०७ प्रपत्तेर् अङ्गानि

इप्-पडि इव्व्-उपायत्तिऩ् अधिकारत्तिलुम्, स्वरूपत्तिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळ् शमिप्पित्तोम्;

इत्थम् अस्योपायस्याधिकारे स्वरूपे चोपनमतो व्यामोहान् अशीशमाम ।

So far we have removed the misconceptions that may arise
about the competence for the upāya
and its essential nature (svarūpa).

Hasta ahora hemos eliminado los conceptos erróneos que pueden surgir
sobre la competencia por el upāya
y su naturaleza esencial (svarūpa).

इप्पडि इव्वुपायत्तिऩधिकारत्तिलुम् स्वरूपत्तिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळ् शमिप्पित्तोम्;

इऩि उक्तानुवादपूर्वकमाग वक्ष्यमाणत्तै प्रतिज्ञै पण्णुगिऱार् इप्पडि इत्यादिना ।

इऩि मेल् परिकरङ्गळिल् वरुम् व्यामोहम् शमिप्पिक्किऱोम्।

अथ परिकरेषु जायमानान् व्यामोहान् शमयामः-

Henceforward we will proceed to remove those misconceptions
that might be entertained in regard to accessories of that upāya.

De aquí en adelante procederemos a eliminar esos conceptos erróneos
Eso podría entretenerse con respecto a los accesorios de ese upāya.

इऩिमेल् परिकरङ्गळिल् वरुम् व्यामोहम् शमिप्पिक्किऱोम्।

DOES PRAPATTI REQUIRE AṅGAS OR ACCESSORIES ?

¿Prapatti requiere AṅGAS o accesorios?

इव्व् उपायत्तुक्कु आनुकूल्य-सङ्कल्पादिगळ् वेणुमो;

अस्योपायस्यानुकूल्य-सङ्कल्पादयः कुतोऽपेक्षिताः ?

(1) Is it necessary that this upāya should be accompanied by such things as the determination to do what is agreeable (ānukūlya saṅkalpa )?

(1) ¿Es necesario que este upāya se acompañe de cosas como la determinación de hacer lo que está agradable (ānukūlya saṅkalpa)?

इव्वुपायत्तुक्कु आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळ् वेणुमो;

परिकरविषयत्तिल् वरुम् शङ्गैयैक्काट्टुगिऱार् इव्वुपायत्तुक्कित्यादियाल्।

‘‘आर्तो वा यदि वा दृप्तः’’()

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘आर्तो वा यदि वा दृप्तः’’()

इति

“If a man seeks protection
with the desire for the immediate attainment of an object (arta )
or with endurance of delay in the attainment (dripta),
he should be protected by those who know the śāstras,
even though he might be an enemy,"

“Si un hombre busca protección
con el deseo de lograr un objeto (Arta) inmediato
o con resistencia de retraso en el logro (Dripta),
Debe ser protegido por aquellos que conocen los Śāstras,
a pesar de que podría ser un enemigo “,

‘‘आर्तो वा यदि वा दृप्तः’’() ऎऩ्ऱुम्,

‘‘मित्रभावेन संप्राप्तं
न त्यजेयं कथञ्चन ।
दोषो यद्य् अपि तस्य स्यात्
सताम् एतद् अ-गर्हितम्॥’’
(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-२८।)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘मित्रभावेन संप्राप्तं
न त्यजेयं कथञ्चन ।
दोषो यद्य् अपि तस्य स्यात्
सताम् एतद् अ-गर्हितम्॥’’
(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-२८।)

इति

“I will, in no circumstances, abandon one who has come to me in the guise of a friend,
even though there are faults in him.
The great will appreciate this,”

“En ninguna circunstancia, abandonaré a uno que haya venido a mí con la apariencia de un amigo,
Aunque hay fallas en él.
El gran apreciará esto “,

‘‘मित्रभावेन संप्राप्तं न त्यजेयं कथञ्चन । दोषो यद्यपि तस्य स्यात्सतामेतदगर्हितम्॥’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १८-२८।) ऎऩ्ऱुम्,

‘‘यदि वा रावणस्स्वयं’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १४-३४।)

ऎऩ्ऱुञ्

‘‘यदि वा रावणस्स्वयं’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १४-३४।)

इति च

and

“Bring him here, O Sugrīva, whether he be Vibhishana or even Ravana himself.
I promise protection to him” -

y

“Tráelo aquí, oh sugrīva, ya sea que sea Vibhishana o incluso el propio Ravana.
Prometo protección para él " -

‘‘यदि वा रावणस्स्वयं’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १४-३४।) ऎऩ्ऱुञ्

जॊल्लुगिऱ रिपूणाम् अपि वत्सलर् आऩ शरण्यऩ्
शरणागतऩ्-उडैय दोषङ्गळैप् पार्क्कुमो;

वदन् रिपूणाम् अपि वत्सलः शरण्यः
शरणागतस्य दोषान् किमु पश्येत् ?

will the Saviour who said these words
and who was gracious even to his enemies
care for the faults of those who have sought refuge under him?

¿El salvador que dijo estas palabras
y que fue amable incluso para sus enemigos
Cuidar las fallas de aquellos que han buscado refugio bajo él?

जॊल्लुगिऱ रिपूणामपि वत्सलराऩ शरण्यऩ् शरणागतऩुडैय दोषङ्गळैप् पार्क्कुमो;

‘‘दोषो यद्यपि तस्य स्यात्
सताम् एतद् अ-गर्हितं’’

ऎऩ्ऱु शरणागत-विषयत्तिल् दोषम् उण्डाऩालुम्
अवऩैय् अङ्गीकरिप्पदागत् तिरुवुळ्ळम् बऱ्ऱिय् इरुक्किऱ शरण्यऩ् विषयत्तिल्
अनुकूलानाचरणमुम् प्रतिकूलाचरणमुम् दोषमागादैयाल् अनुकूलाचरणमुम् प्रातिकूल्यवर्जनमुम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमागादॆऩ्ऱु शङ्काभिप्रायम्।

अनालोचित-विशेषाशेष-लोक-शरण्यऩ्
(शरणागति-गद्यम्।)

ऎऩ्ऱऩ्ऱो पूर्वर्गळ् पासुरम्।

अनालोचित-विशेषाशेष-लोक-शरण्य
(शरणागति-गद्यम्।)

इति किल पूर्वेषां वचः ।

The ancients describe Him as the Protector of the whole world
without any consideration of merit.

Los antiguos lo describen como el protector de todo el mundo
sin ninguna consideración de mérito.

अनालोचितविशेषाशेषलोकशरण्य(शरणागति-गद्यम्।) ऩॆऩ्ऱऩ्ऱो पूर्वर्गळ् पासुरम्।

अनालोचितेति । अनुकूलाचरणप्रतिकूलाचरणरूपविशेषत्तै यालोसिक् कामले अनुकूलप्रतिकूलरूपमाऩ सर्वलोकत्तिऱ्कुम् शरण्यऩॆऩ्ऱबडि।

आगैयाल् इवै +++(शरणागतानां प्रायिक→)+++ संभावित-स्वभावङ्गळ् आम् इत्तऩैय् अऩ्ऱोव्

ऎऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर्गळ्।

अत एते +++(शरणागतानां प्रायिक→)+++संभावित-स्वभावा इत्येव हि (युक्तम्)

इति केचिद् आचक्षते ।

Therefore these accessories (such as anukulya saṅkalpa) are not requisites
but attributes that are most likely to be met with
in those who have performed prapatti.”

Such is the contention of some critics.

Por lo tanto, estos accesorios (como Anukulya Saṅkalpa) no son requisitos
pero atributos que tienen más probabilidades de cumplir
en aquellos que han realizado Prapatti “.

Tal es la afirmación de algunos críticos.

आगैयालिवै संभावितस्वभावङ्गळामित्तऩैयऩ्ऱोवॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर्गळ्।

आगैयालिवै सम्भावितस्वभावङ्गळामित्यादि । आगैयाल् - आश्रितर्गळुडैय दोषादोषङ्गळै शरण्यऩ् कणिसियाऩागैयाल्, इवैगळ् - आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळ्, सम्भावितस्वभावङ्गळिति । प्रपत्तेः पूर्वमवश्यम् इरुन्दे तीरवेण्डुमॆऩ्गिऱ निर्बन्धमिल्लै; किन्तु सम्भावितस्वभावङ्गळ्।

अदावदु - ऒरुवऩ् ऒरुवऩिडत्तिल् प्रपत्तिसॆय्युम्बोदु प्रपत्तव्यऩ् विषयत्तिल् प्रायशः अनुकूलऩागवे इरुप्पाऩॆऩ्बदुम् प्रातिकूल्याचरणम् सॆय्याऩॆऩ्बदुम् लोकत्तिल् सम्भावितङ्गळॆऩ्ऱबडि। एतावता आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळुक्कु प्रपत्त्यङ्गत्वम् सिद्धियाद् ऎऩ्ऱु करुत्तु।

इदुक्कु

प्रपत्त्य्-उत्तर-कालत्तिल्
आनुकूल्यादिगळ् अनुवर्तियाद् ऒऴियिलुम्
प्रति-समाधानम् पिऱन्दु
प्रपत्ति-फलमु कुऱैव् अऱ्ऱ् इरुक्कुम्

ऎऩ्गैयिले तात्पर्यङ् गॊळ्ळलाम्।

अस्य वचनस्य -

प्रपत्त्य्-उत्तर-कालम्
आनुकूल्यादीनाम् अननुवृत्ताव् अपि
प्रतिसमाधान-जननात् प्रपत्ति-फलम्
अ-म्न्यूनं भवति

इति तात्पर्यं सुग्रहम् ।

In reply to this misconception,
it may be said that

the passages on which it is based
may really have, for their purport,
the idea that though such attributes as anukulya do not continue after the performance of prapatti,
some expiation will occur
and there will be no diminution in the fruit of prapatti.

(They do not mean that qualifications like ānukūlyasaṅkalpa are not required
at the time of the performance of prapatti).

