२५ प्रभाव-व्यवस्थाधिकारः

प्रबावव्यवस्त्तादिगारम्-२५ स्वरूपं यद् यादृग गुणविभवलीलादि च विभोस्तदाज्ञ सेतुश्च श्रुतिभिरवसेयं तदखिलम् । तथा तद्भक्तानां तदुपचेतनादेश्व महिमा यथाधीतं सद्भितिपतिमुखैरध्यवसितः ॥ इप्पडि ऎत्तिल् काले करियसमाऩ चित्तोबायविषय मागवुम्, aqत्ताले सॊल्लप्पट्ट ऎऩ्ௗऩिसमागवुम् पिऱक्कुम् तुक्कङ्गळ् एप्पिक्कुम् वऴि काट्टिऩोम्। इव्ळियाग प्र माणङ्गळ् काट्टिऩ वळवुक्कु एऱ निऩैत्तुम् कुऱैय निऩैत्तुम् वरुम् कलक्कङ्गळ् ऎदिप्पिक्कवेणुम्। अर्थत्तै विट्टाल् मऱ्‌ऱ वाक्यङ्गळिलुम् अव्वाऱु विडलामे यॆऩ्गिऱ शङ्कै वन्दबडियाल् मेले प्रबावरक्षदिगारम् वेण्डियदायिऱ्‌ऱु। मुदल् विषयमाऩ च्लोकम् ऎरिa।fa:-सर्वेच्वरऩिऩ् - आत्म स्वरूपम् ऎā- ऎदुवो, अगे-ऎप्पडिप्पट्टदो अवऩुडैय सङ्गिगग

ऩ्ऩऩि ऎ - कुणङ्गळुम्, विबूदिगळुम् सृष्टि मुदलाऩ लीलाव्यापारङ् गळुम् ऎ व्यापारङ्गळुम्, तिरुमेऩियुम् वुगगाग - ऎदुवो ऎप्पडिप् पट्टदो, त - अवऩाज्ञै याम् अणै = वर्णाच्रमधर्मव्यवस् त्तैयुम् ऎदुवो ऎप्पडिप्पट्टदो-६६अरिऎक् अदॆल्लाम् आ:- वेदङ्गळैक्कॊण्डु -अऱियप्पड वेण्डियदाम्; इदु तॆरिन्दविष यम्। ऎऩ- अप्पडिये ऎगार्- भगवत्पक्तर्गळुडैयवुम् a अवऩै याच्रयिप्पदु अवऩदु पक्तरै याच्रयिप्पदु मुदलाऩवऱ्‌ऱिऩु टैयवुम् रिसु - प्रबावमुम्

• श्रीबाष्यगारर्मुदलाऩ - नल्लोर्गळाल् ळाळर् - ओदियबडिये
• निर्णयिक्कप् पट्टदु, भगवाऩुडैय स्वरूपत्तिऱ्‌कु स्वरूप निरूपग धर्मङ्गळुम् मऱ्‌ऱ वैयुमॆऩ्ऱुम्, परत्वम् सौलप्यमॆऩ्ऱुम् पिरिवुम्, अवऩ् कुणादिगळ् ऎवै ऎप्पडिप्पट्टवै, नित्यमा अनित्यमा इत्यादियुम् अवऩु टैय आज्ञारूपमाऩ वर्णाच्रम धर्म पेदमुमागियवऱ्‌ऱिऱ्‌कु वेदमे प्रमाणम्; इवै पोले पक्तर्गळुडैयवुम् अवऩ्विषयमाऩ पक्ति प्रपत्ति, भागवदाच्रयणम् कैङ्कर्यम् मुदलाऩवऱ्‌ऱिऩुडैयवुम् प्र पावमुम् शास्त्रम् सॊल्लियबडिये इसैयप्पडुमॆऩ्ऱु पाष्यगारा तिगळ् स्ताबित्तदिऩिऩ्ऱु नऩ्गु विळङ्गुम्। आगैयाल् प्रबावत्तै शास्त्र मिसैन्ददऱ्‌कु मेलागच् चॊल्ललागादॆऩ्ऱबडि। त्विदीयान्द पदङ्गळाले-ऎ ऩ् इरण्डुम् त्विदीयान्दबद ङ्गळ्, त्वयत्तिलॆऩ्बदऱ्‌कु AFQRकम् जुमॆऩ्गिऱ रहस्य त्वय त्तिल् ऎऩ्ऱ पॊरुळाऩाल् कक् ऩ् ऎऩ्बदैयुम् कॊळ्ग। आण्यासपद त्ताले -रा ऎऩ्गिऱ क्रियाबदत्ताले। कसङ्गळ्-कलक्कङ्गळ्। एऱ = अदिगमाग, निऩैत्तु = निऩैप्पदिल्। एऱ निऩैयामैक्काग प्रबावु र ९३ ७३८ अत्तुडऩ् २५ केसवऩ् तमर् कीऴ्मेलॆमरॆऴॆऴु पिऱप्पुम् मा सदिरिदु पॆऱ्‌ऱु’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ पडिये अरिवुगळुक्कुम् उत्तारगमाऩ रवुत्तैयुडै यऩायिऱे इव्वुपाय निष्टऩ् इरुप्पदु। ’ an fg:’ ऎऩ्ऱु सरामुडैयवऩुडैय रसम् तेवर्गळालुम् qf=ञ्जुक्क वॊण्णादॆऩ्ऱार्गळिऱे। आऩालुम् इदुक्कु कर मल्लाद रRIGऎगत्ताले मुऱ्‌पड सुरिऩऩ् सॊल्लुगिऱोम् - ‘न शूद्रा भगवद्भक्ता विप्रा भागवताः स्मृताः । सर्ववर्णेषु ते शूद्रा ये भक्ता जनार्दने ॥ ऎऩ्ऱु सॆरिक्यागिऱ कॆङ्गळाले अगासिगरै ोवु- ऎगत्ताले सॊल्लियुम्, ऎसियुरै अादरासिगैत्ताले सॊल्लियुम् इरुन्ददु। इदडियाग भागरॆल्लारुम् एकजातीयरऩ्ऱो ऎऩ्ऱु कळ् निऩैप्पर्गळ्। ङ्ङऩेयागिल्, ऩ् इऩ्ऩ प्र व्यवस्त्तै; कुऱैय ऎऩ्ऩ निऩैयामैक्काग प्रबावरक्षै पावमिरुप्पदॆऩ्ऩ, अदै उदाहरिक्किऱार् वरा। ४००। नमदु अंसत्तिल् वैष्णवऩ् पिऱन्दाऩ्। अवऩ् नम्मैक् करै येऱ्‌ऱप् पोगिऱाऩॆऩ्ऱु पितृलोकत्तिल् पितृक्कळ् तङ्गळ् तोळ् कळैत् तट्टिक्कॊळ्गिऱार्गळ्; पितामहर्गळ् कूत्ताडुगिऱार्गळ्। इदै विवरिक्कुम् तिरुवाय्मॊऴिप् पासुरम् २-७-१ ऎमर् - नमक्कुक् कीऴ् एऴ् पिऱप्पुम् = पिऩ्ऩाल् वरप्पोगुम् एऴुसन्ददियुम्, मेल्-मुऩ्ऩे सॆऩ्ऱ एऴु सन्ददियुम् केसवऩ्दमर्-भगवत्पक्तरावर्, मा सदिर् इदु - इन्द महा सादुर्यम् नमक्कु वाय्प्पु-वाय्क्किऩ्ऱ आ=प्रकारम् अवऩालाम्। अनुबन् दिगळ् = मुऩ्बिऩ् सम्बन्दप्पट्टवर्गळ् आग उपायनिष्टरिऩ् प्रबाव माऩदु ऎळिदिल् सम्बन्दित्तारगत्वमॆऩ्ऱदाम्। ऎदि वनबर्व १९१-२०। इप् परमात्मावै ऎवऩ् अऱिगिऱाऩो अवऩै तेवर्गळुम् अऱियार्। परमात्म ज्ञा नमुडैयवऩ् तेवर्गळालुम् अळविडप्पडाद प्रबाव मुडैयवऩॆऩ्ऱबडि। इदु ओरंसत्तिल् सम्मदम्। इत्तुडऩ् सिलर्- ‘उपायनिष्टऩुक्कु सूत्रत्वा तिजादियुम् पोय् उत्कृष्ट जादिये वरुगिऱदु; अवऩ् सम्बन्दम् पॆऱ्‌ऱ निषित्तमाऩ वस्तुवुम् उत्कृष्ट माय्क् कॊळ्ळक् कूडियदागिऱदु: अवऩ् विधि निषे नङ्गळुक्कु वच्य ऩल्लऩ्’ ऎऩ्ऱाऱ्‌ पोऩ्ऱ सिल प्रबावङ्गळै-सिल वाक्यत्तिल् मेलोडु पार्त्ताल्दोऩ्ऱुमवऱ्‌ऱैक्कॊळ्गिऱार्गळ्। अवै तविर्क्कप्पडुगिऩ्ऱऩ। अवऱ्‌ऱिल् जादिविषयम् मुऱ्‌पड इदि पा। आच्व। ११८। भगवाऩिडत्तिल् पक्तियुळ्ळवर्गळ् मुऩ् सूत्रर्गळायिऩुम् पक्तियुण्डाऩ पिऱगु सूत्रर्गळागार्; अन्द भागवदर्गळ् ब्राह्मणर्गळागवे निऩैक् कप्पडुवर्। भगवाऩिडत्तिल् ऎवर् पक्तरल्लरो अवर्गळ् ऎव्वर्णत्तिऩ रायिऩुम् सूत्रर्गळे। अबकृष्टजादि = ताऴ्न्दजादि, उक्कृष्ट = उयर् न्द: वाचकसप्तम् - अवर्गळैच् चॊल्लुम् सॊल्। एक जातीयर्-ब्राह्मण श्रीमत्रहस्यदरयसारम् ) २३ ७३९ पडिये ऎळिåप्पाऩ्; पासरदऩ् इऩ्ऩबडिये ऎरिप्पाऩॆऩ्ऱु आचार नियमङ्गळ् सॊल्लुम् सर्वशास्त्रङ्गळुम् विरोदिक्कुम्। जाऩुक्कुम् कागादऩुक्कु मुळ्ळ ऎल्लै काऩुक्कुम् ऩुक्कु कॊळ्ळवेणुमॆऩ्ऱुम्, इवर्गळै समरॆऩ्गिऱ एऩङ् गळुम् यारगळऩ्सारिगळाले ऎऩ्ऱुम् कडाम्बि अप्पुळ्ळार् अरुळिच् चॆय्दार्। ‘कुलन्दरुम्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टुक्कु व्याक्याऩम् पण्णिऩ अरिऎागरुम् जन्मत्ताल् तऩत्ताल् कुऱैन्दाऩ् ऒरुत्तऩुक्कु अरसÊमुण्डाऩाल् जातीयर्। म्रुदुप्रज्ञर्गळ् -अल्बज्ञा नमुडैयवर्गळ्। शास्त्रङ्गळुमिदि। शेषसम्हितैयिल् मुदलिल् त्रैवर्णिगबुरुषर्गळुक्कुप् पञ्जकाल प्रक्रियैयै निरूपित्तर् faरिऩ् ऎगऩ् ऎऩ्ऱारम्बित्तु मऱ्‌ऱवरुक्कु रऩच् चग ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि त्रै वर्णिगऩुक्कुप् पोल् विस्तार मिल्लामल् सिल अंसङ्सङगळ्मट्टुम् उपदेशिक्कप्पट्टऩ। इप्पडि पिऱवुम् काण्ग। क - श्रीदेशिगऩिऩ् आचार्यर् अरुळिच्चॆय्ददावदु भागवदत्वमिल्लाद विप्रर्गळुक्कुम् (सूक्रर्गळुक्कुम् उत्कर्ष निगर्ष ङ्गळ् जादियैक् कॊण्डु सर्वप्रसिद्धम्। अप्पडि यिरुक्क सर्व वर्ण ङ्गळिलुमुळ्ळ अबक्तर्गळ् सूत्रर्गळॆऩ्ऱदु सूक्रत्व जादियैक् कॊण्डु सॊल्लवागादु। अदऩाल् जादिमूलमाऩ उत्कर्ष निगर्षङ्गळैक् कॊण्डाल् भागवदत्वमुळ्ळ विप्रर्गळुक्कुम् सूत्रर्गळुक्कुम् अवै निऱ्‌कुमे, केवल ब्राह्मणऩैविड भागवदसूत्रऩुक्कु एऱ्‌ऱम् वेण्डुमे यॆऩ्ऱे केट्कलाम्। भागवदत्वमडियाऩ एऱ्‌ऱम् इसैयप्पॆऱ्‌ऱदे यागुम्। अन्द भागवदत्वम् मूलमाऩ मोक्षप्राप्ति, पारमैगरन् द्यम् मुदलाऩ अंसङ्गळिलेये साम्यम्। आग II: ऎऩ्बदऱ्‌कु निक्रु ष्टरॆऩ्ऱुम् far: ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्कृष्टरॆऩ्ऱुम् मुऩ्च्लोकत्तिल् पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। इदऱ्‌कागवे इङ्गु वाक्यत्तिल् उत्कृष्ट अबकृष्ट पद प्रयोगम्। कडाम्बि अप्पुळ्ळार्। आत्रेयवंसत्तारु क्कुप् पॊदुवागुम् r ऎऩ्ऱ पिरुदप् पॆयर्। अप्पुळ्ळार् (अप्पु उळ्ळार्) ऎऩ्बदु इव्वाचार्यरुक्कुत् तऩि पिरुदम्, इदैये वादि हंसाम्बुवाहर् प्रदिवादिगळाम् अऩ्ऩङ्गळुक्कु मेगमॆऩ्बदु। मेगत् तैक्कण्डाल् अऩ्ऩम् वेऱुदेशम् पोयिडुम् जादि निलैत्तिरुक्कुमॆऩ्बदिल् एकदेशिगळिऩ् सम्मदिक्कागप् पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळैयिऩ् उरैयैयुम् काट्टुगिऱार् कुलमिदि पॆरियदिरुमॊऴि - १-१९, नारायणावॆऩ्ऩुम् नामत्तिऱ्‌कुप् पल पॆरुमैगळ् इदिल् सॊल्लप्पडुम्। मुदलिल् कुलम्दरु मॆऩ्ऱदु। ऒरुगुलत्तिल् पिऱन्दवऩ् नारायण नामम् सॊल्वदाल् वेऱु कुलत्तैप् पॆऱलामॆऩ्ऱाल् सूत्रगुलत्तिलिरुप्पवऩ् ब्राह्मण कुलत् कैप् पॆऱुगिऱाऩॆऩ्ऱदागिऱदु। अदऩाल् जादि ऒऴियुमॆऩ्ऩामैक्कागप् पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै युरैत्तदु इव्वाऱु-‘जऩ्मत्ताल् वृत्तदाल् ≥ ७४० ळत्तुडऩ् (२५) अवऩै इवै युडैयाऩ् ऒरुत्तऩ् ताऴ निऩैक्कक् कूस वेण्डुम्बडिया यिऱ्‌ऱु ाागमिरुक्कुम् टडि; आऩाल् अवर्गळोडु पॆण् कॊडुत्तुक् कॊळ्ळुगिऱदिल्लैये ऎऩ्ऩिल्, अदु ऎरिसगरम्, -ऎऩ्ऱु निष्कर्षित्तार्गळ्। कुलन्दरुम्’ ऎऩ्ऱदुवुम्, ‘पण्डैक् कुलत्तैत् तविर्न्दु’ ऎऩ्ऱदुवुम् तॊण्डक्कुलत्तिल् उत्कर्षम् सॊऩ्ऩ पडि। क- सरियगिळ्क्कमऩ्ऱे यिवऩदु। । ’ मा जनिष्ट स नो वंशे जातो वा द्राक् विपद्यताम् । आजन्ममरणं यस्य वासुदेवो न दैवतम् ॥ ऎऩ्ऱिऱे एकान्तिगुलत्तिऱ्‌ पासुरम्। इप्पडि वेऱॊरु कुलमाऩालुम् इत्यादि। ‘कुण निन्दऩै’ ऎऩ्ऱ वरैयिल् पॆरुम्बालुम् अव्वुरैयि लुळ्ळ सॊऱ्‌कळे। अर्थानुवादमागैयाल् सिऱिदु सॊल्लिल् असमिरु क्कुम्। इऴिगुलत्तारुक्कुम् उयर्न्द कुलत्तार्क्कुळ्ळ मदिप्पै यळिक्कुम् इम् मन्त्रम् ऎऩ्ऱे अवर् कॊण्ड पॊरुळ्। वेऱु जादि वारादागै याल् जादियैये तरु मॆऩ्ऱु सॊल्ललागादु। अदऩाल् जादि मूलमाऩ कन्या ता नादिगळुक्कु प्रसक्तियिल्लै यॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। कुलमॆऩ्ऱ सॊल् लुक्कु जादियॆऩ्ऱ पॊरुळै विट्टु वेऱुबॊरुळैयुम् कॊळ्ळलामॆऩ् किऱार् कुलम् इदि। तॊण्डक्कुलत्तिलुळ्ळीरॆऩ्ऱु पक्त समुहरूप माऩ कुलत्तैच् चॊल्लिप् पण्डैगुलत्तै यॆऩ्ऱु मेले सॊऩ्ऩ ताल् अदऱ्‌कु मुऩ्ऩिरुन्द अवैष्णव समूह प्रवेशम् तविर्प्पदे ऩ्ऱे पॊरुळ् कूऱवेण्डुम्। अदुबोल् कुलन्दरुमॆऩ्ऱविडत्तिलुम् वैष्णवगोष्टी प्रवेशत्तैत् तरुमॆऩ्ऱदाम् ऎऩ्ऱबडि। पण्डैक् कुलत्तैत् तविर्न्दॆऩ्ऱदु तिरुप्पल्लाण्डिल् अङ्गे कुलम् जादियऩ् ऱॆऩ ऎळिदिलऱियलाम्। वैष्णवर् अवैष्णवरिऩ् समबन्दत्तैत् तम् कुलत्तिलिसैयारॆऩ् पदै वेऱॊरुप्रमाणत्तालुम् अऱिविक्किऱार्र्दि। वरा।पुरा। ऐ- ऎन्द जीवऩुक्कु इप्पिऱवियिल् जन्मम् तॊडङ्गि मरणम् वरैयिलाऩ कालत् तिऱ्‌कुळ् वासुदेवऩे मुक्यदेवदै यॆऩ्ऱु पुत्ति युण्डागादो अन्दच् चचेतनऩ् नमदु वंसत्तिल् HI ऎऩ्ऱ - उण्डागवेण्डाम्। ऎऩ् -उण्डायिरुन्दाल् क विरैविल् - ऒऴिन्दवऩागुग ऎऩ्ऱु’ एकान्तिगळ् निऩैप्पदाम्। इदिलिरुन्दु कुल मॆऩ्ऱ सॊल्लुक्कु मुगारर्बुर्यागिऱ सन्ददि पॆऩ्ऱ पॊरुळुम् कॊण्डदागिऱदु। इप्पडि वेऱु ति। सन्ददि यॆऩ्ऩामल् वेऱु कुलत्तैक् सॊल्वदाऩालुम् अदु जादिये यॆऩ्बदिल्लै; Eruk ळि तरिar: कणणऩ् कवुरि:। ऎरि तऩ इत्यादि स्त्तलङ्गळिल् जादि वेऱाय् ऒरु जादियिलुट् पट्टे पल कुलङ्गळिरुबप्तागत् तॆरिवदाल् पाट्टिल् कुलसप्तत्तिऱ्‌कु जादियै विट्टु वेऱु पॊरुळ् कॊळ्वदाल् तगळ्रिरिये; ऎलिगळिऩिऩ् इल्लै जादियैक्कॊण्डाल् मन्त्रम् कुलत्तैये माऱ्‌ऱुमॆऩ्ऱाल् प्राह् मणऩुक्कु सूत्र जादियळिक्कुमॆऩ्ऱुम् सॊल्लवामे अप्पडि इसैयामैश्रीमदरहस्यत्रवसर (ऎ) ३३। ७४१ कळङ्गळैप् रत्तार् जादिसप्तमुम् कुलसप्तमुम् ऎऩ्मागवुम् मिगसमागैयाले जादियादु। कुलम् सिरिसुक्कुम्। तिरुळियाऩालुम् ऎगम् कऴियादिऱे। महर्षिगळुम्, ‘पुगळिऱ्‌पडिये पऱ्‌ऱ ऴूनर्बक्कल् अादाऩमुम्, सादार्बक्कल् तेरळमुम् कळत्तऩै। आगैयाल् अवरल्लाद जार् सूत्रर्गळैप्पोले क रॆऩ्ऱुम्, पासगराऩ सूत्रर्गळ् ईरैप् पोले करॆऩ्ऱुम् एवुम्। इङ्ङऩल्लादबोदु, ‘चण्डालमपि वृत्तस्थं तं देवा ब्राह्मणं विदुः’, ‘चण्डालाः प्रत्यवसिताः परिव्राजकतापसाः’, मनुष्यत्वादिगळैप्पोऩ्ऱदु। याल् निकृष्टत्तै निवृत्ति सॆय्दु उत्कृष्टत्तै यळिक्कुमॆऩ्ऱे सॊल्लवेण्डुम् अदिल् मुऱण्बडादवऱ्‌ऱै इन्द ऐन्मत्तिलुम् मुऱण् पडुवदैजन्मान्दरत्तिलुम् अळिक्कुमॆऩ्ऩलुमाम्। सॆल्वम् तन्दिडुमॆऩ्ऱ विडत्तिलुम् इङ्ङऩमे कॊळ्ग। नारायण नामम् अदऱ्‌काग ओदियुम् एऴै यायिरुक्किऩ्ऱऩरे इत्यादियै नमदु प्रबन्धरषैयिल् काण्ग। कुलम् पेदिक्कुम् = ऒरु मत्तदिलिरुन्दवऩ् मऱ्‌ऱॊरु मदत्तिलिऴिन्दाल् वेऱु समू हत्तिल् सेरुगिऱबडियाल् कुलम् वेऱागिऱदु। ऒरु वंसत्तिल् पिऱन्दवऩ् वेऱुवंसत्तिल् स्वीकरिक्कप्पट्टालुम् कुलम् वेऱागिऱदु: जादि वेऱिल्लै। जादिबावदु-व् पक्तियुळ्ळवरै यिरुक्कक् कूडिय संस्त्ता नम्, तेवत्व भगवत्सम्बन्दम् वन्ददऱ्‌काग अदु पोगादु इदऱ्‌कु उदाहरणम् कूऱुगिऱार् तिरुसुरबि इदि।स-काम तेनु – सु। तिरुसुरबि - कोयिऱ्‌पसु। ऎऩ मॆऩ्गिऱजादि पसुवुक्कुक् कोविल् सम्बन्दम् वन्ददऱ्‌कागप् पोगविल्लैये। आग। कळैप् पोले साजऩगगळुमॆऩ्ऱबडि कुलसप्तत्तिऱ्‌कु जादियॆऩ्ऱ पॊरुळैक् कॊण्डाल् अन्द जादियुळ्ळवऩागादवऩै अन्द जादियुळ्ळवऩ् पोल् निऩैप्पदुमात्तिरम्। अदावदु जादिक्कुत् तक्कबडि उर्कृष्टऩा कगो निकृष्टऩागवो निऩैप्पदु अदऩालेये (पारमेष्ट्यसम् हि तैयिल्) ‘ऎाजऩगरिऩ् निक्करागE : ऩ्गgे ऎऩदु’ ऎऩ्ऱु म्। ऎऩवे उत्कृष्ट-अबकृष्टप्रदिबत् तियैक् कॊळ्वदऱ्‌काग अप् पदप्रयोगम्। अदऩाल् आदरिक्कत्तक्कवर् उपेक्षिक्कत्तक्कवरॆऩ्ऱु चित्तिक्किऱदु। इप्पोदु far anaar: वि: SEI: ऎऩ्ऱ विडत्तिल् A RE पदङ्गळुक्कु मुक्यार्त्तम् विडप् पडुमे यॆऩ्ऩिल् - अदै विडवेण्डु मॆऩ्बदऱ्‌कु वेऱु वाक्यत्तैक् काट्टुगिऱार्। । पारदम् आच्व ११६-८। स्वधर्मत्तिलिरुन्दाल् सण्डाळऩ् कूड ब्राह्मणऩॆऩ्गिऱदु। परमात्मसम्बन्दत्ताल् ताऩे तरम् सॊल्लुगिऱीर्गळ्। सण्डाळ धर्मत्तिलिरुप्पदऱ्‌काग सण्डाळऩ् सण्डाळऩे; ब्राह्मणऩागक् कूडुमो? आगैयाल् ब्राह्मणऩ् सुय धर्मत्तिलिरुप्पदाल् नऱ्‌गति यडैवदु पोल् इवऩुम् नऱ्‌गतियडैगिऱा ऩॆऩ्बदे इदऩ्गरुत्तागुम्। अदु पोल् मेल्वाक्यत्तिलुम् ऎær:-

। । ७४२ णत्तुडऩ् (२५) ‘न तेन वृद्धो भवति येनास्य पलितं शिरः । बालोऽपि यः प्रजानाति तं देवाः स्थविरं विदुः ॥ ऎऩ्ऱु इप्पुडैगळिले ताऩ् पण्णुगिऱ वाक्यङ्गळैक्कॊण्डु ऎल्- ऎरिर्गळुम् कलङ्गुम् पडियाम्। आऩबिऩ्बु, प्रतिपत्तिविशेषार्थमन्यत्राभ्यत्वकीर्तनम् । विशेषविधिसाकाङ्क्षास्तत्र तत्तत्प्रवृत्तयः ॥ ऎऩ्ऱु इङ्गुऱ्‌ऱैक्कुम् समादाऩम्। च्रिविदुररुम् रिगळ् पण्णिऩार्गळ्। प्रष्टर्गळाऩ सन्न्यासिगळुम् वा नप्रस्त्तर्गळुम् सण्डाळर्गळॆऩ् किऱदु। मऱ्‌ऱॊरु वाक्यम्,ऒरुवऩ् तलै निरैत्तदॆऩ्गिऱ कारणत्तिऩाल् तऩऩानऩ्, सिऱुवऩुम् ज्ञानियाऩाल् ताऩावाऩॆऩ्बर् तेवर्गळ् ऎऩ्ऩुम्; सिऱुवऩै वृत्तऩॆऩ्ऩवामो? किऴवऩैवृत्तऩल्लऩॆऩ्ऩक् कूडुमो। आग इच् चॊऱ्‌कळ् कॆळरव - अगौरवङ्गळैक् कुऱिप्पदागुम्। इप्पुडै कळिले = इन्द प्रकारङ्गळिले। सप्तङ्गळुक्कु मुक्यार्त्तम् कौणार्त्त = मॆऩ्ऱु इरुविद प्रयोगमुण्डु। ऎङ्गुमे मुक्यमागत्ताऩ् पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डु मॆऩ्ऱाल्, रिङ्ग ईवुग: ऎऩ्ऱदाल् माणवऩुम् सिङ्गन् दाऩ् ऎऩ्ऱुम् वादित्ताल् सर्व व्यवस्त्तैयुम् कलङ्गु मॆऩ्ऱबडि। सॊऩ्ऩ विषयत्तै सङ्ग्रहिक्किऱार् कारिगैयाल्। रिल् ऒऩ्ऱै मऱ्‌ऱॊऩ्ऱागच् चॊल्वदु अदैप्पोल् उत्करुष्ट मागवो अबक्रुष् टमागवो अदऩ् साम्य मुळ्ळदागवो अऱिवदऱ्‌के यागुम्। इदऱ्‌काग ‘ब्राह्मणऩ् इदैच् चॆय्यक् कूडादु, इदैच् चॆय्यवेणडुम्’ इत् यादिवाक्यङ्गळिल् ब्राह्मणादि सप्तङ्गळिल् मुक्यार्त्तत्तै विडुवदु अन्याय्यमागैयाल् अन्द विशेषविधिगळै यनुसरित्तु अन्दन्दक् कार्य प्रवृत्तिगळ् कॊळ्ळत्तक्कवै। ऎाजऩि = तऩ् जऩ् काजम् ३ ऎऩ्ऱवैबोऩऱ वाक्यङ्गळ् पिऱप्पिल् जादियॆऩ्बदैक्कुऱिक्कुम्। इङ्गुऱ्‌ ऱैक्कुम् = कीऴ्च्लोकत्तिल् ब्राह्मण सण्डाळ सप्तङ्गळिल् पोल् ऎङ्ग ऎऩ्ऱ च्लोकत्तिलॆडुत्त विप्रादि सप्तप्रयोगत्तिऱ्‌कुमॆऩ्ऱबडि। विदुररुक्कु ब्राह्मण्यमिरुप्पदाल् ताऩे अवरुडैय अन्नत्तै श्रीकृष्णऩ् मुदलाऩोर् पुजित्तार्गळ्। अवरुक्कु प्रह्ममेद संस् कारमुम् इदऩाल् ताऩे ऎऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरिक्किऱार् च्रीविदुर रुम् इत्यादियाल्। स्वजादीदि। अव ऎरि कार्गळ पिळर् ऎ ए taक्कागगाग facऩ पुमाऩ्: । आदिबर्व १२६ त्रुदराष्ट्ररुक्कुम् पाण्डुवुक्कुम् अन्दन्द जादिप्पॆण्णोडु विवाहम् सॆय्दाऱ्‌पोल् विदुररुक्कुम् तेवगराजऩुक्कदीऩमागच् चिऱन्द पारसव कऩ्ऩियैक्केट्टु विवाहम् सॆय्वित्तार् पीष्मर् ऎऩ उळदु ब्राह्म णऩुक्कु सूत्र स्त्रीयिऩिडम् पिऱन्द सङ्गरजादि पारसव जादि यॆऩप् पडुम्। आगैयाल् अवरुक्कु ब्राह्मण्यमिल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। विवाहादिगळॆऩ्गिऱ आगियददिऩाल् ईrats aईरमुम् ऎऩ्ऱबडि मन्द् रादिगळ् नीङ्गलाग मऱ्‌ऱ उपदेशम्मात्तिरम् कॊळ्वदु। तुर्योदनऩ् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (A) २५ ‘भुक्तवत्सु द्विजाग्रयेषु निषण्णः परमासने । विदुरान्नानि बुभुजे शुचीनि गुणवन्ति च ॥’ ऎऩ्ऱिदैक् केट्टु तुर्योदनऩ्, स । कोऩ् gका पूसर् ७४३ ऎऩ्ऱु केट्क, ‘द्विषदनं न भोक्तव्यं द्विषन्तं नैव भोजयेत् । पाण्डवान् द्विषसे राजन् मम प्राणा हि पाण्डवाः ॥’ ऎऩ्ऱु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गैयाले च्रिविदुररुक्कु तुर्योदनऩ् सॊऩ्ऩ जादिविशेषत्तै भगवाऩ् इसैन्दाऩायिऱ्‌ऱु। विदुररै सूत्रऩॆऩ्ऱ पोदु ब्राह्मणऩॆऩ्ऱु कृष्णऩ् स्ताबिक्क विल्लै; अदऩाल् अवरुक्कु ब्राह्मण्यम् वरविल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिगिऱ तॆऩ्गिऱार् जूÆैगु इदि। ब्राह्मण च्रेष्टर्गळ् विदुरर्दिरुमाळि कैयिल् पुजित्त पिऱगु कृष्णबगवाऩ् सिऱन्द आसनत्तिल् वीऱ्‌ऱिरुन्दु शुद्धमायुम् मिगवुम् पोक्यमायुमिरुन्द विदुर अन्नङ्गळै पुजित्ता रॆऩ्बदु च्लोकार्त्तम्। ऩ्ऩि पक्तरुडैय अन्नम् इष्टमागिल् पीष्मरिडम् सॆल्लत्तगुम्, ब्राह्मणऩुडैय अन्नम् वेण्डियिरुन् दाल् त्रोणरिडम् सॆऩ्ऱिरुक्कलाम् अरसऩै मदिप्पदॆऩ्गिऱ कारण मागिल् ऎऩ्ऩै यणुगियिरुक्कलाम्। ऎल्लाम् विट्टु सूक्रऩुडैय अन्न त्तै पुजित्तदु एऩ् ऎऩ्ऱु तुर्योदनऩ् केळ्वि। कण्णऩिऩ् समा तानम् fळिगळिल्। त्वेषमुळ्ळवऩिऩ् अन्नम् पुजिक्कत्तक्कदऩ्ऱु, त्वेष मुळ्ळवऩुक्कु पोजनमळिक्कवुमागादु। अरसऩे! पाण्डवर्गळै नी त्वे षिक्किऱाय्। अवर्गळ् ऐवरुम् ऎऩ्ऩुडैय ऐन्दु प्राणऩ्गळ्। इव् वाऱु कूऱिऩाऱे यल्लदु विदुरऩ् ब्राह्मणऩ् ताऩे यॆऩ्ऱु सॊल्ल विल्लै इङ्गॆडुत्तु इम् मूऩ्ऱु च्लोकङ्गळुम् सेर्न्दु ऒरिडत्तिलिल्लै। पारदसावित्री ऎऩ्ऱदिल् मेल् इरण्डु च्लोकङ्गळुमुळ; मुदल् सलोक मिल्लै। अङ्गु ऐक् ऎऩ्ऱविडत्तिल् तक् ऎऩ्ऱ पाडम्। उत्योग पर्वत्तिल् तुर्योदन प्रच्नत्तिल् इन्द च्लोकमिल्लै। उत्तरमाऩ च्लोकम्मट्टु मुळ्ळदु। मुदल्च्लोकम् उत्योगबर्वत्तिल् काण् किऱदु, आऩाल् पूऩै frgate ।:ाr fagtsu- १ ऎऩ्ऱु च्लोकत्तिऩ् स्त्तिदि। ९१-४३। ११ १- अरैच्लोकत् ॐ ॐ ७० ततोऽनुपायिभिस्वार्धं मरुद्भिरिव वासवः । विदुरान्नानि बुभुजे शुचीनि ja ऎऩ्ऱु उळदु, आग इङ्गुळ्ळवाऱु पूर्वार्त्त उत्तरार्त्त अमैप्पिल्लै। उत्योगडर्वप्पडि इन्द पोजनम् तुर्योदनऩ्गेळ् विक्कु मुऩ् नडन्ददल्ल, तुर्योदनऩिडम् त्वेषियन्दम् पुजीक्कलागा तॆऩ्ऱु कृष्णऩ् सॊऩ्ऩदऱ्‌कुप् पिऱगे इन्द पोजनम् नडन्दि रुक्किऱदु अङ्गुळ्ळ च्रमम् पिऩ्वरुमाऱु- कृष्णबगवाऩ् तूदाग हस्तिनाबुरम् ऴुन्दरुळुवदु तॆरिन्दु पीष्मादि सर्वजन सम्मदिक्कु इणङ्गि वरुंवऴियिल् पलविडङ्गळिल् किरुष्णऩ् तङ्गुवदऱ्‌काग तुर्यो तनऩ् विशेषमाग अन्नबानादिगळुक्कुत् तगुन्द एऱ्‌पाडुगळ् सॆय्दिरुन्दुम्। कण्णऩ् अवऱ्‌ऱैक् कण्णॆडुत्तुप् पार्क्कामल् नेराग व्रुगस्त्तल १४४ ऎण्णत्तुडऩ् २५) आऩाल् ऎळार्क्कुम् क्षत्रियर्क्कुम् सूत्रऩुडैय कळत्तै पूसुक्कै समऩ्ऱो वॆऩ्ऩिल् - ‘अऩिदा अळगळि:’

