०० गुरु-परंपरा-सारः

०० श्रीगुरुपरंपरासारः
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी ।
वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥

ŚRĪMADRAHASYATRAYASĀRAM

A BRIEF ACCOUNT OF THE SUCCESSION OF ĀCĀRYAS

Śrīmadrahasyatrayasāram

Una breve descripción de la sucesión de ācāryas

०० श्रीगुरुपरंपरासारः
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः ॥
श्रीमान् वेङ्कटनाथार्यः कवितार्किककेसरी ।
वेदान्ताचार्यवर्यो मे सन्निधत्तां सदा हृदि ॥

इन्द रहस्यत्रयसार-प्रबन्धम् सकल श्रीकोशङ्गळिलुम् गुरुपरम्परासार-पूर्वकमागवे काणप् पडुगैयालुम्, अदऩ्ऱिक्के इदऱ्कु स्थितियुम् प्रवचनमुम् काणप्पडामैयालुम्, गुरुपरम्परासारत्तिल् ‘दम्पती जगतां पती’ ऎऩ्ऱु तुडङ्गि ‘शेषि-दम्पति’ऎऩ्ऱु तलैक्कट्टुगैयालुम् गुरुपरम्परासारम् रहस्यत्रयसारत्तोडु एक-प्रबन्धमॆऩ्बदे सम्प्रदायम्। आगैयाल्, गुरुपरम्परासारम् रहस्यत्रयसारत्तिऩ् मङ्गळ श्लोकङ्गळाऩ ‘गुरुभ्यः’, ‘आभगवत्तः’ ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिऱ् सॊऩ्ऩ गुरुपरम्परानुसन्धानत्तिऩ् अवश्यकर्तव्यतैयै स्थापिक्किऱदाय्क् कॊण्डु तच्छेषतया तदेकीभूतम् आयुम्

‘चिन्तां प्रकृत-सिद्ध्य्-अर्थाम्
उपोद्घातं विदुर् बुधाः’

ऎऩ्गिऱ लक्षणमिरुप्पदाल् उपोद्घातविधैयायुम् रहस्यत्रयसारत्तोडु सङ्गतमागिऱदु। इप्पडि गुरुपरम्परासारम् इदऱ्कु मुन्दर सङ्गतमागैयाल् अदऱ्के मुदलिल् व्याख्यान मॆऴुदुगिऱोम्।

प्रारिप्सित-ग्रन्थत्तिऩ् निर्विघ्न-परिसमाप्ति-प्रचयगमनार्थमाय्, स्मृत्याचारसिद्धमुमाऩ मङ्गळत्तै शिष्य-शिक्षार्थमागवुम्, शिष्यर्गळुक्कुम् इदिऩ् अनुसन्धानत्तिऩाले महिष्ठ-फलावाप्त्यर्थ-मागवुम् ग्रन्थत्तिल् निबन्धनम् सॆय्दरुळुगिऱार् ‘‘गुरुभ्यः’’ ऎऩ्ऱु।
तथा चानुगृहीतं तत्त्वटीकायां —

‘‘शिष्याणां शिक्षणं तावत्
तेषां स्व-कृत-कीर्तनात् ।
महिष्ठ-मङ्गलावाप्तिस्
तत्;-आफलं प्राग् उदीरितम्॥’’

ऎऩ्ऱु। इङ्गु ‘‘गुरुभ्यः’’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् अन्धकारवाचियाऩ गु शब्दम् प्रयुक्तमाऩालुम् अदु

‘‘गु-शब्दस् त्व् अन्धकारस् स्यात्
रुशब्दस् तन्निरोधकः ।
अन्धकार-निरोधित्वाद्
गुरुर् इत्य् अभिधीयते ॥’’

ऎऩ्गिऱ प्रमाणत्तिल् रु-शब्दार्थ-निरोध्यमागच् चॊल्लियिरुप्पदाल् ‘‘अपहन्तव्य-दुःखोक्तिमप्यारम्भे शुभां विदुः’’ ऎऩ्गिऱ तत्वटीकानुगृहीत-न्यायत्ताले निरोध्यान्धकारवाचियागैयाले शुभमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

