प्रपत्तियोक्यादिगारम् १०। १०००० अर्थित्वेन समर्थता त्रिकत नुस्सम्पिण्डिताऽधिक्रिया सा चाष्टाङ्गपडङ्गयोगनियतावस्था व्यवस्थापिता । श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिस्सर्वास्पदे सत्पथे ॥ अत्वारगमुमागुम्, ज्ञानयोगम् आत्मावलोकन विषयत्तिले अत् वारगमे, पक्तियाऩदु मोक्ष विषयत्तिल् अत्वारगमे। प्रपत्ति सत् वारगमुमागुम् अत्वारगमुमागुम्। इव्वळवु तॆळिन्द पिऱगुम् पक्तिक्कु सञ्जिद कर्म नासगत्वमेयुळ्ळदु प्रपत्तिक्कु इरु महिमैयुम् ऎऩ्ऱु क्कमूलमाग उपायविवेकम् सॆय्गिऱवर्गळ् प्रपत्तियिलेये यिऴिवार्ग ळॆऩ्ऱबडि। उपायविबागादिगारम् मुऱ्ऱुम्। १०१११ प्रपत्ति योक्यादिगारम् १०। अदिगारि विबागादिगारत्तिल् निवृत्ति धर्मङ्गळिल् प्रवृत्तिक्कुमदि कारिगळ् इरुवरॆऩ्ऱुगूऱि अवर्गळ नुष्टिक्कुम् उपायङ्गळिरुवगैयॆऩ्ऱु कूऱियदाल् प्रपत्ति यदिगारियुम्, कीऴदिगारत्तिल् प्रपत्तियॆऩ्गिऱ उपायमुम् चित्तित्तदु। अदै यनुष्टिक्क यार् योक्यरॆऩ्बदै इव्वदिगारत् तिल् निरूपिक्किऱार्। ऎऩ्ऩाल् ऒऩ्ऱुम् सॆय्य वियलादॆऩ् ऱिरुक्कै प्रपत्ति यागैयाल् अदु ऒरु क्रियाविशेषमिल्लैये; अदऱ्कॆऩ्ऩ अदिगारम् सॊल्लवेण्डियिरुक्किऱदु। पक्ति शास्त्रार्त्तज्ञा नसक्तिगळ् उडैयव ऩुक्कु पक्तिबोले प्रपत्ति शास्त्रार्त्त ज्ञानमुडैयवऩुक्कु प्रपत्ति याऩदु कार्यमामॆऩ्ऩिल्, सगिञ्जनऩुक्कुम् पलान्दरत्तिल् नसैयुळ्ळ वऩुक्कुम् प्रपत्तियिल्लै ऎऩ्बदॆऩ्?मेलुम् प्रपत्तियाऩदु पक्तियोग स्तानत्तिलागैयाले पक्तियैप्पोले प्रपत्तियिलुम् वेदवित्तुक् कळुक्के अदिगारमागुमॆऩ्गिऱ शङ्कैगळै परिहरिक्किऱार् इव्वदिगारत्तिल्। इव् वर्त्तत्तिऩ् सुरुक्कमागुम् मुदल् सलोकम् अळि । रिसट्तऩ पेक्षै (अदावदु मुमुक्षत्वम्) अदोडु पुरिugai-सेर्क्कप्पट्ट। ञ: मूऩ्ऱु पिरिवाऩ स्वरूपत्तैयुडैय सग-सामर्त्यमाऩदु अधिक्रिया (a) अदिगारमॆऩ्ऩप्पडुम्। ऎ - अन्द अदिक्रियैयुम् RE- ऎट्टु अंसङ्गळुळ्ळ पक्तियोगत्तिलुम् एरे आऱु अंसङ्गळैयुडैय प्र पत्तियॆऩ्गिऱ उपायत्तिलुम् ua - तऩिप्पट्टदाऩ। अण्- निलैयै युडैयदाय् रिa - अददऱ्केयाग। स्ताबिक्कप्पट्टदु। अरवु:- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎळिaza) ९। ३४१
भगवाऩुक्कु ऎसि पऩ्ऩ ऎळ् ऎऩ्ऱु वेदत्तिलो तप्पट्ट ऎर्
-
ऎल्लोरुक्कुम् अडैक्कलमायिरुक्कैयॆऩ्बदु ईरऩ् कणग ऎऩ्बदु मुदलाऩ स्मृतियिऩालुम् ऎरिar-मॆय्याक्कप् पट्टदु। pg-वेदत्तिल् विधिक्कप्पट्ट ऎag ई-सत्यम् जीव कारुण्यम् स्वधर्मानुष्टा नम् मुदलाऩ धर्मङ्गळिल् पोल ऎरिसा?- ऎल्लोरुक्कुमाऩ ऐाऩ् - सिऱन्द प्रपत्ति मार्गत्तिल् ऎर्:-अदिगारम् पॊदुवागुम्। अदिगारि विबागा तिगारत्तिलेये ऎरिऩ्ऎम् ऎऩ्गिऱ अदिगारम् सॊल्लप्पट्टदु। आगैयाल् रिच्च ऎऩ्ऱु अदै अप्रदा नमाक्कि सामर्त्यत्तै इङ्गु प्रदा नमागप् पिरित्तुक् कूऱुगिऱार्। योगमावदु उपायम्। अष्टाङ्गयोगमावदु - n- Fran - ar— मावदु
-
- रिवुगळागिऱ अंसङ्गळैयुडैय उपायम् - पक्ति, ऎोळे कैवु-पिरिaऩ् - काप्पि - - महाविश्वास - गोप्तृत्ववरण - न्यास रूपमाऩ आऱु अंसमुळ्ळ प्रपत्ति। अळिच्चत्तिऱ्कु अष्टाङ्गयोगत्तिल् नियदमाऩ अवस्तैयावदु प्रारप्त अवसानत्तिल् मोगामनै। षडङ्गयोगत्तिल् नियदमाऩदशैयावदु देहावसानत्तिऱ्कु मेऱ् पट्ट प्रारप्तत्तैयुम् पोक्कुवदिल् आसै। इत्तुडऩ् आकिञ्चन्य अनन्य गतिगत्वङ्गळुम् पक्तिक्कु वेण्डादवै प्रपत्तिक्कु वेण्डिय वैयाम्। ऎग:- ऎग ऎऩ्बदाल् ज्ञानम्, सक्ति, योक्यदैयॆऩ्ऱ मूऩ्ऱुम् क्रिहिक्कप्पडुम्। अदु सामार्त्यत्तिऩ् स्वरूपमागैयाल् तनु ऎऩप्पट्टदु।ax-शरीरम् स्वरूपम्। इङ्गे fai ag: ar ऎऩ्ऱुम् विक्र हिप्पदुण्डु। fक्कम् ऎऩ्बदऱ्कु मूऩ्ऱु ऎऩ्ऱ पॊरुळ् प्रसिद्धमे। अदुवऩ्ऱि पाणि नीयम्। ५-१-५६, ५७-५८ : इत्यादि सूत्रप्पडि मूऩ्ऱु अंसत्तैयुडैयदु त्रिगसप्तार्त्तमाय् faका ag: ज: ६r ऎऩ्ऱुम् विक्रहिप्पदाम्। पक्तियोगादिगारिक्कु अन्द योगविषयमाऩ ज्ञा नसक्त् यादिगळ् पोल् प्रबत्यदिगारिक्कु प्रपत्ति विषयमाऩ ज्ञा नसक्त्यादि कळ् अदिगारमागुम्। पक्तियिलुम् सत्वारग प्रपत्तियिरुक्किऱबडियाले पक्त्यदिगारिक्कुम् प्रपत्ति विषय ज्ञानसक्त्यादिगळिरुप्पदाल् अवऩ् प्रपत्ति यनुष्टित्तालॆऩ्ऩ ऎऩ्गिऱ केळ्विक्कु परिहारमाग वन्ददु इरण्डाम् पादम्। पक्त्यदिगारिक्कु देहावसानत्तिलेये मोक्षा पेक्षै यॆऩ्ऱ अर्थित्व प्रकारमिल्लै ताऩ् सगिञ्जनऩॆऩ्गिऱ ज्ञा नमिरुप्पदाले नाऩ् कृपणऩॆऩ्गिऱ ज्ञानमिल्लामैयाले कार्बण्यमॆऩ्गिऱ अदिगार प्रकारमुमिल्लै। आग अर्थित्व ज्ञा न सक्ति कळिऩ् अन्दन्द अवस्तैयिल्लामैयाल् अत्वारगप्रपत्तिक्काऩ अर्दित्व सामर्त्यङ्गळ् पक्तऩिडम् इल्लादबडि व्यवस्तिदमाक्कप्पट्टऩ वॆऩ्ऱबडि। ऎæifa। अदिगारमाऩदु सत्यवस नादिगळैप् पोलागिऱदॆ ऩ्ऱदालेये ऎल्लोरुक्कुमागिऱदॆऩ्बदुस्पष्टम् आऩालुम् वेऱु पलऩुक् काय् वेऱु वगैयाऩ प्रपत्तियाऩदु सर्व सादारणमाऩालुम् सत्पद ३४२ ळणत्तुडऩ् इप्पडि अरससरुगत्तुक्कु quF:राऩाय् ureयिले इऴियु मवऩुक्कु इव्विद्यैक्कु अरिवुगळाम् मुदलाऩवै इरुक्कुम्बडि अऱियवेणुम्। अळिऎगारमावदु अव्वो करगङ्गळिलो अरसऩाम् पुरुष मॆऩ्गिऱ मोक्षार्त्त प्रपत्तियिले सर्वरुक्कुमदिगारम् कूडुमो। वैदि काक्नि इदऱ्कु वेण्डामाऩालुम् वैदिग मन्त्रम् वेण्डुमागैयाले उबनयन - अत्ययन मूलमाऩ ज्ञानम् वेण्डुमे ऎऩ्गिऱ केळ्वियैप् परिहरिक्क ऎळिाल् ऎऩ्ऱदु। त्वयादि मन्त्रङ्गळ् सर्व सादारणमाग प्रमाण चित्तमागैयाल् आचार्यमूलमाऩ अत्ययनम् वेदात्ययनत् तिऱ्केऱ्पट्ट उबनय नमिल्लामऱ् पोऩालुम् कूडुम्। इप्पडि सॆय्युम् प्रपत्ति असत्पदमागादॆऩ्ऱबडि। मुदऱ्पादत्तिऩाल् प्रपत्तियुम् विधिक् कप्पट्ट मार्गमागैयाल् अदिगारम् वेण्डुमॆऩ्ऱार्। अष्टाङ्ग षडङ्ग पदत्तिऩाले पक्तिक्कु अष्टाङ्ग ज्ञानम् पोले प्रपत्तिक्कु षडङ्ग ज्ञानम् वेण्डियिरुप्पदाल् आकिञ्चन्य ज्ञानमागिऱ कार् पण्यमुम्, देहावसानत्तिले मोक्षम् कॊडुप्पऩ् ऎऩ्गिऱ महाविच् वासमुम् पक्तऩिडत्तिलिल्लामैयाल् अत्वारग मोक्षप्रपत्तियिल् पक्तऩुक्कु प्रसक्तियिल्लै यॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। व् सलोकार्त्तत्तै विवरिक्किऱार् इप्पडि इत्यादियाल्। अबिमदबलत् तिऱ्कु-ताऩ् अपेक्षित्त मोक्षबलत्तिऱ्कु उपायान्दर निस्पृहऩाय्, ज्ञानसक्त्या तिगळिल्लामैयाले पक्तियै यनुष्टिक्कलामॆऩ्गिऱ आसै यै विट्टवऩाय् अदिगारविशेषम् मुदलाऩवै ऎऩ्बदऱ्कु अदिगारम् परिगारङ्गळ्, अवऱ्ऱिऩ् पौर्वाबर्यम्, सात्त्विगत्यागम्, अङ्गिस्व रूपम् ऎऩ्बवै यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। इदऩाल् इदिलिरुन्दु साङ्ग प्रबद नादिगारम् वरैयिल् ऒरु क्क् यॆऩ्ऱदागिऱदु। इरुक्कुम्बडि यॆऩ्ऱ सॊल्लुक्कु इवऱ्ऱिऩुडैय उण्मै निलैयै ऎऩ्बदु पॊरुळ्, इव् वदिगारत्तिल् अदिगार निरूपणम्। अदिगारिविबागादिगारत्तिल् वॆव्वेऱु उपायत्तिऱ्कुत् तक्कबडि अदिगारि वेऱु ऎऩ्ऱार्; इङ्गु प्रपत्तियॆऩ् किऱ ऒरु उपायत्तिलेये अदिगारबेदङ्गळैक् काट्टुगिऱार्। पॊदुवाग अदिगारमॆऩ्बदु निरूपिक्कप्पडुगिऱदु अदिगारमावदु इत्यादियाल्, पलो पायङ्गळिले पलत्तिऱ्कु सादनमाऩ कार्यङ्गळिले; ऎवऩ् ऎन्द पलत् तिऱ्काग ऎन्द उपायत्तिले इऴिगिऩ्ऱवऩागिऱाऩो अवऩुक्कु अन्द पलत् तिल् आसैयुम् अन्द उपायत्तिल् सामर्त्यमुम् वेण्डुमॆऩ्ऱबडि। पेक्षयुम् उपायविषयसामर्त्यमुम् सेर्न्दु अदिगारसप्तत्तिऱ्कुप् पॊरुळ्। मीमांसगर्गळ् अरिवुगा: नऩऩाqपु ऎऩ्ऱार्गळ्। कऩ् आग कणिवुम् अदिगारम् ऎऩ्ऱदाम्। उपायत्तै यनुष्टित्तु वॆगुगालत्तिऱ्कुप् पिऱगु कगळ कालत्तिल् कणिसवुम् वरुम्। ऎऩक्कु अदिगारमिरुक्किऱबडियाल् नाऩ् इन्द उपायत्तै यनुष्टिक्किऱेऩ् उपाया नुष्टानत्तिऱ्कु मुऩ्ऩे चित्तमागच् चॊल्लप्पडुम् ऎऩ्ऱु पला श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (aalaataq) १० ३४३ ऩुक्कुप् ईगत्तिल् अरिऩ्ामुम्, सारत्तिल् सरारिमुम्। इवऱ्ऱिऩ् णमावदु- ळळचित्तै अऱिगैयुम्, अऱिन्दबडि सरिक्क वल्लऩागैयुम्, फल तैयुम्। इव्वदिगारम् मुऩ्बे समायिरुक्कुम्। इदु उडैयव ऩुक्कुप् ऎसमाय्क् कॊण्डु समाग अरळिक्कप्पडुमदु तगम्। काऩ्माग अदिगारमाऩदु इन्द कळ्ळससागमाट्टादु इन्द अंसम् मुऩ्बे चित्तमायिरुक्कुमॆऩ्गिऱ मेल्वाक्यत्तिले व्यक्तमागुम्। अवर्गळ् सॊऩ्ऩ अदिगारम् पिऩ्ऩाल् वरक्कूडियदु। इङ्गे faळिवु: एकऩ् अरिवुगळिऩ् g: करिवुगळि ऎऩ्ऱु इरुविदमाग वाक्य प्रयोगम् उण्डॆऩ् पदैयुम् अदिलिरुन्दु किडैक्कुम् अंसम् ऎऩ्ऩवॆऩ्बदैयुम् मीमाम् सामेय सङ्ग्रहम् ऎऩ्गिऱ क्रन्दत्तिल् निरूपित्तिरुक्किऱोम्। सामर्त् यत्तै ऎऩ्ऩदङ्गळिरण्डिल् उपाय विषयमागवे सॊल्लवेण्डुम्; पलऩ्गळै उण्डुबण्णुवदिल्लैये। अर्थिवमॆऩ्गिऱ अपेक्षैयै विषयमागत्ताऩ् सॊल्लवेण्डुम्। उपायत्तिलुम् इवऩुक्कु अपेक्षैयिरुक्कलाम्। इवऩ् ऎदैच् चॆय्गिऱाऩो अदुविषयत्तिल् इवऩ् इच्चैयिरुन्दुदाऩ् सॆय्गिऱाऩॆऩ्बदु स्पष्टाऩ्ऱो आऩालुम् एऩ् सॆय्गिऱाऩ्ऎऩ्ऱाल् अदिल् इच्चै