अष्टमः अदिगारिविबागादिगारम् ८। मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च मधुविद्यादिषु यथा व्यवस्था संसिद्धत्यधिकृतिशेषेण विदुषाम् । विकल्पयेत न्यासे स्थितितिरविद्यासु च तथा रिऩ् साऩ् ॥ २०। १। प्रपत्तियुम् साक्षात् उपायमागलाम्। पक्ति मार्गङ्गळ् पल इरुन्दालुम् अवऱ्ऱिल् अव्यवस्त्तिदविकल्पम् पोले व्यवस्तिद विकल्पमुम् काण्गिऱोम्। रिगररिगळिगळ् मोक्षमॆऩ्गिऱ पलत्तिऱ्कु मात्तिरम् साद नमाऩवै। अङ्गे विकल्पम् अव् पवस्तिदम् = ऎदै वेण्डु माऩालुम् सॆय्यलाम्। z जीविद्यै मुदलाऩ मऱ्ऱुम् सिल पक्तियोगङ् गळुण्डु अवऱ्ऱुक्कु मोक्ष पलऩ् पोल् पोल् अदऱ्कु मुऩ्ऩाग वस्वादि देवतास्तानप्राप्त्यादि पलमुम् सिऱिदु कालमुण्डु। इङ्गे सत्वि त्यादिगळुक्कुम् मदुवित्या तिसळुक्कुम् मोक्षबलम् तुल्यमागैयाल् विसल्डमुण्डागिलुम् व्यवस्त्तैयुण्डु। मोक्षमात्रम् विरुम्बुगिऱ वऩुक्कु सत्वित्यादि: वस्वादि पदप्राप्तियुम् सेर्त्तु वेण्डुगिऱ वऩुक्कु मदुविद्यैये: सवित्यादिगळल्ल’ ऎऩ्बगे व्यवळ्गै। आग अङ्गे अदिगारिबेदम् अदिकृति विशेषक्ताले = अदिगारत्तिल् कायिल् वासियालेयाम्। अदुबोल् पक्ति प्रपत्तिगळिलुम् अदिगारविशेष कदाले व्यवस्तैयै यङ्गीगरिक्किऱोम्। इऩि मदुविद्यैयिल् पलत्तिल् वासियिरुप्प ताल् व्यवस्तै कूडुम्। इङ्गु अव्वाऱिल्लैये ऎऩ्ऱु केट्कलाम् टलत्ति लुम् तारदम्यमुण्डु। पक्तियोग निष्टऩ् प्रारप्त कर्मम् पूर्णमाग अनुबवित्त पिऱगे मोक्षम् पॆऱुवाऩ्। प्रबन्धऩ् प्रारप्त कर्मत्तैयुम् विलक्कि इन्द देहत्तिऩ् मुडिविलेये मोक्ष पॆऱुवाऩ्। वि€नगरिta कामऩैयुळ्ळवऩुक्कु प्रपत्ति यॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। मोक्षम् विळम्बित्तुप् पॆऱप्पट्टालुम् इव्वुलगिल् भगवदनुबवम् पॆऱ वेण्डुमॆऩ्गिऱ आसैयुळ्ळवर् पच्ति योगत्तिलिऴिवर् ऎऩ्गिऱ विशेषमुमुण्डु। मेलुम् अदिगारविशेषम् करवैषम्य मूलमे यॆऩ्ऱु निर्बन्दमिल्लै, पलऩ् तुल्यमाऩालुम् सक्तऩुक्कु गुरुवाऩ वुपायम्, असक्तऩुक्कु इलगुवाऩ उपायमॆऩ्गिऱ व्यवस्त्तै कूडुम्। आग च्लोकार्त्तमावदु पू - मोक्षत्तिल् रुचि तयमायिरुन्दालुम् मदुविद्यै मुदलाऩ सिल पक्तियोगङ्गळिले नावैषम्यत्तैक्कॊण्डु व्यवस्ति तविकल्पम् ऎप्पडियो, स४ - अप्पडिये सôÀ - प्रबददियिलुम् सरिवु - पक्ति =२१ १ योगङ्गळिलुम् व्यवस्त्तै, चित्तिक्कुम्। मदुवित्यादिगळिल् नावैषमय २७८ २८० वणत्तुडऩ् इप्पडि Tagनरगङ्गळाऩ कट्चिङ्गळिले राराऩ रि कळ् इरुवर्। अवर्गळागिऱार्-ईऩुम् - काAकऩुम्। स्वतन्त्रतां प्रपन्न वन तावुभौ । फल पाधनमक्ति भक्तावपि च दर्शिती ॥ मागिऱ अदिगारविशेषमुळ्ळदु पक्तियैक्काट्टिलुम् प्रपत्तियिल् अदि कारविशेषम् नगवैषम्यत्तालुम् सक्त - असक्तादिगारि पदत्तालुम् असक्तादिगारिदत्तालुम् ऎऩ्ऱऱिग। ओवऩुक्कु सीक्रमोक्षप्राप्तियिल् विरुप्पमुम् मऱ्ऱॊरुवऩुक्कु विळम्बित्तु मोक्षप्राप्तियिल् विरुप्टमुम् एऩ् उण्डागिऱदॆऩ्ऩिल्। इदऱ्कु समादा नम् नाऩ्गाम् पादम् (raa:- पूर्व जऩ्म अकृष्टत्ति ऩुडैयर् - तार्ष्ट्यमाऩदु (तुणिवु = प्राबल्यम् ) qi-इव्वाऱु faraaian - व्यवस्तै सॆय्वदऱ्कु ala-समर्त्तमागिऱदु। वॆव्वेऱु विदमाऩ विरुप्पत्तिऱ्कुप् पूर्वा त्रुष्टमे कारणमागुम् पक्तियिल् सिलरु क्कु वस्वादि पदप्राप्तिगामऩै ; सिलरुक्कु अदिल्लै। प्रपत्तियिल् सिलरुक्कु आर्त्ति। सिलरुक्कु देहावसा नत्तिले मोक्षत्तिल्! विरुप्पम्। सिलरुक्कु मोक्षत्तिल् विरुप्पमे वरुगिऱदिल्लै, ऎल्लावऱ्ऱिऱ्कुम् नियदिदाऩ् कारणम्। इदुबोल् सक्ति-असक्तिसळुक्कुम् नियदिये कारणम्। आसैयाल् एमाऩ प्रपत्तिक्कु व्पवस्तिद विकल्पम् कूडुमागैयाल् स्वतन्त्र प्रपत्तियै इसैवदिल् विरोदमिल्लै। कर्" इप्पडि पक्तियुम् प्रपत्तियुम् तऩित्तऩियदिगारिगळिडम् व्यवस्ति तमागिल् ‘ससिऎ ’ ‘farat" ऎऩ्ऱु प्रपन्नरैये पक्त रागच् चॊऩ्ऩदु सेरुमो आगैयाल् पक्तरै विड प्रपन्नरै वेऱागप् पिरिक्कलागादॆऩ्ऩ, पिरित्तु निर्वहिक्किऱार् इप्पडि इदि। निवृत्ति धर्मङ्गळ् नालिले कर्मयोग ज्ञानयोगङ्गळ् पोलऩ्ऱि परमबुरुषार्त् तत्तिऱ्कु साक्षादुपायमाग पच्ति पोल् प्रपत्तियुम् चित्तमागैयाल् अदिगारिगळिरुवरॆऩ्ऱु पिरिप्पदु तगुम् पक्तर्गळैयुम् प्रपन्नर्गळाग वचन ङ्गळऱिविप्पदाल् पक्तऩ् प्रबऩ्ऩऩ् पक्ति निष्टऩ्प्रदिनिष्टऩ् ऎऩ्ऱु पिरिक्क मुडियाविट्टालुम् अत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऱु पिरिक्कलाम् पक्ति प्रपत्तिगळिरण्डुम् भगवत् प्रसाद त्वारा मोक्षसादनमागैयाल् अत्वारगमागुमो वॆऩ्ऩिल्। अत् वारग प्रपत्ति यॆऩ्बदऱ्कु मोक्षसादनमागत् ताऩ् सॆय्युम् व्यापार् मॊऩ्ऱै इडैयिडाद प्रपत्ति यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। पक्तियोग निष्टऩ् सॆय्युम् प्रपत्तियॆल्लाम् पक्तियै सादिप्पदऱ्काय् अङ्गमागैयाले अदु पच्तियैक् कॊण्डु सत्वारगमागिऱदु। ऎर्। आग इरुवरुम् प्रबन् नर्गळ्, ऒरुवऩुडैय प्रपत्ति स्वतन्त्रम्, नेराग मोसादन् मागैयाल् प्रधानम्; अङ्गमऩ्ऱु। पक्तऩुडैय प्रपत्ति अङ्गम्। इदुबोल् इरुवरुम् पक्तर्गळागवुम् सॊल्लप्पट्टिरुक्किऱार्गळ्। कार् गतिगae A। RA पगलक्क इत्यादि वाक्यङ्गळ् इरुव रैयुम् कुऱिक्कुमे। अदिल् विशेषमॆऩ्ऩवॆऩिल् - पक्तियोग निष्टश्रीमत्रहस्यत्रयसारम् () ८ २८१ सालैबुऩ् ससाा" ऎऩ्गिऱबडिये ऎरिच्aर्गळुम् रुडैय पक्ति योक्षसादनमाय् उायमागुम्। प्रबन्धऩुडैय पक्ति नळाम्। उपायमऩ्ऱु, इरुवरुक्कुम् भगवाऩिडत्तिल् प्रीतियुण्डु। आऩाल् पक्तऩुक्कु पक्तिये उपायमागैयाल् अदऱ्कु ‘‘मॆऩ्ऱु। लक्षणमागैयाल् प्रीतियुमुपायगॊडियिल् सेरुम्। प्रपत्ति लक्षणत्तिल् स्नेहम् सेरामैयाल् अदु अवऩुक्कु सहज मायिरुप्पदेयऩ्ऱि उपाय सोडियिल् सेरादु। इप्पडि पक्ति सप्सत्तिऱ्कु ऒरे अर्थत्तैक्कॊण्डु निर्वाहम्। इदु ऎग ऎऩ्गिऱ प्रपत्तियिऩ् प्रपत्तियिऩ् पॆयरुक्किणङ्गिय तागुम्। प्रपन्नबारिजादत्तिल् विष्वक्सेनसर् हि ताच्लोकम् पुगळा तऩ्गऩ पाऩ् पुऩ्aa argरळिद: ळिगगगळ् ऎऩ्ऱु उळदु। सेवैयॆऩ्ऱ पॊरुळैक्कॊण्डाल् प्रबऩ्ऩऩ् कैङ्कर्यमागवे ऎल् लाम् सॆय्वदाल् इऩुम् पक्तऩागिऱाऩ्। इऩि। अङ्गमागवो अङ्गियाग वो मोक्षार्त्त प्रपत्तियुडैयवऩ् प्रबऩ्ऩऩॆऩ्ऱदु पोल् एकऩिक् याय् भगवाऩैये उपायमागट्पोल् उपेयमागवुम् कॊण्डु अवऩिडम् पॆऱ्ऱ पक्तिये पक्ति। अदु उळ्ळबडियाल् इरुवरुम् पक्तरावरॆऩ्ऩलु माम् ट्रबत्तियैक्कॊण्डु पिरिप्पदु पोल् उपायबू कभक्तियुडैय वऩ् पलबूगभक्तियुडैयवऩ् ऎऩ्ऱिरुवराय् एऩ् पिरिक्कविल्लैयॆऩ्ऩिल्, इङ्गु प्रपत्ति विसारमे प्रधान मागैयाल् अदैयिट्टे वि ागम् सॆय् तदु, मेलुम् कर्मयोग ज्ञानयोग निष्टर्गळुक्कुम् अमुमुक् कळाऩ पलरुक्कुङ्गूड पलबूगबच्तियिरुप्पदाल् अव्वाऱु विबागम् तगादु। ‘इप्पडि सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ्बदुम् कर्मयोग ज्ञानयोग सादारणमागुमे; मेलदिगारत्तिल् “मऱ्ऱवदिगारिक्कुम् कर्मयोगादि सारम् मुदलाग कर्त्तव्यङ्गळिल् अत्यन्त असक्यमाऩ नेर्गळिले इप्पडि प्रपत्ति वसीकृतऩाऩ ईच्वरऩ्’ ऎऩ्ऱ वाक्यत्तिऩाले प्रपत्ति कर्मयोगादित्वारगमागवुमागिऱदॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदे ऎऩ्ऩिल्- अन्द निव्रु त्ति धर्मनिष्टरैयुम् क्रहित्ताल् कुऱ्ऱमिल्लैयॆऩ्ग अल्लदु सत्वार्क् प्रपत्तियॆऩ्बदऱ्कु पक्तित्वारग ट्रबत्तियॆऩ्बदु पॊरुळागुम्। इदु टोल् कर्मयोगियैयुम् पक्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऩलाम्। पक्तियै निष्टै मुडिवाऩ उपायमागक्कॊण्डु ताऩे कर्मयोगत्तिलिऴिगिऱाऩ्। ऩि इव्विबागमुम् तगादॆऩ्बोम्। प्रपत्ति नीङ्गलाग उक्तियुम् आचार्य निष्टैयुङ्गूड मोक्षोबायमाग सम्ब्रदाय सम्मदमागै याल् इरुवर् ऎऩ्ऩ वॊण्णादे ऎऩ्ऩ अवर्गळु अत्वारग प्रपत्ति निष्टरेयॆऩ्ऱु त्रुष्टान्द पूर्वकम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् स्नानमिदि स्नानम् एऴुवगैयाऩदु। वारुणम् मान्द्रम् मानसम् तिव्यम् वाय व्यम् पार्त्तिवम् आक्नेयम् ऎऩ्ऱवाऱु। वारुणम्-वुरिगस्नाऩम्। मान्द्रम् - मन्त्रङ्गळैक्कॊण्डु प्रोक्षणम्। मानसम् अष्टाक्षरादि मन्त्रङ्गळैक्कॊण्डु भगवत्तिव्यमङ्गळ विक्रह सिन्द ८-३६ याग
- २८२
- रिणत्तुडऩ्
- नाङ्गळाऩ सायङ्गळाऩाऱ्पोले ळ ऎऩ्गिऱ इवै युम् रयिल् कऩ्ऩाङ्गळ्।
- ए
- नम्
- तिव्यम् - वॆय्यिलुडऩ् सेर्न्द मऴैत्तुळियिल् निऱ्पदु। वाय् व्यम् - काऱ्ऱिल् वरुम् ळिक्क पड निऱ्कै। पार्त्तिवम् - पुण्ड्रदारणादि। आक्नेयम् - शास्त्रसम्मदमाऩ पस्मत्तै (साम्बलै) पूसुवदु। हिष्ठादिभिर्मान्तं मृद लग्भस्तु पार्थिवम् । अझेयं भस्मना स्तनं वायव्ये गोग्ज: स्मृतम् ॥ यत्तु मानव पेण दिव्यं तत् स्वानमुच्यते । वारुणं चावगाहस्तु मानसं विष्णुन्ननम् ॥ मानसं प्रारं गतं सर्वेशमन्नि सूरयः ।
- ७
- “ऎऩ्ऱदु काण्ग। अवगाहस्नानमाऩ वारुणत्तिले सक्तियिल्लादवऩुक्कु मान्द्रादि स्नानङ्गळ्। अवऱ्ऱिल् तऩुमॊऩ्ऱुम् पोदुम्। अवगाहस् ना नम् सॆय्दवर्गळुम् पाह्प जलत्तिल् अनेक अशुद्धियिरुक्कुमागैयाले मान्द्रादि स्नानत्तैच् चॆय्य विधियुळ्ळदु। तऩ जुऩ् राम् ऎऩ्गिऱन्यायमाय् मा नसम् भगवत् त्या नमासैयाले सिऱन्ददु। ऒऩ्ऱु सॆय्दाल् वेऱॊऩ्ऱु कूडादॆऩ्ऱु निषेदमिल्लैयागैयाल् समुच्चयमुम् कूडुमाऩालुम् तुल्यबलङ्गळागै याले विगल्प्पम् सम्मदमे। इप्पडि स्नानम् एऴुविदमाऩाऱ्पोले ट्र पत्ति मूऩ्ऱु विदमागैयाल् उक्ति आचार्य निष्टै सॆय्बवरुम् प्रबदि निष्टरे प्रपत्तियिऩ् मुगबेदङ्गळ् ऎऩ्बदऱ्कु प्रपत्तियिऩ् प्रकार पेदङ्गळ् - अवान्दरबेदङ्गळ् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। अल्लदु प्रपत्तियिलुम् ऒरोऩ्ऱै मुऩ्ऩिट्टु। इप्पॆयर्गळ्। मुगबेदमावदु-मुऩ् निऩ्ऱवस्तु विऩ् पेदम् = वासि: उक्ति निष्ट्टैयिल् मुगमावदु समुदाय ज्ञान पूर्वकमाग पूाण प्रपत्ति कर्प्पमाऩ उक्तिये। आचार्य निष्टैयिल् परसमर्बणत्तिऱ्काग आचार्याच्रयणम् मुगमागुम्।
- इऩि स्नानमावदु शरीरत्तिऱ्कुळ्ळ अशुद्धियैप् पोक्कच् चॆय्यप् पडुम् नीराट्टम्। उडलिऩ् मेल् प्रत्यक्षमायुळ्ळ अऴुक्कु नीराट्टत्ताल् पोवदाल् अङगे स्नान पदत्तिऱ्कु प्रयोगम् अदिगमाग विरुन्दालुम् शास्त्रविधिप्पडि मान्द्रमा नसादिव्यापारङ्गळालुम् शरीरत्तिल् नम्माल् काणवागाद अशुद्धिगळ् पोगिऱबडियाल् ऎल्ला स्ना नङ्गळुक्कुम् का ञावऩ्ऩागम् ऎऩ्ऱु पॊदुवाग लक्षणमिसैगिऱोम्। अदैप्पोल् ज्ञा ररूपमाऩ प्रपत्तिक्कुम् वाक्व्यापारमाऩ उक्तिक्कुम् आचार्याच्र यणमाऩ कायिग व्यापार वृत्तिक्कुम् सा तारणमागुम्बडि ऒरु प्रपत्ति लक्षणम् सॊल्लि प्रपत्ति मूऩ्ऱुविदमॆऩ्बदा अल्लदु उक्ति आचार्य निष्टै इरण्डैयुम् तन्मूलग मा नस ज्ञा नमागप् टरिष्करित्तु प्रपत्ति मूऩ्ऱुविदम् ऎऩ्बदा ऎऩ्ऱ केळ्वियिल् इरण्डावदु पक्ष
- रण्डावदु पक्षमे उसिदमॆऩ् ऱऱिविसप् टरिष्कारम् सॆय्गिऱार् उक्तिबावदु इत्यादियाल् मुक्य सादारणमाग स्नान लक्षण मिसैयलाम्। वासिक्कायिगल्याबासादा रणमाग ट्रबत्तिलक्षणमिसैवदु तगादु। ए।ऎच्चि: ऎऩ्गिऱ शास्त्रम् विरोदिक्कुमे। इदऩ् विरिवु वेऱिडत्तिल्। आगैयाल् उक्ति आचार्य
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (करि) ८।
- २८३
- इवऱ्ऱिल् कैयावदु-रगङ्गळिल्मिल्ला तार् अवऩै नीष्टैयॆऩ्गिऱ पदङ्गळुक्कु ज्ञ नरू प्रपत्ति वरैयिल् पॊरुळ् कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्ऱु सरुत्तु इवऱ्ऱिल् आचार्य निष्टा पदत्तिऩ् अर्थ विषयत्तिल् यारुक्कुम् विवादमिल्लै। उक्ति पदार्त्त विषयत्तिल् विवादप्पडुवर्। अदावदु वाव्पाबारमाऩ उच्चारणमे शास्त्र पलत्ताले नेराग मोसाद नमागलामॆऩ्गिऱऩर् सिलर्। अप्पडि यागिल् पूरिगळिऩ् fणिक्कच् चुरुगा’ ऎऩ्ऱु न्यासवि सदि यिल् मन्ग्रोसच्ारणम् मट्टुम् पोदादु; अदऱ्कुप् पिऱगु अदऩ् कार्य माऩ ज्ञानरू प्रपत्ति सॆय्यप्पडवेण्डुमॆऩ्ऱरुळियदु विरोदिक् कादोवॆऩ्ऩिल् विरोदमिल्लैबॆऩ्गिऩ्ऱऩर् मन्त्रोच्चारणम् मट् टुम् सॆय्दवर्गळुक्कुप् पिऩ्ऩाल् प्रपत्ति अवच्यम् वेण्डु D। मन् द्रार्त्त समुदाय् ज्ञानत्तोडु मन्त्रोच्चारणम् सॆय्दाल् अदऱ्कुप् पिऱगु प्रपत्ति वेण्डा। इन्द समुदाय ज्ञान विशिष्ट उच् चारणमे उक्तियॆऩ्बदागुमॆऩ्ऱवाऱु। आगैयाल् इव्वाक्यत्तिऩ् मुडि विल् उऩक्के पामाग एऱिट्टुक्कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्गै ऎऩ्ऱ सॊल्लु क्कु एऱिट्टुक्कॊळ्ळवेण्डुमॆऩ्ऱु प्रार्त्त नावाक्यत्तैच् चॊल् लुगैयॆऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्वदॆऩ्डर् वेऱु सिलर् एऱिट्टुक्कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्बदऱ्कु एऱिट्टुक्कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्ऱडे क्षिक्कैयॆऩ्ऱु पॊरुळ् कूऱि अपेक्षैबावदु : ऎऩ्ऩप् पट्ट मानस ज्ञानमेयागैयाल् उक्ति निष्टैयिलुम् मानस ज्ञा नमाऩ प्रपत्तिये कडैयिल् निऱ्तु। कडैयिलिरुप्पदे प्रदाऩमॆऩ्ऱ नियममिराविडिऩुम् इङ्गु उळ्ळ निलैयिदे ऎऩ्बर्।
