०६ प्रपत्त्य्-उत्कर्षः

अवऱ्ऱुक्कु सामर्थ्यम् इल्लामैय् आदल्
विळम्ब-क्षमऩ् अल्लामैय् आदल्

इप्-प्रपत्तियै स्वतन्त्रोपायम् आगप् पऱ्ऱिऩ् अवऩै

[[२१९]]

तेषु सामर्थ्याभावात् विलम्ब-क्षमत्वाभावाद् वा
इमां प्रपत्ति स्व-तन्त्रोपायत्वेन परिगृहीतवन्तम् -

Incompetence for them arises
from inability to adopt them
or the inability to endure delay (in attaining salvation).
The man who has this incompetence adopts prapatti.

The man who has adopted prapatti as an independent and direct upāya …

La incompetencia para ellos surge
De la incapacidad para adoptarlos
o la incapacidad para soportar el retraso (para alcanzar la salvación).
El hombre que tiene esta incompetencia adopta Prapatti.
El hombre que ha adoptado a Prapatti como un independiente y dirigido upāya …

अवऱ्ऱुक्कु सामर्थ्यमिल्लामैयादल् विळम्बक्षमऩल्लामैयादल् इप्प्रपत्तियै स्वतन्त्रोपायमागप्पऱ्ऱिऩवऩै

इप्पडि भक्तियुम् शक्तऩुक्कु मोक्षोपायमागिल् स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठऩै उत्कृष्टऩाग आऴ्वार् मुदलाऩवर्गळ् स्तोत्रम् सॆय्वदऱ्कुक् कारणमॆऩ्ऩ वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् अवऱ्ऱुक्कु सामर्थ्यम् इल्लामैयादल् इत्य्-आदिना ।

४२’’सॆय्द वेळ्वियऩ्’’(तिरुवाय्मॊऴि ५-७-५) ऎऩ्ऱुम्,
४३‘‘कृतकृत्यऩ् ’’(सात्यकि-तन्त्रम्) ऎऩ्ऱुम्,
४४‘‘अनुष्ठित-क्रतु-शतऩ्’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-४९) ऎऩ्ऱुम्,

४२’’कृत-याग’’(तिरुवाय्मॊऴि ५-७-५) इति,
४३‘‘कृतकृत्य’’(सात्यकि-तन्त्रम्) इति,
४४‘‘अनुष्ठित-क्रतु-शत’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-४९) इति चोक्त्वा,

is proclaimed as

“one who has performed a sacrifice”,
one who has done what he ought to do'

and

‘one who has performed a hundred sacrifices’

se proclama como

“Uno que ha realizado un sacrificio”, uno que ha hecho lo que debería hacer '

y

‘Uno que ha realizado cien sacrificios’

४२’’सॆय्दवेळ्वियऩ्’’(तिरुवाय्मॊऴि ५-७-५) ऎऩ्ऱुम्, ४३‘‘कृतकृत्यऩ् ’’(सात्यकि-तन्त्रम्) ऎऩ्ऱुम्, ४४‘‘अनुष्ठितक्रतुशतऩ्’’(अहिर्बुध्न्य-सम् ३७-४९) ऎऩ्ऱुम्,

सॆय्दवेळ्वियऩ् इति । नऩ्ऱागवनुष्टिक्कप् पट्ट यज्ञङ्गळैयुडैयवऩ्, इदु आऴ्वारुडैय उद्घोषम्। कृतकृत्यऩिदि । कृतं कृत्यं येन, कर्तव्यमाऩ मोक्षोपायानुष्ठानम् ऎवऩाले अनुष्ठिक्कप्पट्टदो अवऩ् ऎऩ्ऱबडि। इदु महर्षिकळिऩ् उद्घोषम्। अनुष्ठितक्रतुशतऩिदि । अनुष्ठितं क्रतुशतं येन, इदु भगवच्छास्त्रोद्घोषम्।

इवऩुक्कु मरणान्तम् आग नडक्किऱ व्यापारङ्गळै
अवभृथ-पर्यन्त-कर्तव्य-कलापङ्गळ् आग स्तुतित्तुम्

अस्य मरणान्तं प्रवर्तमानान् व्यापारान्
अवभृथ-पर्यन्त-कर्तव्य-कलापत्वेन स्तुत्वा च

Further these authorities also praise all his activities up to the time of death,
as if they were the varied duties connected with yajnas
and ending with the final bath (avabhritha).