ऎऩ्ऱु आबस्तम्बादिगळ् सॊल्लुगिऱबडिये युगान्दरङ्गळिल् ऎēFO राऩार्गळ् आर्यर्क्कु अळगरम् पण्ण अऩāरागैयाले मॆऩ्गिऱ इडम् वन्दु सेर्न्दु उदयगालत्तिल् स्नानादि सडङ्गुगळै मुडित्तुक्कॊण्डु नेराग ऎल्लोरालुम् सूऴप्पट्टु त्रुदराष्ट्र ऩुडैय क्रहम् सॆऩ्ऱु अवऩाले सत्करिक्कप्पट्टु विदुररोडु अवर् तिरुमाळिगै सॆऩ्ऱु अवराल् अक् कालत्तुक्कुत् तक्कवाऱु आरादिक्कप्पट्टु कुन्दियिल्लत्तिऱ्‌कु नडुप्पगलिऱ्‌कु मेल् सॆऩ्ऱु योगक्षेमङ्गळैप् पऱ्‌ऱि अवळुडऩ् पेसि मुडिन्दबिऱगे तुर्योद नऩिऩ् क्रुहत्तिऱ्‌कु नेरागच् चॆऩ्ऱार्। अङ्गु ऎल्लोरुम्

ऎल्लोरुम् नऩ्गु वरवेऱ्‌ऱऩर्। अप्पोदु तुर् योदनऩ् अन्नबा नादिगळै यळिक्क इवर् स्वीकरिक्कामलिरुक्क,एऩॆऩ्ऱु अवऩ् केट्क fएक मॆऩ्गिऱ च्लोक विषयत्तै सॊऩ्ऩार्, मुडिवाग सर्वमेतन्न भोकव्यं अन्नं दुष्टाभिसंहिम्। क्षत्तुरेफस्य भोक्तव्यमिति मे धीयते मतिः ऎऩ्ऱु विदुरान्दत्तै युण्णप् पोवदागवे यरुळिऩार्। उडऩे विदुरक्रुहम् सॆऩ्ऱार्, अङ्गे ब्राह्मणर्गळुक्कु पोजनम् सॆय्वित्तबिऱगु विदुरर् मिगवुम् परिशुद्धमाय् अन्नङ्गळैक् कण्णबिराऩुक्कु समर्प्पिक्क भगवाऩुम् तम् परिवारङ्गळोडु उट्कॊण्डार्। अङ्गे उळ्ळ च्लोकम् fagā ऎऩ्ऱदु। तुर्योद नऩऩ्इल्लत्तिऱ्‌कु वरुवदऱ्‌कु मुऩ्ऩुम् विदुररु टैय क्रुहत्तिल् एदो सादारणमाग आरादनम् नडन्दिरुक्किऱदु।अदु विषयमाग ऎऩ् ऎऩ्ऱु सॊल्लला मॆऩ्ऩिल्- अव्वाऱु उत् योगबर्वत्तिलिल्लै पारदसावित्रीयिलेये मेल् इरण्डु च्लो कङ्गळ् पोले इन्द च्लोकमुम् उत्योगबर्वत्तिऱ्‌ पोल् सिदऱियिरामल् पूर्वार्त्त उत्तरार्त्तमागवे तुर्योद नऩ् केळ्विक्कु मुऩ्ऩाग इरुन्दु इप्पोदु प्रष्ट मायिरुक्कलाम्, च्लोकक्रमत्तिल् इन्द रीदियिल् पॊरुन्दविल्लै याऩालुम् विषयत्तिल् विशेषवेऱुबाडिल्लै। इदु निऱ्‌क।

कण्णबिराऩ्मट्टुमऩ्ऱि अन्दणर्गळ् अऩैवरुम् अङ्गु पुजित् तार्गळॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु।त्रैवर्णिगर्गळाल् अर् एदसऩमॆऩ्ऱु सूत्रर्गळिडत्तिल् पक्वान्द्तिऱ्‌कु प्रदियाग आममागवे क्रहिक्क वेण्डुम्,समैप्पदऱ्‌कु मुऩ्ऩाऩ निलैमैयिल् वस्तुक्कळै क्रहिक्कवेण्डु मॆऩ्ऱिरुक्क अवरिल्लत्तिलेये भागम् सॆय्द अन्नत्तै क्रहित्त तॆङ्ङऩे ऎऩ्गिऱ केळ्वि निऱ्‌किऱदु। इदै ऎडुत्तुक् कऴिक्किऱार् आऩाल् इदि॥।ब्राह्मणर्क्कुम् क्षत्रियर्क्कुमॆऩ्ऱदु इङ्गे ब्राह्मणर् कळुम् पिऱगु कण्णऩुम् पुजित्तदाल्।ळ आबस्तम्बसुत्रम् २ २।४। पिराह्मणर्गळुडैय अदिगारत्तिऱ्‌कुट्पट्टिरुन्दु सूत्रर्गळुम् समैक्क अदिगारियावार्गळॆऩ्ऱु पॊरुळ्। अरसर्गळागैयाले= ब्राह्मणादिगळ् पुजिक्कुमन्नत्तै सूत्रर्गळुम् समैक्क शास्त्र

श्रीमत्स्यत्रयसारम् (राण} २३

७४५

अव्विडत्तिल् ऩ्वुमिल्लै। इदु, ‘रिऩ्सदु ळि कr fagchsagargea’ ऎऩ्ऱु च्रीविदुररुडैय कुणविशेषङ्गळ् सॊल्लुगैयाले सुसिदम्। णित्तुक्कळाऩ इवर्रत्ताले सणळम् पण्णिऩ पिऩ्बु, ईऩाऩ

मूलमाग सम्मदराऩबडियाले; इदऩाल् पूर्ववर्णत्तारिऩ् द्रव्यत्तै ऎडुत्तुच् चमैक्कवुम् तॊडवुम् परिमाऱवुम् सूत्रर् अर्हरॆऩ्ऱदामाऩा लुम् सूत्रान्दमाऩ द्रव्यत्तैप् पूर्वर् पुजिक्कलागुमो वॆऩ्ऱ कीऴ्क् केळ्विक्कु ऎऩ्ऩ परिहारमॆऩ्ऩिल्- विदुरर् समैयल् सॆय्दवरेयऩ्ऱि द्रव्यत्तुक्कु स्वामियल्लरॆऩ्ऱु वाक्यदात्पर्यम्। अदऩ् करुत्तावदु- अबक्कुमाऩ पदार्त्तङ्गळै सूत्रर्गळिडम् पॆऱलाम्। इङ्गे मुऩ् नाम् कूऱियबडि नडुप्पगलिल् विदुर क्रुहत्तिल् कण्णऩ् विदुरराल् सत्कारम् सॆय्विक्कप्पॆऱ्‌ऱारॆऩ्ऱु उत्योग पर्वत्तिलिरुप्पदाल् अप् पोदु अबक्वमाऩ द्रव्यङ्गळैक् कण्णऩुक्कु विशेषमाग अर्प्पणम् सॆय्दुविट्टार्। कण्णऩुम् अन्दणर्गळ् मूलमाग अन्द द्रव्यत्तै स्वीकरित्तु अन्दणर्गळुम् तामुम् पुजिक्कुम्बडि पक्वमाक्क उत्तर विट्टार्। भागम् सॆय्दवर्गळिल् विदुररुम् भगवाऩिऩ् अनुमतियाले कलन्दु कॊण्डार्।आगप् पक्वान्दम् इवरुडैयदऩ्ऱॆऩ्ऱदाम्। मेलुम् विदुरक्रुहत्तिल् कुन्दि नित्यवासम् सॆय्बवळ्। अवळ् तुर्योदनऩाल् काक्कप्पड प्रसक्तियिल्लै। अवळुक्कु वेण्डुम् पोजनादिगळ् पिऱन्दक् माऩ वसुदेव क्रुहत्तिऩिऩ्ऱे एऱ्‌पट्टिरुक्कवेण्डुम्। आग विदुर क्रुह द्रव्यङ्गळॆल्लाम् मुऩ्ऩमे कण्णऩिऩ् द्रव्यङ्गळे ; पीष्म त्रोणादिगळिऩ् द्रव्यम् पोल् तुर्योदन राजाविऩ् द्रव्यमगा- ऎऩ्ऱुम् कूऱलाम्, सूत्रराऩ विदुररॆप्पडि कण्णऩुक्कु अन्दम् कॊण्डु वन्दारॆऩ्गिऱ केळ्वियैप् परिहरिप्पदऱ्‌कागवे अवरुक्कु विशेषण ङ्गळॆऩ्गिऱार् इदुएरिळिल् अन्दणर्गळुम् पुजीक्कुम्बडि तमक्कुप् भगवान्न द्रव्य सम्बन्दमिल्लाद विदुरर् अन्द द्रव्यत्तिऩुडैय तर्सन स्पर्श नादिगळुक्कुत् तक्क शुद्धियुडैयरायिरुन्ददु मट्टुमिऩ्ऱि, कण्णबिरा ऩुक्कुम् अर्प्पणम् सॆय्युम्बडि ऎरभक्ति च्रत्तैगळोडिरुन्दु पिऱर् मूलमऩ्ऱि नेरागवे अन्न समर्प्पणम् सॆय्दार्। अव्वळवु आत्म कुणबूर्त्तियुडैयवर् अम् महाऩ् ऎऩ्ऱदाम्।

सूत्ररागिल् अवरुक्कु प्रह्ममेदसम् स्कारम् सॆय्ददॆङ्ङऩे ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रह्मेदि।विदुरर् सामान्य सूत्ररायिरुन्दु मरणमडै यामल् त्रैवर्णिगादिगारमाय्

पक्ति योगमूलमाग देह त्तैविट्टदाल् इवर्प्रबावम् ऎल्लारुक्कुमऱियत् तक्कदायिऱ्‌ऱॆऩ्बदऱ्‌ कागयोगेत्यादि। इदै मेले काण्ग।पण्णिऩबिऩ्बु ऎऩ्बदऱ्‌कु सॆय्द ऎऩ्बदोडु अन्वयम्; प्राप्तऩाऩ ऎऩ्बदोडु अन्वयमाय् देहन्यासम् सॆय्दबिऱगु धर्मबुत्रर् वन्दारॆऩ्ऱ पॊरुळिल्लै। आच्रमवासिप्रवत्तिल् (२८।) धर्मबुत्रर् त्रुदराष्ट्र आच्रमत्तिलिरुन्दु विदुररैक् काणच्चॆऩ्ऱ

०-९४

७४६

कळिऩत्तुडऩ् (D५ )

धर्मबुत्तिरऩ् सॆय्दणिगळयुम् सऩिग अरिससमा तल्,णिणियुरियामा तला मिन्दऩै; इदुगॊण्डु एरङ्गळिल् कणजाम् पण्णवॊण्णादु।

पोदु विदुरर् अप्पाल् सॆल्ला निऱ्‌क, इवर् विरैन्दु अवरिडम् ओडि एकान् दत्तिल् ऒरु मरत्तिऩ् कीऴ् विदुररै वणङ्ग, विदुरर् इमै कॊट्टामल् इवरैक्कण्डु योगबलत्तिऩाले इवर्देहत्तिल् पुगुन्दुविट्टार्। विदुर शरीरम् मरत्तिऩ् कीऴ् पिणमाय्क् काणलायिऱ्‌ऱु।धर्मराजऩ् अदऩाल् मिक्कऒळि युळ्ळवराय् व्यासर् मुऩ् सॊऩ्ऩदै यॆल्लाम् निऩैत्तुक्कॊण्डार्। अदऩ्बिऱगु अवरुक्कु संस्कारम् सॆय्य मुयऩ्ऱार्, अदऱ्‌काग प्रा प्तऩाऩ ऎऩ्ऱदु, विदुररुक्कुप् पिळ्ळैगळ् पिऱन्दिरुन्दुम् अवर्गळिल्ला मैयाल् विदुरर् पाण्डुवुक्कुत् तम्बि यॆऩ्ऱ मुऱैयिल् इवरे कर्त् तावाग प्राप्तराऩारॆऩ्ऱबडि। इप्पडि प्राप्तराय् योग प्रबाव मूलमाऩ देहन्यासम् कण्डु सॆय्द संस्कारम् ऎत्तगैयदॆऩ्ऩिल्- वचनबूषणत्तिल् भगवत्पक्तऩुक्कु वेऱु जादि वरुमॆऩ्बदैक् कूऱुम् पोदु, ईसु इत्यादि वाक्यङ्गळ् पोल् सरित्रत्तैयुम् प्रमाणमाक्कि, “क्षत्रियराऩ विच्वामित्रर् प्रह्म रिषियाऩार्; रावणऩ् विबीषणऩैक्

कुलबांस नऩॆऩ्बदालुम् रामऩ् अवरैच् चेर्त्तुक्कॊण्डदालुम् अवरुक्कु राक्षसत्वम् पोय् वेऱु जादि वन्ददॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु; जडायु वुक्कु प्रह्ममेदसंस्कारम् सॆय्दार्; धर्मबुत्रर् अशरीरिवाक्कैच् कॊण्डु विदुररुक्कु प्रह्ममेदसंस्कारम् सॆय्दार् ; कृष्णऩ् विदुरक्रुहत्तिल् पुजित्तार्” ऎऩ्ऱॆल्लाम् सॊल्लप्पॆऱ्‌ऱऩ। अवऱ्‌ ऱुक्कु समादा नम् सॊल्वदु इप् प्रगरणत्तिल्। इङ्गुळ्ळ संस्कार विशेषमॆऩ्ऱ पदत्तिऱ्‌कु प्रह्मेद संस्काम् पॊरुळॆऩ्ऱु उरैप्पर्। अशरीरिवाक्कु सारबोदिनियिल्

T

फलेबरमितत्ते नैष धर्मः सनातनः ॥ योगो बैफर्तनो नाम भविष्यत्यस्य पार्थिव । यतिप- Araas ऩ् axafa ’ ऎऩ्ऱॆडुक्कप्पट्टुळ्ळदु, इङ्गे - काम् तगादॆऩ्ऱदु; प्रह्ममेद संस्कारमॆङ्ङऩे किडैक्कुमॆऩ् ऩिल् - ऒरु संस्कारमुम् सॆय्यामल् विट्टारॆऩ्बदु उसिदमऩ्ऱु। ऎऩ्ऩ: ऎऩ्ऱुळदु। इवरुळ् पुगुन्दुळार्; धर्मऩ्; एदो संस्कारमिरुक्कवेण्डुम्। अदु यदिगळुक्कुप् पोऩ्ऱदागलाम्। अस्पष्टमायिरुप्पदाल् प्रज् ममेदसंस्कारमॆऩ्ऩामल् संस्कार विशेषमॆऩ्ऱु पॊदुवागच् चॊऩ् ऩार्। सूत्रर्गळुक्कु। अााारिङ्ग: कगाग’ ऎऩ्ऱु मन्त्र मिरामल् पूजैयिलदिगारम् पोल् मन्त्रमिरामल् संस्कारम् तगुमॆऩ्ऱु कॊण्डु कऩिम् अनुष्टिदमादलॆऩ्ऱुम् अरुळिऩार्। कारमॆऩ्ऱे कॊण्डालुम् विरोदमिल्लै यॆऩ्गिऱार् व्यक्तिविशेषेदि। जडायुवुक्कु रामऩ् सॆय्द संस्कारम् प्रह्ममेदमॆऩ्ऱु रामायणत्तिलिरामऱ्‌ पोऩालुम् पात्म पुराणत्तैक् कॊण्डागुमॆऩ्बदुबोल् इङ्गु मेदेऩुम् प्रमाणम् किडैक्कुमागिल् प्रह्ममेदमे यागुग। इल्लैयेल्

श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ण) २५

९४९

इङ्ङऩल्लादबोदु राऩ पाण्डवर्गळुक्कु ऒरु Aruaताले वन्दरत्तैक्कॊण्डु सर्वलोकमुम् ऩागमाम्बडियाम्। आगै याले तम् तम् जादिगळै विडादे निऩ्ऱु अव्वो जादिगळुक्कु वुळिऩ् याले परिवुगाम् रावुक्करम् पण्ण MI८म्।

रागङ्गळिल् सॊऩ्ऩ सुळै सरित्कर् निऩैक्कलागादु।

वेऱेदेऩुमागुग ऎप्पडियुम् असरिरिवाक्कु विदुरव्यक्तियैये कुऱित्तु वन्ददागैयाल् वेऱॊरुवरुक्कु इदु तगादु, अव् वाच्रमवासिबर्वत् तिलेये३०वदिल् व्यासर्सॊल्वदावदु-माण्डव्यसाबत्तिऩाले धर्मऩे विदुरऩाऩाऩ्; पिरमऩुडैय आज्ञैबिऩालुम् ऎमदु ऎगुत्तालुम् विदुरऩ् ‘agar’: इन्द युदिष्टिरऩुम् धर्मऩे। क : pag: forg ४:: qruga: ऎऩ्ऱवाऱु। वुम्= मऩैवियागप् पलरुक्कागै। ‘दीक्षाप्रदेशमात्रेण ब्राह्मणो भवति क्षणात् । फापालं व्रतमास्थाय यतिर्भवति मानवः’ ऎऩ्ऱबडि

सिवबक्तरुक्के जात्यादिगळ् माऱुम्बोदु विष्णुबक्तरुक्कु एऩ् माऱलागादॆऩ्बदऱ्‌कु समादा नम् सिऩत्यादि। पाशुपतम् मोहन शास्त्रमॆऩ्ऱुम् अदऩ् मूलमाम् उयर्न्द जादि पॆऱुदल् अप्रामाणिग मॆऩ्ऱुम् प्रह्म सूत्रबाष्य चित्तमागैयाल् पाष्य सम्मदमाऩ वर्णाच्रमव्यवस्त्तै माऱादु। वसऩबूषणत्तिल् विच्वामित्रवृत्ता न्दमॆडुत्तदऱ्‌कु समादा नम्

आनुसासा निग पर्वत्तिल् (७)

रिवुयिऩ् पॆण्णाऩ सत्यवदिक्कु भर्त्तावाऩ कळिग महर्षि अवळ् ताय्क्कुप् पुत्रोत्पत्तिक्काग क्षत्रिय वीर्यारिवृत्तिक्काग अबिमन् द्रणम् सॆय्दु ऒरु सरुवैयुम् (उष्ण माऩ पक्वान्नत्तैयुम्) अव ळुक्कुम् पुत्रोत्पत्तिक्काग ब्राह्मण तेजस्सिऩ् निऱैवुक्काग मन्त्रिक्कप्पट्ट मऱ्‌ऱॊरु सरुवैयुम् पार्यैयिडम् कॊडुत्तिरुक्क अवळ् तायिडम् सॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩबोदु ताय् पॆण्णुक्कागक् कॊडुत्त सरुविल् अदिग विशेषमिरुक्कुमॆऩ्ऱु आस्त्तै वैत्तदाल् रिषिक्कुत् तॆरियामल् सरुवुक्कु व्त्यासम् सॆय्यप्पट्टदु। आग ब्राह्मण सरुवि ऩाल् पिऱक्कवेण्डुम् ब्राह्मणऩ् क्षत्रियस्त्रियाऩ तायिऩिडत्तिल् पिऱक्क वेण्डियदायिऱ्‌ऱु, अवरे विच्वामित्रर्। क्षत्रिय सरुविऩाल् पिऱक्कवेण्डिय क्षत्रियऩ् सत्यवदियिऩिडम् पिऱक्कवेण्डियदायिऱ्‌ऱु आऩाल् सत्यवदि कर्प्पिणियायिरुक्कुम्बोदु रिसीगर् इदु क्षत्रिय सरुवा यिरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु कवऩित्तु अवळैक् केट्टबोदु नडन्दबडि सॊल्लक् केट्टु अवर् वरुत्तप्पट्टार्, अदऩ्मेल् वणङ्गि वेण्डिऩाळ् ब्राह्मणऩे पिऱक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु। अप्पोदु अवर् इन्दच् चरुवि ऩुडैय वीर्यमॆल्लाम् पिऱक्कुम् पिळ्ळैयिऩुडैय पिळ्ळैक्कुप् पोग अरुळिऩार्। अदऩाल् सत्यवदिक्कु जमदक्नि यॆऩ्गिऱ ब्राह्मणप्पिळ्ळै युम् जमदक्निक्कु क्षत्रियराऩ परसुरामरुम् पिऱन्द पडि। आग विच्वामित्रर् सरुमूलमाग मुऩ्ऩमे युळ्ळ तम् ब्राह्मण्यम् क्षत्रियप् पिऱवियिऩाल्

७४८

ळित्तुडऩ् २५

पऩैगळाऩ सिल कळ्ळिाङ्गळाले वरुगिऱ विच्वामित्रादिगळु टैय निलै वेऱु सिलरुक्कुक् कूडु मॆऩ्गै पुवारिङ्गळुम्।

कळिऩुम् आऴ्वार्गळुडैय ऎङ्गळै नम् अऩुष्टानत्तुक्कु रामाक्कलागादु। अवर्गळ्ई ङ्गळैयुम् आराय् न्दाल् स्वजादि नियमत्तैक् कडन्दमै यिल्लै।

मऱैक्कप्पट्टदै तबोबलत्तिऩाल् प्रकाशप्पडुत्तिक् कॊण्डारत्तऩै, अवरिडमुळ्ळ क्षत्रियत्वप्रान्दि(मोहम्) नीङ्गिब्राह्मण्यमे प्रकाशिद मायिऱ्‌ऱु।-आदिगारणम्।सम्-माऱ्‌ऱिक्कॊळ्ळल्। आदिबदत्ताल् परसुरामरिडम् सॆल्वदऱ्‌काऩ अरुळैक्कॊळ्वदु। fuzz।fuarf ऎऩ्ऱ ऎरिऩ् पदत्ताल् परसुरामरैक् कॊळ्वदु, वीदिहव्यऩैक् कॊळ्वदॆऩ्ऱुम् उरैप्पर्। कासिराज विरोदियाऩ हैहयऩॆऩ्गिऱ वीदिहव्यऩिऩ् पिळ्ळैगळै कासिराजत्रऩाऩ RaÅऩ् सप् हरित्त पोदु वीदि हव्यऩ् प्रुगुविऩ् आच्रमत्तिल् ऒळिन्दिरुक्क, प्रदर्दऩऩ् प्रुगुवैक् केट्टबोदु, ‘इङ्गु क्षत्रियऩ् ऒरुवऩुमिल्लै; ऎल्लोरुम् ब्राह्म णर्गळे’ ऎऩ्ऱार्। अन्द वचनमात्रत्ताल् वीदिहव्यऩ् प्रह्म रिषि याऩाऩ् अवऩुडैय सन्ददि ब्राह्मण परम्बरैयायिऱ्‌ऱॆऩ्ऱु आनुसा सनित्तिल् (८) उळ्ळदु इन्द वीदि हव्यऩुडैय ब्राह्मण्यमुम् ऒळत् पत्तिगमॆऩ्बर्। योगसक्तियुळ्ळवर्गळुक्कुमाट्टै मऩिदऩाक्कुवदुबोल् ऒरु शरीरत्तैये मऱैत्तु वेऱु शरीरमुण्डुबण्ण सक्तियुण्डागिल् भगवत्सम्बन्दत्तिऱ्‌कुम् इप्पडि पॊदुवाग जादियै माऱ्‌ऱ सक्ति यिरुक्कुमे यॆऩ्ऩिल् - अन्दन्द जादिबक्तरै अन्दन्द जातीयरागवे वचनङ्गळ् सॊल्लुगिऱदिलिरुन्दु माऱामै तॆरिगिऱदु। आग इदु एरि - कम्।ऎऩ्गरिऩगळिडत्तिल् qrजाऎगत्ताले ऎरिक्कुरिय कर्मा नदिगारमुम् ऎरिगळुमे येऱ्‌पट्टऩ; इदु शेषम् सॆय्द क्षत्रियऩुक्कु कळॆरिङ्गरम् पोलाम्; जादि ऒऴिय विल्लै यॆऩ्ऩलुमाम्। ऎङ्गुम् शरीरमुळ्ळबोदु जादिक्कु अऴिविल्लै वेऱु सिलरुक्कु = अत्तगैय विशेषगारणम् पॆऱाद इक् कालत्तिलुळ्ळ व्यक्तिगळुक्कु।

८९९ UM

आऴ्वार्गळुम् ब्राह्मणकृत्यम् सॆय्दिरुप्पदाल् अवर्गळुक्कु ब्राह्मण्यम् पिऱगु वन्दिरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱ शङ्कैयैप् परिहरिक्किऱार्। विदुरादीदि। विदुररुक्कु असरिरि वाक्कुप्पोले आऴ्वार्गळै कौरविक्क विशेषमाग भगवन्नियमनादिरूपमाऩ सिल कारणङ्गळ् इरुन्दऩ। अदऩाल् अवर्गळुक्कु एऱ्‌पट्ट पॆरुमै वेऱु व्यक्तिगळुक्किरुक्कत् तगादु। तिरुम ऴिसैमाऴ्वारुक्कु अवर् तिरुवाऴियाऴ्वाऩिऩ् अवतारमॆऩ्ऱ तोऱ्‌ऱ मऱिन्द पॆरियोर्गळाल् अऩ् नडत्तप्पॆऱ्‌ऱदु, तिरुप्पाणाऴ्वार् च्रीरङ्गनादऩुडैय विशेष नियमनत्ताल् लोकसारङ्गमुऩिवराल् कोयिलुक्कुळ् कॊण्डु वरप्पट्टु अमलऩादिबिराऩ् अरुळि भगवाऩैक् कण्डार्। इत्तगैय विशेषङ्गळ् G प्रबल कारणमूलमे यागुम्। अदु

श्रीमत्रहस्यत् रबवारम् (ण) प्च्

“विष्णुर्नित्यं विद्यया तात ईड्यस्तस्मात् ज्ञानं नित्यरूपं वरेण्यम् ।

प्राप्यं ज्ञानं ब्राह्मणात् क्षत्त्रियाद्वा वैश्याच्छूद्राद्वाऽपि नीचादभीक्ष्णम् ॥”

७४९

ऎऩ्गिऱ सलोकत्तिल् पादराम् अवच्यम् कैयाले तिसऩिऩा त्तिल् मऱ्‌ऱुळ्ळार्बक्कलिलुम् जज्ञानमात्रम सागसमॆऩ् ऱिव् वळवु सॊल्लिऱ्‌ऱु। इप्पडियाऩालुम् furaरिगळुडैय ऎणम् काजऩ- त्तिले आगवेणुमॆऩ्ऩुमिडम् का सiats-कादgaम्’ वुम् अवर्गळ् तामे ताम् पॆरुमै पॆऱुदऱ्‌कागच् चॆय्द प्रयत्तङ्गळा लल्ल; अवर्गळ् तङ्गळालियऩ्ऱ वरैयिल् तङ्गळ् जादिक्कुत् तक्कबडिये नडन्दु कॊण्डऩर्। तिरुमऴिसैप् पिराऩ् टॆरुम्बुलियूरक्रहारत्तिल् सॆल्लुम्बोदु

इवर् अत्रैवर्णिगरॆऩ्ऱु अन्दणर्गळ् वेदा त्यनत्तै निऱुत्त, अदऩ् पिऱगु अवर्गळुक्कु मेल्वाक्यम् मऱन्दुविट्टदु इवर्गळ् तविप्पदैक् कण्डु आऴ्वार् वीदियिल् कायुम् कऱुप्पुनॆल्लैक् कण्डु अदै ऎडुत्तु नगत्तिऩाल् पिळन्दु अदुमूलमागदऩर् ऎऩ रिऩम् ऎऩ्गिऱ वाक्यम् निऩैवुऱच् चॆय्दार्। वायाल् वेदत्तैच् चॊल्ल विरुम्बविल्लै। तिरुप्पाणाऴ्वार् कोयिलुक्कु वॆगुदूरम् वॆळि यिल् निऩ्ऱु तिऩन्दोऱुम् अरङ्गऩैप् पाडिवन्दारेयल्लदु कोयिलुक्कुळ् सॆल्लविल्लै। आगैयाल् स्वजादि व्यवस्त्तैयै अवर्गळ् तामागक् कडन्दार्गळॆऩ्बदिल्लै। नम्माऴ्वार् मदुरगविगळुक्कु आचार्यरायिरुन्दु वेदत्तिऩ् उट्पॊरुळ् निऱ्‌कप्पाडि नॆञ्जुळ् निऱुत्तिऩारे यॆऩ्ऩिल्- अदऱ्‌कु उत्तरम् । पा। सान्दि, ३२३ल् रऩ् ऎईमॆऩ्गिऱ ऎऩ्- च्लोकमिरुक्किऱदु। आऩाल् Acu ऎऩ्ऱु qaामाऩ पाडम् काण्गिऩ्ऱदु। जरि ऎऩ्च्लोकम् अङ्गिल्लै इन्द मुदल् ऎऩ्च्लोकत्तैत् तऩि यागप् पिरित्ताल् इङ्गु उदाहरिक्क सङ्गदि यिल्लै।आग इन्द च्लोकम् वेऱिडत्तिलिरुक्कक्कूडुम्। अल्लदु रिक् इङ्गॆडुत्तबडिये पारद ८८ प्रासीन पाडमॆऩ्ऱु कॊळ्ळवेण्डुम् याज्ञवल्क्यर् सॊल्लुगिऱार् जनकरुक्कु। अदऩाल् जु ऎऩ्ऱु सम्बोदनम् पण्णवेण्डियिरुक्क ऎä ऎऩ्ऱ सम्बोदनम् सेरादु। इदऩ् पॊरुळावदु- विष्णुवाऩवर् ऎप् पोदुम् ज्ञानत्तैक् कॊण्डे तुदिक्कत्तक्कवर्। आगैयाल् अऴियाद पडियाग विष्णुविषयमाऩ ज्ञानम् च्रेष्टमाऩदु, अदु ब्राह्म णऩ् क्षत्रियऩ् वैच्यऩ् सूत्रऩ् अवऩुक्कुम् कीऴ्प्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱ पडियिल् ऎङ्गावदु मेऩ्मेल् विशदमाम्बडि पॆऱप्पडवेण्डुमॆऩ्ऱ ताम्। इङ्गु ब्राह्मणादि क्रमत्तिऩाल् उत्कृष्ट जादियिल् किडैक् कादबोदु निकृष्ट जादियिल् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱदागिऱदु। इङ्गे

उत्तरम्।

तु ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् सामान्यज्ञा नम् पोदादु; विशदमा कप् पॆऱ वेण्डियिरुप्पदाल् ब्राह्मणऩिडम् सामान्यमाग अऱिन्ददऱ्‌कु मेल् वेऱिडत्तिलुम् विशदमाग अऱियलामॆऩ्नुम् तॆरिगिऱदु। आग इदु वैस त्यविषयमे यल्लदु arraऱऩ्ऩलाम्। इदै स्पष्टमा

