२४ ईश्वरः

इप्-पडि स्वाधीन-सत्तादिगळैय् उडैयवऩ् आय् इरुक्किऱ
ईश्वरऩ्-उडैय स्व-रूपम्
सत्यत्वादिगळ् आगिऱ स्व-रूप–निरूपक-धर्मङ्गळाले
सत्यम् आय्, ज्ञानम् आय्, अनन्तम् आय्, आनन्दम् आय्, अ-मलम् आय् इरुक्कुम्.

इत्थं स्वाधीन-सर्व-सत्तादिकस्य सत ईश्वरस्य स्वरूपं
सत्यत्वादिभिः स्व-रूप-निरूपक-धर्मैः (युक्ततया)
सत्य-ज्ञानानन्तानन्दामल-रूपं भवति ।

The essential nature (svarūpa ) of Iśvara on whom depends the existence of all things
is truth (satyam), knowledge (jñāna),infiniteness ( ananta ), bliss (ānanda ) and purity (amalatvam )
because of attributes like being truth, being knowledge, being infinite, being blissful and being pure.
These attributes define His svarūpa or essential nature.

The essential nature (svarūpa ) of Iśvara on whom depends the existence of all things
is truth (satyam), knowledge (jñāna),infiniteness ( ananta ), bliss (ānanda ) and purity (amalatvam )
because of attributes like being truth, being knowledge, being infinite, being blissful and being pure.
These attributes define His svarūpa or essential nature.

इप्पडि स्वाधीनसत्तादिगळैयुडैयवनायिरुक्किऱ ईश्वरनुडैय स्वरूपम् सत्यत्वादिगळागिऱ स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळाले सत्यमाय् ज्ञानमाय् अनन्तमाय् आनन्दमाय् अमलमायिरुक्कुम्.

इव्व्-अर्थत्तै

“नन्दा+++(=अनश्वर → सत्यं)+++-विळक्के+++(→ज्ञानम्)+++य् अळत्तऱ्‌क्+++(=मातृभ्यो)+++ अरिय् +++(→अनन्तम्)+++ आय्”
पेरियतिरु-3-8-1

ऎऩ्ऱुम्

इमम् अर्थम्

‘17 अनिर्वाप्य-दीप परिच्छेत्तुम् अशक्य !”

This truth is brought out by the Alwars in the following passages:

“Thou ¹ art light that never becomes extinct
and is not capable of being measured”

(where His essential nature as Truth and knowledge is revealed as also His infiniteness )

This truth is brought out by the Alwars in the following passages:

“Thou ¹ art light that never becomes extinct
and is not capable of being measured”

(where His essential nature as Truth and knowledge is revealed as also His infiniteness )

इव्वर्थत्तै “नन्दाविळक्के यळत्तऱ्‌करियाय्” ऎऩ्ऱुम्

“उणर्+++(=ज्ञान)+++–मुऴु+++(=पूर्ण)+++-नलम्+++(=गुण|आनन्द)+++” (तिरुवाय 1-1-2 )

ऎऩ्ऱुम्

कृत्स्न-ज्ञानानन्दः

" Thou that ² art perfect knowledge and bliss"

" Thou that ² art perfect knowledge and bliss"

“उणर् मुऴु नलम्” (तिरुवाय 1-1-2 ) ऎऩ्ऱुम्

“+++(वस्त्व्-अन्तराणि)+++ सूऴ्न्द्+++(=विचार्य)+++ अदनिऱ्‌ पॆरिय सुडर्-ञानव्-इन्बम्”

ऎऩ्ऱुम्

[[५०]]
18 अभिव्याप्य तद्-अधिक(मुक्ताद् अधिक)+उज्ज्वल-ज्ञानानन्द

and

“Thou ³ that envelopest all
and art a Light greater than all other lights,
being both knowledge and bliss"

and

“Thou ³ that envelopest all
and art a Light greater than all other lights,
being both knowledge and bliss"

“सूऴ्न्द तनिऱ्‌पॆरिय सुडर्ञानविन्बम्” ऎऩ्ऱुम्

“अ-मलऩ्” ऎऩ्ऱुम्
इत्य्-आदिगळाले आऴ्वार्गळ् अनुसन्धित्तार्गळ्.

“अमलः” इत्य्-आदिभिर् दिव्य-सूरयोऽनुसन्दधिरे ।

“He is the ⁴ Pure”.
In these and other ways the Alwars meditated on Him.

“He is the ⁴ Pure”.
In these and other ways the Alwars meditated on Him.

“अमल"नॆऩ्ऱुम् इत्यादिगळाले आऴ्वार्गळ् अनुसन्धित्तार्गळ्.

मऱ्ऱ्-उळ्ळ गुणङ्गळुम्
दिव्य-मङ्गल-विग्रहादिगळुम् ऎल्लाम्
ईश्वरनुक्कु निरूपित–स्व-रूप–विशेषणङ्गळ् आय् इरुक्कुम्.

इतरे गुणाः, दिव्यमङ्गल-विग्रहादीनि चेश्वरस्य निरूपित स्वरूपविशेष-गानि भवन्ति ।

His other qualities, along with His divine and auspicious form and such other things,
are attributes of His essential nature ( svarūpa) already defined by those attributes.

His other qualities, along with His divine and auspicious form and such other things,
are attributes of His essential nature ( svarūpa) already defined by those attributes.

मऱ्ऱुळ्ळ गुणङ्गळुम् दिव्य-मङ्गलविग्रहादिगळुमॆल्लाम् ईश्वरनुक्कु निरूपितस्वरूपविशेषणङ्गळायिरुक्कुम्.

इग्-गुणङ्गळिल्
+++(विशेषार्थे प्रयुक्ताः शब्दाः→)+++ ज्ञान-बलैश्वर्य-वीर्य-शक्ति-तेजस्सुक्कळ् ऎऩ्ऱु आऱु गुणङ्गळ्
परत्वोपयुक्तङ्गळ् आय् इरुक्कुम्.

एषु गुणेषु +++(विशेषार्थे प्रयुक्ताः शब्दाः→)+++ ज्ञान-शक्ति-बलैश्वर्य-वीर्य-तेजांसि षट् गुणाः परत्वोपयुक्ता भवन्ति ।

Among these qualities knowledge, strength, lordship, valour, energy, splendour-these six are associated with His nature as the Supreme Being.

Among these qualities knowledge, strength, lordship, valour, energy, splendour-these six are associated with His nature as the Supreme Being.

इग्गुणङ्गळिल् ज्ञानबलैश्वर्यवीर्यशक्तितेजस्सुक्कळॆऩ्ऱु आऱु गुणङ्गळ् परत्वोपयुक्तङ्गळायिरुक्कुम्.

सौशील्य-वात्सल्यादिगळ्
सौलभ्योपयुक्तङ्गळ् आय् इरुक्कुम्.

सौशील्यवात्सल्यादयः सौलभ्योपयुक्ता भवन्ति ।

Goodness, spontaneous love, and the like are qualities that make him easily accessible to all.

Goodness, spontaneous love, and the like are qualities that make him easily accessible to all.

सौशील्यवात्सल्यादिगळ् सौलभ्योपयुक्तङ्गळायिरुक्कुम्.

इग्-गुणङ्गळ् ऎल्लाम्
सर्व-कालत्तिलुम्
स्व-रूपाश्रितङ्गळ् आय् इरुक्कुम्.

इमे गुणाः सर्वेऽपि सर्वेष्वपि कालेषु स्वरूपाश्रिताः सन्ति ।

These qualities are, at all times,
connected with His essential nature (svarūpa ).

These qualities are, at all times,
connected with His essential nature (svarūpa ).

इग्गुणङ्गळॆल्लाम् सर्वकालत्तिलुम् स्वरूपाश्रितङ्गळायिरुक्कुम्.

पर-व्यूहादि-विभागङ्गळिल्
गुण-नियमञ् चॊल्लुगिऱत् ऎल्लाम्
अव्व्-ओ-रूपङ्गळै अनुसन्धिप्पार्क्कु
सर्वेश्वरऩ् आविष्करिक्कुम् गुण-विशेषङ्गळ् सॊल्लुगैक्क् आगव् अत्तनै.

परव्यूहादि-विभागेषु गुण-नियम-प्रतिपादकानि तु सर्वाण्य् अपि वचनानि,

‘तत्-तद्-रूपानुसन्धान-पराणां विषये
सर्वेश्वरेणाविष्क्रियमाणास् ते गुणा’

इत्य् एतन्-मात्र प्रतिपादनार्थानि ।

The statement that some of these qualities
are associated with the Supreme Person (Para),
some with vyūha and so forth
is only to show what qualities the Lord of all reveals
to those who are devoted to any of these manifestations of His.
(It does not mean that the other qualities
are absent in any of these forms).

The statement that some of these qualities
are associated with the Supreme Person (Para),
some with vyūha and so forth
is only to show what qualities the Lord of all reveals
to those who are devoted to any of these manifestations of His.
(It does not mean that the other qualities
are absent in any of these forms).

परव्यूहादिविभागङ्गळिल् गुणनियमञ्चॊल्लुगिऱदॆल्लाम् अव्वोरूपङ्गळै अनुसन्धिप्पार्क्कु सर्वेश्वरऩ् आविष्करिक्कुम् गुणविशेषङ्गळ् सॊल्लुगैक्कागवत्तनै.

औपनिषद-विद्या-विशेषङ्गळ् तोऱुम्+++(=प्रत्येकं)+++ अनुसन्धेय-गुण-विशेषङ्गळ्
नियतङ्गळ् आनाऱ्‌-पोले
भगवच्-छास्त्रोक्तम् आऩ +++(व्यूहादि-)+++रूप-विशेषानुसन्धानत्तुक्कुम्
गुण-विशेषङ्गळ् नियतङ्गळ्.

किञ्च, तद्-अनुसन्धानेन प्राप्ते भगवति, “तत्-क्रतु”-न्यायेन तद्-रूपम् अपि लभ्यते (अयोग-व्यवच्छेदः), रूपान्तराणि गुणान्तराण्य् अपि।
यथा कश्चन पायसप्रियो भोजने ऽन्यद् बहु लभेतेति राजगोपालार्यः।

प्रत्योपनिषदविद्याविशेषम् अनुसन्धेया गुणविशेषा यथा नियताः, तथा भगवच्छास्त्रोक्तरूपविशेषानु संधानस्यापि गुणविशेषा नियताः ॥

Just as in the respective vidyās of the Upaniṣads,
we are to meditate on certain specified attributes of Brahman,
so also certain specified attributes are to be meditated upon
in connection with particular forms of the Lord
as revealed in Pūñcarātra or the Scripture of the Lord.

Just as in the respective vidyās of the Upaniṣads,
we are to meditate on certain specified attributes of Brahman,
so also certain specified attributes are to be meditated upon
in connection with particular forms of the Lord
as revealed in Pūñcarātra or the Scripture of the Lord.

औपनिषदविद्याविशेषङ्गळ्दोऱुम् अनुसन्धेयगुणविशेषङ् गळ् नियतङ्गळानाऱ्‌पोले भगवच्छास्त्रोक्तमाऩ रूपविशेषानुसन्धानत्तुक्कुम् गुणविशेषङ्गळ् नियतङ्गळ्.

अव्व्-इडत्तिल् पर-रूपत्तिल् +++(वासुदेवे)+++
ज्ञानादि-गुणङ्गळ् आऱुम् वेद्यङ्गळ्.

तत्र पर-रूपे +++(वासुदेवे)+++ ज्ञानादयः षडपि गुणा वेद्याः ।

In the Para or Supreme Vāsudeva,
all the six ⁵ qualities beginning with knowledge are to be thought of.

In the Para or Supreme Vāsudeva,
all the six ⁶ qualities beginning with knowledge are to be thought of.

अव्विडत्तिल् पररूपत्तिल् ज्ञानादिगुणङ्गळ् आऱुम् वेद्यङ्गळ्.

व्यूहङ्गळ् नालॆऩ्ऱुम् मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुम्.

व्यूहाश् चत्वार इति त्रय इति च शास्त्राणि प्रतिपादयन्ति ।

The śāstras sometimes say that the vyuhas (or emanations ) are four
and in some places that they are three.

The śāstras sometimes say that the vyuhas (or emanations ) are four
and in some places that they are three.

व्यूहङ्गळ् नालॆऩ्ऱुम् मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुम्.

नालु व्यूहम् उण्ड् आय् इरुक्क व्यूह-वासुदेव-रूपत्तुक्कु
पर-रूपत्तिऱ्‌ काट्टिल् अनुसन्धेय-गुण-भेदम् इल्लामैयाले
त्रि-व्यूहम् ऎऩ्गिऱदु.

चतुर्षु व्यूहेषु सत्सु
व्यूह-वासुदेव-रूपे पर-रूपाद् अनुसन्धेय-गुण-भेदाभावात्
त्रि-व्यूह-वादः प्रवर्तते ।

where it is said that there are four vyūhas
and that Vāsudeva is one of them,
since there is no difference in the qualities to be meditated on
between the Supreme Vāsudeva and the Vyūha Vāsudeva,
it is tantamount to saying that there are three vyuhas.

where it is said that there are four vyūhas
and that Vāsudeva is one of them,
since there is no difference in the qualities to be meditated on
between the Supreme Vāsudeva and the Vyūha Vāsudeva,
it is tantamount to saying that there are three vyuhas.

नालु व्यूहमुण्डायिरुक्क व्यूहवासुदेवरूपत्तुक्कु पररूपत्तिऱ्‌ काट्टिल् अनुसन्धेय गुणभेदमिल्लामैयाले त्रिव्यूहमॆऩ्गिऱदु.

इप्-पक्षत्तै

गुणैः षड्भिस् त्व् एतैः प्रथमतर-मूर्तिस् तव बभौ +++(वासुदेव इति)+++
ततस् त्रिस्रस् तेषां त्रि-युग! युगलैर् हि त्रिभिर् अभुः+++(←भा)+++
+++(ज्ञान-बले → सङ्कर्षण, ऐश्वर्य-वीर्ये → प्रद्युम्नः, शक्ति-तेजसी → अनिरुद्ध इति)+++। (वरदराजस्तवम् - 16)

ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले संग्रहित्तार्गळ्.

इमं पक्ष 21

गुणैः षड्भिस् त्व् एतैः प्रथमतर-मूर्तिस् तव बभौ +++(वासुदेव इति)+++
ततस् त्रिस्रस् तेषां त्रि-युग! युगलैर् हि त्रिभिर् अभुः+++(←भा)+++
+++(ज्ञान-बले → सङ्कर्षण, ऐश्वर्य-वीर्ये → प्रद्युम्नः, शक्ति-तेजसी → अनिरुद्ध इति)+++।

इति लोके संजगृहुः ।

Those who hold that the vyūhas are three state their view briefly in the following śloka :-

“O Lord, Thy original form shone with these six attributes;
then came three forms of Thine
which had, each of them, a couple of these attributes.”

Those who hold that the vyūhas are three state their view briefly in the following śloka :-

“O Lord, Thy original form shone with these six attributes;
then came three forms of Thine
which had, each of them, a couple of these attributes.”

इप्पक्षत्तै “गुणैष्षड्भिस्त्वेतैः प्रथमतरमूर्तिस्तव बभौ ततस्तिस्रस्तेषां त्रियुग युगळैर्हि त्रिभिरभुः” (वरदराजस्तवम् - 16) ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले संग्रहित्तार्गळ्.

इप्-पर-व्यूहङ्गळिल् गुण-क्रिया-विभागङ्गळ्

षाङ्गुण्याद् वासुदेवः पर इति स भवान् मुक्त-भोग्यो, बलाढ्यात्
बोधात् सङ्कर्षणस् त्वं हरसि, वितनुषे शास्त्रम्,, ऐश्वर्य-वीर्यात् । प्रद्युम्नस्, सर्ग-धर्मो नयसि च भगवन् ! शक्ति-तेजो ऽनिरुद्धो
बिभ्राणः पासि तत्त्वं, गमयसि च तथा व्यूह्य रङ्गाधिराज! ॥ ३९ ॥
(रङ्गराजस्तवम्-उत्तरशतकम् 39)

ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले संग्रहिक्कप्-पट्टऩ.

एषु परव्यूहेषु गुणक्रियाविभागाः-

षाङ्गुण्याद् वासुदेवः पर इति स भवान् मुक्त-भोग्यो, बलाढ्यात्
बोधात् सङ्कर्षणस् त्वं हरसि, वितनुषे शास्त्रम्,, ऐश्वर्य-वीर्यात् । प्रद्युम्नस्, सर्ग-धर्मो नयसि च भगवन् ! शक्ति-तेजो ऽनिरुद्धो
बिभ्राणः पासि तत्त्वं, गमयसि च तथा व्यूह्य रङ्गाधिराज! ॥ ३९ ॥

[[५१]]

इति श्लोके समग्राहिषत ।

Their respective qualities and activities are epitomised in the following śloka :–

“O, Sovereign of ⁷ Śrīraṅga!
As the Supreme Vāsudeva (Para) endowed with all the six qualities,
you are the object of blissful enjoyment for those that have attained mokṣa ;
as Saṅkarṣaṇa being endowed with strength and knowledge,
you destroy the Universe and also promulgate the śāstras;
as Pradyumna being endowed with lordship and virility,
you create the Universe and make Dharma prevail;
as Aniruddha being endowed with splendour and the power to overcome others,
you protect the world and teach the Truth.
In this way you divide yourself.”

Their respective qualities and activities are epitomised in the following śloka :–

“O, Sovereign of ⁷ Śrīraṅga!
As the Supreme Vāsudeva (Para) endowed with all the six qualities,
you are the object of blissful enjoyment for those that have attained mokṣa ;
as Saṅkarṣaṇa being endowed with strength and knowledge,
you destroy the Universe and also promulgate the śāstras;
as Pradyumna being endowed with lordship and virility,
you create the Universe and make Dharma prevail;
as Aniruddha being endowed with splendour and the power to overcome others,
you protect the world and teach the Truth.
In this way you divide yourself.”

इप्परव्यूहङ्गळिल् गुणक्रियाविभागङ्गळ् “षाड्गुण्याद्वासुदेवः पर इति स भवान् मुक्तभोग्यो बलाढ्याद्बोधात्सङ्कर्षणस्त्वं हरसि वितनुषे

शास्त्रमैश्वर्यवीर्यात् । प्रद्युम्नस्सर्गधर्मौ नयसि च भगवन् शक्तितेजोऽनिरुद्धो बिभ्राणः पासि तत्त्वं गमयसि च तथा व्यूह्य रङ्गाधिराज” (रङ्गराजस्तवम्-उत्तरशतकम् 39) ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले संग्रहिक्कप्पट्टऩ.

+++(ध्यान-गत-)+++जाग्रद्-आदि-भेदङ्गळिल्-उळ्ळ विशेषङ्गळॆल्लाम्

जाग्रत्-स्वप्नात्यलस+++(←सुषुप्ति)+++-तुरीय+++(←मूर्च्छायां मरणे वा)+++-
प्राय-ध्यातृ-+++(एकाग्रता-)+++क्रमवद् +++(चतुर्धा)+++ उपास्यः ।
स्वामिंस् तत्-तत्-+++(वर्णादि-)+++गुण-परिबर्हः
चातुर्-व्यूहं वहसि +++(वैकुण्ठे विशाख-यूपे यथा)+++ चतुर्-धा +++(→४*४=१६)+++ ॥ ४० ॥
(रङ्गराजस्तवम् उत्तरशतकम् - 40.)

ऎऩ्ऱु संगृहीतङ्गळ् आयिऱ्ऱु.

+++(ध्यान-गत-)+++जाग्रद्-आदि-पद-भेद-गता विशेषाः सर्वेऽपि

जाग्रत्-स्वप्नात्यलस+++(←सुषुप्ति)+++-तुरीय+++(←मूर्च्छायां मरणे वा)+++-
प्राय-ध्यातृ-+++(एकाग्रता-)+++क्रमवद् +++(चतुर्धा)+++ उपास्यः ।
स्वामिंस् तत्-तत्-+++(वर्णादि-)+++गुण-परिबर्हः
चातुर्-व्यूहं वहसि +++(वैकुण्ठे विशाख-यूपे यथा)+++ चतुर्-धा +++(→४*४=१६)+++ ॥ ४० ॥

इति संगृहीता अभवन् ।

The differences arising from planes like the waking state
have been thus summarised :-

“O Lord, ⁸ of ⁹ those that meditate on Thee,
some are like those in the waking state,
some like those that dream in sleep,
others like those that sleep without dreams,
and others still are like those that have fallen into a swoon.
(In the first group, the senses function,
in the second the senses do not function,
only the mind is active;
in the third group even the mind does not function; they only breathe;
in the fourth group even the breath is suspended).
In the same way, O Lord, Thou art in four forms
and dividest Thyself into four forms
and art meditated upon with attributes and weapons suited to each.”

The differences arising from planes like the waking state
have been thus summarised :-

“O Lord, [^es37] of those that meditate on Thee,
some are like those in the waking state,
some like those that dream in sleep,
others like those that sleep without dreams,
and others still are like those that have fallen into a swoon.
(In the first group, the senses function,
in the second the senses do not function,
only the mind is active;
in the third group even the mind does not function; they only breathe;
in the fourth group even the breath is suspended).
In the same way, O Lord, Thou art in four forms
and dividest Thyself into four forms
and art meditated upon with attributes and weapons suited to each.”

इप्पडि त्रिव्यूहपक्षत्तिल् प्रमाणत्तैक्काण्बित्तु पुनरपि चातुर्व्यूहविशेषसंग्राहकमाऩ श्रीपराशरभट्टरुडैय श्लोकत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् जाग्रदिति ।
इन्द श्लोकत्तिल् सदृशार्थम् आऩ प्राय-शब्दं द्वन्द्वान्त-स्थम् आगैयाल् जाग्रद्-आदि-प्रत्येकङ्गळिल् अन्वयिक्किऱदु.
स्वप्नशब्दमुम् समभिव्याहारात् धर्मिपरम् ।
तथा च जाग्रत्प्रायाः स्वप्नवत्प्रायाः ।
अत्यलसः – सुषुप्तः, तत्प्रायाः ।
तुरीयः – मूर्च्छितः, तत् प्रायाश्च ये ध्यातारः ।

अद् आवदु चातुर्व्यूह-ध्यानम् सॆय्गिऱवर्गळ् नाल्वर्गळ्.
अदिल् ऒरुवनै आरंभ-दशैयिल् ध्यानत्तोडु जाग्रत्-पुरुषनुक्कुप् पोल्
प्रायशो बाह्यानुभवमुम् कलसिय् इरुप्पदाल्
जाग्रत्-प्रायऩ् ऎऩ्गिऱदु.

मऱ्ऱ् ऒरुवनै स्वल्पम् आऩ योग-विपाकत्ताले
स्वप्ऩ-दशैयिल् बोल् बाह्येन्द्रियानुभवम् इल्लामल्
ध्यानत्तोडु विषयङ्गळिल् मानसानुभव-मात्रम् इरुप्पदाल्
स्वप्नवत्-पुरुष-प्रायऩ् ऎऩ्गिऱदु.

मऱ्ऱ् ऒरुवनै ततो ऽप्य् अधिक-विपाकत्ताले
सुषुप्तनुक्कुप् पोल् सर्वेन्द्रिय-जन्यानुभवम् इल्लामल्
तद्-अर्हता-मात्र-सूचकोच्छ्वासादिमात्रम् इरुप्पदाल् अत्यलसऩ्.
अदावदु सुषुप्त-प्रायऩ् ऎऩ्गिऱदु.

मऱ्ऱ् ऒरुवनै पुष्कल-ध्याऩ-विपाक-महिमवत्तया
विषयानुभवार्हता-सूचक-चिह्नमुम् इल्लामैयाल्
तुरीय-प्रायऩ् अद् आवदु मूर्च्छित-प्रायऩ् ऎऩ्गिऱदु.

इङ्गु यतमाऩ-व्यतिरेकैकेन्द्रिय-वशीकार-संज्ञक-योगावस्थाचतुष्टय-न्यायो ऽभिप्रेतः ।
तेषां क्रमवत् इदऱ्‌कु ‘‘चतुर्धा’’ ऎन्बदोडु अन्वयम्.

हे स्वामिऩ् तत्-तद्-गुण-परिबर्हः
गुणाश्च परिबर्हाश्च – गुणपरिबर्हाः,
ते ते गुण-परिबर्हाः यस्य तत्तद्गुणपरिबर्हः ।
इङ्गु गुणङ्गळ् आवदु चातुर्-व्यूहङ्गळ्-उडैय सित-रक्तादिवर्ण-विशेषङ्गळ्.
परिबर्हाः – आयुधादि-परिच्छदङ्गळ्.
इदु विधेय-विशेषणम्.
इत्थम्-उपास्यस्त्वम् ।

चातुर्व्यूहं – चतुर्व्यूहङ्गळै चतुर्धा – जाग्रत्-स्वप्नात्यलस-तुरीय-प्रायावस्थावत्तया वहसि ।
अदावदु परम-पदत्तिल् शुद्ध-सत्व-द्रव्यत्तिऩ् परिणाम-रूपम् आय्
कर-चरणादि-रहितम् आय्,
स्थूलाकारम् आय्,
अधिकायाम-विस्तारमाय्,
विशाख-यूपम् ऎऩ्गिऱ भगवान्-उडैय रूप-विशेषम् ऒऩ्ऱु इरुक्किऱदु.
अदिल् किञ्चिदुपरि जाग्रत्संज्ञकमाऩ स्थानम्. ततोऽपि किञ्चदुपरि स्वप्नसंज्ञकं स्थानम्. ततोऽपि किञ्चिदुपरि सुषुप्तिसंज्ञकं स्थानम्. अग्रदेशत्तिल् तुरीयसंज्ञकं स्थानमिरुक्किऱदु. अदिल् जाग्रत्स्थानत्तिल् जाग्रद्व्यूहसंज्ञकम्. वासुदेवसङ्कर्षणप्रद्युम्नानिरुद्धरूपमूर्तिचतुष्टयम् विशाखयूपत्तिऱ्‌कु किळैगळ् पोल् प्रागादिक्रमत्ताले नालु दिक्किलुमिरुक्किऱदु. अदऱ्‌कु विशेषम् सृष्टिस्थित्यादिव्यापारङ्गळ् अत्युत्कृष्टसितरक्तादिवर्णङ्गळ् सर्वायुधाद्युपकरणङ्गळ्. स्वप्नस्थानत्तिलुम् स्वप्नसंज्ञकम् वासुदेवादिव्यूहचतुष्टयमुम् पूर्वम्बोल विशाखयूपत्तिऱ्‌कु परितः इरुक्किऱदु. अदऱ्‌कु विशेषम् सृष्टिस्थित्यादिव्यापारेच्छामात्रमेयॊऴिय व्यापारमिल्लामै. जाग्रद्व्यूहत्तैक्कुऱित्तु हेतुतयाऽवस्थानमुम् ऒरु विशेषम्. उत्कृष्टमिल्लाद सितरक्तादिवर्णङ्गळुम्, आयुधादिगळिरुन्दालुम् ध्वजाद्युपकरणराहित्यमुम्, सुषुप्तिस्थानत्तिल् सुषुप्तसंज्ञकम् चातुर्व्यूहम् मुन्बोलवे नाऩ्गु पक्कत्तिलुमिरुक्किऱदु. अदऱ्‌कु विशेषम् सृष्ट्यादीच्छैयुमिल्लामल् स्वानन्दानुभवमात्रम्. अदिल् प्राग्भागत्तिलिरुक्कुम् वासुदेवनुक्कु करचरणादिविग्रहमु मिल्लै. आनाल् विशाखयूपत्तिऱ्‌कु किळैबोल् परिणतमाऩ शुद्धसत्वद्रव्यैकदेशत्ताल् शरीरसंबन्धिपोल् तोऩ्ऱुम् षाड्गुण्यप्रकाशनमात्रमुमुण्डु. दक्षिणादिदिक्स्थितानां सङ्कर्षणादीनां करचरणादियुक्तविग्रहमिरुन्दालुम् आयुधादिगळिल्लै. कैगळिल् रेखारूपङ्गळाऩ शङ्खचक्रलांगलादिचिह्नमुण्डु. वर्णभेदमिल्लै. तुरीयस्थानत्तिल् तुरीयसंज्ञकम् व्यूहचतुष्टयम् मुन्बोलवे इरुक्किऱदु. अदऱ्‌कु विशेषम् प्रागादि नालु व्यूहङ्गळुक्कुम् करचरणादियुक्तविग्रहमिल्लै. सुषुप्तवासुदेवतुल्यं अदावदु किळैबोल् इरुक्किऱ शरीरमात्रम्. आगैयालेये चेतनव्यापारचिद्राहित्यम्. प्राग्भागत्तिलिरुक्कुम् वासुदेवनुक्कु षाड्गुण्य-प्रकाशनम्. इतरर्गळुक्कु अवरवर्गळुक्कु नियतमाऩ गुणद्वयप्रकाशनं च । इन्द नालु व्यूहङ्गळुक्कुम् जाग्रदादिसंज्ञै व्यापारबाहुळ्यत्तालुम् तदल्पतैयालुम् तदत्यन्ताभावत्तालुम् लोकदृष्टप्रक्रियैयाले वन्ददत्तनै. तत्तद्व्यूहसंबन्धत्ताले विशाखयूपत्तिऩ् स्थानङ्गळिल् जाग्रत्स्थानादिसंज्ञै । इप्पडि भगवान् चातुर्व्यूहत्तै जाग्रदादिभेदभिन्नमाग वहिक्कैयाल् ‘‘चतुर्धा वहसि’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु. इदिऩ् विशेषङ्गळैयॆल्लाम् लक्ष्मीतन्त्रत्तिलुम् इन्द विशाखयूपत्तै हृदयत्तिल् द्ध्येयमागच्चॊऩ्ऩ सात्वतसंहितैयिलुम् अप्पडिये हृदयारूढमाग अनुसन्धेयमागच्चॊऩ्ऩ वरदराजपञ्चाशत्तिऩ् ‘‘रूढस्य चिन्मयतया’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिलुम् कण्डुगॊळ्वदु.
ऎऩ्ऱु संगृहीतङ्गळायिऱ्ऱु इति । उक्तोऽर्थः ।

जाग्रदादिभेदङ्गळिलुळ्ळ विशेषङ्गळॆल्लाम् “जाग्रत्स्वप्नात्यलसतुरीयप्रायध्यातृक्रमवदुपास्यः । स्वामिंस्तत्तद्गुणपरिबर्हश्चातुर्व्यूहं वहसि चतुर्धा” (रङ्गराजस्तवम् उत्तरशतकम् - 40.) ऎऩ्ऱु संगृहीतङ्गळायिऱ्ऱु.

APPENDIX ( Chapter V Page 65 )

THE VIŚĀKHASTAMBHA AS DESCRIBED IN THE SATVATA SAMHITĀ AND THE LAKṢMĪ TANTRA.

In the region of eternal glory (nitya vibhūti),
there is a huge column constituted of śuddhasattvam.
It is a special form in which Bhagavān appears there.
This column or pillar is called Viśākha yūpa.
The column consists of four parts called, respectively, jāgrat, (the waking state ), svapna (the dream ), suṣupti (dreamless sleep) and turīya (the fourth stage, counting from below upwards).

In the part called jāgratsthana,
which is somewhere above the base of the column,
there are four divine forms on the four sides called, respectively, Vāsudeva, Saṅkarṣaṇa, Pradyumna and Aniruddha facing the east, the south the west and the north and shining like branches around that part of the column.
This collection of four forms is called Jāgratvyuha.
The activity of this vynha is the creation, maintenance and destruction of the world.
The four forms are bright in colours, white, red and the like.
They have also arms or weapons.

Above this part of the column is the part called svapnasthāna.
Here, too, there are four divine forms Vāsudeva, Saṅkarshna, Pradyumna and Aniruddha
shining like branches, as before, to the east, the south, the west and the north.
This collection of four vyuhas in the second part of the column from below is called svapnavyuha.
These four forms have no activities like creation and maintenance,
but have only the will to do so.
Their colours, too, are not so bright as those of the lower vyūha.
They have weapons
but no banners and other accessories.

Above the svapnasthana, which is the second part from below,
is the third part or sthāna called suṣuptisthāna.
Here too there are four divine forms with the same names as in the two other parts already described
and in the same order.
This collection of four forms is called suṣuptivyuha.
These forms have neither activities
nor even the will or the desire to act.
They have just the experience of their own bliss and nothing else.

In the form of Vāsudeva
which is like a branch of the column shooting on the eastern side,
there is no such thing as a body with limbs and the like
and it shines with all the six qualities.
The other three forms, Saṅkarṣaṇa and the like on the other three sides
have a body with hands, feet and the like.
But they have no weapons;
on the palms they bear lines resembling the conch, and the weapons.
These forms have no colours.

The uppermost or fourth part of the column (Turīya sthāna) has also similar four forms with the same names as in the former parts.
This collection of four is the Turīya vyūha.
They have no bodies with limbs and the like
but resemble the Vāsudeva form of the suṣupti vyūha.
They have no activities, no will, no weapons and no lines on the palm resembling arms.
All the six qualities shine in the form called Vāsudeva
and the other three have, each, only two of these qualities.

The names jāgrat, svapna, suṣupti and turīya are given to them on the analogy of these states in man in the ordinary world,
according to the greater or the lesser activity found in each.
The turīya state is like that in a swoon when even the breath is suspended,
whereas in the suṣupti state, the man just breathes in or breathes out;
in the svapna, his external senses cease to act, only the mind is active,
in the jāgrat state, both the mind and the external senses act.

These four parts with four vyūhas in each
correspond to the four stages of development
that may be found in the worshipper who meditates on them.

On the lowest stage of meditation,
there is no full control of the external senses and the mind;

in the second stage of development,
control of the external senses has been attained
but not of the mind;

in the next stage,
the mind, too, has been controlled
and the man who meditates is seen just breathing in and breathing out
with no other activity or sign of life;

in the last or perfect development of meditation,
he is like one in a swoon, not even breathing in or out.

केशवादिगळ् आऩ पन्न्-इरण्डु रूपङ्गळुम् व्यूहान्तरङ्गळ्.

केशवादीनि द्वादश रूपाण्यपि व्यूहान्तराणि ।

The twelve forms that begin with Keśava are other forms derived from the vyūhas.

The twelve forms that begin with Keśava are other forms derived from the vyūhas.

केशवादिगळाऩ पन्निरण्डु रूपङ्गळुम् व्यूहान्तरङ्गळ्.

(Bhagavān also manifests Himself as vibhavas.)

(Bhagavān also manifests Himself as vibhavas.)

विभवङ्गळ् आवऩ पद्मनाभादिगळ् आऩ मुप्-पत्तुच्-चिल्व् आऩ रूपङ्गळ्.

विभवा नाम - पद्मनाभादीनि त्रिंशत्संख्यातः किंचिदधिक-संख्यायुक्तानि रूपाणि ।

These vibhavas are thirty odd forms like Padmanabha.

These vibhavas are thirty odd forms like Padmanabha.

विभवङ्गळावऩ पद्मनाभादिगळाऩ मुप्पत्तुच्चिल्वाऩ रूपङ्गळ्.

इवऱ्ऱिल् मत्स्य-कूर्मादिगळ् आऩ अवतारङ्गळ्
ऒरु प्रयोजऩ-वशत्ताले
विशेषित्तुच् चॊल्लप्-पट्टऩ.

एषु मत्स्य-कूर्मादयो ऽवताराः
प्रयोजन-विशेषेण केनापि विशिष्य परिगणिताः ।

Among them Avatars like Matsya and Kurma
are specified in relation to some specific purpose.

Among them Avatars like Matsya and Kurma
are specified in relation to some specific purpose.

इवऱ्ऱिल् मत्स्यकूर्मादिगळाऩ अवतारङ्गळॊरु प्रयोजनवशत्ताले विशेषित्तुच् चॊल्लप्पट्टऩ.

इव् विभवङ्गळिल् ईश्वरऩ्
अव्व्-ओ कार्य-विशेषङ्गळुक्क् ईडागत् ताऩ्
वेण्डिऩ गुणङ्गळै वेण्डिऩ-पोदु मऱैत्तुम्
वेण्डिऩ-पोदु प्रकाशिप्पित्तुम् नडत्तुम्.

एषु विभवेषु ईश्वरस् तत्-तत्-कार्य-विशेषानुगुण्येन
अपेक्षितानां गुणानां
यथा-च्छन्दं प्रच्छादनं प्रकाशनं च करोति ।

In these vibhavas or avatārs,
Iśvara conceals those attributes of His
which He wants to conceal
and reveals those attributes
which He wants to reveal
to suit the special mission which He has undertaken in them.

In these vibhavas or avatārs,
Iśvara conceals those attributes of His
which He wants to conceal
and reveals those attributes
which He wants to reveal
to suit the special mission which He has undertaken in them.

इव् विभवङ्गळिल् ईश्वरनव्वो कार्यविशेषङ्गळुक्कीडागत्ताऩ् वेण्डिऩ गुणङ्गळै वेण्डिऩ-पोदु मऱैत्तुम् वेण्डिऩ-पोदु प्रकाशिप्पित्तुम् नडत्तुम्.

इवऱ्ऱिल् अवान्तर-भेदङ्गळ्
“कृष्ण-रूपाण्य् अ-सङ्ख्यानि +++(बालादि-भेदात्)+++” (पाञ्चरात्रम्.)
इत्य्-आदिगळिऱ्‌-पडिये अनन्तङ्गळ्.

एषु अवान्तरभेदाः 24 “कृष्ण-रूपाण्य् असंख्यानि +++(बालादि-भेदात्)+++” इत्याद्य्-उक्त-रीत्याऽनन्ताः ।

Among them, there are varied manifestations which are countless.
So has it been said, “The ¹⁰ forms of Kṛṣṇa are innumerable”

Among them, there are varied manifestations which are countless.
So has it been said, “The ¹⁰ forms of Kṛṣṇa are innumerable”

इवैगळ् अनन्तङ्गळॆऩ्ऱु सप्रमाणमरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘‘कृष्णरूपाण्यसङ्ख्यानि’’ इत्यादिगळिऱ्पडिये अनन्तङ्गळ् इति ।
लक्ष्मीनृसिंहऩ् योगानन्दनृसिंहऩ् चतुर्भुजाष्टभुजनृसिंहऩ् इत्यादि नृसिंहभेदङ्गळुम्
मदनगोपालऩ् चतुर्भुजगोपालऩ् इत्यादिकृष्णभेदङ्गळुम् विभवभेदङ्गळॆऩ्ऱबडि।

इवऱ्ऱिल् अवान्तरभेदङ्गळ् “कृष्णरूपाण्यसङ्ख्यानि” (पाञ्चरात्रम्.) इत्यादिगळिऱ्‌पडिये अनन्तङ्गळ्.

इप्-पडि +++(केश्वादय इव शक्तीशादयः→)+++ विभवान्तरङ्गळुम् +++(द्विभुज-चतुर्-भुजादि-भेदैः)+++ कण्डु-कॊळ्वदु.

इत्थमेव विभवान्तराण्यपि द्रष्टव्यानि ।

Other forms similarly derived from the vibhavas
can also be seen in the śāstras.

Other forms similarly derived from the vibhavas
can also be seen in the śāstras.

इप्पडिय् ए यॆऩ्ऩदु अनन्तङ्गळ् आगवे ऎऩ्ऩप् पडि.
कण्डुकॊळ्वदु - केशवादिगळैप् पोले सुप्रसिद्धङ्गळ् अऩ्ऱ् आगिलुम्, श्री-सात्त्वतादिगळिल् शक्तीशादि-संज्ञकङ्गळ् आऩ विभवङ्गळुक्कु द्विभुजत्व-चतुर्भुजत्वाद्याकार-भेदं चॊल्लुम् इडङ्गळिले काणलाम् ऎऩ्ऱु करुत्तु।

वासुदेवादिव्यूहभेदङ्गळुम्
अदुगळिल् निऩ्ऱुम् मुम्मूऩ्ऱ्-आगव् उण्डाऩ केशवादिव्यूहान्तरमुम् बोल्
विभव-भेदङ्गळुम्, विभवत्तिल् उण्ड् आऩ विभवान्तरङ्गळुम् शास्त्र-सिद्धङ्गळ् आगैयाले
अवैगळैयुम् सात्त्वतादिगळिले कण्डुगॊळ्वद् ऎऩ्गिऱार्
इप्पडिये विभावान्तरङ्गळुम् कण्डु कॊळ्वदु इति।

इप्पडि विभवान्तरङ्गळुम् कण्डु कॊळ्वदु.

सिल जीवर्गळै विग्रह-विशेषत्तालुम्, शक्ति-विशेषत्तालुम् अधिष्ठित्तु
अतिशयित-कार्यङ्गळै नडत्तुगिऱदुवुम् विभव-भेदम्.

कांश्चिज् जीवान् विग्रह-विशेषेण शक्ति-विशेषेण चाधिष्ठाय
अतिशयित-कार्याणां निर्वहणमपि विभवभेदः ।

Sometimes the Lord enters into some jīvas
with His own specific form
and into others with His energy (śakti) and accomplishes wonderful things.
These belong to another class of vibhavas.

Sometimes the Lord enters into some jīvas
with His own specific form
and into others with His energy (śakti) and accomplishes wonderful things.
These belong to another class of vibhavas.

सिल जीवर्गळै विग्रहविशेषत्तालुम् शक्तिविशेषत्तालुम् अधिष्ठित्तु अतिशयितकार्यङ्गळै नडत्तुगिऱदुवुम् विभवभेदम्.

पर-व्यूहादि-रूपङ्गळ्-ताऩे
आश्रितर्क्क् आग अवर्गळ् अपेक्षित्तप्-पडिये

“बिम्बाकृत्य्-आत्मना+++(=शरीरेण)+++ बिम्बे
समागत्यावतिष्ठते”

ऎऩ्गिऱप् पडिये निऱ्‌किऱ निलै अर्चावतारम्.

परव्यूहादि-रूपाणाम् एव
आश्रितार्थं तद्-अपेक्षित-प्रकारेण 25

“बिम्बाकृत्य्-आत्मना+++(=शरीरेण)+++ बिम्बे
समागत्यावतिष्ठते”

इत्युक्तरीत्या ऽवस्थितिर् अर्चावतारः ।

The forms of the Supreme Vāsudeva (Para), the Vyuhas and the Vibhavas
assume the ¹¹ forms of the images and enter into the shapes of images (installed in temples),
for the sake of devotees as desired by them.
This is arcāvatara.

The forms of the Supreme Vāsudeva (Para), the Vyuhas and the Vibhavas
assume the ¹² forms of the images and enter into the shapes of images (installed in temples),
for the sake of devotees as desired by them.
This is arcāvatara.

परव्यूहादिरूपङ्गळ्दाने आश्रितर्क्काग अवर्गळपेक्षित्तप्पडिये
“बिम्बाकृत्यात्मना बिम्बे समागत्यावतिष्ठते” ऎऩ्गिऱप्पडिये निऱ्‌किऱ निलै अर्चावतारम्.

सर्वर्-उडैयवुम् हृदयङ्गळिले
सूक्ष्मम् आय् इरुप्पद् ऒरु रूप-विशेषत्तैक्
कॊण्डु निऱ्‌किऱ निलै अन्तर्याम्य्-अवतारम्.

अन्तर्यामि-रूपम् भिन्नम्, अन्तर्यामी विभुर् ईश्वरो भिन्नः।

सर्वेषां हृदयेषु सूक्ष्म-भूत-रूप-विशेष-विशिष्टतया ऽवस्थानम् अन्तर्याम्य्-अवतारः ।

The Lord is (also) present in a subtle form in the hearts of all jīvas.
This form is called Antaryāmi Avatāra,

The Lord is (also) present in a subtle form in the hearts of all jīvas.
This form is called Antaryāmi Avatāra,

सर्वरुडैयवुम् हृदयङ्गळिले सूक्ष्ममायिरुप्पदॊरु रूपविशेषत्तैक्कॊण्डु निऱ्‌किऱ निलै अन्तर्याम्यवतारम्.

इऩि अन्तर्यामियै निरूपिक्किऱार् सर्वरुडैयवुम् हृदयङ्गळिले इत्यादियाल्।
इङ्गु सर्वत्तिऩुडैयवुम् ऎऩ्ऱु सॊल्लामल्
सर्वरुडैयवुम् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩत्ताल्
ध्यानार्हमाऩ हृदयमिल्लाद तिर्यगादिगळिल् इन्द अन्तर्यामिरूपम् इल्लैयॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु।+++(5)+++

सूक्ष्ममाय् निऱ्पद् ऒरु रूप-विशेषत्तैक् कॊण्डु निऱ्किऱ निलै इति ।
सूक्ष्मम् ऎऩ्ऱदालुम्
रूप-विशेषम् ऎऩ्ऱदालुम्
इन्द अन्तर्यामिरूपम् स्वरूपान्तर्यामिपोल् विभुवऩ्ऱिक्के हृदय-परिमितम् आय्

‘‘नीलतोयदमध्यस्था
विद्युल्लेखेव भास्वरा ।
नीवारशूकवत् तन्वी
पीताभा स्यात् तनूपमा ।
तस्याः शिखाया मध्ये
परमात्मा व्यवस्थितः । ’’

ऎऩ्गिऱबडिये सूक्ष्मम् आयुम्
अप्राकृतम् आयुम् उळ्ळदु
ऎऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु।

इदु सर्वान्तर्यामिय् आऩ दिव्यात्म–स्व-रूपत्तै अनुसन्धिक्क इऴिवार्क्कुत्
तुऱैय्+++(=द्वारन्)+++ आग …

इदं सर्वान्तर्यामि-दिव्यात्म–स्व-रूपम् अनुसन्धित्सूनां द्वारम् इति …

एवं सर्वान्तर्याम्य् आत्म-स्वरूपम् भिन्नम्, अयम् अन्तर्याम्य्-अवतारो भिन्नः।

as meditation on this form has been prescribed
as the means which enables
those who wish to enter into the meditation of the Antaryāmin or the divine all-pervading svarūpa of the Lord.
It has been said of this meditation:

as meditation on this form has been prescribed
as the means which enables
those who wish to enter into the meditation of the Antaryāmin or the divine all-pervading svarūpa of the Lord.
It has been said of this meditation:

इदु सर्वान्तर्यामियाऩ दिव्यात्मस्वरूपत्तै अनुसन्धिक्क इऴिवार्क्कुत् तुऱैयाग

वेदान्तङ्गळिल्
‘‘यः पृथिव्यां तिष्ठन्’’ ‘‘य आत्मनि तिष्ठन्’’ इत्य्-आदिगळिल् दिव्यात्म-स्वरूपत्तैये
सर्वान्तर्यामिय् आग निर्णयित्तिरुक्क
हृदय-वर्तिय् आऩ सूक्ष्म-रूपविशिष्टऩै
अन्तर्यामि ऎऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो

ऎऩ्ऩ
अप्पडिच् चॊल्लुगैक्कुक् कारणम् अरुळिच्चॆय्गिऱार्
इदु सर्वान्तर्यामियाऩ दिव्यात्म स्वरूपत्तै इत्यादिना ।

अनुसन्धिक्क इऴिवार्क्कुत् तुऱैयाग इति ।
तुऱै - द्वारम्, अगाधमाऩ तटाकत्तिल् स्नानादिगळुक्काग इऴियुमवऩुक्कु सोपानादियुक्तमाऩ ऒरु तुऱैयऩ्ऱिक्के इऴियमुडियादाऱ्पोले
विभुवाय् ध्यानाद्यगोचरमाऩ भगवत्स्वरूपत्तिऩुडैय
ध्यानत्तिल् इऴियुम् योगिकळुक्कुम् दिव्य-मङ्गल-विग्रह-विशिष्टतया देश-विप्रकर्षादि-रहिततया च सुलभम् आय् इरुक्किऱ इव्व् अन्तर्याम्य् उपासनम् अऩ्ऱिक्के इऴिय-मुडियाद् आगैयाल्
इदु दिव्यात्म-स्वरूपत्तिऱ्कु तुऱैय् आगच् चॊल्लप्पट्टदु।

“अष्टाङ्ग-योग-सिद्धानां
हृद्-याग-निरतात्मनाम् ।
योगिनाम् अधिकारस् स्याद्
एकस्मिन् हृदये-शये”
(श्री सात्त्वतसंहितै 2-7-8.)

“अष्टाङ्ग-योग-सिद्धानां
हृद्-याग-निरतात्मनाम् ।
योगिनाम् अधिकारस् स्याद्
एकस्मिन् हृदये-शये”
(श्री सात्त्वतसंहितै 2-7-8.)

“Those ¹³ who have attained success in Ashtaṅga yoga
and who are desirous of worshipping the one
who dwells in the heart
are fit to meditate on the one (i.e.)
the form in which He dwells in the hearts of all.”

“Those ¹³ who have attained success in Ashtaṅga yoga
and who are desirous of worshipping the one
who dwells in the heart
are fit to meditate on the one (i.e.)
the form in which He dwells in the hearts of all.”

“अष्टाङ्गयोगसिद्धानां हृद्यागनिरतात्मनाम् । योगिनामधिकारस्स्यादेकस्मिन् हृदयेशये” (श्री सात्वतसंहितै 2-7-8.)

अष्टाङ्गेति – यमनियमाद्यष्टाङ्गयोगत्ताले सिद्धर्गळाय् हृद्यागनिरतात्मनां – मानसपूजादिगळिल् सर्वदा सक्तर्गळायुमिरुक्किऱ योगिनामेकस्मिन् हृदयेशये – हार्दऩाऩ इव्वन्तर्यामियिऩिडत्तिल्। अधिकारः – उपासनाधिकारः स्यात् । इङ्गु आदिपदत्ताले

‘‘मन्त्रः समाधिविषये
नानाभूमिजयेषु च ।
निराकारो निरङ्गश्च
स्मर्तव्यो ब्रह्मलक्षणः ॥
तत्प्राप्त्युपाये प्रथमे
यागहोमादिके तु वै ।
साकारं संस्मरेत् साङ्गम्’’

इत्यादि तत्प्रकरणस्थङ्गळाऩ वचनङ्गळ् विवक्षितङ्गळ्। इदिल् तत्प्राप्त्युपाये साकारं संस्मरेत् ऎऩ्ऱु निराकारब्रह्मप्राप्त्युपाय विषयत्तिल् साकार अदावदु दिव्यमङ्गलविग्रहविशिष्टहार्दस्मरणत्तिऱ्कु द्वारत्वम् स्पष्टमिऱे।

इत्य्-आदिगळिले सॊल्लुगैयाले
अन्तर्यामिरूपम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु.

इत्यादिषु प्रतिपादितम् इति अन्तर्यामिरूपम् इत्य् उक्तम् ।

Therefore this One (Hārda) is spoken as Antaryāmi.

Therefore this One (Hārda) is spoken as Antaryāmi.

इत्यादिगळिले सॊल्लुगैयाले अन्तर्यामिरूपम् ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु.

अन्तर्यामिरूपमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु इति । सर्वान्तर्यामियाऩ दिव्यात्मस्वरूपचिन्तनत्तिऱ्कु दिव्यमङ्गळविग्रहविशिष्टहार्दध्यानम् द्वारमागच् चॊल्लप्पडुगैयाल् इन्द ध्यानविषयमाऩ हार्दरूपमुम् अन्तर्यामिरूपमॆऩ्ऱु सॊल्लबट्टदॆऩ्ऱु करुत्तु।

इप्-पडि अवतरिक्किऱ रूपङ्गळिल् वगैगळ् ऎल्लाम्
शुद्ध-सत्त्व-द्रव्यमयङ्गळ् आय्
कर्म-तत्-फलङ्गळोडु तुवक्क्+++(=सङ्गम्)+++-अऱ वरुगैयाले
शुद्ध-सृष्टिय् ऎऩ्ऱु पेर्-बॆऱ्ऱ् इरुक्कुम्.

[[५२]]
इत्थम् अवतरद्-रूप-विधाः सर्वा अपि
शुद्ध-सत्त्व-द्रव्यमय्यः
कर्म–तत्-फल-संबन्ध-शून्याः प्रवर्तन्ते इत्यतः
शुद्ध-सृष्टित्वेन व्यपदिश्यन्ते ।

All these forms of incarnation are constituted of the substance called śuddhasattvam
and have no connection with karma or its fruits.
They are therefore called pure creation (śuddha śrīshti).

All these forms of incarnation are constituted of the substance called śuddhasattvam
and have no connection with karma or its fruits.
They are therefore called pure creation (śuddha śrīshti).

इप्पडि अवतरिक्किऱ रूपङ्गळिल् वगैगळॆल्लाम् शुद्धसत्त्वद्रव्यमयङ्गळाय् कर्मतत्फलङ्गळोडु तुवक्कऱ वरुगैयाले शुद्ध-सृष्टियॆऩ्ऱु पेर्बॆऱ्ऱिरुक्कुम्.

+++(अर्चा-हार्द-विभवाः→)+++ इव् अवतारङ्गळ् ऎल्लाम् सत्यङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्,

+++(अर्चा-हार्द-विभवाः→)+++ इमेऽवताराः सर्वेऽपि सत्या इति

These avatārs (vibhava, arcā and Hārda ) are all real;

These avatārs (vibhava, arcā and Hārda ) are all real;

इव् अवतारङ्गळॆल्लाम् सत्यङ्गळॆऩ्ऱुम्,

इवऱ्ऱिल् ईश्वरनुक्कु ज्ञानादि-सङ्कोचम् इल्लैय् ऎऩ्ऱुम्,

एष्व् ईश्वरस्य ज्ञानादि-संकोचो नास्तीति

in them there is no contraction or abridgement of jñāna and the other attributes of Iśvara;

in them there is no contraction or abridgement of jñāna and the other attributes of Iśvara;

इवऱ्ऱिल् ईश्वरनुक्कु ज्ञानादिसङ्कोचमिल्लैयॆऩ्ऱुम्,

इव्विग्रहङ्गळ् शुद्धसत्त्वमयङ्गळॆऩ्ऱुम्,

इमे विग्रहाः शुद्ध-सत्त्वमया इति

the bodies of these avatārs are made of Śuddha-sattvam;

the bodies of these avatārs are made of Śuddha-sattvam;

इव्विग्रहङ्गळ् शुद्धसत्त्वमयङ्गळॆऩ्ऱुम्,

इवऱ्ऱिऱ्‌कु ईश्वरेच्छा-मात्रमे कारणम् ऎऩ्ऱुम्,

एषाम् ईश्वरेच्छैव कारणमिति,

the reason for these avatars is only the Lord’s will;

the reason for these avatars is only the Lord’s will;

इवऱ्ऱिऱ्‌कु ईश्वरेच्छामात्रमे कारणम् ऎऩ्ऱुम्,

धर्म-रक्षणम् पण्ण-वेण्डुम् कालमे कालम् ऎऩ्ऱुम्,

धर्मरक्षणार्थकाल एव काल इति,

their time of manifestation is the time when dharma has to be safe-guarded;

their time of manifestation is the time when dharma has to be safe-guarded;

धर्मरक्षणम् पण्णवेण्डुम् कालमे कालम् ऎऩ्ऱुम्,

+++(कथा-श्रवण-मात्रेणापि)+++ साधु-परित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळ् ऎऩ्ऱुम्

+++(कथा-श्रवण-मात्रेणापि)+++ साधु-परित्राणादीन्येव प्रयोजनानीति

their purpose is the protection of the good and the like;

their purpose is the protection of the good and the like;

साधुपरित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळॆऩ्ऱुम्

इव्व्-अर्थं तॆळिन्दु अनुसन्धिप्पार्क्कु
एक-जन्मत्तिले स्वाधिकारानुगुण-समीहितोपाय-पूर्तियाले
जन्मान्तरम् अनुभवियादे मुक्तर् आगल् आम् ऎऩ्ऱुम्

इमान् अर्थान् विशदं विज्ञायानुसन्दधानानाम्
एकजन्मन्य् एव
स्वाधिकारानुगुण-समीहितोपाय-पूर्त्या
जन्मान्तरानुभवम् अन्तरैव मुक्तीभाव इति च,

those who meditate on these avatars with clear knowledge
may attain mokṣa at the end of this very life
without any future birth,
by their successful adoption of the right means
suited to their competency and capacity.

those who meditate on these avatars with clear knowledge
may attain mokṣa at the end of this very life
without any future birth,
by their successful adoption of the right means
suited to their competency and capacity.

इव्वर्थन्दॆळिन्दु अनुसन्धिप्पार्क्कु एकजन्मत्तिले स्वाधिकारानुगुणसमीहितोपायपूर्तियाले जन्मान्तरमनुभवियादे मुक्तरागलाम् ऎऩ्ऱुम्

“बहूनि मे व्यतीतानि” (भगवद्गीतै 4-5.)
ऎऩ्ऱु तुडङ्गि
ऐन्दु श्लोकत्ताले गीताचार्यऩ् अरुळिच्चॆय्दाऩ्.

“27 बहूनि मे व्यतीतानि” इत्यारभ्य पञ्चभिः श्लोकैर् गीतचार्यो ऽनुजग्राह ।

All these truths have. been explained by the Gitācharya in five śloka s beginning with:-

“Bahuni me ¹⁴ vyatītāni etc.”
“Many are the births that I have gone through, just like you.”

All these truths have. been explained by the Gitācharya in five śloka s beginning with:-

“Bahuni me ¹⁴ vyatītāni etc.”
“Many are the births that I have gone through, just like you.”

“बहूनि मे व्यतीतानि” (भगवद्गीतै 4-5.) ऎऩ्ऱु तुडङ्गि ऐन्दु श्लोकत्ताले गीताचार्यनरुळिच्चॆय्दाऩ्.

इदु स्वतन्त्र-प्रपत्ति-निष्ठनुक्कु +++(न भक्ति-मार्गगाय +अङ्गभूत-प्रपत्ति-निष्ठाय)+++
+++(अवतार-कथा-गम्य-)+++शरण्य-गुण-विशेष-ज्ञान-मुखत्ताले
उपायानुष्ठान-क्षणत्तिले महा–विश्वासादिगळै स्थिरी-करित्तु उपकारकम् आम्.+++(5)+++

इदं स्व-तन्त्र–प्रपत्ति-निष्ठस्य +++(न भक्ति-मार्गगाय +अङ्गभूत-प्रपत्ति-निष्ठाय)+++
शरण्यगुण-विशेष-ज्ञान-मुखेनोपायानुष्ठान-क्षणे महा-विश्वासादीनि स्थिरी-कुर्वत्
उपकारकं भवति ।

This meditation on the vibhavas (or avatārs)
creates supreme faith or confidence (mahāvisvāsa) in the mind of the seeker after salvation
who seeks prapatti as an independent means or upāya,
by affording him a knowledge of the great qualities of the Lord
who is sought as the refuge
and this at the moment when he adopts prapatti as the means.

This meditation on the vibhavas (or avatārs)
creates supreme faith or confidence (mahāvisvāsa) in the mind of the seeker after salvation
who seeks prapatti as an independent means or upāya,
by affording him a knowledge of the great qualities of the Lord
who is sought as the refuge
and this at the moment when he adopts prapatti as the means.

इदु स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठनुक्कु शरण्यगुणविशेषज्ञानमुखत्ताले उपायानुष्ठानक्षणत्तिले महाविश्वासादिगळै स्थिरीकरित्तु उपकारकमाम्.

इप्-पडिये अर्चावतारमुम् मिऱुक्कऱ मोक्षत्तैत् तरुम्

ऎऩ्ऩुम् इडत्तै …

एवम् एवार्चवतारोऽपि
अनायासकरो मोक्षं ददातीत्ये् एतम् अर्थम् …

So also the worship of Archāvatāra (the image) will lead easily to mokṣa.

So also the worship of Archāvatāra (the image) will lead easily to mokṣa.

इप्पडिये अर्चावतारमुम् मिऱुक्कऱ मोक्षत्तैत्तरुम् ऎऩ्ऩुमिडत्तै

“सुरूपां प्रतिमां विष्णोः
प्रसन्न-वदनेक्षणाम् ।
कृत्वा ऽऽत्मनः प्रीतिकरीं
सुवर्ण-रजतादिभिः ॥

ताम् अर्चयेत् तां प्रणमेत्
तां यजेत् तां विचिन्तयेत् ।
विशत्य् अपास्त-दोषस्तु
ताम् एव ब्रह्म-रूपिणीम् ॥” (विष्णुधर्मम् 106-16.)

“सुरूपां प्रतिमां विष्णोः
प्रसन्न-वदनेक्षणाम् ।
कृत्वा ऽऽत्मनः प्रीतिकरीं
सुवर्ण-रजतादिभिः ॥

ताम् अर्चयेत् तां प्रणमेत्
तां यजेत् तां विचिन्तयेत् ।
विशत्य् अपास्त-दोषस्तु
ताम् एव ब्रह्म-रूपिणीम् ॥”

¹⁵ " Having shaped a beautiful image of Viṣṇu
with a lovely face and lovely eyes,
out of gold, silver and the like
in a manner that would be pleasing,
one should adore it, bow to it,
sacrifice to it and meditate on it.
By doing so, one would enter into that form
which is none other than Brahman
and will have all one’s sins dispelled.”

¹⁵ " Having shaped a beautiful image of Viṣṇu
with a lovely face and lovely eyes,
out of gold, silver and the like
in a manner that would be pleasing,
one should adore it, bow to it,
sacrifice to it and meditate on it.
By doing so, one would enter into that form
which is none other than Brahman
and will have all one’s sins dispelled.”

“सुरूपां प्रतिमां विष्णोः प्रसन्नवदनेक्षणाम् । कृत्वात्मनः प्रीतिकरीं सुवर्णरजतादिभिः ॥ तामर्चयेत्तां प्रणमेत्तां यजेत्तां विचिन्तयेत् । विशत्यपास्तदोषस्तु तामेव ब्रह्मरूपिणीम् ॥”(विष्णुधर्मम् 106-16.)

ऎऩ्ऱु श्रीशौनकभगवानरुळिच्चॆय्दाऩ्.

इति भगवान् श्रीशौनकोऽनुजग्राह ।

Bhagavān Śaunaka has said (thus)

Bhagavān Śaunaka has said (thus)

ऎऩ्ऱु श्रीशौनकभगवानरुळिच्चॆय्दाऩ्.

आऴ्वार्गळुम्
इव्व्-अवतार-रहस्यत्तैयुम्
अर्चावतार-वैलक्षण्यत्तैयुम्
प्रचुरम् आग अनुसन्धित्तु
इदऱ्‌कुब् बेर्-अणिय्+++(=मूल-बलम्)+++ आग
परत्वत्तैक् कण्डु पोन्दार्गळ्.

दिव्य-सूरयोऽपीदम् अवतार-रहस्यम् अर्चावतार-वैलक्षण्यं प्राचुर्येणानुसन्धाय
एतन्-मूल-बलत्वेन
परं परत्वं पश्यन्तः स्थिताः ।

The Alwars, too, very largely dwelt on this secret doctrine
about the Lord’s avatārs
and the distinctive excellence of the avatars
in the form of arcā or consecrated images
and considered the Supreme Self (in Vaikuṇṭha ) as their original cause.

The Alwars, too, very largely dwelt on this secret doctrine
about the Lord’s avatārs
and the distinctive excellence of the avatars
in the form of arcā or consecrated images
and considered the Supreme Self (in Vaikuṇṭha ) as their original cause.

आऴ्वार्गळुमिव्ववदार रहस्यत्तैयुम् अर्चावतारवैलक्षण्यत्तैयुम् प्रचुरमाग अनुसन्धित्तु इदऱ्‌कुप्पेरणियाग परत्वत्तैक् कण्डु पोन्दार्गळ्.

इप्-पडिय् इरुक्किऱ ईश्वरऩ्
तऩ् आनन्दत्तुक्कुप् परीवाहम् आगप् पण्णुम् व्यापारङ्गळ्
स-कल–जगत्-सृष्टि-स्थिति-संहार–मोक्ष-प्रदत्वादिगळ्.+++(5)+++

एवम्-भूतेनेश्वरेण
स्वानन्द-परीवाहतया +++(न तु श्रमेण)+++ क्रियमाणा व्यापाराः
स-कल-जगत्-सृष्टि-स्थिति-संहार-मोक्ष-प्रदत्वादयः ॥

Iśvara, who is in these varied forms,
creates, maintains and destroys all,
is also the giver of mokṣa and has such other activities.
These activities of His are due to the overflow of His bliss or ānanda.

Iśvara, who is in these varied forms,
creates, maintains and destroys all,
is also the giver of mokṣa and has such other activities.
These activities of His are due to the overflow of His bliss or ānanda.

इप्पडियिरुक्किऱ ईश्वरऩ् तऩ् आनन्दत्तुक्कुप् परीवाहमागप् पण्णुम् व्यापारङ्गळ् सकलजगत्सृष्टिस्थितिसंहार मोक्षप्रदत्वादिगळ्.

इव्व् ईश्वरऩ्

“नित्यैवैषा जगन्-माता
विष्णोः श्रीर् अनपायिनी”
(विष्णुपुराणम् 1-8-17.)

अयम् ईश्वरः,

“नित्यैवैषा जगन्-माता
विष्णोः श्रीर् अनपायिनी”
(विष्णुपुराणम् 1-8-17.)

“Lakṣmī , the ¹⁶ mother of the world,
is eternal and inseparable from Viṣṇu .”

“Lakṣmī , the ¹⁶ mother of the world, is eternal and inseparable from Viṣṇu .”

इव्वीश्वरऩ् “नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी”(विष्णुपुराणम् 1-8-17.)

इत्य्-आदिगळिऱ्‌-पडिये
सर्वावस्थैयिलुम् सपत्नीकऩ् आय्क् कॊण्डेय् इरुक्कुम्

[[५३]]

इत्याद्य्-उक्त-रीत्या
सर्वावस्थासु सपत्नीक एव वर्तत
इत्य् अयम् अर्थः,

Iśvara is with His consort in all situations as stated in passages like (the above).

Iśvara is with His consort in all situations as stated in passages like (the above).

इत्यादिगळिऱ्‌पडिये सर्वावस्थैयिलुम् सपत्नीकनाय्क् कॊण्डेय् इरुक्कुम्

ऎऩ्ऩुम् इडत्तै

“तत्त्वेन यः” (आळ-स्तो. 4.)

(तत्त्वेन यश् चिद्-अचिद्-ईश्वर–तत्-स्वभाव-
भोगापवर्ग–तद्-उपाय-गतीर् उदारः ।
सन्दर्शयन् निरममीत पुराणरत्नं
तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय ॥ ४॥)

“30 तत्त्वेन यः "

(तत्त्वेन यश् चिद्-अचिद्-ईश्वर–तत्-स्वभाव-
भोगापवर्ग–तद्-उपाय-गतीर् उदारः ।
सन्दर्शयन् निरममीत पुराणरत्नं
तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय ॥ ४॥)

“I bow to the generous sage, Parāśara,
who composed that gem of a purāṇa (Viṣṇupurāna),
wherein he discloses, as they are in reality,
the truths concerning cit, acit apd Iśvara,
their distinctive nature, swarga, mokṣa
and the means of attaining them”

“I bow to the generous sage, Parāśara,
who composed that gem of a purāṇa (Viṣṇupurāna),
wherein he discloses, as they are in reality,
the truths concerning cit, acit apd Iśvara,
their distinctive nature, swarga, mokṣa
and the means of attaining them”

ऎऩ्ऩुमिडत्तै “तत्त्वेन यः” (आळ-स्तो. 4.)

“माता पिता” (आळ-स्तो. 5.)

(माता पिता युवतयस् तनया विभूतिस्
सर्वं यद् एव नियमेन मद्-अन्वयानाम् ।
आद्यस्य नः कुल-पतेर् वकुलाभिरामं
श्रीमत्-तद्-अङ्घ्रि-युगलं +++(शठकोपरूपं)+++ प्रणमामि मूर्ध्ना ॥)

“माता पिता” (आळ-स्तो. 5.)

(माता पिता युवतयस् तनया विभूतिस्
सर्वं यद् एव नियमेन मद्-अन्वयानाम् ।
आद्यस्य नः कुल-पतेर् वकुलाभिरामं
श्रीमत्-तद्-अङ्घ्रि-युगलं +++(शठकोपरूपं)+++ प्रणमामि मूर्ध्ना ॥)

and

“I bow my head at the two feet of Nammāḻvār
fragrant with vakula flowers,
for they are, to all those who are connected with me, mother, father, wives, sons and all forms of wealth and lordship.”

and

“I bow my head at the two feet of Nammāḻvār
fragrant with vakula flowers,
for they are, to all those who are connected with me, mother, father, wives, 8008 and all forms of wealth and lordship.”

“माता पिता” (आळ-स्तो. 5.)

ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिले
+++(यामुनेन)+++ उपकार-विशेषत्ताले सादरम् आग विशेषित्तुच् चॊल्लप्-पट्ट
पराशर-पराङ्कुश-प्रबन्धङ्गळिले तॆळिन्दु-गॊळ्वदु.

इति श्लोकयोर् +++(यामुनेन)+++
उपकार-विशेषात् (अतिशयात् ) सादरं विशिष्य संकीर्तितयोः पराशर-पराङ्कुशयोः प्रबन्धेषु
विशदं ज्ञातव्यः ।

This may also be clearly understood from the writings of Parāśara and Parankusa (Nammāḻvār),
who, for the help which they have rendered,
have been spoken of by Aḷavandār with great regard in these terms.

This may also be clearly understood from the writings of Parāśara and Parankusa (Nammāḻvār),
who, for the help which they have rendered,
have been spoken of by Aḷavandār with great regard in these terms.

ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिले उपकारविशेषत्ताले सादरमाग विशेषित्तुच् चॊल्लप्पट्ट पराशरपराङ्कुशप्रबन्धङ्गळिले तॆळिन्दुगॊळ्वदु.

इव्व् इडत्तिल् दण्ड-धरत्वमुम्, पुरुष-कारत्वादिगळुम्
ऎम्-बॆरुमानुक्कुम्, पिराट्टिक्कुङ् कूऱ् आग विभजित्त व्यापारङ्गळ्.

अत्र दण्डधरत्वं पुरुषकारत्वादयश् च
सर्वेश्वरस्य लक्ष्म्याश् च भागतया विभक्ताः व्यापाराः ।

In this context,
we have to understand a difference in their activities or division of labour, as it were ;
for the Lord is concerned with the punishment (of the evildoer)
and Lakṣmī with pleading to Him for mercy on behalf of the sinner;

In this context,
we have to understand a difference in their activities or division of labour, as it were ;
for the Lord is concerned with the punishment (of the evildoer)
and Lakṣmī with pleading to Him for mercy on behalf of the sinner;

इव्विडत्तिल् दण्ड-धरत्वमुम् पुरुषकारत्वादिगळुम् ऎम्बॆरुमानुक्कुम् पिराट्टिक्कुङ्गूऱाग विभजित्तव्यापारङ्गळ्.

+++(प्रकृतियागे विकृत्युक्तिर् इव “नित्यं तद्-धर्म-धर्मिणी” इत्य्-आदिष्व् अतिदेशेषु)+++

उपदिश्यम् आऩ धर्माधारत्तिऱ् ‌काट्टिल्
अतिदिश्यम् आऩ धर्माधारत्तुक्कु विशेषम् स्वतःप्राप्तम्

ऎऩ्ऱु
उवर् +++(मीमांसका)+++ अरुळिच्-चॆय्ददुक्कुम्
इप्-पडि विभागत्ताल् वन्द वैषम्यत्तिले तात्पर्यम्.

+++(प्रकृतियागे विकृत्युक्तिर् इव “नित्यं तद्धर्मधर्मिणी” इत्य्-आदिष्व् अतिदेशेषु)+++

“उपदिश्यमान-धर्माधाराद्
अतिदिश्यमान-धर्माधारस्य विशेषः स्वतः प्राप्तः”

इति मध्यस्थोक्तेर् अपि
एवं-भूत-विभाग-निबन्धन-वैषम्ये तात्पर्यम् ।

the Mimāmsakas have declared
that the object which is stated by analogy to have attributes
similar to those of another object actually described
must be different by that very circumstance¹⁷ from that other object.
So in this case, as it has been stated by analogy or atideśa “Just¹⁸ as Viṣṇu is everywhere,
so also is Lakṣmī , O, best of Brahmins”,
there should be a difference between Bhagavān and Lakṣmī .
This difference should be understood as referring (here)
only to the difference in their functions or activities.

the Mimāmsakas have declared
that the object which is stated by analogy to have attributes
similar to those of another object actually described
must be different by that very circumstance¹⁹ from that other object.
So in this case, as it has been stated by analogy or atideśa “Just¹⁸ as Viṣṇu is everywhere,
so also is Lakṣmī , O, best of Brahmins”,
there should be a difference between Bhagavān and Lakṣmī .
This difference should be understood as referring (here)
only to the difference in their functions or activities.

उपदिश्यमानधर्माधारत्तिऱ्‌काट्टिल् अतिदिश्यमानधर्माधारत्तुक्कु विशेषम् स्वतःप्राप्तम् ऎऩ्ऱु उवर् अरुळिच्चॆय्ददुक्कुमिप्पडि विभागत्ताल् वन्द वैषम्यत्तिले तात्पर्यम्.

इदु “युवत्वादौ तुल्येऽपि”(श्रीगुणरत्नकोशम् 34-वदु श्लोकम्)

(युवत्वादौ तुल्येऽप्य् अ–पर-वशता–शत्रु-शमन-
स्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्व-सु-लभान् ।
त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् म्रदिम–पति-पारार्थ्य–करुणा-
क्षमादीन् वा भोक्तुम् भवति युवयोर् आत्मनि भिदा ॥)

ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले निर्णीतम्.

इदं “ 32 युवत्वादौ तुल्येऽपि " इति लोके निर्णीतम् ।

युवत्वादौ तुल्येऽप्य् अ–पर-वशता–शत्रु-शमन-
स्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्व-सु-लभान् ।
त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् म्रदिम–पति-पारार्थ्य–करुणा-
क्षमादीन् वा भोक्तुम् भवति युवयोर् आत्मनि भिदा ॥

This is the conclusion arrived at in the following śloka in Śrīgunaratnakosa;

“Youth and other attributes are common to both of you;
however the Lord has manly qualities, like independence, conquest of foes, firmness and the like;
you have such feminine qualities as existing solely for the husband, compassion and forgiveness.
Thus you two have taken diverse qualities.”

This is the conclusion arrived at in the following śloka in Śrīgunaratnakosa;

“Youth and other attributes are common to both of you;
however the Lord has manly qualities, like independence, conquest of foes, firmness and the like;
you have such feminine qualities as existing solely for the husband, compassion and forgiveness.
Thus you two have taken diverse qualities.”

इदु “युवत्वादौ तुल्येऽपि”(श्रीगुणरत्नकोशम् 34-वदु श्लोकम्) ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले निर्णीतम्.

“इऱै+++(=देव)+++-निलैय्-उणर्व्+++(=अर्थं)+++ अरिद्+++(=अशक्यम्)+++”
(तिरुवाय्मॊऴि 1-3-6.)

ऎऩ्ऱ् आऴ्वार् अरुळिच् चॆय्द निलत्तिले
एद् एनुम् ऒरु +++(स्व-कल्पितम्←)+++ वृथा-निर्बन्धम् आगादु.

“३३ स्वामिनः स्थितिः (तत्त्वं) ज्ञातुम् अशक्या”

इति दिव्य-सूरिभिर् अनुसंहिते विषये
कश्चिद् अपि +++(स्व-कल्पित←)+++ वृथा-निर्बन्धो न युज्यते ।

“It is impossible to understand
the real nature of God”,

says Nammalvar in (1-3-6).

So in a matter like this, vain assertion or insistence is not proper,

“It is impossible to understand
the real nature of God”,

says Nammalvar in (1-3-6).

So in a matter like this, vain assertion or insistence is not proper,

“इऱै निलैयुणर्वरिदु” (तिरुवाय्मॊऴि 1-3-6.) ऎऩ्ऱाऴ्वाररुळिच् चॆय्द निलत्तिले एदेनुमॊरु वृथा निर्बन्धमागादु.

‘‘कृशान् अर्थांस् ततः केचिद्
अ-कृशांस् तत्र कुर्वते”
(भारतम्-सभापर्व 39-2)

‘‘कृशान् अर्थांस् ततः केचिद्
अ-कृशांस् तत्र कुर्वते”
(भारतम्-सभापर्व 39-2) +++(5)+++

As has been said:
“Some make ²⁰ weak cases appear strong.”

As has been said:

“Some make ²⁰ weak cases appear strong.”

‘‘कृशानर्थांस्ततः केचिदकृशांस्तत्र कुर्वते” (भारतम्-सबापर्व 39-2)

… ऎऩ्गिऱप् पडिये
तर्क-पाण्डित्यत्ताले निनैत्तद् ऎल्लाम् साधिक्कल् आय् इरुक्कच् चॆय्देय् इऱे
नाम् प्रमाण-शरणराय्प् पोरुगिऱदु. +++(5)+++

इत्य् उक्त-रीत्या
तर्क-पाण्डित्येनाभिमतं सर्वं साधयितुं शक्ताः सन्तोऽपि हि
वयं प्रमाणशरणाः प्रवर्तामहे । +++(5)+++

Although it is possible to prove whatever we please
with the help of our proficiency in logical disputation,
we submit to the Authority of the śāstras.

Although it is possible to prove whatever we please
with the help of our proficiency in logical disputation,
we submit to the Authority of the śāstras.

… ऎऩ्गिऱप्पडिये तर्कपाण्डित्यत्ताले निनैत्तदॆल्लाम् साधिक्कलायिरुक्कच् चॆय्देयिऱे नाम् प्रमाणशरणराय्प् पोरुगिऱदु.

आगैयाल् इव्व् ईश्वर-तत्त्वत्तैयुम्, ईशितव्य-तत्त्वङ्गळैयुम्
यथा-प्रमाणं तॆळियप् प्राप्तम्.

अत एतद् ईश्वर-तत्त्वम् ईशितव्य-तत्त्वानि च
यथा-प्रमाणम् एव विशदं बोद्धुं साम्प्रतम् ।

Therefore we should understand clearly
the truth concerning the Real or Tattva that rules
and the reals or tattvas that are ruled,
only in accordance with the pramāṇas.

Therefore we should understand clearly
the truth concerning the Real or Tattva that rules
and the reals or tattvas that are ruled,
only in accordance with the pramāṇas.

आगैयालिव्वीश्वर तत्त्वत्तैयुम् ईशितव्यतत्त्वङ्गळैयुम् यथाप्रमाणऩ् दॆळियप् प्राप्तम्.

इव्व् इडत्तिल्
सर्व-ज्ञऩ् आगवुम् वेण्डा,

अत्र सार्वश्यमपि नापेक्ष्यते ।

We need not try to know all things
(but should try to know what is exceedingly useful.)

We need not try to know all things
(but should try to know what is exceedingly useful.)

इव्विडत्तिल् सर्वज्ञनागवुम् वेण्डा,

अत्यन्तानुपयुक्तङ्गळिऱ्‌ पोले
स्वल्पोपयुक्तङ्गळ् आनवऱ्ऱिल्
अभिसन्धि पण्णवुम् वेण्डा, +++(5)+++

अत्यन्तानुपयुक्तेष्व् इव स्वल्पोपयुक्तेषु +अभिनिवेशोऽपि न कार्यः ।

(As in the case of very useless matters)
In matters which are only of limited use,
we need not be so curious to obtain knowledge.

(As in the case of very useless matters)
In matters which are only of limited use,
we need not be so curious to obtain knowledge.

अत्यन्तानुपयुक्तङ्गळिऱ्‌ पोले स्वल्पोपयुक्तङ्गळानवऱ्ऱिल् अभिसन्धि पण्णवुम् वेण्डा,

अपरिच्छेद्यम् आऩ कडलिले
पडग्+++(=नौका)+++-ओडुवार्+++(=चालकाः)+++ वऴि मुदल् आग वेण्डुवऩ तॆळियुमाप् पोले
इव्व् अळवु विवेकिक्कैय् अवश्यापेक्षितम्. +++(5)+++

अपरिच्छेद्ये समुद्रे
नाविकाः मार्ग-प्रभृतिकम् अवश्य-ज्ञेयम् अर्थं
यथा विशदं जानन्ति,
तथा ऽत्रैतावद् विवेचनम् अवश्यापेक्षितम् ॥ +++(5)+++

The pilot tries to know
just as much about the (vast) ocean
as would enable him to steer the ship along the right path.
Similarly we have to understand, necessarily,
as much as has been said here.

The pilot tries to know
just as much about the (vast) ocean
as would enable him to steer the ship along the right path.
Similarly we have to understand, necessarily,
as much as has been said here.

अपरिच्छेद्यमाऩ कडलिले पडगोडुवार् वऴि मुदलाग वेण्डुवऩ तॆळियुमाप्पोले इव्वळवु विवेकिक्कैयवश्यापेक्षितम्.

इदु प्रतिष्ठितम् आगैक्क् आग
इवऱ्ऱिऩ् विरिवुगळ्+++(=विस्तराः)+++ ऎण्णुगिऱदु+++(=विचार्यन्ते)+++.

अस्य प्रतिष्ठितत्व सिद्ध्यर्थम् एतद्-विस्तरा अभ्यस्यन्ते ।

In order to obtain unshakable conviction (about these truths), more elaborate treatises may be studied.

In order to obtain unshakable conviction (about these truths), more elaborate treatises may be studied.

इदु प्रतिष्ठितमागैक्काग इवऱ्ऱिऩ् विरिवुगळॆण्णुगिऱदु.