०६ अपक्वैस् सङ्गमः

THE POTENCY OF PRAPATTI.

La potencia de Prapatti.

नम् दर्शनत्तिले निलैय्-उडैयर् आय्
मुमुक्षुक्कळ् आय्
कर्म-ज्ञान-भक्ति-प्रपत्तिगळिल् एदेऩुम् ऒरु शास्त्रीय-मर्यादैयाले
भगवत्-प्रवणर् आऩार्क्कु
यतमान-संज्ञाद्य्-अवस्थैगळिले

अस्मद्-दर्शने निष्ठावतां मुमुक्षूणां
कर्म-ज्ञान-भक्ति-प्रपत्तिषु यया कयाचिच् छास्त्रीय-मर्यादया
भगवत्-प्रवणी-भूतानां
यतमान-संज्ञाद्य्-अवस्थासु

There may be some who are followers of our Viśiṣṭādvaita darśana,
who are aspirants to mukti
and have sought the protection of Bhagavān through any one of the following paths prescribed in the śāstra,
viz., karma yoga, jñāna yoga, bhakti yoga or prapatti,
but who are still in the earlier stages of yoga like Yatamana sanjna,
when they have just begun to control the senses.

Puede haber algunos que son seguidores de nuestro Viśiṣṭādvaita Darśana,
que son aspirantes a mukti
y he buscado la protección de Bhagavān a través de cualquiera de los siguientes caminos prescritos en el Śāstra,
a saber, Karma Yoga, Jñāna Yoga, Bhakti Yoga o Prapatti,
Pero que todavía están en las primeras etapas del yoga como Yatamana Sanjna,
cuando acaban de comenzar a controlar los sentidos.

नम् दर्शनत्तिले निलैयुडैयराय् मुमुक्षुक्कळाय् कर्मज्ञान भक्तिप्रपत्तिकळिलेदेऩुमॊरु शास्त्रीयमर्यादैयाले भगवत्प्रवणराऩार्क्कु यतमानसंज्ञाद्यवस्थैगळिले

एतावता भगवत्प्रभावत्तैयुम् प्रपत्तिप्रभावत्तैयुम् समर्थित्तु भागवतप्रभावत्तै यरुळिच् चॆय्यप्पोगिऱवराय् पूर्वपक्षत्तै उपक्षेपिक्किऱार् नम् दर्शनत्तिले निलैयुडैय रायित्यादिना । नम् दर्शनम् - ‘‘नाथोपज्ञ प्रवृत्तं’’ ऎऩ्ऱारम्बित्तु ‘‘इदमखिलतमःकर्शनं दर्शन नः’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट श्रीभाष्यकारसिद्धान्तम्, निलैयुडैयराय् - स्थिराध्यवसायत्तै युडैयवराय्, एदेऩुमॊरु शास्त्रीयमर्यादैयाले भगवत्प्रवणराऩार्क्कु इति ।

परम्परया मोक्षसाधनङ्गळाऩ कर्मयोगज्ञानयोगङ्गळॆऩ्ऩ, साक्षान्मोक्षसाधनङ्गळाऩ भक्तिप्रपत्तिकळॆऩ्ऩ, इवैगळागिऱ शास्त्रोदितङ्गळाऩ व्यवस्थितोपायङ्गळिल् अन्यतमत्ताले भगवत्प्रवणर्गळाऩ भागवतर्गळुक्कु ऎऩ्ऱबडि।

यतमानेत्यादि ।
इङ्गु आदिशब्दत्ताले व्यतिरेकैकेन्द्रिय-वशीकार-सञ्ज्ञैगळुक्कु ग्रहणम्।

बाह्येन्द्रियाणि विषयेभ्यः प्रतिसंहृत्य
मन आत्मनि व्यवस्थापयितुं यतेत -
इयं यतमानसज्ञा । +++(5)+++

कतिचन राग-द्वेषौ पक्वौ ज्ञात्वा
अवशिष्ट-राग-द्वेषयोर् औदासीन्याभिनन्दनाभ्यां पचनं व्यतिरेक-सञ्ज्ञा ।

बाह्येन्द्रिय-प्रवृत्त्य्-अभावेऽपि
मनसः भस्मच्-छन्न-दहनवत् वासनामात्रशेषता - एकेन्द्रिय-सज्ञा ।

दृष्टानुश्रविकैहिकामुष्मिक-सकल-फल-विमुखस्य
यस् तेषु फलेषु सवासन-राग-त्यागः
सा वशी-कार-सज्ञा ।

+++(तात्पर्य-चन्द्रिकायाः।)+++

अर्थ-सङ्गादिगळ् आगिऱ सिल व्याधिगळ् निश्शेषम् आग शमियाद मट्टैक् कॊण्डु

अर्थ-सङ्गादि-रूपाणां केषाञ्चिद् व्याधीनां
निश्शेष-शमनाभाव-मात्रं निमित्ती कृत्य

On finding in such men certain diseases like desire for money not completely cured,

Sobre encontrar en tales hombres ciertas enfermedades como el deseo de dinero no completamente curado,

अर्थसङ्गादिगळागिऱ सिल व्याधिगळ् निश्शेषमाग शमियादमट्टैक् कॊण्डु

अर्थसङ्गादिगळिति । इङ्गु आदिशब्दत्ताल् कामक्रोधङ्गळुक्कुक् ग्रहणम्। खिन्नवृत्त्यादिप्रकरणङ्गळाले परिहार्यमिति । खिन्नवृत्तिकळ् - देहयात्रैक्कुम् क्लेशप्पडुम् दरिद्रर्गळ्। अवर्गळुडैय देहयात्राक्रमत्तैच् चॊल्लुम् प्रकरणङ्गळाले यॆऩ्ऱबडि। अन्द प्रकरणङ्गळिल्

‘‘निर्धनांश्चरतो लोके
वृत्त्य्-अर्थं भृश-कर्शितान् ।
नावमन्येत तैर् लोकं
पवित्रीकुरुते हरिः ॥’’ +++(5)+++

ऎऩ्ऱु वृत्त्य्-अर्थम् आग सञ्चरिप्पवर्गळै लोकपावनर्गळागच् चॊल्लिऱ्ऱिऱे। अदुबोले वृत्तिकर्शितर्गळाऩ भागवतर्गळुक्कु अर्थसङ्गादिगळ् अत्यन्तबाधकङ्गळागादॆऩ्ऱु करुत्तु।

इवर्गळ् प्राकृतरैप् पोले असंभाष्यर्

ऎऩ्ऱु सिल वैराग्य-मात्र-प्रधानर्गळ् सॊल्लुवर्गळ्।

एते प्राकृतवद् अ-संभाष्या

इति केचिद् वैराग्य-मात्र-प्रधाना आचक्षते ।

some to whom freedom from all desires is all important
(even more than devotion to Bhagavān)
would call them ignorant men unfit to be talked to.

algunos a quienes la libertad de todos los deseos es todo importante
(incluso más que devoción a Bhagavān)
Los llamaría hombres ignorantes no aptos para que se les hable.

इवर्गळ् प्राकृतरैप्पोले असंभाष्यरॆऩ्ऱु सिल वैराग्यमात्रप्रधानर्गळ् सॊल्लुवर्गळ्।

इदुवुम् भगवच्-छास्त्रादिगळिल् खिन्न-वृत्त्य्-आदि-प्रकरणङ्गळाले परिहार्यम्।

इदम् अपि भगवच्-छास्त्रादि-स्थैः खिन्न-वृत्त्यादि-प्रकरणैः परिहार्यम् ।

But this is improper as pointed out in the Bhagavat Śāstra in the sections dealing with the professions followed by those who suffer from poverty.

Pero esto es incorrecto
como se señala en el Bhagavat śāstra
en las secciones que tratan con las profesiones seguidas de aquellos que sufren de pobreza.

इदुवुम् भगवच्छास्त्रादिगळिल् खिन्नवृत्त्यादिप्रकरणङ्गळाले परिहार्यम्।

दम्भि-हैतुक-पाषण्डि-
बक-वृत्तींश् च वर्जयेत्",
(याज्ञवल्क्यस्मृति १-१३०)

दम्भि-हैतुक-पाषण्डि-
बक-वृत्तींश् च वर्जयेत्",
(याज्ञवल्क्यस्मृति १-१३०)

“No gifts should be received
from those who observe dharma hypocritically for the sake of praise,
from rationalists,
from heretics and from those who are like cranes
(ever bent on catching fish while appearing like one in contemplation)”

“No se deben recibir regalos
de aquellos que observan el dharma hipócritamente por el alabanza,
de racionalistas,
de herejes y de aquellos que son como grullas
(Alguna vez empeñado en atrapar peces
mientras aparece como uno en contemplación) "

दम्भिहैतुकपाषण्डिबकवृत्तींश्च वर्जयेत्”, (याज्ञवल्क्यस्मृति १-१३०)

अपथप्रवृत्तर्विषयत्तिल् सॊल्लुम् निन्दावार्तैयै नल्वऴियिल् इडऱिऩार् पक्कलिले सॊल्ललागादॆऩ्गिऱर् डम्भिहैतुकेत्यादियाल्। डम्भिकळ् - इतरश्लाघनार्थमे कर्मानुष्ठानम् पण्णुगिऱवर्गळ्, हैतुकर्गळ् - युक्तिमात्रवादिगळ्, बकवृत्तिकळ् - वञ्चऩैयाले आश्रितघातम्बण्णुमवर्गळ्,

‘‘ये तु सामान्य-भावेन
मन्यन्ते पुरुषोत्तमम् ।
ते वै पाषण्डिनो ज्ञेयास्
सर्व-कर्म-बहिष्कृताः॥’’(),

‘‘ये तु सामान्य-भावेन
मन्यन्ते पुरुषोत्तमम् ।
ते वै पाषण्डिनो ज्ञेयास्
सर्व-कर्म-बहिष्कृताः॥’’(),

पाषण्डी

“They are to be considered heretics
who consider Bhagavān to be like others.
They are unfit for the performance of all (śāstraic) rites”,

“Deben ser considerados herejes que consideran que Bhagavān es como los demás. No son aptos para el rendimiento de todos los ritos (Śāstraic) “,

‘‘ये तु सामान्यभावेन मन्यन्ते पुरुषोत्तमम् । ते वै पाषण्डिनो ज्ञेयास्सर्वकर्मबहिष्कृताः’’(),

पाषण्डिकळैक् काट्टुगिऱार् ये तु सामान्येत्यादिना ।

‘‘पुंसां जटा-भरण-मौण्ड्यवतां वृथैव’’
(विष्णुपुराणम् ३-१८-१०५)

इत्य्-आदिगळिऱ् पडिये

‘‘पुंसां जटा-भरण-मौण्ड्यवतां वृथैव’’
(विष्णुपुराणम् ३-१८-१०५)

[[२५८]] इत्य्-आद्य्-उक्त-रीतिकानां

and

“Those who wear matted locks as an ornament
and who have shaved their heads
but who eat without performing yajna to the gods and the like,
who are without any purity
and who omit the performance of tarpanas and sraddhas to their forefathers (pitṛs)-
even by talking to such persons men go to Hell”.

y

“Aquellos que usan cerraduras mate como adorno
y que se han afeitado la cabeza
Pero quien come sin realizar yajna a los dioses y similares,
que no tienen pureza
y quienes omiten el rendimiento de las tarpanas y los sraddhas a sus antepasados (pitíos)-
Incluso hablando con tales personas,
los hombres van al infierno “.

‘‘पुंसां जटाभरणमौण्ड्यवतां वृथैव’’(विष्णुपुराणम् ३-१८-१०५) इत्यादिगळिऱ्पडिये

वऴि तप्पिऩार् पक्कल् सॊल्लुम् वार्तैयै
नल्व्-अऴियिल् अडि तडु-माऱिऩार् पक्कल्
सॊल्लल् आगाद् इऱे।

मार्ग-भ्रष्टानां विषये वक्तुम् उचिता वार्ता
सन्-मार्गे पद-स्खलनवतां विषये वक्तुम्
अयुक्ता खलु ।

What has been said (above)
about those who follow the wrong path
should not be applied to those who follow the right path
but stumble in it (occasionally).

(What has been said in these ślokas
does not apply to those who have only slipped or stumbled
while following the right path).

Lo que se ha dicho (arriba)
sobre aquellos que siguen el camino equivocado
no debe aplicarse a aquellos que siguen el camino correcto
pero tropiezan con él (ocasionalmente).

(Lo que se ha dicho en estos Ślokas
no se aplica a aquellos que solo se han resbalado o tropezado
mientras sigue el camino correcto).

वऴिदप्पिऩार् पक्कल् सॊल्लुम् वार्तैयै नल्वऴियिलडि तडुमाऱिऩार्बक्कल् सॊल्ललागादिऱे।