज्ञ ऩाय् तऩ्ऩालाऩ एरियै समर्प्पित्तालुम् आचार्यऩ् सॆय्द उब कारत्तिऱ्‌कु प्रत्युबगारम् सॆय्दुविट्टदाग निऩैक्कलुमागादु ऎऩ्ऱु विरित्तु उरैक्किऱार् इव्वर्त्तङ्गळै इदि, आचार्यऩ् सॆय्द प्रह्म वित्यादिऱ्‌कु नी ऎऩ्ऩ प्रत्युबगारम् सॆय्गिऱायॆऩ्ऱु केट्टाल् नाऩ् कृतज्ञऩाय् त्रोह पुत्ति यऱ्‌ऱवऩाय् प्राणसरिरादिगळैयुम् अवरुक्कु कजिरमाक्कि मनोवाक्कायङ्गळै अवरिडम् सॆलुत्तियिरुक्किऱेऩ् पऩसक्ति एरियुम् समर्प्पिप्पवऩावेऩ् इदु नाऩ् सॆय्युम् प्रत्यु पगार मॆऩ्बाऩागिल् - इदु तवऱु: कृतज्ञऩायिरामलुम् त्रोहिप्प वऩायुमिरुन्दाल् उलगम् निन्दिक्कुम्। शास्त्रप्पडि राजदण्डऩैयुमाम्। उडलैयुम् उयिरैयुम् ऎत्तैयुम् अवऩुक्कु अदीऩमाक्कुवदु ऎऩाऩ इव ऩुक्कु विधिक्कप्पट्ट कार्यमाम्। अदै मीऱिऩाल् इवऩुक्के अन्र्त्तमाम् आचार्य उपासनत्तै विडुवऱु कण् पॆऱ्‌ऱुम् गुरुडऩागैक्कु सममागुम्। अव् अऩुबव-कैङ्कर्यङ्गळै इऴप्पदे पॆरुङ्गेडागुम्। आगैयाल् आचार्य विषयमाऩ इवैगळ् प्रत्युबगारमागा। एणै समर्प्पिप्पदु प्रत्युगारमॆऩ्ऩलाम्; उण्मैयिल् अदुवुम् उपकारमागादु। संसार तुक्कत्तिऩिऩ्ऱु मीट्टुप् परि पूर्णप्रह्मानुबवत्तै यळिक्कुम् पळियै यरुळियवरुक्कु इवऩ् सॆय्युम् स्वल्प्प द्रव्यसमर्प्पणम् प्रत्यु पगार मॆऩ्ऩक् कूडुमो ऎऩ्ऱु इव्वाक्यङ्गळिऩ् पॊरुळ्। मिडियऩुक्कु = महा तरित्रऩुक्कु: अगऱ्‌ऱुक्कुळ्ळे अवऩ् वीट्टिऩुळ्ळेये; वॆळियिडुगै याले - अवऩ् कऱ्‌ऱ रहस्यङ्गळिलेये काण्बिप्पदाले शास्त्रङ्गळ् इत्यादिगळ्। इरण्डु विबूदियुम् = प्रक्रुनिमण्डलत्तिळ्ळवर्गळुम् परम पदन्दिलुळ्ळवर्गळुम् विबूदिमाऩुम्-सर्वेच्वरऩुम्; सीच्ची ऎऩ्बदु निन् दैयिऩ् मिगुदियैक् काट्टुम् सॊल्। क इदि।ऒरुवर् पिऱरुक्कु उब तेसम् सॆय्युम् पोऱु अदै अवऩुक्कुत् तॆरियामल् केट्टुप् पॆऱुगिऱ वऩ् विद्यैयैत् तिरुडुगिऩ्ऱवऩावाऩ्; अवऩुम् एऱ्‌रो हियुम् वेदङ् गळैयुम् ईच्वरऩैयुम् तूषिप्पवऩुम् महाबाबिगळ्; उडऩे अरसऩाल् श्रीमत्रहस्यत्रयलारम् (qU) ३१ ऩुमागामैक्काग वत्तऩै; पडम् सॊऩ्ऩबडियऩ्ऱु। (ऎ) लाऩ् ऎळ्गलऎऩ्ऱुम्, १८७० ‘सव् क स का स । सर्वु gī: १ ऎऩ्ऱुमिप्पुडै कळिऱ्‌ सॊल्लुगिऱवैयुम् fue-कळैप् पोले इवऩुक्कुच् चिल नरिगङ्गळैच् चॊल्लिऱ्‌ऱत्तऩै पोक्कि। ‘fr: sरऩ् ऎऩ्ऩुम् पडियिरुक्किऱ काऩाऩ् अऩुक्कुप् u सॊऩ्ऩबडि यऩ् (ऎ) जाऩ्बक्कलिल्बोले आचार्यऩ्बक्क ळि प्पाऩॆऩ्ऱुम्, अवऩुक्कु नल्लऩाऩाऱ्‌पोले आचार्यऩुक्कुम् नल्लऩायिरुप्पाऩॆऩ्ऱुम् ङ्गळिऱ्‌ सॊऩ्ऩदुवुम्, पक्कलिले ऱु। ‘न प्रमाद्येद् गुरौ शिष्यो वाङ्मनः कायकर्मभिः । अविभज्यात्मनाऽऽचार्य वतैन्तास्मिन् यथाऽच्युते ॥ ळाळ् ऎऩ्ऱु ऎरिवु-पुळ&सळ् सॊऩ्ऩदुवुम् आचार्य ऩुक्कु नाम् सॊऩ्ऩबडियऩ्ऱु; ऎस्साऩ इवऩ् विऴिगण्गु रुडऩागामैक्कुम् पााागम् पोले कामाऩ इव् ऎरसात्तै ऎरिग वाऩ इवऩ् इऴवामैक्कुम् सॊल्लिऱ्‌ऱत्तऩै। इप्पडि इव्विषयत्तिल् नामिल्लैयॆऩ्ऩुमिडत्तै ‘ब्रह्मविद्याप्रधानस्य देवैरपि न शक्यते । प्रतिप्रधानमपि वा दद्यात् शक्तित आदरात् ॥’ ऎऩ्ऱु विळरिऩ् अरुळिच्चॆय्दाऩ्। इदिल् ऎळळिळैवुम् सॊऩ्ऩ तुवुम् तऩ् करुत्तुक्कुप् पोक्कुवीडागच् चॊऩ्ऩदत्तऩै ; इव्वळवैक् कॊण्डु ळरम् पण्णिऩाऩागत् तऩ्ऩै निऩैत्तिरुक्कप् पॆऱाऩ्। तण्डिक्कप्पड वेण्डियवर्गळॆऩ्गिऱदु वेदमॆऩ्गिऱदु सम्रुदि। (ऎ) ऎऩ्ऩिदिविहगेच्वरसम् हितै, उडलैयुम् पणत्तैयुम् उयिरैयुट्• नल्ल आचार्यरुक्कु अर्प्पणम् सॆय्य वेण्डुम्। सरित्ति। तऩ्ऩुडैय सॊत्तु मुऴुमैयुमो अदिल् पादियिऱ्‌पादियिऱ्‌पादियो एऩियो कुडु वुक्कु तक्षिणैयाग समर्प्पिक्क वेण्डुम्। अवर् इन्द प्रयोजनत्तै यपेक्षियामैयाले इदु प्रत्युबगारमागादु। पुडैगळ् = प्रकारङ्गळ्। (ऎ) अाळऩ् इदि। अाळिल् एऩ् ऎऩि तरिय: ऎऩ्ऱ रहस्याम् नायवाक्या र्त्तम् इदु। अवऩुक्कु नल्लऩ् इदि ऎऩ ऎऩ्गिऱ च्रुत्यर्त्तम् इदु । ऎदि। साण्डिल्यस्मृति। शिष्यऩ् आचार्यऩ्विषयत्तिल् मनोवाक् कायङ्गळिऩ सॆयल्गळ् विषयत्तिल् कवऩमऱ्‌ऱिरुक्कलागादु। भगवाऩिडत् तिऱ्‌ पोल् इव्वाचार्यऩिडत्तिलुम् ताऩ् वेऱु अवर् वेऱु ऎऩ्ऱ ऎण् णमिऩ्ऱियिरुक्कवेण्डुम्।