०५ स्तुतेर् याथार्थ्यावधिः

आगैयाल् आभूत-संप्लवं नरकत्तिले किडक्कुम् पडि
क्षण-कृत-पाप-कर्मङ्गळ्-उडैय प्रभावम् आऩ भगवन्-निग्रह-विशेषत्तै इसैन्दाऱ् पोलवुम्,

[[२५७]]

अतः आभूत-संप्लवं नरक-वास-प्रयोजक– क्षण-कृत-पाप-कर्म-प्रभाव-भूत– भगवन्-निग्रह-विशेष-अभ्युपगमवत्,

Therefore just as we learn that the Lord’s punishment,
which is brought about by sins committed in an instant
(but) which make the sinner wallow in Hell till the great dissolution (Bramā Pralaya),
has great potency,

Por lo tanto, tal como aprendemos que el castigo del Señor,
que es provocado por los pecados cometidos en un instante
(pero) que hace que el pecador revolotee en el infierno hasta que la gran disolución (Bramā pralaya),
tiene gran potencia,

आगैयाल् आभूतसंप्लवम् नरकत्तिले किडक्कुम् पडि क्षणकृतपापकर्मङ्गळुडैय प्रभावमाऩ भगवन्निग्रहविशेषत्तै इसैन्दाऱ् पोलवुम्,

प्रपत्ति प्रभावत्तिल् बाधकत्तै निवृत्तिसॆय्दु साधकांशत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् आगैयालित्यादिना । आभूतसम्प्लवं - महाप्रळयपर्यन्तम्, क्षणकृतपापकर्मङ्गळुडैय इत्यादि । क्षणकृतमाऩ पापविशेषत्तिऱ्कु तादृशनरकपातनशक्तियाऩदु भगवन्निग्रहत्तालेयिऱे। निग्रहविशेषत्तिऱ्कु तादृशप्रभावत्तै यङ्गीगरित्ताऱ्पोले उपायविशेषजन्यानुग्रहविशेषत्तिऱ्कुम् पूर्वोक्तप्रभावविशेषत्तै यङ्गीगरिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु।

‘‘दुर्ग-संसार-कान्तारम्
अपारम् अभिधावताम् ।
एकः कृष्ण-नमस्-कारो
मुक्ति-तीरस्य देशिकः॥’’
(विष्णुधर्मः १-१८)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘दुर्ग-संसार-कान्तारम्
अपारम् अभिधावताम् ।
एकः कृष्ण-नमस्-कारो
मुक्ति-तीरस्य देशिकः॥’’
(विष्णुधर्मः १-१८)

इति,

भक्तिः, नमस्कारः

for it has been said:

“A single praṇāma to Śrī Kṛṣṇa
enables a man who wanders about in the wild and trackless forest of saṁsāra
to reach the boundary called mokṣa”

porque se ha dicho:

“Un solo praṇāma a Śrī Kṛṣṇa
Permite a un hombre que deambula en el bosque salvaje y sin pista de Saṁsāra
Para llegar al límite llamado mokṣa "

‘‘दुर्गसंसारकान्तारमपारमभिधावताम् । एकः कृष्णनमस्कारो मुक्तितीरस्य देशिकः’’(विष्णुधर्मः १-१८) ऎऩ्ऱुम्,

दुर्गेति । दुर्गञ्च तत् संसारकान्तारञ्चेति विग्रहः । मुक्तितीरस्य देशिकः – मुक्तितीरप्रापकः,

‘‘एकोऽपि कृष्णे सुकृतः प्रणामो
दशाश्वमेधावभृथेन तुल्यः? ।
+++(न!, यतः-)+++ दशाश्वमेधी पुनर् एति जन्म
कृष्ण-प्रणामी न पुनर्-भवाय॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ४६-१६३)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘एकोऽपि कृष्णे सुकृतः प्रणामो
दशाश्वमेधावभृथेन तुल्यः? ।
+++(न!, यतः-)+++ दशाश्वमेधी पुनर् एति जन्म
कृष्ण-प्रणामी न पुनर्-भवाय॥’’
(भारतम् शान्ति-पर्व ४६-१६३)

इति च

and also :

“ Would it be right to say that a single sukrita pranāma to Śrī Kṛṣṇa is equal to ten horse sacrifices ? (No).
The man who has performed ten horse sacrifices returns again to (saṁsāra),
but the man who has performed praṇāma to Śrī Kṛṣṇa never returns”.

