०७ मुमुक्षुत्वाधिकारः

मुमुक्षु त्वादिगारम् ७। कालावर्तान् प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिम् । श्री: मुमुक्षुत्वादिगारम् इदु वरैयिल् सारदममाऩदु रहस्यत्रयम् ऎऩ्ऱु कूऱि परदत् त्व परमहित परमबुरुषार्त्तङ्गळुळ्बड वेदान्द प्रमेयङ्गळै अदऱ्‌कु अर्थमागत्तॆळिविप्पदऱ्‌काग नालदिगारङ्गळाले तत्तव निरूपणम् सॆय्दरुळिऩार्। इऩि साङ्गप्रबदनादि कारम् वरैयिल् परमहित निरू पणम्। तत्त्वत्रयज्ञानत्तिऱ्‌कुप् पलम् वेऱु पुरुषार्त्तङ्गळिल् वैरा क्यमुम् परमबुरुषार्त्तत्तिल् रुचियुम् इन्द मुमुक्ष र्वम् इल्लादबोदु उपाय विसारददिल् इऴियमाट्टाऩ्। आगवे (मु।मुक्षत्वम् मुदलिल् विळक्कप्पडुगिऱदु; मुदलिल् आचार्याच्राणत्तिऱ्‌के मुमुक्षक्षुत्वम् कारण मायिरुन्दालुम् अदु तीवरमऩ्ऱु वयिऱु निऱैन्दवऩुक्कु उयर्न्द पोज्य त्तैक् कण्डवुडऩे वरुम् पुबुक्षै पोऩ्ऱदु मुदल् मुमुक्षत्वम्। वयिऱ्‌ऱिल् ऒऩ्ऱु मिल्लादवऩुक्कु वरुम् पुबुक्षत्वम् पोऩ्ऱदागुम् तत्त्वज्ञानत्तिऱ्‌कुप् पिऱगु वरुम् मुमुक्षत्वम्। इत्तैक् करुत्तिल् कॊण्डे ‘कalaxa aaa" ऎऩ्ऱु अरुळप्पोगिऱार्। कीऴे तty saty ऎऩ्ऱदु अऴिगिऩ् ऱवरै आच्रयिक्कामल् अऴियाद नारायणऩै आच्रयिक्क वेण्डुम् ऎऩ्बदैप्पोल् ऐच्वर्यादि पुरुषार्त्तम् नच्वरमागै याल् अदै विडुगैयॆऩ्गिऱ मोक्षत्तै विरुम्बवेण्डुमॆऩ्ऱु इव् वदिगारार्त्तत्तैयुम् कुऱिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु, संसारत्तिलेये उऴऩ्ऱि रुक्क त्रुडात्यवसायम् कॊण्डवऩुक्कुम् मुमुक्षत्व ण्डाम्बडि विवेकत्तै विळैविक्कुमाऱु च्लोकमरुळिच् चॆय्गिऱार् क मुक्षै क्कु इप्पोदुळ्ळदिल् दोषज्ञानमुम्, अडैय वेण्डुवदिल् कुण ज्ञा नमुम् कारणमागैयाल् अडैवाग अवऱ्‌ऱै ऊट्टुगिऱार् कऩरि- कालत्तिऩुडैय परिणामङ्गळाऩ। अऱ-६४-ggÅ-u-ak- सारिगळागिऱ सुऴल्गळैयुम्। पल क्षणङ्गळ् पल मुहुर्त्तङ्गळ् पल वरुषङ्गळ् ऎऩ्ऱबडि ऎल्लाम् पलवागि सुऴलागिऩ्ऱऩ। सुऴलिल् ऒरु पुऱत्तिऩिऩ्ऱु मऱ्‌ऱॊरु पुऱत्तिल् सुऴल्वदुबोल् मेऩ्मेल् कालत्तिल् पुगुन्दु जीवऩ् मेलॆऴमाट्टामल् कीऴुक्कु इऱङ्गुगिऱाऩ्। आगैयाल् पन्दम्, ऎरिसु - युगळ्: मूल प्रकृतियैयुम् अदऩुडैय परिणामङ्गळाऩ समष्टि व्यष्टिगळैयुम्, प्रळयगालत्तिल् प्रकृतियोडु सम्बन्दप्पट्टिरुक्कै युम् पन्दमे। सृष्टियिल् पन्दम् सुप्रसिद्धम्। सिल उपासकर्गळुक्कु श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुक्षत्व) ७। याथातथ्यं स्वपरनियतं यच्च दिव्यं पदं तत् काराकल्पं वपुरपि विदन् कस्तितिक्षेत बन्धम् ॥ २६५ इप्पडि इव्वर्त्तङ्गळै जूणऩङ्गळाले तॆळिन्दु रग- इन्द्रियादि समष्टिवस्तुक्कळिल् अददऱ्‌कुत् तगुन्दु कालङ्गळिल् लयित् तिरुक्कै ऎऩ्गिऱ पन्दम् साङ्ख्यर्गळाले सॊल्लप्पट्टदु व्यष्टि कळिल् अन्दन्द लोकत्तिल् पन्दम् तॆरिन्ददे। प्रकृतियाऩदु पल विकारङ्गळैप् पॆऱ्‌ऱु अवऱ्‌ऱिल् पोक्य पुत्तियै उण्डुबण्णुगिऱ पडियाल् सुगङ्गळुक्कु ताऩे कारणमागुमॆऩ्ऩ, अव्वाऱु निऩैप्पदु तवऱु: इन्द प्रान्दियाऩदु दोषत्तै यऱियामैयाल् वन्ददॆऩ्ऱु करुत्तुप्पडक् कूऱुगिऱार् कावa - अन्दन्द जीवऩ् इष्टप् पट्ट विषयङ्गळिऩ् अनुबवङ्गळिले इरुक्कुम् दोषङ्गळै ; अवै यावऩ १जगळाऩ एऴाम्, सुग मत्तियिल् वरुम् तुक्कम् मट्टु मऩ्ऱि तुक्कमागवे पोङ्गालमुम् उण्डॆऩ्गिऱार् साd- नॆरुप्पुक् कुऴिगळुक्कु afan-समानङ्गळाऩ इदु तुक्कत्तिऱ्‌कु विशेष णम्। g hक् - मुदलिल् सुगाबास पलत्तिऱ्‌कुक् कारणमाऩ पाबङ्गळुक्कु ञ् - पिऱ्‌कालत्तिल् वरुम् पलऩाऩ नरगादि तुक्कङ्गळिऩ् अनु पवत्तैयुम् इदुवरैयिल् अनिष्टम् सॊल्लियायिऱ्‌ऱु ēारर्- अवऩवऩ् तऩ्ऩिडत्तिलुम् परमात्माविऩिडत्तिलुम् व्यवस्तैयायिरुक्कुम् arur- ऎऩ् - उण्मैयैयुम् दु । fa-कण वैलक्षण्यत्तै प्रसिद्धमाऩ शास्त्र मोक्षप्रदत्व- देवतान्तर सम्बन्धानस्व पर मैकान्तिप्रियत्वादिरूपका ऎऩ्ऱबडि। तऩ् मिगवुम् सिऱन्ददाऩ यादॊरु परमबदमो aa- नित्य परमानन्दमाऩ अन्द स्त्तानत्तैयुम्, कगर् - सिऱैक् कूट्टुक्कु समा नम: अ-तऩदु प्राकृत शरीरत् तैयुम्। प्राकृत शरीरत्तै विट्टालल्लदु नऩ्मै इल्लै ऎऩ्ऱऱि वित्तबडि इवऱ्‌ऱै यॆल्लाम् far-कीऴ् नालदिगारङ्गळिल् सॊऩ्ऩ विषयङ्गळै आय्न्दु तॆळिगिऩ्ऱ क:-ऎवऩ् ताऩ्, ऎऩ् - मीण्डुम् संसा रत्तिले उऴऩ्ऱिरुप्पदै afaaz-पॊऱुप्पाऩ्। कीऴ्क्कूऱिय विषयमाऩ ज्ञानम् मोक्षत्तिल् रुचिक्कु ऎव्वाऱु कारणमागिऱदॆऩ्बदै विरित्तु उरैक्किऱार्। इप्पडि इत्यादियाल्। इप्पडि ऎऩ्ऱु तॊडङ्गि “मुमुक्षक्कळाऩ अदिगारिगळ्” ऎऩ्ऱवरैयिल् ऒरे वाक्यम्। इप्पडि तॆळिन्दु ऎऩ्ऱु अन्वयम्। इव्वर्त्तङ्गळै ऎऩ्बदऱ्‌कु प्रदितन्त्रादिगारार्त्तङ्गळै ऎऩ्ऱुम्, परदेवदाबारमार्त्यादिगारार्त्तङ्गळ् ऎऩ्ऱुम् पॊदुवाग पॊदुवाग नालदि कारार्त्तङ्गळैयुम् ऎऩ्ऱुम् उरै सॆय्वर्। पॊदुवागक् कूऱि इदु मोक्षरुचिक्कुम् कारणम्। इदु मोक्षरुचिक्कु मट्टुम् कारणमॆऩ्ऱु तॆळिवदऱ्‌काग मेले पिरित्तुक् कूऱुगिऱार् ऎऩ्ऩलुमाम्। तत्त्वत्रयादि कारत्तिल् सेहात्मविवेकमुम् जीवबरविवेकमुम् अऱिविक्कप्पॆऱ्‌ऱदु। r-३४ २६६ ० ऎरित्तुडऩ् हातृव कर्तृव भोक्तृव शरीरित्व-अणुस्व-नित्यत्व निरवयवत्व-च्छचेतन दहन क्लचेतन शोषणाद्य- महत्व वृद्धिहासरहितस्वरूपत्वादिना ॥ आत्मान्यकंल विशेषणभूत देहेन्द्रियादि वैलक्षण्य त्तैक् कण्डु, इवऩुडैय ऎऩ्गgaaaaत्ताले सळ तिगिलऩ्:राय्। सगऎङ्गळुक्कु अञ्जि अवऱ्‌ऱिऩ् कारणङ्गळाऩ कर्मङ्गळिऩिऩ्ऱुम् साराय्, अबिza-aza - E७- रिग–काळिगाऩ्स:ऎरिवु-aarकळाले उण्डाऩ श्व gरिरात्ताले पक्कत्कामाऩ कारत्तै अबे देहात्मविवेकत्ताल् ऐहिगबलऩोडु निऱ्‌कामल् स्वर्ग मोक्षसादा रणमाऩ परलोक नगरुचियुम् नरगादि जन्मान्दर तुक्कबयत्ताल् पाबत्ति लिरुन्दु निवृत्तियुम् एऱ्‌पट्टदु। प्रकृत्यात्म विवेकत्ताल् इन्द प्राकृत विषया नुबवत्तैविड जीवात्म अनुबवत्तिऱ्‌कु उत्कर्षत्तै यऱिन्ददाल् ऐच्वर्यरुचियै विट्टु कैवल्य रुचि पॆऱुम्बडियायिऱ्‌ऱु। जीवबरविवेकत्ताल् अदिलुम् दोषमऱियप्पट्टु भगवाऩुक्कु ऎप्पोदुम् शेषऩ् परतन्त्रऩ् ऎऩ्ऱ ज्ञानत्ताल् कैङ्कर्यपर्यन्तमाऩ मोक्षत् तिलेये रुचि पिऱप्पदायिऱ्‌ऱु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अर्थङ्गळै मन्त्रत्तिल् आङ्गाङ्गु अडक्कि अडिक्कडि अऱिवदिलिरुन्दु अहङ्कारममकारवासऩै कऴिन्दु मोक्षरुचि वळर्गिऱदुमागिऱदु ऎऩ्ऱु इङ्गे करुदियबडि। जीवात्म धर्मङ्गळ् स्वयम्ब्रगासत्वादिगळ्। इदऩाल् देहेन्द्रिय प्राणवैल क्षण्यम् चित्तिक्कुम्॥कहन - क्लचेतन सोषणात्यनर्हत्वम् ऎऩ् पदु ऒरु धर्मम्। इदु “assi ऎऩ्ऱु कीदैयिल् सॊल्लप् पट्टदु। इदऩ् विवरणमुम् तत्वत्रयादि कारत्तिल्। वृत्ति-उबसयम् वळर्दल्। ह्रासम् - अबसयम् - कुऱैदल्। इदु धर्मबूगज्ञानत्तिऱ्‌ किरुन्दालुम् आत्मस्वरूपत्तिऱ्‌किल्लै। आदिबदत्ताल् अार्त्-तडैबडा मलिरुक्कै कॊळ्ळप्पडुम्। A-स्वर्ग मोक्षसादारण माऩ; लोकोत्तीर्ण पुरुषार्त्तमावदु इन्द ऐन्मत्तिल् अनुबविक्कुम् पुरुषार्त्तत्तिऱ्‌कु मेलाऩ पुरुषार्त्तम्; नरगबदनादि ऎऩ्गिऱ आदिबदत् ताल् पूलोकादिगळिलेये वरुम् महादुक्कम् क्रहिक्कप्पडुम्। स्वयम् प्र कासत्वादिगळाऩ कीऴ्क्कूऱिय धर्मङ्गळिल् ईच्वरसादारणमाऩवऱ्‌ऱै विट्टु जीवमात्रत्तिऱ्‌कुळ्ळ धर्मङ्गळैक् कूऱुगिऱार् आदेयत्वेत्यादि याल्। अज्ञानसंसय।विबर्यय। तुक्कादियोच्यत्वम् ऎऩ्बदु ऒरु धर्मम् अज्ञानम् - ऒऩ्ऱुमेयऱियामै ; विबर्ययम् - वेऱागप्रमिप्पदु ; तुक्कादि ऎऩ्गिऱ आदिबत्ताल् तवेष असूयादिगळैक् कॊळ्वदु। असुबाच्रयत्व मावदु- सुबाच्रयराहित्यम्। ऎम्बॆरुमाऩ् तिरुमेऩि सुबाच्रयम्; मऱ्‌ऱदु असुबाच्रयम्। विसेष्यबूदेदि। सेद नासेद नङ्गळैच् चॊल्लुम् पदङ्ग ळॆल्लाम् ऎम्बॆरुमाऩ्वरैयिल् कूऱुमागैयाल् जीवऩ् प्रकारमाय् ईच्वरऩ् विसेष्यमागिऱाऩ्। इदैच्चॊऩ्ऩदु अवऩोडु अप्रुगक्चित्ति यिरुप्पदाले अवऩुक्कु अडिमैयायिरुप्पदु स्वरूप प्राप्तमॆऩ्ऱऱि श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुक्षुत्व ७।) २६७ क्षिक्कैक्कु योक्यराय्, कोमाऩ तिरुमन्त्रत्तैक् कॊण्डु कळै ऎक्कुम्बोदु SURGEत्तिल् ॥

माऩ रत्तले ञएसवुगळिल् वरुम् अदो - रागाङ्गळैयुम्, जत्तिल् ञाळिऩ्याले aईरऩ माऩ काय्त्तो सारङ्गळिल् सऩ्Asi " ऎऩ्गिऱ च्लोकत्तिऩ् पडिये तऩक्कुरिमै विक्कवाम् मन्दरङ्गळै यऱियादवर्गळुक्कुम् इन्द विवेकङ्गळॆल्लाम् उण्डु इवऱ्‌ऱै मन्त्रत्तिल् अऱिय वेण्डुमॆऩ्ऱु कीऴ्क्कूऱियदऱ्‌कु पलऩै विवरिप्पदऱ्‌काग सर्वेत्यादि उदाहरणमाग तिरुमन्त्रम् ऒऩ्ऱै इङ्गु ऎडुत्तदु। अदिल् ऒव्वॊरु पदददिऩ् अर्थज्ञ नत् तिऱ्‌कुम् विसित्रमाऩ अहङ्कारममकार निवर्दगत्वमुण्डॆऩ्बदै समत्कारमाग अरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रदमेत्पादियाल्। त्रुदीयाक्षरम्मगारम्। ईग ऎऩ्ऱ तादुवैक् कॊण्डाल् ज्ञा नस्वरू त्वम् ज्ञानाच्रय त्वम् इरण्डुम् किडैक्कुम्। R ऎऩ्ऱ तादुवैक् कॊण्डाल् मिद माऩदु अणुवाऩदु ऎऩ्ऱु तॆरियलागुम्। मगारमाऩदु अस्मच्चप्तत्ति लडङ्गिय मगारम् मऱ्‌ऱ अक्षरङ्गळ् पोय् निऱ्‌किऱदु ऎऩ्ऱबोदु ८४ (नाऩ्) ऎऩ्ऱ पॊरुळ्बडुम्। इप्पडि अहबर्त्तमाय् ज्ञनमाय् अणु वाय् इरुप्पदु जीवऩ् ऎऩ्ऱु तॆळिवदाल् जमाय् स्तूलमाऩ देहादि कळैक्काट्टिलुम् वेऱु ऎऩ्बदु तेऱुम्। देहत्तै अहमाग निऩैत्तु देहत्तिऱ्‌कु सम्बन्दप्पट्ट क्षेत्र पुत्रादिगळै मम ऎऩ्गिऱवऩ् मम क्षेत्रम् ऎऩ्ऱवाऱु क्रहिप्पऩ्। सरियागत्तऩ्ऩैत्तॆरिन्द पिऱगु मम कारत्तै विडुवाऩ् अनुसन्दा नत्ताले ऎऩ्ऱ त्रुदी या विभक्तिक्कुम् मेले तादर्थ्यत्ताले इत्यादि त्रुदीया विभक्तिगळुक्कुम् अडियऱुत्तु ऎऩ्गिऱ पदत्तोडु अन्वयम्। वेऱु अहङ्कारममकारङ्गळै मेले कुऱिक्किऱार्। प्रदमाक्षरम् अगारम् अदऩ् मेलुळ्ळ सदुर्त्तीविडक्ति लोबित्तिरुक् किऱदु अदऩाल् अऱियप्पट्टदु तादर्थ्यम्। अदावदु शेषत्वम्। अगार वाच्यऩाऩ नारायणऩुक्कु नाऩ् शेषऩ् ऎऩ्ऩैच् चेर्न्दवैयुम् अव ऩुक्के शेषम् ऎऩ्ऱऱिन्दाल् नाऩ् ऎऩक्के शेषऩ् ऎऩ्ऱ अहङ्कारमुम् तऩ्ऩैच्चेर्न्द कुणादिगळ् तऩ्ऩुडैयवै ऎऩ्ऱ ममकारमुम् तॊलैयुम्। ईत् ऎऩ्गिऱ च्लोकम् पट्टर् श्रीरङ्गत्तिल् श्रीरङ्गनादऩुडैय तिरुमञ्जनकालत्तिल् तीबत्तिऱ्‌कु ऎदिराग मञ्ज निऱमाऩ ईरवाडैयुम् ऒऱ्‌ऱैत् तिरुत्तुऴाय् सरमुमाय् निऱ्‌कुम् तिरुक्कोलत्तैक् कण्डु एदो सत्यमॆऩ्ऱु सबदमिडुवदऱ्‌काग निऱ्‌पदाग उत्प्रेक्षित्तु अदऱ्‌कुक् कारणम् जीवऩोडु एऱ्‌पट्ट विवादम् ऎऩ्ऱु ऊहित्तु इन्द च्लोक त्तिल् निरूपिक्किऱार्। इन्द च्लोकम् इरुवरुडैय उक्ति प्रत्युक्ति रूपम्। मुदलिल् भगवाऩुडैय वार्त्तै नी ऎऩक्कु तासऩाऩ वऩ् ऎऩ्ऱु: मेले जीवऩ् पेच्चु ऎ सु नाऩ् ऎऩक्के यावेऩ् an। उऩक्कल्लऩ् ऎऩ्ऱबडि, इदिल् ऎम्बॆरुमाऩुक्कु सिऱिदु सन्दोषम्। २६८ ऎलिऩत्तुडऩ् युण्डाग निऩैक्किऱ GHFC - रागाङ्गळैयुम्, ईरत्तिल् त् ऎऩ्ऩैप् पार्त्तु नी ऎऩक्कु ऎऩ्ऩामल् तऩ्ऩै मट्टुम् तऩक्कुमट्टुमाग इवऩ् सॊल्लिक्कॊण्डाऩे ऎऩ्ऱु निऩैत्ताऩ्-मेले केळ्वि-ताऩ नी सॊल्वदऱ्‌कु ऎऩ्ऩ प्रमाणम् ऎऩ्ऱु। मेले जीवऩ् aa १:- मुदलिल् नी सॊऩ्ऩदऱ्‌कु ऎऩ्ऩ प्रमाणम्। भगवाऩ् reat: sq८e८ā। इत्यादि प्रमाणङ्गळाल् ऎऩक्कु नी शेषऩ् ऎऩ्ऱबडि। मेले जीवऩ् ua zaraa-प्रमाण मूल माऩ उरिमैयैविड अनुबवमूलमाऩ तऱ्‌कु एऱ्‌ऱमुण्डु। नाऩ् ऎऩ्ऩैच् चेर्न्दवऩ् ऎऩ्गिऱदु वॆगुगाल अनुबवत्तिलिरुक्किऱदु। सिल वर्षगालम् नीडित्त अनुबवमे पोदुमॆऩ्बर्। इङ्गे विबवम्; नाऩ् ऎडुत्तजन्ममॆल् लावऱ्‌ऱिलुम् ऒऩ्ऱु विडामल् अनादियाग एऱ्‌पट्ट अनुबवमागुम् a ऎऩ्ऱदु मेले भगवाऩ्। af अनुबव विबवमाऩदु ऎदिरियिऩ् ऎदिर्प्पोडु कूडिऩदागवे यिरुक्किऱदु। ऎदिरियिऩ् आक्षेपम् इरामल् तॊडर्चियाग वन्द अनुबवमे उरिमैक्कु सादगमागुम् नडु नडुविल् आक्षेपमुण्डागिल् अनुबवम् सॆल्लादु। मेले जीवऩ् ईऩ - आक्षेपम् ऎङ्गे यिरुक्किऱदु; यार् सॆय्ददु। भगवाऩ् रिAana fa:- कीदै पाञ्जरात्रम् मुदलाऩविडङ्गळिल् जीवऩ् ऎऩक्के सेर्न् दवऩ्। स्वतन्त्रऩल्लऩ्। ऎऩ्ऱु ऎऩ्ऩुडैय आक्षेपमे युळ्ळदु सुप्रसिद्धम्। मेले जीवऩ् कि क -अन्द वाक्यङ्गळुक्कु अदु ताऩ् पॊरुळ्। आक्षेपित्तवऩुम् नी ताऩ् ऎऩ्बदऱ्‌कु नी तऩ् साक्षियाग यारैक्कॊण्डु निरूपिक्किऱदु। मेले भगवाऩ्। gळ्: ऩद- महा ज्ञानिगळाऩ व्यासादिगळे साक्षियावर्। मुडिवाग जीवऩिऩ् सॊल्। से :- उऩ् कक्षियिल् सेर्न्द व्यासादिगळै मत्यस्तऩाऩ साक्षियाक्कक् कूडुमो ऎऩ्ऱु। इदऩ् मेल् मत्यस्तऩ् अगप्पडामै याले तऩ् वादत्तै स्ताबिक्क सत्यम् सॆय्य तीबत्तिऱ्‌कु ऎदिरिल् निऱ्‌ किऱाय् पोलुम् ऎऩ्ऱार् पट्टर्। FAR इदि।मत्यस्तऩ् तेडप् पडवेण्डियवऩाय् अगप्पडामलिरुप्पदाल् तविक्कुम् व्यवहारियैप् पोल् तोऱ्‌ऱमळिक्किऱाय् ऎऩ्ऱु इदऩिऩ्ऱु तऩ्ऩैत् तऩक्काग निऩैक्कुम् अहङ्कारम् जीवऩुक्कुण्डॆऩ्ऱु अऱिवित्तदाम्। निऩैक्किऱ ऎऩ्गिऱ सॊल्लुक्कु निऩैवागिऱ ऎऩ्गिऱ पॊरुळिले नोक्कु। अहम् मम शेषी ऎऩ्गिऱदे अहङ्कार ममकारमागिऱदु। देहादिरिक्त आत्म स्वरूपत्तै अहमॆऩ्ऱु क्रहिप्पदु युक्तमायिरुक्क इन्द अहङ्कार त्तै अडियऱुक्क वेण्डुमॆऩ्ऩलामो ऎऩ्ऩिल्। भगवच्चेषत्व क्रहणत्तिऱ्‌कु विरोदमिल्लाद अहङ्कारम् क्राह्यमागुम्। ऎऩक्कु नाऩ् शेष ऎऩ्ऱविडत्तिल् अहङ्कारम् भगवच्चेषत्व ज्ञानत्तिऱ्‌कु विरोदियावदाल् अडियऱुक्क वेण्डियदागिऱदु। इप्पडिये अहम् कुणा नाम् निरुबादिग स्वामी, मम निरुबादिग शेषबूदा: कुणा: ऎऩ्गिऱ श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुक्षत्व) ७ । २६९ तालasia ऎऩ्ऱुम् ऎऩ्ऱुम् वरुम् ३g$IT ॊगाङ् गळैयुम्, HATRत्तिल् रगमाऩ ऎत्ताले अऎरत्तैप् पऱ्‌ऱ वरुम् Aēऩस: कारिङ्गागरङ्गळाऩ अदुT - Hागारङ् गळैयुम्, इन्न्दऩ्ऩाले रारत्तिल ऎयाल ळिसमाय् याऩऱनगत्तैप् पऱ्‌ऱ इप्पोदु कनगत् ताले वरुम् अजित्कMANाङ्गळाऩ अ५Zा। ईरगारङ्गळैयुम् अम्मागवुम् मागवुम् अडियऱुत्तु इप्पडि facafa gamш, अहङ्कार ममकारत्तैयुम् कॊळ्ग। विडरीद पुत्तियाऩदु अहम् ऎऩगिऱ आगारत्तोडु कूडियिरुन्दाल् अहङ्कारमॆऩ्ऱुम् मम ऎऩ्ऱदोडु सेर्न् दाल् ममकारम् ऎऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। मत्यमाक्षरमावदु उगारम्। मत्यमबदम् नम: ऎऩ्बदु निषेदविशेषत्ताले मम न स्वादन्दर्यम् मम न शेषित्वम् ऎऩ्गिऱ निषेदत्ताले, इदऩाल् अडियऱुक्कप्पडुम् अहङ् गारममकारङ्गळावऩ अहम् निरपेक्षस्वतन्त्र: मम निरपेक्षस्वादन्दर् यम् ऎऩ्ऱाप्पोऩ् ऱवै। त्रुदीयबदम् नारायणाय ऎऩ्बदु अदऱ्‌कु नो क्कु कैङ्कर्यत्तिले। नम: ऎऩ्बदै अदोडु सेर्त्तुप् पार्क्कुम् पोदु नन विषयत्तिले वरुम् अहङ्कार ममकारङ्गळुम् कऴिक्कप्पॆऱुमॆऩ् किऱार्। इन्निषेदेदि। ऎऩक्कु स्वादन्दर्यमिल्लै ऎऩ्ऱाल् अदऩाल् स्वरक्षण व्यापारम् सॆय्य नाऩ् असक्तऩ् ऎऩ्ऱु तॆरिविप्पदागु मॆऩ्ऱु अनन्योबायत्व चित्तिक्कागक् करुत्तैक् कूऱिऩालुम् इन्द निषेदम् अव्वळवुडऩ् निऱ्‌कामल् मेले नाऩ् सॆय्यप्पोगिऱ कैङ् गायङ्गळैयुम् नाऩ् स्वतन्त्रमागच् चॆय्यप्पोगिऱेऩल्लेऩ् ऎऩ्ब तैयुम् कुऱिक्कुम्। ऎऩक्कु शेषित्वमिल्लै ऎऩ्गिऱ निषेदमुम् अन्द कैङ्कर्यम् ऎऩदऩ्ऱु ऎम्बॆरुमाऩ् उगप्पुक्के ऎऩ्ऱु स्वार्दत्व पुत्तियैयुम् निवर्त्तिक्कुम्। इदु ऐहिग आमुष्मिग पलऩ्गळै यनु पविक्किऱ कालत्तिल् नाऩ् सॆय्गिऱेऩ् ऎऩक्कागच् चॆय्गिऱेऩ् ऎऩ्गिऱ पुत्ति सहजमाग इरुप्पदाल् इदैप्पोल् मोक्षत्तिलुम् अन्द पुत्ति वारादु भगवाऩैये परमशेषियागवुम् तऩ् सॆयलै