En respuesta a este error,
se puede decir que

los pasajes en los que se basa
Puede que realmente tenga, para su significado,
La idea de que, aunque los atributos como Anukulya no continúan después del rendimiento de Prapatti,
Se producirá alguna expiación
y no habrá disminución en el fruto de Prapatti.

(No quieren decir que
no se requieran calificaciones como ānukūlyasaṅkalpa
en el momento del rendimiento de Prapatti).

इदुक्कु प्रपत्त्युत्तरकालत्तिल् आनुकूल्यादिगळ् अनुवर्तियादॊऴियिलुम् प्रतिसमाधानम् पिऱन्दु प्रपत्तिफलमुङ्गुऱैवऱ्ऱिरुक्कुमॆऩ्गैयिले तात्पर्यङ् गॊळ्ळलाम्।

उत्तरमरुळिच्चॆय्गिऱार् इदुक्कु इत्यादिना ।

‘‘प्रपत्तिं तां प्रयुञ्जीत
स्वाङ्गैः पञ्चभिर् आवृताम् ।
एवम् अङ्गैर् उपाङ्गैश् च
नमनं ते प्रकीर्तितम्॥’’

‘‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुत’’ इत्यादिप्रमाणङ्गळिल् आनुकूल्य-सङ्कल्पादिगळै प्रपत्त्यङ्गङ्गळागच् चॊल्लियिरुक्कैयाल् अवैगळ् अङ्गङ्गळऩ्ऱॆऩ्ऱुम् सम्भावितस्वभावङ्गळॆऩ्ऱुम् सॊल्लुवदु प्रमाणविरुद्धमागैयाल् इन्द अभियुक्तवाक्यत्तिऱ्कु प्रपत्त्युत्तरकालम् प्रपन्नऩुक्कु आनुकूल्याद्यङ्गङ्गळिऩ् अनुवृत्तियिल्लाविडिलुम् प्रतिसमाधानमुण्डाय् प्रपत्तिफलाविनाभूतमागुमॆऩ्बदिलेये तात्पर्यम् कॊळ्ळवेण्डुमे यॊऴिय, प्रपत्तेः पूर्वमानुकूल्याद्यङ्गङ्गळ् वेण्डामॆऩ्बदिल् तात्पर्यमॆऩ्ऱु सॊल्वदु युक्तमऩ्ऱॆऩ्ऱु करुत्तु।

इङ्ङऩलादबोदु

‘‘षड्विधा शरणागतिः’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-१८)

ऎऩ्ऱुम्

अन्यथेदम्,

‘‘षड्विधा शरणागतिः’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-१८)

इति,

If this explanation is not accepted,

“Śaraṇāgati is of six kinds,”

Si esta explicación no es aceptada,

“Śaraṇāgati es de seis tipos”, "

इङ्ङऩलादबोदु ‘‘षड्विधा शरणागतिः’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-१८) ऎऩ्ऱुम्

विपक्षत्तिल् बाधकत्तैक् काट्टुगिऱार् इङ्ङऩल्लाद पोदु इति ।

‘‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः’’(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-७४)

ऎऩ्ऱुम्,

‘‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः’’(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-७४)

इति

“Nyāsa has five aṅgas”

“Nyāsa tiene cinco aṅgas”

‘‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुतः’’(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-७४) ऎऩ्ऱुम्,

‘‘स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृतां’’(लक्ष्मीतन्त्रम् २८-११)

ऎऩ्ऱुम्

[[२२१]]

‘‘स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृतां’’(लक्ष्मीतन्त्रम् २८-११)

इति,

and “Let him perform that prapatti which has five accessories "

y

“Déjelo realizar ese Prapatti que tiene cinco accesorios”

‘‘स्वाङ्गैः पञ्चभिरावृतां’’(लक्ष्मीतन्त्रम् २८-११) ऎऩ्ऱुम्

अङ्गाङ्गिकळै विभजित्तुच् चॊल्लुगिऱ पल प्रमाणङ्गळुक्कुम् विरुद्धम्।

चाङ्गाङ्गीनि विभज्य प्रतिपादयतां बहूनां प्रमाणानां विरुद्धम् आपद्येत ।

many authoritative passages which distinguish between the main rite (aṅgī) and its accessories (aṅga),
such as (the above),
would offer opposition.

muchos pasajes autorizados que distinguen entre el rito principal (aṅgī) y sus accesorios (aṅga),
como (lo anterior),
Ofrecería oposición.

अङ्गाङ्गिकळै विभजित्तुच् चॊल्लुगिऱ पल प्रमाणङ्गळुक्कुम् विरुद्धम्।

अङ्गाङ्गिगळै विभजित्तुच् चॊल्लुगिऱ इत्यादि ।
‘‘न्यासः पञ्चाङ्गसंयुत’’ इत्यादिगळिल् न्यासशब्दवाच्यम् अङ्गियॆऩ्ऱुम्, आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळ् अङ्गङ्गळॆऩ्ऱुम् स्पष्टमागच् चॊल्लियिरुप्पदाल् आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळ् सम्भावितस्वभावङ्गळ् अङ्गङ्गळऩ्ऱु ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् अन्द प्रमाणविरोधम् दुरुद्धरमामॆऩ्ऱबडि।

लोकत्तिल् रक्ष्य-द्रव्य-समर्पण-मर्यादैक्कुम् पॊरुन्दाद्

ऎऩ्ऱुम्
इव्व्-अङ्गङ्गळ्-उडैय सकृत्-करणादि-प्रकारङ्गळुम्
मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्।

लोके रक्ष्य-द्रव्य-समर्पण-मर्यादाया अप्य् अन्-अनुगुणं स्याद्

इतीमम् अर्थम्,
एषाम् अङ्गानां सकृत्-करणादि-प्रकारांश् च
पूर्वम् एवावोचाम ।

We have already stated that (the absence of these accessories) would be against what is the subject of experience in the world
in regard to the conventions regarding the surrender of objects that have to be protected
and that these accessories are required only once and so on.

Ya hemos declarado que (la ausencia de estos accesorios) estaría en contra de lo que es el tema de la experiencia en el mundo.
con respecto a las convenciones
con respecto a la rendición de objetos que tienen que ser protegidos
y que estos accesorios se requieren solo una vez y así sucesivamente.

लोकत्तिल् रक्ष्यद्रव्यसमर्पणमर्यादैक्कुम् पॊरुन्दादॆऩ्ऱुम् इव्वङ्गङ्गळुडैय सकृत्करणादिप्रकारङ्गळुम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्।

लोकरीतियिलुम् रक्ष्यद्रव्यसमर्पणकालत्तिलेये आनुकूल्यसङ्कल्पादिगळ् वेण्डुमॆऩ्ऱुम् इवैगळिऩ् सकृदनुष्ठानप्रकारत्तैयुम् मुऩ्बे सॊऩ्ऩोमॆऩ्गिऱार् लोकत्तिलित्यादिना ।

+++(प्रपत्ति-रूप-)+++ब्रह्मास्त्रमुम् स्वाङ्ग-सापेक्षम् आय् इऱेय् इरुप्पदु।

+++(प्रपत्ति-रूप-)+++ब्रह्मास्त्रम् अपि स्वाङ्ग-सापेक्षं किल भवति ।

Even the divine missile, Brahmāstra, requires its own accessories (aṅgas).

Incluso el misil divino, Brahmāstra, requiere sus propios accesorios (AṅGAS).

ब्रह्मास्त्रमुम् स्वाङ्गसापेक्षमायिऱे यिरुप्पदु।

ब्रह्मास्त्रतुल्यमाऩ प्रपत्तिक्कु अन्यापेक्षै सह्यमागुमोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् ब्रह्मास्त्रमुम् स्वाङ्गसापेक्षमायिऱे इरुप्पदु इति । स्वाङ्गमाऩ मन्त्रोच्चारणाद्यभावे ब्रह्मास्त्रमुम् कार्यकरमागादॆऩ्ऱु करुत्तु।

आगैयाल्

‘‘प्रपत्तेः क्वचिद् अप्य् एवं
परापेक्षा न विद्यते ।
सा हि सर्वत्र सर्वेषां
सर्व-काम-फल-प्रदा॥’’
(सनत्कुमारसंहिता।)

ऎऩ्ऱ् अदुवुम् धर्मान्तर-नैरपेक्ष्यञ् जॊऩ्ऩ बडि।

अतः

‘‘प्रपत्तेः क्वचिद् अप्य् एवं
परापेक्षा न विद्यते ।
सा हि सर्वत्र सर्वेषां
सर्व-काम-फल-प्रदा॥’’
(सनत्कुमारसंहिता।)

इति वचनम् अपि धर्मान्तर-नैरपेक्ष्य-प्रतिपादन-परम् ।

Hence the śloka that

there is no other requisite for prapatti anywhere and at any time

only states that it does not require any other dharma or rite.
(It does not mean that even the aṅgas of prapatti are not required).

De ahí el Śloka que

No hay otro requisito para Prapatti en ningún lado y en cualquier momento

Solo afirma que no requiere ningún otro dharma o rito.
(No significa que incluso los AṅGas de Prapatti no sean necesarios).

आगैयाल् ‘‘प्रपत्तेः क्वचिदप्येवं परापेक्षा न विद्यते । सा हि सर्वत्र सर्वेषां सर्वकामफलप्रदा’’(सनत्कुमारसंहिता।) ऎऩ्ऱदुवुम् धर्मान्तरनैरपेक्ष्यञ्जॊऩ्ऩबडि।

इप्पडि ब्रह्मास्त्रमुम् स्वाङ्गातिरिक्तपरापेक्षाशून्यमागैयाले तत्तुल्यमाऩ प्रपत्तियिऩुडैय प्रभावत्तैच्चॊल्लुगिऱ ‘‘प्रपत्तेः क्वचिदप्येवं परापेक्षा न विद्यते’’ ऎऩ्गिऱ वचनत्तिल् परशब्दत्तै स्वाङ्गातिरिक्तपरमाग सङ्कोचिक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱार् आगैयालित्यादिना । धर्मान्तरनैरपेक्ष्यम् - आनुकूल्यसङ्कल्पाद्यङ्गव्यतिरिक्तधर्मनिरपेक्षत्वम्,

इप्-पडिय् अल्लाद पोदु
इवर्गळ् इसैन्द महा-विश्वासत्तैयुम्
इक्-कट्टळैयिले
+++(प्रपन्ने)+++ संभावित-स्वभावम् आक्कल् आम्।

अन्यथा एतैर् अभ्युपगतं महा-विश्वासम् अपि
अनया रीत्या
+++(प्रपन्ने)+++ संभावित-स्वभावं कर्तुं शक्यम् ॥

Otherwise even intense faith (mahavisvasa) which these critics commend as an aṅga
might be considered as an attribute
which may be found (in a prapanna) and not as an aṅga.