Y también:

“¿Sería correcto decir que una sola sukrita pranāma a Śrī Kṛṣṇa es igual a diez sacrificios de caballos? (No).
El hombre que ha realizado diez sacrificios de caballos regresa nuevamente a (Saṁsāra),
Pero el hombre que ha realizado praṇāma a Śrī Kṛṣṇa nunca regresa “.

‘‘एकोऽपि कृष्णे सुकृतः प्रणामो दशाश्वमेधावभृथेन तुल्यः । दशाश्वमेधी पुनरेति जन्म कृष्णप्रणामी न पुनर्भवाय’’(भारतम् शान्ति-पर्व ४६-१६३) ऎऩ्ऱुम्,

एकोऽपीति । अत्र अपिशब्दम् भिन्नक्रममाय्क् कॊण्डु तुल्यशब्दत्तोडन् वयिक्किऱदु। कृष्णविषयत्तिल् सॆय्यप्पडुम् ऒरु सुकृतप्रणामम् दशाश्वमेधावभृथत्तोडे अपि तुल्यः – तुल्यमागुमो? आगादॆऩ्ऱबडि। तौल्याभावत्तै उपपादिक्किऱदु दशाश्वमेधी-त्युत्तरार्धम्। पुनर्जननहेतुवाऩ दशाश्वमेधावभृथत्तोडु पुनर्भवाभावहेतुवाऩ कृष्णप्रणामम् तुल्यमा कादिऱे। सुकृतप्रणामत्तिऱ्कु तादृशप्रभावत्तैयङ्गीगरित्तदुबोल् प्रपत्तिक्कुम् तादृश-प्रभावत्तैयङ्गीगरिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु।

सुकृत-प्रणाम-विशेषत्तिऩ्-उडैय प्रभावत्तै इसैन्दाऱ्-पोलवुम्,

सुकृत-प्रणाम-विशेष-प्रभावाभ्युपगमवत्,

so also we should learn that
the special form of praṇāma to Śrī Kṛṣṇa which is called sukrita pranāma
has great potency.

(Sukṛta praṇāma consists in
folding the two hands in añjali thrice
and in performing aṣṭāṅga namaskāram twelve times touching the ground with the brow, the nose, the eyes and the cheeks.)

In accordance with the truths revealed in these ślokas,

Entonces también deberíamos aprender que
La forma especial de praṇāma**** a śrī kṛṣṇa que se llama sukrita pranāma
tiene gran potencia.

(Sukṛta praṇāma consiste en
doblando las dos manos en Añjali tres veces
y al realizar aṣṭāṅga namaskāram doce veces
tocando el suelo con la frente, la nariz, los ojos y las mejillas).

De acuerdo con las verdades reveladas en estos Ślokas,

सुकृतप्रणामविशेषत्तिऩुडैय प्रभावत्तै इसैन्दाऱ्पोलवुम्,

‘‘सकृदेव प्रपन्नाय’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-३३),

‘‘सकृदेव प्रपन्नाय’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-३३),

“He who performs prapatti only once and says,
“I am Thine”-
to him I grant freedom from fear of all beings.
This is my vow”,

“El que realiza Prapatti solo una vez y dice:
“Yo soy tuyo”-
Para él otorgo libertad del miedo a todos los seres.
Este es mi voto “,