+++(सम्प्रदायोक्त-काल-क्रमेण)+++
पॊय्गै+++(=सरः)+++-मुनि, +++(देव-स्मृत्या शिथिल-गात्रो)+++ भूतत्तार्, +++(भक्त्युन्माद-गृहीत इव)+++ पेय्-आऴ्वार् +++(इत्य् अयोनिजाः)+++, तण्-
पॊरुनल्+++(=ताम्रपर्णी)+++-वरुङ् कुरुक+++(ग्राम)++++ईशऩ्+++(=नम्माऴ्वार्, तत्-पारतन्त्र्यवऩ्³-मधुरकवि-सहितः )+++, +++(आण्डाळ्-सहित-)+++विष्णु-चित्तऩ्,
+++(रामायण-निमज्जनेन, +अनुष्ठानात्, भागवतभक्त्या)+++ तुय्य+++(=शुद्ध)+++ कुल-शेखरऩ्, +++(कृति-द्वय⁴-रचन-व्यक्त-देशिकाभिमान-पात्रत्वान्)+++ नम् पाण-नाथऩ् +++(इति पञ्चम-कुलः)+++,
तॊण्डर्+++(=भक्त)+++-अडिप्-पॊडि+++(=रेणुः)+++, मऴिसै+++(-ग्राम)+++-वन्द +++(भार्गव-मुनिपुत्र-)+++सोति+++(←ज्योतिः, यद् अग्र-पूजा-विवादे व्यक्तम्)+++,
वैयम्+++(=विश्वम्)+++ ऎल्ला मऱै+++(=वेद)+++ विळङ्ग+++(=प्रकाशक)+++ वाळ्+++(=खड्गं)+++ वेल् एन्दु मङ्गैयर्+++(=मङ्गै-प्रजानां)+++ कोऩ्+++(=राजा)+++ ऎऩ्ऱ् इवर्गळ् -मगिऴ्न्दु+++(=उल्लासेन)+++ पाडुम्,
सॆय्य+++(=ऋजु [लक्षणाद्य्-अनपेक्षत्वात्])+++-तमिऴ्-मालैगळ् नाम् +++(द्राविड-श्रीवैष्णवर्गळ्)+++ तॆळियव्+++(=तिळिदु [गुरुमुखेन])+++ ओदित्,
तॆळियाद मऱै+++(=वेद)+++ निलङ्गळ्+++(=)+++ +तॆगिऩ्ऱोम्+++(जानीमः)+++ ए. (1)

Having carefully studied the beautiful hymns
sung with delight in Tamil by seers,
we have come to understand the real meaning of the regions of the Upaniṣads which are otherwise difficult to comprehend -
seers known as Poygai Muni, Bhutamuni, Peyalvar, Kurugesan (Nammalvar) who was born on the banks of the cool Tamraparni, ⁵ Viṣṇu cittan, the pure-minded Kulasekhara, our Pananathan, Thondaradippodi, the splendour that appeared in Mazhisai ( Tirumazhisai alvar) and the prince of Maṅgai armed with sword and spear for making bright the path of the Vedas throughout the world.

Habiendo estudiado cuidadosamente
los hermosos himnos cantados con deleite
en tamil por los videntes, Hemos llegado a comprender
el verdadero significado de las regiones de los Upaniṣads
que de otro modo son difíciles de comprender -

videntes conocido como Poygai Muni, Bhutamuni, Peyalvar,
Kurugesan (Nammalvar) quien nació a orillas del fría Tamraparni, ⁶
Viṣṇu cittan, la mentalidad pura Kulasekhara, nostro Pananathan, Thondaradippodi,
El esplendor que apareció en Mazhisai ( Tirumazhisai Alvar)
y el Príncipe de Maṅgai armado con espada y lanza
por hacer brillante el camino de los Vedas en todo el mundo.

पॊय्गै मुनिबूदत्तार् पेयाऴ्वार् तण्
पॊरुनल्वरुङ्गुरुगेसऩ् विट्टुसित्तऩ्,
तुय्य कुलसेगरऩ् नम्बाण नादऩ्
तॊण्डरडिप्पॊडि मऴिसै वन्दसोदि,
वैयमॆल्लामऱै विळङ्ग वाळ् वेलेन्दु मङ्गैयर् कोनॆऩ्ऱिवर्गळ् मगिऴ्न्दु पाडुम्,
सॆय्यदमिऴ् मालैगळ् नाम् तॆळिय वोदित्
तॆळियादमऱै निलङ्गळ्तॆगिऩ्ऱोमे. (1)