यिरुप्पदाले ऎऩ्बदु समादा नमागादु। अदऩ् मूलम् वरुम् पलऩिल् आसैयिरुप्पदाल् ऎऩ्ऱे सॊल्लवेण्डुम्। इऩि सामर्त्यत्तै मूऩ्ऱुविदमागप् पिरिक्किऱार् इवऱ्ऱिल् इदि, शास्त्रार्दत्तैयुमॆऩ्बदु इवऩ् सॆय्गिऱ उपायम् ऎप्पडि सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु शास्त्रत्तिल् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱदो अप्पडि अदै ऎऩ्गिऱबडि। शास्त्रानुमदजगदीदि। इन्द कार्यत्तै इन्द जादियिल् पिऱन्दवऩ् इत्तगैय आस्तिक्यादि कुणमुळ्ळवऩ् इप्पडि आचार मुळ्ळवऩ्, वेण्डामॆऩ्बदैच् चॆय्यामलिरुप्पवऩ् ऎवऩो अवऩे इदैच् चॆय्यक्कूडुम्। ऎऩ्ऱु शास्त्रम् ऎवऩुक्कु अनुमति सॆय्दिरुक् किऱदो, अवऩ् ताऩ् अव्वुपायत्तैच् चॆय्यलाम्। प्रपत्ति ऎल्ला जादि यिऩरुक्कुम् पॊदुवाग विरुक्क जादियैक् कुऱिप्पिडुवदॆऩ् ऎऩिल्, इन्द वाक्यम् प्रपत्तिक्कुमट्टुम् अदिगारम् सॊल्लुवदऩ्ऱु। पॊदुवाग ऎल्ला उपाय विषयमुमागुम्, आऩालुम् अनुष्टिक्कुम् वगै यऱियादवऩुम् सक्तियऱ्ऱवऩुम् सॆय्य प्रसक्तियिल्लैये; अदै अदिगारमाग ऎदऱ्कुक् सॊल्लुवदॆऩिल् - वस्तुस्त्तिदियै यऱिविक्क वेण्डियदागैयाल् सॊल् लिऱ्ऱु; मेलुम् सिलर् पलत्तिल् उळ्ळ नसैयाले अऱिवैयुम् सक्तियैयुम् आरायामल् इऴिन्दु तडुमाऱुवार्गळ् अदैत् तडुक्क इप्पडिसॊल्वदाम्। अदिगारम्, नगम्, उपायम् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱुक्कुमुळ्ळ वासियै यऱिविक्किऱार् इव्विधि; उपाया नुष्टानत्तिऱ्कु मुऩ् वेण्डुवदा यिरुप्पदु अदिगारम्; उपायम् सॆय्द पिऱगु पिऩ्ऩाल् वरप्पोगिऱदु क्कुम्: अदऱ्काग विधिप्पडि सादिक्कप्पडुगिऱदु उपायम्। अदिगारमुळ्ळ वऩुक्कु नगम् उपायम् इरण्डुम् सात्यमाऩालुम् इवऩ् प्रयत्ऩत्ताले ३४४ त्तुडऩ् (१०) ऎऩमाग ळिवुक्कप्पडुमदु ऎqावुम्। इङ्गु सरसामुण्डाय् कq- ळ्ळिक्कऩुक्कु Mqरिगळ् उपासकऩोडु मा यिरुक्क विशेषित्त अदिगारम्-तऩ्ऩुडैय ऎरिगजामुम् अरसगमुम्। रिवुमावदु - Sarala?वुम्। अवुरिगमावदु-araáऱवुम् सादिप्पदु उपायत्तैये। पलऩॆऩ्बदु उपायत्तिऱ्कु सात्यमे यल्लदु इवऩदु प्रयत्न सात्यमऩ्ऱु। अदु ईच्वरऩळिप्पदागुम्। पलम् उपायम् इरण्डुम् इरण्डुम् सात्यमाऩालुम् नगम् प्रयोजनमाऩ पडियाले उत्तेच्यमाय् उपाय सात्यमागुम्। उपायम् विदेयमाय् प्रयत्नसात्य मागुम्। ऒर्गा: ऎऩ्गिऱ वाक्यत्तिऱ्कु स्वर्गत्तिल् आसैयुडैयवऩ् सिऩग तऩअाऩागिऱाऩ् ऎऩ्बदु पॊरुळागुम्। अदिऩिऩ्ऱु नगम् यागसात्यम्, अदु विदेयमऩ्ऱु; पुरुषऩुक्कु उत्तेच्यम्। तूरम् तरिसऩम् - अदऩाल् विदेयम् ऎऩ्ऱु व्यक्तमागुम्। इप्पडियाल् ऒरु कार्यम् सॆय्गिऱवऩुक्कु अदु विषयत्तिल् ज्ञा नसक्तिगळुम् अदऩ् पल विषयत्तिल् नसैयुम् वेण्डुमॆऩ्ऱु एऱ्पट्टदु। वेऱॊऩ्ऱै विरुम् पामैयुम् वेऱॊऩ्ऱिल् ज्ञान सक्तियिल्लामैयुमिरुक्क वेण्डुमॆऩ्ब तिल्लै। इप्पडियिरुक्क मोक्षार्त्तमाऩ प्रपत्तिक्कु वेऱु पलऩिल् नसैयिल्लामैयुम् वेऱु उपायत्तिल् ज्ञान सक्तिगळिल्लामैयुम् वेण्डुमॆऩ्ऱु अदिगप्पडियाऩ अंसत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् इङ्गु इत्यादियाल्। अव्विरण्डु आकिञ्चन्यमुम् अनन्य गतिगत्वमुम्। इवै यिल्लैयागिल् प्रपत्तियोक्यदैयिल्लै। सिलर् शास्त्र मूलमाग अऱियप् पडुम् भगवत् शेषत्वरूप सम्बन्द ज्ञा नमुम् भगवत्पारतन्त्र्य ज्ञा नमुम् उळ्ळबडि यऱिन्दवऩ् प्रपत्तिये सॆय्वाऩ्; परभक्तियि लिऴियमाट्टाऩॆऩ्ऱु अन्द शेषत्व ज्ञानादिगळैये विशेषित्तु अदिगारमागच् चॊल्लुवर्। अदु तवऱु। पक्ति निष्टऩुम् शेषत्व पारतन्त्र्यादिगळै यदावत्ताग अऱिन्दवऩे। आगैयाल् अप्पक्षत्तैक् कऴिप्पदऱ्काग उपासकऩोडु सादारणमा यिरुक्क’ ऎऩ्ऱरुळिऩार्। तनिगर्गळ्गूड प्रपत्ति सॆय्दु कॊळ्ळुगिऱार्गळे। आकिञ्चन्यम् तारित्रयम् ताऩे; अदु अवर्गळुक्किल्लैये ऎऩ्ऩ, अदऱ्कु मेले। अर्थम् कूऱुगिऱार् पोजनादि रूपमाऩ उपायङ्गळिलुम् प्रपत्ति रूप उपायत्तिलुम् सामर्त्यम् वेण्डियिरुप्पदाल् उपायान्दर सामर् त्याबावमॆऩ्ऱदु। ताऩ् अपेक्षिक्कुम् मोक्षमॆऩ्गिऱ पलऩुक्कु मुक्य माग उपायमागच् चॊल्लप्पट्ट कर्मज्ञा न पक्तियोगङ्गळागिऱ उपायङ् गळिल् सामर्त्यमिल्लामै यॆऩ्ऱबडि इदै एऩ् इसैय वेण्डुमॆऩ् ऩिल्, सगिञ्जऩऩागिल् कार्बण्यमॆऩ्गिऱ अङ्गत्तै यनुष्टिक्कवागादे, अदऱ्काग आकिञ्चन्यम् वेण्डुमॆऩ्गिऱदु। देहावसा नत्तिल् मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु अर्थित्वमुडैयराय् उपायत्तिलिऴिगिऩ्ऱवर् ऎल्लो