२४ साध्योपाय-शोधनाधिकारः

सात्योबाय सोदनादि रारम्-२४ यथाधिकरणं प्रभुर्यजन दान। होमार्चना- भरन्यसन- भावनाप्रभृतिभिः समाराधितः । ०८३ यार् इल्लै यॆऩ्गिऱार्गळ्। अदऩाल् अवै प्रधानमागा। इप्पडि इन्द सलोकत्ताल् नासिगार्त्त सङ्ग्रह मायिऱ्‌ऱु इन्द च्लोकम् अऩ ऩॆरि-त्तिऱ्‌काग वन्ददॆऩ्ऱुम सॊल्ललाम् आऩाल् इदिल् स्ताबिक्कप्पडुगिऱदु तऩ्ऩैप्पॆऱत् ताऩ् उबा यमागिऱाऩ् ईच्वरऩॆऩ्बदु ताऩे। इदै अवर्गळुम् इसैन्दिरुक्किऩ्ऱऩरे; सात्योबायमाऩप्रपत्तिक्कु उबाबत्वमिल्लैबॆऩ्बरागिलुम्ईच्वरऩुक्कु चित्तोबायत्वमिल्लै यॆऩ्बवरल्लरे। ऎप्पडि एकदेशिबक्ष निरासग मॆऩ्ऩिल् - इव्वाऱु करुत्तुक् कॊळ्ग - तऩ्ऩैप् पॆऱत् ताऩे साद नमाग वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्ट ईच्वरऩै ओरळविल्मट्टुम् कण्डवर्गळ् उळ्ळदु उळ्ळबडि कण्डवर्गळागार्। अदऱ्‌कुक् कारणम् ऎम्बॆरुमा ऩारुक्कु अन्तरङ्गराऩ मडैप्पळ्ळियाच्चाऩ्मुदलाऩर्गळ् मूलमागप् परविय सम्ब्रदायम् अऱियामैये। अप्पडि अऱिन्दवरिडत् तिले अन्द चित्तोबायमाऩदु ऎऩ्गसत्योबाय सहितमाय् लष्मीसमेदमाय् ताऩ् उपाय मॆऩ्बदैक् काण्बित्तुक् कॊळ्ळुम्। -ऎऩ्बदऱ्‌कु एसुगरिऩमाय्क् कीऴे कूऱिय पडियाय् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्गॊळ्ग। कणणात्तिऱ्‌कु इप् पॊरुळ् मिग इणङ्गियदु। लित्तोबाय सोद नादिगारम् मुऱ्‌ऱुम् २३। श्रीमते निगमान्दगुरवे नम: सात्योबायसोदनादिगारम्। २४। मुऩ् अदिगारत्तिल् चित्तोबायमाऩ परमात्मा तऩ्ऩुडैय स्वातन्त्र्य कारुण्य स्वामित्वादिगळैक्कॊण्डु सात्योबाय मिरा मले, लक्ष्मीसम्बन्दमिरामले रक्षिक्कलामॆऩ्गिऱ आशङ्कैयुम्, सात्पो पायम्दविर चित्तोबायमॆदऱ्‌कॆऩ्गिऱ आशङ्कैयुम् परिहरिक्कप् पट्टऩ। इङ्गे सात्योबायत्तिऩुडैय अदिगारमुम् स्वरूपमुम् परिगारङ्गळुम् विसारिक्कप्पडुगिऩ्ऱऩ। सङ्गरहच्लोकम् एऩङ्गळta।ax:- सर्वगारणमागैयाले सुगप्रदा नसमर्त्तऩाऩ भगवाऩ् (ऎ) यागम् होमम्, अर्च्चऩै, अन्यासम्, ध्यानम् मुदलाऩ सात्पोबायङ् गळाल् पुरिदऩ्-अदिगारत्तुक्कुत् तक्कवाऱु: (अदिगरणमावदु- ६८१ कत्तुडऩ् (२४ ) फलं दिशति देहिनामिति हि सम्प्रदायस्थितिः श्रुतिस्मृतिगुरूक्तितभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ इप्पडि सर्वज्ञमाय् सर्वशक्तियाय्प् परमकारुणिकमाय् सर्व शेषियाय् सबत्नीगमाय् सर्वलोकसरण्यमाऩ चित्तोबायविशेषम् तॆळिन्दालुम्, “आरोम्यमिन्द्रियौल्बण्यमैश्वर्यं शबुशालिता । वियोगो बान्धवैरायुः किं तत् येनात्र तुष्यति” अदिगारम्; अदावदु नगत्तिल् अपेक्षैयुम्, उपायविषयत्तिल् योक्यदै यॆऩ्गिऱ सामर्त्यमुम्) - नऩ्गु आरादिक्कप् पट्टवऩाय् र् - प्राणिगळुक्कु सुक् - अन्दन्दप् पलऩै सळि- अळिक्किऱाऩ्। एरि क ऎऩ्ऱऩ्ऱो ळि:-परम्बरैयाल् उबडुदसिक्कप्पॆऱ्‌ऱ अर्थत्तिऩ् निलै। ईरags सत्ताeेङ्गळोडु कूडिऩ श्रुतिगळालुम् स्मृतिऩालुम् आचार्यसूक्तिगळालुम् ई - प्रमाणवच्यराऩ नमक्कु अाऩऩ् - नऩ्गुत् तोऩ्ऱुगिऱदु। ळित्तोबायम् वेण्डुमॆऩ्ऱुम् अदु सात्योबाय सापेक्षमॆऩ्ऱुम् मुऩ्ऩदिगारत्तिलेये निरूपिक्कप् पट्टिरुप्पदाल् इदु इन्द अदिगारार्त्तमागादे; आग इन्द च्लो सत्तिल् अदिगारार्त्तमॆऩ्ऩ सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्ऩिल्-मुऩ् अदिगारत् निल् व्याजमाऩ सात्यो पायमिरामऱ्‌पोऩाल् चित्तोबायम् कार्य करमागादॆऩ्ऩप्पट्टदु। अप्पडियाऩालुम् सरणागदिवाङ्मात्रत् तालुम् सरणागदऩॆऩ्ऱ पेर्मट्टालुम् काक्किऱाऩॆऩ्ऱुम् अ केसु जासऩ्’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडियाल् प्रपत्तिविषयत्तिले इऩ्ऩा र्दाऩ् अदिगारि, इन्द स्वरूपन्दाऩ् प्रपत्ति, इव्वङ्गङ्गळोडु कूडियदु ताऩ् ऎऩ्गिऱ निर्प्पन्दमिल्लै यॆऩ्ऱु आशङ्कै पिऱक्क, यागदा नादि कर्माक्कळ् ) अदिगारियिऩाल् अवुत्तागच् चॆय्यप्पट्टाल्दाऩ् ईच्वरऩ् अपेक्षिक्कुम् सात्योबायमागुमॆऩ्गिऱाप् पोल प्रपत्तिविषयत् तिलुमाम्। अदिगारि ऎल्लाम् सॆय्यवेण्डुम्, विच्वासम् प्रार्त्तनै एदेऩुम् त्ति यॆऩ्ऩामल् सागुम् प्रपत्तियॆऩ्ऱऱियवेण्डुम्। अवऩ् समारादिदऩागुम्बडि अङ्गङ्गळोडु नऩ्ऱाग अनुष्टिक्क वेण्डुम् ऎऩ्ऱऱिविप्पदिले सलोकत्तिऱ्‌कु नोक्कु। इङ्गे अदिगारविषयमागवुम् प्रपत्तिस्वरूप विषयमागवुम् अङ्ग विषयमागवुम् पिऱन्द शङ्कैगळ् परिहरिक्कप्पडुम्। अदऱ्‌कुप् पीडिगैयाग तत्तुव हित पुरुषार्त्तङ्गळिले तत्तुव पुरुषार्त्तङ्गळऱिन्दु इतर पुरुषार्त्तङ्गळिले विरक्तऩाऩवऩुक्कुम् सात्योबायत्तै यऱियाद पोदु पलऩिल्लै यागैयाल् अदैच् चॆव्वऩे यऱिय वेण्डुमॆऩ्गिऱार् इप्पडि इत्या तियाल् चित्तोबायेदि।चित्तोबायमुम् तॆरियामल् उलगिल् दोषङ्गळैक् कण्डदाले वैराक्यम् पॆऱ्‌ऱवर्गळुमुण्डु; चित्तो पायमऱिन्दुम् सिलर् वैराक्यम् पॆऱार् पॆऱक्कारणम् कूऱुम् च्लोकम्। आयुरारोक्य -ऐच्वर्यङ्गळै वेण्डुगिऩ्ऱऩर् अदिलुळ्ळ दोषत्तैक् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (HT) २४ ऎऩ्गिऱबडिये विवेकमिल्लादार्क्कुक् ०८५ विवेकमिल्लादार्क्कुक् कुणमाय्त् तोऱ्‌ऱिऩवैयुम् दोषमाऩ पडि कण्डु संसारवैराक्यम् पूर्णमाऩालुम्, " : " ऎऩ्गिऱट्टिये युण्डाऩालुम्। “महता पुण्यपण्येन क्रीतेयं कायनौस्त्वया । प्राप्तुं दुःखोदधेः पारं स्वर यावन्न भिद्यते” ॥ ऎऩ्गिऱबडिये त्वरै पिऱन्दालुम् अनादियाग अनुवृत्तमाऩ ऎरि- सामडियागप् पिऱन्दु निऱ्‌किऱ ऎवुगमाऩ पाळियागत्तुक्कुप् पासमाग, “ळासिक् वर् ईā” ऎऩ्ऱु विधिवाक्यत्तालुम्। ≤q०’ ऎऩ्ऱु अनुष्टान वाक्यत्तालुम् सॊल्लप्पट्ट ईम् तॆळियादबोदु ऎरवु कऩाऩ सर्वेच्वरऩै ऎळिगळिक्क विरगिल्लै। आगैयाल् अदिऩ् अदिगारत्ति लुम् स्वरूपत्तिलुम् परिगरङ्गळिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळै ऎरिसिप्पिक्किऱोम्। इट् प्रपत्तियुमॊरु वैदिगधर्ममऩ्ऱो? इदुवुमॊरु यागविशेष मागवऩ्ऱो ऩियिल् ओदप्पडुगिऱदु। आगैयाल् इदु सर्वादिगार मागक् कूडुमो? ऎऩ्ऱु सिलर् विसारिप्पार्गळ् इदु सर्वेच्वरऩै सर् वरुक्कुम् ऎणमॆऩ्ऱु ऒदुगिऱत्ताले ऎरिगसम्। इव्वर्त्तम् “सर्वलोकशरण्याय”, “सर्वयोग्यमनाया समप्रमादमनूपमम् । प्रपन्नार्तिहरं विष्णुं शरणं गन्तुमईसि” ॥ कवऩिप्पारिल्लै; शरीरत्तिऱ्‌कु आरोक्यम् वेण्डुमॆऩ्ऱाल् अदऩाल् इन्द्रि यङ्गळुक्कुक् कॊऴुप्पेऱुम्; ऐच्वर्यम् सेर्न्दाल् मऩिदऩुक्कु सत्रुक्कळ् एऱ्‌पडुवदाम्। आयुळ् नीण्डाल् पन्दुक्कळुडैय पिरिवुनेरुम् (इङ्गे अऩ् काऩा, ऎऩ्ऱबडि कार्यत्तैयुम् कारणत्तैयुम् ऒऩ्ऱाक्कि सॊल्लि यिरुक्किऱदु) ऎदु - इव्वुलगिल् ऎदु - ऎदैक्कॊण्डु - सन्दोषप् पडुगिऱाऩो aa - अदु, रिक् -ऎऩ्ऩ उळदु? कुणमाऩ आरोक्यादिगळुम्

• f दोषमागिऩ्ऱऩवे quna-पार्हस्पत्य स्मृति fाविqTA- विरकोऽपरमा-

• aouत्क: ई - परमात्माविऩिडम् पऱ्‌ऱुम्, वेऱु विषयत्तिल् वैराक्यमुम् कॊण्डु पुत्रऩ्, पणम्, उलगु ऎऩ्बवऱ्‌ऱिल् आसैगळै विट्टिरुप्पवऩ् सन्यासियाय् पिक्षैक्कु उरियऩागिऱाऩ्। Eaf वराहबुराणम्। रऩ् - इन्द कगळ्:- शरीरमागिऱ कप्पलाऩदु कुऩ तुक्कक्कडलिऩ् पुर्- अक् करैयै ळञ्-अडैवदऱ्‌काग ngal - मिगप्पॆरिय - पुण्यमागिऱ विलैयैक् कॊण्डु किळ-वाङ्गप्पट्टिरुक्किऱदु। आगैयाल् ऎऩर्- अदु उडैयामलिरुप्पदऱ्‌कुळ्, - तुरिदप्पडु; इम् मूऩ्ऱु अंसङ्गळ् मोक्षत्तिऱ्‌कुप् पोदावो। वेऱु सार्यो पायमॆदऱ्‌कॆऩ्ऩ, अदऩ् कार्यत्तै निरूपिक्किऱार् अनादियाग इदि। अनादि सञ्जिद पुण्यबाबङ्गळ् अऴियाद पोदु मोक्षमिल्लै; अनुबव त्ताले अवै यऴिक्कप्पडमाट्टा आगैयाल् सात्योबायम् वेण्डु मॆऩ्ऱबडि। मुदलिल् प्रपत्तिक्कु यार् अदिगारि यॆऩ्ऱु विसारिक्कप्पडु किऱदु। त्रैवर्णिग मात्रादिगारम्, अत्रैवर्णिग मात्रादिगारम् सर्वादिगारमॆऩ्गिऱ मूऩ्ऱु पक्षङ्गळैप् पोक्कि सर्वागिञ्जनादिगारम् ऎऩ्ऱु स्ताबिक्कप्पडुगिऱदु। ऎafaai - ऎल्लोरुक्कुम् सरणागदिक्कु ७८६ ळत्तुडऩ् २४) रजारिसु नडिदजऩङ्गळालुम्, ‘रर् यरर” ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि ङ्गळाऩ वर्णङ्गळै यॆडुत्तु “राऩार् ARIR:” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ त्तालुम्, “कुयोनिष्वपि सञ्जातो यः सकृच्छरणं गतः । तं मातापितृहन्तारमपि पाति भवार्तिहा " ॥ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ सनत्कुमारसम्हितावचनत्तालुम् सङ्गरम्। आगैयाल् उपासनम् सॆरिऩ्गारिगामाग कळत्तिले ऎरिसमाऩा लुम् वैदिगङ्गळाऩ सत्यवस नादिगळ् पोले प्रपत्तियुम् सामान्यधर्म मागैयाले अऩगाम् शुद्धालेयादल् रिगरिगळाले यादल् सर्वरुक्कुम् जईत्तुक्कु विरोदमिल्लै। कागादिगळुम् प्रपन्न राग शास्त्रङ्गळिले सेळानिऩ्ऱोम् “मां हि पार्थ व्यपाश्रित्य येऽपि स्युः पापयोनयः । स्त्रियो वैश्यास्तथा शूद्राः, रतेऽपि यान्ति परां गतिम् ” योक्यऩाय्। रक्षिप्पदिल् आयासमऱ्‌ऱवऩाय्, कवऩक्कुऱैविल्लादवऩाय्, तऩक्कु निगरिल्लादवऩाय्, सरणा + तरुडैय आर्त्तियैप् पोक्कुगिऱवऩु माऩ विष्णुवै सरणमडैयत् तक्कवऩागिऱाय् सात्तूऩमावदु-सुरुक्क मागच् चॊऩ्ऩ अर्थत्तै विरिवासच् चॊल्लुम् वाक्यम्। प्रयाणां क्षत्रियाधीनां प्रधानाञ्च व्याणामिति, : ) सगावगर्। प्रपन्नर् अन्दणर्गळुक्कु ऎऩ् Rतिल् अदिगारम्; कळाऩ क्षत्रिय-वैच्य-सूत्रर्गळुक्कु असल् अदिगार मॆऩ्ऱु अदऩ् पॊरुळ्। । सनत्कुमार सम्हितै। कुत्सिद उ ईऩ योनिगळिल् पिऱन्दुम् ऎवऩ् सरणागदऩाऩाऩो, ताय् तन्दैगळै वदै सॆय्दवऩा यिरुन्दालुम् अवऩै संसारदाबम् पोक्कुम् ऎम्बॆरुमाऩ् काक्किऱाऩ्। इन्द वसऩङ्गळाल् त्रैवर्णिगर् अत्रैवर्णिगर् ऎल्लो रुक्कुम् अदिगारम् तॆरिगिऱदु। सिल वैदिग धर्मङ्गळ् सिल वैदिग धर्मङ्गळ् ऎल्लोरुक्कुम् उण्डु, ऎऩ् - इत्यादियाऩ सक्यवदन-प्रह्मसर्य, स्वधर्मानु ष्टा नादिळ्। सत्यवदनादिगळुक्कु मन्त्रम् वेण्डा; प्रपत्तिक्कु मन्त्रम् वेण्डुमे यॆऩ्ऩिल् -तान्द्रिग मन्त्रङ्गळिरुप्पदाल् कुऱै यिल्लै पसुक्षियादिगळुक्कुम् अदिगारमुण्डॆऩ्गिऱार् ऎळिआदिबद त्ताल् कजेन्द्रादिगळैक् कॊळ्वदु। कागम् कूऱिय मन्दरमॆऩ्ऩवॆऩिल्। ऎल्ला सरणागदिक्कुम् मन्त्रम् वेण्डुमॆऩ्बदिल्लै यॆऩ्ग।प्रपत्ति मट्टु मेयऩ्ऱि पॊदुवाग आच्रयिप्पदुम् सर्वसादारणमॆऩ्गिऱार् रिऩ्ऩ्- ९-३२-राजी - अर्जूऩा; पाबप्पिऱवियुडैयराऩ स्त्रीगळ्, वैच्यर्गळ् सूत्रर्गळ् यावरो अवरुम् ऎऩ्ऩैये आच्रयित्तु परगदिबॆऱु ऎऩ्बदु कल् अन्वयिक्कादु पत्तिल् अन्वयम् पॆऱुम्। इन्द आच्रयणम् स्वतन्त्र प्रपत्ति पोल् पॊदुवाग मोक्षत्तिऱ्‌कुक् कारणमाऩ नमस्कारादिगळुमागुम्। आगैयाल् मात्रबदम् सामा न्य uf कीदैयिल् कीऴे ‘सर्गळ् ag’ ऎऩ्ऱु ऎल्लोरुक्कुम्बऐ नम् प्रस्तुत मागैयाल् अदुवुम् आच्रयणमागुम् अप्पोदु नेरागप् परगदियडैवु श्री तरङ्गयत्रयसरम् (Saq७, २४ ०८७ ऎऩ्ऱु भागससमात्रम् सर्वसादारणमाग सरण्यऩ्दाऩुम् अरुळि च्चॆय्दाऩ्। उपासनत्तुक्कुम् करम् अळिगगत्तिलेयाऩालुम् अव सा नम् सर्वशरीरत्तिलुम् कूडुमॆऩ्ऩुमिडम्, “धर्मव्याधादयोऽप्यन्ये पूर्वाभ्यासाज्जुगुप्सिते । वर्णावरत्वे सम्प्राप्ताः संसिद्धिं श्रमणी यथा” ॥ ऎऩ्ऱु श्रीविष्णुधर्मत्तिले सॊल्लप्पट्टदु। इप्पडि उपास नम् अळिप्कर्क्के अगमाऩाऱ्‌पोले प्रपत्तियिल् ऒरु नियामकत्ताले तुक्कु ऎमिल्लामैयालुम्, रिऩ्ऩालुम् इप् राराम् सर्वर्क्कुम् योक्यम्। आऩबिऩ्बु इदुदऩक्कु विशेषित्तु वेण्डुम् अदिगारांसमुम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्।

“अत स्त्रैवर्णिकत्वादेर्भावोऽभावोऽपि कस्यचित् । नाधिकारः प्रपत्तेस्यादा किश्चन्यमनाश्रितः ॥” इव्वर्त्तत्तै, कुलङ्गळाय् वीरिरण्डिलॊऩ्ऱिलुम् पिऱन्दिलेऩ् तॆऩ्बदु पॊरुन्दुम्। इप्पोदु मात्रबदम् पक्तियोगा नुष्टान व्यावर्दगमागलाम्। पक्तियोगानुष्टा नमिऩ्ऱि तत्कार्यमाऩ पजनम् मट्टुम् सर्वसादारणमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। कारणमाऩ पक्तियोगमिल्ला मल् कार्यमॆप्पडि यिरुक्कुमॆऩ्ऩ, अक् कारणम् पूर्व जन्मत्तिलिरुक्कला मॆऩ्गिऱार्। उपासनत्तुक्कुम् इदि। अऩ। fतम् १०।२।२९।एऴु- fa - पक्ति योगानुष्टानत्तुक्कुत् तगाद -कीऴ् वर्णमा यिरुन्दालुम् # धर्म व्यादऩ् मुदलाऩवर्गळ् ऩळदु- पूर्वजन्मत्तिल् सॆय्द पगदि योगाऩुबवत् तॊडर्चियाल् इप्पिऱवि यिलुम् अा A-चित्तदाडसियैप् पोले अरिक् Šaar:-अडै न्दार्गळ्।इप्पडि इदि, पक्तियोगम् सर्वसादारणम् ऎऩ्बदऱ्‌कु वचन मिल्लै; सूदरादिगळुक्कु इल्लै यॆऩ्ऱदु अमसूत्रादिगरणम्। प्रपत्ति विषयत्तिल् सर्वरुक्कुमॆऩ्ऱु सामान्य वचनमुम् तऩ् ऎऩ्ऱु विशेषवस नमुम् उळ। ३५ इदि। प्रपत्ति सर्वसादारणमागैयाल् त्रै वर्णिगत्वम्। ब्राह्मण्यम्। प्रह्मसर्यम् इत्यादि वर्णाच्रम विशेषत्तिऩुडैय अवु: इरुप्पु ऒरुवऩुक्कु प्रबत्त्यदिगारमागादु। त्रैवर्णिगऩुक्कु पक्ति यिरुप्पदाले परबत्तियाऩदु अत्रैवर्णिग विषयमागट्टुमॆऩ्ऱु तरैवर्णिगत्वाडावमे अदिगारमॆऩ्ऩलु मागादु। आकिञ्चन्य मिरादबोदु त्रैवर्णिगऩुक्कुम् अत्रै वर्णिसऩुक्कुम् अदिगारमिल्लै यागैयाल् अरित्राळx८:- आकिञ्चन्य त्तोडु सेरामल् मुऩ् सॊऩ्ऩ धर्मत्तुक्कु एमो uवुमो अदिगार मागादु। आकिञ्चन्यत्तोडु सेर्क्किल् इदुवे पोदुमागैयाल् अदैच् चॊल्लवेण्डा। अरिग; ऎऩ्गिऱविडत्तिल् कजुऩ् अरिळिऩै ऎऩ्ऱुमिरुक्कलाम्। अप्पोदु तऩि वाक्यम् सङ्गर जादिक्कुमुण्डु। अप्रा हमणऩुक्कुमुण्डु प्रपत्तिऎऩ्बदऱ्‌कु प्रमाणम्गाट्टुगिऱार्। इव्वर्त्तत्तै इदि, कुलङ्गळिदि। तिरुच्चन्दविरुत्तम् ९० नालु उणत् तलुम् नाऩ् पिऱक्कविल्लै वेदम मुदलाऩ कलैगळै अप्यसिक्कविल्लैर् ६८ ऎण्णत्तुडऩ् २१, ऎऩ्गिऱ पाट्टिलुम्, “र् क्ळ” ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तिलुम् कण्डुगॊळ् वदु। आगैयाल् ऎारिरामुम् अरिवैयर्गळुमुडैय सर्वजा तीयर्क्कुम् म् fसुगम्। इव्वुडाय स्वरूपत्तैप् पऱ्‌ऱ “नारायणं सलक्ष्मीकं प्राप्तुं तच्चरणद्वयम् । उपाय इति विश्वासो द्वयार्थः शरणागतिः ॥” ऎऩ्गिऱ ळिऩगर् पासुरमुम् अदिगारगोडियिलुम् अङ्गगोडियिलुम् निऱ्‌किऱ विच्वासत्तिऩुडैयवुम् सॊल्लुगैक्काग वत्तऩै। अप्पडिये “प्रपत्तिर्विश्वासः; सकृत्प्रार्थनामात्रेणापेक्षितं दास्यतीति विश्वासपूर्वकं प्रार्थनमिति यावत्” । ऎऩ्गिऱ वाक्कमुम् रruaणयाले मुदल् विच्वासत्तैच् चॊल्लि पॊऱियिलेऩ् -विषयङ्गळैये इडमागक् कॊण्डवऩाऩेऩ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अल्लदु मुऩ् वाक्यङ्गळिऱ्‌ पोलवे पॊऱियिलेऩ् ऎऩ्बदऱ्‌कु सऩिगमाऩ कार्यमुम्, सात्वीगत्यागत्तुडऩ् अनुष्टा नमुमॆल्ला मिल्लादवऩायिरुक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळागलाम्। आगैयाल् इलङ्गु- प्रकाशिक्किऩ्ऱ उऩ् पादमऩ्ऱि मऱ्‌ऱोर् पऱ्‌ऱु इलेऩ् ईसऩे! ऎऩ्गिऱार्। ऎरिबदि। आळवन्दार् स्तोत्रम् ६१ जगत्तिल् परविय पुगऴ् पॆऱ्‌ऱ वर्गळुम्, सदासारर्गळुम्, शिष्टर्गळुम्, तत्त्व त्रय ज्ञानमुळ्ळवर् कळुम्, उऩ्ऩुडैय पादारविन्दत्तिलेये पारमैगान्द्यम् पॆऱ्‌ऱ वर्गळुमाऩ महाऩ्गळिऩ् पॆरिय वंसत्तिऱ्‌ पिऱन्दुम् कीऴे कीऴे मूऴ्गिप् पाबियागिऱेऩ् ; रक्षणमळिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु च्लोकत्तिऩ् पॊरुळ्। इव्वळवाल् आकिञ्चन्यमुम् अनन्यगदिगत्वमुम् उळ्ळ ऎल्लोरुम् प्रपत्तिक्कु अदिगारिगळॆऩ्ऱु अदिगाराच्चम् सोदिक्कप्पॆऱ्‌ऱदु। पलविदमाग इऩि स्वरूपसोद नम्। प्रपत्तियावदु विच्वासमॆऩ्ऱुम्, प्रार् त्तऩै पॆऩ्ऱुम्, आत्मनिक्षेपमॆऩ्ऱुम् स्वप्रवृत्ति निवृत्ति यॆऩ् ऱुम् परन्यासमॆऩ्ऱुम् सम्ब्रदाय वाक्यङ्गळिलिरुन्दु तॆरिगिऱदु।आऩालुम् इव्वुपायत्तिल् परन्यासमॆऩ्गिऱ स्वरूपम् प्रळनम्; मऱ्‌ऱवैयुम् वेण्डुमागैयाल् अन्दन्द सन्दर्बत्तुक्कुत् तक्कवाऱु अङ्गङ्गे अददैच् चिऱप्भागच् चॊऩ्ऩदॆऩ्ऱु मुडिवु सॆय्यत् तॊडङ्गु किऩ्ऱार् इव्वुपायेत्यादियाल्, नारायणमित्यादि पूर्वाचार्यवात्यम्। लक्ष्मीसमेदऩाऩ नारायणऩैप् पॆऱुदऱ्‌कु लक्ष्मी समेद नारायणऩ् तिरुवडियिणैये उपायमॆऩ्गिऱ उपायमॆऩ्गिऱ विच्वासमे सामन्त्रत्तिऩ् अर्थ माऩ सरणागदियागुमॆऩ्ऱार्। इदिल् विच्वासत्तै प्रधानमागच् चॊ ऩ्ऩदु - अदु अङ्गमायिरुप्पदु पोल् मुऩ्ऩमे अदिगारिविशेषण मायुमिरुप्पदाल् अन्द विशेषत्तैक् करुदि यागुम्। पाष्यगारर् विच्वास त्तिल् निऱ्‌कामल् प्रार्त्तऩै वरैयिऱ्‌ सॊऩ्ऩदु प्रार्त्तऩैयुम् अवसियमागैयालुम्। ऩ्गळिऩ् रिऊegकदु । ऎरि: वळ: ऎऩ्ऱु परदमुऩिये अव्वाऱु सॊल्लि यिरुप्पदालुमाम्। उपायत्व प्रार्त्तऩैयैच् चॊऩ्ऩाल् परन्यासमुम् अत्काल् व्यञ्जिद मागुम्; कोप्त्रुत्व वर्णमुम् सॊल्लियदागुमॆऩ्ऱु परदमुनि करुदि श्रीमत्रहस्यत्रबसारम् (ऩि) २४ ३८९ ‘‘जरजऩ् ऎऩ्गिऱ रित्तिऩ् पडिये रङ्ग ळजीरमॆऩ्ऱु निष्कर्षित्तदु। इव्वाक्यन्दाऩुम् अरिऩाम् अङ्गि, इतर ङ्गळ् अङ्गङ्गळ् ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ “Fēरā: qÁऴुā:” वाङ् गळाले ऎरियुम् अङ्गमागैयाल्, “i aat” ऎऩ्गिऱबडिये ईच् वरऩ् सॆऩ् ऎऩ्ऱु इव्वङ्गत्तिऩ् वुरत्तै विवक्षित्तुच् चॊऩ्ऩबडि। सिऱिय कत्पत्तिलुम् faregकार्यैप् पण्णि “ASH " ऎऩ्ऱु मुडिक्कैयालुम्, कणत्तालुम् निक्षेपमुम् चित्तम्। नमस्सु Anaatमॆऩ्ऩुमिडम् “सर् A- Bean” । “रवुरिगळिले प्रसिद्धम् श्रीवैगुण्डगत्यत्तिल् ऎऩ्सार्गा- करम् गतियसमायिऱ्‌ऱु। आगैयाल् “अनेनैव तु मन्त्रेण स्वात्मानं मयि निक्षिपेत्”, “आत्मात्मीयभरन्यासः” ररिबुगळिवे ऎरिऩासम्। इप्पडियल्लादबोदु " ऎणारि:” ऎऩ् किऱ वाक्यत्तिल् अरसाळरियैक् कॊण्डु “काळ् सॆऩिऩ् कदवु’ ङ्गळिऱ्‌ सॊऩ्ऩत्त्कङ्गळ् पोले तऩित्तऩिये प्रपत्तिविशेषङ्गळागप् ऐञ्जुक्कुम्। “प्रपत्ति तां प्रयुञ्जीत खाङ्गैः पञ्चभिरावृताम् " ४ एकत्ताले नियमिक्कप् पार्क्किल्, अप्पडिये ऎऩ्सऩ्गळै प्रपत्तियॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ वचनङ्गळैयुम् नियमित्तु : रजाक्ā:” कळिऱ्‌पडिये निक्षेपमॊऩ्ऱुमे अङ्गि, इतरङ्गळ् अङ्गङ्गळ् ऩार्। इव्वळवाल् raa: पञ्चाप्रसंयुतः ऎऩ्ऱु अङ्गि यागच् चॊल्लप्पट्ट निक्षेपमे विवक्षिदमागिऱदु। ‘सार् ऎऩ् fava ऎऩ्ऱबडि इदु आत्म निक्षेपमॆऩ्ऱु तोऩ्ऱिऩालुम्। अाऩि UTFणऩ् सोगषऩ् ऎऩ्गिऱ वस नत्ताल् प्रधानमाऩ निक्षेप सहितमा किऱदु। प्रार्त्तऩैमट्टुम् पोदुमागिल् रगत्तिल् fiकर् ऎऩिऩ् ऎऩ्ऱ प्रार्त्तऩैक्कुप् पिऱगु ईsej & ऎऩ्ऱु निक्षेपम् सॊऩ्ऩदु पॊरु न्दादु उपायवरणसप्तसामर्त्यत्तालुम् इदु चित्तम् ऎ मॆऩ्ऩामे उपायवरणमॆऩ्ऱदु परन्यासत्तै व्यञ्जिबिक्कैक्काग वेयऩ्ऱो? मन्त्रराजपद स्तोत्रत्तिल् सबामॆऩ्ऱार्, निवचेतन मावदु समर्प्पणम् अदु न्यासमे, वैगुण्डगत्यत्तिल् ‘कऩ A t सग ऎऩ्ऱदाल् इदु स्पष्टम्। आगैयाल् निक्षेपम् अङ्गि ऎऩ्ऱु तॆरिवदाल् सात्कितन्त्रत्तिल् निक्षेपविधि अङ्गिविधि यागुम्। अदे प्रपत्ति। व्यवस्त्तैयिऩ्ऱि ऎदु वेण्डुमाऩालुम् प्रपत्तियागलामॆऩ्ऩिल्।