Además, estas autoridades también elogian todas sus actividades hasta el momento de la muerte,
Como si fueran los deberes variados relacionados con Yajnas
y terminando con el baño final (Avabhritha).

इवऩुक्कु मरणान्तमाग नडक्किऱव्यापारङ्गळै अवभृथपर्यन्तकर्तव्यकलापङ्गळाग स्तुतित्तुम्

इवऩुक्कित्यादि । ‘‘तस्यैवं विदुषः’’ ऎऩ्ऱु आरम्भित्तु ‘‘यन्मरणं तदवभृथ’’ इत्यन्तमाग प्रपन्नऩुडैय व्यापारङ्गळैयॆल्लाम् स्तोत्तरित्तु ऎऩ्ऱबडि। इदु उबनिषदिऩुद्घोषम्।

क्रत्व्-अन्तरानुष्ठानम् पण्णिऩवऩुक्कु
मेल्-उळ्ळ नित्य-नैमित्तिकङ्गळ् पोले
इवऩुक्कु स्व-तन्त्र-विधियाले वर्णाश्रमादि-धर्मङ्गळ् नडवा निऱ्कच् चॆय्देयुम्

क्रत्व्-अन्तरानुष्ठानं कृतवतां पाश्चात्य-नित्य-नैमित्तिकवत्
अस्य स्व-तन्त्र-विधितो वर्णाश्रम-धर्मेषु प्रवर्तमानेष्व् अपि

They hold also that,
in the same way as the man who has performed a yajna
performs the compulsory and occasional rites (nitya and naimittika ) after it,
the man who has adopted prapatti should perform the duties of his varṇa and āśrama
as the commands of the Lord who is omnipotent.

También sostienen que, De la misma manera que el hombre que ha realizado un Yajna
realiza los ritos obligatorios y ocasionales (nitya y naimittika) después de él,
El hombre que ha adoptado Prapatti debe realizar los deberes de su varṇa y āśrama
Como los mandamientos del Señor que es omnipotente.

क्रत्वन्तरानुष्ठानम् पण्णिऩवऩुक्कु मेलुळ्ळ नित्यनैमित्तिकङ्गळ् पोले इवऩुक्कु स्वतन्त्रविधियाले वर्णाश्रमादिधर्मङ्गळ् नडवा निऱ्कच्चॆय्देयुम्

इवैगळिऩ् भावत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् क्रत्वन्तरानुष्ठानम् पण्णिऩवऩुक्कु इत्यादिना । क्रत्वन्तरत्तैयनुष्ठित्तवऩुक्कुप्पोले तद्-अनुष्ठानान्तर-कालिक-नित्य-नैमित्तिक-कर्मङ्गळ्
स्व-तन्त्र-प्रपत्ति-निष्ठऩुक्कुम् ‘ ‘विहितत्वाच् चाश्रमकर्मापि’’ ऎऩ्गिऱबडि
अवश्यानुष्ठेयङ्गळाऩालुम् आत्मयागफलत्तैप्पऱ्ऱि अवैगळ् अनपेक्षितङ्गळॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

अनुष्ठितात्म-याग-फलत्तैप् पऱ्ऱ कर्तव्यान्तर-निरपेक्षऩ् आगवुम्

अनुष्ठितात्म-याग-फलार्थं कर्तव्यान्तर-निरपेक्षो ऽयम् इति च

and that the man who has performed the sacrifice or yajna of the self
does not require the performance of any other activity for the fruit desired by him.

y que el hombre que ha realizado el sacrificio o yajna del yo
no requiere el rendimiento de ninguna otra actividad para la fruta deseada por él.

अनुष्ठितात्मयागफलत्तैप्पऱ्ऱ कर्तव्यान्तरनिरपेक्षऩागवुम्

आऴ्वार्गळुम्, महर्षिगळुम्, भगवच्-छास्त्रङ्गळुम्, वेदङ्गळुम् घोषिया निऩ्ऱऩ।

दिव्यसूरयो महर्षयो भगवच्छास्त्राणि वेदाश् च घोषयन्ति ।

(This is declared) by the Alvars, the great sages and the Lord’s Śāstras ( Bhagavat Sāstra) and the Vedas.