‘‘सकृदेव प्रपन्नाय’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-३३),

‘‘अथ पातक-भीतस् त्वं’’ (विष्णुधर्मः ६६-७२),

‘‘अथ पातक-भीतस् त्वं’’ (विष्णुधर्मः ६६-७२),

“If you are afraid of sin, O Bharata,
desist from all action
and remain with the thought that Nārāyaṇa is alone the object to be attained by all possible means “,

“Si tienes miedo al pecado, oh bharata,
desistir de toda acción
y permanecer con la idea de que Nārāyaṇa está solo el objeto
que se alcanza por todos los medios posibles “,

‘‘अथ पातकभीतस्त्वं’’(विष्णुधर्मः ६६-७२),

‘‘कुयोनिष्व् अपि सञ्जातो
यस् सकृच् छरणङ्गतः’’
(सनत्कुमारसंहिता)

इत्य्-आदिगळिऱ् सॊल्लुगिऱ बडिये

‘‘कुयोनिष्व् अपि सञ्जातो
यस् सकृच् छरणङ्गतः’’
(सनत्कुमारसंहिता)

इत्य्-आद्य्-उक्त-रीत्या

and

“Even if a man born of a low caste performs prapatti to the Lord
and that only once,
the Lord protects him even if he has murdered his father and mother”,

y

“Incluso si un hombre nacido de una casta baja realiza Prapatti al Señor
y eso solo una vez,
El Señor lo protege incluso si ha asesinado a su padre y su madre “,

‘‘कुयोनिष्वपि सञ्जातो यस्सकृच्छरणङ्गत’’(सनत्कुमारसंहिता) इत्यादिगळिऱ्सॊल्लुगिऱबडिये

इप्-प्रपत्ति-प्रभावत्तैयुम्
शास्त्रार्थोपप्लव-प्रसङ्गम् इल्लाद विषयत्तिल् सुरुङ्गादे+++(=असङ्कोच्य)+++
अनुसन्धिक्कप् प्राप्तम्।

अस्याः प्रपत्तेः प्रभावो ऽपि
शास्त्रोपप्लव-प्रसङ्ग-रहित-विषये ऽसंकोचेन अनुसन्धातुं युक्तः ॥

we should interpret the following above texts without circumscribing the potency of prapatti,
in so far as it does not conflict with the meaning of the śāstra.

Deberíamos interpretar los textos anteriores sin circunscribir la potencia de Prapatti,
en la medida en que no se confunde con el significado del Śāstra.

इप्प्रपत्तिप्रभावत्तैयुम् शास्त्रार्थोपप्लवप्रसङ्गमिल्लाद विषयत्तिल् सुरुङ्गादे अनुसन्धिक्कप् प्राप्तम्।

शास्त्रार्थोपप्लवप्रसङ्गमिल्लादविषयत्तिलिति । शूद्रभागवतर्क्कुम् ब्राह्मणभागवतर्क्कुम् समयाचारविशेषविधायकमाऩ शास्त्रङ्गळुक्कु विरोधप्रसङ्गमिल्लाद विषयत्तिलॆऩ्ऱबडि। सुरुङ्गादे अनुसन्धिक्कप् प्राप्तमिति । शास्त्राविरुद्धविषयत्तिले प्रपत्तिप्रभावम् यथाश्रुतमाग अवश्यम् अङ्गीकार्यमॆऩ्ऱबडि।

‘‘तं माता-पितृ-हन्तारम्
अपि पाति भवार्ति-हा।’’
(सनत्-कुमार-संहिता)

ऎऩ्ऱदुवुम् उत्तराघ-विषयम् अल्लाद-बोद् +++(प्रायश्चित्त-विधानादाव्)+++ उपप्लवम् इल्लै।

‘‘तं माता-पितृ-हन्तारम्
अपि पाति भवार्ति-हा।’’
(सनत्-कुमार-संहिता)

इत्यस्याप्य् उत्तराघ-विषयत्वाभावे नास्त्य् उपप्लवः ।

“The Lord protects him
even if he has murdered his father and his mother” -

Only when this has not been committed after prapatti,
will this śloka not be opposed to the rule concering prayascitta.