सर्वतन्त्रस्वतन्त्रराऩ तमक्कुम् न्यायोपबृंहणान्तरङ्गळाले अऱियवरिदाऩ वेदान्तभागमुम्,

‘पराशर-प्रबन्धाद् अपि वेदान्त-रहस्य-वैशद्य-हेतु-भूतैः,
सद्यः परमात्मनि चित्त-रञ्जकतमैः,
सर्वोपजीव्यैर् उपबृंहणैः’

ऎऩ्ऱु तम्माले कॊण्ड् आडप् पॆऱ्ऱ ऎवर्गळ्-उडैय श्रीसूक्तिगळाल् संशय-विपर्ययादिगळ् अऱ विशदम् आच्चुदो
मङ्गळभूयस्त्वार्थम् अव्वाऴ्वार्गळुडैय गुणङ्गळैयुम् तिरुनामङ्गळैयुम् कीर्तनम् पण्णि अप्प्रबन्धङ्गळाल् ताम् पॆऱ्ऱ उपकारातिशयत्तै लोगत्तारऱिय अनुसन्धिक्किऱार् - पॊय्गै इत्यादियाले।

पॊय्गै ऎऩ्बदु सरस्। अदिलवदरित्तबडियालुम् सर्वदा भगवन्मननशीलरागैयालुम् अव्वाऴ्वारैप् पॊय्गैमुनि ऎऩ्गिऱदु। तण् - शीतळमाऩ। पॊरुनल् - ताम्रबर्णियिल्। ताम्रबर्णियिऩ् तीरत्तिलॆऩ्ऱबडि। वरुम् - अवदरित्तवराऩ। तण् पॊरुनल् वरुमॆऩ्ऱु लाक्षणिकप्रयोगत्ताल् आऴ्वारुडैय शीतलस्वभावतैयुम् पावनतमत्वमुम् व्यञ्जितमागिऱदु। कुरुगेसऩ् - कुरुगाबुरिक्कु निर्वाहगराऩ नम्माऴ्वार्। कुरुगेसऩॆऩ्ऩच् चॆय्देयुम् ताम्रबर्णियैयिट्टु इवरै निरूबित्तदु

‘कलौ खलु भविष्यन्ति
नारायणपरायणाः ।
ताम्रपर्णी नदी यत्र
कृतमाला पयस्विनी ॥
कावेरी च महाभागा
प्रतीची च महानदी ॥’

ऎऩ्ऱु श्रीभागवतत्तिल् महर्षि इव्वाऴ्वार् मुदलाऩारैक् कणिसित्तरुळिच् चॆय्द वचनङ्गळै स्मरिप्पिक्कैक्काग।

