०९ शरणागति-गद्य-व्याख्या

THE MEANING OF THIS MANTRA

EL SIGNIFICADO DE ESTE MANTRA

इदिऩ् अर्थत्तै श्रुति-स्मृतीतिहास-पुराण- भगवच्-छास्त्रादिगळिल् प्रसिद्धम् आऩ बडिये
सद्-आचार्य संप्रदाय-क्रमत्ताले
गद्यत्तिले विवरित्त् अरुळिऩार्।

एतस्यार्थं श्रुति-स्मृतीतिहास-पुराण-भगवच्छास्त्रादि– प्रसिद्ध-रीत्या
सद्-आचार्य-संप्रदाय-क्रमेण
गद्ये विवव्रे ।

The śaranāgati Gadya is a commentary on Dvaya :

(Śrī Rāmānuja) has in his Gadya (prose treatise)
given the meaning of this mantra as known from śruti, smṛti, Itihāsas Purāṇas, Bhagavat Śāstra and the like
and in accordance with the traditional order of interpretation of great ācāryas.

El śaranāgati Gadya es un comentario sobre Dvaya:

(Śrī Rāmānuja) tiene en su Gadya (tratado en prosa)
dado el significado de este mantra tal como se conoce en śruti, smṛti, Itihāsas Purāṇas, Bhagavat Śāstra y similares
y de de acuerdo con el orden tradicional de interpretación de los grandes ācāryas.

इदिऩर्थत्तै श्रुतिस्मृतीतिहासपुराणभगवच्छास्त्रादिगळिल् प्रसिद्धमाऩबडिये सदाचार्य संप्रदायक्रमत्ताले गद्यत्तिले विवरित्तरुळिऩार्।

ऎङ्ङऩेय् ऎऩ्ऩिल्;

कथम् इति चेत्— [[P321]]

It is as follows:-

Es el siguiente:-

ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्;

इम् मन्त्रार्थत्तैये श्रीभाष्यकारर् गद्यत्तिले विस्तरेण अरुळिच्चॆय्दारॆऩ्गिऱार् इदिऩर्थत्तै इति । श्रुतियावदु “यो ब्रह्माण” मित्यादिः, स्मृतियावदु

“श्रीमत्-त्वत्-पाद-कमले
प्रपद्ये शरणं विभो ।
नारायणाय नाथाय
हरये श्रीमते नम”

इत्यादिः ।
इतिहासमावदु

“स भ्रातुश्चरणौ गाढं”,
“भवांस्तु सह वैदेह्या”

इत्यादिः ।
पुराणमावदु

“उपेयस्य तव प्राप्त्यै
त्वाम् उपायतया वृणे”

इत्यादिः ।

भगवच्-छास्त्रमावदु

“श्रीमन् नारायण स्वामिन्
दासोऽहं तव तस्य वै ।
परम् ईप्सुस् तम् एवार्थम्
अनुकूलो विवर्जयन् ॥
प्रातिकूल्यं सुविस्रस्तः
सम्प्रार्थ्य शरणं परम् ।
व्रजामि युष्मच्-चरणं
तत्रैवाहं मयार्पितः”

इत्यादिः ।

“भगवन्-नारायणाभिमतानुरूप– स्व-रूप-रूप”

ऎऩ्ऱु तुडङ्गि
श्रीमच्-छब्दाभिप्रेतत्तैय् अरुळिच् चॆय्दार्।

“भगवन्-नारायणाभिमतानुरूप– स्व-रूप-रूप”

इत्य् आरभ्य श्रीमच्-छब्द-अभिप्रतम् अनुजग्राह ।

The purport of the word Śrīmat (in Dvaya) is explained in these words (in the Gadya)-

" (Lakṣmī) whose essential Nature (svarūpa) and whose form rūpa are such as can be held in esteem by Bhagavān
and as are in conformity with the nature of Bhagavān Nārāyaṇa “.

El significado de la palabra Śrīmat (en Dvaya) se explica en estas palabras (en Gadya):

" (Lakṣmī) cuya Naturaleza esencial (svarūpa) y cuya forma rūpa son tales como pueden ser tenidas en estima por Bhagavān
y como están en conformidad con la naturaleza de Bhagavān Nārāyaṇa “.

“भगवन्नारायणाभिमतानुरूपस्वरूपरूप” ऎऩ्ऱु तुडङ्गि श्रीमच्छब्दाभिप्रेतत्तैयरुळिच्चॆय्दार्।

आदिशब्दत्ताले भरतमुनिप्रणीतलक्षणवाक्यादिकम् विवक्षितम्। प्रथमचूर्णिकैयाऩ प्रथमगद्यत्ताले श्रीमच्छब्दाभिप्रेतार्थत्तै वॆळियिट्टरुळिऩा रॆऩ्गिऱार् भगवन्नारायणाभिमतेत्यादिना ।

“अखिल-हेय-प्रत्यनीके”त्य्-आदियाले
स्व-रूप– रूप-गुण-विभूतिगळैप् परक्कव् अरुळिच् चॆय्गैयाले
नारायण-शब्दार्थम् व्याख्यातम् आयिऱ्ऱु।

“अखिल-हेय-प्रत्यनीक” इत्यादिना
स्वरूप-रूप-गुण-विभूतीनां विस्तरेण वर्णनात्
नारायण-शब्दार्थो व्याख्यातः ।

In the words beginning with

“opposed to everything of the nature of blemish”

(in the Gadya),
(Śrī Rāmānuja) has described at length Bhagavān’s essential nature (svarūpa),
His form (rupa ),
and His attributes and glories (vibhūtis).
So the meaning of the word Nārāyaṇa has been commented upon (in them.)

En las palabras que comienzan con

“opuesto a todo lo que tenga la naturaleza de imperfección”

(en Gadya),
(Śrī Rāmānuja) ha descrito detalladamente la naturaleza esencial de Bhagavān (svarūpa),
Su forma (rupa),
y Sus atributos y glorias (vibhūtis).
Así que el significado de la palabra Nārāyaṇa ha sido comentado (en ellos).