रुक्कुम् आकिञ्चन्यम् ताऩे यिरुक्कुम् अवराल् देहावसा नत्तिऱ्कुळ् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎळियऩ) १० ऩामागवुमाम्। इदु ऎलुम् ऎरिगम्। । ८४५ ऱु पक्तियैच् चॆय्यमुडियादे। जन्मान्दरत्तिले पक्तियोग निष्टऩागि प्रारप्तत्तिल् कडैसि शरीरमुडैय पक्तऩ् ऒरुवऩुक्के देहावसा नत्तिऱ्कुळ् पूर्त्तियागिऱबडियाल् सगिञ्जनत्वम् कूडुम्। आऩालुम् सिलर् शेषत्वम् सर्वसादारणमायिरुन्दुम् अदै यऱियामलिरुप्पदु पोल् उण्मैयिल् आकिञ्चन्यमिरुन्दुम् अऱियामल् इरुप्पार्गळ्। अवर्गळ् परभक्ति यनुष्टिक्क मुडियादु। ई ऩ ऎ ळिक्ळा का एदेऩुमॊऩ्ऱु; मोक्षत्तिऱ्काग विधिक्कप्पट्टवऱ्ऱिल् ऒऩ्ऱुमिल्लाद वऩ्। मेले कगम् ऎऩ्गिऱदऱ्कुप् पॊरुळ् कूऱुगिऱार्। ऎरि उपाय मॆऩ्बदु प्रसिद्धम्। अप्पोदु अनन्य गतिगत्वम् उपायान्दरमिल्लामै यॆऩ्गिऱ आकिञ्चन्यमेयागिऱदु। इप् पुनरुक्ति वारामैक्काग - म् ऎऩ्ऱु वेऱु पॊरुळ् कूऱप्पडुगिऱदु।रिसु: अडैयप्पडु किऱदु। प्राप्तिक्कुक् कर्म अदावदु पलऩ्। प्रयोजनान्दरवैमुक्य मॆऩ्ऱदाले अदिल्लादवऩॆऩ्ऩलागादु; जीवित्तिरुक्किऱवऩुक्कु प्रयो ऐनान्दरमिल्लामलिरुक्क मुडियादे। अदु ताऩाग वरुवदाऩालुम् अदिल् इवऩुक्कु नोक्किल्लै यॆऩ्ऱदाम्, आग: प्राप्यम् तगम् सित्रम्- u: ऎऩ्ऱदाल् ईर वेऱु रऩदु ऎवऩुक्किल्लैयो ऎऩ्ऱु विक्रहार्त्तमाऩाल् कणऩि।ऎऩ् वेऱॊऩ्ऱै विरुम्बादवऩ् ऎऩ् ऩुम् अर्थम् ताऩे किडैक्कुम्। स्वर्गम् मुदलाऩ आमुष्मिग पुरुषार्त्त त्तिल् नसैयिरुन्दाल् देहावसानत्तिल् मोक्षम् केट्कवागादु। आगै याल् इदु वेण्डुम्। ऐहिगबलऩिलुम् देहावसानत्तिऱ्कु मेलाऩ ऎप्पल ऩिलुम् नसै तगादु। मोक्षमॆऩ्बदु कुऱिप्पिट्ट कालत्तिल् संसार निव् रुत्ति। अदऱ्कुत् तडैयाऩ प्रयोजनङ्गळै यपेक्षिक्कक् कूडादॆऩ्ऱदु मुक्कियम्।रिया ळवुम् ऎऩ्गिऱ पॊरुळै विट्टु वेऱु रक्षकऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळैक् कॊण्डाल् चित्तिक्कुम् अर्थत्तैच् चॊल्लु किऱार् सरण्यान्दरवैमुक्यमॆऩ्ऱु। सरण्यऩ्-रक्षिक्किऱवऩ्, ईच्वरऩ् तविर वेऱु रक्षकऩिडम् नोक्किल्लादवऩ्। रि सप्तत्तिऱ्कु रणच् ऎऩ्सु ऎऩ् किऱ व्युत्पत्तियिल् उपायमॆऩ्ऱर्त्तम् कॊळ्ळुवदऱ्किल्लै। अप्पोदु अनन्योबायत्वम् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाय् आकिञ्चन्यत्तै विट्टु वेऱु आगामऱ् पोम्। ऒरु प्रयोगत्तिल् इरण्डर्त्तम् कॊळ्ळमुडिया तागै याले ऎदैक् कॊळ्वदॆऩ्ऩ, मुदलर्त्तत्तै स्वीकरिक्किऱार् इदु इदि। सरण्यान्दर वैमुक्यमॆऩ्बदऱ्कु नित्य नैमित्तिगङ्गळिलुम् तेव तान्दर स्म्बन्दत्तै विडुवदॆऩ्ऱ पॊरुळ् तगादु। अङ्गु अवर् कळैच् चॊल्वदु शास्त्र सम्मदमायिऱ्ऱे। रक्षकऩ् ऎऩ्ऱ पॊरुळुक् किणङ्ग रगमाग वेऱु ऒरुवऩैक् कॊळ्ळामै ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। अप् पोदु रक्षणरूप प्रयोजनत्तिऱ्कागक् कॊळ्वदु इल्लैयॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। रक्षणमुम् वेण्डुम्। अदऱ्काग वेऱॊरुवरैक् कॊळ्वदिल्लै यॆऩ्ऱाल् ३४६ णत्तुडऩ् ईच्वरऩैये यदऱ्कागक् कॊळ्वदॆऩ्ऱु मुडियुम्। आगैयाल् प्रयोज नान्दरत्तिल् नोक्किल्लामै यॆऩ्गिऱ अर्थम् पूर्णमागक् किडैक्कादु। अदऩाल् मुदलर्त्तमे कॊळ्ळवेण्डुम् वेऱुप्रयोजऩत्तिल् अपेक्षै यिल्लादबोदु इतर तेवदैयै नाडुवदऱ्कुक् कारणमिल्लै। आगै याल् अदु अर्थात्-ताऩे चित्तमॆऩ्गिऱार्। देहावसानत्तिल् मोक्षम् अपेक्षिक्किऱवऩ् जीविदगालत्तिल् पल प्रयोजनङ्गळै यडैयवेण्डि यिरुप्पदाल् अदऱ्कु रक्षकर्गळैत् तेडामलिरुक्क मुडियुमो? अर्च्चा व्तार सेवै मुदलाऩ प्रयोजनङ्गळिल् नोक्काले सिल नाळिरुक्क विरुम्बिऩवऩुक्कु अन्दप् पलऩुक्काग रक्षकान्दरम् वेण्डियदागुमे। सारदीबिगैयिल् सान्दाऩ् वेण्डुम्। ऐहिक प्रयोजनापेक्ष CHऩुक्किरुक्कलामॆऩ्ऱार्। अदऩालेये विवाहादिगळ् प्रपन्नर् सॆय्दुगॊळ्गिऱार्गळ्। आग अदऱ्काग सरण्यान्दर सम्बन्दम् नेर लामे। अप्पोदु सरण्यान्दरवैमुक्यम् ऎप्पडि चित्तिक्कुमॆऩ्ऩिल्- भगवत्पक्ति ज्ञा न।भागवदबरिसर्यादि शास्त्र सम्मद प्रयोजनम् पोग मऱ्ऱदु पूर्वकर्मत्तिऱ्किणङ्ग ऎप्पडि वरुमो अदिल् तृप्ति यडैन्दिरुप् पदे प्रपन्न लक्षणमागुम्। विवाहादिगळुम् कर्मादी नमाग वरुगिऩ्ऱवै। अप्पडियऩ्ऱि ओरु वैदिग कर्मावैच् चॆय्दु अदऩ् मूलम् देवतान्दर प्रीतियिऩाले ऒरु पलऩैप् पॆऱुवदाऩाल् अदु काम्यकर्म प्रवृत्ति यागैयाल् शास्त्र निषित्तमागुम्। लौगिग कार्यङ्गळुक्काग रक्षिगा न्दरम् कॊळ्वदु विरोदमिल्लैयागिल् अदुबोल् देवतान्दरत्तैक् कॊण्डालॆऩ्ऩ? अङ्गे परत्व पुत्तियिल्लैये। ताऩ् इरुक्क सम्मदित्त वाऴ्नाळुक्कुळ् ऎव्विद प्रयोजनत्तै इवऩ् अपेक्षित्तालुम् अदऩाल् प्रपत्ति कार्यत्तिऱ्कु इडैयूऱु नेरादे। देहावसानत् तिऱ्कुप् पिऱगु आसैप्पडविल्लैये, ऎऩ्ऩिल्—‘अईq&ऩसगा: सादु- मद्भकजन : । साय्वु जूऩ् रIHI:’ ऎऩ्ऱु सरणागदऩुक्कु देवतान्दर पक्ति वेण्डा ऎऩ्ऱिरुप्पदाल् इप्पडि पॆऱवागाद प्रयोजनान्दरत्तैयुम् पॆऱ वेण्डुमॆऩ्ऱु नोक्कुक् कॊळ्ळामैये प्रयोजनान्दरवै मुक्यम्, अन्दन्द अदिगारिक्कुत् तगुन्दबडि सम्मदिक्कक्कूडिय मुऱै नीङ्गलाग वेऱु मुऱैयाग वरुम् प्रयोजनान्दरत्तिल् नोक्किल्लामै इङ्गु विवक्षिदम्। आगैयाल् देवतान्दर वैमुक्यम् चित्तम्, लौगिग रक्षका नुसरणत्तिल् विरोदमिल्लै। परमैगान्दियायिरुप्पवऩुक्कु पग वाऩिडमुम् पलऩै यपेक्षिक्कामलिरुप्पदु उसिदमागैयाले अप्पडि वरुम् प्रयोजनवैमुक्यम् कॊळ्ळत्तक्कदे। प्रयोजनान्दर मूल माऩ सरण्यान्दरम् वेण्डामॆऩ्ऱदाल् प्रयोजनाबेयिैरामल् देवतान्दर सम्बन्दम् कॊण्डालॆऩ्ऩ ऎऩिल्, काबwatsfa ऎऩ्बदाल् अदु प्रयोजनान्दरत्तिऱ्के यागुम्। aa मूर्त्ति कळै सेविक्कप् पोवदु निषित्तम्। अवर्गळे नम्मोडु कलन्दु पेसिऩाल् t: •
(or) श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎरिवु १०। ३४७ इव्वर्त्तम् “ऎजाऩ् वरिक्क�a: । प्रतिबुद्धा न सेवते यस्मात् कण्"ऩबुगळिले कण्डुगॊळ्वदु। रससमाऩ रामिऩ् ऱिक्के araas-ateकाऩवऩ्गळ माग प्रपत्तियैप् पऱ्ऱिऩाल् अव्वो काङ्गळिऩ् अळवुक्कु ईडाक् मोक्षम् ऎऩिक्कुम्। मऱुक्कलामा वॆऩ्ऩिल्-अदु इन्द कलियुगत्तिल् नेरादु। कोदा- कृष्ण विवाहादिगळिऱ् पोल् विबूदियाग वन्द देवतादिगळै विबूदित्वागारत्तिऩा ले परमैगान्दिगळ् उबसरिप्पदु शास्त्र सम्मदमायिरुक्कैयाले अवर् कळैक्काणामल् विमुगऩाग आगवेण्डुमॆऩ्बदिल्लै। अत्तगैय समयङ्गळिल् प्रयोजनान्दरत्तिऱ्कु अदु आगादबडि तऩ्ऩैक् काप्पदु मुक्यम्। निऱ्क। प्रयोजनान्दरम् कारणमाग इतर तेवदैगळै सेविक्कक्कूडा तॆऩ्बदऱ्कु प्रमाणमरुळिच् चॆय्गिऱार् इव् इदि। ऎऩ्ऱा - पिरमऩैयुम् कळ् - नीलगण्डऩाऩ रुत्रऩैयुम्, प्रमाण चित्तमाऩ मऱ्ऱुम् तेवदैगळ् ऎवर्गळो अवर्गळैयुम्, (ar: ऎऩ्गिऱ पदत्तैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळ वेण्डुम्) arai: मोक्षम् पॆऱुम् ज्ञा निगळ् ऎऎई- - सेविक्कमाट्टार्गळ्। क ळिऩिक् नगर-पलऩ् यस्मात् परिमितं पॆऱुवदु स्वल्बमागविरुप्पदु कारणमाग। अवर्गळ् ऎऩ्ऩ पलऩळित्तालुम् अदु स्वल्प्पमे। मोक्ष पलऩ् अवर्गळ् अळिक्कवागादु। भगवाऩिडमे प्रपत्ति सॆय्गिऱवऩ् परम्बरया मोक्षगारणमाग अवर्गळै यडैय प्रसक्तियुमिल्लै। इन्द प्रयोजनान्दरवैमुक्यत्तै विमर्चित्तबोदु प्रपत्तियाऩदु प्रारप्त कर्मावैयुम् पोक्कि मोक्षमळिक्क वल्ल तागैयाल् पक्तियोग निष्टऩ् पोले कर्म पलत्तिऩ् अनुबवत्ै सहित्तिरुक्क वेण्डियदु अवसियमिल्लैयागैयाल् अडुत्त क्षणत् तिल् मोक्षम् वरुम्बडि आर्त्तियोडु प्रपत्ति सॆय्दुगॊळ्वदु ताऩ् तगुम्। मऱ्ऱवरुक्कु प्रपत्तियिल् अदिगारमिल्लैयॆऩ्ऩलामॆऩ्ऩिल्- प्रपत्तियै युपदेशिक्कुम् लक्ष्मी तन्द्रादि शास्त्रङ्गळ् देहावसान त्तिल् मोक्षत्तिऱ्कागच् चॆय्वदैये कूऱियिरुप्पदाल्, इन्दक्क्रन्दत्तिल् कृतकृत्यादिगारादिगळिलुम् ऎङ्गुम् प्रबन्धऩ् पिऩ्ऩाडि यिरुप्पदै उपदेशित्तिरुप्पदाल् श्रीबागवदादिगळिलुम् ऒळिऩ् एकारर्’ इत्यादि कळाले देहावसा न पत्तैये तऴुवि यिरुप्पदाल् आर्त्तऩागवे प्रपत्ति पण्णिक् कॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्बदिल्लै अव्वऩुष्टाऩम् लोक त्तिल् पलविद क्षोबत्तिऱ्कुक् कारणमागुमागैयाल् अदै प्रपत्ति माहा त्म्यम् अऱिवदऱ्के कॊळ्ळवेण्डुम्। आगैयाल् प्रयोजनान्दरप् पऱ्ऱिरुन्दालुम् प्रपत्ति सॆय्यलाम्। अदऩाल् विळम्बमे तविर हा नि यिल्लै यॆऩ्गिऱार्=कसमाऩ आर्त्तऩुक्कु, ळत्ताल् कै अळिगगाणिगगैरिबुगळैक् कॊळ्वदु। अळवुक्कीडाग। इवऩिङ्गे यिरुक्क सम्मदित्त माससंवत्सरादिगळुक्क नुगुणमाग। । ३४८ इव् अरिगत्तुक्कुम् णत्तुडऩ् (१०) रित्तुक्कुम् frरम् - उपायान्दरङ् गळिल् इव्वदिगारियिऩुडैय अऩा - अळिक्कळुम् कणमुम्। इदिल् ऎणऩत्तुक्कु रम्- वस्तु “यथा वायोस्तृणाग्राणि वशं यान्ति बलीयसः । धातुरेवं वशं यान्ति सर्वभूतानि भारत ॥ " इव्विरण्डुम् प्रबऩ्ऩरिडम् सेर्न्दिरुक्कुम्। आकिञ्चन्यम् पक्तऩुक्किल्लै। प्रयोजनान्दरवैमुक्यम् प्रपन्नऩुक्कु मुक्यम्। उण्मैयिल् इवऩ् अगिञ्जऩऩाग विरुन्दालुम् पक्तियोग निष्टऩ् पोल् वॆगुगालम् विळम्बित्ते मोक्षम् पॆऱुवदऱ्कु अपेक्षैयुळ्ळवऩाऩाल् इवऩुक्कु प्रयोजनान्दरवैमुक्यमिल्लैयागैयाले अदिगार वैगल्यमुण्डु इऩि - प्रबन्धऩुक्कु अदिगप्पडियागच् चॊऩ्ऩ आकिञ्चन्य अनन्य गतित्व रूप अदिगारङ्गळ् वस नबलत्ताले स्वीकरिक्कप्पड वेण्डुमॆऩ्बदिल्लै। कार्बण्य मुमुक्ष त्वङ्गळै सोदित्ताल् इवै तेऱिनिऱ्कुमॆऩ्ऱ करुत् तिऩाल् अरुळिच् चॆय्गिऱार् इव्विधि। निबन्दनम्-कारणम्। अज्ञा नासक्ति कळैप् पोल् अत्रैवर्णिगत्वत्तैत् तऩियागच् चॊल्लामै अवऩुक्कु वेदात्यय नादिगारमिल्लामैयाले अज्ञानमे यिरुप्पदाल्। पक्तिक्काऩ ज्ञा नसक्तिगळिरुन्दुम् देहावसानत्तिल् मोक्षत्तिऱ्काग। प्रपत्ति सॆय् किऱवऩुक्कु इरुक्कुम् आकिञ्चन्यत्तिऱ्कु अज्ञा न-असक्तिगळ् मूलमागुमो ऎऩ्ऩ, वेऱु कारणम् सॊल्लुगिऱार् तगविळम्बासहत्वमॆऩ्ऱु। प्र योजनान्दरवैमुक्यत्तिऱ्कुम् कैविळम्बासहत्वमे मूलम्, स्तिदियिल् इम्मूऩ्ऱुमिरुन्दालुम् तगविळम्बासहत्वमे सर्वसा ता रणमागुम्। अनन्य गतिगत्वमॆऩ्बदऱ्कुक् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ इरण्डर्त्तङ् गळुक्कुम् विळम्बासहत्वम् मूलमागलाम्। अवऱ्ऱिल् सरण्यान्दरवै मुक्यत्तिऱ्कु वेऱु ऒरु मूलमुमुण्डॆऩ्ऱु सेर्त्तु अरुळिच् चॆय्गिऱार् इदिल् इदि। इदिल् ऎऩ्बदऱ्कु अनन्य गतिगत्वत्तिल् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। प्रपत्ति सॆय्गिऱवऩ् मोक्षबलऩुक्काग सरण्यान्दरम् नाडुवदिल्लै। अवर्गळ् मूलम् मोक्षम् वारादे। वेऱॊरु सहायत्तै यपेक्षिप् पाऩागिल् इवऩिडम् परन्यासम् सॆय्य वियलादु। इवऩ् वेऱु प्र योजनत्तै पक्षिक्कयैाले अदऱ्कु प्राबगमाग देवतान्दरत्तै स्वीकरिप्पदिल्लै। इप्पडि देवतान्दरत्तिल् प्रयोजनान्दरोबायत्व पुत्ति यिल्लामैयॆऩ्गिऱ सरण्यान्दरवैमुक्यमिरुन्दालुम् देहा वसान पर्यन्तमाग इवऩ् सॆय्युम् कार्यङ्गळुक्कु ‘Faza: ऎरिऎरिया:’ परिपन्थिनः ऎऩ्गिऱ न्यायमाग अवर्गळ् विरोदिगळागामलिरुक्कवेण्डुमे। आग देवतान्दरवैमुक्यम् तगुमो ऎऩ्ऩ वेण्डा। अवर्गळुम् तऩ्ऩैप् पोले सर्वदा भगवत्परतन्त्ररागैयाले अवर्गळ् स्वतन्त्रमागच् चॆय्वदु ऒऩ्ऱुमिल्लै। ऎऩियुऴु: काá: (पा आ २६-२९) पॆरुङ्गाऱ्ऱुक्कु ऩारिऩ्- पुऱ्कळिऩ् मुऩैप्भागङ्गळ् ए ऎप्पडि वसमागिऩ्ऱऩवो-रच् इव्वाऱे - प्रह्मादिगळाऩ सर्व प्राणिगळुम्। ऎदु: जगत्श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎरियq १० ३४९ ऎऩ्गिऱबडिये तऩक्कुम् पिऱरुक्कुमॊत्तिरुक्किऱ अवुगमुम् रमुम्, इप् रागारिणम्- “स पित्रा च परित्यकः सुरैश्च समहर्षिभिः । त्रीन् लोकान् सम्परिक्रम्य तमेव शरणं गतः ॥” “अहमस्य पराधानामालयोऽकिश्चनोऽगति;”, “अकिञ्चनो ऽनन्यगतिश्शरण्य”, “अनागतानन्त- काल समीक्षयाऽप्यदृष्ट सन्तारो बायः”, “तत्प्राप्तये च तत्पादाम्बुजद्वयप्रपत्तेरन्यन मे कल्पकोटिसह यरिबु कााऩ् ा:”, “पुगलॊऩ्ऱिल्लावडियेऩ्” ऎऩ्ऱिवै मुद लाऩ रा पङ्गळाले तिसऩम्। कारणमाऩ परमात्मावुक्कु ऎळ् क - वसमागिऩ्ऱऩर्।सु-परदवम् सत्तिल् पिऱन्दवऩे! पॆरुङ्गाऱ्ऱुक्कुम् पुल्मुऩैक्कुम् उळ्ळ वासियुण्डु भगवाऩुक्कुम् प्रम्मादिगळुक्कुम्। अवै वायुवुक्कु वणङ्गिक्कॊडुप्पदु पोल् इवर्गळुम् अवऩुक्कु नडुङ्गि वणङ्गियिरुक्किऩ्ऱऩर्। तेवदैगळ्, तङ्गळै विट्टु भगवत् विषयत्तिल् इऴिगिऩ् ऱवर्गळुक्कु मुदलिल् विरोदम् सॆय्वार्गळ्। इवऩिऴिन्दु प्रबन्धऩाऩ पिऱगु तङ्गळ् संसारत्तिऱ्कु इवऩ् उपयोगप्पडुवदिल्लैयॆऩ्ऱु मुडिन्दुविट्टबडियालुम् प्र पन्दऩिडत्तिल् भगवाऩ् प्रीति वैत्तिरुप्पदाल् अवरुक्कु विरोदमाग अवर्गळ् नडन्दु कॊळ्वदऱ्किल्लैयागैयालुम् अवर्गळ् मूलम् केट्टुक्कु इडमिल्लै। आगैयाल् वैमुक्यत्तिऱ्कु विरोदमिल्लै। ॥ इप् प्रबत्यदि कारविशेषम् = आगिञ्ज् नयमुम् अनन्य गतिगत्वमुम्। इरण्डु प्रमाणवाक्यमुम् नाऩ्गु सम्ब्रदाय वाक्यमुम्। कुऱिक्कप्पडु किऩ्ऱऩ। इदि (C। ३८-३३) श्रीरामऩ् सित्र कूडत्तिल् ऎऴुन्दरुळियिरुन्द पोदु नडन्द वरलाऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। स - अन्द कागासुरऩ्। का तगप्पऩाऩ इन्द्रऩालुम् सरि:- महर्षिगळुडऩ् सेर्न्द जी- तेवर्गळालुम् पुरिग:- अऱ विडप्पट्टवऩाय् ई-मूऩ्ऱु लोकङ् गळैयुम् -पलगाल् ओडित्तिरिन्दु (वेऱु वऴियिल्लामल् अगिञ्ज नऩाय्) ऎ - आबत्तुक्कु मूलमाऩ रामऩैये ऎऩ् Tā:-सरणमडैन्दाऩ्। fafa। अहम् नाऩ् पुऩर्-अबरादङ्गळुक्कु कागा:-स्त्ता नमाय् रिगळा : अवऱ् ऱैप् पोक्क उपायमऱ्ऱवऩाय् ऎरिसु: वेऱु पलऩै विरुम्बादवऩुम् ऎरिवु- आगिऱेऩ्।(ऎ-ऩ् ३७।३०)। ई ऎरिgsfu (ailaca २२) रक्षणत्तिऱ्काऩ कुणम् निऱैन्दवऩे! नाऩ् अगजा:- वेऱु उपायमिल्लादवऩाय्। अ क: वेऱु पलऩै विरुम्बादवऩाय् सरणमागप् पऱ्ऱुगिऱेऩ्। (श्रीरङ्ग कत्यम्) - ā - वरप्पोगिऱ ऎण्णऱ्ऱ। कजु - कालविषयमाग q-परिशीलनम् सॆय्दुम् Regait-३q[ā:-संसारम् कडक्क उपायम् काणादवऩाय्। मेले वैगुण्ड कत्यम्- अन्द ऎम्बॆरुमाऩैप् पॆऱुवदऱ्कु अवऩुडैय तिरुवडित्तामरैयिणैयिले प्रपत्ति सॆय् वदैविड वेऱु उपायमाऩदु कोडियायिरङ्कल्पङ्गळ् सॆऩ्ऱालुम् ऎऩक् किल्लैयॆऩ्ऱु आराय्गिऩ्ऱवऩाय्, पुगलॊऩ्ऱु-(तिरुवाय् ६-१०-१०) उपायमुम् पलमुम् वेऱॊऩ्ऱु इल्लाद नाऩ्। मुदल् च्लोकत्तिल् ३५० पुत्तुडऩ् इव्वळवु अदिगारम् पॆऱ्ऱाल् रqfaक्कु काजमिल्लामैयाले ऎळिगम् fरुम्। मुव्वुलगम् तिरित्तु ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाले उपायान्दरमिल्लामै यॆऩ् किऱ आकिञ्चन्यम् कूऱप्पॆऱ्ऱदु। प्रपत्ति सॆय्गिऱवर्गळ् इप्पडि तिरिन्दु आकिञ्चन्यत्तैप् पॆऱवेण्डुमॆऩ्बदिल्लै। वेऱु वऴियाल् प्रह्मा स्त्रत्तिऩिऩ्ऱु विडुबड मुयऱ्सि सॆय्युम् कागत्तिऱ्कु वेऱु उपायम् किडैक्कु मॆऩ्गिऱ प्रम मिरुन्दबडियाल् ऎङ्गुम् तिरिन्ददु, पिऱगे तऩक्कु वेऱु उपायमिल्लैयॆऩ्गिऱ निर्णयम् एऱ्पट्टदु। इव्विवेकम् मुऩ्ऩमे पॆऱ्ऱु प्रह्मास्तरम् तुडरत् तॊडङ्गुम् पोदे श्रीरामऩै सरण मडैन्दिरुन्दाल्गूड अवर् कात्तिरुप्पर्। ‘एएवु: एरि: पूऩ् पुऩ ऎऩ्ऩ तेनैव मोचनीयास्ते नान्यैर्मोचयितुं क्षमाः अळियऩ् ऎऩ्सरित्≥RI:’ ऎऩ्ऱ शास्त्रत्ताले कट्टिऩवऩे अविऴ्क्क वेण्डुमॆऩ्ऱु तॆळिन्दवर् वेऱॊरुवऩै सरण्यऩाग ऎप्पडि कॊळ्ळमाट्टार्गळो-अप्पडि प्रह्मास्त्र प्रयोगम् सॆय्द श्रीरामऩेदाऩ् तऩ्ऩै विडुविक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ अऱिवु वरामैयाल् तिरिन्ददु। इन्द च्लोकत्तिल् प्रयोजनान्दरवैमुक्यत्तैच् चॊल्ल विल्लै। इदु मोक्षार्त्तमागामल् वेऱु प्रयोजनत्तिऱ्काऩ सरणा गतिदाऩे। मेल् प्रमाणवाक्यत्तिल् मोक्षार्त्त सरणागदि यागैयाल् रिसु: ऎऩ्ऱु अदुवुम् सॊल्लप्पट्टदु; सम्ब्रदाय वाक्यत्तिल् अवऩ् तिरुवडियिल् प्रपत्ति नीङ्गलाग वेऱु उपायमिल्लै यॆऩ्गिऱ ऎण्णम् वेण्डुमॆऩ्ऱदु। ऎन्द प्रपत्तियुम् मुक्योबाय स्ता नत्तिले सॆय्गिऱ पडियाल् वेऱु ऒरु उपायमिल्लैयॆऩ्ऱु अऱिन्द पिऱगु ताऩ् अऩुष्टिक्कप् पडुम्। प्रयोजनान्दरत्तिऱ्काग ऒरुवऩिडम् प्रपत्ति सॆय्युमिडत्तिल् प्रपत्ति तविर वेऱु उपायमिल्लै यॆऩ्गिऱ ऎण्णम् वेण्डुम्। इव ऩिडम् सॆय्युम् प्रपत्ति तविर वेऱु ऒरुवरिडम् सॆय्युम् प्रपत्ति उपायमागादॆऩ्गिऱ ऎण्णम् वेण्डियदिल्लै। ऒरुवऩ्, ताऩ् वेण्डुम् पलऩ् अळिक्कप् पल पेर् समर्त्तरायिरुन्दालुम् अवरिल् ऒरुवरै याच्र यित्तुप् पलऩ् पॆऱलामे आगैयाल् प्रपत्ति तविर वेऱु उपायत् ताल् अडैयमुडियादॆऩ्बदे वेण्डुवदु। आऩालुम् मोक्षार्त्त प्रपत्ति FIFV: q=[: ऎऩ्गिऱ न्यायप्पडि ऎम्बॆरुमाऩ्विषयमाग विरुन्दे पलऩळिक्कुम्; अन्य विषयमागिल् पलऩळिक्कादु ऎऩ्गिऱ तॆळिवुम् वेण्डियिरुप्पदाल् अन्द वाक्यत्तिल् इतर विषयत्तिल् पण्णुम् प्रपत्तियुम् कऴिक्कप्पडुवदु युक्तमे। इव्वदिगारत्तिऩुडैय सारार्त् तत्तै वॆळियिडुगिऱार् निगमन वाक्यत्ताले इव्वळवु। इदि, अगिञ्जऩरुक्के प्रपत्तियिलदिगारमॆऩ्ऱु सॊल्लि इदु सर्वादिगार मॆऩ्ऱाल् विरोदिक्कादो ऎऩ्ऩ वेण्डा। सर्व पदमाऩदु पक्तियोगत् तिऱ्कुप्पोल् इदऱ्कु त्रैवर्णिगरे यदिगारि यॆऩ्बदिल्लै इदु सर्वादि श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (qf १० अन्दण सन्दियरॆल्लैयिऩिऩ्ऱ अऩैत्तुलगुम् नॊन्दवरे मुदलाग नुडङ्गि यऩऩ्ऩियराय् वन्दडैयुम् वगैवऩ्ऱगवेन्दि वरुन्दियदम् अन्दमिलादियै यऩ्बरऱिन्दऱिवित्तऩरे। ३५१ fmperes (१७) कारमे। इदऩैप् पाट्टाल् अऱिविक्किऱार् अन्दणर् इदि। नॊन्दवरे मुदलाग ऎऩ्बदै मुदलिल् तॊडङ्गुग। मेले वगैयॆऩ्ऱ पदत्तै अडुत्त पदत्तिलेये अन्वयित्तु आदियॆऩ्बदै अऱिवित्तऩर् ऎऩ्ब तऱ्कुक् कर्मावाक्कलाम्। आऩालुम् इव्वदिगारत्तिऱ्कु मुक्यमाऩ सर्वादि कारत्वत्तैप् पाट्टिल् तॆळिवदु तगुमॆऩ्ऱु आदियै यऱिवित्तऩर् ऎऩ्ऱु अन्वयिक्कामल् वगै यऱिवित्तऩर् ऎऩ्ऱु अन्वयम् कूऱ वेण्डुम्। आग अन्वयार्त्तमावदु- नॊन्दवरे मुदलाग-पक्ति विष यत्तिल् ज्ञा नादिगळिल्लामैयाले वरुन्दुगिऩ्ऱवरे प्रधान अदिगारि कळायिरुप्पदाले, अन्दणर्-ब्राह्मणर्। अन्दियर् - सङ्गर जादियिलुम् मुडिवाग विरुप्पवर्, ऎऩ्ऱ ऎल्लैयिल् - इव्विरु ऎल्लैयिऩिडैयिल्, निऩ्ऱ- इरुक्किऩ्ऱ अऩैत्तु उलक्कुम्-ऎल्ला जादियिऩरुम् नुडङ्गि- क्रुसरागि अनन्यराय् वन्दु - उपायम् उपेयम् मुदलाग ऒऩ्ऱुम् वेऱिल्लाद वरागि, वल् तगवु - उपायत्तै ऎदिर्बार्क्कामल् पलऩळिक्क वल्ल पॆरुन् दयैयै एन्दि-पॆऱ्ऱु, वरुन्दिय - अदऱ्कु जीवर्गळ् सेरुम्बडि प्रयासप् पडुगिऱवऩुम् अन्दम् इल्-aaऩुमाऩ नम् आदियै जगत् कारणमाऩ नमदु नारायणऩै, अडैयुम् वगै-सरणागदि सॆय्युम् विदत्तै अऱिन्दु - निर्णयम् सॆय्दु, अऩ्बर्-शिष्यरिडत्तिल् अऩ्बु वैत्त आचार्यर्गळ् अऱिवित्तऩर्-उपदेशित्तऩर्। भगवाऩ् निरपेक्ष रक्षक ऩागुमळविऱ्कु कृपासालियायिरुप्पदाल् ऎन्द जादियिऩरुम्, मोक्षम् पॆऱवेण्डुमे अगिञ्जनरायिरुक्किऱोमे’ ऎऩ्ऱु नॊन्द पोदु अवऩै यडैयलाम्। ऎऩ्ऱु सर्वादिगारत्वत्तै अऱिवित्तऩर्। पक्तिक्कु अदिगार मिल्लामै प्रपत्तिक्कु अदिगारमागिऱदु। पक्तिक्कु अदिगारमाऩदु पक्ति विषयज्ञानम्, अदै यनुष्टिप्पदिल् सक्ति, अदऱ्काऩ जात्यादिगळैप् पॆऱ्ऱिरुक्कै, विळम्बित्तु प्रारप्तावसानत्तिलावदु मोक्षम् पॆऱ वेण्डुमॆऩ आसै ऎऩ्ऱु नालुविदमागुम्। इन् नाऩ्गिल् ऒऩ्ऱु इल्लामऱ् पोऩालुम् अदिगारमिल्लामै ताऩ्। इन्द अदिगारमिल्लामै यॆऩ्गिऱ अदिगारम् नालिल् ऒऩ्ऱिल्लामैयाल् इरण्डिल्लामैयाल् मूऩ्ऱिल्लामैयाल् नाऩ्गुमिल्लामैयाल् वरलाम्। अदै ऎण्णुम् पोदु ऒव्वॊऩ् ऱिल्लामै ऎऩ्बदु नालागुम्। इरण्डु इरण्डि ल्लामै यॆऩ्बदु आऱागुम्। मूऩ्ऱु मूऩ्ऱिल्लामै यॆऩ्बदु नालागुम्। ऎल्लामिल्लामै यॆऩ्बदु ऒऩ्ऱागुम् आग मॊत्तम् पदिऩैन्दु विदमाऩ अदिगारम्। इव्विडत्तिल् प्रारप्तावसानत्तिल् मोक्षम् पॆऱवेण्डु मॆऩ्गिऱ आसैयिल्लामै यॆऩ्बदऱ्कु प्राप्त कालत्तिऱ्कुळ्ळेये ३५२ ळळिणत्तुडऩ् भक्त्यादौ शक्त्यभावः प्रतितिरहितता शास्त्रतः पर्युदास। कालक्षेपाक्षमत्वं त्विति नियतिवशादापतद्भिश्चतुर्भिः । एकद्वित्र्यादियोगव्यतिभिदुरनिजाधिक्रियाः संश्रयन्तै सन्तः श्रीशं स्वतन्त्रप्रपदनविधिना मुक्तये निर्विशङ्काः ॥ २५ ॥ इति कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रस्यनयसारे प्रपत्तियोग्याधिकारो दशमः १०। श्रीमते निगमान्तमद्दादेशिकाय नमः अरियुरिवुगळळसमागुम्। मोक्षम् पॆऱ वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसै ऎऩ्बदिले मुडिवु। इदु ताऩ् काणम् = काल विळम्बासहत्वम्। इन्दप् पदिऩैन्दुविदमाऩ अदिगारङ्गळिल् ऎदु इरुन्दालुम् अत्वारग प्रपत्ति सॆय्दु मोम् पॆऱुवरॆऩ्गिऱार् सलोकत्तिऩाले। च्लोकार्त्तमावदु पक्ति योग कर्म योग-ज्ञानयोगङ्गळिल् सक्तियिल्लामै; अवै विषय माऩ तॆळिविल्लामै ; Ira: वेऱु जादि ऎऩ्बदु मुदलाऩ ऎऩ्ऎ:-वेऱु कारणत्तिऩाल् शास्त्र मूलमाग विलक्कप्पट्टिरुक्कै ; म्। मोक्षम् पॆऱुम् कालम् तामदिप्पदैप् पॊऱामै; ऎगारम् प्रयोगिक्क वेण्डियिरुक्क सगार प्रयोगम् नालावदऱ्कुळ्ळ वैलक्षण्यत्तैक् करुदियाम्। पक्तियिल् सामर्त्यम् मूऩ्ऱुविदमागैयाले अम्मूऩ्ऱिऩुडैय ऎङ्गळ् इदऱ्कु अदिगारमागिऱऩ : HRरम् ऎप्पडि सामर्त्या पावमागुमॆऩ्ऩ - इदु प्रारप्ता वसानत्तिल् मोक्षेच्चैयॆऩ्गिऱ पक्तगदमाऩ अर्थित्वत्तिले काल क्षेपक्षमत्वम् अडङ्गियुळ्ळदु। अदऩुडैय अबावम् इदऱ्काम्। नाऩ् किऱ्कु समुच्चयम् नियदमऩ्ऱागैयाल् ऎगारम् वेण्डा। नाऩ्गॆऩ्बदु तळिर्: ऎऩ्ऱदालेये ज्ञादमाय्विडुगिऱदु। रि - ऎऩ्गिऱ, - ऎळग-पलऩळित्ते तीरुम् पूर्व विऩैक्कुट्पट्टिरुप्पदाले अारि-नेरक् कूडिय ऎरिऩ्:- नाऩ्गु धर्मङ्गळाले, एरि -ऒऩ्ऱु, इरण्डि ऩुडैय सेर्क्कै, मूऩ्ऱिऩ् सेर्क्कै; नालिऩ् सेर्क्कै ऎऩ्ऱ पेदङ् गळाले अदिगमागप् पिरिगिऩ्ऱ ऎ-ळिळिगळ - तम्मुडैयदाऩ अदिगार धर्मम् पॆऱ्ऱवर्गळाय्; एदेऩुमॊरु अदिगारम् पॆऱ्ऱॆऩ्ऱबडि। ईa:- सत्तुक्कळ्। ईरिळ्ळग:- निस्सन्देहमाय् सग:-मोक्षत्तिऱ्काग -प्रधानप्रपत्ति सॆय्यवॆण्डुम् मुऱैयिऩाले ऩिऩ्- तिरुमालै ऎऩ - अडैगिऩ्ऱार्गळ्। इप् पदिऩैन्दु विदमाऩ अदिगारङ् गळिल् एदेऩुमॊऩ्ऱु पॆऱ्ऱालुम् प्रपत्ति यनुष्टिप्पदऱ्कुऱिय ज्ञान सक्त्यादिगळ् उळ्ळ पोदु प्रपत्ति योक्यरावर् ऎऩ्ऱबडि। प्रपत्ति योक्यादिगारम् मुऱ्ऱुम् श्रीमते निगमान्द कुरवे नम: १९१०- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Áकळा ११ श्रीमते निगमान्तमहा देशिकाय नमः