विष्णुचित्तऩ् - विष्णुश्चित्ते, विष्णौ चित्तं वा यस्येति विग्रहङ् गण्डु कॊळ्वदु। इदऩाल् अवऩ् इवरैप् पिरियामैयुम् इवर् अवऩैप् पिरियामैयुम् सॊल्लप्पट्टदु। इङ्गु विष्णुचित्तपदम् तत्परतन्त्रैयाऩ आण्डाळुक्कुम् उबलक्षणम्। तुय्य कुलसेगरऩ् - परिशुद्धराऩ कुलसेगरप्पॆरुमाळ्। इवरुक्कु परिशुद्धियावदु श्रीरामायणम् सेविक्कुम् श्रीवैष्णवर् मुक्ताहारत्तै अबहरित्तदाग अत्यन्तान्तरङ्गर् सॊल्ल, श्रीवैष्णवर्गळ् अदुसॆय्यारॆऩ्ऱु पाम्बिऩ् कुडत्तिल् कैयिट्टु शपथञ्जॆय्गैक्कु हेदुवाऩ मनःपरिपाकम्। नम् पाणनादऩ् - तिरुप्पाणाऴ्वारॆऩ्गिऱ नम् नादऩ्। इव्वाऴ्वारिऩ् अमलऩादिबिराऩुक्कु व्याख्यातृत्वरूपसम्बन्धत्तालुम्, अमलऩादिबिराऩिलुम्, भगवद्ध्यानसोपानत्तिलुम् पॆरिय पॆरुमाळै आपादचूडम् अनुभवित्तमैयागिऱ परस्परसादृश्यत्तालुम् इव्वाऴ्वारुक्कुम् तमक्कुम् मुनिवाहनर्, वेदान्ताचार्यर् ऎऩ्गिऱ नामधेयहेतुवाऩ नम्बॆरुमाळुडैय कृपाविषयत्वसाम्यत्तालुम् नम् पाणनादऩॆऩ्ऱु स्वसम्बन्धत्तै इट्टु इवरैयरुळिच् चॆय्ददु। मऴिसै वन्द सोदि - तिरुमऴिसैयिल् वन्दु अवदरित्त ज्योतिस्वरूपराऩ आऴ्वार्, पॆरुम् पुलियूरिल् नडन्द यागसदस्सिले दीक्षितर् इवरुक्कु अग्रपूजैजै सॆय्य, शिशुपालप्रायर्गळाऩ सिलर् आक्षेबिक्क, अप्पोदु अङ्गुळ्ळार्क्कु ज्योतिस्वरूपमाग सेवै सादित्तारागैयाल् इवरै सोदियॆऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्दार्।
वैयमॆल्लाम् - ऎल्ला लोगङ्गळिलुम्। मऱै - वेदङ्गळ्। विळङ्ग - प्रकाशिक्कैक्काग। वाळ् - कत्तियैयुम्, वेल् - वेलायुदत्तैयुम्, एन्दुम् - एन्दुगिऱ। अदावदु ऒरु कालत्तिल् तिरुवालिमणवाळऩ् कल्याण कोलत्तोडु ऎऴुन्दरुळ, इवरुम् वाळुम् वेलुम् एन्दि अवरुडैय सर्वार्थत्तैयुम् अपहरिक्कप् पुग, कालिल् इरुन्द तङ्गप् पीलि कऴऱ्ऱ मुडियामैयाले इवरुम् अदैप् पल्लाले कव्व, आस्यत्तिल् तिरुवडि सम्बन्धित्त अळविले ज्ञानम् उदित्तु अव्वाळैयुम् वेलैयुम् समित्तागक् कॊण्डु ‘समित्पाणिश्श्रोत्रियम्’ ऎऩ्गिऱबडि सर्वेश्वरऩै आचार्यऩाग इवर् वरिक्क, अवर् उबदेशित्त तिरुमन्दिरत्तिऩाल् प्रबुद्धराय् सकललोकङ्गळिलुम् वेदार्थङ्गळ् विशदमागुम्बडि द्रामिडगाथैकळै अरुळिच् चॆय्दवराऩ ऎऩ्ऱबडि। मङ्गैयर्गोऩ् - मङ्गैयॆऩ्ऱु इवरुडैय नगरत्तुक्कुप् पॆयर्। अदिलुळ्ळवर्गळ् मङ्गैयर्। अवर्गळुक्कुक् कोऩ् - निर्वाहकराऩ तिरुमङ्गैयाऴ्वार्। इप्पडि आऴ्वार्गळैत् तऩित्तऩिये अनुसन्धित्तु आदरातिशयत्ताले तिरुम्बवुम् अवर्गळिऩ् तिरळै अनुवदिक्किऱार् - ऎऩ्ऱिवर्गळ् ऎऩ्ऱु। मूर्तिमत्ताऩ कृष्णतृष्णातत्त्वमागक् कॊण्डाडप्पडुमिवर्गळ् ऎऩ्ऱबडि। मगिऴ्न्दु - भगवदनुभवजनितमाऩ आनन्दत्ताल् परिपूर्णर्गळाय्; पाडुम् - उळ्ळडङ्गाद अव् आनन्दपरीवाहमागप् पाडुम्। सॆय्य - ऋजुक्कळाऩ मिगवुम् सरळङ्गळाऩ ऎऩ्ऱबडि। तमिऴ्मालैगळ् - मालैयैप्पोल् सर्वेश्वरऩुम् शिरस्साले कॊण्डाडुम्बडियाऩ द्रमिडगाथैकळै। नाम् - ‘द्रमिडेषु च भूरिशः’ ऎऩ्ऱु ऋषिकळुम् कॊण्डाडुम्बडियाऩ तमिऴ्नाट्टिले, श्रीवैष्णवगुलत्तिले जनिक्कुम्बडियाऩ भाग्यम् पॆऱ्ऱ नाम्। तॆळियवोदि - अर्थज्ञानत्तोडु विशदमाग अध्ययनम् पण्णि। इदऱ्कुत् तॆळिगिऩ्ऱोमे ऎऩ्बदोडु अन्वयम्। तॆळियाद - इतिहासपुराणाद्युपबृंहणङ्गळालुम् मीमांसादिगळालुम् सम्यङ्निश्चितमागाद। मऱैनिलङ्गळ् - वेदप्रदेशङ्गळै। तॆळिगिऩ्ऱोमे - निश्चयिक्कप् पॆऱ्ऱोम्। इदऩाल् इप्प्रबन्धत्तिल् वक्ष्यमाणार्थङ्गळुक्कु सुदृढप्रमाणमूलत्वमुम् महाऩ्गळिऩ् परिग्रहमुम् सम्प्रदायागतत्वमुम् सूचितमागिऱदु।