“अखिलहेयप्रत्यनीके”त्यादियाले स्वरूपरूपगुणविभूतिकळैप् परक्क वरुळिच्चॆय्गैयाले नारायणशब्दार्थम् व्याख्यातमायिऱ्ऱु।

अखिलहेयेत्यादियाले नारायणशब्दम् व्याख्यातमायिऱ् ऱॆऩ्गिऱार् अखिलहेयेत्यादिना ।

मुऱ्-पड पिराट्टियैच् चॊल्लच् चॆय्दे
पुरुष-कारत्व-निर्वाहार्थम् आग
विभूति-मध्यत्तिल् निलै तोऱ्ऱुगैक्क् आग
मीण्डुम् नारायण-शब्द-व्याख्यानत्तिलुम् +++(“श्री-वल्लभ” इति)+++ अरुळिच् चॆय्दार्।

पूर्वं श्री-देव्यां प्रतिपादितायां सत्याम् अपि
पुरुष-कारत्व-निर्वाहार्थं
विभूति-मध्ये स्थितिं प्रत्याययितुं
पुनर् अपि
नारायण-शब्द-व्याख्याने ऽपि
श्री-संबन्धम् +++(“श्री-वल्लभ” इति)+++ अन्वकीर्तयत् ।

In the commentary on the word ‘Nārāyaṇa’,
Lakṣmī who has been already stated in Śrīmat
is once again made to appear in the midst of His glories (vibhūtis)
in the word Śrī-vallabha in the Gadya
in order to explain her role as mediator (between the jīva and her Spouse).

En el comentario sobre la palabra ‘Nārāyaṇa’,
Lakṣmī quien ya ha sido declarado en Śrīmat
es una vez más hecho para aparecer en medio de Sus glorias (vibhūtis)
en la palabra Śrī-vallabha en el Gadya
para explicar su papel como mediadora (entre la jīva y su Cónyuge).

मुऱ्पड पिराट्टियैच् चॊल्लच् चॆय्दे पुरुषकारत्वनिर्वाहार्थमाग विभूति मध्यत्तिल् निलैदोऱ्ऱुगैक्काग मीण्डुम् नारायणशब्दव्याख्यानत्तिलुमरुळिच्चॆय्दार् ।

भगवन्नारायणेति मुदलिले पिराट्टियैच् चॊल्लियिरुक्क मऱुबडि नारायणशब्दव्याख्यानत्तिल् विभूतिमध्यत्तिल् श्रीवल्लभ ऎऩ्ऱु ऎडुत्तदु पिराट्टिक्कुपुरुषकारत्वम् तोऱ्ऱुगैक्काग ऎऩ्गिऱार् मुऱ्पडप् पिराट्टियै इत्यादियाल्। इदऩाले प्रपत्तव्यतत्त्वान्तर्गतैयाऩ पिराट्टिक्कु पुरुषकारत्वम् कूडुवदु ऎङ्ङऩे ऎऩ्गिऱ शङ्गैयुम् परिहृतमायिऱ्ऱु।

अनन्तरं “श्रीमन्-नारायण” ऎऩ्ऱु
फलोपाय-वाक्यङ्गळिल् प्रयुक्तम् आऩ व्याख्येय-शब्दत्तै
उपादानम् पण्णिय् अरुळिऩार्।

अनन्तरं “श्रीमन्-नारायण” इति फल-उपाय-वाक्ययोः प्रयुक्तं
व्याख्येय-शब्दम् उपाददे ।

Then Śrī Rāmānuja takes for comment the words Śrīman Nārāyaṇa
employed in the sentences treating of the goal and the means of attaining it.

Entonces Śrī Rāmānuja toma como comentario las palabras Śrīman Nārāyaṇa.
empleado en las oraciones que tratan del objetivo y los medios para alcanzarlo.

अनन्तरं “श्रीमन्नारायण” ऎऩ्ऱु फलोपाय वाक्यङ्गळिल् प्रयुक्तमाऩ व्याख्येयशब्दत्तै उपादानम् पण्णियरुळिऩार्।

इप्पडि अखिलहेयेत्यादिना - नारायणशब्दम् व्याख्यातमाऩ पिऱगु श्रीमन्नारायण ऎऩ्ऱु इरण्डुदरम् सॊऩ्ऩदु फलोपाय वाक्यङ्गळिलुळ्ळ व्याख्येयपदप्रदर्शनार्थमॆऩ्गिऱार् अनन्तरमित्यादियाल्।

“प्रपद्ये” ऎऩ्गिऱव् इडत्तिल्
उत्तमऩाले विवक्षितम् आऩव् अधिकारि-विशेषम्
“अनन्य-शरणोऽहं” ऎऩ्ऱु विवृतम् आयिऱ्ऱु।

“प्रपद्ये” इत्यत्र
उत्तमेन विवक्षितो ऽधिकारि-विशेषः,
“अनन्य-शरणो ऽहम्” इति विवृतः ।

The person competent for prapatti
indicated by the first person singular in the word prapadye (I seek Him for refuge)
is explained in the words (in the Gadya) which mean

(I seek refuge in you and noone else.)

La persona competente para prapatti
indicado por la primera persona del singular en la palabra prapadye (Yo lo busco como refugio)
se explica en las palabras (en Gadya) que significan

(Yo busco refugio en ti y en nadie más.)

“प्रपद्ये” ऎऩ्गिऱविडत्तिलुत्तमऩाले विवक्षितमाऩवधिकारिविशेषम् “अनन्यशरणोऽहं ऎऩ्ऱु विवृतमायिऱ्ऱु।

अनन्यशरणोऽहं ऎऩ्बदु द्वयत्तिल् ऎन्द पदत्तिऩर्थमॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रपद्ये ऎऩ्गिऱविडत्तिलित्यादियाल्।

“त्वत्-पादारविन्द-युगलं शरणं प्रपद्ये”

ऎऩ्गैयाले
“चरणौ” ऎऩ्गिऱ शब्दमुम्
शरण-शब्दमुम्
क्रिया-पदमुम् प्रदर्शितम् आयिऱ्ऱु।

“त्वत्-पादारविन्द-युगलं शरणं प्रपद्ये”

इत्य् उक्त्वा
“चरणौ” इति शब्दः,
शरण-शब्दः,
क्रिया-पदं च प्रदर्शितम् ।

“I seek the refuge of Thy two lotus feet”

explain the words caraṇau (feet) and saranam (refuge) and so also the verb (in Dvaya).

