१२ स्पर्शः

‘‘तत्-स्पृष्टम् अखिलं शुचि’’

ऎऩ्ऱ् अदु
आतुर-विषयत्तिल् +++(अन्येन)+++ स्पृष्ट्वा स्नानम् बोलवुम्,

‘‘तत्-स्पृष्टम् अखिलं शुचि’’

इत्य्-एतत्
आतुर-विषये +++(अन्येन)+++ स्पृष्ट्वा स्नानवत्

“All that he touches becomes pure';

This should be interpreted as follows:-

When a man is ill (and cannot himself bathe ), another is allowed to touch him and bathe for his sake;

“Todo lo que toca se vuelve puro”;

Esto debe interpretarse de la siguiente manera:-

Cuando un hombre está enfermo (y no puede bañarse),
otro puede tocarlo y bañarse por su bien;

‘‘तत्स्पृष्टमखिलं शुचि’’ ऎऩ्ऱदु आतुरविषयत्तिल् स्पृष्ट्वा स्नानम्बोलवुम्,

तत्स्पृष्टमखिलं शुचि ऎऩ्बदऱ्कु भावमरुळिच्चॆय्गिऱार् तत्स्पृष्टमकिलं शुचि ऎऩ्ऱदु इत्यादिना ।

इदुवुम् प्राप्तविषयत्तिलेदाऩ् शुचित्वप्रतिपादकमॆऩ्ऱु सॊल्लुगैक्काग प्राप्तियै उपपादिक्किऱार् आतुरविषयत्तिल् स्पृष्ट्वा स्नानम् पोलवुमित्यादिना ।
आतुरऩ् – रोगपिडितऩ्, स्पृष्ट्वास्नानम् -

‘‘आतुरस्नान उत्पन्ने
दश-कृत्वो ह्य् अनातुरः ।
स्नात्वा स्नात्वा स्पृशेद् एनं
ततश् शुद्ध्येत् स आतुरः ॥
आतुरा चेद् ऋतुमती
सूतिका वा तथाविधा ।
स्पृष्ट्वा ताम् अपरा स्नायात्
द्वात्रिंशद्-वारम् एव वा’’

इत्याद्युक्तम्,

दीक्षा-कालत्तिल् विष्णु-हस्त-प्रदानाख्य-स्पर्शम् पोलवुम्,

दीक्षा-काले विष्णु-हस्त-प्रदानाख्य-स्पर्शवत्

when the ācārya initiates the śiṣya into the sacred mantras,
he touches the śiṣya with his hand;
this touch is called “touch with the hand of Viṣṇu”.

Cuando el ācārya inicia el Śiṣya en los mantras sagrados,
Toca el Śiṣya con su mano;
Este toque se llama “Toque con la mano de Viṣṇu”.

दीक्षाकालत्तिल् विष्णुहस्तप्रदानाख्यस्पर्शम् पोलवुम्,

दीक्षाकालत्तिल् विष्णुहस्तप्रदानाख्यस्पर्शम् पोलवुमिति ।

‘‘करेण संस्पृशन् गात्रम्
मन्त्र-विद् भावयेत् तु यत् ।
एषा सा सर्वमन्त्राणां
दीक्षेत्य् आह मुनिः स्वयम् ॥’’

ऎऩ्ऱु वचनत्तिल् सॊल्लप्पट्ट दीक्षाचार्यकर्तृकमाऩ विष्णुहस्तप्रदानमॆऩ्गिऱ दीक्षणीयऩुडैय उरोदेशस्पर्शम् पोलवुमॆऩ्ऱबडि।

तिरु-प्रतिष्ठैयिल् महा-भागवत-स्पर्शम् पोलवुम्

श्री-प्रतिष्ठायां महा-भागवत स्पर्शवच् च

When an idol is newly installed,
it is touched with the hand by great devotees of the Lord.

Cuando un ídolo está recién instalado,
Es tocado con la mano por grandes devotos del Señor.