७५०

कत्तुडऩ् (२३

ऎऩ्ऱ च्रिविदुरवाक्यत्ताले सुगम्। तऩ्ऩ-ऎरिऩ्बङ्गळुम् धर्मसन् देहम् केट्क वन्द ब्राह्मणरैत् ताङ्गळ् अळित्तु, तीर्त्तयात् रैयिले वऴिदिगैत्तारै वऴियिले सेर्त्त मात्तिरम् अवर्गळैत् तॆळि

क्कुम् मेले यॆडुक्कप्पडुम् ऎळ्’ ऎऩ्गिऱ वाक्यम् (पा। उत्योग ४०-५) अदऩ् २३ gaाऩ् ऎऩ्ऩ रि स रि ऎदुे।ऎऩक्कुत्तॆरियुम्; आऩालुम् नाऩ् सूत्र पोनियिल् पिऱन्दिरुप्पदाल् इदऱ्‌कुमेल् सॊल्लविरु म्बविल्लै यॆऩ्ऱार् विदुरर्। अदु पोल् मदुरगविगळुक्कुम् अवर् मिक्क वेदियरिडम् अऱिन्द वेदत्तिऩ् उट्पॊरुळै अवरदु नॆञ्जिल् निऱ्‌कुम्बडि विशदमागप् पाडि निऱुत्तियरुळिऩार् नम्माऴ्वार् ऎऩ्ऱे तॆरिगिऱदु। आगैयाल् मन्त्रोपदेशत्तै अवर् सॆय्दा रॆऩ्ऱु सॊल्ल मुडियादु। अप्पडिच् चॆय्ददागत् तॆरिन्दाल् अदु मुऩ् सॊऩ्ऩ असरिरि वाक्कु मुदलाऩ निमित्तम् पोल् मदुरगविगळुक्कु ऒऩ्ऱु एऱ्‌पट्टु अदऩ्मूलमागुम्। आग व्यक्ति विशेष विषयमाग निऱ्‌कुम्। नादमुऩिगळुक्कु उपदेशित्तारे यॆऩ्ऩिल् - नम्माऴ्वार् तमदु सूक्रजादियुरुवत्तोडु इरुन्दु उपदेशिक्कविल्लैये। मोक्षम् सॆऩ्ऱबिऱगु योगत्तिल् वरुविक्कप् पॆऱ्‌ऱदाल् अप्राकृतसरिरत्तोडल्लवो उपदेशित्तरु ळिऩार्। अदु शास्त्र विरुत्त मागादॆऩ्ग।

तुलादारादिगळुम् मन्त्रोपदेशादिगळ् पण्णि आचार्यरागविल्लै यॆऩ्गिऱार् तगवु सान्दि २६७-जाजलि ऎऩ्गिऱ ब्राह्मणऩ् जडा तारियाय् तीर्गगालम् तीव्रमागत् तवम् सॆय्दिरुक्क अवऩ् जडैयिल् पक्षि कळ् कुडियिरुन्दु मुट्टैयीट्टुक् कुट्टिगळै वळर्त्तुक् कॊण्डु पोव तुम् वरुवदुमागक् कालम् कऴिन्दु वन्ददु। अव्वळवैयुम् पॊऱुक्कुम् पडियाऩमैयैक् कण्डु तऩक्कु पूमि आगासमॆङ्गुम् पोगवाऩ पुत्ति युऱ्‌ऱाऩ्। तम्मळवु पुत्ति पॆऱ्‌ऱवर् यारुमिल्लै पॆऩ्ऱु तोळ् तट्टिऩाऩ्। अप्पोदु आगासत्तिल् नि वाराणसियिलिरुक्कुम् महाप्राज्ञऩाऩ तुला तारऩुक्कु समा नमागमाट्टायॆऩ्ऱु असरिरिवाक्कु उण्डाग अदैप् पॊऱामल् तुलादारऩैक् काणच् चॆऩ्ऱु कण्डाऩ्। तुलादारऩ्-तरासु पिडिप्पवऩ्। नऱ्‌सरक्कुगळै विऱ्‌कुम् तुलादारऩुम् पिरित्तु= नल् वरवु कूऱिप्पूजित्तु, नीर्वरुम् पोदे ऎल्लामऱिन्देऩ्। धर्मदत्तुवम् उमक्कुत् तॆऱियविल्लै। ऎऩ्ऩुडैय तरासु इरुबक्कददिऱ्‌कुम् सममाग निऱ्‌पदु पोल् नाऩ् समऩाबिरुक्किऱेऩ्। ऒऩ्ऱैप् पऴिप्पदुम्। ऒऩ्ऱैप् पुगऴ् वदुम् सॆय्वदिल्लै, सर्वबूददयै, विषयङ्गळिल् पऱ्‌ऱिऩ्मै, अहिंसै, इत्यादिगुणङ्गळ् वेण्डुम्। निष्कामकर्मावायिरुप्पवऩे ब्राह्मणऩा वाऩ्’ ऎऩ्ऱवाऱु उपदेशम् सॆय्दाऩ्, ऎल्लाम् धर्मसन्देहम् निवरुत्ति सॆय्ददुमट्टुम्। वऴियिले सेर्त्त मात्रम्= अव्वळवाऩ: सेर्त्तदुबोल् विषयम्। पा।वन। २०९ ऒरुमरददिऩ् कीऴ् तवम् पुरिन्द कॆळसिग ऩॆऩ्ऱ ब्राह्मणऩ् किळैयिलिरुन्द कॊक्किऩ् मलम् तऩ्मेले विऴ अवऩ्श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् () {

९५१

वित्तु विट्टार्गळित्तऩै अल्लदु णाऩ ळङ्गम् पण्णिऩार्गळऩ्ऱु। इप् प्रकारङ्गळ् इव्विधिहासङ्गळिले कण्डुगॊळ्वदु।

‘भक्तिरष्टविधा ह्येषा यस्मिन् म्लेच्छेऽपि वर्तते । तस्मै देयं ततो ग्राह्यं स च पूज्यो यथा ह्यहम् ॥’

१

कोबत्तुडऩ् अगैक् काण, अवऩ् कोबाक्नियाल् अदु वॆन्दु विऴुन्दु उयिरिऴन्ददु।कौसिगऩ् वरुन्दि पिक्षैक्काग क्रामम् सॆऩ्ऱु ऒरु प्राह् मणियिडम् ऎऩ्ऱु केट्क अवळ् अगऱ्‌कागप् पुऱप्पट्टवऩ् इडैयिल् कणवऩ् कळैप्पुडऩ् वरुवदैक् कण्डु अवऩ् पणिविडैयिल् इऴिन्ददाल् तामदित्तु पिक्षैयैक् कॊणर्न्दाळ्। कौसिगऩ् इवळ् सॆय्द तामद त्तिऱ्‌कागक् कोबित्ताऩ्। अदऩ्मेल् अवळ्, ‘ऎऩक्कु भर्त्ताविऩ् सुच्रू षैये मुक्कियम्, नाऩ् कॊक्कल्ल। उमदु कोबम् ऎऩ्ऩै ऒऩ्ऱुम् सॆय्यादु। उमक्कु धर्मज्ञादम् पोदादु; मिदिलैयिलिरुक्कुम् धर्मव्या तऩिडम् सॆऩ्ऱु धर्मम् तॆळिवदु’ ऎऩ्ऱाळ्। यारुम् सॊल्लामले कऱ्‌पिऩ् महिमैयिऩाल् इवळुक्कुप् पिऱन्द कॊक्कुवरलाऱ्‌ऱिऩ् अऱिवुक्कु वियन्दु अवळैप्पुगऴ्न्दुविट्टु मिदिलै सॆऩ्ऱु अन्दणर्मूलम् धर्मव्या तऩ् मांस व्यापारम् सॆय्युमिडम् सॆऩ्ऱु जऩनॆरुक्कत्तिऩाल् अरुगे सॆल्ल वागामल् तूरत्तिल् निऱ्‌क, धर्मव्यादऩ् ऎऴुन्दु वन्दु कौसिगऩै नमस् करित्तु उबसरित्तु, नीर् वन्द विषयम् मुऩ्ऩमे ऎऩक्कुत् तॆरिन्दुविट्ट तॆऩ्ऱॆल्लाम् सॊल्लिप् पिऱगुत् तऩ् इल्लददिऱ्‌कऴैत्तुच्चॆल्ल, कौ सिगऩुम् इव्वळवऱिवुळ्ळ उमक्कु इन्द मांसव्यापारम् एऩॆऩ्ऱु केट्क, अवऩ् नाऩ् प्र णिवदै सॆय्गिऱदिल्लै यॆऩ्ऱुम्, पिऱर्वदैत्त प्राणियिऩ् मांसत्तैक् कॊण्डु धर्ममाग व्यापारम् सॆय्गिऱे ऩॆऩ्ऱुम्। मांसम् उण्बदिल्लै यॆऩ्ऱुम्, अवरवर्क्कुक् कुलच्रममाग वन्द धर्मत्तै अवरवर् सॆय्वदु तगु मॆऩ्ऱुम्, मादाबि शुश्रूषैये

पुत्रऩुक्कु मुक्य मॆऩ्ऱुम् सॊल्ल, कौसिगऩ् पल विषयङ्गळ् केट्क ऎल्लाम् तॆळिवागच् चॊऩ्ऩाऩ्। कौसिगऩ् तऩ्

तऩ् इल्लम् सॆऩ्ऱु ताय्त्न्दैगळिऩ् सुच्रूऩषयै प्रदा नमाक्कि धर्मनॆऱियिल् निऩ्ऱाऩ्। इव्वळवु सॊल्लियुम् कॆळसिगऩिडत्तिल् विशेषमदिप्पुडऩ् तऩ् जादिक्कुत् तक्कबडि अडङ्गि नडन्दुगॊण्डदाल् धर्मव्यादऩ् आचार्यऩायिरुन्दु उपदेशम् सॆय्यविल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। वऴियै विट्टुच् चॆऩ्ऱ वऩै वऴियिल् तिरुप्पुवदु पोल्, सॆल्लवेण्डुम् वऴियिल् सेर्त्तदु मात्तिरम्। इव्वळवु उपदेशमुम् ऎऩ ऎङ्गळिऩ् उपदेशमल्लवागै याल् इवर्गळ् आसर्यरागार्।

आऩालुम् पक्तऩाऩ मलेच्चऩैक् कण्डालुम् अवऩोडु कॊडुक्कल् वाङ्गल्, अवऩैप् पूजित्तल् ऎल्लाम् तगुमॆऩ्ऱु वाक्यत्तिल् काण्गिऱदेयॆऩ्ऩ अदऱ्‌कुक् करुत्तुक् कूऱुगिऱार् ऎऩिल्। मुऩ्बिऩ् च्लोकङ्गळोडु इदऱ्‌कु उरैयैप् पुरुषार्त्तगाष्टादिगारत्तिल्

७।२

णत्तुडऩ् २५

ऎऩ्ऱदुवुम् ईऱु;मॆऩ्ऱु णम् पण्णि ऩार्गळ्। ‘ना:’ ऎऩ्गिऱ सप्तमुम् सादारणमागैयाले, ‘पयमुण् डाऩाल् सर्वरुम् शास्त्रम् सॊऩ्ऩ मट्टुक्कळिले ऎदऩार्; इवर्गळै सजातीयरोडु ऒक्क निऩैत्तु ऎऩ् पण्णिऩबोदु नरगमाम्’ ऎऩ्ऱि व्वळविले तात्पर्यम् (तत्परम्?)। इव्वर्त्तत्तै ‘एर् वासरै’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि महर्षि अरिडुत्ताऩ्। आगैयाल् aaā कुलैयादे निऱ्‌क ळणळम् कण्डुगॊळ्वदु।

‘अतो जातेर्निकृष्टायाः सर्वस्या वा विनाशतः । साजात्यं विष्णुभकानामिति मन्दमिदं वचः ॥

काण्ग।

व्याक्या

इङ्गुप् पूजैयॆऩ्ऱ सॊल् जामिबूजोक्ति पोलॆऩ्ऱु सरमच्लोकादिगारत्तिल् मुदऱ्‌पादवुरैयिल् पणिप्पर्। नम्बण्णिऩार्गळ् इदि।कुलन्दरुमॆऩ्बदऱ्‌कु निर्वाहम् सॆय्द पॆरियवा च्चाऩ्बिळ्ळै इदऱ्‌कुम् शास्त्रविरोदमिरादबडि व्याक्या नम् सॆयदा रॆऩ्ऱदाम्, इङ्गुच् चॊऩ्ऩ पूजैयावदु अवज्ञै सॆय्यामल् आदरित् तिरुक्कै यॆऩ्बदु, ‘ऎ ऎत् ताळैत् ऊरऩ् । अजऩ् ऎरिगाAक ल याति नरकं भवम् ॥’, ‘मद्भकं शूद्र धामान्यात् अयमन्यन्ति ये नरः । नरके देव तिष्ठन्ति :: Arear Azaar इत्यादिगळिल् स्पष्टम्। आग जादि यऴियादॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। जादियुम् ऒऴिन्दु साम्यमुण्डॆ ऩ्गिऱवर्गळुक्कु अदु प्राकृत शरीरमिरुक्कुम् पोदल्लवॆऩ्गिऱार् ā

ति।

va:- आगैयाले- जादिव्यवस्त्तै कुलैयादे निऱ्‌पदाल् ऎऩ्ऱ पडि। ई ता:

रfaar॥। Hai: ऎऩ्ऱदाल् निकृष्ट जादि पोवदुम् उत्कृष्ट जादि वरुवदुम् तॆरिगिऱदॆऩ्ऱु इदै इसैन्दाल् कसक्कु ? आ: जाऩ Garet ऎऩ्गिऱदाल् अबक्तराऩ ब्राह्मणादिगळुक्कुम् उत् च्रुष्ट जादि पोय् सूत्रत्वजादि इसैयवेण्डुम्। अप्पोदु अव ऩुक्कु उबनयनादि संस्कारङ्गळ् ब्राह्मण रीदियाग इरामऱ्‌ पोम्। अवऩैक् कॊऩ्ऱाल् प्रह्म हत्यादि दोषमुमिल्लैयाम् अदऩाल् अङ्गुप् पोल् सूत्र विषयमाऩ विप्रबदत्तिऱ्‌कुम् प्रसंसैयिले नोक्कॆऩ्ग, अव्वाऱिऩ्ऱि निकृष्ट जादि मात्रम् पोगु मॆऩ्ऱो, ब्राह्मणरुक्कुम् स्वजादि पोय् सूत्रत्वजादि वरट्टुमे यॆऩ्ऱु ऎल्ला जादिक्कुम् अऴिवे यॆऩ्ऱो सॊल्लवागादु; भगवत्पक्तर्गळिलेये विप्र सूत्रादि जादिबेदमिरुप्पदै स्पष्टमागक् कीऴे कूऱियबडियाल् जादि यऴिया तॆऩ्ऱु मुरैत्तदाल् अदुमूलमाऩ साम्यम् वारादु। ‘रसऩागवु ए एu: ऎऩ्ऱबडि वैष्णवऩॆऩ्गिऱ तऩ्मैयिल्मट्टुमे साम्यम्। जादित्वंस (जादियिऩ् अऴिवु) मूलमागवुम् साम्यम् मो क्ष त्तिल् ताऩ्। अदावदु जीव सामान्यत्तिऱ्‌कु ब्राह्मणत्वादिजादि यिल्लै यॆऩ्गिऱ साम्यमाऩदु ऎप्पोदुमे उण्डु। ‘ऎऩ् ऩि ई aatar foऩ्ग

gar ऎऩ्ऱबडि नेराग जादि अवर्गळिडमिल्लैये। शरीरम् वायिलाग जादियिल्लामैयो, जादित्वंसमो प्रळयत्तिलुमुण्डु। ऒव्वॊरु

श्रीमत्रहस्पदिरयसारम (ऩा) २५।

वैष्णवत्वेन मान्यत्वं समानं मुनिसम्मतम् । जात्यादिसतस्साम्यं मुक्तिकाले भविष्यति ॥

ल्गळिलुम्, '

रि

'

‘स्वे स्वे कर्मण्यभिरतः संसिद्धिं लभते नरः । स्वकर्म नेरतः सिद्धिं यथा विन्दति तच्छृणु ॥, ‘स्वकर्मणा तमभ्यर्च्य सिद्धि विन्दति मानवः’, ‘तस्मात् सप्रणवं शूद्रो मन्नामानि न कीर्तयेत्’, ‘वर्णाश्रमाचारवता पुरुषेण परः पुमान् । विष्णुराराध्यते पन्था नान्यस्तत्दोषकारकः ॥

७५३

au: रिगळाले भागवदऩुक्के ऎऩादिम् ऎरिऩाऩ्युम्, अदुक्कु अनुरू माऩऩाऩ्युम् रमागच् चॊल्लप्पट्टदु।

इप्पडि किऱ कुणमुम् अदडियाग वरुम् पुरुषार्त्त विशेष मुम् समा नमायिरुक्क, जादिविशेषङ्गळुम्[]कङ्गळुम् कळॆऩ्ऩुमिडम्’: करिRrg: ऎऩल्गळिलुम् प्रसिद्धम्

अदु

जीवऩुक्कुम् नेर्न्दिरुन्द सर्वजादिगळिऩ् त्वंस समा नगालिगत्व मॆऩ्गिऱ आगारत्तैक् कॊण्डु साम्यत्तैच् चॊल्वदाऩाल्, मोक्षत्तिले यागुम्। जात्यादि ऎऩ्गिऱ आदिबदत्तिऩाल् जादिक्कु आच्रयमाऩ शरीरादिगळैयुम् कॊळ्वदु। भागवदत्वम् पॆऱ्‌ऱबिऱगुम् मुऩ्जादि अऴिबामले यिरुक्कुमॆऩ्बदै मऱ्‌ऱुम् पल वचनङ्गळैक् कॊण्डुम् स्ताबिक्किऱार् पाळिfa। मुदल्वस नम् भागवदऩुक्कुम् वैच्यत्व सूत्रत्वादिगळैच् चॊल्लिऱ्‌ऱु, मेल् मूऩ्ऱु वचनमुम् अवरवर्वर्णदर् मङ्गळैच्चॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु जादियिऩ् इरुप्पैच् चॊल्लुम्, ऎऩ- fafa um ga ११८-१४।

भागवद सूत्रऩ् ऎऩ् नामङ्गळैच् चॊल्लुम् पोदु प्रणवत्तोडु सॊल्ल वागादॆऩ्ऱदु। ऎऩिa। वि पु। ३८-९। वर्णाच्रमासार मुळ्ळवऩालेये विष्णु आरादिक्कप्पडुगिऱाऩ्: अवऩुक्कु सन्दोषददै युण्डु पण्ण वऴि वेऱिल्लै यॆऩ्ऱदु। अरि वि।पु। ३-७-२०। कमल नयन ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩै विळित्तु II ऎऩ्ऱ प्रबन्धऩैच्

HI सॊल्लुम् पोदु तऩदु वर्णधर्मत्तिलिरुन्दु सलिक्कादवऩ् वैष्ण QU QOOT UT $।argia। ६९।४। ६।२।६ ऎदु सादु = सिऱन्ददु ऎऩ्ऱु अऱिय, रिषिगळ् वेदव्यासरिडम् सॆऩ्ऱ पोदु महानदियिल् स्नानम् पणणिक् कॊण्डिरुन्द अवर् अगै यऱिन्दु rg: सrg: erg; ऎऩ्ऱु सॊल्लिक् कॊण्डे मुऴुक्किट्टार्। इदऩैत् तॆळिवाग अवर् मूलमे अऱिय विरुम्बि अनुष्टानम् पूर्त्तियाम् वरैयिल् कात्तिरुन्दु केट्टबोदु ब्राह्मणऩ् मिगप् पॆरिय उपायत्तिऩाल् सादिक्कुम् पलऩै सूत्रऩ् इतर वर्ण सुच्रुषैयिऩालेये पॆऱुगिऱाऩ् कृतादि युगङ् गळिल् ध्यानादिगळाल् पॆऱवेण्डुम् पलऩै ऒरु नाळ् सॆय्द नल्ल कार् यत्तिऩालेये कलियिल् पॆऱुगिऱार्गळ्। स्त्रीयाऩवळ् अदिग धर्मङ्गळ् सॆय् यामले पदियिऩ् सुच्रुषैयिऩालेये पूर्णबलऩ् पॆऱुगिऱाळ् ऎऩ्ऱार्। भागवदत्वम् कारणमाग सूत्रऩ् ब्राह्मणऩाऩाल् प्राह् मणधर्मङ् गळै यॆल्लाम् सॆय्यवेण्डियिरुप्पदाल् अवऩै सूत्रऩॆऩ्ऱुम् प्राह्

P ९$

७५४

ऎङ्द्तुडऩ् २)

’ काऩ् ऎजऩ् कार’रिगळिल्सॊल्लुगिऱबडिये arjuaraणाऩ सरत्तिल् वरिगळ् वेऱे; मऩस्सिल् atsr- कऎमडियाग सर्वजादिगळिलुम् ऎञ्जगागरङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट igaक्कळुम् वेऱे। इवऱ्‌ऱिल् ऎडियाग ऎङ्गळाऩ ऎङ्गळ् सरिऩाङ्गळाय् RGPसमाग fजाङ्गळायिरुक्कुम् सरसमाऩ तिरळमैडियागच् चॊल्लुगिऱ ऎणणिगळ् ऎरिक्कळुक्कुम्

मणऩैविडच् चिऱन्दवऩागवुम् सॊल्ललागादे। अदऩाल् स्त्तिरमॆऩ्ऱु तॆरिगिऱ तॆऩ्ऱबडि। (इऩिप्रह्मणत्वादि विवेस नम्)

सूत्रत्वम्

इप्पडि जादि निलैत्तिरुक्कुमॆऩ्ऱ तऩ् मेल् ऒरु केळ्वि-जादि नित्य माऩाल्दाऩे, ‘जाससर् विप्रर्’ ऎऩ्ऱविडत्तिल् विप्रबदत्तिऱ्‌कु उत्क्रु ष्टरॆऩ्ऱ पॊरुळ् सॊल्ल वेण्डियिरुक्किऱदु। अनित्यमागिल् विबर त्वमे युण्डॆऩ्ऩलाम्। ऎल्ला जादियुम् नित्यमॆऩ्ऱु सॊल्लुम् तार्क्किगरैप् पोल् नाम् चित्तान्दत्तिल् इसैवदिल्लै मुदलाऩ जादियै सररम् - अदावदु ऒरुविदमाऩ उरुवमैप्पु ऎऩ्ऱे नाम् सॊल्लुगिऱोम् मनुष्यजादियरिल्

अमैप्पु नीङ्ग मनुष्यजादियरिऱ लाग जऩ्ऩि इत्यादि अमैप्पु वेऱु काणप्पडामैयाल् इदु अप्पडि संस्त्ता नमागादायिऩुम्, शास्त्रत्तिल् शरीरम् सत्वरजस् तमोमयम्; अङ्गु कुणङ्गळिऩ् एऱ्‌ऱच् चुरुक्कत्ताल् ब्राह्मणत्वादिगळ्: अदिग सत्वम् ब्राह्मण्यम्, अदिग रजस्सु क्षत्रियत्वम्, अदिगदमस्सु वैच्यत्वम्, मिक्क अदिगमाऩ तमस्सु सूत्रत्वमॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु सत् वादि कुणङ्गळ् ऒव्वॊऱु समयत्तिल् ऒववॊऱु विदमाय् एऱियुम् कुऱुगि युमिरुक्कु मॆऩ्बदुम् शास्त्र चित्तम्। आग ऒरे सूत्रसरिरम् मुदलिल् अदिग तमस्सायिरुन्दु भागवदत्वम् वन्द पिऱगु अदिग सत्वमागलाम्। आगैयाल् जादि व्यवस्त्तैयुम् वृत्ति व्यवस्त्तैयुम् ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऱवाऱु - इदऱ्‌कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् र्- इत्यादियाल् पा। आर्व ४०-११। तार्क्किग मदत्तिऱ्‌ पोल् जादि नित्यमागाविट्टालुम् व्यक्ति युळ्ळवरैयिल् जादि यिरुक्कुम्। व्यक्ति यिरुक्कुम् पोदु नडुविल् नसि यादु। इप्पडि ए-ईक्कळैप् पोल् प्राह् मण्यादिगळुम् नडुवे नसियामलिरुप्पदै यऱिविप्पदऱ्‌कागवे अदै जादि ऎऩ्ऱु शास्त्रत्तिल् वऴङ्गुवदु। उण्डागुम् पोदु शरीरत्तिल् सत्त्वादिगुण त्रव्पांस ङ्गळ् ऎदॆदऱ्‌कु ऎत्तऩै पङ्गु अदिगमुम् कुऱैवु मायिरुप्टदो, अत्तऩै पङ्गागवे मरणम् वरैयिलिरुक्कुम्, अदऩाल् ताऩ्

५- सम्बन्धात् ज्योतिरादिवत्’

faa ऎऩ्ऱार् सूत्रगारर्। करऎङ्गळ् मनस्सिल् एऱुवदुम् सुरुङ्गुवदुमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु ‘arga एरि: राऩ g क: पुगऩ् इत्यादिगळाल् स्पष्टमागिऱबडियाङ् मनस् सिल् मट्टुम् एऱ्‌ऱच् चुरुक्कत्तै यिसैवोम्। आग शरीरत्तिल् इगरगुणांस त्तैविड सत्वांसम् ऎव्वळवु अदिगमाऩाल् ब्राह्मण्य मॆऩ्बो

श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् ऽ २५

७५५

कळरिसङ्गळाय्, सर्गळुक्कु सारिसऩङ्गळाय्, नीक्कियुळ्ळार्क्कु ळाळर्- कळरिक्कुक्कळाले कासागङ्गळायिरुक्कुम्, इदिल् ऎङ्गळै इट्टुच् चिल शास्त्रङ्गळ् नियदङ्गळाम्। Aासमाऩ रगळैयिट्टु अवऱ्‌ऱुक्कु अनुरु माऩ एकळऩिगररङ्गळुम् ऎऩ्ळिगळुम् सर्वजादियिलुम् सरसङ्गळाम्। इदिल् ईरिक्कळ् पक्कलिले मा नसमाऩ काळिगाङ्गळ् वन्दाल् ऎसयमाग जन्मत्तिले पिऱन्दु तप्पिऩा

मो, अव्वळवु मनस्सिल् सत्वमिरुन्दाल् अदैयुम् ब्राह्मण्य मॆऩ्ऩलाम्। आऩाल् सरिरत्तिल् अदु स्तिरमायिरुप्पदाल् जादियागुम्; मऩत्तिल् अदु जादियऩ्ऱु। इदै यऱिविप्पदऱ्‌कागवे सारीर जादि विशेषङ्गळॆऩ्ऱुम् मनस्सिल् ब्राह्मण्यादिगळॆऩ्ऱुम् जादिबदत्तै यिट्टुम् विट्टुम् अरुळिऩार्। fuar: ऎऩ्ऱविडत्तिल् सारीर सूत्रत्व जादियै इसैन्द पिऱगु अदऱ्‌कु विरुत्तमाऩ सारीरविप्रत्वत्तैच् चॊल्लवागामैयाल् मानस विप्रत्वम् विप्रबदार्त्तमागुम्। आग उत् कृष्टमॆऩ्गिऱ अर्थम् कॊळ्ळामल् विप्रत्वमॆऩ्गिऱ अर्थमे कॊण्डालुम् दोषमिल्लै। ऎन्द जादियिलिरुप्पवरिऩ् मऩदुम् वॆव् वेऱुविदम् माऱुगैयाल् मनस्सैक् कॊण्डु ब्राह्मण्यादिगळॆल् लोरुक्कु माम्। इन्द मानसमाऩ ब्राह्मण्यम् पूर्वजन्म सुकृतत् ताले सिलरुक्कुप् पिऱप्पिलेये इरुक्कुम्; सिलरुक्कु असरगम्-पिऩ्ऩाल्वरुम्।

सिल

इप्पडि इरुविद प्राह् मण्यमुणडाऩाल् ऎन्द वाक्यत्तिल् ऎन्द प्राह् मण्यत्तैक् कॊळ्वदॆऩ्बदै विळक्कुगिऱार् इदिल् इदि। शास्त्रङ्गळ् = ‘ऎग पुरि: ऎदुसा अ सि एरि =सिबि: अq’, *age Bragadta’ ‘३gकळ् इत्यादिगळ्। ऒरु जादिक्कु मऱ्‌ऱॊरु जादियैक् कॊण्डु प्रसंसैयो निन्दैयो सॊल्लुमिडत्तिल् मानस ब्राह्मण् यादिगळैक् कॊळ्वदु स्पष्टम् अप्पडि विशेष राग(GUL) मिरादविडङ् गळिल् स्वरसमाग स्तूलशरीरत्तिलिरुक्कुम् स्तिरमाऩ ब्राह्मण्यादि कळैक् कॊळ्वदे तगुम्। अनुरूपमाऩ इदि।

‘क: ऎऩ् fag: ऎणa aer:” इत्यादियिल् मानसानु कुणमाऩ सॆयलुम् पलऩुम् सॊल्लप्पट्टऩवे। सर्वजादियिलुम्-नालु जादियिलुम् सङ्गरजादियिलुम्: सारीर ब्राह्मण्यत्तैविड मानस ब्राह्मण्यत्तिऱ्‌कु मदिप्पु उण्डु ऎऩिऩुम्, सारीरप्रह्मण्य मुळ्ळ वऩुक्कु मानस ब्राह्मण्यमिरामैक्काग निन्दैयुम् सूत्रऩुक्कु मा नस ब्राह्मण्यत्तिऱ्‌काग प्रसंसैयुम् एऩ् ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इदिल् इदि ब्राह्मणऩुक्कु अत्ययन अर्थज्ञान विशेष अनुष्टा नङ्गळुक्कु वस नमिरुप्पदाल् मा नसब्राह्मण्यम् स्वरसमाग वरत् तगुम्; सूत्रऩुक्कु अत्ययनादिगळिल्लैयागैयाल्, ऎऩ्ऱबडि उपदेशम् किडैप्पदुम् अरिदागैयाल् मा नस ब्राह्मण्यम् वरुवदरिदु। ऎऩवे स्वरस प्राप्तम् वरामैयाल् निन्दै।अरिदाऩदुम् अडैयप्पडु।

७५६

सत्तुडऩ् (२५)

ऩॆऩ्ऱु मिगवुम् निन्दै नडक्कुम्। ऎऩ=सङ्गळिले पिऱन्दु ए ऩाय्प् पोन्दाऩागिल्, ‘ऎåeta:(?) asfq arऩ्क् साक्कळिऱ्‌ पडिये ऎÀसै मिगवुम् नडक्कुम्

ल

इवऱ्‌ऱिल् सारीरमायुम् मानसमायुम् वरुम् उत्कर्षम् रदिदेवामागिल् काऩिगामाम्। इव्विरण्डु वऴियालुमुळ्ळ जीम् ‘कुलङ्गळाय ईरिरण्डिल्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टिलुम्, ‘ऎईत् ऎदु’ ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तिलुम् सॊल्लुगिऱ पडिये ताऩ् निऩ्ऱ निलै कॆळिन्दु कार्णत्तै विळैत्तु अळिगारिगामाऩ उपायविशेषत्तिले मूट्टुमागिल् मुळङ्गाळमागैयाले कमाम्।

वदिल् विशेष प्रसंसै। पिऱन्दु तप्पिऩाऩ्-पिऱन्दिरुन्दुम् तवऱिऩाऩ्। तप्पुक्किडमाऩाऩ्॥ याज्ञ। स्मृति। १-११६। पच्: जूयूर्: ऎऩ्ऱु अङ्गे पाडम्;ऎर्क्: ऎऩ्ऱु इङ्गु उरैगळिल् पाडम्; ऎच्चु: ऎऩ्ऱु सिल मूलप्पदिप्पुप्पाडम्। रिवागर् ऎऩ।+g faē: AFqा: ऎऩ१ास ऎऩ्ऱु पूर् वार्त्तम्। विद्यै सॆयल् वयदु पन्दुक्कळ् पणम् इवऱ्‌ऱैक् कॊण्डु मुऱैप् पडि

पडि कौरविक्कत्तक्कवरॆऩ्ऱु पॊदुवागच् चॊल्लि इदु मूऩ्ऱु वर्णत्तिऱ्‌कुमट्टु मॆऩ्ऱु निऩैक्क वेण्डा। सूक्रजादियिलुम् इवऱ्‌ऱैक्कॊण्डु कॆळरविक्क वेण्डुमॆऩ्ऱदु उत्तरार्त्तम्। एर्: ऎऩ्बदऱ्‌कु वित्यादिगळ् पॊरुळ्, सान्द्यादिगळॆऩ्ऱु उरैयिल् सॊऩ्ऩदु विद्यैयैच् चॊऩ्ऩदाले इवै अर्थचित्तमागैयाल्। सलोकत्तिल् ऎङ्गि ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु यौवनत्तिल् इवै युण्डागिल् पूर्ववर्णबरिसर्यै यॆऩ्गिऱ धर्मत्तिऱ्‌कु हानिवरुम्; अदैच्चॆय्यवा काद मूप्पिल् इवै तगुमॆऩ्ऱऱिविप्पदऱ्‌काग। इन्द उत्कर्षम् ऎङ्गुम् नऱ्‌पलऩै विळैविक्कुम्; अबगर्षमुणडागिल् पलऩिल्लै ऎऩ्गिऱ व्यवस्त्तै यिल्लैयॆऩ्गिऱार् इवऱ्‌ऱिल् इदि।वचनबूषणत्तिल् उदगर्षाब कर्ष विषयमाऩ २१०वदु मुदलाऩ वाक्यङ्गळै इङ्गे परामर्सिप्पदु। सिलर् सारीर उत्कर्षत्तै मट्टुम् अहङ्कारत्तिऱ्‌कुक् कारणमाग अनर् त्तगरमागच् चॊल्वर्। इदु मानस उत्कर्षत्तिऱ्‌कुम् तुल्यम्। इरुविद उत्कर्षमिरुन्दु अदु इरुप्पदाल् अहङ्कारियाऩाल् नगहा निये = केवल ब्राह्मणऩा परुन्दु अहङ्कारियाऩालुम्, सूत्रऩाय् मानस उत्कर्षम् मट्टुमिरुन्दु अहङ्कारियाऩालुम् अनर्त्तमे ऎऩ्ऱबडि। कुलङ्गळाय ऎऩ्ऱ तिरुच्चन्द वृत्त ९०म् पासुरत्तिल् सारीर अबगर्षमुम् नलङ्गळाय नऱ्‌कलैगळ् नालिलुम् नवीऩऱिलेऩ्’ इत्यादियाल् मा नस अबगर्षमुम् सॊल्लियिरुन्दालुम् तत्तुव ज्ञा नियाऩ आऴ्वारुक्कु मानस प्राह् मण्यमिरुप्पदाल् सारीर अबगर्षम् इदऩिऩ्ऱु कॊळ्वदाम् ऎersi जनित्वाऽएं ऎऩ्गिऱ आळवन्दार् सलोकत्तिल् सारीर उत्कर्षत्तैच् चॊल्लि णॆरिऩ् ऎरिसु ऎऩ्ऱु अज्ञा नत्तैच् चॊऩ्ऩदाल् मा नसाबगर्षत्तैक् कॊळ् वदु। इव्विरु अप्कर्षमुमुळ्ळवऩ् इदैत् तॆळिन्दु वरुन्दि कार्प्पण्य मुडैयऩागिल् इव्वबार्षमे पक्तियैविट्टु प्रपत्तियिलिऴियच् चॆय्

श्रीमदरहस्यदयला रम (NASITA) २५

७५७

इप्पडिक्कु allasuवुऩ्युम् सारामाऩ जूऩ्युम् उण्डाऩालुम् सर्व रुक्कुम् ऎaऩि FRमागमुऩ्बु कारिऩ्त्त ऒक्कुविरोदमिल्लै। इप्रिल् काऩ् ससवुगरियडि’ ऎऩ्गिऱबडिये

मऱ्‌ऱवर्गळ् एकरिसगळ्। अवर्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु ऎळ् त ऎऩ्’ ऎऩ्गिऱबडिये मुऱ्‌ऱवर्गळ् ऎऩ्गरिल्गळ्। अवर् कळिल् वैत्तुक् कॊण्डु वुळैाराय् ऎजीऩियैाऩ पक्कलिले सम् पण्णि, ‘सॆय्गिऱ कैङ्कर्यत्तुक्कु प्रयोजनान्दरम् कोलु(रु) कै पॊलिसैक्कु इडुवार् मात्रम्’ ऎऩ्गिऱ अजीत्तैत् तॆळिन्दु

वदाल् पुरुषार्त्तगारणमाय् कौरविक्कप्पडुम्। इन्द वाक्यत्तिल् अबगर्षमॆऩ्ऱ सॊल् विळैत्तु, मूट्टुम् ऎऩ्गिऱ सॊऱ्‌कळिल् अन्व यिक्किऱबडियाल् ‘ताऩ् निऩ्ऱनिलै तॆळिन्दु’ ऎऩ्बदऱ्‌कु पुरुषऩैक् कर्त्तावागच् चॊल्लवागामैयाल्, ‘कार्प्पण्यमिरुक्किऱ स्तिदि यऱियप् पट्टु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। अल्लदु, ‘पाट्टिलुम् च्लो कत्तिलुम् पुरुषऩ् ताऩ् निऩ्ऱ निलै तॆळिन्दु सॊल्लुगिऱबडिये ऎऩ्ऱु ऱु अन्वयिक्क वेण्डुम्।

सुयावदु, शेषित्वबुत्ति,

रॆऩ्गिऱ ज्ञा नम्। इदऱ्‌कागत् तरादर विवेकम् मेले - इव्वळवाल् भगवत्सङ्कल्पत्तिऩाल् उत्क्रूष्ट जादि पॆऱुगिऱा ऩॆऩ्ऩुम प्रबावम् सॊल्लवागादॆऩ्ऱु निरूपित्तार्। उळ्ळ प्रबावद ताऩ् ऎऩ्ऩ ऎऩ्बार्क्कु अदैत् तॆळिविक्किऱार् इप्भगवत्पररिल् इदि। ‘ATA ऎऩ्ऱ ऐच्वर्य कैवल्य मोक्षार्त्तिगळॆल्लोरुम् भगवत्पररे इम्मूवरुक्कुम् ऐगान्दयम् = ऒरुवरैये उपायमागक् कॊण्डिरुक्कै, देवतान्दरत्तै याच्रयिक्कामै समा नमॆऩ्ऱार् आळवन्दार् कीदार्त्तसङ्ग्रहत्तिल्, अवर्गळिल् उपायमुम् पलमुम् ऎम्ॆ रुमाऩे यॆऩ्ऱिरुप्पवर् वेऱु पलत्तै विरुम्बादवर् परमै कान्दित्वमॆऩ्ऱ पॆरुमैयैप् पॆऱुवर्। अवर्गळ् पक्तर् प्रपन्नर् ऎऩ्ऱु इरुवरावर्। पक्तर् मोक्षम् पॆऱुम् वरै पक्तियै उपायमाग अनुष्टिप्पवर्। अदऱ्‌कङ्गमागवे ऎल्लाक् कर्मङ्गळैयुम् सॆय्गिऱबडि याल् अवर् सॆय्युम् कार्यङ्गळिल् स्वयम्ब्रयो जनत्व पुत्तियिल्लै। प्रारप्तकर्मम् मुडिगिऩ्ऱ वरैयिल् मोक्षम् पॆऱामै यॆऩ्ऱ विळम् पत्तैप् पॊऱामल् प्रपन्नराऩवर् पिऩ्ऩाल् सॆय्युम् सकल कर्मङ्गळैयुम् परमबदत्तिल् मुक्तरैप् पोले शुद्ध कैङ्गयमागवे सॆय्गिऱबडियाल् अन्द अंसत्तिल् मुक्त साम्यमॆऩ्गिऱ प्रबावम् अवर्क्किरुक्किऱदु। वैत् तुक् कॊण्डु ऎऩ्बदऱ्‌कु अन्तर्बूगराय् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। पॊलिसैक्किडु वार्- पॊलिसैयरवदु वट्टि। सॆय्युम् कार्यत्तिऱ्‌कु प्रयोजना न्दरत्तैप् पलमाग अडेक्षिप्पदु वट्टिक्काग मूलदनम् कॊडुप्पारिऩ् अळवागुम् मात्तिरम् = अळवु। इदैच् चॊल्लुम् श्रुतियावदु ‘कुळ्- येथे विहरन्ति सर्वे ये आशीर्षदन्तो ददत्यरा किञ्चित् । पर्यन्तलोकास्तु हद्द से भवन्तिः अना-

४५८

ऎण्णत्तुडऩ् (०५)

कैङ्कर्यत्तुक्कु मोक्षमुम् प्रयोजनमॆऩ्ऱु कोला(रा)तेक्

ईरायिरुक्कुमवर्गळुडैय पुर्गसिवुम् veaाय्गत्तोडु ऒक्कुम्। इम् माऱ्‌ऱु अऱियुम् महर्षिगळ् ऎरिक्कळिले इप् परमैगान्दिगळु टैय माहात्म्यत्तैप् परित्तार्गळ्।

इवऩ् सत्तैप् पऱ्‌ऱ,

‘नारायणैकनिष्ठस्य या या वृत्तिस्तदचनम् । यो यो जल्पः स स जपस्तद् ध्यानं यन्निरीक्षणम् ॥

तत्पादाम्बतुलं तीर्थं तदुच्छिष्टं सुपावनम् । तदुक्तिमात्रं मन्त्राग्रयं तत्स्पृष्टमखिलं शुचि ॥ ऎऩ्गिऱ च्लोकङ्गळ् प्रमाणमेयागिलुम्, इङ्गु ‘aar’

ऎ

faa अरससा’। ऎवर्गळ् पलत्तैक् केट्किऩ्ऱवर्गळाय् यागादि कळैच् चॆय्गिऱार्गळो, अवर्गळ् वट्टिक्कु व्यापारम् सॆय्गिऩ्ऱवर् कळावर्; अवर् अऴिवुळ्ळ लोकत्तिल् मुडिवर्। पलत्तै यपेक्षिक्काद वर्गळ् अऴिवऱ्‌ऱ विजयत्तिऱ्‌कावरॆऩ्ग। पक्तियोग निष्टरुक्कु वेऱु पल त्तिल् अबिलाषै यिराविडिऩुम् मोक्षत्तैक् कुऱित्तुच् चॆय्वदाल् सिऱिदु कुऱैवुण्डु; प्रपन्नरुक्कु प्रपत्तियालेये मोक्षम् चित्तिप्प ताल् कैङ्कर्यमे प्रयोजऩमागुम्। पक्तर् स्वर्णत्तुक्कु समान नम् इवर् षोडसर्ण स्लर्ण समा नमावर्। वर्णमावदु। निऱम्। पॆरुमै (माऱ्‌ऱु) ऎदुवुम् पूर्णमाऩाल् - चन्द्रऩ् षोडसकलऩ्, जीवऩ् षोडस कलऩ् ऎऩ्बदुबोल् इदुवे पदिऩाऱु भागमुमाय् पूर्त्तियाऩाल् कलप्पऱ्‌ऱ मुऴु सुवर्णमामॆऩ्बदऱ्‌काग षोडसवर्णमॆऩ्गिऱदु। इन्द निलै ऎप्पडि प्रबावमागुमॆऩ्ऩिल्-जीवऩ् इरुक्क वेण्डिय स्वरूपत्तै मेऩ्मेल् पॆऱुम् पोदु अदै प्रबावमॆऩ्ऱु एऩ् सॊल्ललागादु। तऩि तीजा:: जऩळिa : १ कच् ar: alagia ऎऩ्ऱ एऱ्‌ऱम् एऩ् प्रबावमागादु। महाबारदादि। सार प्रकाशिगैयिल् पुगा इत्यादि कारुडवाक्यमुम् ळिऩ् पुदिदाग रियाऩ् रिच्रिग: ऎऩ्ऱ पारदमुम्। ए raagaffaze€Ã: । श्वपचोऽपि बुधैः श्लाघ्यो न साऩ्: ’ ऎऩ्ऱ कळिक्कुळ् वस नमुम् ऎर् ऎगरिल्

॥।स = ऎाजऩ aar: ऎऩ्गिऱ स्कान्दवस नमुम्।Ā जाजऩ:॥

araiaar: ऎऩ्ऱ प्रुगुसम्हितावस नमुम् कुऱिक्क प्पॆऱ्‌ऱऩ। इन्द प्रबावत्तै क: fकसा: :ै : रगससags: ar: सारि: रिवाऩा वै ऎऩ्गिऱ वचनमुम् काट्टुम्। इवर्गळिल् प्रपन्नगुक्कुळ्ळ एऱ्‌ऱम् ईत्तिक्कगर् कऩिय’ ऎऩ्ऩप्पट्टदु इन्द प्र पावत्तै ऎऩवाक्यत्तैक् काट्टि अदियागक् कट्टुगिऱार्गळ्। अत्तगैय सम्हितैगळिल् प्रक्षेपम् अदिगमिरुप्पदाल् अवै विच्व सिक्कक् कूडियवै यल्ल; प्रमाणमॆऩ्ऱु कॊण्डालुम् इतर प्रमाणत् तोडु मुरण्बडादबडि अदऱ्‌कुम् पॊरुळ् सॊल्लक्कूडु मागैयाल् अदियाग प्रबाव कल्प्पऩै वेण्डामॆऩ्गिऱार् इवऩ् इदि। प्रमाण मेयागिलु मॆऩ्बदऱ्‌कु सॊऩ्ऩबडियऩ्ऱु ऎऩ्ऱ विडङ्गळिल् अन्वयम्।

श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (N=q=) २५

७५९

ऎऩ्ऱदु कत्तरियैच् चॊऩ्ऩबडि यऩ्ऱु। करित्ताले ‘ga:’ ऎऩ्गिऱ निलैयिले निऩ्ऱालुम् अदु सारिगळमाऩ मामॆऩ्ऱबडि।यi(s)तत् qrqसरियारिय क’ ऎऩ्ऱदुक्कुम् इदुवे तात्पर्यम्। इङ्ङऩल्लादबोदु अरत्तम् वरुम्। ४ ’ ऎऩ्ऱु

पाडमाऩालुम् ऎऩ्ऩस-ऎङ्गळ् पोले ऐासङ्गळाऩ प्रमैगान्दियिऩुडैय = सॆयल्Ü u ऎदॆदुवो, अददु ऎरवु- अन्द नारायणऩुक्कु आरादनमे यागुम्। मेल्वाक्यङ्गळिल् तच्चप्तम् पोले इङ्गुम् तच्चप्तत्तैत् तऩियागप् पिरिक्कलाम्। इरण्डु यच्चप्त त्तिऱ्‌कु ऒरु तच्चप्तम् पोदु मॆऩ्ऱु तर्क्कशास्त्रत्तिल् उदाहरण वाक्यत्तिल् समर्त्तित्तऩर्। ऎऩ्बदऩ् पॊरुळाऩालुम् aतु ऎऩ्ऱ नबुंसगम् अर्च्चनमॆऩ्गिऱ विदेयत्तै प्रधानमाक्कि वन्ददाम्। अवऩ् सॆयलॆल्लाम् भगवतारादन मॆऩ्ऱाल् निषित्तकर्मासरणङ् गूड आराद नमॆऩ्ऱदागुम्, वृत्तियावदु जीवनार्त्तमाऩ सॆयल्। शास्त्र सम्मदमागाद सॆयलैक् कॊण्डाल् अदु अर्च्च नमागादु, अत्तगैय सॆयल् अनेकमाग प्रपन्नऩ् इसैयाऩ् ऎऩ्ऱ कारणत्तिऩाले āI ऎऩ्ऱदु। आग पासल्गारियाऩवऩ् मुक्यवृत्तियैक् कॊण्डु जीविक्कमाट्टामल् आबत्कालङ्गळिल् कीऴ्वर्णच् चॆयलैयुम् जीविगैयागक् कॊळ्ळलामॆऩ्ऱ शास्त्रप्पडि अदैक् कॊण्डाल् अदै शास्त्र पलत्ताले भगवतारा तनमाग अवऩ् सॆय्वाऩॆऩ्बदु मुदल् अगत्तिऩ् पॊरुळ्। स ऎऩ्ऱु ऎऩ्ऩुडैय आरादनम् कारणमागच् चॆय्युम् पाबमुम् धर्ममागु मॆऩ्ऱाऩे टॆऩ्ऩिल् - अदऱ्‌कुम् अनाबत्तिल् पाबमाऩ कीऴ्वर्णव्रु त्तियुम् आबत्तिल् धर्ममागुमॆऩ्ऱेबॊरुळ्। इङ्ङऩल्लादबोदु ऎल्लाच् चॆयलैयुम् पॊरुळागक् कॊण्डाल् ऎळ्सि-कळुम् धर्ममाम्। अप्पोदु ऎरिācai saara नाविरतो

कळुम् विडप्पडु मॆऩ्ऱ अदिप्रसङ्गमुमाम्। तरिसु: ऎऩ्गिऱ पाडत्तिल् जीविगा वृत्ति ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊण्डालुम् अr ऎऩ्गिऱ पाडत्तिल् अदै मट्टुम् सॊल्लवागादे ऎऩ्ऩ, अप्पोदुम् निषित्त नीङ्गलाग मऱ्‌ऱ व्यापारत्तैये कॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्गिऱार् । ऎल्लाम् अर्च्च नमागुमो वॆऩ्ऩिल् - सा तऩै सagan’ ऎऩ्ऱु ऎदऱ्‌कु सात्विग त्यागमुळ्ळदो, अदॆल्लाम् अर्च्चनमागलाम्। ऎम्बॆरुमाऩ् निषेदित्तिरुक्क क्षत्रमाऩ तात्कालिग लत्तिल् नसैयाले ताऩ् सॆय्युम् निषित्त व्यापारत्तै, ‘ऎम्बॆरुमाऩ् तऩक्कागवे ताऩ् सॆय्दु कॊळ्ळुगिऱाऩ्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लवागादागैयाल् निषित्तदिऱ्‌कु सात्तुविग त्यागम् सेरादु। क ऎऩ्बदुम् अदऩालेये निषित्त व्यापार मागादु। अर्थप्राप्तमावदु-ळिस-कऩवु = अदिल्लामल् इरुक्कमुडिया तदाले सॆय्य नेरुम् देहयात्रैक्काऩ लौगिगव्यापारम्, शास्त्र प्राप्तम् - नित्यम् नैमित्तिगमॆऩ्ऱ कर्म। स्पावप्राप्तम्-कण्

इत्यादिवाक्पङ्गळुम्।

व्यापारम्

६)

०

ऩऩित्तुडऩ् - ५

कळ्ळऩ् ऎरिक्कळुंसमर्प्पणीयङ्गळागसमागैयाले (अवैयुम्?) सॆञ्जमॆऩ्ऩलाम्। इदु ङ्गत्तिल् ऎळि पादु। ङ्गु मल्लाद कादु-

ऎळित्पादु। अऴि - वऩसङ्गळिऱे समर्प्टणीयङ्गळाग ऒदप्पट्टदु। इदिऩ् ३qञ्ऩे मऩ’ ऎऩ्गिऱच्लोकत्तुक्कुम् इप्पडि

ऎमिल्लाद विषबत्तिले तात्पर्यम्। इवऱ्‌ऱिल् वागऩङ्गळ् वन्दाल् अळि माऩ कारमाऩ कैङ्कर्यम् (कार्यम्)।