अऩ ऩ: ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि’ एsfa ऎरि’ ऎऩ्ऱदाल् आनुकूल्य सङ्कल्पादिगळुम् तऩित्तऩिये प्रपत्तियागुम्। इन्द वाक्यम् काऩ् aafकवु ऎऩ्गिऱ वाक्यम् पोलिरुप्पदाल् अङ्गे ऒव्वॊऩ्ऱुम् तऩित्तऩिये स्ना नमावदु पोल् ऒव्वॊऩ्ऱुम् तऩित्तऩि प्रपत्ति यागलामे। (स्कऩ् = ऩ् ) र ८७ ६'० ऎऩ्गै उसिदम्। तुडऩ् (२४) कत्तैप् पार्त्तालुम् सऩि-सस-रियऩ्- ईरgऎरिक्कळिल् णङ्गळिले निक्षेपम् अङ्गियॆऩ्ऱे प्रसिद्धम्। “त्वमेवोपायभूतो मे भवेति प्रार्थनामतिः । शरणागतिरित्युक्त।” ऎऩ्गिऱदुवुम् कणत्तिले रजवुमागच् चॊऩ्ऩ मऩ्ऩुमिडम् लाम्। ऒरॊरु राज्कळाले अङ्गङ्गळै प्रदाऩमागच् चॊल्लुगै लोकत्तिलुमुण्डु आलम्भशब्द यागपर्यन्त माऩाऱ्‌पोले “ऎऩ् ई’ रगळिल् ऎक्कळ् कलैगङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट आत्मयागत्तैच् चॊल्लुगै वैदिगमर्यादैक्कुम् अनुगुणम् यागमावदु-इऩ्ऩ तेवदैक्कु इऩ्ऩ हविस्सु ऎऩ्ऱिङ्ङ मेलुम् मीमांसैयिल् वाक्यङ्गळ् पलविदमा यिरुक्कुमिडत्तिल् आऩा ऎऩ्गिऱ सूत्रत्ताल् एकरूप पहुवाक्यङ्गळै प्रधानमाक्कि इतरवाक्यत्तै वेऱुविदम् निर्वहिप्पदॆऩ्ऱु सॊल्लि यिरुप्पदाल् पलबाञ्जरात्रक्रन्दङ्गळिल् प्रबत्त्यत्यायत्तिल् निक्षेपमे प्रदा नमागच् चॊल्लप्पट्टिरुप्पदाल् अदुवे प्रधानमागुम्। परद मुनिलक्षण वाक्यत्तिल् परन्यासत्तै एऩ् विट्टारॆऩ्ऩिल्-विड विल्लै; क्क aragक: ऎऩ्गिऱ एवगारत्ताल् चित्तोबायमाऩ अवऩेसात्यो पायमागवुम् कॊळ्ळप्पट्टदाल् सात्योबायन्यासम् चित्तमागुमे, अङ्गवाचकमाऩ पदत्ताल् अङ्गियै विवक्षिप्पदु तगुमो ऎऩ्ब तऱ्‌कु उत्तरम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्। ऒरॊरु इत्यादियाल्, ऎरिदर्:, ऎlर जा, ऎऩरऩ्:। कॆरियरिऩ्:: जि: ईऩु:किऩि इत्यादिगळिल् विवक्षिदमाऩ अर्थम् वेऱल्लवो। वैदिगउदाहरणम्मेलेगूऱुगिऱार् अणिल् - ऎऩिक् पुज् ळगगे ऎऩ्ऱविडत्तिल् सप्तत्तिऱ्‌कु वाच्यमाऩ अर्थम् प्राणिहिंसै। हिंसैक्कुप् पिऱगु अदऩ् अवयवङ्गळैक् कॊण्डु सॆय्युम् यागम् प्रधानमायिरुन्दालुम् अदै नेरागच् चॊल्लामल् अङ्गत्तिऩाले अङ्गियैच् चॊल्लुगिऱदु। ऩिच् aa’ ऎऩ्ऱ विड त्तिल् निर्वाबत्तै मट्टुम् सॊऩ्ऩालुम् अङ्गु यागत्तै विवक्षिक्क वेण्डुम्।aigयिल् सूर्य तेवदैयै युत्तेचित्तुच् चॆय्युम् द्रव्य त्यागमॆऩ्गिऱ यागम् प्रदा नम्। निर्वाबमावदु- तेवदैक्काडुम् द्रव्य त्तिऩ् प्रकृतियाऩ ताऩ्यत्तैत् तऩिये पिरित्तु वैप्पदु। इदु अदऱ्‌कङ्गमागुम् अदुबोल् ऎय् =s, एऩ् ९, ऎ रि ऎऩ्ऱु कमाऩ पदङ्गळै प्रयोगिक्किऱार्गळ्। अदऱ्‌कु न्यासम् पॊरुळा ऩाल् ई ऩ् सरि ऎऩ्ऱॆल्लाम् सॊल्लवेण्डुमे अदऩाल् परन्यासत्तिऱ्‌कु सम्बन्दप्पट्टदाऩ गति विशेषमे व्रज इत्यादि कळुक्कु अर्थमागै तगुम्। इन्द अङ्गवाचकमाऩ पदम् अण पदम् पोले अङ्गि पर्यन्तमागुम्। ऎङ्गक्ससि ससगळिल्- ऎदु ऎजगरि’ ऎऩ्ऱबडि सर्वत्र अनुगद मावदु (तॊडर्न्दिरुप्पदु) परन्यासमे।श्रीमदरहस्यत्रयसारम् (ऩरqqz) २०। ऩे ऒरु पुत्तिविशेषम्। इप्पडि ऎऩ् आदमावागिऱ सामाऩहविस्सु सरिमाऩाऩ नारायणऩ्बॊरुट्टु ऎऩ्ऱिङ्ङऩे यिरुप्पदॊरु पुत्ति विशेषम् इव्विडत्तिल् आत्मयागम्। इव्वादिरत्तिल् अवुगगरिल्गळुक्कुम् सादारणमाऩ ऩाम् मऩ्ऩुमिडम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्। हविस्समर्पणादत्र प्रयोगविधिशक्तितः । आत्मरक्षा भरन्यासोऽकिश्चन स्यातिरिच्यते ॥ अतः श्रीराममिश्राद्यैर्भरन्यासविवक्षया । खप्रवृत्तिनिवृत्त्यशः प्रपत्तिरिति लक्षितः ॥ अकृते तु भरन्यासे रक्षापेक्षणमात्नतः । पश्चात् स्वयत्नविरतिर्न प्रसिद्धयति लोकवत् ॥ आकिञ्चन्यभरन्यासोपायत्वप्रार्थनात्मनाम् । त्रयाणां सौहृदं सूक्ष्मं यः पश्यति स पश्यति ॥ सोमासियाण्डाऩ् कारिऩिएऎयै ऎरि ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल् अदे पोदादो ऎऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् । आत्मसमर्बणमुम्, नी रक्षिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱ म् सॆय्दुविट्टु वॆऱुमऩे यिरुन् दाल् पोदुम्; परन्यासमॆऩ्ऱु ऒऩ्ऱु सॆय्य वेण्डामॆऩ्ऩला कादु: पाञ्जरात्रङ्गळिल् ऎङ्गुम् प्रपत्तिप्रयोग विधियिल् वेऱाग विधिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् ऎरिवुगळाÅÃ१६-आत्म समर्बणत्तैक्काट्टिलुम् परन्यासमाऩदु - वेऱागिऱदु। आत्म समर्बण तिरण तिगळ् सगिञ्जन सादारणमागैयाले अगिञ्जन असादारणमाय् प्रबत् तियिल् विदेयमाऩ अंसम् परन्यासमॆऩ्ऱु स्पष्टमायिरुप्पदाल् अदै विडलागादु। परन्यासम् सॆय्दवऩुक्कु उपायान्दर प्रवृत्ति निवृत्ति इरुक्कुमागैयाल् स्वप्रवृत्ति निवृत्ति यॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩार्। राडेक्षै सॆय्द मट्टिले स्वप्रवृत्ति निवृत्ति यॆङ्गु मिरुक्कु मॆऩ्ऩलागादु। पक्तियोग निष्टऩुम् रक्षापेक्षै सॆय्गिऱाऩे। लोकत्तिलुम् ताऩे सॆय्दुगॊण्डु पिऱरैयुम् कूडत् तुणैयाग अपेक्षिक्किऱदुण्डे: अव्वाऱिल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिविप्पदऱ्‌काग पर न्यासम् सॆय्दाल् ताऩ् ‘इवऩ् प्रवृत्तिक्कमाट्टाऩ्’ ऎऩ्ऱ निच्चय मुण्डागुम्। इङ्गु तऩिऎऩ्ए: ऎऩ्ऱु अंसबदमॆदऱ्‌काग वॆऩ्ऩिल्, सारास्वा तिनियिल् परन्यासमाऩदु। जाजाऩिqraraarca <Iërge&_राग ऎऩ्ऱु विवरिक्कप्पॆऱ्‌ऱदु। अदिल् ओरंस माग स्वप्रवृत्ति निवृत्ति अडङ्गियिरुप्पदै इदऩाल् कुऱित्तदागुम्, अंसविशिष्ट अंसियैच् चॊल्लवेण्डुमिडत्तिल् अंसत्तै मट्टुम् सॊऩ्ऩारॆऩ्ऱबडि, स्वप्रवृत्ति निवृत्ति निवचेतनम् परन्यासमॆऩ्ऱु साङ्गप्रबद नादिगारत्तिले नाम् सॊऩ्ऩदैक् कॊण्डालुम् अंसमे यागुम्। तु इप्पडि रबेषामात्रत्तावे स्वप्रवृत्तिनिवृत्ति चित्तिया तॆऩ्ऱाल् पुऩ्’ ऎऩ्गिऱ लक्षणवाक्यत्तिले, ‘प्रार्त्तऩैयिऩाले परन्यासम् व्यञ्जिदम्’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु सेरुमो ऎऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार्। आकिञ्चन्येदि। अङ्गु उपायत्वप्रार्त्तनै यॆऩ्ऱे ६९२ कण्णत्तुडऩ् २४, ४ इप्पडिऩदुगग माऩमे ऎगमॆल्लावऱ्‌ऱिलुम् एळ माऩ ऎक्समॆऩ्ऱुळिडिगळ् अळित्तार्गळ्। सॊल्लियिरुप्पदाल् अदु केवल रक्षपेक्षै यऩ्ऱागैयाल् अङ्गे परन्यासम् कलम् एऩॆऩिल्, आनुकूल्य ङ्कल्पादिगळैप् पोलऩ्ऱि, आकिञ्चन्यम् पर नयासम् उपायत्व प्रार्त्तऩै यॆऩ्ऱ मूऩ्ऱुक्कुम् सूक्ष्ममाऩ सौह्रुदमुण्डु = मिक्क नॆरुक्कमुण्डु। अदै यऱिन्दवऩे प्रपत्तियैक् कण्डवऩावाऩ्। आगिञ्ज नयमावदु मुक्योबायम् सॆय्य योक्यदैयिऩ्मै इदु अदिगारम्। इदऩुडैय ज्ञानम् कार्बण्यम् अगिञ्जनऩायिरुन्दु परन्यासम् सॆय्यवेण्डुम्। नीये उपायमाग वेण्डुमॆऩ्ऱ उपायत्व प्रार्त्तऩैयै परन्यासम् सॆय्य इष्टप्पट्टवऩ् ताऩ् सॆय्यक्कूडुम् आगैयाल् अव्विरण्डु क्कुम् नॆरुक्कमुण्डु। आकिञ्चन्यम् पोले भगवाऩ् उपायान्दर स्त्तान त्तिले निऱ्‌क वेण्डुमॆऩ्ऱु अवऩ्विषयमाऩ उपायत्वगामऩैयुम् परन्यासा नुष्टानत्तिऱ्‌कु अदिगारगोडियिल् सेर्वदाल् इम्मूऩ्ऱुक्कुम् सम्बन्दमुण्डु, परन्यासत्तिऱ्‌कु मुऩ् स्वप्रवृत्ति यिरुन्दालुम् विरोदमिल्लै। पिऩ्ऩाल् कल् उण्डागिल् परन्यासम् कॆडुम्। अदऩाल् पिऩ्ऩे वरुम् स्वप्रवृत्ति निवृत्त्यंसत्तै प्रपत्ति यॆऩ्ऱु कूऱिऩार्। इम् मूऩ्ऱिलुम् तणियवुम् अडङ्गियिरुक्किऱदु। इम् मूऩ्ऱिल् आकिञ्चन्य ज्ञा नम् कार्बण्यमागैयाल् ज्ञायमा नमाऩ आगिञ् जन्यम् अङ्गमागलाम्। परन्यासम् अङ्गि। उपायत्तु प्रार्त्तऩै यॆऩ्ऱदु रषपेक्षैयैविड वेऱागिल् अङ्गाङ्गिगळिल् सेर्न्ददागत् तॆरियविल्लैये ; अदऩुडैय सौह्रुदम् ऎप्पडि यॆऩ्ऩ अरुळिच् चॆय्गिऱार् इप्पडि अङ्गेदि। नाम् इदुवरैयिल् कीऴे कूऱियदुम् मेले सॊल्लप् पोवदुमाऩ अङ्गबञ्जगत्तोडु सेर्न्द परन्यासमे प्र पत्ति शास्त्रार्त्तमॆऩ्ऱु ऎङ्गळाऴ्वाऩ् अप्पुळ्ळार् नडादूरम्माळ् मुदलाऩोर्गळ् सङ्ग्रहित्तिरुप्पदाल् पाञ्जरात्रङ्गळिलुम् प्रयोग त्तिल् उपायत्व प्रार्त्तऩैयैत् तऩियागच् चेर्क्कामैयाल् अदै अनुष्टिप्पदिल्लै आऩालुम् सङ्कल्प कालत्तिल् ‘अवऩे उपायमाग वेण्डुम्’ ऎऩ्ऱु उपायत्वगामऩै सेर्वदालुम् उपायत्व प्रार्त्तऩै ऎप्पोदुम् इवऩ् ह्रुदयत्तिलिरुप्पदालुम् अदऩुडैय अबाव त्तैच् चॊल्लवागादु। सिलर् उपायत्तु प्रार्त्तऩैयैयुम् अनुष् टिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु उरैगळिल् ऎऴुदुगिऩ्ऱऩर्। इदु पुदिय सर्च्चै यऩ्ऱु, साक्षात्स्वामिये इदुविषयम् वॆगुदूरम् तऩिये विसारित्तिरुक् किऱ पडि इङ्गु उत्तरसारास्वा ति नियिलुम्, वरणादिगम् अङ्ग माऩालुम् उपायत्व प्रार्त्तनै अङ्गियॆऩ्ऱुम् अङ्गियिऩ् एकरेस मॆऩ्ऱुम् ऎऩITमॆऩ्ऱुम् सिलर् सॊल्लुगैयालुम् इदु सम्ब्रदाय विरुत्तमऩ्ऱो” ऎऩ्गिऱ वाक्यत्ताले सङ्ग्रहिक्कप्पट्टदु। मऱ्‌ऱ श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (सऩqa) २४ इव्विडत्तिले सिलर्- ऩागाळम् तॆळिन्दबोदे ऎऩ पण्णिऩाऩऩ्ऱो। ९, “स्वोज्जीवनेच्छा यदि ते खसत्तायां स्पृहा यदि । आत्मदास्यं हरेः खाम्यं स्वभावं च सदा स्मर॥” ऎऩ्ऱदुवुम् एरगऩमि।सरगङ्गळै वेण्डियिरुन्दायाल् नी तासऩाय् ईच्वरऩ् स्वामियायिरुक्किऱदु स्वबावळित्तमॆऩ्ऱु तत्तुवत्तिले तॆळिवोडे वर्त्ति यॆऩ्ऱबडि यऩ्ऱो? आऩाल् इप्पोदु आत्मसमर् प्पणमॆऩ् ऱु ऒरु मुण्डोवॆऩ्ऱु सॊल्लुवर्गळ् इदुवुम् त्रत्ताले मोक्षमॆऩ्गै पोल अनादरणीयम्। जितकौस्तुभचौर्यस्य सम्राजः सर्वपाप्मनाम् । शिष्टं ह्यात्मापहारस्य निष्कृतिः स्वभरार्पणम् ॥ विरिवु वियादिगारत्तिल्। इङ्गे इप्पडि इत्यादि वाक्यम् परन्यासम् अङ्गबञ्जगम् इवऱ्‌ऱै विट्टु प्रपत्तिसप्तार्त्तम् सॊल्लुगिऱ एक तेसिबक्षत्तिऩ् कण्डनत्तिऱ्‌कागवे वन्ददॆऩ्ऱु इव्वळवे कॊण्डालुम् कॊळ्ग। आत्मसमर्प्पणम् रक्षापेक्षै यॆऩ्ऱवै कर्त्तव्य (सॆय्यवेण्डु) माऩालुम्, परन्यासम् कर्त्तव्यमऩ्ऱॆऩ्गिऱ टक्षम् निरागरिक्कप्पट्टदु। आत्म समर्बणङ्गूड कर्त्तवयऩ्ऱॆऩ्गिऱ वादत्तै निरसिक्क इव् विडत्तिले इत्यादि।सॆऩ् विष्णुदत्त्वम्। तऩ् उयर्न्द वाऴ्प् कैयिल् उऩक्कु विरुप्पमुण्डागिल्, तऩ् निलैयिल् (अदऩ् नीडिप्पिल्) विरुप्पमुण्डागिल् आत्माक्कळुक्कु तासत्वत्तैयुम् विष्णुविऩ् शेषि त्वत्तैयुम्। अqgaaraaळिऩ् ऎजसाऩा स्वडावत्तैयुम् अल्लदु पार तन्दर्यत्तैयुम् ऎप्पोदुम् निऩै यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। अल्लदु स्वबाव मॆऩ्बदु आत्मदास्यत्तिऱ्‌कुम् हरिस्वाम्यत्तिऱ्‌कुम् विशेषणम्। अव्विरण्डुक्कुमे समुच्चयम् ऎगाजीम्। इङ्गे पूर्वबक्षि सॊल् वदावदु-णि मॆऩ्ऱु परमबुरुषार्त्तत्तैयुम्, सत्तै यॆऩ्ऱु उपायत्तैयुम् सॊल्लुगिऱदु। सत्तैयावदु- वॆऱुमऩे यिरुत्तल्= विधिक्कुट्पट्टु ऒऩ्ऱुम् सॆय्यामै; ऎऩ ≈ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाले निऩैप्पदु तविर सॆय्वदॊऩ्ऱुमिल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिवदाल् ऒऩ्ऱुम् विदेयमऩ्ऱु। आत्म समर्प्पणमावदु- जीवात्मा परमात्मावुक्कु शेषमे यॆऩ्गिऱ ज्ञानमे। इदु रिक् farm ऎऩ्गिऱ वाक्यत्तैक् केट्टवुडऩे पिऱप्पदाम्; पिऱ्‌पाडु सॆय्यवेण्डुवदॆऩ् ऎऩ्ऱु केळ्वि, इदऱ्‌कुप् परिहारमाम् f कारिगै। परसमर्प्पणम् ऎऩ्गिऱ कार्यमुण्डॆऩ्ऱु मुदलिल् कूऱुगिऱार्; आत्म समर्प्पणमुम् अदऩिडैयिल् सेरुमॆऩ्ऱु मेले मॊऴिगिऱार्। लोकार्त्तमावदु केळिक् ऎऩ्गिऱ पदत्तै, पुरुष विशेषणमागवुम् आत्माबहार मागिऱ सरियैक्कु विशेषणमागवुम् योजिक्कलाम्। कार्डुमॆऩ्गिऱ पदत्ताल् तऩ्ऩुडैय परत्तै समर्बित्तल् ऎऩ्ऱु सॊल्वदाल् ९४ णत्तुडऩ् २४) ताऩ् ऎऩ्गिऱ कर्त्तावैच् चॊल्ल ऒरु पदम् वेण्डि पिरुप्पदाल् इन्द मुदऱ्‌पदम् पुरुषऩैच् चॊल्लुवदॆऩ्डर् अप्पोदु fsa - जयशीलमाऩ= उत्कृष्टमाऩ निराऩ्-कौस्तुब रत्ऩक् कळवु उडैय पुरुषऩुक्कु ऎऩ्ऱदाम् सौत्तुवम् सर्व जीवाबिमा नियागैयाल् आत्माबहारमे कौत्तुवक्कळवागुम्। इदु आत्माडहारत्तुक्के विशेषणमाऩाल् जयिक्कप्पट्ट कौत्तुवक् कळवैयुडैय आत्माडहारत्तिऱ्‌कु ऎऩ्ऱु पॊरुळाम्। ऒऩ्बवु पाऩ्युम् ऎल्लाम् महाबादगमॆऩ्बर्। ळि- पेशादीन रुचिना सार्धं किमा भाग्यले पोलासन दर्पणेन यणिना प्रत्पेषु रत्नेष्वपि कां ऎऩ्ऱु सङ्गल्प्पसूर्योदयत्ति लरुळियबडि कौत्तुवम् रत्नच्रेष्ट मागैयाले अदऩ् कळवु मिगक् कॊडियदागुम्। ओरिडत्तिल् प्रकाशिक्कुम् असचेतनमाऩ रत्तत्तैविड सर्वव्यापियाऩ ज्ञा नवडिवैक् कॊण्ड आत्मज्योदीस्सिऩ् अबहारम् मिगवुम् कॊडियदागुम्। आगैया लेये अदु सकल पर्बङ्गळुक्कुम् राजावागुम्। अदऱ्‌कॊरु प्रायच्चित्तम् वेण्डुम्। अदु परन्यासमे ऎऩ्ऱबडि इऩि आत्माबहारमॆऩ्बदु रत्नात्यबहारम् पोले कॊण्डुवरुवदॊऩ्ऱऩ्ऱे; सर्वेच्वरऩुक्कु शेषमाऩ आत्मावै स्वतन्त्रमाग निऩैप्पदु ताऩे इव् अबहारम्। अवऩुक्के शेषमॆऩ्गिऱ तत्तुव ज्ञा नम् वन्दवुडऩे इन्द प्रान्दि (विपरीत ञाऩम्) पोय्विडुगिऱ पडियाल् इदऱ्‌कु वेऱु ट्रायच्चित्तम् वेण्डुमो? कयिऱ्‌ऱैप् पाम्बाग प्रमित्तवऩुक्कु, कयिऱु ऎऩ्गिऱ तत्तुव ज्ञानम् तविर वेऱु ऎऩ्ऩ वेण्डुम्-ऎऩ्ऩिल्-शेषत्व ज्ञा नत्ताल् प्रममाऩ आत्माबहारम् पोऩालुम् अदऩ् मूलमेऱ्‌पट्ट पाबङ्गळ् पोगा। कयिऱे यॆऩ्गिऱ ज्ञानत्तिऩाल् पाम्बॆऩ्गिऱ प्रान्दि पोऩालुम् मुदलिल् पाम्बॆऩ्ऱु प्रमित्तबोदु अच्चत्तिऩाल् सरिरत्ति लुण्डाऩ नडुक्कम् ज्वरम् मुदलाऩ सिल कोळाऱुगळुक्कु ऒळषदत् ताल्दाऩ् पिऱगु निवृत्ति वरुम्। कईगच्चर् aa’ ऎऩ्ऱबडि अनादियाय् स्वर्णस्तेयादिगळाऩ सञ्जिद टाबङ्गळु क्कुम् पुण्यङ्गळुक्कुम् इन्द आत्माबहारमे कारणमागैयाल् अन्द सञ्जिद पुण्यबाब निवृत्तिक्काग पक्ति प्रायच्चित्तमाग विधिक्कप्पट्टदु। अदिल् असक्तऩुक्कु परन्यासम्। इदुवे आत्म समर्प्पणम्। इक् कारिगैयैयुम् इव्वर्त्तमे स्पष्टमाम्बडि योजि क्कलाम्। (ऐ) सर्व स्वामियिऩिडमिरुन्दु arqgra - आत्म सौर्यम् पण्णिऩवऩाय्, जिदगौस्तुब ऎर्यऩाऩवऩुक्कु अदऩ् मूलम् सञ्जिदङ्गळाऩ कार्- सकल पाबङ्गळुक्कुम् त: प्रायच् चित्तमाग परन्यासमाऩदु r - विधिक्कप्पट्टदऩ्ऱो ऎऩ्ऱवाऱु। मुऩ् योजऩैयिलुम् इरण्डावदु पादत्तिऩाले पाब प्रायच्चित्त मॆऩ्बदु अर्थात् (सॊल्लामले) किडैक्कुम्।

इप्पडि ऒरु समयम् इव्वात्म समर्प्पणम् सॆय्य वेण्डुमाऩाल्। श्रीमदरहस्यदरयसारम् (३ ६९। परशेषत्वधीमानमधिकारिविशेषक (ण) म् । पश्चादात्मापहारस्य निरोधाय च कल्पते ॥ शेषत्वादिविशिष्टमाऩ आत्मदत्तुवत्तै शास्त्रत्ताले तॆळि न्दवऩुक्कु अदिगार विशेषत्तोडुम् परिगर विशेषत्तोडुम् तोडुम् कूडि[य?] सामाऩ जatareमिदे रिक्कु उपायमाग विधिक्कप्पडुगिऱ आत्मसमर्प्पणम् तत्तुव ज्ञानत्ताले मोक्षमॆऩ्गिऱ इदुवुम् ओर् उपायानुष्टानत्तै मुऩ्ऩिट्टॆऩ्ऩुमिडम् ‘“ऎ áia”। ‘ससिक् ’ रिळिऩ्ऩगााम्। ज्ञानान्मोक्षोपदेशे हि तत्पूर्वोपासनादिना । उपासनादिरूपाद्वा ज्ञानान्मोक्षो विवक्षितः ॥ वुमाऩ शेषत्वज्ञानमात्रम् rafaङ्गळाऩ पु कळ् ऎल्लावऱ्‌ऱुक्कुम् पॊदुवायिरुक्कुम्। काऩ कैङ्कर्यमे मुमुक्षुवुक्कुप् पूऩजीऩसयागैयाले ऎऱियादे मोक्षोबायम् ऐ’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु ऎगऱ्‌काग ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम्- । परन्यासम् सकृत्ता यिरुन्दालुम् शेषत्व ज्ञानमॆप्पोदुम् वेण्डुम् इव्वुपाया नुष्टानत्तिऱ्‌कु अदिगारिविशेषणमागैयाल् मुऩ्ऩे वेण्डुम्; पिऩ्बुम् इरुन्दु आत्माडहारमॆऩ्गिऱ प्रमत्तिऩ् निवृत्तिक्कु अदु सादगमागिऱदु। अदु कर्त्तव्यमऩ्ऱु। अदे ऒरु प्र योगविशेषत्तिल् उट्पुगुन्दु निऩ्ऱाल् कर्त्तव्यत्तिलुम् सेरुम्। अन्दक् कर्त्तव्यम् इऩ्ऩदॆऩ्बदै विशदमाक्कुगिऱार् शेषत्वादि इदि। आदि पदार्त्तम् पारतन्त्र्यम्। अदिगार विशेषमावदु आकिञ्चन्यमुम् अनन्यगदिगत्वमुम्। परिसरविशेषम् ऐन्दु अङ्गङ्गळ्। करुसङ्कल्प विशेषमावदु अनुष्टान आरम्बत्तिल् मोष पलऩुक्काग साङ्ग प्र पत्तियैच् चॆय्गिऱेऩॆऩ्ऱु सङ्कल्पित्तुक् कॊळ्वदु। ईसाऩ: इप्पडि परन्यासत्ताल् मोक्षमागिल् २s: ऎऩ्गिऱ प्रसिद्धि विरोदिक्कुमे टॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् तत्तु?वदि-श्री टाष्य त्तिल् ऎऩ् ई: ऎऩ्ऱु च्रवण। मननङ्गळुक्कुप् पिऩ्ऩे ध्यानत्तै मोक्षोबायमाग विधित्तरुळिऩार्। तत्त्वज्ञानबदत्ताले च्रवण मननङ्गळैक् कॊण्डाल् Ferulz: ऎऩ्ऱदु परम्बरया कारण त्तैच् चॊल्वदाम्। अदुवऩ्ऱि सॊरि सामान्य सप्तङ्गळ् साक्षात् मोक्षसादनमाग विधिक्कप्पट्ट उपासनत्तिले मुडियुमॆऩ्ऱु पाष्य कारर् अरुळिच्चॆय्दिरुप्पदाल् तत्त्वज्ञान पदत्तालुम् अन्द उपासनत्तैये कॊळ्वदागिल्, अदु नेराग मोसाद नमागै स्टष्टम्, अदुडोल् ट्रबत्तियुम् ऒरु ज्ञा नविशेषमॆऩ्ऱु कीऴे कूऱियिरुप्पदाल् तत्त्व ज्ञा नबदत्ताले कॊळ्ळप्पडुम् शेषत्व ज्ञानम् मे क्षोबायत्तिऱ्‌कुक् कारणमॆऩ्बदै उबडादिक्किऱार्। ज्ञारमिल्लाद वैष्णव ऎरिगळ् शेषत्व ज्ञानमिल्ला मलुम् सात्विगत्याग पूर्वकमाग स्नान सन्द्योडासनूदिगळाऩ निवृत्तिधर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱार्गळे : शेषत्वज्ञानम् अदऱ्‌कुक् ६९६ स्णत्तुडऩ् (२४) अऩुष्टिक्कै ऎळियादिऱे। शेषत्वज्ञादमिऩ्ऱिक्के णमाग रित्त धर्मङ्गळै अनुष्टित्ताऩागिलुम् इत् धर्मङ्गळ् तामे शेषत्व ज्ञाऩ त्तैयुमुण्डाक्किप् कईणत्तालेयिऱे मोक्षहेतुवावदु। आगै याल् इङ्गु ऎच्चमाऩ समर्प्पणम् शेषत्वज्ञानमात्रमऩ्ऱु। मऱ्‌ऱु ऎदॆऩ्ऩिल् ऎरित्तगमाऩ ऎम्। वाक्यमात्रेण सिद्धत्वात् सिद्धोपाय इहोच्यते । प्रपत्तिरिति वादोऽपि विधिनाऽन विहन्यते ॥ ‘‘ऎऎ ळ ’ ऎऩ्गिऱ इदु “तागळ् करिय” ऎऩ्गिऱ मात्तिरमाय् ऒरु सऩगवुरमऩ् ऱिक्के यॊऴिन्दालो वॆऩ्ऩिल्। इदु एणि कळम्: तु “प्रपतितां प्रयुञ्जीत स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृताम्” इत्यादिना का सपरिकरस्फुटतरमपत्तिविषि कळोडुम् विरोदिक्कुम्। ईच्वरऩ् मोक्षोबायमॆऩ्गिऱ इव्वळवे इङ्गु ऒ७५माय् मोक्षादिगारिक्कु aratमऩ्ऱिक्के ऒऴिन्दाल् कारणमॆऩ्बदु ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩ, अदऱ्‌कु उत्तरम् ई रित्तsia ऎऩ्गिऱ न्यायमाय् अर्थज्ञानम् अनुष्टानत्तिऱ्‌कुक् कारणमायिरुन्दुम् अऱियादवरुम् पिऱर् सॊल्वदाल् सॆय्वदु पोल् इदु अपूर्णानुष्टानमाम्। पूर्णा नुष्टा नत्तिऱ्‌के ज्ञा नम् वेण्डुवदु। काऩ्। सिलर् वाक्यजन्यमाऩ शेषत्वज्ञानमे पोदुमॆऩ्ऱदोडु निऱ्‌कामल् इप्पडि नाम् सादिक्कामले इदु ताऩे चित्तमाऩबडियाल् वाक्यार्त्त ज्ञानमे चित्तोबायमागिऱदॆऩ्ऱ करुत्तिऩाल् प्रपत्ति यैये चित्तोबायमॆऩ्बर्; इदु तवऱु। ऎऩ् ऩ ऎऩ्ऱ विधियिरुप्पदाल् ङ्गमे प्रपत्ति यॆऩ्ऱिरुक्क, यॆऩ्ऱिरुक्क, वाक्यार्त्तज्ञा नमात्रम् प्रपत्ति यॆऩ्बदुम् उपायमॆऩ्बदुम् तगावे। इदऩ् मेल् ‘aren अरि:’ ऎऩ्ऱविडत्तिल् त्या नविधि यिल्लै। ata ऎऩ्गिऱ वाक्यत्ताल् वन्द ज्ञाऩमे अदु। विधिप्रत्ययमिरुक्किऱदे यॆऩ्ऩिल्, ‘राजऩ् कारिय ‘इममर्थ ’ ऎऩ्ऱु विधियिल्लाद विडत्तिलुम् विधिप्रत्ययम् काण्गिऱोम् ज्ञान मॆऩ्बदु वस्तु तन्द्रमागुम् - अदावदु ताऩाग वन्द कारणादी नम्ारिक् क्रियै पोल् एकाad मऩ्ऱु; अदु पोलॆऩ्ऱु अत्वैदिगळ् सॊल्वदैप् पिऩ्बऱ्‌ऱि, ळ् ऎऩ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् आत्म समर्प्पणमागिऱ ज्ञानमे सॊल्लप्पडुगिऱदु, विधि इल्लै ऎऩ्ऱऩर् सिलर्। अदऱ्‌कु उत्तरम् रिसु fala व्यक्तमायिरुक्कुम् पोदु अदै विडुवदु स्वरसमागादु। परबत्ति याऩदु तिरमागक् कूडाददागिल् विधियै युडेक्षिक्कलाम्: ‘जारिऩ् कर् क ऎऩ्ऱु यागादिगळैप्पोले अङ्गङ्गळोडु अङ्गियिऩ्प्रयोगम् विधिक्कप् पट्टिरुक्किऱ पोदु, इप्पडिये इदऱ्‌कु इप्पडिये इदऱ्‌कु विधिवाक्यङ्गळे ऎङ्गुम् काण्गिऱबोदु, विदेयमे यिल्लै यॆऩ्ऩवॊण्णादु। ऎऩ् ऎऩ ऎऩ्ब तऱ्‌कु ऎऩ्ऩै उपायमाग अऱिन्दुगॊळ् ऎऩ्ऱु ईच्वरऩिऩ् उपायत्वत्तै अऱिविप्पदिल्मट्टुम् नोक्कु, ऒऩ्ऱै विधिप्पदिल् नोक्किल्लै यॆऩ्ऱाल्, अप्पोदु वेऱु वचनङ्गळाल् पक्ति विधिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् पक्तियै सात्तुविगत्यागत्तोडु अनुष्टानय सॆय्गिऱवऩुक्कु ईच्वरऩै मोक्षेषा श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (−reaura) २४ ६९७ इव्विडम् एरामाऩ पक्तियोगत्तुक्कु अपेक्षिदमाऩ तत्त्वोपदेश मात्रमाम्। इङ्गु तत्त्वज्ञाऩमुडैयवऩुक्कु जीqrsकये प्रपत्तियाय् ऎदिर्गाऩागवुम् कऩमाग विधिक्कप्पडुगिऱदॆऩ्बार्क्कु, कामेयागिलुम् रमाग विधिक्कप्पट्ट ऎर्ऩान्दाऩ् । मागैयाले ाraमुम् अदारिगमाऩ वाक्य विरोद मुम् वरुम्। रळिऩक्कु Graमादल् कादल् कॊळ्ळिल्, चित्तोबायमाऩ ईच्वरऩुडैय रगवुम् सगम् TEA वुम् पवुरियदु- ऐम् ऎळ्ऎळिगैम् जाम् मुदलाऩ स्वबावविशेषङ्गळुक्कु विरुत्तमा मॆऩ्ऩुम् ऎङ्गळ् सalacia कणङ्गळाले सगरियासङ्गळ्। म् योजनै पायमॆऩ्ऱु अऱिवित्तदागुम्। आग विदु कीदाबाष्य प्रदम यो यागुम्। पक्तियाम् उपायत्तिऱ्‌कुप् परित्याग मेऱ्‌पडादु। वेऱु तात्पर्यत्तिलुम् दोषम् कूऱुगिऱार् इङ्गु इदि। शेषत्व ज्ञानत्तैविड वेऱाग प्रपत्तियै इसैवोम्। आऩाल् अदु स्वप्र वृत्ति निवृत्तिये। अदु विदेयमाऩ कार्यमऩ्ऱु अदे ‘सरणम् व्रज’ ऎऩ्ऩप्पट्टदु। अदऩाल् सु ऎऩ्गिऱ विधि ाळिगळि ऎऩ्ऱ अम् सत्तिल् सेरुम्; आगैयाल् धर्मत्यागम् विदेयमॆऩ्ऱाल् - विदेय मॊऩ्ऱुमिल्लै यॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु विरोदिक्कुम्। अागमाऩ पल वाक्यङ्गळालेऱ्‌पट्ट प्रपत्तियै अविदेयमाऩ स्वप्रवृत्ति निव रुत्तियाक्कल् तगादु। आगैयाल् इतर वाक्यङ्गळुक्किणङ्ग विदेयमाऩ परन्यासमे पॊरुळॆऩ्ऱु कॊळ्ग। सात्योबायविधिस्वीकारमाऩदु ईच्वर स्वबाव विरुत्तमागु मॆऩ्गिऱ शङ्कैयै निरसिक्कक् कूऱुगिऱार् प्रपत्तिक्कु इदि। चित्तोबाय् त्तैप् पोल् प्रपत्तियुम् सादनमागिऱदॆऩ्ऱो, चित्तमाय् सादन् माऩ ईच्वरऩुक्कु इदु सहगारिगारणमॆऩ्ऱो स्वीकरित्ताल् पल ईच्वर स्वबाव विरोदम् वरुम्। इरण्डु सादनमागिल् ए मॆऩ्ऱ सादन एकत्वत्तोडु विरोदम्। प्रपत्तियिऩाले ईच्वर प्रसादम् सात्यमाय् ळियाऩाऩ तिऩसऩ् उपायमॆऩ्ऱाल्, अवऩ् सात्यागार विशिष्ट ऩागिऱबडियाल् चित्तत्वत्तिऱ्‌कु रमाम्। नाम् अऱिवित्तु अवऩ् तॆरिन्दु कॊळ्ळुगिऱाऩॆऩ्ऱाल्, अदु परमसचेतनत्वत्तुक्कु विरुत्तमागुम्। इदऩाल् कारुण्यमुण्डागिल् परमकारुणिकत्व विरोदमाम्। प्रपत्तियैत् तुणैयागक् कॊण्डाल्, इदु इल्लैयागिल् अवऩ् असक्तऩॆऩ्ऱु तॆरिवदाल् सर्वशकित्य स्वबाव विरोदमाम् - ऎऩ्गिऱ आबत्तिगळ् तर्क्काबासङ्गळ्। श्रुतिगळिलुम् स्मृतिगळिलुम्, आच्रयण प्रार्त्तनादिगळ् इरादबोदु अवऩ् पलऩळिप्पदिल्लै ऎऩ्ऱु स्पष्ट मायिरुप्पदाल् अदऱ्‌कु विरुत्तमाम् इत् तर्क्कगल्प्पऩै। अप्रदा नमाऩ उपायम् सेर्न्दाल् प्रधान उपायत्तिऩ् ऐक्यादिगळुक्कु विरोद मिल्लै; अदऩाल् ऒऩ्ऱु सेरुवदऱ्‌कुम् एकत्वाबावादिगळुक्कुम् व्याप्ति •

६।९८ ळऩत्तुडऩ् (२४) इवऱ्‌ऱै सत्तर्क्कङ्गळाग निऩैक्किल्, उपासनत्तुक्कु इसैन्द - कळिलुम् इप् इाऩङ्गळ् वरुम्। उपासनन्दाऩुम् सादनमऩ्ऱॆऩ्ऩिल्, ‘“ऎळि पुरिवु” ऎऩ्ऱविडत्तिल् उपासनत्तैयुम् धर्मसप्तार्त्तमाग व्याक्याऩम् पण्णुगैयाले स्ववचनवीरोदमुण्डाम्। सॆरुक्कु अडक्कुगैक्काग वेण्डाच् चुमैगळै ऎडुप्पित्(ऎडुत्तु)कैयाले, अन्य परमाऩ उपदेशत्ताले पिऱन्द अर्जुनऩ्बुत्तियाले धर्ममॆऩ्ऱु तोऱ्‌ऱिऩवऱ्‌ऱै “ससिऎरि” ऎऩ्ऱु अळिक्किऱदॆऩ्ऩिल्, ४४ “सर्वेषामेव धर्माणामुत्तमो वैष्णवो विधिः", “न विष्ण्वाराधनात् पुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम् ॥” सऩरिगळाले परमधर्मङ्गळाग प्रसिद्धङ्गळाऩ तॆरिसऩर्ङ्गळैत् धर्मङ् गळऩ्ऱॆऩ्ऱाल्। रगरत्ताले पाऩङ्गळुम् धर्मङ्गळऩ्ऱिक्के सर्वशास्त्रङ्गळुक्कुम् प्रर्माण्यमिल्लादबडियाय् कळिले प्रवेशमाम्। परवााकुरष्टिपक्षाञ्च आऩालुम्,उपासनादिगळ्बोले ऎऩणमुम् मागैयाले इङ्गु सुवावु ऎंवारामैक्काग इदुवुम् ले जामऩ्ऱो? ऎङ्गुम् क्रहिक्कप्पडविल्लैबागैयाल् वुऩऎऩ्ऱु इङ्गु उबबादिक्कवादु। इदु सत्तर्क्कमागिल् - उपासऩङ्गळ्गूड सादऩ मागा; इष्टाबत्ति यॆऩ्ऩिल् -विदेयमागाद उपासनत्तै ऐसिऎाळिग ऎऩ् किऱ धर्मबदत्ताले ऎप्पडि क्रहिप्पदु? इऩि ऎरिवु ऎऩ्बदऱ्‌कु धर्ममा यिरुप्पवऱ्‌ऱै ऎऩ्ऱु पॊरुळल्ल। अर्जुनऩ् उपासनादिगळ् विदेय मॆऩ्ऱु निऩैत्तिरुन्दाऩ्। अवऩ् पुत्तियिऩाले धर्मान् ऎऩ्ऱदु। उऩ्ऩाल् धर्ममाग निऩैक्कप्पट्टवैयुम्। उण्मैयिल् धर्ममागादवैयुमाऩ उपासनादिगळै विट्टु ऎऩ्ऱु अदऩ् पॊरुळ्। अवऩ् ऎप्पडि धर्ममऩ्ऱु प्रमित्ताऩॆऩ्ऩिल्। इवऩुडैय कर्वत्तैप् पोक्कुवदऱ्‌काग, कृष्णऩ् उण्मैयागाद उपासनङ्गळैक् कल्प्पित्तु ऎडुत्तुगैयाले = अवऱ्‌ऱै ऎडुत्तुक्कॊळ्ळच् चॆय्ददाले अवऩुक्कु प्रममेऱ्‌पट् तॆऩ्ऩिल्- इल्लाद विधिगळैक् कल्प्पित्ताल्मुऴुमैयुम् अप्रमाणमागुम्। वेदत् तिल् ऒदट्पॆऱ्‌ऱ यागादिधर्मङ्गळुक्कुळ् आत्मदर्शनत्तुक्कारणमाऩयोग त्तैप् परमधर्ममॆऩ्बर्। याज्ञासम्१।८ याग-आचार- वेदात्यय नादि धर्मङ्गळ् ताऴ्न्दवै;योगत्तिऩाल् परमात्मावैक्काण्बदेबरमधर्मम्; ।ऎ३६। ऎल्ला धर्मङ्गळुक्कुळ् वैष्णव: विधि:‘‘विष्णुवैक् कुऱित्तु विधित्तदु उयर् न्द धर्ममागुम्; ५२१।सेर; विष्णुविऩ् आरादनत्तिऱ्‌कु मेल् सिऱत्त वैदिग धर्मम् किडैयादु ऎऩ्ऱु वचनङ्गळ् कूऱियिरुक्क अन्द उय र्न्द धर्मत्तिऱ्‌के धर्मत्वम् आरोबिदमॆऩ्ऱाल् शास्त्रोक्तमाऩ निव् रुत्धर्मम् प्रवरुत्ति धर्ममॆल्लाम् तॊलैयुम्; अवैदिगमागुम्। इऩि, धर्ममायिरुन्दालुम् सर्व धर्मान् ऎऩ्गिऱविडत्तिल् प्रपत्ति धर्मत्तैयुम्गॊळ्ळवेण्डियिरुप्पदाल् अदऱ्‌कुम् त्यागन्दाऩे सॆय्य आगैयाल् Torostusruumis (aramata) २४ प्रपत्तिक्कुम् सादनत्वमादल् ०५९ समादल् कॊळ्ळुगै इव्वचनन्दऩक्कुम् विरुत्तमऩ्ऱो वॆऩ्ऩिल् - इङ्गु साजाऩ रियै विडवेणुमॆऩ्ऩुम्बोदु पक्तियोगादिगळिलुम् तुल्यम्। ऎत्तालुम् ऎरिवुम् इदुक्कु विडवेणुमॆऩ्ऩिल्, ऎग वारामैक्कागवे “नऩ् एच् चाra७A” (।srt) रिर्गळिऱ्‌पडिये धर्ममाऩ चित्तोबायत्तिलुम् करियै विड रळिसुक्कुम्। इव् वाक्यत्तिल् माऩ धर्मत्तै यॊऴिन्द धर्मङ्गळऩ्ऱो सरङ्गळावऩ वॆऩ्ऩिल् इङ्गु flत्तियाऩ सरणागदियिलुम् तुल्यम्। उपासनादिगळैप्पोले तऩक्कु रागमागवादल्, ऎञ्जुमागवादल्, ऩेयागवादल्। कामागवादल् ऒऩ्ऱाल् अपेक्षैयऱुम्बडि नित्यमाय्, समाय्, सबरिपूर्ण माऩ सहजगारुण्यादिगळैयुडैत्ताय्। सङ्कल्पमुण्डाऩबोदु तऩिऩमागक् कार्यम् पिऱक्कुम्बडि सत्यसङ् वेण्डुम्; परबत्तियै यनुष्टिप्पदु ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩिल् - इप्पडि प्रपत्ति यै त्यागम् सॆय्यवेण्डुमाऩाल् सर्वबदमिरुप्पदालेये चित्तोबाय माऩ सनादन् धर्मत्तैयुम् सर्वधर्म पदत्ताले कॊळ्ळवेण्डुम् अप्पोदु अदऱ्‌कुम् त्यागमाम्। इप्पडि सॊल्वदु सर्वगार्यत्तैयुम् विट्टु सन्द्यावन्दनम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱाल् सर्वबदमिरुप्पदाले सन्द्यावन्दनत्तैयुम् विडवेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्वदु पोलागु कैयाल् परित्यज्य ऎऩ्ऱ त्यागत्तै विधित्तु मेले ससिक् ऎऩ्ऱु चित्तोबायत्तैक् कॊळ्ळ विधित्तदाल् अदु तविर मऱ्‌ऱ धर्मङ्गळै ताऩे परित्यजिक्कलामॆऩ्ऩिल्-ऎऩ् अ ऎऩ्ऱु सरणागद धर्मत्तै ईसा विधित्तिरुप्पदाले अदु तविर मऱ्‌ऱ धर्मङ्गळैयो सर्व धर्मबदत् ताले कॊळ्ळवेण्डुम्। आग उपासनम्, प्रपत्ति, यागम्, तानम् मुद लाऩवै विदेयमाय् सादनमागलाम्; प्रधानमाऩ चित्तोबायत् निऱ्‌कु एकत्व।चित्तवादिगळुमिरुक्कलाम्; विरोदमिल्लै यॆऩ्ग। उपासनादिगळै इदि। पक्ति प्रपत्तिगळ् चित्तोबायत्तिऱ्‌कुत् तुणैयॆऩ्ऱाल्, इवै ऎप्पडि उपकारकम्? उपासनादिगळुक्कुच् चिल वऱ्‌ऱै उपकारकमॆऩ्ऩुम् श्रीगीदैयिऩ् तसमात्यायत्तिले भगवत्कल्याण कुणङ्गळुम् मऱ्‌ऱुमॆल्लाम् अवऩुक्कदीनमॆऩ्ऱदुम् सॊल्लप्पट्टऩ। अरिै fळिरि कaatiear ऎऩ्ऱबडि अनन्द कल्याण कुण ङ्गळै यऱिवदु पक्तिक्कु उत्पत्ति कारणमागिऱदु। ऎल्लाम् अवऩुक्कु अदीनमॆऩ्ऱ अऱिविऩाल्, उण्डाऩ पक्ति वळरुगिऱदु। पक्तिक्कु स कारिगारणमाग वर्णाच्रम धर्मङ्गळ् कॊळ्ळबॆऱ्‌ऱऩ। पक्तियिऩाल् मोक्षम् पॆऱ त्वारमाग भगवत् प्रसादम् स्वीकरिक्कप्पट्टदु। अदऩाल् अवै उपासनत्तिऱ्‌कु उपकारकमॆऩ्बोम्। अदुबोल् इङ्गिल्लैये। ईच्वरऩ् नित्यमाय् अनादियायिरुप्पदाल् पक्ति परबत्तिगळ् अवऩुक्कु उत्पत्ति कारणमागा। अवऩ् (उबसय अबसयङ्गळ्) वृत्ति-क्षयङ्गळ् ७०० ERDERS ALCOT १२४) कल्पमायिरुक्किऱ चित्तोबायत्तुक्कुप् पक्तिप्रपत्तिगळ् ऎव्वागारङ् गळाल् उपकारकङ्गळागिऩ्ऱऩ वॆऩ्ऩिल् -इवै अनादियाऩ अपचार परम्बरैयाले सणमाय् संसारहेतुवाय्क्किडक्किऱ ङ्गत्तै समिप्पित्तुक्कॊण्डु उपकरिक्किऩ् ऱऩ। इवै कऩत्तुक्कु उपायङ् गलाम्बोदु सऩिसॆरिक्कळैप् पोले ऎङ्गळै उत्भागत् तुक्कॊण्डु अम्मुगत्ताले उपकारकङ्गळाम्। सावुक्कु सात्योबायङ् गळागिऱ व्याजमात्रत्तालमाऩयगम् काक्कुमाऩ ल्गळैक् कऴित्तुप् पुरिरिक्कra तगत्तैक् कॊडुत्तु क- ऎरियाग उपकरिक्कुम्। आगैयाल् मुमुक्षविऩुडैय ऎळिईगदॆळक्कमाय् ऎरिबरिक्कप् पल्सगमाऩ ऒरुबरम्बरैयॆल्लाम् चित्तोबाय कार्यमॆऩ्ऱुम्, माऩ सात्योबायमडियाग वरुगिऱ तॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ प्रमाण ङ्गळिरण्डुम् कुादाङ्गळ् T आऩालुम्,इप्रपत्तियागिऱ उपायविशेषत्तै शास्त्रम् विधिक्क वेणुमो, लोकत्तिल् तऩ्ऩै रक्षित्तुक्कॊळ्ळ विरगिल्लादे अऴुन् दुवाऩॊरुवऩ् अप्पोदु सन्निहितऩाऩ रक्षणसमर्त्तऩैप् पऱ्‌ऱुमा अऱ्‌ऱवऩागैयाल् इवै वर्त्तगमागा। चित्तोबायम् कारुण्यादि पूर्णमागैया अवैये पोदुम्; इवै सहगारियागा, चित्तोबायत् तिऩलाम् कार्यत्तिऱ्‌कु सङ्गल्प्पमे त्वारबागैयाल् सात्योबायम् त्वारमागा ऎऩ्ऱु शङ्कै इदऱ्‌कु समादा नम् - अनादिकर्ममूलमाऩ भगवन् निक्रह निवृत्ति पिऱक्कामल् सङ्गल्प्प मुण्डागादु। अन्द निक्रहनिरुत्तिक्कु पक्ति प्रपत्तिगळ् वेण्डुम्। अदऩाल् अवै उपकारकमागुम् स्वर्॥ादि पुरुषार्त्तङ्गळुक्काग पत्तियो प्रपत्तियो सॆय्दाल् अदु भगवत् प्रीतियैये युण्डु पण्णिप् पलऩ् अळिक्कुम्। मुमुक्षवुक्कु निक्रह निवृत्तियुम् वेण्डियदागुम् चित्तोबायत्ताल् मोक्षमॆऩ्ऱाल् अदु ज्ञान सङ्गोसमॆऩ्गिऱ अनिष्टत्तै निवृत्ति पण्णि कैङ् गर्यमॆऩ्गिऱ इष्टप्राप्तियैयुम् सॆय्गिऱदॆऩ्ऩलाम्। अप्पडिसॆय्युम् चित्तोबायत्तिऱ्‌कु सात्योबायमाऩदु निक्रहरूप अनिष्ट निव्रु त्तियै युण्डुबण्णुवदाल् परम्बरया मोक्षोबायमागिऱदॆऩ्ग उपकारकमागामैयाले प्रपत्ति विदेयमागादॆऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरित्तार्। वरुन्दुगिऱवऩ् प्रपत्ति सॆय्दु पलऩ् पॆऱुवदु लोक चित्तमागैयाल् इदु प्राप्तमा (अऱियप्पट्टदेया) किऱबडियाल् शास्त्रत्तिल् विदेयमागादॆऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरिक्किऱार् मेले आऩा लुमित्यादियाल्, तऩ्स्वरूपमुम् ईच्वरस्वरूपमुम् शास्त्रत्ताल् अऱिन् दाल् पोदुम्; समर्त्तऩै असमर्त्तऩ् सरणागदि सॆय्वदु लोकसित् तमॆऩ्ऱु शङ्कै, अऴुन्दुवाऩ् = आबत्तिल् अगप्पट्टु वरुन्दुगिऩ्ऱवऩ्। ऒळसित्येदि, लोकयुक्ति यगप्पडुवदाल् ऒळसित्य मुऩ्डु; आऩाल् लोकश्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (araiqraman २४ ७०१ यैप्पोले तऩ्ऩैयुम् ईच्वरऩैयुम् कालमाऩ शास्त्रत्ताले तॆळिन्दाल्, “ताऩे अवऩै ऎणमागप् पऱ्‌ऱाऩो; आगैयाल् अगिञ्जनऩुक्कुप् पक्तिस्त् ताऩत्तिल् प्रपत्तियै विधिक्कक् कूडादेयॆऩ्ऱुम् सिलर् सॊल्लुवर्गळ्। इदुवुम् रगमाऩ अदिवादम्। अदिवादम्। ऎङ्ङऩे यॆऩ्ऩिल् - लोकत्तिल् ऒरुवऩै ऒरुवऩ् आच्रयिक्कुम्बोदु इऩ्ऩबडिये आच्रयित्ताल् इवऩ् इरङ्गुमॆऩ्ऩुमिडत्तै ऒरु रईणत्ताले अऱिन्दु आच्रयिक्कुमाप् पोले, इङ्गुम् ईच्वरऩै इऩ्ऩ प्रकारत्ताले इऩ्ऩ अदिगारि पऱ्‌ऱिऩाल् इवऩै ईच्वरऩ् रक्षिक्कुमॆऩ्ऩुमिडम् अऱियुम्बोदु ऎरिवु- रमाऩ शास्त्रमॊऴिय वेऱॊरु प्रमाणमिल्लै नाम् आच्रयिक्क रक्षिक्कुमॆऩ्ऱु अनुमानत्ताले अऱुदियिट्टु आच्रयिक्किल्, ईच्वर तत्तुवज्ञ् नमुडैयारॆल्लार्क्कुम् इप्पडि अनुष्टिक्कलामागैयाले सुऩिङ्गळाम्। समर्त्तऩ् उपासनादिगळैप् पण्ण, अवऱ्‌ऱिल् समर्त्तऩल्लादवऩ् प्रपत्तियैप् पण्णवॆऩ् ऱु विशेषित्तु रारिसुक्कै अरसारत्ताल् कडैप् पडादु। मऱ्‌ऱुळ्ळ उपायङ् गळिल् समर्त्तऩऩ्ऱिक्के ऒऴिन्दाल् अवऱ्‌ऱिऩुडैय कात्तिले प्रबत् तियैप् पण्णुवदॆऩ्ऱु शास्त्रम् ffयादबोदु मुऩ्बु faळित्त उपायत्तुक्कु अनर्हऩाऩबडियाले अदिऩ् नगत्तै इऴक्कुम्बडियाम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्, लोकत्तिल् कळुम् ऒरुगङ्गळुम् काणच्चॆय्दे Sa-aa-fa ईसगञरिल्गळै वळमाग अनुष्टित्ताल् अप् सारङ्गळ् वरुम्बडियायिरुक्कैयाले पुरिगगाङ्गळोडु कूडिऩ अरसऩ्- चित्तमॆऩ्ऱे इसैन्दाल् शास्त्र विरोदम् वरुगिऱबडियाल् अदि वादमाम्। लोकत्तिलुम्, आच्रयित्ताल् पलऩ् वरुमॆऩ्ऱु पॊदुवागत् तॆरिन्दालुम् यारार् ऎन्दॆन्द मुऱैयालाच्रयिक्क वेण्डुमॆऩ्बदै युक्तियाल् वरम्बिट्टु निच्चयिक्कमुडियादु। अदिगारिबेदमिरामल् ऎल्लोरुम् इष्टप्पडि आच्रयिक्कलामॆऩ्ऱाल्, उलगिल् टॆरिय उपायम् सॆय्य समर्त् रऩायिरुप्पवऩुम् सिल समयम् लगुमार्गत्ताले आच्रयित्तुप् पलऩ् पॆऱु किऱबडियाल् उपासनादिगळै उडेक्षित्तु सक्तियुळ्ळवऩ्गूड प्रपत्ति पण्णिऩाल् टलऩ् वरवेण्डिय तागुम्, इदुवुम् सम्मदमॆऩ्ऱाल् शास्त्र विरोदम्, तऩ्ऩुडैय पलत्तिऱ्‌कुत् तक्क मुक्योबायम् इल्लादवऩे प्रपत्ति पण्णवेणुमॆऩ्बदु सास्तर मूलमागत्ताऩ् अऱियमुडियुम् असक्तऩुक्कु प्रपत्ति यॆऩ्गिऱ विधि इल्लैयाल् उपासनत्तिऱ्‌कु विधि यिरुप्पदाल् अव्वुपायम् सॆय्यवागादवर् ऎल्लोरुम् पलऩ् पॆऱामले उपासनत्तिल् असमर्त्तऩुक्कु प्रपत्ति ; प्रपत्तियिऩाल् मोक्षम् उण्डु’ ऎऩ्ऱिव्वळवु सॊऩ्ऩाल् पोदुमे साङ्गोबाङ्गमाग प्रपत्तिविधि यॆदऱ्‌काग ऎऩ्ऱ शङ्कैयिल्, भगवत्विषय सेवाप्रकारत्तै त्रुष्टान्दमागक् काट्टि समर्त्तिक्किऱार्- ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩिल् इदि। पण्ण पण्णुवदु; कडैप्पडादु-चित्तिक्कादु, प्रपत्ति पोम्बडियामॆऩ्ऱबडि। ७०२ ऎण्णत्तुडऩ् २४) सानाङ्गळुम् करुगङ्गळुम् रसङ्गळाग शास्त्रम् कॊण्डु अऱिगिऱाप् पोले इङ्गुम् लोकत्तिल् प्रपत्तियुम् सरुगङ्गळुम् कण्डुबोन्दालुम् araraunaकळिल्गळोडु कूडिऩ प्रपत्तिक्कुम् नऩिऎङ्गळुक् कम् कम् १ऩम् कॊण्डु अऱियवेण्डुगैयाल्, अव्वो नगम् कळुक्काग अळिवु ऎङ्गळै पुक्किऱाप्पोले, परबत्तियैयुम् ळिऎक्किऱदु इङ्ङऩल्लादबोदु राजसेवैयैप्पोले ऎाऩियुम् ऎऩक्क वेण्डादॊऴियुम्; प्रपत्तिक्कुम् raaka क्कळ् ङ्गळाग एऴुक्कुम्। ईयार्क्कुम् नळिऩ अऎ। परिवुळ्ऎत्तिऩुडैय अदुक्कु ऎससरिक्कुमाऩ किडैयादु । अनुमानम् आगैयाल् ऎङ्गळ्बोले काणमुम् इङ्गु ईत्समागक् कुऱैयिल्लै। इप्पडि ऎरिगाम् शास्त्रम् ऎत्तवऱ्‌ऱिलुम् उपासनादिगळ् स्वरूपविरुत्तङ्गळॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर्गळ्। सिलर् सॊल्लुवर्गळ्। इदुवुम् प्रपत्तियै विधियै पोले सास्तरविहितमाऩ मालागरण तीबारोबणादि भगवत् सेवाविधिगळुम् शास्त्रत्तिल् वेण्डा ऎऩ्ऩलाम्; राजसेवाट्रगारम् पोले लोकचित्तमागलामे। ऎम्बॆरुमाऩुक्कु इन्द पुष्पङ्गळैक् कॊण्डु इव्विदमाग मालै कट्ट वेण्डुम्; नूलाल् पूत् तॊडुत्ताल् आगादु। इव्विदमागवे विळक्केऱ्‌ऱ वेण्डुम्;नॆय् तिरि मुदलाऩवऱ्‌ऱिल् व्यवस्त्तै युण्डु, महाप्रदोषादिगळिल् स्तोत्रम् सॆय्वदु तगादु नमस्कारत्तिलुम् सकृत्प्राणाम-एकहस्त प्राणामादिगळ् तगा; रत् कळि ऎऩ्ऱबडि पिळ्ळैयारुक्कु एक प्रणामम् ; ऎHgकळुक्कु एकळो इत्यादि नियमङ्गळै यऱियामल् अशास्त्रीयमागच् चॆय्य नेरुम्। अदऱ्‌काग शास्त्रम् वॆण्डुमॆऩ्ऩिल्, प्रपत्तिविषयत्तिलुम् नियम ङ्गळुक्कु शास्त्रम् अवच्यमागैयाल् लोकचित्तमॆऩ्ऩ वॊण्णादु उपासनादिगळ् इल्लादवऩुक्के प्रपत्तियॆऩ्बदु शास्त्रार्त्तमल्ल; उपासनादिगळ् स्वरूपविरुत्तम्। अदऩालेये, वचन पूषणत्तिल् ११५ मुदलाऩ वाक्यत्तिल् उपायान्दर त्यागत्तिऱ्‌कु अज्ञान असक्तिगळ् कारणमल्ल; स्वरूप विरोदमे त्यागत्तिऱ्‌कु प्रधान कारणम्, अज् ञर्गळुक्के उपासनम् उपायम्, ज्ञानिगळुक्कु अदु अबायम्; स्वरूप नासगमायिऱ्‌ऱे, अदु अबायमागैयाल्दाऩ् उपाय स्वीकारम् सॆय् ताल् पुन:प्रपत्ति यॆऩ्गिऱ प्रायच्चित्तविधि ऎऩ्ऱु उपायत्तै तूषित्तुविट्टुप् प्रपत्तियिल् इन्द तॊषङ्गळ् इल्लै यॆऩ्ऱु मुडित्तार् ऎऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरिक्क अनुवादम् सॆय्गिऱार् इप्पडि इदि। १४७ मुदल् प्रपत्ति युपायमऩ्ऱु ऎऩ्ऩप्पोगिऱार् इप्पोदु उपास्न मिल्लै। यॆऩ्ऱदु प्रपत्तियै स्तुदिप्पदऱ्‌कागच् चॆय्द निन्दैयाम्; निन्दैयिल् तात्पर्यमिल्लै। एऩॆऩिल्-ऎव्वाऱु स्वरूप विरोदमॆऩ् पदै विसारिक्क वेण्डुम्। स्वरूप विरुत्तमॆऩ्ऱाल्, मेले ए श्रीमदरहलयदयरग ऎऩq८४ ७०० स्तुदिक्कैक्काग अदिवादम् पण्णिऩार्गळामित्तऩै। ऎङ्ङऩेयॆऩ् ळिल् नित्यमाऩ आत्मस्वरूपत्तुक्कु इवै नासगङ्गळाय्क् कॊण्डु स्वरूप विरूत्तङ्गळॆऩ्ऩवॊण्णादु। तिलुम् कैङ्कर्यत्तिलुम् पोले ऎऎरिबुगळिलुम् “काळि ऎऎऩ्ara” ‘कु सुदऩ्: ऎऩ्गिऱबडिये सगमुण्डागैयालुम्, आत्मस्वरूपम् ऎऩिरयगमॆऩ्ऩुम् पोदुमाऩ कमिल्लामैयाले युम् ऎळिईक्कैया लुम्, एरिाऩ सुऱ्‌सामिल्लैयाक्कि आत्मावुक्कु मे ऩामॆऩ्ऩिल्-कळुमिऩ्ऱिगगे इवऩुक्कु संसारमुम् सऩवाय् सिय म् वरुगैयालुम्, ‘ऎर्गळ् सॊल्लुमाप् पोले रात्तिल् कऱ्‌कमिल्लामैयाले उपासनादिगळ् स्वरूपविरुत् तङ्गळ्’ ऎऩ्ऱु सॊल्लवुमॊण्णादु। “असाजि: क " । ८३९) ऎऩ्ऱदुवुम् ऎ ळिबबुङ्गळिऩुडैय पाळिसाम् सॊऩ्ऩ पडि यऩ्ऱु। ञङ्गळिऩुडैय नम् सॊऩ्ऩबडियत्तऩै। त्तैच् चॊल्लियिरुप्पदाल् आत्म स्वरूपनासगत्वत्तै विरोदमॆऩ् किऱारा। उपासनम् असम्बाविदमॆऩ्गिऱारा। उपासनम् अनर्त्तत्तै विळैविक्कुमॆऩ्गिऱारा। देहविलक्षणमाऩ आक्मावुक्कु देहसम्बन्दि वर्णाच्रम मूलमाऩ उपासनम् तगादॆऩ्गिऱारा। आत्मा अत्यन्त परतन्त्रऩागैयाले कऩम् कूडादॆऩ्गिऱारा, देवतान्दर सम्बन्दियाऩ कार्यम् पारमैगान्द्य विरुत्तमॆऩ्गिऱारा। अबिसारादि तुल्यमॆऩ्गिऱारा। आचार्यरुचि परिगृहीतमल्ल ऎऩ्गिऱारा। कलियिल् वर्जि क्कप्पडुमॆऩ्गिऱारा ऎऩ्गिऱविगल्प्पङ्गळैक् कॊण्डु मुऱैये परिहारम् सॆय्गिऱार् ऎङ्ङऩे इत्यादियाल्। मुदल् विगल्प्पत्तुक्कु निरसनम् नित्य माऩ ऎऩ्गिऱ वाक्यत्ताल् असम्बाविदमॆऩ्गिऱ इरण्डावदु पक्षत्तै निरसिक्किऱार्प्रबत्तीदि। वरुगैयालुम्ात्तिऱ्‌कु सॊल्लवुमॊण्णादु ऎऩ्गिऱवीडत्तिल् अन्वयम् इदि, उपासन कर्त्रुत्वम् अहङ्कार कर्प्पमॆऩ्ऩवॊण्णादु। प्रबत्त्यादिगळैप् पोल उबा सनमुम् सात्विग त्यागत्तुडऩेये सॆय्यप्पडुगिऱदायिऱ्‌ऱे यॆऩ्ऱबडि। साङ्ख्यऩ् सॊल्लुगिऱबडि कर्त्रुत्व सामान्यमिल्लै यॆऩ्बदैयुम् तूषिक्किऱार् आत्मेदि। रमॆऩ्बदऱ्‌कु ऎऩ् ईळियुम् पॊरुळ्। अदावदु। करिवुम्। अदावदु रिगरिागळामे, आत्मावुक्कुक् कर्त्रुत्व मुण्डॆऩ्ऱाल् - कार्यम् सॆय्यादवऩुक्कुम् कॆप्राप्ति यिसैन्दु कर्त् रुत्वमिरामल् पोक्त्रुवत्तैच् चॊऩ्ऩदु विरोदिक्कादो ऎऩ्ब तऱ्‌कु समादानम्-अरार् इदि। ‘ऒऩ्ऱुम् सॆय्यामल् उट्कार्न्दिरु प्पवऩै सम्बत्ताऩदु ताऩे नॆरुङ्गुगिऱदु; उऴैक्किऱवऩ् उण्बदऱ्‌कु ऒरु कबळङ्गूडप्पॆऱामलिरुक्किऱाऩ्। अदु एऩॆऩिल्, अवऩ् सॆय्द कर्मा - ताऩ् कारणम्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऱ्‌कुक् कर्त्रुत्वम् वेण्डा ऎऩ् ७०% त्तुडऩ् (३४) सिगरिगगङ्गळाऩगळाले वन्द कङ्गङ्गळ्बोले ए एकङ्गळल्लामैयालुम् ऎगरिऩ् कऩक्के faऩिऎक्कैयालुम् उपासनादि कळुक्कु शास्त्रमुगत्ताले माऩ स्वरूपविरोदम् सॊल्ल आगैयाल् आत्मस्वरूपत्तैप् पऱ्‌ऱ उडास नादिगळुक्कु साऩॆ-अरिअरसुवुङ्गळिल्लामैयाले ऒरु टियालुम् वॊण्णादु रिगगरसगमिल्लै। अरीराऎङ्गळडियागक् स्वरूप- आऩालुम् आक्मा ङ्गळाऩागैयालरत्तिल् सळिवारिसुगळिल्लै यॆऩ्ऱु तॆळिन्दवऩुक्कु ‘ऎाजऩ् ५८४’ अatsia’ ऎऩ्ऱाऱ्‌पोले वरुम् कळडियागक् एसिङ्गळाऩ ऎरिरिरिङ्गळुम् अवऱ्‌ऱोडे तुवक्कुण्डाऩ उपायान्दरङ्गळुम् काङ्गळल्लामैयाले इव् ऎरि rङ्गळाऩ धर्मङ्गळ् स्वरूपविरुत्तङ्गळॆऩ्ऩक् कुऱै यॆऩ् ऩॆऩ्ऩिल्, इदुवुम् अााााम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्:- जुरत्तिल् राजऩrfa कळिल्लैयॆऩ्ऱु तॆळिन्दाऩेयागिलुम् कर्मविशेषङ्गळडियाग ऎाणग- कत्तोडे सऩायिरुक्कैयाले अच्चरीरसम्बन्दमे यडियाग वरुगिऱ ऐरिगळुक्कुप् परिहारम् पण्णुगिऱ कणक्किले अच् चरीरम् विडुमळवुम् अव्वो अव्वो ऎऎरिवारिर्गळुक्कुम् तऩ् सक्तिक्कुम् अनुरूपमाग अऩ् - Eelल्गळैप् पऱ्‌ऱ शास्त्रङ्गळ् fळिवुत्त धर्मङ्गळै विड पदिल् नोक्किल्लै पूर्वकर्मानुसारियागप् पलऩ् वरुम्, इप्पोदे सॆय्य वेण्डुमॆऩ्बदिल्लै; इप्पोदु सॆय्गिऩ्ऱवऩुक्कुम् पूर्वकर्मम्दडैयाय् पलऩ् टॆऱादबडि सॆय्युम् ऎऩ्ऱु पूर्वकर्म महिमैयैच् चॊऩ्ऩ पडि- अनर्त्तावहत्वमॆऩ्गिऱ मूऩ्ऱावदु पक्षत्तै निरसिक्किऱार् मोक्षेदि। उपायान्दर त्यागत्तैच् चॊल्लि HI ए: ऎऩ्ऱदालुम् ‘ऎरिसg anā ऎऩ्ऱु उपायानत्रानुष्टानम् ऎङ्गे नेरुगिऱदो ऎऩ्ऱु पयत्तैच् चॊऩ्ऩदालुम् उपायान्दर त्तुक्कु अनर्त्तावहत्वम् तॆरिगिऱदु (१२५ वचनबूषणम्) ऎऩ्बदु तगादु, मोक्षम् स्वरूपा नुरूप पुरुषार्त्तमागैयाले अदऱ्‌कु सादनमाऩ उपासनम् अर्थ सादनमे यऩ्ऱि अनर्त्त सादनमागादु। वेऱु पलऩ्गळुक्काऩ काम्य निषित्त कर्मङ्गळागिल् क्षत्र रागत्तिऩालुम् तुक्कत्तिल् सुगत्व प्रान्दियालुम् सॆय्वदाल् अनर्त्तावहङ्गळागुम्। ॥॥ तु देहादिरित्त आत्म विवेकमुळ्ळवऩुक्कु वर्णाच्रम मूलमाऩ उबा सनम् तगादॆऩ्गिऱ नाऩ्गावदु पक्षत्तै निरळिक्किऱार् आऩालुम् इदि। नाऩ् ब्राह्मणऩ्, नाऩ् क्षत्रियऩ् ऎऩ्गिऱ व्यवहारम् आत्माविल् ब्राह्मणत्वादिगळै एऱिट्ट प्रमत्ताल् वन्ददॆऩ्ऱु, लौगिग प्र योगत्तिल् सॊल्ललामागिलुम्, ऎऩ् उच्क इत्यादि वेदवाक्य ङ्गळिल् सॊल्लवॊण्णादु स्वर्गादि इरुक्कुदत्तिऱ्‌काग यागादि धर्मङ्गळै यनुष्टिक्किऱवर्गळुक्कु देहादिरिक्त आत्मज्ञा नमिरुप्प ताले प्रान्दियिल्लैये, नमदु चित्तान्दत्तिल् शरीरवाचक सप्तम् शरीरि श्रीमत्रहस्यत्रबसारम् (ऎऩ्ऩ) २४ वॊण्णादु आगैयाल् इत् धर्मङ्गळै कात्ञमडियाग काळिङ्ग कळाक्कि इवऱ्‌ऱिऱ्‌कु अदै सॊल्लवॊण्णादु। कमुडैय वऩुक्के रामाऩ धर्मत्तिल् अदिगारमागैयाल् इत् धर्मङ् गळुडैय अनुष्टाऩत्तुक्कु स्वरूपत्तिल् ऎजागरिगगाम् अदिगारमऩ्ऱु; ऎजfaiवुमे अदिगारम्। आगैयाले ऎऩाळिरात्तुक्कुम् • विमाऩ मैडियाग उबसनादिगळुक्कु विरोदम् कण्डिलोम् उपासनादिळ् केरियावुङ्गळॆऩ्ऩुमिडम् शास्त्रमिसैयादिरुक्कच् चॆय्दे आरोबित्तार्गळत्तऩै। रिगङ्गळाऩ कऩगारङ्गळागिऱ सिऎगळैक् कॊण्डु अऩुष् टिक्कैयाले कर्मयोगादिगळ् रिवुगळिगसङ्गळ् ऎऩ्बार्क्कुम् ई-सङ्गऩ सुगळुम् ङ्गळागैयाले ताऎङ्गळाम्। कळ्ङ्गळल्लामैयाले आऩालुम्,ऎरऩगैयाले तऩ्ऩैत् ताऩ् रक्षित्तुक्कॊळ्ळ ऩुमऩ्ऱिक्के, अरऩागैयाले तऩ्ऩैत् ताऩ् रक्षित्तुक्कॊळ्ळ सक्तऩुमऩ् ऱिक्के यिरुक्किऱ इवऩुक्कु ळरिमागक् कसिवुमॆऩ्ऱु ओरुपाय् त्कै करिवुक्कैयुम्, अदु इवऩुक्कु Hiाय् रमॆऩ्ऱु पेर् पॆऱुगिऱगॆऩ्ऱु सॊल्लुगैयुम् कारऎमो? आऩ पिऩ्बु पक्तियोगादि जऩात्तुक्कु पगगङ्गळॆऩ्ऱुम्, =TICरिऩङ्गळागैयाले अागरिगङ्गळॆऩ्ऱुम् सॊल्लवॊण् णादो वॆऩ्ऩिल्- इदु सारिगळाले मुऩ्बे ऎरिक्कम्। इवऩ् सॆय्ददॊरु व्य जम् कॊळ्ळादे मुक्तऩाक्किल् अनादियाग मुक्तऩाक्क ऎळिक्कुम्। ईच्वरऩ् कऩदले निऩैत्तबोदु मुक्तऩाक्किल् पैलङ्गळुम् लङ्गळुम् वरुम्। सादङ्गळाऩ शास्त्रङ्गळुमॆल् पर्यन्तमागैयालुम् ऎज स ऎऩ्बदऱ्‌कु ब्राह्मण शरीरमुडैयवऩ् यागम् सॆय्वदाऩाल् ऎऩ्ऱे पॊरुळाम्। ब्राह्मण शरीरवैशिष्टयमे अदिगारिविशेषणम्: शरीरात्म प्रममऩ्ऱु। इत्तुडऩ् भगवच् चेषत्व ज्ञारमुमिरुप्पदाल् स्वातन्त्र्य पुत्ति यिल्लै। इप्पडि यिरुक्क उबा सनानुष्टानम् अहङ्कार कर्प्पमॆऩ्ऱदु तवऱु। “अहङ्कारमिच्रम् उपायान्दरम् पिळ्ळाऩ् पणित्तार्’ ऎऩ्बदिऩ् - करुत्तै मेले सॊल्लुवोम्। कर्मादी नमाऩ शरीरेन्द्रियङ्गळैक् कॊण्डु अनुष्टिप्पदाले स्वरूप विरुत्तमॆऩ्ऱाल्, आचार्य मूलमाऩ शास्त्र च्रवणम्, प्रकृतिमण्डलत्तिल् आज्ञा - अनुज्ञाकैङ्कर्यङ्गळ् ऎल्लाम् स्वरूप विरुत्तमागुम् ऎऩ्ऱु

इऩि शेषत्तुबारतन्त्र्यरू स्वरूपा नुसिदम् ऎऩ्गिऱ ऐन्दाम् पक्षत्तै अगऱ्‌ऱुगिऱार् आऩालुम् इदि ‘शेषऩायिरुप्पवऩ् तऩ् रक्षणत्ति ऱ्‌कुत् ताऩे सॆय्वदु तगादु। अत्यन्तबरतन्त्रऩ् स्वयम् सॆय्य वागादु’ ऎऩ्ऱाल्, इवऩिडम् व्याजमॆदिर्बारामले मोक्षमळिक्कप्पड वेण्डुम्। अप्पोदवऩुक्कु वैषम्य नैर्क्रुण्यङ्गळ् वरुम्।-उपाय ७०६ Fऩु माऩ र्णत्तुडऩ् (३४) लाम् ईऩिगङ्गळुमाम्। आगैयाल् इच् एत्ताल्,वगुत्त विषयत्तैप् पऱ्‌ऱुगैयिल् ऒळसित्यमुम्, उडैयवऩ् उडैमैयै रक्षिक्कैयिल् ऒळसि त्यमु मुण्डाम्। कात्ताल् अवऩ् कॊडुत्त त्तैच् चुमन्दु अवऩुक्कु रिासङ्गळाऩ उपायङ्गळै अनुष्टिक्कैयुम्, करुम्बॆऱुगैक्कु अवऩ्गैबार् तिरुक्कवेण्डुगैयुम् चित्तिक्कुम्। इच् शेवपात कळिरण्डुम् नगयिल् अवऩुगन्द कैङ्कर्यत्तै अवऩिट्ट वऴक्काग नडत्तुगैक्कुम् उऱुप्पाम्। इवैबडियाग अजारिणरमागा तॆऩ् पार्क्कु - ताङ्गळ् एळऩम् अळिart क्कत्तैक् कोलि(रि) अनुष्टिक्किऱ कैङ्कर्यत्तिलुम् ऎमाग ळिवुक्प्पडुगिऱप्रपत्तिदऩ्ऩिलुम् ta- ऎरिसुडाले अदिगारमिल्लै पाम्। मऩत्तिऱ्‌काट्टिल् iaकाग ऎय् AR” ऎऩ्ऱु ऎसमागैयाले अरमाबिरुक्कुम् प्रबत् तिस्वरूपमॆऩ्ऩुमिडम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम् आगैयाल् पाळऩुमाय्प् वऩुक्कु पुरिऎलाम् काळळऩिऩळाम् पण्णक् कुऱैयिल्लै। विजयगवाक् यङ्गळे व्यर्त्तङ्गळाम् उण्मैयिल् शेषत्वबारतन्त्र्यङ् गळे अऩुष्टानत्तिऱ्‌कुक् कारऩम्। शेषत्वत्ताले अनुसिद व्यापारत् तै विट्टु शेषिक्कु अदिसयत्तिऱ्‌कुक् कारणमाऩ कार्यत्तै-े सॆय्युम्। अत्यन्तबारतन्त्र्यमिरुप्पदाले नियमित्तदै विडामल् सॆय्वदाम्। इदऱ्‌कागत्ताऩे ईसवरऩ् ज्ञान - fकीर्षा प्रयत्नङ्गळॆऩ्गिऱ स्वा तन्दर्यत्तै यळित्तदु। इल्लै येल्, अन्द स्वादर्न्द्र्यम् सर्सारत्तिल् अळिक्कप्पट्टदॆदऱ्‌कु?सत्विषयत्तिलुम् अनर्त्तत्तुक्के अळित्तदागुम्; अप्पोदु कैङ्कर्यादिगळैयुम् विडुम्बडियाम्। पारतन्त्र्यप्रयुक्तमाय् उपासनत्तै विट्टाल् परबत्तिविधियुम् अदुबोल् विडप्पडुम्। प्रबत् तिक्कु विधियिल्लै यॆऩ्ऱु नाङ्गळ् सॊल्लुवो मॆऩ्ऩिल्, विधिवाक्य ङ्गळ् पल कीऴे अऱिविक्कप्पट्टऩ। ‘ऎम्बॆरुमाऩ् ताऩागवे स्वीकरिप् पवऩागैयाल् प्रपत्तियुम् उपायमागादु; अदऩाल् नाम् व्याडरित्तला कादु; स्वप्रवृत्ति निवरुत्तिरूप प्रपत्तिदाऩ् उण्डु,’ ऎऩ्ऱाल्, विदा यगवाक्यङ्गळॆल्लाम् वीणागुमॆऩ्ऱु मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्। प्रबन्धऩ् उपायान्दरत्ति लिऴिन्दाल् उपायानां उपायत्स्वीकारेऽप्य देव रु ऎऩ्गिऱ वसऩप् पडि पुन: प्रपत्तियुण्डु ऎऩ्ऱदालुम् परबत्तियॆऩ्बदु कर्त्त वयमॆऩ्गिऱदु तॆरिगिऱदु। सिलर् पुन: प्रपत्ति यॆऩ्बदऱ्‌कु मीण्डुम् प्रबत्त्य नुष्टानमॆऩ्गिऱ पॊरुळल्ल; मुऩ्सॆय्द प्रपत्तियै निऩैक्क वेण्डु मॆऩ्बदे यॆऩ्बर् इदु वाक्यस्वरसार्त्तमऩ्ऱु। अप्पोदुम् मुदलिल् ऒरु प्रपत्ति सॆय्ददु चित्तिक्कुम्। मुदलिलुम् स्वप्रवृत्ति निरुत्तिमात्रमॆऩ्ऱाल्, प्रबन्धऩाय् उपायान्दरत्तिलिऴिन्दवऩ् अन्द उपायम् सॆय्वदै विट्टाऱ्‌ पोदुम्; उपायान्दरत्तिऴिन्ददैक् कुऱ्‌ऱमागक् कॊणडु ऒऩ्ऱुम् सॆय्यवेण्डा ऎऩ्ऱदे चित्तिक्कुम्। अप्पोदु उपायप्रवृत्ति ऎऩगमॆऩ्ऱुम् पुन:प्रपत्ति प्रायच्चित्त श्रीमत्रऱयदरा रम् ( २४ ९०७ आऩालुम्, राऩागत् तऩ्ऩैत् तॆळिन्दु परमैगान्दिया यिरुक्किऱ इवऩुक्कु ताळङ्गळाऩ काारिङ्गळुम् अवऱ्‌ऱै प्रतिकर्तव्य से याग वुडैत्ताऩ पक्तियोगादिगळुम् कॊङ्गळऩ्ऱो? एरिसुगळुक्कऩ्ऱो पुगरिगम् कूडुवदु ऎऩ्ऩिल् - इदु अऩरिगळिल् निष्कर्षम् तॆळियामै यडियाग वन्द ऎगम्। ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल् -राऩ पुगळिल् qEAF कगऩाग राजवुक्कु उपास्यऩॆऩ्ऱु अऱुदि यिट्टार्। far माऩ कवुरिङ्गळिलुम् अव्वो तेवदैगळै शरीरमागक् कॊण्डु निऱ्‌किऱ परमात्मावे ऩॆऩ्ऱु निष्कर्षित्तार् आगै याल् ऐडुमासच् चिल तेवदैगळैप् पऱ्‌ऱिऩालुम्, नाले तऩ्ऩुडैय raरिगगङ्गळुक्कुप् पुऱम्बाऩ वरिलुम् ऎऩ्गरित्तुक्कु विरुक्तमाम् मिऩ् ऱिक्के परमात्मावुक्कु विशेषणङ्गळाग तेवदैगळै वैत्तु अळवुरिङ्ैगळैयच्चमाग अरऎऎत्तुम्, ऎAM:” ऎऩ्गिऱ =ारत्ताले ऎरिगऩगगङ् गळै ऎa(ऎरङ्गळाग अळिवुत्तुम् रिगराम् पण्णुमिडत्तिल् कत्ताले ऎत्करिaaaऎमिल्लै। । आऩालुम्, अरिसुगळै ऎक्त कट्टळैयिले कळिल् अऩिर रिसिए-पाले अदिगारिविशेषत्तिले उपासनादि+ळैfकत्तदत्तऩै यऩ्ऱो? मुमुक्षवुक्कु रगङ्गळ् कमागै पाले उपायम् सर्वेच्वरऩ् ऒरुवऩुमे, आगैयाले यऩ्ऱो, “अथ पातकभीतस्त्वं सर्वभावेन भारत । विमुक्धान्यसमारम्भो नारायणपरो भव ॥” मऩ ऎऩ्ऱु धर्मदेवदै तऩ् पुत्तिरऩुक्कु उपासनादिगळै वु मॆऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩदु सेरादु। इऩि आऱावदु शङ्कैक्कुप् परिहारम्-उपासनम् अनुष्टिप्पदाऩाल् वर्णाच्रम धर्मङ्ळै विडामल् सॆय्यवेण्डुम् अवऱ्‌ऱिल् देवतान्दर सम्बन्दमिरुप्पदाल्-पारमैगान्द्य स्वरूप विरुत्तमागुमे ऎऩ्ऩिल्- gar- ऎऎरिareकासाङ्गळिलेये देवतान्दरम् तॆरिगिऱदे। अदु पारमैगान्द्य विरुत्तमऩ्ऱा। अङ्गु अन्तर्यामि पर्यन्तमाग त्या ऩिप्पदाल् विरोदमिल्लै यॆऩऩिल् - वर्णाच्रमधर्मङ्गळिलुम् अप्पडि ये यागुम्। मेलुम्, वर्णाच्रमधर्मङ्गळिल् अक्न्यादि सप्तङ्गळुक्कु कऩ्ऩि इत्यादि व्युत्पत्तियाले देवतान्दर सम्बन्दमिरामलेये पॊरुळ् कूऱप्पडुमागैयालुम् अन्द शङ्कैक्कु इडमिल्लै। उपासनवीदियाऩदु अ विधियैप् पोले यागुमॆऩ्गिऱ एऴावदु पक्षत्तैप् परिहरिक्किऱार् आऩालुम् इदि सत्रुहिंसैक्काग सये नयाग त्तै शास्त्रम् विधिक्कलागादु,आऩालुम् अदु अदै विधित्तदु शास्त्र विच्वा॥मिल्लाद मूर्क्करुक्कु विच्वासत्तै युण्डुबण्णुवदऱ्‌कागवाम्। सत्रु हिल्सैयिले विशेषनोक्कुळ्ळवऩाय् अदऱ्‌काऩ लौगिग व्या पारत्तिल् इऴिगिऩ्ऱवऩुक्कु लगुवाग सत्रुवै वसीगरिक्कैगाग शास्त्रम् ७०८ ऎण्णत्तुडऩ् २४) कळॆऩ्ऱु निऩैत्तु निन्दित्तदॆऩ्ऩिल् अदुवुम् अञराळम्; ऎङ्ङऩे यॆऩ्ऩिल् - अरसगळ् तगग मुडियागविऱे अाऴिक्कुक्कळायिऱ्‌ऱु इङ्गुप् क्कम् मोक्षमाऩ पडियाले अम् मुगत्ताल् अाऩ्ॊदमिल्लै। रऎऎऩ- इव् वऴियैक् काट्टिऱ्‌ऱु। इदै यनुष्टित्तुप् इदै यनुष्टित्तुप् पलऩ् पॆऱ्‌ऱाऩागिल्, शास्त्रङ्गळिल् मऱ्‌ऱ अंसङ्गळिलुम् अवऩुक्कु नम्बिक्कैयुण्डायिडुम्। अदुबोल् स्वप्रयत्नमेयिऩ्ऱि चित्तोबायत्तालेये मोक्षम् वरुवदायिरुन्दुम् तम् प्रयत्न मूल मागवे पलऩ् पॆऱुवदैक् कण्ड अविवेकिगळ् एदेऩुम् व्यापारम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु निऩैत्तिरुप् पदाल्, पिळ्ळैगळुक्कु प्रियमाऩ वस्तुवि ले मरुन्दैक् कलन्दु कॊडुप्पदु पोल् अवर्गळुक्किष्टमाऩ उपासनत्तोडु चित्तोबाय स्वरूपत् तैयुम् कूट्टि उपासन् उ तेसम् सॆय्ददु आग चित्तोबाय्मे पलत्तिऱ्‌कुक् कारणम्। मरुन्दुडऩ् कलन्द प्रिय वस्तु रोगनिवृत्तिक्कुक् कारणमागाददु पोल् उपासनम् कारणमागादु। विवेसनम् सॆय्दाल् ळिळात्तैविड उपासनम् कॊडियदुमागुम्। अदु तोल् पुरैये पोप्; इदु मर्मस्पर्शि, अबिसारत्ताल् सत्रुवुक्कु देह नासमे यऩ्ऱि आक्म हानि यिल्लैये। उपासनरूप स्वव्यापारमाऩदु अत्यन्त पारचन्द्रिय रूप स्वरूपनासगमागैयाले मिगवुम् पादगमामे अदऩालेये उबा सनत्तैप् पादगमागक् करुदि अदै विडुम्बडि धर्मबुत्ररुक्कुप् पिता उपदेशम् सॆय्दाऩॆऩ्ऱु आक्षेपम्। एकमागैयाले इदि ऎलुमिच्चम् पऴम्गॊण्डु अरसऩिडम् अणुगु मवऩुक्कु अरसऩ् राज्यमळित्ताल् अदऱ्‌कु अप् पऴम् ईडागुमो। अदु पोल् अऴियाद परिपूर्ण प्रह्मानु पवत्तिऱ्‌कु उपासनम् ईडाऩ कारणमागुमो। उपेयमाऩ परप्रह्मत् तिऱ्‌कु ईडाऩ उपायम् अदेयागुम् अदऩालुम् उपासनम् कारणमागादु अदऩाल् ताऩ् प्राप्य प्राबग ऐक्यत्तै शास्त्रम् सॊल्लुमॆऩऱडि। ar qafa विद।६४।७२। इन्द च्लोकत्तिऱ्‌कु इप् पूर्वबक्षि कॊण्ड पॊरुळावदु पारद - युदिष्टिरऩे! पादगमागैयाले विवेकियाय् अदऱ्‌ कञ्जियुळ्ळ नी वेऱु व्यापार मॆल्लाम् विट्टु नमगगॆल्लाम् नारा यणऩे ऎऩ्-ऱ पावत्तुडऩ् वॆऱुमऩे इरु ऎऩ्ऱदाम्। इन्द आक्ष पत्तैप् परिहरिक्कल् कारणङ्गळैक् कूऱुगिऱार् ऎङ्ङऩे इत्यादियाल्, अबिसारत्तैविड अदिगमाऩ अनर्त्तम् उपासनत्तिऩाल् ऎऩ्ऱदु तऩ्ऱु। मोक्षत्तिऱ्‌काग विधिक्कप्पट्ट उपासनत्तै निषित्तमॆऩ्ऱुम् अनर्दग इऱ्‌कुक् कारणमॆऩ्ऱुम् ऎङ्ङऩे कूऱुवदु? अबिसारत्तु+कु - अनर्ददमॆऩ्बदु ऎण्गूडु। इङ्गु अनर्त्मॆऩ्ऩ? पारतन्त्र्यस्वरू नासम् पलऩॆऩ्ऩिल्, परदनत्रऩागैयाले आज्ञा-अनुज्ञ +ैङ् गर्यङ्गळैप् पोल् सॆय्गिऱाऩॆऩ्ऱु पारदन्दरय रक्षणमे यागु उपासनत्तिल् अवऩ् एवियिरुक्क अदै युपेक्षिप्पदे स्वादन्दर्य माय् पारतन्त्र्य नासगमागुम् ऎऩ् ऎदु ऎऩ्ऱु स्वप्रव्रुददिनिव्रु टलऩ् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ar)८४ ९०९ ळरत्तिले रगङगत्तुक्कु रुवायिरुप्पदॊऩ्ऱै उपायमागक् काट्टि लगुवायिरुप्पदॊऩ्ऱिले रुचियैप् पिऱप्पिक्किऱदॆऩ्गै युम्। सरत्तिले अळित्ममॊयिऱे अप्पोदु कऩप्पदु। तवुत् तुक्कु इऩ्ऩदु रामऩुमिडम् ळगवुऎसमागैयाले युक्तिमात्रत्ताले ऎरिगावुम् सॊल्लवॊण्णादु, अररिसऩङ्गळिल् ऒऩ्ऱै विरुत्तदर्क्क ङ्गळाले सरिवुक्किल्। ऩत्ताले सर्वशास्त्रङ्गळुम् प्रपत्तिसास्त् रन्दाऩुम् प्रमाणमऩ्ऱिक्के यॊऴियुम् “a grastaan” ६७६@p त्तियैच् चॊल्लियिरुक्किऱदे ऎऩ्ऩिल्-ऎवऩुक्कु उपासनत्तै विधित्त तो अवऩुक्के अदऩ् त्यागत्तैयुम् विधिक्कुमो। ए विगल्प्पम् तगादे, ऒगवाऩ उपासनम् उपायमऩ्ऱु; प्रपत्ति ताऩ् उपायम्; इदिले रुचियै युण्डुडण्णुवदऱ्‌काग एवै उपायमागक् काट्टिऩदु मट्टुमॆऩ्ऩिल्-लगुविले रुचि ताऩे उण्डागुमागैयाल् रवै अदऱ्‌कु उपायमागक् काट्टुवदॆदऱ्‌काग? कऴुवाऩ उपायत्ताल् लगु पलऩ् वरुवदैक् काट्टि अदुबोल् रवाऩ उपायत्ताल् पलऩ् वरुमॆऩ्ऱाल् उसिदमागुम् आगैयाल् पूर्वबक्षियिऩ् सॊल् विवक्षि त विपरीतमागुम्= सॊल्लक् करुदियदऱ्‌कु माऱागुम्। मेलुम् इदु विक्षिद विपरीतमे; उबा सनत्तिऱ्‌कु मोक्षम् टलऩॆऩ्ऱुम् प्रपत्ति सॆय्दाल्दाऩ् अदॆऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩाल् अङ्गमाऩ प्रपत्तिक्कु अङ्गियाऩ उडासनत्तिऩ् पलऩैच् चॊल्लियदाम्। इदऩाल् उपासनम् ऎङ्ङऩे कैक्कूडुमॆऩ्ऱु अञ्जुगिऱवऩुक्कु, ‘अञ्जवेण्डा अङ्गमाऩ प्रपत्ति सॆय्; उपास नम् उडऩे चित्तिप्पदाल् पलऩ् निच्चयम्’ ऎऩ्ऱदागुम्। आग उपासनम् उपायमॆऩ्ऱुम् प्रपत्ति नेर् उपायमागादॆऩ्ऱुम् चित्तिप्पदाल् विव क्षिद विपरीतमे यागुम्। प्राप्यत्तुक्कु अनुरूडमाग वऩऱो प्राबगमिरुक्क वेण्डुमॆऩ्ऩिल्- उपासनम् अनुरूपमे; शास्त्रमूलमाग अऱियबॆऱ्‌ऱ उडायबलऩ्गळुक्कु आनुरूप्यमिल्लै यॆऩ्ऱु युक्तियाल् सॊल्लत्तगादे ऒरु पुरोडासयागम् सॆय्दु पल आण्डु स्वर्गवासम् पण्णुगिऱाऩॆऩ्ऱाल्, अङ्गे आनु रूप्यम् इसैवदुबोल् इङ्गु मागुम्। उपायम् सॆय्दिरुक्कच् चॆय्दे अनुरूपमल्लामैयाल् पलऩळिक्क इसैयाद ईच्वरऩ् ऒऩ्ऱु मे सॆय्याद प्रपन्नऩुक्कुप् पलऩ् ऎप्पडि यळिप्पाऩ्? आग प्रपत्तिविधियुम् अप्र माणमागुम् अदऩाल्दाऩ् प्रपत्ति उडायमिल्लै यॆऩ किऱो मॆऩ्ऩिल्- इन्द परन्यासमॆऩ्गिऱ ााम् महाबुरुषार्त्तमाऩ मोक्षत्तिऱ्‌कुक् कारणमाऩ पॆरिय कारुणयोल्लासततिऱ्‌कु ईडागुमो? शास्त्रम् सॊल्लियिरुप्पदाल् अनुरूपमे यॆऩ्ऩिल् - उपासनत्तिऱ्‌कुम् इदुदुल्यम्। इदु पोल् पादगमाऩ पक्ति योगम् मोक्षगारणमागादॆऩ्ऱ तुम् तवऱु: ’ qrकळिल्:’ ऎऩ्ऱ विडत्तिल् पादगसप्तत्ताले उपासन् न्दै क्रहिक्क वेण्डु मॆऩ्ऱु ऎङ्गे सॊल्लिऱ्‌ऱु, उपासनम् निषित् ७१० ऎस्णत्तुडऩ् (२४) विडत्तिलुम् ऎरॆत्ताले उपासनादिगळै निन्दिक्किऱदॆऩ्गैक्कु[म्] प्रमाणमिल्लै। आगैयाल् सावुक्कु विहितङ्गळागैयाले पक्तिप्र पत्तिगळ् इरण्डुम् पुरिवुगरम् ऎरियळुङ्गळ्। तेङ्गळेयागिलुम् अरसङ्गळल्लादबडियालेळिवु- कळिले विहितङ्गळाऩगळ् पोले उपासनादिगळ् क? )ङ्गळागैयाले अक्षरङ्गळऩ्ऱोवॆऩ्गैयुम् Arqक सररमऩ्ऱु:ऩगळिऎऩ्रिगामिल्लादबोदऩ्ऱो “अजऩ्गaरिज् सqra ओ ऎऩ्ऱु कऴिक्कलावदु। इङ्गु “ण् ईऩ् तऩ् rā” ऎऩ्ऩुम्बडि तमाय् नरगादि हेतुवाऩाल्दाऩे पादगमागुम्। लोकप्राप्तमायि रुप्पदै निषेदिक्कलाम्। शास्त्रप्राप्तत्तै निषेदिक्कलागुमो ? अदऩाल् पादगबीद: ऎऩ्बदऱ्‌कु अनादियाय् सॆय्दिरुक्कुम् कॊडिय विऩै कळुक्कञ्जि ऎऩ्गिऱ पॊरुळै स्वरसमागुम्। अवऱ्‌ऱै अनु वित्तो, तऩित्तऩि प्रायच्चित्तम् सॆय्दो पोक्कमुडियादागैयाल् अदऱ्‌काग वेऱु कार्यङ्गळुम् सॆय्यामल् नारायणबरऩाऩाल्, पक्तिये ऎल्लाम् पोक्कुम्; पक्ति सॆय्यवागादवऩ् नारायणऩैये चित्तोबायमागक् कॊण्डु प्रऩागवेण्डु मॆऩ्ऱु च्लो कार्त्तमाम्। इऩि पक्ति प्रपत्तिगळ् शास्त्र विहितङ्गळॆऩ्बदै सैन्दु, आलुम् आचार्यर्गळ् परिक्रहिक्कविल्लै भागैयाल् उपासनम् अनु ष्टेयमऩ्ऱॆऩ्ऱ वेऱुहेतुवै निरागरिक्किऱार्, अऩल्वारिसङ्गळ्- आचार्यर्गळाले आगरत्तोडु परिक्रहिक्कप्पट्टवै असिथीसि, गवाल मावदु राम् सऩादि सऩम् पेठतं वा क्षरन्ते’ ऎऩ्गिऱ अर्थवादत्तै यनुसरित्तु, काज् ऎ ई ऎऩ्गिऱ वाक्यत्ताल् ऎरिक्कळै हिञ्चित्तु अदीदिगळुक्कु मांसबो जनम् सॆय्विप्पदु शास्त्र सम्मदमाऩालुम् शिष्ट परिक्रहमिल्लामैयाले वर्ज्यमागिऱदु (विडप्पडुवदु) पोल्, उपासनम् वर्ज्यमॆऩ्ऱु करुत्तु। कङ्गळ् इदि। faमिल्लामैयाले स्वरूप विरुत्त मॆऩ्ऱु उरैयिलिरुक्किऱदु। रङ्गळॆऩ विरुक्कलाम्। काळऩ् तिएदिगमॆऩ्बदऱ्‌कु ऎर+मॆऩ्ऱ पॊरुळ् कॊळ्ळलागादु पक्तिविद्यैगळिल् ओराचार्यर् ऒरु विद्यैयै यनुष्टिप्पवरॆऩ्ऱु मऱ्‌ऱ विद्यैगळै यनादरिक्कलामो। आगैयाल् सर्वाचार्य परिक्रह मिल्लादबोदुदाऩ् अनादरणीयमागुम्। अदऩाल्दाऩ् कीदैयिल् कै मॆऩ्ऱु लोकबद प्रयोगम् धर्ममायिरुन्दालुम् शिष्टलोकङ् गळाले त्वेषिक्कप्पट्टिरुन्दाल् अदु आमुष्मिग कॆसाद नमागादु- अनुष्टिक्कत् तगादु ऎऩ्ऱदाम्। पक्ति योगङ्गळ् परासरादि महर्षि कळाल् आदरिक्कप्पट्टवै। नमक्कु आचार्यराऩ आळवत्तारे अवरै विशेषित्तु आदरित्तिरुक्किऱार्। प्रह्म सूत्रत्तिल् व्यासर् पक्ति मार्गङ्गळै विशेषमाग आदरित्तु विसारित्तिरुक्किऱार्। पाष्यगाररुंश्रीमदरजालयदिरवसा रम (ऎऩ् ९ ७११ राऩ रिगगळिऩबर्गळ् अनुष्टिक्कैयाले ऒळिवदाम् सॊल् लवॊण्णादु इप्पडि युगान्दरङ्गळिल् इवै धर्मङ्गळाऩालुम् कलियुगत्तिल् अनसमाऩ राजऩ्सारिक्कळुक्कु अदिगारिगळ् पूत्ारागैयाले इवै इक्कालत्तुक्कुप् पॊरुन्दुमवैयऩ्ऱु। आगैयालेयऩ्ऱो “कऩ् सिगऩ् कळा” ऎऩ्ऱुम् “कलेर्दोषनिवे राजन्नस्ति ह्येको महान् गुणः । कीर्तनादेव कृष्णस्य मुक्तबन्धः परं ब्रजेत् ।” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु - ऎऩ्ऩवु मॊण्णादु। “कलौ कृतयुगं तस्य कलिस्तस्य कृते युगे । यस्य चेतसि गोविन्दो हृदये यस्य नाच्युतः ॥” ऎऩ्गिऱबडिये इक्कालत्तिलुम् उपासनादिगळुक्कु अदिगारिगळ् ओर्सऩ् आदरित्तु पाष्यम् अरुळिऩार्। इप्पडि यिरुक्क सर्वाचार्य परिच्रुहीद मल्ल ऎऩ्ऩक्कूडुमो। ti ऩि इक् कालत्तुक्कुत् तगादॆऩ्बदै निरागरिक्किऱार् इप्पडि इत्यादियाल् तदाप्नोति फलौ केशवम्’ कऩ् किच् कवर’ ऎऩ्गिऱ वाक्यत्ताल् कलियुगत्तिल् ध्यानम् वेण्डावॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदे यॆऩ्बदु तवऱु। ध्यान, याग, अर्च्चऩै कळाल् युगान्दरङ्गळिल् पॆऱप्पडुम् पलऩ् नामसङ्गीर्त्तनत्तालेये कलि यिल्बॆरुम्बालुम्बॆऱप्पडुमॆऩ्ऱु असक्तादिगारि आदिक्यत्ताले सॊऩ्ऩ ताम्। अदऩाल् सक्तादिगारि त्या नादिगळै विडवेण्डुमॆऩ्ऱदागादु। अन् दन्द युगत्तिल् अन्दन्द उपायम् प्रचुरमायिरुक्कुमॆऩ्बदिलेये नोक्कु। इव् वचनम् वि,पु। ६-२-१८, ऎ वस नम् भागवदम् ११-३-५। अरसऩे! दोषङ्गळुक्के यिडमाऩ कलिक्कु ऒरु पॆरिय कुणमुण्डु कृष्ण नाम सङ्गीर्त्त नत्तालेये संसारबन्दम् विडप्पट्टु परम्बॊरुळैप् पॆऱुगिऱाऩ्। इन्द वचनत्तिऱ्‌कुक् कीर्त्तनमाऩदु सलियिल् विरैविल् मोक्षोबायत्तिल् मूट्टुमॆऩ्ऱ करुत्तागुम्। - विष्णुधर्मम् १०९-५७। ऎवऩुडैय मऩत्तिल् कोविन्दऩ् कुडि कॊण्डिरुक्किऱाऩो अन्द सक्तऩुक्कुक् कलियिलुम् च्रुदयुगम -अदावदु कलियिलुम् कृतयुग धर्म त्तैच् चॆय्यलाम्। ऎवऩुक्कु अच्युदऩ् ह्रुदयत्तिलिल्लैयो, अन्द नास्तिगऩुक्कु कृतयुगत्तिलुम् क लिये। अवऩ् ऎन्द आस्तिग धर्मत् तुक्कुम् अनदिगारि। इन्द च्लोकत्ताल्, ऎक्कालत्तिलुम् ऎव्विद धर्मादि कारिगळुम् ऎत्तगैय वेदबाह्परुम् इरुक्किऱार्गळॆऩ्ऱदाम्। कलियिलुम् कृतयुग धर्मत्तै यनुष्टिक्कुम् पाञ्जरात्रिगर्गळै पारदम् पुगऴ्गिऱदु। नादमुऩि मुदलाऩ पूर्वाचार्यर्गळ्, मोक्षार्त्तयोगम् अनुष्टिया विडिऩुम् स्वयम्ब्रबोजनमाग योगत्तै यनुष्टित्तार्गळॆऩ्ऱु इसैन्दिरुक्किऱोम् कि ऎऩ्गिऱ एवगारत्ताल् उपासनम् इक् कलियिल् कूडाददागिल्,पिरबत्तियुम् वेण्डामॆऩ्ऱदागुम् परबत्तिक्कु अदिगारिगळ् तुर्लबरल्ल लॆऩ्ऩिल्, तुर्लबरॆऩ्बदऱ्‌कु प्रमाणम् काट्टु ७१२ ऎण्णगदुडऩ् (z४ ) काराऩ पूर्वाचार्यर्गळ् पोले ऎरिसरि ऱे। σι इङ्ङऩल्लादबोदु ऎरlaऩियाऩ प्रपत्तिक्कुम् “किं नु तस्य च मन्त्रभ्य कर्मगः कमलासन । न लभ्यतेऽधिकारी वा श्रोतुकामोऽपि वा नरः ॥ " ऩरिगळिऱ्‌पडिये कराऩ अदिगारिगळ् तेट्टमागैयाले अव्विडत्तिलुम् इप्जीरम् वरुम्। आऩबिऩ्बु उपासनादिगळुक्कु वेऱॊरूविरोदमिल्लामैयाले ४ATI ॥ रिगळुक्कु कळ्बोले इवै “अगदूरि na:’ ऎऩ्ऱिरुक्कुम् अदिगारिक्कु रिवुगाणिगळुङ्गळ् ऎऩ्ऩ रसम्। इव्कळिङ्गऱियादे उपासनादिगळिले पारिसिक्कु मवऩैप्पऱ्‌ऱ साऩ ञatergara” ऎऩ्ऱदु। आगैयाल् इव्वु पासनादिगळुम् ङ्ग त्तुक्कु पुरिऎनाम् अनुगुणङ्गळ्। अवऱ्‌ऱुक्कु सामर्त्त्यमिल् लामैयाला तल् fपुरैजरऩल्ला मैयालादल् इप्पिरबत्तियै कागप् पऱ्‌ऱिऩवऩै ‘सॆय्दवेळ् किऱार् इङ्ङऩिदि। ta ौष्कर सम्हितै। कदामरैप् पूवै इडमागवुडैय पिरमऩे! ऎऩ्ऩ काण् इन्द मन्त्रत् तिऱ्‌कुम् प्रपत्ति टॆऩ्गिऱ कार्यत्तिऱ्‌कुम् अदिगारि किडैक्कम ट्टाऩ्; केट्पवऩ् किडैप्पदुम् अरिदु ऎऩ्ऱदाम्। इदऩाल् प्रपत्ति-कुम् प्रपत्ति मन्त्रत्तिऱ्‌कुम् अडियोडु अदिगारियिल्लै यॆऩ्ऩलागुमो? अदु पोलिङ्गुमॆऩ्ऱ टि। तेट्टम् = किडैक्कवरिदु।

पल इप्पडि उपायान्गर त्यागत्तिऱ्‌कु स्वरूप विरोदम् प्रदा नगार णमॆऩ्गिऱ वचन् पूषणवाक्यत्तिल् स्वरूप् विरोदत्तैप् विदमाग विगल्प्पित्तु अवऱ्‌ऱै निरचित्तु अदै निर्वहिप्पदऱ्‌कागद तात्पर्यमरुळिच् चॆय्गिऱार् आऩ पिऩ्बु इदि स्वरूप विरोदमॆऩ्बदु रिगळिऩमॆऩ्ऱदाम्। अज्ञान असक्तिगळाले उपायान्दर त्यागम् सॆय्दवऩ् प्रबन्धऩाऩ पिऱगुम् उपायान्दर त्यागम् सॆय्दे यिरुक्क वेण्डुम्। पिऩ्ऩाल् उपायान्दर त्यागत्तिऱ्‌कु अज्ञान असक्तिगळुम् कारणमाऩालुम् सरिवुऩा विरोदम्ब्रदा नगारणमागुमॆऩ्ग प्रवर्त्तिक्कु मवऩैप्पऱ्‌ऱ = परवर्त्तिक्कुमवऩैक् कॊळ्वदऱ्‌काग पुत्ति तौर् पल्य मरवदु - तऩक्कु पक्तियिल् अदिगारमिल्लैयायिरुक्क प्रपत्तियिल् विच्वासक् कुऱैवाम्: पक्ति तविर वेऱु उपायमिल्लै यॆऩ्गिऱ विबरिद पुत्तियु माम् इप्पडियागिल् पक्ति मुक्योबायमॆऩ्ऱुम् मुक्योबायमॆऩ्ऱुम् प्रपत्तिā मॆऩ्ऱुम् तॆरिया निऱ्‌क, य्रबन्दऩै विशेषमाग स्तोत्रम् सॆय्वदु ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩ अरुळुगिऱार् अवऱ्‌ऱुक्कु इदि। सामर्त्त मिल्लामै याल तल्इत्यादि।सामर्त्यमिरामैगारणमागवो, विळम्बक्षमऩल्ला मै कारणमागवो ऎऩ्ऱुबॊरुळ्। इन्द स्तोत्रम् इरण्डुविदमागुम्- पल पॆरिय कार्यङ्गळैच् चॆय्दवऩुक्कु समऩागिऱाऩ् करागम् सॆय्दवऩ् ऎऩ्बदालुमाम्: मुक्योबायम्। सॆय्डवऩैविडच् चिऱन्दवऩॆऩ्ऱु कॊण्डुमाम्। मुदलंसत्तै मुदल् वाक्यत्तालरुळिच् चॆय्गिऱार्। सॆय्द’ वेळ्वियऩ इदि। तिरुवाय्मॊऴि ५ ७।५। ऎय्दक् कूवुदल् ऎऩ्गिऱ पासुरम्। श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (r) २४ । ७१३ विय(र्)ऩ्’ ऎऩ्ऱुम् “कादवुऩ्” ऎऩ्ऱुम्, अञgangaaऩ्” ऎऩ्ऱुम्, इवऩुक्कु मरणान्द रग नडक्किऱ व्यापारङ्गळै अरङ्गळाग स्तुदि त्तुम्, ईargाम् पण्णिऩवऩुक्कु मेलुळ्ळ वरिङ्गङ्गळ् पोले उऩ्ऩैप् पॆऱुमळवुक्कुप् पिरयासै सॆय्य ऎऩ्ऩालागुमो? ऎव्व तॆव्वत्तु ऎप्पडिप्पट्ट विरोदिगळुक्कुम् आय्=ताय् पोलिरुप्पवऩ्; अन्द वेद पाह्पर्गळिष्टप्पडि अवर्गळुडऩ् पुगुन्दु यज्ञादि वेद मार्गङ्गळै तूषिप्पवऩ्, अवर्गळैप् पोलऩ्ऱि शास्त्र विच्वासत् तुडऩ् उऩ्ऩैये चित्तोबायमागक् कॊण्डु मुक्योबायङ्गळै यनुष् टिक्क माट्टामल् सिरिवर मङ्गल नगरिलुळ्ळ वैयत्तेवर् प्रपन्नराऩ पडियाले “agfganga:” ऎऩ्ऱबडि वेळ्विगळैच् चॆय्दवर्गळुक्कु समा नमाऩवर् उऩक्कुक् कैङ्कर्यम् सॆय्युम्बडि नी विळङ्गुगिऩ्ऱा यॆऩ्ऱदऩिऩ्ऱु प्रपत्तिये पल वेळ्विगळैच् चॆय्ददऱ्‌कु समानमॆऩ्ऱदु इप्पाट्टिल् चित्तित्तदु। पाट्टिल् पऩ्मैयिरुप्पिऩुम् प्रकृतत्तिऱ्‌कु इणङ्ग वेळ्वियऩ् ऎऩ्ऱदाम्। तादऩऩ् इदि, अरि सगds; तादऩि्ऩ्ऱदु सात्यगितन्त्रम्। ऎऩ्ग । अggangaa vaई: II, अरिग।:७।०९। इङ्गे ऎऩ् नूऱु क्रदुक्कळै अनुष्टित्तवऩागत्तुदिक्कप्पट्टाऩ्। RUFसमाग इदि। तैत्तिरीयोबनिषत्तु मुडिविल् न्यासविद्यैयै (प्रपत्तियै)ये ऒरु सत्रयागमॆऩ्ऱुम्, इदै यनुष्टित्तवऩुडैय आत्म स्वरूपत्तै यागम् पण्णुगिऱवऩागवुम्, अर्यै पत्नियागवुम्, सरिर त्तै ोमा(समित्ताग)वुम् इप्पडि इवऩुक्कु सम्बन्दप्पट्ट ऒव्वॊऩ् ऱैयुम् यज्ञत्तुक्कु सम्बन्दप्पट्ट वस्तुवागवुम् कल्प्पऩै सॆय्दु इव ऩुडैय वाक्कु मुदलाऩ इन्द्रियङ्गळै रित्विक्कुगळागवुम् इवऩुडैय अन्नबादत्तै सोमरसबा नमागवुम् इवऩुडैय मुगादिगळै क।- ळ अग्निगळागवुम् इवऩ् जीवित्तिरुक्कुम् सायङ्गाल - प्राद:काल मत्याऩ्ऩ कालङ्गळै यागसवनङ्गळागवुम्। इवऩुडैय जीवन् अहो रात्रङ्गळै ऎल्दळ्ळङ्गळागवुम् पक्षदिगळै ऎदुर्मास्यङ्गळागवुम् इवऩ् जीवित्तिरुक्कुम् वत्सरङ्गळैयॆल्लाम् सत्रत्तैच् चेर्न्द सोम याग नाट्कळागवुम् इवऩुडैय मरणगालत्तै सत्रयागत्तिऩ् मुडिवि लुळ्ळ अवप्रुदमागवुम् स्तोत्रम् सॆय्दु, रन्यासम् सॆय्दवऩुक्कु मरणम् अग्नि वरैयिलुळ्ळ विरुप्पै, तऩ् कालत्तिऩिडैयिल् स्त्र होत्र तर्सपूर्णमास सादुर्मास्यादिगळै यडक्किक् कॊण् यागमागच् चॊल्लिऱ्‌ऱु इदु : इत्यादिगळुक्कु मूलमागुम्। प्रबन्धऩुम् नित्य नैमित्तिग कर्मानुष्टानम् इऩियुम् सॆय्य वेण्डियिरुप्पदाल् इवऩै कृतकृत्यऩॆऩ्ऱुम्, कृतकृत्यऩॆऩ्ऱुम्, सॆय्यवेण्डिय तॊऩ्ऱुमिल्लै यॆऩ्ऱुम् ऎप्पडिच् चॊल्वदॆऩ्ऩ अदऱ्‌कुक् करुत्तुरैक् किऱार् पल यागङ्गळैच्चॆय्गिऱवर्गळ् नित्य नैमित्तिगङ्गळै अवऱ्‌ -९० ७१४ रिसात्तुडऩ् २४ इवऩुक्कु सळिळियाले ऎरिग सरिग सरिङ्गळ् नडवा निऱ्‌कच्चॆय्देयुम् अरिराक्कत्तैप् पऱ्‌ऱक् कऩाजऩागवुम् आऴ्वार्गळुम् महर् षिगळुम् पुऩऎङ्गळुम् वेदङ्गळुम् सिरिया निऩ्ऱऩ। आगैयाल् “तपखिभ्योऽधिको योगी ज्ञानिभ्योऽपि मतोऽधिकः । कर्मिभ्यश्चाधिको योगी तस्मात् योगी भवार्जुन ॥ रिगळाले ऎरिगङ्गळिऱ्‌काट्टिल् रिरिङ्गळ् अरङ्गळाऩाऱ्‌ पोलवुम्, अवै तम्मिल् आत्मविषयमाऩ योगम् च्रेष्टमाऩाऱ्‌पोल वुम्।रैङ्गळिऱ्‌काट्टिल् टि” ऎऩ्गिऱबडिये समाऩ योगम् च्रेष्टमाऩाऱ्‌पोलवुम्, qTHTeafaqafur- परमात्मविषयविद्या- ऱिऱ्‌कु अङ्गमागाविट्टालुम् ऎप्पडि सॆय्गिऱार्गळो, अप्पडि प्रप्न्न ऩुम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमागाविट्टालुम् नित्य नैमित्तिगङ्गळै आच्रम धर्ममागच् चॆय्गिऩ्ऱवऩे। मोक्षत्तिऱ्‌कागक् कर्त्तव्यम् पूर्णमाऩ पडियाल् अदऱ्‌कागच् चॆय्यवेण्डिय तॊऩ्ऱुमिल्लादवऩाय् आच्रम धर्ममागवे सॆय्गिऱाऩ्। अङ्गमागच् चॆय्यामैयाल् निरपेक्षमॆऩ्गिऱदु, आऴ्वार्गळुम् इत्यादि ऎऴुवाय् उयर्दिणैयायिरुन्दुम् कोषिया निऩ्ऱऩ। ऎऩ्ऱ करियाबदम् मऱ्‌ऱ ऎऴुवाय्गळै यनुसरित्तु वन्ददु। इऩि महर्षिगळुम् ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु मेल् तॆळिवित्तबडि ऎऩ्ऱ पदत्तैच् चेर्क्कवुमाम्। मऱ्‌ऱ कार्:पङ्गळाल् वरुम् पलऩ्गळ् प्रपत्तियिऩालेये वरुवदाल् प्रपन्नऩै वॆगु पॆरिय कार्यम् सॆय्दवऩागप् पुगऴ्न्दार्। पक्ति पर्यन्त कार्यम् सॆय्दवऩैविडच् चिऱन्दवऩॆऩ्बदैयुम् उबबादिक्किऱार् आसै याल् इत्यादियाल्। ‘करिगारि।६।४६। ऎरि-ज्ञानयोग निष्टाऩ तऩि धर्मङ्गळैच् चॆय्गिऱवर्गळैविड मेम्बट्टवऩावाऩ् rlásu:- अनात्म विषय ज्ञा नमुळ्ळवर्गळैविड मेम्बट्टवऩावाऩ्। रि:- अच्वमेदादिकर्म निष्टर्गळैविड मेम्बट्टवऩावाऩ्। आगैयाल् नी ज्ञान योगियाग वेण्डुम्। अ इदि। ज्ञानयोग पक्तियोग निष्टर् निवृत्ति धर्म निष्टरावर्। मऱ्‌ऱ कर्मङ्गळैच् चॆय्गिऩ्ऱ ऐच्वर्यार्त्तिगळ् प्रवृत्ति धर्मनिष्टर्। निवृत्ति धर्मनिष्टरुक्कु उत्कर्षम् निरुत्ति धर्मम् उत्कृष्टमाऩबडियालागुम्, अदऩाल् इङ्गे पुरुषऩै विट्टु, धर्मविषयमाग च्रेष्टत्वम् सॊऩ्ऩदाम्। जीवात्म विषययोगत्तैविड भगवत् विषयमाऩ योगम् च्रेष्टम्। सरि। ऎऩ्गिऱ कीदैक्कु ६ ४७। सर्व योगिगळुक्कुळ्ळे भगवत्योगी च्रेष्टऩ् ऎऩ्गिऱ पॊरुळैक् कॊळ्ळामल् रार्- ऎऩ्बदैप् पञ्जमियाग माऱ्‌ऱि ज्ञादयोगिगळैक् काट्टिलुम् ऎऩ्ऱ पॊरुळ् कीदाबाष्यत्तिल् अरुळि यदागुम्। ज्ञानयोगिगळ् नाल्वरागप् पिरिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् रि- मॆऩ्ऱ पऩ्मै ऎऩ्ग। अरिबु ऎesमॆऩ्ऱदाले कीऴ्क्कूऱिय कर्मि मुदलाऩवर् कळैक् कॊळ्वदु अङ्गुम् : ऎऩ्ऱु पञ्जमियिऩ् पॊरुळ्। आग कर्मि मुदलाऩोरै विडवुम् नाऩ्गुविद ज्ञानयोगिगळैविडवुम् वासु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (२४ ऩाङ्गळॆल्लावऱ्‌ऱिलुम् ७१३ सरिङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट करिगळळमे ऐलस-अरुळसि-विगाल्गळाले अरम् ळियिले जीऩमाऩ इव्वर्त्तत्तै “सिर् इ कार् areafasi ag: Naa”, “सत्कर्मनिरताः शुद्धाः साङ्ख्ययोगविदस्तथा । नार्हन्ति शरणस्थस्य कलां कोटितमीमपि ॥ " ऎaऩ् तेवयोगी च्रेष्टऩॆऩ् ऱदाम्। ा: ऎऩ्ऱविडत्तिल् तुग ऎऩ्बदऱ्‌कु ऎरि ऎऩ्ऱु पॊरुळल्ल; कर्मिगळै योगिगळॆऩ्ऱु सॊल्लवागादे। सर्वयोगिगळुक्कुळ् भगवत्योगी ऎऩ्ऱु पॊरुळाऩालुम् च्रेष्ट ऩॆऩ्ऱवळवे सॊल्ल वेण्डियदागुम्। आगैयाल् युक्त सप्तार्त्तिऱ्‌कु विवक्षै, यिल्लै। अल्लदुयुक्त तम:योक्य तम ऎऩ्ऱु पॊरुळागलाम्। विरिवु तात्पर्य चन्द्रिगैयिल्। आगैयालिङ्गु ऎऩा ऎऩ्ऱविडत्तिल् सर्वयोगिगळुक्कुळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डा। सुगरमाय् सकृत् कर्त्तव्यमायिरुन्दालुम् उपासनविद्यै कॊडुक्कुम् पलत्तै न्यासविद्यै कॊडुक्का तागिल् सष्ेडमागादु; अदऩाल् अदऩ् पल त्तैक् कॊडुक्किऱ तॆऩ्बदैयुम् सेर्त्तार्। लगुवाय् अदऩ् पलत्तैक् कॊडुप्पदाले अदैविडच् चिऱन्ददु; अदै सीक्किरम् कॊडुप्पदालुम् प्रारप्तकर्म निवृत्तियुम् सॆय्युमागैयालुम् च्रेष्टदमम् इन्द अदिगलै प्रदत्वम् आदिबत्ताल् क्रहिक्कक् कूडियदु। न्यासविद्यैयिले इदि। त्तिऩ् मुडिविलुळ्ळ ēraf ति ऎऩ्ऱदाम्। अङ्गु ऎऩ् qर् ऎऩ्गिऱ अनुवागत्तिल् सत्यम्। तपस्सु ओरम् समम् ताम् धर्मम् प्रजननम् अग्नि, अग्निहोत्रम् यज्ञम् ऎऩ्गिऱ उपायङ्गळै प्रसञ्चित्तु अदऩ् मेलाग मा नस मॆऩ्गिऱ पक्तियोगत्तै प्रसंसै सॆय्दु मेले परन्यासत्तै प्र स्तावित्तु ऎरिसु ऎ ररिऩ् अऩ्ाल् क ऎऩ्ऱु सत्यादियाय् माऩसमाऩ पक्तियोगम् वरैयिलाऩ तपस्सुक्कळैविड न्यासम् उयर्न्ददॆऩ्बदु स्पष्टमाग ओदप्पॆऱ्‌ऱदु। इप्पडि कृष्ण यजुर्वेदोक्तमाऩ अर्थत्तै वेदत्तिल् सॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱे अदु वादम् सॆय्ददु ऎऩ् ऎऩ्गिऱ (अहि।सम्,३७-३६) वाक्यम्। इदै विवरि त्तदु सत्कर्म इत्यादि लक्ष्मीतन्त्रम् १७।६२। एē;-प्रवृत्ति धर्मङ्गळै विट्टवराय् भगवत्ज्ञा नमुडैयराऩ ऐरूर्: कर्म योग निष्टरुम् :- ज्ञा नयोग निष्टरुम् ऎरिक्क;- पक्तियोग निष्टरुम् ऎ(U-मोक्षत्तिऱ्‌काग सरणागदि सॆय्दवऩुडैय कोडियिल् ओरंसत्तिऱ्‌कुम् ईडागमाट्टार्; अदऱ्‌कुक्कारणम्-प्रबऩ्ऩर्मोक्षबलऩै सीक्किरम् पॆऱुवदुम्, प्रारप्तकर्मावै ऒऴिप्पदुम् प्रपत्तियनुष्टित्त पिऱगु देहावसा नम् वरैयिल्ऎल्लाक् कार्यङ्गळैयुम् मुक्तर्गळैप्पोले स्वयम्ब्रयोजनमागवे सॆय्वदुमाम्। इप्पडि पक्तियैविड प्रपत्ति क्कुच् चिऱप्पु इरुप्पिऩ् पक्तियोगत्ताऩे अमुक्य उपायमागुम्। कौणो पायत्तैच् चिऱन्ददागच् चॊल्वदुण्डो? अदऩाल् पक्तियाऩ स्वरूप ७१६ GHSSL GOT (२४) ऎऩ्ऱु अवुऩुऩुम् पात्तिरत्तदु। असारिेगळिल् समर्त्तऩल्लादवऩुक्कु ‘रिसाa” ऎऩ्ऱु अासात्तै स्नानमाग विधित्ताल् अदु स्नानान्दरङ्गळ् पण्णुगिऱ एरियैयुम् ‘पण्णि, पाबान्दरङ्गळैयुम् समिप्पित्तु अप्पोदे पयत्तैयुमुण्डाक्कुमा पोले उबा सनादिगळिल् समर्त्तऩल्लादवऩुक्कुप् प्रपत्तियै ळित्तालुम् इ विरुत्तमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदुदाऩे नडायमागुमॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् अवगाहनादिगळिल् इत्यादि, मानसम् इदिग ऎगगाF- व: रिसा ऎऩ्ऱ विडत्तिल् (पऩ्सऩ्) अवगाह नस्नानम् मुदलाऩ मुक्य - कौण स्ना नङ्गळैच् चॊल्लि मुक्यस्नानत्तिल् असक्तऩुक्कु मानसस्नानमॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुन्दुम् आगासत्तिल् मन्त्रमूर्त्तियाऩ पुण्डरीगाक्षऩै त्याऩम् सॆय्दु अवऩु टैय तिरुवडियिऩिऩ्ऱु प्रवहिक्कुम् कङ्गै प्रह्मरन्द्रम् वायिलाग देहत्तिऩुट् पुगुन्दु उळ् वॆळि मुऴुमैयुम् अऴुक्कऱ्‌ऱदाक्कुवदाग निऩैप्पदागिय मा नसत्तै, ऎऩ्ऱु ‘इदं मानसिकं स्नानं मन्त्रात् शतगुणं स्मृतम् काळा DI प्रसम् चित्तदु। आगैयाल् सिल अंसङ्गळिल् एऱ्‌ऱ मुमिरुक्कलाम्; कौण मुमागलाम्। मा नसस्नानत्तिल् अदिग टलऩिरुक्किऱदे यॆऩ्ऱु वारुण स्नानत्तै विडमुडियादु। प्रपत्तियिल् वरुम् अदिगबलऩै विरुम्बिऩाल् अप् पलऩुक्कु पक्ति उपायमागामैयाल् पक्तियै विट्टुम् प्रपत्ति सॆय्यलाम्। इप्पडि अपेक्षिप्पवऩ् मुक्योबायरहितऩे। वारुणत् तैयुम् सॆय्दु मानसत्तैयुम् सॆय्वदु पोल् पक्तियैयुम् मोक्षत्तिऱ्‌ काग अनुष्टित्तु प्रपत्तियैयुम् अनुष्टिप्पदॆऩ्बदिल्लै। प्रपत्तियाल् वरुम् पलऩ् पॆऱुम् कालत्तिऱ्‌कुळ्ळे पक्तियै यनुष्टिक्कवुमागादु, इप्पडि कौण स्ना नम् मुक्य स्नान कार्यत्तैयुम् अदिग कार्य त्तैयुम् सॆय्गिऱदॆऩ्बदैक् काट्टि, प्रकृतमाऩ ट्रबत्तियिलुम् अदै उबबादिक्किऱार् उपासनादिगळिल् इदि। ऎम्डॆरुमाऩार् असक्तादिगरिग माऩ प्रपत्तियैप् पऱ्‌ऱि, ऎगत्तिल् उडासनगार्यमाऩ पोक्षत्तैक् कॊडुप्पदॆऩ्ऱुम्, कीदाबाष्यत्तिल् उपासन विरोदिगळाऩ पाडङ्गळैप् पोक्कुवदऱ्‌काऩ महाप्रायच्चित्तङ्गळिल् असक्तर्गळुक्कु परबत्ति उबा सनविरोदि निवृत्तियैप् पण्णि उपासनत्तै सा तिक्कुमॆऩ् ऱुम् निरूपि त्तिरुप्पदाल् अवै यिरण्डुक्कुम् अगिञ्जनादि कारत्वम् इङ्गुच् चॊल्लप् पडुगिऱदु। आगैयाल् उपासनादि ऎऩ्गिऱ आदिबदत्तिऩाल् उपायविरोदि निवर्त्तग धर्मम् विवक्षिदम्। अदुबोल् a ऩा ऎऩ्ऱ स्वर्ग पुत्रादि पलऩ्गळुक्काऩ यागादिगळुम् तावुम्। आग उपासनादि कळिल् ऎऩ्बदऱ्‌कु रणबङ्गळिल् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। इव् वाक्यत्तिल् अगिञ्जन उत्तारगत्वमुम् अदिग प्रबावत्वमुम् विदेयम्। उबा। नम् कॊडुक्कुम् पलत्तैक् कॊडुप्पदालुम् उपाय विरोदि निवृत्ति सॆय्दु उपाय ङ्गळैच् चॆय्विप्पदालुम् अगिञ्जनोत्तारगत्वम् चित्तिक्किऱदु। अदिग DRE श्रीमत्रहलयदिरबसारम् (ātqa) २४ ७१७ ऎरिसदाऩे अवै कॊडुक्कुम् तगत्तैयुम् अवैदम्मैयुम् कॊडुक्क वऱ्‌ऱाय् अळित्काऩुक्कु सागमाय् अवऩ् रित्त कगत्तिले कगळळगत् तैयुम् उडैत्तायिरुक्कैयाले अळिवुगावुमायिरुक्कुम्। इप्पडि इव् रेरत्तिऩ् अगरत्तिलुम्रत्तिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळ् ऎरिसुप्पित्तोम्। इऩिमेल् ऎरिईगाङ्गळिल् वरुम् ५ररसगम् पिरिसुप्पिक्किऱोम्। इव् सत्तुक्कु ताळ्गळर्गळ् वेणुमो? ‘ऎळि araigar ER:“ऎऩ्ऱुम्, “मित्रभावेन सम्प्राप्तं न त्यजेय कथञ्चन दोषो यद्यपि तस्य स्यात् सतामेतद्गर्हितम् ॥” स्वरुबमावदु प्रबावम् प्रारप्तदत्तैप् पोक्कि सीक्किरमागप् टलत्तै कॊडुप्प ताल् चित्तिक्किऱदु। अवै ऎऩ्बदऱ्‌कु उपासनादिगळॆऩ्ऱु पॊरुळ्। अवैदम्मैयुम् = पूगारङ्गळैयुम् रणरिगरि अदऩ् विरोदिगळै मुक्य वऴियाल् निवृत्ति सॆय्यमाट्टामल् प्रपत्ति सॆय्दाल् अदऩाल् विरोदि। विलगवे रणङ्गळ् चित्तिक्कुम्। कॊडुक्कवऱ्‌ऱाय् ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तारगमाय् ऎऩ्ऱविडत्तिल् अन्वयम्। इरुक्कुम् ऎऩ्ऱविडत्तिल् अन्वयमिल्लै; आग इङ्गुळ्ळ पदङ्गळुक्कुत् तऩित्तऩि प्रयोजऩम् तेडवेण्डा, अपेक्षित्त कालमावदु एणत्ताल् वरुम् कगाल त्तिऱ्‌कु मुऩ् कालम्। कसमावदु। पलऩिऩ् ऱियिरामै - पलत् तोडे सेर्न्दिरुक्कै आग उपासनादिगळ् मुक्यादिगारिक्कु स्वरूपो सिदमे। अगिञ्जऩऩाय् प्रपत्तियिलिऴिय वेण्डियवऩुक्कु अवै स्वादि कार विरुत्तमॆऩ्ऩलामल्लदु वेऱु विरोदम् उपासऩत्तिऱ्‌कु इल्लै। कत्व्याक्याऩत्तिल् पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै, ‘उडायान्दरङ्गळ् स्वरूप नासगम् : स्वयम्ब्रयोजऩमाग अवऱ्‌ऱिलिऴिगैये’ ऎऩ्ऱार्। भगवत्पलमागवे मोक्षत्तैक्कॊण्डु सक्तर् अऩुष्टिक्कुम् पक्तियै तूषिक्कलागादॆऩ्ऱाराय्ग। इप्पडि प्रपत्ति स्वरूप सोदऩ मायिऱ्‌ऱु। मेले मूऩ्ऱावदु विषयम् सॊल्लप्पोगिऱाराय् इरण्डु विषयम् निरूपिक्कप्पट्टऩ ऎऩ्गिऱार् इप्पडि इदि, परिगरङ्गळ् इदि।