०७ चतुर्थी

THE MEANING OF THE DATIVE (FOURTH) CASE OF THE WORD NĀRĀYAṆA (i.e.) NĀRĀYAŅĀYA:

El significado del caso dativo (cuarto) de la palabra nārāyaṇa (es decir) nārāyaņāya:

इन् नारायण-शब्दत्तिल् चतुर्थियाले
मेल् सॊल्लप् पुगुगिऱ वाक्यार्थङ्गळुक्क् ईड् आग
तादर्थ्यादिगळ् काट्टप् पडुगिऱऩ।

अस्मिन् नारायण-शब्दे
चतुर्थ्या अग्रे वक्ष्यमाणानां वाक्यार्थानाम् अनुगुणतया
तादर्थ्यादयः प्रदर्श्यन्ते ।

We will now set forth the meanings of the fourth case
such as “for the sake of some one”
which will correspond with the meaning of the sentences to be shown hereafter.

Ahora estableceremos los significados del cuarto caso
como “por el bien de alguien”
que se correspondirá con el significado de las oraciones que se mostrarán en adelante.

इन् नारायणशब्दत्तिल् चतुर्थियाले मेल् सॊल्लप्पुगुगिऱ वाक्यार्थङ्गळुक्कीडाग तादर्थ्यादिगळ् काट्टप्पडुगिऱऩ।

स्थूलानुसन्धानत्तिल्
इच् चतुर्थी
+++(व्याकरणतो)+++ नमश्-शब्द-योगत्तालुङ् कॊळ्ळल् आम्।

स्थूलानुसन्धाने
इयं चतुर्थी
नमः-शब्द-योग-निबन्धनापि स्वीकर्तुं युक्ता ।

Considered in the obvious and ordinary way,
it may be thought that the fourth case is used because of the word namas
(which governs the fourth case according to grammar).

Considerado de la manera obvia y ordinaria,
Se puede pensar que el cuarto caso se usa debido a la palabra namas
(que gobierna el cuarto caso según la gramática).

स्थूलानुसन्धानत्तिलिच् चतुर्थी नमश्शब्दयोगत्तालुङ्गॊळ्ळलाम्।

इऩि इन् नारायणशब्दत्तिल् चतुर्थियिऩाले तादर्थ्याद्यर्थङ्गळ् काट्टप्पडुगिऩ्ऱऩ वॆऩ्गिऱार् इन् नारायणशब्दत्तिलित्यादियाल्। तादर्थ्यादि प्रदर्शनत्तिऱ्कु आवश्यकतैयै यरुळिच्चॆय्गिऱार् सॊल्लप्पुगुगिऱ इति । तादर्थ्यादिगळॆऩ्गिऱविडत्तिल् आदिपदत्ताले सम्प्रदानत्तिऱ्कु परिग्रहम्।

‘‘नमस्-स्वस्ति-स्वाहा-स्वधालं-वषड्योगाच् च’’

ऎऩ्गिऱ सूत्रत्तिऩ्बडि नमश्-शब्दयोगत्तालुम्
चतुर्थी वरुमॆऩ्ऱुम्, अप्पोदु अदु उपपदविभक्तियागैयाले साधुत्वार्थमे यॊऴिय अदऱ्कु प्रयोजनविशेषमिल्लै यॆऩ्ऱुमरुळिच्चॆय्गिऱार् स्थूलानुसन्धानत्तिलित्यादिना । स्थूलानुसन्धानत्तिल् - नमश्शब्दत्तिऩ् स्थूलयोजऩैयिल्, प्रयोजनातिशयमिल्लै इति । आगैयाल् प्रयोजनातिशयमुळ्ळ अर्थत्तैये कॊळ्ळवेण्डु मॆऩ्ऱु करुत्तु।

अप्-पोद् इच् चतुर्थिक्कु प्रयोजनातिशयम् इल्लै।

तदा ऽस्याश् चतुर्थ्याः प्रयोजनातिशयो नास्ति ।

In that view there is nothing noteworthy in the use of the dative case.

Desde ese punto de vista, no hay nada notable en el uso del caso dativo.

अप्पोदिच्चतुर्थिक्कु प्रयोजनातिशयमिल्लै।

‘‘षष्ठ-पञ्च-दशाद् वर्णात्
केवल-व्यञ्जनी-कृतात् ।
उत्तरो मन्त्र-शेषस्तु
शक्तिर् इत्य् अस्य कथ्यते॥’’
(नारदीयम् १-५९)

ऎऩ्गैयालॆय्

‘‘षष्ठ-पञ्च-दशाद् वर्णात्
केवल-व्यञ्जनी-कृतात् ।
उत्तरो मन्त्र-शेषस्तु
शक्तिर् इत्य् अस्य कथ्यते॥’’
(नारदीयम् १-५९)

इत्य्-उक्तत्वाद्

That part of the mantra (mūlamantra)
which remains after the sixth letter counting from namas (i.e.) “ṇa”
and which is after the fifteenth letter, counting the consonants of the alphabet beginning with “ka” (i.e.) “ṇa”,
and leaving the consonantal part of “ṇa”
that part which remains after the “ṇ” in Nārāyaṇāya, (i. e.) āya,
is called the potent part of that mantra.

For the above has been said:

Esa parte del mantra (Mūlamantra)
que permanece después de la sexta letra contando desde namas (es decir) “ṇa”
y que es después de la decimoquinta letra, cuenta las consonantes del alfabeto que comienzan con “ka” (es decir) “ṇa”,
y dejando la parte consonántica de “ṇa”
esa parte que permanece después del “ṇ” en nārāyaṇāya, (i. e.) āya,
se llama la parte potente de ese mantra.

Porque lo anterior ha sido dicho:

‘‘षष्ठपञ्चदशाद्वर्णात् केवलव्यञ्जनीकृतात् । उत्तरो मन्त्रशेषस्तु शक्तिरित्यस्य कथ्यते॥’’(नारदीयम् १-५९) ऎऩ्गैयालॆय्

नारायणपदोत्तरमुळ्ळ आय ऎऩ्गिऱ चतुर्थियाऩदु मन्त्रत्तिऩुडैय शक्त्यंशमागैयाल् इदु फलसिद्धिहेतुवाऩ सारांशमॆऩ्ऱु इच् चतुर्थियिऩ् वैभवत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् षष्ठपञ्चदशादित्यादियाल्। षष्ठपञ्चदशात् – मन्त्रत्तिल् प्रणवत्तैविट्टु नकारम् मुदल् ऎण्णिऩाल् आऱावदु वर्णमाय्, कवर्गादिगणऩैयिल् पदिऩैन्दावदु वर्णमाऩ, केवलव्यञ्जनीकृतात् – उत्तरमाऩ अच्चै विट्टु व्यञ्जनमात्रमागप् पण्णप्पट्ट, वर्णादुत्तरः – ण ऎऩ्गिऱ ऎऴुत्तैक्काट्टिलुम् मेलाऩ, मन्त्रशेषः – मन्त्रत्तिऩ् मिगुदि याऩ आय ऎऩ्बदे, अस्य - इन्द मन्त्रत्तिऱ्कु, शक्तिरिति – फलसिद्धिहेतुभूतसारांशमॆऩ्ऱु, कथ्यते - सॊल्लप्पडुगिऱदु। मन्त्रज्ञैरिति शेषः ।

इदु तिरु-मन्त्रत्तिल् फल-सिद्धि-हेतुव् आऩ प्रदेशम्।

अयं श्री-मन्त्रे फल-सिद्धि-हेतु-भूतः प्रदेशः ।

This is the part of the Tirumantra which is the cause of the attainment of the fruit (desired).
This part is concerned with the attainment of the fruit.

Esta es la parte del Tirumantra,
que es la causa del logro de la fruta (deseado).
Esta parte se refiere al logro de la fruta.

इदु तिरुमन्त्रत्तिल् फलसिद्धिहेतुवाऩ प्रदेशम्।

योजना-विशेषङ्गळिल् फल-प्रार्थऩैयुम्
इव्व् इडत्तिलेय् आगिऱदु।

योजना-विशेषेषु
फल-प्रार्थना ऽप्य् अत्रैव भवति ।

According to some interpretations,
the prayer for the attainment of the fruit is found here.

Según algunas interpretaciones,
La oración por el logro de la fruta se encuentra aquí.

योजनाविशेषङ्गळिल् फलप्रार्थऩैयुमिव्विडत्तिलेयागिऱदु।

सर्वयोजऩैयिलुम् फलप्रार्थऩै इन्द शक्त्यंशत्तिलेयामॆऩ्गिऱार् योजनाविशेषङ्गळिलिति ।

‘‘अर्थात् प्रकरणाल् लिङ्गाद्
औचित्याद् देश-कालतः ।
शब्दार्थाः प्रविभज्यन्ते
न शब्दाद् एव केवलात्’’()

ऎऩ्गिऱ बडिये

‘‘अर्थात् प्रकरणाल् लिङ्गाद्
औचित्याद् देश-कालतः ।
शब्दार्थाः प्रविभज्यन्ते
न शब्दाद् एव केवलात्’’()

इत्य्-उक्त-रीत्या

That

the meanings of a word differ in accordance with the purpose, the context, the mark or sign, the propriety, the locality and the time of its use and not by the mere word as such.

Eso

Los significados de una palabra difieren de acuerdo con el propósito, el contexto, la marca o el signo, la propiedad, la localidad y el tiempo de su uso
y no por la mera palabra como tal.

‘‘अर्थात् प्रकरणाल्लिङ्गादौचित्याद्देगकालतः । शब्दार्थाः प्रविभज्यन्ते न शब्दादेव केवलात्’’() ऎऩ्गिऱबडिये

ऒरु चतुर्थिक्के योजनाभेदत्ताले तादर्थ्यसम्प्रदानाद्यर्थभेदम् सॊल्लक्कूडुमोवॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् अर्थादिति । अर्थात् – प्रयोजनविशेषत्तालुम्, प्रकरणात् – साकाङ्क्षपदसमभिव्याहारत्तालुम्, लिङ्गात् – अर्थसामर्थ्यत्तालुम्, औचित्यात् - योग्यतादिगळालुम्, देशकालतः – देशत्तालुम् कालत्तालुम्, शब्दार्थाः प्रविभज्यन्ते शब्दार्थङ्गळ् भिन्नङ्गळाग आगिऱदुगळ्, केवलाच्छब्दादेव न – केवलशब्दमात्रत्तिऩालऩ्ऱु। आगैयाल् तत्तद्योजऩैक्कनुगुणमाग ऒरु चतुर्थिक्के अर्थभेदम् सॊल्ललामॆऩ्ऱुगरुत्तु।

ऒरु शब्दत्तुक्के प्रकरणादिगळुक्क् ईड् आग
अर्थ-भेदम् कॊळ्ळुगै सर्व-सम्मतम्।

एकस्य शब्दस्यैव
प्रकरणाद्य्-आनुगुण्येन
अर्थ-भेदाभ्युपगमः सर्व-सम्मतः ।

there is no difference of opinion in regard to the (above) statement.

No hay diferencia de opinión con respecto a la declaración (anterior).

ऒरु शब्दत्तुक्के प्रकरणादिगळुक्कीडाग अर्थभेदम् कॊळ्ळुगै सर्वसम्मतम्।

आगैयाले

‘‘दीयमानार्थ+++(→वस्तु)+++-शेषित्वं +++(दायक-शेषत्वं च)+++
संप्रदानत्वम् इष्यत’’()

इत्य्-आदिगळिऱ् पडिये

अतः

‘‘दीयमानार्थ+++(→वस्तु)+++-शेषित्वं +++(दायक-शेषत्वं च)+++
संप्रदानत्वम् इष्यत’’()

इत्य्-आद्य्-उक्त-रीतिकस्य

One of the meanings of the fourth case that are accepted is sampradAna (ie) to make the word indicate the person to whom a thing is given
and who thereby becomes its seshin.

Uno de los significados del cuarto caso que se aceptan es

• sampradana (es decir) para hacer que la palabra indique a la persona a quien se le da una cosa
• y quién se convierte así en su seshin.

आगैयाले ‘‘दीयमानार्थशेषित्वं संप्रदानत्वमिष्यत’’() इत्यादिगळिऱ्पडिये

ननु स्वीयवस्तुविऱ्कु स्वस्वत्वनिवृत्तिपूर्वकपरस्वत्वापादनमऩ्ऱो दानम्; इङ्गु समर्पणीयमाऩ वात्मा स्वीयमऩ्ऱु; आगैयाल् दीयमानत्वम् कूडादे; इप्पडियिरुक्क नारायणपदोत्तरचतुर्थिक्कु दीयमानार्थशेषित्वरूपसम्प्रदानत्वमर्थमॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् आगैयाले इत्यादिना ।

पर-स्वत्वापादनम् इव्व्-इडत्तिल् कूडाद् आगिलुम्

पर-स्वत्वापादनस्यात्रायुक्तत्वे ऽपि,

Here in the fourth case Nārāyaṇāya in Tirumantra,
it is true that what does not belong to Iśvara is not given to Him, for the jīva is always Nārāyaṇa’s śeṣa
and belongs to Him.

Aquí, en el cuarto caso, Nārāyaṇāya en Tirumantra,
es cierto que lo que no le pertenece a Iśvara no se le da a Él, porque la jīva es siempre la śeṣa de Nārāyaṇa
y le pertenece.

परस्वत्वापादनमिव्विडत्तिल् कूडादागिलुम्

ईश्वरऩ् तऩक्कु शेषम् आऩ वस्तुवैत्
ताऩे रक्षित्तुक् कॊळ्ळुम् बडि
समर्पिक्किऱव् अळवैप् पऱ्ऱ

ईश्वरः स्वस्य शेष-भूतं वस्तु
स्वयं यथा रक्षेत्
तथा समर्पण-मात्रम् अभिप्रेत्य

So it might be thought that
the sampradana which is indicated by the fourth case
does not apply here.
But in as much as the jīva offers to Iśvara
what already belongs to Him for protection by Himself,
it may be held that the fourth case indicates sampradana

Entonces se podría pensar que
la sampradana que se indica en el cuarto caso
No se aplica aquí.
Pero en la medida en que la jīva ofrece a Iśvara
lo que ya le pertenece para que Él mismo lo proteja,
Se puede sostener que el cuarto caso indica sampradana.

ईश्वरऩ् तऩक्कु शेषमाऩ वस्तुवैत् ताऩे रक्षित्तुक्कॊळ्ळुम्बडि समर्पिक्किऱवळवैप्पऱ्ऱ

ईश्वरऩ् तऩक्कु शेषमाऩ वस्तुवैत् ताऩे रक्षित्तुक्कॊळ्ळुम्बडि समर्पिक्किऱवळवैप्पऱ्ऱ इति । यद्यपि इङ्गु आत्माविऱ्कु स्वीयत्वमिल्लैयागैयाल् मुख्यमाऩ दीयमानत्वम् कूडादु;

इव् व्यापक-मन्त्रङ्गळिल्
चतुर्थियै संप्रदानार्थैय् आगव्
अहिर्बुध्न्यऩ् व्याख्यानम् पण्णिऩाऩ्।

एषु व्यापक-मन्त्रेषु
चतुर्थी संप्रदानार्थकत्वेनाहिर्बुध्न्यो व्याचख्यौ ।

and Ahirbudbnya (Siva) commented in this manner on the dative or fourth case in the Vyāpaka Mantras :

y Ahirbudbnya (Siva) comentó de esta manera sobre el dativo o cuarto caso en los mantras vyāpaka:

इव् व्यापकमन्त्रङ्गळिल् चतुर्थियै संप्रदानार्थैयाग वहिर्बुद्ध्न्यऩ् व्याख्यानम् पण्णिऩाऩ्।

आगिलुम् रक्षणीयतया समर्पणीयत्वम् कूडुमागैयाल् संरक्ष्यतया अर्पणीयवस्तु शेषित्वरूपगौणार्थाभिप्रायत्ताले अहिर्बुद्ध्न्यऩ् इच् चतुर्थियै सम्प्रदानार्थैयाग व्याख्यानम् पण्णिऩाऩॆऩ्ऱु करुत्तु।

‘‘नीची-भावेन सन्द्योत्यम्
आत्मनो यत् समर्पणम् ।
विष्ण्व्-आदिषु चतुर्थी तत्
संप्रदान-प्रदर्शिनी ॥

‘‘नीची-भावेन सन्द्योत्यम्
आत्मनो यत् समर्पणम् ।
विष्ण्व्-आदिषु चतुर्थी तत्
संप्रदान-प्रदर्शिनी ॥

“The surrender or offer of the self
which is shown to be subordinate or śeṣa
is indicated by the fourth case in such words as Viṣṇu
(i.e. Namo followed by Viṣṇu).

“La rendición u oferta del yo
que se muestra subordinado o Śeṣa
está indicado por el cuarto caso en palabras como viṣṇu
(es decir, Namo seguido de Viṣṇu).

‘‘नीचीभावेन सन्द्योत्यमात्मनो यत्समर्पणं । विष्ण्वादिषु चतुर्थी तत्संप्रदानप्रदर्शिनी ॥

ननु अहिर्बुद्ध्न्य संहितैयिल् विष्णुशब्दोत्तरचतुर्थी सम्प्रदानपरमाग व्याख्यातमाऩालुम् मूलमन्त्रस्थनारायणपदोत्तरचतुर्थियाऩदु व्याख्यातमागविल्लैये यॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् नीचीभावेन सन्द्योत्यमित्यादियाल्। नीचीभावेन – नैच्यत्ताले, सन्द्योत्यं –प्रकाश्यमाऩ, आत्मनो यत्समर्पणं – आत्माविऩुडैय संरक्ष्यतया समर्पणमॆऩ्बदु यादॊऩ्ऱुण्डो, तत्सम्प्रदानप्रदर्शिनी – अन्द समर्पणत्तिऩ् सम्प्रदानकारकत्तै प्रदर्शिप्पिक्किऱदु, विष्ण्वादिषु चतुर्थी – मन्त्रघटकविष्णुशब्दोत्तरचतुर्थी, इङ्गु आदिशब्दत्ताले नारायणवासुदेवशब्दङ्गळुक्कु ग्रहणम्।

नीची-भूतो ह्य् असाव् आत्मा
यत् संरक्ष्यतया ऽर्प्यते ।
“तत् कस्मा?” इत्य् अपेक्षायां
विष्णवे स इतीर्यते’’

ऎऩ्गिऱ वचनत्तिल्

नीची-भूतो ह्य् असाव् आत्मा
यत् संरक्ष्यतया ऽर्प्यते ।
“तत् कस्मा?” इत्य् अपेक्षायां
विष्णवे स इतीर्यते’’

इत्य् अस्मिन् वचने

When the question is asked:
“To whom is this self which is subordinate offered or surrendered
for the sake of protection “,
the answer is " to Viṣṇu”.
Thus Viṣṇu is indicated by the fourth case”.

Cuando se hace la pregunta:
“¿A quién es este yo
que es subordinado
ofrecido o entregado
por el bien de la protección “,
La respuesta es “a Viṣṇu”.
Así, Viṣṇu está indicado por el cuarto caso “.

नीचीभूतो ह्यसावात्मा यत्संरक्ष्यतयार्प्यते । तत्कस्मा इत्यपेक्षायां विष्णवे स इतीर्यते’’ ऎऩ्गिऱ वचनत्तिल्

सॊऩ्ऩ अर्थत्तैये विशदीकरिक्किऱार् नीचीभूतो ह्यसाविति ।

अन्द समर्पणमाऩदु ऎवऩ् पॊरुट्टु?

ऎऩ्ऱु सम्प्रदानाकाङ्क्षैयिल् विष्णुविऩ् पॊरुट्टॆऩ्ऱु विष्ण्वादिपदोत्तरचतुर्थियिऩाले सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्गै।

‘‘विष्ण्व्-आदिषु’’
(अहिर्बुध्न्य-संहिता ५२-३५, ३६।)

ऎऩ्गैयाले

‘‘विष्ण्व्-आदिषु’’
(अहिर्बुध्न्य-संहिता ५२-३५, ३६।)

इत्य्-उक्तत्वात्

as the śloka says ‘in such words as Viṣṇu’

por que dice el Śloka ’en palabras como viṣṇu'

‘‘विष्ण्वादिषु’’(अहिर्बुध्न्य-संहिता ५२-३५, ३६।) ऎऩ्गैयाले

नारायणादि-शब्दङ्गळिल् चतुर्थियुम् व्याख्यानम् पण्णप् पट्टदु।

नारायणादि-शब्देषु चतुर्थ्य् अपि व्याख्याता । [[P296]]

This is a commentary also on the fourth case in words like Nārāyaṇa.

Este es un comentario también sobre el cuarto caso en palabras como Nārāyaṇa.

नारायणादि शब्दङ्गळिल् चतुर्थियुम् व्याख्यानम् पण्णप् पट्टदु।

इङ्गु विष्ण्वादिषु ऎऩ्ऱु आदिपदत्ताले नारायणपदवासुदेवपदङ्गळैयुम् सङ्ग्रहिक्कैयाल् तदुत्तरचतुर्थियुम् सम्प्रदानार्थैयागच् चॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु।