०७ अपक्व-भागवते ऽनपचारः

NO OFFENCE SHOULD EVER BE COMMITTED AGAINST BHĀGAVATAS :

Ningún ofensa debe cometirse contra Bhāgavatas:

भागवतरिल् ऊन-हीन-परिस्रस्त-नष्ट-विषयङ्गळिलुम्
परिमाऱ्ऱङ्गळिल्+++(=व्यवहारे)+++ तारतम्यम् विधित्तदेय् आगिलुम्,
ऐकान्त्यम् कुलैयादेय् इरुक्किल्,
मुडिविल् ऒरु विरगाले+++(उपायेन)+++
इवर्गळ् ईड् एऱि विडुवर्गळ्।

भागवतेषु ऊन-हीन-परिस्रस्त-नष्ट-विषयेषु
(व्यवहारे) तारतम्यस्य विहितत्वेऽपि
ऐकान्त्ये अभग्ने सति,
अन्ते केनचिद् उपायेनेमे सिद्धार्था भवेयुः।

Among Bhāgavatas, it is true that degrees of regard have been prescribed
for those who have not received the purification by fire
(The marks of the conch and the discus (chakra) made with red-hot iron on the two upper arms.)
(or who have not done the rites or karma ordained for them),
who have not the purification due to the wearing of the caste mark ( puṅḍra)
(or who have given up their sūtra ),
who have not had the purification due to nāma
(or who have renounced their gurus, gods and the like),
and those who have not been initiated into the sacred mantras
(or who have no association with good men).

But even these will obtain redemption by some means or other (prāyaśćitta and the like)
provided they have not deviated from their exclusive devotion (to Bhagavān).

Entre Bhāgavatas, es cierto que se han prescrito los grados de respeto
para aquellos que no han recibido la purificación por fuego
(Las marcas de la caracola y el disco (chakra) hechas con hierro al rojo vivo en los dos brazos).
(o que no han hecho los ritos o el karma ordenado para ellos),
quienes no tienen la purificación debido al uso de la marca de casta (Puṅḍra)
(o que han renunciado a su sūtra),
que no han tenido la purificación debido a nāma
(o que han renunciado a sus gurús, dioses y similares),
y aquellos que no han sido iniciados en los mantras sagrados
(o que no tienen asociación con hombres buenos).

Pero incluso estos obtendrán la redención de alguna manera u otra (prāyaśćitta y similares)
siempre que no se hayan desviado de su devoción exclusiva (a Bhagavān).

भागवतरिल् ऊन-हीनपरिस्रस्तनष्ट विषयङ्गळिलुम् परिमाऱ्ऱङ्गळिल् तारतम्यम् विधित्तदे यागिलुम् ऐकान्त्यम् कुलैयादेयिरुक्किल् मुडिविलॊरु विरगाले इवर्गळीडेऱिविडुवर्गळ्।

भागवतर्गळिल् सिलर्क्कु पञ्चसस्कारङ्गळिल् सिलवऱ्ऱिल् कुऱैविरुन्दालुम् अन्ततः अवर्गळुक्कुम् मोक्षमुण्डागैयाल् अवर्गळ् विषयत्तिलुमपचारम् कूडादॆऩ्ऱु शास्त्रम् विधित्तदॆऩ्गिऱार् भागवतरिलित्यादिना । ऊनर् - तापसस्कारमात्ररहितर्, हीनर् - पुण्ड्र सस्काररहितर्, परिस्रस्तऩावाऩ् - नामसस्कारमिल्लादवऩ्, नष्टऩावाऩ् - मन्त्रसस्कारशून्यऩ्,

‘‘तथा स्व-कर्म-शास्त्रेश-
गुरु–सत्-सङ्ग-वर्जिताः ।
ऊन-हीन-स्रस्त-नष्ट-
दग्धा ज्ञेयास् समाख्यया॥’’

ऎऩ्गिऱ वचनत्तिल् ऊनादिगळुक्कु प्रकारान्तरत्ताले लक्षणम् सॊल्लप्पट्टदु। परिमाऱ्ऱङ्गळिलिति । परिमाऱ्ऱम् - आदरम्, प्रतिपत्तियॆऩ्ऱबडि। विधित्तदेयागिलुम् - शास्त्रङ्गळिल् विधिक्कप्पट्टदेयागिलुम्,

इवर्गळ् तिऱत्तिलुम् अपचारम् आगाद् ऎऩ्ऱ् इऱे
शास्त्रम् विधित्तदु।

एतद्-विषये ऽप्य् अपचारो न युक्त

इति किल शास्त्रेण विधीयते ।

The śāstras have, indeed, laid down the rule that offences should not be committed even against these (men).

Los Śāstras, de hecho, han establecido la regla de que los delitos no deben cometirse incluso contra estos (hombres).

इवर्गळ् तिऱत्तिलुमपचारमागादॆऩ्ऱिऱे शास्त्रम् विधित्तदु।

इवर्गळ्दिऱत्तिलुमपचारमागादॆऩ्ऱिऱे शास्त्रम् विधित्तदु इति । इवर्गळ् विषयत्तिल् प्रतिपत्तितारतम्यत्तै शास्त्रम् सॊल्लियिरुन्दालुम् भागवतत्वसाम्यात् अवर्गळिडत्तिलुमपचारम् कूडादॆऩ्ऱुम्

‘‘वैष्णवे परिवादाच्च
पतत्य् एव न संशय’’

इत्यादि शास्त्रम् सॊल्लिऱ्ऱॆऩ्ऱबडि।

‘‘नेहाभिक्रम-नाशोऽस्ति
प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पम् अप्य् अस्य धर्मस्य
त्रायते महतो भयात्॥’’
(गीता २-४०)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘नेहाभिक्रम-नाशोऽस्ति
प्रत्यवायो न विद्यते ।
स्वल्पम् अप्य् अस्य धर्मस्य
त्रायते महतो भयात्॥’’
(गीता २-४०)

इति,

अपक्व-भागवतः, भागवतः, साधना, कर्मयोगः

“The endeavour that has been commenced in this karma -yoga
never ends in vain;
there is no offence if it is not completed;
even a small fraction of this dharma redeems a man from measureless saṁsāra”,

“El esfuerzo que se ha iniciado en este karma -yoga nunca termina en vano;
No hay ofensa si no se completa;
Incluso una pequeña fracción de este Dharma redime a un hombre de Saṁsāra sin medida “,

‘‘नेहाभि क्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते । स्वल्पमप्यस्य धर्मस्य त्रायते महतो भयात्’’(गीता २-४०) ऎऩ्ऱुम्,

कर्मयोगत्तिऱ्कुच्चॊऩ्ऩ प्रभावम् भक्तिप्रपत्तिकळुक्कुम् कैमुतिकन्यायसिद्धमागैयाल् भक्तिप्रपत्तिमाऩ्गळिडम् स्वल्पवैकल्यमिरुन्दालुम् अपचारम् कूडादॆऩ्गिऱ अभिप्रायत्ताले यरुळिच्चॆय्गिऱार् नेहाभिक्रमनाश इति । इह - इन्द कर्मयोगत्तिल्, अभिक्रमम् - आरम्बम्, ऎव्वळवु उपक्रमिक्कप्पट्टदो अव्वळविऱ्कु ऒरु कालत्तिलुम् नाशमिल्लैयॆऩ्ऱबडि। प्रत्यवायो न विद्यते - नडुविले विट्टालुम् यज्ञादिगळुक्कुप्पोले अनिष्टापादकत्वमिल्लै। स्वल्पमपि - स्वल्पांशमुम्,

१६‘‘पार्थ नैवेह नामुत्र
विनाशस् तस्य विद्यते ।
न हि कल्याण-कृत् कश्चिद्
दुर्गतिं तात गच्छति॥’’
(गीता ६-४०)

ऎऩ्ऱुम्,

१६‘‘पार्थ नैवेह नामुत्र
विनाशस् तस्य विद्यते ।
न हि कल्याण-कृत् कश्चिद्
दुर्गतिं तात गच्छति॥’’
(गीता ६-४०)

इति च

अपक्व-भागवतः, भागवतः, साधना

and

“The man who has begun yoga
but has not completed it
never perishes either here or in the higher world.
(Is it not clear) that the man who has done a good thing
will not meet with an evil end?”

y

“El hombre que ha comenzado el yoga
pero no lo ha completado
Nunca perece aquí ni en el mundo superior.
(¿No está claro) que el hombre que ha hecho algo bueno
No se reunirá con un maldito? "

१६‘‘पार्थ नैवेह नामुत्र विनाशस्तस्य विद्यते । न हि कल्याण-कृत्कश्चिद्दुर्गतिं तात गच्छति’’(गीता ६-४०) ऎऩ्ऱुम्,

पार्थेति । तस्य – योगनिष्ठस्य, कैमुतिकन्यायसिद्धमिऱे इति । कर्मयोगत्तिऱ्कु तादृशप्रभावमुण्डाऩाल् महाप्रभावङ्गळाऩ भक्तिप्रपत्तिकळिलभिमुखराऩार्गळै ईषद्वैकल्यत्ताले कुऱैय निऩैक्कै महापचारमामॆऩ्ऱु करुत्तु।

कर्मयोगत्तिऱ्सॊऩ्ऩ प्रभावम् भक्तिप्रपत्तिकळिल् कैमुतिकन्याय सिद्धमिऱे।

कर्म-योगे वर्णितः प्रभावो
भक्ति-प्रपत्त्योः कैमुतिक-न्याय-सिद्धः किल ।

What has been said of the potency of karma yoga in the above following ślokas
applies even more to that of bhakti and prapatti.

Lo que se ha dicho sobre la potencia del karma yoga en lo anterior Ślokas
se aplica aún más al de Bhakti y Prapatti.

कर्मयोगत्तिऱ्सॊऩ्ऩ प्रभावम् भक्तिप्रपत्तिकळिल् कैमुतिकन्याय सिद्धमिऱे।

१७‘‘अपि चेत् सुदुराचारो
भजते माम् अनन्यभाक् ।
साधुर् एव स मन्तव्यस्
सम्यग् व्यवसितो हि सः॥’’
(गीता ९-३०)

ऎऩ्ऱुम्,

१७‘‘अपि चेत् सुदुराचारो
भजते माम् अनन्यभाक् ।
साधुर् एव स मन्तव्यस्
सम्यग् व्यवसितो हि सः॥’’
(गीता ९-३०)

इति,

अपक्व-भागवतः, भागवतः

“Even if a man is of impure ways,
if he worships me without the desire for any other fruit,
he is certainly a good man (sādhu).
He is worthy of esteem,
for his intentions are good”,

“Incluso si un hombre es de maneras impuras,
Si me adora sin el deseo de ninguna otra fruta,
Ciertamente es un buen hombre (Sādhu).
Es digno de estima,
porque sus intenciones son buenas "

१७‘‘अपि चेत्सुदुराचारो भजते मामनन्यभाक् । साधुरेव स मन्तव्यस्सम्यग्व्यवसितो हि सः’’(गीता ९-३०) ऎऩ्ऱुम्,

भगवाऩे ऊनादिगळैप्पोऩ्ऱवर्गळिडत्तिलुम् अपचारङ् गूडादॆऩ्ऱु सूचिप्पित्तारॆऩ्गिऱार् अपि चेत्सुदुराचार इत्यादिना । उपायपरिग्रहत्तिऱ्कुमुऩ् सुदुराचारोऽपीत्यर्थः । अथवा

‘‘दुराचारोऽपि सर्वाशी
कृतघ्नो नास्तिकः पुरा’’

ऎऩ्गिऱव् इडत्तिल्बोल्
पूर्वत्व-ग्राहक-पुराशब्दादिगळ् इल्लामैयाल्
वर्तमान-कालादिगळिल् सुदुराचारऩ् आय् इरुन्दालुम्
एदेऩुमॊरु प्रकारत्ताले क्रोडीकारमुण्डागलामागैयाल् वर्तमानादिकालङ्गळिल् सुदुराचारमुम् बाधकमागादॆऩ्ऱु करुत्तु।

१८‘‘अपि पापेष्व् अभिरता
मद्-भक्ताः पाण्डु-नन्दन ।
मुच्यन्ते पातकैस् सर्वैः
पद्म-पत्रम् इवांभसा॥’’
(भारतम् आश्वमेधिकम् ९६-४६)

ऎऩ्ऱुम्

१८‘‘अपि पापेष्व् अभिरता
मद्-भक्ताः पाण्डु-नन्दन ।
मुच्यन्ते पातकैस् सर्वैः
पद्म-पत्रम् इवांभसा॥’’
(भारतम् आश्वमेधिकम् ९६-४६)

इति

अपक्व-भागवतः, भागवतः, पापम्

and

“Even if my devotees are inclined to sin,
no sin will cling to them,
in the same way as water does not stain the leaf of the lotus”.

y

“Incluso si mis devotos se inclinan a pecar,
ningún pecado se aferrará a ellos
De la misma manera que el agua no mancha la hoja del loto “.

१८‘‘अपि पापेष्वभिरता मद्भक्ताः पाण्डुनन्दन । मुच्यन्ते पातकैस्सर्वैः पद्मपत्रमिवांभसा’’(भारतम् आश्वमेधिकम् ९६-४६) ऎऩ्ऱुम्

सर्वेश्वरऩ् ताऩे अर्जुनऩैयुम्, धर्म-पुत्रऩैयुम् पऱ्ऱव् अरुळिच् चॆय्दाऩ्।

सर्वेश्वरः स्वयम् एवार्जुनं धर्मपुत्रं च प्रति अनुजग्राह ।

Further the Supreme Ruler Himself said to Arjuna and Dharma-putra respectively (the above).

Además, el propio gobernante supremo dijo a Arjuna y Dharma-putra respectivamente (lo anterior).

सर्वेश्वरऩ् ताऩे अर्जुनऩैयुम् धर्मपुत्रऩैयुम् पऱ्ऱ वरुळिच्चॆय्दाऩ्।

अर्जनऩैयुम् धर्मपुत्रऩयुम् पऱ्ऱ इति । अपि चेत्सुदुराचारः ऎऩ्ऱु अर्जुनऩैप्पऱ्ऱवुम्, अपि पापेष्वभिरताः ऎऩ्ऱु धर्मपुत्रऩैप्पऱ्ऱवुम् अरुळिच्चॆय्दाऩॆऩ्ऱबडि।

अप्-पडिये श्रीपुण्डरीक-नारद-संवादत्तिलुम्

१९‘‘चीरवासा जटी वा स्यात्
त्रिदण्डी मुण्ड एव वा ।
भूषितो वा द्विजश्रेष्ठ
न लिङ्गं धर्म-कारणम्॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३),

तथैव श्री-पुण्डरीक-नारद-संवादेऽपि,

१९‘‘चीरवासा जटी वा स्यात्
त्रिदण्डी मुण्ड एव वा ।
भूषितो वा द्विजश्रेष्ठ
न लिङ्गं धर्म-कारणम्॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३),

अपक्व-भागवतः, भागवतः, लिङ्गम्, मोक्षः

It has (also) been said in the discourse between Puṇḍarīka and Nārada :-

He who has sought the protection of the Lord, O best of Brahmins,
whether he be clad in a garment of bark,
whether he wears matted locks (jatā),
whether he holds a triad of sticks (like a sannyāsin),
whether he has shaved his head clean
or whether he bears the marks of other āśramas
or whether he has not any of them- (it does not matter)-
for these are not the causes that win mokṣa.

