०३ द्वयत्वम्

THE REASON FOR ITS BEING CALLED DVAYA:

LA RAZÓN POR LA QUE SE LLAMA DVAYA:

इम् मन्त्रम्

“स भ्रातुश् चरणौ गाढं”
( रामायणम् आरण्य-काण्डम् १५-६),

“भवांस्तु सह वैदेह्या”
( रामायणम् अयोध्या-काण्डम् ३१-२८)

ऎऩ्गिऱ श्लोकद्-वयत्तिल् विवक्षितम् आऩ

अयं मन्त्रः,

“स भ्रातुश् चरणौ गाढं”
( रामायणम् आरण्य-काण्डम् १५-६),

“भवांस्तु सह वैदेह्या”
( रामायणम् अयोध्या-काण्डम् ३१-२८)

इति श्लोक-द्वय-विवक्षितम्

This mantra
as implicit in two ślokas (of the Rāmāyaṇa ), namely

He (‘Lakṣmaṇa) fell at the two feet of his brother
and said in the presence of Sītā,

“Thou shalt enjoy thyself with Sītā on the slopes of the mountains.
Whether thou art awake or asleep,
I (Lakṣmaṇa) will render every form of service to Thee”

este mantra
como implícito en dos ślokas (del Rāmāyaṇa), a saber

Él (‘Lakṣmaṇa) cay a los dos pies de su hermano
y dijo en la presencia de Sītā,

“Te divertirás con Sītā en las laderas de las montañas.
Ya sea que estés despierto o dormido,
Yo (Lakṣmaṇa) te prestaré toda forma de servicio”

इम् मन्त्रम् “स भ्रातुश्चरणौ गाढं”( रामायणम् आरण्यकाण्डम् १५-६), “भवांस्तु सहवैदेह्या”( रामायणम् अयोध्या-काण्डम् ३१-२८) ऎऩ्गिऱ श्लोकद्वयत्तिल् विवक्षितमाऩ

“स भ्रातुः”, “भवांस्तु” ऎऩ्गिऱ श्लोकद्वयत्तिल् सॊऩ्ऩ उपायोपेयङ्गळाऩ इरण्डु अर्थत्तैयुम् प्रतिपादिक्कैयाल् इदऱ्कु द्वयमॆऩ्ऱु पॆयर् वन्ददु ऎऩ्गिऱार् इम् मन्त्रमित्यादियाल्।

उपायोपेय-रूपम् आऩ अर्थ-द्वयत्तै प्रतिपादिक्कैयाले
द्वयम् ऎऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱदु।

उपायोपेय-रूपम् अर्थ-द्वयं प्रतिपादयतीति
द्वयम् इति नाम प्राप्तवान् ।

is called Dvaya (the Two)
because it treats of two points, the upāya and the upeya (the means and the goal of attainment.

se llama Dvaya (los Dos)
porque trata de dos puntos, el upāya y el upeya (el medio y la meta de logro.

उपायोपेयरूपमाऩ अर्थद्वयत्तै प्रतिपादिक्कैयाले द्वयमॆऩ्ऱु बेर् पॆऱ्ऱदु।

इन्द श्लोकङ्गळिल् भ्रातुश्चरणौ निपीड्य ऎऩ्ऱु सपत्नीकऩाऩ भगवाऩुडैयशरणागतियुम्, अहं सर्वं ऎऩ्ऱु सपत्नीकऩाऩ भगवाऩुडैय कैङ्कर्यमुम् सॊल्लियिरुप्प ताल् इवैयिरण्डुम् उपायोपेयपरङ्गळ्।

इप्-पडिय् इरुक्कैयाल्
उपायान्तरङ्गळिलुम् उपेयान्तरङ्गळिलुन् तुवक्क् अऱ्ऱवऩ्
इम् मन्त्रत्तुक्कु पूर्णाधिकारी ।

[[३१९]]
एवम्-भावात्
उपायान्तरेषूपेयान्तरेषु च संग-हीनोऽस्य मन्त्रस्य पूर्णाधिकारी ।

The man who is not for any other upāya or for any other end or object (in view)
has full competence for the adoption of this mantra.

El hombre que no está para ningún otro upāya o para ningún otro fin u objeto (a la vista)
tiene plena competencia para la adopción de este mantra.

इप्पडियिरुक्कैयाल् उपायान्तरङ्गळिलुमुपेयान्तरङ्गळि लुन्दुवक्कऱ्ऱवऩ् इम् मन्त्रत्तुक्कु पूर्णाधिकारी ।

इप्पडियिरुक्कैयालिति । इप्पडि इम् मन्त्रम् भगवाऩैये उपायमागवुम् उपेयमागवुम् प्रतिपादित्तुक्कॊण्डिरुक्कैयाले ऎऩ्ऱबडि।

उपायान्तरङ्गळिलुमित्यादि । भगवद्व्यतिरिक्तभक्त्याद्युपायङ्गळिल् तुवक्किल्लामै याले आकिञ्चन्यमुम्, भगवद्व्यतिरिक्तैश्वर्यादिगळिल् तुवक्किल्लामैयाले अनन्यगतित्वमुम् सिद्धमागैयाले अकिञ्चनऩाऩ अनन्यगतिये इम् मन्त्रत्तिऱ्कु पूर्णाधिकारी ऎऩ्ऱु करुत्तु।

इप्पडिप्पट्ट अधिकारियिऩ् दौर्लभ्यत्तै निऩैत्तु

“किं नु तस्य च मन्त्रस्य
कर्मणः कमलासन ।
न लभ्यतेऽधिकारी वा
श्रोतुकामोऽपि वा नरः”

ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु।

इम् मन्त्रम् वरण-समर्पणङ्गळैय् अडैवे प्रतिपादिक्कैयाले
द्वयम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्-पडुगिऱद् ऎऩ्ऱुञ्
जिलर् सॊल्लुवर्गळ्।

अयं मन्त्रो
वरण-समर्पणयोः क्रमेण प्रतिपादनात्
द्वयम् इत्युच्यत
इति केचित् भणन्ति ।

Some (ācāryas) say that this mantra is called Dvaya (The Two),
because it indicates both

(1) the soliciting (varana) of a Saviour and
(2) the surrender of the responsibility (bharasamarpaṇam),

in one.

Algunos (ācāryas) dicen que este mantra se llama Dvaya (Los Dos),
porque indica ambos

(1) la solicitud (varana) de un Salvador y
(2) la rendición de la responsabilidad (bharasamarpaṇam),

en uno.

इम् मन्त्रम् वरणसमर्पणङ् गळैयडैवे प्रतिपादिक्कैयाले द्वयमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱ तॆऩ्ऱुञ्जिलर् सॊल्लुवर्गळ्।

इप्पडि उपायोपेयपरमागैयाले
इम् मन्त्रत्तिऱ्कु द्वयमॆऩ्ऱु पेर् वन्ददु
ऎऩ्ऱु स्वपक्षत्तैच् चॊल्लि, इदु शरणवरणाद्यङ्गङ्गङ्गळॆऩ्ऩ, समर्पणरूपाङ्गियॆऩ्ऩ इव्विरण्डैयुम् क्रममागच् चॊल्लुगैयाल् इदऱ्कु द्वयमॆऩ्ऱु पेर् वन्ददु ऎऩ्ऱु सॊल्लुम् अरुळाळप्पॆरुमा ळॆम्बॆरुमाऩार् पक्षत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् इम्मन्त्रमित्यादियाल्।

इप्-पडि

“श्रीमन् नारायण स्वामिन्न्”

इत्य्-आदि-मन्त्रान्तरत्तिलुम्
द्वय-शब्द-प्रयोगत्तुक्क्
इवैये निमित्तम्।

इत्थं

श्रीमन्-नारायण स्वामिन्

इत्य्-आदि-मन्त्रान्तरेऽपि
द्वय-शब्द-प्रयोगस्येदम् एव निमित्तम् ।

The same is the reason for the word Dvaya being employed
in respect of such other mantras as “Śrīman Nārāyaṇa Svamin”.

La misma es la razón por la cual la palabra Dvaya se emplea
con respecto a otros mantras como “Śrīman Nārāyaṇa Svamin”.

इप्पडि “श्रीमन्नारायणस्वामि”न्नित्यादिमन्त्रान्तरत्तिलुम् द्वयशब्दप्रयोगत्तुक्किवैये निमित्तम्।

“श्रीमन्नारायणस्वामिन्” ऎऩ्गिऱ मन्त्रान्तरत्तिऱ्कुम् द्वयमॆऩ्ऱु पेर् उण्डु; अदऱ्कुम् उपायोपेयप्रतिपादकत्वमुम्, अङ्गाङ्गिप्रतिपादकत्वमुमे निमित्तमॆऩ्गिऱार् इप्पडि श्रीमन्नारायण स्वामिन्नित्यादियाल्। इदु योगव्युत्पत्तियाले द्वित्वसङ्ख्याविशिष्टत्तिऱ्कु बोधकमाय् अतिप्रसक्तमाऩालुम् उद्भिदादिशब्दम् पोले योगरूढमागैयाले रूढि शक्तियाले श्रीमन्नारायणचरणौ ऎऩ्गिऱ मन्त्रत्तिऱ्कुम् श्रीमन्नारायणस्वामिन् ऎऩ्गिऱ मन्त्रत्तिऱ्कुमे बोधकमाऩ सञ्ज्ञाशब्दमागैयाल् अन्यत्रातिप्रसक्तियिल्लै।