De lo contrario, incluso la fe intensa (Mahavisvasa) que estos críticos eligen como AṅGA
podría considerarse como un atributo
que se puede encontrar (en una prapanna) y no como un aṅga.

इप्पडियल्लाद पोदु इवर्गळिसैन्द महाविश्वासत्तैयुमिक्कट्टळैयिले संभावितस्वभावमाक्कलाम्।

विपक्षत्तिल् अङ्गमाग अवर्गळिसैन्द महाविश्वासमुम् अङ्गमागादॊऴियुमॆऩ्गिऱार् इप्पडियल्लादबोदु इत्यादिना । परशब्दम् विश्वास-साधारणमागैयालॆऩ्ऱु करुत्तु।

WHY SHOULD INTENSE FAITH BE CALLED AN AṅGA INSTEAD OF MERE FAITH ?

¿Por qué debería llamarse fe intensa a Aṅga en lugar de mera fe?

इव्व् अवकाशत्तिले वेऱे सिलर्

आस्तिकऩुक्कु शास्त्रार्थ-विश्वासम् पिऱक्कुम्
अदुक्कु मेऱ्-पड महा-विश्वासम् ऎऩ्ऱ् ऒऩ्ऱ् उण्डो;

अस्मिन्न् अवकाशेऽन्ये केचित् -

आस्तिक(सामान्य)स्य जायमानात् शास्त्रार्थ-विश्वासाद्
अधिकः कोऽयं महा-विश्वासो नाम ?

In this connection, some others —

When the believer has faith in what is stated in the śāstras,
what is the meaning of saying that there is something else called ‘intense faith’ or mahavisvasa?

A este respecto, otros —

Cuando el creyente tiene fe en lo que se dice en los Śāstras,
¿Cuál es el significado de decir que hay algo más llamado ‘fe intensa’ o mahavisvasa?

इव्ववकाशत्तिले वेऱे सिलर् आस्तिकऩुक्कु शास्त्रार्थविश्वासम् पिऱक्कुमदुक्कु मेऱ्पड महाविश्वासमॆऩ्ऱॊऩ्ऱुण्डो;

महाविश्वासमुम् प्रपत्त्यङ्गमऩ्ऱॆऩ्गिऱ पक्षत्तै उपक्षेपिक्किऱार् इव्ववकाशत्तिले इत्यादिना । इव्ववकाशत्तिले - महाविश्वासप्रस्तावमुळ्ळ इन्द समयत्तिले,

आगैयाल् इदुवुम् सर्व-शास्त्रार्थ-साधारणम् आम् अत्तऩै पोक्कि
प्रपत्तिक्कु विशेषित्त् अङ्गम् आगव् अऱ्ऱोव्

ऎऩ्ऱु निऩैप्पर्गळ्।

अतोऽयम् अपि
सर्व-शास्त्रार्थ-साधारणत्वातिरेकेण
प्रपत्तेर् विशिष्याङ्गं कथं भवितुम् अर्हति

इति मन्वते ।

Therefore there is no point in holding that

this mahāvisvasa is anything other than the faith in the śāstra, which is general
and that it is a special aṅga or accessory of prapatti.

(some) may contend as above follows.

Por lo tanto, no tiene sentido sostener que

Este Mahāvisvasa es otra cosa que la fe en el Śāstra, que es general
y que es un AṅGA o accesorio especial de Prapatti.

(algunos) pueden contener como arriba sigue.

आगैयाल् इदुवुम् सर्वशास्त्रार्थसाधारणमामत्तऩै पोक्कि प्रपत्तिक्कु विशेषित्तङ्गमागवऱ्ऱोवॆऩ्ऱु निऩैप्पर्गळ्।

अदुवुम्

‘‘न विश्वसेद् अ-विश्वस्ते
विश्वस्ते नातिविश्वसेत्’’ +++(5)+++
(भारतम् उद्योग-पर्व ३८-९)

इत्यादिगळिले विश्वास-तारतम्यम् प्रसिद्धम् आगैयालुम्

तद् अपि

‘‘न विश्वसेद् अ-विश्वस्ते
विश्वस्ते नातिविश्वसेत्’’ +++(5)+++
(भारतम् उद्योग-पर्व ३८-९)

इत्य्-आदिषु विश्वास तारतम्यस्य प्रसिद्धत्वात्,

This contention (or objection) is refuted by the well-known fact that
there are degrees of faith as stated in the śloka:

“One should never place confidence in a man whom one does not trust.
Even in a man whom one trusts,
too much confidence should not be reposed.”

Esta contención (u objeción) es refutada por el hecho conocido de que
Hay grados de fe como se indica en el Śloka:

“Uno nunca debe poner confianza en un hombre en el que no confía.
Incluso en un hombre en el que uno confía,
Demasiada confianza no debe ser repuesta “.

अदुवुम् ‘‘न विश्वसेदविश्वस्ते विश्वस्ते नातिविश्वसेत्’’(भारतम् उद्योग-पर्व ३८-९) इत्यादिगळिले विश्वासतारतम्यम् प्रसिद्धमागैयालुम्

इन्द पक्षत्तै विकल्पित्तु निरसिक्किऱार् अदुवुमिति । इङ्गु विश्वासतारतम्यत्तिल् प्रमाणमिल्लै यॆऩ्ऱु अभिप्रेतमो? अऩ्ऱिक्के महाविश्वासमॆऩ्बदु उण्डाऩालुम् अदु प्रपत्त्यङ्गमॆऩ्बदिल् प्रमाणमिल्लै यॆऩ्ऱभिप्रेतमो ऎऩ्गिऱ विगल्बम् अभिप्रेतम्। तारतम्यत्तिल् प्रमाणत्तैक्काट्टुगिऱार् न विश्वसेदिति ।

इव्व्-इडत्तिल् अतिशयित-विश्वासम् अङ्गम्

ऎऩ्गिऱ वचनत्तालुम् परिहृतम्।

अत्र ‘अतिशयित-विश्वासोऽङ्गम्’
इति प्रतिपादयतो वचनाच् च परिहृतम् ।

It is also refuted by the text
which prescribes extra ordinary faith as an aṅga or accessory (in regard to prapatti ).

También es refutado por el texto que prescribe la fe extra ordinaria como AṅGA o accesorio (con respecto a Prapatti).

इव्विडत्तिलतिशयित विश्वासम् अङ्गमॆऩ्गिऱ वचनत्तालुम् परिहृतम्।

महाविश्वासम् प्रपत्त्यङ्गमॆऩ्बदु वचनबलसिद्धमॆऩ्गिऱार् अतिशयितविश्वासम् अङ्गमॆऩ्गिऱ वचनत्तालुमिति ।

‘‘रक्षिष्यत्य् अनुकूलान् न
इति या सुदृढा मतिः’’,

‘‘अनन्य-साध्ये स्वाभीष्टे
महाविश्वास-पूर्वकम्’’

इत्यादि-वचनङ्गळ् इङ्गु अभिप्रेतङ्गळ्।

इप्-पडि पुरुष-विशेषङ्गळिले विश्वास-तारतम्यम् उण्ड्

ऎऩ्ऩुम् इडत्तै

(एवं) पुरुषविशेषेषु विश्वास-तारतम्यं संभवति

इत्य् एतम् अर्थं

that there are, in different men, varying degrees of faith in the Mūlamantra.

que hay, en diferentes hombres, diversos grados de fe en el Mūlamantra.

इप्पडि पुरुषविशेषङ्गळिले विश्वासतारतम्यमुण्डॆऩ्ऩुमिडत्तै श्रीमदष्टाक्षर ब्रह्मविद्यैयिले

आश्रयिक्कुम् पुरुषभेदत्ताले विश्वासतारतम्यत्तै अष्टाक्षरब्रह्मविद्यैयिले नारदभगवाऩरुळिच् चॆय्दारॆऩ्गिऱार् इप्पडि पुरुषविशेषङ्गळिले इत्यादिना ।

श्रीमद्-अष्टाक्षर-ब्रह्म-विद्यैयिले

५९‘‘यस्य यावांश् च विश्वासस्
तस्य सिद्धिश् च तावती ।
एतावान् इति नैतस्य
प्रभावः परिमीयते॥’’+++(4)+++
(नारदीय-कल्पः १-१४)

ऎऩ्ऱु श्री-नारद-भगवान् अरुळिच् चॆय्दाऩ्।

श्रीमद्-अष्टाक्षर-ब्रह्म-विद्यायाम्,

५९‘‘यस्य यावांश् च विश्वासस्
तस्य सिद्धिश् च तावती ।
एतावान् इति नैतस्य
प्रभावः परिमीयते॥’’+++(4)+++
(नारदीय-कल्पः १-१४)

इति श्री-नारद-भगवान् अनुजग्राह ।

विश्वासः, श्रद्धा

Bhagavān Nārada has declared in Śrīmad aṣṭākṣara Brahma Vidyā
(He says):-

“In proportion to the degree of faith that a man has in aṣṭākṣara, will he attain the fruit thereof.
It is impossible to measure its greatness.”

Bhagavān Nārada ha declarado en Śrīmad aṣṭākṣara Brahma Vidyā
(Él dice):-

“En proporción al grado de fe que un hombre tiene en Aṣṭākṣara, alcanzará el fruto de los mismos. Es imposible medir su grandeza “.

श्रीमदष्टाक्षर ब्रह्मविद्यैयिले ५९‘‘यस्य यावांश्च विश्वासस्तस्य सिद्धिश्च तावती । एतावानिति नैतस्य प्रभावः परिमीयते’’(नारदीय-कल्पः १-१४) ऎऩ्ऱु श्री नारदभगवाऩरुळिच्चॆय्दाऩ्।

मन्द-विश्वासर् आऩ प्रपन्नाभासरैयुम्
मुडिविले सर्वेश्वरऩ् रक्षिक्कुम्।

मन्दविश्वासान् प्रपन्नाभासान् अप्य् अन्ते सर्वेश्वरो रक्षति ।

The Supreme Ruler of all will ultimately protect even those prapannas who are far from perfect
and whose faith is not strong enough.

El gobernante supremo de todos, en última instancia, protegerá incluso aquellos que están lejos de ser perfectos
y cuya fe no es lo suficientemente fuerte.

मन्दविश्वासराऩ प्रपन्नाभासरैयुम् मुडिविले सर्वेश्वरऩ् रक्षिक्कुम्।

आऩाल् मन्दविश्वासर्गळुक्कु प्रपत्ति सफलमागादोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् मन्दविश्वासराऩ प्रपन्नाभासरैयुम् मुडिविले सर्वेश्वरऩ् रक्षिक्कुमिति ।

ऎङ्ङऩेय् ऎऩ्ऩिल्;

‘‘सकृदुच्चरितं येन
हरिर् इत्य् अक्षर-द्वयम् ।
बद्धः परिकरस् तेन
मोक्षाय गमनं प्रति॥’’
(विष्णुधर्मः ७०-८४)

इत्य्-आदिगळिलुम्

कथमिति चेत् —

‘‘सकृदुच्चरितं येन
हरिर् इत्य् अक्षर-द्वयम् ।
बद्धः परिकरस् तेन
मोक्षाय गमनं प्रति॥’’
(विष्णुधर्मः ७०-८४)

इत्य्-आदिषु

नाम-जपः, जपः, हरिः

If authority is asked for this statement, here it is :–

“By the man who has once uttered the two syllables ‘Harih’ -
by him steps have been taken for entering mokṣa”.

Si se solicita autoridad para esta declaración, aquí está:-

“Por el hombre que una vez ha pronunciado las dos sílabas ‘Harih’ -
Por él se han tomado pasos para ingresar a Mokṣa “.

ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩिल्; ‘‘सकृदुच्चरितं येन हरिरित्यक्षरद्वयम् । बद्धः परिकरस्तेन मोक्षाय गमनं प्रति॥’’(विष्णुधर्मः ७०-८४) इत्यादिगळिलुम्

इदै सप्रमाणमाग उपपादिक्किऱार् ऎङ्ङऩे यॆऩ्ऩिलिति । बद्धः परिकरस्तेन मोक्षाय गमनं प्रतीति । इदिल् हरिशब्दोच्चारणत्तै परिकरमागच् चॊल्लुगैयाल् इदु पूर्णप्रपत्तिद्वारा मोक्षजनकमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

इवऱ्ऱैय् अडिय् ऒत्तिऩ

‘‘त्वद्-अङ्घ्रिम् उद्दिश्य’’
(आळवन्दार् स्तोत्रम् २८)

एतद्-अनुसारिषु

‘‘त्वद्-अङ्घ्रिम् उद्दिश्य’’
(आळवन्दार् स्तोत्रम् २८)

In accordance with this,
Aḷavandār has conveyed the same idea in the śloka :–

“Whoever folds his hands in worship to Thee in any manner and at any time -
his sins vanish at once.
It generates all good things.
It never fails to bear fruit,”

De acuerdo con esto, Aḷavandār ha transmitido la misma idea en Śloka:-

“Quien se dobla las manos en la adoración de cualquier manera y en cualquier momento -
Sus pecados desaparecen de inmediato.
Genera todas las cosas buenas. Nunca deja de dar fruto “,

इवऱ्ऱैयडियॊत्तिऩ ‘‘त्वदङ्घ्रिमुद्दिश्य’’ (आळवन्दार् स्तोत्रम् २८)

इवऱ्ऱैयडियॊत्तिऩ इत्यादि । एतत्समानतात्पर्यकङ्गळाऩ ऎऩ्ऱबडि। एतन्मूलकङ्गळाऩ ऎऩ्ऩवुमाम्। अभिप्रेतमाऩबडिये इति ।

‘‘त्वदङ्घ्रिमुद्दिश्य’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् अञ्जलिक्कुम्,

‘‘उदीर्ण-संसार’’
(आळवन्दार् स्तोत्रम् २९)

ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिलुम्

[[२२२]]

‘‘उदीर्ण-संसार’’
(आळवन्दार् स्तोत्रम् २९)

इति श्लोकयोः,

and so also,

“A single drop of the ocean of nectar called bhakti towards the two lotuses of Thy feet
will extinguish instantly the spreading wildfire called saṁsāra
and confer superior happiness”.+++(5)+++

and so also,

“Una sola gota del océano de néctar llamado Bhakti hacia los dos lotos de tus pies se extinguirá instantáneamente el incendio forestal llamado saṁsāra
y conferir felicidad superior “.+++(5)+++

‘‘उदीर्णसंसार’’ (आळवन्दार् स्तोत्रम् २९) ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिलुम्

‘‘उदीर्णसंसार’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् अनुरागत्तिऱ्कुम्,

’’मॊय्त्त+++(=निभिड)+++ वल्+++(=बल)+++-विऩैयुळ्+++(=कर्ममध्ये)+++ निऩ्ऱु’’
(तिरुमालै ४)

इत्य्-आदिगळिलुम्

" निबिड-दृढ-पापान्तः स्थित्वा "

इत्य्-आदि(दिव्य-सूक्ति)ष्व् अपि

By uttering the three syllables “Govinda”,
Kshatrabandu, who stood surrounded by his past karmas swarming (like ants ), attained the highest state.”

Al pronunciar las tres sílabas “Govinda”,
Kshatrabandu, que estaba rodeado por sus karmas pasados enjambre (como hormigas), alcanzó el estado más alto “.

’’मॊय्त्त वल्विऩैयुळ् निऩ्ऱु’’(तिरुमालै ४) इत्यादिगळिलुम्

’’मॊय्त्त वल्विऩै’’ ऎऩ्गिऱ पाट्टिल् गोविन्दनामसङ्कीर्तनत्तिऱ्कुम्

अभिप्रेतम् आऩ बडिये
इवऩ् फल-सिद्धिक्कुक् कोलिऩ कालत्तुक्क् उळ्ळे
उपाय-पूर्तियैय् उण्डाक्कि रक्षिक्कुम् ऎऩ्ऩुम् इडत्तै निऩैत्तु

अभिप्रेत-रीत्या
अनेन फल-सिद्ध्य्-अर्थम् उद्दिष्टात् कालाद् अर्वाग् एव
उपाय पूर्तिम् उत्पाद्य रक्षतीत्य् एतम् अर्थम् अभिसन्धाय,

As implied in these passages,
Iśvara will promote the perfection of the upāya
and protect the man.

Como implica en estos pasajes,
Iśvara promoverá la perfección de la upāya
y proteger al hombre.

अभिप्रेतमाऩबडिये इवऩ् फलसिद्धिक्कुक्कोलिऩ कालत्तुक्कुळ्ळे उपायपूर्तियैयुण्डाक्कि रक्षिक्कुमॆऩ्ऩुमिडत्तै निऩैत्तु

साक्षान्मोक्षजनकत्वम् प्रतीतमाऩालुम् ज्ञानान्मोक्षत्तैच्चॊल्लुगिऱ प्रमाणाविरोधेन पूर्ण प्रपत्तिद्वारा मोक्षजनकत्वमे अभिप्रेतमाऩाऱ्पोले ऎऩ्ऱबडि। इवऩ् - मन्दविश्वासमुळ्ळवऩ्, कोलिऩ कालत्तुक्कुळ्ळे - मन्दविश्वासत्तोडु अनुष्ठित्त प्रपत्तियिऩ् सङ्कल्पत्तिले प्रार्थितकालत्तुक्कुळ्ळे, उपायपूर्तियै युण्डाक्कि - महाविश्वासगर्भमाऩ पूर्णप्रपत्तियै युण्डाक्कि, रक्षिक्कुमॆऩ्ऩुमिडत्तै निऩैत्तु - मन्दविश्वासरैयुम् रक्षिक्कुमॆऩ्ऩुमिडत्तै मऩस्सिल् निश्चयित्तुक्कॊण्डु,

‘‘वृथैव भवतो याता
भूयसी जन्म-सन्ततिः ।
तस्याम् अन्यतमं जन्म
सञ्चिन्त्य शरणं व्रज॥’’
(शाण्डिल्यस्मृति)

ऎऩ्ऱु देवलऩैक् कुऱित्तु
श्री-शाण्डिल्यभगवाऩ् अरुळिच् चॆय्दाऩ् इऱे।

‘‘वृथैव भवतो याता
भूयसी जन्म-सन्ततिः ।
तस्याम् अन्यतमं जन्म
सञ्चिन्त्य शरणं व्रज॥’’
(शाण्डिल्यस्मृति)

इति देवलं प्रति
श्री-शाण्डिल्य-भगवान् अनुजग्राह किल ।

Has not this idea been conveyed by Śrī Śāṇḍilya Bhagavān to Devala in the following śloka :-

“Many of your previous births ended in vain.
Consider how this life, too, may end in vain
and perform prapatti? "

¿No ha sido transmitida esta idea por Śrī Śāṇḍilya Bhagavān a Devala en el siguiente Śloka:–

“Muchos de sus nacimientos anteriores terminaron en vano.
Considere cómo esta vida también puede terminar en vano
¿Y realizar Prapatti?”