कैङ्कर्यमागवुम् तऩ्ऩै अत्यन्त परतन्त्रऩागवुम् निऩैत्तिरुप्पदाल् ऎऩ्ऱु पलान्दरत् तिऱ्‌कुम् इदऱ्‌कुमुळ्ळ वैषम्यत्तै पलऩ् वरुवदऱ्‌कु मुऩ्ऩमे मुमुक्ष परिशीलिक्क इन्द मत्याबदम् उपयोगप्पडुगिऱदॆऩ्ऱगा यिऱ्‌ऱु। आर्त्तमागवुम् साप्तमागवुम् इदि। नम: ऎऩ्गिऱ पदमाऩदु ममकार ऎरिसमायिरुप्पदाल् ममकार निषेदम् साप्तम्। मऱ्‌ऱ पदङ्गळिल् अहङ्कार ममकार निषेदङ्गळ् आर्त्तम्। उगारार्त्तमाऩ अवतारणत्तिल् अहङ्कार निषेदम् साप्तम्। मऱ्‌ऱदु आर्त्तम्, अडियऱुत्तु अडियोडु अऱुत्तु। अडियावदु- इवऱ्‌ऱिऩ् तॊडर्चिक्कुक् कारणमाऩ वासऩै। तत्त्वज्ञानम् सुप्र तिष्टिदमाऩाल् मेले वरवेण्डियदु विषय २७० २ ऎण्णत्तुडऩ् अऱ्‌पसारङ्गळवै सुवैत्तगऩ्ऱॊऴिन्देऩ् कण्डुगेट्टुऱ्‌ऱु मोन् दुण्डुऴलुमैङ्गरुवि कण्डविऩ्बन् दॆरिवरियवळ विल्लाच् चिऱ्‌ऱिऩ्बम्” “तस्मिन् प्रपन्न कि मेहास्यलभ्यं घर्थकामै लाकास्ते”, “अन्त ऋतु फलं तेषां । वैराक्यमुम् प्राप्यमाऩ परमात्माविऩिडम् रुचियुम्। इदै विरित् तुरैक्किऱार् अऱ्‌पसारङ्गळ् इत्यादियाल्, स्तिरप्रदिष्टिदज्ञानराय् ऎऩ्बदु मेले अवस्तैयुडैयराय् ऎऩ्बदोडु सेरुम्। अऱ्‌प

सारङ्गळवै-स्वल्बमाऩ सारत्तैयुडैय प्राकृत विषयङ्गळै, सुवैत्तु - अनुबवित्तु पिऱगु अल्बत्वादि दोषङ्गळै अऱिन्दबडि याले। असऩ्ऱेऩ् - निऩ्ऱेऩ् तिरुवाय् मॊऴि - ३-२-६ कण्डु इत्यादि। तिरुवाय् मॊऴि। ४।९।१० उऱ्‌ऱु स्पर्चित्तु। इप्पडि ऐन्दु इन्द्रिय विषयङ्गळै यनुबवित्तु अवऱ्‌ऱिलेये नाऩ् उऴलक् कारण माऩ ऐङ्गरुवि - ऐन्दु इन्द्रियङ्गळ् मूलम् नाऩ् कण्ड इऩ्बम् - सुगत्तै युम्। तॆरिवु अरिय - तॆरिन्दु कॊळ्वदऱ्‌करुमैयाऩ विशुद्धमाऩ, मनस् सालेये अनु विक्कवेण्डिय, अळवु इल्ला- विषया नुबवम् पोले परिच्चिन्नमागाद सिऱु - परमात्मानुबवत्तैक्काट्टिलुम् मिगवुम् सिऱि इऩ्बम् जीवात्मानुबवत्तै (कैवल्यत्तै) (कैवल्यत्तै) इव्विरण्डै युम् नालामडियिल् ऒऴिन्देऩ् ऎऩ्ऱ विडत्तिल् सेर्क्क। इप्पडि ऒऴित्तदऱ्‌कु भगवदनुबवत्तिलुळ्ळ वासियैक्कण्डदु कारणम् ऎऩ् पदै कुऱिक्कुम् “ऒन्दॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुम् निला निऱ्‌प सण्ड सदिर् कण्डु ऎऩ्गिऱ भागम्। इप्पडि मोक्षत्तिऱ्‌कागच् चॆय्युम् उपायमुम् पलमुम् सॊल्लप्पडुम्। तै अडैन्देऩ् उऩ् तिरुवडियै ऎऩ्गिऱार्। ताऩ तस्मिन् १-१७-९१ वि पु। तस्मिन्-अन्द भगवाऩ्। प्रसन्ने - अनु क्रहत्तिऱ्‌कु उऩ्मुगऩायिरुक्कुम् पोदु इह -इङ्गु, अलप्यम् - अडैय मुडियाददु।किम् अस्ति- ऎऩ्ऩ इरुक्किऱदु। नालुबुरुषार्त्तङ्गळिल् धर्मार्त्त कामङ्गळ् ऎऩ्ऱ मूऩ्ऱुम् अलम् = वेण्डाम्। ते - अवैगळ् अल्बगा:- आबासमाऩ अल्बबुरुषार्त्तङ्गळ्। मुदऱ्‌ पादत्तिऱ्‌कु। अवऩ् वेऱुबलऩै अळिप्पवऩायिन्दालुम् नमक्कु अदु वेण्डाम् ऎऩ्ऱ करुत् तागलाम् ऎऩ्ऱुम् नाऩ्गु पुरुषार्त्तङ्गळिल् अडैयप्पडाददु ऒऩ्ऱु मिल्लामैयाले नाम् मोक्षत्तै विडलागादु ऎऩ्ऱुम् करुत्तु उरैक् कलाम्। अन्दवत् इदि। अल्बमेदसाम्। अल्बमाऩ पलऩिल् नोक्कुळ्ळ पडियाले अल्बमाऩ पुत्तियुडैय देवतान्दर पक्तर्गळिऩ् तत् पलम् - अप्पलऩ् अन्दवत्तु पवदि- अऴिवुळ्ळदेयागुम्। अनित्य मिदि। नित्यमागाददुम् सुगमऱ्‌ऱदुमाऩ इन्द प्राकृत लोकत्तै प्राप्य (स्त्तिद: त्वम्) अडैन्दिरुक्किऱ नी इदु अनित्यम् असुगम् ऎऩ्ऱु उणर्न्दु नित्य सुगलोक प्राप्त्तिक्काग, माम् पजस्व-ऎऩ्ऩै आच्रयि। महाबलाऩ् इदि। वि।पु ४।२४ महाबलाऩ्- मिक्कमनोबलमुम् वीर्यमुंश्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुक्षुत्व) ७। २७१ अनन्तधनञ्चयान् । गतान् कालेन महता कथा शेष न् नराधिपान्॥ श्रुत्वा न पुजदारादी गृहक्षेत्रादि- R कळ् ई:"। “ि ञ:ॊऩ् काग,” “aisiq ai- तस्य क्षयिष्णोनस्ति निर्वृतिः”, “राज्ये गृनन्त्यविद्वांसो ममत्वाहन चेतसः। अहम्मानम हा पानमद- Rar A Higār:’, । र्रि ऎऎळ: !”, ‘क: qार् तेर+ -एऩ्- कासर्- fa । तद्विदुः ॥ न तन मूढा गच्छन्ति पुरुषा विषयात्मकाः । उम्मलोभमदक्रोधद्रोहम हैर भताः ॥ निर्ममा निरहङ्कारा निर्द्वन्द्वास्संयतं न्द्रियाः । ध्यानयोगरताश्चैव तत्र गच्छन्ति साधवः ॥’ अळवऱ्‌ऱ तनरासियुम् उडैयरायिरुन्दुम् नरादिबान् = उलगाण्डवर् कळुम् कदान् = माण्डवर्गळाय्; महदा कालेन - अवर्गळिरुन्द कालम् स्वल्बमाय् इल्लाद कालम् अदिगमाय्। कदाशेषान् - अवर्गळैप्पऱ्‌ऱिय कदैगळ् मट्टुम् निऩ्ऱिरुप्पदाग च्रुत्वा। केट्टु। ऎल्लाम् अल्बम् अनित् यम् ऎऩ्ऱु क्रुगप्रज्ञ: - तॆळिवु उडैयवऩाऩ नर:-मऩिदऩ्। मक्कळ् मऩैवि मुदलाऩवर्गळिडमो, वीडु वयल् मुदलाऩवऱ्‌ऱिलो, पणम् पोगम् मुदलाऩवऱ्‌ऱिलो ममत्वत्तैक् कॊळ्ळमाट्टाऩ्। मऱुमैयुम् वेण्डामॆऩ्गिऱार् सर्व मिदि। ६९ ४।१-१७ परमाण्डत्तिऩुडैय ऎल्ला उलगमुम् तुक्कप्रचुरमे। वि।पु। स्वर्गे इदि। स्वर्गलोकत् तिलुम् क्षयिष्णो:- पुण्डक्षयम् पॆऱवेण्डियवऩाय्। पादबी तस्य- कीऴे विऴप्पोगिऱेऩ् ऎऩ्ऱु अञ्जियुम् इरुप्पवऩुक्कु। निर्व्रुदि:- सुग माऩदु नास्ति- इल्लै। रा ज्ये इदि। विबु। ६।