०३ फलोद्गमः

DIFFERENCE BETWEEN BHAKTI AND PRAPATTI IN SECURING THE GOAL:

DIFFERENCE BETWEEN BHAKTI AND PRAPATTI IN SECURING THE GOAL:

इवर्गळिल् व्यासादिगळैप् पोले उपायान्तर-समर्थऩ् आगैयाले
अकिञ्चनऩुम् अऩ्ऱिक्के

विळम्ब-क्षमऩ् आगैयाले
+++(प्रारब्ध-कर्म-फल-रूप-पुरुषार्थान्तर-सद्भावात्)+++ अनन्य-गतियुम् अऩ्ऱिक्केय्

इरुक्किऱ स-द्वारक-प्रपत्ति-निष्ठनुक्कु
प्रारब्ध-कर्म-पर्यवसान-भाविय् आऩ अन्तिम-प्रत्ययत्तै अवधिय् आग उडैत्त् आऩ
उपासन-रूपाङ्गियिऩ्-उडैय यथावन्+++(=यथाविधि)+++-निष्पत्ति-पूर्वकम् आऩ मोक्षम् फलम्.

एतयोर् अधिकारिणोः
व्यासादिवद् उपायान्तर-समर्थत्वाद् आकिञ्चन्यम् अन्तरा,
विलम्ब-क्षमत्वाद् +++(प्रारब्ध-कर्म-फल-रूप-पुरुषार्थान्तर-सद्भावाद्)+++ अनन्य-गतिकत्वं च विना
वर्तमानस्य सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठस्य
प्रारब्ध-कर्म-पर्यवसान-भाव्य्-अन्तिम-प्रत्ययावधिकस्योपासन-रूपाङ्गिनो
यथावन्-निष्पत्ति-पूर्वको मोक्षः फलम् ।

Among these, he who has adopted prapatti as the means to bhakti is capable, like Vyāsa and others,
of other means or upāyas than prapatti
and is therefore not absolutely helpless (akiñcana ).
Since he can bear delay (in attaining mokṣa ),
he is not averse to other interests (in life).
He will attain mokṣa
only at the expiry of the karma which has already begun to yield fruit (prārabdha),
when he will have the intense thought of the last moment before death.
Since the primary upāya or means (aṅgī) which he has chosen is upāsana or bhakti,
he attains the fruit thereof, namely, mokṣa ,
when it is performed fully
and in accordance with the rules and injunctions prescribed for it.

Among these, he who has adopted prapatti as the means to bhakti is capable, like Vyāsa and others,
of other means or upāyas than prapatti
and is therefore not absolutely helpless (akiñcana ).
Since he can bear delay (in attaining mokṣa ),
he is not averse to other interests (in life).
He will attain mokṣa
only at the expiry of the karma which has already begun to yield fruit (prārabdha),
when he will have the intense thought of the last moment before death.
Since the primary upāya or means (aṅgī) which he has chosen is upāsana or bhakti,
he attains the fruit thereof, namely, mokṣa ,
when it is performed fully
and in accordance with the rules and injunctions prescribed for it.

इनि सद्वारकाद्वारकप्रपत्तिनिष्ठर्गळुक्कु मधुविद्यान्यायत्ताले व्यवस्थासिद्धिहेतुभूतमाऩ अवान्तरफलघटितप्रधानफलङ्गळै प्रसङ्गाऩ्ऩिरूपिक्किऱार् इवर्गळिलित्यादियाल्. इक्कालत्तिल् सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनेयिल्लैयेयॆऩ्ऱु शङ्गियामैक्काग व्यासादिगळैप् पोलेयॆऩ्ऱु दृष्टान्तं सॊऩ्ऩदु. उपायान्तरसमर्थनागैयाले अकिञ्चननु मऩ्ऱिक्के इति । इङ्गु उपायान्तरशब्दं कर्मयोगज्ञानयोगभक्तियोगपरम्. कर्मज्ञानोपासनङ्गळै सद्वारकाद्वारकसन्मार्गङ्गळाग मेले सॊल्लप्पोगिऱारिऱे. अदुगळिल् समर्थनागैयाल् तदभावरूपमाऩ आकिञ्चन्यरूपाधिकारवानऩ्ऱिक्केयॆऩ्ऱबडि. विळम्बक्षमनागैयाले इति । प्रारब्धकर्मपर्यवसानपर्यन्तकालविळम्बत्तै सहिक्किऱवनागैयालेयॆऩ्ऱबडि. अनन्यगतियुमऩ्ऱिक्के इति ।
अनन्यगतिः – प्रयोजनान्तरविमुखऩ्.
प्रारब्धकर्मपर्यवसानत्तिऱ्‌क् उळ् वरुम् प्रयोजनान्तरङ्गळै सहियादवनॆऩ्ऱबडि.
अवऩ्-अऩ्ऱिक्के तद्भिन्ननाय् प्रारब्धकर्मावसानत्तिऱ्‌क् उळ् वरुम् फलङ्गळै सहिक्किऱवनॆऩ्ऱबडि. सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु - भक्तिरूपमुक्तिद्वारसहितमाऩ अङ्गप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु ऎऩ्ऱबडि. प्रारब्धकर्म – फलदानत्तिऱ्‌कु आरम्भित्त कर्मम्. पर्यवसानभावियाऩ - मुडिविले उण्डागप्पोगिऱ. अन्तिमप्रत्ययत्तै - अन्तिमभगवत्स्मरणत्तै. अवधियाग उडैत्ताऩ - चरमाङ्गमागवुडैत्ताऩ. उपासनरूपाङ्गियिनुडैय - सद्वारकप्रपत्तिक्कु अदावदु अङ्गप्रपत्तिक्कु अङ्गियाऩ उपासनत्तिनुडैय यथावऩ्ऩिष्पत्तिपूर्वकमाऩ - चरमाङ्गसाचिव्यविशिष्टनिष्पत्तिपूर्वकमाऩ, मोक्षं फलमिति । इदनाल् ‘‘मुमुक्षुर्वै शरणमहं प्रपद्ये’’ ऎऩ्गिऱ सामान्येनाङ्गाङ्गिप्रपत्तिविधायक वाक्यत्ताले मोक्षकामनैयैये अङ्गप्रपत्तिक्कु अधिकारमागच् चॊल्लुगैयाल् अङ्गप्रपत्तिनिष्ठनुक्कुम् मोक्षमे प्रधानफलमॆऩ्ऱुम्, चरमाङ्गसचिवोपासनरूपाङ्गियिनुडैय यथावन्निष्पत्ति अवान्तरफलमॆऩ्ऱुम्, अन्द चरमाङ्गमाऩ अन्तिमस्मृति प्रारब्धकर्मत्तिऩ् मुडिविलेये उण्डागुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टबडियाल् प्रारब्धकर्मपर्यवसानभावियाऩ मोक्षकामनैये सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु अधिकारमॆऩ्ऱु व्यवस्थितमागिऱदु.

इव‌र् गळिल् - मुमुक्षुगळाद ई अधिकारिगळल्लि, व्यासादिगळै प्पोलॆ - व्यास-महर्षि मॊदलादवरुगळ हागॆ, इल्लि आदि-शब्ददिन्द पराशर, शुक, वाल्मीकि मॊदलाद महर्षिगळु हेळल्पट्टरु, उपायान्तर समर्थ नाकैयाले - प्रपत्तियल्लदॆ इन्नॊन्दाद कर्म-योग–ज्ञान-योग–भक्ति-योगगळिन्द कूडिद योगवॆनिसुव उपासनदल्लि ऎन्दरॆ सद्वारक-प्रपत्तियल्लि शक्तनादुदरिन्द, अकिञ्चननुमन्रिक्कॆ - साङ्ग-भक्तियोगदल्लि शक्तियिरुवदरिन्द अकिञ्चननू अल्लदॆ, विळम्ब क्षमनाकैयाले - मोक्ष-प्राप्तियल्लि विळम्बवन्नु सहिसुवनादुदरिन्द अनन्य-गतियुमन्रिक्कॆ - प्रारब्ध कर्मानुभवदॊळगॆ उण्टागुव इतर प्रयोजनगळन्नु हॊन्दुवनादुदरिन्द अनन्य-गतिकनू अल्लदॆ अथवा अद्वारक-प्रपत्ति-निष्ठन हागल्लदॆ उपासनवन्नु गतियागि हॊन्दिदवनागि, इरुक्किर सद्वारक-प्रपत्तिनिष्ठनक्कु - इरुव परब्रह्मोपासननिगॆ, प्रारब्ध-कर्म पर्यवसानभावियान - प्रारब्ध-कर्म मुगिद नन्तर उण्टागुव, अन्तिम-प्रत्ययत्तै - परमात्म-साक्षात्कार-रूपवाद धृवानुस्मृतियन्नु अवधियाक वुडैत्तान - अवधियागि हॊन्दिरुव, उपासन रूपाङ्गियिनुडैय - उपासन-रूपवाद अङ्गिय, यथावन्निष्पत्ति पूर्वकमान - सरियागि पूर्तियागुवदर मूलकवागि उण्टागुव मोक्षम् फलं - मोक्षवु फलवु.

अकिञ्चिनत्ववॆन्दरॆ साङ्ग-भक्ति-योग शक्तियिल्लदिरुविकॆ. अन्थावनु विळम्बासहनु ऎन्दु हेळिरुत्तदॆ. आतनु देहावसानदल्ले मोक्षवन्नु अपेक्षिसुववनु. देहावसानदवरिविगॆ विळम्बवु एतक्कॆन्दरॆ प्रारब्ध-कर्मवन्नु अनुभविसले तीरबेकादुदरिन्द. आदरॆ भक्ति-योग-निष्ठनिगादरो प्रारब्ध-कर्मवु जन्मान्तरक्कू कूड सम्बन्धिसि विळम्बिसबहुदु. आतनु इन्तह विळम्बवन्नु सहिसुवन्थावनु. आदुदरिन्द भक्ति-योग-निष्कनिगॆ अकिञ्चनत्वविल्लवु, अनन्य गतिकनु ऎन्दरॆ बेरे प्रयोजनगळिगॆल्ला विमुखनु. प्रारब्ध-कर्मानुभव-कालदल्लि उण्टागुव प्रयोजनगळिगू कूड विमुखनादवनु. आदरॆ भक्ति-योग-निष्ठनु प्रारब्ध-कर्मानुभव-कालदल्लि उण्टागुव प्रयोजनगळन्नु अङ्गीकरिसुवनाद प्रयुक्त अद्वारक-प्रपत्ति-निष्ठन हागॆ अनन्य गतिकनल्लवु. मत्तु योगवन्नु गतियागि अङ्गीकरिसिरुवदरिन्दलू अनन्य गतिकनल्लवु. ई सद्वारक-प्रपत्ति-निष्ठनिगॆ अङ्गि-निष्पत्तियु आवश्यकवादुदरिन्द, अदक्कागि प्रारब्ध-कर्मावसान-पर्यन्तवागि विळम्ब उण्टागुवदरिन्दले फल-निष्पत्ति-प्रकारदल्लि ई व्यत्यासवुण्टु. ई अद्वारक-प्रपत्ति-निष्ठनिगॆयादरो, देहावसानवाद ऒडनॆये विळम्बविल्लदॆ फल-प्राप्तियु ; हीगॆ व्यत्यासवॆन्दु हेळुत्तारॆ. सद्वारक-प्रपत्ति-निष्ठनिगू कूड हीगॆये एकॆ फल-प्राप्तियु कूडदु ऎम्ब आक्षेपक्कॆ समाधानवागि आतनिगॆ अन्तिम-प्रत्ययवु आवश्यकवॆन्दू, अदक्कॆ अवधियु प्रारब्ध-कर्मावसान-पर्यन्तवॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. आद्वारक-निष्ठा-रूप-प्रपत्तिय फल-साधनदल्लिरुव वैलक्षण्यवन्नु मुन्दॆ तिळिसुत्तारॆ.

इवर्गळिल् व्यासादिगळैप्पोले उपायान्तरसमर्थनागैयाले अकिञ्चननुमऩ्ऱिक्के विळम्बक्षमनागैयाले अनन्यगतियुमऩ्ऱिक्केयिरुक्किऱ सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु प्रारब्धकर्मपर्यवसानभावियाऩ अन्तिमप्रत्ययत्तै अवधियाग उडैत्ताऩ उपासनरूपाङ्गियिनुडैय यथावन्ऩिष्पत्तिपूर्वकमाऩ मोक्षम् फलम्.

सर्वाधिकारम् आय्, सर्वानिष्ट-निवर्तन-क्षमम् आय्, सर्वेष्ट-साधनम् आगवऱ्ऱ् आय्, सु-करम् आय्, सकृत्-कर्तव्यम् आय्, आशु-कारिय् आय्, प्रतिबन्धानर्हम् आय्,

सर्वाधिकारां सर्वानिष्ट-निवर्तनक्ष-मां सर्वेष्ट-साधन-भूतां सु-करां सकृत्-कर्तव्याम् आशु-कारिणीं प्रतिबन्धानर्हाम्

On the other hand, prapatti adopted as the primary or direct means (aṅgī) is open to all adhikārīs,
is capable of averting all hindrances (to mokṣa),
can further the attainment of all that is desired,
is easy of performance,
has to be performed only once,
can bring about the fulfilment (of what is aimed at ) quickly
and will not countenance any opposition or obstacle.

On the other hand, prapatti adopted as the primary or direct means (aṅgī) is open to all adhikārīs,
is capable of averting all hindrances (to mokṣa),
can further the attainment of all that is desired,
is easy of performance,
has to be performed only once,
can bring about the fulfilment (of what is aimed at ) quickly
and will not countenance any opposition or obstacle.

अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु फलभेदत् तैयुपपादिक्कक्करुदि अद्वारकप्रपत्तियिल् भक्तिवैलक्षण्यत्तैक् काट्टुगिऱार् सर्वाधिकार-मायित्यादिना । भक्तिपोले इव्वद्वारकप्रपत्ति त्रैवर्णिकाधिकारमऩ्ऱिऱे. सर्वानिष्टनिवर्तनक्षम-मायिति । भक्तिपोलेयिदु प्रारब्धेतरकर्ममात्रनिवर्तकमऩ्ऱिऱे. सर्वेष्टसाधनमागवऱ्ऱायिति । भक्तीतरसाधकभक्ति पोलऩ्ऱिक्के भक्तिक्कुं साधकमिऱेयिदु. सुकरमायिति । इदु भक्ति पोल् दुष्करमऩ्ऱिऱे. सकृत्त्कर्तव्यमायिति । इदु आप्रयाणादनुवर्तनीयमऩ्ऱिऱे. आशुकारि-यायिति । इदु विळम्ब्यफलप्रदमऩ्ऱिऱे. प्रतिबन्धानर्हमायिति । निरन्तरस्मृतिसन्ततिरूपभक्तियिल् ‘‘यदा ह्येवैष एतस्मिन्नुदरमन्तरं कुरुते’’ ऎऩ्गिऱबडि नैरन्तर्यप्रतिबन्धसम्भावनैयुण्डिऱे.

सर्वाधिकारमाय् - सर्वरू अनुष्ठिसबहुदागि, उपासनवन्नु मूरुवर्णदवरु मात्रवे अनुष्ठिसबहुदु, इदन्नादरो स्त्री-शूद्र-मॊदलाद सर्वरू अनुष्ठिसबहुदु, चण्डालरू कूड अनुष्ठिसिद निदर्शनगळुण्टु ; सर्वानिष्ट-निवर्तनक्षममाय् - समस्त-विध-पुण्य-पाप-रूपवाद अनिष्टगळन्नू होगलाडिसलु शक्तियुळ्ळद्दागि, उपासन-मार्गवादरो प्रारब्धवन्नु होगलाडिसलारदु, प्रारब्धवन्ननुभविसिये तीरबेकु, प्रपत्तियल्लि प्रारब्धवू कळॆदुहोगुत्तदॆ. हेगॆन्दरॆ:- प्रारब्ध-कर्मवु अभ्युपगतवॆन्तलू, अनभ्युपगतवॆन्दू ऎरडु विधवु. अभ्युपगतवु ई देहदल्लि अनुभविसतक्कदुदु. अनभ्युपगतवु मुन्दिन जन्मदल्लि अनुभविसतक्कदुदु. भक्ति-मार्गवाद उपासनदल्लि अनभ्युपगतविद्दरॆ अनुभविसले बेकु. प्रपत्तियल्लि अनभ्युपगतवू क्षयिसि होगुवदरिन्द देहावसानदल्ले मोक्षवॆम्ब भाववु. प्रपत्तियल्लि भक्ति-मार्गदल्लिन हागॆ सञ्चित-पुण्य-पापगळु नाशवागुत्तवॆ. बुद्धि-पूर्वकवल्लद उत्ताराघवु लेपिसुवदिल्लवु, बुद्धि-पूर्वकमाडिद उत्ताराघगळन्नु भक्ति-मार्गदल्लि अनुभविसिये तीरबेकु. प्रपत्तियल्लादरो प्रायश्चित्त-रूपदल्लि माडिद पुनश्शरणागतियिन्द ई बुद्धि-पूर्वकमाडिद उत्तराघवू निवर्तिसुत्तदॆ, ऒन्दु वेळॆ बुद्धि-पूर्वकवाद उत्तराघक्कॆ प्रायश्चित्त-माडिकॊळ्ळदिद्दरू, अल्प-शिक्षॆगळाद कुण्टनन्नागियू, कुरुडनन्नागियू , हॆण्डति मक्कळन्नु अविधेयरन्नागियादरू माडि क्लेशानुभव माडिसि मोक्षवन्नीयुवनु.हीगॆ प्रपत्तियल्लि अभ्युपगत-प्रारब्ध ऒन्दु विना मिक्कॆल्लवू नाशवागुवदरिन्द सर्वानिष्टनिवर्तनक्षममाय् ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ. सर्वेष्ट-साधन माकवत्ताय् - समस्त इष्टार्थगळन्नू साधिसि कॊडुवदागि, भक्ति-मार्गदल्लि उपासनवु कैगूडुव तनक इतर इष्टार्थगळु प्राप्तवागलु अनुकूलविल्लवु, प्रपदनल्लादरो अदन्नु सकृदनुष्ठिसिदवनु तन्न प्रिय-भक्तनादुदरिन्द सर्वेश्वरनिन्दले अन्तह भागवतोत्तमनिगॆ कुचेलादिगळ हागॆ ऎल्ला अभिष्टगळू दॊरॆयुत्तवॆम्ब भाववु ; सुकरमाय् - अशक्तरिगू कूड अनुष्ठिसलु योग्यवादुदागि, भक्ति मार्गदल्लि प्रतिदिनदल्लू उपासनवू तुम्बाकाल नडियबेकादुदरिन्द अदु दुष्करवु, कष्ट-साध्यवादुदु ; सकृत्कर्तव्यमाय् - ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दागि, प्रपत्तियु ऒन्दे सल अनुष्ठिसतक्कद्दु, उपासनवादरू, असकृत् कर्तव्यवु, प्रतिदिनवू अनुष्ठिसतकद्दु, आशुकारियाय् - शीघ्र-फल-प्रदवागि, प्रपत्त्यनुष्ठान माडुववरु, आर्तरॆन्दू, दृप्तरॆन्दू ऎरडु विधवु ; आर्तनु ई लोकदल्लिरुवदु बॆङ्किय मध्यदल्लिरुवदु हेगॆ दुस्सहवो हागॆ दुस्सहवागि प्रपत्तिय उत्तर-क्षणदल्ले मोक्षवन्नु प्रार्थिसुववनु, हागॆ दुस्सहवागिरुववनिगॆ आगले मोक्ष-प्राप्तियागुवदु; दृप्त-प्रवन्ननादरो देहावसानदल्लि मोक्षवन्नु बेडुववनु, अवनिगॆ देहावसानानन्तर मोक्षवु. आदुदरिन्द इवरिब्बरिगू बेगनॆ मोक्ष-प्राप्ति यागुवदरिन्द आशुकारियाय् ऎन्दु प्रयोगवु, भक्ति-निष्ठनादरो आत्म-साक्षात्कारवु लभिसि, अनभ्युपगत-प्रारब्धवन्नू अनुभविसिद नन्तर मोक्षवादुदरिन्द अदु विळम्बाक्षमवादुदु.प्रतिबन्धानर्ह माय् - याव प्रतिबन्धगळिन्दलू तप्पिसलु साध्यवल्लदुदागि उपासनदल्लि परब्रह्म-साक्षात्कारक्कॆ मॊदलु प्रतिबन्धकगळु प्राप्तवागि फल-प्राप्ति इल्लदॆ होगबहुदु, इदन्नु आचार्यरु अर्थ-पञ्चकाधिकारदल्लि प्राप्ति-विरोधियन्नु हेळुव सन्दर्भदल्लि उपपादिसिरुतारॆ; ई प्रपत्तियादरो सकृदनुष्ठानदिन्दले पूर्तियागुवदरिन्द तदनन्तर याव प्रतिबन्धकगळू अदन्नु तप्पिसलारवॆम्ब भाववु.

सर्वाधिकारमाय् सर्वानिष्टनिवर्तनक्षममाय् सर्वेष्टसाधनमागवऱ्ऱाय् सुकरमाय् सकृत्कर्तव्यमाय् आशुकारियाय् प्रतिबन्धानर्हमाय्

ब्रह्मास्त्र-बन्धम् पोले
स्व-फलत्तिल् उपायान्तर-प्रयोगासहम् आय् इरुन्द्-उळ्ळ प्रपत्तियै

ब्रह्मास्त्रवत् स्व-फल-विषये उपायान्तर-प्रयोगम् अ-सहमानां प्रपत्तिं

Like the missile, Brahmāstra,
it will not tolerate the adoption of any other means or upāya
for attaining the fruit.

Like the missile, Brahmāstra,
it will not tolerate the adoption of any other means or upāya
for attaining the fruit.

ब्रह्मा-स्त्रबन्धम्बोले स्वफलत्तिलुपायान्तरप्रयोगासहमायिरुन्दुळ्ळ इति । भक्ति अङ्गप्रपत्ति सहमायुम् ‘‘सहकारित्वेन च’’ ऎऩ्गिऱबडि सर्ववर्णाश्रमकर्मप्रयोगसहमायुमिरुक्कुमिऱे.

ब्रह्मास्त्र-बन्धम् पोलॆ - ब्रह्मास्त्रदिन्दुण्टाद बन्धनवु हेगॆ बेरे उपायद सहायवन्नु सहिसुवदिल्लवो हागॆ, स्वफलत्तिल् - तानु उण्टु माडुव फलदल्लि, उपायान्तर प्रयोगासहमाय् - बेरॆ इन्न्याव उपायद प्रयोगवन्नू सहिसदॆ इरुवदागि भक्ति-मार्गदल्लादरो उपासनवु पूर्तियादरू, अङ्गवाद प्रपत्तिय ऎन्दरॆ शरणागतिय सापेक्षवुण्टु. इल्लियादरो ई प्रपत्तिगॆ इन्नु यावुदर सापेक्षवू बेकागिरुवदिल्ल. इन्नु यावुदादर अपेक्षॆयन्नु पडॆदु उपायान्तरवन्ननुष्ठिसिदरॆ, ऎन्दरॆ रुद्रादि अन्य-देवता-भजन माडिदुदादरॆ, ई प्रपत्तियु कै बिट्टु होगुत्तदॆ ; हेगॆन्दरॆ ब्रह्मास्त्रदिन्द आञ्जनेयनु बन्धिसल्पट्टिद्दनु ; अदर माहात्म्येयन्नु तिळियद अविवेकिगळु आतनन्नु शण-वल्कलगळिन्द बिगियलु, ब्रह्मास्त्रवु बिट्टु होयितु. ब्रह्मास्त्र-बन्धनवु हागॆये इद्दुदादरॆ आञ्जनेयनु पुनः तप्पिसिकॊण्डु होगि लङ्का-दहनादि-व्याघातगळन्नु माडुत्तिरलिल्लवु. हीगॆ ऎण्टु विशेषणगळिन्द भक्ति-मार्गक्कू प्रपत्तिगू इरुव व्यत्यासगळन्नु व्यक्तपडिसि, प्रपत्तियु भक्ति-मार्गक्किन्त हेगॆ तुम्बा आमोघोपायवु ऎन्दु तोरिसिरुत्तारॆ. इरुन्दुळ्ळ प्रपत्तियै - हीगिरुव प्रपत्ति-मार्गवन्नु, तन्नधिकारानुरूफमाक - तनगॆ अधिकार हेगो अदक्कनुगुणवागि;

प्रपत्तियु अष्टु सुलभोपायवागिद्दरॆ ऎल्लरू अदन्ने अनुष्ठिसबहुदल्ला कष्ट-साध्यवाद भक्ति-मार्गवु एतक्कॆन्दरॆ, भक्ति-प्रपत्तिगळन्नु अधिकारानुगुणवागि अनुष्ठिसतक्कद्दु, शक्तनिगॆ भक्ति-मार्गवू, अशक्त निगॆ प्रपत्ति-मार्गवु विधिसल्पट्टिरुवदरिन्द अधिकारानुगुणवागि, अशक्तनिन्द अनुष्ठिसल्पट्ट, ऎम्बभिप्रायवु.

ब्रह्मास्त्रबन्धम् पोले स्वफलत्तिलुपायान्तरप्रयोगासहमायिरुन्दुळ्ळ प्रपत्तियैत्

अ-द्वारकम् आगप् पऱ्ऱिऩ्-अवनुक्कु
परिपूर्णानुभवत्तुक्कु वेऱु प्रतिबन्धकम् इल्लाद पडियाले
प्रपत्ति-क्षणम् मुदलाग

स्वाधिकारानुगुणम् अद्वारकं स्वीकृतवतः पुंसः -
परिपूर्णानुभव-प्रतिबन्धकस्यान्यस्य कस्याप्य् अभावात्
प्रपत्ति-क्षणम् आरभ्य,

The man who has resorted to prapatti as the direct and independent means
will have no hindrances at all in the way of his attaining the perfect enjoyment (of the bliss of Bhagavān).
Therefore from the moment of the performance of prapatti,

The man who has resorted to prapatti as the direct and independent means
will have no hindrances at all in the way of his attaining the perfect enjoyment (of the bliss of Bhagavān).
Therefore from the moment of the performance of prapatti,

तऩ्ऩ धिकारानुरूपमाग अद्वारकमागप्पऱ्ऱिनवनुक्किति । आकिञ्चन्यानन्यगतित्वमिल्लामैयाल् सद्वारकप्रपत्तियैप्पऱ्ऱिऩ उपासनाधिकारिपोलऩ्ऱिक्के आकिञ्चन्यानन्यगतित्वरूप तऩ्ऩधिकारानुगुणमाग अद्वारकप्रपत्तियैप्पऱ्ऱिनवनुक्कॆऩ्ऱबडि. स्वप्रपत्तिक्कु फलमागक् कोलिऩ परिपूर्णब्रह्मानुभवत्तिऱ्‌कु. वेऱु प्रतिबन्धकमिल्लादबडियाले - मेल् सॊल्लप्पोगिऱ स्वानुमतियाले स्थापितमाऩ शरीरत्तैक्काट्टिलुं वेऱाऩ प्रतिबन्धकमिल्लामैयाल्, प्रारब्धादिगळुक्कुं नाशकमाऩ इप्प्रपत्तिक्कु प्रारब्धादिगळ् प्रतिबन्धकमागादुगळॆऩ्ऱु करुत्तु. प्रपत्तिक्षणम् मुदलाग इति । इदु कैङ्गर्यत्तुक्कु पूर्वावधि । इदऱ्‌कु ‘‘शरीरत्तिऩ् अवसानत्तै ऎल्लैयाग उडैत्ताय्" ऎन्बदोडन्वयम्. अद्वारकप्रपत्ति तत्क्षणत्तिलेये निष्पन्नैयावदाल् तदुत्तरक्षणमे कैङ्गर्य रूबफलोद्गमक्षणमॆऩ्ऱु करुत्तु.