‘‘वृथैव भवतो याता भूयसी जन्मसन्ततिः ।
तस्यामन्यतमं जन्म सञ्चिन्त्य शरणं व्रज॥’’(शाण्डिल्यस्मृति) ऎऩ्ऱु देवलऩैक्कुऱित्तु श्री शाण्डिल्यभगवाऩरुळिच्चॆय्दाऩिऱे।

वृथैवेत्यादि । इदु देवलऩैक्कुऱित्तु शाण्डिल्यवाक्यम्। ओ! देवलऩे! उऩक्कु अनेकजन्मसन्तति मोक्षमिऩ्ऱिक्के वृथावागप्पोय्विट्टदु। वृथावागप्पोऩ जन्मसन्ततिमध्यत्तिल् इप्पोदुळ्ळ जन्मत्तैयुम् ऒरु जन्ममाग ऎण्णि विश्वासमान्द्यमिरुन्दालुम् शरणागतियैच् चॆय् ऎऩ्बदु इदिऩर्थम्। इदऩाल् मन्दविश्वासत्तोडेयागिलुम् इवऩुबायत्तै अनुष्ठित्ताल् अदु महाविश्वासगर्भमाऩ पूर्णप्रपत्तियै युण्डाक्कि रक्षित्तु विडुमॆऩ्बदे शाण्डिल्यरुडैय अभिप्रायमे तविर मन्दविश्वासत्तोडु प्रपत्त्यनुष्ठानम् पण्णाल् इन्द जन्मम् वृथावागप्पोम् ऎऩ्बदिल् अभिप्रायमिल्लैयॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पडुगिऱदु।

‘‘शरण्यं शरणञ् च त्वाम्
आहुर् दिव्या महर्षयः’’
(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १२०-१८)

ऎऩ्ऱदुवुम्

‘‘शरण्यं शरणञ् च त्वाम्
आहुर् दिव्या महर्षयः’’
(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १२०-१८)

इति वचनमपि -

From the śloka :-

“The divine seers say that
Thou art to be sought as the Saviour
and that Thou protectest those who have sought Thy protection.”

Del Śloka:-

“Los videntes divinos dicen que
Eres para ser buscado como el Salvador
y que protejas a los que han buscado tu protección “.

‘‘शरण्यं शरणञ्च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः’’(रामायणम् युद्ध-काण्डम् १२०-१८) ऎऩ्ऱदुवुम्

महर्षिगळुक्के विश्वासङ् गूडुवदु,
इवर्गळ् वाक्यत्तैय् इट्टु
मन्द-विश्वासरैत् तॆळि विक्क वेणुम्

ऎऩ्ऱ बडि।

महर्षीणाम् एव विश्वासः संभवति,
एषां वाक्यानि प्रयुज्य ( प्रदर्श्य)
मन्दविश्वासाः प्रतिबोधनीया

इत्य्-एवम्-परम् ।

-- (from this śloka) it should be understood that

intense faith can be found (only) in the divine seers (and not in ordinary men)
and that, by the authority of what is said by the divine seers,
those whose faith is not strong should strengthen it.

- (de este Śloka) debe entenderse que

Se puede encontrar una fe intensa (solo) en los videntes divinos (y no en hombres comunes)
y eso, por la autoridad de lo que los videntes divinos,
Aquellos cuya fe no es fuerte deberían fortalecerla.

महर्षिकळुक्के विश्वासङ्गूडुवदु इवर्गळ् वाक्यत्तैयिट्टु मन्दविश्वासरैत्तॆळिविक्कवेणुमॆऩ्ऱबडि।

इप्पडि महाविश्वासम् प्रपत्तिक्कु अङ्गमाग सिद्धित्तालुम् ऎल्लोरुक्कुम् तादृशविश्वासपूर्वकप्रपत्ति सिद्धिक्कुमो?

‘‘शरण्यं शरणञ्च त्वाम्
आहुर् दिव्या महर्षयः’’

ऎऩ्गिऱ वचनत्तिल्
दिव्यर् आऩ महर्षिकळे
भगवाऩै शरणम् आगच् चॊल्लुगिऱार्गळ्
अदावदु उपायम् आगच् चॊल्लुगिऱार्गळ्
ऎऩ्ऱ् इरुप्पदालुम्

इन्द उपायत्वोक्ति

‘‘यद्धि मनसा ध्यायति
तद् वाचा वदति’’

ऎऩ्गिऱ बडि मानसिक-ज्ञान-पूर्वकम् आगवे उण्ड्-आग-वेण्डुम् आगैयालुम् +++(5)+++
दिव्य-महर्षिगळुक्कुमात्रम् अऩ्ऱो महाविश्वासम् सिद्धिप्पदु;
प्रपन्न-सामान्यत्तिऱ्कु अदु कूडादे ऎऩ्गिऱ शङ्गैयिल् अन्द वचनत्तिऩ् तात्पर्यत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् शरण्यं शरणञ्च त्वामाहुर्दिव्या महर्षयः ऎऩ्ऱदुवुमित्यादिना । महर्षिकळुक्के विश्वासङ्गूडुवदु इति । वचनत्तिल् ‘‘महर्षयः’’ ऎऩ्बदु सावधारणम् ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

इप्पडि विश्वास-तारतम्यम् उण्डागैयाल्
यथा-शास्त्रं महा-विश्वासम् प्रपत्त्य्-अङ्गम् आगक्
कुऱैय् इल्लै।

इत्थं विश्वास-तारतम्यस्य सत्त्वात्
यथा-शास्त्रं महा-विश्वासस्य प्रपत्त्य्-अङ्गत्वे न दोषः ।

Therefore since there are varying degrees of faith,
what is stated in the śāstra about intense faith being an aṅga of prapatti
cannot be objected to.

Por lo tanto, dado que hay diversos grados de fe,
Lo que se dice en el Śāstra sobre la fe intensa que es un aṅga de Prapatti
no se puede objetar.

इप्पडि विश्वास तारतम्यमुण्डागैयाल् यथाशास्त्रं महाविश्वासम् प्रपत्त्यङ्गमागक्कुऱैयिल्लै।

आऩाल् इतरर्गळुक्कु तत्-सिद्धि-कूडुवद् ऎङ्ङऩेय् ऎऩ्ऩ? तत्सिद्ध्युपायत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् इवर्गळ् वाक्यत् तैयिट्टु मन्दविश्वासरैत् तॆळिविक्कवेणुमॆऩ्ऱबडि इति । महाविश्वासाङ्गत्वत्तै निगमिक्किऱार् इप्पडि विश्वासतारतम्यमुण्डागैयालित्यादिना ।

CAUSES OF THE DECAY OF FAITH AND THE REMEDY THEREFOR

Causas de la descomposición de la fe
y el remedio para ello

सिलर्क्क् इवऱ्ऱिल् विश्वासङ् गुलैयुम् बडियुम्
अदुक्कु परिहारमुञ् जॊल्लुगिऱोम्।

केषाञ्चिद् एषु विश्वासस्य ह्रास-प्रकारं तत्-परिहारं च ब्रूमः ।

We will now show how some people suffer from diminution of faith
and state how this tendency can be corrected.

Ahora mostraremos cómo algunas personas sufren de disminución de la fe
y indique cómo se puede corregir esta tendencia.

सिलर्क्किवऱ्ऱिल् विश्वासङ्गुलैयुम्बडियुम् अदुक्कु परिहारमुञ्जॊल्लुगिऱोम्।

इऩि भक्तिप्रपत्तिकळिल् विश्वासशैथिल्यत्तिऱ्कु हेतुवाऩ सिल शङ्गैगळैक् काट्टि परिहरिक्कप्पोगिऱवराय् सङ्गत्यर्थम् प्रतिज्ञै सॆय्गिऱार् सिलर्क्किवऱ्ऱिलित्यादिना ।

भक्ति-प्रपत्तिगळ्, बुद्धि-भेदत्ताले, ऐश्वर्य-मोक्षङ्गळ् आगिऱ विरुद्ध-फलङ्गळैक् कॊडुक्क गूडुमो;

भक्ति-प्रपत्ती बुद्धि-भेदेन ऐश्वर्य-मोक्ष-रूपे विरुद्ध-फले ददाते

इति कथं युज्यते ?

“How could bhakti and prapatti lead to such opposite results as worldly prosperity and mokṣa
merely because of the difference in the mental attitude (of those who adopt them)?

“¿Cómo podrían Bhakti y Prapatti conducir a resultados tan opuestos como la prosperidad mundana y Mokṣa
Simplemente por la diferencia en la actitud mental (de aquellos que los adoptan)?

भक्तिप्रपत्तिकळ् बुद्धिभेदत्ताले ऐश्वर्यमोक्षङ्गळागिऱ विरुद्धफलङ् गळैक्कॊडुक्कगूडुमो;

विश्वासशैथिल्यहेतुक्कळै उपपादिक्किऱार् भक्तिप्रपत्तिकळित्यादिना । विरुद्धफलङ्गळैक्कॊडुक् कक्कूडुमो इति । ऒरे भक्ति ऐश्वर्यादिकामनैयुळ्ळवर्गळुक्कु बद्धदशैयिल् अनुभाव्यमाऩ ऐश्वर्यत्तैयुम् मोक्षकामऩुक्कु बन्धराहित्यदशैयिल् अनुभाव्यतया तद्विरुद्धमाऩ मोक्षफलत्तैयुम् कॊडुक्कक्कूडुमो ऎऩ्ऱबडि।

विरैक्किऱवऩुडै+++(=वपकस्य)+++ अभिसन्धिभेदत्ताले
ऒरु विरै वेऱ् ऒरु फलत्तैक् कॊडुक्कक् कण्डोमोव् +++(5)+++

ऎऩ्ऱु सिलर् पार्प्पर्गळ्,

वापकस्याभिसन्धि-भेदेनैकस्यैव बीजस्य फलान्तर-जनकत्वं किम् अपश्याम?

इति केचिद् उत्पश्यन्ति ।

Have we ever seen the same seed yielding two different fruits
owing to the diversity of intentions in the (mind of the) sower?

Some may ask (the above).

¿Alguna vez hemos visto la misma semilla produciendo dos frutas diferentes
Debido a la diversidad de intenciones en la (mente del) sembrador?

Algunos pueden preguntar (lo anterior).

विरैक्किऱवऩुडै अभिसन्धिभेदत्ताले ऒरु विरै वेऱॊरु फलत्तैक् कॊडुक्कक् कण्डोमोवॆऩ्ऱु सिलर् पार्प्पर्गळ्,

कूडुमॆऩ्ऩिल् दृष्टान्तत्तै प्रदर्शनम् पण्णि अदु लोकानुभवविरुद्धमॆऩ्गिऱार् विरैक्किऱवऩुडैय अभिसन्धिभेदत्ताले ऒरु विरै इति । विरै - बीजम्,

इदुक्कुप् परिहारम्;
न्यायङ्गळाले बाधिक्कव् ऒण्णाद पडि
प्रत्यक्षादिगळैप् पोले स्व-विषयत्तिल् प्रमाणम् आऩ
शास्त्रङ् गाट्टुगैयाल्
इप्-पडिक् कूडुम्।

अस्य परिहारो यथा—
न्यायाबाध्यत्व-रूपेण
प्रत्यक्षादिवत् स्व-विषये प्रमाणेन शास्त्रेण प्रदश्यमानत्वाद्
एवम्-भावो युज्यते ।

The answer to this question is as follows:-

“The śāstra, which is the (sole) authority in regard to matters pertaining to it in the same way as sense perception (pratyakṣa) is in regard to what pertains to it –
the śāstra can certainly declare it to be so
and reason has no right to attempt to disprove it.

La respuesta a esta pregunta es la siguiente:-

“El Śāstra, que es la (única) autoridad con respecto a los asuntos relacionados con ella
de la misma manera que la percepción de sentido (pratyakṣa) se trata de lo que se refiere a él,
El Śāstra ciertamente puede declarar que es así
Y la razón no tiene derecho a intentar refutarlo.

इदुक्कुप् परिहारम्; न्यायङ्गळाले बाधिक्कवॊण्णाद पडि प्रत्यक्षादिगळैप्पोले स्वविषयत्तिल् प्रमाणमाऩ शास्त्रङ्गाट्टुगैया लिप्पडिक्कूडुम्।

इदऱ्कु शास्त्रप्रक्रियैयिऩाले परिहारमरुळिच्चॆय्गिऱार् न्यायङ् गळाले बाधिक्कवॊण्णादबडि इति । स्वविषयत्तिल् प्रमाणमाऩ शास्त्रङ्गाट्टु कैयालिप्पडिक्कूडुमिति । ऎप्पडि चक्षुरादिप्रमाणङ्गळाले काट्टप्पट्ट रूपादिगळै न्यायत्तैक् कॊण्डु इल्लै सॆय्यमुडियादो अप्पडिये अतीन्द्रियमाय् शास्त्रैकवेद्यमाऩ विषयत्तै शास्त्रम् सॊऩ्ऩाल् अदै युक्तिकळाले बाधिक्कमुडिया तॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

लोकत्तिलुम् धर्म-शीलऩ् आय् उदारऩ् आऩ राजावुक्कु
विलैय् आग एद् एनुम् ऒऱ्ऱैक् कॊडुत्ताल् पॆरुम् विलै किडैक्कवुम्,
अदु तन्नैये उपहार-बुद्धियाले कॊडुत्ताल् वेण्डुवद् ऎल्लाम् किडैक्कवुम्
काणा निण्ड्रोम्.

लोकेऽपि धर्म-शीलायोदाराय राज्ञे
क्रय्य-रूपेण कस्यचिद् अर्पणे महतो मूल्यस्य लाभं,
तस्यैवोपहार-बुद्धया समर्पणे ऽपेक्षितस्य सर्वस्यापि लाभं च
पश्यामः किल ।

In worldly life, if we give an object to a charitable and generous king as an article for sale,
we shall obtain a liberal return;
but if it is given (without any thought of such return) merely as an offering or tribute,
we see it produce whatever is desired (by the person).

En la vida mundana, si damos un objeto a un rey caritativo y generoso como artículo para la venta,
Obtendremos un retorno liberal;
pero si se da (sin pensar en tal retorno) simplemente como una oferta o tributo,
Vemos que produce lo que desee (por la persona).

लोकत्तिलुम् धर्मशीलऩायुदारऩाऩ राजावुक्कु विलैयाग एदेनुमॊण्ड्रैक् कॊडुत्ताल् पॆरुम् विलै किडैक्कवुम् अदु तन्नैये उपहारबुद्धियाले कॊडुत्ताल् वेण्डुवदॆल्लाम् किडैक्कवुम् काणानिण्ड्रोम्.

लोकरीत्या शङ्कितमाऩ विरोधत्तिऱ्कु लोकरीतियिऩालुम् परिहारमरुळिच्चॆय्गिऱार् लोकत्तिलुमित्यादियाल्। उदारऩाऩ राजावुक्कु इति । इन्द इरण्डु पदङ्गळाल् मेल् सॊल्लप्पोगिऱ पॆरुविलै किडैक्कुगैक्कुं वेण्डिऱ्ऱॆल्लाम् किडैक्कुगैक्कुम् हेतुक्कळाऩ गुणङ्गळ् सूचितङ्गळ्। विलैयाग - मूल्यबुद्ध्या ऎऩ्ऱबडि। उपहारबुद्धियाले कॊडुत्तालिति । उपहारम् - काणिक्कै।

इब् भक्ति-प्रपत्तिगळ् प्रयोजनान्तर-परऩुक्कु प्रवृत्ति-धर्म-कोटियिले निऱ्‌कुम्। +++(4)+++

इमे भक्ति-प्रपत्ती
प्रयोजनान्तर-परस्य प्रवृत्ति-धर्म-कोटौ निविशेते । +++(4)+++

These two - bhakti and prapatti,
are of the nature of a rite prompted by pravṛtti (activity prompted by worldly interests),
when they are adopted by a person who expects some benefit other than mokṣa

Estos dos - bhakti y prapatti, son de la naturaleza de un rito provocado por Pravṛtti (actividad provocada por los intereses mundanos),
Cuando son adoptados por una persona que espera algún beneficio que no sea mokṣa

इब् भक्ति-प्रपत्तिगळ् प्रयोजनान्तरपरऩुक्कु प्रवृत्तिधर्मकोटियिले निऱ्‌कुम्।

इदै दार्ष्टान्तिकत्तिल् उपपादिक्किऱार् इब् भक्तिप्रपत्तिकळित्यादिना । प्रयोजनान्तरपरऩुक्कु इति । मोक्षव्यतिरिक्तैश्वर्यादिकामऩुक्कॆऩ्ऱबडि। इदऩाल् ऒरेविदमाऩ भक्तिप्रपत्तिकळ् कामनाभेदत्ताल् अर्वाचीनफलजनकङ्गळाय् प्रवृत्तिधर्मतुल्यङ्गळायुम् निऱ्कुमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

भगवच्-चरणार्थिगळुक्कु निवृत्ति-धर्मङ्गळ् आम्। +++(5)+++

भगवच्-चरणार्थिनां निवृत्ति-धर्मौ भवतः । +++(5)+++

and in the case of those who desire only the feet of Bhagavān,
they are of the nature of a rite of renunciation (nivṛtti).+++(4)+++

y en el caso de aquellos que desean solo los pies de Bhagavān,
Son de la naturaleza de un rito de renuncia (nivṛtti).+++(4)+++

भगवच्चरणार्थिगळुक्कु निवृत्तिधर्मङ्गळाम्।

भगवच्चरणार्थिकळुक्कु निवृत्तिधर्मङ्गळामिति । भगवच्चरणप्राप्तिकामनावाऩ्गळुक्कु निवृत्तिधर्मकोटिप्रविष्टङ्गळाय् मोक्षसाधनङ्गळामॆऩ्ऱबडि।

इव्व् अर्थं नित्य-नैमित्तिकादिगळिलुम् +++(←अनुज्ञा-कैङ्कर्येऽपि)+++ ऒक्कुम्। +++(5)+++

अयम् अर्थो नित्य-नैमित्तिकादिष्व् अपि +++(←अनुज्ञा-कैङ्कर्येऽपि)+++ समानः । +++(5)+++

The same holds good of such things as the rites and duties which are compulsory and regularly recurrent (nitya)
and those which are compulsory and occasional (naimittika).

Lo mismo ocurre con las cosas como los ritos y deberes que son obligatorios y regularmente recurrentes (nitya)
y aquellos que son obligatorios y ocasionales (naimittika).

इव्व् अर्थं नित्यनैमित्तिकादिगळिलुम् ऒक्कुम्।

इन्द न्यायत्तै अन्यत्रातिदेशम् पण्णुगिऱार् इव्वर्थम् नित्यनैमित्तिकादिगळिलुमॊक्कुमिति । इव्वर्थम् – भक्तिप्रपत्तिकळुक्कु कामनाभेत्ताल् विभिन्नफलजनकत्वरूपमाऩ इव्वर्थम्।
आदिपदत्ताले अनुज्ञा-कैङ्कर्य-ग्रहणम्।
तथा च आश्रम-धर्मतया नित्यम् आऩ अग्निहोत्रादिगळुक्कुम्
कामना-भेदत्ताले स्वर्गादि-फल-जनकत्वमुम्
भक्तिद्वारा मोक्ष-फल-जनकत्वमुम् उण्डागैयाल्
अवैगळुम् भक्ति-प्रपत्ति-तुल्यङ्गळ् आम् ऎऩ्ऱत् आयिऱ्ऱु।

इप्-पडियेय्

आवृत्त्य्-अनावृत्त्य्-आदिगळाले विषम–स्व-भावङ्गळ् आऩ उपासन-प्रपदनङ्गळ्
एक-फल-साधनम् अगक् कूडुमोव्

ऎन्नुम् इदुक्कुम् उत्तरम्
अधिकारि-विशेषत्ताले लोक-वेदङ्गळिऱ्‌ पडिये सिद्धम्।

[[२२३]]

इत्थम् एव -

आवृत्त्य्-अनावृत्त्य्-आदिभिर् विषम–स्व-भावे उपासन-प्रपदने
कथम् एक-फल-साधने भवत

इति चेत्,
अस्योत्तरम् अपि
अधिकारि-विशेषात् लोक-वेद-रीत्या सिद्धम् ॥

If it be asked whether
upasāna (bhakti) and prapatti, which are different in their nature
since the former has to be repeated continuously (till death)
and the latter to be performed only once –
whether these two could yield the same fruit;
the answer is as follows:-

It is certainly possible,
since it depends upon the competency of the person (adopting the upāya),
as in worldly life and in the Vedic tradition.

Si se le pregunta si
upasāna (bhakti) y prapatti, que son diferentes en su naturaleza
ya que el primero tiene que repetirse continuamente (hasta la muerte)
y este último se realizará solo una vez -
si estos dos podrían producir la misma fruta; La respuesta es la siguiente:-

Ciertamente es posible,
ya que depende de la competencia de la persona (adoptando el upāya),
como en la vida mundana y en la tradición védica.

इप्पडिये आवृत्त्यनावृत्त्यादिगळाले विषमस्वभावङ्गळाऩ उपासनप्रपदनङ्गळ् एकफलसाधनम् अगक्कूडुमोवॆन्नुमिदुक्कुम् उत्तरम् अधिकारिविशेषत्ताले लोकवेदङ्गळिऱ्‌पडिये सिद्धम्।

इप्पडि ऒऩ्ऱुक्के विषममाऩ फलद्वयसाधनत्वासम्भव शङ्गैयैप् परिहरित्तु इऩि विषमङ्गळाऩ भक्तिप्रपत्तिकळिरण्डिऱ्कुम् एकफलसाधनत्वासम्भव शङ्गैयै अधिकारिभेदत्ताले परिहरिक्किऱार् इप्पडिये इत्यादिना । अधिकारि विशेषत्ताले इति । सकिञ्चनाकिञ्चनरूपाधिकारिविशेषत्ताले ऎऩ्ऱबडि। लोकवेदङ्गळिऱ्पडिये सिद्धमिति । शक्ता-शक्तभेदेन लोकत्तिल् कृषिवाणिज्यङ्गळ् एकफलसाधकङ्गळागवुम्, वेदत्तिल् वारुणमानसस्नानङ्गळ् एकफलसाधनङ्गळागवुम् सिद्धमॆऩ्ऱु करुत्तु।

इङ्गु वाणिज्यमुम् वारुणस्नानमुम् शक्ताधिकारिकमिऱे।

मुमुक्षुक्कळ् आय् स्व-तन्त्र-प्रपत्ति पण्णिऩ् अवर्गळुक्कु -
उपायमुम् मोक्षमुम् एकरूपम् आय् इरुक्कच् चेय्देयुम्
संसारत्तिल् अडिच्-चूट्टाल्+++(=तापतः)+++ वरुं त्वरैयिन् तारतमत्तक्क् ईड् आग +++(5)+++
तम्-तम्-इच्छैयाले कालङ् गुऱिक्किऱदिल् एऱ्ऱच्-चुरुक्कत्ताले
फलत्तिल् विळम्बाविळम्बङ्गळ् कूडुम्।

मुमुक्षूणां स्व-तन्त्र-प्रपत्तिं कृतवताम्
उपाये मोक्षे चैक-रूपे सत्य् अपि
संसारे पाद-संतापेन (आर्त्या) जायमानायास् त्वरायास् तारतम्यम् अनुसृत्य
स्व-स्वेच्छा-कृत-निर्देशे काले संभवद्भ्याम् आधिक्य-न्यूनत्वाभ्यां
फले विलम्बाविलम्बौ युज्येते ।

To those aspirants to mukti who have adopted prapatti as an independent and direct means,
the upāya (means) and the end (which is) mokṣa, namely, the attainment of Bhagavān are one and the same (i. e) Bhagavān.
However, owing to the degree of urgency (tvarā) in the desire for mokṣa
which arises from the suffering of saṁsāra,
there may be delay or absence of delay in the attainment of the fruit
in accordance with the time when it is respectively desired by the persons concerned (viz. ārta and dripta).

A aquellos aspirantes a Mukti que han adoptado a Prapatti como un medio independiente y directo,
El upāya (medios) y el fin (que es) mokṣa, a saber, el logro de bhagavān es el mismo (i. e) bhagavān.
Sin embargo, debido al grado de urgencia (tvarā) en el deseo de mokṣa
que surge del sufrimiento de Saṁsāra,
Puede haber retraso o ausencia de retraso en el logro de la fruta
de acuerdo con el momento en que las personas interesadas lo desean respectivamente (a saber, ārta y dripta).

मुमुक्षुक्कळाय् स्वतन्त्रप्रपत्ति पण्णिऩवर्गळुक्कु -
उपायमुम् मोक्षमुम् एकरूपम् आयिरुक्कच् चेय्देयुम् संसारत्तिल् अडिच्चूट्टाल् वरुं त्वरैयिन् तारतमत्तक्कीडाग तम्-तम्-इच्छैयाले कालङ्गुऱिक्किऱदिलेऱ्ऱच् चुरुक्कत्ताले फलत्तिल् विळम्बाविळम्बङ्गळ् कूडुम्।

मुमुक्षुक्कळाय् स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठर्गळाऩ आर्तदृप्तर्गळिरुवर्क्कुम् भगवाऩ् ऒरुवऩे उबायमागवुम् फलमागवुमिरुक्क फलत्तिल् विळम्बाविळम्बङ्गळ्गूडुवदॆङ्ङऩे यॆऩ्गिऱ शङ्गैयैप् परिहरिक्किऱार् मुमुक्षुक्कळायित्यादिना । संसारत्तिल् अडिच्चूट्टाल् वरुमिति । अडिच्चूडु - ग्रीष्मकालत्तिल् आदित्यकिरणतप्तङ् गळाऩ पांसुक्कळिल् नडक्कुम्बोदु वरुम् पादोष्ण सदृशमाऩ संसारदाबमॆऩ्ऱ पडि। त्वरैयिऩ् तारतम्यत्तुक्कीडाग इत्यादि । संसारतापमान्द्यात्त्वरामान्द्यमुम्, तदाधिक्यात्त्वराधिक्यमुम्, त्वरामान्द्यत्ताले फलत्तिऱ्कु विप्रकृष्टकालत्तै अवधित्वेन सङ्गल्बित्ताल् फल-विळम्बमुम्, त्वराधिक्यत्ताले समीबगालत्तै अवधित्वेन सङ्गल्बित्ताल् फलाविळम्बमुम् उपपन्नमागलामॆऩ्ऱु करुत्तु।

आऴ्वार्गळ्, नाथमुनिगळ् उळ्ळ्-इट्टार्क्कु
भगवत्-साक्षात्-कारादिगळ् उण्ड् आयिरुक्क,
सिलर्क्क् इवैय् अऩ्ऱिक्केय् ऒऴिगैक्कुक् कारणम्

प्रपत्ति-कालत्तिल् फल-सङ्कल्पत्तिल् वैषम्यम्,
प्रारब्ध-सु-कृत-विशेषम् आगवुम् आम्।

दिव्य-सूरि–नाथ-मुनि-पर्यन्तानां भगवत्-साक्षात्-कारादिषु जातेषु स्थितेषु
केषाञ्चिद् एतद्-राहित्येनावस्थितेः कारणं
प्रपत्ति-कालिक संकल्पे वैषम्यं वा
प्रारब्ध-सुकृत-विशेषो वा ।

The reason why the Alvars, Nāthamuni and the like obtained such things as direct vision (sākṣatkāra) of Bhagavān,
while others who adopted prapatti had to go without it is (two fold)–
the difference in the desire for the fruit expressed at the time of prapatti
and also the difference in the past good karma which had begun to operate in this life.

La razón por la cual los Álvars, Nāthamuni y similares obtuvieron cosas como la visión directa (Sākṣatkāra) de Bhagavān,
mientras que otros que adoptaron Prapatti tuvieron que ir sin él (dos veces)- La diferencia en el deseo de la fruta expresada en el momento de Prapatti
y también la diferencia en el buen karma pasado que había comenzado a operar en esta vida.

आऴ्वार्गळ्, नाथमुनिकळुळ्ळिट्टार्क्कु भगवत्साक्षात्कारादिगळुण्डायिरुक्क सिलर्क्किवैयऩ्ऱिक्के यॊऴिगैक्कुक् कारणम् प्रपत्तिकालत्तिल् फल संकल्पत्तिल् वैषम्यम्, प्रारब्धसुकृत विशेषमागवुमाम्।

इप्पडि ऒऩ्ऱुक्कु विषमफलसाधनत्वानुपपत्तियुम्, विषममाऩ इरण्डुक्कु एकफलसाधनत्वानुपपत्तियुम्, प्रपन्नर्गळुक्कुळ्ळे फलविळम्बाविळम्बानुपपत्तियुम् परिहृतङ्गळ्। इऩि प्रसङ्गात् इङ्गिरुन्द कालत्तिल् सिल प्रपन्नर्गळुक्कु भगवत्साक्षात्कारम् वरुवदुम् सिलरुक्कु वाराददुमागिऱ वैषम्यत्तिऱ्कुक् कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् आऴ्वार्गळित्यादिना । भगवत्साक्षात्कारादिगळिति । आदिपदत्ताल् अदऩालुण्डाऩ आनन्दादिगळ् सॊल्लप्पडुगिऱदुगळ्। प्रपत्तिकालत्तिल् फलसङ्कल्पत्तिल् वैषम्यम्, प्रारब्धसुकृतविशेषमागवुमामिति । एतद्देहावसानपर्यन्तविशदतमभगवत्साक्षात्कारपूर्वकं तदवसाने मोक्षार्थं आत्मरक्षाभरसमर्पणं करिष्ये ऎऩ्ऱु सङ्गल्बित्तु प्रपत्ति पण्णिऩवर्गळुक्कु इङ्गिरुन्द कालत्तिलेये साक्षात्कारम् वरुम्। अप्पडि यऩ्ऱिक्के देहावसाने मोक्षसिद्धियै मात्तिरम् सङ्गल्बित्तु प्रपत्ति पण्णिऩवर्गळुक्कु इङ्गिरुन्द कालत्तिल् भगवत्साक्षात्कारम् वारादु। अतिशयितप्रारब्ध सुकृतशालिकळुक्कु प्रपत्तिकालत्तिल् सङ्गल्बमिऩ्ऱिये भगवत्साक्षात्कारम् इङ्गेये उण्डागुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

मुऩ्बु कोलिऩ फलांशम्
सकृत्-प्रपत्तियाले सिद्धम् आऩालुम्
कोलाद अंशत्तैप् पऱ्ऱप्
पिऩ्बु तीव्र-संवेगम् बिऱन्दार्क्कु पुनः प्रपत्ति-पण्णवुम् आम्।

पूर्वम् उद्दिष्टस्य फलांशस्य सकृत्-प्रपत्त्या सिद्धत्वेऽपि
पश्चाज्-जात-तीव्र-संवेगैः
अनुद्दिष्टांशोद्देशेन
पुनः प्रपत्तिः कर्तुं युज्यते ।

Though that part of the fruit formerly desired is certain
owing to the performance of prapatti on a single occasion,
yet, if a person eagerly desires some other part of the fruit not desired before,
a further prapatti is also appropriate.

Aunque esa parte de la fruta anteriormente deseada es segura
Debido al rendimiento de Prapatti en una sola ocasión,
Sin embargo, si una persona desea ansiosamente alguna otra parte de la fruta no deseada antes,
Otro Prapatti también es apropiado.

मुऩ्बु कोलिऩ फलांशम् सकृत्प्रपत्तियाले सिद्धमाऩालुम् कोलाद अंशत्तैप्पऱ्ऱप्पिऩ्बु तीव्रसंवेगम्बिऱन्दार्क्कुपुनःप्रपत्तिपण्णवुमाम्।

सिंहावलोकन न्यायेन कीऴ्च्चॊऩ्ऩ मन्दमाऩ आर्तियैयुडैय दृप्तप्रपन्नऩुक्कु प्रपत्त्यनन्तरम् आर्त्यतिशयत् ताले फलत्तिल् त्वरैयुण्डाऩाल् पूर्वप्रपत्तियिल् देहावसानपर्यन्तम् अभ्युपगतमाऩ प्रारब्धांशमुम् कऴियवेण्डुमॆऩ्ऱु मऱुबडियुम् ऒरु प्रपत्ति पण्णलामॆऩ्गिऱार् मुऩ्बु कोलिऩ फलांशमित्यादिना । कोलाद वंशत्तैप् पऱ्ऱ इति । इदऩाल् पूर्वप्रपत्तिक्कुम् इप्पोदु सॆय्युम् आर्तप्रपत्तिक्कुम् फलभेदमिरुप्पदाल्

यद्-अर्थन् तु कृतो न्यासस्
तदर्थं न पुनःक्रिया’’

ऎऩ्गिऱ वचनविरोधमिल्लैयॆऩ्ऱु सूचितम्।

वेऱे सिलर्
दृष्टार्थ-प्रपत्तिगळिले सिल फलियाद् ऒऴियक् कण्डु
स-कल–फल-साधनम् आऩ प्रपत्तियिले अतिशङ्कै पण्णुवर्गळ्।

अन्ये केचिद् दृष्टार्थ-प्रपत्तिषु कासांचिन् निष्फलत्वं दृष्ट्वा
स-कल–फल-साधन-भूतायां प्रपत्तौ अतिशङ्कां कुर्वते ।

Some critics may entertain doubts in regard to the effectiveness of prapatti which is the means of attaining all benefits without exception,
when it is found that some forms of prapatti intended to secure tangible benefits in this life itself fail to do so.

Algunos críticos pueden entretener dudas con respecto a la efectividad de Prapatti, que es el medio para obtener todos los beneficios sin excepción,
Cuando se encuentra que algunas formas de Prapatti, pretendían asegurar beneficios tangibles en esta vida en sí, no lo hacen.

वेऱे सिलर् दृष्टार्थप्रपत्ति कळिले सिल फलियादॊऴियक् कण्डु सकलफलसाधनमाऩ प्रपत्तियिले अतिशङ्गै पण्णुवर्गळ्।

इऩि दृष्टार्थमाऩ सिल प्रपत्ति फलियामैयैक् कण्डु सिलर्क्कु सकलफलसाधनमाऩ प्रपत्तिविषयत्तिले अतिशङ्गै युण्डागु मॆऩ्ऱु सॊल्लि, अदै परिहरिक्कवेण्डिय प्रकारत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् वेऱे सिलरित्यादिना ।

अवर्गळैयुम्
अल्लाद शास्त्रार्थङ्गळिऱ् पडिगळिले
कर्म-कर्तृ-साधन-वैगुण्यत्तै वॆळिय् इट्टुत् तॆळि-विक्क वेणुम्।

तेऽप्य् अन्यान्य-शास्त्रार्थेष्व् इव
कर्म-कर्तृ-साधन-वैगुण्यं प्रदर्श्य प्रतिबोधनीयाः ।

These critics should be made to understand that if there is no effect,
it is due to some defect in the activity (karma), in the doer (kartā) or in the means or accessories ( sadhana ),
just as in the case of other rites prescribed in the śāstras.

(For instance, the śāstra says,
“He who desires rain should perform a yajna with kariri (bamboo sprouts )”.
If the rain does not follow the yajna,
it must be due to some defect in the performance of the karma, in the doer, or in the sacrificer or in the accessories or sadhanas employed in the sacrifice).

Se debe hacer que estos críticos comprendan que si no hay efecto,
Se debe a algún defecto en la actividad (karma), en el hacedor (kartā) o en los medios o accesorios (sadhana),
así como en el caso de otros ritos prescritos en los Śāstras.

(Por ejemplo, el Śāstra dice:
“El que desea lluvia debe realizar un Yajna con Kariri (brotes de bambú)”.
Si la lluvia no sigue al Yajna,
Debe deberse a algún defecto en el rendimiento del karma, en el hacedor, o en el sacrificador o en los accesorios o sadhanas empleados en el sacrificio).

अवर्गळैयुम् अल्लाद शास्त्रार्थङ्गळिऱ्पडिगळिले कर्मकर्तृसाधनवैगुण्यत्तै वॆळियिट्टुत् तॆळिविक्कवेणुम्।

अल्लाद शास्त्रङ्गळिऱ्पडिगळिले इति । अल्लाद शास्त्रङ्गळ् - प्रपत्तिभिन्नमाऩ ‘‘वृष्टिकामः कारीर्या यजेत’’ ‘‘पुत्रकामः पुत्रेष्ट्या यजेत’’ इत्यादि शास्त्रङ्गळ्।

इङ्गु कर्म-वैगुण्यम् आवदु -
महा-विश्वासादिगळ् कुऱैगै।

अत्र कर्म-वैगुण्यं नाम महा-विश्वासादीनां न्यूनता ।

Defect in the performance (of prapatti) consists in the lack of intense faith, (mahavisvasa ), and the like.

El defecto en el rendimiento (de Prapatti) consiste en la falta de fe intensa, (Mahavisvasa) y similares.

इङ्गु कर्मवैगुण्यमावदु; महाविश्वासादिगळ् कुऱैगै।

प्रपत्तिविषयत्तिल् कर्मवैगुण्यादिगळै क्रममागक् काट्टुगिऱार् इङ्गु कर्मवैगुण्यमावदु इत्यादिना ।

कर्तृ-वैगुण्यम् आवदु;
प्रपत्तिक्कुच् चॊऩ्ऩ अधिकारम् न्यूनम् आगै।

कर्तृ-वैगुण्यं नाम प्रपत्त्य्-अर्थतयोक्त-स्वाधिकारस्य न्यूनता ।

Defect in the doer consists in the absence of competency prescribed for prapatti.

El defecto en el hacedor consiste en ausencia de competencia prescrita para Prapatti.

कर्तृवैगुण्यमावदु; प्रपत्तिक्कुच् चॊऩ्ऩ अधिकारम् न्यूनमागै।

अधिकारम् न्यूनमागै - आकिञ्चन्यानन्यगतित्वादिगळिल् कुऱैवु।

साधन-वैगुण्यम् आवदु;
यथा-शास्त्रम् प्रपत्त्य्-अनुष्ठानत्तुक्कु मूलम् आऩ सद्-उपदेशादिगळ् अऩ्ऱिक्केय् ऒऴिगै।

साधन-वैगुण्यं नाम
यथा-शास्त्रं प्रपत्त्य्-अनुष्ठान-मूलभूत–
सद्-उपदेशादि-राहित्येनावस्थानम् ।

Defect in the sadhanas or accessories is the absence of such things as the teaching of the wise
which is essential for the performance of prapatti
in accordance with the śāstras.

Defecto en las sadhanas o accesorios es la ausencia de cosas como la enseñanza de los sabios
que es esencial para el rendimiento de Prapatti
de acuerdo con los Śāstras.

साधन वैगुण्यमावदु; यथाशास्त्रम् प्रपत्त्यनुष्ठानत्तुक्कु मूलमाऩ सदुपदेशादिगळऩ्ऱिक्के यॊऴिगै।

सदुपदेशादिगळिति । उपदेशत्तिऱ्कु सत्त्वमावदु परम्पराप्राप्तत्वम्। आदिपदत्ताल् गुणवदाचार्यवत्वम् विवक्षितम्।

इव् वैगुण्यङ्गळ् अऱ प्रपत्ति पण्णिऩ बोदु
तत्-फलङ्गळ् आगक् कोलिऩ दृष्टङ्गळुम् सिद्धिक्कक् काणा निऩ्ऱोम्। +++(4)+++

एतद्-वैगुण्य-शून्यतया प्रपत्तौ +अनुष्ठितायां सत्यां
तत्-फलत्वेनोद्दिष्टानां दृष्टानाम् अपि सिद्धिं पश्यामः ॥

[[२२७]]

When prapatti is done without any of these defects,
we see even the attainment of visible and (tangible) fruits that have been desired as the result.

Cuando Prapatti se realiza sin ninguno de estos defectos,
Vemos incluso el logro de frutas visibles y (tangibles) que se han deseado como resultado.

इव् वैगुण्यङ्गळऱ प्रपत्तिपण्णिऩबोदु तत्फलङ्गळागक् कोलिऩ दृष्टङ्गळुम् सिद्धिक्कक् काणा निऩ्ऱोम्।

वैगुण्यत्रयमिल्लादबोदु दृष्टार्थप्रपत्तियुम् सफलमाग दृष्टमॆऩ्गिऱार् इव् वैगुण्यङ्गळऱ प्रपत्ति पण्णिऩबोदु इत्यादिना ।