(Esto es declarado) por los Alvars, los grandes sabios y los Śāstras del Señor (Bhagavat Sāstra) y los Vedas.

आऴ्वार्गळुम्, महर्षिकळुम्, भगवच्छास्त्रङ्गळुम्, वेदङ्गळुम् घोषिया निऩ्ऱऩ।

आगैयाल्

‘‘तपस्विभ्यो ऽधिको योगी
ज्ञानिभ्योऽपि मतोऽधिकः ।
कर्मिभ्यश् चाधिको योगी
तस्माद् योगी भवार्जुन॥’’
(गीता ६-४६)

इत्यादिगळाले

अतः,

‘‘तपस्विभ्यो ऽधिको योगी
ज्ञानिभ्योऽपि मतोऽधिकः ।
कर्मिभ्यश् चाधिको योगी
तस्माद् योगी भवार्जुन॥’’
(गीता ६-४६)

इत्यादिभिः

योगी, योगः, ज्ञानम्, ज्ञानी, तपस्वी, तपः

Therefore as stated in such places as the śloka :-

“The Yogi is superior to all those who practise austerities (tapas);
he is superior also to the jnānīs
and to those who perform the rites and duties (ordained for them).
Therefore, O Arjuna, become a yogin”;

Por lo tanto, como se indica en lugares como el Śloka:-

“El yogui es superior a todos los que practican austeridades (tapas); Él es superior también para los Jnānīs y para aquellos que realizan los ritos y deberes (ordenados para ellos). Por lo tanto, oh arjuna, conviértete en un yoguin “;

आगैयाल् ‘‘तपस्विभ्योऽधिको योगी ज्ञानिभ्योऽपि मतोऽधिकः । कर्मिभ्यश्चाधिको योगी तस्माद्योगी भवार्जुन॥’’(गीता ६-४६) इत्यादिगळाले

इप्पडि भक्ति-निष्ठऩैक्काट्टिलुम् प्रपन्नऩै उत्कृष्टऩाग आऴ्वार् मुदलाऩोर्गळ् घोषिक्कैयाले भक्त्यपेक्षया प्रपत्ति श्रेष्ठतममॆऩ्बदै सदृष्टान्तमरुळिच्चॆय्गिऱार् आगैयालित्यादिना । आगैयाल् - प्रपन्नऩै भक्तापेक्षया उत्कृष्टऩाग स्तुतिक्कैयाल्। तपस्विभ्य इत्यादि । योगी – आत्मविषयकयोगवान् । आत्मविषयकमाऩ योगत्तैप् पण्णुगिऱवऩ्, तपस्विभ्यः – केवलकृच्छ्रचान्द्रायणादिप्रवृत्तिधर्मनिष्ठऩैक्काट्टिलुम् अधिकः – उत्कृष्टः, ज्ञानिभ्यः – आत्मव्यतिरिक्तज्ञानवाऩ्गळैक् काट्टिलुम्, अधिको मतः – उत्कृष्टऩागक् करुदप्पट्टाऩ्। कर्मिभ्यश्च – अश्वमेधादिकर्मनिष्ठरैक्काट्टिलुम्, अधिकः – उत्कृष्टः, तस्मात् आत्मविषयकयोगवान् भव ऎऩ्बदु श्लोकार्थम्।

प्रवृत्तिधर्मङ्गळिऱ् काट्टिल्
निवृत्तिधर्मङ्गळ् श्रेष्ठङ्गळ् आऩाऱ् पोलवुम्,

प्रवृत्तिधर्मेभ्यो निवृत्तिधर्मा यथा श्रेष्ठाः ( उत्कृष्टा),

the dharmas or activities of renunciation are superior to the activities or dharmas of action (pravṛtti);

Los dharmas o actividades de renuncia son superiores a las actividades o dharmas de acción (pravṛtti);

प्रवृत्तिधर्मङ्गळिऱ्काट्टिल् निवृत्तिधर्मङ्गळ् श्रेष्ठङ्गळाऩाऱ्पोलवुम्,

प्रवृत्तिधर्मङ्गळिऱ्काट्टिल् निवृत्तिधर्मङ्गळ् श्रेष्ठङ्गळाऩाऱ्पोलवुम् अवैदऩ्ऩिल् आत्मविषयमाऩ योगम् श्रेष्ठमाऩाऱ्पोलवुमिति । इदु इन्द श्लोकत्तिऩ् शब्दार्थमऩ्ऱु। किन्तु अभिप्रेतार्थम्।

अवै तऩ्ऩिल् आत्म-विषयम् आऩ योगम् श्रेष्ठम् आऩाऱ् पोलवुम्,

तेष्व् अपि आत्म-विषयक योगो यथा श्रेष्ठः,

so also the yoga connected with the self is superior to all other yogas;

Así también el yoga conectado con el yo es superior a todos los demás yogas;

अवै तऩ्ऩिल् आत्मविषयमाऩ योगम् श्रेष्ठमाऩाऱ्पोलवुम्,

योगङ्गळिऱ् काट्टिल्

‘‘योगिनाम् अपि सर्वेषां’’(गीता ६-४७)

ऎऩ्गिऱ बडिये वसु-देव–नन्दन-विषयम् आऩ योगम् श्रेष्ठम् आऩाऱ् पोलवुम्

आत्म-विषय-योगापेक्षया

‘‘योगिनाम् अपि सर्वेषां’’(गीता ६-४७)

इत्य्-उक्त-रीत्या वसु-देव–नन्दन-विषयो योगो यथा श्रेष्ठः,

of all yogas the highest is the yoga connected with (Śrī Kṛṣṇa) the son of Vāsudeva,
for it has been said,

“The man who fixes his mind on me and worships me with earnest faith
should be considered as the highest among yogis”.

De todos los yogas, el más alto es el yoga conectado con (Śrī Kṛṣṇa) el hijo de Vāsudeva,
porque se ha dicho

“El hombre que me arregla la mente y me adora con fe sincera
debe considerarse como el más alto entre los yoguis “.

योगङ्गळिऱ्काट्टिल् ‘‘योगिनामपि सर्वेषां’’(गीता ६-४७) ऎऩ्गिऱबडिये वसुदेवनन्दनविषयमाऩ योगम् श्रेष्ठमाऩाऱ्पोलवुम्

योगिनामपि सर्वेषामिति । पञ्चम्यर्थे षष्ठी । अपिना तपस्विप्रभृतिग्रहणम्। वसुदेवनन्दन-विषयमाऩ योगम् श्रेष्ठमाऩाऱ्पोलवुमिति । कीऴ् उदाहरित्त श्लोकङ्गळिल् धर्म्युत्कर्ष कथनत्ताले धर्मश्रैष्ठ्यम् सिद्धिक्कुमाप्पोले ऎऩ्ऱबडि।

+++(तादृशेषु)+++ परमात्म-विषय-विद्या-विशेषङ्गळ् ऎल्लात्तिलुम्
न्यास-निक्षेपादि-शब्दङ्गळाले सॊल्लप् पट्ट विद्या-विशेषमे
सु-करत्व सकृत्-कर्तव्यत्व शीघ्र-फल-प्रदत्वादिगळाले श्रेष्ठतमम्।

तथा परमात्म-विषय-विद्या-विशेषेभ्यः सर्वेभ्यो
न्यास-निक्षेपादि-शब्दोक्तो विद्या-विशेष एव
सु-करत्व–सकृत्-कर्तव्यत्व–शीघ्र-फल-प्रदत्वादिभिः श्रेष्ठतमः ।

Similarly of all the vidyās or forms of meditation on the Supreme Self,
only the particular vidyā which is called nyāsa, nikṣepa and so on is the highest,
for, among other reasons, it is easy,
it has to be performed only once,
and it leads to the attainment of the end soon.

Del mismo modo de todos los vidyās o formas de meditación en el ser supremo,
Solo el Vidyā particular que se llama Nyāsa, Nikṣepa, etc. es el más alto,
Por, entre otras razones, es fácil,
tiene que realizarse solo una vez,
Y lleva al logro del final pronto.