- ऱु
- इव्वाक्यत्तिल् पदङ्गळुक्कु अर्थमावदु। वैशद्यमिल्लादार् ऎऩ् किऱदु एऱिट्टुक्कॊळ्ळवेण्डु मॆऩ्गैयॆऩ्गिऱदऱ्कुक् कर्त्ता। सरण् ऩऱिय ऎऩ्बदऱ्कु कर्प्पमाऩ ऎऩ्बदोडु अन्वयम् मन्दरददिले साङ्ग प्रपत्ति पूर्णमागच्चॊल्लप्पट्टिरुप्पदै विशद ज्ञानमिल्लादार् अऱि याविट्टालुम् इम्मन्त्रम् इन्द इन्दबागत्ताल् इन्द इन्द अंसत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱु रक्षसऩाऩ सरण्यऩ् अऱियुमळवुक्कुप् पदङ्गळ् पॊदि न्द वाक्यमायिरुन्दाल् पोदुमॆऩ्ऱबडि। आनुकूल्य सङ्कल्पात्यङ्गङ् गळ् ऎऩ्ऱ अङ्गबदत्ताल् षडङ्गमाऩ उपायत्तिल् आऱु अङ्गङ्गळैयुम् कॊळ्ग। अवऱ्ऱिल् वैशद्यमावदु आनुकूल्य सङ्गल्प्पादिगळ् इत् तगैयवै इवऱ्ऱिल् तु अङ्गम्, इदु अङ्गि, इवै कण्डोक्त मागवुम् व्यङ्ग्यमागवुम् इन्द इन्द पदङ्गळाल् सॊल्लप्पडुगिऩ् इङ्गु अङ्गङ्गळ् अङ्गिक्कुच् चॆय्युबगारम् इत्तगैयदु ऎऩ् ऱवै यॆल्लाम् अहिर्बुत्न्यादि सम्हितैगळिलुळ्ळबडि तॆळिगै इदु पूर्ण ज्ञानिगळुक्कु एऱ्पडुम्। इव्वैशद्यमिल्लादार् सॆय्वदै उक्ति यॆऩ्ऱदु।आगिल् अङ्गङ्गळिल् ऒऩ्ऱाऩ आकिञ्चन्य ज्ञानम् (ऎऩक्कु
- २८४
- ळरिणत्तुडऩ्
- यॊऴियप् पोक्कऱ्ऱु निऱ्किऱ अदिगारमुम्, अपेक्षित्ताल् मॆऩ्गिऱ विच्वासमुमुडैयराय्क्कॊण्डु
- ऩ ऱियप्
- रक्षिक्कु कार्माऩ
- वेऱु उपायमिल्लै ऎऩ्गिऱ तॆळिवु) इल्लादवर्गळुम् महाविच्वासमिल् लादवर्गळुङ्गूड उक्ति निष्ट्टै सॆय्यलामो ऎऩ्ऱ आक्षेपत्तैप् परि हरिक्क अवऩै यॊऴिय इत्यादि। अदिगार मुडैयराय् = तमक्कु उपायान् दरमिल्लैयॆऩ्गिऱ ज्ञानमुडैयराय्। उपाया नुष्टा नम् सॆय्यामऱ् पोऩालुम् उडैयवऩ् उडैमैयैक् काप्पाऩॆऩ्ऱु महाविच्वासत्तु टऩ् वाळाविरुन्दाल् उपयोगमिल्लै अप्पोदु उक्ति निष्टैयुम् सॆय्य माट्टार्गळ् ऎऩ्ऱऱिविक्क अपेक्षित्ताल् रक्षिक्कुमॆऩ्ऱदु अपेक्षै = कणम्। मन्त्रोपदेशमिल्लामल् सॆय्द प्रपत्ति मोक्षसादनमागा तॆऩ्ऱऱिविक्किऱार् सरण्यऩ् इक्यादियाल् आनुकूल्यसङ्कल्पात्यङ्गङ्गळ् पोले मन्त्रोच्चारणमुम् वेण्डुमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु ऎळिदिल् अङ्गङ्गळै यऱियुमळवुक्कु वेण्डुम् पदङ्गळिल्लाद प्रणवादिमन्दरङ्गळ् उक्ति निष् टैक्कुप् पोदावॆऩ्ऱ करुत्ताले पूर्ण प्रपत्ति कर्प्पमाऩ ऎऩ्ऱदु। त्वयादिगारत्तिल्, ‘मन्त्रान्दरङ्गळ् इप्पडि सरण्य सरणागदि - तत्पलङ् गळै विशदमाग प्रकाशिप्पिया : तिरुमन्त्रत्तिलुम् इवैमूऩ्ऱुम् सङ्ग्षिप् तङ्गळ्। आगैयाले प्राप्य प्राबग विशेषङ्गळै सम्पूर्णमाग प्रागासिप् पिक्किऱ इत् त्वयमे प्रपत्तिमन्त्रङ्गळॆल्लात्तिलुम् प्रधानम्’ ऎऩ्ऱ ताल् इदु पूर्ण प्रपत्ति कर्प्पमे। वाक्यत्ताले ऎऩ्बदऱ्कु मन्त्रत् ले यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। सिल अदिगारिगळुक्कु मन्त्रमिल्लाद वाक्यङ् गळुम् प्रपत्तिक्कु साद नमागलामॆऩ्ऱु कुऱिप्पदऱ्काग वाक्यबद प्रयो कम्। वाक्यत्ताले यॆऩ्बदऱ्कु वेणुमॆऩ्गै पॆऩ्बदिल् अन्वयम्। इङ्गे ऎऩ्गैयॆऩ्बदऱ्कु ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयॆऩ्ऱु पॊरुळ् सॊल् पवर् वाक्यत्ताले वेणु मॆऩ्गै ऎऩ्बदऱ्कु वाक्यत्तैच् चॊल्लुगै यॆऩ्ऱु
- मुडिवाग अर्थम् सॊल्लुवर्। ऎऩ्सैयॆऩ्बदऱ्कु ऎऩ्ऱु अनुसन्दिक्कैयॆऩ्ऱु सॊल्बवर् मन्त्ररूपमाऩ वाक्यत्तैच् चॊल्लि पिऱगु मा नसज्ञानमाऩ प्रार्त्तऩैयैच् चॆय्वदु आग उक्तियॆऩ्बदऱ्कु उक्ति पूर्वक प्रार्त्तनात्मग मा नसज्ञानमॆऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्वर्। इप्पोदु पासुरत्तैच् चॊल्लिच् चरणम् पुगुमॆऩ्ऱ त्रुष्टान्द वाक्यत्तुडऩ् पॊरुत्तमुण्डॆऩ्बर्। इप्पोदु आचार्य निष्टाबदम् पोले इदुवुम् ज्ञानबरमागुम्। सारसङ्ग्रहत्तिल्, वाक्यत्ताले ऎऩ्बदऱ्कु मन्त्रत्ताले ऎऩ्गिऱ पॊरुळोडु निऱ्कामल् त्वयत्तिऱ्कु अर्थमाऩ अङ्गर्ङ्गिगळैक् विरित्तु प्रदिबादिक्कुम् न्यासवित्या प्रयोग सङक्ह वाक्यत्ताले यॆऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळप्पट्टदु, मन्त्रत् तोडु निऱ्कामल् इप्पडि प्रपत्ति प्रयोग उच्चारण सम्ड्रदायत्तै इप्पोदुम् काण्गिऱोम्। इप्पडि प्रयोगित्तालुम् पदवाक्य व्रुत्। न्द मऱियादवर्गळुक्कु समुदायमाग इव्वाक्यरासिक्कु इन्द षडङ्गम्
- ता
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎरिवु) ८।
- २८५
- पॊरुळॆऩ्ऱुदाऩ् ज्ञानमिरुक्कुम्। मऱ्ऱवरुक्कु विशदमागवे यिरुक्कुम्। विशदज्ञा नमुळ्ळवर् पोल् समुदायज्ञा नमुळ्ळवरुम् इन्द सप्तोच् चारणत्तोडु निऱ्कामल् आनुकूल्य सङ्कल्पात्यङ्गाङ्गिगळै यनुष्टिक्क वेण्डुम् इप्पडि अन्दन्द वाक्योच् चारणत्तैत् तॊडर्न्दु उण् डागुम् ज्ञा नम् प्रपत्ति रूपमागैयाल् उक्ति निष्टैयुम् प्रपत्तियिलडङ् गिऱ्ऱु उऩक्के परमाग एऱिट्टुक् कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्गिऱ ज्ञा नत्तिल् परन्यासमुम् कोप्त्रुत्ववरणमुम् अडङ्गियिरुक्किऱबडियाल् परन्यासा नुष्टानमिङ्गु तॆरियविल्लै ऎऩ्ऩलागादु। इदु “जऩि
- " ऎऩ्गिऱ साङ्ग प्रबद नादिगार च्लोकत्तिल् स्टष्टमागुम्। इन्द वाक्यत्तिल् उक्ति नीष्ट्टऩुक्कु अङ्गङ्गळिल् वैशद्यमिल्लै यॆऩ्ऱु सॊल्लि आकिञ्चन्यम् विच्वासम् परन्यासम् कोप्त्रुत्व वरणम् इवऱ्ऱै मट्टुम् सॊल्लि यिरुप्पदाल् उक्ति निष्टऩ् आनु कूल्य सङ्कल्प प्रादिगूल्य वर्जनसङ्कल्पङ्गळैच् चॆय्यामलिरुक्कला मॆऩ्ऩ वॊण्णादु। विशदज्ञानत्तैप् पोल् अविशद ज्ञानत्तैप् पॆऱुवदुम् यदासक्ति यनुष्टानत्तिऱ्केयागैयाल्
- अविशदमाग
- अवऱ्ऱिऩ् अनुष्टानम् चित्तमे, सिलर् “इम् मन्त्रार्त्तत्तिऩुडैय समुदाय ज्ञारपूर्वाग सकृतुच्चारणमे” ऎऩ्गिऱ श्रीसूगदियैक् कॊण्डु उक्ति निष्टऩुक्कु अङ्गाङ्गिगळुडैय ज्ञानमे पोदुम्; अनुष्टानम् वेण्डियदिल्लै यॆऩ्ऱऩर् पिऩ्ऩुळ्ळार् अनुष्टियाद पोदु प्रपत्तिक्कु उच्ति निष्टै यिल् प्रवेशमिरामऱ् पोमागैयाल् अनुष्टानम् वेण्डियदे। आऩाल् अङ्गाङ्गिय नुष्टान पूर्वकमाग मन्त्रोच्चारणमिङ्गु। मुक्य ट्रबत्तियिल् मन्त्रोच्चारणत्तिऱ्कुप् पिऱगु प्रपत्तियनुष्टानमॆऩ्ऱु वासि याम्। इप्पडि मुडिविल नुष्टिक्कप् पडुगिऱबडियाल् उक्ति निष्टैयिल् उच्चारणम् प्रधानमागिऱदु। आगै यिऩाल् एऱिट्टुक् कॊळ्ळवेणुमॆऩ्गिऱ वाक्यत्तिऱ्कु अनुसन्दिक्कै यॆऩ्गिऱ अर्थत्तै विट्टु वाक्योच्चारणम् सॆय्गै ऎऩ्गिऱ अर्त् तम् कॊळ्ळवेण्डुवदामॆऩ्गिऩ्ऱऩर्। सारास्वादिनियै यनुसरिक् किऱवर्गळ् इदै यिसैयार्। ऎन्दविडत्तिलुम् मन्त्रप् प्रयोगमाऩदु अनुष्टिक्क वेण्डिय अर्थत्तै स्मरिप्पदऱ्केयागुम्। अदु मूलमाग स्मरित्ते यनुष्टिक्क वेण्डुम्। अदऩाल् अदु करणमन्त्र सॆऩ्गिऱ मीमांसाचित्तमाऩदै विडुवदऱ्कु प्रमाणमिल्लै। प्रपत्तिविशिष्ट वाक् योच्चारणमॆऩ्ऱ पोदु-उच्चारणत्तिऱ्कु प्रपत्ति अङ्गमागिल् त्रु ष्ट रीदियिल् उपकारकमागादु। उच्चारणम् प्रपत्ति सादनमागिल् त्रुष्ट रीदियिल् उपकारकमाम् इप्पोदु अदै विट्टदाम् समसमुच्चयबक्षत्तिल् ज्ञा नकर्मसमुच्चयवादमाम्। उच्चारण मात्रम् उपायमॆऩ्गिऱ पक्षत् तिल् ज्ञानमे उपायमॆऩ्गिऱ चित्तान्दत्तै मीऱिऩदागुम् सt faze ऎऩ्गिऱ श्रुतिवाक्यत्तिल् भगवाऩे उपायम् वेऱॊरुवरल्लर् ऎऩ्गिऱ
- २८६
- ऎरिणत्तुडऩ्
- वीरवाक्यत्ताले, तादिमार् सॊऩ्ऩ पासुरत्तैच् चॆल्लि ऎर् ऎऩै ईरम् पुगुम् राऩ सागर्गळैप् पोले। ऎऩ्ऩुडैय रक्षै उऩक्के जामाग एऱिट्टुक् कॊळ्ळवेणुमॆऩ्गै।
- योजऩैयैक् कॊण्डालुम् ज्ञा नम् मट्टुमे मोक्षत्तिऱ्कु सात्यो पायम् ऎऩ्गिऱ पुरुषार्त्तादिगरण पाष्यगार चित्तान्दत्तै। इल्लै यॆऩ्ऩ वॊण्णादु। “सदzure: afa” ऎऩ्गिऱ वाक्यम् विशदा विशदज्ञानयुक्त् सर्व पुरुष सादारणमागैयाल् उच्चारणत्तुक्कु ट्रादा न्यत्तैक् काट्टादु। ’ येन केनापि प्रकरेण द्वश्वका ’ ऎऩ्बदुम् श्रीबाष्यगाररैप् पोऩ्ऱ विशद ज्ञा निगळैयुम् कॊळ्वदागैयाल् उच् चारण प्रादान्य सादगमागादु इत्यादि अंसङ्गळ् इवर्गळुडैय क्रन्दङ्गळिले विरिवागक् काणवेण्डियवै, विरिवुक्कु इङ्गु इडमिल्लै।
- विशदज्ञानमिल्ला तवर्गळुक्कुम् पलम् चित्तिप्पदै शास्त्र मूलमे यिसैवदाम्। अदऱ्कु लोकत्रुष्टान्दमुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् तादिमार् इदि। तादिमार्-ऩळ् ऎऩ्ऩप्पडुम् वळर्क्कुम् ताय्गळ्। अवर्गळ् वळर्क्कुम् निलैमैयिलिरुक्कुम् कुमारर्गळुक्कु, तङ्गळ् कष्टमो, सार्व पौमरिडम् पेसवो नॆरुङ्गवो तॆरियादागैयाल् अवर्गळ् सॊल्लि यऩुप्पुगिऩ्ऱऩर्। अच् चॊल्लुक्कुप् पॊरुळैक् कुमारर्सळ् अऱिय इयलार्। सार्वबौमऩ् -सर्वबूमिक्कुम् अरसऩायिरुक्किऱवऩ्। राऩ = ऒऩ्ऱुमे यऱियाद। अवऩाल् सामन्दरॆऩप्पडुम् सुऱ्ऱुप्पुऱङ्गळिलिरुक्कुम् सिऱ्ऱर सर्गळ् तुष्टर्गळायिरुन्दु सिक्षिक्कप्पट्टबिऱगु गतियऱ्ऱ निलैबिले कुमारर्गळुक्कुप् पिऩ्ऩे राज् पादि सौक्यत्तिऱ्काग वऴि तेडि तादिगळ् सॆय्युम् सॆयलिदु पोले ऎऩ्बदु ऎऩ्गैबॆऩ्बदोडु सेरुम्। तादि मार्सॊल्ल सरणम् पुगुम्’ ऎऩ्ऩामे पासुरत्तैच् चॊल्लि ऎऩ्ऱदु प्रक्रुगत्तिल् सात्ताले यॆऩ्ऱु मन्त्रादि सॊऱ्कळिरुप् पदाल् अदऱ्कुत् तगुन्दबडि त्रुष्टान्दददै यमैप्पदऱ्कागवाम्। “सॊल्लि सरणम् पुगुम् ऎऩ्ऱालुम् सॊल्वदुम् सरणम् पुगुवदुम् ऒऩ्ऱे; इच्चॊल् सरणागदि यॆऩ्गिऱ प्रार्त्त नासप्त विशेषमॆऩ्ऱु तॆळिविक्क अव्वाऱु सॊऩ्ऩदु” ऎऩ्बर् सिलर्,ऎऩ्ऱाऱ् पोले सॊल् वेऱु, ज्ञाऩरूप सरणागदि वेऱु ऎऩ्ऱु सॊल्लक् कूडुमागै याल् अर्थबेदमे स्वरसम्। आग सरणम् पुगुमॆऩ्ऱु मानसगायिग व्यापारङ्गळैक् कॊळ्वदॆऩ्बर् पिऱर्। इन्द न्यायमे वाक्यत्ताले॥। ऎऩ्गै यॆऩ्ऱ विडत्तिलुम्, ऎऩ्गै यॆऩ्बदु मानसव्यापारत्तैच् चॊल्लुम् मुक्यमाऩ परन्यासत्तैच् चॊल्लामल् प्रार्त्तऩैयैच् चॊल्वाऩे यॆऩ्ऩिल्, इदु ।
- डा स्वमेव आयभूतां मे भवेति प्रार्थना मतिः । शरणा- ऎरिग ऎऩ्ऱदु पोलाम्। ऎऩ्गै यॆऩ्बदु ाऩ्माऩ लौगिग वाक्य प्रयोगम् ऎऩ्गिऱ पक्षत्तिलुम् समुदाय ज्ञाऩपूर्वक मॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदाल् पॊरुळ् अऱिन्दिरुप्पदाल् अदु ऎ
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎऎ ८।
- अपेक्ष
- २८७
- अऱियाद ऎऩ् ऒरु काल् “ऎरि” ऎऩ्ऱाल् ऎएेराऩ सत्तुक्कळ् अगत्तिले अप्पोदे रिउण्डामा पोले “कॊळ्ळक् कुरैविलऩ् वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् सरुम्” ऎऩ्ऩुम् पडि परत्तोडे सेर्न्दे वरुगिऱबडियाल् अङ्गुम् ज्ञानांसत्तिऱ्कुक् कुऱैयिल्लै। अदऱ्कु प्रादान्यमे इदु उपायविबागादिगारत्तिल् ईगाम् वासिगम् मानसम् कायिगम् ऎऩ्ऱविडत्तिल् विळङ्गुमॆऩ्बर्।
- मन्त्र पूर्वसवैदिग कार्यङ्गळिलुम् अर्थ ज्ञा नमिल्लामले कार्य चित्तिक्कु कॆळदिग उदाहरणम् काट्टुगिऱार् पदवाक्टेदि पदवाक् यादि व्रुक्कान्द मऱियादवऩ् = पदमावदु ऎऩ्ऩ। वाक्यमावदु ऎऩ्ऩ? अप्पसङ्गळिल् ऎदु मुच्यम ऎदु अमुक्यम् अदिऩुडैयवृत्ति सक्तिया। लक्षणैया? इव्विडत्तिल् ऎत्तऩै पदङ्गळ् पासुरम् कुळरि (ईळाय ऎव्वाऱु ऎऩ्ऱॆल्लाम् अऱियादवऩ्; ऒरुगाल्-ऒरे तरम्, ईदरु: ऎऩ्बदऱ्कुप् पॊरुत्तमागच् चॊऩ्ऩ तामिदु। ऎऩात्तुक्कळिडम् इदे पोदुम् ऎf uni x ऎऩ्बदऱ्कु, मुसऩ् मुदल् रऩ्ऩै ऎऩ्ऱ R। TET Tg T तिले अर्थम् तॆरिन्दु कॊळ्ळुम् सिऱुवऩ् रिगळैप् पिरित्तुप् पॊरुळ् तॆळियामल् मॊत्तमाग,पसुवैक्कॊण्डुवरुवदु’ इदऩ्बॊरुळ् ऎऩ्ऱऱिगिऱाप्पोले, पिक्षैबिडक्केट्पदु इदऩ् पॊरुळ् ऎऩ्ऱु मट्टु मऱिवाऩेयल्लदु विशेषमऱियाऩ् इप्पडियिरुक्क ऎरि ऎऩ्बदु क्रिया पदमऩ्ऱु’ पूज्यमाऩ अम्मैये ऎऩ्ऱ पॊरुळदॆऩ्ऱऱिय प्रसक्ति येदु? अदुबोल् इङ्गु मॆऩ्ऱ टि। अळिक्कुम् अर्मैगळ् कूड पाषै क्कु अर्थम् तॆरियामले यळिक्किऱार्गळेबॆऩ्ऩिल्, इरुक्कलाम् अदु अऱिन्दवर्गळ् अळिप्पदैक् कण्डॆऩ्ग अदऱ्काग सर्वज्ञऩाऩ ईच्वरऩ् अऱियादवऩागवेण्डु मा सक्तियऱ्ऱ सत्तुक्कळुम् सक्तर्गळाऩ। असत्तुक्कळुम् पिक्षैयिडार्। अदऱ्काग ‘आट्यराऩ सत्तुक्कळ्’ ऎऩ्ऱदु। अगमावदु क्रुहम् अप्पोदे ऎऩ्ऱदु पिक्षै अप्पोदे वेणुमॆऩ्ऱ पेक्षित्तदाल त्रुष्टान्दक्तिल् सेरुम्; प्रकृतत्तिल् प्तियिल् पलऩ् ऎप्पॊऴुदु अडेक्षिमो अन्दप्पोदिले वरुमॆऩऱु कॊळ्ग। अल्लदु अप्पोदे अव्वळवालेये ऎङ्गुम् त्रुष्टान्द तार्ष्टान्दिग ङ्गळुक्कु पूर्णसाम्यम् सॊल्लवागादु मुडिन्द वरैयिल् कॊळ्ळ वेण्डुम्। आगैयाल् जूसाङ्गळ् पदङ्गळ् ऎऩ्ऱवाऱु व्यागरण मूलमाऩ पदज्ञानम् पोल् साहित्पत्ति मूलमाऩ पदज्ञानमु मिल्लादवऩ् ऎऩ्ऱॆल्लाम् अङ्गेऱ्पडुवदाल् अदुडोल् अडियोडु अज्ञ ऩुक्कुम् उक्ति निष्टै ऎऩ्ऩलागादु समुदाय ज्ञानम् वेण्डुम्। तरुष्टान्दत्तैक् काट्टिऩमात्तिरगदिलेये प्रमाणमिल्लाद अंसम् वस्तुवुक्कु चित्तित्तुविडादु उलगिल् इत्तगैयदुण्डॆऩ्ऱु काट्टुवदऱ् कागवे त्रुष्टान्दम् सॊल्वदु। कॆ ळ्ळ इत्यादि तिरुवाय्मॊऴि ३-९-५ल् ‘कॊळ्ळुम् पयऩिल्लै’ ऎऩ्ऱ पासुरत्तिल् मूऩ्ऱाम् अडि। कुप्
- २८३
- णत्तुडऩ्
- यिरुक्किऱ त्तिल् इव्वुक्तिक्कुम् नगरिगावुम् उण्डु। अऱि विलिगळाय् इव्वुदि मात्रमे पऱ्ऱासाऩवर्गळ् तिऱत्तिल् “सा
- ९९
- क” ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱबडिये इव्वुक्ति मात्रमुम् उण्डऱुक्क पैयैच् चॆल्वमागक् कॊण्ड माऩिडत्तै वळ्ळलॆऩ्ऱु पुगऴ्न्दाल् एदेऩुम् पयऩ् कॊळ्ळुवदागुमो, मणिवण्णऩैये कवि सॊल्लुङ् गळ्। अवऩ् कॊळ्ळक् कुऱैविलऩ् ऎऩ्गिऱार्। इदै परिपूर्ण पदत् ताले सङ्गरहिक्किऱार्; वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् तरुम् ऎऩ्बदै परमो तार पदत्तिऩाले। इङ्गे अवऩिडमिरुन्दु ऎव्वळवु त्रव्पङ्गळै नाम् कॊण्डालुम् अवऩ् कुऱैविल्लाद ऩे। ऎऩ्ऱ पॊरुळैक् कॊळ्ळा मल्, ‘कविबाडुगिऱवर् अवऩुडैय कुणङ्गळिल् ऎव्ळवु कॊण्डु पाडि ऩालुम् अवऩ् कुऱैविलऩ्, अप्पोदुम् कूऱवेण्डिय कुणङ्गळुळ्ळ वऩागवे यिरुप्पाऩ्’ ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्वदुण्डु, एऩॆऩिल् - वेण्डिऱ् ऱॆल्लाम् तरुमॆऩ्ऱगालेये ऎप्पोदुम् ऎदै वेण्डिऩालुम् अळिप् पाऩ् ऎऩ्ऱदाल्। आयिऩुम् इन्द सन्दर्प्पत्तिऱ्किणङ्ग मुदऱ्पॊरुळे स्वरसमागुम्। नाम् ऎव्वळवु द्रव्यम् कॊण्डालुम्,
- इऩि अदु अवऩिडमिल्लै यॆऩ्बदिल्लै ; सत्य कामऩागैयाले सङ्कल्पमात्रत् ताले वेण्डुम् पोदु मीण्डुमॆल्लाम् पॆऱ्ऱे यिरुप्पाऩॆऩ्ऱबडि इव् वुक्तिक्कुम्। विशदज्ञा नमिल्लामल् सॆय्द उक्ति निष्टैक्कुम्; नगरम्- मलत्तोडु व्याप्ति = अवच्यम् ताऩे पलत्तै युण्डुडण्णुगै।
- त्रुष्टान्द मात्तिरत्तैक्कॊण्डु प्रच्रुद विषयत्तिल् विसग ज्ञा नमिल्ला विट्टालुम् पलऩ् उण्डॆऩ्ऩक्कूडुमो: पलऩुण्डाऩा लुम् पूर्णमायिरुक्कक् कूडुम् मा ऎऩ्ऩ - ऎम्बॆरुमाऩुडैय सॊल्लि लिरुन्दे सरण्यऩुक्कु इकृपातिशयमुण्डॆऩ्ऱु तॆरिगिऱदॆऩ्गिऱार् अऱिविलिगळाय् इदि। अऱिविलिगळ् - विस त ज्ञारमिल्लादवर्गळ् पऱ्ऱाग- अवलबम् पिडिप्पु। उपायम्। इदि। कत्यत्तिल् प्रपत्तियै यनुष्टित्त ऎम्बॆरुमाऩारैप् पार्त्तु ऎप् पॆरुमाऩ् सॊल्लुम् वाक्य मिदु।
- इदऱ्कु आर्ददऩाग विरुन्दो त्रुप्तऩागविरुन्दो अदावदु उडऩे
- पलापेक्षैयालो देहावसानत्तिल् पलापेक्षैयालो ऎऩ्ऱुम्, सत्रुवाग विरुन्दो मित्रऩाग विरुन्दो ऎऩ्ऱुम् पॊरुळ् कॊळ्वदण्डु। इन्द सन्दर्प्पत्तिऱ्कु मुक्य प्रपत्तिक्कु वेण्डिय विच्चदज्ञानत्तुडऩेयो उक्ति निष्टैक्कुप् पोदुमाऩ सा मा न्य ज्ञानत्तुडऩेबो ऎऩ्गिऱ पॊरुळे पॊरुन्दुम्। इव्वुक्तिमात्र मुम् - इन्द उक्ति निष्टैयैयुम् : उण्डऱुक्कमाट्टादु = भगवत्च्रुबै याऩदु इवऩ् सॆय्द उक्तियै ताऩ् पुचित्तु अऴित्तुविडादु। वीणाक्कि विडादु। पलऩळिक्कु मॆऩ्ऱबडि कत्यत्तिल् पलऩळित्तिरुत्तिरुप्पदु स्टष् टम्। इव्वाक्यत्तिल् त्वयवक्ता ऎऩ्ऱिरुप्पदाल् प्रपत्तियिरामऱ्पोऩा लुम् त्वयोच्चारणमे नग सादनमॆऩ्ऱुम्। रे Taifa ऎऩ् ऱियिरुप्पदाल्
- माट्टादु ऎऩ्ऱुम्,
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎ) ८
- ค
- २८९
- आग
- ऩ् च्रुबै। इव्वर्त्तत्तै “ऎरिय’
- रिच् ऎस ऎट्टि विरिक्क ऎऩ्ऱुम्, “ळिगळ वसत्ताल् आनुकूल्य सङ्कल्पादिरूप g कामाऩ मा नस ज्ञा नम् अडियोडिराविट्टालुम् पलऩुण्डॆऩ्ऱुम् तेऱुमेयॆऩ्ऩ वेण्डा। कीऴे : कैत्त ऎऩ्ऱु प्रपत्तियै इवर् अनुष्टित्तिरुप् पदाल् इवरैप् पार्त्तु त्वयवक्ता ऎऩ्ऱाल् प्रपत्ति यनुष्टानत्तै विडामल् त्वयत्तैच् चॊऩ्ऩवर् ऎऩ्ऱे ईच्वरऩ्गरुत्तागुम् विशद प्रपत्तियुडऩो अविशदप्रपत्तियुडऩो त्वयत्तैच् चॊऩ्ऩ नीर् ऎऩ्ऱबडि। त्वयम् पूर्ण प्रपत्तिगर्प्पमायिरुप्पदाले अनुष्टानम् सामान्यमायिरुन्दालुम् पोदुमॆऩ्ऱु कुऱित्तबडि इव् वाक्यत्तिऱ्कु प्रपत्तियै यनुष्टित्त पिऱगु त्वयोच्चारणम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तुक्कॊळ्ळलागादु मुक्य प्रपत्तियुम् इव्वाक्यत्तिऱ्कु विषयमागै याल् अङ्गु तवयोच्चारणम् मुन्दियदागैयाल् ऒरे विदमागप् पॊरुळ् कॊळ्वदऱ्काग उक्तियिलुम् त्वयोच्चारणत्तिऱ्कुप् पिऱगे प्रपत्ति यनुष्टानम् ऎऩ्ऱदे स्वरसमागप् पॊरुन्दुम्।
- ऎऩ्बदऱ्कु विशदज्ञानमिल्लामलुम् ऎऩ्ऱु नीर् करुदुम् पॊरुळैक् कॊळ्ळामले वेऱु पॊरुळे कूडुमागैयाल् इदु इप्पडिप् पट्ट तयाविशेषत्तिऱ्कु प्रमाणमागादॆऩ्ऩ - प्रमाणमाग सम्ब्र ताय श्रीसूक्तियै यरुळिच् चॆय्गिऱार् इव्वर्त्तत्तै इदि। महा पाबियायिऩुम् सरणागदियैच् चॊल्लुम् सप्तत्तैच् चॊऩ्ऩ ऎऩ्ऩै युक्षिेक्क उऩदु ईच्वरत्वत्तै उपयोगप्पडुक्सलागादु पाबमुमिरुक् किऱदे ऎऩ्ऩिल् -उऩदु ज्ञा नमुम् सक्तियुम् सरुणैयुम् इरुक्कुम् पोदु = ऎऩ् विषयत्तिल् प्रवृत्तिक्कुम पोदु ऎऩदु पाबम् पराक्रमम् कॊळ् ळादु = तऩ् सक्तियैक्काट्टादु इङ्गु सरणागदि पज: ऎऩ्ऩामल् सरणा गति सप्त पाज: ऎऩ्ऱबडियाल् अर्थत्तैद तॆळियाविट्टालुम् पलऩुण् डॆऩ्ऱु तॆरिवित्तदाम्। कीऴेगिऩर् पु ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पिऱगाऩ for ur rafu इत्यादियाल् पूरणानुष्टा नमिल्लाद वाक्कु इदु ऎऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। इदे सरणागदि सप्त ऎऩ्बदऩ् करुत्तु विशदज्ञा नमिल्ला मैयै स्टष्टमाग अऱिविक्कुम् वाक्यम् MGR इत्यादि। Ü= कीऴे arai तऩ् ऎऩ्ऱु सरणमाग वरिक्कप्पट्टदैक् कूऱुम् वाक्काऩदु ऎ ळिई - ऎदु सॊल्लप्पट्टदो।सऩि - अदुवुम् ऎरिगा विशदज्ञानत्तिऩाल् वन्ददल्ल : रा-अन्दो ई ऎऩ्ऱु कण्डु ऎसु qatar ofa ag area। a: arif (args। ८४।) afa- ऎऩ्ऩिडत्तिल् उऩक्कु तयै पुरिदल् उण्डागिल् अप्पोदु ताऩ् च्
- ।
- ऩाऩ नाऩ् उज्जीविप्पेऩ् ऎऩ्ऱदु पॊरुळ् इङ्गे सरण वरणवाक्कु इयम् ऎऩ्बदऱ्कु विवयमॆऩ्गिऱ मन्त्रोच्चारणम्। ऎऩ् किऱ पॊरुळल्ल; ऐण।जऩ् ऎऩ्ऱु ताम् च्लोकमाग अरुळिच्
- -३७
- २९०
- i रित्तऩ्” ऎऩ्ऱुम्
- रित्तुडऩ्
- रार् पेसिऩार्गळ्।
- सॆय्दिरुप्पदेयाम्। अदु अर्थ ज्ञान पूर्वकमाग वन्दिरुप्पदाल्वि पूर्वकऩ्ऱु ऎऩ्ऩवॊण्णादु। पलऩिल् नम्बिक्कैयो च्रत्तैयो इरामल् कबडमागच् चॊऩ्ऩ वाक्कु इदु ऎऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळ लामे ऎऩ्ऩिल् - अप्पोदुम् अदु पहाविच्चासादिगळै युण्डुबण्णि पूर्ण प्रपत्तियाल् पलऩळिक्कुमॆऩ्ऩ वेण्डुम्। अदैविड मेले ऎऩ a urf HR ऎऩ्ऱु इदऱ्कु मेल् ताम् सॆय्यप्पोवदॊऩ् ऱु मिल्लैयॆऩ्ऱ काल् अविशदज्ञानत्तोडु सॆय्द उक्ति निष्टै ऎऩ्ऱु कॊण्डाल् ताऩ् नेराग मो क्षसादरमिदु ऎऩ्ऩक् कूडुम्। ऎऩ्ऩ टलऩुक्काग इदु सॆय्ददु ऎऩ्डदैत्
- सॆय्ददु ऎऩ्बदैत् सॆळिविक्कुम् सलोकत्तै युदाहरिक्किऱार् a “sA’ aat: । ऩ् arवगरुगग” ऎऩ्ऱदु पूर्ण सलोकम् कत्कf ऎन्दप्रकारङ्गळोडु-ऎन्द तिरुमेऩि योडु ऎन्द स्वरूपगुणविबवङ्गळोडु ऎत्तगैय व्यापारत्तोडु नी यिरुक्किऱायो, अवऱ्ऱोडु पक्तियऱ्ऱवर्गळाल् काणमुडियाद उऩ्ऩै ट्रप्पत्तियॆऩ्गिऱ सॊल्मट्टाले नऩ्ऱागक् काणवेण्डुगिऱेऩॆऩ् ताल् टरिपूर्ण प्रह्मसाक्षात्कारत्तिऱ्कु इन्द प्रपत्ति कारणमागु मॆऩ्ऱु तॆरिवित्तदाम्। एवगारत्ताल् पिरच्चम्
- एवगारत्ताल् पिरच्कमागाद ऎऩ्ऱऱिवित्तदाम्।
- करीश
- ळ ऎऩ्बदऱ्कु मन्त्रार्त्त विशद ज्ञार पूर्वकमॆऩ् ऱर्त्तमागैयाल् अव्वाऱागाद वाक् ऎऱै पोदु अविशदज्ञा न पूर्वकमाऩ वाक्कु ऎऩ्ऱु तेऱुम् प्रपत्ति विषयमाऩ वाक्कै विशदज्ञाऩपूर्वकमाग प्रयोगम् सॆय्दाल् अप्पोदु मन्त्रार्त्तमाऩ प्रपत्तिरूप ज्ञारमुम् साङ्गमाग कूडवेयुण्डागुम् अदुबोल् अविशद प्रपत्ति विषयमाऩ ज्ञानमागिऱ समुदाय ज्ञान पूर्वक वाक्य प्रयोगम् सॆय्दाल् अदे समयत्तिल् अविशदसाङ्ग प्रपत्ति रूज्ञा नमुमुण्डागुम्। विशद ज्ञान पूर्वमाग वाक्य प्रयोगम् सॆय्दवर्गळुमट्रबत्ति रू -ज्ञानत्तै यनुष्टिक्काम लिरुन्दाल् तग चित्तियिल्लै। आगैयाल् पूर्वक ऎऩ्ऱ पदमाऩदु ट्र पत्ति युण्डावदऱ्कॆप्पडि सूसगमो अप्पडिये अविशद ज्ञा न पूर्व मॆऩ् किऱ पदमुम् अविशद प्रपत्तियुण्डावदै सूसिप्पक्कत् तडैयिल्लै। ऒरुक्काल् मन्त्रोच्चारणम् मट्टुमाऩाल् अदु गुरुविऩ् उच्चारणत् तिऱ्कुप् पिऩ्ऩाऩ उच्चारणरूपमाय् अर्थ ज्ञारपूर्वकमागामलिरुक्क लाम। च्लोसरूप स्व वाक्य प्रयोसमाऩदु अर्ददज्ञ न पूर्वकमागवे यिरुक्कुम्। आऩालुम् मन्सरत्तिल् इव्वंसम् इव्वङ्गत्तैक् कुऱिक्किऱ तॆऩ्ऱु विवरमाग त् तॆरियामल् समुदायज्ञाऱपूर्वकमागलाम्।
- ऎऩवे ‘प्रपत्ति ऎऩ्ट् ऎऩ्ऱ विडत्तिलुम अविशद प्रपत्तियैक् कूट्टुवदुम् करुदप्पॆऱ्ऱदाम्। मऱ्ऱ विरिवु नमदु न्यासदत्तुलक्रन्दत्तिल्।
- T
- सिलर्, ‘उक्ति सप्तत्ताले केवलवाक्योच्चारणत्तैच् चॊऩ्ऩायुम्।
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ळि ८।
- इव् कईरऩुडैयवुम्
- २९१
- ऎऩ्ऱऩुडैयवुम् निलैगळ् इरण्डै “तर भरोsरमकारिवि धर्मिकेशशरण मत्यपि वान मुरैरियम । इति मसाक्षियन्निदम्य लुम् समुदाय ज्ञा नपूर्वक वाक्योच्चारणत्तैच् चॊऩ्ऩालुम् अदिल् प्रपत्ति सेरामैयाल् उक्ति निष्टैयिलुम् आचार्य कर्त्रुग माऩ प्रपत्तियुण्डु। आगक् कीऴे “उक्ति आचार्य निष्टै इवैयुम् प्र पत्तियिऩ् मुगबेदङ्गळ्” ऎऩ्गिऱ वाक्यत्तिऱ्कु आचार्यऩ् अनुष्टिक्कुम् प्रपत्तिक्कु मुगमाग = पूर्वाङ्गमाग शिष्यऩिडम् वरुम् सार्यङ्गळे पॊरुळ्। अन्द उक्तियिऩुडैय विवरणन्दाऩ् मेले उक्तियावदु ऎऩ्गिऱ वाक्यम्। इप्पडि प्रपत्तियुडऩ् सेराद उक्तिक्कु आचार्य प्रपत्ति मुक्यमाग अपेक्षि तमागैयाल् अदै ‘aa visit ऎऩ्गिऱ पट्ट रुडैय सुक्ति तॆरिविक्किऱदु। आगक् कूरत्ताऴ्वाऩुडैय सूक्तिगळुक् कुम् ताम् प्रपत्ति U नुष्टानम् सॆय्यामल् आचार्य प्रपत्तियै ऎदिर् पार्क्किऱ वॆऱुम् वाक्योच्चारणमे पॊरुळागलाम्। ऎऩ्बर्। इदैप् टरिहरिप्पदऱ्काग इव्वुत्तिमात्ा इत्यादि। इदऩ् करुत्तावदु - विशद ज्कु नमुळ्ळवर्गळुक्कुप् पोल् अविशदज्ञा नमुळ्ळवर्गळुक्कुम् अवि सद प्रपत्तियाले टलऩॆऩ्बदु सम्ड्रदाय चित्तम्। कूरत्ताऴ्वाऩु टैय श्रीसूक्ति आचार्यऩुडैय समीबत्तिल् एऱ्पडामैयाल् आचार् यऩ् सॆय्युम् ट्रबत्तियै ऎदिर्बार्त्तुच् चॊऩ्ऩदॆऩ्ऩ वॊण्णादु। पूर्वडक्षियिऩुडैय आक्षेपत्तिऱ्कु मुक्यगारणमावदु उक्तिये प्रपत्ति कर्प्पमायिरुन्दाल् इरण्डु प्रपत्तिक्कु समुच्चयम् कूडादागैयाले पट्टर् इरण्डैयुम सेर्त्तदु तगाददामॆऩ्बदे अप्पडि यिरण्डै युम सेर्त्तदऱ्कुक् करुत्तु वेऱु कूऱुवम्। आगैयाल् आचार्य निष्ट्टै यिऱ् पोल् उक्ति नीष्ट्टैयिल् आचार्य प्रपत्ति सेरुवदु अवच्यमिल्लै। इदुवे प्रपत्ति कर्प्पम् -प्रपत्ति कर्प्पमागाद उक्तिक्कु आचार्य प्रपत्ति वेण्डु मॆऩ्ऱाल् अदै LD MILDIT L। faraid।
- मऱुक्कमाट्टोम्। en’ ऎऩ्गिऱ पात्वाजसर्हि नाच्लोकत्तिऱ्कु अदु विषयमामॆऩ्बदै वेऱिडत्तिल् काण्ग वॆऩ्ऱबडि। च्लोकार्त्तमावदु तार्मिगर्गळाऩ आचार्यर्गळाले नाऩ् उऩक्कु परमागच् चॆय्यप्पट्टेऩ्। अदावदु यॆऩक्कु आचार्य निष्ट्टै नडन्दुविट्टदु: नाऩुम् सरणमॆऩ्गिऱ वाक्यत्तैच् चॊल्लियुमुळेऩ् ऎऩ्ऱवाऱु इदु उक्ति निष्टै इव्विरण् डुम् सेरा। आगिलुम् सेर्त्तुच् चॊऩ्ऩदु इदुवुमोर् उपायमुण्डु ऎऩ्ऱु नमक्कु अऱिविप्पदऱ्काग। अबिसप्तमाऩदु अडेक्षिग समुच्चयत्तैप् पोल्, इदु अदिगमॆऩ्ऱु कुऱिप्पदऱ्काग अनपेक्षिद समुच्चयत्तैयुम् सिल विडत्तिल् काट्टुम्। ‘तगुन्द वैत्यर् वन्दिरुक्किऱार्; मऱ्ऱॊरु वैत्य रुम् अरुगिलिरुक्किऱार्’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् इरुवरुम् सेर्न्दु वैत्यम् सॆय्य वेणुमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदागादु, उत्तरादत्तिल् सारदीबिगैयिल् इदि= ऎऩ्गिऱ कारणत्तिऩाले इदम् = कीऴ्च्चॊऩ्ऩदै यॆऩ्ऱु पॊरुळ्
- २९२
- सर् x an
- पॊरुळागादु।
- ळरिणत्तुडऩ्
- " ऎऩ्ऱु सेर्त्तु अनुसन्दित्तार्गळ्। इदिल् मिगुदि काट्टुगिऱ अडिसॊत्ताले ऒरोऩ्ऱे अमैयुमॆऩ्ऱु सऱ्ऱु
- कूऱप्पॆऱ्ऱदु। मऱ्ऱवर् इदीदम् ऎऩ्ऱु ऒऩ्ऱागच्चेर्ददु कीऴ् सॊऩ् ऩदैयॆऩ्ऱुरैत्तऩर्।
- ए ऎऩ्बदऱ्कु साक्षि भाग काण्बित्तु ऎऩ्ऱदु
- साक्षिगळैयिट्टु मूदलिप्पित्तु साक्षि योडु सेर्न्ददाक्कि ऎऩ्ऱु सारास्वादिनियिलुळ्ळ पॊरुळ्। सारदीबिगैयिल् नी ऎऩ्ऩै स्वीकरिक्कुम् पोदु नाऩ् उऩ्ऩै ‘क्ळक् ळ् ऎऩ्ऱबडि निवारणम् पण्ण मुयऩ्ऱालुम्, ‘उऩ् आचार्यर् परसमर्प्पणम् सॆय्दारे; नीयुम् सरणवाक्कैच् चॊऩ्ऩाये: इन्द आचार्यर्गळे इदऱ्कु साक्षि’ ऎऩ्ऱु नी सॊल्लिगगॊण्डु ऎऩ्ऩै स्वीस रियॆऩ्ऱु करुत्तुक्कूऱप्पॆऱ् ऱदु। इन्द च्लोकत्तिऱ्कु मुऩ्बु पट्टर् प्रपन्न रक्षणत्तिल् तीक्षुगऩाऩ उऩ्ऩै विट्टु विलगियुळ्ळेऩ् नम्बिक्कैक्काऩ वि वेगमिल्लामैयाल् विनय वेषम् पूण्डु पूरवर्गळैप्पोल् ऎऩ्ऩै ऎण्बिक्किऱेऩ् टम्बमा (९पा) यिरुन्दु ऎऩ्ऱदाल् निवारणत्तिल् प्रवृत्तियुमिरुक्कलामॆऩ्ऱु इव्वुरै याळरिऩ् करुत्तु। वेऱु करुत्तुम् कॊळ्वर्-
- इवर् कxi aarat ऎऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्काग इन्द च्लोकम् आरम्भित्तार्। ‘नी उऩ्ऩै वेषम् पूण्डवऩागच् चॊल्लुगिऱाये, इप्पडिप् पट्टउऩ्ऩै कात्ताल् ऎऩक्कु वैषम्यदोषम् वारादो ऎऩ्ऱु ऎम् टॆरुमाऩ् केट्कामैक्काग, पूर्वार्त्तत्तल् इरण्डु उपायङ्गळैच् चॊऩ् ऩार्। नी पॊय् सॊल्लुवदाग जनङ्गळ् निऩैप्पार्गळे नाऩ् ऎप्पडिक् काप्टदॆऩ्ऩामैक्काग ससाक्षिगयन् ऎऩ्ऱार्। ऎऩ् आचार्यऩ् परम् समर् पिक्कुम् पोदुम् नाऩ् सरणमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ पोदुम् सण्डिरुन्दवर्गळ् तेविमार् सुरिगळ् पोऩ्ऱवर् पलगोडि। अवर्गळ् ऎल्लोरैयुम् साक्षियाक्कलामॆऩ्ऱदाम्। इऩि वेऱु करुत्तुमाम् - ऎऩ्ऩै परमाग स्वी, रियॆऩ्ऱु केट्किऱाये एऱ्कऩवे परमाग समर्बिक्कप्पट्टिरुन्दाल् इप्पोदुम् केट्टाल् प्रह्मास्तरविरोदम् वारादो। इदऱ्कु मुऩ् समर्बिक्कप्पडामलिरुन्दाल् इदु मनप्पूर्वमाग विराददाले ऎप्पडि रक्षिप्पदु ऎऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩिऩ् केळ्वि यॆऴुमॆऩ्ऱु निऩैत्तु मुदलिल् पूर्वार्त्त विषयत्तै विज्ञाबित्तार्। अदऩ् करुत्तावदु ऎऩ्ऩैप् टोल् वेषम् पूण्डवरागामल् तार्मिगराय् पूज्पराऩ आचार्यराले नाऩ्
- समर्प्पिक्कप्पट्टिरुक्किऱबडियाल् उपायविषयत्तिल् विवादमे यिल्लै। इदऱ्कु उम्मिडमे साक्षि कळ् पलरिरुक्किऱार्गळ्। इदऱ्कु वेऱु तुणैवेण्डामलिरुक्कुम् पोदु ऎऩ् वाक्कालुम् सरणमॆऩ्ऱु सॊऩ् ऩेऩ्। अदुवुम् नाऩ् निवारणम् पण्णुगिऱवऩल्लऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिविप्प तऱ्कागवुम पऴैय उपायत्तै निऩैप्पूट्टुवदऱ्कागवुम्। इप्पोदु सॆय्वदुम् अन्द पुत्तियिऩ् तॊडर्चियैयुम् पलत्तिल् आस्त्तैयैयुम् काण्बिप्पदऱ्कागवे यॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। साक्षि -प्रमाणम्।ससाक्षिगम्
- नाऩ्
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (afवुगरिऩा) ८।
- ६६
- २९३
- इवर्गळिल् कळक्सुरऩ् “gra: i a forऩ्” ऎऩ्ऱु इदु ऎरिच्कळिऱ् सॊल्लुगिऱबडिये ऎऩ्ऩुडैय क त् प्रामाणिगम्। इदैप् प्रामाणिगमाक्किक् कॊण्डु ऎऩ्ऱु उरैत्ता लुम् इव्वळवु करुत्तैयुम् अङ्गुम् कॊळ्वदु। मिगुदि काट्टुगिऱ = आदिक्यत्तै = अनपेक्षिगॆमऩ्बदै तॆरिविक्किऱ। इप्पडि उक्ति निष्टै याऩदु प्रपत्तिबोडु सेर्न्दिरुप्पदाल् आचार्य निष्टैक्कु मट्टुमे आचार्य सर्दरुगमाऩ प्रपत्ति वेण्डुमॆऩ्ऱु अदै सोदित्तरुळुगिऱार् इवर्गळिल् इदि। आचार्य निष्टै ऎऩ्ऱ सॊल्लुक्कु आचार्यरै याच्रयि त्तल् - अगावदु ताऩ् उपायमनुष्टिक्कामल् आचार्यऩे नमक्काग उपायम् अनुष्टित्तरुळ्वरॆऩ्गिऱ नम्बिक्कैयिल् आचार्यऩै याच्रयित्तिरुत्तल्। आचार्य पदत्ताले उपदेशम् पण्णुगिऱ गुरुवैये कॊळ्वदॆऩ्ऱ तिल्लै। ऎव्विदमागवावुदु मदीयऩॆऩ्ऱु अबिमा निक्कुम्महाऩ्गळैयॆल्लो रैयुम् कॊळ्ळवेण्डुम् आगैयाल् एदेऩुम् उपदेशित्त आचार्यर् उपदेशिक्काद भागवदर् इवर्गळिल् ऎवरै याच्रयित्तालुम् इङ्गु आचार्य निष्टैये इप्पडि इदु उपलक्षणमॆऩ्ऱु ga: ३६७:॥॥ ऎऩ्गिऱ उदाहरिक्कुम् श्रीसुदियिलिरुन्दु व्यगदमागुम् इदु पोलवे आचार्य निष्टरुक्कुक् कैमुदिगन्या त्ताले’ ऎऩ्गिऱ मेल्वाक्यत्तिल् आचार्य निष्टबददिऱ्कुम् ऎल्लाम् सेर्त्ते पॊरुळ्। gs इगि। fa Å स
- a क मऩस ऎऩ्बदु पूर्वार्त्तम्। क्रुहत्तिल् ऎल्लोरुम् कालै यिल् स्नानादिगळैच् चॆय्दु वैदिग लौगिगालङ्गारङ्गळुडऩ् आसमनम् सॆय्दु शुद्धराय् ऎम्बॆरुमाऩिडम् अबिगमनम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु सरियोर्गळैच् चॊल्लि, मूऩ्ऱु कालत्तिलुम् सिऱुवर्गळैयुम् ऎम्बॆरु माऩ् तिरुवडिगळिल् प्रणामम् सॆय्विक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु पूर्वार्त्तत्तिल् सॊल्लि मेल् पुत्र इत्यादि वाक्यत्ताल् क्रुहस्त्तऩाऩवऩ् तऩ्ऩोडु अबिगमनत्तिल् सेर्न्दिरुक्कुमिवर्गळै। इवऩ् मगऩ्। इवऩ् वेलैक्कारऩ्। इवऩ् शिष्यऩ् ऎऩ्ऱाऱ्पोलुळ्ळ सम्बन्दत्तैक् कूऱि ऎम्बॆरुमाऩिडम् निवचेतनत्तैच्चॆय्यवेण्डुमॆऩ्गिऱदु। इङ्गे निवचेतनमावदु तॆरि
- वित्तल् मट्टुमॆऩ्ऱाल्
- निष्प्रयोजनम्। आगैयाल् समर्प्पणमे। मालै वरैयिलाऩ कैङ्कर्यङ्गळै ऎऩ्ऩैक्कॊण्डु नडत्तिक् कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्ऱु कालैयिल् तऩ् विषयमाऩ परसमर्बणम् पोल् इवर्गळ् मूलमागवुम् उरिय कैङ्कर्यत्तै नडत्तिक्कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्बदे निवचेतन मॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इन्द न्यायमागवे मोक्षार्त्त सुमर् पणत्तिलुम् वेण्डियवर्गळैच् चेर्त्तुक् कॊळ्ळलामॆऩ्ऱु तेर्वदाल् इवऩै यबिमाऩिक्कु माचार्यऩ् इवऩैयुम् इवऩ् परत्तैयुम् भगवाऩि टम् समर्बिक्कलामासैयाल् आचार्य प्रपत्तियुम् मोक्ष सादनमागिऱदु। इङ्गे पुत्र: प्रेष्य : शिष्य: ऎऩ्ऱु शेषत्व सम्बन्दत्तै मट्टुम् सॊऩ्ऩबडियाल् अज्ञत्व असक्तत्वादिगळे आचार्य निष्टैक्कुक्
- १९४
- तिले ताऩुम् अाऩ्।
- णत्तुडऩ्
- arai assatsa afafarRRIA ॥” ऎऩ्गिऱ सणक्किले ऩ्ऩुक्कुक्क
- कारणमॆऩ्बदिल्लै। प्रार्त्तित्ताल् ताऩ् ऎऩ्बदुमिल्लै अ।पि।मा नमिरुन् दा ल् यारुक्कुम् सॆय्यलामॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इव्वाक्यत्तिऱ्कु पोक्षार्त्त माग यारुक्कावदु परसमर्डणम् सॆय्ब वेण्डु मॆऩ् ऱिरुन्दाल् अबिग मनगालत्तिल् अदैयुम् सॆय्यलामॆऩ्ऱे पॊरुळ कॊळ्ळुवदु मुण्डु,
- मोक्षमॆऩ्बदु भगवदनुग्रहत्तालागवेण्डियिरुप्पदाल् भगवाऩै याच्रयिप्पदै विट्टु भागवदाच्रयणत्ताले अदैप् पॆऱवागुमो वॆऩ्ऩ अरुळ्गिऱार् भगवाऩै याच्रयिप्पवर्गळुक्कु पलचित्ति युण्डो इल्लैयो ऎऩ्ऱु सन्देहमाम्, भागवद शुश्रूषैयिले इऴिन्द मऩमुडैयवर्गळुक्कु पलचित्तियिल् संसयमिल्लै यॆऩ्बदु वाक् यार्त्तम् भगवत् सेवैगळिलुम् पलसिददि प्रामाणिगमागैयाल् अदिल् संसयम् सॊल्लवॊण्णादु। अदऩाल् इतरसदुदिक्काग इल्लाद संस यत्तै यारोबित्तदॆऩ्ऩ वेण्डुम् भगवत्विषयत्तिल् संसयत्तै यारोबित्तदु पोल् भागवद सेवै विषबत्तिल् संसयत्तै यारो पिक्कामल् विट्टदु अदैविड इदिल उत्कर्षत्तैक् करुदिये ऎऩ्ऩ वेण्डुम् अव्वुत्कर्षम् ऎत्तगैयदॆऩ्ऱाराय्न्दबोदु “HR क ad a farantara’ ऎऩ्गिऱ वचनत्तिऩाले भागवद सेवै विषयत् तिल् ट्रीत्यादिक्यम् तॆरिवदाल् अन्द ट्रीदियिऩ् तारदम्यत्तैये इव् वस नम् सरुदुगिऱदॆऩ्ऩलाम्। आग अच्युगळेविसळ् विषयत्तिल् प्रसादम् कुरैवु भागवदसेवीगळ्विषयत्तिल् प्रसादम् अदिगम् कुऱैवाऩ प्रसादत्तिऩालेये मोक्ष / पॆऱलामागिल् अदिगप्रसादत्तिऩाल् मोक्ष यॆऩ्बदु सु निच्चि,मागिऱदु पसुवत्कैङ्कर्यत्तै विट्टु पासवद कैङ्कर्यत्तिल् अदिग प्रसादत्तिऱ्काग इऴिवदु पोल् ट्रबत्तियिऩाल् वरुम् मोक्षदिल् तारदम्यमिरा विट्टालुम् अदिग ट्रीदियॆऩ्गिऱ् पलऩै युक्तेसिप्पदु उसिदमागैयाल् ताऩे नेरिल् प्रपत्ति सॆय्दुगॊळ् ळामल् आचार्य मूलमाऩ प्रपत्तियै अडेक्षिबदु च्लाक्यमॆऩ्ऱदु इङ्गे कुऱित्तदाम्। कैमु तिगन्यायत्ताले यॆऩ्बदऱ्कु सात् अच्युद सेविक्के पलऩ् किडैक्कुम्बोदु आचार्य मूलमाग सेविप् पवऩुक्कु संसयमिल्लैयॆऩ्ऱ पॊरुळे स्वरसमागुम्। सारप्रकाशिगा सम्मदमु ऱिदुवे। इऩि भगवत्शुश्रूषैयैविड भागवद सुर्रूषैक्के उत्कर्षमागिल् शुश्रूषैयोडु पासवदर् सॆय्युम् परसमर्-णत्तिलु मन्वयम् एऱ्पट्टाल् सुदराम् पलचित्तियॆऩ्ऱुम् करुत्तुक्कॊळ्ळला मॆऩ्ऩिल् कॊळ्ग। आऩाल् परिसर्याबलम् वेऱु। परसम्र्बण पलऩ् मोक्षमॆऩ्बदु वेऱु, पॊदुवाक्किक्कॊण्डु उबबाद नम् सॆय्यवेण् डुम्। निऱ्क। च्लोकम् पॊदुवाग शुश्रूषैयैप् पऱ्ऱियिरुन्दालुम् अदे न्यायत्तै प्रपत्तिक्कुम् कॊळ्ळलामॆऩ्ऱु करुत्तु।अदऱ्कागवे ऎऩ्गिऱ
- श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (fङ्गा ८।
- २०३
- ताले सुगबुरियिल् कल्लै ऒरु मलैयिल् निऩ्ऱुम् ऒरु मलैयिले तावुम् सिप्हईरीरत्तिल् जन्तुक्कळैप्पोले र् सम् पण्ण अवरोडु उण्डाऩ कुडल् तुवक्काले नामुम् उत्तीर्णरावुदो (वो)
- यॆऩ्ऱदु।
- ऱदु। तुल्यन्यायमा
- पडिये
- ये सॆऩ्ऩामल् ऎऩ्गिऱ कणक्किले यॆऩ्ऱबडि सारप्रकाशिगैयिलुम् मुदलिल् भगवत् प्रबन्धऩुक्कुगगचित्ति यिल् संसयमाऩालुम् आचार्य निष्टऩुक्कु संसयमिल्लैयॆऩ् यदा च्रुसत्तिऩ् मेल् चित्तिक्कुम् अर्थत्तैच् चॊल्लि मुडिविल्, “पा तबादुगा टरिक्हन्गाये न प्रीत्यादिक्यमुण्डु” ऎऩ्ऱे स्त्ताबित्तार् सारदी पिगैयिलुम् इऩ्बत्तिल् ऎऩ्गिऱ पासुरत्तिल् आचार्याबिमान निष्टै मोक्षोबायङ्गळुक्कुळ्ळे उत् कृष्टमाऩ उपायमॆऩ्ऱु निगमित्तार्।
- वेऱॊरुवर् सॆय्युम् प्रपत्तियालुम् पलऩुण्डॆऩ्बदैयुम् अदऩ् सिऱप्पैयुम् सम्ब्रदाय वाक्यत्ताले काट्टुगिऱार् ओनमलै इदि ति तावुम् ऎऩ्ऱ सॊल्लाले इरण्डु मलै मुडिगळुम् नॆरुङ्गियिरुप् तु तॆरिगिऱदु। सिप्हारीरत्तिल् ऐन्दुक्कळावऩ -ई वण्डु मुदलाऩवैगळ्। इवऱ्ऱिल् तऩिये पोग सक्ति यऱ्ऱवैयुमिरुक्कलाम् सक्तियुळ्ळवैयुमिरुक्कलाम्। इन्द ऐन्दुच्रुष्टान्दत्ताले नमक्कु अडेक्षैयुम् ट्रवृत्तियुमिरा मऱ्पोऩालुम् पाष्यगारर्सम्बन्दत्ताले मोमुण्डॆऩ्ऱु सेऱु मॆऩ्ऩिल् - अप्पोदु ऐन्दुक्कळ् पोगवेण्डुमॆऩ्ऱु सिङ्गम् निऩैक् काबलिरुन्दालुम् तऩ्ऩै वादिक्कुम् ऐन्दुक्कळिवै वरवेण्डामॆऩ्ऱे अदु निऩैत्तालुम् सिङ्गत्तोडु अवऱ्ऱुक्कु तेसान्दर प्राप्ति पोल् पाष्यगारर् निऩैक्का विट्टालुम् पोक्षमुण्डॆऩ्ऱुम् प्रसागिच्कुम्। कुडल् तुक्कावदु शरीरसम्बन्दम्, अदु पाष्यगाररिऩ् तिरुमेऩि यो। नमक्कल्लै अवरुडैय आक्म स्वरूपत्तोडे नम् आत्मावुक्कु सम् च्लेष
- विशेषमिल्लै अप्पडियिरुन्दु मोक्षमागिल् अवर् परमबदित्त पोदे मुदलियाण्डाऩ्मुदलिबवर्गळुक्कु अदु प्रसङ्गिक्कुम् आग अवर् कुडल्दुवक्कावदु अबिमाऩ सम्बन्दमे। अन्द अबिमाऩमुम् अवरुडैय आत्मात्मीय परसमर्बणत्तिले अवर् सिलर्गगेऱ्पडु ९ तिय सबन्दम्, अदु अवरवर् देहावसानत्तिले यॆऩ्ऱु अरुक्कु अबि मदमासैयाल् व्यक्तिक्कुत् तक्कवाऱु
- ऱु मोक्षत्तिल् कालबेदमुण्डु। अन्द अबिमानबात्रमाऩवर्गळ् सिप्हसरीस ऐन्दुक्कळ् पोल् सक्तरु माग लाम्। असक्तरुमागलाम्, वेदान्द सिप्हासमादिबदियाऩ मु।लियाण् डाऩ् मुदलाऩोरुक्कु अट्पोदु
- अट्पोदु ज्ञानसत्त्पादिगळिल्लै पॆऩ्ऩ वॊण्णादु। आचार्य मूलमाग प्रबत्तयिऩाल् एऱ्पडुम् भगवत् ट्री त्या तिक्यत्तैप् पॆऱ वाय्प्पिल्लैयागिल्। अप्पोदु ताऩ् ताऩाग प्रपत्ति सॆय्द कॊळ्ळलाम् आचार्य निष्टैये ऎम्बॆरुमाऩुक्कु उवप्पाऩदु। पक्त्पादिगळिल् ऒरुवऩ मऱ्ऱॊरुवऩुक्काग अनुष्टिप्पदिल्लैयागिलुम् प्रपत्ति अव्वाऱिऩ्ऱि पिऱरुमनुष्टिगगलामॆऩ्ऱु “ऎ ऎRF;’’ ऎऩ्ऱेऱ्
- २९५
- ळळत्तुडऩ्
- मॆऩ्ऱु मुदलियाण्डाऩ् अरुळिच् चॆय्द पासुरम्।
- “अन्धो ऽनधग्रहणवगो याति रमेश यद्वन् ङगुक कुछ निद्दितो नी ते नाविकेन । वळिळि राज्क:
- I’ आगै पट्ट पिऱगु ट्रीत्यादिक्यमॆऩ्ऱ पलत्तै विडुवदु न्यायमिल्लै। याल् नाम् सक्तरायिऩुम् तऩिये सॆय्दु कॊळ्ळलागादॆऩ्गिऱ करुत्ता लेये “नामुमुत्तीर्णरावुदोम्” ऎऩ्ऱरुळिच् चॆय्दार् इन्द आचार्य मूलमाऩ प्रपत्ति सिष्पऩ् प्रार्त्तिप्पदालुमाम्, आचार्यरे अदिग आगरत्तिऩाल् तामे यनुष्टिप्पदुमाम्। पॊदुवाग आचार्य निष्टै यॆऩ्बदु आचार्य मूल प्रबगदिक्कुक् कारण माऩ अबिाऩ सम्बन्दमे। इऩि अज्ञान असक्त्यादिगळुम् आचार्य निष्टैक्कुक् कारणमॆऩ् पगैक् कुऱिक्कत् तमदु न्यासदिलग च्लोसत्तैयुदाह्रिक्किऱार्। च्लो कार्त्तमावदु-रङ्ग नादा ! गुरुडऩ् कण्णुळ्ळवऩिऩ् पिडिप्पुक्कु वसप् पट्टु ऎप्पडि वेऱु इडम् सेरुगिऱाऩा। मुडवऩ् कप्पलोट्टियाल् ऎप्पडि कप्पल् नडुवे तूक्कि वैक्कप्पट्टु अक्करै यडैविक्कप्पडु किऱाऩो। राजसेवै सॆय्गिऱवऩुडैय कुऴन्दै मुदलाऩवर्गळ् अरसऩैप् पऱ्ऱि यॊऩ्ऱुम् तॆरियामले ऎप्पडि पोगङ्गळै यनुबविक् किऱार्गळो - अव्वाऱु नाऩ् उऩ्ऩैप् पॆऱुवदऱ्कु तयै पुरियुम् तेसि कऩे वल्लवऩागिऱारॆऩ्ऱगाम्। इङ्गे मेलोडु पार्क्कुम् पोदु एदीर ए स्त्तानत्तिले तेसिगऩ् ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱुम्। अदु सेरादु। आगैयाल् तऩ ऎऩ्बदै क: रaa ऎऩ्बदोडु सेर्क्कामल् ७ऩ ऎऩ्गिऱ सम्ब्राप्तियिले सेर्त्तुप् पॊरुळ् कॊळ्ग इङ्गे मूऩ्ऱु त्रुष्टान्दङ्गळ् ऎदऱ्कॆऩ्ऩिल् - मुदल् त्रुष्टान्दम् अज्ञऩा यिरुन्दु आचार्यऩ् पण्णिवैक्कत् ताऩे प्रपत्ति सॆय्दु कॊळ्ळुम् अदिगारियैप्पऱ्ऱ: इरण्डावदु त्रुष्टान्दम् ताऩ् प्रार्त्तऩै सॆय्दु आचार्यऩ् सॆय्युम् प्रपत्तिक्कु विषयमाऩवऩैप् पऱ्ऱ: मूऩ्ऱावदु। ताऩ् प्रार्त्तिक्कामले आचार्य प्रपत्तिक्कु विषयमाऩवऩैप् पऱ्ऱ ऎऩ्ऱु साादीबिगैयिल्। इण्डावदु त्रुष्टान्दम् सक्त्यबावत्तैप् पऱ्ऱ: मूऩ्ऱावदु त्रुष्टान्दम् ज्ञानाडावत्तैप् पऱ्ऱ ऎऩ सार प्रकाशिगैयिल् उरैयाम् इङ्गे आचार्य निष्टा प्रगरणत्तिलेये इन्द च्लोकत्तै यॆडुत्तिरुप्पदाल् उक्ति निष्टाप्रगरणत्तिल् as asi ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तोडे सेर्त्तुक् कुऱिक्कामैयाल् मूऩ्ऱु उदारणमुम् आचार्य निष्टा विषयमे ऩ्ॆबदु स्वरसम्। इन्द च्लोकत्तिऱ्कु नयिऩाराचार्यर् व्याक्याऩत्तिलुम् ज्ञा नाबावम्, सक्त्यडाम्। ज्ञा नम् सक्ति इरण्डु मिल्लामै ऎऩ्ऱ अडैविल् मूऩ्ऱु उदाहरणङ्गळॆऩ्ऱे विवाणमुळ्ळ तु। उपायविबाग तिगारत्तिल् तामे, ज्ञानक्तिलेयादल् सक्तियिले यादल् इरण्डिलुम तल् कुऱैयुडैयार्क्कु ऎऩ्ऱु इन्द रीदियैये यरुळ्वर्। अदु पोलिङ्गुम् सॊल्वदु उसिदमॆऩ्ऱु साबास् • श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎाा ८ २९७ ऎऩ्ऱु कत्तिले सॊऩ्ऩोम्। एदेऩुम् ऒरु कामागवुमाम्, आरेऩुम् ऒरुवर् अनुष्टिक्कवुमाम् ऎरिऩक्कल्लदु सर्वेच्वरऩ् I सीऩऩुम् कॊडुक्क इरङ्गाऩ् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इप्पडि ४४ परमं पदम् ॥ " ऎऩ्ऱुम्। वादिनियिऩ् तिरुवुळ्ळम् इदऩाल् सक्तरुक्कु आचार्य नीष्टै तगादॆऩ्ऱु चित्तित्तु विडादु। न्यासदिलत्तिल् Algae:’ ऎऩ्गिऱ च्लोक माऩदु पट्टर्विषयमॆऩ्ऱुम्, पट्टर् आचार्य निष्टरॆऩ्ऱुम् न्बा सोल्लास क्रत्तत्तिलुमुळ्ळदु। इङ्गुळ्ळ आचार्य निष्टा विषय माऩ वाक्यङ्गळिल् वरुम् आक्षेपङ्गळुम् अवऱ्ऱिऱ्कु समादा नङ्गळुम् आचार्य निष्टा अदिगार प्रकारङ्गळिऩ् विरिवुमॆल्लाम् नमदु न्यासादि कार सर्वस्वत्तिल् नऩ्गु काणलागुम्। • पक्तियोगत्तिल् असक्तऩुक्कु प्रपत्तियागिल् सक्तऩुक्कु प्रपत्ति अवच्यमऩ्ऱागैयाल् सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऩामल् पक्ति निष्ट ऩॆऩ्ऱु पिरित्तले तगुम्। मेलुम् पक्तियिल् असक्तऩुक्कु प्रपत्ति मुक्य प्रपत्तियिल् असक्तऩुक्कु उक्ति आचार्य निष्टैयॆऩ्गिऱ प्रपत्ति कळॆऩ्ऱाऱ्पोले इवऱ्ऱिलुम् असक्त ऩुक्कु वेऱोर् उपायमुम्गूडुमागै याल् इरुवरे ऎऩ्ऱु पिरित्तल् तगुमो ऎऩ्गिऱ शङ्कैयैप् परिहरिप् पदऱ्काग इदुवरैयिल् सॊऩ्ऩदै निगमिक्किऱार् एदेऩुम् इदि। एदेऩु मॊरु प्रकारमावदु-सत्वारगमागवो स्वतन्त्रमागवो, विशद ज्ञा न पूर्वकमागवो, समुदाय ज्ञा नपूर्वकमागवो ऎऩ्ऱदाम्। आरेऩुमॊरुवर् = ताऩो पिऱरो, पिऱरिलुम् आयरो भागवदरो। परमबुरुषार्त्तम् कॊडुक्क ऎऩ्ऱदाले मऱ्ऱ पलऩ्गळ् ज्ञानमागाद उपायङ्गळालुम् सरिवुक्कक्कूडियदागुम् मोक्षरूप्पलम् ज्ञानत्तिऩाले ये सादिक्कप्पडवेण्डुम्। अन्द ज्ञानमुम् पक्ति प्रपत्ति तविर वेऱु ज्ञानमागादु। पक्तियोसमुम् नीण्डगालम् पल ऐन्मङ्गळैक् कॊण्डु सादिक्कप्पड वेण्डियिरुप्पदाल् पल इडैयूऱुगळुम् नेर्वदाल् प्रपत्ति सॆय्यामले पक्तियै निऱैवेऱ्ऱ ऎवरालुमागादु, आगै याल् सदवारग प्रपत्ति निष्टऩॆऩ्गिऱ विबागम् तगुम् इदऩाल् ऒरूपाय् माऩ पक्तियै ऎजनसुगादिगळै विरुम्बि यनुष्टिक्क आसैप्पडुगिऱ वऩुक्कु इन्द क्रन्दत्तिल् सॊल्लप्पडुम् प्रपत्तियै ऎदऱ्कु अऱिय वेण्डुमॆऩ्गिऱ केळ्वियुम् परिहरिक्कप्पट्टदु। इप्पडि प्रपत्ति अवच् यम् वेण्डुमागिल् वेऱु उपायङ्गळैच् चॊल्लुम् वचनङ्गळ् विरो तिक्कुमे यॆऩ्ऩ अवऱ्ऱिऩ् करुत्तै उरैक्किऱार् इप्पडि इदि। पसुरिदि। साण्डिल्य स्मृति म्रुगमो मऩिदऩे पक्षियो ऎन्द जीवर् वैष्ण वरै याच्रयित्तिरुक्किऱारो। अवर् अप्पडि याच्रयित्तिरुप्पदालेये परमबदम् सॆल्वार्। ऎऩ्ऱु आच्रयणमात्रत्तालेये मोक्षम् सॊल्लु -३८ २९८ णत्तुडऩ् इऩ्ऩॆ यरि: साणिऎऩ्ऎऩ्ऱुम्, ‘नऱ्पालयोत्तियिल् वाऴुम् सरासरम् मुऱ्ऱवुम् नऱ्पालुक्कुय्त् तऩऩ्’ ऎऩ्ऱुम्, “वऩ्मैयावदु निऩ् कोयिलिल् वाऴुम् वैट्टणव किऱदु, ते इत्यादि (रामा आ।काण्डम्।) इप्पडि कष्टप्पट्टुक् कॊण्डु उमदु तेसत्तिले वळिक्कक् कूडिय नाङ्गळ् (रिषिगळ्) उम्माल् रक्षिक्कप्, पडवेण्डियवर्। ऐनङ्गळुक्कु ईच्वरऩे ! नीर् नगरत्तिलिरुन्दालुम् काट्टिलिरुन्दालुम् ऎङ्गळुक्कु अरसऩे यॆऩ्ऱऩर्। इदऩाल् राजावि ऩुडैय तेसत्तिलिरुक्कुम् प्रजैगळ् राजाविऩाल् रक्षिक्कप्पडुगिऱदु पोल् पसुवाऩुडैय तेसत्तिल् वळिक्कुम् जीवर्गळ् भगवाऩाल् काच्कप् पड वेण्डुमॆऩ्ऱु विषयवासम् रक्षैक्कुक् कारणमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु विषयमावदु तेसम्। ऎल्लामे भगवत्तेसमागैयाल् तेसवासम् कारणम् ऎऩ्ऱु सॊल्वदु ऎदऱ्कॆऩिल् -रामऩाग अवतरित्त पोदु राम राज्यत्तिलुट्पट्टवरैक् काप्पदु अवच्यमाऩाल् अदु पोले अन्दन्द क्षेत्तिरत्तिल् अवतरित्त अर्च्चा मूर्त्तिगळुक्कु क्षेत्र वासम् सॆय्यु मवर्गळैक् काक्कवेण्डियदु अवच्यमॆऩ्ऱु अऱिवित्तदाम्। अरसरुडैय तेसत्तिल् वळिप्पदु अरसऩाल् काप्पाऱ्ऱप्पडुवदऱ्काग ऎऩ्गिऱ नल्ल ऎण्णमुडैयवर्गळै अरसऩ् काप्पदु पोल् भगवत् कृपैक्कुप् पात्रमाग वेण्डुमॆऩ्ऱु क्षेक्रवासम् सॆय्दाल् अवऩै विडलागादु ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इदऱ्कु इव्वळवु तात्पर्यमुण्डॆऩ्बदै नम्माऴ् वारिऩ् पासुरत्तालुम् विळक्कुगिऱार्। नऱ्पाल् इदि, कऱ्पारॆऩ्ऱु पासुरत् तॊडक्कम् ७-५-१। नल्ल प्रदेशङ्गळैयुडैय अयोत्तिमा नगरत्तिल् जङ्गम स्तावर जन्तुक्कळै यॆल्लाम् नऱ्पालुक्कु - नल्ल स्वबावत् तिऱ्कु उय्त्तऩऩ्=एऱ्ऱिऩऩ्। इङ्गु नऱ्पाल् ऎऩ्बदऱ्कु परमबदत् तिऱ्कु ऎऩ्गिऱ पॊरुळ् कूऱुवारुमुण्डु नल्ल स्वबावम् अदावदु अवऩै विट्टुप्पिरिन्दाल् तुक्कम्, अवऩोडु सेर्न्दिरुन्दाल् सुगम् ऎऩ्गिऱ तऩ्मै युडैय ऎऩ्बदाम्। रामबिराऩ् अयोत्तियिल् ऎऴुन्दरुळि यिरुन्दबोदु सॆऴुमै युऱ्ऱिरुन्द मरङ्गळ् अवऩ् काट्टुक्कुच् चॆऩ्ऱबोदु वाडिवदङ्गि निऩ्ऱऩवे। अन्द स्वबावमे, अवऩ् तऩ् ऩडिच् चोदिक्कु ऎऴुन्दरुळुम्बोदु अन्निलै नीडिक्कुम् सान्दा निग लोकम् अऴैत्तुच् चॆल्लक् कारणमायिऱ्ऱु। अदऩ् पिऱगे मो क्षम् मोक्षम् सॆऩ्ऱदु। आगिलुम् अयोत्ति वाऴ्क्कैये मोक्षगारणम् ऎऩ्ऱदैप् पासुरप्पॊरुळाग वैत्तु इङ्गु आक्षेपम्। विबवावतारत्तिल् क्षेत्र वासम् कारणमागलाम्। अर्च्चावतारत्तिल् अदिल्लैयॆऩ्ऱु निऩैक्का मैक्काग मेऱ्पासुरम्। वऩ्मैयावदु इदि वऩ्मै-पलम्। ऎऩक्कु मोक्षम् पॆऱक् कारणमाऩ पलमाऩदु उऩ्ऩुडैय कोयिलिल् क्षेत् तिरत्तिल् वैष्णवऩा यिरुन्दु वाऴ्वदे यॆऩ्ऱु पॊरुळ्। नऩ्मै तीमैगळ् ऒऩ्ऱु मऱियेऩ्’ ऎऩ्ऱु ५-१-३। पासुर आरम्बम्, नाऩ् उऩ्ऩैप् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ळि १० २९९ । ऩॆऩ्ऩुम् वऩ्मै” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ रिसऩणळळरि कळुक्कुम् तऩ् पक्कलिलेयादल्, पिऱर्बक्कलिलेयादल्। मुऩ्बेयादल् पिऩ्बेयादल् ओर् उपायत्तुवक्कुण्डु। ऎङ्ङऩे यॆऩ्ऩिल्; इवै उपासनत्तिलेयादल् प्रपत्तियिलेयादल् मूट्टियुम्, मुळ्ळळऩुक्कु प् पण्णियुम्। जूम् पण्णिऩवऩुक्कु इङ् पुगऴ्वदिल् तवऱुदलिरुन्दालुम्। तिरुवक्ष्टाक्षरम् सॊल्लि वळिक्कुम् वैष्णवऩागैयाल् ऎऩ् तवऱै युडेक्षित्तु इव्वाऴ्क्कैक्कुप् पलऩ् अळिक्कवेण्डुम्। वैष्णव सम्च्रयबदत्तिऱ्कु अर्थम् भागवदाबि मान पदत्ताले वॆळियिडप्पट्टदु। वैष्णव सम्च्रया: ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु वैष्णवऩै आदारमागवुडैय ऎऩ्ऱो पलऩुक्काग वैणवऩै याच्रयित्तिरुक्किऱ ऎऩ्ऱो पॊरुळ् कॊळ्ळलागादु। पसुबक्ष् यादिगळ् अव्वाऱु नोक्कियाच्रयिक्कलिल्लैये। आगैयाल् वैष्णव: सम्च्रय: अवैगळ् विषयमाऩ अबिमानत्तिऱ्कु आच्रयऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळाम्। अप्पोदु अवऩुडैय अबिमानत्तिऱ्कु विषयमागै यॆऩ् पदे कारणम् अबिमाऩमावदु-इन्द जीवऩ् मदीयऩ् ऎऩ्ऱु अबि माऩिक्कै आदिबदत्तिऩाल् वैष्णवत्वादिक्रहणम्। इङ्गुच् चॊल् लप्पट्ट आगारङ्गळ् नेराग मोक्षगारणमल्ल। पक्ति प्रपत्तिगळुक्कुत् तुणैयागुमत्तऩै यॆऩ्गिऱार् तऩ्बक्कलिले इत्यादियाल् तऩ् पक्कलिले उपायमावदु ताऩ् अनुष्टिक्कुम् उपायम्। इदु पक्तियुमागलाम् प्र पत्तियुमागलाम्। पिऱर्बक्कलिले उपायमाऩदु तऩक्कागप् पिऱर् सॆय्युम् उपायम्। अदु प्रपत्तिये। पक्ति वेऱॊरु वरुक्काग वेऱॊरुवर् सॆय्य वागादु। ‘अबहदबाप्मत्वादि कुणङ्गळुळ्ळ ऎऩक्कु अन्तर्यामि ऎम् पॆरुमाऩ् (जत् ऎऩ।) ऎऩ्गिऱ उपासनमुळ्ळवऩुक्कु पुण्यबाबकर्म नासत्ताल् मोम्। इदु वेऱॊरुत्तरुडैय पलऩुक्कुक् कारणमागादु। इसऩाल् पक्ति प्रपत्ति मूलमाग इवैगळ् मोक्ष सादनमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। पक्ति प्रपत्तिगळ् मुऩ्बे नडन्दिरुन्दालुम् इन्द भागवदाबिमा नादि कळ् अददऱ्कुत् तुणैयागुमॆऩ्ऱु सॊल्लक् कूडुमो आग मुऩ्बेयादल् ऎऩ्बदु ऎङ्ङऩे पॊरुन्दुमॆऩ्ऩ - अदऩ् करुत्तै वॆळियिडुगिऱार् ऎङ्ङऩे इत्या तियाल् मूट्टियुम् ऎऩ्ऱवळवाल् पिऩ्बेयादल् ऎऩ्बदु सङ्ग्रहिक्कप्पट्टदु। उत्पन्नेदि उपासनमॆऩ्गिऱ उपायम् मुऩ्बे युण्डायिरुन्दालुङ्गूड मुडिवुवरैयिल् तिऩन्दोऱुम् तॊडर्न्दु वळर्न्दु वरवेण्डियिरुप्पदाल् पिऩ्ऩे वरुम् भागवदाबिमा नादिगळुम् उत्तरोत्तर उबसयत्तुक्कु = अददऱ्कुप् पिऩ्ऩे मेऩ्मेल् वरुम् उपासन वळर्चिक्कुक् कारणमागुम्। आगैयाल् ऒरेसमयत्तिल् मुडियुम् प्रपत्तियागिऱ उपाय विषयत्तिल् ताऩ् अदऱ्कुप् पिऩ्ऩे वरुम् भागव ताबिमा नादिगळोडु ऎव्वाऱु सम्बन्दमॆऩ्गिऱ केळ्वि निऱ्कुम्। अङ्गु प्रपत्तियोडु तुवक्कावदु प्रपत्तिक्कुप् पिऩ्वरुम् कैङ्कर्यत्तै