तिरुप्रतिष्ठैयिल् महाभागवतस्पर्शम् पोलवुम्

तिरुप्रतिष्ठैयिल् महाभागवतस्पर्शम्बोलवुमिति ।

‘‘अधिवासादिकं कर्म
यथावत् कर्तुम् अक्षमः ।
महा-भागवत-स्पर्शम्
एकं वा कारयेत् सुधीः॥’’

ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट भगवद्दिव्यमङ्गळविग्रह कर्मकमहाभागवतकर्तकस्पर्शम्बोलवुमॆऩ्ऱबडि।

मऱ्ऱुम् स्पर्शम् विहितम् आऩव् इडङ्गळिले
इवऩ्-उडैय स्पर्शम् पॆऱ्ऱद् आगिल्
स्पृष्टम् आऩ् अवैय् ऎल्लाम्
परिशुद्धम् आम्

ऎऩ्ऱ बडि;

अन्यान्य-स्पर्श-विधान-स्थलेषु
एतस्य स्पर्शे लब्धे
स्पृष्टं सर्वम् अपि परिशुद्धम्

इत्य् एवम्-परम् ;

In certain other circumstances, too,
the touch with the hand is prescribed as purificatory.
The passage means, therefore,
that his touch of all things
is even more purificatory in such contexts
as are ordained in the śāstras.

En ciertas otras circunstancias también,
El toque con la mano se prescribe como purificador.
El pasaje significa, por lo tanto,
que su toque de todas las cosas
es aún más purificador en tales contextos
como están ordenados en los Śāstras.

मऱ्ऱुम् स्पर्शम् विहितमाऩविडङ्गळिले इवऩुडैय स्पर्शम् पॆऱ्ऱदागिल् स्पृष्टमाऩवैयॆल्लाम् परिशुद्धमामॆऩ्ऱबडि;

मऱ्ऱुम् स्पर्शम् विहितमाऩविडङ्गळिले - वेऱु ऎव्विडङ्गळिल् स्पर्शम् विहितमो अव्विडङ्गळिले, इवऩुडैय स्पर्शम् पॆऱ्ऱदागिल् - नारायणैकनिष्ठऩुडैय स्पर्शम् पॆऱ्ऱदागिल्, स्पृष्टमाऩवैयॆल्लाम् परिशुद्धमामॆऩ्ऱबडि इति । इङ्गु स्पृष्टमाऩवैयॆल्लामॆऩ्बदालुम्, परि ऎऩ्गिऱ उपसर्गत्तालुम् अखिलशब्दम् स्पृष्टान्वितमाय् अवऩाले तॊडप्पट्ट सर्ववस्तुवुम् ऎऩ्गिऱवर्थत्तैयुम् अखिलं शुचि ऎऩ्ऱु शुचिविशेषणमाय् खिलमिल्लादबडिएकदेशमिल्लादबडि ।

परितश्शुद्धमामॆऩ्गिऱ अर्थत्तैयुम् बोधिक्कुमॆऩ्ऱ करुत्तु वॆळियिडप्पट्टदु।

अल्लदु

‘‘उदुम्बरं न खादेत् तु”
( भारतम् आनुशासनिक-पर्व १६१-९७),

न तु –

‘‘उदुम्बरं न खादेत् तु”
( भारतम् आनुशासनिक-पर्व १६१-९७),

If this (interpretation) were not accepted,

“The fruit of the fig tree (attikkai in Tamil) should not be eaten”.

Si esta (interpretación) no fue aceptada,

“El fruto de la higuera (Attikkai en tamil) no debe comer”.

अल्लदु ‘‘उदुम्बरं न खादेत्तु”( भारतम् आनुशासनिक-पर्व १६१-९७),

व्यवच्छेद्यमाऩ अर्थत्तै वॆळियिडुगिऱार् अल्लदु इत्यादिना । उदुम्बरमित्यादि । उदुम्बरं - अत्तिक्काय्,

‘‘कालिङ्गोदुम्बरालाबु-
बिम्बानि परिवर्जयेत् ।
तान्य् अश्नतस् तु सततं
नित्यं दूरतरो हरिः ॥

‘‘कालिङ्गोदुम्बरालाबु-
बिम्बानि परिवर्जयेत् ।
तान्य् अश्नतस् तु सततं
नित्यं दूरतरो हरिः ॥

“One should not eat kommatti or (mullaṅgī), athikkāi, suraikkai and kovaippazham.
Bhagavān ever stands far away from the man who always eats them.”

“Uno no debe comer Kommatti o (Mullaṅgī), Athikkāi, Suraikkai y Kavaippazham.
Bhagavān alguna vez está muy lejos del hombre que siempre los come. "

‘‘कालिङ्गोदुम्बरालाबु बिम्बानि परिवर्जयेत् । तान्यश्नतस्तु सततं नित्यं दूरतरो हरिः ॥

काळिङ्गं - कॊम्मट्टि, अलाबु - सॊऱैक्काय्, बिम्बं - कोवैप्पऴम्,

वृन्ताक-कतकालिङ्ग-
बिल्वोदुम्बर-भिस्सटाः ।
यो भक्षयति संमोहात्
तस्य दूरतरो हरिः ॥

वृन्ताक-कतकालिङ्ग-
बिल्वोदुम्बर-भिस्सटाः ।
यो भक्षयति संमोहात्
तस्य दूरतरो हरिः ॥

He who eats white brinjals, soap-nut (nettamkottai), kommatti (or mullaṅgī), kuvalai, athikkai, kāndal in ignorance-
to him Bhagavān is always at a distance.

El que come Brinjals blancos, jabón (nettamkottai), kommatti (o mullaṅgī), kuvalai, athikkai, kāndal en egnorance-
Para el, bhagavān siempre está en una disancia.

वृन्ताककतकालिङ्गबिल्वोदुम्बरभिस्सटाः । यो भक्षयति संमोहात्तस्य दूरतरो हरिः ॥

वृन्ताकः - वॆण्गत्तारि, कतकं - तेत्ताङ्गॊट्टै, भिस्सटा - कान्दल्,

कालिङ्गीं क्षुद्र-वार्ताञ् च
दग्धान्नं मौसलीं तथा ।
तुम्बिका-फलम् अश्नीयात्
तस्य दूरतरो हरिः ॥

कालिङ्गीं क्षुद्र-वार्ताञ् च
दग्धान्नं मौसलीं तथा ।
तुम्बिका-फलम् अश्नीयात्
तस्य दूरतरो हरिः ॥

He who eats, kommatti, sittavarai, kāṇḍal, nilaippanai and suraikkai -
to him Bhagavān is ever at a distance.”

El que come, Kommatti, Sittavarai, Kāṇḍal, Nilaippanai y Suraikkai -
Para el, bhagavān siempre está en una disancia.

कालिङ्गीं क्षुद्रवार्ताञ्च दग्धान्नं मौसलीं तथा । तुम्बिकाफलमश्नीयात्तस्य दूरतरो हरिः ॥

क्षुद्रवार्ता - सिऱ्ऱवळै, मौसली - निलप्पऩै, तुम्बिका - सॊऱैक्काय्,

यो ऽत्ति वार्ताक-कालिङ्ग-
मसूर-बिसकान्य् अपि ।
अन्त-काले जगन्नाथं
गोविन्दं न स्मरिष्यति ॥’’
(),

यो ऽत्ति वार्ताक-कालिङ्ग-
+++(प्रसवाद् दशाहे दुग्ध्वा सृष्टम् =)+++मसूर–+++(पद्म-)+++बिसकान्य् अपि ।
अन्त-काले जगन्नाथं
गोविन्दं न स्मरिष्यति ॥’’
(),

He who eats white brinjals, kommatti, cheese (or curds) made from the milk of a cow within ten days of its calfing, the bulb of the lotus –
he will never think in his last moments of Bhagavān,
the Lord of the world,

El que come Brinjals blancos, Kommatti, queso (o cuajada) hecho de la leche de una vaca
dentro de los diez días posteriores a la pantorrilla,
el bulbo del loto -
Nunca pensará en sus últimos momentos de Bhagavān, el señor del mundo,

योऽत्ति वार्ताक कालिङ्ग मसूरबिसकान्यपि । अन्तकाले जगन्नाथं गोविन्दं न स्मरिष्यति ॥’’(),

मसूरं – अन्तर्दशाहपयोत्पन्नामिक्षा, कऩ्ऱुबोट्ट पत्तुनाट्कुट्पट्ट पसु मुदलाऩवैगळिऩ् पालालुण्डाऩ इळन्दोच्चलॆऩ्ऱबडि। बिसकं - तामरैक्किऴङ्गु,

‘‘तुम्बं कोशातकञ् चैव
पलण्डुं ग्रञ्जनं तथा ।
छत्राकं विड्-वराहञ् च
भुक्त्वा चान्द्रायणां चरेत् ॥’’
(भारतम् आश्वमेधिक-पर्व ११२-४४),

‘‘तुम्बं कोशातकञ् चैव
पलण्डुं ग्रञ्जनं तथा ।
छत्राकं विड्-वराहञ् च
भुक्त्वा चान्द्रायणां चरेत् ॥’’
(भारतम् आश्वमेधिक-पर्व ११२-४४),

“He who has eaten velangãi , peerku, irulli, vellulli, nāikkudai (mushroom) urpanrikkizhangu -
he should perform the expiatory ceremony called ‘Chandrāyana’.

“El que come Velanganai, Peerku, Irulli, Vellulli, Nāikkudai (hongo) Urpanrikkizhangu -
Debería realizar la ceremonia expiatoria llamada ‘Chandrāyana’.

‘‘तुम्बं कोशातकञ्चैव पलण्डुं ग्रञ्जनं तथा । छत्राकं विड्वराहञ्च भुक्त्वा चान्द्रायणां चरेत् ॥’’(भारतम् आश्वमेधिक-पर्व ११२-४४),

कोशातकी - पीर्क्कङ्गाय्, पलण्डु - ईरुळ्ळिक्किऴङ्गु, ग्रञ्जनं - वॆळ्ळुळ्ळि, छत्राकं - नाय्क्कॊडै, विड्वराहं - ऊर्प्पऩ्ऱि,

‘‘नालिका-चण-छत्राक-
कुसुम्भालाबु–विड्-भवान् ॥
कुम्भी-कञ्चुक-वृन्ताक-
कोविदारांश् च वर्जयेत् ॥

‘‘नालिका-चण-छत्राक-
कुसुम्भालाबु–विड्-भवान् ॥
कुम्भी-कञ्चुक-वृन्ताक-
कोविदारांश् च वर्जयेत् ॥

“(One should avoid) the sprout of the cocoanut, sanaippukkirai, mushroom, kusumbai, suraikkai,
fruits or vegetables that have been produced with nightsoil as manure,
(kumbhi??, kanchuka??, white brinjal, kovidAra??)

“(Uno debe evitar) el brote del cacao, Sanaippukkirai, hongos, kusumbai, suraikkai,
frutas o verduras que se han producido con la cuna de noche como estiércol,
(Kumbhi ??, Kanchuka ??, White Brinjal, Kovidara ??)

‘‘नालिकाचण छत्राक कुसुम्भालाबु विड्भवान् ॥ कुंभी कञ्चुक(कन्दुक)-वृन्ताक-कोविदारांश्च वर्जयेत् ॥

नाळीकं - तेङ्गाय् मुळै, चणं - सणप्पिऩ् कीरै, कुसुम्बं - कुसुम्बक्कीरै, विड्भवन् - विष्टैयिलुण्डाऩदुम्, अदिले पट्टदुम्, कुम्बी - कूऴ्, कन्तुकं - वर्तलमाऩ सॊऱैक्काय्, कोविदारं - कॊऩ्ऱैक्कीरै,

क्षीरं लवण-संमिश्रम्
उच्छिष्टे ऽपि च घृतं ।
पानं रजक-तीर्थे च
सुरा-पान-समं विदुः ॥’’(),+++(4)+++

क्षीरं लवण-संमिश्रम्
उच्छिष्टे ऽपि च घृतं ।
पानं रजक-तीर्थे च
सुरा-पान-समं विदुः ॥’’(),

Milk mixed with salt,
ghee that has been poured into the remnants of food on the leaf or plate,
water in the place where the washerman washes clothes
to eat these is the same as to drink toddy.”

Leche mezclada con sal,
Ghee que se ha vertido en los restos de la comida**** en la hoja o el plato,
Agua en el lugar donde el lavabo lava la ropa
Comer estos es lo mismo que beber ponche “.

क्षीरं लवणसंमिश्रमुच्छिष्टेपि च घृतं । पानं रजकतीर्थे च सुरापानसमं विदुः ॥’’(),

‘‘आरनालं न सेवेत
कदाचिद् भगवत्-परः ।
सुरा-कल्पं हि तद् ज्ञेयं
तस्माद् यत्नेन वर्जयेत् ॥’’
(शाण्डिल्य-स्मृतिः २-५१),

‘‘आरनालं न सेवेत
कदाचिद् भगवत्-परः ।
सुरा-कल्पं हि तद् ज्ञेयं
तस्माद् यत्नेन वर्जयेत् ॥’’
(शाण्डिल्य-स्मृतिः २-५१),

“The man who thinks of Bhagavān should never drink vinegar (kadi).
It is reckoned as liquor.
Therefore one should earnestly avoid it.”

“El hombre que piensa de Bhagavān nunca debe beber vinagre (Kadi).
Se considera licor.
Por lo tanto, uno debe evitarlo sinceramente “.

‘‘आरनालं न सेवेत कदाचिद्भगवत्परः । सुराकल्पं हि तद्ज्ञेयं तस्माद्यत्नेन वर्जयेत् ॥’’(शाण्डिल्य-स्मृतिः २-५१),

आरनाळं - काडि,

‘‘प्रमादाद् अपि कीलालं+++(=रक्तं)+++
यस् स्पृशेद् वैष्णवो नरः ।
उपचार-शतेनापि
न क्षमामि वसुन्धरे ॥’’
(वराहपुराणम्),

‘‘प्रमादाद् अपि कीलालं+++(=रक्तं)+++
यस् स्पृशेद् वैष्णवो नरः ।
उपचार-शतेनापि
न क्षमामि वसुन्धरे ॥’’
(वराहपुराणम्),

“The Vaiṣṇava who touches blood even without knowing what it is -
I never condone his offence, O goddess of the earth,
even after a thousand apologies.”

“El Vaiṣṇava que toca la sangre incluso sin saber qué es -
Nunca apruebo su ofensa, oh diosa de la tierra,
Incluso después de mil disculpas “.

‘‘प्रमादादपि कीलालं यस्स्पृशेद्वैष्णवो नरः । उपचार शतेनापि न क्षमामि वसुन्धरे ॥’’(वराहपुराणम्),

कीलालं - रक्तम्,

‘‘एकादश्यां सुर-श्रेष्ठ
यो भुङ्ते द्विज-जन्मवान् ।
प्रति ग्रासम् अयं भुङ्ते
किल्बिषं श्वान-विट्-समम् ॥’’
(सात्त्वत-संहिता),

‘‘एकादश्यां सुर-श्रेष्ठ
यो भुङ्ते द्विज-जन्मवान् ।
प्रति ग्रासम् अयं भुङ्ते
किल्बिषं श्वान-विट्-समम् ॥’’
(सात्त्वत-संहिता),

“He who is born a Brahmin and eats anna (cooked food) on the Ekādaśī day -
he eats sin in every morsel
and the morsel is comparable to the dung of the dog "

“El que nace un brahmán y come Anna (comida cocinada) en el día de ekādaśī -
come pecado en cada bocado
y el bocado es comparable al estiércol del perro "

‘‘एकादश्यां सुरश्रेष्ठ यो भुङ्ते द्विजजन्मवान् । प्रति ग्रासमयं भुङ्ते किल्बिषं श्वानविट्समम् ॥’’(सात्त्वत-संहिता),

‘‘एकादश्यान् तु यो भुङ्ते
शक्तस् सन् निरुपद्रवः ।
सुरा-पान-समं पापं
भवेत् तस्य न संशयः ॥

‘‘एकादश्यान् तु यो भुङ्ते
शक्तस् सन् निरुपद्रवः ।
सुरा-पान-समं पापं
भवेत् तस्य न संशयः ॥

" He who is not ill
and yet eats anna (cooked food) on the Ekādaśī day-
he sins as though he has drunk liquor.
There is no doubt of this.

“El que no está enfermo
y sin embargo come Anna (comida cocinada) en el día de ekādaśī-
Él peca como si hubiera bebido licor.
No hay duda de esto.

‘‘एकादश्यान्तु यो भुङ्ते शक्तस्सन्निरुपद्रवः । सुरापानसमं पापं भवेत्तस्य न संशयः ॥

मद्यपानात् सुर-श्रेष्ठ
पातैव नरकं व्रजेत् ।
एकादश्य्-अन्न-कामस् तु
पितृभिस् सह मज्जति ॥’’
(),

मद्यपानात् सुर-श्रेष्ठ
पातैव नरकं व्रजेत् ।
एकादश्य्-अन्न-कामस् तु
पितृभिस् सह मज्जति ॥’’
(),

The man who drinks liquor goes to hell by himself,
whereas the man who eata anna on Ekādasi day
drags his ancestors (also) into hell”.

El hombre que bebe licor va al infierno solo,
Mientras que el hombre que come a Anna en el día de Ekādasi
arrastra a sus antepasados (también) al infierno “.

मद्यपानात्सुरश्रेष्ठ पातैव नरकं व्रजेत् । एकादश्यन्नकामस्तु पितृभिस्सह मज्जति ॥’’(),

‘‘अन्न-दोषाद् अशमनान्
नाना-विषय-दर्शनात् ।
देह-शौचादि-विरहात्
स-मलं जायते मनः ॥’’
(श्री-रङ्ग-माहात्म्यम् ४७-१०),

‘‘अन्न-दोषाद् अशमनान्
नाना-विषय-दर्शनात् ।
देह-शौचादि-विरहात्
स-मलं जायते मनः ॥’’
(श्री-रङ्ग-माहात्म्यम् ४७-१०),

“The mind becomes impure by eating forbidden food,
by coveting what one has not got,
by seeing various objects of sense-pleasure
and by want of cleanliness in the body”.

“La mente se vuelve impura al comer comida prohibida,
Al codiciar lo que uno no tiene,
viendo varios objetos de placer del sentido
y por falta de limpieza en el cuerpo “.

‘‘अन्नदोषादशमनान्नानाविषयदर्शनात् । देहशौचादिविरहात् समलं जायतेमनः ॥’’(श्रीरङ्गमाहात्म्यम् ४७-१०),

अन्नदोषादिति, दुष्टान्नभोजनत्तालुण्डाऩ दोषत्ता लॆऩ्ऱबडि।

अशमनं - किडैक्कादविषयत्तिल् आसै,

(अनभ्यासेन वेदानाम्
आचारस्य च वर्जनात्।)
‘‘आलस्याद् अन्न-दोषाच् च
मृत्युर् विप्रान् जिघांसति’’
(मनुस्मृति ५-३)

(अनभ्यासेन वेदानाम्
आचारस्य च वर्जनात्।)
‘‘आलस्याद् अन्न-दोषाच् च
मृत्युर् विप्रान् जिघांसति’’
(मनुस्मृति ५-३)

" Yama plans to kill the Brahmin with (the weapons of) failure to study the Vedas,
the absence of right observances, laziness and forbidden food.”

“Yama planea matar el brahmán con (las armas de) no estudiar los Vedas,
La ausencia de observancias correctas, pereza y comida prohibida “.

‘‘आलस्यादन्नदोषाच्च मृत्युर्विप्रान् जिघांसति’’(मनुस्मृति ५-३)

… इत्य्-आदिगळाले निषिद्धम् आऩ्-अवैय् ऎल्लाम्
इवऩ् तॊट्ट वाऱे+++(=विधिना)+++ शुद्धम् आम्

ऎऩ्ऱ बडिय् अऩ्ऱु।

[[२४३]]

इत्य्-आदिभिर्

निषिद्धानि सर्वाण्य् अप्य्
एतत्-स्पर्श-मात्रेण शुद्धानि भवन्ति

इति ।

it would follow that the things which are condemned in the following above ślokas
would become pure by his touch.
(That would be wrong.)

Seguiría que las cosas que están condenadas en Ślokas arribas
se volvería puro por su toque.
(Eso estaría mal).

इत्यादिगळाले निषिद्धमाऩवै यॆल्लाम् इवऩ् तॊट्टवाऱे शुद्धमामॆऩ्ऱबडियऩ्ऱु।