हीगॆ अद्वारकमाकप्पत्ति नव नक्कु - प्रपत्ति मार्गदल्लि शरणागतियु अङ्गवल्लदॆ स्वतन्त्रवागि अङ्गिये आगिरुवदरिन्द, अन्तह स्वतन्त्र-प्रपत्ति-निष्ठनिगॆ, परिपूर्णानुभवत्तुक्कु - परब्रह्मवन्नु परिपूर्णवागि अनुभविसुवदक्कॆ, वेरु प्रतिबन्धकमिल्लादपडियाले - बेरॆ याव प्रतिबन्धकवू इल्लदिरुवदरिन्द, ईगेनादरू प्रतिबन्धकवुण्टो ऎन्दरॆ ई स्वानुमतिये ऎन्दरॆ प्रपन्नन इष्टवे प्रतिबन्धवु; प्रपत्तियाद क्षणवे बेकॆन्दु स्वानुमति इद्दरॆ आर्त-प्रपन्ननागुवदरिन्द प्रपत्त्यनुष्ठानद उत्तर-क्षणदल्ले अभ्युपगत-प्रारब्ध-कर्म-नाश-मूलकवागियू, देहावसान-मूलकवागियू मोक्ष-प्राप्तियु; हागल्लदॆ कॆलवु काल इल्लिये इद्दु, दासनाद तनगॆ कैङ्कर्य माडुवदे स्वरूपवादुदरिन्द, सर्वेश्वरनु परम-कृपा-सौलभ्यादिगळ मूलक अर्च्यावतारियागि अल्लल्ले नॆलसिरुवदरिन्द, अन्तह स्वामिगू तद्-भक्तराद भागवतरुगळिगू कैङ्कर्यवन्नॆसगुत्ता, नाम-सङ्कीर्तनादिगळन्नु माडुत्ता, शास्त्र-ज्ञान-सम्पादिसुत्ता, अदन्नितररिगॆ बोधिसुत्ता स्वल्प-कालविल्लिये इरबेकॆम्ब स्वानुमति यालॆ - स्थापितवाद शरीरवुळ्ळवरिगॆ देहावसानवु स्वल्प काल विळम्बिसि मोक्षवन्नु कॊडुत्तदॆन्दु हेळि, मुन्दॆ स्वानुमतियाले स्थापितमानशरीरत्तिन् अवसानवॆन्दु हेळुत्तारॆ. हीगॆ प्रपत्ति क्षणमुदलाक - प्रपदनानुष्ठान-क्षणदल्ले मॊदलाद, मॊदलाद ऎम्बुवदरिन्द कॆलवु काल कळॆदनन्तरदल्लि ऎम्बुवदू सूचिसल्पट्टितु;

अद्वारकमागप् पऱ्ऱिनवनुक्कु परिपूर्णानुभवत्तुक्कु वेऱु प्रतिबन्धकमिल्लाद पडियाले प्रपत्तिक्षणम् मुदलाग

““इङ्गे +++(अर्चाराधने)+++ तिरिन्देऱ्क्+++(=सञ्चरद्भ्यः)+++ इऴुक्+++(=हीन)+++-कुऱ्ऱ्+++(=न्यूनता)+++ ऎऩ्”"(तिरुवाय्मॊऴि 8-10-4.)

ऎऩ्ऱुम्,

“15 अत्र +++(अर्चाराधने)+++ संचरतो मम हीनता का”

इति

“What is there wrong in us
who go about here having already won
the grace of being permitted to serve Thee "

“What is there wrong in us
who go about here having already won
the grace of being permitted to serve Thee "

इप्पडि परिपूर्णब्रह्मानुभवत्तिऱ्‌कु प्रतिबन्धकमाऩ शरीरस्थितियिननुमतियैप्पामरर्गळ् पण्णिनालुम् महान्गळ् पण्णुवार्गळो? इङ्गु इत्तनै कालम् अनुभूतमाय् पररूपत्तैक्काट्टिलुं सुलभतममाय्, पट्टिनि यॊरु शरीरत्तिऱ्‌कु, पारणैयॊरु शरीरत्तिऱ्‌कु ऎऩ्गिऱबडि आर्तनाय् प्रपत्त्यनुष्ठानम्बण्ण इन्द शरीरत्तैक्काट्टिलुम् भिन्नमाऩ आगामिशरीरत्तिल् अनुभाव्यम् पोलऩ्ऱिक्के उपायानुष्ठानम्बण्णिऩ इन्द शरीरत्तिलेयनुभाव्यमाऩ अर्चावतारादिसङ्गविशेषत्ताले महान्गळुं तऩ् शरीरस्थितियैयनुमदिप्पार्गळॆऩ्ऩिल् अदऱ्‌कु सूचकमाऩ प्रमाणन्दानुण्डोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इङ्गे तिरिन्देर्क्कित्यादिना । इङ्गे तिरिन्देर्क्कु - इन्द लोगत्तिले सञ्चरित्तुप् पोरुगिऩ्ऱ नमक्कु. इऴुक्कुऱ्ऱॆऩ् - हीनमाऩ कुऱ्ऱमॆऩ्ऩ?
तऩ् कल्याणगुणङ्गळै वायिनाल् सॊल्लवुम्, दृष्टिचित्तापहारियाऩ तऩ् तिरुमेनियै मनत् तिनाल् ध्यानं सॆय्यवुम्, अङ्गाङ्गुळ्ळ पुष्पङ्गळैक्कॊण्डु कैयिनालर्च्चिक्कवुं वऴिबडुम्बडि भगवान् कृपै पण्णिनानागिल् इङ्गेयिरुन्दालुम् ऒरु कुऱ्ऱमुमिल्लैयॆऩ्ऱबडि.

(१) इङ्गे - ई लीला-विभूतियल्ले, तिरुन्देर्कु - सञ्चरिसुत्तिरुव ननगॆ, इळुकुत्तुम् - उण्टागुव तॊन्दरॆयु, ऎन् - यावुदु,

परमकारुणिकनाद भगवन्तनु मनो-वाक्-कायगळिन्दलू आतनन्नू तदीयराद भागवतरन्नू कैङ्कर्य माडुव हागॆ करुणिसिदुदादरॆ, ई लीला-विभूतियल्ले बहु-कालविरुवदरल्लि दोषवेनु ऎम्बभिप्रायवु. ऎन्रुं - ऎन्दू,

““इङ्गे तिरिन्देऱ्‌किऴुक्कुऱ्ऱॆऩ्”"(तिरुवाय्मॊऴि 8-10-4.) ऎऩ्ऱुम्,

“"+++(अर्चाराधने)+++ इच्-चुवै+++(=रसं)+++ तविर+++(=विहाय)+++
याऩ् पोय् इन्दिर+++(→विष्णु)+++-लोकम् आळुम् +++(परमपदम्→)+++ अच्-चुवै पॆऱिऩुम्+++(=प्राप्यम्)+++ वेण्डेऩ्”"(तिरुमालै 2.)

ऎऩ्ऱुम्,

“16 इमं रस विहायाहं गत्वेन्द्रलोकपालनजं रसं प्राप्यम् अपि नेच्छेयम् "

इति

“Leaving this bliss of uttering Thy names,
I do not want even the bliss of going to Paramapada and ruling over it.”

“Leaving this bliss of uttering Thy names,
I do not want even the bliss of going to Paramapada and ruling over it.”

इदनाल् अर्चावतारादिसङ्गिकळुक्कु इन्द शरीरत्तोडु सिऱिदुगालम् इङ्गु स्थितियुम् अनुमतप्रायमिऱे. इच्चुवैयित्यादि । “पच्चैमामलैबोल्मेनि, पवळवाय्, कमलच्चॆङ्गण्, अच्चुदा, अमररेऱे” ऎऩ्ऱबडिये अवऩ् नामकीर्तनम्बण्णुगैयागिऱ, इच्चुवै - इन्द रसत्तै, तविर - ऒऴिय, याऩ् पोय् - नाऩ् अर्चिरादिमार्गत्ताले सॆऩ्ऱु. इन्दिरलोग माळुम् - परमपदत्तैयाळुगैयागिऱ, अच्चुवै - अन्द परिपूर्णब्रह्मानुभवरसत्तै. पॆऱिनुम् - शास्त्रत्तिल् सॊल्वदु मात्तिरमऩ्ऱिक्के साक्षात्तागप्पॆऱिनुम्, वेण्डेऩ् - प्रार्थियेनॆऩ्गै.

(२) इच्चु वै - ई रसक्किन्त ऎन्दरॆ सर्वेश्वरनन्नु नाम-सङ्कीर्तन माडुव आनन्दवन्नु, तविर - बिट्टु, यान् - नानु, पोय् - अर्चिरादि-मार्गदल्लि होगि, इन्दिरलोकं - परम-पदवन्नु आळुं - आळुव, अच्चुवै - आनन्दवन्नु, पॆरिनुं - हॊन्दलु, वेण्डिन् - अपेक्षिसुवदिल्लवु” ऎन्रुम् - ऎन्दू ;

ई लोकदल्ले भगवन्-नाम-सङ्कीर्तनदिन्दुण्टागुव आनन्दवे निरतिशयवागिरुवल्लि, अदन्नु बिट्टु बेरॆ परम-पदानन्दवन्नू प्रार्थिसुवदिल्लवॆम्बभिप्रायवु-

““इच्चुवै तविर याऩ् पोयिन्दिरलोगमाळुमच्चुवै पॆऱिनुम् वेण्डे”"(तिरुमालै 2.) नॆऩ्ऱुम्,

““एर्+++(=वृद्धि)+++-आर्+++(=पूर्ण)+++-मुयल्+++(=शशं)+++ विट्टुक्
काक्कैप् पिऩ् पोवद् एय्”"(कलियन् - सिऱिय-तिरुमडल् 16.)

ऎऩ्ऱुम्,

[[७९]]

“17 अनुरूपं परिपूर्णं शशं +++(मांसं ← अर्चनम् अत्र)+++ हित्वा
+++(परमपदम्→)+++ काकानुधावनं कुतः” +++(5)+++
(परकाल-सूरिः - सिऱिय-तिरुमडल् 16.)

इति

“Can I indeed give up the hare
and go in pursuit of the crow !”

(That is— it would be foolish to give up hare’s flesh which is excellent as food
and go after crow’s flesh.
So also the service of the image here in temples
is superior even to the bliss of serving the Lord in Paramapada).

“Can I indeed give up the hare
and go in pursuit of the crow !”

(That is— it would be foolish to give up hare’s flesh which is excellent as food
and go after crow’s flesh.
So also the service of the image here in temples
is superior even to the bliss of serving the Lord in Paramapada).

एरार् मुयल्विट्टुक् काक्कैप्पिऩ् पोवदे इत्यादि । एर् - एऱ्ऱदाऩ, अत्यन्तभोग्यमानवॆऩ्ऱबडि. आर् -पूर्णमाऩ, मुयल्विट्टु - मुयल्मांसत्तैविट्टु, काक्कैप्पिऩ् पोवदे - काक्कै मांसार्थं काक्कै पिऩ् पोवदो? अत्यन्तभोग्यमाऩ मुयल्मांसम्बोल् सौशील्यसौलभ्यवात्सल्यादिगळाले भोग्यतममानवर्चारूपत्तैविट्टु सौशील्यसौलभ्यादिगळ् प्रकाशियाद परररूपत्तैयभिलषिप्पदोवॆऩ्ऱु भावम्.

(३) एर् - योग्यवाद, आर् - पूर्णवाद ऎन्दरॆ परवैभोग्यवाद, मुयल् विट्टु - मॊलद मांसवन्नु बिट्टु, काक्कॆ पिन्पोवुदे - कागॆय मांसक्कागि कागॆय हिन्दॆ होगबहुदे ?

ऎन्दरॆ सौलभ्य सौशील्य, वात्सल्यादिगळु हॆच्चागि प्रकाशिसुव ई अर्च्यावतारियाद कृपा-सागरनन्नु बिट्टु बेरॆ पररूपस्वामियन्नु एकॆ अपेक्षिसबेकॆम्ब तात्पर्यवु.

““एरार्मुयल् विट्टुक् काक्कैप् पिऩ् पोवदेय्”"(सिऱिय तिरुमडल् 16.) ऎऩ्ऱुम्,

“स्नेहो मे परमो राजन्
त्वयि नित्यं प्रतिष्ठितः ।
भक्तिश् च नियता वीर
भावो नान्यत्र गच्छति”
(हनुमान् - उत्तरकाण्डम् 40-15.)

“स्नेहो मे परमो राजन्
त्वयि नित्यं प्रतिष्ठितः ।
भक्तिश् च नियता वीर
भावो नान्यत्र गच्छति”
(हनुमान् - रामायणम् उत्तरकाण्डम् 40-15.)

भक्तिः, सेवा

“My deep love to Thee, O King, is always staunch.
So also my devotion to Thee, O valiant Sire, is always first.
Nowhere else can my mind turn”.

(In these words Hanuman expresses his love and devotion to ŚrīRāma
and states that this love and devotion are greater towards Rāma
than even to the Lord of Paramapada).

“My deep love to Thee, O King, is always staunch.
So also my devotion to Thee, O valiant Sire, is always first.
Nowhere else can my mind turn”.

(In these words Hanuman expresses his love and devotion to ŚrīRāma
and states that this love and devotion are greater towards Rāma
than even to the Lord of Paramapada).

स्नेह इत्यादि । राजऩ् - रञ्जनोपयुक्त सौशील्यवात्सल्यादिगुणनिधे! त्वयि – तण्णियराऩ अस्मदादिगळोडु कलन्दु परिमाऱुगिऱउऩ्ऩिडत्तिल्, मे - उऩ्ऩुडैय सौशील्यादिगळिलीडुबट्ट ऎनक्कु, स्नेहः – ‘‘समाने मित्रादौ प्रीतिः स्नेहः’’ ऎऩ्ऱु निर्वचनं सॆय्यप्पट्ट प्रीतिविशेषम्. नित्यं प्रतिष्ठितः – नित्यमाग स्थापिक्कप्पट्टिरुक्किऱदु. नी रञ्जकनागविरुप्पदाल् रञ्जकत्वानुगुणमाऩ उऩ्ऩुडैय सौशील्यत्ताले तोऴन्मार्बक्कलिले पोल् नीरन्ध्रमाग प्रीतिविशेषत्तैप्पण्णिप् पोन्देनॆऩ्ऱबडि. इदु ‘‘राजऩ्, स्नेहः’’ ऎऩ्गिऱ पदङ्गळाल् सूचितम्. वीर- सर्वजेतावे! त्वयीत्यनुषङ्गः । त्वयि – सर्वजेतृत्वानुगुणशौर्यवीर्यादिगुणशालियाऩ रामावताररूपऩाऩ उऩ्ऩिडत्तिल् भक्तिश्च – ‘‘पूज्येष्वनुरागो भक्तिः’’ ऎऩ्ऱु निर्वचिक्कप्पट्ट प्रीतिविशेषमुं नियता – अचञ्चलमाग स्थापिक्कप्पट्टदु. अनायासेन रावणादिजेतावाऩ उम्मिडत्तिल् सर्वस्मात्परत्वबुद्धियाले यॊरु प्रीतिविशेषं स्थापिक्कप्पट्टदॆऩ्ऱबडि. इदु ‘‘वीर, भक्तिः’’ ऎऩ्गिऱ पदङ्गळाले सूचितम्. इप्पडि स्नेहभक्तिकळ् उऩ्ऩिडत्तिल् स्थापिक्कप्पट्टबडियाल्, मे भावः – ऎऩ्ऩुडैयवभिप्रायम्. अन्यत्र न गच्छति - इन्द कालतत्त्वमुळ्ळवरैयिलुं रामावदारमाऩ उम्मैये अनुभविक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱ ऎण्णमेयॊऴिय रामावतारभिन्नमाऩ सौशील्यादिप्रकाशमिल्लाद पररूपत्तिल् बलात्करित्तालुम् पोगिऱदिल्लैयॆऩ्ऱबडि. इदु रामायणत्तिल् उत्तरकाण्डत्तिल् हनुमद्वाक्यम्.

(४) इदु आञ्जनेयनु श्री-रामनिगॆ हेळुव वाक्यवु. मे - निन्नन्ने नम्बि निन्नल्ले चित्त-वृत्तियुळ्ळ ननगॆ, हे राजन् - ऎल्लरन्नू निन्न कल्याण-गुण मॊदलादवुगळिन्द तृप्तिगॊळिसुवने, “राम” ऎन्दु पाठान्तरवु, आग ऎल्लर मनस्सिनल्लू रमिसुवने ऎम्बर्थवु. परमः स्नेहः - अत्यन्त उत्कृष्टवाद स्नेहवु, त्वयि - करुणा-सागरनाद, मत्तु शरणागत-रक्षकनॆम्ब बिरुदन्नु वहिसिद विभवावतारियाद निन्नल्लि, नित्यं - यावागलू, प्रतिष्ठितः - स्थिरवागि निन्तिरुत्तदॆ.

स्नेहवॆन्दरॆ सखरल्लि माडुव प्रीतियु, हागादरॆ श्री-रामनु आञ्जनेयनिगॆ समानने ऎन्दरॆ हागल्लवु ई स्नेहवादरो ऎन्थाद्देन्दरॆ भक्ति-रूपवादुदॆन्दु हेळुत्तानॆ.

हे वीर - वीर्य-गुणवन्नु हॊन्दिदवने वीर्यवॆन्दरॆ, विकारवन्नु हॊन्ददिरुविकॆ ; अन्तह गुणवन्नुळ्ळ श्री-रामने, भक्तिश् च - दासनादवनु स्वामियल्ल, शिष्यनादवनु गुरुविनल्लू, पुत्रनादवनु पिता-माताविनल्लू तोरिसुव प्रीतियू कूड निन्न विषयदल्लि, नियता - नियतवादुदु.

निनगू ननगू इरुव सम्बन्धगळिन्द स्वाभाविकवागि उण्टादुदु ऎन्दु तात्पर्यवु, भक्तियु “प्रीति-रूपम् अनुध्यानं भक्तिर् इत्य् अभिधीयते” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ गुरु, स्वामि मॊदलादवरुगळल्लि माडुव प्रीति पुरस्सरवाद ध्यानक्कॆ भक्ति ऎन्दु हॆसरु. आदुदरिन्द भावः - ई रीतियाद नन्न मनोभिप्रायवु, अन्यत्र - बेरॆ विषयदल्लि ऎन्दरॆ पररूपवे मॊदलादुदल्लि, नगच्छति - होगुवदिल्लवु ऎन्दरॆ उण्टा गुवदिल्लवु. मुन्दॆ,

यावद् राम कथां वीर श्रोष्ये ऽहं पृथिवी-तले ।
तावच् छरीरे वत्स्यन्ति मम प्राणा न संशयः ॥

ऎन्दिरुत्तदॆ. नानु ऎदुवरिविगॆ निन्न कथॆगळन्नु ई जगत्तिनल्लि केळुत्तिरुवॆनो, अदुवरिविगॆ नन्न प्राणगळु नन्न शरीरदल्लि वसिसुत्तवॆ, सन्देहविल्लवु ऎन्दु हेळुत्तानॆ.”

“स्नेहो मे परमो राजन् त्वयि नित्यं प्रतिष्ठितः । भक्तिश्च नियता वीर भावो नान्यत्र गच्छति”(रामायणम् उत्तरकाण्डम् 40-15.)

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱ पडिगळिले

इच्-चरीरत्त्-ओडेय् इरुन्दु
कैङ्कर्याद्य्-अनुभवम् पण्ण-वेणुम् +++(5)+++

ऎऩ्गिऱ अभिसन्धिक्कुक् कारणम् आऩ
+++(5)+++ अर्चावतारादि-सङ्गम् अडिय् आग वन्द स्वानुमतियाले
स्थापितम् आऩ शरीरत्तिऩ् अवसानत्तैय् ऎल्लैय् आग उडैत्त् आय्
देश-काल–स्व-रूप–परिच्छेदवत्त् आय्क्-कॊण्डु

इङ्ग्-उण्ड् आम् कैङ्कर्य-फलोद्गमत्तै मुदल् आग उडैत्त् आऩ
परिपूर्ण-कैङ्कर्य-पर्यन्त-मोक्षम् फलम्.

इति चोक्त-रीत्या

अनेन शरीरेण सह स्थित्वा कैङ्कर्यानुभवः कर्तव्य

इत्य्-अभिसन्धेर् हेतु-भूतादर्चावतारादि-सङ्गाद् उपनतया स्वानुमत्या+++(5)+++
स्थापितस्य शरीरस्यावसानेनैवावधिमान् देश-काल–स्व-रूप–परिच्छेदवता
ऐहिकेन कैङ्कर्य-फलोद्गमेन प्रथमेन सहितः पतिपूर्ण-कैङ्कर्य-पर्यन्त-मोक्षः फलम् ॥

(The state of the prapanna who is prepared to continue in this world till the dissolution of the body is referred to in passages like the above (following).)

there is nothing in the way of his attaining mokṣa
but his own desire to live till the death of this body
so that he may enjoy such things as the rendering of service with this body
to the images of the Lord (arcā) to which he has an attachment.

So his mokṣa has to await only the death of this body
and will consist in the rendering, in Vaikuṇṭha, of perfect and full service
which has begun even here in the performance of service
limited by the conditions of place, time and the nature of bodily life (svarūpa ).

(The state of the prapanna who is prepared to continue in this world till the dissolution of the body is referred to in passages like the above (following).)

there is nothing in the way of his attaining mokṣa
but his own desire to live till the death of this body
so that he may enjoy such things as the rendering of service with this body
to the images of the Lord (arcā) to which he has an attachment.

So his mokṣa has to await only the death of this body
and will consist in the rendering, in Vaikuṇṭha, of perfect and full service
which has begun even here in the performance of service
limited by the conditions of place, time and the nature of bodily life (svarūpa ).

सॊल्लुगिऱ पडिये - पूर्वोक्तपासुरश्लोकङ्गळिल् सॊल्लुगिऱबडिये. इच्चरीरत्तोडे - शरीरान्तरपरिग्रहमऩ्ऱिक्के आर्तियोडु पण्णिऩ उपायानुष्ठानत्तिऱ्‌कु अनुगुणमायिरुन्द इन्द शरीरत्तोडे. इरुन्दु - चिरकालमिरुन्दु. कैङ्कर्याद्यनुभवम् - पादारविन्दसंवहनम् पण्णि अदिनुडैयवुम् आदिपदग्राह्यतिरुमेनियिनुडैयवुमनुभवत्तैयुम्. पण्णवेणुमॆऩ्गिऱ अभिसन्धिक्कु - पण्णवेण्डुमॆऩ्गिऱ महाभिलाषैक्कु. कारणमाऩ अर्चावतारादिसङ्गमिति । आदिपदत्ताल् रामादिविभवावतारसङ्ग्रहः । सङ्गमडियाग - अनवरतानुभवरूपसम्बन्धमडियाग. वन्द प्राप्तमाऩ. पामरर्गळुक्कुप् पोले प्रयोजनान्तरानुभवत्तिनासैयिनालऩ्ऱिक्के भगवदनुभवरूपसम्बन्धत्ताल् प्राप्तमाऩ वॆऩ्ऱ पडि. स्वानुमतियाले -

‘‘करीश वर्तेय सदा त्वद्-अन्तिके
करीश पश्येम परश्शतं समाः’’

इत्यादिरूपमाऩ स्वानुमतियाले. स्थापितमाऩ - सिऱिदुगालमिवनुडैय इसैवुक्कीडाग भगवानालेस्थापिक्कप्पट्टदाऩ. शरीरत्तिनवसानत्तै - ‘‘एतद्देहावसाने मां’’ ऎऩ्गिऱबडि प्रपत्ति-क्षणत्तिल् स्वाभ्युपगतमाऩ शरीरत्तिनवसानत्तै. ऎल्लैयागवुडैत्ताय् - चरमा-वधियाग उडैत्ताय्. देशकालस्वरूपपरिच्छेदवत्तायिति । यत्किञ्चिद्देशविशेषनियतमायिरुप्पदाल् देशपरिच्छेदवत्; निद्राद्यन्तरितत्वेन कालपरिच्छेदवत्; अल्पशक्तित्वत्तालुम्, शास्त्रतो व्यवस्थितमागैयालुं सर्वविधकैङ्कर्यालाभत्तालुं स्वरूपपरिच्छेदवत् ।+++(5)+++
इङ्गुण्डाम् - इन्द लीलाविभूतियिलेये उण्डाम्. कैङ्कर्यफलोद्गमत्तै - कैङ्कर्यमागिऱ फलत्तिनुडैय आरम्बत्तै. मुदलागवुडैत्ताऩ - आद्यमागवुडैय परिपूर्णकैङ्कर्यपर्यन्त – परिपूर्णकैङ्कर्यत्तै उत्तरावधियागवुडैत्ताऩ, परिपूर्णकैङ्कर्यत्तै परिवाहमागवुडैत्ताऩ वॆऩ्ऱबडि. मोक्षम् फलमिति । मोक्षम् - प्रकृतिसम्बन्धनिवृत्ति, भावान्तराभाववादिगळाऩ नमक्कु अदु परिपूर्णब्रह्मानुभवरूपम्. इदनाल् सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कुच् चॊऩ्ऩ प्रारब्धकर्मावसानभावियाऩ मोक्षत्तैक्काट्टिलुम् अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु प्रपत्त्युत्तरक्षणन्दॊडङ्गि तानिसैन्द इन्द शरीरावसानपर्यन्तमागवरुं कैङ्कर्यपूर्वकमाऩ मोक्षत्तिऱ्‌कु भेदं सॊल्लप्पट्टदु.

ऎन्रुम् - ऎन्दु, शॊल्लुगिरपडिये - हेळिरुव हागॆ, इश्शरीरत्तोडॆ यिरुन्दु - ईगिरुव शरीरदॊन्दिगॆ कॆलवु कालविद्दु, कैङ्कर्याद्यनुभवं पण्णवेणुं - भगवत्-कैङ्कर्यवे मॊदलादवुगळ, (इल्लि आदिपददिन्द नाम-सङ्कीर्तनादिगळु हेळल्पट्टवु) अनुभववन्नु माडतक्कद्दु, ऎङ्गिर अभिसन्धिक्कु - ऎम्ब सङ्कल्पक्कॆ, कारणवाद, अर्चावतारादि सङ्गवडियाग - श्री-रङ्गनाथ, श्री-वरदराज,श्री-निवास, श्री-लक्ष्मी-नारायणादि अर्चावतार-स्वामियल्लिरुव प्रीति-मूलकवागि, वन्द - बन्द, स्वानुमतियालॆ स्थापितमाद - तन्न इष्टानुसारवागि स्थापिसल्पट्ट शरीरत्तिन् - शरीरद, अवसानत्तॆयै - कॊनॆयन्नु, ऎल्लॆयाग उडैत्ताय् - ऎल्लॆयागि हॊन्दिदुदागि, देश-काल-स्वरूपपरिच्छेदवत्ताय् कोण्डु - ऎन्दरॆ ऒन्दु देशदल्लि कैङ्कर्यवुण्टु, ऒन्दु देशदल्लिल्लदिरोणवु, ऒन्दु कालदल्लि उण्टु, इन्नॊन्दु कालदल्लिल्ल, हीगॆ देश-काल-परिमितियुळ्ळद्दु; मत्तु कैङ्कर्यद स्व-रूपवे परिमितियुळ्ळद्दु; हीगॆ देश-काल-स्व-रूपदल्लि परिमितियन्नु हॊन्दिरुव, इङ्गुण्डाम् कैङ्कर्य-फलोद्गमत्तै - इल्लि प्राप्तवागुव कैङ्कर्य-फलद आरम्भवे, मुदलाक - मुन्तादवन्नु, वुडैत्तान - हॊन्दिद,

परिपूर्ण-कैङ्कर्य-पर्यन्तवाद मोक्ष-फलवु. ई दॊड्ड वाक्यदिन्द प्रपत्तिय माहात्म्येयन्नू हॊरपडिसिरुत्तारॆ. प्रपत्ति ऎन्थाद्दॆम्बुवदक्कॆ ऎण्टु विशेषणगळन्नु कॊट्टिरुत्तारॆ. अवुगळिन्द ई प्रपदन मार्गक्कू उपासनारूपवाद भक्ति-मार्गक्कू इरुव व्यत्यास वन्नु तोर्पडिसिरुत्तारॆ,

प्रपदनवु

१. सर्वाधिकारवादुदु ऎन्दरॆ ऎल्लरू अनुष्ठिसबहुदादुदु.
२. समस्त पाप-पुण्यगळन्नू निवर्तिसुवदु. सञ्चित आगामिगळन्नू अनभ्युपगत प्रारब्धवन्नू होगलाडिसबल्लदु. आर्तनादरॆ अभ्युपगतवू तॊलगुत्तदॆ.
३. अनुष्ठानद ऒडनॆये कृतकृत्यतॆयुण्टागुत्तदॆ.
४. अशक्तनिन्द अनुष्ठिसल्पडतक्कद्दु.
५. सकृत्-कर्तव्यवादुदु.
६. शीघ्र-फल-प्रदवु, देहावसानानन्तरवे उण्टागुत्तदॆ.
७. अनुष्ठिसिद नन्तर प्रतिबन्धकविल्लदुदु.
८, इदक्कॆ यावुदर अपेक्षॆयू इल्लवु.

भक्ति-मार्गवु

१. त्रैवर्णदवरु मात्र अनुष्ठिसबहुदु.
२. सञ्चित, आगामिगळु तॊलगुववु. प्रारब्दवन्नु अनुभविसले बेकु.
३. बहुकालानन्तर उपासन-पूर्णवाद नन्तर फलकारियु.
४. शक्तनिन्द अनुष्ठिसल्पडतक्कद्दु.
५. असकृत्-कर्तव्यवादुदु.
६. विळम्बदिन्द फल, जन्मान्तरवुण्टादरू उण्टागबहुदु.
७. अनेक प्रतिबन्धकगळिगॆ सिलुकिदुदु.
८. अङ्गवाद-प्रपत्तिय अपेक्षॆयु उण्टु.

हीगॆ ऎरडक्कू इरुव व्यत्यासवन्नु व्यक्तपडिसि, ई प्रपन्ननु अपेक्षिसिद कालदल्लि देहावसानवू फल-प्राप्तियू उण्टागबहुदॆन्दु हेळि, आर्तनिगॆ प्रपदन उत्तर-क्षणदल्ले प्राप्तवागबहुदॆन्दू, दृप्तनिगॆ देहावसानवू, फल-प्राप्तियू आतन इष्टानुसार विळम्बिसि, आतनु मुन्दॆ प्राप्तवागुव कैङ्कर्यवन्नॆ, इल्लिये कैकॊण्डु अर्चावतारियागिरुव सर्वेश्वरनिगेनॆ सर्व-विध-कैङ्कर्यगळन्नू माडुत्ता इद्दुकॊण्डिरुवनॆन्दू हेळिरुत्तारॆ. इल्लि अर्चावतारियाद स्वामियन्नु अनुभविसुव आनन्दवु देशकालादि परिमितियुळ्ळदुदादरू अल्लि परम-पददल्लि अनुभविसुव आनन्दक्केनु कम्मियादुदल्लवॆन्दु तिळिसुवदक्कागि नम्माळ्वार्रवर मत्तु वाल्मीकि-महर्षिय सूक्तिगळन्नु उदाहरिसिदुदल्लदॆ, आ मोक्षवॆम्ब फलवु परिपूर्ण-कैङ्कर्य-पर्यन्तवादुदॆन्दु तिळिसिरुत्तारॆ. आदरॆ इल्लियू कैङ्कर्य-प्राप्ति इरुवाग परम-पददल्लि कैङ्कर्याभिलाषॆयु हेगॆ? ऎन्दरॆ, इल्लिन कैङ्कर्यवादरो देशकालादि परिच्छितियुळ्ळद्दागियू अनेक विघ्नगळुळ्ळद्दागियू इरुत्तदॆ. आ स्थान-विशेषदल्लि प्राप्तवागुव कैङ्कर्यवादरो अपरिच्छिन्नवादुदागि, निरतिशयवादुदागि, विघ्नगळॊन्दू इल्लदुदागि, परिपूर्णानुभव-रूप-कैङ्कर्यवादुदरिन्द अदरल्लि अभिलाषॆयुण्टागुवदु स्वाभाविकवादुदे ऎम्बभिप्रायवु. आदुदरिन्द प्रपत्तियन्ननुष्ठिसिद मॊदलुगॊण्डु, प्रपन्ननाद मोक्षार्थिय इच्छानुसार, आतनु अपेक्षिसिद ऒडनॆये यागलि अथवा स्वल्प विळम्बिसि, अन्तू देहावसानवाद ऒडनॆये, ई परिपूर्णानुभव-पूर्वक-कैङ्कर्यलाभवु प्राप्तवागुवदरिन्दले आशुकारियाय् ऎन्दु प्रयोगिसिरुत्तारॆ.

मुन्दॆ ई भक्ति-प्रपत्तिगळिगॆ मोक्षवन्नु साधिसि कॊडुवुदरॊन्दिगॆ इतर ऐहिक-सुख-रूप-पुरुषार्थगळन्नू कूड साधिसिकॊडुव सामर्थ्यवुण्टॆन्दु हेळलु प्रारम्भिसि, ई इतर फलगळन्नुण्टुमाडुवदरल्लू यथा प्रकार विळम्बाविळम्बगळुण्टॆन्दु मुन्दिन वाक्यदिन्द हेळुत्तारॆ.

ऎऩ्ऱुञ्चॊल्लुगिऱबडिगळिले इच्चरीरत्तोडेयिरुन्दु कैङ्कर्याद्यनुभवम् पण्णवेणुमॆऩ्गिऱ अभिसन्धिक्कुक् कारणमाऩ अर्चावतारादिसङ्गमडियाग वन्द स्वानुमतियाले स्थापितमाऩ शरीरत्तिनवसानत्तैयॆल्लैयाग उडैत्ताय् देशकालस्वरूपपरिच्छेदवत्ताय्क्कॊण्डु इङ्गुण्डाम् कैङ्कर्यफलोद्गमत्तै मुदलाग उडैत्ताऩ परिपूर्णकैङ्कर्यपर्यन्तमोक्षम् फलम्.

“वरं वरय तस्मात् त्वं
यथाभिमतम् आत्मनः ।
सर्वं संपत्स्यते पुंसां
मयि दृष्टिपथं गते”(विष्णुपुराणम् 1-12-76.)

“वरं वरय तस्मात् त्वं
यथाभिमतम् आत्मनः ।
सर्वं संपत्स्यते पुंसां
मयि दृष्टिपथं गते”(विष्णुपुराणम् 1-12-76.)

The Śāstras say,

“Ask any boon that you want,
when I am in the range of one’s vision,
all (good) things will follow.”

The Śāstras say,

“Ask any boon that you want,
when I am in the range of one’s vision,
all (good) things will follow.”

इप्पडि मोक्षार्थमाग विहितमाऩ प्रपत्तियानदु अधिकारिभेदत्ताले सद्वारकमायुम्, अद्वारकमायुम्, अवान्तरफलपूर्वकमाग मोक्षसाधनमानालुं विळम्बित्तुं विळम्बमिल्लामलुम् फलदानम् पण्णुमोवॆऩ्ऩिल्? भगवत्प्रपत्ति सर्वफलसाधनमागैयाले विळम्बाविळम्बङ्गळुम् फलङ्गळागैयाले अवैगळैयुं सेर्त्तु परमफलत्तै आसैप् पट्टाल् अदै अप्पडिये तरुमॆऩ्गिऱार् वरं वरयेत्यादिना ।

इदु विष्णुपुराणत्तिल् ध्रुवनैक्कुऱित्तु भगवद्वाक्यम्. तस्मात् - ऎऩ्ऩुडैय दर्शनं विफलमागादागैयाल्, त्वं - ऎऩ्ऩै साक्षात्करित्त नी, आत्मनः यथाभिमतं वरं - उनक्किष्टमाऩ वरत्तै, वरय - वेण्डिक्कॊळ्. मयि दृष्टिपथं गते - नाऩ् कण्णुक्कु इलक्कानाल्,

भक्ति-प्रपत्तिगळु सर्व-फल-साधकगळु

(१) इदु श्रीमन्-नारायणनु ध्रुवनन्नु कुरितु हेळुव वाक्यवु. तस्मात् - याव कारणदिन्द नन्न दर्शनवु ऎन्दिगू विफलवागुवदिल्लवो, आ कारणदिन्द, त्वम् - इष्टार्थ कामियाद नीनु, आत्मनः - निन्न, यथाभिमतः - इष्टानुसारवागि, वरं - वरवन्नु, वरय - प्रार्थिसु, पुंसां - मनुष्यरिगॆ, मयि - नानु, दृष्टि-पथं गते सति - दृष्टि-मार्गक्कॆ बीळुत्तिरलागि, ऎन्दरॆ नन्न कटाक्ष वीक्षणवु ऒदगिरलागि, सर्वं सम्पत्स्यते - समस्तवू प्राप्तवागुत्तदॆ. इदरिन्द सर्वेश्वरनु प्रसन्ननागलु चतुर्-विध-पुरुषार्थगळू लभिसुववु ऎन्दु हेळल्पट्टितु.

“वरंवरय तस्मात्त्वं यथाभिमतमात्मनः । सर्वं संपत्स्यते पुंसां मयिदृष्टिपथं गते”(विष्णुपुराणम् 1-12-76.)

“किं वा सर्व-जगत्-स्रष्टः
प्रसन्ने त्वयि दुर्लभम्”
(विष्णुपुराणम् 1-1-79.)

“किं वा सर्व-जगत्-स्रष्टः
प्रसन्ने त्वयि दुर्लभम्”
(विष्णुपुराणम् 1-1-79.)

“O Thou that hast created all the worlds!
Is there anything that is difficult to obtain,
when Thou art pleased ? "

“O Thou that hast created all the worlds!
Is there anything that is difficult to obtain,
when Thou art pleased ? "

पुंसां - ऎऩ्ऩै साक्षात्करिक्कुमवर्गळुक्कु, सर्वं सम्पत्स्यते – सर्वफलमुमुण्डागुमिऱे; सर्वजगत्स्रष्टः – सर्वजगत्तैयुम् उण्डुबण्णिऩ भगवाने. त्वयि प्रसन्ने – नी प्रसादयुक्तनाग वानाल्, किं वा दुर्लभं – ऎदु ताऩ् किडैक्कमाट्टादु. इदु विष्णुपराणत्तिल् भगवानैक् कुऱित्तु ध्रुववाक्यम्.

(२) हे सर्व-जगत्-सृष्टः - ओ समस्त जगत्तन्नू सृष्टिसिद सर्वेश्वरने, त्वयि प्रसन्नॆ - दयाशालियाद नीनु प्रसन्ननागलु किं वा दुर्लभं - यावुदु ताने दुर्लभवु?

ऎन्दरॆ सर्ववू सुलभवागि लभिसुत्तवॆम्ब भाववु. इदु ध्रुवन वाक्यवु. “त्वत्-प्रसाद-फलं भुङ्क्ते त्रैलोक्यं मघवान् अपि” ऎम्बुवदु उत्तरार्धवु. इदरिन्द भक्तियिल्लदवनिगॆ दुर्लभवादुदू कूड भक्ति-युक्तनिगॆ स्वामिय अनुग्रहदिन्द दॊरॆयुत्तदॆम्ब भाववु.

“किं वा सर्वजगत्स्रष्टः प्रसन्ने त्वयि दुर्लभम्”(विष्णुपुराणम् 1-1-79.)

“तस्मिन् प्रसन्ने किम् इहास्त्य् अलभ्यम्”
(विष्णुपुराणम् 1-17-91.)

“तस्मिन् प्रसन्ने किम् इहास्त्य् अलभ्यम्”
(विष्णुपुराणम् 1-17-91.)

" When He is graciously disposed,
is there anything here that cannot be obtained ? "

" When He is graciously disposed,
is there anything here that cannot be obtained ? "

तस्मिन् प्रसन्न इति । इदु विष्णुपुराणत्तिल् प्रथमांशत्तिल् 77-वदु अध्यायत्तिल् दैत्यबालर्गळैक् कुऱित्तु प्रह्लादवचनम्. भगवत्प्रसादमुण्डानाल् किडैक्काददॊऩ्ऱुमिल्लैयॆऩ्ऱबडि.

(३) इदु प्रह्लाद-वाक्यवु. तस्मिन् प्रसन्ने - आ कृपासागरनु प्रसन्ननागलु, इह - इल्लि, अलभ्यम् - अलभ्यवादुदु, किम् अस्ति - यावुदु ताने इरुत्तदॆ.

ऎन्दरॆ सर्ववू लभ्यवे सरि ऎम्बभिप्रायवु.

तस्मिन् प्रसन्ने किम् इहास्य लभ्यम् ।
धर्मार्थ-कामैर् अलम् अल्पकास् ते ॥
समाश्रिताद् ब्रह्मतरोर् अनन्तान् ।
निस्संशयो मुक्ति-फल-प्रपातः ॥

ऎम्बुवदु पूरा श्लोकवु, सर्वेश्वरन अनुग्रहदिन्द यावुदु ताने दुर्लभवु, चतुर्-विध-पुरुषार्थगळू दॊरॆयुवुवु. आदरॆ धर्म-अर्थ-कामगळु अल्प-फलगळुळ्ळवुगळादुदरिन्द अवुगळु साकु. इन्नु याव पुरुषार्थवु सरोत्कृष्टवॆन्दरॆ, परब्रह्मवॆम्बुव कल्प-वृक्षवन्नु चन्नागि साद्योपायगळ मूलक आश्रयिसिदुदादरॆ, मुक्ति ऎम्ब फलवु करगतवागुवदरल्लि सन्देहविल्लवॆम्बुवदु ई श्लोकद अभिप्रायवु.

“तस्मिन् प्रसन्ने किम् इहास्त्य् अलभ्यम्” (विष्णुपुराणम् 1-17-91.)

“किं लोके तदिह परत्र चास्ति पुंसां
यद् विष्णु-प्रवण-धियां न दाल्भ्य साध्यम्”
(विष्णु-धर्मः 43-46.)

“किं लोके तदिह परत्र चास्ति पुंसां
यद् विष्णु-प्रवण-धियां न दाल्भ्य साध्यम्”
(विष्णु-धर्मः 43-46.)

" What is there in this world or in the world above, O Dalbhya,
that cannot be accomplished by those men
whose minds are directed towards Viṣṇu ?”

" What is there in this world or in the world above, O Dalbhya,
that cannot be accomplished by those men
whose minds are directed towards Viṣṇu ?”

किं लोक इति । इदु शौनकोक्तमाऩ विष्णुधर्मत्तिल् 43 -वदु अध्यायत्तिल् 46-वदु श्लोकम्. हे दाल्भ्य! विष्णुप्रवणधियां – विष्णुभक्तानां, यऩ्ऩ साध्यं तदिह लोके परत्र च – परलोकत्तिलुम् अस्ति किम्? – विष्णुभक्तर्गळुक्कु साधिक्कक्कूडाद फलम् इन्द लोकत्तिलुम् परलोकत्तिलुमिल्लै यॆऩ्ऱबडि.

(४) हे दाल्भ्यः - ओ दाल्भ्यने, विष्णु-प्रवणधियां - विष्णुविनल्लि भक्तियिन्द सक्तवाद मनस्सुळ्ळ, पुंसां - मनुष्यरिगॆ यत् - यावुदु, न साध्यं - साध्यवल्लवो, तत् - अदु, इह - इल्लिये यागलि, परत्र च - परलोकदल्लिये आगलि, किम् अस्ति - यावुदु ताने इदॆ? ऎन्दरॆ हागॆ साध्यवल्लदुदु यावुदू इल्लवॆम्ब तात्पर्यवु.

“किं लोके तदिह परत्र चास्ति पुंसां यद्विष्णुप्रवणधियां न दाल्भ्य साध्यम्”(विष्णु-धर्मः 43-46.)

“फलम् अत +++(ब्रह्मणः, युक्त्यादिभिर्)+++ उपपत्तेः” (ब्र-सू 3-2-37.)

“फलम् अत +++(ब्रह्मणः, युक्त्यादिभिर्)+++ उपपत्तेः” (ब्र-सू 3-2-37.)

“The fruit is from Him.
It stands to reason “. (Brahma Sūtras 3 - 2 - 37).

“The fruit is from Him.
It stands to reason “. (Brahma Sūtras 3 - 2 - 37).

फलमत उपपत्तेरिति । अतः – परस्मात्पुंसः, फलं भवति – ऐहिकामुष्मिकमपवर्गरूपं च फलं भवति, उपपत्तेः – स एव हि सर्वज्ञत्वात्सर्व शक्तित्वान्महोदारत्वात् यागदानहोमादिभिरुपासनेनचाराधित ऐहिकामुष्मिकभोगजातं स्वस्वरूपावाप्तिरूपमपवर्गं च दातुमीष्टे । इदनाल् सर्वज्ञत्वादिगुणमिरुप्पदाल् सर्वफलत्तैयुमवने कॊडुक्क समर्थनॆऩ्गिऱ उपपत्तिसॊल्लप्पट्टदु.

(५) अतः - सर्वोत्कृष्टवाद महिमॆयुळ्ळ मत्तु सर्वज्ञ-सर्व-शक्तनाद परब्रह्मनिन्दले, फलं - यज्ञ-यागादिगळ फलवाद ऐहिकादि भोग मत्तु आतनन्ने उपासनॆ माडिद कर्म-फलवाद मोक्षानन्द रूपगळाद फलवु सिद्धिसुत्तदॆ. एकॆन्दरॆ:- उपपत्तेः - क्षण-ध्वंसियाद कर्मक्कॆ आ फलकॊडुव शक्तियिल्लवु; पर ब्रह्मने परम कारुणिकनागियू, सर्व-शक्तनागियू, इरुवदरिन्द इन्तह फलदायिक शक्तियु, आतनिगेने सल्लुत्तॆयादुदरिन्द, ऎम्बर्थवु.

“फलमत उपपत्तेः” (ब्र-सू 3-2-37.)

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप् पडिये
सर्वेश्वरऩ् स-कल-फल-प्रदनागैयाले,
अवऩ्-तिरुव्-अडिगळिल् प्रपत्ति
स-कल-फल-साधनम् आगैयाल्,
इव्व्-अधिकारिगळ् इरुवरुक्कुम्
इदु यथाभिमत-फल-हेतुव् आयिऱ्ऱु.

इत्युक्तरीत्या सर्वेश्वरस्य स-कल-फल-प्रदत्वात्
तच्-चरणयोः प्रपत्तेः
स-कल-फल-साधनत्वाद्
एषाम् अधिकारिणाम् उभयेषाम्
इयं स-कल-फल-हेतुर् भवति ।

Since the Supreme Ruler is the giver of all things,
and since prapatti at His feet
is capable of yielding all kinds of fruit,
it becomes the means of securing
whatever fruit is desired respectively
by these two (bhakta and prapanna ¹ ).

Since the Supreme Ruler is the giver of all things,
and since prapatti at His feet
is capable of yielding all kinds of fruit,
it becomes the means of securing
whatever fruit is desired respectively
by these two (bhakta and prapanna ² ).

ऎऩ्ऱुं सॊल्लुगिऱबडिये - पूर्वोक्तवचनङ्गळ् सॊल्लुगिऱबडिये.
सर्वेश्वरऩ् सकलफलप्रदनागैयाले अवऩ् तिरुवडिगळिल् प्रपत्ति इति ।
इतरभगवद्धर्मङ्गळ्बोलऩ्ऱिक्के अवऩ् तिरुवडिगळिले प्रपत्तियागैयाले अवनुक्कु इरक्कत्तै युण्डाक्कि सकलफलत्तैयुं तरप्पण्णुमॆऩ्ऱु सूचि प्पिक्कैक्काग अवऩ् तिरुवडिगळिलॆऩ्ऱदु.
प्रपत्ति – तनक्कभिमतफलसाधनमाऩ उपायान्तरस्थानत्तिले स्वाभीष्टसाधनसमर्थपुरुषनै निऱुत्तुगिऱ व्यापारम्. सकलफलसाधनमागैयाल् - ऎन्दॆन्द फलसाधनस्थानत्तिल् ऎवऩ् भगवानै निऱुत्तुगिऱानो अवनुक्कु अन्दन्द सकलफलत्तैयुं साधिक्कुमागैयाल्. इव्वधिकारिकळिरुवरुक्कुम् - सद्वारकाद्वारकप्रपत्तिनिष्ठर्गळाऩ यिरुवर्गळुक्कुम्, इदु - इन्द प्रपत्तिये, यथाभिमतफलहेतुवायिऱ्ऱु - तत्तदधिकारिकळुक्कभिमतमाऩ प्रारब्धकर्मावसानभावियाऩ उपासननिष्पत्तिपूर्वकमाऩ विळबितमोक्षत्तिऱ्‌कुम्, अभ्युपगतप्रारब्धांशानुभाव्यभगवत्कैङ्कर्यपूर्वकमाऩ देहावसानभावियाऩ अविळम्बितमोक्षत्तिऱ्‌कुं कारणमायिऱ्ऱु.

ऎन्रुम् - हीगॆल्ला, शॊल्लुगिरपडिये - हेळिरुव हागॆ, सर्वेश्वरन् सकल-फल-प्रदनाकैयाले - सर्वेश्वरनु नाल्कु विध पुरुषार्थगळिगू ऎन्दरॆ इल्लिन सुख-भोगगळू, स्वर्गादि लोकगळ सुख-भोगगळू, वैकुण्ठद निरतिशयानन्दादि अनुभवादिगळू, इवॆल्लवन्नू कॊडुववनादुदरिन्द, अवन् तिरुवडिगळिल् प्रपत्ति - अवन चरण-द्वन्द्वदल्लि माडुव शरणागतियु, सकल-फल-साधन माकैयाले - मेलॆ हेळिद सकल-फलगळिगू साधनवादुदरिन्द इव्वधिकारिगळ इरुवर्कुम् - ई भक्ति-निष्ठ-स्वतन्त्र-प्रपत्ति-निष्ठराद इब्बरिगू, इदु - ई अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु, भक्ति-मार्गदल्लि अङ्गवागियू, प्रपत्ति-मार्गदल्लि स्वतन्त्रवाद अङ्गियागियू अनुष्ठिसिद प्रपत्तियु, यथाभिमत-फल-हेतुवायिऱ्ऱु - अपरवरुगळ इष्टानुसार फलगळिगॆ कारणवागुत्तदॆ.

हीगॆ भक्ति-प्रपत्तिगळॆरडरल्लू शरणागतियु इरुवदरिन्द, सत्येश्वरन चरणारविन्दगळल्लि हीगॆ माडुव शरणागतियु सर्वाभीष्ट-प्रदवादुदरिन्द, ई ऎरडु मार्गगळिन्दलू समस्त-फलगळन्नु हॊन्दबहुदु ऎन्दु हेळल्पट्टितु. हीगॆ इवॆरडु मार्गगळू सकल-फल-प्रदगळॆम्बुवदक्कॆ प्रमाणगळन्नु हेळि, अनन्तर प्रपत्तियु ई फलगळन्नु विळम्बविल्लदॆ कॊडबहुदाद प्रयुक्त प्रपत्तिय महिमॆयु उपासन मार्गक्किन्त अतिशयवादुदॆन्दु तोर्पडिसुत्तारॆ.

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप्पडिये सर्वेश्वरऩ् सकलफलप्रदनागैयाले अवऩ् तिरुवडिगळिल् प्रपत्ति सकलफलसाधनमागैयाल् इव्वधिकारिगळिरुवरुक्कुमिदु यथाभिमतफलहेतुवायिऱ्ऱु.

“चतुर्विधा भजन्ते माम्”(गीता 7-16.)

ऎऩ्गिऱप्-पडिये
उपासनम् याद्-ऒरु-बडि चतुर्-विध-फलत्तुक्कुम् साधनम् आय् इरुक्किऱदु;

“24 चतुर्विधा भजन्ते माम्” इत्य्-उक्ततयोपासनं यथा चतुर्-विध-फल-साधनं भवति,

Bhakti or upāsana is the means of securing the four kinds of objects
that may be desired in accordance with one’s aim
as stated in the Bhagavad Gitā (7 - 16).

“Four types of men who have performed meritorious deeds worship me.
He who has lost his wealth and is anxious to recover it,
he who wants to have a vision of his own self (ātmā) and to enjoy it (ātmānubhava ),
he who wants to acquire wealth anew,
and he who is a Jnāni,
who desires to be for ever with the Lord
and practises bhakti for attaining Him.”

Bhakti or upāsana is the means of securing the four kinds of objects
that may be desired in accordance with one’s aim
as stated in the Bhagavad Gitā (7 - 16).

“Four types of men who have performed meritorious deeds worship me.
He who has lost his wealth and is anxious to recover it,
he who wants to have a vision of his own self (ātmā) and to enjoy it (ātmānubhava ),
he who wants to acquire wealth anew,
and he who is a Jnāni,
who desires to be for ever with the Lord
and practises bhakti for attaining Him.”

इप्पडि प्रपत्ति सकलफलसाधनमागै याले तत्तत्फलकामनावानुक्कु यथाभिमतफलसाधनमॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो?
प्रपत्ति सकलफलसाधनमॆन्बदिल् अनन्यथासिद्धवचनमुण्डोवॆऩ्ऩ? दृष्टान्तप्रदर्शनपूर्वकम् प्रमाण मरुळिच्चॆय्गिऱार् चतुर्विधा भजन्ते माम् ऎऩ्गिऱबडिये इत्यादिना ।

‘‘चतुर्विधा भजन्ते मां
जनास् सुकृतिनोऽर्जुन ।
आर्तो जिज्ञासुर् अर्थार्थी
ज्ञानी च भरतर्षभ ॥’’.

सुकृतिनः – पुण्यवान्गळे, मां भजन्तेऎऩ्ऩै उपासिक्किऱार्गळ्, ते च सुकृततारतम्याच्चतुर्विधाः । आर्तः – भ्रष्टैश्वर्यः पुनस्तत्कामनावाऩ् । अर्थार्थी – नूतनैश्वर्यकामनावाऩ्, जिज्ञासुः – प्रकृति-वियुक्तात्मस्वरूपानुभवकामनावाऩ्, ज्ञानी – भगवत्प्राप्ति-कामनावाऩ्, ऎऩ्गिऱबडिये – श्लोकोक्तप्रकारत्ताले, उपासनम् - सर्वफलसाधनमाऩ उपासनम्, यादॊरुबडि- यादॊरु प्रकारत्ताले, तत्तदधिकारियिऩ् कामनै यॆप्पडियो अप्पडि यॆऩ्ऱबडि.
चतुर्विधफलत्तुक्कुं नष्टैश्वर्यनूतनैश्वर्यात्मस्वरूपानुभवभगवत्प्राप्तिरूप-चतुर्विधफलत्तिऱ्‌कुम्.

भक्त्युपायक्किन्तलू प्रपत्तियल्लि हॆच्चु महिमॆयु

(१) चतुर्विधा भजन्ते मां - नन्नन्नु नाल्कु विध भक्तरु पूजिसुवरु; मुन्दक्कॆ,

जनास् सुकृतिनो ऽर्जुन ! आर्तो जिज्ञासुर् अर्थार्थी ज्ञानी च भरतर् ऋषभ

ऎन्दु इदॆ. सुकृतिगळाद भक्तरु आ सुकृत तारतम्यदिन्द नाल्कु बगॆयादवरु ; अवरु यारॆन्दरॆ :- आर्तः - ऐश्वरवन्नु कळॆदुकॊण्डु तत्-प्राप्तियन्नु अपेक्षिसुवनु, जिज्ञासुः - प्रकृतिवियुक्तवाद आत्म-स्वरूपवन्नु हॊन्दबेकॆम्बपेक्षॆयुळ्ळवनु, अर्थार्थी - हॊसदागि ऐश्वर्यवन्नु अपेक्षिसुववनु, ज्ञानी - परमात्मनन्ने हॊन्दबेकॆम्बभिलाषॆयुळ्ळवनु,” “ऎङ्गिरपडिये - ऎन्दु हेळिरुव हागॆ, उपासनवु, यादॊरपडि - याव रीतियल्लि, चतुर्विध फलत्तुक्कुम् - ऎन्दरॆ ऐहिक अथवा स्वर्ग-लोक-भोग, कैवल्य-प्राप्ति, मोक्षानुभवगळिगॆ साधन मायिरक्किरदु - साधकवागिरुत्तदो,

“चतुर्विधा भजन्ते माम्”(गीता 7-16.) ऎऩ्गिऱप्पडिये उपासनम् यादॊरुबडि चतुर्विधफलत्तुक्कुम् साधनमायिरुक्किऱदु;

अप्पडिये

“तावद् आर्तिस् तथा वाञ्छा
तावन् मोहस् तथाऽसुखम् ।
यावन् न याति शरणं
त्वाम् अ-शेषाघ-नाशनम्”
(विष्णुपुराणम् 1-9-73.)

ऎऩ्गिऱप्-पडिये

तथा

“तावद् आर्तिस् तथा वाञ्छा
तावन् मोहस् तथाऽसुखम् ।
यावन् न याति शरणं
त्वाम् अ-शेषाघ-नाशनम्”
(विष्णुपुराणम् 1-9-73.)

इति

as is stated in the śloka :

“Only so long as one does not perform prapatti to Thee
that canst destroy all sins,
will there be the anxiety to recover lost wealth,
only so long will there be the desire to acquire new wealth,
only so long will there be the absence of the enjoyment of one’s self
as something different from the body;
only so long will there be the sorrow of saṁsāra”.

as is stated in the śloka :

“Only so long as one does not perform prapatti to Thee
that canst destroy all sins,
will there be the anxiety to recover lost wealth,
only so long will there be the desire to acquire new wealth,
only so long will there be the absence of the enjoyment of one’s self
as something different from the body;
only so long will there be the sorrow of saṁsāra”.

अप्पडिये इति । इदऱ्‌कु प्रपत्तियुमॆन्बदोडन्वयम्. तावदार्तिरिति । तावदेव – अव्वळवु कालपर्यन्तमे, आर्तिः – भ्रष्टैश्वर्यनुक्कु पुनस्तत्प्राप्तीच्छैयाले युण्डाऩ कष्टम्. तथा - तावदेवेत्यर्थः । अव्ययानामनेकार्थत्वात् । वाञ्छा – अपूर्वैश्वर्यवाञ्छा, तावन्मोहः – आत्मस्वरूपानुभवेच्छुक्कु अव्वळवु पर्यन्तमे देहात्मभ्रमम्; उऩ्ऩै शरणमडैन्दाल् देहाद्विविक्तमाऩ आत्मस्वरूपानुभवमे यॆऩ्ऱु करुत्तु. असुखं – दुःखरूपमाऩ संसारमुम्, तथा – तावदेव, उऩ्ऩै शरणमडैन्दाल् आनन्दात्मकमाऩ ब्रह्मानुभवमे यॆऩ्ऱु करुत्तु. अशेषाघनाशनं त्वां यावत् शरणं न याति तावदार्तिरित्यन्वयः । उऩ्ऩै शरणमडैन्दाल् कोलिऩ कालत्तिलेये फलसिद्धियॆऩ्ऱु करुत्तु. ऎऩ्गिऱबडिये - ऎऩ्ऱु इन्द वचनं सॊल्लुगिऱबडिये,

अप्पडिये - हागॆये,

(२) यावत् - ऎल्लियवरिविगॆ अशेषाघ-नाशनं- समस्त-पापगळन्नू नाशमाडुव, त्वां - निन्नन्नु, शरणं - रक्षकनन्नागि न याति - हॊन्दुवदिल्लवो, तावत् - अदुवरिविगू, आर्ति - ऐश्वर्यवन्नु कळॆदुकॊण्डु अदन्नु अपेक्षिसुववन आर्तियू, तथा - हागॆये, तावत् - अदुवरिविगू, वाञ्छा - हॊसदागि ऐश्वर्याभिलाषियाद केवलनपेक्षॆयू, तावत् - अदुवरिविगू, मोहः - प्रकृति-वियुक्त आत्मोपासकन फलाभावदिन्दुण्टाद मोहवु, तथा - हागॆये, तावत्- अदुवरिविगू, असुखं - परब्रह्म-प्राप्ति इल्लदुदरिन्दुण्टाद ज्ञानिय दुःखवू इरुत्तदॆ. शरणागत रक्षकनन्नु शरण हॊन्दिदरॆ, ऒडनॆये ई आर्ति,वाञ्छा, मोह, असुखगळॆल्ला तॊलगुत्तवेम्ब भाववु. ऎङ्गिरपडिये - ऎन्दु मेलिन प्रमाणदल्लि हेळिरुव हागॆ,

अप्पडिये
“तावदार्तिस्तथा वाञ्छा तावन्मोहस्तथाऽसुखम् । यावऩ्ऩ याति शरणं त्वामशेषाघनाशनम्”(विष्णुपुराणम् 1-9-73.) ऎऩ्गिऱप्पडिये

प्रपत्तियुम् इच्-चतुर्-विध-फलत्तुक्कुम् साधनम् आगव् इऱे
मह-र्षिगळ् अऱुदिय्+++(=निश्चित्य)+++ इडुवदु.

प्रपत्तिर् अप्य् अस्य चतुर्-विध-फलस्य साधनम्
इति किल महर्षयः सिद्धान्तयन्ति ।

Similarly have not the great rishis declared
that prapatti is also the means of attaining the four kinds of objects or aims.

Similarly have not the great rishis declared
that prapatti is also the means of attaining the four kinds of objects or aims.

प्रपत्तियुम् - अद्वारकप्रपत्तियुम्, इच् चतुर्विधफलत्तुक्कुम् - इन्द ऐश्वर्यादि नाऩ्गु फलङ्गळुक्कुम्, महर्षिकळ् - (विष्णुपुराणादिगळिल्) पराशरादिगळ्, अऱुदियिडुवदु - निश्चयित्तदु.

प्रपत्तियुं - ई प्रपत्तियू कूड, इच्चतुर्विध-फलत्तुक्कुम् साधनमाकमिरॆ - ई मेलॆ हेळिद नाल्कु विध फलगळिगू साधनवागिरुव हागॆ, महर्षिगळ् अरुदि यिट्टदु - महर्षिगळु लोकदल्लिरुववरिगॆल्ला विवादवॆल्ला तीरुव हागॆ सिद्धान्तवागि तिळिसिरुवदु.

याव महर्षिगळॆन्दरॆ श्री-व्यास, श्री-पराशररु. उपासनॆगॆ “चतुर्विधा भजन्ते माम्” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ चतुर्विध अधिकारिगळू अवरवरिगॆ योग्यवाद फलगळू हेगो, हागॆये प्रपत्तियल्लू, नाल्कु विध अधिकारिगळू अवरवरिगॆ योग्यवाद फलगळू उण्टॆन्दु “तावदार्तिस्तदावाञ्छा” ऎम्ब प्रमाणवन्नु उदाहरिसिरुत्तारॆ. ई विधवागि ई “तावदार्ति” ऎम्ब श्लोकक्कॆ अर्थ हेळबेके विना, इतररु ई श्लोकक्कॆ परम्परारूपवागि मॊदलु आर्तियू, अदरिन्द वाञ्छेयू, वाञ्छेयिन्द मोहवू ,मोहदिन्द असुखवू ऎन्दु हेळुव अर्थदल्लि स्वल्पवू स्वारस्यविल्लवॆम्बभिप्रायवु. अदू अल्लदॆ हीगॆ तावत्, तावत् ऎन्दु प्रतियॊन्दु आर्ति, वाञ्छा मुन्तादवुगळिगॆ इट्टुकॊळ्ळतक्कद्दॆन्दु तावन्मोहः ऎम्ब प्रयोगदिन्दलू, “तथा” ऎन्दु हेळिरुवदरिन्दलू ऊहिसबहुदु, ई श्लोकदल्लि हीगॆ स्वारस्य उण्टॆन्दू, अदू अल्लदॆ प्रपत्तिगॆ उपासनक्किन्त महिमॆयु हॆच्चॆन्दू, तोरिबरुत्तदॆन्दु मुन्दिन वाक्यगळिन्द व्यक्तपडिसुत्तारॆ. हिन्दिन वाक्यदिन्द ऎरडक्कू चतुर्विध-फल-प्रदत्व उण्टॆन्दु प्रतिपादिसि अवुगळिगिरुव वैलक्षण्यवन्नु मुन्दिन वाक्यगळिन्द तोरिसुत्तारॆ.

प्रपत्तियुम् इच्चतुर्विधफलत्तुक्कुम् साधनमागविऱे महर्षिगळ् अऱुदियिडुवदु.

इदिल् “अशेषाघ-नाशनम्” ऎऩ्गैयालुम्,

+++(प्रत्येकस्मिन् वाक्यखण्डे)+++ आदरऩ् तोऱ्ऱ “तावत्” ऎऩ्ऱु
अधिकारऩ् तोऱुम् आवर्तिक्कैयालुम्,

इवऩ् अपेक्षित्त फलम् ऎल्लाम्
इवऩ् कोलिऩ+++(=वृत)+++ कालत्तिले
यथा-मनो-रथम् सिद्धिक्कुम्.

अत्र “अ-शेषाघ-नाशनम्” इत्य् उक्तेः,
+++(प्रत्येकस्मिन् वाक्यखण्डे)+++ “तावत्” इत्य्-अस्य आदर-प्रत्यायनाय
प्रत्यधिकारम् आवर्तनाच् च,
+एतद् अपेक्षित-फलं सर्वम्
एतन्-निर्दिष्ट-काले यथा-मनो-रथं सिध्येत् (इति प्रतीयते) ॥

From the words " that destroyest all sins”
and the repetition of “only so long”
repeated in every case with great consideration,
it is made clear
that the fruit which is desired by the man will all become his,
in accordance with his desire
and at the very time when he desires to have it.

From the words " that destroyest all sins”
and the repetition of “only so long”
repeated in every case with great consideration,
it is made clear
that the fruit which is desired by the man will all become his,
in accordance with his desire
and at the very time when he desires to have it.

इन्द प्रमाणत्तै नोक्किनाल् भक्तियैक्काट्टिलुम् प्रपत्तिक्कु उत्कर्षं तोऱ्ऱुगिऱदॆऩ्गिऱार् इदिलित्यादिना । इदिल् - इन्द श्लोकत्तिल्, अशेषाघनाशनमॆऩ्गैयालुम् - अविळम्बेन फलप्राप्तिक्कु प्रतिबन्धकमाऩ प्रारब्धाघत्तैयुं सेर्त्तु अशेषाघनाशनमॆऩ्ऱु उपपत्ति सॊल्लुगैयालुम्, आदरं तोऱ्ऱ - प्रपत्त्युत्तरकालत्तिलेये फलसिद्धियिल् आदरं तोऱ्ऱ, अधिकारन्दोऱुम् - आर्तनधिकारियागिल् आर्त्यधिकारम्, कामनावानधिकारियागिल् वाञ्छै अधिकारम्, अवैगळॆल्लावऱ्ऱिलुम्, आवृत्तिक्कैयालुम् - अभ्यसिक्कैयालुम्, अभ्यासरूपलिङ्गत्तैच् चॊल्लुगैयालुम् ऎऩ्ऱबडि. इवनपेक्षित्तफलमॆल्लाम् - अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनपेक्षित्तफलमॆल्लाम्,
इवऩ्गोलिनगालत्तिल् - सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठनुक्कुप् पोले प्रारब्धावसाऩ-पर्यन्त-विळम्बम् अऩ्ऱिक्के
इवऩ् अपेक्षित्त कालत्तिलेये.

यथामनोरथं सिद्धिक्कुमिति । इवऩ् ऐश्वर्यत्तै मनोरथित्ताल् ऐश्वर्यमुम्, कैवल्यत्तै मनोरथित्ताल् कैवल्यमुम्, मुक्तियै अपेक्षित्ताल् मुक्तियुं सिद्धिक्कुमॆऩ्ऱबडि. इप्पडिप्पट्ट एऱ्ऱत्तै निनैत्तु - इवऩ् कोलिनगालत्तिले यथामनोरथं फलिक्कु मॆऩ्गिऱ उत्कर्षत्तै निनैत्तु.

इदिल् - ई प्रपत्तिय विषयदल्लि, अशेषाघनाशनम् मॆङ्गैयालुम् - समस्त पापगळ नाश उण्टॆन्दु हेळिरुवदरिन्दलू, आदरन्तोऱ्ऱ - आदर उण्टागुवदक्कागि, तावत्तावत्तॆन्दु, अधिकारं तोरुम् - प्रतियॊन्दु अधिकारिय विषयदल्लू, आवर्तिक्कैयालुम - आवर्तिसि पुनः पुनः हेळिरुवदरिन्दलू, इवन् - ऎन्दरॆ ई प्रपत्ति-निष्ठनु, अपेक्षित्तफलमॆल्लाम् - अपेक्षिसिद फलवॆल्लवू, इवङ्कोलिनकालत्तिलॆ - इवनपेक्षिसिद कालदल्लि, यथा मनोरथम् - इवन इष्टानुसारवागि, ऒडनॆ अपेक्षिसिदरॆ ऒडनॆयू, विळम्बवागि बेकॆन्दु अपेक्षिसिदरॆ विळम्बवागियू, सिद्धिक्कुम् - सिद्धिसुत्तदॆ.

ई वाक्यदिन्द प्रपत्तिगॆ ऎरडु विध महिमॆयुण्टॆन्दु हेळिरुत्तारॆ. मॊदलनॆयदागि अशेषाघनाशनवॆन्दरॆ ऎल्ला पापगळन्नू निवर्तिसुव शक्तियू ऎन्दरॆ अनभ्युपगत-प्रारब्धवन्नू, अभ्युपगत-प्रारब्धांशवन्नू कूड होगलाडिसुव शक्तियु इदक्कुण्टु. भक्त्युपायक्कॆ ई शक्तियिल्लवॆम्बभिप्रायवु. ऎरडनॆयदागि आ अशेषाघनाशन विशेषणदिन्दले शरणागतनु आर्तनागि ऒडनॆये अपेक्षिसिदरॆ तक्षणदल्ले, दृप्तनागि अपेक्षिसिदरॆ स्वल्प विळम्बिसि, हीगॆ “इवङ्कोलिनकालत्तिलॆ”, प्राप्तवागुत्तदॆ. मोक्षद हागॆ इतर फलगळू प्राप्तवागुत्तवॆम्ब भाववु. इदु भक्त्युपायक्किल्लवु. भक्त्युपायदल्लि तुम्बा विळम्बिसबहुदु. हीगॆ प्रपत्तिगॆ ई ऎरडु अतिशयगळुण्टॆन्दु हेळल्पट्टितु. इदरिन्द भक्त्युपायवु निन्दिसल्पट्टितॆन्दु भाविसकूडदु. एकॆन्दरॆ कॊनॆगॆ प्राप्तवागुव फलदल्लि एनॊन्दू व्यत्यासविल्लवु. इदन्ने मुन्दॆयू समर्थनॆ माडि हेळुत्तारॆ. हीगॆ प्रपत्त्युपायदल्लि अतिशय उण्टॆम्बुवदक्कॆ प्रमाणवन्नु उदाहरिसुत्तारॆ.

इदिल् “अशेषाघनाशनम्” ऎऩ्गैयालुम् आदरन्दोऱ्ऱ “तावत्” ऎऩ्ऱु अधिकारन्दोऱुम् आवर्तिक्कैयालुम् इवऩ् अपेक्षित्त फलमॆल्लामिवऩ् कोलिऩ कालत्तिले यथामनोरथम् सिद्धिक्कुम्.

इप्-पडिप्-पट्ट एऱ्ऱत्तै निनैत्तु

“सत्-कर्म-निरताश् शुद्धास्
साङ्ख्य-योग-विदस् तथा ।
नार्हन्ति शरण-स्थस्य
कलां कोटितमीम् अपि”
(लष्मीतन्त्रम् 17-62.)

ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु.

एवविधं समुत्कर्षम् अभिसन्धायैव,

“सत्-कर्म-निरताश् शुद्धास्
साङ्ख्य-योग-विदस् तथा ।
नार्हन्ति शरण-स्थस्य
कलां कोटितमीम् अपि”
(लष्मीतन्त्रम् 17-62.)

इत्युच्यते ।

It is in consideration of this superior efficacy of prapatti
that it is stated (in Lakṣmī Tantra 17 - 62) as follows:-

" Those who practise Jñāna Yoga and Bhakti Yoga with a pure mind
and those who perform karma which would discipline the soul in renunciation
are not worth even one ten-millionth part of the man who has performed prapatti.

It is in consideration of this superior efficacy of prapatti
that it is stated (in Lakṣmī Tantra 17 - 62) as follows:-

" Those who practise Jñāna Yoga and Bhakti Yoga with a pure mind
and those who perform karma which would discipline the soul in renunciation
are not worth even one ten-millionth part of the man who has performed prapatti.

सत्कर्मेत्यादि । सत्कर्मनिरताः – सात्त्विकत्यागपुरस्सरमागवनुष्ठिक्कुं निवृत्ति धर्मरूपमाऩ कर्मयोगत्तिले निष्ठैयुडैयवर्गळ्. अत एव शुद्धाः । ‘‘धर्मेणपापमपनुदति’’ ऎऩ्गिऱ प्रकारम् पापं कऴिगैयाले परिशुद्धर्गळ्. तथा – परिशुद्धर्गळाऩ, साङ्ख्यविदः – आत्मावलोकननिष्ठाः, योगविदः – भक्तियोगनिष्ठाश्च । शरणस्थस्य – अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठस्य, कोटितमीं कलां प्रत्यपि नार्हन्ति – योग्या न भवन्ति । ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु इति । इङ्गु नहि निन्दान्यायत्ताले अद्वारकप्रपत्तिक्कु प्रारब्धनाशकत्वरूपोत्कर्षत्तालुम् प्रारब्धावसानप्रतीक्षैयऩ्ऱिक्के अपेक्षितकालत्तिलेये अपेक्षितफल साधनत्वरूपोत्कर्षत्तालुं कर्मयोगज्ञानयोगभक्तियोगादिगळैक् काट्टिलुम् एऱ्ऱं सॊल्लवन्ददत्तनै पोक्कि ‘‘चतुर्विधा भजन्ते मां’’ इत्यादिगळिल् सर्वफलसाधनमागच् चॊऩ्ऩ भक्तियै निन्दिक्क वन्ददऩ्ऱॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्.

इप्पडिप्पट्ट - ई मेलॆ उपपादिसल्पट्ट, एत्तत्तैनिनैत्तु - अतिशयवन्नु मनस्सिनल्लिट्टे, सत्कर्म-निरताः शुद्धाः - “अविद्यया मृत्युं तीर्त्वा” ऎन्दु हेळिरुव हागॆ नित्य-नैमित्तिकादि-कर्म-योग-निष्ठरागि परिशुद्धरादवरू, साङ्ख्य-योग-विधस् तथा - हागॆये ज्ञान-योग भक्ति-योग-निष्ठरू शरणस्थस्य - प्रपत्त्यनुष्ठान माडिदवन, कोटितमीं - कोटि-भागदल्लॊन्दाद, कलामपि - भागवन्नु कूड, नार्हन्ति - होललाररु; ऎन्दरॆ प्रपन्न-निष्ठन उपायवु अष्टु सर्वोत्कृष्टवादुदॆम्बभिप्रायवु, ऎन्रुम् शोल्लुगिरदु - ऎन्दु हेळल्पट्टिरुत्तदॆ.

हीगॆ अतिशय हेळलु कारणगळु प्रपन्ननिगॆ देहावसानदल्ले मोक्षवू, आतनु अपेक्षिसिद कालदल्ले विळम्बविल्लदॆ चतुर्विध-फल-प्राप्तियू ऎम्ब भाववु. ई श्लोकदल्लि “सत्-कर्म-निरताः शुद्धाः” - ऎन्दु हेळिरुवदरिन्द ई नित्य-नैमित्तिकानुष्ठानगळिन्द सञ्चित-पापगळु तॊलगुववु, मुन्दिन पापगळु लेपिसुवदिल्लवु ऎन्दु श्रुतियल्लू सूत्रदल्लू हेळिरुवदरिन्द, शुद्धाः - पवित्ररादवरु ऎम्ब भाववु. ई शुद्धाः ऎम्ब पदवु मध्यदल्लिरुवदरिन्द ई साङ्ख्य-योगविदः ऎम्बुवदक्कू विशेषणवागिट्टुकॊळ्ळबहुदु ; “नहि ज्ञानेन सदृशं पवित्रम् इह विद्यते” ऎन्दू, “ज्ञानाग्निस् सर्व-कर्माणि भस्मसात् कुरुते ऽर्जुन” ऎन्दू, गीतॆयल्लि हेळिरुवदरिन्द, ज्ञान-भक्ति-योगदल्लिरुवरू शुद्धाः ऎम्ब तात्पर्यवु. हीगॆ कोट्यंशदल्लि ऒन्दंशवन्नू कूड ई कर्म-योग-निष्ठरू, ज्ञान-योग-निष्ठरू होललाररु ऎन्दु हेळिदरॆ, भक्त्युपायवन्नु लक्ष्मी-तन्त्र-वाक्य-रीत्या निन्दिसिद हागायितॆन्दु ऎल्लि तिळियुत्तारो ऎम्ब भयदिन्द अमोघवाद उपासनारूपवाद उपायवु निराकरिसल्पडलिल्लवॆन्दु मुन्दॆ हेळुत्तारॆ. इदरिन्द प्रपत्तियल्लि फल-प्राप्तियल्लि एळम्बविल्लवॆम्ब अतिशयमात्र हेळल्पट्टिते विना भक्ति-मार्गवु निन्दितवॆन्दु हेळल्पडलिल्लवॆम्ब तात्पर्यवु.

हीगॆ प्रपत्तिगॆ अतिशयविद्दुदादरॆ, ऎल्लरिगू इल्लिरुवाग कैङ्कर्याभिलाषॆयु ऒन्दु विधवागिल्लदॆ, ऒब्ब प्रपन्नरिगॆ वाचक-कैङ्कर्यदल्लू, इन्नॊब्बरिगॆ कायक-कैङ्कर्यदल्लू, मत्तॊब्बरिगॆ गोपुर-मण्टपादि-निर्माणदल्लू हीगॆल्ला व्यत्यासविरलु कारणवु अवरवर प्रारब्ध-रूपवाद सुकृत विशेषदल्लिरुव तारतम्यवॆन्दु हेळुत्तारॆ.

इप्पडिप्पट्ट एऱ्ऱत्तै निनैत्तु “सत्कर्मनिरताश्शुद्धास्साङ्ख्ययोगविदस्तथा । नार्हन्ति शरणस्थस्य कलां कोटितमीमपि”(लष्मीतन्त्रम् 17-62.) ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु.