०२ प्रयोजनम्

THE NEED FOR THE CLARIFICATION OF WHAT IS MEANT BY SĀDHYOPĀYA:

La necesidad de la aclaración
de lo que se entiende por sādhyopāya:

इप्-पडि
सर्व-ज्ञम् आय्, सर्व-शक्तिय् आय्,
परम-कारुणिकम् आय्, सर्व-शेषिय् आय्, सपत्नीकम् आय्, सर्व-लोक-शरण्यम् आऩ
सिद्धोपाय-विशेषन् तॆळिन्दालुम्

इत्थं सर्वज्ञस्य सर्वशक्तेः परम-कारुणिकस्य सर्वशेषिणः
स-पत्नीकस्य सर्व-लोक-शरण्यस्य सिद्धोपाय-विशेषस्य
विशदं वेदने ऽपि,

A man may have a clear knowledge of Siddhopāya (viz. Bhagavān)
who is omniscient, omnipotent and supremely compassionate,
who, along with His Spouse, is the śeṣī of all and the Saviour of the whole world:

Un hombre puede tener un conocimiento claro de Siddhopāya (a saber, Bhagavān)
quien es omnisciente, omnipotente y supremamente compasivo,
quien, junto con su cónyuge, es el Śeṣī de todos y el Salvador del mundo entero:

इप्पडि सर्वज्ञमाय्, सर्वशक्तियाय्, परमकारुणिकमाय्, सर्वशेषियाय्, सपत्नीकमाय्, सर्वलोकशरण्यमाऩ सिद्धोपायविशेषन् तॆळिन्दालुम्

कीऴधिकारत्तिल् शोधितमाऩबडि सिद्धोपायत्तै ऒरुवऩ् अऱिन्दाल्

‘‘यो माम् एवम् असम्मूढो
जानाति पुरुषोत्तमम् ।
स सर्व-विद् भजति मां
सर्व-भावेन भारत॥’’

ऎऩ्गिऱबडि भगवद्भजनादिरूपसाध्योपायत्तै अनुष्ठिप्पाऩागैयाल् साध्योपायशोधनमावश्यकमोवॆऩ्ऩ, पूर्वाधिकारत्तिल् निष्कर्षित्तबडि सिद्धोपायम् तॆळिन्दालुम्, संसारत्तिल् वैराग्यमुण्डाऩालुम्, प्राप्यरुचियुम्, उपायत्तिल् त्वरैयुम् सिद्धमायिरुन्दालुम् साध्योपायविशेषमाऩ प्रपत्तियिल् तॆळिविल्लाद पोदु, सिद्धोपायवशीकरणम् घटियातागैयाले कीऴ्च्चॊऩ्ऩ सर्वमुम् व्यर्थमामॆऩ्गिऱार् इप्पडियित्यादिना विरगिल्लैयित्यन्तेन । तॆळिन्दालुमिति । वादिगळाल् कलक्क मुडियाद तॆळिवु उण्डाऩालुमॆऩ्ऱबडि।

‘‘आरोग्यम् इन्द्रियौल्बण्यम्
ऐश्वर्यं शत्रु-शालिता ।
वियोगो बान्धवैर् आयुः
किं तद् येनात्र तुष्यति॥’’()

ऎऩ्गिऱबडिये

‘‘आरोग्यम् इन्द्रियौल्बण्यम्
ऐश्वर्यं शत्रु-शालिता ।
वियोगो बान्धवैर् आयुः
किं तद् येनात्र तुष्यति॥’’()

इत्य्-उक्त-रीत्या

वैराग्यम्, बलम्, आयुः, ऐश्वर्यम्

as stated in the śloka:

“Health gives (only) potency to the senses;
wealth (only) creates enemies;
long life makes one suffer bereavement of relations,
What is there in these things that can delight a man?”,

Como se indica en el Śloka:

“La salud da (solo) potencia a los sentidos;
La riqueza (solo) crea enemigos;
La vida larga hace que uno sufra el duelo de las relaciones,
¿Qué hay en estas cosas que pueden deleitar a un hombre? “,

‘‘आरोग्यमिन्द्रियौल्बण्यमैश्वर्यंशत्रुशालिता ।
वियोगो बान्धवैरायुः किं तद्येनात्र तुष्यति’’()

ऎऩ्गिऱबडिये

आरोग्यमिति । संसारिकळुक्कु गुणवत्तागत् तोऩ्ऱिऩ आरोग्यमुम्, ऐश्वर्यमुम्, आयुर्वृद्धियुम् विवेगिगळुक्कु इन्द्रियौल्बण्यापादकङ्गळा कैयालुम्, शत्रुशालिताजनकमागैयालुम्, बन्धुवियोगहेतुवागैयालुम्, दुष्टङ्गळागत् तोऩ्ऱुगैयाल् इन्द लोगत्तिल् विवेगिगळुक्कु सन्तोषजनकमाऩदु ऒऩ्ऱुण्डो? ऎऩ्बदु इन्द श्लोकत्तिऩ् तात्पर्यम्।

विवेकम् इल्लादार्क्कु गुणम् आय्त् तोऱ्ऱिऩवैयुम्
दोषम् आऩ बडि कण्डु
संसार-वैराग्यम् पूर्णम् आऩालुम्,

अ-विवेकिना गुणतया प्रतीतेष्व् अपि
दोषता-दर्शनेन संसार-वैराग्ये पूर्णे जातेऽपि

he may even have become perfect in his averseness to saṁsāra ,
by seeing that what is considered agreeable by unintelligent persons is really disagreeable

Incluso puede haberse vuelto perfecto en su aversidad a Saṁsāra,
Al ver que lo que se considera agradable por personas no inteligentes
es realmente desagradable

विवेकमिल्लादार्क्कु गुणमाय्त् तोऱ्ऱिऩवैयुम् दोषमाऩबडि कण्डु संसारवैराग्यम् पूर्णमाऩालुम्,

‘‘परमात्मनि यो रक्तः’’(बार्हस्पत्य-स्मृतिः)

ऎऩ्गिऱबडिये प्राप्य-रुचिय् उण्ड् आऩालुम्,

‘‘परमात्मनि यो रक्तः’’(बार्हस्पत्य-स्मृतिः)

इत्य्-उक्त-रीत्या प्राप्य-रुचौ जातायाम् अपि,

He may have acquired an eager longing for the attainment of the Supreme Being
as stated in the śloka :-

“He who loves Bhagavān, the Supreme Being,
has no love for anything else”;

Es posible que haya adquirido un anhelo ansioso por el logro del ser supremo
Como se indica en el Śloka:-

“El que ama a Bhagavān, el ser supremo, no tiene amor por nada más “;

‘‘परमात्मनि यो रक्तः’’(बार्हस्पत्य-स्मृतिः) ऎऩ्गिऱबडिये प्राप्यरुचियुण्डाऩालुम्,

‘‘महता पुण्य-पण्येन
क्रीतेयं काय-नौस् त्वया ।
प्राप्तुं दुःखोदधेः पारं
त्वर यावन् न भिद्यते॥’’
(वराहपुराणम्)

ऎऩ्गिऱ पडिये त्वरै पिऱन्दालुम्,

‘‘महता पुण्य-पण्येन
क्रीतेयं काय-नौस् त्वया ।
प्राप्तुं दुःखोदधेः पारं
त्वर यावन् न भिद्यते॥’’
(वराहपुराणम्)

इत्य्-उक्त-रीत्या त्वरायाम् उत्पन्नायाम् अपि

मनुष्य-जन्म, मुमुक्षा

he may have the feeling of urgency in regard to mokṣa as stated in the śloka :-

“By paying a heavy price in the form of virtuous deeds,
this boat of a body has been bought.
Before this boat is broken (or becomes leaky),
hasten to cross the sea of sorrow'.

Puede tener el sentimiento de urgencia con respecto a Mokṣa
como se indica en el Śloka:-

“Al pagar un precio pesado en forma de hechos virtuosos,
Este bote de un cuerpo ha sido comprado.
Antes de que este bote se rompa (o se vuelva con fugas),
Agregarse para cruzar el mar de tristeza ‘.

‘‘महता पुण्यपण्येन क्रीतेयं कायनौस्त्वया ।
प्राप्तुं दुःखोदधेः पारं त्वर यावन्न भिद्यते’’(वराहपुराणम्)

ऎऩ्गिऱ पडिये त्वरै पिऱन्दालुम्,

महतेति । इदु वराहपुराणवसनम्। महता – अत्युक्तृष्टमाऩ पुण्यपण्येन - पुण्यमागिऱ क्रयसाधकद्रव्यत्ताले इयं इन्द काय नौः – शरीरमागिऱ ओडमाऩदु, त्वया - उऩ्ऩाले, दुःखोदधेः – दुःखरूपमाऩ संसारसमुद्रत्तिऩुडैय, पारं - अक्करैयागिऱ मोक्षत्तै, प्राप्तुं - अडैवदऱ्कागवे, क्रीता - वाङ्गप्पट्टदु। आगैयाले इन्द ओडम्, यावन्न भिद्यते - ऎव्वळवुपर्यन्तम् उडैयामलिरुक्कुमो, अदऱ्कुळ्ळेये, त्वर - दुःखसमुद्रत्तिऩ् अक्करैयागिऱ मोक्षत्तैयडैवदऱ्कुत्वरि ऎऩ्गै - उपायत्तै अनुष्ठि ऎऩ्ऱबडि।

अनादिय् आगव् अनुवृत्तम् आऩव् आज्ञातिलङ्घनम् अडियागप् पिऱन्दु निऱ्किऱ
बन्धकम् आऩ भगवन्-निग्रहत्तुक्कुप् प्रशमनम् आग

अनाद्य्-अनुवृत्ताज्ञातिलङ्घनाद् +धेतोर् जातस्य
बन्धकस्य भगवनिग्रहस्य प्रशमनत्वेन

In spite of all these, (as that) which is the means of extinguishing the punishment inflicted by Bhagavān
which binds a man to saṁsāra
and which resulted from beginningless and continued violation of His commands -

A pesar de todo esto, (como eso) que es el medio de extinguir el castigo infligido por Bhagavān
que une a un hombre a Saṁsāra
y que resultó de una violación sin inicio y continua de sus mandamientos -

अनादियागवनुवृत्तमाऩ वाज्ञातिलङ्घनमडियागप्पिऱन्दु निऱ्किऱ बन्धकमाऩ भगवन्निग्रहत्तुक्कुप् प्रशमनमाग

‘‘मामेकं शरणं व्रज’’

ऎऩ्ऱु विधि-वाक्यत्तालुम्,

‘‘प्रपद्ये’’

ऎऩ्ऱ् अनुष्ठान-वाक्यत्तालुञ् जॊल्लप् पट्ट
साध्योपाय-विशेषन् तॆळियाद बोदु

‘‘मामेकं शरणं व्रज’’

इति विधि-वाक्येन,

‘‘प्रपद्ये’’

इत्य् अनुष्ठान-वाक्येन च प्रतिपादितस्य
साध्योपाय-विशेषस्य यथावद् वेदनाभावे,

उत्तमपुरुषो मन्त्रत्व-लिङ्गम् इति मीमांसकाः। लट्-लकारश् चानुष्ठानकालम् बोधयति।
आवृत्ति-कालादि-नियमोक्त्य्-अभावात्, “सकृत् कृतः शास्त्रार्थः” - सकृद् एवानुष्ठानं विहितम्।

if he does not clearly understand (all) about the Sādhyopāya,
prescribed in the injunction, “Seek refuge under me alone”
and in the sentence which expresses the action, “I seek refuge” (in Dvaya),

Si no entiende claramente (todo) sobre el sādhyopāya,
prescrito en la orden,

“Busque refugio bajo mí solo”

y en la oración que expresa la acción,

“busco refugio” (en dvaya),

‘‘मामेकं शरणं व्रज’’ ऎऩ्ऱु विधिवाक्यत्तालुम्, ‘‘प्रपद्ये’’ ऎऩ्ऱनुष्ठानवाक्यत्तालुञ् जॊल्लप्पट्ट साध्योपायविशेषन्तॆळियादबोदु

सिद्धोपाय-भूतऩ् आऩ सर्वेश्वरऩै वशी-करिक्क विरग्+++(=उपाय)+++ इल्लै।

सिद्धोपाय-भूतस्य सर्वेश्वरस्य वशीकरणार्थम् उपायो नास्ति ।

if he does not understand it,
there is no way of propitiating and winning the grace of the Supreme Ruler,
who is the Siddhopāya.

Si no lo entiende
No hay forma de propiciar y ganar la gracia del gobernante supremo,
quien es el siddhopāya.

सिद्धोपायभूतऩाऩ सर्वेश्वरऩै वशीकरिक्क विरगिल्लै।

वशीकरिक्क विरगिल्लैयिति । आगैयाल् साध्योपायत्तै शोधित्तु अदिल् तॆळिवै सम्बादिक्क वेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु।

आगैयाल्
अदिऩ् अधिकारत्तिलुम्, स्वरूपत्तिलुम्, परिकरङ्गळिलुम् वरुम्
कलक्कङ्गळै शमिप्पिक्किऱोम्।

अतस् तस्याधिकारे, स्वरूपे, परिकरेषु चोपनमतो व्यामोहान् शमयामः ।

Therefore we will remove misconceptions that might arise concerning

(1) competence thereof
(2) the nature of Sādhyopāya and
(3) the accessories pertaining to it.

Por lo tanto, eliminaremos los conceptos erróneos que pueden surgir con respecto

(1) Competencia del mismo (2) la naturaleza de sādhyopāya y (3) Los accesorios relacionados con él.

आगैयाल् अदिऩधिकारत्तिलुम्, स्वरूपत्तिलुम्, परिकरङ् गळिलुम् वरुम् कलक्कङ्गळै शमिप्पिक्किऱोम्।

आगैयाल् - तॆळियवेण्डुमागैयाल्, अदिऩ् - साध्योपायसम्बन्धिकळाऩ, कलक् कङ्गळै शमिप्पिक्किऱोमिति प्रतिज्ञा ।