Se ha dicho (también) en el discurso entre Puṇḍarīka y Nārada:-

El que ha buscado la protección del Señor, Oh mejor de las brahmanes,
si está vestido con una prenda de corteza,
si usa cerraduras enmarañadas (jatā), Si tiene una tríada de palos (como un sannyāsin),
si se ha afeitado la cabeza limpia
o si lleva las marcas de otros āśramas
o si no tiene ninguno de ellos- (no importa)-
Porque estas no son las causas que ganan mokṣa.

अप्पडिये श्रीपुण्डरीकनारदसंवादत्तिलुम् १९‘‘चीरवासा जटी वा स्यात्त्रिदण्डी मुण्ड एव वा । भूषितो वा द्विजश्रेष्ठ न लिङ्गं धर्मकारणम्’’(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३),

पुण्डरीकनारदसंवादत्तिल् भगवत्प्रवणर् अनुवृत्तदोषराऩालुम् यथार्हप्रायश्चित्तत्ताले मोक्षत्तैयडैवार्गळॆऩ्ऱुम्, निर्दोषरुक्कु शीघ्रमागवे मोक्षसिद्धियुण्डॆऩ्ऱुम् सॊल्लियिरुप्पदाल् भक्तिप्रपत्तिरूपोपायनिष्ठरैक्कुऱैय निऩैक् कलागादॆऩ्गिऱार् अप्पडिये श्रीपुण्डरीकनारदसंवादत्तिलुमित्यादिना । चीरवासा इत्यादि । चीरवस्त्रऩागवुमाम्, जटावाऩागवुमाम्, त्रिदण्डियागवुमाम्, मुण्डऩाय् एकदण्डि यागवुमाम्, इप्पडिये इतरलिङ्गङ्गळाल् भूषितऩागवुमामॆऩ्ऱबडि। लिङ्गं – आश्रमचिह्नम्, न धर्मकारणम् – धर्महेतुवऩ्ऱु, लिङ्गमिल्लाविडिलुम् धर्ममुण्डाम्। इङ्गु धर्ममॆऩ्ऱदु मोक्षहेतुवाऩ भगवत्प्रसादत्तै ।

‘‘ये नृशंसा दुरात्मानः
पापाचार-रतास् सदा ।
तेऽपि यान्ति परं स्थानं
नरा नारायणाश्रिताः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२४),

‘‘ये नृशंसा दुरात्मानः
पापाचार-रतास् सदा ।
तेऽपि यान्ति परं स्थानं
नरा नारायणाश्रिताः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२४),

अपक्व-भागवतः, भागवतः

Even those who have no pity, who have wicked minds
and are always inclined to evil ways —
even they attain the highest state,
provided they have sought the protection of Nārāyaṇa”.

Incluso aquellos que no tienen lástima, que tienen mentes malvadas
y siempre están inclinados a las malas formas —
incluso ellos alcanzan el estado más alto,
siempre que hayan buscado la protección de Nārāyaṇa “.

‘‘ये नृशंसा दुरात्मानः पापाचाररतास्सदा । तेऽपि यान्ति परं स्थानं नरा नारायणाश्रिताः’’(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२४),

ये नृशंसा इत्यादिगळिलुम् स्वाधिकारानुगुणप्रायश्चित्तादिगळाले क्रोडीकारमभिप्रेतम्।

‘‘लिप्यन्ते न च +++(प्रामादिक-)+++पापेन
वैष्णवा वीत-कल्मषाः ।
पुनन्ति सकलं लोकं
सहस्रांशुर् इवोदितः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः २७-२५)

‘‘लिप्यन्ते न च +++(प्रामादिक-)+++पापेन
वैष्णवा वीत-कल्मषाः ।
पुनन्ति सकलं लोकं
सहस्रांशुर् इवोदितः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः २७-२५)

प्रायश्चित्तम्, भागवतः

“If the devotees of Viṣṇu commit sins,
the sins will not taint them,
because they will perform prāyaścitta at once.
They purify the whole world like the rising sun.”

“Si los devotos de Viṣṇu cometen pecados,
los pecados no los contaminarán,
Porque realizarán prāyaścitta a la vez. Purifican todo el mundo como el sol naciente “.

‘‘लिप्यन्ते न च पापेन वैष्णवा वीतकल्मषाः । पुनन्ति सकलं लोकं सहस्रांशुरिवोदितः’’(इतिहास-समुच्चयः २७-२५)

‘‘लिप्यन्ते न च पापेन’’ ऎऩ्बदु प्रामादिकपापविषयम्।

‘‘जन्मान्तर-सहस्रेषु
यस्य स्याद् बुद्धिर् ईदृशी ।
दासोऽहं वासुदेवस्य
सर्वलोक-महात्मनः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२५-१२७)

‘‘जन्मान्तर-सहस्रेषु
यस्य स्याद् बुद्धिर् ईदृशी ।
दासोऽहं वासुदेवस्य
सर्वलोक-महात्मनः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२५-१२७)

अपक्व-भागवतः, भागवतः

“The man in whom, at the end of thousands of virtuous lives, arises the thought that he is the servant of Vāsudeva,
who is the Supreme Self in all the worlds –

“El hombre en el que, al final de miles de vidas virtuosas, surge la idea de que él es el siervo de Vāsudeva,
Quién es el yo supremo en todos los mundos,

‘‘जन्मान्तरसहस्रेषु यस्य स्याद्बुद्धिरीदृशी । दासोऽहं वासुदेवस्य सर्वलोकमहात्मनः’’(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२५-१२७)

दास इत्यादि । अह वासुदेवस्य दास इतीदृशीबुद्धिर्यस्य स्यात् स याति विष्णुसालोक्यमॆऩ्ऱन्वयम्।

‘‘स याति विष्णु-सालोक्यं
पुरुषो नात्र संशयः ।
किं पुनस् तद्-गत-प्राणाः
पुरुषास् संयतेन्द्रियाः’’()

ऎऩ्ऱु

‘‘स याति विष्णु-सालोक्यं
पुरुषो नात्र संशयः ।
किं पुनस् तद्-गत-प्राणाः
पुरुषास् संयतेन्द्रियाः’’()

इति

अपक्व-भागवतः, भागवतः

that man will go to the world of Bhagavān.
There is no doubt of this.
(Such being the case), is it necessary to speak of those who, with the senses under control,
have fixed their souls in Bhagavān?”

Ese hombre irá al mundo de Bhagavān.
No hay duda de esto.
(Tal es el caso), es necesario hablar de aquellos que, con los sentidos bajo control,
han arreglado sus almas en Bhagavān? “.

‘‘स याति विष्णुसालोक्यं पुरुषो नात्र संशयः । किं पुनस्तद्गतप्राणाः पुरुषास्संयतेन्द्रियाः’’() ऎऩ्ऱु

भगवत्-प्रवणर् अनुवृत्त-दोषर् आऩालुम्
यथाऽर्ह-प्रायश्चित्तादि-मुखत्ताले मोक्ष-सिद्धियिल् संशयम् इल्लैय्

ऎऩ्ऩुम् इडत्तैयुम्

[[२५५]]

भगवत्-प्रवणानाम् अनुवृत्त-दोषत्वेऽपि
यथाऽर्ह-प्रायश्चित्त-मुखेन
मोक्ष-सिद्धौ संशयो नास्ति

इत्य् एतम् अर्थम्,

In these ślokas, it is stated that,
even if devotees of Bhagavān continue to sin,
they will doubtless attain mukti by performing prayascitta

En estos Ślokas, se establece que,
Incluso si se dedica a Bhagavān continúa pecando,
Sin duda alcanzarán a Mukti realizando Prayascitta

भगवत्प्रवणरनुवृत्तदोषराऩालुम् यथार्हप्रायश्चित्तादिमुखत्ताले मोक्षसिद्धियिल् संशयमिल्लैयॆऩ्ऩुमिडत्तैयुम्

ऎडुत्त वचनङ्गळुक्कु तात्पर्यमरुळिच्चॆय्गिऱार् भगवत्प्रवणरित्यादिना ।

निर्दोषरुक्कु कैमुतिक-न्यायत्ताले कडुग मोक्ष-सिद्धियैयुञ् जॊल्लि

निर्दोषाणां कैमुतिक-न्यायेन मोक्ष-सिद्धिं च प्रतिपाद्य,

and that (this being so) much more easily will sinless men attain mukti.

Y eso (siendo tan) mucho más fácilmente los hombres sin pecado alcanzarán a Mukti.

निर्दोषरुक्कु कैमुतिकन्यायत्ताले कडुग मोक्षसिद्धियैयुञ्जॊल्लि

‘‘अश्वमेध-शतैर् इष्ट्वा
वाजपेय-शतैर् अपि ।
न प्राप्नुवन्ति सुगतिं
नारायण-पराङ्मुखाः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१८०)

ऎऩ्ऱु

‘‘अश्वमेध-शतैर् इष्ट्वा
वाजपेय-शतैर् अपि ।
न प्राप्नुवन्ति सुगतिं
नारायण-पराङ्मुखाः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१८०)

इति

भागवतः, अभागवतः, कर्म, मोक्षः

“Those who do not turn their faces to Nārāyaṇa
will never reach the desired goal,
even though they have performed a hundred horse-sacrifices and many hundreds of Vajapeya sacrifices”.

“Aquellos que no giran sus rostros a Nārāyaṇa
nunca alcanzará la meta deseada,
a pesar de que han realizado cien sacrificios de caballos y muchos cientos de sacrificios Vajapeyas “.

‘‘अश्वमेधशतैरिष्ट्वा वाजपेयशतैरपि । न प्राप्नुवन्ति सुगतिं नारायणपराङ्मुखाः’’(इतिहास-समुच्चयः ३३-१८०) ऎऩ्ऱु

ताऩिल्लाविडिल् सर्वधर्मङ्गळैयुम् व्यर्थङ्गळागुगैयुम् भगवत्समाश्रयणत्तिऩ् प्रभावमॆऩ्गिऱार् अश्वमेधशतैरित्यादिना ।

भगवद्-विमुखरुक्क् अनन्तङ्गळ् आऩ उत्कृष्ट-सुकृतङ्गळालुम्
सुगतिय् इल्लैय्

ऎऩ्ऱुम् महर्षिय् इव्व्-अर्थङ्गळै प्रपञ्चित्ताऩ्।

भगवद्-विमुखानाम् अनन्तैर् उत्कृष्ट-सुकृतैर् अपि सु-गतिर् नास्ति

इति महर्षिर् एतान् अर्थात् प्रपञ्चयाम् आस ।

(Thus) further the great sage declared also this, among other truths, that

those who have no devotion to Bhagavān
will never attain the desired goal even by superior deeds of virtue.

(Así) además, el gran sabio declaró también esto, entre otras verdades, que

Aquellos que no tienen devoción a Bhagavān
Nunca alcanzará el objetivo deseado incluso por hechos superiores de virtud.

भगवद्विमुखरुक्कनन्तङ्गळाऩ उत्कृष्टसुकृतङ्गळालुम् सुगतियिल्लै यॆऩ्ऱुम् महर्षियिव्वर्थङ्गळै प्रपञ्चित्ताऩ्।

ऎडुत्त वचनत्तिऱ्कु भावमरुळिच्चॆय्गिऱार् भगवद्विमुखरुक्कु इति ।

‘‘यो ह्य् एनं पुरुषं वेद
देवा अपि न तं विदुः’’
(भारतम् आरण्य-पर्व १९१-२९)

ऎऩ्गैयाले

‘‘यो ह्य् एनं पुरुषं वेद
देवा अपि न तं विदुः’’
(भारतम् आरण्य-पर्व १९१-२९)

इत्य्-उक्तत्वात्

“He who understands Śrī Kṛṣṇa as He is
even the gods cannot know the extent of his greatness”,

Desde que se ha dicho (como arriba),

“El que entiende Śrī Kṛṣṇa como es
Incluso los dioses no pueden saber el alcance de su grandeza “,

Desde que se ha dicho (como arriba),

‘‘यो ह्येनं पुरुषं वेद देवा अपि न तं विदुः’’(भारतम् आरण्य-पर्व १९१-२९)

ऎऩ्गैयाले

भगवज्-ज्ञानम् उडैयवऩ्-उडैय प्रभावम्
नित्य-सूरिगळुक्कुम् परिच्छेद्यम् अऩ्ऱ् इऱे।

भगवज्-ज्ञानवतः प्रभावो
नित्य-सूरिभिर् अप्य् अपरिच्छेद्यः किल ।

even the eternal sūris cannot indeed measure his greatness.

Incluso el eterno Sūris no puede medir su grandeza.

भगवद्ज्ञानमुडैयवऩुडैय प्रभावम् नित्यसूरिकळुक्कुम् परिच्छेद्यमऩ्ऱिऱे।

यो ह्येनमिति । इङ्गु देवशब्दम् ‘‘यत्र पूर्वे साध्यास्सन्ति देवाः’’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ नित्यसूरिपरमॆऩ्गिऱ अभिप्रायत्ताले यरुळिच्चॆय्गिऱार् नित्यसूरिकळुक्कुमिति ।

आगैयाल् अनुवृत्त-बुद्धि-पूर्व-दोषर् आऩ भागवतर्क्क्
उपक्लेशादिगळ् उण्ड् आऩालुम्
अवज्ञादिगळ् पण्णल् आगादु।

अतोऽनुवृत्त-बुद्धि-पूर्व-दोषाणां भागवतानाम् उपक्लेशादि-संभवे
अवज्ञाऽऽदीनि न कार्याणि ।

Therefore, even if sufferings afflict the devotees of Bhagavān
who have continued to commit offences deliberately,
they should not be treated with disregard.

Por lo tanto, incluso si los sufrimientos afligen a los devotos de Bhagavān
que han seguido cometiendo ofensas deliberadamente,
No deben ser tratados con desprecio.

आगैयाल् अनुवृत्तबुद्धिपूर्वदोषराऩ भागवतर्क्कुपक्लेशादिगळुण्डाऩालुम् अवज्ञादिगळ् पण्णलागादु।

एतावता प्रकृतत्तिल् फलित्तदॆऩ् ऎऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् आगैयालित्यादिना ।

‘‘अवैष्णव-नमस्-काराद्
अवमानाच् च केशवे ।
वैष्णवे परिवादाच् च
पतत्य् एव न संशयः॥’’ +++(4)+++
(नारदीयम्),

‘‘अवैष्णव-नमस्-काराद्
अवमानाच् च केशवे ।
वैष्णवे परिवादाच् च
पतत्य् एव न संशयः॥’’
(नारदीयम्),

“By bowing before those who are not devotees of Viṣṇu,
by speaking of Bhagavān with irreverence,
and by the vilification of the devotee of Viṣṇu, (by all these),
a man will surely have his fall.
There is no doubt of this”.

“Inclinándo se ante aquellos que no son devotos de Viṣṇu,
hablando de bhagavān con irreverencia,
y por la vilipendancia del devoto de Viṣṇu, (por todos estos),
Un hombre seguramente tendrá su caída.
No hay duda de esto “.

‘‘अवैष्णवनमस्कारादवमानाच्च केशवे । वैष्णवे परिवादाच्च पतत्येव न संशयः॥’’(नारदीयम्),

इप्पडि भागवतावज्ञादिगळ् कूडा तॆऩ्बदु अर्थसिद्धमात्रमिऩ्ऱिक्के अदिल् प्रमाणमुमुण्डॆऩ्गिऱार् अवैष्णवेति । अवैष्णवनमस्कारम् वैष्णवपरिवादत्तोडु तुल्यपापमागैयाल् सेरवॆडुत्तदु। परिवादः – निन्दै, इङ्गु पतत्येव ऎऩ्गैयाले भागवतापचारत्तिऩ् क्रौर्यम् सॊल्लप्पट्टदु।

‘‘यति-निन्दा-परो नित्यं
वैष्णवान् अवमन्य तु ।
अध्यात्म-विमुखो यस् तु
बिस-स्तैन्यं करोति यः ॥

‘‘यति-निन्दा-परो नित्यं
वैष्णवान् अवमन्य तु ।
अध्यात्म-विमुखो यस् तु
बिस-स्तैन्यं करोति यः ॥

" The man who has stolen the bulb of the lotus -
let him vilify sannyāsins always;
let him treat with disregard the devotees of Viṣṇu,
let him be averse to (the study of) Vedānta,

“El hombre que ha robado la bombilla del loto -
Deja que vilifique a Sannyāsins siempre;
Deja que tratara sin tener en cuenta a los devotos de Viṣṇu,
Que sea reacio a (el estudio de) Vedānta,

‘‘यति निन्दापरो नित्यं वैष्णवानवमन्य तु । अध्यात्मविमुखो यस्तु बिसस्तैन्यं करोति यः ॥

सप्तर्षिसंवादत्तिल् भागवतापचारम् बिसस्तैन्यादिपापफलमागच् चॊल्लप्पट्टदॆऩ्गिऱार् यतिनिन्दापर इत्यादि । इदऩाल् भागवतापचारम् पापफलमागैयालुम् स्वयं पापमागैयालुम् अत्यन्तक्रूरमॆऩ्ऱु सूचितमायिऱ्ऱु।

अन्तर्-दुष्टो बहिश्-शान्तो
ब्रह्म-विद्वेष-तत्-परः ।
कर्म-निन्दा-परस् सोऽस्तु
बिस-स्तैन्यं करोति यः ॥

अन्तर्-दुष्टो बहिश्-शान्तो
ब्रह्म-विद्वेष-तत्-परः ।
कर्म-निन्दा-परस् सोऽस्तु
बिस-स्तैन्यं करोति यः ॥

let the man who has stolen the bulb of the lotus
be outwardly good, but inwardly wicked;
let him hate those who know Brahman,
and censure the rites and observances prescribed in the śāstras.

Deje que el hombre que ha robado la bombilla del loto
Sea exteriormente bueno, pero interiormente malvado;
Que odie a los que conocen a Brahman,
y censurar los ritos y observancias prescritos en los Śāstras.

अन्तर्दुष्टो बहिश्शान्तो ब्रह्मविद्वेषतत्परः । कर्मनिन्दापरस्सोऽस्तु बिसस्तैन्यं करोति यः ॥

नित्यानुष्ठान-संयुक्तान्
अध्यात्म-ज्ञान-दुर्बलान् ।
व्यामोहयतु दुर्बद्धिर्
बिस-स्तैन्यं करोति यः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः १२-७१,७२)

नित्यानुष्ठान-संयुक्तान्
अध्यात्म-ज्ञान-दुर्बलान् ।
व्यामोहयतु दुर्बद्धिर्
बिस-स्तैन्यं करोति यः॥’’
(इतिहास-समुच्चयः १२-७१,७२)

Let the man who has stolen the bulb of the lotus
be ever perverse in his intelligence
and delude those who follow the right code of conduct
and who have no firm faith in the śāstra which treats of the jīva and the Paramātmā”.

Deje que el hombre que ha robado la bombilla del loto
ser siempre perverso en su inteligencia
y engañar a los que siguen el código de conducta correcto
y que no tienen fe firme en el Śāstra que trata el Jīva y el Paramātmā “.

नित्यानुष्ठानसंयुक्तानद्ध्यात्मज्ञानदुर्बलान् । व्यामोहयतु दुर्बद्धिर्बिसस्तैन्यं करोति यः’’(इतिहास-समुच्चयः १२-७१,७२)

ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदिऱे।

इत्य् उक्तं (खलु) ॥

Has it not been stated as above follows.

No se ha establecido como arriba.

ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदिऱे।

श्रीभाष्य-कारर् अ-कृत्य-करण–कृत्याकरणङ्गळोडे
भगवद्-अपचारादिगळैश् शेरव् ऎडुत्तदु
गो-बलीवर्द-न्यायत्ताले भगवद्-अपचारादिगळ् तीव्रङ्गळ् ऎऩ्गैक्क् आग।

श्रीभाष्यकारैर् अ-कृत्य-करण–कृत्याकरणैः सह
भगवद्-अपचारादीनां समुचित्योपादानं
गोबलीवर्दन्यायेन भगवद्-अपचारादीनि तीव्राणीति ज्ञापनार्थम् ।

The author of Śrī Bhāṣya has, in his Śaraṇāgati Gadya spoken of offence to Bhagavān and the like ((i.e.) offence to His devotees)
along with the sins of omission and commission (while they too are sins of omission and commission).
This is to indicate that offence to Bhagavān (and to Bhāgavatas) is extremely serious,
as when we speak of bovine cattle and bulls,
the bull is mentioned separately,
though it is included in “bovine cattle”,
simply to emphasise the bull.

El autor de Śrī Bhāṣya ha, en su Śaraṇāgati Gadya, habló de delito a Bhagavān y de la ofensa similar (es decir a sus devotos)
junto con los pecados de omisión y comisión (mientras que ellos también son pecados de omisión y comisión).
Esto es para indicar que la ofensa a Bhagavān (y a Bhāgavatas) es extremadamente grave,
Como cuando hablamos de ganado y toros bovinos,
el toro se menciona por separado,
Aunque se incluye en “Bovine Ganado”,
Simplemente para enfatizar el toro.

श्रीभाष्यकारर् अकृत्यकरणकृत्याकरणङ्गळोडे भगवदपचारादिगळैच् चेरवॆडुत्तदु गोबलीवर्दन्यायत्ताले भगवदपचारादिगळ् तीव्रङ्गळॆऩ्गैक्काग।

अकृत्यकरणङ्गळिलिन्द भागवतापचारम् प्रधानतममॆऩ्बदिल् श्रीभाष्यकारसमतियै यरुळिच् चॆय्गिऱार् श्रीभाष्यकाररिति । अकृतत्येत्यादि । गामानय, बलीवर्दमानय ऎऩ्गिऱविडत्तिल् ऎप्पडि बलीवर्दमुम् गोवागैयाले गामानयऎऩ्बदालेये बलीवर्दानयनमुम् सिद्धमायिरुक्क पृथक्काग बलीवर्दमानय ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु बलीवर्दानयनत्तिऱ्कु आवश्यकतैयैत्तोऱ्ऱु विक्किऱदो, अप्पडिये भगवद्भागवतापचारङ्गळॆल्लाम् अकृत्यकरणङ्गळायिरुक्क अकृत्यकरणत्तोडु भगवद्भागवतापचारङ्गळै पृथक्काग ऎडुत्तदु अवैगळिऩ् तीव्रतैयै द्योतिप्पिक्कैक्काग ऎऩ्ऱु करुत्तु।

अकृत्यकरणङ्गळॆल्लाम् भगवदप्रीतिजनकतया भगवदपचारङ्गळाऩालुम्

‘‘यानैर् वा पादुकैर् वापि
गमनं भगवद्गृहम्’’

इत्यादिगळुडैय तीव्रतैयै निऩैत्तु
सिलवऱ्ऱै भगवदपचारमॆऩ्ऱदु;

ऎल्लाम् भगवद्-अपचारङ्गळ् आय् इरुक्क
मुख-भेदङ्गळै विवक्षित्तुच्
चिलव्-अऱ्ऱैय्+++(=निभान्)+++ इङ्गु भागवतापचारङ्गळ् ऎऩ्गिऱदु।

सर्वेषां भगवद्-अपचार-रूपत्वेऽपि
मुख-भेद-विवक्षया
केषाञ्चिद् इह भागवतापचारत्वोक्तिः ।

All sins are, of course, offences against Bhagavān.
So the separate mention of some kinds of sin is to refer to offences against Bhagavān and His devotees.

Todos los pecados son, por supuesto, delitos contra Bhagavān.
Entonces, la mención separada de algunos tipos de pecado
es referirse a delitos contra Bhagavān y sus devotos.

ऎल्लाम् भगवदपचारङ्गळायिरुक्क मुखभेदङ्गळै विवक्षित्तुच् चिलवऱ्ऱै यिङ्गु भागवतापचारङ्गळॆऩ्गिऱदु।

अप्पडिये भगवदप्रीतिक्कुम् हेतुवाऩ तदीयाप्रीतियिऩ् तीव्रतमत्वत्तैयिट्टु अदऱ्कु हेतुक्कळाऩ सिल अपराधङ्गळै भागवतापचारङ्गळॆऩ्गिऱदु ऎऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱार् ऎल्लाम् भगवदपचारङ्गळायिरुक्क इत्यादिना ।

यावै सिल अपचारङ्गळैप् पुऱम्बे सॆय्गिऱाऩ्,
अप्-पडिप्-पट्ट्-अवै-दऩ्ऩैये भगवद्-भागवत-विषयङ्गळिले सॆय्दाल्
विषय–स्व-भावत्ताले राज-द्रोहादिगळ् पोले
मिगवुम् दण्ड-हेतुक्कळ् आम्

ऎऩ्ऱु विशेषोपादानत्तुक्क् अभिप्रायम्।

यान् कश्चिद् अपचारान् बहिर् विषये करोति,
तथा-विधा एव भगवद्-भागवत-विषये
विषय-स्वभावात् राज-द्रोहादिवद्
अतिशयित-दण्ड-हेतवो भवन्ति

इति विशेषोपादानस्याभिप्रायः ।

[[२६०]]

Śrī Rāmānuja’s aim in this separate mention, is to state that

whatever offences may be committed against others,
if similar offences are committed against Bhagavān or His devotees,
they would, by their very nature, lead to more severe punishments
just like treason against kings.

El objetivo de Śrī Rāmānuja en esta mención separada es decir que

Cualquier ofensiva se puede cometer contra otros,
Si se cometen delitos similares contra Bhagavān o sus devotos,
Por su propia naturaleza conducirían a castigos más severos.
como traición contra Kings.

यावै सिल अपचारङ्गळैप् पुऱम्बे सॆय्गिऱाऩ्, अप्पडिप्पट्टवैदऩ्ऩैये भगवद्भागवतविषयङ्गळिले सॆय्दाल् विषयस्वभावत्ताले राजद्रोहादिगळ् पोले मिगवुम् दण्डहेतुक्कळा मॆऩ्ऱु विशेषोपादानत्तुक्कभिप्रायम्।

भगवदपचारभागवतापचारङ्गळुडैय तीव्रतमत्वत्तै सदृष्टान्तमागच् चॊल्लि इदुवे विशेषोपादाननिमित्तमॆऩ्गिऱार् यावै इत्यादिना ।

नरकत्तुक्कु नाऱ्ऱङ्गाल्+++(=अङ्कुरण-भूः)+++ आऩ संसार-मण्डलत्तिले +++(5)+++
नल्-वऴि नडप्पार् दुर्लभर् आय् इरुक्क

नरकं प्रति क्षेत्रान्तर-वर्धनीय-सस्यार्थ-बीजावाप-क्षेत्रवत् स्थिते संसार-मण्डले
सन्-मार्ग-गामिषु दुर्लभेषु सत्सु

The sphere of saṁsāra is, as it were, the nursery to Hell.
Such being the case,
it is very difficult to find in it people who walk in the right path.

La esfera de Saṁsāra es, por así decirlo, la guardería al infierno.
Tal es el caso,
Es muy difícil encontrar en él las personas que caminan en el camino correcto.

नरकत्तुक्कु नाऱ्ऱङ्गालाऩ संसारमण्डलत्तिले नल्वऴि नडप्पार् दुर्लभरायिरुक्क

भागवतापचारमॆऩ्बदु ऎदॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् नरकत्तुक्कु इत्यादिना ।
नाऱ्ऱङ्गालाऩ इति । मुदलिल् नॆल्लै ऒरुवयलिल् विदैत्तु सिल नाट्कळाऩबिऩ्बु अदिलुण्डागुम् पयिरैप् पिडुङ्गि वेऱुवयलिल् नडुगिऱार्गळ्। अदिल् मुदलिल् नॆल् विदैत्त वयलै नाऱ्ऱङ् गाल् ऎऩ्बदु। अप्पडिये संसारमण्डलत्तिलुण्डाऩ जनङ्गळॆल्लाम् प्रायशः पापिष्ठर्गळागैयाल् इवर्गळैयॆल्लाम् इङ्गिरुन्दु नरकत्तिल् नडुगिऱबडियाल् संसारमण्डलत्तै नरकत्तिऱ्कु नाऱ्ऱङ्गालॆऩ्गिऱदु।

भगवद्-विषयत्तैप् पऱ्ऱि
अधिकारानुरूपम् आग मुक्ति-मार्गत्तुक्कु
मुऩ्-ऩडिय् आऩ कर्म-योगादि–पर्व-भेदङ्गळिले निऩ्ऱारैयुम्
नॆगिऴ+++(=स्रंस)+++ निऩैक्कै भागवतापचारम्।

भगवद्-विषयम् आश्रित्य
अधिकारानुरूप-मुक्ति-मार्ग-प्रथम-पर्व-भूत-
कर्म-योगादि-पर्वसु स्थितानां विषये
निहीनत्व-बुद्धिर् अपि भागवतापचारः ।

So to think ill of those who follow, in regard to Bhagavān, any one of the paths like karma yoga,
which are like the first steps leading to mukti, in accordance with their competence (adhikāra),
is to commit an offence against the devotees of Bhagavān.

Entonces, pensar mal de aquellos que siguen, con respecto a Bhagavān, cualquiera de los caminos como Karma Yoga,
que son como los primeros pasos que conducen a Mukti, de acuerdo con su competencia (adhikāra),
es cometer un delito contra los devotos de Bhagavān.

भगवद्विषयत्तैप् पऱ्ऱिअधिकारानुरूपमाग मुक्तिमार्गत्तुक्कु मुऩ्ऩडियाऩ कर्मयोगादिपर्वभेदङ्गळिले निऩ्ऱारैयुम् नॆगिऴ निऩैक्कै भागवतापचारम्।

मुऩ्बु अर्थसङ्गमडियाग कर्मयोगनिष्ठर् विषयत्तिलुम् अपचारमागादॆऩ्ऱु सॊल्लिऱ्ऱु। इङ्गु कर्मज्ञानादिनिष्ठरै उपायपूर्तियिल्लामैयाले नॆगिऴ निऩैक्कलागादॆऩ्ऱार्। आगैयाल् पौनरुक्त्यमिल्लै।

‘‘न शब्द-शास्त्राभिरतस्य मोक्षो
न भोजनाच्छादन–तत्-परस्य ।
न चैव रम्यावसथ-प्रियस्य
न लोक-चित्त-ग्रहणे रतस्य॥’’
(इतिहास-समुच्चयः २-१०)

‘‘न शब्द-शास्त्राभिरतस्य मोक्षो
न भोजनाच्छादन–तत्-परस्य ।
न चैव रम्यावसथ-प्रियस्य
न लोक-चित्त-ग्रहणे रतस्य॥’’
(इतिहास-समुच्चयः २-१०)

When it is said :-

" There is no mukti for one who is extremely devoted to the science of grammar (Sabda Śāstra),
for one who sets much store by food and clothing,
for one who delights in living in a beautiful house
and (as also), for one who is able to allure the minds of the people in the world by one’s speech “,

Cuando se dice:-

“No hay mukti para alguien que esté extremadamente dedicado a la ciencia de la gramática (sabda Śāstra),
para alguien que se pone mucha tienda con comida y ropa,
para alguien que se deleita en vivir en una hermosa casa
y (como también), para alguien que puede atraer las mentes de las personas en el mundo por el discurso de uno “,

‘‘न शब्दशास्त्राभिरतस्य मोक्षो न भोजनाच्छादनतत्परस्य । न चैव रम्यावसथप्रियस्य न लोकचित्तग्रहणे रतस्य’’(इतिहास-समुच्चयः २-१०)

ननु ‘‘न शब्दशास्त्राभिरतस्य मोक्षः’’ ऎऩ्ऱु शब्दशास्त्रत्तै यऱिन्दवर्मुदलाऩवर्गळुक्कु मोक्षमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लविल्लैयो? इदु शब्दशास्त्राभ्यासम् पण्ण भागवतर्क्कुम् समानमऩ्ऱो? आगैयाले तद्विषयापचारम् तीव्रमागुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् न शब्दशास्त्राभिरतस्येति ।
न लोकचित्तग्रहणे रतस्येति । उपन्यासादिगळाले लोकङ्गळुडैय चित्ताकर्षणत्तिलेये तत्परऩुक्कॆऩ्ऱबडि।

इत्य्-आदिगळिलुम् भगवत्-प्रावण्यम् अऩ्ऱिक्के

इत्य्-आदिष्व् अपि,
भगवत्-प्रावण्यं विनैव,

when there is no devotion to Bhagavān

Cuando no hay devoción a Bhagavān

इत्यादिगळिलुम् भगवत्प्रावण्यमऩ्ऱिक्के

‘‘शिश्नोदरे ये ऽभिरतास् सदैव
स्तेयानृता वाक्-परुषाश् च नित्यम् ।
व्यपेत-धर्मा इति तान् विदित्वा
दूराद् देवास् संपरिवर्जयन्ति॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ३०५-३६)

ऎऩ्गिऱ बडिये

‘‘शिश्नोदरे ये ऽभिरतास् सदैव
स्तेयानृता वाक्-परुषाश् च नित्यम् ।
व्यपेत-धर्मा इति तान् विदित्वा
दूराद् देवास् संपरिवर्जयन्ति॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ३०५-३६)

इत्य्-उक्त-रीत्या

The same is the meaning of the śloka :-

“Those who are addicted to the pleasures of sex and to good food,
and those who commit (the offences of) theft,
uttering falsehoods and speaking harsh words,
are men that have given up dharma
and the gods avoid them
and keep at a distance from them on that account.”

Lo mismo es el significado del Śloka:-

“Aquellos que son adictos a los placeres del sexo y a la buena comida,
y aquellos que cometen (los delitos de) robo,
pronunciar falsedades y hablar palabras duras,
son hombres que han abandonado el dharma
y los dioses los evitan
y manténgase a distancia de ellos por esa cuenta “.

‘‘शिश्नोदरे येऽभिरतास्सदैव स्तेया नृता वाक्परुषाश्च नित्यम् । व्यपेतधर्मा इति तान् विदित्वा दूराद्देवास्संपरिवर्जयन्ति॥’’(भारतम् शान्ति-पर्व ३०५-३६) ऎऩ्गिऱबडिये

स्तेयानृताः – स्तेयसहितमनृत येषान्ते, वाचि परुषाः वाक्परुषाः, दूराद्देवास्सम्परिवर्जयन्तीति । किमुत भगवानिति भावः । +++(5)+++

बाह्य-विषय-प्रावण्यमेय्-उडैयार्क्कु मोक्षम् इल्लैय् ऎऩ्ऱबडि।

बाह्य-विषय-प्रावण्यम् एव वहतां मोक्षो नास्तीत्य् उच्यते ।

(when they are outwardly inclined)
it means (that there is no mukti for them).

(cuando están inclinados hacia afuera)
Significa (que no hay mukti para ellos).

बाह्यविषयप्रावण्यमे युडैयार्क्कु मोक्षमिल्लैयॆऩ्ऱबडि।

बाह्यविषयप्रावण्यमे युडैयार्क्कु इति । भगवत्प्रावण्यमिऩ्ऱिक्के ऎऩ्बदै इङ्गे अन्वयिप्पदु।

‘‘पराङ्-मुखानां गोविन्दे
विषयासक्त-चेतसाम् ।
तेषां तत् परमं ब्रह्म
दूराद् दूरतरे स्थितम्॥’’
(विष्णु-धर्मः ९९-१३)

इत्य्-आदिगळिलुमिव्वर्थम् सिद्धम्।

‘‘पराङ्-मुखानां गोविन्दे
विषयासक्त-चेतसाम् ।
तेषां तत् परमं ब्रह्म
दूराद् दूरतरे स्थितम्॥’’
(विष्णु-धर्मः ९९-१३)

इत्य्-आदिष्व् अयम् अर्थः सिद्धः ।

The same is also the purport of such ślokas as the following :

Those whose minds are firmly fixed on the pleasures of the senses
while being averse to Govinda -
from them, that Supreme Brahman is at a great distance”.

Lo mismo es también el significado de tales Ślokas como los siguientes:

Aquellos cuyas mentes están firmemente fijas en los placeres de los sentidos
mientras es reacio a Govinda -
De ellos, ese supremo Brahman está a una gran distancia “.

‘‘पराङ्मुखानां गोविन्दे विषयासक्तचेतसाम् । तेषां तत्परमं ब्रह्म दूराद्दूरतरे स्थितम्॥’’ (विष्णु-धर्मः ९९-१३) इत्यादिगळिलुमिव्वर्थम् सिद्धम्।

इन्द सामान्यवचनत्तै भगवत्प्रावण्यमिल्लाद बाह्यविषयप्रवणर्विषयत्तिल् ऒदुक्कुगैक्कु निबन्धनमरुळिच्चॆय्गिऱार् पराङ्मुखानामित्यादि ।

‘‘तन्मयत्वेन गोविन्दे
ये नरा न्यस्त-चेतसः ।
विषय-त्यागिनस् तेषां
विज्ञेयञ् च तद् अन्तिके॥’’
(विष्णु-धर्मः ९९-१५)

इत्य्-आदिगळ्

‘‘तन्मयत्वेन गोविन्दे
ये नरा न्यस्त-चेतसः ।
विषय-त्यागिनस् तेषां
विज्ञेयञ् च तद् अन्तिके॥’’
(विष्णु-धर्मः ९९-१५)

इत्यादीनि

So also it is said:-

“To those who always think of Govinda
and whose minds are firmly fixed on Him
to them Bhagavān may be considered to be always at hand”.

Entonces también se dice:-

“Para aquellos que siempre piensan en Govinda
y cuyas mentes se fijan firmemente en él
Para ellos, se puede considerar que Bhagavān siempre está a la mano “.

‘‘तन्मयत्वेन गोविन्दे ये नरा न्यस्तचेतसः । विषयत्यागिनस्तेषां विज्ञेयञ्च तदन्तिक’’(विष्णु-धर्मः ९९-१५) इत्यादिगळ्

तन्मयत्वेन ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् कृतोपायऩायुम् विषयत्यागियायुमिरुक्कुम् भागवतऩुक्के मोक्षमॆऩ्ऱु तोऩ्ऱुगैयाल् कृतोपायऩाय् विषयासक्तऩाऩ भागवतऩुक्कु मोक्षमिल्लैयॆऩ्ऱु एऱ्पडविल्लैयो; इल्लाविडिल्तदपचारम् बाधकमागुमो ऎऩ्ऩ? अन्द श्लोकत्तिऩ् भावत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् तन्मयत्वेनेति । तन्मयत्वेन – तत्प्रचुरत्वेन, तद्विषयकज्ञानप्रचुरत्वेन ऎऩ्ऱबडि

भगवत्-पररुम् आय् विषय-त्यागिगळुम् आऩार्क्कु
विळम्बम् इल्लैय् ऎऩ्गिऱऩ।

भगवत्-पराणां विषय-त्यागिनां विलम्बो नास्तीति प्रतिपादयन्ति ।

Such passages declare that there will be no delay (in attaining mukti)
for those who are devoted to Bhagavān
and who have, at the same time, given up the pleasures of the senses.

Tales pasajes declaran que no habrá demora (al alcanzar Mukti)
para aquellos que están dedicados a bhagavān
y que, al mismo tiempo, han renunciado a los placeres de los sentidos.

भगवत्पररुमाय् विषयत्यागिकळुमाऩार्क्कु विळम्बमिल्लैयॆऩ्गिऱऩ।

विळम्बमिल्लै यॆऩ्गिऱऩ इति । इन्द श्लोकत्तिल् भगवत्प्रवणराय् विषयत्यागिकळुमाऩार्क्कु अविळम्बेन मोक्षम् सॊल्लुगैयाल् न्यस्तभरराय् विषयप्रवणराऩार्क्कु विळम्बित्तावदु मोक्षमुण्डॆऩ्ऱु एऱ्पडुगैयाल् तदपचारमुम् बाधकमॆऩ्ऱु करुत्तु।

उळ्ळ् ऒरु पसैय्+++(=स्नेहम्)+++ अऱ्ऱु
पशुत्-तोल्+++(=चर्म)+++ पोर्त्तुप्+++(=आवेष्ट्य)+++
पुलिप् पाय्च् चल् पायुङ्+++(←आक्रमः)+++ गणक्किले
भागवत-भावऩै पण्णित् तिरिवारैयुम्

आन्तर-भावं विनैव
गोचर्मणा स्वम् आवृत्य
व्याघ्रस्याऽऽक्रामतो रीत्या +++(नीत्या)+++
भागवत-भावनां कृत्वा पर्यटताम् अपि

Even those who wander about in the disguise of the devotees of Bhagavān
without any devotion at heart to Him
who are therefore like tigers wrapped in the skin of the cow
for the purpose of springing on cows

Incluso aquellos que deambulan en el disfraz de los devotos de Bhagavān
sin ninguna devoción en el corazón a él
que, por lo tanto, son como tigres envueltos en la piel de la vaca
con el propósito de brotar sobre vacas

उळ्ळॊरु पसैयऱ्ऱु पसुत्तोल् पोर्त्तुप् पुलिप्पाय्च्चल् पायुङ्गणक्किले भागवतभावऩै पण्णित्तिरिवारैयुम्

किं बहुना भागवतभावऩैप्पण्णित् तिरियुमवर्गळैयुम् उळ्ळत्तै यऱिगिऱ पर्यन्दम् आदरिक्कवेण्डुमॆऩ् किऱार् उळ्ळॊरुबसैयऱ्ऱु इत्यादिना । पसै - सारम्, पसुत्तोल् पोर्त्तु - साधुक्कळुडैय वेषत्तै धरित्तु, पुलिप्पाय्च्चल् पायुङ्गणक्किले - क्रूरव्यापारत्तैच्चॆय्युम् रीदियिले,

उळ्ळ् अऱियुम् अळवुम्
उपरि-चरादिगळ् अ-सुरादिगळै आदरित्ताऱ् पोले
रूप-नमङ्गळैय् इट्ट् आदरिक्कप् प्राप्तम्।

हार्द-स्थिति-ज्ञान-पर्यन्तम्,
उपरिचरादिभिर् असुरादीनाम् आदरणवत्
रूप-नाम–पुरस्-कारेणाऽऽदरणं युक्तम् ।

even these are to be treated with respect for their appearance
and for their names (Bhāgavatas),
in the same way as Uparichara and others treated such persons as the Asuras,
until their inner nature was revealed.

Incluso estos deben ser tratados con respeto por su apariencia
y por sus nombres (bhāgavatas),
De la misma manera que Uparichara y otros trataron a personas como Asuras,
Hasta que se revelara su naturaleza interior.

उळ्ळऱियुमळवुम् उपरिचरादिगळसुरादिगळै आदरित्ताऱ्पोले रूपनमङ्गळै यिट्टादरिक्कप् प्राप्तम्।

इप्पडि वञ्चकरैयुम् आदरित्तार्गळुण्डो ऎऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् उपरिचरादिकौसुरादिगळै आदरित्ताऱ्पोले इति । इङ्गु आदिशब्दत्ताले सन्न्यासवेषधरऩाऩ रावणऩैयादरित्त सीदैक्कुक् ग्रहणम्। रूपम् – चक्राङ्कनादिवैष्णवचिह्नम्, नाम – दास्यनाम ।

इप्-पडिक्क् ऒत्त+++(=सम)+++ शैलूष-वृत्तिगळैप् पऱ्ऱ

‘‘न लिङ्गं धर्मकारणम्’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३)

एवंविधान् शैलूष-वृत्तीन् अभिप्रेत्य,

‘‘न लिङ्गं धर्मकारणम्’’
(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३)

It is in regard to these actors by profession that (we find) the saying :-

“The outward mark is not the cause of dharma”

Es con respecto a estos actores por profesión que (encontramos) el dicho:-

“La marca externa no es la causa del dharma”

इप्पडिक्कॊत्त शैलूषवृत्तिकळैप्पऱ्ऱ ‘‘न लिङ्गं धर्मकारणम्’’(इतिहास-समुच्चयः ३३-१२३)

उळ्ळऱियुमळवुमॆऩ्ऱदु कूडुमो? अऱिन्द पिऱगुम् बाह्यवेषमुम् भगवत्प्रसादजनकमागैयाल् आदरणीयमागादोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पडिक्कॊत्त इति । शैलूषवृत्तिकळ् - वेषधारियाऩ नर्तकर्गळ्। न लिङ्गं धर्मकारणमिति । अन्तस्सारमिऩ्ऱिक्के बाह्यचिह्नम् मात्तिरम् भगवत्प्रीतिरूपधर्मत्तिऱ्कुक् कारणमागादॆऩ्ऱबडि।

‘‘फलं कतक-वृक्षस्य
यद्य् अप्य् अम्बु-प्रसादनम् ।
न नाम-ग्रहणेनैव
तस्य वारि प्रसीदति॥’’+++(5)+++
(मनुस्मृति ६-६७)

ऎऩ्गिऱदु।

‘‘फलं कतक-वृक्षस्य
यद्य् अप्य् अम्बु-प्रसादनम् ।
न नाम-ग्रहणेनैव
तस्य वारि प्रसीदति॥’’
(मनुस्मृति ६-६७)

इत्य् उच्यते ।

लिङ्गम्, सारः, दम्भः

and

“Though the fruit of the soap-nut tree has the property of rendering (muddy) water clear,
yet the water is not rendered clear by the mere utterance of its name”.

y

“Aunque el fruto del árbol de jabón tiene la propiedad de la representación (fangosa) agua clara,
Sin embargo, el agua no se hace clara por la mera expresión de su nombre “.

‘‘फलं कतकवृक्षस्य यद्यप्यम्बुप्रसादनम् । न नामग्रहणेनैव तस्य वारि प्रसीदति’’(मनुस्मृति ६-६७) ऎऩ्गिऱदु।

केवलनामत्तालुम् प्रयोजनसिद्धियिल्लैयॆऩ्बदिल् प्रमाणङ्गाट्टुगिऱार् फलं कतकवृक्षस्येति, कतकवृक्षः – तेत्तामरम्। अदिऩ् फलम् तेत्ताङ्गॊट्टै।