०८ नाम-महिमा भक्तेष्व् एव

THE UTTERANCE OF BHAGAVAN’S NAME
PURIFIES ONLY THOSE WHO DO NOT HATE HIM.

La expresión del nombre de Bhagavan
Purifica solo a aquellos que no lo odian.

‘‘आर्ता विष्ण्णाश् शिथिलाश्च भीता
घोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः ।
सङ्कीर्त्य नारायण शब्दमात्रं
विमुक्त-दुःखास् सुखिनो भवन्ति॥’’
(व्याससञ्जयसंवादः)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘आर्ता विष्ण्णाश् शिथिलाश्च भीता
घोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः ।
सङ्कीर्त्य नारायण शब्दमात्रं
विमुक्त-दुःखास् सुखिनो भवन्ति॥’’
(व्याससञ्जयसंवादः)

भगवन्-नाम

“Those (who suffer from troubles),
who are miserable,
who have no steady foothold anywhere,
who are afraid of saṁsāra
and who are afflicted with terrible diseases -
(all these) obtain freedom (from their ills) by the mere mention of the word ‘Nārāyaṇa’
and become happy”.

“Aquellos (que sufren de problemas),
que son miserables,
que no tienen un punto de apoyo estable en ningún lado,
que tienen miedo de saṁsāra
y que están afectados por terribles enfermedades -
(Todo esto) obtenga la libertad (de sus males)
por la mera mención de la palabra ’nārāyaṇa’
y volverse feliz “.

‘‘आर्ता विष्ण्णाश्शिथिलाश्च भीता घोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः । सङ्कीर्त्य नारायण शब्दमात्रं विमुक्तदुःखास्सुखिनो भवन्ति॥’’(व्याससञ्जयसंवादः) ऎऩ्ऱुम्,

ननु शैलूषवृत्तिकळुक्कुम् नारायणशब्द-मात्रसङ्कीर्तनम् सभावितमऩ्ऱो? सभावितमाऩाल् ‘‘सङ्कीर्त्य नारायणशब्दमात्र विमुक्तदुःखाः’’ ऎऩ्गिऱ प्रमाणत्तिऩ्बडि दुःखनिवृत्त्यादिगळुम् सुखप्राप्त्यादिगळुम् उण्डागादो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् आर्ता विषण्णा इत्यादिना । आर्ताः – ऐहिकफलम् किट्टामैयाल् दुःखितर्गळुम्, विषण्णाः – आमुष्मिकफलम् किट्टामैयाल् विषादत्तै यडैन्दवर्गळुम्, शिथिलाः - ऒरु विधत्तालुम् मऩत्तिल् स्थैर्यमिल्लादवर्गळुम्, भीताः – संसारतापत्तिऩिऩ्ऱुम् भीतर्गळुम्, घोरेषु च व्याधिषु वर्तमानाः – घोरमाऩ व्याधिकळैयनुभविप्पवर्गळुम्, नारायणशब्दमात्रं - अर्थज्ञानमिऩ्ऱिक्के केवलनारायणशब्दत्तै।

‘‘+++(देव-प्रवणेन)+++ अ-वशेनापि यन् नाम
कीर्तिते सर्व-पातकैः ।
पुमान् विमुच्यते सद्यस्
सिंह-त्रस्तैर् मृगैर् इव॥’’
(विष्णु पुराणम् ६-८-१९)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘+++(देव-प्रवणेन)+++ अ-वशेनापि यन् नाम
कीर्तिते सर्व-पातकैः ।
पुमान् विमुच्यते सद्यस्
सिंह-त्रस्तैर् मृगैर् इव॥’’
(विष्णु पुराणम् ६-८-१९)

इति,

भगवन्-नाम

The man who, even without his being aware of it, pronounces the name of Bhagavān,
is freed from all sins,
in the same way as a forest is freed from deer
owing to the fear of a lion”,

El hombre que, incluso sin ser consciente de ello,
pronuncia el nombre de Bhagavān,
se libera de todos los pecados,
De la misma manera que un bosque se libera del ciervo
debido al miedo a un león “,

‘‘अवशेनापि यन्नाम कीर्तिते सर्वपातकैः । पुमान् विमुच्यते सद्यस्सिंहत्रस्तैर्मृगैरिव’’(विष्णु पुराणम् ६-८-१९) ऎऩ्ऱुम्,

अवशेनापीति । अवशेनापि - वाय्प्पुलऱ्ऱुगिऱवऩ्बोल् तऩक्कु वशमिल्लाद पुरुषऩालुम्, सॊल्लुवदिल् अभिसन्धियिल्लादवऩालुमॆऩ्ऱबडि। सिंहत्रस्तैर्मृगैः – वनमित्यध्याहारः । सिंहत्तिऩिऩ्ऱुम् पयन्द माऩ्गळाले सिंहमुळ्ळ काडु ऎप्पडि विडप्पडुमो, अप्पडिये। सद्यः - अप्पॊऴुदे, सर्वपापैः - ऎल्ला पाबत्तिऩिऩ्ऱुम्, पुमान् - अवशमाग भगवन्नामावैच्चॊऩ्ऩ पुरुषऩ्, विमुच्यते - निश्शेषमाग विडप्पडुगिऱाऩ्। अथवा सिंहत्रस्तैर्मृगैरिव स्थितैस्सर्वपातकैः ऎऩ्ऩवुमाम्।

‘‘+++(देव-प्रवणेन)+++ साङ्केत्यं पारिहास्यं वा
स्तोभं हेलनम् एव वा ।
वैकुण्ठ-नाम-ग्रहणम्
अ-शेषाघ-विनाशनम्॥’’
(भागवतम् ६-२-१४)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘+++(देव-प्रवणेन)+++ साङ्केत्यं पारिहास्यं वा
स्तोभं हेलनम् एव वा ।
वैकुण्ठ-नाम-ग्रहणम्
अ-शेषाघ-विनाशनम्॥’’
(भागवतम् ६-२-१४)

इति,

भगवन्-नाम

“The mention of Bhagavān’s name -
though it be to call a person who (merely) bears that name,
though it be in irony,
though it be pronounced wrongly,
though it be in derision -
(the mere mention of His name) will destroy all sins”.

“La mención del nombre de Bhagavān -
aunque sea llamar a una persona que (simplemente) lleva ese nombre,
aunque esté en ironía,
aunque se pronuncie mal,
aunque esté en burla -
(La mera mención de su nombre) destruirá todos los pecados “.

‘‘साङ्केत्यं पारिहास्यं वा स्तोभं हेलनमेव वा । वैकुण्ठना-मग्रहणमशेषाघविनाशनम्’’(भागवतम् ६-२-१४) ऎऩ्ऱुम्,

साङ्केत्यमिति । साङ्केत्यं – सङ्केतसिद्धम्, अदावदु तऩ् पुत्तिरऩुक्कु नारायणऩॆऩ्ऱु पॆयरिट्टु अन्द सङ्गेदत्ताले नारायणशब्दत्तैच् चॊल्लुगिऱदु। पारिहास्यं - उऩक्कु नारायणऩॆऩ्ऱु पॆयर् नऩ्ऱाग वैक्कप्पट्टदु ऎऩ्गिऱ परिहासोक्तियिल् घटकमाऩ - नारायणशब्दग्रहणम्। स्तोभं – अक्षरानुकरणम्, कौमारिलर् ऎऩ्बदऱ्कु तौदादिलर् ऎऩ्बदुबोल् नारायणा ऎऩ्बदऱ्कुक् कारायणा ऎऩ्बदु। हेळनं – हेडृ अनादरे, अनादरप्रयुक्तमागिलुम्, अदावदु सर्वदा नारायण ऎऩ्ऱुसॊल्लुमवऩैक्कुऱित्तु, इवर् सर्वदा नारायण ऎऩ्बर् ऎऩ्ऱु हेळनम् सॊल्वदु।

‘‘हरिर् हरति पापानि
+++(देव-प्रवणैः)+++ दुष्ट-चित्तैर् अपि स्मृतः ।
अनिच्छयापि संस्पृष्टो
दहत्य् एव हि पावकः॥’’
(हर्यष्टकम्)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘हरिर् हरति पापानि
+++(देव-प्रवणैः)+++ दुष्ट-चित्तैर् अपि स्मृतः ।
अनिच्छयापि संस्पृष्टो
दहत्य् एव हि पावकः॥’’
(हर्यष्टकम्)

इति,

भगवन्-नाम

“Hari destroys all sins
when he is remembered even by men with evil hearts.
Even if fire is touched unawares,
it certainly burns.”

“Hari destruye todos los pecados
Cuando los hombres lo recuerdan incluso con corazones malvados.
Incluso si el fuego se toca sin reconocer,
Ciertamente arde “.

‘‘हरिर्हरति पापानि दुष्टचित्तैरपि स्मृतः । अनिच्छयापि संस्पृष्टो दहत्येव हि पावकः॥’’(हर्यष्टकम्) ऎऩ्ऱुम्,

हरिर्हरतीति । स्पष्टम्।

‘‘एतावता ऽलम् अघ-निर्हरणाय पुंसां +++(देव-प्रवणानां)+++
सङ्कीर्तनं भगवतो गुण-कर्म-नाम्नाम् ।
आक्रुश्य +++(तन्-नामकं)+++ पुत्रम् अघवान् यद् अजामिलोऽपि
“नारायणे"ति म्रियमाण उपैति मुक्तिम्॥’’(भागवतम् ६-३-२४)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘एतावता ऽलम् अघ-निर्हरणाय पुंसां +++(देव-प्रवणानां)+++
सङ्कीर्तनं भगवतो गुण-कर्म-नाम्नाम् ।
आक्रुश्य +++(तन्-नामकं)+++ पुत्रम् अघवान् यद् अजामिलोऽपि
“नारायणे"ति म्रियमाण उपैति मुक्तिम्॥’’(भागवतम् ६-३-२४)

इति,

भगवन्-नाम

“The mentions of many of the names of Bhagavān which describe his attributes and actions
is much more than is necessary.
The mention of a single name is enough;
for Ajamila, sinful though he was,
attained mukti by calling his son ‘Nārāyaṇa’ at the time of his death”.

“Las menciones de muchos de los nombres de Bhagavān que describen sus atributos y acciones
es mucho más de lo necesario.
La mención de un solo nombre es suficiente;
Para Ajamila, aunque era pecaminoso,
alcanzó Mukti llamando a su hijo ‘Nārāyaṇa’ en el momento de su muerte “.

‘‘एतावतालमघनिर्हरणाय पुंसां सङ्कीर्तनं भगवतो गुणकर्मनाम्नाम् । आक्रुश्य पुत्रमघवान् यदजामिलोऽपि नारायणेति म्रियमाण उपैति मुक्तिम्’’(भागवतम् ६-३-२४)ऎऩ्ऱुम्,

एतावतेति । भगवतः - भगवाऩुडैय, गुणकर्मनाम्नां – गुणमॆऩ्ऩ, कर्ममॆऩ्ऩ, नामधेयमॆऩ्ऩ इवैगळुडैय, यत् - यादॊरु, सङ्कीर्तनं - कीर्त्तऩमुण्डो, एतावता - इव्वळवाल्, पुंसां – पुरुषर्गळुडैय, अघनिर्हरणाय - पापनाशत्तिऩ् पॊरुट्टु, अलं – अत्यन्तपर्याप्तम्। अधिकमित्यर्थः ।
यद्वा ‘‘अलं भूषणपर्याप्तिशक्तिवारणवाचकः’’ ऎऩ्गिऱ कोशत्ताले अलं पदं वारणार्थकम्।
एतावता अलं – एतावन्मास्त्वित्यर्थः । यत् – यस्मात्, अघवान् – अतिशायिने मतुप् । अतिशयितपापवाऩ्, अजामिळोऽपि - अजामिळऩॆऩ्बवऩुम्, म्रियमाणः - सन्निहितमरणस्सन्, पुत्रं – पुत्तिरऩै, नारायणेति -नारायणावॆऩ्ऱु। आक्रुश्य – आक्रोशनम् पण्णि, अदावदु कोबत्तुडऩ् कूप्पिट्टु, मुक्तिं - मोक्षत्तै, उपैति - अडैन्दाऩो, उपैतीति भूते लट् । स्मशब्दाध्याहारेण वा योजना । पापिष्ठऩाऩ अजामिळऩ् पुत्तिरऩै नारायण ऎऩ्ऱु आक्रोशित्त मात्तिरत्ताले मुक्तियैयडैन्दाऩागैयाल् पापनिर्हरणत्तिऱ्कु भगवाऩुडैय गुणकर्मनामकीर्तनङ् गळागिऱ बहुव्यापारङ्गळ् वेण्डामॆऩ्ऱु करुत्तु।

’’मॊय्त्त+++(=निबिड)+++-वल्+++(=बलवद्)+++-विऩैयुळ् निऩ्ऱु
मूऩ्ऱ्-ऎऴुत्त्-उडैय +++(“गोविन्द”)+++ पेराल्
कत्तिर+++(=क्षत्र)+++-बन्धुम् अऩ्ऱे
पराङ् गति कण्डु-गॊण्डाऩ्,
इत्तऩैय् अडियर् आऩार्क्क्
इरङ्गु+++(म्=दयमानं)+++ नम् अरङ्गऩ् आय
पित्तऩैप्+++(=व्यामुधं)+++ पॆऱ्ऱुम् (अन्दो+++(=अय्यो)+++)। ’’
(तिरुमालै ४)

ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुगिऱव् इवैय् ऎल्लाम्

[[२६१]]

“1 गाढ-लग्नेषु दृढेषु पापेषु स्थित्वा ऽपि
त्र्य्-अक्षर-नाम्ना क्षत्र-बन्धुस् तदैव परां गतिं दृष्टवान् ।
एतावन्-मात्रेण दास-भूतानां विषये ऽनुकम्पमानम्
अस्मद्-रङ्ग-नाथम् अति-व्यामुग्धं लब्ध्वाऽपि”

इति चोच्यमानानि +इमानि वचांसि सर्वाण्य् अपि

“Kshatrabandhu attained the highest state
by the mention of the name ‘Govinda’ with its three syllables,
though he was in the midst of past evil deeds
which surrounded him like ants.+++(5)+++
Why then, should we suffer from saṁsāra,
while we have Śrī Raṅganātha who is so inordinately fond
as to be easily accessible towards His servants.”

“Kshatrabandhu alcanzó el estado más alto
Por la mención del nombre ‘Govinda’ con sus tres sílabas,
Aunque estaba en medio de las malas acciones pasadas
que lo rodeó como hormigas. +++(5)+++
¿Por qué entonces, deberíamos sufrir de Saṁsāra?
Mientras tenemos Śrī Raṅganātha que es tan excesivamente cariñoso
como para ser fácilmente accesible para sus sirvientes “.

’’मॊय्त्त वल्विऩैयुळ् निऩ्ऱु मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैय पेराल् कत्तिरबन्दुमऩ्ऱे पराङ्गदि कण्डुगॊण्डाऩ्, इत्तऩै यडियराऩार्क्किरङ्गु नमरङ्गऩायबित्तऩप्पॆऱ्ऱुम्’’(तिरुमालै ४) ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुगिऱविवैयॆल्लाम्

मॊय्त्त वल्विऩैयुळ् इत्यादि । मॊय्त्त - मॊय्त्तुक्कॊण्डिरुक्किऱ, अदावदु आवरित्तुक्कॊण् डिरुक्किऱ, वल् - दृढमाऩ, विऩैयुळ् - पाबङ्गळिऩ् मत्तियिल्, निऩ्ऱु - इरुन्दे, मूऩ्ऱॆऴुत्तुडैय पेराल् - मूऩ्ऱु अक्षरङ्गळैयुडैय गोविन्द ऎऩ्गिऱ भगवन्नामत्ताल्, कत्तिरबन्दु - पापिष्ठऩाऩ क्षत्रबन्धुवुम्, अऩ्ऱे - अन्द जन्मत्तिलेये, पराङ्गदि कण्डुगॊण्डाऩ् - परमपदत्तैयडैन्दाऩ्। इत्तऩैयडियराऩार्क्कु - क्षत्रबन्धुपोले इव्वळवु अडिमै सॆय्वार्क्कु, नामोच्चारणमात्रमागिऱ स्वल्पशेषवृत्तियैप् पण्णुवार्क्कु, भागवताभासरुक्कु ऎऩ्ऱबडि। इरङ्गु - इरङ्गुमवऩाऩ, दयै पण्णुमवऩाऩ ऎऩ्ऱबडि। नम् – नम्मुडैय स्वामियाऩ, अरङ्गऩाय पित्तऩै - रङ्गनादऩागिऱ आश्रितव्यामुग्धऩै, पॆऱ्ऱुम् - इन्द लीलाविभूतियिले समीपवर्तियागप्पॆऱ्ऱुम्। अन्दो - ऐयो! पिऱवियुळ् - संसारत्तिल्, पिणङ्गुमाऱु - अवऩैयनादरित्तुत् ताङ्गळन्योन्यम् कलहम् सॆय्दु कॊण्डिरुक्कुम् प्रकारत्तै, ऎऩ्ऩ सॊल्वदु? ऎऩ्ऱबडि। ऎऩ्ऱुञ् जॊल्लुगिऱविवैयॆल्लाम् - भगवन्नामप्रभावत्तैच्चॊल्लुगिऱ इव्वसनमॆल्लाम्,

भगवत्-प्रद्वेषम् इल्लाद्-अवऩुक्कु
आस्तिक्यम् मन्दम् आगिलुम्

भगवत्-प्रद्वेषाभाववत आस्तिक्ये मन्देऽपि,

(All these passages should not be taken as literally true).
They only mean that, if the man has no hatred for Bhagavān,
though his faith in Bhagavān is weak,

(Todos estos pasajes no deben tomarse como literalmente cierto).
Solo significan que, si el hombre no tiene odio por Bhagavān,
aunque su fe en Bhagavān es débil,

भगवत्प्रद्वेषमिल्लादवऩुक्कु आस्तिक्यम् मन्दमागिलुम्

भगवत्प्रद्वेषमिल्लादवऩुक्कु इति । इदऱ्कु सङ्कीर्तनम् पावनतममॆऩ्ऱबडि ऎऩ्बदोडन्वयम्।

ऎडुत्त प्रमाणङ्गळुक्कु अभिप्रायत्तै क्रमेण अरुळिच्चॆय्गिऱार् आस्तिक्यम् मन्दमागिलुमिति ।

बालादिगळैप् पोले अर्थ-ज्ञानम् इल्लैयेय् आगिलुम्,

बालादिवद् अर्थ-ज्ञानाभावे ऽपि,

though he utters the name like children and the like without a knowledge of its meaning,

Aunque pronuncia el nombre como niños y similares
sin conocimiento de su significado,

बालादिगळैप् पोले अर्थज्ञानमिल्लैयेयागिलुम्,

इदु आर्ता विषण्णा ऎऩ्गिऱविडत्तिल् अभिप्रेतमाऩ अर्थम्म्। बालादिगळैप्पोले अर्थज्ञानमिल्लैयेयागिलुमिति । इदु सङ्कीर्त्य नारायणशब्दमात्रम् ऎऩ्बदिऩर्थम्। इङ्गु मात्रचा अर्थज्ञानम् व्यावर्तिक्कप्पडुगिऱदु।

+++(दुस्स्वप्नादेः)+++ वाय् वॆरुवुमाप् +++(=बिभेति)+++ पोले अभिसन्धिय् इल्लैयेय् आगिलुम्,

उत्स्वप्नायितवद् अभिसन्ध्य्-अभावेऽपि,

though he blabbers the name without any thought,

aunque él parea el nombre sin pensarlo,

वाय् वॆरुवुमाप्पोले अभिसन्धियिल्लैयेयागिलुम्,

वाय्वॆरुवुमाप् पोले इत्यादि, इदु अवशेनापि यन्नाम्नि ऎऩ्बदिऩर्थम्।
अभिसन्धियिल्लैयेयागिलुमिति । कीर्तनम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णमिल्लैयेयागिलुमॆऩ्ऱबडि।

+++(नाम→)+++सङ्केत-परिहासादिगळिले
तुवक्क् उण्डु अभिसन्ध्य्-अन्तरम् उण्डागिलुम्,

+++(नाम→)+++संकेत–परिहासादि-संबन्धाद् अभिसन्ध्य्-अन्तर-सत्त्वेऽपि,

though, his intentions being different,
he utters the same as a conventional name or in irony and the like,

Sin embargo, sus intenciones son diferentes,
Él pronuncia lo mismo que un nombre convencional o en ironía y similares,

सङ्केतपरिहासादिगळिलेदुवक्कुण्डु अभिसन्ध्यन्तरमुण्डागिलुम्,

सङ्केत-परिहासादिगळिले तुवक्कुण्डु अभिसन्ध्यन्तरमुण्डागिलुमिति ।
इदु साङ्केत्य पारिहास्य वेत्यादिगळिलभिप्रेतम्। अभिसन्ध्यन्तरमुण्डागिलुमिति । भगद्विषयाभिसन्धि इल्लाददोडु तदितराभिसन्धियुण्डागिलुमॆऩ्ऱबडि।

प्रयोजनान्तर सङ्गम् उण्डागिलुम्,

प्रयोजनान्तर-सङ्गे सत्य् अपि,

though he is associated with other aims

Aunque está asociado con otros objetivos

प्रयोजनान्तर सङ्गमुण्डागिलुम्,

प्रयोजनान्तरसङ्गमुण्डागिलुमिति । इदु दुष्टचित्तैरपि स्मृतः ऎऩ्बदिलभिप्रेतम्। प्रयोजनान्तरसङ्गमे चित्तत्तिऱ्कु दोषमिऱे।

दोषान्तरङ्गळ् उण्डागिलुम्

दोषान्तरेषु सत्स्व् अपि

and though he has faults,

y aunque tiene fallas,

दोषान्तरङ्गळुण्डागिलुम्

दोषान्तरङ्गळुण्डागिलुमिति । शारीरदोषादि कळुण्डागिलुमॆऩ्ऱबडि। इदु अघवानजामिळोऽपि ऎऩ्बदिलुम् मॊय्त्त वल्विऩैयुळ् निऩ्ऱु ऎऩ्बदिलुमभिप्रेतम्।

सङ्कीर्तनम् पावनतमम् ऎऩ्ऱ बडि;

संकीर्तनं पावनतमम् इति प्रतिपादयन्ति ।

the mention of Bhagavān’s name is extremely purificatory.

La mención del nombre de Bhagavān es extremadamente purificatoria.

सङ्कीर्तनम् पावनतममॆऩ्ऱबडि;

पावनतमम् – सर्वपापनिवर्तक मॆऩ्ऱबडि। इन्द सङ्कीर्तनप्रभावत्तिऱ्कु भगवत्प्रद्वेषमिल्लादवऩ् विषयत्तिल् कुऱैयिल्लै ऎऩ्ऱु तात्पर्यम्।

अल्लदु भगवत्-परिवादादिगळुक्क् आग
भगवन्-नाम-सङ्कीर्तनम् पण्णिऩालुम्
पापम् पोम् ऎऩ्ऱ बडिय् अऩ्ऱु।

न तु भगवत्-परिवादाद्य्-अर्थतया भगवन्-नाम-संकीर्तने कृतेऽपि
पापं नश्यतीति प्रतिपादयन्ति ।

Certainly it does not mean that derisive speech concerning Bhagavān and the like
would destroy sins.
From the ślokas and Tamil verses that follow above,
it should not be understood that the mere mention of Bhagavān’s name,
though in contempt or vilification, will destroy all sins.

Ciertamente no significa que el discurso burlado sobre Bhagavān y similares destruiría los pecados.
De los versos Ślokas y Tamil arriba,
No debe entenderse que la mera mención del nombre de Bhagavān,
Aunque en desprecio o vilipendio
destruirá todos los pecados.

अल्लदु भगवत्परिवादादिगळुक्काग भगवन्नामसङ्कीर्तनम् पण्णिऩालुम् पापम् पोमॆऩ्ऱबडियऩ्ऱु।

व्यावर्तनीयार्थत्तैक् काट्टुगिऱार् अल्लदु भगवत्परिवादादिगळुक्काग इत्यादिना । परिवादम् - निन्दै। आदिशब्दत्ताले द्रोहत्तुक्कु ग्रहणम्।

भगवत्-परिवादादिगळ्
पातकङ्गळ् आगव् इऱे
परिगणित्तुक् किडप्पदु+++(=स्थाप्यते)+++।

भगवत्-परिवादादीनि पातकानि किल परिगणितानि सन्ति ।

Derisive speech and the like concerning Bhagavān have indeed been counted among the deadly sins (pataka).

El discurso burlón y similares con respecto a Bhagavān
se han contado entre los pecados mortales (Pataka).

भगवत्परिवादादिगळ् पातकङ्गळागविऱे परिगणित्तुक् किडप्पदु।

‘‘ये द्विषन्ति महात्मानं
न स्मरन्ति च केशवम् ।
न तेषां पुण्य-तीर्थेषु
गतिस्, +++(तत्-)+++संसर्गिणाम् अपि॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ३३६-३६)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘ये द्विषन्ति महात्मानं
न स्मरन्ति च केशवम् ।
न तेषां पुण्य-तीर्थेषु
गतिस्, +++(तत्-)+++संसर्गिणाम् अपि॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ३३६-३६)

इति, [[२६२]]

“They who hate the Supreme Self
and do not remember Keśava –
they will not find any good in bathing in the holy waters -
nor those who associate with them (out of regard)”

“Los que odian al ser supremo
Y no recuerde a Keśava -
No encontrarán ningún bien en bañarse en las aguas sagradas
ni aquellos que se asocian con ellos (fuera de lo considerar) "

‘‘ये द्विषन्ति महात्मानं न स्मरन्ति च केशवम् । न तेषां पुण्यतीर्थेषु गतिस्संसर्गिणामपि’’(भारतम् शान्ति-पर्व ३३६-३६) ऎऩ्ऱुम्,

भगवतफ्रद्वेषिकळिडत्तिल् नामसङ्कीर्तनादिगळ् कार्यकरङ्गळागादॆऩ्बदिल् प्रमाणङ्गाट्टुगिऱार् ये द्विषन्तीति । तेषां संसर्गिणामपि - अवर्गळुडैय सबन्धमुडैयवर्गळुक्कुम्, पुण्यतीर्थेषु गतिर्न – पुण्यर्तीर्थङ्गळिल् गतियिल्लै। गम्यते अनेनेति गतिः, पुण्यमुण्डागादॆऩ्ऱबडि।

‘‘यः पुत्रः पितरं द्वेष्टि
तं विद्याद् अन्य-रेतसम् ।
यो विष्णुं सततं द्वेष्टि
तं विद्याद् अन्त्य-रेतसम्॥’’
(ब्रह्माण्डपुराणम्)

ऎऩ्ऱुञ् जॊऩ्ऩार्गळिऱे।

‘‘यः पुत्रः पितरं द्वेष्टि
तं विद्याद् अन्य-रेतसम् ।
यो विष्णुं सततं द्वेष्टि
तं विद्याद् अन्त्य-रेतसम्॥’’
(ब्रह्माण्डपुराणम्)

इत्य् ऊचुः किल ।

and also :–

“The son that hates his father
should be looked upon as born to somebody else.
He who always hates Bhagavān
should be looked upon as being born to a man of the lowest caste”?

Has the above not been said?

Y también:-

“El hijo que odia a su padre
debe considerarse nacido de otra persona.
El que siempre odia a Bhagavān
Debe considerarse nacido de un hombre de la casta más baja”

¿No se ha dicho lo anterior?

‘‘यः पुत्रः पितरं द्वेष्टि तं विद्यादन्यरेतसम् । यो विष्णुं सततं द्वेष्टि तं विद्यादन्त्यरेतसम्॥’’(ब्रह्माण्डपुराणम्) ऎऩ्ऱुञ्जॊऩ्ऩार्गळिऱे।

भगवद्द्वेषियै सण्डाळऩाग वसऩम् सॊल्लिऱ्ऱॆऩ्गिऱार् यः पुत्र इत्यादिना ।

‘‘गोप्यः कामाद्, भयात् कंसो,
द्वेषाच् चैद्यादयो नृपाः ।
सम्बन्धाद् वृष्णयो, यूयं
स्नेहाद्, भक्त्या वयं प्रभो॥’’
(भागवतम् ७-१-३२)

ऎऩ्गिऱबडिये

‘‘गोप्यः कामाद्, भयात् कंसो,
द्वेषाच् चैद्यादयो नृपाः ।
सम्बन्धाद् वृष्णयो, यूयं
स्नेहाद्, भक्त्या वयं प्रभो॥’’
(भागवतम् ७-१-३२)

इत्य्-उक्त-रीत्या

It is said in the Bhāgavatam :-

“The Gopis attained mukti by love (to Śrī Kṛṣṇa);
Kamsa out of fear (of Śrī Kṛṣṇa),
Sisupala and other kings by hatred (to Śrī Kṛṣṇa),
the Vrishnis owing to their relationship;
you ( the Pandavas) out of friendship to him
and we (Nārada and others) by devotion”.

Se dice en el bhāgavatam:-

“El Gopis alcanzó a Mukti por amor (a Śrī Kṛṣṇa);
Kamsa por miedo (de Śrī Kṛṣṇa),
Sisupala y otros reyes por odio (a Śrī Kṛṣṇa), el Vrishnis debido a su relación;
tú (los pandavas) por amistad con él
y nosotros (Nārada y otros) por devoción “.

‘‘गोप्यः कामाद्भयात्कंसो द्वेषाच्चैद्यादयो नृपाः । सम्बन्धाद्वृष्णयो यूयं स्नेहाद्भक्त्या वयं प्रभो’’(भागवतम् ७-१-३२) ऎऩ्गिऱबडिये

द्वेषत्तालुम् फलमुण्डु ऎऩ्ऱु वचनङ्गळ् सॊल्लविल्लैयोवॆऩ्ऩ अवैगळिऩ् भावत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् गोप्यः कामादित्यादि । इदु भागवतत्तिल् एऴावदु स्कन्धत्तिल् मुदलध्यायत्तिल् मुप्पत्तिरण्डावदु श्लोकम्। धर्मपुत्ररैप् पार्त्तु नारद-धर्मपुत्ररैप् पार्त्तु नारदवचनम्।

एद् एऩुम् ऒरु वगैयाले
तुवक्क् उण्डारुम् पिऴैप्पार् ऎऩ्ऱदुवुम्

यया कया ऽपि विधया
संबन्धिनोऽप्य् उज्जीवन्तीत्य्-एतत्,

It states that, in some way or other (fear, hatred, love, friendship etc.),
those who are associated with Śrī Kṛṣṇa will obtain redemption,

Afirma que, de alguna manera u otra (miedo, odio, amor, amistad, etc.),
Los que están asociados con Śrī Kṛṣṇa obtendrán la redención,

एदेऩुमॊरुवगैयाले तुवक्कुण्डारुम् पिऴैप्पारॆऩ्ऱदुवुम्

एदेऩुमॊरुवगैयाले तुवक्कुण्डारुम् पिऴैप्पारॆऩ्ऱदुवुमिति ।

‘‘यया कया च विधया
सम्बन्धस् स तु पावनः’’
(श्रीरङ्गमाहात्म्यम् ८-१२)

ऎऩ्ऱ् अदुवुम्

‘‘यया कया च विधया
सम्बन्धस् स तु पावनः’’
(श्रीरङ्गमाहात्म्यम् ८-१२)

इत्य्-एतच् च

(The same idea is found also in the śloka :- )

" Associations with Bhagavān, who is ever pure,
whatever be the form it takes, will destroy sins”.

(La misma idea se encuentra también en el Śloka:-)

“Asociaciones con Bhagavān, que siempre es puro,
Cualquiera sea la forma que tome, destruirá los pecados “.

‘‘यया कया च विधया सम्बन्धस्स तु पावनः’’(श्रीरङ्गमाहात्म्यम् ८-१२) ऎऩ्ऱदुवुम्

कामिनीकामुकभावत्तालेयो, द्वेषिद्वेष्यभावत्तालेयो एदेऩुमॊरु प्रकारत्ताले भगवत्सबन्धवाऩ्गळुम् उत्तीर्णरावर्गळॆऩ्ऱु पुराणत्तिल् सॊऩ्ऩदुवुम्, यया कया च विधया सम्बन्धस्स तु पावनः ऎऩ्ऱदुवुमिति । अनुकूलतया प्रतिकूलतया वा भगवत्सम्बन्धम् पापविमोचकमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदुवुमॆऩ्ऱबडि। इदु श्रीरङ्गमाहात्म्यवचनम्।

पूर्व-सुकृत विशेषङ्गळाले नियतर् आऩव् अधिकारि-विशेषङ्गळैप् पऱ्ऱव् ऎऩ्ऩुम् इडम्

पूर्व-सुकृत-विशेष-नियताधिकारि-परम् इत्य्-एतत्

provided they have done good deeds in the past.

These two ślokas refer to individuals who had a special competency
owing to good deeds done in past lives.

siempre que hayan hecho buenas obras en el pasado.

Estos dos Ślokas se refieren a personas que tenían una competencia especial.
Debido a las buenas obras hechas en vidas pasadas.

पूर्वसुकृत विशेषङ्गळाले नियतराऩवधिकारिविशेषङ्गळैप् पऱ्ऱवॆऩ्ऩुमिडम्

पूर्वसुकृतविशेषङ् गळाले नियतराऩ अधिकारिविशेषङ्गळैप्पऱ्ऱवॆऩ्ऩुमिडमित्यादि …।

इवर्गळ्-उडैय पूर्वापर-वृत्तान्तङ्गळ् सॊल्लुगिऱ पुराणादिगळिले प्रसिद्धम्।

एतत्-पूर्वापर-वृत्तान्त प्रतिपादकेषु पुराणेषु प्रसिद्धम् ।

This is well-known from the purāṇas which relate the earlier and the later incidents in their lives.
(It should not be considered applicable to others.)

Esto es bien conocido por los Purāṇas que relacionan los incidentes anteriores y posteriores en sus vidas.
(No debe considerarse aplicable a otros).

इवर्गळुडैय पूर्वापरवृत्तान्तङ्गळ् सॊल्लुगिऱ पुराणादिगळिले प्रसिद्धम्।

इन्द जन्मत्तिल् चैद्यादिगळुक्कु द्वेषादिसबन्धमिरुन्दालुम् अवैगळ् पूर्वम् द्वारपालकर्गळा यिरुन्दुबण्णिऩ कैङ्कर्यरूपसुकृतविशेषङ्गळोडे कूडिऩदुगळाय् मोक्षपर्यन्तफलप्रदङ् गळायिऱ्ऱॆऩ्बदु भागवतादिपुराणङ्गळिले प्रसिद्धमॆऩ्ऱबडि।