०५ ईश्वरस्य प्रधानफलित्वम्

English

IŚVARA IS THE PRINCIPAL BENEFICIARY :

Español

IŚVARA ES LA BENEFICIARIA PRINCIPAL:

विजय-राघवः (क) - अवतारिका

ईश्वरने प्रधान-फलियु

हिन्दॆ फल-निक्षेपवन्नु हेळुव सन्दर्भदल्लि जीवनू कूड फलियागिरुवाग ईश्वरनु प्रधान-फलि ऎन्दु हेळल्पट्टितु. अदु हेगॆ ऎम्बुवदन्नुपपादिसुत्तारॆ.

विश्वास-प्रस्तुतिः

फलार्थियाय् उपायानुष्ठानम् पण्णुगिऱ जीवऩ् फलिय् आय् इरुक्क
ईश्वरऩ् इङ्गु प्रधान-फलिय् आऩ बडिय् ऎङ्ङऩेय्

ऎऩ्ऩिल्,

नीलमेघः (सं)

“फलार्थिनि उपायानुष्ठातरि जीवे फलिनि विद्यमाने सति ईश्वरोऽत्र प्रधानफली कथं भवती"ति चेत् —

विश्वास-टिप्पनी

जीवस्येह फलम् इष्टं संसार-पीडा-रूप-+अनिष्ट-निवृत्तिः।
तच् चानिष्टम् अमुत्र न भवतीति, तदात्वे स्पष्टम् भगवतः प्रधान-फलित्वम्।

तद् यथा काचित् कन्या विवाहात् पूर्वं वर-चितौ स्वसुखम् एवेक्षते, विवाहात् परं तु पति-परिवारस्यैव हितं स्व-सुखाद् अपि पुरः करोति।

संस्कार-हेतुना तु बद्ध-दशायाम् एव भगवत्-सेवा काङ्क्षिततमा स्यात् - स्व-पीडा-निवृत्तेर् अप्य् अधिकम्।

English

If it is asked how,
when the Jīva who performs prapatti as the upāya
for the sake of some gain or fruit
is the person interested in the fruit,
Iśvara becomes the chief beneficiary,
the answer is as follows:-

Español

Si se pregunta

cómo,
Cuando el Jīva que realiza Prapatti como el upāya
por el bien de alguna ganancia o fruta
es la persona interesada en la fruta,
Iśvara se convierte en el principal beneficiario,

La respuesta es la siguiente:-

मूलम्

फलार्थियायुपायानुष्ठानम् पण्णुगिऱ जीवऩ् फलियायिरुक्क ईश्वरऩिङ्गुप्रधानफलियाऩबडि यॆङ्ङऩे यॆऩ्ऩिल्,

४२तमाहोबिल-यतिः

ईश्वरऩुक्कु प्रधानफलित्वम् सम्भविक्कादागैयाल् तदनुसन्धानरूपमाऩ फलसमर्पणम् कूडादॆऩ्ऱु आक्षेबित्तु समाधानम् सॊल्लुगिऱार् फलार्थियाय् इत्यादिना । इदऩाल् फलार्थियाऩ जीवऩुक्के फलित्वमुण्डेयॊऴिय बन्धमोक्षादिफलार्थियऩ्ऱिक्केयिरुक्कुम् ईश्वरऩुक्कु लोकदृष्टप्रक्रियैयाले फलित्वमे सम्भविक्कादागैयाल् कैमुतिकन्यायत्ताले प्रधानफलित्वम् सुतरां सम्भविक्कादॆऩ्ऱु सूचितमागिऱदु। उपायानुष्ठानम् पण्णुगिऱ जीवऩिदि । कर्मोपासनादिरूपमाऩ स्वर्गापवर्गोपायानुष्ठानम् पण्णुगिऱ जीवऩ् ऎऩ्ऱबडि। इदऩाल् ‘‘शास्त्रफलं प्रयोक्तरि’’ ऎऩ्गिऱ न्यायत्ताले जीवऩुक्के स्वर्गापवर्गफलित्वमेयॊऴिय कर्मोपासनानुष्ठानरहितऩाऩ भगवाऩुक्कु फलित्वमे सम्भविक्कादागैयाल् प्रधानफलित्वम् सुतरां सम्भविक्कादॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु। फलियायिरुक्क - अवऩुक्के फलित्वम् युक्तमायिरुक्क। ईश्वरऩ् - फलार्थियुमऩ्ऱिक्के उपायानुष्ठानमुमऩ्ऱिक्केयिरुक्किऱ ईश्वरऩ्। इङ्गु - स्वरूपभरफलसमर्पणरूपमाऩ प्रपत्त्यनुष्ठानविषयत्तिल्। प्रधान फलियाऩबडि यॆङ्ङऩेयॆऩ्ऩिलिति । फलित्वमे कूडादिरुक्क प्रधानफलित्वम् कूडुवदॆप्पडि यॆऩ्ऱबडि।

विजय-राघवः (क)

फलार्थियाय् - चतुर्-विध-पुरुषार्थ-रूप-फलवन्नपेक्षिसुववनागि, उपायानुष्ठानं - उपायानुष्ठानवन्नु, पण्णुगिर - माडुव, जीवन् फलियायिरुक्क - जीवने अनुभव-कर्ता ऎन्दरॆ भोक्तावागिरुवाग, ईश्वरन् - सर्वेश्वरनु, इङ्गु - ई सन्दर्भदल्लि प्रधान-फलियान पडियॆङ्गने ऎन्निल् ? - प्रधान-भोक्तावादवनु हेगॆ ऎन्दरॆ ?

[[P1068]]

विश्वास-प्रस्तुतिः

अचित्तिऩ् परिणामङ्गळ् पोले
चित्तुक्कुत् ताऩ् कॊडुत्त पुरुषार्थङ्गळुम्
सर्व-शेषिय् आऩ तऩक्कु
उगप्प्+++(=तोषः)+++ आय् इरुक्कैयाले
ईश्वरऩ् प्रधान-फलिय् आगिऱाऩ्। +++(4)+++

नीलमेघः (सं)

अचितः परिणामा इव
चिद्भ्यः स्वेन प्रत्ताः पुरुषार्था अपि
सर्व-शेषिणं स्वं नन्दयतीति हेतोर्
ईश्वरः प्रधान-फली संपद्यते

English

Iśvara becomes the chief beneficiary, because,
just like the modifications of acit or matter,
the benefits (purushārthas) granted by Him to cit (jīva)
are pleasing to Him.
Being the śeṣī of all, He is the chief beneficiary.

Español

Iśvara se convierte en el principal beneficiario, porque,
Al igual que las modificaciones de ACIT o Materia,
Los beneficios (Purushārthas) otorgados por él a Cit (Jīva)
le agradan.
Siendo el Śeṣī de todos, él es el principal beneficiario.

मूलम्

अचित्तिऩ् परिणामङ्गळ्बोले चित्तुक्कुत् ताऩ् कॊडुत्त पुरुषार्थङ्गळुम् सर्वशेषियाऩ तऩक्कु उगप्पा यिरुक्कैयाले ईश्वरऩ् प्रधानफलियागिऱाऩ्।

४२तमाहोबिल-यतिः

समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् अचित्तिऩ् परिणामङ्गळ् पोले इत्यादिना । अचित्तिऩ् परिणामङ्गळ् पोले - अचित्ताऩ पृथिव्यादिगळुडैय पृथिवीत्वगन्धरसादिगळ् पोले चित्तुक्कुत् ताऩ् कॊडुत्त पुरुषार्थङ्गळुम् - चेतनऩाऩ जीवऩुक्कुत् ताऩ् कॊडुत्त धर्मार्थकाममोक्षरूपपुरुषार्थङ्गळुम्। सर्वशेषियाऩ - चेतनाचेतनरूप सर्वपदार्थशेषि याऩ। तऩक्कु उगप्पायिरुक्कैयालिति । अचेतनङ्गळुक्कु ताऩ् उण्डुबण्णिऩ गन्धरसादिपरिणामङ्गळुक्कुत् ताऩ् आश्रयऩिल्लाविडिलुम् ताऩ् शेषियागैयाले यदैक्कण्डे ऎप्पडि उगक्किऱारो अप्पडिये ईश्वरऩ् बन्धमोक्षभागल्लाविडिलुम् जीवऩैप्पोल् फलत्तैयासैप्पट्टु उपायानुष्ठानम् पण्णुगिऱवऩल्लाविडिलुम् जीवऩुक्कुम् शेषियागैयाले जीवऩुक्कुत् ताऩ् कॊडुत्त पुरुषार्थङ्गळैक् कण्डु अत्यन्तम् उगक्किऱवऩागैयालॆऩ्ऱबडि। ईश्वरऩ् प्रधानफलियागिऱाऩिदि । शेषमाऩ वस्तुक्कळुडैय अवस्थैकळुम् पुरुषार्थङ्गळुम् शेषियिऩिडत्तिल् सम्बन्धिक्काविडिऩुम् अवैगळैक् कण्डु उगप्पवऩ् शेषियागैयालुम्, तऩ्ऩुडैय उगप्पुक्कागवे अवैगळैत् ताऩ् कॊडुक्किऱाऩागैयालुम्, तऩ्ऩुडैय उगप्पे प्रधानफलमागैयालुम् अवऩे प्रधानफलियागिऱाऩ् ऎऩ्ऱबडि। अचेतनत्तिऱ्कु फलित्वम् कूडादागैयाल् अचेतनपरिणामङ्गळुक्कु ईश्वरऩ् फलियागलाम्।

विजय-राघवः (क)

अचित्तिन् परिणामङ्गळ् पोलॆ - अचित्तिगॆ तानु कॊट्ट परणामगळिन्द हेगॆ सर्वेश्वरनु सन्तोषपडुत्तानो हागॆये, चित्तुक्कुतान् कॊडुत्त - चेतनरिगू कूड तानु कॊट्ट पुरुषार्थगळू कूड, सर्व-शेषियान - चिदचित्तुगळॆल्लक्कू शेषियाद, तनक्कु उगप्पायिरुक्कैयाले - तनगेने तृप्तिकरवागि सन्तोषावहवागिरुवदरिन्द, ईश्वरन् प्रधान फलियागिरान् - ईश्वरने मुख्य-प्रयोजनवुळ्ळवनागुत्तानॆ.

विजय-राघवः (क) - तात्पर्यम्

लोकदल्लि जीवने बन्ध-मोक्षगळिगॆ वशनागि सुख-दुःखानुभवगळन्नु माडुववनु. अनिष्ट-निवृत्ति इष्ट-प्राप्तिगागि उपायानुष्ठानमाडतक्कवनु. ईश्वरनिगॆ बन्धादिगळिल्लवु, इदक्कागि आतनु उपायानुष्ठान माडुवावश्यकविल्लवु. उपायानुष्ठानवन्नु माडुववने फलानुभववन्नू माडुववनु. हीगिरुवल्लि ईश्वरनु प्रधान-फलानुभवमाडुववनु हेगॆ ऎम्बुवदु आक्षेपवु. इदक्कॆ समाधान हेगॆन्दरॆ :- अचित्तिगॆ तन्न सङ्कल्पदिन्द रूप-रस-गन्धादिगळॊन्दिगॆ विधविधवागि विचित्रवागि परिणामगळन्नु हॊन्दुव शक्तियन्नु कॊट्टिरुत्तानॆ. अचेतनवु ज्ञान-शून्यवादुदरिन्द अदु ऎन्दिगू फलियागलारदु. आदुदरिन्द ई अचित्तुगळ परिणामगळिगॆ ईश्वरनु आश्रयवल्लदिद्दरू आतने अनुभव-कर्ता हेगॆयो, हागॆये सर्वेश्वरनु चेतनरुगळिगॆ अवरवर कर्मानुसार सुख-दुःखादिगळन्नित्तु, तन्नन्नाश्रयिसि बेडिद, इष्टार्थगळन्नू दयपालिसि, अदरिन्द आतनु आनन्द पडुत्तानॆ. आदुदरिन्द आतनु प्रधान-फलि ऎम्बुवदु सिद्धवॆम्ब भाववु . हीगॆ लीला-विभूतियल्लि आसक्तनाद श्री-हरिगॆ “क्रीडा हरेर् इदं सर्वं” ऎन्दु हेळिरुवहागॆ, सर्व-चिदचित्तिनिन्दलू सर्वेश्वरनु आनन्दिसुवदरिन्दले सर्व-शेषियान तनुक्कु ऎम्ब प्रयोगवु. ईश्वरन् प्रधान-फलि, ऎन्दु हेळिरुवदरिन्दले जीवनु अवान्तर-फलि ऎम्बुवदु सुव्यक्तवु. अचित्तिगादरो फलित्ववे इल्लवु.

[[P1069]]

विजय-राघवः (क) - अवतारिका

ईश्वरनु चित्-अचित्तिगू सह शेषियागिरुवदरिन्द हेगॆ प्रधान-फलियु, हेगॆ अचित्तिन विविध-विचित्र-परिणामगळिन्दलू चेतननिगॆ भोगगळन्नुण्टुमाडुवदरिन्दलू सर्वेश्वरनु भोक्ता ऎम्बुवदन्नु ऒन्दु लोक-दृष्टान्तद मूलक समर्थनॆ माडुत्तारॆ.

विश्वास-प्रस्तुतिः

अचेतनम् आऩ कुऴ-मणऩैय्+++(=पुत्तलिकां)+++ अऴित्तुप्+++(=नाशयित्वा)+++ पण्णियुम् आभरणम् पूट्टियुम् +++(=अलङ्कृत्य)+++
अऴगु कण्डु उगक्किऱदोडु,

नीलमेघः (सं)

[[१०२]]

अचेतनायाः प्रतिमाया अवस्था-परिवर्तनेन आभरण-धारणाधानेन च
तत्-सौन्दर्यस्य दर्शनेन नन्दने,

English

the delight in melting dolls made of metals and shaping them into ornaments
and wearing them in admiration of their beauty
is not different (in kind)

Español

La delicia por la fusión de muñecas hechas de metales y las moldeas en adornos
y usarlos en admiración de su belleza
no es diferente (en especie)

मूलम्

अचेतनमाऩ कुऴमणऩै यऴित्तुप्पण्णियुम् आभरणम् पूट्टियुमऴगु कण्डु उगक्किऱदोडु,

४२तमाहोबिल-यतिः

जीवऩ् चेतनऩागैयाले अवऩुक्कुम् पुरुषार्थसम्बन्धत्ताले उगप्पु उण्डागुमागैयाल् भगवाऩ् प्रधानफलियागक्कूडुमोवॆऩ्ऩ लोकदृष्टप्रक्रियैयाले समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् अचेतनमाऩ कुऴमणऩै इत्यादिना । कुऴमणऩ् - मृत्-सुवर्णादिगळाले सॆय्यप् पट्ट विग्रहम्। अदावदु प्रतिमै। अऴित्तुप्पण्णियुम् - पूर्वरूपम् पोगुम्बडिय् आग अऴित्तु नवीऩमागप् पण्णियुम्। आभरणम् पूट्टियुम् अदऱ्कु शोभावहमाऩ आभरणत्तैप् पूट्टियुम्, अऴित्तुप् पण्णियुमॆऩ्ऱदु ईश्वरऩ् संहारसृष्ट्यादिगळैप् पण्णि अचित्तुक्कु स्वरूपपरिणामत्तै युण्डाक्कुवदिल् दृष्टान्तम्। आभरणम् पूट्टियुमॆऩ्ऱदु अव्वो भूतङ्गळिऩ् गन्धादिरूपस्वभावपरिणामवैचित्र्यजनकत्वे दृष्टान्तम्। अऴगुगण्डु उगक्किऱदोडु इति । कुऴमणऩ् अचेतनमागैयाले तऩ्ऩुडैय विचित्रमाऩ परिणामत्तालुम् आभरणादिशोभैयालुम् उगक्कमाट्टादागैयाल् तत्सम्बन्धिचेतनऩाऩ शेषिक्के यदऩाल् उगप्पु उण्डागवेण्डुमागैयाल् अङ्गु ऎप्पडि अवऩे प्रधानफलियागिऱाऩो अप्पडिये ऎऩ्बदु दृष्टान्ततात्पर्यम्।

विजय-राघवः (क)

अचेतनमान कुळमणनै - अचेतनवाद ऒन्दु ताम्र मॊदलादुदरिन्द माडिद बॊम्बॆयन्नु, इल्लि कुळमणन् ऎन्दरॆ प्रतिमॆगॆ हॆसरु, अळित्तुप्पण्णियुम् - अळिसिबिट्टु पुनः माडि आभरणं पूट्टियुम् - आभरणवन्नु तॊडिसि, अळगु कण्डु - अदर सौन्दर्यवन्नु नोडि, उगुक्किरदोडुं - आनन्दिसुवदक्कू,

विश्वास-प्रस्तुतिः

चेतनम् आऩ किळियै
पञ्जरत्तिल् वैत्तुप्, पाल् कॊडुत्तुम्,
वेण्डिऩ बडि पऱक्क विट्टुम्
अदिऩ् उगप्पु कण्डु उगक्किऱद्-ओडुव्
आसिय् इल्लैयिऱे निरपेक्षर् आऩ रसिकर्क्कु +++(भगवन्-निभानाम्)+++।

नीलमेघः (सं)

चेतनस्य शुकस्य पञ्जरे निधानपूर्वं क्षीरदानेन
स्वैरं बहुलं सञ्चारणेन च
तदीयानन्दस्य दर्शनेन नन्दने च
नास्ति किल तारतम्यं निरपेक्षाणां रसिकानाम् +++(भगवन्-निभानाम्)+++॥

विश्वास-टिप्पनी

बाल-शिक्षायाम् अपि पिता फल्य् एव।

English

… from the delight enjoyed by him
in keeping a sentient being like a parrot in a cage
and feeding it with milk
and seeing it fly according to His pleasure,
to a man of cultivated tastes,
who is not in need of anything.

Español

… desde el deleite que disfruta de él
Al mantener una sensación como un loro en una jaula
y alimentarlo con leche
y verlo volar según su placer,
a un hombre de gustos cultivados,
quien no necesita nada.

मूलम्

चेतनमाऩ किळियै पञ्जरत्तिल् वैत्तुप् पाल् कॊडुत्तुम् वेण्डिऩबडि पऱक्कविट्टुम् अदिऩुगप्पु कण्डु उगक्किऱदोडुव् आसिय् इल्लैयिऱे निरपेक्षराऩ रसिकर्क्कु।

४२तमाहोबिल-यतिः

शेषभूतऩ् चेतनऩायिरुन्दालुम् अवऩुक्कु वरुम् पुरुषार्थङ्गळाले शेषिक्के प्रधानमाऩ उगप्पॆऩ्बदिल् दृष्टान्तमरुळिच्चॆय्गिऱार् चेतनमाऩ किळियै इत्यादिना । पञ्जरत्तिल् वैत्तुप् पाल्गॊडुत्तुमिति । पञ्जरम् - कूण्डु। इदु चेतनऩुडैय संहारत्तिल् दृष्टान्तम्। इवऩुक्कुम् स्वरूपनाशमऩ्ऱिक्के सूक्ष्मप्रकृतियिले सङ्कुचितत्वेन इरुक्कैयिऱे संहारम्। पाल् कॊडुत्तुमॆऩ्ऱदु करणकळेबरस्वर्गादिप्रदानत्तिल् दृष्टान्तम्। अथवा पञ्जरत्तिल् वैत्तुप् पाल्गॊडुत्तुमॆऩ्ऱदु शरीरत्तिऱ्कुळ्ळे वैत्तु चेतनऩुक्कु स्वर्गादिभोगङ्गळैक् कॊडुप्पदऱ्कु दृष्टान्तम्। वेण्डिऩबडि पऱक्कविट्टुमिति । इदु ‘‘सर्वेषु लोकेषु कामचारो भवति’’ ऎऩ्गिऱ मोक्षावस्थैयैयुण्डुबण्णुवदिल् दृष्टान्तम्। अदिऩुगप्पु कण्डु उगक्किऱदोडु वासियिल्लैयिऱे इति । अदिऩुगप्पु ऎऩ्बदाल् किळिक्कुम् अवान्तरफलित्वम् सॊल्लप्पट्टदु। कण्डु उगक्किऱदोडु ऎऩ्बदाल् अदैप् पार्त्तु उगक्कैयागिऱ शेषियिऩुडैय प्रधानफलम् सॊल्लप्पट्टदु। लोकत्तिल् किळि वळर्प्पदु किळियिऩुडैय मधुरभाषणस्वच्छन्दविहारादिगळैक्कण्डु ताऩ् उगप्पदऱ्कागवे यॊऴिय किळियिऩ् सन्तोषार्थमऩ्ऱिऱे। शेषिक्कु शेषभूतमाऩ अचेतनत्तिऩुडैय परिणामादिगळैक् कण्डु उगप्पदे यॆप्पडि प्रधानोद्देश्यमो अप्पडिये शेषभूतऩाऩ चेतऩुडैय पुरषार्थानुभवजनितसन्तोषत्तैक्कण्डु उगप्पदे प्रधानमाग लोकत्तिल् काण्गैयाल् रक्षाभरसमर्पणजन्यमाऩ रक्षाफलमाऩ स्वर्गापवर्गादिगळुक्कु चेतनऩ् अवान्तरफलियाऩालुम् अवऩुक्कु वरुम् स्वर्गापवर्गादिगळैक् कण्डु भगवाऩुक्कु वरुम् उगप्पे प्रधानफलमागैयाल् प्रधानफलित्वम् अवऩुक्कु वरत् तट्टिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु। निरपेक्षराऩ इति । निरपेक्षराऩ - अपेक्षैयिल्लाद। रसिकर्क्कु - लीलारसानुभोक्ताक्कळुक्कु। इदऱ्कु पूर्वोक्तमाऩ वासियिल्लैयिऱे ऎऩ्बदोडन्वयम्।

विजय-राघवः (क)

चेतनमान किळियै - चेतनवाद ऒन्दु गिणियन्नु, पञ्जरत्तिल् वैत्तु - पञ्जरदल्लिट्टु, पाल् कॊडुत्तुं - हालु मॊदलाद भोगवन्नॆल्ला कॊट्टु, वेण्डिनपडि - तन्निष्टानुसार, परक्कविट्टुं - अदन्नु हारुवदक्कॆ बिट्टु, अदिन् उगप्पुक्कण्डु - अदर सन्तोषवन्नु कण्डु, उगक्किरदोडुं - तानू सन्तोषपडुवदक्कू, निरपेक्षरान - एनॊन्दू बेकागिल्लदे इरुव, पूर्ण-कामराद, रसिकरुक्कुं - लीला-विनोद-शीलरिगॆ, वाशियिल्लैयिरॆ - तारतम्यवेनू इल्लवु.

[[P1070]]

विजय-राघवः (क) - तात्पर्यम्

इल्लि निरपेक्षरान ऎन्दु हेळिरुवदन्द इन्नॊन्दभिप्रायवू तोरबहुदु, एनादरू अपेक्षॆयुळ्ळ ऎन्दरॆ प्रयोजनाकाङ्क्षिगळादवरिगॆ कृपा माडुवदरल्लि तारतम्यविरबहुदु. हागिल्लदॆ निर्हेतुक-कृपाशालियु सर्वेश्वरनु. आदुदरिन्द आतनल्लि वैषम्य-नैर्घण्यादिगळेनू इल्लवॆम्बुवदू तोरिबरुत्तदॆ. ऒन्दु प्रतिमॆयु सरियागिल्लदिद्दरॆ अदन्नु अळिसि सुन्दरवागि पुनः माडिसि अदक्कॆ आभरणगळन्नु तॊडिसि आनन्दिसुवदुण्टु. हागॆये ऒन्दु गिळियन्नु पञ्जरदल्लिट्टु अदक्कॆ बेकाद हालु-हण्णन्नु कॊट्टु अदन्नु हारुवदक्कॆ बिट्टु, अदु सन्तोषपट्टरॆ तानू अदरिन्द आनन्दिसुवदुण्टु. आ बॊम्बॆयू ई गिळियू ऎरडू तनगॆ शेष-भूतवागिरुवदरिन्द, ई ऎरडु विध आनन्ददल्लू एनॊन्दू व्यत्यासविल्लवॆन्दु हेळुत्तारॆ. ई प्रतिमॆ, गिळिगळ यजमाननु हेगॆ आनन्दिसुत्तानो, हागॆये ई अचित्तुगळ सौन्दर्यादिगळिन्दलू, चेतन-वर्गद सुख-दुःखोपभोगगळिन्दलू सर्वेश्वरनु अनन्दिसुवनु. ई मेलिन दृष्टान्तवु तुम्बा स्वारस्यवादुदु. हेगॆन्दरॆ, अचेतनवाद प्रकृतिय विकारगळाद महदहङ्कारादि-रूप समष्टि-रूप-सृष्टि, तदनन्तर अण्डादि-व्यष्टि-सैष्टि, स्थिति-संहार-रूपगळन्नू मत्तु विविध-विचित्र-रूपगळ सौन्दर्यवन्नु कण्डु सर्वेश्वरनु आनन्दिसुवनु. इल्लि अळित्तु प्पण्णीयुम् ऎम्बुवदरिन्द प्रळयवू सृष्टियू हेळल्पट्टवु. सृष्टि-लयगळु यावाग हेळल्पट्टवो अवुगळ मध्य-काल-वर्तियाद स्थितियू अवुगळल्ले अन्तर्गतवु. आभरणम्पॊट्टियुम् - ऎम्ब प्रयोगदिन्द अचेतन विकारगळु नानाविध सस्य-सृष्टि, प्राणि-शरीर-सृष्टि मुन्तादवुगळिन्द बहु-सुन्दरवागियू रम्यवागियू तोरुत्तदॆम्बुवदु सूचिसल्पट्टवु. हीगॆ तन्न सङ्कल्पदिन्द भोग्य-वस्तुगळन्नुण्टुमाडि अवुगळ सौन्दर्यवन्नु नोडि सर्वेश्वरनु आनन्दिसुवनु ऎम्बुवदन्नु अळगुकण्डु गक्किरदोडु ऎम्ब प्रयोगदिन्द तोर्पडिसिरुत्तारॆ.

[[P1071]]

मुन्दॆ चेतन-वर्गवन्नु भोक्तृगळन्नागि तन्न सङ्कल्पदिन्द सर्वेश्वरनु माडिरुत्तानॆन्दु हेळुत्तारॆ. चेतनमान किळियै - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, गिळियु हेगॆ साकुववनिगॆ हृद्यवो, हागॆये सर्व-रक्षकनाद सर्वेश्वरनिगॆ रक्ष्य-वस्तुवाद ई जीवात्म-गणवु हृद्यवादुदॆम्बुवदु तोरिबरुत्तदॆ. पञ्जरित्तिल् वैत्तु - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ई जीवात्मनिगॆ अनादियागि बन्द संसार-बन्धवु सूचिसल्पट्टितु. पाल् कॊडुत्तुं - ऎम्बुवदरिन्द सृष्टि-कालदल्लि कर्मानुसारवागि कॊट्ट करण कळेबर-योगवू, कर्मानुसार भोक्तृत्ववू सह तिळिसल्पट्टितु. वेण्डिनपडि परक्कविट्टुम् ऎम्बुवदरिन्द तन्निष्टानुसार ई जीवात्मरुगळिगॆ कर्तृत्ववन्नु कॊट्टु प्रवृत्तियन्नुण्टुमाडुवनॆम्ब तात्पर्यवु व्यक्तपट्टितु. “भ्रामयन् सर्व-भूतानि यन्त्रारूढानि मायया”, दैवं चैवात्र पञ्चमं ऎम्बी गीता-वाक्यगळल्लि ई अभिप्रायवु व्यक्तवु. आदरॆ तन्न इष्टानुसारवॆन्दु हेळिदुदरिन्द यावदॊन्दु क्रमवू इल्लदॆ सुकृति-दुष्कृतिगळन्नु तन्न इष्टानुसार सुख-दुःखभाक्कुगळन्नागि माडुवनॆम्बर्थवल्लवु; तन्न सत्य-सङ्कल्प मूलक सुकृति-दुष्कृतिगळिगॆ याव याव फलानुभववॆन्दु विधिसिरुवनो आ क्रम-मूलक अवरुगळिगॆ प्रवृत्तिगळन्नुण्टुमाडि भोक्तृगळन्नागि माडुवनॆम्ब भाववु. हागॆ माडदॆ तन्न मन बन्दन्तॆ स्वेच्छानुसार प्रवृत्तिगळन्नुण्टुमाडिदरॆ सर्वेश्वरनिगॆ वैषम्य-नैर्घण्यादि-दोषगळु प्राप्तवागुत्तवॆ. भोग्यवाद अचेतनक्कॆ वैचित्र्यवन्नू अलङ्कारगळन्नू उण्टुमाडि आनन्दिसुवदरल्लू, हागॆये चेतन-वर्गक्कॆ कानुसार भोक्तृ-भाववन्नुण्टुमाडि आनन्दिसुवदरल्लू एनॊन्दू तारतम्यविल्लवॆन्दु “वाशियिल्लैयिरॆ” ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. इन्तह लीलॆयिन्दुण्टागुव आनन्दवु परिपूर्ण-कामनाद सर्वेश्वरनिगे विना, इतररिगॆ उण्टागलारदॆन्दु हेळुवदक्कागि, निरपेक्षरान रसिकरुक्कु ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. ई अभिप्रायवु “लोकवत् तु लीला-कैवल्यं” ऎम्ब ब्रह्म-सूत्रदल्लि उपपादितवु.

ई मेलिनभिप्रायगळॆल्ला, शरणागति-दीपिकॆय ११नॆय श्लोकवाद,

भोग्यं मुकुन्द गुण-भेदम् अचेतनेषु
भोक्तृत्वम् आत्मसु निवेश्य निजेच्छयैव ।
पाञ्चालिका शुक-विभूषण-भोग-दायी
सम्राड् इवात्मा समया सह मोदसे त्वम् ॥

ऎम्बुवदरल्लू बहु चन्नागि उपपादितगळागिवॆ. ७५९ नॆय पुट नोडि. इदक्कॆ दृष्टान्तवागि,

[[P1072]]

गीत-वादि-त्र निर्घोषश् श्रूयते जयतां वर ।
नर्दतां वानराणां च मृदङ्गाडम्बरैस् सह ।
लब्ध्वा भार्यां कपि-वरः प्राप्य-राज्यं सुहृद्-वृतः।
ध्रुवं नन्दति सुग्रीवस् सम्प्राप्य महतीं श्रियम् ।

(रामा, किष्किं. १७. २६-७) श्री-रामनु सुग्रीवनिगॆ राज्य-दारा-प्राप्तियन्नुण्टुमाडि, आतनु इष्ट मित्ररुगळॊन्दिगॆ कूडि महत्ताद राज्य-श्रीयन्नु अनुभविसुत्ता निश्चयवागियू आनन्दिसुत्तिद्दानॆन्दु तिळिदु तुम्बा हर्षगॊण्डवरागि आ किष्कन्धॆगॆ हत्तिरदल्ले प्रस्रवण-गिरिय गुहॆयल्लि नाल्कु तिङ्गळु वासमाडिदरॆन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हागॆये इन्नॊन्दु दृष्टान्तवागि,

एष मे परमः कामो यदीमं रावणानुजम् ।
लङ्कायां सौम्य पश्येयम् अभिषिक्तं विभीषणम् ।

ऎन्दु लक्ष्मणनन्नु कुरितु श्री-रामनु हेळुत्तानॆ :- ई विभीषणनु ई लङ्कॆयल्लि अभिषिक्तनागिरुवदन्नु नोडबेकॆम्ब परम-कुतूहलवु ननगुण्टु. आदुदरिन्द अभिषेकोत्सववन्नु बेग नडिसु ऎन्दू हेळिदनु. ई चेतननिगॆ आनन्दवन्नुण्टुमाडुवदरल्ले आतनिगॆ परम-कुतूहलवॆम्बुवदु, सीता-निमित्तवागि सुग्रीव-सख्य मॊदलुगॊण्डु रावण-वधदवरिविगू महत्-कार्यगळु नडदिद्दरू, बहळ दिनगळिन्दुण्टाद विशेष दुःख-पीडितनागिद्दरू, सीतॆयन्नु नोडुवदक्किन्त मुञ्चॆयॆ विभीषण-पट्टाभिषेकवन्नु नडॆसिरुत्तारे.

अभिषिच्यच लङ्कायां राक्षसेन्द्रं विभीषणम् ।
कृत-कृत्यस् तदा रामो विज्वरः प्रमुमोद ह ।

रावण-वधानन्तर तन्न प्रिय-भक्तनाद विभीषणनन्नु लङ्कॆयल्लि राक्षस-राजनन्नागि पट्टाभिषेकमाडिसि, मॊदले लङ्काधिपत्यदल्लि अभिषेकमाडिसि बिट्टॆनॆ अदु नडियबेकल्लवे ऎम्ब सन्तापदिन्द बिडल्पट्टवनागि, तानीग कृत-कृत्यनॆन्दु भाविसि, विशेषवागि आनन्दिसिदनु. ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ. हेगॆ आनन्दिसुवनु ऎन्दरॆ महर्षियु हेळुत्तारॆ. “उत्सवेषु च सर्वेषु पितेव परितुष्यति”, मगनु ऒळ्ळॆ स्थितियल्लिरुवदन्नु कण्डु तन्दॆयु हेगॆ आनन्दपडुवनो हागॆ आनन्दिसुवनु.

[[P1073]]

आदरॆ सर्वेश्वरनु प्रधान-फलि ऎन्दु हेळिदरॆ, कर्तृत्ववु जीवात्मनल्लिद्दरॆ फलानुभववु सर्वेश्वरनिगॆ हेगॆ? “शास्त्र-फलं प्रयोक्तरि” ऎम्ब न्यायक्कॆ विरोधवल्लवे ? यज्ञवन्नु माडुवनॊब्बनु फलानुभव माडुवनिन्नॊब्बनॆन्दरॆ, यज्ञ माडलु यारिगू श्रद्धॆयुण्टागलारदष्टॆ ? अदू अल्लदॆ शुक-दृष्टान्तदल्लि शुकवु अज्ञानवुळ्ळदुदादुदरिन्द तन्न बन्धवन्नु नीगिकॊळ्ळलु याव प्रयत्नवन्नागलि माडलारदु. आदुदरिन्द ई पाञ्चालिका, शुक-दृष्टान्तगळु सरिहोगलारवु ऎम्ब आक्षेपगळु तोरिबरबहुदु. ऒब्ब परिचारकनु राजनिगोस्करवागिये मृष्टान्नवन्नु माडिदरू, राजनु प्रधान-भोक्तावादरू, तानू मृष्टान्नक्कॆ हेगॆ भागियागुवनो मत्तु पुत्रनु पितृगळन्नुद्देशिसि गया-श्राद्धवन्नु माडिदरॆ उद्देश्यरादवरिगू आ फलवु हेगॆ उण्टागुत्तदो, हागॆये, इल्लू सर्वेश्वरनु प्रधान-फलियु, जीवात्मनु अवान्तर-फलियु.

ऎरडने आक्षेपक्कू कारणविल्लवु. शुक-दृष्टान्तवु प्रकृति-बन्धवेनु, भोक्तावागि कर्म-फलानुभववेनु, इवुगळिगागिये विना शुकवु बन्ध-निवृत्तिगॆ एनॊन्दू प्रयत्न माडलशक्ततॆयुळ्ळदादुदरिन्द, जीवनू हागॆये ऎन्दु हेळलागुवदिल्ल. शुकवेनो अज्ञानियु, बन्ध-निवृत्ति-रूप-प्रवृत्तियु अदक्किल्लवु. आदरॆ मनुष्यनु हागल्लवु तानु ज्ञान-स्व-रूपनु. ज्ञानत्व, आनन्दत्व, अमलत्वादिगळुळ्ळ परिशुद्धनु, अनन्यार्ह-भगवच्-छेष-भूतनु. आदुदरिन्द आतनिगॆ प्रियवाद कैङ्कर्यगळन्नु माडलु स्वामि-दत्त-करण-कळेबर-ज्ञानगळिन्द योग्यनु. आदरॆ स्वामिय अभिमतक्कॆ विरुद्धवाद आचरणॆयुळ्ळवनादुदरिन्द, भगवन्-निग्रहक्कॆ वशनागि अन्तह कैङ्कर्य-साम्राज्यवन्नु इदुवरिविगू हॊन्ददिरुत्तेनॆम्ब ज्ञानवु सर्वेश्वर-कृपॆयिन्द ईतनिगॆ लभिसबहुदादुदरिन्द, आ भगवन्-निग्रहवन्नु कळॆदुकॊण्डु अनुग्रहवन्नु सम्पादिसिकॊळ्ळबेकॆन्दु प्रयत्नवन्नु माडि सिद्धियन्नु हॊन्दुवनु. हागल्लदॆ तानु सर्वेश्वरनिगॆ ऎल्ला विधदल्लू परतन्त्रनादुदरिन्द तन्न प्रयत्नवु बेकागिये इल्लवु. आदुदरिन्द शुकदन्तॆये इद्दु बिट्टरॆ सर्वेश्वरने तानागिये तन्न बन्धवन्नु बिडिसुवनु ऎन्दरॆ आग मोक्षोपाय-शास्त्रक्कॆ आनर्थक्यवु सम्भविसुत्तदॆ. पतिव्रता-शिरो-मणिय पति-कैङ्कर्यवु यद्यपि तनगेने मोक्षदायकवागि तानॆ अवान्तर-फलियादरू, अदु पतिगॆ अतिशयावहवागुवदरिन्द पतियु प्रधान-फलि ऎन्दु हेळुवदरल्लि एनॊन्दू तॊन्दरॆयिल्लवु पतिव्रता-शिरो-मणियु पतिय अनुग्रह सम्पादिसलु हेगॆ कैङ्कर्य-रूप-प्रवृत्तियुळ्ळवळादळो हागॆये सर्वेश्वरन अनुग्रहक्कॆ पात्रनागुवदक्कॆ ई चेतननू साध्योपायगळन्ननुष्ठिसतक्कद्दु अत्यावश्यकवु.

हीगॆ अङ्गियाद भर-समर्पणदल्लि मूरु अंशगळिरतक्कद्दॆन्दु तावु स्थापिसिदुदन्नु विशदवागि तिळिदु ज्ञापकदल्लिडलु सौकर्यक्कागि ऒन्दु कारिकॆयन्ननुग्रहिसुत्तारॆ.

[[P1074]]

विश्वास-प्रस्तुतिः

आऩ पिऩ्बु इङ्गु -

नीलमेघः (सं)

अतोऽत्र-

English

Therefore,

Español

Por lo tanto,

मूलम्

आऩ पिऩ्बु इङ्गु -

४२तमाहोबिल-यतिः

आऩबिऩ्बु इत्यादि । आऩबिऩ्बु - प्रधानफलित्वम् अवऩदागवाऩ पिऩ्बु। इङ्गु मुमुक्षुवाऩ इव्वधिकारिक्कु।

विजय-राघवः (क)

आनपिन्बु - ईश्वरनिगॆ प्रधान-फलित्ववु सरियादुदागि, मुमुक्षुविगॆ फल-त्यागवू कूड युक्तवादुदादनन्तर, इङ्गु - ई मोक्षार्थियाद अधिकारिय विषयदल्लि, भर-समर्पणवॆन्दरॆ अर्थवेनॆम्बुवदन्नु तिळिसुत्तारॆ.

विश्वास-प्रस्तुतिः (सं॰प॰)

स्व-निर्भरत्व-पर्यन्त+++(→भावनम्)+++–
रक्षकैकार्थ्य+++(←फलादि-प्रत्यर्पणेन)+++-भावनम् ।
त्यक्त-रक्षा-फल-स्वाम्यं
रक्ष्यस्यात्म-समर्पणम् ॥ २८-इ॥

नीलमेघः (सं)

स्व-निर्भरत्व-पर्यन्त+++(→भावनम्)+++–
रक्षकैकार्थ्य+++(←फलादि-प्रत्यर्पणेन)+++-भावनम् ।
त्यक्त-रक्षा-फल-स्वाम्यं
रक्ष्यस्यात्म-समर्पणम् ॥ २८-इ॥

English

ātmasamarpanam (the surrendering of the self to the Lord for protection) means here
the realisation of the self as existing solely for the purpose of the Saviour
and that to such an extent that the self feels no further responsibility, whatever, for its own protection
and this should be accompanied by the knowledge that the fruits of such surrender are not one’s own.

Español

ātmasamarpanam (la rendición del yo al Señor para la protección) significa aquí
la realización del yo como existente únicamente para el propósito del Salvador
y eso hasta tal punto que el yo no siente más responsabilidad, lo que sea, para su propia protección
y esto debería estar acompañado por el conocimiento de que los frutos de tal rendición no son propios.

मूलम् (सं॰प॰)

स्वनिर्भरत्वपर्यन्तरक्षकैकार्थ्यभावनम् ।
त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं रक्ष्यस्यात्मसमर्पणम् ॥ २८-इ॥

४२तमाहोबिल-यतिः

स्वनिर्भरत्वपर्यन्तेत्यादि । रक्ष्यस्य – रक्ष्यभूतवस्तुवुक्कु; आत्मात्मीय माऩ रक्ष्यभूतवस्तुवुक्कॆऩ्ऱबडि।
आत्मसमर्पणम् - ‘‘स्वात्मानं मयि निक्षिपेत्’’ ऎऩ्ऱु विहितमाऩ आत्मसमर्पणमाऩदु।
त्यक्त-रक्षा-फल-स्वाम्यं – रक्षाफल ऎऩ्बदु स्वरूपत्तिऱ्कुम् उपलक्षणम्। तथा च स्वरूपरक्षाफलानां स्वाम्यं त्यक्तं यस्मिन् तत् । इदु भावऩैयिल् अन्वयिक्किऱदु।
इदऩाल् स्वरूप-भर-फलङ्गळिल् स्व-सम्बन्ध-त्यागम् सॊल्लप्पडुगिऱदु।
स्वनिर्भरत्व-पर्यन्त-रक्षकैकार्थ्य-भावनं – स्वनिर्भरत्वपर्यन्तं च तत् रक्षकैकार्थ्य-भावनञ् चेति शीतोष्णवत् समासः ।

‘‘मयि निक्षिप्तकर्तव्यः
कृतकृत्यो भविष्यति’’

ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩ निर्भरत्वं पर्यन्तम् अवसाने यस्य तत् स्वनिर्भरत्वपर्यन्तम् ।
इतः परं मम रक्षायां भरो नास्तीति
यथा दृढाध्यवसायः अन्ते भवेत्
तादृशमिति यावत् ।

रक्षकैकार्थ्यभावनं – रक्षकस्य – भगवतः, ऐकार्थ्यं – तस्यैकस्यैव इमे स्वरूप-रक्षा-भर-फल-रूपार्थाः नान्यस्य । इति भावनं – रक्षकैकार्थ्यभावनं, कीऴ् त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं ऎऩ्गिऱ विडत्तिल् स्वरूपभरफलानां स्वसम्बन्धत्यागम् सॊल्लियिरुप्पदाल् तेषामेव रक्षकैकार्थ्यभावन मिङ्गु अवश्यम् कॊळ्ळवेण्डुम्। इदऩाल् आत्मसमर्पणम् स्वरूपभरफलङ्गळुक्कु स्वनिर्भरत्वपर्यन्तमाऩ परसम्बन्धानुसन्धानम् ऎऩ्ऱु निगमिक्कप्पट्टदु। तथाच ‘‘स्वात्मानं मयि निक्षिपेत्’’ ऎऩ्ऱु विहितमाऩ केवलात्मनिक्षेपमात्रमऩ्ऱिक्के, ‘‘आत्मात्मीयभरन्यासः’’ ‘‘केशवार्पण पर्यन्ता’’ ऎऩ्ऱु कीऴ् उदाहरित्त वचनङ्गळ् सॊल्लुवदैयुमनुसरित्तु रक्षकऩिडत्तिल् स्वनिर्भरत्वपर्यन्तमाऩ स्वरूपभरफलसमर्पणमागवे निर्णयिक्कप्पट्टदायिऱ्ऱु। इदिल् त्यक्तरक्षाफलस्वाम्यं ऎऩ्गिऱ पदत्ताले इम्मूऩ्ऱुक्कुम् स्वसम्बन्धत्यागमुम् भाविक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। स्वरूपभरफलसमर्पणङ्गळै प्रत्येकम् आत्मनिक्षेपमागक् कीऴ्च् चॊऩ्ऩ वचनङ्गळिल् सॊल्लियिरुप्पदाल् स्वरूपभरफलङ्गळुडैय रक्षकैकार्थ्यभावनम् आत्मनिक्षेपशब्दत्ताले मुख्ययैव वृत्त्या अदावदु शक्त्या सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्ऱु करुत्तु।

विजय-राघवः (क)

रक्षस्य - रक्षिसलु योग्यनादवन, आत्म-भरार्पणं ऎन्दु पाठान्तरद, आत्म-भरवन्नु समर्पिसुवदु ऎम्बर्थवु. आदरॆ आत्म-भरार्पणं - ऎम्ब प्रयोगवन्नु इन्नॆल्लियू माडदे इरुवदरिन्दलू, तन्न भारद समर्पणवॆन्दरॆ तनगू सह रक्षण-भर उण्टॆम्बाभिप्रायवु तोरुवदरिन्द, आत्म-समर्पणम् ऎम्ब पाठवे सरियागि तोरुत्तदॆ. आत्म-समर्पणवॆन्थाद्दॆन्दरॆ, स्व-निर्भरत्व पर्यत्न रक्षकैकार्थ्य-भावनं, स्व-निर्भरत्व पर्यन्त - तन्न रक्षा विषयदल्लि भरवु तनगॆ इरुवदिल्लवॆम्बुववरिविगू, रक्षकैकार्थ्य-भावनं सर्व-लोक-शरण्यनाद रक्षकनाद आतनॊब्बनदे ई स्व-रूप-रक्षा-भर-फलगळॆम्ब अनुसन्धानवु, मत्तु त्यक्त-रक्षा-फल-स्वाम्यं - बिडल्पट्ट, तन्न रक्षणॆ मत्तु अदरिन्दुण्टागुव फल इवुगळल्लि अधिकारवुळ्ळ भावनॆयु; ऎन्दरॆ तन्न रक्षणॆ, अदरिन्दुण्टागुव फल, इवुगळल्लि तनगॆ स्वल्पवू अधिकारविल्लवॆम्ब भावनॆयु; रक्षा-फलगळॆरडु यावाग हेळल्पट्टवो, आत्म-स्व-रूप-भरवू तन्नदल्लवॆम्ब भावनॆयू अदरल्ले अन्तर्गतवु; अथवा अदु स्व-निर्भरत्व शब्ददिन्द तोरिबरुत्तदॆ.

[[P1075]]

विजय-राघवः (क) - तात्पर्यम्

आदुदरिन्द साङ्ग-प्रपदनदल्लि मूरु विध भावनॆयू, मूरु विधवाद त्यागद अनुसन्धानवू इरबेकॆन्दु एर्पट्टितु: - (१) आत्म-स्व-रूप-भरवू ,(२) रक्षण-भरवू, (३) फल-भरवू, तन्नदल्लवॆम्ब भावनॆयू, मत्तु (१) आत्म-स्व-रूप-भरवू (२) रक्षण-भरवू, (३) फल-भरवू सर्वेश्वरनिगेने सेरिदुदु ऎम्ब भावनॆयू उळ्ळद्दे साङ्ग-प्रपदनवु

ई अभिप्रायवन्नॆ श्री-निगमान्त-देशिकरवरु, तावु अनुग्रहिसिरुव न्यास-दशकद प्रथम-श्लोकदल्लू बहु चन्नागि व्यक्तपडिसिरुत्तारॆ.

अहं मद्-रक्षण-भरो मद्-रक्षण-फलं तथा ।
न मम श्री-पतेर् एवेह्य् आत्मानं निक्षिपेद् बुधः ॥

“अहं - नन्न आत्म-स्व-रूपवू, मद्-रक्षण-भरः - नन्न रक्षणद भरवू, मद्-रक्षण-फलं तथा - मद्-रक्षणद फलवू कूड, न मम - ननगॆ सेरिदुदल्लवु, श्री-पतेर् एव - श्रियः-पतिगॆ सेरिदुदे, इति - ऎम्बदागि, बुधः - पण्डितनु, आत्मानं निक्षिपेत् - आत्म-निक्षेपवन्नु अनुष्ठिसतक्कद्दु” ऎन्दु हेळिरुत्तारॆ न मम ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, त्यक्त-रक्षा-फल-स्वाम्य-रूप अनुसन्धानवु तोरिबरुत्तदॆ श्री-पतेर् एव ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द, रक्षकैकार्थ्य-भावनॆयु हेळल्पट्टितु.

आदुदरिन्द प्रपन्नरॆल्लरू अनुष्ठिसतक्क प्रपदनद स्व-रूपवन्नु इल्लि विशदवागियू सङ्क्षेपवागियू हेळबेकादुदु अत्यावश्यकवु.

“सर्व-लोक-शरण्यने, इन्नु मुन्दॆ अनुकूलनागिये वर्तिसुवॆनु, प्रतिकूलनागि ऎन्दिगू आचरिसुवदिल्लवु, नीनॊब्बने रक्षकनु, इन्यारू अल्लवु, नीने रक्षिसुवि ऎम्बदागि पूर्ण-विश्वासवन्निट्टिरुवॆनु. नानु महापराधियु, आकिञ्चननु, ननगिन्यारू गतियिल्लवादुदरिन्द नीने रक्षकनागिरु, ऎम्ब ऐदु अङ्गगळिन्द सेरिद ज्ञानदॊन्दिगॆ, ई आत्म-स्व-रूपवू निन्नदे, ई आत्मावन्नु रक्षिसुव भारवू निन्नदे, आदुदरिन्द उपासनादि साध्योपायानुष्ठान-विषयदल्लि अशक्तनाद प्रयुक्त, सर्वेश्वरनाद नीने आ उपाय-स्थानदल्लि निन्तु, आ उपायानुष्ठान-कार्यवन्नु साधिसिकॊडु; इन्नु मुन्दॆ नन्न रक्षा-विषयदल्लि याव विधवाद यत्नवन्नू माडुवदिल्लवु, नीने निन्तु रक्षिसतक्कद्दु, आदुदरिन्द ई रक्षा-विषयदल्लि याव विधवाद स्वातन्त्र्यवू ननगिरुवदिल्लवु; रक्षा-फलगळ अधिकारवु ननगॆ स्वल्पवागलि इरुवदिल्लवु; अवॆल्लवू सर्व-शेषियाद निनगेने सेरिदवु. ई साङ्ग-प्रपदनानुष्ठानदल्लू कूड ननगेनॊन्दू कर्तृत्वविल्लवु”

ऎन्दु अनुसन्धानमाडि, सर्व-श्रेष्ठनाद गुरुवु हेळिकॊट्ट हागॆ द्वय-मन्त्रोच्चारणवे प्रदनानुष्ठानवॆन्दु तिळियतक्कद्दु.

[[P1076]]