English
WHY SHOULD WE DETERMINE WHO THE SUPREME DEITY IS:
Español
WHY SHOULD WE DETERMINE WHO THE SUPREME DEITY IS:
विश्वास-प्रस्तुतिः
उक्त-वैधर्म्यङ्गळाले पॊदुविले+++(=सामान्यतः)+++
प्रकृति-पुरुषेश्वर-विवेकम् पण्णिनालुम्
नीलमेघः (सं)
उक्त-वैधर्म्यैः सामान्यतः प्रकृति-पुरुषेश्वर-विवेके कृतेऽपि
English
All ‘reals’ have been classified into matter ( Prakṛti), the individual self and the Supreme Self or Iśvara
on the basis of the differences among them pointed out before.
Español
All ‘reals’ have been classified into matter ( Prakṛti), the individual self and the Supreme Self or Iśvara
on the basis of the differences among them pointed out before.
४२तमाहोबिल-यतिः
मुऩ्ऩधिकारत्तिऱ् चॊऩ्ऩ चिदचिदीश्वरतत्वत्रयज्ञानत्तालेये
अमृतत्वसिद्धिय् उण्ड् ऎऩ्ऱु उपनिषत्तुक्कळिल् सॊल्लियिरुक्क,
परदेवतानिर्णयमॆदऱ्कागवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् उक्तवैधर्म्यङ्गळाले इति ।
उक्तवैधर्म्यङ्गळ् - गुणत्रयाश्रयत्व, अणुत्वे सति चेतनत्व, विभुत्वे सति चेतनत्वादिगळ्.
पॊदुविले - विष्णुब्रह्मरुद्रसाधारणमाग.
विभुत्वे सति चेतनत्वादिगळ् ब्रह्मविष्णुरुद्रादिगळिलॆवर्गळीश्वरनानालुमवर्गळुक्कु साधारणमागुमिऱे.
मूलम्
उक्तवैधर्म्यङ्गळाले पॊदुविले प्रकृतिपुरुषेश्वरविवेकम् पण्णिनालुम् “ऒऩ्ऱुन्देवुम्” (तिरुवाय्मॊऴि 4-10-1) इत्यादिगळिऱ्पडिये
विश्वास-प्रस्तुतिः
“ऒऩ्ऱ् उऩ् देवुम्” (तिरुवाय्मॊऴि 4-10-1) इत्य्-आदिगळिऱ्-पडिये
पर-देवता-विशेष-निश्चयम् इल्लाद पोदु
“उऩ्ऩित्तु+++(=ध्यात्वा)+++ मऱ्ऱ् ऒरु दैवऩ् तॊऴाळ्+++(=न पूजयति सा)+++ अवनैय् अल्लाल्” (तिरुवाय्मॊऴि 4-6-10)
ऎऩ्गिऱ परमैकान्तित्वङ् कूडामैयालुम्,
नीलमेघः (सं)
“ऒऩ्ऱुन्देवुम्” (“एकीभवन्त्या देवजातेः " ) इत्य्-आद्य्-उक्त-रीत्या
परदेवता-विशेष-निश्चयस्याभावे
“स्मृत्वाऽन्यं कमपि देवं
न श्रयेत् (सा) तं विना”
इत्य्-उक्तस्य परमैकान्तित्वस्यायोगात्
English
(From a knowledge of this classification alone),
it is not possible to attain supreme devotion to a single deity to the exclusion of all others,
unless the truth as to who is the Supreme Deity has been ascertained
as in the words of the Alwar:
“She will not worship any god other than Bhagavān
nor dream of any such god”.
Español
(From a knowledge of this classification alone),
it is not possible to attain supreme devotion to a single deity to the exclusion of all others,
unless the truth as to who is the Supreme Deity has been ascertained
as in the words of the Alwar:
“She will not worship any god other than Bhagavān
nor dream of any such god”.
४२तमाहोबिल-यतिः
ऒऩ्ऱुम् तेवुमित्यादिगळिऱ्पडिये.
ऒऩ्ऱुम् तेवुमॆऩ्गिऱ तिरुवाय्मॊऴि नालाम्बत्तिल् पत्तावदु तिरुवाय्मॊऴि.
इङ्गु आदिपदत्ताल् “तिण्णम् वीडु” इत्यादिगळुक्कु ग्रहणम्.
इत्यादिगळिऱ्पडिये - इत्यादिगळिल् निश्चयित्तबडिये.
परदेवता-विशेष-निश्चयम् इल्लादबोदु -
“पेस निऩ्ऱ सिवनुक्कुम्
पिरमऩ् तनक्कुम् पिऱर्क्कुम् नायगऩ् अवऩ् ए”
ऎऩ्गिऱबडि नारायणने परतत्वमॆऩ्गिऱ निश्चयम् इल्लादबोदु.
उऩ्ऩित्तु इत्यादि ।
अवनैय् अल्लाल् - भगवानैविट्टु,
मऱ्ऱॊरु तैवम् - मऱ्ऱॊरु दैवत्तै.
उऩ्ऩित्तुत् तॊऴाळ् - परत्वेन निनैत्तुत् तॊऴाळ् ऎऩ्ऱ-बडि,
ऎऩ्गिऱ परमैकान्तित्वङ् गूडामैयालुम् इति ।
एकस्मिन् अन्तः – परत्वेन उपायत्वेन उपेयत्वेन च निश्चयः एकान्तः ।
एकान्तः अस्यास्तीति एकान्ती ।
परमश् चासौ एकान्ती च परमैकान्ती
तस्य भावः परमैकान्तित्वम्.
अदु परदेवतानिर्णयमिल्लाद ऒरुवनुक्कु इरुन्दालुम्
इदु रुद्रादिविषयत्तिलुङ् गूडुमागैयाल्
अवनुक्कु देवतान्तर-वैमुख्य सहितमाऩ
“उऩ्ऩित्तु मऱ्ऱॊरु तैवम् तॊऴाळवनैयल्लाल्”
ऎऩ्ऱु कॊण्डाडप्पडुगिऱ पारमैकान्त्यम् घटियातॆऩ्ऱु करुत्तु.
मूलम्
“ऒऩ्ऱुन्देवुम्” (तिरुवाय्मॊऴि 4-10-1) इत्यादिगळिऱ्पडिये
परदेवताविशेषनिश्चयमिल्लाद पोदु “उऩ्ऩित्तु मऱ्ऱॊरु दैवऩ् दॊऴाळवनैयल्लाल्” (तिरुवाय्मॊऴि 4-6-10) ऎऩ्गिऱ परमैकान्तित्वङ्गूडामैयालुम्,
विश्वास-प्रस्तुतिः
परमैकान्तिक्क् अल्लदु व्यवधान-रहितम् आग मोक्षङ् किडैयामैयालुम्
“ईश्वरऩ् इऩ्ऩ-देवता-विशेषम्” ऎऩ्ऱु निष्कर्षिक्क-वेणुम्.
नीलमेघः (सं)
परमैकान्ति-व्यतिरिक्तस्य व्यवधान-रहित-मोक्षासिद्धेः
“ईश्वरो ऽमुक-देवता-विशेष”
इति निष्कर्षणीयम् ।
English
Further, to no one but the exclusive devotee of the Supreme Deity,
is mokṣa possible of attainment without delay.
So it is necessary to decide who is the Supreme Deity.
Español
Further, to no one but the exclusive devotee of the Supreme Deity,
is mokṣa possible of attainment without delay.
So it is necessary to decide who is the Supreme Deity.
४२तमाहोबिल-यतिः
इप्पडि वैमुख्यम् इल्लाद रुद्रभक्तऩाऩ परमैकान्तिक्कुम्
‘‘शङ्करस्य तु यो भक्तस्
सप्तजन्मान्तरं नरः ।
तस्यैव तु प्रसादेन
विष्णुभक्तः प्रजायते’’
इत्यादि क्रमत्ताले मोक्षम् किडैक्कलामेयॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् परमैकान्तिक्कल्लदु व्यवधानरहितमाग मोक्षङ्गिडैयामैयालुमिति ।
इङ्गु परमैकान्तिशब्दम् वैमुख्य सहित-परमैकान्तिपरम्.
इदनाल् जन्मान्तरव्यवधानमिल्लामल् मोक्षत्तैयपेक्षिक्कुमवनुक्कु वैमुख्यसहितपारमैकान्त्यमे वेण्डुमागैयालुम् अदु परदेवतानिर्णयमिल्लामल् सिद्धिक् कादागैयालुम् तऩ्ऩिर्णयार्थमिव्वधिकारारम्भम् आवश्यकमॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु.
ईश्वरऩ् - पूर्वाधिकारत्तिल् विभुत्वे सति चेतनत्वम् इत्यादिलक्षणङ्गळोडु ब्रह्मरुद्रादिसाधारणमागच् चॊल्लप्पट्ट ईश्वरऩ्.
इऩ्ऩ देवताविशेषम् - नारायणाख्यदेवताविशेषम्. निष्कर्षिक्कवेणुम् - अनेकव्यक्तिकळीश्वरनाग प्रसक्तमाम्बोदु प्रमाणोपपत्तिकळाले नारायणनॊरुवने ईश्वरनॆऩ्ऱु निश्चयिक्कवेण्डुमॆऩ्ऱबडि.
मूलम्
परमैकान्तिक्कल्लदु व्यवधानरहितमाग मोक्षङ् गिडैयामैयालुम्
ईश्वरनिऩ्ऩ देवताविशेषम् ऎऩ्ऱु निष्कर्षिक्कवेणुम्.