७। ऎऩ्। काण्डिक्यऩ् ऎऩ्गिऱ अरसऩ् सॊल्लुगिऱाऩ्। अवित्वांस:- अऱिवऱ्‌ऱवर्गळ् ममकारत् ताले कवरप्पट्ट मऩमुडैयराय्। अहङ्कारमॆऩ्गिऱ पॆरुङ्गुडियि ऩाल् एऱ्‌पट्टक् कॊऴुप्पिऩाल् पित्तुप् पिडित्तवर्गळाय् राज्यत्तिल् पेरासै वैत्तिरुक्किऱार्गळ्: न मातृसा:- ऎऩ्ऩैप् पोऩ्ऱवर्गळ् अप्पडि यिरुक्कमाट्टार्गळ्। आप्रह्मेदि इतिहाससमुच्चयम् ३।४८ एदे दोषा:- इन्द अल्बत्वादिदोषङ्गळ् आप्रह्म पवनात् सन्दि- नाऩ्मुगऩ् वीट्टिऱ्‌कुमुण्डु महर्षिये अद एव हि -अदऩाल् ताऩे मनीषिण:-विवेकमुळ्ळवर्गळ् स्वर्गम् पॆऱुदलै विरुम्बार्। परम् पदत्तिल् इन्द दोषमिल्लै ऎऩ्गिऱार् प्रह्मण: इदि, पार-आ। २१७। नाऩ्मुगऩिऩ् इडत्तिऱ्‌कु मेले उळ्ळदु। तत्-प्रमाण प्रसिद्धमाऩ विष्णुविऩ् उयर्न्द स्त्ता नम् शुद्धम्-हेयमऱ्‌ऱदु; सनादनम् -ऎप् पोदुम् उळ्ळदु। ज्योदि: स्वयम् प्रकाशमाऩदु। तत् - अदै परम् प्रह्म इदि विदु:-परप्रह् मॆमॆऩ्ऱे अऱिगिऩ्ऱऩर्। अङ्गिरुप्पोरुक्कु प्रह्मसम्बन्दम् स्तिरमागैयाल् अदैये प्रह्ममॆऩ्बर् तत्र - अव् विडत्तिऱ्‌कु मूडा:-मुट्टाळ्गळाय् विषयात्मगा: विषयप्पऱ्‌ऱे उडैयवर्गळाय्। टम्बम् – लोबम् मदम् कोबम् त्रोहम् मोहम् इवऱ्‌ऱाल् विडामल् पिडिक्कप्पट्टवर्गळ् न कच्चन्दि - सॆल्ल वियलार्। ममकारमुम् अहङ्कारमुम् अऱ्‌ऱु रागदवेषादि त्वन्दीवङ्गळिऩ्ऱि २७२ ऎण्णत्तुडऩ् i।वुगा:” ता त। “faa —ाऩ GTAA:” सरि प्रमाणङ्गळाले अUTF- अस्थित्व - दुःखमूलत्व- दुःखमिश्रत्व- दु खोदकं व विपरीताभिमान मूलत्व-स्वाभाविकानन्द- विरुद्ध व ङ्गळागिऱ ऎए=८नत्तैयुम् इवऱ्‌ऱिल् जीळवुम् उण्डाऩ इन्द्रियङ्गळै यडक्कि = त्य नयोगत्तिले ईडुबाडुडैय सत्तुक्कळे अङ्गे सॆल्वर्। रम्याणीदि पा।सा १९६ रम्याणि–मऩत्तिऱ्‌कु इऩ् पम् तरुगिऩ्ऱऩवुम् कामसाराणि - इष्टमाऩ इडमॆल्लाम् सॆल्लक् कूडियदुमाऩ विमा नङ्गळुम् सबा:–सबास्ता नमाऩ मण्डपादिगळुम् आक्रीडा:– उत्या नङ्सळुम्। राजऩ् - अरसऩे पलविद विळैयाडुमिडङ् गळुम् तॆळिवाऩ तीर्त्तङ्गळुळ्ळाऎ: तामरै ओडैगळुम्’ अप्पा ! एदे वै - इप्पडि तेवलोकत्तिलिरुप्पवै पॆल्लाम् परमा त्मन:- भगवाऩुडैय, स्त्ता नस्य -इडमाऩ श्रीवैगुण्डत्तिऱ्‌कु (श्रीवैगुण्डत्तोडु ऒऱ्‌ऱुप् पार्क्कुम् पोदु) निरया:- नरगङ्गळे यागुम्, इङ्गु एदे ऎऩ्ऱ सॊल्लाऩदु; ‘अमूनि या नि स्ता ना नि तेवा नाम् अमरात्मनाम्” ऎऩ्ऱु अङ्गुळ्ळ वाक्यत्तिलिरुक्कुम् यच्चप्तत्तिऱ्‌कु प्रदिनिर्देशमागुम्। स्तानस्य परमात्मन: ऎऩ्ऱु स्तानत्तैच् चॊऩ्ऩबडियाल् अदऱ्‌किणङ्ग स्कानङ्गळै पॊरुळागक् कॊळ्वदु पॊरुन्दुम्, अदैविट्टु रम्याणि कामसाराणि ऎऩ्ऱ वाक्यङ्गळै ऎडुत्तदु एऩॆऩिल् - नागमागक् कूडादवैयुम् नरगमामॆऩ्ऱु अवऱ्‌ऱिऩ् सिऱप्पैत् तॆळिविप्पदऱ्‌काग ऎऩ्ग कूऱिय प्रमाण वाक्यङ्गळिलिरुन्दु किडैत्त अंसङ्गळैत् तॆळिविक्किऱार् इत्पादि इदि। अल्बत्वरूपदोषम् अल्बसारङ्गळ् अल्बगास्ते इत्यादियाल् कूऱप्पट्टदु। अस्तिर त्वम् अनित्यम् असुगम् ऎऩ्बदाल्; तुक्क मूलत्वादिगळ् असुगम् तुक्क मयम् ऎऩ्बदाल्; तुक्कमाऩ मूलत्तैयुडैयदायिरुक्कै तुक्क मूलत्वम् तुक्कमिच्रत्वम् = तुक्कत्तोडु कलन्दिरुक्कै तुक्क उदर्गत्वमावदु- तुक्कमागवे यिरुक्कुम् पलऩैयुडैयदायिरुक्कै। विपरीत अबिमान मूलग त्वमावदु-ममत्वाह्रुद, अहम्मा नमहाबान इत्यादिचित्तम्। स्वा पाविगानन्दत्व विरुत्तत्वमावदु न तत्र मूडा कच्चन्दि’ इत्यादि चित्तम्। एदे दोषास्सन्दि ऎऩ्बदिऩाल् इवैयॆल्लाम् दोष मॆऩ्ऱु कूऱिऩदागुम्। असित् विषय अनुबवमाऩदु प्राकृत पदार्त्ता नुबवम्। ऐच्वर्यानु पवम् ऎऩ्ऱबडि। इवऱ्‌ऱिल् इन्द एऴुदोषङ् गळिल् सचेतनमात्र अनुबवमागिऱ कैवल्यत्तिऱ्‌कु सिल दोषङ्गळे वरु मागैयाल् यदासम्बवम् उण्डाऩ ऎऩ्ऱार्। इत्तऩै दोषङ्ग ळॆऩ्ऱु ऎण्णिच्चॊल्लामल् यदासम्बवम् ऎऩ्ऱु एऩ् सॊल्ल वेणु मॆऩ्ऩिल् -टञ्जाक्निवित्या निष्टऩ् कैवल्यानुबवत्तिऱ्‌कुप् पिऱगु पञ्जाक्नि विद्यै यॆऩ्गिऱ उपायत्तालेये मोनन्दमे पॆऱु किऱाऩागैयाल् अन्द कैवल्यानुबवत्तिऱ्‌कुप् पिऱगु तुक्कमिल्लामैयाल् श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुग~त्व) ? ६६ २७३ २०१७ ७ङ्गळैयुम्। इव्वनुबवङ्गळुक्कु ऎदिर्त्तट्टाऩ जाā?ī- रत्तिऩ् ऩवक्षण्यत्तैयुम् माग रत्तु। ‘“qाग तुक्सोदर्क्सत्तुम् सॊल्ल वॊण्णादु ज्ञानयोगादिगळाल् कैवल् यम् पॆऱ्‌ऱवर्गळ् कैवल्य कालत्तिऱ्‌कुप् पिऱगु संसारत्तिल् इऴिव ताल् अङ्गे तुक्कोदर्क्कत्वमुण्डु। ऒरे विदमाऩ ऎण्णिक्कैयिल्लै यागैयाले यदा सम्बवम् ऎऩ्ऱदु। आग ऐच्वर्यत्तिऱ्‌कुप् पोल् इदऱ्‌कुम् अल्प्पत्तु मुण्डु। कैवल्यम् स्तिरम् ऎऩ्ऱु सिलरिऩ् कॊळ्गै। अस्तिर त्वम् सरमच्लोकादिगारत्तिले स्ताबिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु, तुक्कमूल त्वम् मोक्षत्तिऱ्‌कुमुण्डे। वॆगु जन्मङ्गळिल् प्रयासै पट्टु ताऩे मोक्षम् पॆऱुवदॆऩ्ऩिल्, तुक्कमूलत्वम् ऎऩ्बदऱ्‌कु तुक्क मयमाऩ शरीरादिगळैक् कॊण्डु पलानुबवम् सॆय्वदालाम् तुक्क मूल त्वम् पॊरुळ्। मोक्षबलादु पवगालत्तिल् अत्तगैय करुविगळ् इल्लै। कैवल्यगालत्तिल् सिऱिदुम् तुक्कमिल्लैयागैयाल् तुक्कमिच्रत्वम् पोल् तुक्कमूलत्वमुमिल्लै यॆऩ्ऩलाम्। विपरीताबिमा नमूलत्वम् अङ्गु मुण्डु। मोक्षबलमाऩ अनुबवम् सर्वशेषियाऩ ऎम्बॆरुमाऩुक्काक् ऎऩ्ऱु तॆळिन्दिरुप्पदाल् अङ्गु विबरी ताबिमा नमिल्लै। इङ्गे शेषियै मऱन्दु स्वार्त्तमाय् स्वतन्त्रमाय् अनुबविप्पदाल् प्रममुण्डु, मोक्षत्तिल् स्वात्म स्वरूपानुबवमुम् भगवदानन्दानु पवत्तोडु सेर्न्दिरुप्पदाल् स्वाबाविग आनन्द विरुत्तत्वम् उण्डे ऎऩ्ऩिल्- स्वार्त्तत्वादि पुक्तियोडु वरुम् अनु वङ्गळॆल्लाम् स्वाबाविगा नन्दविरुत्तम्। इदु अव्वाऱऩ्ऱु। ऎदिर्दट्टाऩ = अनल्बत्व स्तिर त्वादि कुणङ्गळैयुडैयदाऩ्। ॥ । परमात्मनीदि। सर्वैषणावि निर्मुक्त: स पैक्षम् पोक्तुमर्हदि” ऎऩ्ऱदु उत्तरार्दम्। परमात्माविऩिडत्तिल् पऱ्‌ऱुम् ऐच्वर्य कैवल्यङ् गळिल् विरक्तियुमुडैयवऩ् तऩ् जीवनगालत्तिल् पुत्रवित्त लोकैषणै कळै विट्टवऩुमाऩवऩ् पिक्षै ऎडुक्क अदिगारियावाऩॆऩ्ऱु इदऩ् पॊरुळ्। मुमुक्ष ऎऩ्गिऱ पदत्तिऱ्‌कु मोक्षम् पॆऱ विरुप्प मुळ्ळवऩ् ऎऩ्ऱदु पॊरुळ्। मोक्षम् ऎऩ्बदऱ्‌कु परमात्माविऩ् अनुडवम् ऎऩ्ऱ अर्थम् कॊण्डाल् प्राकृत विषयानुबवत्तैयुम् भगवदनुडवत्तैयुम् सेर विरुम्बिऩवऩुङ्गूड मुमुक्षुवागलाम्। तगादॆऩ्बदऱ्‌काग मोक्षबदत्तिऱ्‌कु संसारत्तै विट्टुविडुगै ऎऩ्ऱ पॊरुळ् कॊळ्ळवेण्डुम्। सिलर् परमात्मानु पवत्तैयुम् संसार त्तिले सेर्त्तु अदैयुम् ऒऴिक्कप्पार्प्पर्। अवर्गळुम् यदाशास्त्रम् मुमुक्षुक्कळागार्। आसैयाल् विषयानुबवत्याग रूपमोक्षमुम् सगुण प्रह्मा नन्दरूपमाऩ मोक्षमुम् विरुडबप्पडवेण्डुमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। म् अदु इव्उळवु विरुम्बियुम् अदऱ्‌काऩ उपायत्तीलिऴिबादवऩुक्कु उत्कड मुऴुक्षैयिल्लैयॆऩ्ऱु करुदि, ऎन्द तसैयिल् मोक्षेपाय अनुष्टा स-३५ । २७४ ळत्तुडऩ् facणिावाऩ्" ऎऩ्गिऱ अवस्तैयैयुडैयवराय्, “सगळ् एर् ७१- ऎरिऩ” ऎऩ्गिऱ रादिगर्ङ्गळिऩिऩ्ऱुम् (ईgसराय्, “कारिगळ् करिस frusaala” ऎऩ्गिऱ रियङ्गळिले एदसराऩवर्गळ् मुमुक्षुक्कळाऩ ऎळिगळ्। कीऴ्च्चॊऩ्ऩबडियिले पुलिङ्गळाऩ ाङ्गळुम् जीङ्गळुम् तॆळिन् दालुम् इप्पडि सात्तिल् ऎळियाऩागिल्, ६६ ऎऩ V ARERTI" ऎऩ्गिऱ अाक्कत्तैयुम् इऴन्दु " कर्रि “क दंशमशकापहम् । शुनः पुच्छमिवानर्थ पाण्डित्यं धर्मर्जितम् ॥ ऎऩ्गिऱबडिये हास्यऩाम्। नत्तै विडामल् सॆय्यवागिऱाऩो। अत्तसैयिलुळ्ळ अत्तसैयिलुळ्ळ मुमुक्षैये मुमुक्षत्वमागुमॆऩ् ऱऱिविक्क अरुळिच्चॆय्गिऱार् वृत्ति इत्यादि। (पा।सान्दि २१९) ए - प्रजै÷ळै सृष्टिदद पिऱगु, प्रजाबदि:- पिरमऩ् उलगिल् प्रजैगळै वरुत्ति सॆय्वदऱ्‌काग प्रवृत्तिलक्षणम्- क्षुत्रबलऩैक् कुऱित्तु उण्डागुम् प्रवृत्तियैत् तऩक्कु लक्षणमाग उडैय धर्मत्तै। अदावदु काम्यकर्मावै अप् वीत्- उपदेशित्तार्। नारायण:- पदरिगाच्रमत्तिल् वळिक्कुम् नारायणऩ् मोक्षम् पॆऱुगल् मुक्यमॆऩ्ऱु करुदि निवृत्तिलक्षणम् धर्मम् वेऱु पलत्तिलिरुन्दु निवृत्तियै लक्षणमाग उडैय धर्मत्तै अदावदु कासङ्ग। कर्त्रुदव- ममदात्यागमागिऱ सात्त्विग त्यागत्तै अङ्गमाग उडैय निष्साम कर्मावै उपदेशित्तारॆऩ्ऱदु पॊरुळ्। इप्पडि उपाय प्रवृत्ति युडैयवऩुक्के पूाण मुमुक्षत्वमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। इदै व्यदिरेग मुगत्ताले विळक्कुगिऱार् कीऴ्॥। इप्पडि इदि। शील वृत्तबलम् च्रुदम् “अग्निहोत्र पला वेदा: सत्तबुदबलम् तरुम् रदि पुत्रडला सारा; शील वृत्तबलम् च्रुदम् " सत्तबुत्त ऎऩ्बदऱ्‌कु पिऱरुक्कु अळिप्पदुम् ताऩ् उण्बदुम् ऎऩ्ऱु पॊरुळ्। पा। सडा।१०। शीलम्- आत्म कुणम्। वृत्तम् -सदासारम्। इरण्डैयुम् प्रयोजऩमागवुडैयदु पडिप्पु। नेदि। सर्वशास्त्रङ्गळुम् समार्त्तम् - तुष्प्रवृत्तियिल्लामैक् काग मनिषिबि:-पुत्तिमाऩ्गळाले विहितानि - एऱ्‌पडुत्तप्पट्टऩ। तस् मात् - समम् शास्त्रज्ञानत्तिऩ् पलऩागैयाले, यस्य मन:-ऎवऩुडैय मऩदु सदा सान्दम्-ऎप्पोदुम् अडङ्गियिरुक्किऱदो। स:- अवऩ् सर्व शास्त्रज्ञ:-ऎल्ला शास्त्रमुम् अऱिन्दवऩावाऩ् ऎऩ्ऱु शील वृत्तङ् गळैप्पोल् समत्तैयुम् पलऩागक् कूऱिऱ्‌ऱु। इतिहास समुच्चयम् १२। सुन:- नायिऩुडैय पुच्चम्-वालाऩदु कौबीनम् - मऱैक्कवेण्डिय स्तानत्तै (भागत्तै) न आच्चादयदि-मऱैक्किऱदिल्लै तम् स - मसगा पहम् - ईक्कळ् सॊसुगुसळिवऱ्‌ऱै ओट्टुवदागवुम् न-इल्लै। वालि ऩुडैय अडिप्भागम् मऱैप्पदऱ्‌कुम् मुऩैप्भाग ऒट्टुवदऱ्‌कुमागिऩ् ऱ श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुक्षुत्व ७।) ६४ २७५ आगैयाल् वयमः कर्मणोऽर्थस्य श्रुतस्याभिजनस्य च । वेग्वा से पारुष्यमाचरन् !” ऎऩ्गिऱबडिये अाामाग ससमाऩ वाल्बोल्