ति, आबस्तम्बधर्मसूत्रम् १-२-६-१३। विऴिक्सण्गुरुडऩ् = कण्वन्दुम् गुरुडऩावदु पोल् शास्त्रज्ञा नम् पॆऱ्‌ऱुम् अदै यिऴन्दवऩ्। इदऱ्‌कु प्रमाणम् कूऱुगिऱार्-ऎऩ्दि साण्डिल्यस्मृति १-११७। प्रह्मविद्यै यळित्तदऱ्‌कु ईडाऩ एरिळासमर्प्पणम् तेवर्गळालु मागादु; अऩालुम् सक्तिक्कुत् तक्कवाऱु तक्षिणै समर्बिक्क वेण्डुम्। ११८० कलित्तुडऩ् इऩ॥। ३१। (२)इप्पडिप् इवऩुक्कुच् चॆय्य अडुप्पदु ऎऩ् ऎऩ्ऩिल् - इवऩ् कात्त ऎदिङ्गळै ‘कपालस्थं यथा तोयं श्वदृतौ च यथा पयः । दुष्टं स्यात् स्थानदोषेण वृत्तहीने तथा लुतम् ॥ ऎऩ्गिऱबडिये तऩ् faamarजगङ्गळाले पळ्ळिगळैप्पोले अगाऩिसमाक्कागॊऴियवुम्, म् ‘यच्छ्रतं न विरागाय न धर्माय न शान्तये । सुबद्धमपि शब्देन काकवाशितमेव तत् ॥’ ऎऩ्गिऱबडिये कऱ्‌ऱदे ऎमाक्कादॊऴियवुम्, इवऱ्‌ऱैक्कॊण्डु रयागादॊऴियवुम्, इवऱ्‌ऱै यॆल्लाम् ‘पण्डितैरर्थकापण्यात् पण्यस्त्रीभिरिव स्वयम् । आत्मा संस्कृत्य संस्कृत्य परोपकरणीकृतः ॥ अवरिडम् आगरातिशयमिरुन्दाल् अदु अप्पडि सॆय्यामलिरुक्क वॊट्टादु। (२) इप्पडि रगविषयत्तिल् नडप्पदॆल्लाम् ट्रदयुबगारमाग सॆऩ्ऱार्; वित्याविषयत्तिल् इलऩ् नडन्दुगॊळ्ळवेण्डुंवगैयै वॆळियिडुगिऱार् इप्पडि प्रत्युबगारेदि। ऒऴि - वुम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱु सॊऱ्‌ कळुक्कुम् कॊळ्ळवुम् इरुक्कवु मॆऩ्बदऱ्‌कुम् प्राप्त मॆऩ्बदोडु अन्वयम्। इवऩ् क्रहित्त विद्यै पिऱरुक्कु उपयोगप्पडुम् पडियिरुक्क वेण्डुम् अरऱ्‌कागत् तक्क आचारत्तै विडामलिरुप्पदु। ऎदऱ्‌काग विद्यैयैक्रहित्ताऩो अदुविषयत्तिल् अदैप् पयऩ् पडुत्त वेण्डुम्। जीवऩत्तुक्काग अदै उपयोगिक्कलागादु। अबात्रत्तिल् सेर्क्कलागादु। वैष्णव ऩॆऩ्गिऱ पेरुक्कुम् मेलाग नाऩ् इव्वाचार्यऩ् तिरुवडि यॆऩ्ऱु सॊल्बवऩाग वेण्डु मॆऩ्ऱु ऎऩुम् प। अर् ३५-४२- मण्डैयोट्टिलुळ्ळ जलम् पोलुम्, नाय्त्तोलालाऩ तुरुत्ति

यिलुळ्ळ पाल् पोलुम् अनुष्टा नमिल्लादवऩिडत्तिलुळ्ळ विद्यै इडम् माऩदाल् कुरमागुम्। अदऩाल् पिऱरुक्कु अनुबजीव्यम् = कॊळ्ळ त्तगाददाम्।तिरुदि। इदिहा-समु। २२-३८ ऎन्दक् कल्वि वैराक्यत्तुक् कुम् धर्मत्तुक्कुम् अडक्कत्तिऱ्‌कुम् आगविल्लैयो - अदु सप्तलौष्टव मुळ्ळदायिरुन्दालुम्। स्टष्टमाऩ काक्कैयिऩ् सत्तम् पोलागुम्। कऱ्‌ऱदे प्रयोजनम् इदि। वैराक्या प्रयोजनत्तिऱ्‌कागक् कऱ्‌क वेण्डियिरुक्कक् कऱ्‌ऱमात्रत्तालेये प्रयोजनम् पॆऱ्‌ऱदाग वॆण्णु वदु पिच्चॆऩ्ऱबडि। एसऩि = कक्कियदै उऩ्बवऩ्, ऎादऩ् इव्वाऱु सॆय्वाऩ्; नायुम् कक्कियदै उण्णुम्। अदुबोल् देहदारणत्तिऱ्‌काग ऒरुवऩ् पिऱरिडम् ताऩ् अऱिन्द विषयत्तैक् कक्क अवर्गळ् अदऩ् पलऩैप् पॆऱामल् आहारत्तिऱ्‌काग एदेऩुम् अळित्ताल् अदै, ताऩ् सप्त रूपमागक् कक्कियदे वस्तुवाग वन्दिरुप्पदाग निऩैक्कवेण्डुम् अदैयुण्बवऩ् एसाऩि & एऩ (एa i)uaाणिग ळाग (तनारिऩ् नगर अ) fireaayma(ad) । a पळिङ्aaa(a)सग " ERऐ २।३२। franyकऩ् fu-आबत्ति लुम् ऎसामाऩ ऎदॆदै; इवऱ्‌ऱै = उपदेशित्त असिङ्गळै। ऎरिदि।श्रीमत्रजसयदरयसारम् (f) ३१ ११८१ रिगळिल् पुरियक्किऱट्टिये कुदल् - विलैच् चान्दाक्कुदल्- अम्बलत्तिल् अवऱ्‌पॊदियाक्कुगल् -कुरङ्गिऩ् कैयिऱ्‌पूमालैयाक्कुदल् सॆय्यादॊऴियवुम्, अडियिले काऩ्’us carlara’ ऎऩ्ऱु प्रा ह्मणऩै ऎडुत्तबडियिले मुऩ्बे कळैक् कैप्पिडित्तुवैप्पार् कैयिऱ्‌ काट्टिक्कॊडादेरित्तुक्कॊळ्ळवुम्, पिऱविक् गुरुडऩाऩ तऩ्ऩै अयर्वऱुमम र्गळ् पुरिवुत्तुक्कु अर्ऩाम्बडि तिरुत्तिऩऩुक्कुच् चॆय्यलाम् ऩाम् इल्लैयॆऩ्ऩुमिडत्तैत् तॆळिन्दु ‘एकान्ती व्यपदेष्टव्यो नैव ग्रामकुलादिभिः । विष्णुना व्यपदेष्टव्यस्तस्य सव स एव हि ॥’ पडित्तवर्गळाल् विलै मादर्गळॆऩ्गिऱ वेच्यास्त्रीगळैप् पोल् एऴ् मैयालुम् वरुम् पॊरुळै विड मऩम् वरामैयालुम् ‘ऎवऩुक्कु वेण्डु माऩालुम् आवोम्; पणमे नमक्कु वेण्डुवदु’ ऎऩ्ऱु तऩ्ऩै आडैयाबरणङ्गळाऱ्‌पोल् विद्यैयालुम् पाषैया लुम् अऴगुबडुत्तिप् पिऱरिऩ् पोगत् तुक्कुक् करुवियाक्कुवदाल् वेच्यास्त्रीक्कु सममागप् परिह चित्तार्गळ्। विलैच्चान्दु = विलैक्काग वुळ्ळ सन्दऩम्। इव्वळवु सन्द ऩत्तिऱ्‌कु इव्उळवु विलै यॆऩ्गिऱ ल्यवस्त्तै पोले इव्वळवु पेच्चुक्कु इव्वळवु पणमॆऩ्गिऱ व्यवस्त्तै सॆय्दु, पणम् कॊडुप् पवऩुक् कॆल्लाम् अळिप्पदु तगादॆऩ्ऱबडि-अम्बलत्तिल् अवल् पॊडु = अम्बलमावदु। सबै; पॊदुविडम्, सर्व प्राणिगळुक्कुम् पॊदु वाग अवल्गुवियलै इऱैप्पदुबोल् अम्बलत्तिल् सॊल्लुवदु तगा तॆऩ्ऱबडि, कुरङ्गिऩ् कैयिल् इदि। अदु तऩ् कैयिल् पूमालै यगप्पट्टाल् अदैच् fळिळमाक्किक् सॆक्कि अऴिक्कुम्: अदु पोल् कल्वियिऩ् उरु वैक् कॆडुक्कलामा तॆऩ्ऱबडि। ऎळिदि :&ऩि ऎऩ्ऱ पदप् अळि पिरिवाम्। मनुस्मृति २-११४।ferssE सर्गा स्vat’ ऎऩ्ऱ च्लोकम् इङ्गे ब्राह्मणऩै यपेक्षित्त पडियिले ऎऩ्बदऱ्‌किणङ्गियदाम्।सारप्रगरसिगैयिल् ऎळ वरैयप्पट्टुळ्ळदु अपेक्षित्तबडियिले ऎऩ्बदऱ्‌कु रक्षित्तु ऎऩ् पदिल् अन्वयम्। मुऩ्बे = वित्याक्रहणत्तिऱ्‌कु मुऩ्ऩमे; असुयादि कळैक् कैप्पिडित्तु वैप्पार् = तष्टस्त्रीगळैप् पाणिक्रहणम् सॆय्दु कॊळ्वदु पोल् असूयादिगळै उऱुदियागक् कॊण्डुपयोगिप्पवरिऩ्। अडर्वु अऱुम् अमरर्गळ् = अज्ञानत्तिऱ्‌किडमागाद नित्यसूरिगळिऩ् परिषत्तु = जि: सॆय्यलाम् = सॆय्यत्तक्क; रऎऩि इदि। विष्वक्सेन सम्हितै ; विष्णुवैत् तविर वेऱु तेवदैयैत् तॊऴादवऩ्। अवऩु टैय ऊर्, कुलम्, कोत्रम्,जादि वृत्तिमुदलाऩवऱ्‌ऱैक् कॊण्डु ‘इव् वूराऩ्। इक्कुलत्ताऩ् ऎऩऱॆल्लाम् व्यवहरिक्कत्तगगवऩल्लऩ्। विष्णु वैक् कॊण्डे व्यपदेशिक्कत् तक्कवऩ्।अदावदु =वैष्णवऩ् ऎऩ्ऱुम् भगवत्पक्त ऩॆऩ्ऱुम् तिरुमलै नम्बि काञ्जीपूर्णऩ् ऎऩ्ऱवाऱुम् व्यबदे ११८२ ळित्तुडऩ् वुदवु॥।३१) ऎऩ्गिऱ निलैयिलुङ्गाट्टिल् ‘ऎळिअरिáई;’ ऎऩ्गिऱबडिये ऩऩाऩ पॆरु माळ् कैराजमागप् पिऱन्दु पडैत्तुक् कैक्कॊण्ड निलै इन्निलै यॆऩ्ऱु ऎडुत्तु, ‘ऎऩ्ऩैत् तीमऩङ्गॆडुत्ता युऩक्कॆऩ् सॆय्गेऩ्’ ऎऩ्ऱु इरुक्कवुम् ळाम्। (३) ताऩ् इप्पडिप् पॆऱ्‌ऱ ाऩमाऩ ईरादै मुऩ्ऩिल् सिक्कत्तक्कवऩ्। - अवऩुक्कु A E -अन्द विष्णुवे ऎल्ला मावाऩे। मा नावमा नङ्गळुक्किडमाऩ मऱ्‌ऱवै यॆललाम् उपेक्षि क्कप् पडुबवै ऎऩ्ऱदाम्। ऎऩ्गिऱ निलैयिलुम्गाट्टडिल्=वैष्णवत् वादिव्यपदेशत्तैविड ; इदऱ्‌कु परिक्रहित्तु ऎऩ्बदिल् अन्वयम्। विशेष माग आदरित्तु ऎऩ्ऱु अदऩ् पॊरुळ्।ऎळिच्चदिऎग १ - १। ऒऩ् कळक्कु ऎऩ्ऩ । पुरिया: " ऎऩ्ऱु विच्वामित्रर् तसरदऱ्‌कुच् चॊल्लुम् वार्त्तै ऎन्दक् कार्यमाऩालुम् तयङ्गामल् सॊल्ललाम्; सॆय्गिऱेऩ्; तेवरीर् ऎऩक्कु तॆय्वम् ऎऩ्ऱु तसरदर् सॊऩ्ऩदैक् केट्टु अवरैप् पुगऴ्गिऱार् - पॆरिय वंसत्तिले पिऱन्दु मुऩ्ऩोरैप्पोल वशिष्टरैत् तमक्कु आचार्यरागच् चॊल्लुम् उमक्के पॊरुन्दुम् इव्वुलगिल् इव्वार्त्तै ऎऩ्ऱवाऱु। इक्ष्वागुवंसत्तिल् ऎल्लोरुम् पिरमऩाल् अळिक्कप्पट्ट पॆरुमाऩै अयोत्तियिल् आरादित्तुक् कॊण्डिरुन्द पोदिलुम् तङ्गळै अवरैक् कॊण्डु सॊल्लिक्कॊळ्ळा मल् आचार्यराऩ वळिष्टरैक् कॊण्डे सॊल्लिक् कॊण्डदु इदऩाल् तॆरिगिऱदु इन्निलै वंसक्रममाग तयरदर्वरैयिल् वन्दिरुक्क पॆरु माळ् ताऩुम् अङ्गे पिऱन्दु अदऩाल् वळिष्टरै याच्रयित्तलैत् तऩक्कुम् पडैत्तु = उण्डुबण्णि कैक्कॊण्ड = स्वीकरित्त; इन्निलै = आचार्य सम्बन्द त्तैबिट्टुक्कूऱिक् कॊळ्वदु; च्रीरामऩ् शिष्ट व्यपदेशिया यिरुत्तदाल् ताऩ् वालि अवरैप् पार्त्तु क्षेपिक्कुम् पोदु रिक् अगर् पुऩ् करि कगा ऎऩ्ऱाऩ्। अवऩ् करुत्तै युणर्न्दुदाऩ् रामऩुम् ARIOT ऎऩ्ऱु वशिष्टव्यब तेसियाऩ तम् पूर्वरिऩ् आचारत्तैक् काण्बित्तार्। कारिक्क ऎऩ्ऱ विडत्तिलुम् इदे करु त्तिलुळ्ळदु।तऩ् आचार्यऩ्मेऩ्मैयै यऱियाद इडमागिल् विष्णुवैक् कॊण्डे साडित् ऎऩ्ऩै इदि।तिरुवाय् २७। ८। वामऩऩ् ऎऩ्ऱु पाट्टा रम्बम्। च्रीदरऩे ऎऩ्क्कुक् सॆट्टमऩत्तै यऴित्तरुळिऩाय्; उऩ् ऩिडम् पदिन्ददु; उऩक्कु नाऩ् सॆय्युम् उपकारम् एदु? इदु ऎम्बॆरु माऩिडम् सॆय्युम् विज्ञा पनमाऩालुम्,इप्पडिये आचार्यऩिडमुम् इरु क्क वेण्डु मॆऩ्ऱु अऱिविप्पदऱ्‌काग इङ्गे कूट्टियदु। इव्वळवाल् विद्यैयै तुर्विनियोगप्पडुत्तामल् आचार्यऩ्बॆयरै प्रकाशप्पडु त्तिक् कॊऩ्डिरुक्क वेण्डु मॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। इव्वळवु सर्वशिष्यसादारणमाम्। ताऩ् क्रहित्त विद्यैयैप् पिऱ रुक्कु उपदेशिक्क वल्ल शिष्यर्गळुक्कु वेण्डिय धर्मङ्गळै वॆळियिडु WEASBOLppacope (f) ३१ [१८३ ऎरियत्तिऱ्‌ सॊऩ्ऩबडिये ऎणाम् अऱिन्दु सरिक्कुम्बोदु ‘कथयामि यथापूर्वं दक्षाद्यैर्मुनिसत्तमैः । पृष्टः प्रोवाच भगवान् अब्जयोनिः पितामहः ॥ तैश्वोक्तं पुरुकुत्साय भूभुजे नर्मदातटे । सारखताय तेनापि मम सारखतेन च ॥ ऎऩ्ऱु सरीबरासरप्रह्मर्षि पऩऩुक्कु अरुळिच्चेय्दाऱ्‌पोले यैप् ऐरिऱुप्पित्तुक्कॊण्डु तऩ् कणलयुम् अजीत्तिऩ् सीर्मैयुम् तोऱ्‌ऱ वुक्कवेण्डुम्। किऱार् ताऩ् इD। मुऩ्ऩिल् अदिगारत्तिल् = आचार्यकृत्यादिगारत्तिल्। उसिदस्त्ता नम् = तगुन्द पात्रम्। ऎऩ्बदाल् शिष्यरुक्कु उबदे सगालत्तिल् एअवच्यमागुम्। पूर्वानुष्टा नमुम् अव्वाऱे यॆऩ्ऱऱिविक्किऱार् तऩदि = सॊल्लुगिऱेऩ्। ऎप्पडि पिरमऩ् सॊऩ्ऩारो, पिऩ्वन्द आचार्यर्गळालुम् ऎप्पडि सॊल्लप्पट्टदो। अप्पडिये सॊल्लुगिऱेऩॆऩ्ऱबडि। ऎजर् मुदलाऩमुऩिवर्गळाल् विऩवप् पट्टुप् पिरमऩ् प्रवचनम् सॆय्दार्: पिऱगु अवर्गळाल् पुरुगुत्सऩॆऩ्ऱ आसु - अरसऩिऩ्बॊरुट्टु, नर्मदैयिऩ् करैयिल् उपदेशिक्कप्पट्टदु; पुरुगुत्सऩाले सारस्वदरुक्कु; सारस्वदराले ऎऩक्कु ऎऩ्ऱु सम् प्रदायम् वन्द क्रमत्तैप् परासरर् मैत्रेयरुक्कु अरुळिऩार्; गुरुबरम् परासारत्तिल् स्वाचार्यरैत् तॊडङ्गि ऎऩ्वरैयिल् मेऩ् मेलाग गुरुबरम्बरा नुसन्धानम् विरित्तुरैक्कप् पॆऱ्‌ऱदु। अदोडु इदु विरोदिक्कुमो वॆऩ्ऩिल्-सारास्वादि नियिल् विऩक्कप्पट्टिरुक् किऱदु। श्रीसन्निधिसम्ब्रदायत्तिल् प्रदमाचार्यऩ्दॊडङ्गि सार्यपर्यन्तम् अनुसन्धानमे ऎङ्गुम् कॊळ्ळप्पट्टिरुक्किऱदु, अप् पषत्तिल् रलरसैगला ‘ऎऩसाग ‘ऎऩ्ऩुयिर्दन्दु’ इत्यादियै निर्वहिक्कुम् विदम् आराय वेण्डुम्। मऱ्‌ऱ सम् प्रदायत्तिल् कारिऩर्- प्रकृतवाक्यत्तै निर्वहिक्कवेण्डुम्। नित्यम् आचार्यऩुम् शिष्यऩुम् १ स्वा Tq(@SUऩाम् सॆय्द पिऱगु आचार्यऩ् उपदेशिप्पदुम् शिष्यऩ्गेट्पदु मागिऱदु; उपदेशम् मुडिन्दवुडऩ् मीण्डुम् इरुवरुम् गुरुबरम्बरानु सन्दा नम् सॆय्वदु। इदु सर्वसम्मदम्। इप्पडि अरसाङ्गळिल् सॆय्युम् गुरुबरम्बरानुसन्धानम् स्वाचार्यऩैत् तॊडङ्गि परमाचार्यऩ्वरैयि लॆऩ्ऱु गुरुबरम् परासारत्तिल् अरुळिय अंसमागुम्। इन्द अदिगारत्तिल् श्रीबरासारर् परमात्मावै विट्टुप् पिरमऩ् मुदऱ्‌कॊण्डे सॊल्लियिरुक् किऱार् : मुऴु परम्बरैयिल्लै। आग इदु वेऱु: आचार्यऩ् शिष्यऩुक्कु मुदऩाळ् उपदेशारम्बत्तिल् तमक्कु उपदेशित्त परम्बरैयैत् तॆरिवित्ताल् ताऩे इऩ्ऩार् इऩ्ऩारॆऩ्ऱु तॆरिन्दु स्वाचार्यऩ् तॊडङ्गि परमात् मावरैयिल् शिष्यऩ् पिऱगु अनुसन्धानम् सॆय्य वागुम्। अत्तुडऩ् तऩ् गुरुबरम्बरैक्कु वन्द मेऩ्मैयैच् चॊल्वदुम् अवच्यमागिऱदु। अवर् कळ् उपदेशित्तबडिये नाऩ् उपदेशिक्कप् पोगिऱे ऩॆऩ्ऱु साम्ब्रदा ११८४ अळित्तुडऩ् fरा॥। ३१, UMA-ाऩङ्गळैच् चॊल्लुमवऩ् मिऩ् ऱिक्के यिरुक्क एडु पार् त्तादल् सुवरेऱिक् केट्टादल् सॊल्लुमागिल्, कळवु कॊण्डु सुम् पूण्डाऱ्‌पोले सण्डार्क्कॆल्लाम् ताऩ् अञ्जवेण्डुम्बडियाम्: यदृच्छया छुतो मन्त्रान्नेनाथ च्छ्लेन वा । पत्रेक्षितो वा व्यर्थः स्यात् प्रत्युतानर्थदो भवेत् ॥’ रबुगळिऱ्‌पडिये ऎNC तरच्चमुमाम्। यिगर्वत्तै उऱुदिप्पडुत्तवुमिप्पडि ताऩे सॊल्लवेण्डुम्; आगैयाल् प्रदिदिऩम् सॆय्युम् अनुसन्धानम् मुऩ् सॊऩ्ऩदु; अव्वनुसन्दाऩत् तिऱ्‌कागवुम् गुरुबरम्बरैयिऩ् विशेषज्ञानत्तिऱ्‌कागवुम् विषयम् अदे ऎऩ्बदऱ्‌कागवुम् मुऩ्ऩम् आचार्यऩ् सिऱिदु सिष्पऩुक्कु अऱिविप्पदु अवच्य मॆऩ्बदु इप् परासरवाक्यत्ताल् विळङ्गुगिऱदु। इदुगूड स्वाचार्यऩै आरम्भित्तुप् परमत्मावरैयिले यिरुक्क वेण्डु मॆऩ्बदऱ्‌कु प्रमाण मिल्लैया कैयाल् अवरवर्गळुक्कु रुचित्त पडियागलामॆऩ्ऱिव्वळवु ताऩ् इङ्गे तेऱुम्। इदे सारास्वादि निक्कु अबिमदमागुम्। भगवाऩ् मुदल् स्वा सार्यऩ्वरैयिलनुसन्दाऩबक्षत्तिऱ्‌कु सारास्वादिनि अऩुगूल मॆऩ्बदु =ऐ={मागुम्। ऎरिबिल् वेऱुबाडु एरि अरियूरिक्कळामदिबाल् पोलुम्। ऱवुमिऩ्ऱि उपदेशित्ताल् पल अनर्त्तङ्गळॆऩ्ऩप् पोगि ऱाराय् अदऱ्‌कु त्रुष्टान्दमाग असाम्ब्रदायिगमागच् चॊऩ्ऩाल् उळ्ळ दोषङ्गळैयुम् कूऱुगिऱार् Surति। सम्ब्रदायमिऩ् ऱिक्े मागामल्। उबदिष्टमागामऱ्‌ पोऩाल् इवऩुक्कु ऎप्पडि तॆरियुमॆऩ्ऩ उत्तरम् एडु इत्यादि।