मुऩ्ऩदि कारत्तिल् चित्तोबायमे पलऩळिक्क चित्तमायिरुक्क सात्योबाय मॆदऱ्‌कॆऩ्ऱु सर्वांस निरुत्तियै सङ्गित्तुप् परिहरित्तार्। इप् पोदु सात्योबाय स्वरूपत्तै ऒरु विदत्तिलिसैन्दु अङ्गङ्गळ् वेण्डा ऎऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरिक्किऱार् इव् इत्यादियाल्। वेणुमो इदि अनुकूलऩायिल्लै येल् दोषम् ऎऩ्ऱिरुप्पिऩ्, अदुविषयमाऩ सङ्कल्पम् वेण्डियदागुम्। प्रादिगूल्यऴिरुन्दुम् रक्षिप्पदिले नोक्कुत् तॆरिवदाल् अदु वेण्डामॆऩ्ऱबडि। अå इदि। रा।यु। १८२८। रा।यु।-१८२८। सत्रु। सरणागदऩाऩाल् आर्त्तऩायिरुन्दालुम् त्रुप्तऩायिरुन्दालुम्। अवऩै विट्टुम् प्राणऩै काक्कवेण्डु मॆऩ्ऱदु। सत्रुवुक्कु आर्त्ति यॆऩ्ऱदाल् अञ्जि अनुकूलऩागै तॆरियुम्; ऎऩॆऩ्ऱदाले अरिसप्तत्ताल् अऱिवित्त प्रादिगूल्यम् निलैत्तिरु क्कै तॆरिगिऱदु। रा।यु १८-३। मित्रऩॆगिऱ पावऩैयोडु आर्त ७१८ कऩत्तुडऩ् (२४) ऎऩ्ऱुम्,” ऎ: KAA" ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ ऩऩि ऎUकऩाऩ ऎऩ् णगऩुडैय दोषङ्गळैप् पार्क्कुमो? " किरणऩ्" ऎऩ्ऱऩ्ऱो पूर्वर्गळ् पासुरम्। आगैयाल् इवै कारि- अङ्गळामित्तऩैयऩ्ऱोवॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर्गळ्। इदुक्कु। पारगॆगुत्तिल् अरिल्गळ् अळियादॊऴियिलुम् ाळाम् पिऱन्दु नगमुम् कुऱैवऱ्‌ऱिरुक्कुमॆऩ्गैयिले तात्पर्यम् कॊळ्ळलाम्। इङ्ङऩल्लादबोदु एक ऎऎऎfā:" ऎऩ्ऱुम्, ‘ईr::’ ऎऩ्ऱुम्, ‘‘ऎऩ् ऐयदा" ऎऩ्ऱुम्, ‘अङ्गाङ्गिगळै ऎळित्तुच् चॊल्लु किऱ पल प्रमाणङ्गळुक्कुम् रीरम्; लोकत्तिल् THOाणिक्कुम् पॊरुन्दादु ऎऩ्ऱुम् इव्वङ्गङ्गळुडैय अाङ्गळुम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्। ऎaऩमुम् असुऩळमायिऱे यिरुप्पदु। आगैयाल् वन्दवऩै ऒरु पडियुम्, दोषमिरुक्कु मागिलुम् मागिलुम् विडेऩ्, इप्पडि रक्षिप्पदु सत्तुक्कळुक्कु (निन्दिप्पदऱ्‌कु नेर्माऱागक्) कॊण्डाडप् पडुम् पडि यागुम्। इङ्गे मित्रबावऩै यॆऩ्ऩुम् (ई: ā ऎऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩदाल् आनुकूल्य सङ्कल्पम् वेण्डावॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदु स । कार् करिग कaाऩrai ई७ ऎऩ्ऱु उत्तरार्त्तम्। सरि। सरणागदिगत्यम्। आच्रयिक्किऱवऩिडत्तिल् मित्रत्वम् सत्रुत्वम् जादि पेदम् मुरलाऩ विशेषङ्गळै आलोसिक्कामल् ऎल्लोरुक्कुम् रक्षकऩा किऩ्ऱवऩ् इवऩ्। ‘इप्पडि वेण्डामागिल् ९ : रॊ: कrfaणै ऎ ऎऩ्ऱु ऎदऱ्‌कागप् पडित्तदु’ ऎऩ्ऩिल् - अदै निर्वहिक्किऱार् आसै याल् इदि। लोकत्तिल् रक्षकऩायिरुप्पवऩ् आनुकूल्यादिगळै रक्षिक्कप्पड वेण्डियवऩिडत्तिल् पार्त्तु रक्षिप्पदे पॆरुम्बालुमिरुक्किऱदु ऎप्पडियिरुन्दालुम् रक्षिप्पदॆऩ्गिऱ उदारस्वबावम् उलगिल् किडैप् पदरिदु इप्पडि लोकत्तिलिरुप्पदैक् कण्डु इन्द रिदि ईच्वरऩिडत् तिलुम् सरणागदरुक्कु अनेकमाग सम्बविक्कुमॆऩ्ऱदे शास्त्र तात्पर्यम्। आगैयाल् सङ्गल्प्पम् वेण्डा ऎऩ्ऱु शङ्कै। ऎऩ्ऱु शङ्कै। तिरुमालैयुरैयिल् पॆरियवाच्चाऩ्बिळ्ळै। सामॆऩ्ऱु सॊल्लि यिरुप्पदै यनुसरित् तदामिदु। अङ्गङ्गळ् अवच्पमॆऩ्ऱु प्रमाण चित्तमागैयाल् अदऱ्‌कु विरोदम् वरादबडि वरादबडि आप्तवाक्यत्तै निर्वहिक्किऱार् इदुक्कु इदि। आनुकूल्य सङ्कल्पम् सम्बाविद स्वबावमॆऩ्ऱु स्वबावस प्तप्रयोग मिरुप्पदाल् सम्बावि तमॆऩ्ऱिव्वळवे सॊऩ्ऩदागादु।=आनुकूल्य सङ्गल्प्पत्तिल् विष पमाऩ आनु कूल्यत्तिऩ् पावम्-इरुप्पु पिऱगु सम्बा विदम् = अनेकमा यिरुक्कुम्। सिऱिदु लोबमिरुन्दालुम् हानियिल्लै यॆऩ्ऱदाम्। तेसगाला नुगुणमाग, त्रौबदि सरणागदियै प्पोल्,सिऱिदु आचार वैगल्यादि, तत्कालत्तिलिरुन्दालुम् अदु तेसगाला ती नमागैयाल् दोषमागादु, विरुत्तमॆऩ्बदऱ्‌कु इप्पडि सॊल्वदॆऩ्ऱु विसेष्यम् अत्यार्हार्यम्। मुऩ्बु = परिगरवियदिगारत्तिल्। ई-प्रह्मास्त्रम् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Graळा) ९४ ७१९ “प्रपत्तेः कचिदप्येवं परापेक्षा न विद्यते । सा हि सर्वत्र सर्वेषां सर्वकामफलप्रदा ॥” ऎऩ्ऱदुवुम् ऎारिऩ्बबरम् सॊऩ्ऩ पडि। इप्पडियल्लादबोदु इवर्गळ् इसैन्द महाविच्वासत्तैयुम् इक् कट्टळैयिले माक्कलाम् इव् कळत्तिले वेऱे सिलर् ऎरिक्कऩुक्कु सळारिवुम् पिऱक्कु मदुक्कु मेऱ्‌पड महाविच्वासमॆऩ्ऱु ऒऩ्ऱु उण्डो ? आगैयाल् इदुवुम् कणमामत्तऩै पोक्कि प्रपत्तिक्कु विशेषित्तु अङ्गमागवऱ्‌ऱो ऎऩ्ऱु निऩैप्पर्गळ्। अदुवुम् ‘न विश्वसेदविश्वस्ते विश्वस्ते नातिविश्वसेत्’ ररिगळिले ( ऎसमागैयालुम्। इव्विडत्तिल् अ fळागम् मॆऩ्गिऱ वचनत्तालुम् ऎरिगरम्। इप्पडि कळिगऎङ्गळिले aaaaमुण्डॆऩ्ऩुमिडत्तै यिल ‘यस्य यावांश्च विश्वासस्तस्य सिद्धिश्व तावती । एतावानिति नैतस्य प्रभावः परिमीयते ॥ ऎऩ्ऱु ासिऩ् अरुळिच्चॆय्दाऩ्। ईऩसराऩ रैयुम् निरडेक्ष मॆऩ्ऱाल् अदऱ्‌केऱ्‌पट्ट मन्त्र प्रयोगादि अङ्गङ्गळोडु प्रयोगिगगप्पट्ट परह्मास्त्रम् वेऱॊरु सादनम् तुणैबावदै सहिक्कादॆऩ्बदे; अदु पोल् प्रपत्तियुम् तऩ् प्रयोगत्तुक्कुट् पट्ट अङ्गङ्गळ् तविर वेऱु वर्णासरमादिगळैयो पारायणादिधर्मङ्गळैयो अपेक्षिक्कादॆऩ्बदाम्। ha च्लोकम् सदत्कुमारसम्हितैयिल् यजीमो रजीमो, मोक्षार्त्तमो वेऱु कऩऩिमो ऎऩ्ऱ प्रबत् तिक्कुत् तऩ् प्रयोगत्तिल् अगप्पट्ट अंसम् तलिर वेऱु अपेक्षै यिल्लै, अदऩाल्, ताऩे सॆय्य वेण्डुम्, पिऱर् सॆय्यक् कूडादॆऩ्बदु मिल्लै। अदु ऎङ्गुम् ऎल्ले ारुक्कुम् इष्टमाऩ ऎप्पलऩैयुम् तरुमॆऩ्ऱदु। महा विच्वासम्बोल् ।आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळुम् वेण्डुमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पोदु महाविच्वासमे वेण्डा ऎऩ्ऱॆऴुन्दऩर् उवर् सिलर्। इदऱ्‌कु समादा नम् इव्ववगासत्तिले इदि विच्वासमिल्लादबोदु अनु ष्टिक्कमाट्टा रागैयाले विच्वासम् अङ्गमे; प्रपत्तिक्कु अदु तऩि अङ्गमागादु। मेलुम् विच्वासमॆल्लाम् रविIH, अदिले महत्तुवंसॊल्ल वागादॆऩ्ऱु शङ्कै। ऎ रिवु। पारदम् उत्यो३८-९। ‘विच्वासमिल् लादविडत्तिल् विच्वासम् वैप्पदागादु अऱ्‌पविच्वास मुळ्ळवऩिडत् तिल् अदिगविच्वा सम् वैप्पदु तगादु’ ऎऩ्ऱदाल् विच्वासत्तिल् एऱ्‌ऱत् ताऴ्वु तॆरिगिऱदु। नारदीयकल्पम्। १-१६। पलत्तिऩ् अळवाऩदु विच्वासत्तिऩळवुक्कीडागुम्। अष्टारत्तिऩुडैय प्रबावम् अळ विडक्कूडियदल्ल; आदलाल् अदिल् अळविट्ट विच्वासम् तगादॆऩ्ऱार् इप्पडि महाविच्वासम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमॆऩ्ऩलामो। विच्वासक् कुऱैविलुम् पलऩ् तॆरिगिऱदे टॆऩ्ऱु सङ्गित्तु अदऱ्‌कुत् तात्पर्यम् सॊल्लुगिऱार्। ऎसु। प्रपन्नाबासरै यॆऩ्ऱदाले मन्द विच्वासत् तोडु सॆय्द प्रपत्ति पूर्णप्रपत्तियागादॆऩ्ऱऱिविक्कप्पडुम्। अन्द ७२० ऎण्णत्तुडऩ् (२४) मुडिविले ऎÅऩ् रक्षिक्कुम्। ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩिल्। ’ सकृदुच्चरितं येन हरिरित्यक्षरद्वयम् । बद्धः परिकरस्तेन मोक्षाय गमनं प्रति ॥ कळिलुम् इवऱ्‌ऱै यडि पॊऱ्‌ऱिऩ कल’, ‘सरि्च्’ ऎऩ्गिऱ सलोकङ्गळिलुम्, मॊय्त्त वल् विऩैयुळ् निऩ्ऱु’ कळिलुम् अरि माऩबडिये इवऩ् नगरुक्कुक् को(रि)लिऩ कालत्तुक्कुळ्ळे उपाय पूर्त्तियै उण्डाक्कि रक्षिक्कुमॆऩ्ऩुमिडत्तै निऩैत्तु, Eft: ‘वृथैव भवतो याता भूयसी जन्मसन्ततिः । तस्यामन्यतमं जन्म सञ्चिन्त्य शरणं व्रज ॥ ऎऩ्ऱु तेवलऩैक् कुऱिमदु श्रीसाण्डिल्य भगवाऩ् अरुळिच् चॆय्दाऩिऱे। ‘ऎऩ् ऎऩ् ऎ रिऩ पु:’ ऎऩ्ऱदुवुम् महर्षिगळुक्के विच्वा विगल प्रपत्ति ऎऩ्गिऱ न्यायमाय् वीणागामल् पूर्ण प्रपत्तियै युण्डाक्कि मोक्षप्रयोजगमागुम्। इदऱ्‌कु नामसङ्गीर्त्त नादिगळैत्रुष्टान्दमागक् कूऱुगिऱार् ऎङ्ङऩे इदि। सदरिā। विष्णु धर्मम् ७०-८४। ऎवऩाल् करि: ऎऩ्गिऱ इरण्डु अक्षरङ्गळ् ऒरु तरम् सॊल्लप् पट्टऩवो, अवऩाल् मोक्षम् सॆल्वदऱ्‌कु वेण्डुमदु सादिक् कप्पट्टदु। ऎऩ्गिऱ सलोकत्तिल् आळवन्दार् (२८ ) ऒरञ्जलिये असुबङ्गळैयॆल्लाम् पोक्कि सुबङ्गळैयॆल्लामळिक्कु सुबङ्गळैयॆल्लामळिक्कु मॆऩ्ऱार्। गतिरि। ३o। (२९) ऎऩ्गिऱच्लोकत्तिल् ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुवडियिणैयिल् पऱ्‌ऱागिऱ पॆरुङ् गडलिऩ् ऒरु तिवलैये संसारक् काट्टुत्तीयै अणैत्तुविडुमॆऩ्ऱार्। मॊय्त्त ऎऩ्ऱ तिरुमालैप्पासुरम् (४) नॆरुङ्गिच् चेर्न्द कॊडिय विऩैक्कूट्टत्तिऩुळ्ळे अगप्पट्टिरुन्दे मूऩ्ऱॆऴुत्ताऩ कोविन्द नामत्तैच् चॊऩ्ऩमट्टिलेये क्षत्रबन्दु परगदि पॆऱ्‌ऱाऩॆऩ्ऱदु। इदॆल्लाम् परम्बरया मो सादनमॆऩऱु सत्तर्गगप्रमाण्चित्तम्, अदु पोल् विगल प्रपत्तियुम् परम्बरया मोक्ष सादनमागुम्। इदऱ्‌कुम् साण्डिल्य स्मृति प्रमाणमॆऩ्गिऱार् a। तेवलऩे Naa:- उऩक्कु पिऩ्ऩणि:- पिऱविगळिऩ् परम्बरैयाऩदु -मिगवुमदिगमाय् तऩ्ऩ वीणागवे पोय्विट्टदु। इदऱ्‌कु मुऩ्जन्मङ्गळिल् मोक्षार्त्तमागच् चिल धर्मङ्गळै अरैगुऱैयागच्चॆय्दिरुन्दाल्गूड इव्वळवु नाळिल् मोक्षम् सॆऩ्ऱिरुक्कलाम्। इप्पोदावदु इप्पोदावदु ऎFR - इप्पिऱप्पै ऎऩा Fqai - अन्द वीणाऩ परम्बरैयिल् ऒऩ्ऱेयॆऩ्ऱु निऩैत्तुम् ऎर् ईसु - सदणागदि सॆय्। सरणागदिमात्रत्ताले मोक्षम् वरादु। इन्द जन्ममुम् मुऩ्जन्मङ्गळ् पोलवे मोक्षसादगमागामल् वीणो भागु मॆऩ्ऱु निऩैप्पदाल् विच्वासक्कुऱैविलुम् सरणागदियैच् चॆय्दुविडु। अदु वीऩागादॆऩ्ग। पूर्वार्त्तत्तिऱ्‌कुप् पिऱगु सरिवु acG A ऎऩ्ऱे यिरुन्दाल् इव्वळवुजऩ्मम् वीणयिऱ्‌ऱे यॆऩ्ऱ कवलैयुडऩ् इप्पोदा वदु सरणागदि सॆय् ऎऩ्ऱदागुम्। अव्वाऱिऩ्ऱि अऩूर् अ ऎरिय ऎऩ्ऱिरुप्प ताल् सन्देहत्सडऩ् सरणागदि तोऱ्‌ऱु मॆऩ्ऱु करुत्तु। इप्पडि महाविच्वासम् वेण्डुमागिल् प्रपत्ति सर्वसादारणमागादे;श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ara) २४ ९२१ सम् कूडुवदु; इवर्गळ् वाक्यत्तै यिट्टु मन्द विच्वासरैत् तॆळिविक्क वेणुमॆऩ्ऱबडि। इप्पडि विच्वासदारदम्यमुण्डागैयाल् ऎऩ्ऩ अरियऎम् रqतुमागक् कुऱैयिल्लै। सिलर्क्कु इवऱ्‌ऱिल् विच्वासम् कुलैयुम् पडियुम् अदुक्कुप् रिगामुम् सॊल्लुगिऱोम् -ऎरिसळिसुगळ् ऒऴिगत्ताले सङ्गळागिऱ्‌ काक्क कळैक् कॊडुक्कक् कूडुमो? विदैक्किऱवऩुडैय अळिक्कत्ताले ऒरु रा।यु। १२०।१८। पिरमऩ् रामऩैप् पलविदमागप् पुगऴुम्बोदु इÅ ऎऩ् = अदऩ्बु: तिव्य महर्षिगळ् उऩ्ऩै सरण्यऩागवुम् सरणमागवुम् सॊल्लुगिऱार्गळॆऩ्ऱदाल् महर्षिगळुक्कुळ्ळ ऎण्णम् अवरुक्के यिल्लै यॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदे मऱ्‌ऱवरुक्किदिल् विच्वासमॆङ्ङऩे ऎऩ्ऩ, अदऩ् करुत्तै वॆळियिडुगिऱार् ऎमिदि। मुक्योबायत्तैच् चॆय्दु अडैयवेण्डु मॆम्बॆरुमाऩै मुक्योबाय स्त्तानत्तिल् निऱुत्तियुम् अडैयलामॆऩ्ऱु मुक्योबायमनुष्टिक्कुम् महर्षिगळुम् तिव्य पुरुषर् कळुम् सॊऩ्ऩार्गळॆऩ्ऱु इन्द अंसत्तिल् टल ज्ञानिगळुडैय सम् मदियै यऱिवित्तु इदिल् अदिग नम्बिक्कैयै युण्डुबण्णुवदिल् पिरमऩुक्कु नोक्कु ऎऩ्ऱबडि। इन्द ऎट्टत्तिल् मन्द विच्वासत्तुडऩ् सॆय्द प्रपत्ति नेराग उपायमागादॆऩ्ऱऱिविक्कप्पट्टदु। इदे करुत्तु निर्याणादिगारत्तिलुम् सारियुगत्तिलुम् मन्दविच्वास विषयमाऩ वाक्यत्तिऱ्‌कुच् चॊल्ललाम्। आयिऩुम् निर्याणादिगारत्तिल् अपचार- देवतान्दरस्पर्शङ्गळिऱ्‌ पोल् मन्दविच्वास विषयत्तिलुम् सिलरु क्कुप् पलऩुण्डु, सिलरुक्किल्लै यॆऩ्ऱु इरण्डु पक्षङ्गळैयुम् सेर्प्पदु तगुम्, इङ्ङऩे मॆऩ्ऱ विमर्सम् मेले तॆरियवरुम्। इप्पडि विच्वासम् पिऱवामैयै निरागरित्तु विच्वास तारदम्यम् निरूपिक्कप्पट्टदु। पिऱन्द विच्वासम् कुलैवदुम्, मीण्डुमुण्डावदुम् मेले कूऱप्पडुम्। परिगरविबागादिगारत्तिल् सङ्गाबञ्जग निरुत्तियैच् चॊऩ्ऩदु विच्वास महत्तुवत्तै स्ताबिप्पदऱ्‌काग। इङ्गे विच्वासम् कुलैदऱ्‌कुक् कारणङ्गळ् पल कूऱप्पडुगिऩ्ऱऩ। अघानन्त्ये ऽभिगस्यत्वं अनन्तफलदायिता । अल्पव्याजे च शीघ्रं च विशेषानादरेण च ॥ कथमित्यस्ति चेत् शङ्का विश्वासी न महान् भवेत्। अन्याल्पाङ्गापेक्षणादिशङ्का न न्यासहानये ॥ सङ्गाबञ्जगमुण्डागिल् महाविच्वासहानियाम्; वेऱु शङ्कै कळाल् प्रपत्तिक्कु हा नि वारादॆऩ्ऩलाम्। ळिग इत्यादि। ‘ऎऩ भजन्ते माम् ऎऩ्ऱु पक्ति सकल पुरुषार्त्त साद नमागच् चॊल्लप्पट्टदु। अप्पडिये प्रपत्तियुम्, ऎदु’ इत्यादियाल्, इदु पुत्ति पेदत्ताल् कूडुमॆऩ्बदु चित्तान्दम् पुत्तिबेदमावदु इन्दप् पलऩुक्काग इदैच् चॆय्गिऱेऩॆऩ्ऱु सङ्कल्पत्तिऩ् पेदम्। इदै याक्षेपिक्किऱाऩ् मेले। कारणम् कार्यत्तै युण्डुबण्णुवदु स्वबा वचित्तम्। अदु पुरुषसङ्गल्प्पत्ताले माऱुमो? अवरैविदैयै र-९१ ७२२ अरिगत्तुडऩ् २४ विदै वेऱॊरु कगत्तैक् कॊडुक्कक् कण्डोमो ऎऩ्ऱु सिलर् पार्प् पर्गळ्। इदुक्कुप् पुरिगरम् -सरगङ्गळाले ऎक्कवॊण्णादबडि कळैप्पोले स्वविषयत्तिल् रणमाऩ कागम् काट्टुगैयाल् इप्पडिक् कूडुम्। लोकत्तिलुम् ऎरिविगळुाय् सोऩाऩ राजावुक्कु विलैयाग एदेऩुम् ऒऩ्ऱैक्कॊडुत्ताल्बॆऱु(रु)म् विलैगिडैक्कवुम्, अदुदऩ्ऩैये ३१ याले कॊडुत्ताल् वेण्डुवदॆल्लाम् किडैक्कवुम् काणा निऩ्ऱोम्। इप्ळिऩैळिगळ् ऩुक्कु कयिले निऱ्‌कुम्। रणरिऩ् कळुक्कु raaरिगळाम्। इव्वर्त्तम् {वुगळिलुमॊक्कुम्, इप्पडिये, अक्कळाले ऎङ्गळाऩ उपासनप्रपदना विदैक्किऱवऩ् तुवरै मुळैक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु सङ्कल्पित्ताल् अदु उण्डागुमो वॆऩ्ऱु केळ्वि। इदऱ्‌कुप् परिहारम्। अन्दन्द विदै अददऱ्‌के कारणमॆऩ्ऱु उलगिल् व्यवस्त्तैयैक् कण्डिरुप्पदाल् सङ्कल्पत्ताल् अदु वेऱागादु। नमक्कुत् तोऩ्ऱिय पडि यऩ्ऱि पल कार्यत्तुक्कुक् कारणमाग शास्त्रत्तैक् काट्टि अङ्गे सङ्गल्प्पम् तुणैयॆऩ्ऱाल् प्रत्यक्ष विरोदमिराद पोदु इदै मऱुक्कमुडियादु। प्रत्यक्षत्तिलुम् कुयवऩ् मण्णुण्डैयै यॆडुत्तु अदऩिऩ्ऱु तऩ् सङ्कल्पा नु कुणमागक् कुडमुम् मडक्कुम् वेऱुम् सॆय्यक् काण्गिऱो मॆऩ्ऱवाऱु। अऱ्‌पमाऩ ऐच्वर्य पलऩुक्काऩ पक्तियुम् प्रपत्तियुमे उयर्न्द पलऩुक्कुम् कारणमागलामॆऩ्बदऱ्‌कुत् तक्क त्रुष्टान्द मरुळि च्चॆय्गिऱार् लोकत्तिलुम् इदि। विलैयाग-विलैक्काग, मूल्यत्तिऱ्‌काग ऎऩ्ऱबडि। ‘इव्वस्तु विलैयागुमा’ ऎऩ्गिऱ उलग वऴक्कै यनुसरित्तु इप् प्रेेयागम्।‘विलैबॆऱ’ ऎऩ्ऱ पॊरुळिले नोक्कु, पॆऱु र्विलै यॆऩ्ऱु इङ्गे वल्लिऩमाऩ पाडमे पॆरुम्बालुमुळ्ळदु। इडैयिऩ मागिल् पिऱरुक्कुक् कॊडुत्ताल् किडैक्कुम् विलैयैविड अदिगविलै अरसऩि टमॆऩ्ऱु पॊरुळाम्। वल्विऩमागिल्, मुक्यबक्षमाय् वरुमळवु मुऴुविलै पॆऱलामॆऩ्ऱदाम्। विलैयॆऩ्ऱ पुत्ति यिल्लैयागिल् अळवऱ्‌ऱ पलऩ्, वेण्डुवदॆल्लाम् = उत्योगम्, किरामम् मुदलाऩवै। मोक्षगर् मऩै यिऩाल् पक्ति सॆय्दाल् अदु उबह रबु गतियागुमो; अदवुम् विलैक्कागत् ताऩे ऎऩ्बदऱ्‌कु समादा नम् इप्पक्ति इत्यादि। विरुम्बुगिऱ मोक्ष त्तैयुम्।अळtळ कळ् ऩ् ऎऩ्गिऱबडि भगवाऩुक्कागवे अपेक्षिक् किऱबडियाल् निवृत्तिधर्ममागिऱदु। अदऩाल् अदु उबहार पुत्तियाम्। इदु निवरुत्तिधर्ममाऩालुम् नित्य नैमित्तिगङ्गळ् प्रवृत्ति धर्मन् काऩे ऎऩ्ऩ। अङ्गुम् काम्यत्व नित्यत्वङ्गळ् पोल् प्रवृत्ति धर्मत्वमुम् निवृत्तिधर्मत्वमुमुण्डॆऩ्बिऱार् इव्वर्त्तमिदि आवृत्ति अनावृत्ति यॆऩ्ऱाऱ्‌ पोल् पेदमिरुक्क एकरूपमाऩ पलमुम्, अविळह्बम् पलत्तिल् विळम्ब - अविळ तारदम्यम् इरुक्क एकरूप प्रपत्तियुम् कूडुमो ऎऩ्गिऱ शङ्कैयिल् कूऱुगिऱार् इप्पडिये श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Era कळ् कऩमागक् कूडुमो वॆऩ्ऩिल्, इदुक्कु ताले जूगगॆङ्गळिऱ्‌पडिये ाम्। सरजीक्कळाय् २४ ७२३ मुम् काळत् पण्णिऩवर् ळत्तिल् अडि कळुक्कु उपायमुम् तिऩमुम् रगामायिरुक्कच् चॆय्देयुम्, च्चूट्टाल् वरुम् यिऩ् arणत्तुक्कु ईडागत् तन्दम् इच्चैयाले कालम् कुऱिक्किऱदिल् एऱ्‌ऱच् चुरुक्कत्ताले नगत्तिल् रिैऩैङ्गळ् कूडुम्। आऴ्वार्गळ् ईयगर्गळुळ्ळिट्टार्क्कु ura€ााञारिगळ् उण्डा यिरुक्क, सिलर्क्कु इवै इऩ्ऱिक्के यॊऴिगैक्कुक् कारणम् - प्रपत्तिगालत् तिल् नगऴ् नात्तिल् अगरम्; [णमागवुमाम्। मुऩ्बु कोलि(रि)ऩ कगऩुम् तॆळियालो माऩालुम्, कोला(रा)त ऎत्तैप् पऱ्‌ऱप् पिऩ्बु म् पिऱन्दार्क्कुप् :परिऩ् पण्णवुमाम्। वेऱे सिलर् तऩ्गळिक्कळिले सिल वित्यादॊऴियक् कण्डु कुक्क माऩ प्रपत्तियिले निक् पण्णुवर्गळ्। अवर्गळैयुम् अल्लाद ऎङ्गळिऱ्‌ पडिगळिले कर्-कर्-रत्तै वॆळियिट्टुत् तॆळिविक्क वेणुम्। इङ्गुक् करिरॆणमावदु-महाविच्वासादिगळ् कुऱैगै च् इरणमावदु - प्रपत्तिक्कुच् चॊऩ्ऩ अऱिवुगळुम् सामागै सऩा वदु-ऎम् ए मूलमाऩ ऎऎरिगळिऩ् ऱिक्केयॊऴिगै; इव् इरगङ्गळऱ प्रपत्ति पण्णिऩबोदु परुगङ्गळागक्कोलि(रि)ऩ करङ्गळुम् सॆरिरुक्कक् काणा निऩ्ऱोम्। वेऱे सिलर् प्रपत्तिशास्त्रत्तोडु शास्त्रान्दरङ्गळोडु वासियऱ्‌ ऎङ्गळुक्कुम् रसिगराऩ कळ्, “आलोड्य सर्वशास्त्राणि विचार्य च पुनः पुनः । इदमेकं सुनिष्पन्नं ध्येयो नारायणः सदा ॥" इदि देहावसानत्तिल् मोक्षम् विरुम्बि प्रपत्ति सॆय्द पिऱगु आर्त्ति युण्डाऩाल् मुऩ्ऩे मोक्षम् पॆऱवागुमो ऎऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम् मुऩ्बु इत्यादि। प्राप्त्तत्तिल् आर्त्तियिऩाल् ऎव्वळवु अंसम् तऩक्कु अनिष्टमागिऱदो। अव्वळवु अंसत्तै निरुत्ति सॆयवदऱ्‌ काग मीण्डुम् प्रपत्ति सॆय्यलाम्। ऎसु। पुत्रगामेष्टि यागम् सॆय्दुम् सिल इडम् पुत्रऩ् पॆऱामैयैक् कण्डु स्वर्गादि पलत्तुक्काऩ कर्मा विल् अविच्वासम् कूडुमो? ऎक्कर्मावुक्कुम् waruमुण्डु। सिगित् सादिगळिल् पोल् सिल इडम् पलऩिल्लैयाम् कर्मावुक्कु योक्यदै यिल्लै यॆऩ्ऩ वॊण्णादु, पलऩ् वारामै ‘ञर्सुच्चाजा ताले ऎऩ्ऱार् न्याय सूत्रत्तिल् इदै प्रकृतत्तिले विवरिक्किऱार् इङ्गु इत्यादियाल्। इङ्गु-प्रपत्ति रूपकर्माविल्; अदिगारमावऩ आकिञ्चन्यम् अनन्यगदिगत्वम्, प्रपत्तियनुष्टानत्तिऱ्‌काऩ ज्ञान सक्त्यादि। पुक्ति योगमे मोक्षोबायम्। प्रपत्तिये किडैयादॆऩ्ऱवाऱु उण्डाम् विच्वासक् कुऱैवै विरित्तुरैत्तुक् कऴिक्किऱार् वेऱे सिलर् प्र पत्ति इदि।आलोबदि पा। आनु। १७८-११। सर्व शास्त्रङ्गळिलुम् वाक्यङ् गळैयाराय्न्दु मीण्डुम् मीण्डुम् अर्थसिन्दऩै सॆय्दबिऱगेऱ्‌पट्ट मुडिवु ७२६ पणत्तुडऩ् (२ ) ऎऩ्ऱुम्, ’ ळि: सॆङ् ऎऩ्ऱुम्, ‘ऐए: aaå faए:’ ऎऩ्ऱुमिप्पडि निष्कर्षियानिऱ्‌क, तॆरियात्ताले ळिजम् आसक् कूडु मो? ‘सर्रिगळ् अळिऩिगााङ्गळाऩाऱ्‌पोले ऎाजि। तूक्कळुम् परिगारियै अळिक्किऱऩ ऎऩ्ऱु सॊल्लुवर्गळ्। इदुवुम्रावुम् “q asu