परमात्मविषयविद्याविशेषङ्गळॆल्लात्तिलुम् न्यासनिक्षेपादिशब्दङ्गळाले सॊल्लप्पट्ट विद्याविशेषमे सुकरत्व सकृत्कर्तव्यत्व शीघ्रफलप्रदत्वादिगळाले श्रेष्ठतमम्।

कीऴ् उदाहरित्त आत्मयोगादिगळुक्कु अतिशयितफलसाधनतया उपर्युपरि श्रैष्ठ्यम् सिद्धित्तालुम् समानफलकमाऩ भक्तियैक् काट्टिलुम् प्रपत्तिक्कु श्रैष्ठ्यम् सिद्धिप्पदु कूडुमोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् सुकरत्वेत्यादिना ।

न्यास-विद्यैयिले कण्ठोक्तम् आऩ इव्व्-अर्थत्तै

न्यास-विद्यायां कण्ठोत्तम् अमुम् अर्थं,

This truth regarding the Nyāsa vidyā

Esta verdad con respecto al Nyāsa Vidyā

न्यासविद्यैयिले कण्ठोक्तमाऩ इव्वर्थत्तै

एतादृशमाऩ प्रपत्तियिऩ् श्रैष्ठ्यम् न्यासविद्यैयिले

‘‘तस्मान् न्यासम् एषां
तपसाम् अतिरिक्तम् आहुः’’

ऎऩ्गिऱ वाक्यत्तिले स्पष्टमागच् चॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱुम्, अन्द वाक्यार्थम् संहितावचनङ्गळाले उपबृंहिक्कप्पट्टदॆऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् न्यासविद्यैयिलेयित्यादिना । कण्ठोक्तमाऩ इव्वर्थत्तै - अतिरिक्तपदत्ताले स्पष्टमागच् चॊल्लप्पट्ट प्रपत्तियिऩ्श्रैष्ठ्यरूपमाऩ इव्वर्थत्तै। इदऩाल् श्रुतियिल् अतिरिक्तपदम् केवलभेदबोधकमऩ्ऱु; किन्तु श्रैष्ठ्यरूपवैलक्षण्यबोधकमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।

‘‘तेषां तु तपसां न्यासम्
अतिरिक्तं तपश् श्रुतं’’
(अहिर्बुध्न्य-संहिता ३७-३६)

‘‘तेषां तु तपसां न्यासम्+++(→ः)+++
अतिरिक्तं तपश् श्रुतं’’
(अहिर्बुध्न्य-संहिता ३७-३६)

“Of all the austerities (tapas) prescribed for the attainment of mokṣa,
the austerity called nyāsa (prapatti) is the highest “,

“De todas las austeridades (tapas) prescritas para el logro de mokṣa,
La austeridad llamada Nyāsa (Prapatti) es la más alta “,

‘‘तेषां तु तपसां न्यासमतिरिक्तं तपश्श्रुतं’’(अहिर्बुध्न्य-संहिता ३७-३६)

ननु ‘‘एषां तपसां न्यासमतिरिक्तमाहुः’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लिय् इरुप्पदाल्
अन्द प्रकरणत्तिल् ‘‘सत्यं तपो दमश् शमः’’ ऎऩ्ऱु अधीतमाऩ तबस्सैक् काट्टिलुम् न्यासत्तिऱ्कु उत्कर्षमेऱ्पट्टालुम्
भक्त्यपेक्षया उत्कर्षम् सिद्धिक्कविल्लैये

ऎऩ्ऩ उपबृंहणबलत्ताले भक्तिश्रैष्ठ्यमुम् सिद्धिक्कुमॆऩ्गिऱवभिप्रायत्ताले उपबृंहणवचनत् तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् तेषां त्वित्यादिना । न्यासमॆऩ्ऱु नपुंसकत्वम् आर्षम्। प्रथमार्थे द्वितीयेति यावत् ।

‘‘सत्-कर्म-निरताश् शुद्धास्
सांख्य-योग-विदस् तथा ।
नार्हन्ति शरण-स्थस्य
कलां कोटितमीम् अपि॥’’
(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-६२)

‘‘सत्-कर्म-निरताश् शुद्धास्
सांख्य-योग-विदस् तथा ।
नार्हन्ति शरण-स्थस्य
कलां कोटितमीम् अपि॥’’
(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-६२)

and

“Those who, with their thoughts fixed only on mokṣa, are absorbed in the performance of karmayoga
and those, again, who follow jñāna yoga aod bhaktiyoga
do not deserve to be placed on a par with even one-ten millionth of the man who has performed prapatti”.

y

“Aquellos que, con sus pensamientos se fijan solo en mokṣa, están absorbidos en el rendimiento de Karmayoga
y aquellos, de nuevo, que siguen a Jñāna Yoga Aod Bhaktiyoga
No merezca ser colocado a la par con incluso una meseta del hombre que ha realizado Prapatti “.

‘‘सत्कर्मनिरताश्शुद्धास्सांख्ययोगविदस्तथा ।
नार्हन्ति शरणस्थस्य कलां कोटितमीमपि॥’’
(लक्ष्मीतन्त्रम् १७-६२)

सत्कर्मनिरताः – निवृत्तिधर्मरूपकर्मयोगनिष्ठाः । साङ्ख्ययोगविदः – साङ्ख्यवित्तुक्कळावार् ज्ञानयोगनिष्ठर्, योगवित्तुक्कळावार् भक्तियोगनिष्ठर्। इन्द उपबृंहणसहितमाऩ श्रुतियाले प्रपत्तिक्कु सर्वोत्कर्षम् सिद्धमॆऩ्ऱु करुत्तु।

ऎऩ्ऱु भगवच्छास्त्रमुपबृंहित्तदु।

[[२२०]]

इति भगवच्-छास्त्रम् उपबृंहयाम् आस ।

is stated explicitly in the Bhagavat Śāstra in the above following ślokas.

se afirma explícitamente en el Bhagavat Śāstra en lo anterior siguiente ślokas.

ऎऩ्ऱु भगवच्छास्त्रमुपबृंहित्तदु।

अवगाहनादिगळिल् समर्थऩ् अल्लाद्-अवऩुक्कु

‘‘मानसं विष्णु-चिन्तनं’’(गार्ग्य-स्मृतिः)
ऎऩ्ऱु भगवच्-चिन्तनत्तै स्नानम् आग विधित्ताल्

अदु स्नानान्तरङ्गळ् पण्णुगिऱ शुद्धियैयुम् पण्णि,
पापान्तरङ्गळैयुम् शमिप्पित्तु
अप्-पोदे भगवद्-अनुभव-रसत्तैय् उण्डाक्कुमाप् पोले

अवगाहनादिषु सामर्थ्य-हीनस्य

‘‘मानसं विष्णु-चिन्तनं’’(गार्ग्य-स्मृतिः)
इति भगवच्-चिन्तनस्य स्नानत्वेन विधाने

तत् स्नानान्तर-साध्यां शुद्धिम् उत्पाद्य

पापान्तराणि च प्रशमय्य,
तदानीम् एव भगवदनुभव-रसं च यथोत्पादयति,

To the man who is unable (owing to illness ) to perform such things as ablution by immersion,
the meditation on Viṣṇu, which is called mental ablation, is ordained;
thereby he obtains not only the purity of those who perform the other kinds of ablution,
but acquires freedom from sins and the pleasure of the immediate enjoyment of Bhagavān.

Al hombre que no puede (debido a la enfermedad) realizar cosas como la ablución por inmersión,
La meditación sobre Viṣṇu, que se llama ablación mental, se ordena;
De este modo obtiene no solo la pureza de aquellos que realizan los otros tipos de ablución,
pero adquiere la libertad de los pecados
y el placer del disfrute inmediato de Bhagavān.

अवगाहनादिगळिल् समर्थऩल्लादवऩुक्कु ‘‘मानसं विष्णुचिन्तनं’’(गार्ग्य-स्मृतिः) ऎऩ्ऱु भगवच्चिन्तनत्तै स्नानमाग विधित्तालदु स्नानान्तरङ्गळ् पण्णुगिऱ शुद्धियैयुम् पण्णि, पापान्तरङ्गळैयुम् शमिप्पित्तु अप्पोदे भगवदनुभवरसत्तै युण्डाक्कुमाप्पोले

‘‘नार्हन्ति शरणस्थस्य’’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ प्रपत्तियिऩ् प्रभावत्तै सदृष्टान्तमाग उपपादिक्किऱार् अवगाहनादिगळिल् समर्थऩल्लादवऩुक्कु इत्यादिना । समर्थऩल्लादवऩुक्कु इत्यनेन मानसस्नानम् मुख्यमाऩ वारुणस्नानापेक्षया गौणमॆऩ्ऱु सूचितम्। अप्पडि अदु गौणमाऩालुम् मुख्यस्नानत्तैक्काट्टिलुम् अदऱ्कुळ्ळ उत्कर्षत् तैक्काट्टुगिऱार् स्नानान्तरङ्गळित्यादिना ।

उपासनादिगळिल् समर्थऩ् अल्लाद्-अवऩुक्कु
प्रपत्तियै विधित्तालुम्

इप्-प्रपत्ति-ताऩे अवै गॊडुक्कुम् फलत्तैयुम्,
अवै+++(→उपासनादि)+++-दऩ्ऩैयुङ् कॊडुक्कवऱ्ऱाय्

अकिञ्चनऩुक्कुत् तारकम् आय्

अवऩ् अपेक्षित्त कालत्तिले
फलाविनाभावत्तैयुम् उडैत्त् आय् इरुक्कैयाले अधिक-प्रभावमायिरुक्कुम्।

तथोपासनादिष्व् असमर्थं प्रति
प्रपत्तेर् विधाने

इयं प्रपत्तिर् एव तत्-प्रदेयानि फलानि,
तान्य्+++(→उपासनादि)+++ अपि च प्रदातुं प्रभवन्ती
अकिञ्चनस्योत्तारिका
तद्-अपेक्षित-फलाविनाभावं च वहतीत्य्
अधिक-प्रभावा भवति ॥

In the same way, though prapatti is ordained
for those who are not competent to perform such things as upāsanas,
it confers the fruits attainable from them;
it secures them (the upāya, namely, upāsana also);
it redeems the man who is destitute of all other upāyas ( akiñcana );
and further it secures the fruit (desired by him) at the time when he wants it.
Therefore prapatti has superior potency.

De la misma manera, aunque Prapatti está ordenada
para aquellos que no son competentes para realizar cosas como upāsanas,
confiere los frutos que se pueden alcanzar;
Les asegura (el upāya, a saber, upāsana también);
Redime al hombre que es indigente de todos los otros upāyas (akiñcana);
y además asegura la fruta (deseada por él) en el momento en que lo quiere.
Por lo tanto, Prapatti tiene una potencia superior.

उपासनादिगळिल् समर्थऩल्लादवऩुक्कु प्रपत्तियै विधित्तालुम् इप्प्रपत्तिताऩे अवैगॊडुक्कुम् फलत्तै युमवैदऩ्ऩैयुङ्गॊडुक्कवऱ्ऱाय् अकिञ्चनऩुक्कुत्तारकमाय् अवऩपेक्षित्त कालत्तिले फलाविनाभावत्तैयुमुडैत्तायिरुक्कैयाले अधिक-प्रभावमायिरुक्कुम्।

उपासनादिगळिल् इत्यादिना दार्ष्टान्तिकोत्कर्षकथनम्। इङ्गु आदिशब्दत्ताल् उपायविरोधिपापनिवर्तनम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
इप् प्रपत्ति ताऩे अवै कॊडुक्कुम् फलत्तैयुम् अवै तऩ्ऩैयुम् कॊडुक्कवऱ्ऱायिति ।

अवै कॊडुक्कुम् फलत्तैयुम् ऎऩ्बदाल् उपासनसाम्यम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अवै तऩ्ऩैयुम् कॊडुक्कवऱ्ऱाय् ऎऩ्ऱु

‘‘सुदुष्करेण शोचेद्यः’’(गार्ग्य-स्मृतिः)

ऎऩ्गिऱबडि
उपाय-विरोधि-पाप-निवृत्ति-द्वारा
उपासनादि-सर्व-फल-प्रदत्वम् सॊल्लुगैयाल्
उपासनाद्युत्कर्षमुम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
अकिञ्चनऩुक्कु ऎऩ्ऱु वर्णाद्यनपेक्षै सॊल्लप्पडुगिऱदु।
इत्ताल् सर्वाधिकारत्व-रूपोत्कर्षम् सिद्धिक्किऱदु।
अवऩ् अपेक्षितकालत्तिले इत्यादिना अविळम्बितफलत्व, अमोघफलत्व प्रारब्धनाशकत्वरूपोत्कर्षम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।