एडुबार्त्तल् - ताऩे कोसत्तैप् पडिप्पदु,सुव रेऱक् केट्पदावदु ऒरुवर् तऩ् शिष्यऩुक्कु उपदेशम् सॆय्युम् पोदु नडु विले सुवरिरुक्क अवरुक्कुत् तॆरियामल् अवर् सॊल्वदैत् ताऩ् केट्टुत् तॆरिन्दुगॊळ्ळल्। अञ्जवेण्डुमिऱ। कळवु कॊण्डवऩ् इदैप् पूण्डु वॆळियिल् सॆऩ्ऱाल् तऩ्ऩैक् काणुम् ऎवरैक् कण्डालुम् इवर् कळिल् यारावदु इदै मुऩ् अऱिन्दवरायिरुन्दु ताऩ् कळवु कॊण्ड तागक् कण्डुविट्टाल् ऎऩ्ऩवामो ऎऩ्ऱञ्जुवाऩ्; एडु पार्त्तुच् चॊल् वदिल्, नाऩ् काहित्तदु वेऱायिरुक्कुमोवॆऩ्ऱु अच्चम्। सुवरेऱक् केट्टविडत्तिल्, यार्मूलम् इदु अऱियप्पट्ट तॆऩ्ऱु केट्टाल् इऩ् ऩारिडमॆऩ्ऱु सॊल्लमाट्टामैयाल् अच्चम् ताऩ् कूऱियदऱ्‌कु प्र माणम् कूऱुगिऱाराय् वेऱुविदम् अऱिवदु पाबमुमागुमॆऩ्ऱु काट्टु किऱार् पुदि, ३-ताऩ् ऎदिर्बारामलिरुक्कुम्बोदे अदुवाग नेर्न्ददाल्। ईFQ: ऎऩ्बदु रहस्यमाय् अऱियवेण्डियवऱ्‌ऱिऱ्‌कॆल्लाम् उपलक्षणम्।ऩा - मऱैन्दिरुप्पवऩाय्; का - परिक्षदिव्पाजत्ताले; :- एट्टिल् काणप्पट्टदागिल्; - इदऱ्‌कुम् मेलाग; इष्ट हा नियोडु अनिष्ट प्राप्तियु मॆऩ्ऱबडि। मुऩ् प्रगरणत्तालेये सिऱ्‌सिल वगैयिल् केट्पदु अनुसिदमॆऩ्ऱु तॆरिन्ददु; ऎन्द मुऱैयिल् केट्क वेण्डुमॆऩ्बदै विवरिक्किऱार् श्रीमऱ्‌रहस्पत्रवलाल् (fr) ३१। ११८५ केट्टुच् चॊल्लच्चॆय्दे ‘a’ ररिगळिऱ्‌ सॊल्लुऱ मुऱै यॊऴियक् केट्टुच् चॊल्लुमागिल् कालऩ् कॊण्डु वुयुम् पूण्डाऱ्‌ पोले कण्डारॆल्लारुम् तऩ्ऩै अरुवरुक्कुम् पडियाम्। ‘यश्चाधर्मेण विद्यते यश्चाधर्मेण पृच्छति । तयोरन्यतरः प्रैति विद्वेषं वाऽधिगच्छति ॥’ ऎऩ्गिऱबडिये अरमुमाम्। अऩरवुम् केट्टुच् चॊल्लच् चॆय्दे सॊल्लुम्बोदु एवैप् एकरिऎप्पियादॊऴियुमागिल्, इवऩ् सॊल्लुगिऱ ऎङ्गळ् वेरिल्लाक् कॊऱ्‌ऱाऩ् पोले अडियऱ्‌ऱवैयो ऎऩ्ऱु रऩुक्कुम् अरिक् पिऱक्कुम् सेट्टु इदि। ऎाजि ॥। ऎऩ्बदऱ्‌कु एरिदियिलुम् अरेरिदियिलुम् दोषम् वरु मॆऩ्ऱु पॊरुळ्, अदै विवरिक्किऱार् कालऩ् इदि काल पुरुषऩै ससमाग वाङ्गि अन्द द्रव्यम् मूलमाग आबरणम् पण्णि अणिन्दाऱ्‌ पोल् ऎऩ्ऱ पडि;अरुवरुक्कै = निन्दै - जूगुप्सै। इदैये,कालऩ् कॊण्डु मोदिर मिडुमा पोले (५८।३)। कालऩ् कॊण्डु मोदिरमिडुवारैप् पोले (१०-३-६), कालऩ् कॊण्डु मोदिरमिडुमोबादियाग (नाच् तिरु१०-५) ऎऩ् ऱॆल्लाम् कूऱियुळर्। कालप्पुरुषदाऩ मॆऩ्ऱे पॊरुळ् पॆरुम्बालुम् उरै कळिलुळ्ळदु। कालऩ् ऎऩ्ऱ सॊल् यमऩैच् चॊल्वदु; यमऩिऩ् प्रीतिक्कागच् चॆय्युम् ताऩम् कालऩॆऩ्ऱ सॊल्लिऩ् पॊरुळाग अगरादि कूऱुम्। ऎरु मैक्कडा ताऩम् वाङ्गि अदैविऱ्‌ऱुप्पॆऱ्‌ऱ द्रव्यत्ताल् मोदिरम् सॆय् तणिवदे इदऩ् पॊरुळॆऩ्बराय् सिलर्, आबरणमॆऩ्ऱु पॊदुवागप् पणित्तल् पिरगॆऩ्बर्। अप्पोदु कडा ऎऩ्ऱु कूऱामल् कालऩॆऩ्ऱु पॊदु वाग ऎल्लोरुम् सॊऩ्ऩदुम् पिसगागुम्; कण्डार् अरुवरुप्प तॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु तवऱु: ताऩे वरुत्तप्पट्टऴियवेण्डुम्; अदऱ्‌कागवे ताऩ् कण्ड वण्णमिरुक्क मोदिरमाग अणिवदु’ ऎऩ्ऱुम् वादिप्पर्। अन्द ऎण्णमुळ्ळवऩागिल् मोदरत्रैये विट्टॆऱिवाऩे। तगाद ताऩमुम् वाङ्गिप् पॆऱ्‌ऱदाल् अदिगप् पऱ्‌ऱिऩाल् अऴियामैक्काग, मोदिर माक्कि अणियामल् अदिग द्रव्यम् पॆऱ्‌ऱदऱ्‌कुत् तक्कवाऱु, वेऱु आबरणम् सॆय्वदिल् ऎऩ्ऩ कुऱ्‌ऱमो? कालऩ् वाङ्गिप् पॆऱ्‌ऱ द्रव्यमॆऩ्ऱु सिलर् मूलम् अऱिन्दुळ्ळ कण्डोरॆल्लोरुम् अरुवरुप्पदु नेरादॆऩ्ऱुदाऩ् सॊल्लवागुमो? ऎल्लाम् असूयैयिऩ् कऩत्तालेऱ्‌पट्ट आबास तूषणङ्गळ्। ऎऩिa।ऎ।ऎर्। ३३५ - ५, ऎवऩॊरुवऩ् -मुऱै तप्पि प्रवस नम् सॆय्गिऱाऩो: ऎ: रā-ऎवऩ् प्रवचनम् सॆय्यक्केट्किऱाऩो। : २ār: अवर्गळिल् ऒरुवऩ् सु मरणमडैगिऱाऩ् अल्लदु त्वेषिप् पवऩागिऱाऩ्। इदुबोल् प्रकृतमाऩ रागा नमिल्लामैक्कुम् ऎम् कूऱु किऱार् अऩऩवुमिदि। वेरिल्लाक् कॊऱ्‌ऱाऩ् = पूमियिल् वेरिऩ्ऱि अन्तरत्तिल् वाऴैमुदलाऩवऱ्‌ऱिल् इलैयुमिऩ्ऱि पडरुम् ऒरुवगैक् कॊडियै कॊऱ्‌ ऱाऩ् ऎऩ्बदु। अडियऱ्‌ऱवै = आदारमिल्लादवै। सु। तऩ् आचार्यर् र-१४D ११८६ ऎऩिरत्तुडऩ् रिय॥। ३१ पडि’पाय् anऩियुमाम्। ‘रार् ऎऩ् कादल् ऎऩ’ ऎऩ् काऩ कार्त्तिले रवैप् एकऩुप्पियादॊऴिगैयुम् पडिक्कप्पट्टदु। अप्पोदु ‘गुरुं प्रकाशयेत् घीमान् मन्त्र यत्नेन गोपयेत् । अप्रकाशप्रकाशाभ्यां क्षीयेते सम्पदायुषी ॥’ ऎऩ्गिऱबडिये तूसिऩैगमाऩ पत्तु आत्मावुक्कु रिवाऩigareकळियुम् कुलैयुम् पडियाम्। ख १७- एकवै कॆबिया निऱ्‌कच्चॆय्दे अवऩ् पण्णिऩ ळाऩिई-vqA त्तुक्कु तीवुगळुम् सॊल्लुमागिल् - faलगऩॆऩ्ऱु पेरुमाय् ‘ज्यौतिषं व्यवहारं च प्रायश्चित्तं चिकित्सनम् । बिना शस्त्रेण यो ब्रूयात् तमाहुर्ब्रह्मघातकम् ॥’ ऎऩ्गिऱबडिये ऎरिबुरऩुमाम्। ऩुक्कु रासियिल् सासऩत्तैत् तविरुमागिल् तुवुऩॆऩ्ऱु पेरु तळ पु मु ।)ऩ् (qq)सुदा’ कळैप् पऱ्‌ऱित् तऩ् सिषयर्गळुक्कुच् चॊल्लामै मुप्पत्तिरण्डु अपचारङ् गळिल् ऒऩ्ऱाऩ अपचारमागुम्। मूऩ्ऱावदु दोषम् कूऱुगिऱार् अप्पोदु इदि। गुरुबरम्बरासारत्तिलॆडुत्त इ च्लोकत्तिल् सादु अrg: ऎऩ्ऱ सॊऱ्‌कळुक्कु अर्थत्तै यरुळुगिऱार् पत्ति। अगस्सावदु अदऩ् कारणमाऩ निष्टै इङ्गु ऎरस्सागुम्। काळळवुम् असासत् रीयमाऩ अर्थम् सॊल्वदऱ्‌कागक्कूडादॆऩ्ऱऱि विक्किऱार् गुरुवै इदि। शास्त्रीय उपदेशत्तुक्कु इदि। सिल समयम् रगवे वादमाय् शास्त्रीयत्तैच् चरियागच् चॊल्लामलिरुन्दाल् अन्द विड त्तिल् रळिविरुत्त माऩालुम् शास्त्र विरोदमिल्लैयागिल् कुऱ्‌ऱमिल्लै। ऩ् = वञ्गऩ्। ति। ज्योदिच्चास्त्रविषयम्। राजनीदिस्त्त लङ्गळिल् विसारिक्कप्पडुमदु, पाबत्तुक्कुच् चॆय्युम् प्रायच्चित्तम्, वैत् यम् इवऱ्‌ऱै शास्त्रम् मीऱिच् चॊल्बवऩ् प्रह्महत्यै टण्णियवऩा वाऩ्। अप्पडियिरुक्कुम्बोदु सर्वदोषबरिहारमाऩ ऎैैय शास्त्र विरुत्तमागच् चॊल्वदु महादोषमागुम्। इदु पोल् तगुन्द पात्रम् किडैत्त पोदु उपदेशियामैयिल् ञए ऩॆऩ्बदु यावुम्; ऎऩ्ऎम् ऎऩ्दि। पौष्करम् (१-४४) तऩ्ऩिडत्तिलुळ्ळ आत्टविषयमाऩ अऱिवै अल्लदु शास्त्रत्तै सत्पादरत्तिल् विदैत्तुविट्टु शरीरत्तै विड वेण्डुम् ऎा-मुण्यै युण्डुबण्णादवऩाय्; उलगुक्कु उदिवुम् विदै याऩ ञाऩत्तैत् तऩ्ऩुळ्ळे मऱैत्तुक् कॊण्डु पोगलागादु। ऎI FR। ऎरिसु ऎऩ परि ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् ऎप्पडि मऱैत्तुक् कॊण्डु पोगाऩो अप्पडि पात्रस्त्तमाक्कि शरीरत्तै विडवेण्डुमॆऩ्ऱु पॊरुळ्; ईळिऩ् ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् जी मॆऩ्ऱदु ळिऩ् अरिसुदा ऎऩ्बदऱ्‌कु वि सेष्पम् उलगुक्कु विदैयाऩ ञाऩमाऩदु मुळैयै युण्डुबण्णामल् ऎप्पडि मऱैदलैयडैयादो अप्पडि यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। आचार्यऩ् उबदेगिक्काद सिलवऱ्‌ऱैत् ताऩ् ळवु वसत्ताल् अऱिन्द श्रीमत्रऱस्पत्रबारम् ((वुग) ३१ ऎऩ्गिऱ अरळियरत्तैयुम् कडन्दाऩाम्। आगैयाल् विळक्कुप् पिडिक्कुमवऩ्, तऩ्ऩै राजा ऒरु कार्यत्तुक्कुप् पोगच् चॊऩ्ऩाल् तऩ् कैयिल्विळक्कै अदुक्कुप् iaराऩार्गैयिले कॊडुत्तुप् पोमाप्पोले PCCमाऩार्क्कुक् ताऩ् सॊल्लुम्बोदु तऩक्कु सत्त आचार्यऩै मुऱ्‌पड वॆळियिट्टुप् पिऩ्बु तऩक्कु रित् माऩ ऩङ्गळैये सॊल्लवुम्, सिल ञाऩङ्गळाले रज ऩिरङ्गळ् पॆऱ्‌ऱुत्ताऩ् इवऱ्‌ऱाले अऱिन्दु सॊल्लु मवऱ्‌ऱैयुम् r ‘व्यासप्रसादात् श्रुतवान् एतत् गुह्यमहं परम् । योग योगेश्वरात् कृष्णात् साक्षात् कथयतः स्वयम् ॥’ ऎऩ्गिऱबडिये “सायङ्गळामडियाग इव् ऎऩ्मऱिन्देऩ्; ऎऩ् कैमिडु क्काले अऱिन्दु सॊल्लुगिऱेऩल्लेऩ्” ऎऩ्ऱ इव्वुण्मैयै वॆळि यिट्टुक्कॊण्डु सॊल्लवुम् पॆऱिल् - इवऩ् सॊल्लुम् ऎऱि्ङ्गळॆल्लाम् सबीर्क्कुम् काङ्गळुमाय्, इवऩ् तारऩाबिरुन्दाऩॆऩ्ऱु ऎरिगरुम् ऎळ्ळुत्तुप् ळिरुक्कुम् पडियुमाय् ऎरियायिरुन्दाऩॆऩ्ऱु कारत्तुक् कळुम् सिराऩुम् तङ्गळोडॊक्क इवऩैप् रससऩॆऩ्ऱु ऩााक्कुम् पडियुमाम्। इप्पडिक् कारऩाय् कारिसेऩाऩ रऩैप् पऱ्‌ऱ नाम् सॆय्द क्रुषि नददॆऩ्ऱु आचार्यऩुम् काऩिऩायिरुक्कुम्। सिष्पऩ् अङ्गे आचार्यप्रकाशनम् सॆय्व तॆङ्ङऩे यॆऩ्ऩ, अवैयुम् आचार्य ऎत्ताल् वन्दवै पॆऩ्ऩ वेण्डु मॆऩ्गिऱार् आगैयालिदि। इङ्गु मऱ्‌ऱदु सर्वामागुम्। वीळक्कु इदि क ऎऩ्ऱदऱ्‌कु इदु विवरणमागुम्। अर्थङ्गळैये सॊल्लवुम् ऎऩ्ब तऱ्‌कु पॆऱिल् ऎऩ्बदोडु अन्वयम् पॆऱिल् = आऩाल्; पऩङ्गळ् इदि।तऩ्ऩि ऎऩ्ऱु अर्जुनऩुक्कुक् कण्णऩ् तिव्य सस्सै यळित्तार्। सञ्जयरुक्कु व्पासर् तिव्यसक्षस्सैयुम् सुयमाऩ सॆवियै युम् अळित्तार्। अदऩाल् १३ सदवु रवु काजर् : ऎऩ्ऱबडि विच्व रूपदर्शनमुम् अवर् सॆय्द उपदेशत्तिऩ् सरवणमुम् किडैत्तदु। अदऱ्‌कु आचार्य प्रसादमे कारणम्। अदु पोल् शिष्यर्गळिडम् आचार्यर् सॊल्लामऱ्‌ पोऩालुम् तमक्कुच् चिल विशेषङ्गळ् वन्द पोदु आचार्य अनुग्रहमे कारणमॆऩ्ऱु विच्वसिक्क वेण्डुम्। शिष्यऩुक्कु कुणमि रुप्पदाल् वरुम् पलऩैक् कूऱुगिऱार् इवऩ् सॊल्लुम् इदि कैमिडुक्कु’ मिडुक्कु = वलिमै। कैयॆऩ्बदु उबसर्क्कम्, पॊरुळिल्लै उपनिषत्प्रमाणचित्तऩाऩ; प्रमाणगाऩ् =’;’ ऎऩ् ऱबडि ईच्वरऩ् पोल् तिडमाऩ ज्ञान मुडैयवऩ्; विच्वसिक्कत् तगुन्द वऩ्; उपनिषत्तुप्पोल् प्रण मडैयुण्डु पण्णुगिऱ वऩुमाम्। निषत्तु आदरिप्पदावदु- ऎळळि इत्यादियिल् काणि पदत्ताल् इवऩैयुम् कॊळ्गै। ते H आचार्यबदत्तिऱ्‌कु युर इत्यादि विशेषमुळ्ळवऩॆऩ्ऱ पॊरुळ् सर्वसम्मदम्। परन्यासम् ऒरुवऩुक्कागच् चॆय्दाल् अवरैयुम् ११०८ सत्तुडऩ् fq॥। ३१, साक्षान्मुक्तेरुपायान् यो विद्याभेदान् उपादिशत् । कथ्यते मोक्षशास्त्रेषु स तु श्रेष्ठतमो गुरुः ॥ आचार्यवत्तया मोक्षमामनन्ति स्मरन्ति च । इहामुत्र च तत्पादौ शरणं देशिका विदुः ॥ एऱ्‌ऱि मऩत्तॆऴिऩ् ञाऩ विळक्कै यिरुळऩैत्तुम् माऱ्‌ऱिऩवर्क्कॊरु कैम्माऱु मरयऩुङ् गाणगिल्लाऩ्। पोऱ्‌ऱि युगप्पदुम् पुन्दियिऱ्‌ कॊळ्वदुम् पॊङ्गुबुगऴ् साऱ्‌ऱि वळर्प्पदुञ् जऱ्‌ऱल्लवो मुऩ्ऩम् पॆऱ्‌ऱदऱ्‌के आचार्य ऩॆऩ्ऱु वऴङ्गुवर् इङ्गु मुक्यमाग आचार्यसप्तत्ताल् कॊळ्ळक् कूडियवर् या रॆऩ्बदैयुम् अवरुक्के उत्कर्षत्तैयुम् अरुळुगिऱार् काळाग इदि मन्त्रम् अङ्गम्; पक्ति प्रप्त्तिगळ् अङ्गि; मोषत्तिऱ्‌कु प्रदाऩगा रणमाऩ पक्ति, प्रपत्ति यॆऩ्गिऱ वित्याविशेषङ्गळै मुऱैयुडऩ् मुदऩ् मुदल् उपदेशिप्पवर् मोक्षत्तैच् चॊल्लुम् शास्त्रङ्गळिले ऎल्लो रुक्कुम् मेलाऩ रावॆऩप्पडुगिऱार्। आचार्यसम्बन्दत्तालेये जीवऩु क्कु मोक्षत्तैच् चॊल्लुम् aaraf faluar afé araā इत्यादि श्रुतिगळ्। कळळसऩि auqrइत्यादि स्मृतिगळ्। ऒरु विद्यैयिऩाल् मोक्षम् पॆऱुगिऱवऩुम् वेऱु प्रह्मविद्यैगळैयुम् अऱि वदु उपनिषत् प्रसिद्धम्। अददै उबदे सिप्पवरुम् आचार्यरे। पक्तियै यऩुष्टिक्कुम् व्यासर् प्रपत्तिक्कुम् आचार्यरे। परन्यासम् ऒरिडत् तिलागि, वेऱिडत्तिल् ऩाऩाऎम् सॆय्दालुम् रिऩ्यै उपदेशिप्पवर् आचार् र।तिल् ऒव्वॊरु क्रन्दम् पोदिप्पवरुम् आचार्यरे ऎल्लाम् प्रह्मवित्याविषयमे अवर्गळिल् तारदम्यम् अवरवर्मऩस्साक्षिक्के अऱिय वेण्डि यदागुम्। कळ्- इव्वाचार्यऩ् तिरुवडिगळै। ऎङ्गुम्- परमबदत्तिलुम्,सरणम् - उपायमुम् उपेयमुमाग म्:- आचार्यर्गळ् ‘नाथाय नाथमुनयेऽय परत चापि नित्यं यदीयचरणौ शरणं मदीयम् @gi विक्किऩ्ऱऩर्। आग प्राचार्यादिगळुम् आचार्यच् रेष्ट्टरेयावर्। मुक् करणङ्गळालुम् आचार्यऩैप् पॆरुमै पडुत्तुवदु शिष्यच्रुत्यम्; आऩाल् अदै प्रत्युबगारमाग निऩैक्कक् कूडादॆऩ्गिऱार् पासुरत्ताल् एऱ्‌ऱि इदि।मऩत्तु - शिष्यऩुडैय मऩदिल् ऎऴिल् प्रकाशमाऩ ञाऩम् विळक्कै- ज्ञानमागिऱ तीबत्तै एऱ्‌ऱि अज्ञानविरुळै यॆल्लाम् माऱ्‌ऱिऩ आचार् यरुक्कु - ऒरु कैम्माऱु = एदेऩुम् प्रत्युबगारत्तै मायऩुम्=सर्वज् ञऩाय् सर्वस्रष्टावाऩ परमात्मावुम् काणमाट्टाऩ्। इरुन्दाल् ताऩे ऎल्लोरुम् काण्बदु। पोऱ्‌ऱि उगप्पदुम् = रवु रG: साऩ: ऎऩ्ऱ पडि क रि ऎऩ्ऱु पुगऴ्न्दु अदऩाल् उळ् मगिऴ्वदुम्, पुन्दियिल् - तऩ् पुत्तियिल् कॊळ्वदुम् = त्या नम् सॆय्वदुम् पॊङ्गु =मेऩ् मेल् वळरुम् पुगऴ् = कुणप्रसस्तिगळै साऱ्‌ऱि - उलगे यऱियुम् पडि उत्कोषित्तु वळर् ट्पदुम् = वृत्ति सॆय्वदुम्; इदु कारिङ्ग ागगळुक्कु उपलक्षण मागुम्। इवैगळॆल्लाम् मुऩ्ऩम् पॆऱ्‌ऱदऱ्‌के = इदऱ्‌कु मुऩ्ऩागवे शिष्यऩ् पॆऱ्‌ऱिरुक्किऱ पुरि। सऱ्‌ऱु अल्लवो- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (uga) ३१ ११८० अध्यासीन तुरङ्गवक्त्र विलसज्जिह्वाप्रसिंहासनात् आचार्यादिह देवतां समधिकामन्यां न मन्यामहे यस्यासौ भजते कदाचित् अजहद्भूमा स्वयं भूमिकां मग्नानां भविनां भवार्णवसमुत्ताराय नारायणः ॥ इति कविता किन्तसिंहस्य सर्वतन्दास्वन्यस्य श्री मद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीपद्रहस्यायला रे शिष्यकृत्याधिकारः एकविंशः ॥ ३१ श्रीमते निगमान्तमहा देशिकाय नमः इव्वळवु मिगवुम् अल्बमाऩवैगळामे। आग प्रत्युबगारमागमाट्टा। सॆय्वदुम् इवऩ् निष्ट्टै कुलैयामैक्कागवे यॆऩ्ऱबडि। शिष्यरुत् यादिगारमागैयाले सऱ्‌ऱल्लवो ऎऩ्ऱदाल् इव् अनुसन्धानमुमॊरु शिष्यरुत्यमॆऩ्ऱदाम्। । कऩ’‘ऎऩ्ऱाa’ ऎऩ्गिऱ वाक्यङ्गळिल् ऎऩ् उबमा नमाग आचार्यऩ् उबमेयमागत् तोऱ्‌ऱुवदाल् उपमानत्तुक्कु उत्कर्षम् सहजमागैयाल् आचार्यऩै तेवऩै विडक् कुऱैवाग निऩैक्क वागुमॆऩ निऩैत्तु अदु नगा तॆऩ्गिऱार् अऩऩिऩ्दि। उलगिल् तेवदैयै उपासिप् पदे प्रसिद्धमागैयाल् अदैक् काट्टि अदऱ्‌कुक् कुऱैयामल् आचार्यो पासऩम् वेण्डुमॆऩ्ऱदु अदऩाल् शेषऩाऩ आचार्यऩुक्कु ऒरुविदत्ति लुळ्ळ एऱ्‌ऱमुम् सत्यमागुम्। मुदऱ्‌पदत्तिल् अरिदु ऎऩ्गिऱ पदङ्गळिल् एदेऩुमॊऩ्ऱु पोदुमे यॆऩ्ऩ वेण्डा; अवुऩिऩ् ताैागॆ अध्यासीन तुरङ्गव ऎऩ्बदु ऎसैमासमाय् सिंहासनविशेषणम्। हयक्रीवऩ् ऎऴुन्दरुळ् वदऱ्‌कु मुऩ्ऩमे नाक्कुक्कु स्वबावमाय् व्यवहारसामर्त्यरूपविलास मुळ्ळमै faaa ऎऩ्बदाल् अऱिविक्कप् पॆऱुम्। आग ऩणि- इदऩ् मेल् वीऱ्‌ऱिरुक्किऱ हयक्रीवऩै युडैयदाऩ fक्कrax इयऱ्‌कैयाय् व्यवहार निर्वाहसामर्त्य मुळ्ळ नाक्किऩ् नुऩियागिऱ

सिङ्गासऩत्तै युडैय आचार्यऩैक्काट्टिलुम् B५- इव्वुलगिल् अर्ऩर् वेऱाऩ च्रिय:पदियाऩ तेवदैयै ऎारिऩञर् - मेम् पट्टदाग - नाम् निऩैयोम्। अदऱ्‌कुक् कारणम् कूऱुगिऱार् ति। i-ताऩ् A = तऩ्ऩै यॆप्पोदुम् विडाददाऩ पॆरुमै पॊरुन्दिय अळि = अन्द तेवदैयाऩ FCAG : = नारायणऩ् तळर्-मूऴ्गियिरुक्कुम् ऎरिवु ईर् = संसारिगळै पग अऎ असरक्कडलिलिरुन्दु करैयेऱ्‌ऱु वदऱ्‌कु ए रगर् - ऎन्द आचार्यऩुडैय वेषत्तै (उरुवत्तै) - वेण्डुम्बोदु ऎऩ- अडैगिऱाऩो - आचार्यऩुडैय नाक्किऩ् नुऩियाऩदु विशेष विलासमुळ्ळ तायिरुप्पदैक् कण्डु इदु नमक्कुच् चिङ्गासऩ मागत् तगु मॆऩ्ऱु हयक्रीवऩ् अङ्गे वीऱ्‌ऱिरुक्किऱाऩ्। इदऩाल् हयक्रीवऩ् वेऱु, आचार्यऩ् वेऱॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु- आचार्यऩुम् अव ऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱ पक्षमायिल् उपमान उबमेय वम् कूडादॆऩ्ऱु नीङ्गळ् निऩैत्त पडिये यागट्टुम्। अदऩाल् अन्द तेवदैयै उत्क्रु ११९० अत्तुडऩ् रारा॥। ३२। श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः सरिङ्गा: ३२ निगमनादिगारम्-३२ करबद रितविश्वः कश्विदाचार्यदृष्ट्या मुषितनिखिलमोहो मूलमन्त्रादिभोगः । सगुणविषय सिद्धौ सम्प्रदायं प्रयच्छन् सुचरितसिलहारी सूरिबृन्दाभिनन्द्यः ॥ ष्टमाग निऩैक्क वेण्डा,वाक्तेवदैयाऩ हयक्रीवऩैत् तम् वाय्क्कु उट्पडुत्ति यिरुक्कुम् आचार्यऩे उत्कृष्टऩावाऩ्। इदै वेऱु विद मागवुम् विवरिप्पोम्- रामकृष्णादि रूपमागप् पल अवतारङ्गळ् सॆय्गिऱ वऩुम् ऎव्विद अवतारत्तिलुम् ऎव्विद कुऱैवु मऱ्‌ऱवऩुमाऩ अन्द नारा यणऩे संसारिगळै उज्जीविप्पिक्क नेराग मोक्षवित्याप्रदा नम् पण् णमाट्टादवऩाय् काळाऩि : ताऩ् सावु ऎऩ्गिऱबडि आप्त। आचार्य वेषत्तैक् कॊण्डु अक् कार्यम् सॆय्दु मुडिक्किऱाऩ् अवऩ् आचार्यवेषत्तैक् कोण्डे अक् कार्यम् सॆय्य मुडिवदाल् आचार् यऩुक्कु उत्कर्षम् तेऱुम्। जायमान कटाक्षम्, करण सुत्ऎरङ्गळैक् कॊडुप्पदु मुदलाऩवऱ्‌ऱै विड मिगच् चिऱन्ददागुम् अरियळाम्; इदु आचार्यमात्रसात्यमॆऩ्ऱबडि। aरिवु ऎऩ्ऱ नाम् मुऩ्ऩमे युळ्ळ तेवोबासनत्तिऱ्‌कुक् कुऱैयादबडि अत्तुडऩे आचार्योबासऩम् वेण्डु मॆऩ्बदऱ्‌कागवे यागुम्।