ऎ’ ऎऩ्ऱदुवुम्, ‘पारुष्यमतिवादश्च (मनृतचैव पैशुनं चैव सर्वशः । अर्निबद्धप्रलापश्च वाङ्मयं स्याच्चतुर्विधम् ॥’ ऎऩ्ऱु ऩऩत्तैच् चॊऩ्ऩबडियऩ्ऱु;माग fu-ya-सासलf-a-असिरिऩ्गळोडे अऩaरळयमागवुम्, ऎळिऩिग ऩमागवुम्,कळमासवुम् पण्णुम् रिगारियार्गळैच् चॊल् लुगिऱदु।क कवर् कुळिग’ ऎऩ्ऱु ईराऩ् सॊल्लच् चॆय्देयुम् ‘अऩ याळ’ऎऩ्ऱु विशेषित्तुर्क्कुमागैयाल ऎजि न मूडुवदु तिऱप्पदु पोऩ्ऱवै। प्रायच्चित्तमुम् कैङ्कर्यमागुमॆऩ् किऱार् इवऱ्‌ऱिल् इदि। निक्रहसमनमाऩ ऎऩ्ऱदाल् वेऱु प्रयोजन् द्तिऱ्‌काऩ कार्यम् सॆय्यत् तगादागिलुम् भगवत् प्रीतिक्कागक् कार्यम् सॆय्वदु युक्तमागैयाल् इननैमित्तिगम् इतरगाम्यकर्मङ्गळ् पोलागा तॆऩ्ऱऱिवित्तदाम्। कैङ्कर्य मॆऩ्ऱविडत्तिल् कार्यमॆऩ्ऱुम् पाडम्। कैङ्कर्यमॆऩ्ऱ पाडम् उरैयिल् सम्मदमे जल्बमावदु - ऎऴुसत्ताऩ पेच्चु ऎऩ्ऱु मुदल्व्याक्या नम्। कारम् सुरम् faaē’ ऎऩ्गिऱ मूऩ्ऱु विद सर्च्चैगळिल् इरण्डावदॆऩ्ऱु इरण्डाम् व्याक्या नम्। ऎऩा(मनुस्मृति १२-६।) क्रूरमाऩ टेच्चु, अदिवादम् - इल्लादगै एऱिट्टुप् पॊय्याऩ पेच्चु। करम् - कोट्चॊल्लल्। ३[q:- सम्बन्दमिल्लाद वीण्बेच्चु। अऎऩऎरि सेर्न्दु पडिक्किऩ्ऱवऩ्। शिष्टर् - मऱ्‌ऱुम् ज्ञा ना नुष् टा नमुळ्ळ पॆरियोर्, अरिऩ्गळ् तऩक्कु नऩ्मै विरुम्बिय नल्लोर्; इवर्गळोडुसॆय्युम् सम्बाषणम् जल्बमाम् अदऱ्‌कु मूऩ्ऱु प्रयोजऩम् सॊल्लुगिऱार् ऩ वाद जल्बविदण् डैगळिल् वादमावदु स्वबक्षमो परबक्षमो ऎदु तत्तुवमो अदै सैवदागच् चॆय्युम् सर्च्चै; जल्बमावदु। तऩ् पक्षत्तै स्ताबित्तु जयिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु सॆय्युम् सर्च्चै; विदण्डैयावदु तऩ्बक्षत्तै स्ताबिक्कामल् जयिप्पदऱ्‌कागप् पिऱ पक्षत्तै मट्टुम् तूषिप्पदु इवऱ्‌ ऱिल् ऎसमॆऩ्बदु-शास्त्र सम्मदमाऩदु। मेलिरण्डु सर्च्चैयुम् वॆऱ्‌ऱि क्कागच् चॆय्युम् सण्डै यागैयाल् निषित्तम्। मनुस्मृति ४-७२- ईरई - सडैयिट्टु कर्- कीऴ्क्कूऱिय कदैगै सॆय्यलागादु। अङ्गे ऎरिक्करिऩ् ईऩर् तदिा पिऩ्सरिारिय ऎऩ्ऱु मेल् मूऩ्ऱु पादङ्गळ्। आग इन्द जल्प्पम् Aक निष्टऩुक्कुत् तगुमो वॆऩ्ऩिल् - पॊदुवाग जल्प्पत्तिऱ्‌कु निषेदमिरुन्दालुम्, तेवदै आचार्यऩ् वेदम् -श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (II) २$ ७६१ कळैप्पऱ्‌ऱरिगवागच् चॊल्लुम् सुसररसर्यै ऎऩम् ऎऩ्ऱगागवुमाम् एऩा अरिबिळqz’ ऎऩ्ऱदु त्तैच् चॊऩ्ऩबडि यऩ्ऱु: कॆळियमागप् ऎळिर्क्कुम्बोदु इवऩ्गण्णुक्कु इलक्काऩ पदार् त्तङ्गळ् ऎल्लाम् क ऎ ऎच्:’ ररिगळिऱ्‌पडिये ‘निऱ्‌किऩ्ऱ तॆल्लाम् नॆडुमाल्’ ऎऩ्ऱु aAरुमाय्त् तोऩ्ऱुम् प्रकारत्तैच् चॊऩ्ऩबडि। ‘कळ किजीयु’ ऎऩ्ऱदुवुम् तिल रिसाम् सॊल्लु ऎऩ्ऱ विषयङ्गळै निन्दिक्किऱवर्+ळैत् तऩ् सक्तिक्कुत् तक्कवाऱु निक्रहम् सॆय्यलामॆऩ्ऱिरुप्पदाल्, निन्दिक्किऱ वेदबाह्पर्गळोडु वेदार्त्त स्त्ताबत्तिऱ्‌काग जल्बम् सॆय्यलामागैयाल् अदै इङ्गुम् कॊळ् वदु। तुवागाद पोदु कळि aa fqaa सऩ् ar aalsaa : (पऴिप्पदु केट्कादबडि कादै मूडिक्कॊळ्वदु: वेऱिडमावदु सॆल्वदु) ऎऩ्ब ताम्। विजिरिषुवाग=जयिक्कविरुम्बिऩवऩागि। सकल्। इवऩ् पार्वैयॆल्लाम् भगवत्त्या नमॆऩ्ऱु इदऩ् पॊरुळ्। इदिल् निषित्तवस्तुविऩ् पार्वैयैक् कूट्टक् कूडादॆऩ् किऱार् । निषित्तमागाद पार्वै यॆल्लाम् कॊण्डालुम् वॆळि वस्तुविऩ् पार्वै यॆल्लाम् भगवत्त्या नमागुमो वॆऩ्ऩ, आगुमॆऩ् किऱार् a। नारायणैगनिष्टऩ् ऎन्द वस्तवैक् कण्डालुम् इदऩ् उळ्ळे नारायणऩ् इरुक्किऱाऩॆऩ्ऱ ऎण्णत्तुडऩ् काण् किऱाऩ्। आग६े संस्कारत्ताले नारायणऩैयुम् विषयमाक्किक् कॊण् डिरुप्पदाल् वॆळिवस्तुविऩ् सञ्जमॆल्लाम् नारायणांसत्तिले स्मृति सन्ददियाम् त्या नमागुम्। अामिदि। वि।पु-१।२२ ८७। सॆयुदु ऎ८: काणÅtay ऩ कळ् : सजाar uaisa’ ‘ऎऩक्कु अन्तर्यामि हरि, इङ्गु ऎल्लावऱ्‌ऱिऱ्‌कुम् अन्तर्यामि अवऩे; अवऩिऩ्ऱि कारण मो कार्यमो वेऱिल्लै। इप्पडि ऎवऩुक्कु मऩऩम् (ऎण्णम्) उळदो, अवऩुक्कु मीण्डुम् रागत्वेषम् सुगदुक्क मॆऩ्गिऱ ऎस ङ्गळ् वारा ऎऩ्ऱदाम्। निऱ्‌किऩ्ऱदु, इदु नाऩ्मुगऩ् तिरु ५४। तेवरा यॆऩ्ऱु पाट्टारम्बम्। पल वस्तुक्कळाय् निऱ्‌किऩ्ऱ ऎल्लावऱ्‌ऱिऱ्‌कुम् अन्तर्यामियावाऩ् नॆडुमालॆऩ्ऱबडि। निषित्तमाऩ नाट्यादिगळुडैय तवमुम् इप्पडि अन्तर्यामियिऩ् स्मरणत्तोडु कलन्दाल् अदैयुम् कॊण्डालॆऩ्ऩवॆऩिल्, ऎम्बॆरुमाऩै मऱन्दु नाट्यादिगळिल् पोच्य मॆऩ्गिऱ पुत्तियुडऩ् सऩ्म् नेर्न्दाल् अदैये सेर्क्कवेण्डावॆऩ् किऱोम्। इन्द मुदल्च्लोकम् एकान्तियिऩुडैय करणत्रयव्यापारम् ऎदुवुम् अवऩुक्कु नऩ्मैक्काऩ अर्च्चन।ज-।त्या न रूपमागिऱदॆऩ्ऱदु; मेल्च्लोकम् अवऩुक्कु सम्बन्दप्पट्टवै यॆल्लाम् पिऱरुडैय नऩ्मैक्कागुमॆऩ्गिऱदु। । अवऩुडैय तिरुवडि पट्टाल् अशुद्धजलमॆल्लाम् शुद्ध र ९६ ७६२ । ऎण्णत्तुडऩ् ३५, किऱदु। रागम् ऎऩ्मागच् चॊऩ्ऩ विषयत्तिल्गण्डा यिऱ्‌ऱागिल्, अदु ऎरिऩ् मॆऩ्ऱबडि अल्लदु ऩुडैय रसत्तिले एकमागप् पट्ट सारिऩऩगरिक्कळुम् अऴुगमाऩ सप्पॆऩ्ऱ पडियऩ्ऱु पादतीर्थ ‘तदुच्छिष्टं सुरावनम्’ ऎऩ्ऱदुवुम् gागरिगणङ्गळिले एरामाग समऩत्तुक्कु इक् एकामडियागप् पावनत्वातिशय ं जलमागुमॆऩ्बदल्ल; आऩाल् ऎल्ला प्राह् मणरुडैय मुम् ताऩमाग विरुक्क, इवऩुक्कॆऩ्ऩ विशेषमॆऩ्ऩिल्- मऱ्‌ऱ ब्राह्म णऩैविड इवऩुक्कु कुणादिक्यमिरुप्पदाल् इवऩदु तिरुवडिदीर्दत् तिऱ्‌कु कुणादिक्यम्। इदु इङ्गे ऎदक्, ऐ, अळ्, अरिऎक् ऎऩ्गिऱ विशेष णङ्गळाल् तॆरिगिऱदु। इदैद तात्पर्य चन्द्रिगैयिलुम् काण्ग। निर्माल्यमावदु-देवतान्दरत्तिऱ्‌कु अर्प्पणम् सॆय्यप्पट्ट वस्तु। g[रम् = अवऩ् पुचित्तदु पोग मिगुन्ददु। रसप्तत्तिऱ्‌कु अव ऩुडैय पोजनबात्रत्तिल् मिगुदियाऩ तॆऩ्गिऱ पॊरुळ् प्रसिद्ध मागुम्। अवऩुक्कु अर्प्पित्तदु पोग कळत्तिल् मिगुदियाऩदॆऩ्गिऱ पॊरुळुम् कॊळ्ळलाम्। इरण्डावदु पॊरुळिल् सर्च्चै यिल्लै यॆऩ्ऩप् पोगिऱार्। मुदऱ्‌पॊरुळाऩाल् aa ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट नारायण निष्टऩ्। आचार्यऩाग विरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु इङ्गे सॊल्लप् पडुगिऱदु।अऩ्ऱु मेले वाक्य मॆडुक्कप्पोगिऱार्। गुरु नीङ्गलाग मऱ्‌ऱ उच्चिष्टत्तै उण्डाल् प्रायच्चित्तम् विधित्तिरुप्पदे अदऱ्‌कुक् कारणम्। इन्द रग ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु रि ताऩ् इदऩ १ स रिच्: अदऩ् तऩ् ससळऩ् ऎत्’ ऎऩ्ऱबडि उबनयन अत् याब न-कर्मा नुष्टा न सिक्षण। वेदान्दार्त्त ऎवुरङ्गळॆल्लाम् सॆय्द वऩे आचार्यऩ् ऎऩ्ऱ अर्थत्तैक् कॊळ्वदु। अवरुडैयदे पोजन पात्र शेषम् कॊळ्ळत्तक्कदु। मऱ्‌ऱवरुडैयदल्ल ऎऩ्ऱुम्। पिता, ज्येष्ट प्रादा। स्त्रीयिऩ्बदि ऎऩ्ऱवरिऩ् उच्चिष्टमुम् कॊळ्ळला मॆऩ्ऱुम् तात्पर्य चन्द्रिगैयिल् यस उळ्ळदु। इदऩ् मेल् जोऩ् माऩ मो वित्योपदेशम् वेदमूलमागच् चॆय्गिऩ् ऱवरुम् आचार्य रॆऩ्बदैयुम् कत्ताल् स्वीकरिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱार् अङ्गु। इङ्गु सार प्रकाशिगैयिल् ‘atsetईqi arara sai। रग सऩि gqraa४ एर्: ऎऩ gfisi सग gafai:’ ऎऩ्ऱ वचन् मुळ्ळदु। सारसङ्ग्रहत्तिल् सक्कै कसिऩ अgai क: १’ ऎऩ्ऱ श्रीसूक्तियै युदाहरित्तु C समर्प्पणम् सॆय्दवऩ् आचार्यऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इन्द उच्चिष्टङ्गळॆल्लाम् कजमाऩालुम् सत् gqraaमॆऩ्गिऱ प्रकृतवाक्यत्तिल् कॊळ्ळवेण्डियदै यरुळिच्चॆय्गिऱार् तागारवुसरि एकरम् पोले पित्रादिगळिऩ् उच्चिष्टमुम् कॊण्डदाल् उच्चिष्टदो षमिल्लैयॆऩ्बदुमट्टुमा, अवै परिशुद्धियैय्ळिक्कुमॆऩ्बदुमा ऎऩ्बदै श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् () ९३ ७६३ सॊऩ्ऩबडि। मऱ्‌ऱुम् वऩaरिवुगळुक्कु ईऩ्गईरमुण्डाऩाल् अरऩारिऩ् कळुक्कुम् अवर्गळुडैय सरिरम् कामॆऩ्ऱबडि यऩ्ऱु। ऎऩ्ऱु ‘निर्माल्यं भक्षयित्वैवमुच्छिष्टमगुरोरपि । मासं पयोव्रतो भूत्वा जपन् अष्टाक्षरं सदा ॥ ब्रह्मकूचं ततः पीत्वा पूतो भवति अरवुरऩुक्कु कारम् सॊल्लुगिऱ Agaraसत्तै अरासरत्तिले आळवन्दार् त्तरुळिऩार्। ‘पोऩगञ् जॆय्द सेडम् तरुवरेल् पुऩिदमऩ्ऱे ऎऩ्ऱदुवुम् यूगळरमामित्तऩै। पॊदुवाऩालुम् पर आगैयाले ताले कारिङ्गळुमाय् कागगर्गळुमाय् इरुन्दार्गळेयागिलुम् ताङ्गळ् अमुदु सॆय्द सेडम् तरुवरागिल् पुऩिदमामॆऩ्ऱदित्तऩै। वचनत्तैक्कॊण्डु निर्णयिक्क वेण्डुम्। उबनय नम् मुदऱ्‌कॊण्डु ऎल्लाम् अरुळिऩ आचार्यऩिऩ् उच्चिष्टम् पाव नमॆऩ्ऱु ऎङ्गे तॆरिगिऱ तॆऩ्ऩ, अदऱ्‌काग पुनरुबनयन प्रगरणत्तै यॆडुत्तदु, इदऩ् विवर णम् सारप्रकाशिगैयिल्। ऩाग -ऩसरिक्कळिल् पुनरुनयन विधि यैच् चॊल्लि ऩिग; aa: a fa ऎऩ्ऱु कुरूच्चिष्टम् परि शुद्धियैत् तरुमॆऩ्ऱ तॆऩ्ऱार्।समयम् =कॊळ्गै। इप्पडि परिशुद्धियैच् चॆय्यक्कूडुमदाग वेऱ्‌पट्ट उच्चिष्टम् यारुडैयदो अन्द गुरु नारा मणमात्र निष्ट्टऩागामलिरुन्दालुम् परिशुद्धि युण्डु। परमैगान्दियाऩ पोदु अदिग परिशुद्धि यॆऩ्ऱु प्रकृतत्तिल् सॊल्लप्पडुगिऱदु। ‘सऩ्a:’ ऒरुमाद कालम् पाल् मट्टुम् परुगुगिऩ् ऱवऩाय्; पोऩगम् इदि तिरुमालै४१- वाऩुळार् अऱियलागा ऎऩ्ऱ पासुरत्तिऩ् ईडैयडि। इप् पाट्टु कीदै १७।१०। ऎ ऎऩ्ऱविडत्तिल् तात्पर्य चन्द्रिगैयिल् संस्कृतच्लोकमाग अनुवदिक्कप्पट्टदु। भगवाऩैत् तिरुनामङ् गॊण्डु अऩुबविप्पवर् मुक्य जीविगावृत्तियऩ्ऱि ईऩमाऩ वृत्तियिलिरुप्पवराऩालुम् पिऱरुक्कुम् ऊन् वृत्तियैये सॆय्विक्किऩ्ऱ वराऩालुम् अन्द वृत्ति मूलमागत् ताम् पुचित्त शेषत्तैत् तरुवरागिल् अदु परिशुद्धियळिक्कुमॆऩ्ऱु पासुरत्तिऩ् पॊरुळ्, पुऩिदमऩ्ऱे ऎऩ्बदऱ्‌कु टरिशुद्धिगरमागिऱदऩ्ऱो ऎऩ्ऱ पॊरुळ् तात्पर्य चन्द्रिगाच्लोकत्तिविरुन्दु तॆरिगिऱदु। अऩ्ऱे- अप्पॊऴुदे परिशुद्धिगरम् ऎऩ्ऱुम् उरैप्पर्। अदिलुम् च्लोक विरोद मिल्लै, इप्पाट्टिल् सर्वबागवद उच्चिष्टमुम् कॊळ्ळप्पट्टदे यॆऩ्ऱु आक्षेपम्। इङ्गे ऊनवृत्तियायिरुप्पवर् ऊनगारगरायिरुप् पवर् ऎऩ्ऱदुम् अप्पडिप्पट्ट आचार्यरैये ; मऱ्‌ऱवरुडैय उच्चिष्टत् तिऱ्‌कु दोषमुण्डादलिऩ् ऎऩ्ऱु मुदल् निर्वाहम्, इङ्गे भागवदर्गळ् इल्लत्तिल् ताङ्गळ् पुचित्तबिऱगु सिलर् पुसिक्कवन्दाल् अवर्गळुक्कुत् ताङ्गळ् पुचित्तशेषमाय्प् भागबात्रत्ति लिरुप्पदैत् तरलागादॆऩ्ऱु अञ्जि वेऱु अऩ्ऩंसॆय्दु अळिप्पार्। अव्वाऱिऩ्ऱि शेषत्तैये मऩंवन्दु तरुवरागिल् अदु नमक्कुप् परिशुद्धि तरुमॆऩ्ऱुबॊरुळ्गॊळ्ळु वदाऩाल् गुरुवैप्पोल् मऱ्‌ऱ भागवदरैयुम् कॊळ्ळलाम्। पाट्टिल् ७०४ इदिल् ऎऩवुम् ‘अ: सत्तुडऩ् (३) परिबुगळिल् न्या यत्ताले igलामाऩाल् विरोदमिल्लै। ३[ताऩुम् जूऩरि कळिले सकलरमाय्प् ऎगाळमाऩदिलुम् एकम्। ‘परित्यजेदर्थकामौ यौ स्यातां धर्मवर्जितौ । धर्मं चाप्यसुखोदर्क लोकसंरुष्टमेव च ॥ ऎऩ्ऱु र्गळ् राज् पण्णिऩार्गळ्। ताङ्गळुम् Raa’ ऎऩ्ऱदु इवऩ् तञ्जमाग तिरुमन्त्रम्बोले आगरित्तु अवुक्कवेणुमॆऩ्ऱबडि अल्लदु, इवऩ् सॊल्लुम् ऎङ्गळ् ऎदिाङ् ळॆऩ्ऱबडियऩ्ऱु। सॊल्लु ४ शेषसप्तम् भागबात्रत्तिलुळ्ळदैयुम् सॊल्लुमॆऩ्बदै उदाहरण पूर्वमुम् अऱिविक्किऱार् इदिल् इदि। ‘ऎवु: ’ ऎऩ्ऱु च्रात्त त्तिल् निमन्त्रणम् सॆय्यप्पट्ट ब्राह्मणर्गळ् पुचित्तबिऱगु च्रात्त कर्त्ता तॆरिय विरुम्बिक्केट्पदु- समैयलऱैयिल् पाण्ड त्तिल् मीगुन्दिरुप् पदै ऎऩ्ऩ सॆय्वदॆऩ्ऱु। अवर्गळुडैय मऱुमाऱ्‌ऱम् ‘ऎēeg YÜA’ ऎऩ्ऱु; इष्टर्गळुडऩ् सेर्न्दु उण्बीराग ऎऩ्ऱबडि। शेषसप्तमुळ्ळ विडत्तिल् अप् पॊरुळाऩालुम् प्रक्रुगददिल् उच्चिष्ट सप्तत्तिऱ्‌कु UIOत् तिलिरुप्पदु पॊरुळागुमो ऎऩ्ऩ, इदऱ्‌कुम् अव्वाऱु प्रयोगमिरुक्किऱ तॆऩ्गिऱार् eff इदऱ्‌कुद तात्पर्यचन्द्रिगैयिल् वेदवाक्यम् ऎडुक्कप्पट्टुळ्ळदु ‘fala: ऒगॆ ऩ् : ऎसच् अळवु ३ ag:ar tasaलि। ऎऩ्ऱविडत्तिल् उच्चेषण सप्तमुळदे। इप्पडि पावनमाग प्रमाणचित्तमाऩ उच्चिष्टम् उच्चिष्टम् परमैगान्दि यिऩुडैयदाऩाल् अदिग परिशुद्धिगरमॆऩ्ऱु विशेषविधियिल् तात्पर्यम् सॊल्लप्पट्टदु। अप्पडि सङ्गोसप्पडुत्तामल् इन्द वाक्यत्तिऱ्‌के सर्वबागवद सर्वविद उच्चिष्टमुम् सम् पूर्ण शुद्धिगरमॆऩ्ऱे पॊरु ळागक् कॊळ्वदु तगादॆऩ्गिऱार् परित्यादियाल्। ‘धर्मसम्बन्दमिल्लामल् केवल अर्थमुम् केवलगाममुमाऩदै विडवेण्डुम्। लोकसम्मदियिल् लाग धर्मत्तैयुम् तुक्कत्तैये पिऩ्ऩे यळिक्कुमॆऩ्ऱु विडुवदाम्’ ऎऩ्ऱु मनुस्मृतियिल् ४। १७६। सॊल्लियिरुप्पदाल्, इदु ताऩ् शास्त्रार्त्त मॆऩ्ऱु निच्चयमिरुन्दालुम् लोकसम्मदि यिरादबोदु विडवेण्डु मॆऩ्ऱु तॆरिवदाल् लोकविरोदमिरादबडि निर्वहिक्कक्कूडिय वाक्य त्तिल् विरुत्तमाऩ अर्थत्तै स्त्ताबिप् तु तगादॆऩ्ऱु करुत्तु। आगै याल् विवादास्पदमाऩ उच्चिष्ट पो जनत्तै इदैक् कॊण्डु स्त्ता पिक्कलागादॆऩ्ऱदाम्। कॆळळिगगबॆदत्तिऱ्‌कु ऎल्लामॆऩ्ऱु पॊरुळ्। एकानदियिऩ्सॊल् लॆल्लाम् मन्त्र च्रेष्टमागु ;तिरुमन्त्रम् पोल् आदरिक्कप्पडुम्। इङ्गुच् चॊल्लॆल्लाम् ऎऩ्बदऱ्‌कु रक्षैयाग उपदेशिक्कप्पडुम् वाक्यम् ऎन्द पाषैयायिरुन्दालुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। तञ्जमॆऩ्बदऱ्‌कु रक्षै ऎऩ्बदु पॊरुळ्। लौगिगगार्यत्तिऱ्‌काऩ व्यवहारङ्गळुम् मन्त्रङ्गळ्बोलागु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎण) २> ७६५ मविडु सुरुदियाम्" ऎऩ्ऱदुक्कुम् इप्पडि fraष्माऩ वाक्यमे विषयम् ‘तत्स्पृष्ट पखिलं एरि’ ऎऩ्ऱदु रत्तिल् सAEAवुम्बोलवुम्, सङ्गत्तिल् वुम्बोलवुम्, तिरुप्रिज्यिल् सा पोलवुम् मऱ्‌ऱुम् स्पर्शम् विहितमाऩ इडङ्गळिले इवऩुडैय स्टर्सम् पॆऱ्‌ऱदागिल् सारमाऩवैयॆल्लाम् पुरिएसमामॆऩ्ऱ पडि अल्लदु ई मॆऩ्बदिल्लै। ज्ञानसारक्रन्दत्तिल् अविडु ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् परिहास वार्त्तैयुम् वेत्तिऱ्‌कु सममॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुक्किऱदे यॆऩ्ऩिल् अदुवुम्, परिहासोक्तियाऩालुम् केट्पवऩुडैय हितत्तिऱ्‌कागच् चॊल्लप्पट्टिरुन्दाल् अदै विच्वासत्तोडु केट्पवऩ् आदरित्ताल् पलऩुण् डॆऩ्ऱदाम्। अगच् ऎऩ्ऱ अरवुबदत्तिऩाले पॊदुवागप् टॆरियोर् सॊल् ऎदुवुम् मन्त्रमागलाम्; नारायणैगनिष्टऩ् सॊऩ्ऩाल् सिऱन्द मन्त्रमागु मॆऩ्ऱबडि। आतुरेति। सॆरर् - अवऩाल् तॊडप्पट्टदु। अळिऎऩ् ए- कुऱैविरादबडि पूर्ण माग शुद्धमागुम्। तॊडुगिऱवऩ् नारायणै सनिष्टऩागिल् एरिबूर्त्ति। शुद्धिक्काग स्पर्शम् ऎङ्गे विधिक्कप्पट्टिरुक्किऱदो अङ्गे इवऩ्स्टर् सत्ताल् विशेषशुद्धि यॆऩ्ऱबडि। स्पर्शविधिक्कुप् पल उदाहरणङ्गळ् काट्टुगिऱार् अgta। स्नानम् पण्णवागा तवऩुक्कु स्नानत्तिऩाल् वरुम् शुद्धियै युण्डुबण्णुवदऱ्‌कु वेऱॊरुवऩ् स्नानम् सॆय्वदुम् इवऩैत् तॊडुवदुमागप् पत्तु आवरुत्ति सॆय्दाल् इवऩ् शुद्धऩायि टुवाऩॆऩ्गिऱदु। ‘ASसाङ् गवगऩ् जाtt: । ERatEFT सऩ ततः शुध्येत् ल आतुरः ॥’। ‘आतुरा चेत् ऋतुमती सुतिका वा तथाविधा । स्पृष्ट्वा तां अपरा करिक्ऩग ऎऩ्ऱु। रजस्वलैयो प्रसवित्तवळो इवर्गळ् विषयत्तिल् मुप्पत्तिरण्डु तरम् तॊट्टु स्नानत्तैच् चॊल्लिऱ्‌ऱु। रजस्वलै ज्वरत्तुडऩिरुन्दाल् पत्तुबऩ्ऩिरण्डावृत्ति पोदु मॆऩ् ऱदु। इत्तगैय विडङ्गळिल् तॊडुगिऱ व्यक्ति नारायणैग निष्टैया ऩाल् अदिग पलऩ्। । पाञ्जरात्र तीक्षैयिल् मन्त्रम् उपदेशिक्कुम् आचार्यऩ् शिष्यऩुडैय शरीरत्तैत् तऩ् कैयिऩाल् तडव विधित्तदु अदऱ्‌कु विष्णुहस्तप्रधानमॆऩ्ऱु पॆयर्। अव्वाचार्यऩ् परमै कान्दियायिरुन्दाल् विशेषम्। “कá aalaa uraa za : संस्पृशेत् गावं मन्नवित् भावयेत यत् र rf :राम् ‘ऎऩ्ऱदे। तिरुप्रदिष्टैयिल् इदि। अर्च्चामूर्त्ति प्रदिष्टैयिल् ऎगरिऎai संस्कारङ्गळ्सॊल्लप्पट्ट वै क्रमप्पडि नडन्दालुम् नऩ्ऱाग नडत्तप्पडविल्लै टॆऩ्ऱु तोऩ्ऱि ऩालुम् महाबागवदरॊरुवरै मूर्त्तियैत् तॊडुम्बडि प्रार्त्तिक्क वेण्डुम्; अदु पूर्णप्रदिष्टै ; अरिऎगक् करि कत्त: १ महाभागबतस्पर्श एकं वा ॥’ सॆव् एक् ळ कऩ्ग कुळ्: !!’ ऎऩ्ऱदे। उत्तरसारास्वादिनि अरुळिच्चॆय्द तिरुक्कुडन्दैदेशिगऩिऩ् स्पर्शत्तै आऱावामुग आऴ् वाऩुक्कु ऒरु समयम् प्रदिष्टागालत्तिल् भागवदर्गळ् प्रार्त्तित्तु १६० तुडऩ् (२३, खादेत्तु’, ‘कालिङ्गोदुम्बराला बुबिम्बानि परिवर्जयेत् । धान्यश्नतस्तु सततं नित्यं दूरतरो हरिः ॥ वृन्ताक कतका लिङ्ग बिल्बो दुम्बरभिस्सटाः । यो भक्षयति सम्मोहात् तस्य दूरतरो हरिः ॥ कालिङ्गी क्षुद्रवार्ताकं दग्धान्नं मौसलीं तथा । तुम्ब काफलमश्नीयात् तस्य दूरतरो हरिः ॥ योऽत्ति वार्ताककालिङ्गमसूर बिसकान्यपि । अन्त (न्त्य) काले जगन्नाथं गोविन्दं न स्मरिष्यति ॥’, ‘तुम्बं कोशातकं चैव पलाण्डुं ग्रञ्जनं तथा । छत्नाकं विवराहं च भुक्त्वा चान्द्रायणं चरेत् ॥” ‘नाळिकाचणछत्राककुसुम्भालाबु विड्भवान् । कुम्भीकञ्चुकवृन्त (ककोविदारांश्च वर्जयेत् ॥ क्षीरं लवणसम्मिश्रमुच्छिष्टेऽपि च यद् घृतम् । पानं रजकतीर्थे च सुरापानसमं विदुः ॥’, ‘आरनाळं न सेवेत कदाचिद्भगवत्परः । सुराकल्पं हि तद् ज्ञेयं तस्माद् यत्नेन वर्जयेत् ॥’, नडत्तिक् कॊण्डार्गळॆऩ्बदु प्रसिद्धम्। इप्पडि विशेष विषयमागच् चॊल्लामल् भागवदऩ् ऎदैत् तॊट्टालुम् अदु शास्त्रसम्मदमाऩ उयर्न्द वस्तु पोल् पोजनादिगळुक्कु आगुमॆऩ्ऱु कॊण्डु सर्वव्यव स्त्तैयैयुम् मीऱिसिला नडप्पदु ऎबऎरुमत्तुल्यमागुमॆऩ्बदै निरूपिक्कुम् व्याजमाय् आहारत्तिल् निषित्तमाऩवऱ्‌ऱैयॆल्लाम् उपदेशिक्किऱार् येसु अai १६१-९७। अत्तिक्कायै युण्बदागादु। करीक्कर्। करिक्कम् - कुम्मट्टि। अ३१g-सुरैक्काय्। fऎम्-कोवै इवैगळै विडवेण्डुम्। इवऱ्‌ऱै ऎप्पोदु मुण्बवऩुक्कु ऎऩ्ऱुमे भगवाऩ् वॆगुदूरत्ति लिरुप्पाऩ्। एाक्-वॆण्गत्तिरि; का -तेत्ताङ्गॊट्टै

• कान्दल्, इवऱ्‌ऱै आस्त्तैयोडु उण्बवऩुक्कुम् भगवाऩ् वॆगुदूरत्तिल्। ऐसरिगळ्: सिऱ्‌ऱवरै; जुाळल् - कान्दल्- निलैप् पऩै; रिञा-सुरैक्काय्, ईसर् - कऩ्ऱु पोट्टुप् पत्तु नाळागाद पसुविऩ्बालैत् तोय्क्क उण्डाऩ वस्तु। fऎत् तामरैक्किऴङ्गु। इवऱ्‌ऱै युण्बवऩुक्कु मरणगालत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् निऩैवु वारादु। ससि। पा आसिव। ११२ -४४, ऎऎम् सुरैक्काय्, (वेलङ्गाय्)कळ् - पीर्क्कु, पलाण्डु- पुऩ - ईरुळ्ळि, ऎर्- वॆळ्ळुळ्ळि, कळक् - नाय्क्कुडै। fusaigu ऊर् पऩ्ऱिक्किऴङ्गु; इवऱ्‌ऱैप् पुचित्ताल्, सान्द्रायणव्रदम् अनुष्टिक्क वेण्डुम्। ऎरिक्किऎ - तेङ्गाय्मुळै, ए°विशेष मॆऩ्ऱुम् कूऱुवर्। ऎळ् - सणैप्पुक्कीरै, कुञर्- कुसुम्बै काच् - विष्टैयिलुण्डाऩदु तूळि - कूऴ्: तक् - कुण्डु सुरैक्काय्। काम् - कॊऱ्‌ऱैक्कीरै काण पऩ्ऩिर् - उप्पोडु कलन्द पाल्।३३साप्पिडुम् पोदु पात्रत्तिल् वार्त्त एर्-नॆय्युम् इदैयुम् विडवेण्डुम्; साप्पिडत् तॊडङ्गुवदऱ्‌कुमुऩ्ऩे नॆय्वार्त्तिरुन्दाल् पिऱगु वार्प्पदिल् दोषमिल्लै यॆऩ्बर्।ऎऩ् वण्णाऩ् तुऱैयिल् जलबानत्तै कळ्गुडिक्कु समानमाग अऱिगिऱार्गळ्। अवुञ् - जाण्डिल्य स्मृति २ ५१। भगवाऩिडत्तिल् पऱ्‌ऱुडैयवऩ् ऒरुबो तुम् काडियैक् कॊळ्ळलागादु अदु कळ्ळुक्कु समानमाग अऱियत्तक्कदु। ऎळिदिल् पॆऱुम् वऴक्कत्ति लिरुप्पदाल् प्रयत्नप्पट्टावदुविडवेण्डुम्।