“Yo busco el refugio de Tus dos pies de loto”

Explique las palabras caraṇau (pies) y saranam (refugio) y también el verbo (en Dvaya).

“त्वत्पादारविन्दयुगळं शरणं प्रपद्ये” ऎऩ्गैयाले “चरणौ” ऎऩ्गिऱ शब्दमुम् शरणशब्दमुम् क्रियापदमुम् प्रदर्शितमायिऱ्ऱु।

त्वत्पादारविन्दयुगळं शरणं प्रपद्ये ऎऩ्बदाल् चरणौ शरणं प्रपद्ये ऎऩ्गिऱ पदत्रयङ्गळिऩ् अर्थम् स्पष्टमागक् काण्बिक्कप्पट्टदॆऩ्गिऱार् त्वत्पादारविन्दयुगळमित्यादियाल्।

अनन्तरं “द्वयम्” ऎऩ्ऱु व्याख्येयत्तै पूर्णम् आग निर्देशित्तार्।

अनन्तरं “द्वयम्” इति व्याख्येयं पूर्णतया निर्दिदेश ।

Later Śrī Rāmānuja indicates distinctly the word Dvaya which is commented upon.

Más tarde Śrī Rāmānuja indica claramente la palabra Dvaya
sobre la cual se comenta.

अनन्तरं “द्वयं” ऎऩ्ऱु व्याख्येयत्तै पूर्णमाग निर्देशित्तार्।

अत्र द्वयमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु व्याख्येयत्तुक्कु प्रदर्शनमॆऩ्गिऱार् अनन्तरं द्वयमॆऩ्ऱु इति ।

अडियिलेय् आदल्, मुडिविलेय् आदल्
“द्वयं” ऎऩ्ऱु निर्देशियादे
इव्व् अळविले +++(मध्ये क्वचित्)+++ सॊल्ल वेण्डुवाऩ् एऩ्

ऎऩ्ऩिल्;

आदौ वा ऽन्ते वा “द्वयम्” इत्य् अनिर्दिश्य
अत्र कुतो निर्दिष्टम्?

इति चेत् —

It may be asked:

“Why should (he) dwell at such length
without specifying the word Draya either in the beginning or at the end,
but only here?”

The answer is as follows:-

Se puede preguntar:

“¿Por qué debería (él) extender tanto tiempo?
sin especificar la palabra Draya ni al principio ni al final,
pero sólo aquí?”

La respuesta es la siguiente:-

अडियिलेयादल् मुडिविलेयादल् “द्वयं” ऎऩ्ऱु निर्देशियादे इव्वळविले सॊल्लवेण्डुवाऩेऩॆऩ्ऩिल्;

आऩालुम् मुदलिले द्वयं व्याख्यास्यामि ऎऩ्ऱावदु, मुडिविले द्वयं व्याख्यात मॆऩ्ऱावदु सॊल्लामल् नडुविले अत्र द्वयमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु ऎदऱ्काग ऎऩ्ऱु शङ्गित्तु भावमरुळिच्चॆय्गिऱार् अडियिलेयादलित्यादियाल्। उपायोपेयङ्गळिल् प्रधानांशम् व्याख्यातमागैयाले सर्वमुम् व्याख्यातप्रायमॆऩ्ऱु द्योतनार्थमागवे नडुविलेये द्वयपदोपादनमॆऩ्ऱु करुत्तु।

उपाय-प्राप्यङ्गळिल्
इङ्गु प्रधान-भूतऩ् श्रीमाऩ् आऩ नारायणऩ् आगैयाले
इरण्ड् इडत्तिलुङ् किडक्किऱ स-विशेष-नारायण-शब्दम् व्याख्यातम् आय् निऩ्ऱव् अळविले

उपाय-प्राप्ययोः (प्येषु)
अत्र प्रधान-भूतः श्रीमान् नारायण इत्य् अतः
उभयत्र विद्यमाने स-विशेषणे नारायण-शब्दे व्याख्याते सति

Here in regard to the upāya and the upeya or what is to be attained thereby,
the most important is Nārāyaṇa with Śrī (Lakṣmī).
Therefore the word Nārāyaṇa with its attribute Śrī which occurs in two places in Dvaya) has been already commented upon.

Aquí, con respecto al upāya y el upeya o lo que se alcanza con ello,
el más importante es Nārāyaṇa con Śrī (Lakṣmī).
Por lo tanto, la palabra Nārāyaṇa con su atributo Śrī que aparece en dos lugares en Dvaya) ya ha sido comentada.

उपायप्राप्यङ्गळिलिङ्गु प्रधानभूतऩ् श्रीमाऩाऩ नारायणऩागैयाले इरण्डिडत्तिलुङ्गिडक्किऱ सविशेषनारायणशब्दम् व्याख्यातमाय् निऩ्ऱ वळविले

इम् मन्त्रत्तुक्कु प्रतिपाद्यम् आऩ साध्योपायत्तोडे कूड
प्रधानोपायमुम् प्रधान-प्राप्यमुम् व्याख्यातम्

ऎऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैक्क् आग
इङ्गे “द्वयं” ऎऩ्ऱ् अरुळिच् चॆय्दार्।

एतन्-मन्त्र-प्रतिपाद्य-साध्योपायेन सह
प्रधानोपायः प्रधान-प्राप्यश् च व्याख्यात

इति द्योतनार्थम्
अत्र “द्वयम्” इत्य् अनुजग्राह ।

So in order to show that
along with the Sādhyopāya (namely prapatti) which is indicated by this mantra,
the principal upāya and the principal object of attainment have been commented upon,
the word Dvaya is here inserted
(i.e. to mean that the Dvaya has been, for the most part, explained).

Entonces, para mostrar que
junto con el Sādhyopāya (es decir, prapatti) que está indicado por este mantra,
el upāya principal y el objeto principal de logro han sido comentados,
la palabra Dvaya está aquí insertada
(es decir, significar que el Dvaya ha sido, en su mayor parte, explicado).

इम् मन्त्रत्तुक्कु प्रतिपाद्यमाऩ साध्योपायत्तोडे कूड प्रधानोपायमुम् प्रधानप्राप्यमुम् व्याख्यातमॆऩ्ऱु तोऱ्ऱुगैक्काग इङ्गे “द्वयं” ऎऩ्ऱरुळिच् चॆय्दार्।

अनन्तरं “पितरं मातरं” ऎऩ्ऱु तुडङ्गि
जितन्ता-विशेष–भगवद्-गीतादि-स्थितम् आऩ संवाद-वाक्य-मुखत्ताले

अनन्तरं “पितरं मातरम्” इत्य् आरभ्य
जितन्ता-विशेष– भगवद्-गीता-आदि-स्थित– संवाद-वाक्य-मुखेन

Then in the ślokas which begin with ‘pitaram mataram" and in certain sentences taken form Jitante, and Bhagavadgītā
and other passages which express the same idea,

Luego en los ślokas que comienzan con ‘pitaram mataram’ y en ciertas oraciones tomadas de Jitante y Bhagavadgītā
y otros pasajes que expresan la misma idea,

अनन्तरं “पितरं मातरं” ऎऩ्ऱु तुडङ्गि जितन्ता-विशेषभगवद्गीतादिस्थितमाऩ संवादवाक्यमुखत्ताले

इप्पडि द्वयम् व्याख्यानमाऩ पिऱगु “पितरं मातर” मित्यादिगळुक्कु इङ्गु सङ्गति ऎऩ्ऩॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् अनन्तरं पितरमित्यादियाल्। इङ्गु पितरं मातरमॆऩ्ऱारम्बित्तु “लोक विक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो” ऎऩ्गिऱ पर्यन्तमुळ्ळ जितन्तावाक्यसंवादत्ताले अनन्यप्रयोजनऩाय् अनन्योपायऩाय्क्कॊण्डु द्वयत्ताले उपायपरिग्रहम् पण्णिऩबडि सॊल्लप्पट्टदु। “त्वमेव माता च” ऎऩ्ऱारम्बित्तु “लोकत्रयेऽप्यप्रमितप्रभाव” ऎऩ्गिऱ पर्यन्तत्ताल् शरण्यस्वभावानुसन्धानम् सॊल्लप्पट्टदु। तस्मात् प्रणम्य ऎऩ्गिऱदाल् गीतासंवादमुखत्ताले अपराधक्षापणम् पण्णुगिऱबडि सॊल्लप्पट्टदु। आगैयाले पितरं मातरं ऎऩ्बदु द्वयत्तिऩ् समुदितार्थमाग अरुळिच्चॆय्यप्पट्टदॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

अनन्य-प्रयोजनऩ् आय्
अनन्योपायऩ् आय्क्-कॊण्ड्
उपाय-परिग्रहम् पण्णिऩ बडियैयुम्

अनन्य-प्रयोजनतया अनन्योपायतया च
उपाय-परिग्रह-करण-प्रकारं

without any other object
and with no other upāya in one’s view or power,
the adoption of the upāya (prapatti)

sin ningún otro objeto
y sin ningún otro upāya en la vista o el poder,
la adopción del upāya (prapatti)

अनन्यप्रयोजनऩाय् अनन्योपायऩाय्क्कॊण्डुपायपरिग्रहम् पण्णिऩबडियैयुम्

शरण्य–स्व-भावानुसन्धान-पूर्वकम् आगव् अपराध-क्षापणम् पण्णुगिऱ बडियैयुम्

शरण्य-स्वभावानुसन्धान-पूर्वकम्
अपराध–क्षमा-याचन-(क्षामण)-प्रकारं च

and (with) the form of prayer for pardon
with the thought of the Saviour’s nature preceding it,

y (con) la forma de oración por perdón
con el pensamiento de la naturaleza del Salvador precediéndolo,

शरण्यस्वभावानुसन्धानपूर्वकमाग वपराधक्षापणम् पण्णुगिऱ बडियैयुम्

द्वयत्तुक्कु समुदितार्थम् आगव् अरुळिच् चॆय्दार्।

द्वयस्य समुदितार्थत्वेनानुजग्राह । [[P322]]

(is shown to be the the resulting meaning of the Dvaya by Śrī Rāmānuja).

(Se muestra que es el significado resultante del Dvaya de Śrī Rāmānuja).

द्वयत्तुक्कु समुदितार्थमाग वरुळिच्चॆय्दार्।

मेल् अर्थ-क्रमत्ताले +++(न तु शब्द-क्रमेण)+++

मुऱ्-पड नमस्साले प्रार्थिक्किऱव् अनिष्ट-निवृत्तियै व्याख्यानम् पण्णि

पिऩ्बु इङ्ग् उळ्ळ पर-भक्त्य्-आदि-पुरुषार्थ-पूर्वकम् आग
चतुर्थ्य्-अन्त-पदङ्गळिल् विभक्त्य्-अभिप्रेतमाऩ परम-पुरुषार्थ-लाभत्तै वॆळिय् इट्ट् अरुळिऩार्।

अग्रे अर्थ-क्रमेण +++(न तु शब्द-क्रमेण)+++

प्रथमतः नमसा प्रार्थ्यमानाम् अनिष्ट-निवृत्तिं व्याख्याय

पश्चाद् अत्रत्य-पर-भक्त्य्-आदि– पुरुषार्थ-पूर्वकतया,
चतुर्थ्यन्त-पदयोर् विभक्त्य्-अभिप्रेतं
परम-पुरुषार्थ-लाभं प्रकाशयाम् आस ।

Thereafter following the order indicated by the meaning
(and not by the actual order of words in the sentence),
Śrī Rāmānuja explains the prayer in the word “namas” for the removal of (all) hindrances.
After this, he explains the supreme aim of life
which is indicated by the suffix of the dative (or fourth case) in the words which end in the fourth case (Narāyānāya),
which includes such aims as superior bhakti (parābhakti )
that precede the attainment of the supreme aim (the attainment of Bhagavān and His kaiṅkarya).

En adelante siguiendo el orden indicado por el significado
(y no por el orden real de las palabras en la oración),
Śrī Rāmānuja explica la oración en la palabra “namas” para la eliminación de (todos) obstáculos.
Después de esto, explica el objetivo supremo de la vida.
que está indicado por el sufijo del dativo (o cuarto caso) en las palabras que terminan en el cuarto caso (Narāyānāya),
que incluye objetivos tales como bhakti superior (parābhakti)
que preceden al logro del objetivo supremo (el logro de Bhagavān y Su kaiṅkarya).

मेल् अर्थक्रमत्ताले मुऱ्पड नमस्साले प्रार्थिक्किऱवनिष्ट निवृत्तियै व्याख्यानम् पण्णि पिऩ्बु इङ्गुळ्ळ परभक्त्यादिपुरुषार्थपूर्वकमाग चतुर्थ्यन्तपदङ्गळिल् विभक्त्यभिप्रेतमाऩ परमपुरुषार्थलाभत्तै वॆळियिट्टरुळिऩार्।

प्रथमश्रुतमाऩ चतुर्थियै व्याख्यानम् सॆय्यामल् चरमश्रुतमाऩ नमश्शब्दत्तै मनोवाक्कायैरित्यादिगळाले विवरित्तदिऱ्कुक् कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् मेल् अर्थक्रमत्ताले इति । अर्थक्रममावदु अग्निहोत्रं जुहोति, यवागूं पचति ऎऩ्ऱु श्रुतियिल् पाठक्रममिरुन्दालुम् पिऩ्बु सॊल्लप्पट्ट यवागुपाकरूपार्थत्तै अनुष्ठित्ते अग्निहोत्रहोमरूपार्थत्तै अनुष्ठिप्पदे। अन्द क्रमत्ताले मुदलिल् इष्टप्राप्तिवाचकचतुर्थिक्कु पाठमिरुन्दालुम् अन्द इष्टप्राप्ति अनिष्टनिवृत्तिपूर्वकमागवे वरवेण्डुमागैयाल् चतुर्थीव्याख्यानत्तिऱ्कु मुऩ्बु अनिष्टनिवृत्तिवाचकनमश्शब्दत्तिऱ्कु व्याख्यानम् पण्णप्पट्टदॆऩ्ऱु करुत्तु।

आऩालुम् अकिञ्चनऩाय् प्रपत्युपायत्तै अनुष्ठित्त विवऩुक्कु परभक्त्यादिप्रार्थऩैयै चतुर्थ्यर्थमागच् चॊऩ्ऩदु पॊरुन्दुमोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् पिऩ्बु इङ्गुळ्ळ परभक्त्यादिपुरुषार्थपूर्वकमाग इत्यादिना । तथा च मेल् चतुर्थ्यर्थमागच् चॊऩ्ऩ परभक्त्यादि प्रार्थनादिगळ् प्रपन्नऩुक्के इङ्गे वरुम् फलभक्त्यादिरूपपुरुषार्थ प्रार्थनारूपङ्गळागैयाल् विरोधमिल्लै यॆऩ्ऱु करुत्तु।

इप्-पडिय् अनुष्ठितोपायऩ् आऩव् अधिकारि-विषयत्तिल्
इङ्गुम्, अङ्गुम् उळ्ळ सिद्धियैप् पऱ्ऱ
चरम-श्लोकत्तिल् उत्तरार्धत्तिऱ् पडिये

स्वाभाविक-दयार्द्रम् आऩ भगवद्-अभिप्रायम् इरुक्कुम् बडियै
तद्-व्यञ्जक-भगवद्-वाक्य-प्रक्रियैयालेय्
अरुळिच् चॆय्दु काट्टिऩार्।

इत्थम् अनुष्ठित-उपायस्याधिकारिणो विषये
ऐहिक्या आमुष्मिक्याश् च सिद्धेर् विषये
चरम-श्लोके उत्तरार्ध-रीत्या

स्वाभाविक-दयार्द्र– भगवद्-अभिप्राय-स्थिति-प्रकारं
तद्-व्यञजक– भगवद्-वाक्य-प्रक्रियया प्रदर्शयामास ।

Then he points out how Bhagavān is so full of compassion
(as shown also in the second half of the Caramaśloka,)
as to vouchsafe success
both in regard to this life
and in regard to what is to follow thereafter.

(This he does) by the words stated to have been spoken by Bhagavān.

Luego señala cómo Bhagavān está tan lleno de compasión,
(como se muestra también en la segunda mitad del Caramaśloka,)
en cuanto a garantizar el éxito
tanto en lo que respecta a esta vida
y con respecto a lo que seguirá a partir de entonces.

(Esto lo hace) mediante las palabras declaradas que fueron pronunciadas por Bhagavān.

इप्पडि यनुष्ठितोपायऩाऩवधिकारिविषयत्तिल् इङ्गुमङ्गुमुळ्ळ सिद्धियैप्पऱ्ऱ चरमश्लोकत्तिलुत्तरार्धत्तिऱ्पडिये स्वाभाविकदयार्द्रमाऩ भगवदभिप्रायमिरुक्कुम्बडियै तद्व्यञ्जकभगवद्वाक्यप्रक्रियैयाले यरुळिच्चॆय्दु काट्टिऩार्।

इप्पडि द्वयम् सम्पूर्णमाग व्याख्यातमाऩ पिऱगुम् “एवम्भूत मत्कैङ्कर्यप्राप्त्युपायतया” इत्यादिना सिल भगवद्वाक्यत्तै गद्यत्तिल् निबन्धिप्पाऩेऩॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पडि अनुष्ठितोपायऩाऩ इत्यादियाल्। इङ्गुमङ्गुमुळ्ळ सिद्धियैप् पऱ्ऱ इति । स्थूलसूक्ष्मरूपां विसृज्य ऎऩ्गिऱ पर्यन्तम् इङ्गुळ्ळ सिद्धि; तदानीमेव ऎऩ्ऱारम्भित्तुच् चॊऩ्ऩदु अङ्गुळ्ळ सिद्धि । चरमश्लोकत्तिलुत्तरार्धत्तिऩ्बडिये इति । चरमश्लोकत्तिऩ् उत्तरार्धत्तिल् दयार्द्रहृदयऩाऩ भगवाऩ् मा शुचः ऎऩ्ऱु सॊल्लुगैयाले तद्धेतुभूतमाऩ भगवदभिप्रायत्तैअनुष्ठेयार्थप्रकाशकमाऩ द्वयत्तिलुम् विवक्षितमागक्कॊण्डु वॆळियिट्टारॆऩ्ऱु करुत्तु।

आगैयाले गद्यत्तिल् अरुळिच्-चॆय्दद् ऎल्लाम् द्वयत्तिले विवक्षितम्।

अतो गद्ये ऽनुगृहीतं सर्वम् अपि
द्वये विवक्षितम् ।

Therefore all that is stated by (Rāmānuja) in the (Śaraṇāgati) Gadya
is intended to be conveyed by the Dvaya.

Por lo tanto, todo lo que es declarado por (Rāmānuja) en el (Śaraṇāgati) Gadya
está destinado a ser transmitido por el Dvaya.

आगैयाले गद्यत्तिलरुळिच्चॆय्ददॆल्लाम् द्वयत्तिले विवक्षितम्।

इदु

“द्वयम् अर्थानुसन्धानेन सह
सदैवं वक्ता”

ऎऩ्गिऱ पासुरत्तालुम् सूचितम्।

इदं

“द्वयम् अर्थानुसन्धानेन सह
सदैवं वक्ता”

इति वाक्येनापि सूचितम् ॥

This is indicated also by the words (in the Gadya) which mean

“uttering the Dvaya in this manner
with an understanding of its meaning etc".

Esto está indicado también por las palabras (en Gadya) que significan

“pronunciar el Dvaya de esta manera
con una comprensión de su significado, etc."

इदु “द्वयमर्थानुसन्धानेन सह सदैवं वक्ता” ऎऩ्गिऱ पासुरत्तालुम् सूचितम्।

इदु - गद्यम् द्वयविवरणमॆऩ्ऱदु, गद्यप्रस्तावत्ताले उपस्थितमाऩ परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिविषयकमाऩ सिल शङ्गैयै कारिकैकळाले परिहरिक्किऱार् परभक्त्यादिमूलत्वमित्यादि ।

पर-भक्त्य्–आदि-मूलत्वं
कैङ्कर्यस्य यद् उच्यते ।
गद्यादिषु तद् अप्य् आहुर्
अपवर्ग+++(=मोक्ष)+++-दशाश्रयम् ॥

पर-भक्त्य्–आदि-मूलत्वं
कैङ्कर्यस्य यद् उच्यते ।
गद्यादिषु तद् अप्य् आहुर्
अपवर्ग+++(=मोक्ष)+++-दशाश्रयम् ॥

The ācāryas of old have declared that
the statement in such writings as the Gadya that

superior bhakti ( para-bhakti ) and the like (parajñāna and parama bhakti) have, for their result, kaiṅkarya

describes what occurs in the state of mukti.

Los ācāryas de antaño han declarado que
la declaración en escritos como el Gadya que

bhakti superior (para-bhakti) y similares (parajñāna y parama bhakti) tienen, por su resultado, kaiṅkarya

describe lo que ocurre en el estado de mukti.

परभक्त्यादिमूलत्वं कैङ्कर्यस्य यदुच्यते । गद्यादिषु तदप्याहुरपवर्गदशाश्रयम् ॥

गद्यत्तिल् परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिकृतेति कैङ्कर्यत्तिऱ्कु परभक्त्यादिमूलत्वम् सॊऩ्ऩदु कूडुमो? प्रपन्नऩुक्कु परभक्त्यादिगळ् उपायमाग विल्लैये यॆऩ्ऩ? अदु फलदशैयिल् सॊऩ्ऩ तॆऩ्गिऱार् परभक्त्यादीति ।

उत्तरोत्तरयोस् स्वामि-
साक्षात्-करण+++(→पर-ज्ञान)+++–भोगयोः ।
पूर्व-पूर्व-क्षणेष्टत्वात्
तन्+++(→पर-भक्ति-)+++-मूलत्वम् उदीरितम् ॥

उत्तरोत्तरयोस् स्वामि-
साक्षात्-करण+++(→पर-ज्ञान)+++–भोगयोः ।
पूर्व-पूर्व-क्षणेष्टत्वात्
तन्+++(→पर-भक्ति-)+++-मूलत्वम् उदीरितम् ॥

Since what follows later in order namely,
the direct vision of the Lord (para-jñāna)
and the eager desire for the uninterrupted enjoyment of Bhagavān
are preceded by the eager longing to do so,
they are said to result from para-bhakti .

Dado que lo que sigue más adelante en orden, es decir,
la visión directa del Señor (para-jñāna)
y el ansioso deseo por el disfrute ininterrumpido de Bhagavān
están precedidos por el ansioso anhelo de hacerlo,
se dice que resultan del para-bhakti.

उत्तरोत्तरयोस्स्वामिसाक्षात्-करणभोगयोः । पूर्वपूर्वक्षणेष्टत्वात्तन्मूलत्वमुदीरितम् ॥

ननु अपवर्गदशैयिल् नित्यमुक्तर्गळुडैय एकरूपमाऩ अनुभवत्तिल्दाऩ् परभक्त्यादिरूपत्वम् सम्भविक्कुमो? सम्भविक्काविडिल् कैङ्कर्यत्तुक्कु परभक्त्यादिकृतत्वम् सॊऩ्ऩदु ऎप्पडिक् कूडुमॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् उत्तरोत्तरयोरित्यादि । उत्तरोत्तरक्षणत्तिल् उण्डागप् पोगिऱ स्वामियिऩुडैय साक्षात्करणमॆऩ्ऩ, कैङ्कर्यरूपभोगमॆऩ्ऩ इवैगळुक्कु पूर्वपूर्वक्षणङ्गळिले ऎऩक्कु साक्षात्करणमुण्डागवेण्डुम्, ऎऩक्कु भोगमुण्डागवेण्डुमॆऩ्गिऱ अभिनिवेशरूपमाऩ इच्छाविषयत्वमुण्डागैयाले परभक्त्यादिमूलत्वम् सॊल्लप्पट्टदु। अयं भावः - अपवर्गदशैयिलुळ्ळ परभक्तियावदु उत्तरोत्तरसाक्षात्कारेच्छारूपमाऩ बुद्धिविशेषम्।

परज्ञानमावदु उत्तरोत्तरसाक्षात्कारम्।
परमभक्तियावदु साक्षात्कारानन्तरम्
विच्छेदमऩ्ऱिक्के इप्पडिये अनुभविक्क वेण्डुमॆऩ्गिऱ इच्छै ।

नित्यर्गळुक्कुम् मुक्तर्गळुक्कुमेकरूपमाऩ अनुभवत्तिलेये क्षणभेदत्ताले प्रत्यक्षाभिनिवेशत्व साक्षात्कारत्व निरन्तरानुबुभूषात्वरूपाकारभेदङ्गळुण्डु, अवैगळिल् पूर्वपूर्वक्षणङ्गळिल् उत्तरोत्तरक्षणावच्छिन्नाकारत्तिऩ् इच्छाविषयत्वत्तै अभिप्रायप्पट्टु परभक्त्यादिकृतमॆऩ्ऱु गौणमाग व्यपदेशिप्पडुगिऱदु इति ।

शरीर-पात-काले तु
हार्दस्यानुग्रहस् स्वयं ।
परिपाकं प्रपन्नानां
+++(अन्तिम-स्मृति-रूपेण)+++ प्रयच्छति तथा-विधम् ॥

शरीर-पात-काले तु
हार्दस्यानुग्रहस् स्वयं ।
परिपाकं प्रपन्नानां
+++(अन्तिम-स्मृति-रूपेण)+++ प्रयच्छति तथा-विधम् ॥

At the time of departure from the body,
the grace of the Lord who dwells in the heart (of the jīva)
grants to those who have performed prapatti
that spiritual ripeness
which would enable them
to ****have a vision of the Lord.

En el momento de la salida del cuerpo,
la gracia del Señor que habita en el corazón (de la jīva)
becas a aquellos que han realizado prapatti
esa madurez espiritual
que les permitiría
tener una visión del Señor.

शरीरपातकाले तु हार्दस्यानुग्रहस्स्वयं । परिपाकं प्रपन्नानां प्रयच्छति तथाविधम् ॥

दृप्तप्रपन्नविषयत्तिलुम् हार्दऩुडैय अनुग्रहमाऩदु अनन्यप्रेरितमाय्क्कॊण्डु शरीरपातकालत्तिल् परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिरूपबुद्धिपरिपाकत्तैक्कॊडुक्कुमॆऩ्गिऱार् शरीरपातकालेत्विति ।

अङ्कोल-तैल-सिक्तानां
बीजानाम् अचिराद् यथा ।
विपाकः फल-पर्यन्तस्
तथा ऽत्रेति निदर्शितम् ॥

अङ्कोल-तैल-सिक्तानां
बीजानाम् अचिराद् यथा ।
विपाकः फल-पर्यन्तस्
तथा ऽत्रेति निदर्शितम् ॥

When the seed of a plant is soaked in the oil of ankola (azhinjil),
it produces sprouts, leaves, flowers, fruits and the like in a few instants.
So also, in just a few instants,
the grace of the Lord enables the self
to attain that spiritual perfection
which would make possible parābhakti , parajñāna and paramabhakti .

Cuando la semilla de una planta se remoja en aceite de ankola (azhinjil),
produce brotes, hojas, flores, frutos y similares en unos instantes.
Así también, en tan sólo unos instantes,
la gracia del Señor habilita el yo
para alcanzar esa perfección espiritual
lo cual haría posible parābhakti, parajñāna y paramabhakti.

अङ्कोलतैलसिक्तानां बीजानामचिराद्यथा । विपाकः फलपर्यन्तस्तथात्रेति निदर्शितम् ॥

इत्तऩै कालम् परिचयम् पण्णप् पडाद परभक्त्यादिपरिपाकम् अन्तकालत्तिल् झटिति हार्दानुग्रहमाहात्म्यत्तले उण्डागलामॆऩ्बदिल् अनुरूपमाऩ लौकिकदृष्टान्तत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् अङ्कोलेति । अङ्कोलतैलमावदु अऴिञ्जिल् कॊट्टैयॆण्णॆय्, अदऩाले सिक्तङ्गळाऩ माङ्गॊट्टै मुदलाऩवैगळुक्कु फलपर्यन्तमाऩ परिपाकमाऩदु ऎप्पडि अचिरात् उण्डागिऱदो अप्पडिये परभक्त्यादिपरिपाकमाऩदु हार्दानुग्रहत्ताले शरीरपातसमयत्तिलेये उण्डागलामॆऩ्ऱु प्राचीनर्गळाले प्रदर्शिप्पिक्कप्पट्टदु।

दुष्टेन्द्रिय-वशाच् चित्तं
नृणां यत् कल्मषैर् वृतम् ।
तद् अन्त-काले संशुद्धिं
याति नारायणालये ॥

दुष्टेन्द्रिय-वशाच् चित्तं
नृणां यत् कल्मषैर् वृतम् ।
तद् अन्त-काले संशुद्धिं
याति नारायणालये ॥

The minds of men rendered impure by stains caused by the wicked senses
become pure at the time of their death,
as a result of their residence in a place
where there is a temple dedicated to Nārāyaṇa.

Las mentes de los hombres se vuelven impuras
por las manchas causadas por los malos sentidos
se vuelven puros en el momento de su muerte,
como resultado de su residencia en un lugar
donde hay un templo dedicado a Nārāyaṇa.

दुष्टेन्द्रियवशाच्चित्तं नृणां यत्कल्मषैर्वृतम् । तदन्तकाले संशुद्धिं याति नारायणालये ॥

इव्विषयत्तिल् वैदिकदृष्टान्तत्तैयुम् काण्बिक्किऱार् दुष्टेन्द्रियेति । नृणां यच्चित्तं दुष्टेन्द्रियवशात् कल्मषैर्वृतं – विषयप्रवण्यरूपकल्मषत्ताले आवृतमो, तत् - अदुवुम्, नारायणालये अन्तकालेसति संशुद्धिं याति – भगवत्साक्षात्कारहेतुभूतमाऩ परिशुद्धियैयडैगिऱदु,

इति व्रत-विशेषे यत्
सात्वतादिषु शिष्यते ।
तद्वद् अत्रोपपद्येत
गद्योक्तान्त्य-दशागमः ॥

This state of perfection or ripeness
which is referred to in the Gadya
is as appropriate as what is taught
in such treatises as the Sātvata
concerning the special religious observances (vrata) for attaining mokṣa -
for instance, (the above).

Este estado de perfección o madurez
que se menciona en el Gadya
es tan apropiado como lo enseñado
en tratados como el Sātvata
concerniente a las observancias religiosas especiales (vrata) para alcanzar mokṣa -
por ejemplo, (lo anterior).

इति व्रतविशेषे यत् सात्वतादिषु शिष्यते । तद्वदत्रोपपद्येत गद्योक्तान्त्यदशागमः ॥

इति - ऎऩ्ऱु, व्रतविशेषे – मोक्षार्थमाऩ व्रतविशेषम् सॊल्लुमिडत्तिले, सात्वतादिषु – सात्वत संहितै मुदलाऩदुगळिल्, यत् शिष्यते – उपदेशिक् कप्पडुगिऱदो, तद्वदित्यादि । अप्पडिये प्रपन्नविषयत्तिल् गद्यत्तिल् सॊल्लप्पट्ट परभक्त्यादिप्राप्तिरूपान्तिमदशैयाऩदु उपपन्नमागलाम्। भगवाऩुडैय विलक्षणमाऩ वनुग्रहविशेषत्ताले कुरुकाधीशनाथादिगळ् शरीरत्तोडु इरुन्दगालत्तिलेये भगवाऩै परभक्ति परज्ञानपरमभक्त्यादिगळाले अनुभवित्तार्गळॆऩ्गै।

अनुग्रह विशेषेण
केनचित् परमात्मनः ।
कुरुकाधीश–नाथाद्याः
प्राग् अप्य् अन्वभवन् प्रभुम् ॥

अनुग्रह विशेषेण
केनचित् परमात्मनः ।
कुरुकाधीश–नाथाद्याः
प्राग् अप्य् अन्वभवन् प्रभुम् ॥

Such (great souls) as Nammalvar, Nāthamuni and others
enjoyed the Lord even before their death,
owing to some special grace of the Supreme Being.

(Grandes almas) como Nammalvar, Nāthamuni y otros
disfrutaron del Señor incluso antes de su muerte,
debido a alguna gracia especial del Ser Supremo.

अनुग्रह विशेषेण केनचित्परमात्मनः । कुरुकाधीशनाथाद्याः प्रागप्यन्वभवन् प्रभुम् ॥

कुरुकाधीशः - नम्माऴ्वार्, नाथः – नाथमुनिः, आद्यशब्दत्ताल् कुरुगैक्कावलप्पऩुम्, तिरुक्कच्चिनम्बियुम् ऎम्बॆरुमाऩारुम्, तामुम् अभिप्रेतर्गळ्। कुरुगैक्कावलप्पऩ् ओरिडत्तिल् भगवाऩै परिपूर्णमाग साक्षात्करित्तुक्कॊण्डिरुक्क पिऩ्बुऱमाग आळवन्दार् अङ्गु पोग साक्षात्कृतऩाऩ भगवाऩ् पिऩ्बुऱमाग ऎट्टिप्पार्क्क अदैयऱिन्दु “सॊट्टैक्कुलत्तारुण्डो” ऎऩ्ऱु केट्टदागवुम्, आळवन्दर् “नायिन्दे” ऎऩ्ऱु पादोपसर्पणम् पण्णिऩदागवुम् गुरुपरम्पराप्रसिद्धम्। तिरुक्कच्चिनम्बि ऎऩ्गिऱ श्रीकाञ्चीपूर्णर् तेवप्पॆरुमाळोडु अर्चासमाधियिलेये कच्चिवाय्त्ताऩ् मण्डबत्तिल् साक्षात्कारपूर्वकमाग सल्लापादिगळैप् पण्णुवारॆऩ्ऱुम्, तेवप्पॆरुमाळ् सॊऩ्ऩ “अहमेव परं तत्वं दर्शनं भेद एव नः” इत्यादियाऩ आऱु वार्त्तैयै उडैयवरुक्कुत् तॆरिवित्तारॆऩ्ऱुम् लोकप्रसिद्धम्, उडैयवरुम् ओर् पङ्गुऩि उत्तरत्तिरुनाळिल् रङ्गनाथऩै शरणमडैन्दु गद्यत्तै यरुळिच्चॆय्ददायुम्, पिऱगु रङ्गनाथऩे अर्चासमाधियिल् आश्वासम् पण्णियरुळिऩदागवुम् नम् दर्शनत्तिल् प्रसिद्धम्। श्रीदेशिकऩुम् हयग्रीवऩै उपासित्तु साक्षात्करित्तारॆऩ्ऱु लोकविदितम्।