त्तिले ईरक्कुमवर्गळ्, “तऩ्गरुमञ् जॆय्यप्पिररुगन्दार्” ऎऩ्गिऱबडिये पैयै माट्टु वालिल् कण्डिरुक्किऱोम्। तत् ऎऩ्ऱ पदम् सेर्क्कवेण्डुम्। तदिव = नाय् धर्म वर्जिदम् पाण्डित्यम् - नल्लॊऴुक्क मिल्लाद शास्त्रज्ञाऩमाऩदु। अनर्त्तम् - निष्प्रयोज नमागुम् ऒरु वऩुक्कु ज्ञानत्तोडु नल्लॊऴुक्समुम् इरुन्दाल् अदु अवऩुक्किरुक् कुम् ताऴ्न्द कुलप् पिऱवियैयुम् शरीर रोगादिगळैयुम् मऱैत्तुविडुम्। तंसमसगङ्गळ् पोऩ्ऱ अनादि पुण्यबाबकर्मङ्गळैयुम् पोक्कुमॆऩ्ऱु करुत्तु। हास्यऩाम्। पुच्चमेयिल्लाद जन्तुवै यारुम् परिहसिप्प तिल्लै। निष्प्रयो जनमाऩ वालैयुडैय नायैत्ताऩ् परिहसिप्पर्। अदैप्पोल् अबण्डिदऩैप् परिहसिप्पार् यारुमिल्लै। धर्मानुष्टा नत्तिऱ्‌कागाद पाण्डित्यमे परिहास हेतु। सिलर् परावर तत्तुव विवेक मिरामैयाल् मोक्षप्रवृत्तियै विट्टु वैदिगासारङ्गळै विडा मल् नडददि वरुवर् अवर्गळ् हास्यरागा विट्टालुम् च्लाक्यराग माट् टार्। उयर्न्द तेवदैगळ्गूड च्लागिक्कुम् निलै मोक्षेपायत्तिल् इऴिन्द महाऩ्गळुक्कु ऎऩ्ऱु कूऱि उबसम् हरम् सॆय्गिऱार् आगैयाल् इदि वयस: इदि मनुस्मृति-४-१८ वयस:- तऩ् वयदिऱ्‌कुम् कर्मण:- ताऩ् सॆय्यवेण्डिय कार्यत्तिऱ्‌कुम् अर्थस्य-ऐच्वर्यत्तिऱ्‌कुम् च्रुदस्य - शास्त्रज्ञानत्तिऱ्‌कुम् अबिजनस्य स-तऩ् कुलत्तिऱ्‌कुम् वेष - वाक् - वृत्तिसारूप्यम् - तऩ्ऩुडैय वेषम् पेच्चु वडिक्कै इवैगळोडु ऒत्तिरुट्पै, आसरन्- सॆय्दुगॊण्डु इह इव्वुलगिल् विसरेत्-सञ्जरिक्कवेण्डुम्। ऒव्वॊरुवऩुम् तऩ्ऩुडैय वेषवाक्वृत्तिगळै वयदु मुदलाऩवऱ्‌ऱिऱ्‌कु ऒत्तबडि सॆय्यवेण्डुम्। ऎन्दॆन्द वयदिल् ऎव्वाऱु वेषवाकृत्तिगळ् वेण्डुमो अव्वाऱु अवऱ्‌ऱैक् काक्कवेण्डुम्। इप्पडिये ऎल्लावऱ्‌ऱिऱ्‌कुम् कॊळ्ग। ऎवऩुम् एदेऩुम् ऒरु वेषम् पेच्चु वृत्ति इवैगळिल्लामलिरुक्क मुडियादु। अवऱ्‌ऱैत् तऩ् वयदु सॆयल् मुदलाऩवऱ्‌ऱिऱ्‌कुम् ऒत्तबडि वैत्तुक्कॊळ्ळामऱ्‌पोऩाल् अवऩुम् प्रष्टऩावाऩ्। पाल्यत्तिल् प्रम्म सर्यत्तिल् कच्चम् तरिप्पदुम् टव्यप्पडामल् पेसुगैयुम् यौवऩत्तिल् क्रहस्ताच्रमत्तिल् कच्चमिलामैयुम् काषायादि तारणमुम्, वैदिग कर्माक्कळिल् लौगिगवेषमुम्, ऐच्वर्यम् इरुन्दुम् एऴ्मै वेषमुम् इव्वाऱु ऒऩ्ऱुक्कॊऩ्ऱु ऒत्तिरामै कूडादु। आगैयाल् ज्ञान्द् तिऱ्‌कु अनुगुणमाग आचारमुम् सहवासमुम् उपायप्रवृत्तियुम् वेण्डुमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु इप्पडि नडन्दु कॊळ्वदुम् पुगऴ्बॆऱ वेणु मॆऩ्गिऱ ऎण्णत्तोडु कूडादु पुगऴ् वन्दुविडुमे ऎऩ्ऱञ्जि विडुवदुम् तगादॆऩ्गिऱार् तऩ् इदि, ताऩ् सॆय्यवेण्डुम् वर्णाच्रम् धर्म • नड २७६ ळात्तुडऩ् “काजागळ् रु:”,“gaa taar:“रिगळिऱ्‌सॊल्लुम् एऱ्‌ऱम्बॆऱुवर्गळ्। निऩ्ऱ पुराणऩडियिणैयेन्दुनॆडुम्बयऩुम् पॊऩ्ऱुदले निलैयॆऩ्ऱिडप्पॊङ्गुम्बवक्कडलुम् नऩ्ऱिदु तीयदिदॆऩ्ऱु नविऩ्ऱवर् नल्लरुळाल् वॆऩ्ऱुबुलऩ्गळैवीट्टिऩैवेण्डुम्बॆरुम्बयऩे। (१४) कार्यत्तै इदु नाम् सॆय्यवेण्डियदॆऩ्बदु मट्टुम् कॊण्डु सॆय्यवेण्डुम्। अदैक् कण्डु अदऩाल् तङ्गळुक्कु ऒऩ्ऱुमिल्लैयागिलुम् नल्लोर् उगक्कलाम्। अप्पडिप्पट्टवऩै तेवर्गळ् ATAi=१ ऎऩ्ऱबडि उणङ्गलाम्: मदिक्कलाम्। अन्द एऱ्‌ऱत्तै ऎदिर्बार्त्तुच् चॆय्वदु तगादु। ताऩाग वरुम् एऱ्‌ऱत्तै निवर्त्तिक्क मुयऱ्‌सियुम् वेण्डा। इदु पलरुक्कु वऴिगाट्टियागुमॆऩ् ऱबडि। क मुमुक्ष ऎऩ्डदैप् पाट्टिऩाल्विवरिक्किऱार् निऩ्ऱ ऎऩ्ऱु। इङ्गे वेण् डुम् ऎऩ्बदु विऩैमुऱ्‌ऱु। सचेतनऩ् ऎऩ्ऱु कर्त्तावुक्कु अत्याहारम्। वीट्टिऩै ऎऩ्बदु कर्म; वीट्टिऩै- वीट्टै। मोक्षत्तै: पाट्टिऩ् पॊरुळावदु-कीऴ तिरुमादुडऩ् निऩ्ऱ पुराणऩैये’ ऎऩ्ऱु मुडिन्दिरुप् पदाल् इङ्गुम् निऩ्ऱ ऎऩ्बदऱ्‌कु तिरुमादुडऩ् निऩ्ऱ ऎऩ्ऱ पॊरुळ् सॊल्लामले विळङ्गुम्। अल्लदु निऩ्ऱ = ऎऩ्ऱुमऴि पामल् निऩ्ऱ ऎऩ्ऱ ताम्। अदऩाल् इवऩुडैय प्राप्तियागिऱ मोक्षम् नित्यमॆऩ्ऱदायिऱ्‌ऱु। इप्पडि निऩ्ऱवऩाऩ पुराणऩ्= अनादियाऩ पुरुषऩुडैय अडि इणै ऒऩ्ऱोडु ऒऩ्ऱु ऒत्त तिरुवडिगळै एन्दुम् सिरसा तरिप्पदागिऱ (कैङ् गर्यम् सॆय्वदागिऱ) नॆडुम् पयऩ् उम् = उत्तरगालमॆल्लाम् नीण्ड परमबुरुषार्त्तत्तैयुम्, पॊऩ्ऱुदले निलै = अऴिवदे इदऱ्‌कु निलै याऩ तऩ्मै ऎऩ्ऱीड=ऎऩ्ऩप्पट्टिरुक्कुम् पोदु ; ऎऩ्ऩवेण्डियिरुक्क, पॊङ्गु (-मेऩ् मेल् ऎऴुगिऩ्ऱ, पवक्कडलुम् -संसार समुत्रत्तैयुम् इदु नऩ्ऱु- नॆडुम्बयऩे नल्लदु इदु तीबदु -पवक्कडल् कॆट्टदु ऎऩ्ऱु नविऩ्ऱवर्। ऎऩ् उपदेशित्त आचार्यर्गळिऩ् नल्लरुळाल् - अव्य जमाग वन्दकृपैयिऩाल् सचेतनऩाऩवऩ्, पुलऩ्गळैवॆऩ्ऱु = वेऱु पुरुषार्त्तत्तिल् पुगादबडि इन्द्रियङ्गळैजयित्तु, पॆरुम् पयऩ्-महाबुरु षार्त्तमाऩ वीट्टिऩै -मोक्षत्तैये वेण्डुम्- विरुम्बुवाऩ् मेले च्लोकत्तिऱ्‌पोल् इप्पाट्टिलुम कैवल्&टमुम् तीयदागक् करुदप्पॆऱ्‌ऱ तागुम्। पवक्कडल् ऎऩ्गिऱ पदत्तिऩाले कैवल्यत्तैयुम् कॊळ्ळलाम्। कै उल्या नुबवम् प्रकृति मण्डलत्तिऱ्‌कुळ्ळिरुप्पदे यागैयालुम् कैवल्यम् कऴिन्द पिऱगु संसरिक्कवेण्डियदुण्डागैयालुम् अवऩैयुम् उट्कॊळ्ळुम् पडि इक्कडल् पॊङ्गुगिऱदॆऩ्ऱु करुत्तु। नल्लरुळाल् अरुळुक्कु नऩ्मैयावदु अण्डिऩवर्गळ् क्षत्रबुरुषार्त्तङ्गळिल् उऴल्वदैप् पॊऱुक्कमाट्टामल् अवसमाग वरुगै। वॆऩ्ऱु पुलऩ्गळै ऎऩ्ऱ विडत्तिल् पुलऩ् ऎऩ्ऱु मऩत्तैयुम् कॊण्डिरुप्पदाल् आत्मा लुळ्ळ श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (मुमुत्व)७ विपम बहि कुर्वन् धीरो वहिर्विषयात्मकं पमितस्वात्मप्रातिप्रयासपगङ्मुखः । निरवधि-हानन्द ब्रह्मानुभूतिकुतूहलो जग त भविता दैवात् कश्चि अहासित्संसृतिः ॥ १९ ॥ इति कवितार्किक सिंहस्य सर्वतन्त्र स्वतन्त्रस्य श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचायस्य कृतिषु श्रीमदस्यत्रयसारे मुमुक्षुत्वाधिकारः सप्तमः ७। श्रीमते निगमान्तमहा देशिकाय नमः १०१०१ १ २५७ नुबवमागिऱ आसर्षगत्तिल् अगप्पडामैक्काग मोक्षत्तिल् त्रुडात्य वसायत्तैक् कॊण्डु मऩत्तै वॆल्लवेण्डुमॆऩ्ऱु कुऱित्तदाम्। तत्तवज्ञानम् ऎव्वळवु विशदमाग विरुत्तालुम् अप्पडि ज्ञान मुळ्ळवर् ऎल्लोरुम् मुऴक्कळागमाट्टार्; वैराक्यम् पूर्णमाग वरुवदॆऩ्बदु प्रासी नविशेषसुकृतत्ताले यागक्कूडियदॆऩ्ऱु मेले च्लोकत्ताल् अऱिविक्किऱार्। विषेदि तीर: कच्चित्’ वस मनुष्याणां सहस्रेषु कश्चित् यतति सिद्धये farazafa feaā " ऎऩ्ऱाऱ्‌पोले ज्ञानिगळुक्कुळ् विशेष विवेकियाऩ ऒरुवऩे ऎरित्रि ऎऩक् - आत्मावैक्काट्टिलुम् वेऱाय् वॆळि इन्द्रियङ् गळुक्कु विषयमाऩ ऐच्वर्यमागिऱ Faag - तुक्कत्तिल् मुडियुम् सुगहेतु वाऩ विषत्तोडु कलन्द तेऩै।ऱिगळ्-मऩदिऱ्‌पडादबडि अट्पुऱप् पडुत्तुगिऱवऩाय् Ane - अत्यल्प्पानन्दमाऩ ElA-तऩ् जीवस्वरूपत् तिऩ् aila - पॆऱुगैयागिऱ कैवल्य विषयमाऩ UA-उपायानुष्टानत्ति प्रयासैयिऩिऩ्ऱु VRISHC:- विलगिऩवऩाय् fatala- ऎल्लैयऱ्‌ऱ - पेरानन्दमागिऱ ब्रह्म परमात्माविऩ् aur-अनुबवत्तिले निरम्ब आस्त्तैयुळ्ळवऩाय् faga:-संसारत्तै विड विरुप्पमुळ्ळवऩागसस - पाक्यत्तिऩाल् यत्रुच्चासुकृतादिगळाल्, अरिवुa:- आगप्पोगिऱाऩ्। संसारत्तिल् वॆळि विषयङ्गळ् विषम् कलन्द तेऩ् पोलिरुप्पदाल् ऎळिदिल् विडप्पट्टालुम्। कैवल्यत्तै विडाऩ्; अङ्गे सिऱिदुम् तुक्कमिल्लैये ऎऩ्ऩिल् अदुवुम् अत्यल्प् पमागैयाले अदऱ्‌कागप् पाडुबडुवदु मलैयैक् कल्लि ऎलियैप् पिडिप्पदऱ्‌कु सममागुम्। इन्द सलोकम् मुमुक्षुक्कळाय् उपाया नुष्टानत्तिलिऴिगिऩ्ऱ अऩै वरैयुम् सॊल्वदाऩालुम् पिऱन्ददु मुदल् विषयप्पऱ्‌ऱे सिऱिदु मिरामल्। प्रम्मा नन्दानुवत्तिलेये नोक्कुळ्ळ विरक्ताक्रेसरर्गळाऩ सिल महाऩ्गळै स्वरसमागक् करुदियिरुक्कुमॆऩ्बर्। अम् महाऩ्गळ् प्रम्म सर्यत्तिलिरुन्दे सन्यचित्तुक्कॊण्ड आदिवण् सडगोबयदीन्द्र महा तेसिगऩ्, साक्षात्स्वामि ऎऩ्ऱु परचित्तराऩ ज्न नवैरागया नुष्टा नसेवदि श्री मत्वेदान्दरामानुज् महदेशिगऩ् इवर्बोऩ्ऱवर् कळ्। इन्द साक्षत्स्वामि क्रुहत्तिल् अवदरिक्कुम् पोदु श्रीबाष्य २७८ कणत्तुडऩ् कारर् कोयिलिऩिऩ्ऱु पुऱप्पाडाय् वीदियिल् तिरुमाळिगैक्कु नेराग ऎऴुन् दरुळिऩदागवुम् अवरै सेवित्तुक्कॊण्डु साक्षात्स्वामियिऩ् तिरुत् तगप्पऩार् निऩ्ऱिरुन्द पोदु पुरुषप्रजै पिऱन्दिरुप्पदाग पन्दुक्कळ् सॊऩ्ऩदागवुम् अवर् जोदिच्चास्त्रवित्ताऩ पडियाल् उडऩे। वॆळि यिल् ऒरु सन्यासी उळ्ळे ऒरु सन्यासी’ ऎऩ्ऱदागवुम्, ‘वंसवृत्तिक्काग ऒरु कुऴन्दै जनित्ताल् नल्लदु : विरैविल् सन्यचित्तु विडुवऩो’ ऎऩ्ऱ अच्चत्तिऩाल् कुमाररुक्कु पाल्यत्तिलेये विवाहम् सॆय्वित्तदागवुम् रुदु सान्दिदिऩत्तिल् अरैक्कुळ् पुगुन्द इम् महाविरक्कर् पक्निबिऩ् मेल् कण्णोट्टमिऩ्ऱि यदिसार्वबौमसूक्तिरसानुबवत्तिलेये आऴ्न् दिरुन्ददागवुम् इप्पडिये सिल नाळ् सॆल्ल कुमाररैक् कूप्पिट्टु इदु क्रुहस्त्तऩुक्कु लक्षणमऩ्ऱॆऩ्ऱु तगप्पऩार् सॊल्ल, तेवरीर् निऩैप् पदे मुक्य क्रुहस्त्त धर्ममागिल् कार्ह् पस्त्त्यमे वेण्डा ऎऩ् ऱु सिल नाळिल् सन्यचित्तुक्कॊळ्ळ वॆळियेऱिऩ तागवुम् सर्वविदमाऩ एषणै कळैयुम् विट्टु तेसिगसुक्तिप्रवचन -क्रन्द निर्माणरूप कैङ्कर्यमात्र परराय् ऎऴुन्दरुळियिरुन्ददागवुम् मुऩ्ऩोर्गळ् अरुळिच्चॆय्वर्। मुमु ै यिऩ् मुदिर्चिक्कु उदाहरणमाग इवर्गळै ऎडुत्तालुम् इन्द च्लोकत् तिल् सॊऩ्ऩ निलै प्रायिगमाग प्रपन्नर्गळ् ऎल्लोरुक्कुम् उण्डु। मुमुक्ष त्वादिगारम् मुऱ्‌ऱुम्। श्रीमते निगमान्दगुरवे नम : अदिगारिविबागादिगारम् ८। मुमुक्षक्कळ् ऎल्लोरुमे स्वतन्त्र प्रपत्तिक्कु अदिगारिगळाग माट्टार्गळ्; सिलरुक्के इदु उपायमागुमॆऩ्ऱऱिविप्पदऱ्‌काग मेले मूऩ्ऱु अदिगारङ्गळ् मुदलिल् मुमुक्षक्कळैप् पल अदिगारिगळागप्पिरिप्पदु अदिगारि विबागादिगारत्तिल् कीऴ् अदिगारत्तिल्, “निवृत्ति धर्मङ्गळिले प्रवृत्तराऩवर्गळ् मुमुक्षक्कळाऩ अदिगारिगळ्” ऎऩ्ऱार्। निवृत्ति धर्मङ्गळावऩ कर्मयोगमुम् ज्ञानयोगमुम् पक्तियुम् प्रपत्तियुम्: इदे ‘‘साळि:” ऎऩ्गिऱ वाक्यत्तालुम् तॆरि विक्कप्पट्टदु। कर्मज्ञानबोगङ्गळ् पक्तियैप् पोल् साक्षाबाय मागा विट्टालुम् अवैयिऩ्ऱि पक्तियोगम् सॆय्यवागावाऩबडियाल् अवैयुम् मुमुक्षु कार्यमे। लक्ष्मी तन्द्रत्तिलुम् निवृत्ति धर्मङ्गळ् इन्नाऩ्गु ऎऩ्ऱ fauामुळ्ळदु। आग, ‘अवैबोल् प्रपत्तियुम् पक्तिक्कु अङ्गमागवे निवृत्ति धर्ममे यऩ्ऱि स्वतन्त्रमॆऩ्ऩलागादु। स्व तन्द्रमागिल् गुरुबूदमाऩ पक्तियोगत्तोडे इदऱ्‌कु विगल्प्पम् सॊऩ् ऩाल् पक्तियै यारुम् अनुष्टिक्कमाट्टार्। मोक्षरूप पलत्तिल् वैषम्य मिल्लैयागैयाल् ‘faiaa’ ऎऩ्गिऱ न्यायमाय् विगल्प्पम् सॊल्ल वेण्डियदागुम्। आग प्रपत्ति साक्षा पोयमागादु’ ऎऩ्गिऱ आक्षेपत्तैप् परिहरिप्पाराय् च्लोकत्तिले इदै सङ्ग्रहिगगिऱार्। श्रीमत्रहस्यत्रयसारम् (िवु B। २७९ श्रीमते निगमान्तमहा दे शिकाय नमः