श्रीमऱ्‌ऱदिैरवरम् (ण) २५। ९६७ ‘प्रमातादपि कीलालं यः स्पृशेद् वैष्णवो नरः । उपचारशतेनापि न क्षमामि वसुन्धरे ॥”, ‘एकादश्यां सुरश्रेष्ठ यो भुङ्क्ते द्विजजन्मवान् । प्रतिग्रासमयं भुङ्क्ते किल्बिषं श्वानविट्समम् ॥ एकादश्यां तु यो भुङ्क्ते शक्तस्सन्निरुपद्रवः । सुरापानसमं पापं भवेत् तस्य न संशयः ॥ मद्यपानात् सुरश्रेष्ठ पातैव नरकं व्रजेत् । एकादश्यन्नकामस्तु पितृभिस्सह मज्जति ॥’ अन्नदोषात् अशमनात् नानाविषयदर्शनात् । देहशौचादिविरहात् समलं जायते मनः ॥’ सरिáaa faia’ तऩरिगळाले ऎसमाऩवै यॆल्लाम् इवऩ् तॊट्टवाऱे एामामॆऩ्ऱबडियऩ्ऱु। इप्पडिसऩ् पण्णादबोदु anङ्गळाऩ पुरिगाङ्गळाऩ ऎळअङ् गळोडुम् rळत्तोडुम् trऩिवुक्कैयाले अाय्विडुम्। ा परमैगान्दिबक्कलिलुम् इच्ऱुरिराम् कुलैयादॆऩ्ऩुमिडम् RIC इदि।वराहबुराणम्,ऎन्द वैष्णवऩ्रक्तत्तैत् तॊडुगिऱाऩो, कवऩमिल्लामल् तॊट्टाऱ्‌कूड, पूदेविये ! नूऱु उबसारङ्गळ् सॆय्दा लुम् पॊऱुक्कमाट्टेऩ् ऎऩ्ऱाऩ् भगवाऩ्। काणमिदि सात्वदसम् हितै, इरुविदबिऱवियुऱ्‌ऱवऩ्ऎवऩ् एकादसियिल् पुसिक्किऱाऩो अवऩ्गबळम् नाय् विष्टैक्कु सममाम्; कबळन्दोऱुम् पाबत्तै युण्गिऱाऩ्। रásaर्- ऎवऩ् उबवासत्तिऱ्‌कु सक्तियिरुन्दु पिऩ्ऩे उबत्रवमुमिरामलिरुक्क वावाऩ्, अवऩ् एकादसियिलुण्गिऱाऩागिल् कळ्गुडियिल् पोल् पाबम् पॆऱु वाऩ्। कळ्गुडियाल् कुडित्तवऩे नरगम् पुगुवाऩ्; एकादसियिल् अन्नम् उण्गिऱवऩ् पितृक्कळोडु नरगत्तिल् वीऴ्वाऩ्। अन्नेति श्रीरङ्ग माहात्म्यम्, ४७-१० पुसिक्कुम् अऩ्ऩत्तिल् दोषमिरुप्पदालुम् सान्दियिल् लामैयालुम् पल विषयङ्गळैक् काण्बदालुम् देहशुद्धि मुदलाऩवै यिरामैयालुम् मऩम् अऴुक्कुळ्ळदागिऱदु। अगऩ मनुस्मृति ५-३। ‘अनभ्यासेन वेदानां आचारस्य च वर्जनात् ’ ऎऩ्ऱु पूर्वार्त्तम्, वेदत्तै आवृत्ति सॆय्यामैयालुम् आचारमिल्लामैयालुम् सोम्बलालुम् अन्दत्तिल् दोषत्तालुम् यमऩ् अन्दणर्गळै अऴिक्क विरुम्बुगिऱाऩ्। इत्तगैय वाक्यङ्गळाल् ऎदु ऎदु निषित्तमो अदुवॆल्लाम् नारा यण निष्टऩ् तॊट्टदालेये परिशुद्धिक्कु इडमायिडुवदाल् दोषमे यिल्लै यॆऩ्ऱु सिलर् अगियाग प्रबावत्तैच् चॊल्ललागादु। आगै याल् ऎन्द स्पर्शम् शुद्धिक्काग विधिक्कप्पट्टिरुक्किऱदो, अदु इवऩ तागिल् सिऱप्पुळ्ळदॆऩ्ऱे पॊरुळ् कॊळ्वदु। इप्पडि ऒव्वॊरु वाक्यत्तिऱ्‌कुम् विषयाऩम् सॆय्दु व्याक्या नम् सॆय्यामऱ्‌ पोऩाल् शास्त्र विरोदमुम् शिष्टानुष्टान विरोदमुमाम्। इऩि अन्द शास्त्रङ्गळ् अप्रपन्न विषयम्। प्रपन्न विषयत्तिले रिरिऎऩ्ऱु धर्म स्वरूपत्यागमे विधिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु। धर्मत्तैप् पोल् अधर्मत्तैयुम् इदियादि प्रमाणङ् गळुम् कूऱुगिऩ्ऱऩ इत्यादियै विस्तरेण परिहरिक्किऱार् महाप्रबा ७६८ ऎऩिऩत्तुडऩ् २५ ईवरिगळ् आळवन्दार् ऎम्बॆरुमाऩारुळ्ळिट्ट परमाचार्यर्गळुडैय aaळियाऩ अनुष्टाऩङ्गळैक् केट्टुत् तॆळिन्दुगॊळ्वदु। सॆगळाऩङ्गळिऱ्‌ सॊल्लुगिऱ नियमङ्गळै ऎगरुम् तळिगळुम् af याले विडुगिऱविडम् ामॆऩ्ऩुमिडत्तै ‘नियतस्य तु सन्यासः कर्मणो नोपपद्यते । मोहात् तस्य परित्यागस्तामसः परिकीर्तितः ॥ ऎऩ्गिऱ सलोकत्ताले अरुळिच्चॆय्दाऩ्। कळरिगळुक्कु अलैन्दु कळैप् पऱ्‌ऱुवारैप्पोले J :ऎरर्गळाऩ मक्कळुक्कुच् चोम्बि विडुगिऱविडम् TIऩामॆऩ्ऩु मिडत्तै ‘दुःखमित्येव यः कर्म कायक्लेशभयात् त्यजेत् । स कृत्वा राजसें त्यागं नैव त्यागफलं लभेत् ॥’ ऎऩ्ऱु अरुळिच् चॆय्दाऩ्। तऩ् करमागत् तविरवेण्डुमवै तविर्न्दु, सॆय्यवेण्डुमवै सॆय्युमिडत्तिल् नाऩ् सॆय् किऱेऩॆऩ्ऱुम्,ऎऩक्कु इक् करीम् मॆऩ्ऱुम्, ऎऩक्कु इऩ्ऩ ङग त्तुक्कु इदुदाऩे ऩामॆऩ्ऱुम् पिऱक्कुम् निऩैवै माऱ्‌ऱि, सर्वेच्वरऩ् सॆय्विक्क अवऩुक्कुच् चेषमाऩ कैङ्कर्यत्तै अवऩुगप्पे प्रयो जनमाग ऎत्तु अनुष्टिक्कै ऎरिागऩूामॆऩ्ऩुमिडत्तै ‘कार्यमित्येव यत्कर्म नियतं क्रियतेऽर्जुन । सङ्गं त्यक्त्वा फलञ्चैव स त्यागः सात्त्विको मतः ॥ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दाऩ्। इप् पारिगारमाग सूरिऴक्किऱविडत्तिले वेत्यादियाल्।नादमुन्यादिगळ् परिagसरिगळैच् चॆय्ददु प्रपत्तिसॆय्द तऱ्‌कुमुऩ्ऩमे; पिऱगल्ल ऎऩ्बदैप् परिहरिक्क अन्तिम तिवसावदियाग ऎऩ्ऱार्।ऎरि ऎऩ्बदऱ्‌कु सर्वधर्म’ स्वरूपत्यागम् पॊरु ळॆऩ्बदु ऎप्पोदुमिल्लै। यॆऩ्बदै कीदैयिल् कूऱिय त्याग प्रकारङ् गळै ऎडुत्तुक् कूऱि विळक्कुगिऱार् aaa। f कीदै १८-७। नित्य faqazifa, नैमित्तिग धर्मङ्गळुक्कुम् त्यागम् युक्तमॆऩ्ऱु विट्टाल् शास्त्रार्त्त तमऱियामैयाल् अदु तामस त्यागमागुम्। सिलर् धर्मम् सॆय्यवेण्डियदु ताऩ्; आऩालुम् प्रयासै यदिगमाग विरुप्पदाल् विडुगिऱोम्; सास्त् रार्त्त ज्ञा नमिरामैयालल्ल ऎऩ्बर्। अदु राजस त्यागमॆऩ्बाराय् अदऱ्‌कु ओर् उदाहरण मरुळिच्चॆय्गिऱार् । क्रुहस्तऩायिरुन्दाल् कुटुम्बबरणम् सॆय्यवेण्डियिरुक्किऱदॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् विरक्ति यिरामल् सन्यासम् सॆय्दुगॊण्डाल् अदुवे राजस त्यागमागिऱ पोदु क्रुहस्तऩायिरुन्दु अदै विट्टाल् अदु नल्लदागुमोवॆऩ् ऱबडि। इन्द रण्डु त्यागङ्गळैयुम् विट्टु सात्तुविग त्कयागमे सॆय्यत्तक्कदॆऩ्ऱु अदऩ् स्वरूपत्तै विळक्कुगिऱार् तऩ् अदिगारेदि, पक्तऩ् पक्तिक्कु अङ्गमाग धर्मङ्गळैच् चॆय्यवेण्डियिरुप्पदाल् अवऱ्‌ऱै सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्यवेण्डुम्।प्,पन्नऩुक्कुमोक्षबलम्ब्रबत्तियालेये चित्तित्तुविट्टबडियाल् अदऱ्‌काग धर्मानुष्टा नमिल्लैये, पक्तऩैप् पोल् अवऩ् ऎप्पडि सॆय्वदामॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इप् भगवत् प्रीति ऎऩ्ऱु। ऎऩ् ऎरिगऩ् ळगa ऎऩ्गिऱ आगारम् इरुवरुक्कुम् तुल्यम्। श्रीमत्रहस्पत्रयसारम् (ण)}> or ७६९ इप् प्रीतिक्कु मोक्षमुम् नामागक् कोला (रा)ते याल् पिऱन्द ऎऩत्ताले ईगम् (मॆऩ्ऱु निऩैत्तु मुक्तऩुडैय कैङ् गर्यम् पोलवुम्, साऩुडैय पाल्वार्त्तुण्गैबोलवुम् अनुष्टिक्कै कऩात्तिऩ् ऎल्लैनिलमागक्कडवदु। इदु पचित्तु उण्बार्मात्तिरम्; इङ्ङऩल्लादबोदु ऒट्टत्तुक्कु अप्पम् तिऩ्बार्मात्तिरम्। ऱु अन्द प्रीतियिऩाल् पक्तिवळर्न्दु पक्तियाल् मोबलम् चित्तिक्किऱदॆऩ्ऱु पक्तऩ् निऩैक्किऱाऩ्। प्रीतिये प्रयोजनम्, मोक्षमऩ्ऱॆऩ्ऱु प्रपन्नऩ् निऩैक्किऱाऩ्। इवऩ् अनुष्टानत्तिल्दाऩ् ऎऩ् कऩिऩ् ऎऩ्ऱदऩ् अर्थम् पुष्कलमागुम्। आगैयाल् अदु सॆय्यक्कूडुम्। अरोगऩुडैय ऎऩ्गिऱ इरण्डावदु त्रुष्टान्दत्ताल् पित्तरोगमुळ्ळवऩुक्कुप्पाल्गैक्कुम्; पोक्यमागादु; अरोगऩायिरुन्दाल् पोक्यदाबुत्तियोडु पाल् वार् त्तुण्बाऩ्। अदुबोल् प्रबन्धऩुक्कुक् कैङ्कर्यत्तिल् पोक्यदाबुत्ति यॆऩ्ऱऱिवित्तदाम्। इदु= पोक्यदाबुत्तियोडु सॆय्वदु। पचित्तुण् पार् मात्तिरम् =पसियिऩाल् आर्वत्तोडु पुसिप्पवरिऩ् अळवागुम्। इङ्ङ ऩल्लाद पोदु= पोक्यदाबुत्ति यिरादबोदु। ओट्टत्तुक्कु = पन्दय त्तिऱ्‌कु अल्लदु सबदत्तिऱ्‌कु अप्पम् तिऩ्बारळवागुम्। पुसिक्क वयिऱ्‌ऱिल् इड मिरादवऩे, इप्पोदु इत्तऩै यप्पमुण्डाल् इव्वळवु पणम् कॊडुप्पे ऩॆऩ्ऱु ऒरुवऩ् सॊल्ल अदैप् पॆऱवो सबदत्तालो सिऱिदुम् सुवैक् कामल् अव्वळवु अप्पत्तैयुम् अडैत्तुण्बदऱ्‌कु समाऩमागुम्। कीऴ्क् कूऱिय राजसदामसत्यागङ्गळिल् कर्मानुष्टानमे यिल्लैये। सात्विग त्याग स्तलत्तिल् ताऩे कर्मा नुष्टा नम्; अदु पक्तरुक्कुम् प्रपन्नरुक्कु मुळ्ळदु। अदिल्प्रपन्नरिऩ् अनुष्टा नम्बचित्तुण्बदागुम्; पक्तरदुऒट्टत् तुक्कुण्बदागुमॆऩ्ऱु सॊल्लवेण्डुम्। अदु तगुमा? पक्तऩ् कळिऩ् अवऩ् कुरि सिऩ्सु करिa: ऎऩ्ऱबडि ‘शेषियिऩ् उगप्पुक्कागिऱदु निजकर्म ऎऩ्ऱु सुह्रुत्- पुत्रादिगळिऩ् उबलाळऩम् पोल् अदिग प्रीतियोडु अऩुष्टानम् सॆय्वदाल्, ‘उण्णा नाळ् पसियावदॊऩ्ऱिल्लै; ओवादे नमो नारणावॆऩ्ऱुऎण्णा नाळ् इरुक्कॆसुच्चामवेद नाण्मलर्गॊण्डु उऩबादम् नण्णानाळवै तत्तुऱुमागिल् अऩ्ऱॆऩक्कवै पट्टिऩि नाळे ऎऩ्ऱबडि पसि तीर्क्कक् कर्मानुष्टानम् इरुवरुक्कुम् कूडुमे, मोक्षत्तिल् नोक्कुम् पक्तऩ् सॆयलिऱ्‌ सेरुगिऱदॆऩ्ऱालुम् अव्वळवैक् कॊण्डु अदैक् केवलमाक्कलामा ऎऩ्ऩिल् - सिऱिदु वैषम्यत्तैये विळक्कु वदऱ्‌काग इव्वाऱु कूऱियदॆऩ्ऩलाम्। अल्लदु सात्तुविग त्यागत् तोडु कर्मानुष्टानम् सॆय्युम्बोदुगूड विशेष प्रीति वैक्कामल् एदो कडमैयागच् चॆय्वदुम्, अमुमुक्षक्कळाय् त्यागमे सिऱिदु मिरामल् विधिक्कु अञ्जि नित्य नैमित्तिग कर्मानुष्टा नम् सॆय्गिऱ वैदि करिऩ् अनुष्टा नमुम् ओट्टत्तुक्कु उण्बदऱ्‌कु समा नमॆऩ्ऩलाम्। र ९७ ७७० ऎण्णत्तुडऩ् (२३) ‘ऎरि ऎरि’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् रयिल् एरिafaऎऩवुमाऩ ऎरिगाऩरम् सॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱु अवळार् अरुळिच्चॆय्दार्। इप् ऎरि - ऩवुम् रिसऩुक्कुप् €qागत्तिलुम् पिऩ्बु ivामाय् उपायत्तोडु तुवक्कऱ्‌ऱ त्तिलुम् पळिवुम्। तऩ्ऩिल् ऎर ऩियाय् ऎळळाऩाऩवऩुक्कु कामाय् fatars माऩqPCत्तैप् पार्त्तु कम् पिऱक्क अवऩुडैय कासमाग कामाय् पितरगरिऩ् मुमाऩत्तै ळित्तदाक्कि, नी उपायान्दरत्तिल् अलैयवेण्डा इऩि, पाष्यगारर् कीदाबाष्यत्तिले मुदल्योजनैयिल्, कर्मयोग ज्ञा नयोग पक्तियोगङ्गळै सात्तुविग त्यागत्तुडऩ् सॆय्युम्बोदु भगवाऩै उपायमागवुम् कॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱिऩार्। अन्द योजऩैक्कुम् प्रपत्तिक्कुम् सम्बन्दमिल्लै यॆऩ्ऱु तॆळिवु। इरण् डावदु योजऩैयिल् पक्ति विरोदिगळैप् पोक्कप् पॆरिय उपायङ्गळैच् चॆय्यमुडियादवऩ् अङ्गप्रपत्तिगळैच् चॆय्यलामॆऩ्ऱार्। अन्द योज नैयिल् स्वतन्त्र प्रपत्तियै एऩ् सेर्क्कविल्लै? अदऩाल् अन्द प्रपत्ति यैच्चॊल्वदागिल् सवुरिगबुळिवु ऎऩ्बदऱ्‌कु नित्य नैमित्तिगादि सर्व धर्मङ्गळैयुम् विट्टु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱवेण्डुमॆऩ्ऱु अदैक् कूट्ट विल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। ऎऩ्गिऱ पदत्तिऱ्‌कुम् इदुवे स्वरस मागुम्’- ऎऩ्गिऱ केळ्वियिल्- अङ्गुच् चॊऩ्ऩ इरण्डु योजऩैयिलुम् स्वतन्त्र प्रबन्धऩुक्कु उपयोगप्पडुम् अंसम् उण्डॆऩ्ऱु अऱिविक् किऱार्। ऐऩारिवु - इदि। इन्द च्लोकम् पक्तियोग प्रगरणत्तिलिरामल् मुमुक्षु विषयमागप् पॊदुवायिरुन्दाल् मोक्षत्तिऱ्‌काऩ कर्मयोग ज्ञा नयोग पक्तियोगङ्गळैयुम्, अददऱ्‌कुप्रदिबन्दगकर्म प्रायच्चित्तङ् गळाऩ ऐगारङ्गळैयुम् सात्तुविग त्यागत्तोडु सॆय्युम् पोदु ऎऩ्ऩै उपायमागवुम् कॊळ्। अददऱ्‌कुत् तक्कवाऱु ऎल्ला पाबङ्गळैयुम् पोक्कि वैप्पेऩ् ऎऩ्ऱु मुदल् यो जऩैयैयुम्, कीऴ्क्कूऱिय इन्द उपायङ्गळै यॆल्लाम् सॆय्यमुडियविल्लैयागिल् ऎऩ्ऩिडत्तिले सरणागदि सॆय्दाल् अदऩ्मूलमे सर्वा निष्ट निवृत्ति सॆय्वेऩ् ऎऩ्ऱु अङ्गप्रपत्ति अङ्गि प्रपत्ति इरुविषयमाग इरण्डाम् योजऩैयैयुम् अरुळियिरुप्पर्। अव्वाऱिऩ्ऱि पक्तियोग प्रगरणत्तिलिरुप्पदाल् इरण्डु योजऩैयुम् पक्तियोग विषयमेयागवेण्डुमॆऩ्ऱुवेऱु विदम् अरुळिऩार्। इतर धर्मङ् गळुक्कुप् पोले मोक्षत्तिऱ्‌काऩ प्रपत्तिक्कुम् अहिर्बुत्न्य सम्हि तैयिल् ऎऩत् ऩि ऎऩ्ऱु सात्तुविग त्यागत्तै विधित्तिरुप्पदाल् लक्ष्मी तन्द्रादिगळिल् प्रपन्नऩुक्कु नित्य कैङ्कर्य ङ्गळैयुम् विधित्तिरुप्पदाल् अङ्गङ्गुम् मुदऱ्‌सॊऩ्ऩ सात्तुविग त्याग रूप पुत्ति सुसिक्कप्पट्टदागुम्। इरण्डाम् योजऩैयिल् उपाय विरोदि पाबनिरुत्तिक्काग। तुष्करमाऩ पॆरिय उपायङ्गळैच् चॆय्य वागामल् सोगिप्पवऩुक्कु काप्रायच्चित्तमाऩ प्रपत्तियै विधित्श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (u) २३ ७७१ ऎऩ्गिऱदु ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दार्। इप् तळत्तुक्कुप् पुरिऩ्यिल् इप्ात्तुक्कुप् SqPAC क अासमाय् रगत्तिले सॊरुगक् कडवदु। TEaClUTयिल् T[राळमाय् इप् ऎरियिऩुडैय ाा त्तिले निऱ्‌कक्कडवदु। ऎऩ्गिऱविदु पार्क्कु ऎळिऎगरम् सॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱु तात्पर्यम्; रिऎयॆऩ्बार्क्कु प्रपत्तियागिऱ उपायत्तिऩुडैय पारिल्गळैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱु तात्पर्यम्। इप् पडि रिवु। ऎऩ्गिऱविडत्तिल् अदिगारम् विवक्षिदमाऩाल् ऎसिक् ऎऩ्गिऱ विडत्तिले कसम् अळिऎक्क म्। ‘पुरिन’ ऎऩ्ऱु पत्रम् विवक्षिद ‘माऩाल् ‘ऎ[ एऎ:’ ऎऩ्गिऱ ऎगऩत्ताले अळिईजाऩाय् निऱ्‌किऱ निलै तोऱ्‌ऱु कैयाले अळिऎळमुम् ऎदिससमागक्कडवदु। अप्पोदु, प्रकृतोपासनन्यायात् तदङ्गानामुपस्थितौ । अन्येषां चैतदङ्गत्वत्यागोऽत्र प्रतिपाद्यते ॥ ताल् इदुबोल् पक्ति सॆय्य वागादवऩुक्कुम् स्वतन्त्र प्रपत्ति यॆऩ्ऱु कुऱित्तदागुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्। रणत्तिल् असक्तऩायिरुक्किऱवऩ् अदैत् ताऩे विट्टिरुप्पदाल् अवऩैप् पार्त्तु परित्यज्य ऎऩ्ऱु ऎदऱ्‌कागच् चॊल्लवेण्डु मॆऩ् ऩिल् - अवऩिडम् लगुवाऩ प्रपत्तियैच् चॆय्वदऱ्‌कु मुऩ्ऩुम् पिऩ्ऩुम् कुरूपाय त्यागम् वेण्डुम्। मुदलिल् अदिल्लैयागिल् अदिगारियागमाट् टाऩ्। अदऩाल् अदै विट्टिरुक्किऱ नी लगूबायम् सॆय् ऎऩ्ऱु स्वडमे अवऩुक्कुळ्ळ त्यागत्तै अनुवदिक्किऱदु। प्रपत्तिक्कुप् पिऱगु वेऱु उपायत्तिलिऴिन्दाऩागिल् प्रह्मास्त्रमाऩ प्रपत्ति विलगुमागैयाल् पिऩ्ऩाले कुरूपायत्तिल् नोक्कै विडु; नित्य नैमित्तिगत्तैयुम् अदऱ्‌ कागच् चॆय्यादे ऎऩ्ऱु विधिक्कवेण्डुम्। ळै = नैरपेक्ष्य चित्तिक्काऩ विधिप्रकारङ्गळै। इप्पडि परित्यज्य ऎऩ्बदु सार्त्तग मागुम्। इप्पडि अदिगारम् उपायान्दर नैरपेक्ष्यम् इरण्डुम् वेण्डुमाऩाल्, ऒरर्त्त्तैच् चॊल्लुम् पोदु मऱ्‌ऱोर् अर्थम् ऎङ्गे किडैक्कुमॆऩ्ऩिल् -ससिक् ऎऩ्गिऱ एकबदम् नैरपेक्ष्यत्तै यऱिविक्कुम्, एए ऎऩ्गिऱ विडत्तिल् सोगमाऩदु णयम् सॆय्यवागामैयैक् कण्डु वन्ददागैयाल् अच् चॊल्लिरुन्दे इदिलदिगारम् तोऱ्‌ऱुम्। अदऩाल् पुरियसरवुक्कु अऩुवादम् विधि ऎऩविरण्डिल् ओरर्त्तम् कॊण् डाल् मऱ्‌ऱोर् अर्थत्तै अव्विरण्डिलॊऩ् ऱिलिरुन्दु जीवात्म् कॊळ्वदु। स्वतन्त्र प्रपत्तिक्कु उपायान्दररैपेक्ष्यत्तै पुरि ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिलिरुन्दु उपायान्दरनोक्कऱ्‌ऱवऩुळ्बड प्रयोजनमुम् चित्ति क्किऱदॆऩ्गिऱार् अप्पोदु। इदि। प्रपत्ति पक्तियोगस्त्ता नत्तिलागिऱबडि याल् पक्ति योगत्तिऱ्‌कु अङ्गङ्गळाग विधिक्कप्पट्ट नित्यनैमित्तिग कर्माक्कळुक्कुम् अडूर्-सर्वकर्मसादारणमाग विधिक्कप्पट्ट आसमनादि कळुक्कुम् (अनुष्टिक्कप्पट्टालुम्) अङ्गत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु अऱिवित्तदाम्। ळ् ऎऩ्बदऱ्‌कु ‘ऎऩ्ऎ fagा: ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट सिन्दनादिगळुक्कुम् ७७२ त्तुडऩ् (३३) रगळुम् arfवुगात्ताले तऩ्बक्कलिल् पुयजिईगच्चल्गळै Faळित्तल्, नऩ्ऩसत्तैच् चॊल्लुदल्, रगमे ऎळिसणात्तिले निऱ्‌किऱ निलैयैक् काट्टुदल् सॆय्यक् कडवदु। प्रपत्तिक्काग ऒऩ्ऱुम् अनुष्टिक्क वेण्डावागिलुम् त्ताले किङ्गरऩाऩ इवऩुक्कु स्वामियिऩुडैय अरिणम् आगा तॆऩ्ऱु ऎरित्तार्गळ्। आज्ञाविरोधिभिः स्वार्हप्रायश्चित्तपराङ्मुखैः । स्वाधिकारोचितः सर्वैः प्रत्यवायो दुरत्ययः ॥ आज्ञानुपालने तत्तत्प्रत्यवाय निवारणम् । स्वामिसन्दोषतः प्रीतिरिति लाभद्वयं स्थिरम् ॥ अनिच्छातो निवर्तेत स्वर्गाद्यं कर्मणां फलम् । अमर्यादस्य दुर्वारः प्रत्यवावोऽन्यहेतुकः ॥ । ऎऩ्ऱुम् पॊरुळाम्। एकबदत्तिऩालेऱ्‌पडक्कूडिय नैरपेक्ष्यम् परित् यज्य ऎऩ्ऱदिऩिऩ्ऱुम्, अदिगारम् RP एऎ: ऎऩ्ऱदिऩिऩ्ऱुम् किडैप्पदागिल् एकमॆऩ्ऱ सॊल् ऎदऱ्‌काग ऎऩ्ऩ, अदऱ्‌कु वेऱु प्रयोजनम् कूऱु किऱार्। प्रपत्तियै नी यनुष्टिप्पदाल् नीयुम् उपायमॆऩ्ऱु निऩैक्कादे; सात्विगत्यागत्तै निऩैत्ताल् उऩक्कुक् कर्त्रुत्वम् स्वद: इल्लै यॆऩ्ऱु तॆरियुमॆऩ्ऱु ऒरु प्रयोजऩम्। उपायमुम् प्राप्यमुम् ऒऩ्ऱॆऩ्ऱु इरण्डावदु प्रयोजम्। सर्वसप्तप्रदियाग एकसप्तमा कैयाल् सर्वोबायस्त्तानत्तिल् भगवाऩॊरुवऩ् ऎऩ्ऱु मूऩ्ऱावदु प्रयोजनम् स्वतन्त्र प्रपत्तिविधियिल् सर्वधर्म स्वरूप त्यागमे पाष्यगाररुक्कु सम्मदमागलामॆऩ्ऱ शङ्कै अनुसिदमॆऩ्ऱु अऱिविक्किऱार् प्रपत्तिक्काग इदि। स्वतन्त्रादिगारत्ताले =ऒऩ्ऱुक्कु अङ्गमागाद पडि स्वत्नत्रमाग नित्य नैमित्तिगङ्गळै विधिक्कुम् कवुऩिससिरुदि ऎगत्तिऩाले। आगादु तगादु।श्रीबाष्यगारर्दॊडङ्गि पल महाऩ्गळ् प्र पन्नर्गळुक्काग नित्यक्रन्दङ्गळै यॆऴुदियिरुप्पदालुम्, अप्पुळ्ळार् मुदलाऩवर्गळ् निदयकर्मानुष्टानत्तै विशेषमाग स्त्ताबित्ति रुप्पदालुम् इदु तवऱॆऩ्ऱदाम्। अवच्यम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱाल् अदऩ् पलऩॆऩ्ऩ; सॆय्यामैयिल् अनिष्टमॆऩ्ऩ वॆऩ्ऩ,निरूपिक्किऱार् आज्ञेदि।पाससयै विरोदिप्पवर्गळाय् अदऱ्‌काग एऱ्‌पट्ट प्रायच् चित्तत्तिल् उदास् नरुमायिरुप्पवर् अप्रपन्नराऩालुम् प्रपन्नराऩालुम् तक्क प्रत्यवाय (दोष)त्तैप् पॆऱुवार्गळ्। अदु ऒce:-मीळवागादु। प्रबऩ्ऩरुक्कु प्रत्यवायत्तिऱ्‌कुप् पलऩॆऩ्ऩवॆऩिल्-कऩ ळिच्च इत्यादि लगुदण्डऩै। आज्ञैयैप् परिबालित्तु वन्दाल् अन्द प्रत्यवायम् (निक्र हम्) उदियादु; ऎम्बॆरुमाऩुक्कु आरादनमागच् चॆय्वदाल् स्वामिक्कु उवप्पु ऎऩविरु लाबमुण्डु, यागादि कर्माक्कळैच् चॆय्दालुम् सिलर् स्वर् कादि पलऩैप् पॆऱामलिरुक्किऱार्गळे; अदुबोल् सुराबा नादि कर्मावुम् ऒरु समयम् सिलर्विषयत्तिल् पलऩळिक्कामल् ताऩिरुक्कट्टुमे यॆऩ्ऩिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार् ऩ्। इच्चैयिरामऱ्‌ पोऩाल् !स्वर्गादि श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Ne) २५ ७७३ इप् प्रपत्तियै ऎळिसैयासमाग अरुळिच्चॆय्ददु प्रपत्ति एकऩ माऩबडियैप् पदुरमाऩ ऎरिगिऱ नगत्तिलेरित्त पडि। इङ्गु तिऩङ्गळिऩुडैय अरत्तिले यिल् करङ्गळाऩ निऱ्‌किऱ मुम्, रासऩ्यिल् एagळमाऩ ऩुडैय रामाऩ कैङ्कर्यमुम् अऩ्बुम्। Nag किञ्च- सुदुष्करेण शोचेत् यो येन येनेष्टहेतुना । स स तस्याहमेवेति चरमश्लोकसङ्ग्रहः ॥ भावाभावौ न धर्माणां प्रपत्तेरङ्गमिष्यते । स्वतन्त्र शिट्या शक्येहा; शेषाभावोऽधिकारगः ॥ पलऩ् वारादु। पुच्च सर्गार; ऎऩ्ऱु स्वर्गेच्चैयैक् कारणमाक्कि अदु विधिक्कप्पट्टदे, अङ्गुप् पलत्तिऱ्‌कु स्वर्गेच्चै कारणम्। निषेद विधिवाक्यत्तिले पॊदुवाग वर्णाच्रमङ्गळैक् वर्णाच्रमङ्गळैक् कुऱिप्पिट्टिरुप्पदाल् अन्द सम्बन्दमे अन्दप् पलऩुक्कुक् कारण मागुम्। नित्यकर्मावै अनुष्टिक्कादवऩ् उबनीद ब्राह्मणादियायिरुप्पिऩ्, कळ् कुडिप्पवऩ् ब्राह्मणऩायिरुप्पिऩ् अच्चेर्त्ति कारणमाग प्रत्यवायम् वरुम्, इप्र त्यवायत्तिऱ्‌कञ्जि नित्यकर्मावै इदु कडमै यॆऩ्ऱु सॆय्गिऱवर्गळ् ओट्टत्तिऱ्‌कु अप्पम् तिऩ्बवरावर्; ऎऩ्ऩ कैङ्कर्यम् सॆय्वदॆऩ्ऱु तडुमाऱुम् नमक्कु इदु किडैत्तदे ऎऩ्ऱु भगवाऩिऩ् उवप्पुक्काग वॆगु आस्त्तैयोडु आज्ञानुबालनत्तिलिऴिगिऱवर्गळ् टचित्तुण्डव रॆऩ्ऱु मुऩ्ऩमे सॊल्लप्पट्टदु। इप् प्रपत्तियै इदि, पल इडै यूऱुगळ् नेरुमागैयाल् पक्ति सादिक्क वागादॆऩ्ऱु सोगिक्किऱवऩुक्कु अप्पोदु पक्तियै विट्टु स्वतन्त्र प्रपत्तियै यनुष्ट्टि टॆऩ्ऱाल्, पक्तियै ऎल्लोरुम् विडुवदागुम्। अदऩाल् इडैयूऱुगळै यॆल्लाम् विलक्क प्रपत्ति पोदुमाऩदॆऩ्गिऱ अंसम् इदुवरैयिल् सॊल्लाददु सॊल्लप्पडवेण्डुमॆऩ्ऱु अङ्ग प्रपत्तियै युपदेशित्तार्। इप्पडि यिरुन्दुम् अज्ञान असक्तिगळाले पक्तियै यनुष्टिक्कवागादवऩुक्कु प्रदाऩमाग प्रपत्ति यामॆऩ्बदु इदऩिऩ्ऱे तॆरियवरुमॆऩ्ऱु करुत्तु इक् करुत्तै वॆळियिडुगिऱार् इङ्गु॥। ळिगाēra’ इदि। इङ्गु ऎऩ्बदऱ्‌कु किळियिल् ऎऩ्ऱु विवरणम्। पूर्वयोजऩैयिऩिऩ्ऱु कॊळ्ळुम् अंसम् मुऩ्बु सॊऩ्ऩदैये प्रसङ्गात् सेर्क्किऱार् रदि। faucus ऎऩ्बदु पक्त्यादि रागङ्गळैयुम् नित्य धर्मङ्गळैयुम् विडवेण्डु मॆऩ्गिऱदॆऩ्बदऱ्‌कु वेऱु दोषमुम् कूऱुगिऱार् ऩ्। इद ऱ्‌कु शेषमाग मुदल्च्लोकत्ताल् पलत्तिऱ्‌कुऎन्द उपायम् असक्यमाऩालुम् प्रपत्तियैच्चॆय्यलामॆऩ्ऱु पॊदुवाऩ अर्दत्तैक्कूऱुगिऱार्।ति। स-एदेऩुम् पलत्तिऱ्‌कु सादनमाऩ-सॆय्यवे यागाद ऎन्द उपायम् कारणमाग ऎवऩ् सोगिक्किऱाऩो, अवऩुक्कु नाऩे अन्दन्द उपायमावेऩॆऩ्ऱदु अङ्गाङ्गि सर्व प्रपत्ति विषयम्। इदु सरम च्लो कार्त्तम् स।इदिल् मोक्षार्त्त प्रपत्ति नीङ्गलाग मऱ्‌ऱ प्रपत्ति विषय त्तिले नित्यनैमित्तिग धर्मानुष्टाऩमुम् त्यागमुम् ऎप्पडि अङ्गमागा ७७४ ’ णत्तुडऩ् (२५) ऋत्वनङ्गतया ये तु तदानीमननुष्ठिताः । खकाले खविधेरेव कार्यास्ते तद्वदत्र नः ॥ ३ पिरिसर् ’ ऎऩ्गिऱदुवुम् कारङ्गळैयुम् ऩिऩङ्गळैयुम् विडच् वो, अप्पडिये मुमुक्षप्रपत्तियिलुमॆऩ्गवॆऩ्ऱु करुत्तु। सादि। मेलुम् धर्मङ्गळ् प्रपत्तिक्कु अङ्गमाऩ आनुकूल्य सङ्गल्प्पादिगळ् नीङ् गलाग नित्यनैमित्तिग धर्मङ्गळुमाम् एकारङ्गळुमाम्; अवऱ्‌ऱिल् नित्यङ् गळाय् इवऩुक्कु सक्यङ्गळाऩ सिल धर्मङ्गळिल् इवऩुडैय स प्रवृत्ति सळिवुरा-तऩियाग नित्य नैमित्तिग विषयमाऩ (fafa)-सास नमिरु प्पदाल्; आग विधिक्कप्पट्ट नित्यकर्मावुक्कु त्यागत्तै विधिक्कमुडियादु। - मऱ्‌ऱ रणयङ्गळुडैय अननुष्टानम् इवऩिडत्तिल् चित्त मायिरुक्किऱदु। अदु इवऩुक्कु प्रपत्तियदिगारमाऩ आकिञ्चन्यत्तिल् सेर्न् ददु, रणत्यागमिप्पडि चित्तमायिरुप्पदाल् विधिक्कवेण्डा। इप्पडि अविहितमागैयाल् ऎरिऎसम् अङ्गमावदऱ्‌किल्लै। अङ्गमागाविट्टा लुम् आकिञ्चन्यमागिऱ अदिगारम् निलैप्पदऱ्‌काग रत्यागम् पिऩ्बुम् अवसियमागिऱदु। नित्य नैमित्तिगत्यागम् अव्वाऱिल्लै। इऩि नित्य कर्मावुक्कुम् ‘सरिaरि’ ऎऩ्ऱदाल् तीक्षिदऩिडम् त्यागत्तै इसैवदु पोल् ळिरिवु ऎऩ्ऱ वचनागत्ताले नित्यकर्मत्या कत्तै प्रपन्नविषयत्तिल् कूऱिऩालॆऩ्ऩ ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम् ऎदि। अङ्गे पुरुषार्त्तमाय् अवच्यम् सॆय्यवेण्डिय अग्निहोत्रादि कळैयुम्। यागदीक्षै सॆय्दुगॊण्डवऩ् यागमत्यत्तिल् सॆय्वदिल्लै; अन्द यागत्तिऱ्‌कु इवै अङ्गमागामैयाल्। अन्द क्रदु मुडिन्द पिऱगु अन्द होमङ्गळै विडुवदिल्लै। अदु पोल् प्रपत्तियनुष्टा नगालत् तिल्। नडुविल् एदावदु नित्यकर्मानुष्टानम् अवच्यमाग नेर्न्दाल् अदै विट्टु प्रपत्तियै पूर्त्ति सॆय्यवेण्डु मॆऩ्ऱु तेऱुमे यल्लदु ऎप्पोदुमे विडवेण्डु मॆऩ्ऱ तागादु। ऒरु कर्मानुष्टानमत्तियिल् वेऱु कर्मावुक्कुक् कालम् वन्दालुम् अदै विट्टु, तॊडङ्गिय कर्मावै मुडिप्पदे शास्त्रीयम् विट्ट कर्मावैयुम् अदऩुडैय कौणगालत् तिल् पिऩ्ऩाल् सॆय्यलामॆऩ्ऱिरुक्क, ऎप्पोदुमे नित्यनैमित्तिगधर्म त्यागम् ऎव्वाऱु तगुम्? आग क्रदुमत्तियिल् सॆय्यप्पडाद अग्निहोत्रा तिगळ् अन्दन्द विधियैग कॊण्डु अवऱ्‌ऱिऩ् कालत्तिल् सॆय्यप्पडु किऩ्ऱऩ; अदुबोल् इङ्गुम् नमक्कु नित्य कर्मम् अनुष्टेयमागुम्। ‘ऎसिाळिगबुरिवु’ ऎऩ्ऱ विडददिल् सर्वधर्मस्वरूपत्यागत्तै विधि प्पदागक्कॊण्ड पूर्वबक्षियिऩ् करुत्तिलुळ्ळ मऱ्‌ऱुम् सिल वाक्यङ्गळुगगुम् निर्वाहम् कूऱुगिऱार्। रिम् इत्यादियाल् पा।सा३३९-४४।धर्मत्तैयुम् अधर्मत्तैयुम् विडु ऎऩ्ऱाल्, ‘नित्य नैमित्तिग धर्मङ्गळैयुम् अनुष्टिक्क कादे; अधर्मत्तैयुम् सॆय्यलागादॆऩ्ऱु निऩैक्कादे’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळलागादु; काम्यधर्मङ्गळैयुम् अधर्मङ्गळैप् पोले विडवेण्डु मॆऩ्ऱदेयाम्। ऎऩ् अएल् ऎऩ्ऱ सॊऱ्‌कळ् ऎऩ् एक्कऩ्गिऱ श्रीमत्रयलारम् (ऎणऎण) २९। ७७५ सॊऩ्ऩ पडि। ‘एरि’ ऎऩ्गिऱदुवुम् Hiकत्तैयुम् रत् तैयुम् रामागक् को(रा)लादेगॊळ् ऎऩ्ऱ पडि। ऎरिङ्गळै त्तुच् चॊल्लिऱ्‌ऱागवुमाम्। इदिऩ् अरुमै तोऱ्‌ऱुगैक्काग, ‘सर् ऎऩ- ए कैस’ ऎऩ्ऱु अळिक्किऱदु। जात्तिल् कच्चमुम् पुऩाऩिसमॆऩ्ऱु विडत्तिऱ्‌ पोल् सचेतनासचेतनबरमाम्। सेद नासे त नङ्गळै विडु ऎऩ्ऱाल् कैवल्य ऐच्वर्यङ्गळै विरुम्बादे ऎऩ्ऱबडि। कोलादेगॊळ् ऎऩ्बदऱ्‌कु अपेक्षियादे ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। इदऩाल् काम्यकर्ममॆऩ्ऱु कीऴे कूऱिऩदु कैवल्य ऐच्वर्यङ्गळै यपेक्षिप्पदालॆऩ्ऱदाय्।मोक्षर् त्तमाऩ काम्यम् सॆय्वदिल् दोषमिल्लै यॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु।इदु पु नरुक्तम् पोलिरुप्पदाल् वेऱुस्पष्टमाऩबॊरुळ् कूऱुगिऱार् वासिगङ्गळैयॆऩ्ऱु। मॆऩ्ऱ विडत्तिल् कायिगादि व्यापारङ्गळ् करुदप्पॆऱुम्;ऎऎऩिऩ् न्यायत्ताले वासिगम् तऩियागच् चॊल्लप्पडुम्। सत्यत्तैयुम् विट्टाल् पेसामलॆप्पडि नडप्पदॆऩ्ऩिल्, इव्वाक्षेपम् पूर्वबक्षिक्कुम् तुल्यम्। सिल उण्मैगळ् प्राणिगळुक्कु हितमागामलिरुक्कुम्; अवऱ्‌ऱैये विडच् चॊऩ्ऩदाम्। इदुबोल् धर्मबदमुम् विशेषबरमागत् तगुमॆऩ्ग। सॊऩ्ऩ तैये सॊल्लुम् मूऩ्ऱाम् पादम् ऎदऱ्‌काग ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम् इदिऩ् इदि। मऱ्‌ऱवऱ्‌ऱै ऎळिदिल् विडुवार्गळ्; इवऱ्‌ऱै विडुवदु अरिदु; अदऩाल् पलगाल् सॊल्ललामॆऩ्ऱबडि। नालाम् पादत्तिऱ्‌कुप् पॊरुळ् कूऱुगिऱार् त्याग त्तिल् इदि। इन्द पादत्तिऱ्‌कु त्भागत्तिऱ्‌कु ऎदु कारणमो अदै विडु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् पडुगिऱदु, विडुवदऱ्‌कु ऎदु कारणमो अदै विडु ऎऩ्ऱाल् कारणमिरामैयाले त्यागमे इरामऱ्‌ पोम्। अदऩाल् वेऱु पॊरुळ् कूऱुगिऱार्, त्यागम् सॆय्युम्बोदु तऩ्ऩै स्वतन्त्र कर्त्ता वाग निऩैत्तुच् चॆय्वदु सहजम्; अन्द अबिमानत्तै विडु। आग सर्वेच् वरऩ् सॆय्विक्किऱाऩॆऩ्ऱ सात्तुविग त्यागत्तै सॊऩ्ऩदाम्। इदे पूर्वसम्मदमाऩ उरै। इङ्गे पुरिमित्यादियिल् कार्य विधिया। निषे तमा? काम्यधर्मम्, अधर्मम्। अहितमाऩ सत्यम्, पॊय् इवऱ्‌ऱै विडु ऎऩ्ऱाल् इवऱ्‌ऱै नाऩ् विट्टिरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु अवऩवऩ् सॆय्युम् सङ्कल्पमिल्लै। ’’ ऎऩ्ऱाऱ्‌ पोले केवलम् निषेदम्। इदिल् सात्तुविगत्यागन्दिऱ्‌कु ऎऩ्ऩ प्रसक्ति? इदु प्रवरुत्तियिऩ्मै मट्टुम्; इदु कर्ददवयमऩ्ऱे। इऩि-कर्त्तव्यमे पॊरुळागलामे; धर्मत्तै विडु ऎऩ्बदऱ्‌कु नित्य नैमित्तिगत्तिऱ्‌कु सात्त्विगत्यागम् सॆय् ऎऩ्ऱुम्। अधर्मम् त्यज ऎऩ्बदऱ्‌कु अऩगाळ्ळक्कandr तरिई ऎऩ्ऱु अनाबत्तिल् अकर्ममाऩदैयुम् आबत्कालत्तिल् प्राप्तमॆऩ्ऱु सात्तुविगत्यागत्तुडऩ् सॆय् ऎऩ्ऱुम्, मेले सत्यत्तिऱ्‌कु सात्तुविगत्या कंसॆय्, विवाहादिगळिल् विवाहादि कार्यार्त्तमाग शास्त्रानुमतियुळ्ळ पॊय्नेर्न्दाल् अदऱ्‌कुम् सात्तुविगदयागम् सॆय् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लि इन्द सात्विगत्यागत्तिऱ्‌कु नाऩे कर्त्ता ऎऩ्ऱु निऩैक्कामल् अप्पडि ७७६ अळिळिवुक्कैक्काग इप्पडियाऩाल् कत्तुडऩ् २५ FAN ऎऩ्गिऱदु। कात्तुक्कु ऒरु विरगिऩ्ऱिक्केयिरुक्क, सिलर् " तस्मात् त्वमुद्धवोत्सृज्य चोदनां प्रतिचोदनाम् । प्रवृत्तिं च निवृत्तिं च श्रोतव्यं श्रतमेव च ॥ मामेकमेव शरणमात्मानं सर्वदेहिनाम् । याहि सर्वात्मभावेन यास्यसि ह्यकुतोभयम् ॥’ ऎऩ्ऱु ईसयैयुङ्गूड विडच् चॊऩ्ऩबडियालुम्, निऩैत्तुवरुम् कर्त्रुत्वाबिमान्द्तै विडु ऎऩ्ऩलामे यॆऩ्ऩिल्,मूलत्तिल् अव्वाऱु पॊऱाळ् कूऱविल्लै, आगैयिऩाल् त्यागत्तिल् इत्यादि मूलवाक् यत्तिऱ्‌कु वेऱुबॊरुळ् कॊळ्ळलाम्। अदावदु अणि ऎऩ्ऱविडत्तिल् ऎऩ्ऱ ऎऩ्यै ऎऩ्ऱविडत्तिऱ्‌ पोल् सामान्य विशेष सत्ताल् वन्ददु, ज्योदिष् टोममागिऱ यागम् ऎऩ्ऱु अङ्गे पॊरुळ्; इङ्गु ऎदु ऎऩ्बदऱ्‌कु धर्मत्यागम् अधर्मत्यागम् सत्यत्यागम् अन्रुद त्यागम् ऎऩ्ऱ त्याग विशेषम् पॊरुळ्। ऎन्द विशेषत्यागमागिऱ त्यागम् सॆय्गिऱायो, अन्द त्यागत्तिऱ्‌कुम् त्यागम् सॆय्; अदावदु नीयाग स्वेच्चैयाग विट्टदाग निऩैक्कादे ईच्वरऩ् निषेदित्तिरुप्पदाल् r रूपमॆऩ्ऱु कॊळ्। त्यागत्तिल् कर्त्रुत्वमित्यादियाल् निषेदसास्त् रत्तिऱ्‌काग नी निवर्त्तिक्किऱाये अन्दच् चॆय्यामैयुम् उऩ्ऩालावदिल्लै ईच्वरऩालागवेण्डुमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। अ ऎऩ्बदऱ्‌कु निवृत्ति ऎऩ्ऱ प्रयत्ऩम् पॊरुळाऩाल् उरैगळिल् उरैत्तदैये कॊळ्ळलाम्। सात्तु विगत्यागबरमाग नालाम् पादत्तै युरैक्काद उरैगळुक्कुम् सात्तुवि कत्यागबरमाऩ उरैक्कुम्गूड नाम् सॊऩ्ऩ अर्थत्तिलेये तात् पर्यमॆऩ्ऱे निर्वहित्तलुमाम्।

इदऱ्‌कुमेल् मुऩ्ऩॆडुत्त वाक्यत्तुक्कु समाऩमाग श्रीबागवरच्लो कत्तैक् (११-१२) कॊण्डु धर्मत्यागत्तैयुम् अधर्मानुष्टा नत्तैयुम् आदरिप्पवरै निराक्रिक्किऱार् इप्पडियाऩाल् इदि। इप्पडि याऩाल् - ऎ ऎ ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तिऱ्‌कु आज्ञादिलङ्ग नमागादबडि स्व रसमाग अर्न्दम् सॊल्लक् कूडुमाऩाल् ऎऩ्ऱुबॊरुळ्। इदऱ्‌कु विरगिऩ् ऱिक्के इरुक्क ऎऩ्बदिल् अन्वयम्। ऎऩ्बदऱ्‌कु पॊरुन्दुम् पॊरुळ् कूऱिविट्टबडियाल् आज्ञादिलङ्गनम् सॆय्यलामॆऩ्बदऱ्‌कु प्रमाणमिरादु; भागवद च्लोकत्तिऱ्‌कुम् इप्पडिये निर्वाहम् तगुम्। इप्पडि यिरुक्क, सिलर् विपरीतमागच् चॊल्वदु मिगवुम् परिहसिक्कत् तक्क तॆऩ्ऱदाम्। ऎरिरिर्, आगैयाल् उत्तवऩे, नी विधिवाक्यत्तैयुम् निषेद वाक्यत्तैयुम् कार्यङ्गळिल् प्रवृत्तियैयुम्, अगार्यङ्गळिऩिऩ्ऱु निरुत्तियैयुम्। अवैविषयमाग इऩिक् कादिल् विऴप्पोवदैयुम् इदु वरैयिल् केट्टदैयुम् विट्टु ऎल्लोरुक्कुम् अन्तरात्मावाऩ ऎऩ्ऩैये प्राबगऩागवुम् प्राप्यऩागवुम् सर्वमागवुम् कॊण्डु सरणमा कप्पऱ्‌ऱु, ऎदऩिऩ्ऱुम् अच्चमिल्लै यॆऩ्बदैप् पॆऱुवाय् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्, इदऩ् करुत्तु मेले स्पष्टम्। इङ्गे निरुत्तियैयुम् विडु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Aa) २५ ७७७ ऎऩ्गिऱ इडत्तिल् ऎऩ्ऎसत्तै कऩियमैक्कागवुम् काळिङ्गळै युङ्गूड विडवेण्डुगैयाल्, अवऱ्‌ऱै विडुगैयावदु ऎत्तवै यॆल्लावऱ्‌ऱिलुम् एऩळिग अनुष्टा नमागैयाल्, इन्द ऎसमागैयाले पाळऩुक्कु ऎरिमुगऩ्यादॆऩ्ऱुप्पर्गळ्। इदु मिगवुम् ऎरिगोम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्सिल्:- अगर् पाबम् पण्णि ऩाल् किरियादॆऩ्बर्गळ्। इवर्गळ् पाबम् अवच्यम् अनुष्टिक्कवेणु मॆऩ्ऱार्गळायिऱ्‌ऱु। इदु “भक्ष्योत्तमप्रतिच्छन्नं मत्स्यो बळिरामायसम् । अन्नाभिलाषी ग्रसते नानुबन्धमवेक्षते ॥” ऎऩ्गिऱ कणक्काम्। इवै यॆल्लावऱ्‌ऱैयुम् निऩैत्तु, “अहो बत महत् कष्टं विपरीतमिदं जगत् । येनापत्त्रपते साधुरसाधुस्तेन तुष्यति ॥” ऎऩ्ऱु महर्षि णऩाऩ्। इवर्गळ् सॊल्लुगिऱबडि अर्थमाऩाल् मिरुन्दु अनुष्टिक्कुम् रामॆल्लाम् ऎरिसुक्कु अङ्गमा कैयाल् ााादरम् ईदर कåवुमॆऩ्ऩुमिडम् कऴियुम्। ऎरिसजरत्तिल् ऎल्ला करिगङ्गळुम् अनुष्टिक्कै ऎऎगाम्। अप्पोदु ऎऩळिक्का पण्णिक्कॊण्डु प्रपत्ति पण्णवुम् कण्डऱियोम्। इप् पक्षत्तिल् पाबङ्गळुम् ऎऎरिरिच्चबोले मल्लामैयाले त्तैयुम् कूट्टि’ रिरिल्’ ऎऩ्गिऱ इडत्तुक्कुत् ताङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल् सुराबा नत्तिलिरुन्दु निवृत्तियै विडुवदु सुराबा नम् सॆय्वदे यागैयाल् निषित्तमॆल्लाम् प्रपन्नऩुक्कु इसैयप्पॆऱ्‌ऱदे यावदल् इवऩुक्कु सारम् एदु ऎऩ्ऱु सिलरिऩ् केळ्वि। अलेबगमदत्तै विड इदु प्रबलमागुम्; पाबानुष्टानत्तिऩाल् वरुम् क्षुत्र पलऩिलुळ्ळ नसैये इव्वाऱु अर्थम् कल्प्पित्तु वादिक्कत् तुणिवु पॆऱुवित्तुप् पॆरियोर्मुऩ्ऩे नडक्कच् चॆय्वदु।

• मीऩाऩदु आहारत्तिल् अदिग आसै वैत्तदाल् पुजिक्कत् तगुन्द सिऱन्द वस्तुविऩाल् मऱैक्कप्पट्ट इरुम्बिऩालाऩ तूण्डिऩ् मुळ्ळैयुम् विऴुङ्गुगिऱदु। अनुबन्दम् = पिऩ्ऩे वरप्पोवदै ऎऩ्?- मुऩ्ऩोक् किक् काण्गिऱदिल्लै। अग इदि, पा। वन १२।६४ इदु मिग मिगवुम् कष्टमा यिरुक्किऱदु; इव्वुलगिऩ् पोक्कु विपरीतमायिरुक्किऱदु। नल्लवऩ् का ऎन्दक् कार्यम् कारणमाग (ऎदैच्चॆय्वदऱ्‌कु अल्लदु पिऱर् सॆय्यत् काण्बदऱ्‌के) वॆट्कप्पडुगिऱाऩो, अदैये तुष्टऩ् सॆय्दु सन्दो षप्पडुगिऱाऩॆऩ्ऱार्। इव्वाऱु पॊरुळ् कूऱुवदु इवर्गळ् पक्षत्तिऱ्‌के विरोदमागुमॆऩ्गिऱार् इवर्गळ् इदि। अधर्मत्तिलिरुन्दु निवृत्तियै सरणागदि सॆय्बवऩ् विडवेण्डुमॆऩ्ऱाल् इवऩ् उळ्ळ कालम् मुऴुमैयुम् अधर्मम् सॆय्देयागवेण्डुम् अप्पोदु ताऩ् ट्रबत्तिबूर्त्ति अदर् मत्तिऱ्‌कञ्जिऩाल् प्रपत्ति वीणागुम्। इप्पोदु अधर्मम् विधिक्कप्पट्टि रुप्पदाल् पाबमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडादु। आग इवऩुक्कु उत्तर पाबमे यिल्लामैयाल् qu ऎऩ्बदिल् उत्तरारत्तैच् चेर्त्तदॆऩ्? र ९८ ७७८ ऎण्णत्तुडऩ् १२९, म् पण्णिऩ प्रकारमुम् करुमाम्। fallaाऩाङ्गळ् ऎसिऩङ् गळागवुम् रळिसुक्कुम्। इदु पुळिञजात्तुक्कुम्, ऎदुक्कुम्, तईत् तुक्कुम्, मऱ्‌ऱुम् इप्पोदु काण्गिऱ मुमुक्षुक्कळुडैय अनुष्टानत् तुक्कुम् faणम्। इप्पडिच् चॊल्लुमवर्गळ् तम्मै ऒरु राज अदिगासङ् गळडियाग नलियप्पुक्काल्। ‘इदु राऩार्मऩ्ऱो’ ऎऩ्ऱु इवरै उगन् दिरुक्कप् रसमाम्। इदु कराराऎङ्गळुक्कु मा मळवे यऩ्ऱिक्के ऎसमा इङ्गु ऎडुत्त वचनङ्गळुक्कु विवक्षिदमुमऩ्ऱु। कळॆल्लाम् ऎदाल रसिसङ्गळॆऩ्ऩुमिडम् ऎरिऩुसऩिऩ् अऱियामल् सॊऩ्ऩबडि यॆऩ्ऱु सिल अरसर्गळ् निर्वहिप्पर् कळ्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल् - furfaकळिले ऒरु नगत्तुक्कु कारमाग सा- कळङ्गळुडऩे सॆय्दवै ऎरिऎऩऩ्माम्। सामा न्यमाऩ रिच्चरिसागम् मामित्तऩै पोक्कि ऎरियगत्तुक्कु रमऩ्ऱु। आगैयाल् - नलियप्पुक्काल् -हिंसिक्क वन्दाल्, प्रह्मविदबसारम् प्रपन्नरुक्किल्लै यॆऩ्ऱु ऒरुवऩै यॊरुवऩ् नलिवदे धर्ममॆऩ्ऱु अदिलिऴिवदे पॆरुम् धर्ममागुम् - उगन्दिरुक्क। नम्मै नलिगिऱाऩॆऩ्ऱु उरोडम् तगादु; भगवत्प्रीति मिगुमॆऩ्ऱु उवप्पे यिरुक्क वेण्डुम्। ऎव्वळवु दोषमिरुन् दालुम् ऎऩ् सॆय्वदु; वाक्यत्तिऱ्‌कु इदुवुम् पॊरुळागिऱदे यॆऩ्ऩ “इदु विवक्षिदमुमऩ्ऱु” ऎऩ्ऱार्। इदऱ्‌कुप् पलबडि विवरणम् त्यादियाल्। वाक्यत्तिऩ् पॊरुळै मेले कूऱुवर्। च्रीबागवद वाक्य त्तिल् अधर्म निवरुत्तियै विडच् चॊऩ्ऩालुम् कळि ऎऩ्ऱविड त्तिल्, ‘निवृत्तियै विडु’ ऎऩ्ऱॆङ्ङऩे पॊरुळॆऩ्ऱाल्, अधर्मनिरु त्तियुम् धर्मसप्तार्त्तमागैयाल् अदऩ् त्यागमुम् सेरुमॆऩ्ऩवेण्डुम्; निवृत्ति यॆऩ्बदु धर्मसप्तार् तदमागुमा ऎऩ्ऱ विसारत्तिल् आगा धर्मसप्तार्त्तमागुमा तॆऩ्ऱे अनेकमागक् कॊळ्वर्।ईरिक्ऩग ऎळिजारिसु ऎऩ्ऱु हिंसैयै निषेदित्तदाल् इङ्गे हिंसैक्कु नरगम् पलऩुण्डु; हिंसै सॆय्या मैक्कु ऒरु पलऩुमिल्लै, पवऩुक्काग शास्त्रत्तिल् विधिक्कप्पट्ट कार्यमे धर्ममागुम्। अहिंसैयावदुहिंसै यॆऩ्गिऱ वियाबारमिऩ्मै; अदु कर्त्तव्यमऩ्ऱु। www ऐश्वर्य सन्ततिं स्वर्ग मुक्तिं वा यद्यदिच्छति । एकादश्युपवासेन तत् सर्व लभते नरः ऎऩ्ऱु पलत्तिऱ्‌काग उबवासम् विधिक्कप्पट्टिरुक्किऱदे। उबवासमावदु पुजिक्कामैदाऩेयॆऩ्ऩिल् - ‘arana काऩ्गs मध्यमे । उपवाह फलप्रेप्सुः जह्यात् भुक्तचतुष्टयम् ऎऩ्ऱु मुदल्नाळ् तसमियिर विलुम् मऱुनाळ्त्वा तसियिरविलुम् अबोजनमॆऩ्ऱवाऱु नियमुम् नगळ्- ईऩमुम् सेर्वदाल् विशिष्टागारेण विधिक्कप्पट्टु धर्ममागलाम्। इप् पडिये अहिंसै, ईरऎयुम् ऎऩवुम् इत्यादिगळाऩ सुगङ्गळुम् काम्यमाय् सरस्त्रोक्त सिऱ्‌सिल नियमविशिष्टमाय् धर्ममागलाम्। तऩियाग क्रिया नि वृत्तिमट्टुम् धर्ममागादु। इन्द धर्मत्तिऱ्‌कु तयागम् ऎऩसरि रा नि श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ण) पिच् ७७९ Al -Gruaळऎङ्गळोडेगूडिऩ अरिक्सङ्गळै विडु कैयावदु- नगङ्गळै युम् नियमङ्गळैयुम् विडुगै, मऱ्‌ऱुम् एरिगळाऩत्तिऱ्‌ सॊऩ्ऩ ईरिसुगळै विडुगैक्कु विरगिल्लै। ळ्ळरिक्कळोडे कूडाद ऎत्तऩमुम् रिसॊऩ्मॆऩ्ऩुम् पत्तिलुम् सॊल्लुगिऱोम्- अधर्मपरिहारेऽपि धर्मत्वेन विवक्षिते । स्यात् स्वतन्त्रविधेरेव नित्यं तस्य परिग्रहः ॥ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टाल् अन्द विशिष्ट त्यागम् नगसङ्गल्प्पमुम् नियममुमाऩ विशेषणमात्रत्यागमागुमे यल्लदु विसेष्यमाऩ उब वास - अहिंसा प्रह्मसर्यादिगळुक्कुम् त्यागमागा। एऩॆऩिल्, अन्द विसेष्यङ्गळ् ta, a fऩ्ऩग सळि कa ऎऩ्ऱु तऩियाग निषेदवाक्यङ्गळुक्कु विषयमायिरुप्पदाल् अन्द निवरुत्तियै विट्टाल् प्रत्यवायमुण्डाम्। त्याग वाक्यम् विशेषण त्याग मात्रत्ताले सरिदार्त्तमागुम् - ऎऩ्ऱऩर् सिल आचार्यर् इप्पडि केवल निवृत्ति धर्ममागादॆऩ्ऱ पक्षम् सॊल्लप्पट्टदु। सिलर् विधिवाक्यम् पोल् निषेदवाक्यमुम् ईच्वराज्ञैयागैयालुम् निषेदवाक्यङ्गळैयुम् मीमांसगर् निषेर विधि यॆऩ्बदालुम् अहिम् सादिगळुम् निवृत्तिरुबमाय् विदेयमाय् धर्ममागलामॆऩ्बर्। इप्पक्षत् तिल् अहिंसारूप धर्ममात्तिरत्तिऱ्‌कुम् ऎऩ्ऩाग ऎऩ्गिऱ त्यागम् कूडुमे- ऎऩ्गिऱ केळ्वियिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार् नियमविशेषेदि। अबादि, अधर्म मावदु हिंसै; अदऩ् निवृत्ति धर्मन्दाऩॆऩ्ऱु सॊल्ल विरुम्बिऩालुम् अदऱ्‌कु त्यागम् सॊल्ल वॊण्णादु। विशेषविधिक्कत्ताले ऎऩ = अधर्म परिहारमॆऩ्गिऱ अहिंसैक्कु परिक्रह:= स्वीकारमे ऎप्पोदु माम्। ई रिक्ऩग ऎळिदु ऎऩ्ऱु हिंसासामान्य निषेदम् सर्व सप्त ऎसमायिरुन्दालुम् करिसिऩ् पुञ्जगळ् ऎऩ्गिऱ विशेष विधियिरुप्प ताल् अदु तविर मऱ्‌ऱ हिंसाविषयमॆऩ्ऱु सॊल्वदु पोल्, इङ्गुम् सरि रिल् ऎऩ्ऱु हिंसा निवृत्ति विधिक्कप्पट्टिरुप्पद ऎरि ऎऩ्बदु सर्वसप्तमिरुन्दालुम् वेऱु धर्म विषयमेयागुम्। इऩि अङ्गु सहिंसैयैक् कॊण्डे निर्वाहम् वरुगिऱबडि याल् विहित व्यतिरिक्त विषयमॆऩ्ऱोम्। इङ्गु äवु ऎऩ्ऱु राग प्राप्तत् तैक् कॊण्डाल् अदु धर्ममागादु। आग सर्वधर्मबदत्ताले विहितत् तैये कॊळ्ळ वेण्डियिरुप्पदाल् ऒऩ्ऱैक् कॊळ्वदु ऒऩ्ऱै विडु तॆऩ्बदऱ्‌कु राग (सादग) मिरामैयाल् हिंसा निवृत्तियुम् कॊळ्ळ वेण्डियदागु मॆऩ्ऩिल्- इङ्गुम् काम्यमाय् किऱ ऎ नियमविशेष विशिष्टमाऩ अहिंसैक्कु अळियागुम्। केवल अहिम् सैक्कुळरागqविधियागुमॆऩ्ऱु सिऱिदुबेदमिरुप्पदाल् अng धर्मत्तैक् कॊण्डे सर्व धर्म सप्तत्तिऱ्‌कु निर्वाहम् सॆय्यलाम्। अवु च्लोकत् तिल् a ऎऩ्बदऱ्‌कु प्रपन्नऩ् विषयमागवे अहिंसादिगळ् विसे ९८० सत्तुडऩ् (२५) आनुकूल्यपरित्यागं प्रातिकूल्यपरिग्रहम् । प्रपश्य प्रतिज्ञातुं न शक्यं साधुसंसदि । प्रपन्नमधिकृत्यैव सदाचारानतिक्रमः । प्रपत्त्यध्यायपठितः प्रतिसन्धीयतामिह ॥ । इप्पडि अऱ्‌ऱबिऩ्बु ‘ऎसर् कऩवु सॆरिरिरिऩ्’ ऎऩ्गिऱ इडत्तिलुम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमाग ऒऩ्ऱुम् कळिक्कवेण्डा ऎऩ्ऱ तामित्तऩै रासत्तैप्पऱ्‌ऱ अरिवु ‘ऎऩ्गिऱ कट्टळैयिले मागच् कळाऩ एणिऩिगळैयुम् अवऱ्‌ऱुक्कु उऱुप्पाऩ शास्त्रङ्गळैयुम् विडच् चॊऩ्ऩदागवुमाम्। इङ्ङऩऩ् ऱिक्के सरिवुगळुडैय रम् विवक्षि तमॆऩ्ऩिल्, मुऩ्बु सॊऩ्ऩ सदिरिळमुम् ऎळिक्कुम्। इन्द निष्कर्षम् जाराय् विवेकिगळायिरुप्पार् तॆळिन्दु अङ्गीगरिप्पर्गळ्। इव् अजित्तै ‘सॆय्या तऩ सॆय्योम् तीक्कुऱळै सॆऩ्ऱोदोम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘सॆय्येल् तीविऩै षित्तुच् चॊल्लप्पट्टिरुप्पदाल् सर्वधर्मसप्तत्ताले काम्य कर्माक् कळैक् कॊळ्ळलामे यल्लदु अहिंसाविधियैक् कॊळ्ळलागादॆऩ्ग। प्रबन्धऩुक्कु विशेषविधि यिरामऱ्‌पोऩालुम् आनुकूल्यसङ्गल् पादि।अङ्गस्वारस्यत्तालेये अधर्मबरिहारम् सर्वधर्म सप्तार् त्तमागादॆऩ्गिऱार् तऩ्दि, तोमॆऩ्ऱु नित्य धर्मत्तै विट्टाल् आनुकूल्य परित्यागमाम्; अधर्मत्तैप् परिक्रहित्ताल् प्रादि कूल्य परित्यागत्तिऱ्‌कु प्रदियाग प्रादिगूल्य परिक्रहमाम्; सादुक् कळुडैय कोष्टियिल् इदु सॊल्लवागादु। प्रबन्धऩुक्कुक् कार्यङ् गळिल् अनुकूलप्रदिगूलळामुण्डॆऩ्बदऱ्‌कु प्रमाणम् टलवुण्डु। सार माऩ अंसम् ऎमिदि। लक्ष्मी तन्द्रप्रबत्त्यत्यायत्तिऩ् सऩ् ऩाळर् ra ऎऩ्ऱु मुऩ्बु उदाहरित्त च्लोकङ्गळैक् कॊळ्ग। इप् पडियाऩाल् श्रीबागवद वचनत्तिऱ्‌कुप् पॊरुळॆऩ्ऩ ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम् इप्पडि इदि। अऱ्‌ऱबिऩ्बु-तीर्न्द पिऱगु: विधि निषेदादिगळोडु प्रब त्तिक्कु ऒरु सम्बन्दमिल्लै; निषित्तत्तैच् चॆय्गैयालुम् प्रपत्तिक्कु लोबमिल्लै; अददऩालेऱ्‌पडुम् कुऱ्‌ऱत्तिऱ्‌कु सिक्षैयुम् प्रायच्चित्तमुम् वेऱु उण्डु; मोक्षत्तिऱ्‌कुक् कुऱैयिल्लै यॆऩ्ऱबडि। अqat पक्तियोगम् सॆय्गिऱवऩ् योग निष्पत्तिक्काग सादगरिऩ् इत्यादिगळैक् कॊण्डु, शास्त्रीयविधि। निषे तङ्गळैयुम् सिल लौबिग प्रवृत्तिनिवृत्ति कळैयुम् कॊळ्वदुण्डु; अवैप्रपत्तियिलिऴिबवऩुक्कु वेण्डाऎऩ्ऱदाम्। प् पोदु F ऎऩ्बदऱ्‌कु प्रपत्तियोडु सम्बन्दप्पडुत्तामलॆऩ्ऱु इवऱ्‌ऱै प्रपत्ति यपेक्षिक्कादॆऩ्ऱु तॆरिन्दु ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। त्यागत्तै प्रपत्तियपेक्षिक्कादॆऩ्ऱुदॆरिन्दु विधिक्किऱदॆऩ्गिऱ पक्षत्तिल् वेऱु पॊरुळुम् कूऱुगिऱार् मुमुक्ष इदि। मोक्षम् तविरवेऱु पलत्तिऱ्‌काग ऎत्तऩैयो प्रवृत्तिगळुम् निवृत्ति कळुम् विधिक्कप् पट्टिरुक्किऩ् ऱऩ; अवऱ्‌ऱिलिऴिन्दाल् अरसाळिगवुमॆऩ्ऱ अदि कारम् पोय्विडुम्। अदऱ्‌काग त्यागविधि। सॆय्यादऩ इदि। तिरुप् पावै२। मुऩ्ऩोर्गळ् सॆय्यादवऱ्‌ऱैप् पिऩ्ऩोर् सॆय्यलागादु। कुऱळैश्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Nqqqe) २५ ७८१ यॆऩ्ऱरुळ्सॆय्युम्’ ऎऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्दार्गळ्। ‘नायिऩेऩ् सॆय्द कुऱ्‌ऱम् नऱ्‌ऱमागवे कॊळ् ञाल नादऩे’ ऎऩ्ऱदुक्कुम् तात्पर्यत्तैप् पार्त्ताल् अक्कवेणुमॆऩ्ऱु अपेक्षित्तबडियागैयाले, ऎाऎऩुक्कुम् अबरादम् पुगुन्दाल् ६६ अज्ञानादथवा ज्ञानादपराधेषु सत्स्वपि । प्रायश्चित्तं क्षमस्वेति प्रार्थनैकैव केवलम् ॥ " ऎऩ्गिऱबडिये क्षमै कॊळ्ळप् ळाम्। ‘प्रायश्चित्तान्तराशक्तः कालक्षेपाक्षमोऽपि वा । पुनः प्रपद्यते नाथमभिन्दन् लोकसङ्ग्रहम् ॥’ सागमेयडियाग सङ्गङ्गळ् पुगुरा(पुगा)वॆऩ्ऩुम् वार्त्तै युम्, ज ER:’ ऎऩ्ऩु टाप्पोले ऎत्ताले सॊऩ्ऩबडियत्

सॆय् यावदु कोट्चॊल्। (तीय)कोट्चॊऱ्‌कळैच् चॊल्ललागादु। येल् ऎऩ्ऱु तिरुवाय्मॊऴि २-९-३। तीविऩैयैच् चॆय्यलागादॆऩ्ऱु ऎऩक्कु अरुळ् सॆय्गिऩ्ऱ कण्णबिराऩे! उऩ् तिरुवडियै येत्तुम्बडि अरुळ्सॆय्। नायिऩेऩ् - तिरुच्चन्द वृत्तम् १११ अडियॆऩ् सॆय्युम् कुऱ्‌ऱत्तै लोकनादा! नी कुणमागवे कॊळ्। इप्पासुरत्तिल् नऱ्‌ऱ मॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाल् प्रपन्नऩुक्कुप् पाबमिल्लै यॆऩ्ऱु तॆरि किऱदे यॆऩ्ऱु केळ्वि कुऱ्‌ऱमॆऩ्बदै ऒप्पुक्कॊण्डु, महाविरोदि कळैये उऩ्ऩैप् पॆऱुम्बडि यरुळुम् नी तासऩ्गुऱ्‌ऱत्तैप् पॊऱुप्पाय्’ ऎऩ्ऱु वेण्डुगिऱारिङ्गु। उण्मैयिल् अदु नऱ्‌ऱमागिल् इप्रार्त्तऩै वीणागुम्। अपेक्षित्तबडि यागैयाले = प्रार्त्तित्तदे-ागिऱबडियाले। इदऱ्‌कु क्षमैगॊळ्ळ ऎऩ्बदोडु अन्वयम्। क्षमै कॊळ्ळवेण्डु मेऩ्बदऱ्‌कु वस नमुमुळ्ळदॆऩ्गिऱार् a इदि। अबरादम् सॆय्गिऱवऩ् पुत्ति पूर्वमागच् चॆय्वदै पाबमॆऩ्ऱु तॆरियामऱ्‌ सॆय्दालुम् मॆऩ्ऱु तॆरिन्दु सॆय्दालुम् पॊऱुक्क वेणुमॆऩ्ऱु प्रार्त्तऩै सॆय्यवेण्डुम्। अदॊऩ्ऱे पाबत्तिऱ्‌कु प्रायच्चित्तमागुम्, इदु वङ्गिपुरन्दु नम् पिगारिगै। इदऩाल् वेऱु प्रायच्चित्तम् तगादॆऩ्ऱु सॊल्लविल्लै यॆऩ्ऱऱिविक्किऱार् । सर्वसुलबऩाय् परमोदा रऩाऩ सर्वेच्वरऩ् प्रार्त्तऩै मट्टिलुम् पॊऱुप्पाऩॆऩ्ऱु असक्त विषयत्तिले अवऩुडैय कुणविशेषत्तैच् चॊल्वदागुम्। वेऱु प्रायच् चित्तत्तिलुम् प्रार्त्तऩै युण्डॆऩ्ऱु अदऩ् मुक्यत्वमुम् तॆरियुम्। मुक्य प्रायच्चित्तम् सॆय्य अदिगारियाऩवऩ् लोकसङ्ग्रहत्तिऱ्‌कागवुम् अदैये सॆय्यवेण्डुम्। गुरुवाऩ प्रायच्चित्तत्तिऱ्‌कु अन्दिगारियाऩ वऩुम्, अदु सॆय्दु मुडिक्कुम् वरैयिल् विळम्बम् पॊऱादवऩुम् प्रपत्ति सॆय्वदाम्। अगिञ्जनऩुक्कुदाऩे प्रपत्ति विधिक्कप्पडुगिऱदु। पाब सिलर् पुत्तिपूर्वकमाग निषित्तगार्यम् मुमुक्षुविऩिडत्तिल् नेरा ऎऩ्बाराय् नेर्न्ददै इदु पाबमॆऩ्ऱॆऩऱु सॊल्लप्पार्क्किऱार्गळ् पोलुम्। अदु सरियल्ल; अव् वाक्यम् ऒळसिदयत्तैमट्टुम् काट्टुम् रावणऩ् विबीषणऩैप् पार्त्तुच् चॊल्लुगिऱाऩ् रा।युत्तगा। १६-९। f ७।२ तऩै ऎत्टऩ् (२३) ला राजीवुक्के एरिगगऩङ्गळ् पुगुन्दु परिहारङ्गळ् पण्णुगै महर्षिगळ् पक्कलिलुम् arर् पक्कलिलुमुळ्बडक् कण्डुबोरा निऩ्ऱ तिऱे। इङ्ङऩऩ्ऱागिल्, उपासकर्गळुम् मुमुक्षुक्कळागैयाले अवर् कळुक्कुम् एरिagaळिगवुम् ऎळियामैयाले " । वुक्कु अऩयुम् इल्लै" ऎऩ्ऱु कासुसऩ् पण्णवॊण्णा तॊऴियुम्। उपासकऩुक्कुम् प्रपन्नऩुक्कुम् कऴि-अअा-सरि–ॆरदु- ऎऩ —ङS-अज-रर्-कळै३qरियागक् कॊण्डु सॊऩ्ऩ सुरिऩङ्गळ् तविरुमिडददिल् विशेषमिल्लै। ऎऩङ्गळ् पुगुन्दाल् रवुरिसम् सरिङ्ग मागैयाले वैषम्यम् उण्डु आगैयाल् ‘‘ऎऩ्ऩडियारदु सॆय्यार् सॆय्दारेल् नऩ्ऱु सॆय्दार्" ऎऩ्गिऱदुवुम् गोषु सम्पन्न विद्यते ब्राह्मणे दमः । विद्यते स्त्रीषु चापल्यं विद्यने ज्ञातितो भयम् ॥’ rajor प्राह् मणऩाग विरुन्दुम् इन्द्रियनिक्रहम् पॆऱ विल्लैये ऎऩ ऎक्कळ् पोल् मुमुक्षत्वमु नियामकमागादु। महर्षिगळिऩ् नडवडिक्कैयिऩिऩ्ऱुम् अदु तॆरिगिऱ तॆऩ्गिऱार् मुमुक्षुवुक्के इदि। सारप्रकाशिगैयिल् वशिष्टर् तुर्वासर् लोकसारङ्गर् मुदलाऩोर्क्कुप् पाबमुम् परिहारमुम् उदाहरिक्कप्पट्टदु काण्ग। इङ्ङऩऩ्ऱागिल् = मुमुक्ष त्वमॆऩ्बदैक् कारणमागक् कॊण्डाल्उपासकरिडमुम्मुमुक्षु त्वमिरुक्किऱ पडियाले पुत्तिपूर्वबाबत्तिऱ्‌कु प्रसक्ति इल्लैयाम्। अदु इरुप्पदागक् कॊण्डु प्रामादिग अप्रामादिग पेदत्तैच् चॊल्लि प्रामादिगबाबददिऱ्‌के अच्लेषम्; पुत्तिपूर्वत्तिऱ्‌कुप् परिहारम् सॆय्या विडिल् पलऩुण्डॆऩ्ऱु पाष्यगारर् अरुळियदु पॊरुन्दादु।ऎऩ्। वर्णम् कारणमाग निषेदम् ‘काजऩ् ई ऩु रिग’ इदि। आच्रममूल माऩ निषेदम् ऎदज् ऎदु ऎरिवु aatrena ऎऩ्ऱदु। जादिमूल माऩ निषेदम् A C: ऎsgif॥।ऩिर् त वा ऎऩ्ऱदु। ऎळि गोवनि अङ्गम् ‘सर् सera antara कदर्स ऎऩ्गे इदि। Aaञम्’-HAASर् विवाह निषेदम्। ऎऩ् =Ä(७(; &ggक माऩ निषेदम् पारr: अदऩ् तञ्: जावुऩ् ई ऐ रि ऎऩ्ऱदु। तगादगम्-सॆळि: कळरि तुणऩ् Azrat देशनिमित्तक ं नाप्सु मूढापुरीषं कुर्यात् २। फालनिमित्त एकदश्यां न भुञ्जीतः न दिवा स्वपेत् इत्यादि। अवस्तदा निमित्तगम् रगासर् ई ऩिरवु: इदि। मुसु- कऩि अर् ३ इत्पादि। कम् - समयमावदु शिष्टस्र्मदि: करिगक्Arata" इदि आदिसप्तत्ताले सम्बन्द विशेष क्रहणम्। fक अज् fuaaraiq। सोदररिरुवरैयो तन्दैयैयुम् मगऩैयुमाऩ इरुवरैयो च्रात्तत्तिल् निमन्त्रिक्कलागा तॆऩ्ऱ निषेदम्। ऎऩ्ऩडियार् पॆरियाऴ्दिरु ४।९ २ तऩ्ऩडियार् तिऱत्तक्कदु ऎऩवारम्बम्। निक्रहमेयऱियाद अलर्मेल्मगळ् कूऱुमळवुक् कुम् तासर्गळिडत्तिल् कुऱ्‌ऱम् नेरुम्; आऩालुम् ईच्वरऩ् अवळ्मूलमाग वेऱ्‌पट्ट वात्सल्यातिशयत्ताले, ‘ऎऩदु तासर्गळ् तवऱु सॆय्य तु श्रीमऱ्‌रहयैदरयलारम् ( २५ ७८३ वुम् पुगुरु(पुगु)मॆऩ्गैक्कु इदम्। इङ्गु, ‘सॆय्दारेल् नऩ्ऱु सॆय् तार् ऎऩ्ऱदुक्कु, ‘सरिगमागप् पुगुन्दाल् नामे काप्(पो)पुदोम्, एरियर्गमागप् पुगुन्दाल् अवर्गळ् क्षमैगॊळ्ळादवळविलुम् ङ्गळाले नाम् ऎगिप्(पो) पुदोम् ऒरु पडिक्कुम् कैविडोम्" ऎऩ्ऱु तात्पर्यम्। नऩ्ऱु सॆय्दारॆऩ्बर्बोलुम्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले। इदु यिल् नऩ्ऱऩ्ऱु ऎऩ्ऩुमिडम् सरम्। ‘अपायसम्प्लवे सद्यः प्रायश्चित्तं समाचरेत् प्रायश्चित्तिरियं साऽत्र यत् पुनश्शरणं व्रजेत् ॥’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले, ऎरिरायऩत्तिल् ईच्वरऩुक्कु Frा सदिया तॆऩ्ऩवॊण्णादु। सर्वशक्ति पाऩवऩुक्कु Aag पिऱन्दाल् क्षमै कॊळ्ळादबोदु ऎयिल्लै यॆऩ्ऩवुमॊण्णादु। ईच्वरऩुक्कु विऩाराम् पिऱक्कुमत्तऩै’ ऎऩ्ऱाल् तऩक्कु अत्ताल् मेल् ऒरु रजव मिल्लैयागिल् एई: परिसम् पण्णवेण्डा। तऩक्कुम् रिऩवुम् पिऱक्कु मत्तऩैयॆऩ्ऱालुम् रजगवुम् [समायिऱ्‌ऱु। अदिलुम् कऴिन्ददुक्कु रसम् वेण्डा। मेलुम् सारामाय् वरप्पुगु (पो)किऱ जणात्तैप् पऱ्‌ऱ ऎरिमॆऩ्ऱाल्, इत्तोडु यात्कम् तूऩरि रियसङ्गळाऩ माट्टार्गळ्; एदेऩुम् सॆय्दार्गळागिल् अदु नऱ्‌सॆयल्’ ऎऩ्बाऩॆऩ्ऱार्। इङ्गे नऩ्ऱुसॆय्दारॆऩ्बदु पॊरुळल्ल; उपायत्तिऩाल् वरुम् पलऩुक्कु कवुरुमागाददैये सॆय्दारॆऩ्ऱबडि। अवर् सॆय्ददु प्रामादिगमागिल् कुऱ्‌ऱमे यिल्लै। पुत्तिपूर्वमाऩालुम् क्षमै कॊळ्वदालो अऩुबवत् तालो अदु कऴिन्दुविडुमॆऩ्ऱदाम्। इङ्गे पासुरत्तिल् नऩ्ऱु सॆय्दा रॆऩ्बर् ऎऩ्ऱवळवोडु निऱ्‌कामल् ऎऩ्बर् पोलुम् ऎऩ्ऱदैप् पार् त्ताल् इदु नल्लदु पोलिरुन्दालुम् नल्लदऩ्ऱॆऩ्ऱुम् अऱिवित्तदागुम्। पोलुमॆऩ्बदऩ् विरिवुम् पिऱवुम् अङ्गे नमदु प्रबन्ध रक्षैयिल् इप्पडि मुमुक्षवुक्कु निषित्तानुष्टान मेऱ्‌पडादॆऩ्बदैप् परिहरित्तार्। ‘नेर्न्दालुम् इवऩै निक्रहिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु इच्चै ईच्वरऩुक्कु वरादु। अदु वरुमागिल् प्रप्पत्ति निष्पलमागिविडुमे’ ऎऩ्बदैप् परिहरिक्किऱार् निषित्तानुष्टानम् उण्डागिल् प्रायच्चित्तम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱदालेये ईच्वरऩुक्कु निक्रहिक्क इच्चै युण्डॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदे। तॆरिगिऱदे अप्पडियाऩालुम् प्रपत्ति पलिक् कलाम्; इन्द निक्रहम् नगङ्गमऩ्ऱॆऩ्ऱबडि। निक्रहम् सॆय्य माट्टाऩ्। ईच्वरऩुक्कु इवऩिडत्तिल् जऩवम् मट्टुमॆऩ्बर् सिलर्। अदऩाल् इवऩुक्कु ऒरु केडिल्लै यागिल् प्रायच्चित्तमॆदऱ्‌कु? इवऩुक्कुम् अवऩिडत्तिल् प्रीत्यबावम् नेरुमॆऩ्ऩिल्, अप्पोदु अक् केट्टैप् परिहरिप्पदऱ्‌साग प्रायच्चित्तमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। प्रायच्चित्तम् सॆय्व तऱ्‌कु मुऩ् एऱ्‌पट्ट प्रित्यबावम् वनददु वन्ददे। अदऱ्‌कु प्रायच् चित्तत्ताल् निरुत्तियिल्लै। इऩियुम् प्रीत्यबावम् वारामैक्कागवॆऩ्ऩ लाम् ऎऩ ऎळिग, का ऎऩ्ऱु सिल सिऱु क्लेसङ्गळ् प्रमाणचित्त ७८४ सरिसॊत्तुडऩ् २५ सरागङ्गळुम् वरुमॆऩ्ऱु सऩाय् प्रायच्चित्तम् पण्ण प्राप्तम्। आगैयाल् करङ्गळुम्, इङ्गुऱ्‌ऱ अवुत्तुक्कुक् कळळिच्१- कासगिय -:ऩक्कळडियाग वरुम् ऎङ्गळुम्, नियदायुस्सुक् कळल्लादार्क्कु अादियाले TEाडुगत्तुक्कु fazळमुम् ऎळिईयामैक्कुप् g: ऎाराम् पण्णुगिऱदु। तु वेण्डा वॆऩ्बार्क्कुम् fरिगङ्गळै क्षमिक्किऱ न्यायत्ताले इदुवुम् क्ष माविषयमागैयाले इदुवे उसिदम्। ऎरिळित्तुक्कुम् एऱ्‌कऩवे प्रपत्ति पण्ण वॊण्णादॆऩ्ऩु मिड मुम्, मुऩ्बु कोलि(रि)ऩ नगमॊऴिय नयमागप् पुम् पण्णु कैयिल् विरोदमिल्लै यॆऩ्ऩुमिडमुम् मुऩ्बोारित्तोम्। इप्पडि - कात्तिलुम् विरोदमिल्लामै कण्डु कॊळ्वदु “प्रपन्नस्य निषिद्धैरप्यलेपमुपपादयन् । यथाभिमतसद्वृत्तनिष्ठेभ्यः किमसूयति ॥ आज्ञातिलङ्घने यस्य रक्षकत्वं न भज्यते । आज्ञानुपालने तस्य कथं तदुपरुद्धयते ॥ मागैयाल् अवै नेरामैक्कुमॆऩ्ऱु एऩ् सॊल्ललागादु। इवै मूल माऩ पिरामुम्, अनियदायुस्सुक्कुप् पाबबलऩै यनुबविप्पदऱ्‌काग आयुळै वळर्त्तिऩाल् नगविळम्बमुम् नेरामैक्कागवुम् प्रायच्चित्त मॆऩ्ऩलाम्। आग प्रायच्चित्त वसऩत्ताले ईच्वरऩुक्कु निक्रह वङ्गल् प्पमुम् चित्तम्। इदु इत्यादि वस नबूषणत्तिले ‘एक IAS a’ ऎऩ्ब तऱ्‌कु मुऩ् सॆय्द प्रपत्तियिऩ् अनुसन्दा नम्मट्टुमॆऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱियदाल् प्रायच्चित्तम् वेण्डामॆऩ्ऱु सिलर् कूऱुवर्। प्रायच्चित्तम् सॆय्याविट्टाल् निषित्तङ्गळै क्षमिप्पदु ऎप्पडि? ईच्वरऩ् ताऩे क्षमिक्किऱाऩॆऩ्ऩिल्-पुन: प्रपत्ति सॆय्दाल् अदैयुम् अवऩे क्षमिप् पाऩॆऩ्ऱु निऩैत्तु प्रायच्चित्तमे सॆय्दुविडलाम्। मुऩ् सॆय्द प्रपत्तिये उत्तरावुत्तुक्कुम् प्रायच्चित्तमावदाल् प्रायच्चित्तम् वेण्डा ऎऩ्ऱे इव्वचनमऱिविक्किऱ तॆऩ्ऩिल्-इदु मुऩ्ऩमे निर सिक्कप्पट्टदु। पुन: प्रपत्ति सॆय्दाल् अदप्पु ऎऩ्बदऱ्‌कु विरुत्त मागुमे यॆऩ्ऩलुमागादु। ऎन्दप् पलऩुक्काग प्रपत्ति सॆय्दोमो अदऱ्‌काग मीण्डुम् प्रपत्ति तगादु। मऱ्‌ऱ प्रपत्ति is प्रपत्ति पोल् कूडुम्। इदुबोल् नित्य कर्मानुष्टानम् सॆय्दाल् प्रह्मा स्त्रमाऩ प्रपत्ति कैविडुमॆऩ्बदुम् तगादु। प्रपत्तिक्काग नित्य कर्मानुष्टानम् सॆय्यविल्लैये। नित्य कर्मानुष्टा नम् पुळि- AFT ऎऩ्ऱु वेऩ्डा ऎऩ्ऱदाल् दोषमागुमॆऩ्ऩिल् - निषित्त कर्मा नुष्टाऩमे लेबिक्कादॆऩ्ऱ पोदु इन्द दोषम् ऎप्पडि लेबिक्कुम्। उण्मैयिल् ‘ऩार् तरिसारिua:’ ऎऩ्ऱु आज्ञानुबालनम् सॆय्य विधित् तिरुप्पदाल् इदु ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उवप्पुक्के यागुम्; निक्रह कारण मागादु ।आगैयाल् सदासार निष्टर् विषयत्तिल् एऩ् असूयैप् पडवेण्डुम्। ऎङ्दि। आज्ञै मीऱि निषित्तानुष्टानम् सॆय्दालुम् रक्षणत्तिऱ्‌कु मिल्लै यॆऩ्ऱबोदु आज्ञैयै रक्षित्ताल् ईच्वर श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् () ०५ न चाचारं विना किञ्चित् कैङ्कर्यमुपपद्यते । न हि शौचमकृत्वैव समाराधनमर्हति ॥ ‘आचारप्रभवो धर्मो धर्मस्य प्रभुरच्युतः । इति पञ्चमवेदेऽपि सर्वशास्त्रार्थ ईरितः ॥ प्रपत्तिप्रतिसन्धानमाप्तैर्यदुपदिश्यते । तत् स्वाधिकारनियतहानोपादानसिद्धये ॥ ९ प्रतिसन्धानतो हि स्यादधीपूर्वेष्वलेपधीः । बुद्धिपूर्वेष्वपि पुनः पपत्तेरेव सङ्ग्रहः ॥ अतो निरपराधेन वर्तितव्यं कृतात्मना । अपराधप्रसङ्गे च पुनःप्रपदनं क्षमम् ॥ ७८५ अडियिले Iऩागवेणुमॆऩ्ऱु कोलि(रि) प्रपत्ति पण्णिऩ वऩुक्कुम्, पिऩ्बु इदुक्कागप् राणाम् पण्णिऩवऩुक्कुम् रऩादवुम् ागवे नडक्कुम्। ऎङ्गळिल् सिल एदऩ्सत्तैक्कॊण्डु ऎरियुळत्तै त्तुळळऩुडैय एaafarवुम् मॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर् कळ्। इदुवुम् अव्वो प्रगरणङ्गळिल् अबिप्रायम् अऱियामल् वन्ददु। महाराजरुक्कुमुळ्बड सामाऩा पॆरुमाळ् तिरुवुळ्ळ ऩिडमुळ्ळ रक्षकत्वत्तिऱ्‌कु मेदु? a। शुद्धिगरमाऩ सन्द्यादिगळ् सॆय्यादबोदु कैङ्कर्यमे कैङ्कर्यमे विल्लै। अदऱ्‌कु अर्हऩागमाट्टाऩ्। पारदत्तिलुम्, ‘आचार पूर्वकमागवे धर्मानुष्टानम् सॆय्यवेण्डुम्, अदऱ्‌के ईच्वरऩ् प्रबु:- पलऩळिप्पवऩ्” ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। aa। मुऩ् सॆय्द प्रपत्तियै निऩैक्कवेण्डुमॆऩ्ऱ वचनबूषण त्तिल् मुऩ् सॆय्द प्रपत्ति यॆऩ्ऱालॆऩ्ऩ? ऎम्बॆरुमाऩुक्कुत् तऩ्ऩै शेषमाग निऩैत्तुप् परतन्त्रऩाऩ नाऩ् सॆय्वदॆऩ्ऩ ऎऩ्ऱु वाळा विरुन्ददे मुऩ् प्रपत्ति; अदै निऩैत्तु इप्पोदुम् वाळाविरुक्क वेण्डु मॆऩ्ऩिल् - शेषत्वा नुसन्धानम् मट्टुम् पोदादु, मुंवेण्डुम्। मोक्षार्त्त समर्प्पणम् मुऩ् सॆय्ददु पोल् ए परिहारत्तिऱ्‌ काग रायुम् इप्पोदु कुऱ्‌ऱत्तिल् सॆय्यवेण्डुम्। मुऩ् प्रपत्ति सॆय्ददै निऩैप्पदॆऩ्ऱु सिल वाप्तरिऩ् उपदेशमुळदे यॆऩ्ऩिल्, अदु तऩ् अदिगारत्तिऱ्‌कुत् तक्क हा नमुम् उबादा नमुम् चित्तिप्पदऱ्‌काग; अदावदु-नाम् मुऩ्ऩमे प्रपन्नरायिरुक्किऱो मॆऩ्ऱॆण्णिऩाल् अबुत्ति पूर्वमाऩ पाबमाऩदु लेबिक्कादॆऩ्ऱु पुत्ति युण्डागुम्। अदऱ्‌काऩ प्रायच्चित्तत्तै विडुवदाम्। पुत्तिपूर्वकमाऩ पाबमागिल् तऩ् असक्ति यैक् कण्डु तै विडुवदाम्, एवाऩ प्रपत्तियैक् कॊळ्वदा मॆऩ्ऱे करुत्ताम्। ā इदि। आगैयाल् अबरादम् वरादबडि नडक्क वेण्डुम्, वन्दाल् प्रायच्चित्तंवेण्डुम्। प्रबन्धऩुक्कु पुत्तिपूर्व उत्तरागम्लेबिक्कादॆऩ्ऱु प्रबावत्तैक् कट्टुवदुदगादॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। अबरादम् वारामैक्कु वऴि यरुळ्गिऱार् अडियिले इदि।मोक्षत्तिऱ्‌कुप् पोले अदऱ्‌कुम् प्रपत्ति सॆय्वदे वऴियाम्। सुक्रीवऩ् पॆरुमाळ् नियमित्तबडि यिसैन्दु पिऱगु वरामल् समयादिलङ्ग नम् सॆय्दाऩे = एऱ्‌ र-९९ ७८६ त्तिले ऎरित्ताले ऎऩत्तुडऩ् (२५) रत्तु- ‘न च सङ्कुचितः पन्था येन वाली हतो गतः । समये तिष्ठ सुग्रीव मा वालिप मन्वगाः ॥ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्यक् केट्टु इळैयबॆरुमाळ्, पॆरुमाळ् तामे तणिय विडवेण्डुम्बडि सीऱियरुळिक् किष्किन्दैयिले सॆल्ल, ‘कृतापराधस्य हि ते नान्यत् पश्याम्यहं क्षमम् । अन्तरेणाञ्जलिं बध्वा लक्ष्मणस्य प्रसादनात् ॥ ऎऩ्ऱु रसऩगरिच्चाऩ् महाराजरुक्कु सात्ताऩिऱे। अव्वळविल् महाराजरुम् इसैन्दु ‘यदि किञ्चिदतिक्रान्तं विश्वासात् प्रणयेन वा । प्रेष्यस्य क्षमितव्यं मे न कश्चिन्नापराध्यति ॥ ऎऩ्ऱु विण्णप्पम् सॆय्यवेण्डिऱ्‌ऱु। अप्पोदु इळैयबॆरुमाळुक्कुम् ताम् मिगुदियागच् चॊऩ्ऩ वार्त्तैगळुक्कु २ ‘यच्च शोकाभिभूतस्य श्रुत्वा रामस्य भाषितम् । मया त्वं परुषाण्युकस्तञ्च त्वं क्षन्तुमर्हसि ॥ ऎऩ्ऱु क्षमैगॊळ्ळवेण्डिऱ्‌ऱु। इप्पडि प्रपन्नऩुक्कुम् Uऩरुर्- काऎङ्गळाले ऎरियवुम् पुगुर(पुग)वुम् कूडुम्, अवै पुगुन्दाल् अऴु- aाऩाय् क्षमै कॊळ्ळवुम् वेणुम्। fatsरिऩ्’ ‘कुळित्तु मूऩ्ऱऩलै योम्बुङ् गुऱि कॊळन्दणमै तऩ्ऩै यॊळित्तिट्टेऩ्’ रēरिवुगळुम् कच्चऎरिवुगळुक्कु सक्ति यिल्लामै सॊल्लुगिऱऩवत्तऩै; एऩऩिल् त्तैत् तविरच् चॊल्लु किऱऩवऩ्ऱु। पाट्टै मीऱिऩाऩे; अदैप् पॆरुमाळ् पॊऱुत्तारे यल्लदु सिक्षिक्कविल्लै ये; अदऩाल् TECमिल्लैयॆऩ्ऩिल्, अदु अन्द सन्दर्बत्तिऱ्‌कु विरुत्त मागुम्। टिऩ अरिसऩ् ऎऩ्ऱु सुक्रीवऩे माप्रार्त्तऩै सॆय् तिरुक्किऱाऩे। इदऩाल् पाबमुम् वरलाम्; पिरायच्चित्तमुम् वेण्डुमॆऩ्ऱ तायिऱ्‌ऱु।इन्द रामायणच्लोक विषयविरिवु अबरादबरिहारादिगारत्तिल्। इदुबोल् पुराणत्तिल् अक्रूरर् स्यमन्दगमणिक्कागच् चॆय्द सूऴ्च्चि पोऩ्ऱदैयुम् कॊळ्ग। रित्तु = अबरादम् तोऩ्ऱ; तणियविड वेण्डुम्बडि ऎऩ्ऱविडत्तिल् विड ऎऩ्बदु इरामलिरुक्कलाम्; अल्लदु किष्किन्दै सॆऩ्ऱालल्लदु इवर् तणियमाट्टारॆऩ्ऱु इवर् तणिव तऱ्‌कागप् पॆरुमाळ् इवरै यऩुप्प वेण्डुम्बडि ऎऩ्ऱदाम्।सोऩगऩ्दि। ञर् कळ् तERAAR garaž ऎऩ्ऱदाल् ऎरियत्तिऱ्‌ पोले मऱ्‌ऱ ऐन्द्रम् मुदलाऩ व्यागरणादिगळिलुम् पण्डिदर् हऩुमार्। महाराज ऩागिलुम् सुक्रीवऩ् नीसऩ्; तासर् इळैयबॆरुमाळ् उच्चर्। सरणागदिये तगुमॆऩ्ऱाऱ्‌ पोऩ्ऱदु अवरुपदेशम्। gtsf’(ऎ।)इदि। इदऱ्‌कु नाऩ् नित्यकर्मानुष्टा नम् सॆय्या तिरुक्किऱेऩॆऩ्ऱु पॊरुळल्ल; कर्मयोगत्तिऱ्‌कु अनहऩॆऩ्ऱदाम्। तॊण्डरडिप्पॊडियाऴ्वार् तिरुमालैयिल् २५। स्नानम् सॆय्दु मूऩ्ऱु अनलै = वैदिगाक्निगळै ओम्बुम्-आरादिप्पदऱ्‌काऩ कुऱिगॊळ्-अवदा नम् श्रीमत्रहस्यत्रलारम् (MIT) २३ ७८७ आगैयाल् प्रबन्धऩुक्कुम् ईरम् विडुमळवुम् अव्वो सऩरिगळुक्कु ईडाऩ काम् करियुम्। आहार ग्रह (गृहो) मन्त्रार्थजात्यादिनियमैर्युतः । कुर्यालक्ष्मीशकैक्यं शक्तयाऽनन्यप्रयोजनः ॥ आचारात्मगुणोपायपुरुषार्थविशेषतः । अधिकारिणि वैशिष्ट्यं प्रकृष्येतोत्तरोत्तरम् ॥ कॊळ्ळुगिऩ्ऱ अन्दणमैदऩ्ऩै = ब्राह्मणत्तऩ्मैयै विट्टुविट् टेऩॆऩ्बदऱ्‌कुम् ऎजऎऩुक्कुरिय कर्मयोगादिगारमिल्लै यॆऩ्बदिलेये नोक्काम्। आग जादि पोगादॆऩ्ऱु कीऴे नाम् सॊल्लियदाल् आत्मा वुक्कुनेराग जादियिरामऱ्‌ पोऩालुम् अन्दन्द जादिशरीरत्तिऱ्‌कुरिय कळि। तर्क्कम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु शास्त्रमागैयाल् अदवुगळ् कऩगवु मिरण्डुम् तगा। आज्ञानुबालनम् अवच्यमागैयाले सकल नियमङ् गळुम् वेण्डुम्। इदऩाल् अदिगारिक्कु वैलक्षण्यमुम् उण्डॆऩ् किऱार् ति। सरमच्लोकादिगारत्तिलुम् मुदऱ्‌पादार्त्त मुडिविल् इक् कारिगै वरुम्। आहार नियमत्तै आहार नियममॆऩ्ऱ रहस्यक्रन्द त्तिलिरुन्दु तॆळिवदु। श्रीबाष्यत्तिल् जादिदुष्टम्, आच्रयदुष्टम्, निमित्तदुष्टम् ऎऩ्ऩवाम् अन्नत्तै विडवेण्डुमॆऩ्ऱरुळिऩार्। एg ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् ५ नियममावदु - प्रपन्नऩ् वळिक्कुम् स्त्तल नियममॆऩ् ऱुरैप्पर्। अप्पोदु स्त्तल ऎऩ्ऱो स्त्तान ऎऩ्ऱो पाडम् तगुम्। ६ ऎऩ्ऱ पाडत्तिल् प्रदिक्रह नियमम् अल्लदु ज्ञाननियमम् सॊल्लप् पडुम्। कीऴे ‘०’ ऎऩ्ऱ स्मृतियाल् सिल प्रदिक्रहम् तगा ऎऩ्ऱऩरे, कळऩ् मूलम् पॆऱ्‌ऱ ज्ञानमे कैङ्कर्यत्तिऱ्‌कु उपयोगि यागुम्। ऎळियसमावदु अवरवर्सूत्रत्तिल् अन्दन्दक् कार्यत्तिऱ्‌कु उबदिष्टमाऩ मन्त्रमे तगुमॆऩ्ऱदु ऎऩ्मावदु तनम् कैङ्कर्यत्तिऱ्‌कुच् चिल तऩम् निषेदिक्कप्पट्टदु। अल्लदु ऎनियममावदु कीऴे मन्त्र प्रस्तावत्ताल् अदऩुडैय अर्थ नियमम्; अदावदु-शरीरम्मट्टिल् निऱ्‌कामल् देवतान्दरान्दर्यामिपर्यन्तमाग पदार्दत्तैक् कॊळ्वदु। जादिनियमम् - ब्राह्मण्यादि जादि व्यवस्त्तै, आदिबदत्ताल् ‘आच्रम- कोत्र।प्रवर, सरण। कुल, तेस।काल। अवस्त्ता।कुण। समयादिगळ् सऱ्‌ऱु मुऩ्बु मूलत्तिऱ्‌ कूऱप्पट्टवैगळ् कॊळ्ळत् तगुम्। लक्ष्मीस कैङ्कर्य मॆऩ्ऱदाल् आज्ञानुज्ञा कैङ्कर्यङ्गळिरण्डिऱ्‌कुम् इन्नियमङ्गळ् वेण्डुमॆऩ्ऱदाम्। कq = सक्तिक्कुत् तक्कवाऱु। āGr:-इवै प्रपत्तिक्कु अङ्गमल्ल; नियमनत्तिऱ्‌कु अञ्जिच् चॆय्वदऩ्ऱि स्वयम्ब्र योजनमाग प्रीतियुडऩ् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱबडि। इप्पडि सॆय्व तॆल्लाम् आचारम्। इदऱ्‌कु मेलागप् पॆऱवेण्डुम् उत्कर्ष कारणमु मुण्डॆऩ्गिऱार् अऩन्दि। आचारादि पदङ्गळोडे विशेषबदत्तैच् चेर्क्क। स्ना न सन्द्यादि आचारङ्गळिल् एऱ्‌ऱच् चुरुक्कुक्कीडाग अदिगारिक् कुळ्ळ मेऩ्मैयिल् एऱ्‌ऱच् चुरुक्कु; आत्म कुणङ्गळिल् “r ag अरिFa; ९८८ ऎऩ्णत्तुडऩ् (२५) इप्पळिगरम्योगत्तिलीच्वरऩुडैयाळागवुम्। तगवाऱ्‌ ऱरिक्किऩ्ऱ तऩ्ऩडियार्गळैत् तऩ्ऱिऱत्तिल् मिगवादरञ् जॆय्यु मॆय्यरुळ् वित्तगऩ् मॆय्युरैयिऩ् अगवा यऱिन्दव रारणनीदि नॆऱिगुलैदल् ३२ उगवारॆऩ वॆङ्गळ् तेसिग रुण्मै युरैत्तऩरे। चातुर्वण्र्यचतुर्विधाश्रममुखे भेदे यथावस्थिते वृत्तं तन्नियतं गुणानुगुणया वृत्त्या विशिष्टं श्रिताः । त्यागोपप्लव नित्यदूरशरणत्रज्याविधौ कोविदाश्चिन्तामभ्युपगन्तुमन्तिमयुगेऽप्येकान्तिनस्सन्ति नः ॥ इति कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य बेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रहस्यायसारे प्रभावयवस्थाधिकारः पञ्चविंशः ॥ २५ १०१०१ re Aसगर अगाप्पु सुर” ऎऩ्ऱु सऩत्तिऱ्‌ सॊऩ् ऩवै ऎट्टाम्। अवऱ्‌ऱिलुम् विशेषमुण्डु। नाऱ्‌पदु संस्कारङ्ग ळॆऩ्ऱ आचारङ्गळैक् कीऴे कूऱि अवऱ्‌ऱैविड इव्वात्मगुणङ् गळुक्के सिऱप्पॆऩ्ऱार् अङ्गु। उपायविशेषमावदु- देवतान्दर पज नादिगळै विट्टु भगवत्पजनादिगळैक् कॊळ्वदु। पुरुषार्न्द विशेष मावदु- मोक्षत्तै विरुम्बुवदु। इन्द आचारादिगळिल् सिलर् आचारादि कळैविडच् चिलर् आचारादिगळ् च्रेष्ट मॆऩ्बदु पोल् इवऱ्‌ऱिल् पूर्व पूर्वत्तैविड उत्तरोत्तरम् = आत्मगुणादिगम् च्रेष्टमॆऩ्बदुमाम्। इप्पडि प्रबावत्तिऱ्‌कु वरम्बु विरित्तु उरैक्कट्पॆऱ्‌ऱदु। इदु अरळज्ञाचित्तमागैयाले भगवत्कुणत्तै यनुसन्दिक्कुम् रहस्य पदत्तिल् इदैयुम् सेर्त्तनुसन्दिप्पदॆऩ्गिऱार् इप्रबावेदि।

प्रपन्नर् सासनत्तै मीऱलागादॆऩ्बदु पूर्वाचार्य उपदेशमॆऩ् किऱार् पासुरत्ताल् तगवालिदि। तगवाल् तरिक्किऩ्ऱ- करुणैयिऩाले= पक्त् युपायम् सॆय्य वागामैयिऩाल् प्रपत्ति सॆय्दु भगवत्कृपैयिऩा लेये आत्म तारणम् पॆऱ्‌ऱिरुक्किऱ। तऩ् अडियार्गळै - प्रपन्नराऩ तऩदु तासर्गळै। तऩ् तिऱत्तिल् - तऩदु धर्मत्तिल् तऩ् साधर्म्यत्तिल् अदैप्पॆऱुविक्क मिग= अदिगमाग आदरम् सॆय्युम् - आदरिक्किऩ्ऱ, मॆय् अरुळ् = तडुक्क वागाद कृपैयै युडैय वित्तगऩ्-आच्चर्य पुरुषऩिऩ्। मॆय् उरैयिऩ् - सत्यमाऩ सरम च्लोकरूप श्रीसूक्तियिऩ् अगवाय्= उट्पुऱत्तै - करुत्तै अऱिन्दवर् = अऱिन्द महाऩ्गळ् व्यासादिगळ् आरणम् नीदि - वेदान्द सासऩत्तिऩ् नॆऱि-मार्गत्तिऱ्‌कु कुलैदल् - केट्टै, उगवार्-सम्मदिक्कमाट्टार्गळ् ऎऩ-ऎऩ्ऱु ऎङ्गळ् तेसिगर् नम्माचार्यबरम्बरैयिलिरुप्पवर्गळ्। उण्मै - वास्तवार्त्तत्तै उरैत्तऩर् - उपदेशित्तऩर्। प्रबऩ्ऩरुम् विधि निषेदङ्गळुक्कुट्पड वेण्डुमॆऩ्ऱबडि।

इप्पडि आज्ञानुबालनम् सॆय्युम् अदिगारिगळ् कलिमुऴुदिलुम् इरु प्परॆऩ्गिऱार्।ऎरिaऩ्रि ब्राह्मणादिगळाऩ नालु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Nar) २६ श्रीमते निगमान्तमहा देशिकाय नमः