। ३०० विऩत्तुड कुऱ्ऱ काळियै उण्डाक्कियुम् ले त्वरैयै उण्डाक् कियुम् उपकारकङ्गळाम्। इवर्गळिल् व्यासादिगळैप् पोले पु।Faर्ऩागैयाले ऎरिक्षा वृत्ति सॆय्गै। वेऱॊरु प्रयोजनमुम् कूऱुगिऱार् भगवत् प्राप्ति इदि। प्रबन्धऩाऩवऩ् देहावसानत्तिऱ्कुळ्ळे मुऩ्ऩिरुन्द पर परप्पु नीङ्गि, मऱ्ऱॊरु जन्मम् वेण्डामॆऩ्ऱोमे। ऒरु जन्मम् कऴित् तळित्ताल् नलम् ऎऩ्ऱु नसैयुळ्ळवऩागिल् पलऩळिप्पवऩुक्कु प्रवृत्ति मन्दमागुम्। अव्वाऱिऩ्ऱि त्वरैयिरुप्पदु प्रपत्तिक्कु सहायमागु मॆऩ् ऱबडि, मेलुम् भागवदाबिमानादिगळ् नीडित्तु कैङ्कर्याबिवृत्ति युम् त्वरैयुम् एऱ्पट्टाल् इवऱ्ऱैयॆल्लाम् प्रपन्नऩॆऩ्गिऱ अबिमा नत्ताल् सर्वेच्वरऩ् सॆय्विक्किऱाऩ् ऎऩ्ऱु अवऩिडत्तिलिरुक्कुम् महा विच्वासत्तिऱ्कुप् पुष्टियळिप्पदाल् प्रपत्तियोडु तुवक्कुत् तगुमॆऩ्ऱ ताम्। इव्वळवु क्लेसप्पट्टावदु निर्वु हिक्कुम्बडि मुऩ्बेयादल् ऎऩ्ऱु वरैय वेण्डुमो? मेलुम् ‘वैष्णव सम्च्रया:’ ऎऩ्बदऱ्कु भागवदाबिमा नविषयऩॆऩ्ऱु पॊरुळ् कॊळ्ळुगिऱदु पोल् अबिमाऩित्त भागवदऩाले परसमर्प्पणत्तिल् विषयमाक्कप्पट्टवऩ् ऎऩ्ऱे पॊरुळ् कूऱलामागैयाल् अदै प्रपत्तियैविड वेऱाग एऩ् कॊळ्ळवेण्डुम्। इप्पडि मेल्वाक्यङ्गळुम् पिऩ्ऩे प्रपत्ति यनुष्टिक्किऱ विषयमागवे यागलामे’ ऎऩ्ऩिल् - प्रपत्ति सॆय्यामल् मदीयऩॆऩ्ऱु अबिमा निक्कप् पट्टवर्गळुक्कुम् पलऩैक् कूऱुवदाग वाक्यत्तिऱ्कुप् पॊदुविले पॊरुळ् तगुमायिरुक्क सङ्गोसिप्पदु न्यायमऩ्ऱु। तुप्पुडैयारै (४-१०-१) ऎऩ्गिऱ पासुरत्तिल् ‘ऒप्पिलेऩ् आगिलुम् निऩ्ऩडैन्देऩ्। ॥।अप्पोदैक्किप्पोदे सॊल्लिवैत्तेऩ्’ ऎऩ्ऱु कीऴेप्पऩ्ऩराऩ पिऱगु इङ्गे ५-१-३ल् ‘वऩ्मैयावदु उऩ् कोयिलिल् वाऴुम् वैट्टण वऩ् ऎऩ्ऱुम् वऩ्मै’ ऎऩ्ऱु पिऩ्ऩाऩ विषय वासत्तैक् कारणमाक्कु किऱ पडियाल् इदऱ्किणङ्ग प्रबऩ्ऩ विषयत्तिलुम् मुऩ्बेयागिलुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लवेण्डियदायिऱ्ऱॆऩ्ऱबडि। इऩि इव्वदिगारिगळुक्कुप् पलत्तिल् वेऱुबाट्टै विळक्कुगिऱार् इवर् कळिल् इत्यादियाल्। इङ्गु इव्वाऱु विऩा - पक्तऩै अवऩिडमुळ्ळ मोक्षोबायत्तैक्कॊण्डुदाऩे तऩियदिगारियागप् पिरिक्कवेण्डुम्। मोक्षत्तिऱ्कु उपायमावदु पक्ति ताऩे; सत्वारग प्रपत्तियऩ्ऱे। आगैयाल् प्रपत्ति सात्य पक्ति निष्टऩॆऩ्ऱु पिरिक्कवेण्डुम्। अङ्गु ‘प्रपत्ति सात्य पदत्तिऱ्कु प्रयोजनमिल्लै। अदु ऎप्पोदुमे युळ्ळदु। अवऩ् पण्णुगिऱ प्रपत्तिक्कु पक्ति चित्तिये पलम्; मोक्ष मऩ्ऱु। मोक्षत्तिऱ्काग प्रपत्ति पण्णिऩाऩागिल् पक्ति समर्त्तऩायिरुन्दु प्रपत्ति सॆय्दाल् पलिक्कादु। पलिप्पदागिल् पक्ति वेण्डामागैयाले अदु सत्वारग प्रपत्तियागादु। मेलुम् प्रपत्तियॆऩ्बदु अगिञ्जऩऩाय्श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎरिवुगळा) ८ ३०१ ऩुमऩ्ऱिक्के कैयाले राणियुमऩ् ऱिक्केयिरुक्किऱ पिळाग ऎळियऩुक्कु ऎयाऩ अऩरत्तै अळिऎयाग उडैत् ताऩ-ऎाैयिऩुडैय अदिगमाऩ जम् क्कम्। ळिङ्गरमाय्, ऎळिऩमाय्।ळमागवऱ्ऱाय्, नरमाय् अनन्यगदियायिरुप्पवऩुक्के यागुम् पक्तियोग निष्टऩ् सगिञ्जऩऩागै याले ऎप्पडि प्रपत्ति सॆय्यलाम् अदिगारारम्बत्तिले च्लोकत्तिल् मदुविदयादि न्यायत्ताले पक्त प्रपन्नर्गळुक्कु ननसुरम् सॊऩ्ऩदु- ऎप्पडि? सक्तरुक्कुम् असक्तरुक्कुम् पलमॊऩ्ऱु ताऩे ऎऩ्ऱवाऱु। इदऱ्कु इङ्गे करुदिय उत्तरमावदु-पक्तऩ् सॆय्गिऱ प्रपत्तिक्कु पक्ति चित्तिये पलऩाऩालुम् ‘सि’ ‘एरूर् Aa ऎऩ्ऱुमोक्षार्त्तमाग अङ्गप्रपत्तियुम् विधिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् मुमुक्ष वाऩ नाऩ् मोक्षार्त्तमाग पक्ति चित्तिक्काग प्रपत्ति सॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्ऱु निऩैत्तु प्रपत्ति सॆय्वदाल् मोक्षसादनत्वम् प्रपत्तिक्कुम् अङ्गीगरिक्क वेण्डुम्। व्रीहियाऩदु (नॆल्)यागत्तिल् नेराग उपयोगप्पडामल् अऩ्ऩ - पुरोडासमूलमाग उपयोगप्पडुवदाऩालुम् ‘ऎ’ ऎऩ्ऩुम् वाक्यमिरुप्पदाले यागत्तिऱ्कु व्रीहि ये परम्बरया अङ्गमागवुम् सा तन मागवुम् कॊळ्ळप्पडुवदु पोलामिदु। प्रपत्ति सॆय्द पिऱगु पक्ति ऎदऱ्काग ऎऩ्ऩलागादु। पक्तित्वारगमागप् पलऩ्वेण्डुमॆऩ्ऱु ताऩे प्रपत्ति सॆय्गिऱाऩ्। अप्पडि एऩ् केट्किऱाऩॆऩ्ऩिल्, व्यासादिगळ् एऩ् पक्ति सॆय्दार्गळ्? सक्तरायिरुप्पदाल् ऎऩ्ऩिल्, अत्तगैय अदिगारि इप् पोदुम् उण्डागिल्, अवऩुक्कु मिदु तुल्यमे सक्तऩायिरुन्दुम् विळम् पत्तैप् पॊऱुक्कादवऩागिल् पच्तियै विडलाम्। पॊऱुत्ताल् वेऱु जन्म मॆडुत्तु वेऱु पलऩै यनुबविक्क नसैयुळ्ळवऩागैयाले अनन्यगदि कऩाग माट्टाऩ्। सक्तऩायिरुप्पवऩ् प्रपत्तियै ऎदऱ्कुच् चॆय्यवेण्डु मॆऩ्ऩिल् तु मेलदिगारत्तिले विळक्कप्पडुम्। आग इवऩ् सॆय्युम् प्रपत्तिक्कु पक्ति निष्पत्तियुम् मोक्षमुम् सेर्न्दु पलऩागिऱदु। इवऩ् सॆय्द प्रपत्ति ऒऩ्ऱल्ल; पक्ति निष्पत्तिक्कुत् तडैयै विलक्क अप् पोदैक्कप् पोदु वॆव्वेऱु प्रपत्ति सॆय्दे वरुगिऱाऩ्। अन्दन्द प्रपत्ति अव्वप्पोदु वरुम् पक्ति निष्पत्तिक्कुक् कारणमाय् अदु मूलमाग मोक्षत्तिऱ्कुक् कारणमॆऩ्ऩवेण्डुम्। आगैयाल् त्वारमाऩ पलऩ् वॆव्वेऱु इरुप्पदाल् ऒरु मोक्षत्तिऱ्कु इत्तऩै प्रपत्तिया वॆऩ्ऱु सङ्गिक्कवेण्डा। अत्वारग प्रपत्ति निष्टऩुक्कु पक्ति निष्पत्तिक्कु प्रदियाग इङ्गुच् चॆय्युम् कैङ्कर्यम् पलमागिऱदु। पिऱगु मोक्षम्। इदै विवरिप्पदऱ्काग सर्वादिगारमाय् इत्यादि। मुक्यत्तिले यदिगारमुळ्ळवऩ्दाऩे असक्तऩाम् पोदु कौणत् ३०२ त्तुडऩ् ऎसमाय्अरियाय् वारमाय् ऎऩवुम् पोल कनगत्तिल् gaarameजमायिरुन्दुळ्ळ रfऎयैत् तऩ् अदिगारानुरूपमाग तागमागप् पऱ्ऱिऩवऩुक्कुप् परिगरिञात्तुक्कु वेऱु कम् क्षणगार्यमायॆऩ्ऱदाम्। तैच् चॆय्गिऱाऩ्। पक्तिक्कु अदिगारि मूऩ्ऱु वर्णमे यागैयाल् प्रपत्ति वेऱॊरुवरुक्कागुमोवॆऩ्ऩ आगुमॆऩ्बदऱ्काग सर्वादिगारमाय् ऎऩ् ऱदु। सर्वानिष्ट निवर्त्तनक्षममाय् ऎऩ्ऱदाले मोक्षत्तिऱ्काग प्र पत्ति पण्णुगिऱवऩ् इडैविडाद विशेष कैङ्कर्यङ्गळुक्कु विरोदि यॆऩ्गिऱ कारणत्तिऩाले च्रुषि वृत्ति। सवरुत्ति, पाबासरणम् मुद लाऩ अनिष्टङ्गळिऩ् निवृत्तियुडऩ् देहावसानंवरैयिल् विशेष कैङ्कर्यत्तै यक्षित्ताऩागिल् अदुवुम् चित्तिक्कुमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाम्। प्रारप्तत्तिल् अनिष्टऩा निवर्त्तगम् ऎऩ्बदु ऎङयाय् ऎऩ्गिऱ पदत्तालेये चित्तिक्कुम्। सर्वेष्ट सादनम् इदि। प्रपत्तियाऩदु प्रदिबन्दग निवृत्तिमात्रम् सॆय्युम् ऎऩ्बदिल्लै। स्वर्गादि पलङ् गळुक्काग यागादिगळैच् चॆय्यमुडियादवऩ् अदऱ्काग परन्यासम् सॆय् ताल् अत्तगैय पलऩुम् चित्तिक्कुमॆऩ् ऱबडि। सकृत् कर्दव्यमाय् इदि। स्वर्गादि पलऩुक्काग ऒरुदरमे सॆय्यक्कूडिय कर्मावुम् अनेकमुण्डु। आऩालुम् मोक्षत्तिऱ्काऩ पक्तियोगत्तैविड वासियैक् कुऱिक्कवामिदु। अल्लदु आसुगारियाय्-मऱ्ऱ उपायम् पोलऩ्ऱि इवऩ् ऎन्द समयम् पलऩ् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱु विरुम्बुगिऱाऩो अप्पोदे विरैविलेये यळिक्कुम्; विळम्बित्ते यळिक्कुमॆऩ्बदिल्लै। प्रबदिबन्द अनर्हम् इदि देहावसानत्तिल् पलऩैक् केट्टबडियाल् अप्पोदु वरुमदै ऎदुवुम् तडुक्कादु। पक्तियोगत्तिल् ऐन्मान्दरमुण् डासैयाल् अन्तिमप्रत्ययम् इदेजन्मत्तिल् वरुमॆऩ्बदिल्लै। आगैयाल् अदु पल कारणङ्गळाले प्रदिबन्दिक्कप्पडुम्। उपायान्दरेदि प्रपत्ति ऒरेदरम् अनुष्टिक्कप्पडुवदाऩालुम् अदऱ्कु अङ्गमाग इवऩ् वाऴ् नाळुक्कुळ् एदेऩुमॊऩ्ऱु अङ्गमागच् चॆय्यप्पड वेण्डुमॆऩ्ब तिल्लै। प्रह्मास्तरम् पोले वेऱॊरु तुणैयै यिदु अपेक्षिक्कादे ऎऩ्ऱबडि। पऱ्ऱिऩवऩुक्कु = अत्वारग प्रपत्ति यनुष्टित्तवऩुक्कु। इदऱ्कु परिपूर्ण कैङ्कर्य पर्यन्तमोक्षम् पलऩ्’ ऎऩ्बदोडन्वयम्, प्रपत्ति यनुष्टित्तवुडऩे देहावसा नपर्यन्तम् इप्पलऩ् चित्तिक् कामलिरुक्किऱबडियाल् इङ्गे इन्द देहत्तोडु सॆय्युम् कैङ्कर्यङ्गळै अन्द कैङ्कर्यत्तिऱ्कु अङ्गुरमागप् कगगोडियिल् सेर्क्किऱार्। मोक्षो पायम् निष्पन्दमाऩ पिऱगु प्रपत्तिक्कु प्रारप्तत्तैयुम् कऴिक्क सक्ति यिरुप्पदाल् उडऩे मरणम् वरवेण्डियिरुक्क, अदु वारामैयुम् इङ्गे कैङ्कर्यमुम् ऎङ्ङऩे कूडुमॆऩ्बदऱ्कु उत्तरमरुळुगिऱार् परिपूर्णे त्यादियाल्, स्वानुमतियाले स्ताबिदमाऩ शरीरमॆऩ्ऱु मेले सॊल्लप् पोगिऱार्। ऎडुत्त शरीरत्तिऱ्कु क्रममाग ऎप्पोदु मुडिवु वरवेण्डुमो श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ळिवुगरिया) ८। ४४ ४४ ३०३ इल्लादबडियाले रिसऐऎम् मुदलाग इङ्गे तिरिन्देऱ्कु इऴुक्कुऱ् ऱॆऩ्’’ ऎऩ्ऱुम्, च्चुवै तविर याऩ् पोय् इन्दिरलोकमाळुमच्चुवै पॆऱिऩुम् वेण्डेऩ्” ऎऩ्ऱुम्। “एरार् मुयल् विट्टुक् काक्कैप् पिऩ् अदुवरैयिल् इन्द शरीरत्तोडिरुक्क विरुमबि यिरुक्किऱाऩ्। अदऩाल् ताऩाग देहावसा नम् वरुम्बोदु मोक्षम् वेण्डुमॆऩ्ऱु केट्किऱाऩ्। इप्पडि शरीरत्तिलिरुक्किऱ नसैये, सम्मदिये उडऩे मोक्षत्तिऱ्कु प्रदिबन्दगमायिऱ्ऱु। इदु तविर वेऱु प्रदिबन्दगमिल्लै। इष्टप्पट्ट शरीरत्तैक् कॊण्डु इवऩ् सॆय्यवेण्डियदु कैङ्कर्यमे; प् पत्ति । क्षणब मुदलाग ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु स्ताबिदमाऩ ऎऩ्बदोडु अन्वयम्। अदिग विवेकमिल्लाद प्रबन्धऩुक्कु शरीरत्तोडिरुक्क नसै युण्डाऩालुम् मेले वरुम् पलऩिऩ् पॆरुमै तॆरिन्द विवेकिक्कु आर्त्त प्रपत्तियै विट्टु त्रुप्त प्रपत्तियिल् प्रवृत्ति वरुमो ऎऩ्ऩ - अदु वरुवदुम् सहजम् महा विवेकिगळुक्के अदु उण्डु ऎऩ्बदऱ्कु वस नङ्गळै उदाहरिक्किऱार्। इङ्गे यॆऩ्ऱु (तिरुवाय्। ८१०।४) इङ्गे -परमबदम् सॆल्लामल् इन्द पूमियिल्, तिरुन्देऱ्कु- पसवत्भागवद कैङ्कर्यबरऩाय्त् तिरियुम् ऎऩक्कु, इऴुक्कुऱ्ऱु-ताऴ्वु। ऎऩ्? ऒऩ्ऱुमिल्लै यॆऩ्ऱबडि। भगवत्भागवद कैङ्कर्यमिल्लामल् वेऱु विदमागविरुन्दाल् ताऴ्वैच् चॊल्ललामे यल्लदु इदिल् ताऴ्विल्लै यॆऩ्ऱु नम्माऴ्वार् तिरुवुळ्ळम्। इच्चुवै-(तॊण्डरडिप्पॊडि याऴ्वार् तिरुमालै)। ‘पच्चै।मामलै पोल् मेऩि’ ऎऩ्ऱाऱ् पोऩ्ऱदाय् यमबडर्गळैक् कालिल् विऴप्पण्णुम् नामसङ्गीर्त्त नानुबव रसत्तै विट्टु नाऩ्, परमबदम् सॆऩ्ऱु। परमैच्वर्यमुडैयवऩागैयाले इन्द्र ऩॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट भगवाऩुडैय लोकमागिऱ परमबदत्तै याळुगै यॆऩ्गिऱ अन्द अनुबवरसत्तै पॆऱवागुमॆऩ्ऱालुम्, अबे क्षिक्कमाट्टेऩ्। इव्वुलगिल् नामसङ्गीर्त्तनरसानुबवमे सिऱन्ददु कैङ्कर्य रसम्, नामसङ् गीर्त्तनरसम्, इरण्डैयुमरुळिऩार्; तिरुमेऩि यनुबव रसत्तैक् कूऱुगिऱार्। एरार् (सिऱिय तिरुमडल् तिरुमङ्गै याऴ्वार्) एर् एर् - अऴगु = पोक्यदै आर्- निऱैन्द मुऴु मांसमाय् पूमियिलगप्पडुम् मुडलै विट्टु वाऩत्तिल् पऱक्कुम् काक्कैयै पुसिक्कप् पिडिक्कप् पिऩ्ऩाले ओडुवदो, इव्वुलगिल् पॆऱक्कूडुम् कवन् मूर्त्ति यऩुबवत्तै विट्टु परमबदत्तिल् परवासुदेवाऩुबवत्तिऱ्कुप् पोग प्रयासै एऩ् कॊळ्ळवेण्डुम्? वि वरूपमाऩ च्रुष्णऩुडैय अनु पवत्तिल् ईडुबट्ट कोबस्त्रीगळुडैय पेच्चिदु ऎऩ्ऱु अङ्गे तॆळि वाऩालुम्, तिरुमङ्गैयाऴ्वार् तम्मै कोबस्त्रीयागवुम् तामनुब विक्कुम् अर्च्चैयै कृष्ण विबवरूपमागवुम् पावित्तु इव्वाऱु अरुळिऩ् तागक् करुदि मुयल् ऎऩ्बदु अर्च्चावतारत्तै पॆऩ्ग। इदु अर्च् चैक्कु उपलक्षणमॆऩ्बदुमुण्डु। नेराग विबवमूर्त्तियोडु इव् ३०४ ऎरित्तुडऩ् पोवदे” ऎऩ्ऱुम्, aga: । ऎरिक्क fruar ळळ् ऎणa” ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱ पडिगळिले इच् चरीरत्तोडे यिरुन्दु क्रियावुम् पण्णवेणुमॆऩ्गिऱ वुक्कुक् कारणमाऩ विषयम् पेसुम् परमबक्तऩाऩ आञ्जनेयऩ् वाक्यत्तै उदाहरिक्किऱार्। स्नेह इदि। (उत्तरगाण्डम् ४०।१४) रामबिराऩ् अवरवर्गळुक्कु वॆगुमाऩङ्गळै यळित्तु अरसर् वाऩरर् अरक्कर् ऎल्लोरैयुम् अऩुप्पुम्बोदु। अवरवर् रामऩैक् कॊण्डाडि १ एरियाऩ्- कऎ giae CIA स़ifa ा ऎऩ्ऱु परत्व सौलप्यङ् गळैप् पऱ्ऱिप् पुगऴ्न्दार्गळ्। इप्पडिप् पुगऴ्न्दु अवरवर्गळ् सॆल्लुम् पोदु हनुमाऩ् सॊल्लुवदु इन्द च्लोकम्। अरसराऩ उम्मिडम् ऎऩक्कु अऩ्बुम् वीरराऩ उम्मिडत्तिल् पक्तियुम् निलैत्तुळ्ळदु। ऎऩ्ऩु टैय मऩम् वेऱिडम् सॆल्लविल्लै; उमदु सरित्तिरम् उलगिल् ऎव्वळवु कालम् पेसप्पडुमो अव्वळवुगालम् ऎऩ् शरीरत्तिल् प्राणऩ् निलैत् तिरुक्कुमॆऩ्बदिल् ऐयमिल्लै उमदु तिव्य सरित्रत्तैक् केट्टुक्कॊण्डु ऎऩ् आसैयैत् तीर्त्तुक्कॊळ्गिऱेऩ् ऎऩ्गिऱार्। इङ्गे मेले राम सरित्र प्रस्तावम् वरुगिऱबडियाल् श्रीराम मूर्त्तियै विट्टु वेऱु मूर्त्ति यिल् नसैयिल्लैयॆऩ्बदु तॆरिगिऱदु। इदुबोल् प्रबऩ्ऩर्क्कु अर्च्चै कळिडमाम्; ऎल्ला मूर्त्तियुम् तुल्यमाग निऩैत्ताल् परमबद मूर्त्तियै उ ेक्षित्तु इव्वुलगिल् इरुप्पदु एऩ्? स्नेह पक्तिगळुक्कुक् कारणमागक् कीऴे कूऱप्पट्ट ळौलप्य परत्वङ्गळै इङ्गे राजऩ् वीर ऎऩ्गिऱ सॊऱ्कळ् काण्बिक्कुम्। रा जन्-ऎल्लोरुक्कुम रागत्तै युण्डु पण्णु किऱवऩे परत्वमुळ्ळवरिडत्तिलिरुक्कुम ट्रीदियै पक्ति यॆऩ्बर्। इन्द च्लोकत्तिल् इप्पोदु काणप्पडुम् पाडम् ae eanaa fagg fजा ।