वागवेण्डावो A अA q४।” ऎऩ्ऱुम् ‘यत् येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत् साङ्ख्येन, प्राप्यते परम धाम यतो नाऽऽवर्तते यतिः । तेन तेनाऽऽप्यते तत्तत् परमात्मा च तेनैव साध्यते पुरुषोत्तमः” ऎऩ्ऱुम् तगसङ्गळाले ऩुक्कु कागत्तिऱ्‌पडियिले ळित्ताल् योगेन, न च भक्तितः ॥ न्यासेनैव महामुने ! ॥ इन्दरयुडैयव माऩ् : ‘ऎऩ्’ ऎऩ्गिऱ अर्थत्तिल् तऩ् विऴुक्काडु अन्वयत्तुक्कु विरोदमिल्लै इदु ऎऩ्ऩ वॆऩ्ऱाल् नारायणऩै ऎप्पोदुम् ध्यानम् सॆय्बवेण्डुम्। हरिवंशः (वि) १३२-८। रुत्रऩ् उपदेशिप्पदावदु सत्तुवगुणत्तिल् निलै युऱ्‌ऱ उङ्गळाल् हरि ऒरुवऩे ऎप्पोदुम् त्या नम् सॆय्यप्पडवेण्डुम्। fasरिसु fan : ऎऩ्ऱु उत्तरार्त्तम्। ऎऩ्ऩ इदि। विष्णु ऎप्पोदुम् निऩैक्कत् तक्कवर्। इदऩ् मेल्बासम् faऩ ऎऩ्ऱदॆऩ्बर्। आऩाऱ्‌पोले इदि, कीदै ७ल् पक्ति योगत्तै विधिक्कुमिडत्तिल् ऎऩ्ऱिरुप्पदाल् अदु अङ्गप्रपत्तिये ऎऴुवुम्। त्या नयोगत्तै विट्टु उऩ्ऩिडम् सरणागदि सॆय्बवर् ऎवरो, अवरुम् संसारत्तैक् कडन्दु विष्णुबदम् पॆऱुगिऱार्।fa। अहि। सम्।३७।२५ काळर्-मोक्षम् नीङ्गलाग मऱ्‌ऱ पलऩै यडे क्षि क्किऱ ऎवऩाल् वेऱु उपायङ्गळैक् कॊण्डु ऎदु पॆऱप्पडविल्लैयो, योगिक्कु ऎङ्गिरुन्दु पुनरा वृत्ति यिल्लैयो, अन्द इडम्, मोक्षम् विरुम्बुम् ऎवऩाल् कर्मयोगत्तालुम् ज्ञानयोगत्तालुम् पक्ति योग त्तालुम्बॆऱप्पडुवदायिल्लैयो, अन्दन्द पुरुषऩाल् अन्दन्दप्पलऩाऩदु ऎन्बासत्तालेये पॆऱप्पडुम्, अदऩालेये पुरुषोत्तऩॆऩ्गिऱ परमात्मा वसीगरिक्कप्पडुगिऱाऩ्। इव् वस नङ्गळ् QA कागा ऎऩ्गिऱदऱ्‌कु इणङ्ग पक्ति योगमिल्लादवर्गळुक्के प्रपत्तियिऩाल् मोक्षत्तैक् कूऱु वदाल् इदु स्वत्न्द्र प्रपत्ति यागु मॆऩ्ऱबडि। त्या नमे सॆय्यवेण्डु मॆऩ्ऱवस नविरोदत्तैप् परिहिरिक्किऱार्।इन्निष्टैइदि।तऩ् विऴुक्काडु अन्वयत्तिऱ्‌कु = ताऩाग नेरुमळवु सम्बन्दत्तिऱ्‌कु विऴुक्काडु = विऴुदल्। (भागप्पिरिविऩैयिल् कोलालळक्कुम्बोदु कोल्मुऩै ऎङ्गे विऴुगिऱदो अदुवरैयिल् = अन्द विऴुक्काट्टिऱ्‌कु अामॆऩ्बर्) प्रकृतत्तिल् ऎसु- ऎऩ्ऱदै पक्तयोग निष्टऩुक्कुळ्ळ त्या नत्तोडु पूर्णसाम्यमिरा विट्टालुम् तेरुमळवुक्कुक् कॊळ्वदॆऩ्ऱु करुत्तु प्रपन्नऩुडैय तयानत्तिऱ्‌कु एऱ्‌ऱमुमुण्डॆऩ्गिऱार् इदु इदि। ससार निवृत्तिक् श्रीबदरहलयदिरयरम ऩ २४ ७२५ ऩुक्कुम् अरिवुक्कुम् क्षरम् सेव्यमॆऩ्ऱदोडॊक्कुम्। साङ्गमाऩ युगाऩ्ऱे यागिलुम्, अदिल् अरिवुग अऱियलामळवुम्, “निरन्तरम् निऩैप्पदाग नी निऩैक्कवेण्डुमे” कळिऱ्‌पडिये ऎासरिवुक्कवुम् कुऱै यिल्लै। एवारुम् इव् सायैच् चिऱिय ररत्तिलुम् पॆरिय ररत्तिलुम् अरुळिच्चॆय्दु, विन्दुळत्तिलुम् इन्दिऩ्यैच् चुरुक्किक् काट्टि, इरुन्द नाळ् णि कुलैयादे वळर्न्दु पोरुम्बडिक्कु ईडाऩ अाळित्तै ‘aa ऎऩ्गणिऩिगaa’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि अरुळिच्चॆय्दार्। इप् पाळऩुक्कु, ‘पूचित्तुम् पोक्किऩेऩ् पोदु’ ऎऩ्गिऱ मऩ रित्तै र्गरिगळ् वाळ् -क्कप्कऩि ’ ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि नित्यत्तिले –अदु- काऩ ध्यानम् रोग निवृत्तिक्कागप् पाल् उण्बदु पोलाम्। प्रपत्ति याल् संसार निवृत्ति चित्तिक्किऱबडियाल् इवऩ् सॆय्युम् ध्यानम् स्वयम्बोक्यमाय् रोगमऱ्‌ऱवऩ् पाल् उण्बदऱ्‌कु समा न मागुम्। अत्रैवर्णिग प्रबन्धऩुक्कुम् इदु कूडुमॆऩ्गिऱार् साङ्गमाऩ इदि। निरन्तरमिदि। तिरुच्चन्द वरुत्तम् १०१। इरन्दु ऎऩ्ऱु पाट्टारम्बम्। उऩदु पादबङ्गजत्तै इडैविडामल् नाऩ् निऩैप्पदाऩदु आग-चित्ति क्कुम्बडि नी निऩैक्कवेण्डुम् = सङ्कल्पिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱदाम्। तिरु मऴिसैयाऴ्वार् सङ्गर जादियायिरुप्पिऩुम् तमक्कु इन्द त्या नत्तै विरुम्बियदाल् इदु वेदविहित माऩ पक्तियोगमऩ्ऱु। ध्यानत्तै वैगुण्ड रगत्तिल्, आत्मोज्जीवनत्तिऱ्‌काग प्रदिदिनम् आवृत्ति सॆय् यॆऩ्ऱुम् मिग प्रियमाय् तर्सनरूपमाऩ त्याऩमॆऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩदाल् पक्तियोगमे करुदप्पट्टदॆऩ्ऱु निऩैक्कवेण्डा। मूऩ्ऱु ऎरङ्गळिलुम् प्रपत्तियैये प्रस्तावम् सॆय्दिरुक्किऱबडियाल् अव्वाऱागादु उज्जी वनमॆऩ्बदु मोक्ष प्राप्तियऩ्ऱु; इङ्गिरुन्द नाळ् पॆऱुम् उयर्न्द वाऴ् क्कैये इदु। इदऱ्‌कागवे पूजैक्कु प्रादान्यम् वैत्तु नित्यक्रन् दमरुळिय तॆऩ्गिऱार् इप्रबन्धऩुक्कु इदि। पूचित्तुम् इदि, नाऩ्मुगऩ् तिरु ६३, कीऴेउरैक्कप्पॆऱ्‌ऱदु अऩ् “परमैगान्दियायिरुप्पवऩ् सॆय्य वेण्डुम् भगवतारादन प्रकारत्तैच् चॊल्लप्पोगिऱेऩ्; वेऱु पलऩ् विरुम्बामल् कैङ्कर्यत्तिले रुचियुळ्ळवऩाय् परमैगान्दिया यिरुन्दु कॊण्डु” ऎऩ्ऱार्। इङ्गे तङ्ग: ऎऩ्ऱ पदत्ताल् पक्तियोग निष्ट ऩुक्कुप् पोल् उपायगोडियिल् सेर्क्कलागादॆऩ्ऱु तॆरिविप्पदाल् मेल् सॊल्लुम् त्या नम् पक्तियोगमऩ्ऱॆऩ्ऱु व्यक्तम्। । सॊल्लुक्कडङ् गादबडि मिगवुम् प्रियमाय्, इडैविडाददाय् सुस्पष्टमाऩ भगवत् साक्षात्काररूपमाम्बडि त्या नम् टण्णिक्कॊण्डिरुक्कवेण्डुम्। अनु सन्धान् परीवाहमाऩ -उळ्ळे ऎऴुन्द ऎम्बॆरुमाऩुडैय त्या नम् मिक्क प्रीतिरूपमाऩबडियाल् अन्द प्रीति उळ्ळडङ्गामै मेल् ७२६ ऩत्तुडऩ् (२४) ४४ अऩि’ ऎऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्दार् इप्पडि Ka=uaaaAcFaAसऩालिāसमाऩ कैङ्कर्यत्तिले अवुणऩ्मुैडाय् qa-qजf-सरियागङ्गळोडुम् ईरामाय्, मऱन्दिगऴुम्’ ऎऩ्गिऱ पाट्टिलुम् ‘इरुमुप्पॊऴुदेत्ति’ ऎऩ्ऱ पासुरत्तुक्कु विवक्षिद माग ऎबर्गळ् ाम् पण्णिऩ काऩियात्तै, ‘अभिगच्छन् हरिं प्रातः पश्चात् द्रव्याणि चार्जयन् । अर्चयंश्च ततो देव ततो मन्त्रान् जपन्नपि ॥ ध्यायन्नपि परं देवं कालेषुक्तेषु पञ्चसु । वर्तमानः सदा चैत्रं पाञ्चकालिकवर्त्मना स्वार्जितैः गन्धपुष्पाद्यैः शुभैः शक्तयनुरूपतः । आराधयन् हरिं भक्तया गमयिष्यामि वासरान् ॥’ ऎऩ्ऱु पाष्यगारर् अरुळिच्चॆय्यक् केट्टु वङ्गिपुरत्तुनम्बि निदयत्तिले ळित्तार्। इप् पडिप् पॆरियजीयरुळ्ळिट्टार् नित्यङ्गळिलुम् कण्डु वऴियुम् कैङ्कर्य माग माऱवेण्डुम् अव्वळवु ध्यानम् वेण्डुमॆऩ्ब ताल् विऩळ् ऎऩ्ऱदु सक्त प्रबन्धऩुक्कुमॆऩ्ऱु चित्तिक्किऱदु। ऩ। व्यास स्मृतियिल् अबिगमन-उबादा नादि रूपमाग पञ्जकाल ङ्गळॆऩ्ऱु स्पष्टमागच् चॊल्लामऱ्‌ पोऩालुम् अन्द रीदियिल् अनुष् टान क्रमम् विशदमागत् तॆरिगिऱदॆऩ्ऱु श्रीबाञ्जरात्र रक्षैयिल् नित्या नुष्टा न स्त्ताबनादिगारत्तिल् विरित्तुरैक्कप्पॆऱ्‌ऱदु। यिल् अहोरात्रत्तै ऎट्टु कालमागप् पिरित्तिरुन्दालुम् अङ्गुम् पञ्ज काल प्रक्रियै तॆरिगिऱदॆऩ्ऩप्पट्टदु। धर्मशास्त्रङ्गळिल् सॊल्लप् पट्टदोडु अबिगम्नादिगळैयुम् सेर्क्समुडियुमॆऩ्ऱुम् निरूपिक्कप् पट्टदु। कुलसेगरबॆरुमाळ् तिरुमॊऴि १।७। पासुरम् मऱमिदि। कॊडुमै निऱैन्द मऩत्तै यॊऴित्तु वञ्जगत्तै विट्टु ऐन्दु विषयङ्गळैयुम् इन्द्रियङ्गळैयुम् अडक्किप् पञ्जकालङ्गळिल्।एत्ति - नित्य कर्मङ्गळोडु पक्तराऩवरुक्कुक् गतियाऩ अरङ्गऩैक् काण्डवरै अऱिविक्कुम् इप्पासु रत्तिले। इरुमुप्पॊऴुदु ऎऩ्ऱु अरुळिऩार्। इच् चॊल्लुक्कुइरु-इरण्डुम् मु - मूऩ्ऱुमाऩ पॊऴुदु ऎऩ्ऱाल् पञ्जकालङ्गळ् ऎऩ्ऱु पॆरियवाच्चाऩ् पिळ्ळैयिऩ् उरै। इव्वाऱु कूऱाविडिल्। इरु-पॆरिय ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊण्डाल् निष्प्रयोजऩमाम् इव्वाऱाऩ व्याक्यानत्तै यनुसरित्तु पाष्यगारर् अरुळिच्चॆय्यक् केट्टु वङ्गिपुरत्तु नम्बि सङ्ग्रहित्तार्। ऎऩ्ऱिङ्गुळ्ळ वाक्यसन्दर्प्पत्ताल् इङ्गु - आचार्यर्गळॆऩ्ऱु आळवन् दार् मुदलाऩवरैक् कॊळ्वदु तगुम्। पाट्टिलुम् ऎऩ्गिऱ आचार्यर्गळ् ऎऩ्ऱ तोडु सेरुम्। आग आऴ्वार्गळिऩ् तिरुवुळ्ळम् पञ्जकाल प्रक्रियैयिल्, उम्मै अभिगच्छन् इत्यादि वङ्गीच्व्र नित्यगारिगै। अवर् पाष्यगाररुक्कु अन्तरङ्ग साक्षाच् चिष्यर्। राजाअऩ्, अक्षगा सुर, ऎऩ्ऱु पञ्ज काल कार्यम् सॊल्लप्पट्टदु पॆरिय जीयर् पट्टरिऩ् शिष्यर्। इवरु टैय नित्य क्रन्दम् श्री पाञ्जरात्ररक्षैयिलुम् उदाहरिक्कप्पट्टदु। सरमच्लोकादिगारत्तिलुम् काण्ग। सङ्ग्रहम् विस्तरमॆऩ्बदुमट्टु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ar)२० ७२७ कॊळ्वदु। इवऱ्‌ऱिलुळ्ळ सुरङ्गळ् अव्वो सरिऩ्ऩाङ्गळिले सॊल्लुम् विगल्प्पङ्गळाल ऎााङ्गळ्। इप्पडि यागैयाले, “यत्र कुत्र कुले वासो येषु केषु भवोऽस्तु मे । तत्र दास्यैकभोगे स्यात् सदा सर्वत्र मे रतिः ॥ कर्मणा मनसा वाचा शिरसा वा कथञ्चन । त्वां विना नान्यमुद्दिश्य करिष्ये किञ्चिदप्यहम् ॥” ‘‘तऩक्केयाग ऎऩैक् कॊळ्ळुम्दे” ऎऩ्गिऱबडिये पाणिाऎम् प्रयो ऐनमाऩ कैङ्कर्यत्तिले यिरुप्पदॊरु ळळिसळिक्कबयैक् कॊण्डु एवुगागुम् अन्वयिक्क प्राप्तम्। इप्पडि ईवुमाग fळिक्किऱ भागङ्गळिल् काणिगरैप् पोले मिऩ्ऱि ऒव्वॊरुवरुडैय नित्यत्तिलुम् अनुष्टा नवैषम्यम् तॆरि पिऱदे यॆऩ्बदऱ्‌कु उत्तरम् इवऱ्‌ऱिल् इदि। ऎल्लोरुम् पाष्यगार शिष्यरायिरुन्दालुम् याजुषसामारि वैदिगा नुष्टा नम् पोल् अवर वर्गळ् तङ्गळ् पितृबिदामहक्रमप्राप्तमाऩ वॆव्वेऱु सम्हिता नुष्टानत्तैयुम् सेर्त्तिरुप्पदाल् ऒऩ्ऱुम् अप्रामाणिगमागादु, नमक्कु अदु प्राप्त मऩ्ऱागिल्, विरुत्त मल्लाददै क्रहित्तुक् कॊण्डु विरुत्तमाऩवऱ्‌ऱिल् पाष्यगारर् अरुळियदैये कैप्पऱ्‌ऱुवोम्। इप् पडियागैयाले = पूर्वाचार्यर्गळ् सॊऩ्ऩ अनुष्टा नमॆल्लाम् सास् त्रानुसारिसम्ब्रदायप्राप्तमागैयाले। इदऩाल् कैङ्कर्यम् यदेश्ज समॆऩ्बदिल्लै; तऩ् प्रयोजनत्तै विट्टुप् परमात्म प्रयो नत्तैये उत्तेसिप्पवर्गळुक्कु प्रमाणङ्गळे मूलम्॥ रा। अ। ३१-५ लक्ष्म मणऩ्वार्त्तै नाऩ् मोक्षत्तैयो कैवल्यत्तैयो ऐच्वर्यत् तैयो विरुम्बेऩ्, Fi ऎऩ्बदऱ्‌कु - अवतारमूर्त्तियाऩ उम्मै विट्टॆऩ्बदु पॊरुळ्, अल्लदु तेवलोकम् सॆल्वदैयुम् तेवत्वम् पॆऱुवदैयुम् सर्व लोक ईच्वरऩायिरुप्पदैयुम् वेण्डेऩ्। ऎरिदि, रा। अ।३१-२५, प। जिदन्दे २-८, ऎक् कुलत्तिलागिलुम् वासम् इरुक्कट्टुम्, ऎन्द प्राणिगळिडमावदु पिऱवि यिरुक्कट्टुम्, उमक्कडिमै यॆऩ्गिऱ पोगत्तिलेये ऎङ्गुम् ऎट्पॊऴुदुम् ऎऩक्कु आसै वेण्डुम्। मनोवाक्कायङ्गळालाम् सॆयलैयुम् तलैयालाम् प्रणामत्तैयुम् उऩ्ऩै विट्टु वेऱॊरुवरै उत्तेचित्तु ऎप्पडियुम् सिऱिदुम् सॆय्येऩ्। तऩक्के तिरुवाय् उ-९-४ ऎऩक्के इदु ऎऩ्ऱु पासुर आरम्बम्, उऩक्केनाऩ् आट् चॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु उऩक्कागवे आम्बडि ऎऩ्ऩै नी कॊळ्वदॆऩ्बदे नाऩ् वेण्डुवदागुम्। इप्रमाणङ्गळाल् ऒरु पलऩैयुम् उत्तेसिक्का मल् स्वयम्ब्रयो जनमागच् चॆय्वदु स्पष्टम्। इच् चास्त्रिय सॆयल् कळाल् भगवत्प्रीनियागिऱ इष्टप्राप्ति पोल् अनिष्ट निवृत्ति यॆऩ्गिऱ पलऩुम् उण्डॆऩ्गिऱार्- ‘इप्पडि इत्यादियाल्, अनिष्टङ् गळावऩ - अन्याबिगमनादिगळ् ऎऩ्ऱु मेले व्यक्तम्, भगवदगम नादिगळिल् ऎऩ्ऱ पद्धतिऱ्‌कु इऴिन्दाल् ऎऩ्ऱदिल् अन्वयम्, लौगा ७८ ळणत्तुडऩ् (२४) करिगाल्गळुक्कागवादल्, AFळिल्लादारैप्पोले रū(- त्तुक्कागवा तल्, aईरल्लादारैप्पोले किळमागवादलऩ्ऱिक्के मुत्तरैप् पोले कागत्तै नडत्तवेणुमॆऩ्गिऱ रुचियाले ऩळवुम् ऒरळळमाग इऴिन्दाल् इव् अराळिगळ्, राळमुम् अराजीऎऩिलयुम् एररळमुम् अरएाङ्गळुम् युमागिऱ तङ्गळ् पुगामैक्कुक् कडगमायिरुक्कुम्। जयरिरागम् आगादॆऩ्ऩुमिडत्तै, ‘इऩिप्पोय् ऒरुवऩ् तऩक्कुप् पणिन्दु कडैत्तलै निऱ्‌कै निऩ् सायै यऴिवु कण्डाय्" ऎऩ्ऱु पॆरिया ऴ्वार् अरुळिच्चॆय्दार्। अन्यार्थ प्रवृत्ति आगादॆऩ्ऩुमिडत्तैयुम् वदिल्लै’ ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दार्। कूऱैसोऱिवै वेण्डु अऩागरम् आगादॆऩ्ऩुमिडत्तै ‘उऩ्ऩित्तु मऱ्‌ऱॊरु तॆय्वम् ताऴाळवऩैयल्लाल्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘तेवऩॆम्बॆरुमाऩुक्कल्लाल् पूवुम् पूसऩैयुन् दगुमे’ ऎऩ्ऱुम्, ‘ईऩ्ऱोळिरुक्क मणै नीराट्टि’ ऎऩ्ऱुम्, यदिगर्-सार्वागमदत्तिऩर्, शास्त्रीयगार्यङ्गळै क्यादिलाब पूजैगळुक्कुच् चॆय्गिऱ राजसर्गळ् ऐहिगबलऩै युत्तेसिप्पदाल् सार्वागसमरावर्। इदु सास्त त्तिल् कूऱाद पलऩ्, प्रयोजनान्दरम्-शास्त्रत्तिल् सॊऩ्ऩ पसु पुत्रस्वर्गादि, पूर्णोबायरल्लादार् अन्तिम कालंवरै उपाया नुष्टानम् सॆय्यवेण्डियिरुक्कुम् पक्तियोग निष्टर्। अन्याबिग मनम् - देवतान्दरमनुष्य प्रबुसेवनादिगळ्। यजनम्-पूजै; अन्य सप्तङ्गळ् - अन्यस्तुदि सङ्गीर्त्तनादिगळ्। कडगम् ऎऩ्बदऱ्‌कु कवसम्। प्रागारम्, काप्पदऱ्‌काऩ सैन्यम् ऎऩ्ऱ पॊरुळ्गळाम्, पञ्जकालत्तिल् सॊऩ्ऩ ऐन्दुम्, वेऱॊऩ्ऱुम् पुगामैक्कुक् कारणमाय् कोट्टैयायि रुक्कुमॆऩ्ऱबडि, अन्याबिगमनादिगळ् अनिष्ट मॆऩ्बदऱ्‌कुप् पासुरङ् गळै युदाहरिक्किऱार् इऩि इदि, पॆरिया। तिरु। ५-३-३, उऩक्कुक् कैङ्कर्यम् सॆय्य इऴिन्द पिऱगु इदऩिऩ्ऱु विलगि वेऱॊरुवऩुक्कु वणङ्गि अव ऩिल्लत्तिल् उट्पुग इडमिरामल् कडैवासलिल् निऩ्ऱिरुक्कै उऩ्ऩुडैय पॆरुमैक्कु अऴिवु सॆय्वदागुम्, राजमहिषि पिच्चै यॆडुप्पदऱ्‌कु समा नमाम्। उऩक्कु ऎऩ्ऱु पासुरारम् पम्, कूऱै इदि-पॆरिया। तिरु ५-१-४ नॆडुमैयाल् ऎऩ्ऱु पासुरारम्बम्। कूऱैसोऱु वस्त्रमुम् अऩ्ऩ मुम् नाऩ् अपेक्षिप्पदिल्लै। उऩ्ऩित्तू तिरुवाय् ४।५।१० उऩ्ऩित्तु आस्त्तै वैत्तु ऎम्बॆरुमाऩै विड वेऱु तॆय्वत्तैत् तॊऴमाट् टाळ्। तेवऩ् इदि। तिरुवाय् २-२-४, तेवुम् ऎऩ्ऱु पासुर आरम्बम्, जगत्व्यापारलीलऩाऩ सर्वेच्वरऩ् तविर वेऱॊरुवरुक्कुप् पूवुम् पूसैयुम् तगा, ईऩ्ऱोळ् इदि। तिरुवासिरियम् ६, ओ। ओ ऎऩ्ऱु पासु रारम्बम्; पॆऱ्‌ऱ तायिरुक्क, अवळै विट्टु मणैनीराट्टि-मरप्पाच्चिक्कु स्ना नम् सॆय्वित्तु इदु तगादॆऩ्ऱबडि; पॆऱ्‌ऱ ताय् आरात्यैया श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (aruraa) २० ९२९ मऱ्‌ऱु इङ्गोर् पुदुत् तॆय्वम् कॊण्डाडुन् दॊण्डीर् पॆऱ्‌ऱ तायि रुक्क मणै वॆन्नीराट्टुदिरो माट्टाद तगवऱ्‌ऱीरे’ ऎऩ्ऱु मिऩ्ऩिच् कळाले अरुळिच्चॆय्दार्गळ्। ईळिल्गात्तिलुम्) ‘विष्णुं ब्रह्मण्यदेवेशं सर्वलोकनमस्कृतम् । त्रैलोक्य स्थितिसंहारसृष्टिहेतुं निरीश्वरम् ॥ आधातारं विधातारं सन्धातारं जगद्गुरुम् । विहाय स भजत्वन्यं विसस्तन्य करोति यः ॥’ ‘विष्णुधर्मपरो न स्यात् विष्णुधर्मपराङ्मुखः । कुधर्मवृत्तशीलस्स्यात् विसस्तैन्यं करोति यः ॥ यिरुक्क अवळै विट्टु अवळैप्पोल् ऒरु मरप्पाच्चि सॆय्दु अदऱ्‌कु आरादनम् तगुमो; तगादॆऩ्ऱबडि, अल्लदु ईर € ऎऩ्गिऱ सास्त् रत्तै मीऱि अवळारादनत्तै प्रदा नमाक्कामल् मरम्मुदलाऩवऱ्‌ऱालाऩ ऎम्बॆरुमाऩ् मुदलाऩ अर्च्चामूर्त्तिगळैये प्रधानमाग आरादिप्पदुम् तगादॆऩ्ऩलाम्, मऱ्‌ऱु इदि। पेयिरुक्कुमॆऩ्ऱु पासुरारम्बम्, पॆरिय तिरु। ६।६, प्रळयक्कडल् वॆळ्ळम् पेय्बोलॆङ्गुम् परविय कालत्तिल् तायाय् ‘उङ्गळैत् तिरुवयिऱ्‌ऱिल् वैत्तुक् काक्कुम् तॆय्वमिरुक्क इङ्गु सृष्टि यिले पुदिदु पुदिदाग वुण्डागुमदैत् तॆय्वमागक् कॊण्डाडुगिऩ्ऱ वर्गळे! भगवत् कैङ्कर्यम् सॆय्यमाट्टादवराय् भगवत् कृपैयै यिऴन्दवर्गळे! पॆऱ्‌ऱ तायैविट्टु मरप्पाच्चिक्कु वॆन्नीराल् अबि षेगम् सॆय्गिऱीर्गळो ऎऩ्ऱबडि, सप्तरिषि संवरदम् इतिहास समुच्चयत्तिल्, ऒरु क्षामगालत्तिल् पुष्कर तीर्त्तत्तिलिरुक्कुम् तामरैक् किऴङ्गुगळैये इवर्गळ् आहारमागक् कॊण्डिरुन्द पोदु ऒरुनाळ् इन्द्रऩ् इवर्गळुडैय निलैयैप् परीक्षिप्पदऱ्‌काग ब्राह्मण वेष माय् वन्दु आहारम् वेण्ड, अप्पोदु अन्द अन्दणऩै अङ्गेये यिरुक्कच् चॆय्दु रिषिगळ् आराद नत्तिऱ्‌कु मुऩ् मात्याऩ्ऩिग स्नानत्तिऱ्‌ कागत् तीर्त्तम् सॆऩ्ऱऩर्। वन्दु तिरुवारादनम् तॊडङ्गि निवचेतन कालत्तिल् ताङ्गळ् सेमित्तु वैत्तिरुन्द तामरैक्किऴङ्गुगळ् कळवु पोऩदैक् कण्डु ऒरुवर्मेल् ऒरुवर् सन्देहप्पट्टबोदु ऎल्लोरुम् इल्लैयॆऩ्ऱु तमदु वीरवैष्णवत्वम्दॆळिवाम्बडि सबदम् सॆय्दार्गळ्। अदिऱ्‌ सेर्न्दवै fईरम् इत्यादि च्लोकङ्गळ्। इदऩिऩ्ऱु विष्णु पक्तियिल्लादार्क्कुच् चोरादिगळुक्कुप् पोले महाबरादम् तॆरिगिऱदु। इवऱ्‌ऱिऩ् पॊरुळावदु - वेदब्राह्मण हितमाय्, तैवप्रकृति कळुक्कु ईच्वरऩाय् सर्वलोकत्तालुम् नमस्करिक्कप्पट्टु मूवुलगिऱ्‌के सृष्टि स्तिदि सम्हार कारणमाय्, तऩक्कु ईच्वरऩिल्लादवऩाय् ऎल्लाम् तरिप्पवऩाय् विधिक्किऩ्ऱवऩाय् पलऩळिप्पवऩाय् जगत्तुक्कु अज्ञानम् पोक्कुगिऩ्ऱवऩुमाऩ विष्णुवै विट्टु वेऱॊरु तॆय्वत्तै अडैयुम् दोषत्तै इत् तामरैक् किऴङ्गैत् तिरुडियवऩ् पॆऱुवाऩाग - मऱ्‌ऱॊरु च्लोकम् - इक्किऴङ्गैत् तिरुडिऩवऩ् वैष्णव धर्मङ्गळिले पऱ्‌ऱऱ्‌ऱ वऩाय्- वॆऱुप्पुऱ्‌ऱवऩाय् आबासमाऩ धर्ममुम् आचारमुम् कुणमुमुडै। यऩावाऩ् ऎऩ्ऱदु। इवै पोऩ्ऱ वाक्यङ्गळ् आऴ्वार्गळरुळिच्चॆय् C-९२ ७३० ऎऩ्ऱुम् (म्?) सॊल्लप्पट्टदु। णत्तुडऩ् २४ अबरम् आगादॆऩ्ऩुमिडत्तै ‘वाय् अवऩै यल्लदु वाऴ्त्तादु’, ‘सॊऩ्ऩाल् विरोदम्’ ररिबुगळिले अरुळिच्चॆय्दार्गळ्। अरिऎगाम् आगादॆऩ्ऩुमिडत्तै, ‘सिन्दै मऱ्‌ऱॊऩ्ऱिऩ् तिऱत्त तल्लात् तऩ्मै तेवबिराऩऱियुम्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘वरुदेवर् मऱ्‌ऱुळरॆऩ्ऱु ऎऩ् मऩत्तु इऱैयुङ् गरुदेऩ्’ ऎऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्दार्। इस्रिक्काङ्गळिल् अरिदार्क्कुम् इक् कालङ्गळ् ऎल्लावऱ्‌ऱि लुम् तङ्गळुक्कुमाऩ नित्य - नैमित्तिगङ्गळालुम् सङ्गीर्त्तनादि कळालुम् सऩ पAारुक्कुप् राय् ऎरिवुगाम् वल्ल तेवै सॆय्दुम् इक् कैङ्कर्यम् इऴवादॊऴियलाम्। इव्वर्त्तत्तै आराधनानां सर्वेषां विष्णोराराधनं परम् । तस्मात् परतरं प्रोक्तं तदीयाराधनं परम् ॥ तवैगळुक्कु प्रमाणङ्गळ्। वाय् इदि मुदि। ११। ऎऩदु वाय् ऎम्बॆरु माऩैत् तविर वेऱॊरुवऩैक् कीर्त्तनम् सॆय्यादु; पूदऩैयिऩ् विषत्तै युण्ड पॆरुमाऩ् विषयमे यागुम्। सॊऩ्ऩाल् - तिरुवाय्मॊऴि ३।९।१, नाऩ् सॊल्लुवदु उङ्गळुक्कु विरोदमागुम्; वण्डुगळुम् पाडुम् तिरुवेङ्गडत्तिल् आऩैबोल् विळङ्गुम् ऎम्बॆरुमाऩिरुक्क ऎऩदु इऩ् कवियै (पूऩैबोऩ्ऱ) वेऱॊरुवऩ् विषयमाग याऩ् सॆय्येऩॆऩ्ऱार्। ऐन्दावदु विषयम् योगमागुम्। अदु विषयम् कुऱिक्किऱार् अन्य सिन्दनमिदि। सिन्दै इदि। सिन्दै इदि। तिरुवाय्मॊऴि ६-१०-१०। तिरुवाय्मॊऴि ६-१०-१०। तिरुवाऱऩ्विळै यिल् नित्यवासम् सॆय्युम् ऎम्बॆरुमाऩाऩ तीर्त्तऩुक्के यागुम् ऎऩ् सिन्दै वेऱॊरुवऩ् विषयत्तिल् सम्बन्दप्पट्टदागादॆऩ्गिऱ स्व पावत्तै तेवदेवऩ् अऱिवाऩ्। वरुदेवर् इदि पॆरियदिरु ८।१० २। कण्णबुरत्तम्माऩे! प्रळयत्तिल् ऎल्लाम् तऩक्कुळ्ळडक्किय उऩ्ऩै विट्टु सृष्टिगालत्तिल्मट्टुम् वन्दु पोगुम् तेवर्गळ् सिन्दिक्कक् कूडियवरल्लर्। नाऩ् ऒरु क्षणमुम् वेऱु करुदमाट्टेऩ् इप्पडिप् पञ्जकाल कार्यमुम् नारायणत्या नमागवे अवऩ् कैङ् गर्यमायिरुक्कुमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। त्या नबरीवाहमाऩ आरादनादि कैङ् गर्यम् सॆय्गिऩ्ऱवर्गळुक्कु अन्यगार्यङ्गळ् पुग अवगासमिल्लैयाऩालुम् आरादनादिगळिल् अदिगारमिल्लाद, उबनयऩम् पञ्जसंस्कारमॆल्लाम् पॆऱादवराऩ। पालऩ्, वृत्तऩ्, आशौचमुळ्ळवऩ्, स्त्रि ऎऩ्ऱाऱ्‌ पोऩ्ऱवर्गळुक्कु अळिक्कामिरादागैयाल् अन्यगायम् पुगुमेयॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इस्समारादनेदि, नित्य नैमित्तिगङ्गळॆऩ्ऱदु ऎगव्यतिरिक्त विषयम्। परमबागवदरिडम् अन्वडमुमाम्। अवर्गार्यत्तिल् ऎल्लाक्कालमुम् अन्वयिक्कलामागैयाल् वेऱॊऩ्ऱुक्कु [मिरा तॆऩ्ऱबडि। वल्ल तेवै - मुडिन्द सेवै - कैङ्कर्यम् भागवदरै भगवत् पक्तरॆऩ्गिऱ कारणत्तिऩाल् आरादिक्किऱबडियाल् अवरिडत्तिल् भगवाऩुक्कु अदिगप्रीतियादलाल् भगवत् कैङ्कर्यमुमागिऱदु “श्रीमऱ्‌रहस्यत्रयसारम् ( २४ ७३१ ऎऩ्ऱुम्, ‘कुऩ्ऱमॆडुत्त पिराऩडियारॊडुमॊऩ्ऱि निऩ्ऱ सडगोबऩुरै सॆयल्’ ऎऩ्ऱुम्, ‘एत्तियिरुप्पारै वॆल्लुमे मऱ्‌ऱु अवरैच् चात्तियिरुप् पार् तवम्’ ऎऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्दार्गळ्। इक् कैङ्कर्यङ्गळै अऩुष् इदु कण्डुगप्पार्क्कुम्, ऎासऩबुरम् पण्ण ऎरिवुदाऩाऩ ऩाऩुक्कुम् मुक्तरुक्कुम्बोले, रम् एकाम् टित्तु उगप्पार्क्कुम् ‘धर्मः श्रुतो वा दृष्टो वा स्मृतो वा कथितोऽपि वा । अनुमोदितो वा राजेन्द्र पुनाति पुरुषं सदा ॥’ पात्मोत्तरम्-२९-८१, मुऩ्ऩमे विवरिक्कप्पट्टदु कुऩ्ऱमिदि। तिरु वाय्मॊऴि-७-४-११। कोवर्त्तनमॆऩ्गिऱ मलैयै यॆडुत्तु महोब कारगऩाऩ कण्णऩिऩ् तासर्गळुडऩ् सेर्न्दु निऩ्ऱ आऴ्वारिऩ् वासिग कैङ्कर्यमॆऩ्ऱु पॊरुळ् - इङ्गे ऒऩ्ऱि निऩ्ऱ ऎऩ्ऱ सॊल्लाल् कोवर्त्तन मलैयिऩ् उत्तारणत्तैयुम्, अङ्गिरुन्द इडैयार्गळैयुम् मऩत्तिल् ईण्डु अवरोडु तामुम् सेर्न्दिरुप्पदाग आऴ्न्दार् ऎऩ्बदु अऱिविक्कप्पडुम्। इत्तुडऩ् पिराऩोडु ऒऩ्ऱि निऩ्ऱ,ऎऩ्ऱदाल् भागवद प्रावण्यम् आऴ्वारुक्कुत् तॆरिगिऱदु,एत्ति,नाऩ्मुगऩ् तिरु = १८। माऱाय ऎऩ्ऱु पाट्टारम्बम्। विरोदियाऩ हिरण्यऩैप् पिळन्द मिडुक्कुडैय नरसिङ्गऩै हिरण्यादिगळैप् पोलागामल्, मऱ्‌ऱु - अव्वाऱिऩ्ऱि वेऱागि स्तोत्रम् सॆय्गिऩ्ऱ भगवत् क्तरै, अवर्गळै याच्रयित्तिरुक्किऩ्ऱ वराऩ भागवद पक्तर्गळुडैय भागवद कैङ्कर्यमागिय तवमाऩदु वॆल्लुम्: भागवदबक्तर् सिऱन्दवरॆऩ्ऱबडि। अदऱ्‌कु इप्पडि अन्यगार्यत्तिऱ्‌कु अवगासमिरामऱ्‌पोऩालुम् भगवत्कैङ् गर्यत्तिल् अदिगारमिल्लामल् भागवदकैङ्कर्यम् सॆय्गिऱवर्गळुक्कु भगवत्कैङ्कर्यम् सॆय्गिऱवर्गळुक्कुळ्ळ आनन्दमिरादे ; माऱाग नमक्कु भगवत्कैङ्कर्यम् सॆय्य वाय्क्कविल्लै यॆऩ्ऱु वरुत्त न्दाऩे उण्डागुमॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इक्कैङ्कर्यङ्गळै इदि। विवेकियाय्क् कैङ्कर्यम् सॆय्गिऩ्ऱवर्गळ् तमक्कॊरु पलऩै निऩैक् कामल् भगवाऩुक्कागवे सॆय्वर्; अदऩाल् अन्दक् कैङ्कर्यत्तैप् पिऱर् सॆय्दालुम् अदऩाल् भगवाऩुक्कु उगप्पैक् कण्डु इष्टचित्ति वन्द पडियाल् सॆय्दवरैप्पोल् उगन्देयिरुप्पर्। इदऱ्‌कु त्रुष्टान्दम् - ईच्वरऩ् जगत्व्यापारमाऩ सृष्ट्यादिगळैप् पण्णुगिऱाऩ्; मुक्तर् कळ् अवऱ्‌ऱैच् चॆय्य अदिगारिगळल्लर्। अवऩ् इच्चिप्पदैये इवर्गळ् इच्चिप्पदाल् अवर्गळुक्कुम् अन्द व्यापारत्ताल् ईच्वरऩुक्कुप् पोल् सन्दोषमुण्डागिऱदु; ताम् सॆय्दालुम् ईच्वरऩुडैय उगप्पुक् कागवे सॆय्यवेण्डुम्। आग अव् वुगप्पाल् सॆय्बवरुक्कुप् पोल् काण्बवरुक्कुम् ऒरे आनन्दम्, इदु वरक्कूडुमॆऩ्बदऱ्‌कु इव्वुलगि लेये प्रमाणचित्तमाऩ पावनत्वत्तै त्रुष्टान्दमाक्कुगिऱार् एर् इदि। आच्वमेदम् ९६-५१। पावन्दवमावदु परिशुद्धियैयुण्डुबण् ऩुगै। धर्ममाऩदु ऒरुवराल् अनुष्टिक्कप्पडक् केट्टालुम् कण्डालुम् ७३२ GRASSLOT (२४) ऎऩ्गिऱ म्बोले मुम् एकरूपमागक् कुऱैयिल्लै। अप्पडिये-ऎÉdesai pAt = किग’ ऎऩ्ऱु महाबारदत्तिलुम्, ‘अष्टाक्षरजपः स्त्रीणां प्रकृत्यैव विधीयते । न स्वरः प्रणवोऽङ्गानि नाप्यन्यविधयस्तथा । स्त्रीणां तु शूद्रजातीनां मन्त्रमात्रोनिरिष्यते ॥ निऩैत्तालुम् सॊऩ्ऩालुम् कॊण्डाडिऩालुम् पुरुषऩै ऎप्पोदुम् टरिशुद्धमाक्कुगिऱदु। सॆय्बवऩुक्कु धर्मत्तिऩाल् वरुम् शुद्धि केट्पवर् काण्बवरॆल्लोरुक्कुम् वरुवदै इसैगिऱबोदु, अनुबवत्तिऱ्‌कुम् ऒत्तिरुक्कुम् एकरूपबोगत्तै यिसैयलामॆऩ्ऱबडि। इप्पडि कैङ्कर्यम् इडैविडामल् नेर्वदाल् अन्याबिगम नादि कळुक्कु इडमिल्लै यॆऩ्ऱ अंसमिरुन्दालुम् ध्यान परीवाहमागक् कैङ्कर्यम् सॆय्गिऩ्ऱवर्गळुक्कुप् पोल् इवर्गळुक्कु त्या न सम्बन्द मिल्लैये यॆऩऩिल् - आऩालुम् ‘साबदु इवर्गळैयुम् कॊळ्ळुम्। पक्ति योगम् मट्टुम् ध्यान पदार्त्तमागिल् अदु सिलरुक्के कूडुमागैयाल् वाक्यम् सिलर् विषयत्तिले यागुम्। पॊदुवाग ध्यानत् तैक् कॊण्डाल् प्रपन्नबरमैगान्दिगळुक्कुमागुम्। त्या नमॆऩ्बदु योग विशेषत्तिऩाल् इडैविडामल् निऩैत्तु वरुवदॆऩ्ऩामल्, पॊदु वाग ऒरु वस्तुवै निऩैत्त वण्णमिरुप्पदॆऩ्ऱाल्, आसन विशेषत्तिलु ट्कार्न्दु प्रयासै मूलम् पॆऱप्पडुम् ध्यानम्बोलऩ्ऱि क सऩ् ळ् काणिक्कु कगु ऎऩ्ऱाऱ्‌ पोल सादारणमाऩ तॊडर्न्द निऩैवु मट्टुमावदाल् अदु पक्त प्रपन्न-त्रैवर्णिग अत्रैवर्णिक्-स्त्री सूत्रादि सर्वसादारणमागलामॆण्गिऱार् अप्पडिये इदि। इदऱ्‌कु सरित्यादियिल् अन्वयम्। इन्द अनुस्मरण रसत्तिऩ् पॆरुमैक्कुच् चिल अंसम् सऴिन्द अष्टाक्षरत्तै त्रुष्टान्दमाक्कुगिऱार् सरिऩ्। अडियुम् मुऩैयुम् कऴिन्द अष्टाक्षरम्बोल् योगाङ्गळाऩ पूर्वळमुम् तरियुमिल्लाद अनुस्मरणमुम्, करुम्बिऩ् मत्यबागम् पोल् सारमागुमॆऩ्ऱबडि, आगिऱाप्पोले ऎऩ्ऱवरैयिल् इन्द त्या नांस त्तिऱ्‌कुत् तिरुमन्त्रम् त्रुष्टान्दमागक् कूऱप्पडुम्। सिल अंसम् कऴिन् दालुम् अष्टाक्षरम् पलऩळिक्कु मॆऩ्बदऱ्‌कु प्रमाणङ्गळुम् अदिल् स्त्री सूत्र विषयत्तिलुळ्ळ वासियुम् तॆरिविक्कप्पडुगिऱदु मेले। ऎऩई - आसैयिऩाले सूत्रऩाऩवऩ् ऎऩ्ऩुडैय पॆयर्गळै प्रणवत् तोडुगूड कीर्त्तनम् सॆय्यलागादॆऩ्ऱदु महाबारदम् आच्वमेदम् ११८।१६। इदऩाल् अष्टाक्षरत्तिलुळ्ळ प्रणवम् सूत्रऩुक्कु निषित्त मागिऱदु। आऩालुम् अष्टाक्षर जपम् उण्डॆऩ्बदऱ्‌कु नारदीयगल्प्पम् प्रमाणम्। अङ्गुच् चॊऩ्ऩदावदु अष्टाक्षर जपम् स्त्रीगळुक्कु इज- प्रणवमिल्लामल् विधिक्कप्पडुगिऱदु। ट्रकृति यॆऩ्बदाल् व्यापक मन्त्रादिगळिल् पॊदुवायुळ्ळ प्रणवम् नीङ्गलाऩ अंसम् करुदप्पॆऱुम्; अल्लदु ऎऩ ऎदरिरवु ऎऩ्ऱविडत्तिऱ्‌ पोल् प्रणवत्तुक्कु मूलमाऩ श्रीमस्वरम् (काऩावुवु) २४। ऎऩ्ऱु रिक्कळिलुम्, ७३३ sqr: ga’ ऎऩ्ऱु श्रीवराहबुराणत्तिलुम्, ‘वायिऩाल् नमो नारणावॆऩ्ऱु मत्तगत्तिडैक् कैगळैक् कूप्पि’ ऎऩ्ऱुम्, ‘नामञ् जॊल्लिल् नमो नारायणमे’ ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱबडिये तिरुमन्त्रमागिऱ ऎट्टुक्कण्णाऩ करुम्बिले वेर्प् पऱ्‌ऱुम् तलैयाडैयुम् कऴिन्दाल् नडुवुळ्ळ अंसम् ऎप् पोले - रारिरॆल्लार्क्कुम् सर्वगालत्तिलुम् पात्तुक्कुम् विरोदमिल्लै। ाऩरमागिलिऱे सिलर्क्कु विरोद मुळ्ळदु। मऩम् चित्तमाऩवळविलुम् ‘साा ऎग’ ऎऩ्ऱु ऩ् अरुळिच्चॆय्दाऩिऱे। आगैयाल् ऎणै: ते’ ऎऩ्ऱदुवुम् एरिऎनरम् सिलर्क्कु उपायमा अगारत्तैक् कॊळ्ळलाम्, अगारत्तोडु सेर्वदे विधिक्कप्पडुगिऱदु आग मूलमन्त्रादिगारत्तिलॆडुत्त सऩ्ऩ- ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तैक् कॊळ्ग। अवर्गळ् पण्णुम् जपत्तिल् उदात्तादि स्वरम्, प्रणवम्, अङ्गन्यासादिगळ्। मन्त्रचित्तिक्काऩ विधिगळ् ऒऩ्ऱुमिल्लै: त्रैवर्णिग स्त्रीगळुक्कुम् सूत्र जातीयरुक्कुम् मन्त्रत्तिल् ऎट्टक्षरङ्गळ् मट्टुमे शास्त्रङ्गळिसैन्दऩ। सिवबाग ऩुक्कु (नायिऩ् मांसमुण्णुम् जादिक्कु), मुदलॆऴुत्तुम् कडैयिलुळ्ळ आय ऎऩ्गिऱ भागमुमिल्लै यॆऩ्बदऱ्‌कु वराहबुराणम्, कैसिगम्, १३९- ५३ च्लोकत्तैयुम् काट्टुगिऱार्। च्वबाग जादियाऩ नम्बाडुवाऩ्। ताऩ् सॊल्लक्कूडिय ईसि ऎऩ्ऱदै जपित्तवऩाय् तिरुम्बि वन्दाऩॆऩ्ऱबडि, वायिऩाल् इदि। पॆरिया - तिरु ४-५-२। सीयिऩाल् ऎऩ्ऱु पाट्टारम्बम्। नमो नारायणा ऎऩ्ऱु वायिऩाल् सॊल्लि मत्तगत्तु इडै = मस्तगमत्यत्तिल् - तलैयिल् अञ्जलि सॆय्दु मरण मडैन्दाल्, परमबदमऴैत्तुच् चॆऩ्ऱवर् इक्कीऴ्दिक्कुक्कुप् पिऱगु वरवॊडडार्। वेऱॊरुवरै ईडु वैत्तालुमिसैयारॆऩ्ऱदु। नाममिदि। पॆरिय तिरु ६।१०।१ किडन्दनम्बि यॆऩ्ऱाऱ्‌ पोऩ्ऱ ऎम्बॆरु माऩिऩ् नामङ्गळ् सॊल्ल वेण्डु मॆऩ्ऱाल् अवऱ्‌ऱिल् सिऱन्द मन्त्रम् नमो नारायणमे यॆऩ्ऱबडि, ऎट्टुक् कण्णाऩ करुम्बु = कणुक्कळॆट् टैक्कॊण्ड करुम्बु। वेर्बऱ्‌ऱु = अडिप्भागम्। तलैयाडै = मुऩैयुम् इलैगळुम्। सिलर्क्कु = सक्ताबिज्ञत्रैवर्णिगरल्लादार्क्कु, सरण्यऩ रुळिच्चॆय्दाऩ् =ारत्तिल् पाष्यगारर् सॆय्द प्रार्त्तऩैक्कु उत्तरम् कूऱुम् सरण्यऩ् वार्त्तैयिल् अडङ्गियदु इव् वाक्यम् इव्वळवु विस्तरत्ताल् सॊऩ्ऩदॆऩ्ऩ वॆऩिल्-सु इत्यादि स्तलत्तिल् सॊऩ्ऩ ध्यानमाऩदु सिलर्क्कुमट्टुमाऩ पक्तियो कमऩ्ऱु, इदु सर्वसादारणमाऩ उपदेशमाऩदाल् ऎवरुक्कु ऎव्वाऱाग त्या नम् वरक्कूडुमो अव्वाऱाऩदैक् कॊळ्ळवेण्डु मॆऩ्बदे ऎऩ्गिऱार् आगैयाल् इदि। कीऴॆडुत्त ऩऩमॆऩ्गिऱ वाक्यत्तुक्कु निर् ७३४ कऩत्तुडऩ् (२४) कवुम् सिलर्क्कुप् रुमागवुम् कॊळ्ळुगैयाल् इदु सॆररिसक्कु fक्कमऩ्ऱु इप् प्रपत्ति अङ्गमाऩ वेषत्तै ऎऩवुगळिले त्तरुळिऩार्; रमाऩ वेषत्तै कत्यत्तिले अरुळिच्चॆय्दार्। तळर्गगर्गळ दन्यन्न विथते’, ‘न कर्मणां क्षयो भूप जन्मनामयुतैरपि । ऋते योगात् कर्मकक्षं योगाग्निः क्षपयेत् परम् ॥’ कळुम् ऎarafaकत्ताले अळिवुगच्ऩियुङ्गळागक् इप्पडिऎऩऎळिऩमाग मऱ्‌ऱुम् पिऱक्कुम् कलक्कङ्गळुक्कुप् परिहारम् निक्षेपरक्षैयिल् कण्डुगॊळ्वदु इस्ऩॆरदम् इङ्गु ऎरिसमाऩ कट्टळैप्पिले रहस्यत्रयत्तिल् ऎवऩईम् अरसुरम् ‘‘वरिक्किऩ्ऱऩऩ् परऩ् यावरै” ऎऩ्ऱु मऱैयदऩिल् विरिक्किऩ्ऱदुङ् गुऱियॊऩ्ऱाल् विऩैयरैयादलि ऩाम् ई कडवऩ। ७९-

वाहम् ऒर् ऎइत्यादियाल्। ई करिऩग विष्णु त, १०२-४। - अरसऩे! ऎ पल पदिऩायिरम् जन्मङ्गळाऩालुम् योगात् ऋते। योगमॆऩ्गिऱ उपायमिरामल् :- सञ्जिद सर्वकर्मनिवृत्ति याऩदु ई - इल्लै; ऎारिसु: qर् = योगमागिऱ नॆरुप्पॊऩ्ऱे सर्ग सञ्जिदकर्मङ्गळागिऱ उलर्न्द पुऱ्‌कट्टै। अङ्ग अऴिक्कवल्लदु। अदि कार्यन्दरेदि पक्तियोगादिगारि यॆऩ्ऱट्टि प्रपत्तियदिगारियुम् योगस्त्तानत्तिले भगवाऩै निऱुत्तुगिऱबडियाल् तत्स्ता नाबन्नऩ् मूलमाऩ संसार निवृत्तियुम् तन्मूलमॆऩ्ऱे सॊल्ललाम्। अव्वळवु सोदिक्कामऱ्‌ पोऩालुम् विरोदमिल्लै यॆऩ्ऱबडि। इव् वदिगारत्तिल् प्रपत्तियिल् अदिगारम्, स्वरूपम्, अङ्गङ्गळ् ऎऩ्ऱ विषयङ्गळ्मट्टुम् विसारिक्कप्पट्टऩ। निक्षेपरक्षैयिल् स्वरूपम्, लक्ष णम्, अनुष्टानम्, शास्त्रविधि इवैगळ् काणामैयालुम्, पक्ति तविर वेऱु उपायत्तै निषेदित्तिरुप्पदालुम्, पक्तियुम् प्रपत्तियुमॊऩ्ऱे यागैयालुम्, प्रपत्ति सॆय्यक् कूडियदऩ्ऱागैयालुम्, प्रसिद्धियिरा मैयालुम्, पक्ति यिरामल् मोक्षमॆऩ्बदु सम्ब्रदायविरुत्तमागैया लुम् प्रपत्ति यॆऩ्गिऱ उपायम् सॊल्ल वागादॆऩ्ऱु पूर्वबक्षम् सॆय्दु विरिवाग उत्तरम् अरुळिच्चॆय्दिरुक्किऱार्। वेण्डुमागिल्, अङ्गे काणलामॆऩ्गिऱार् इप्पडि इदि। ऎङ्समाऩ कट्टळैयिल्।- कीऴे विसारित्तु निर्णयिक्कप् पट्ट रीदियिल्

विधिक्कप्पट्ट उपायङ्गळै यॆल्लाम् वेत्तदिलेये कऴित्तिरुप् पदाल् सात्योबाय विषयमाऩ स्मृतिबुराणबाञ्जरात्रादिगळ् विच्व सिक्कत् तक्कवै यल्ल ऎऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरित्तुक्कॊण्डु सङ्ग्रहप् पासुरम् अरुळुगिऱार्। वरिक्किऩ्ऱऩऩ् इदि। ‘एबुरवु एऴुच्-रा इप्परऩ् यावरै तार्-तऩ्ऩिडम् वरुम्बडित् ताऩे वरिक्किऱाऩो। ऎऩ्ऱु कूऱि, मऱै अदऩिल् =उपनिषत्तिलेये विरिक्किऩ्ऱदुम् च्रवण मनन त्या नङ्गळाऩ उपायङ्गळैक् कऴित्तु चित्तमाऩ अवऩे उपाय् मॆऩ्ऱऱियुम्बडि विरित्तुच् चॊऩ्ऩदुम् कुऱि ऒऩ्ऱाल् = ऒरु सात्यो

श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (arऩीऎऩ) २४ उरैक्किऩ्ऱ नऩ्ऩॆऱि योरुम् पडिगळिलोर्न्दुलरम् तरिक्किऩ्ऱ तारगऩार् तगवाऱ्‌ ऱरिक्किऩ्ऱऩमे। ७३५ (३१) पायमागिऱ उपायत्ताल् विऩैयरै आदलिल्-कर्मिगळाऩ जीवर्गळैक् कुऱित्तावदागैयाल्। (तऩिवाक्यमागप् पिरिक्कामल् विऩैयरैयादलिऩ् ऎऩ्ऱु ऒरे वाक्यमाक्कलाम्) नाम्-कर्मिगळाऩ नाम् उरैक्किऩ्ऱ= शास्त्रम् विधित्तिरुक्किऩ्ऱ नल्नॆऱि पक्ति प्रपत्ति यॆऩ्गिऱ च्रेष्ट माऩ उपायङ्गळै ऒरुम् पडिगळिल्-विसारिक्कक्कूडिय प्रकारङ्गळिल् ओऩ्ऱु विडामल् ओर्न्दु-विसारित्तु: (अनुष्टित्तु) उलगम् तरिक्किऩ्ऱ उलगङ्गळुक्कु आदारमाऩ, तारगऩार् - उत्तारगऩाऩ ऎम्बॆरुमाऩिऩ् तगवाल् तरिक्किऩ्ऱऩम् = उयिर् तरित्तवरावोम्। शास्त्रत्तिल् त्या नादिगळै युपायमाग विधित्तिरुन्दालुम् वेदमे कण्ई ई ऎ आÀ’ ऎऩ्ऱु अवऱ्‌ऱैक् कऴित्तु ऎम्बॆरुमाऩ् वरिप्पदालेये मोक्षमॆऩ्ऱु अवऩैये उपायमागच् चॊल्लियिरुक्किऱदे यॆऩ्ऱु केळ्वियाम्। इदऱ्‌कुप् टरिहारम् - इदु पोलवे सार् पासुरऩ’ ऎऩ्ऱु उपायङ्गळै निषे तित्तु कur ऎऩ्ऱु पक्तियागिऱ सात्योबायत्तै उपायमाग कीदैयिल् सॊल्लियिरु प्पदु व्पाक्याऩमाय् इव्वुबनिषत्तिऱ्‌कुम् अदे पॊरुळ् तेऱुवदाल् सात्योबायत्तै निषेत्तिक्कलागादु। ईच्वरऩ् ऒरु कुऱियुम् वेण्डा मल् ताऩे वरिक्किऱाऩागिल् ऎल्लोरैयुम् वरिक्कवेण्डुम्। विऩैयरै वरिक्कलागुमो वॆऩ्ऩिल्-ऒरुवरैयुम् वरिक्कलागादु। अदऩालिदऩ् करुत्तावदु - ऎवऩिडम् प्रीतियो अवऩैत् ताऩे वरिक्क वेण्डुम्। पक्ति क्कुक् कारणम् त्या न सरवणादिगळ् मट्टुमागा। पूर्णप्रीति यिरुक्कवेण्डु मॆऩ्ऱदाम्। आग प्रीति रूपाबन्नत्या नमे वेण्डुमॆऩ्ऱ टडि। अदे कीदैयिल् पक्तियॆऩ्ऩप्पडुम्। इप्पडि सत्तर्से पूर्वकम् च्रीबाष्यत्तिलेये निर्णयित्तिरुप्पदाल् मऱैयुम् मऱ्‌ऱ पुराणादिगळुम् ऒरुमिडऱावदाल् सात्योबायम् चित्तिक्कुम्। अदु चित्तित्तबोदु अगिञ्जनऩुक्कु अदऩ् स्त्ता नत्तिल् प्रपत्तियुम् चित्तिक्कुम्। इदिल् वरुम् आक्षेपङ्गळुक् कॆल्लाम् ऒरुम् पडिगळिल् ओर्न्दु परिहारम् काणवेणुम्। आगत् तगवु मट्टुम् कारणमागादु। सात्योबायत्तिऱ्‌कुप् पिऱगे तगवु कार्यम् सॆय्युमॆऩ्ऱ पडि। सिलर् पक्तियै निषेदित्तु प्रपत्तियै इदु विधिक्किऱ तॆऩ्ऱुम् कूऱुवर् अप्पोदुम् प्रपत्तियावदु पॆरुमाऩे ऎऩ्ऩलागादु, कुऱियॊऩ्ऱु अवच्यम् वेण्डुम्। मुमुक्षत्वमुम् आकिञ्चन्य मुम् पोदु मॆऩ्ऩिल् - अन्द मुमुक्षत्वम् तीव्रमाऩदॆऩ्ऱुम् ऎन्द समयत्तिल् मोक्षडेषैयॆऩ्ऱुम् तॆरिवदऱ्‌काग प्रार्त्त ना विशेषमुम्, स्व प्रवृत्तिनिरुत्ति निलैयाऩदॆऩ्ऱऱिय ऎणळमुम् वेण्डुम् पक्तिप्र पत्विधिगळै मऱुक्कलागादु। (३१) इव्वदिगारत्तिल् इप्पडि सादित्तसात्योबायत्तैक् कुदर्क्कङ्गळैक् ७३६ कत्तुडऩ् २४) तत्तद्वैतुकहेतुके कृतधियस्तर्केन्द्रजालक्रमे बिभ्राणाः कथकप्रधानगणने निष्ठां कनिष्ठाश्रयाम् । अध्यात्मश्रुतिसम्प्रदायकत कैरद्धा विशुद्धाशयाः सिद्धोपायवशी क्रियामिति हि नः साध्यां समध्यापयन् ॥ इति कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्दा स्वतन्वस्य श्रीमद्वेगटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रहस्यत्रय सारे साध्योपायशोधनाधिकारप्रतुर्विधः ॥ २४ श्रीमते निगमान्तमहा देशिणाय नमः कॊण्डु कऴिक्कलागादु; इदै स्त्ताबित्त मुऩ्ऩोर्गळ् श्रीविष्णुचित्त- वरदार्य-वादिहंसाम्बुवाहार्यादिगळ् महाऩ्गळ् सत्तर्क्को पन्यासत्तिले मुदऩ्मै पॆऱ्‌ऱवरादलिऩ् ऎऩ्ऱु च्लोकत्तिऩाल् अरुळि च्चॆय्गिऱार् अन्दन्द युक्तिवादिगळै -कारणमा कवुडैय ऎSIS - कुदर्क्कङ्गळागिऱ इन्द्र जालङ्गळिऩ् अडुक्किल्

सु:- इन्द्रजालमॆऩ्ऱ तॆळिवै युडैयवर्गळुम्, - वादिगळिल् मुक्यमायिरुप्पवरै ऎण्णुम् पोदु कळि पर्सुण्डु विरलागिय मुदल्विरलैच् चार्न्द rgi- निलैयै i:-परिक्किऩ्ऱवर् कळुम् - वादि च्रेष्टर्गळाग मुदऩ्मैयाग ऎण्णप्पट्टवर्गळुमॆऩ्ऱ पडि-ऩ्ऩा - जीवात्म परमात्म परमहित विषयमाऩ वेदङ्गळिऩ् (वु - परम्बरैयाग वन्द उपदेशमागिऱ काळ्:- तेत्ताङ्गॊट्टै कळाले ऎ - निच्चयमाग एक कळ:-तॆळिन्द मऩमुडैयरुमाऩ प्रामाणिगर्गळ्, - इन्द प्रकारम् ाळिगळ्- चित्तोबायमाऩ पॆरुमाऩै वसप्पडुत्तवाम् सॆयलै कार् - नमक्कु सादिक्कप्पडवेण्डि यदाग वऩ्ऱो - नऩ्गु पोदित्तार्गळ्। ईच्वरऩ् प्रसऩ्ऩा चित्तोबायमागाऩ् ; प्रसादम् पक्तियालागवेण्डुम्। पक्ति चित्तिप्पदऱ्‌कु प्रपत्ति वेण्डुम्। पक्ति यिऩ्ऱिये प्रपत्तियालुम् प्र सादम् पॆऱलाम्, ऎप्पडियुम् = ऎऩिऩ् ५३ऩारिक्क ऎऩ्ऱु पाष्यगाररुम् अरुळियदे निलैयॆऩ्ग कामल् सात्योबाय सोद नादिगारम् मुऱ्‌ऱुम्। श्रीमते निगमान्दगुरवे नम: प्रबावव्यवस्त्तादिगारम्-२५ उपायविषयमाऩ विसारम् मुडिन्ददु, उपाय प्रबाव विषयम् मेले सात्योबायत्तिऱ्‌कुळ्ळ प्रबावत्तै आरायुम् पोदु उत्कृष्ट जादि यैयुम् अदु कॊडुक्कुमॆऩ्ऱाऱ्‌पोऩ्ऱ उपाय प्रबावत्तै यदिगमाक्कु वदै विलक्कि अन्द प्रबावत्तिऱ्‌कु ऒरु वरम्बु वरैयप्पडुगिऱदु इव्वदि कारत्तिल्, मेल् अदिगारत्तिल्, ‘मेल्जादियै यळिक्कु मॆऩ्गिऱ वार्त् तैयै वेऱुविदम् निर्वहित्ताल् मऱ्‌ऱ प्रबावत्तैच् चॊल्लुम् वाक्यत्तैयुम् वेऱुविदम् निर्वहिक्कलाम्’ ऎऩ्ऱु इदऱ्‌कु शास्त्र सम्मद ट्रबावत्तैये सिलर् अऴिक्कमुयऩ्ऱदाल् अदै निवृत्तिसॆय्दु रक्षिप्प ताम्। व्यवस्त्तै सॆय्वदऱ्‌कागच् चिल वाक्यङ्गळुक्कु यदाच्रुदमाऩ श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ga) २५ ७३७