“El Señor lo protege
Incluso si ha asesinado a su padre y a su madre " -

Solo cuando esto no se ha cometido después de Prapatti,
Este Śloka no se opondrá a la regla que acepta a Prayascitta.

‘‘तं मातापितृहन्तारमपि पाति भवार्तिहा’’(सनत्कुमारसंहिता) ऎऩ्ऱदुवुम् उत्तराघविषयमल्लादबोदुपप्लवमिल्लै।

इप्पडि शास्त्रार्थविरुद्धमल्लादविषयत्तिल् प्रपत्तिप्रभावत्तै सङ्कोचमिऩ्ऱिक्के यङ्गीगरित्ताल् प्रपन्नऩुक्कु मातृपितृहत्तियुम् लेपियादॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱ वचनत्तिऱ्कु ऎप्पडि निर्वाह मॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् तं मातेति ।

उत्तराघ-विषयत्तिल् निस्तार-क्रमङ्गळ् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्।

उत्तराघ-विषयत्वे निस्तार-क्रमान् पूर्वम् एव अवोचाम ।

If it be done after prapatti,
we have already shown how redemption could be obtained.

Si se hace después de Prapatti,
Ya hemos demostrado cómo se podría obtener la redención.

उत्तराघविषयत्तिल् निस्तारक्रमङ्गळ् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्।

उत्तराघविषयमल्लादबोदुपप्लवमिल्लै इति । मातृपितृहत्त्यादिगळ् प्रपत्तेः पूर्वकालिकमागिल् मोक्षयिष्यामिक्कु विषयमागैयाल् ऒरुविध बाधकमुमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।

उत्तरकालिकमागिल् बुद्धिपूर्वकमाऩाल् अदिऩ् निस्तारक्रमम् मुऩ्बे सॊल्लप्पट्टदॆऩ्गिऱार् उत्तराघविषयत्तिल् निस्तारक्रमङ्गळ् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोमिति । मुऩ्बे - अपराधपरिहाराधिकारत्तिल्,

शरणञ् च प्रपन्नानां
तवास्मीति च याचताम् ।
प्रसादं पितृ-हन्तॄणाम्
अपि कुर्वन्ति साधवः॥
(विष्णुधर्मः १०६-५३)

इत्य्-आदिगळुम् इप्-पडिक्कु सु-घटितङ्गळ्।

शरणञ् च प्रपन्नानां
तवास्मीति च याचताम् ।
प्रसादं पितृ-हन्तॄणाम्
अपि कुर्वन्ति साधवः॥
(विष्णुधर्मः १०६-५३)

इत्यादीन्य् अपि एवं सुघटितानि ॥

क्षमा, प्रपत्तिः

In this way also could be easily explained such passages as this :-

“Good men protect those who have sought their protection
and who pray to them saying, “I am yours”,
even though they have murdered their fathers”.

De esta manera, también podría explicarse fácilmente de pasajes como este:-

“Los buenos hombres protegen a los que han buscado su protección
y quien les reza diciendo: “Yo soy tuyo”,
a pesar de que han asesinado a sus padres “.

‘‘शरणञ्च प्रपन्नानां तवास्मीति च याचताम् । प्रसादं पितृहन्तॄणामपि कुर्वन्ति साधव’’(विष्णुधर्मः १०६-५३) इत्यादिगळुमिप्पडिक्कु सुघटितङ्गळ्।

‘‘प्रसादं पितृहन्तॄणाम्
अपि कुर्वन्ति साधवः’’

ऎऩ्गिऱ वचनत्तिऱ्कुम् इप्पडिये प्रभावनिर्वाहक्रममॆऩ्गिऱार् शरणञ्च प्रपन्नानामिति । शरणञ्च प्रपन्नानां – मानसिकप्रपत्तिनिष्ठानां, तवास्मीति च याचतां – वाचिकप्रपत्तिनिष्ठानां, इप्पडिक्कु - इम्मादिरि यङ्गीगरित्ताल्।