टरिग far air Miat ऎऩ ऎदै ऎऩ्ऱवाऱु। मेल् च्लोकत्तिले ऎऩ् शरीरत्तिल् ऎऩक्कु प्राणऩ् इरुक्कवेण्डु मॆऩ्ऱु प्रार्त्तऩै यऩ्ऱि। इरुप्पदागवे सॊल्लुगिऱबडियाल् अदु पोल् स्नेहमुम् पक्तियुम् वेऱिडत्तिल् मऩम् सॆल्लामैयुम्। इवरुक्कु इयऱ्कैयि लेये इरुप्पदागच् चॊल्वदु तगुम्। आगैयाल् अन्द प्रार्त्त नाबाडम् साम्ब्रदायिगमऩ्ऱु। रामबिराऩ् मुडिविल् तऩ्ऩडिच् चोदिक्कु ऎऴुन्दरुळुम् पोदु अयोत्ति सरासरङ्गळोडु सुक्रीवादि कळैयुम् अऴैत्तुच् चॆल्लुगिऱार्। अङ्गु हनुमाऩ् सेरविल्लै। राममूर्त्ति मऱैयुमिडम् सॆल्ल मऩमिल्लै। इप्पडि आऴ्वार् मुदलाऩवर्गळुक्के इङ्गुळ्ळ भगवदनुबवत्तिल् आस्त्तैयुण्डॆऩ्ऱाल् मऱ्ऱवर्क्कु अदु वरुवदु सहजम्। आगैयाल् विवेकियाऩ प्रपन्नर्गळ् क्षत्रमाऩ इम्मै यनुबवङ्गळुक्काग उडल् नीडिप्पदै विरुम्बामऱ्पोऩुलुम् कैङ्कर्यत्तिऱ्काग विरुम्बुवदु तगुम्, सर्वेच्वरऩ् प्रपत्तिक्कु सक्तियिरुप्पदु कारणमाग उडऩे मोक्षम् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् अळिगऩा) ८०५ अळिगळिससमडियाग वन्द जुऩियाल ऊरिसमाऩ शरीरत्तिऩ् अवसा नत्तै ऎल्लैयाग उडैत्ताय्, -क-वत्ताय्क्कॊण्डु इङ्गु उण्डाम् कङ्गळिगारत्तै मुदलागवुडैत्ताऩ ळिबुरिक्कप्- जम् नगम्। “वरं वरय तस्मात् त्यं यथाभिमतमात्मनः । सर्व सम्पत्स्यते पुंसां मयि दृष्टिपथं गते ॥ किं वा सर्वजगत्स्रष्टः प्रसन्न त्वयि दुर्लभम् “, " तस्मिन् प्रसन्ने किमिहास्त्यलभ्यम्”, “किं लोके अळिप्पदाऩाल् यारुम् प्रपत्तियिल् इऴियमाट्टार्गळ्; तत्तुवज्ञानम् पॆऱक्कूड अञ्जुवार्गळ्। उपदेशिप्पवरुम् कुऱैन्दुविडुवर् ऎऩ्ऱा राय्न्दु देहावसा नत्तिल् पलऩ् पॆऱच्चॆय्युम् प्रपत्तियैये मुक्य माग विरुम्बुवाऩॆऩ्ऱऱिग। स्वानुमतियाले= ऎऩक्कु इन्द शरीरम् नीडिक्कट्टुमॆऩ्ऱु तऩ्ऩुडैय सम्मदियाले इप्पडि नसैगूडुमागिल् प्रारप्तकर्मम् नीङ्गुम् वरैयिल्गूड इङ्गे वसिक्क एऩ् विरुम्बलागा तॆऩ्ऩिल् - कैङ्कर्यम् सॆय्यत् तक्क उयर्न्द शरीरमे तऩक्कुप् पिऩ्ऩे वरुमॆऩ्ऱु निलै यिल्लै यागैयाले इन्द देहत्तोडु निऱ्पदॆऩ्ग। इवऩ् ऎव्वळवु विरुम्बिऩालुम् इङ्गु वरुम् कैङ्कर्यमॆल्लाम् तेसबरिच्चिन्नमागवुम् कालबरिच्चिन्नमागवुम् स्वरूपत्तिल् मिगच् चिऱिय तागवुमे इरुक्कुम्; कैङ्कर्यबलोत्कमत्तै -कैङ्कर्यमागिऱ पलत्तिऩ् तॊडक्कत्तै - इवऩ् प्रपत्ति सॆय्युम् पोदु मोक्षत्तैप् पोले इङ्गु निर्विक्ऩ कैङ्कर्यत्तैयुम् प्रार्त्तित्तिरुप्पाऩागिल् इक्कैङ् गर्यम् पलमेयागिऱदु। अपेक्षिक्कामऱ् पोऩालुम् इवऩ् सॆय्युम् कार्यङ्गळै यॆल्लाम् वेऱु पलऩै विरुम्बामल् कैङ्कर्यमाय् निऩैक्किऱ पडियाल् इदु पलमागिऱदु। अप्रपन्नऩुक्कु मोक्षम् किडैयादॆऩ्ऱु प्रपत्ति मोक्षसादनम् ऎऩ्ऱु सॊल्लिक् कॊण्डु अन्द प्रपत्तियै कैङ्कर्य साद नमुमागच् चॊल्लक्कूडुमो ऎऩ्ऩ- अदु सर्व पल सादन् मॆऩ्ऱु निरूपिक्किऱार्। वरमित्यादियाल्; ≥ पक्ति प्रपत्तिगळ् नऩar अवुग मॆऩ्ऱाल् स्वतन्त्रमागवल्ल ; पावुसगुमागवे यॆऩ्गिऱार् ऎमित्यादि याल्। त्रुवऩुक्कु प्रत्यक्षमागि भगवाऩ् सॊल्लुम् वार्त्तैयिदु। “वाराय् त्रुवऩे! तस्मात् - आगैयाले ऎऩ्ऩुडैय तर्सनम् वीणा कादबडियाल् उऩ्ऩिष्टप्पडि वरऩैक् केळ्। नाऩ् कण्णुक्कु इलक्काऩ पिऱगु आच्रिदरुक्कु ऎल्लाम् चित्तिक्कुम्।” अदऱ्कु त्रुवऩुडैय मऱु मॊऴि रिक् ऎf। ऎल्ला उलगैयुम् पडैप्पवऩे ! नी यरुळुम् पोदु ऎदु यडैय वरिदागुम्। वेऱु ऒरुवर् सॊल्लुम् वार्त्तै ळिळिऩ् अन्द ऎम्बॆरुमाऩ् अरुळुम् पोदु इङ्गु अडैयक्कूडाददु ऎऩ्ऩ उळ्ळदु। (वि ४-१-१७-९१); इन्द च्लोकत्तिल् इह ऎऩ्ऱिरुप्पदाल्। मऱुमैप् पलऩुम् करुदप्पॆऱ्ऱदु तोऱ्ऱ मेल् च्लोकम्। करिa। (वि। त ४३-४६।) ए। ताल्प्यरे! विष्णुविऩिडत्ति लीडुबट्ट मऩमु टैय जीवर्गळुक्कु इव्वुलगिलो मऱुवुलगिलो सादिक्क मुडियाददु –३९ ३०६ a aa ऎरिय त्सर् a सॊल्लुगिऱबडिये ळत्तुडऩ् कळिऩ” “न≥ASIqä:” ऎऩ्ऱुम् सर्वेच्वरऩ् करुनाऩागैयाले अवऩ् तिरुवडि कळिल् प्रपत्ति ामागैयाल् इव्वदिगारिगळ् इरुवरुक्कुम् इदु अवरिासनगवायिऱ्ऱु। ‘‘ऎरिच्ऩ” ऎऩ्गिऱबडिये उपासनम् यादॊरुबडि ऎदळिवुण्ङगत्तुक्कुम् कामायिरुक्किऱदु - अप्पडिये - “तावतार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् । यावन्न याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम् ॥” ऎऩ्गिऱबडिये प्रपत्तियुम् इच् चदुर्विद पलत्तुक्कुम् कामागविऱे ळगरिल्गळ् अऱुदियिडुवदु। इदिल् “AाA” ऎऩ्गैयालुम्, कारम् तोऱ्ऱ “araa” ऎऩ्ऱु ऎरिवुगरम्दोऱुम् araळिåक्कैयालुम् इवऩ् ऎऩ्ऩवुण्डु। ऎल्लाप् पलऩुम् ऎम्बॆरुमाऩे अळिक्किऱाऩॆऩ्ऱार्; नाम् सॆय्युमुपायम् अवऩरुळ् पॆऱुदऱ्काग ऎऩ्बदै प्रह्म सूत्रत्तैक् कॊण्डु अऱिविक्किऱार्। तगमिदि। अद:- इन्द ऎम्बॆरुमाऩिडमिरुन्दे पलम् - पलऩाम्, उबबत्ते: अवऩुक्के अऱिवुम् सक्तियुम् ऐच्वर्यमुम् अऩ्बुम् ऎल्लामिरुप्पदाल्। इव् वचनङ्गळॆल्लाम् सर्वेच्वरऩ् सर्व पलऩुमळिप्पवऩ्ऎऩ्बदऱ्कु प्रमाणम्। अदैक्कॊण्डु अवऩिडम् उपाया न्दरस्त्ताऩत्तिल् सॆय्युम् प्रपत्ति ऎल्लाप् पलऩैयुमळिक्कुमॆऩ्ऱु ऊहिक्क वेण्डुम्। स्पष्टमाऩ वसऩमुमुण्डॆऩ्गिऱार्। ऎfळ्ळ ऎऩ्बदु कीदावाक्यम्। त्रुष्टान्दम्। ‘ऎesaisgaara fuऴु: अवुरिविरि ऎळि ऎ ऎऩ्ऱु मुऴुच्लोकम्। पुण्यसालिगळाय् ऎऩ्ऩिडम् पक्ति सॆय्गिऱ वर्गळ् नालु वगैयर्। ऎर्:-ऐच्वर्यमिऴन्दु तविप्पवऩ्,f-पुदियदाग ऐच्वर्यम् विरुम्बुगिऱवऩ्, :- ऐच्वर्यत्तै (विषया नुबवत्तै) वीट्टु जीवात्मानुबवत्तै विरुम्बुगिऱवऩ्, तूरि- उपायमुम् उपेयमुम् भगवाऩे यॆऩ्ऱु तॆळिन्दवऩ्, अदावदु मोक्षत्तैये विरुम्बुगिऱवऩ्। ऎऩ्ऱवाऱु। पक्ति सकल पलऩुक्कुम् सादनमॆऩ्बदऱ्कु इदु प्रमाणम्, प्रपत्तिक्कुम् इव्वाऱु वचनम् मेले arafafa (वि। ४-१-९।७३ वराह स्तुदि)। ऎल्ला विऩैगळैयुम् अऴिक्कुम् उऩ्ऩिडम् ऎव्वळवु कालम् सरणागदि सॆय्यामलिरुक्किऱाऩो, अव्वळवु कालमे इऴन्ददऱ्कु व्यस नम्; इल्लाद विषयत्तिल् पॆऱवेण्डुमॆऩ्ऱ आसै अव्वळवु कालमे। आत्मावै यऱियामै यॆऩ्ऱ कुऱै अव्वळवु कालमे। अऴुळ्॥। तुक्कम् संसार तुक्कमुम् अव्वळवु कालमे; प्रपत्ति सॆय्दु अन्दन्दप् पलऩुक्कु प्रदिबन्दगमाऩ पाबत्तैप् पोक्किक् कॊण्डाल् अन्दन्दप् पलऩ् किडैक्कुमॆऩ्ऱबडि। ऒरुदरम् सॆय्द प्रपत्तिक्के इवै यॆल्लाम् पलऩागिल् तावत् ऎऩ्ऱ सॊल् ऒऩ्ऱे पोदुम्। तऩित्तऩिये तावत् ऎऩ्ऱु सॊल्लि इरुप्पदाल् अददु वेऱु पलऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिगिऱदु। तावत् ऎऩ्ऱ सॊल् इरण्डे यिरुन्दालुम् मऱ्ऱ ऎऩ ऎऩ्ऱ सॊऱ्कळुक्कुम् अदे अर्थमागैयाल् नालु तावत् पदमिरुन्दबडि। अदिगारन्दोऱु मॆऩ्बदऱ्कु ऒव्वॊरु पलसम्बन्दम् सॊल्लुमिडत्तिलुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ळि) । ३०७ अपेक्षित्त पलमॆल्लाम् इवऩ् कोलि(रि)ऩ कालत्तिले कगऩ् सऩ् क्कुम्। इप्पडिप्पट्ट एऱ्ऱत्तै निऩैत्तु “सगरी “सत्कर्मनिरताश्शुद्धास्साङ्ख्ययोग- । सात्fक करि " ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इवऩुक्कु इङ्गिरुन्द कालत्तिल् क्कत्तिल् पारम् तऩ् कोलु(रु) अदिलुम् ऎरि aa ऎऩ्ऱु प्रयोगिक्कामल् aaa aaऱु प्रयोगित्तदाल् सरणमडैन्द क्षणत्तिलेये इवऩ् विरुम्बिऩाल् पलऩ् किडैक्कु मॆऩ्ऱु तॆरिगिऱबडियाल्, पक्तिक्कु प्रारप्त कर्म मऴिन्द पिऱगे पलऩ् अळिक्क वल्लमैयाऩबडियाल् अदैविड इदऱ्कुच् चिऱप्पुत् तोऱ्ऱुम्। ऎऩ्गिऱ सॊल्लाल् प्रारप्तम् सञ्जिदम् इरण्डैयुम् कॊळ्ळ लामागैयालुम् इदु विशदमागिऱदु। तैक् करुदि इप्पडिप्पट्ट एऱ्ऱत्तै निऩैत्तु ऎऩ अरुळिऩार्। सत्कर्मेदि (ल। त १७-६२) कर्मयोगत्तिल् आसक्तियुळ्ळवर्गळ्। शुद्धा:- मुमुक्षक्कळाऩबडियाले शुद्धर्गळ्; साङ्ख्य विद:॥। ज्ञानयोग मनुष्टिप्पवर्। योगविद:-पक्तियोगमनुष्टिप्पवर्। इन्द मूऩ्ऱु उपाय निष्टर् कळुम् सरणस्त्तस्य - नाऩ्गावदु उपायमाऩ सरण गति सॆय्दवऩुडैय कोडिदमीम् कलामबि - मेऩ्मैयिऩ् कोडि भागङ् गळिलॊऩ्ऱैक्कूड नार्हन्दि - पॆऱ योक्यदैयुडैयरल्लर्। पक्ति योग निष्टऩुडैय मेऩ्मैक्कु मेल् कोडि पङ्गु मेऩ्मैयै युडैयवऩ् प्रबन्धऩ् ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। अम् मेऩ्मैयावदु-प्रारप्त मॆल्लाम् कऴित्तु उडऩे पलऩळिक्कुम् तऩ्मै। इङ्गे पक्तियोग निष्टऩॆऩ्ऱु सॊल्लामल् कर्मयोग ज्ञा नयोगङ्गळैयुम् सेर्त्त पडियाले पक्ति स्तानत्तिले पण्णवेण्डिय प्रपत्तियै कर्मयोग ज्ञानयोगङ्गळ् सॆय्द पिऱगु पक्ति पण्णवेण्डुम् समयत्तिल्दाऩ् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऱु निऩैक्कवेण्डा। कर्मयोगम् सॆय्यत् तॊड ङ्गुवदऱ्कु मुऩ्ऩमे पूर्णमाऩ आकिञ्चन्यत्तै मुऩ्ऩिट्टु प्रपत्ति सॆय्यलाम्। अदऩाल् कर्मयोगम् पूर्त्तियावदऱ्काऩ पल जन्मङ्गळ्। पिऱगु ज्ञाऩ योगत्तिऱ्कुम् पल ऐन्मङ्गळ् ; अदऩ्बिऩ् पक्ति योगत्ति लिऱङ्गि तर्स नसमानागार ज्ञानम् पॆऱुदऱ्कुप् पल जन्मङ्गळ् इप्पडि पक्ति निष्प्न्दमाऩालुम् प्रारप्तम्गऴिवदऱ्कागप् पलजन्मङ्गळ् इव्वळवु। कालम् संसारत्तिल् उऴऩ्ऱु वरुम् पक्तऩैविड उडऩे मोक्षम् पोगुम् प्रपन्नऩुक्कु ऎत्तऩैयो कोडि मडङ्गु मेऩ्मै यॆऩ्ऩलाम्। इप्पडि प्रासङ्गिगमाग मुमुक्षवुक्कऩ्ऱि ऎाक्कुम् प्रपत्ति उपायमॆऩ्ऱु सादित्तु मुमुक्षुवाऩ प्रबऩ्ऩऩिऩ् मेऩ्मैयरुळिऩार्। इऩि प्रकृत मुमुक्ष विषयत्तिल् प्रपत्तिक्कुप् पलऩागच् चेर्क्कप् पट्ट, इङ्गुच् चॆय्युम् कैङ्कर्य विषयत्तिले ऒरु केळ्वियैप् परिहरिक्किऱार् इवऩुक्कु इदि। केळ्वियावदु- इङ्गु सॆय्युम् कैङ्कर्यमुम् मोक्षमुम् प्रपत्तिक्कुप् पलऩागिल् मोक्षम्बोले इदु ३०८ ऎळिणत्तुडऩ् तलिल् ऎरत्ताले वन्ददु। अदुदऩक्कु अडि TN तारिगळ्वुम्। अरिगवु- ऎलियासगम् पॆऱुम् पेऱ्ऱिल् ऒरु सिगगवुमिल्लै। aqम् रगगरम्। “पारतन्त्र्यं परे पुंसि प्राप्य निर्गतबन्धनः । स्वातन्त्र्यमतुलं प्राप्य ते नैव सह मोदते ॥” वुम् ऎल्लोरुक्कुम् ऒरेविदमागुम्। इङ्गु वैषम्यमिरुक्कलामागिल् प्रपन्नर्गळिल् ऒव्वॊरुवरुक्कुम् मोक्षत्तिल् पेदम् इरुक्कलाम्, आगिल् पक्तरुक्कुम् प्रपन्नरुक्कुम् कूड वासियिरुक्कलामॆऩ्ऩ, अरुळुगिऱार् इव ऩुक्कु इत्यादि; मोक्षत्तिल् स्वाबाविग पलत्तिऱ्कु आविर्बावमागै याले यारुक्कुम् वैषम्यत्तिऱ्किडमिल्लै अदु इङ्गुळ्ळ पलऩिल् मट्टुम् नेरुम्। एऩॆऩिल् - मोक्षत्तिऱ्कु प्रपत्ति पण्णुम् पोदु। कैङ्कर्यङ्गळ् सॆय्यवुम् अनुग्रहिक्क वेणुमॆऩ्ऱु केट्कामलिरुत् ताल् अवऩुक्कु पूर्वजन्मसुकृतम् मूलमागवे कैङ्कर्यम् सॆय्य नेरिडुगिऱबडियाल् अदु प्रपत्तिक्कुप् पलमऩ्ऱु; पूर्वजन्म सुकृतत्तिऱ् कीडाग वरुगिऱदु। कैङ्कर्यत्तै प्रपत्तिक्कुप् पलऩाग निऩैत्तुक् केट्पवरुक्कुम् कैङ्कर्यत्तिल् वासियुण्डु; ऎल्लोरुम् ऒरेविदमागवे कैङ्कर्यत्तै विरुम्बुगिऱार्गळॆऩ्बदिल्लै। सिलरुक्कुच् चिल इष्टमा यिरुक्कुम्। मा नसत्या नादिगळिल् वासिगकैङ्कर्यत्तिल् कायिग कैङ्कर्य त्तिल् ऒऩ्ऱु ऒरुवरुक्कु इष्टमागिऱदु। अवरवर्गळुक्कुळ्ळ सक्तियै यनुसरित्तुम् पूर्वजन्म वासऩैयै यनुसरित्तुम् केट्पदिलुम् कर्मानु कुणमाग पेदम् इरुन्दे तीरुम्; ऎम्बॆरुमाऩार् ताम् प्रपत्ति य नुष्टिक् कुम् पोदु स्वयम् प्रयो जनमाग “परभक्ति परज्ञान परमभक्ति युक्तम् माम् गुरुष्व” ऎऩ्ऱु प्रार्त्तित्तार्। इव्वळवु इन्द शरीरत्तिल् नाम् पॆऱमुडियुमॆऩ्ऱु ऒव्वॊरुवरुम् निऩैक्कक् कूडुमा ऎऩ्ऱबडि। सिलर् मोक्षत्तिलुम् पक्ति प्रपत्तिगळुक्कुप् पलत्तिल् पेदमुण्डॆऩ् किऩ्ऱऩर्। पक्तऩुक्कु ऎळिa, ‘qाऩ् कvagofa, ऎऩ्ऱु स्वातन्त्रयम् सॊल्लप्पट्टदु; विष्णुदत्त्वत्तिलुम् ‘aaa कवु ऎऩ्ऱु ‘पूर्ण स्वादन्दर्यमुम् परमानन्द साम्यमुम् सॊल्लप्पॆऱ्ऱदु। पक्तऩ् ध्यान मूलमाग अनुबवत्तिल् ईडुबट्टिरुप्पदाल् अनुबवत्तिल् अवऩुक्कु नोक्कु। प्रबन्ऩ्’ ऎऩ्ऱबडि भगवच् चेषित्व पारतन्त्र्यङ्गळै विरुम्बुगिऱबडियाल् इवऩुक्कुक् कैङ्कर्यमे पुरुषार्त्तमागुम्। अदऩालेये ‘ऎक्रर्: ६८’ ऎऩ्ऱु इरुवगैयाग अङ्गुळ्ळवरैप् पिरित्तिरुक्किऩ्ऱऩरॆऩ्ऱवाऱु- इदु अप्रामाणिग मॆऩ्ऱऱिविक्किऱार् पारतन्त्र्यमिदि, पारतन्त्र्यम् एकरूपम् = पक्तर् प्र पन्नर् इरुवरिडत्तिलुम् अवर्गळिऩ् उट्पिरिविलुम् ऎङ्गुम् ऒरेविद मागुम्। संसारत्तिलिरूक्कक् कूडिय पारतन्त्रयम् पोलवे मोक्षत् तिलुम् कुऱैविरामलिरुक्कुम् श्रुतियिल् H EXIS ळि ऎऩ्ऱु स्वातन्त्र्यम् सॊऩ्ऩ वाक्यत्तिऱ्कु प्रह्म सूत्रम् नाऩ्गाम् अत्यायत्तिल् कगाग मॆऩ्गिऱ नाऩ्गाम् पादत्तिल् ‘पळवु अरिवुaka:’ ऎऩ्गिऱ सूत्रत्तिल् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (ऎरिवुगळिळा & ३०९ ऎऩ्ऱु रॆयिऱ् सॊल्लुगिऱ Éaमुम् करिगदाऩऩ्ऱिक्के सुगऩ् णऩागै ऎऩ्ऱुदिले सऩीfऎम्। इवऩुक्कु भगवत्पारतन्त्र्यमे युळ्ळदु; अन्य पारतन्त्र्यमिल्लै; अदा वदु संसारत्तिल् भगवाऩुक्कदी नमायिरुप्पदु पोल् कर्मादी नमागवुम् इरुन्दाऩ्। अन्द पारतन्त्र्यम् इप्पो तिल्लै, अदऩाल् कर्मादी नमाग विरुक्कुम् पोदु विवेकमिल्लामैयाल् तऩ्ऩालागाददैयुम् ताऩ् सङ्गल् पित्तु असत्य सङ्कल्पऩायिरुन्दाऩ्। मोक्षत्तिल् विवेकम् वन्दिरुप्प ताले भगवाऩुडैय तिरुवुळ्ळत्तिऱ्किणङ्गवे सङ्कल्पिप्पदाल् सत्य सङ्कल्पत्वम् चित्तिक्किऱदु। इदुवे स्वराट्त्वम् ऎऩ्ऱु निर्णयिक्कप् पट्टिरुप्पदाल् विष्णुदत्त्व् च्लोकत्तिऱ्कुम् इदे पॊरुळ्। परमात्माविऩिडत्तिल् पारतन्त्र्यत्तै AC अडैन्दु :- संसारबन्दम् विलगवे सुरञ् - ऒप्पऱ्ऱ स्वातन्त्र्यत्तै यडैन्दु ७८-अवऩोडु कूडवे सिग-आनन्दिक्किऱाऩ्, इवऩ् ऎप्पोदुमे परतन्त्र ऩायिरुप्पदाल् पारतन्त्र्यत्तै यडैन्द पिऱगु संसारत्तै विडुगिऱाऩ् ऎऩ्बदु कूडुमो वॆऩ्ऩिल्-अडैन्दु ऎऩ्बदऱ्कु अऱिन्दु इसैन्दु ऎऩ्ऩुम् पॊरुळिले मुडिवाम्। इरुक्कुम् पारतन्त्र्यत्तै अऱियादबोदु पोलऩ्ऱि परतन्त्रऩागवे नडन्दु कॊळ्वदाल् ‘परतन्त्रऩुक्काऩ कैङ्कर्य कर्मावै’ अडैन्दु ऎऩ्ऱु ऒरे करुत्तुमागलाम्; स्वाद न्द्र्यत्तै यडैन्दु ऎऩ्ऱदऱ्कु भगवत्पारतन्त्र्यत्तै विट्टु ऎऩ्ऱु अर्थमल्ल। तऩ्ऩिष्टप्पडियिरुन्दु ऎऩ्ऱे पॊरुळ्। तऩ्ऩिष्टप्पडि यिरुक्कत् तडैयाऩ कर्मबारतन्त्र्यम् विलगिऩबडियाल् सत्य सङ्कल्प त्वम् स्वादन्दर्यम् इवैगळुक्कु हानियिल्लै ऎऩ्ऱबडि। श्रीबाष्य कारर् रिवुगणत्तिले स्वराट् ऎऩ्बदऱ्कु अकर्मवच्य: ऎऩ्ऱु पॊरु ञरैत्तदु काण्ग। अदऱ्कु मूलम् Fकैयाले अङ्गु विसारित्तु मुडिवु सॆय्ददैक् करुदि पलबादत्तिले निर्णीदम् ऎऩ्ऱरुळिऩार्। अङ्गुळ्ळ अनेकादिगरणङ्गळ् इदऱ्कु सादगमागुमॆऩ्गिऱ करुत्ताले पादत्तिले ऎऩ्ऱु पॊदुवाग अरुळिऩार्। वचनबूषणत्तिल्SqAFC- frgrai qal un पक्तर्गळुक्कु अनुबवम् पलऩ्, प्रपन्नरुक्कु कैङ्कर्यम् पलऩॆऩ्ऱु पिरित्तिरुप्पदु उसिदमावॆऩ्ऱु मुमुक्षप्पडि व्याक्याऩमाऩ तात्पर्यदीबिगैयिल् केट्टु, ‘अव्विद पिरिविल् तात्पर्य मिल्लै: कैङ्कर्यम् अनुबव परीवाहमाऩबडियाले पक्तरुक्कुमुण्डु; अदऩाल् प्रपन्नरुक्कुम् अनुबवम् तुल्यमागवुण्डु’ ऎऩ्ऱु स्ताबित्तु वचनबूषण व्याक्या तावाऩ अवरुडैय साक्षात् शिष्यरे अप्पिरिवु इल्लैयॆऩ्ऱु स्ताबित्तिरुक्किऱारॆऩ्ऱु निरूपित्तिरुप्पदाल् इव्विषय त्तिल् सम्ब्रदायबेदत्तैक् कट्टुवदु सरियल्ल। ‘प्रपत्ति सॆय्दव ऩुक्कुप् पारतन्त्रयगाष्टै ; पक्तऩुक्कु अहङ्कारलेसमुण्डु। अदु स्वादन्दर्यमदुलम् प्राप्य’ ऎऩ्ऱु मोक्षत्तिलेये स्वातन्त्रयत्तैच् ३१० ळत्तुडऩ् वेण्डुम् पॆरुम्बयऩ् वीडॆऩ्ऱऱिन्दु विधिवगैयाल् नीण्डुङ् गुऱुगियु निऱ्कु निलैगळुक्केऱ्कुमऩ्बर् मूण्डॊऩ्ऱिऩ् मूलविऩै माऱ्ऱुदलिऩ् मुगुन्दऩडि पूण्डऩ्ऱि मऱ्ऱोर् पुगलॊऩ्ऱिलैयॆऩ निऩ्ऱऩरे। (१५) सॊल्लियिरुप्पदाल् अदै निऩैत्तिरुप्पदाल् इङ्गुमिरुप्पदागुम् ऎऩ् ऱॆल्लाम् सॆय्युम् कल्प्पऩैगळ् नियदशेषत्वादि विषयमाऩ पल वचन् विरुत्तम् ऎऩ्बदै मेलेयुम् काण्ग। इन्द क्रन्दम् मुमुक्षवाऩवऩ् प्रपत्तियै अवच्यम् अऱिय वेण्डुमॆऩ्बदऱ्काग एऱ्पट्टदु। पक्त्युपाय निष्टऩुक्कुम् लगूबाय् ङ्गळाऩ उक्ति आचार्य निष्टै वैष्णवसम्च्रयम् विषयवासम् मुदलाऩवऱ्ऱिलिऴिन्दवऩुक्कुमिदु वेण्डा ऎऩ्ऱ शङ्कैयैप् पोक्क इङ्गु सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् अत्वारगप्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ्ऱु इरुवगैयागप् पिरित्तु ऎल्ला मुमुक्षवुक्कुम् प्रपत्ति यवच्यमॆऩ्ऱु स्ताबित्तार्। इदु मुऴुमैयुम् पासुरत्तिल् सङ्ग्रहिक्किऱार् वेण्डुम् इदि। वेण्डुम् - नाम् अपेक्षिक्क वेण्डिय पॆरुम् पयऩ्-पॆरिय पल माऩदु वीडु- मोक्षमे ऎऩ्ऱु अऱिन्दु विधि वगैयाल्- तऩक्कुळ्ळ सुकृतत्तिऩ् पिरिवुक्कुत् तक्कवाऱु नीण्डु-तीर्क्क काल सात्यमागवुम् कुऱुगि उम् - स्वल्प्प काल सात्यमागवुम् निऱ्कुम्- व्यवस्त्तिदमाऩ, निलैगळुक्कु-उपायङ्गळुक्कु एऱ्कुम् - अर्हराय् निऩ्ऱ, सिलर् ज्ञान सक्त्यादिगळिरुप्पदाल् कुरूपायत्तिऱ्कु योक्यदैयुळ्ळवर्; मऱ्ऱुम् सिलर् अवैयिल्लामैयाले इलगुवाऩ उपायत्तिऱ्के अर्हर् ऎऩ्ऱ वराऩ अऩ्बर्-मोक्षत्तिल् प्राप्यऩाऩ भगवाऩिडम् अऩ्बुळ्ळवर्गळ्, ऒऩ्ऱिल् इरुवगै युपायङ्गळिल् एदेऩुमॊऩ्ऱिल् मूण्डु-प्रवृत्ति सॆय्दु मूलविऩै माऱ्ऱुदलिल्-संसार कारणमाऩ कर्माक्कळै अप्पुऱप् पडुत्तुवदऱ्कु मऱ्ऱोर् पुगल्-वेऱॊरु गतियाऩदु मुगुन्दऩ् अडि-मो प्रदऩाऩ ईच्वरऩुडैय तिरुवडिगळै, पूण्डु अऩ्ऱि-पऱ्ऱिय पिऱगल्लदु ऒऩ्ऱिलै - ऒऩ्ऱुमिल्लै ऎऩ निऩ्ऱऩर् तॆळिन्दु कॊण्डऩर्। मोक्षमे परमबुरुषार्त्तमॆऩ्ऱऱिन्दु अदऱ्कु इरण्डुविदमाऩ उपायङ्गळैक् कण्डबोदु पूर्वजन्म सुकृतत्तिऱ्कु अऩुगुणमाय् यारुक्कु ऎदिल् योक्यदैयो अदिलिऴिन्दु अदऩ् मूलम् मूलमाऩ विऩैगळैप् पोक्क लामॆऩ्ऱु तॆळिन्दु, ऎदिले यिऴिवदाऩालुम् अवऩ् तिरुवडियिल् सरणागदियऩ्ऱि वेऱु वऴियिल्लै ऎऩ्ऱ मुडिवुक्कु वन्दऩरॆऩ्ऱबडि। इङ्गु उत्तरार्दत्तिल् पक्ति प्रपत्तिगळाऩ इरण्डु वऴिगळिल् पक्ति यिलो प्रपत्तियिलो प्रवर्त्तित्तु कर्माक्कळैक् कऴिक्क वेण्डुम् अदिल् भगवच्चरणागदि तविर वेऱु इल्लैयॆऩ्ऱु पॊरुळुरैत्तल् तगुमो? पक्तियिलिऴिन्दु अऩादि कर्माक्कळै विलक्क प्रपत्ति वेण्डुमॆऩ्ऱाल् पॊरुन्दुम्; प्रपत्तियिलिऴिन्दु कर्माक्कळैप् पोक्क प्रपत्तिश्रीमत्रहस्यत्रयसारम् रिळि ३११ प्रपन्नादन्येषां न दिशति मुकुन्दो निजपदं प्रपन्नश्च द्वेधा सुचरितपरीपाकभिदया । विळम्बेन प्राप्तिर्भजनसुखमेकस्य विपुलं परस्याशु प्राप्तिः परिमितरसा जीवितदशा ॥ इति कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु श्रीमद्रहस्यमयसारे अधिकारिविभागाधिकारोऽष्टमः १०१११ वेण्डुम् ऎऩ्ऱु उरैप्पदु अऴगायिल्लैये; इरण्डु प्रपत्ति सॊल्लु वदायिरुन्दाल् इव्वाऱु कूऱलामॆऩ् ऱिल्-पक्तिक्कुम् प्रपत्ति वेण्डु मॆऩ्बदिल्दाऩ् इदऱ्कु नोक्कॆऩ्ग, अल्लदु पक्तिप्रपत्तिगळै नेरागच् चॊल्लामल् कुरूपायम् लगूबायमॆऩ्ऱु इरुवगैयागक् कुऱित्तु पल कुरूपायङ्गळाऩ पक्ति मार्गङ्गळैयुम् प्रपत्ति उक्ति आचार्य निष्टै क्षेत्रवासम् नामसङ्गीर्त्तनम् मुदलाऩ लगूबायङ्गळैयुम् आबादमाग वाक्यङ्गळिलिरुन्दु अऱिन्दु एदेऩुमॊऩ्ऱिल् इऴियवेण्डुमॆऩ्ऱु निऩैत्तवर्गळ्, यार् ऎन्द उपायत्तिल् इऱङ्गिऩालुम् उक्ति क्षेत्र वासादिगळिलिऱङ्गिऩालुम् प्रपत्ति यल्लदु वेऱु पुगलिल्लै। अदावदु प्रपत्तियिल्लामल् पक्ति सादिक्कमुडियादु; उक्ति आचार्य निष्टैयिलुम् प्रपत्तिये : क्षेत्रवासादिगळुक्कुम् सत्वारगमो अत्वारगमो प्र पत्ति वेण्डियदे ऎऩ्ऱु इन्द अदिगारत्तिऱ् सॊऩ्ऩबडि तॆळिन्दऩर् ऎऩ्ऱदाम्। ओर् ऒऩ्ऱु ऎऩ्ऱ इरुसॊऱ्कळ् ऎदऱ्कागवॆऩ्ऩिल् ओर् पुगल् = ऒप्पऱ्ऱ पुगल्, ‘कवु ’ ऎऩ्गिऱ वसऩम् विलक्कियदाल् ऒऩ्ऱिलै - ऒऩ्ऱुमिल्लै ऎऩ्बदु ऎऩ्बदु अदऩ् पॊरुळ्। इदऩाल् क्षेत्र वासादिगळ् परम्बरया कारणमॆऩ्ऱु सादिक्कप्पट्टदु।
इऩि च्लोकत्तिऩाल् पक्ति प्रपत्तिगळिलिऴिगिऱवर्गळुक्कु सक्ति असक्तिगळैप् पोल् सिल पलांसत्तिल् उण्डाऩ रुचियुम् कारणम्। ऎऩ्ऱऱिविक्किऱार्। मुकुन्दः - मोक्षमळिक्कुम् स्वबावमुळ्ळवऩ् इदु ई - अप्रपन्नर्गळुक्कु Ai - तऩदु परमबदत्तै ऩिसु - कॊडुप्प तिल्लै। अनुबविक्कच् चॆय्वदिल्लै। राऎऩ - प्रपत्ति सॆय्गिऱवऩुम्। a- परीपाकभिदया अवऩवऩ् सुकृतम् परिबक्वमावदिलुळ्ळ वासियैक् कॊण्डु ऎऩ - इरुविदम् -सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् अत्वारग प्रपत्ति निष्टऩ् ऎऩ इरुविदमागिऱाऩ्। रगजु-सत्वारग प्रपत्ति निष्टऩुक्कु fa:-परमबद प्राप्तियाऩदु, कण- तामदित्ते -प्रा रप्तमॆल्लाम् अनुबवित्त पिऱगे। आऩाल् इङ्गे fagज् नीण्डु मगऩ्ऱु मुळ्ळ। तुात्या नगालत्तिल् भगवदनुबवच् चुवैयुण्डु। - अत्वारग प्रपत्ति निष्टऩुक्कु विसऩ-जीविद कालमाऩदु azar- भगवदनुबवरसम् सिऱिदे युळ्ळ तागुम्। आऩाल् ए-विरैविल् fu:- परमबद प्राप्तियागुम्।यै विरुम्बुगिऱवऩ् पक्तियिलिऴिवाऩ्। अदु अरिदॆऩ्ऱु अदे समयत्तिल् मोक्षत्तिले रसत्तै विरुम्बुगिऱ वऩ् प्रपत्तियिलिऴिवाऩ् ऎऩ्ऱदाम्। ऎऩ् ऎऩ्गिऱ पदत्तिऱ्कु ऎऩ्ऩ
३१२ णत्तुडऩ् पॊरुळ्? प्रपत्ति सॆय्यप्पट्टवऩ् ऎऩ्बदु पॊरुन्दादु। ऎल् प्रत्ययमाय्, प्रपत्तियैक् सॆय्गिऱवऩॆऩ्ऱु कॊळ्ळवेण्डुम्। आचार्य निष्टऩुक्कुम् पसुबक्ष्यादिगळुक्कुम् वेऱॊरुवरे प्रपत्ति सॆय्गिऱबडि याल् अन्द जीवर्गळुक्कु कर्त्रुत्वमिल्लै यागैयाल् प्रबन्धऩ् ऎऩ्ऩ वागुमो यॆऩ्ऩिल्? आचार्यादिगळैप् प्रार्त्तिप्पवऩुक्कुप् परम्बरया प्रपत्ति कर्त्रुत्वम् कूडुमाऩालुम् पसुबक्ष्यादिगळुक्कु अदुवुमिल्लै। ऎऩ्ऩिल् -प्रपन्न सप्तत्तिऱ्कु मुक्य प्रयोगम् नेराग प्रपत्ति सॆय् किऱवऩिडत्तिलेये; मऱ्ऱवरुक्कु अदु उपलक्षणम्। लक्षणया वेऱु अर्त् तम् सॊल्लि ऎल्लोरैयुम् क्रहिप्पदु। प्रपत्ति सॆय्दवऩुक्कुप् पोल् इतरर्गळुक्कुम् समर्प्पितरत्वमॆऩ्गिऱ धर्ममुण्डे। इऩि इदैये मुक्यमागक् कॊळ्ळलाम्। ऎङ्ङऩे ऎऩ्ऩिल्- प्रार्द नाविशिष्ट प्रन्यासम् प्रपत्ति यॆऩ्गिऱोमे; अदऱ्कु पदिलाग प्रार्त्तना विशिष्ट न्यासगर् मीबूदत्वम् प्रपत्ति यॆऩ्गिऱदु। अदऱ्काच्रयमायिरुप्पवऩ् प्रबन्धऩ्। प्रार्त्त नावैशिष्ट्यम् न्यासत्तिऱ्कु समानगर्त्रुगत्व सम्बन्दत् तिऩाल् ऎऩ्बदु तुल्यम्। इप्पडि परार्त्त नाविशिष्ट परन्यासमात्रम् प्रपत्तियाय् अदऱ्के स्वकर्मीबूदबरस्वामित्वम् पुरुषऩुडऩ् सम्बन्दम् ऎऩ्ऩलाम्। आत्मात्मीय परन्यासमाऩ प्रपत्तिक्कु कर्त्ता आचार्यऩाऩालुम् परसम्बन्दित्वम् आत्मावुक्कुम् आत्मीयरुक्कुमुण्डे, आगैयाल् रा’ ऎऩ्गिऱ प्रपन्न सप्तत्ताले आचार्य निष्टरै क्रहिक्कक् कुऱैयिल्लै। अदिगारि विबागादिगारम् मुऱ्ऱुम्। श्रीमते निगमान्दगुरवे नम: उपायविबागादिगार:(९) मुमुक्ष क्कळॆल्लोरुक्कुम् प्रपत्तियाल् मोमागिल् अदिगारि पेद मे यिरुक्कमाट्टादॆऩ्गिऱ आशङ्कैयैप् परिहरिक्क कीऴदिगारत्तिल् पक्ति मार्गङ्गळॆल्लाम् तुल्यमाग मोक्षोबायङ्गळायिरुन्दालुम् मदुवित् यादिगळिल् पलबेदमुमिरुप्पदाल् अदिगारि विबागमिरुप्पदुबोल् अत्वारग सत्वारग प्रपत्तिगळिलुम् सक्ति असक्ति पेदत्तालुम् नगळ्गत्तालुम् अदिगारि विबागम् कूडुमॆऩ्ऱु निरूपित्तार्। इदऩालेये उपायबेदमुम् व्यक्तमागैयाल् उपायविबागादिगारम् ऎदऱ्कॆऩिल् -प्रमाणङ्गळिल् पक्ति प्रपत्तिगळैप् पोले ईच्वरऩैयुम् उपायमागच् चॊल्लियिरुप्प ताल् अदै निर्वहिक्कुम् सिलर्, ‘ईच्वरऩै उपायमाग निऩैत्तवर्गळ् तमक्कुळ् अत्यन्त पारतन्त्र्यत्तै निऩैत्तु ऒऩ्ऱुमे सॆय्यवेण् डा। अदिल् विच्वासमिल्लादवर्गळुक्के पक्तियो प्रपत्तियो वॆऩ्ऱु अदिगारि विबागम् सॆय्वर्। इदै निरसिप्पदु इव्वदिगारत्तिल् ईच्वर उपायत्वत्तैयुम् पक्त्यात्युपाय्त्वत्तैयुम् विरुत्तमाक्कि विकल्पम् सॊल्वदु तवऱु। यागादि कर्मङ्गळुळ्बड ऎङ्गुम् भगवाऩे उपायमॆऩ्ऱु रीमत्रहस्यत्रयसारम् (Sqा श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः