०८ वैशिष्ट्यम्

इस् समर्पणत्तुक्कु

“निवेदयीत स्वात्मानं
विष्णाव् अमल-तेजसि ।
तद्-आत्मा तन्-मनाश् शान्तस्
तद्-विष्णोर् इति मन्त्रतः”
( व्यासस्मृति)

ऎऩ्ऱु

अस्य समर्पणस्य

“निवेदयीत स्वात्मानं
विष्णाव् अमल-तेजसि ।
तद्-आत्मा तन्-मनाश् शान्तस्
तद्-विष्णोर् इति मन्त्रतः”
( व्यासस्मृति)

इति

“A man should remember that he is the body of the spotless and resplendent Viṣṇu
and with an eager longing for Him,
who is the object of attainment,
and without any desire for other ends,
(he) should surrender his self to Viṣṇu
uttering the mantra “Tad Vishnoh” -

“El hombre debe recordar que él es el cuerpo del impecable y resplandeciente Viṣṇu
y con un ansioso anhelo de Él,
quien es el objeto de logro,
y sin deseo alguno de otros fines,
(él) debe entregarse a Viṣṇu
pronunciando el mantra “Tad Vishnoh” -

इस् समर्पणत्तुक्कु “निवेदयीत स्वात्मानं विष्णावमलतेजसि । तदात्मा तन्मनाश्शान्तस्तद्विष्णोरिति मन्त्रतः”( व्यासस्मृति) ऎऩ्ऱु

इन्द समर्पणविषयत्तिल् व्यासस्मृत्यादिगळिल् सॊऩ्ऩ “तद्विष्णोः” ऎऩ्गिऱ मन्त्रम् मुदलाऩदुम्, श्वेताश्वतरोपनिषत्तिल् सॊऩ्ऩ “मुमुक्षुर्वै शरणमहं प्रपद्ये” ऎऩ्गिऱ मन्त्रमुम् इदऱ्कु सदृशमा कादॆऩ्गिऱार् इस् समर्पणत्तिऱ्कु इत्यादियाल्। तदात्मा – तच्छरीरभूतः, अदावदु तच्छेषभूतः, इदं हेतुगर्भविशेषणम्। तच्छेषत्वादिति यावत् ।

तन्मनाः – प्राप्यऩाऩ अवऩिडत्तिले न्यस्तमाऩ मऩस्सै युडैयवऩ्, शान्तः – प्रयोजनान्तराभिसन्धिरहितः,

व्यास-स्मृत्य्-आदिगळिलुम्
श्वेताश्वतरादिगळिलुञ् जॊऩ्ऩ मन्त्रान्तरङ्गळ्

व्यास-स्मृत्य्-आदिषु, श्वेताश्वतरादिषु चोक्तानि मन्त्रान्तराणि

(These) Other mantras which are mentioned in such treatises as Vyāsasmṛti and in Svetaśvatara Upaniṣad like the above,

(Estos) Otros mantras que se mencionan en tratados como Vyāsasmṛti y en Svetaśvatara Upaniṣad como lo anterior,

व्यास स्मृत्यादिगळिलुम् श्वेताश्वतरादिगळिलुञ् जॊऩ्ऩ मन्त्रान्तरङ्गळ्

इप्-पडि शरण्य-शरणागति–तत्-फलङ्गळै
विशदम् आगप् प्रकाशिप्पियादु।

इत्थं शरण्य-शरणागति–तत्-फलानि
विशदं न प्रकाशयन्ति ।

None of those other mantras reveals the Redeemer,
the act of seeking His protection
and the fruit arising from it so clearly (as this Dvaya).

Ninguno de esos otros mantras revela al Redentor,
el acto de buscar Su protección
y el fruto que surge de él tan claramente (como este Dvaya).

इप्पडि शरण्यशरणागतितत्फलङ्गळै विशदमागप् प्रकाशिप्पियादु।

तिरु-मन्त्रत्तिलुम्
इवै मूऩ्ऱुम् संक्षिप्तङ्गळ्।

श्रीमन्त्रे ऽपि
इमानि त्रीणि संक्षिप्तानि ।

Even in the Tirumantra these three are stated (only) with extreme conciseness.

Incluso en el Tirumantra estos tres se exponen (sólo) con extrema concisión.

तिरुमन्त्रत्तिलुम् इवै मूऩ्ऱुम् संक्षिप्तङ्गळ्।

आऩाल् तिरुमन्त्रत्तिल् इम्मूऩ्ऱुम् सॊल्लप्पडविल्लैयो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् तिरुमन्त्रत्तिलुमिति । इवै मूऩ्ऱुम् - शरण्यशरणागतितत्फलरूपमाऩ इम्मूऩ्ऱुम्, सङ्क्षिप्तङ्गळिति । सङ्क्षिप्तङ्गळागैयाले तिरुमन्त्रमुमिम्मूऩ्ऱैयुम् द्वयम्बोल् विशदमाग प्रकाशिप्पियादु ऎऩ्ऱु करुत्तु।

आगैयाले
प्राप्य-प्रापक-विशेषङ्गळै संपूर्णम् आगप् प्रकाशिप्पिक्किऱव् इद्-द्वयमे
प्रपत्ति-मन्त्रङ्गळ् ऎल्लात्तिलुम् प्रधानम्।

अतः प्राप्य-प्रापक-विशेषान् संपूर्णतया प्रकाशयद्
इदं द्वयम् एव
प्रपत्ति-मन्त्रेषु सर्वेषु प्रधानम् ॥

Therefore this Dvaya which reveals, in full,
the object of attainment
and the means of attainment
is the most important of all mantras
dealing with prapatti.

Por lo tanto, este Dvaya que revela, en su totalidad,
el objeto de logro
y los medios para lograrlo
es el más importante de todos los mantras
tratando con prapatti.

आगैयाले प्राप्य प्रापकविशेषङ्गळै संपूर्णमागप् प्रकाशिप्पिक्किऱविद्द्वयमे प्रपत्तिमन्त्रङ् गळॆल्लात्तिलुम् प्रधानम्।

प्रपत्तिमन्त्रान्तरङ्गळैक्काट्टिलुम् परिपूर्णाथप्रकाशकमागैयाले द्वयमे प्रधानमॆऩ्ऱु निगमिक्किऱार् आगैयाले इत्यादिना । प्राप्यप्रापकविशेषङ्गळै इति । प्राप्यविशेषम् श्रीमाऩाऩ नारायणऩ्, प्रापकविशेषमुमवऩे।