+++(मधुरकवि-श्लोक-दशक-प्रतिपादिताचार्यानुग्रह-लाभाः- )+++
इन्बत्तिल्+++(=तुष्टौ)+++, इऱैञ्जुदलिल्+++(=प्रणिपाते)+++, इसैयुम्+++(=अङ्गीकृत)+++ पेऱ्ऱिल्+++(=अर्थवरे)+++,
इगऴाद+++(=नीचेतर)+++ पल्ल् उऱविल्+++(=बन्धुत्वे)+++, इ-रागम् माऱ्ऱिल्,
तऩ्-पऱ्ऱिल्+++(=स्नेहे)+++, विनै+++(=पाप)+++-विलक्किल्+++(=निवर्तने)+++, +तगव्+++(=कृपा)+++-ओक्कत्तिल्+++(=आधिक्ये)+++
तत्तुवत्तैय् उणर्त्तुदलिल्+++(=निश्चयने)+++, तऩ्-मैयाक्किल्+++(=तन्मयत्वे)+++,
अन्बर्क्केय्+++(=स्निग्धेभ्य)+++ अवतरिक्कुम् आय(ऩ्)+++(=गोपस्य)+++ निऱ्‌कव्+++(=स्थितौ)+++
अरु+++(=धर्म)+++-मऱैगळ्+++(=छन्दांसि←आच्छादने)+++ तमिऴ् सॆय्दाऩ्-ताळे+++(=पादौ)+++ कॊण्डु,
तुन्ब्+++(=दुष्ट)+++-अऱ्ऱ+++(=इतर)+++ मधुरकवि तोऩ्ऱक्+++(=स्पष्टं)+++ काट्टुऩ्
तॊल्+++(=प्राचीन)+++-वऴिये नल्-वऴिगळ् +++([मुमुक्षु-])+++तुणिवार्कट्क्+++(=धीरेभ्यः)+++ ए. (2)

प्रप्रत्ताव् अप्य् आचार्यम् अन्तरा महाविश्वासं दुस्साध्यम् इति वदन्ति।

To those who venture to attain release from the bondage of saṁsāra,
the ancient path indicated to us by the spotless Madhurakavi by his own example is the only safe⁷ path,

for while there is Śrīkṛṣṇa, the great cowherd, who incarnated solely for the sake of his devotees to confer bliss on them, to be their refuge, to be their final goal, to stand in relation to them as mother, father, brother and so on,
to change their desire for the pleasures of this world into a desire for Himself, to remove all their sins, to show them infinite compassion, to reveal the truth, and so also to bring about in them a likeness to Himself - while there is Śrīkṛṣṇa ever ready to do all this,⁸

he sought only the feet of the sage Satagopa (Nammālvār) who rendered in Tamil the truths contained in the Vedas which are otherwise hard to understand.

A aquellos que se aventuran a alcanzar la liberación de la esclavitud de Saṁsāra,
El camino antiguo que nos indica el impecable Madhurakavi
por su propio ejemplo es el único camino seguro ⁹,

Porque mientras está śrīkṛṣṇa, el gran trato,
que encarnó únicamente por el bien de sus devotos para otorgarles la dicha, para ser su refugio, ser su objetivo final, para pararse en relación con ellos como madre, padre, hermano etcétera,
Cambiar su deseo de los placeres de este mundo
en un deseo por sí mismo,
eliminar todos sus pecados,
mostrarles una compasión infinita, revelar la verdad,
y así también para provocarles una imagen para sí mismo,
mientras que está Śrīkṛṣṇa alguna vez listo para hacer todo esto, ¹⁰

Solo buscó los pies de la sabia Satagopa (Nammālvār)
que hizo en tamil las verdades contenidas en los Vedas
que de otro modo son difíciles de entender.

इन्बत्तिलिऱैञ्जुदलिलिसैयुम् पेऱ्ऱि
लिगऴाद पल्लुऱविलिरागम् माऱ्ऱिल्,
तन्बऱ्ऱिल् विनैविलक्किऱ्ऱगवोक्कत्तिऩ्
ऱत्तुवत्तै युणर्त्तुदलिऱ्ऱन्मैयाक्किल्,
अन्बर्क्के यवदरिक्कु मायनिऱ्‌क
वरुमऱैगळ् तमिऴ् सॆय्दाऩ् ताळे कॊण्डु,
तुन्बऱ्ऱ मदुरगवि तोऩ्ऱक्काट्टुऩ्
दॊल्वऴिये नल्वऴिगळ् तुणिवार्गट्के. (2)

इप्पडि भगवद्भक्ति वडिवुगॊण्डाप्पोलुळ्ळ आऴ्वार्गळिऩ् पडिगळै अनुसन्धित्तु, आचार्यभक्तिये वडिवुगॊण्डाप्पोलुळ्ळ मधुरकवियाऴ्वारिऩ् गुणानुभवरूपमागप् पिऩ्ऩुमॊरु मङ्गलगाथैयै अरुळिच्चॆय्गिऱार् - इऩ्बत्तिल् इत्यादिना। इप्पाट्टिल् कण्णिऩुण् सिऱुत्ताम्बु पत्तुप्पाट्टुक्कळिऩ् अर्थम् अडैवे अनुसन्धिक्कप्पडुगिऱदु।
इऩ्बत्तिल् - आनन्दरूपमाऩ अनुभवत्तिल्। इदु मुदल् पासुरत्तिऩ् अर्थम्। इरण्डाम् पाट्टिल्, ‘नाविऩाल् नविऱ्ऱिऩ्बमॆय्दिऩेऩ्’ ऎऩ्ऱु मुदल् पाट्टिल् विवक्षितत्तै अनुवदिक्कैयाल् ‘अमुदूऱुम्’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् आनन्दानुभवपर्यन्तम् विवक्षितमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।

इऱैञ्जुदलिल् - तिरुवडिगळै आश्रयिप्पदिल्। इदु, ‘मेविऩेऩवऩ् पॊऩ्ऩडिमॆय्म्मैये’ ऎऩ्बदऱ्कु अनुवादम्। इसैयुम् पेऱ्ऱिल् - इसैगै - अङ्गीकरिक्कै; पेऱु - पुरुषार्थम्; इदु ‘करियगोल’ ऎऩ्बदऱ्कु अनुवादम्। इदऩाल् इरण्डाम् पाट्टिल् ‘तेवुमऱ्ऱऱियेऩ्’ ऎऩ्ऱ इवर्, मूऩ्ऱाम् पाट्टिल् ‘करियगोलत् तिरुवुरुक् काण्बऩ्’ ऎऩ्ऱु भगवदनुभव-रूप-पुरुषार्थत्तिल् अङ्गीकारन्दोऱ्ऱ अरुळिच्चॆय्ददु, तम् पुरुषार्थमाऩ आऴ्वारुक्कु अभिमतपुरुषार्थमागैयाल् ऎऩ्गिऱ अप्पाट्टिऩ् सारतमार्थम् सूचितमागिऱदु। इगऴाद पल्लुऱविल् - प्रच्यवनप्रसक्तियिल्लाद पलबडियाऩ बान्धवत्तिल्; इदऩाल् ‘अऩ्ऩैयाय् अत्तऩाय्’ ऎऩ्बदु सङ्गृहीतम्। इरागम्माऱ्ऱिल्। इरागम् - अर्थत्तिलुम् स्त्र्यादिविषयङ्गळिलुम् आसै। माऱ्ऱिल् - निवर्तनत्तिल्। इदु ‘नम्बिऩेऩ् मडवारैयुम् मुऩ्ऩॆलाम्’, ‘अडियेऩ् सदिर्त्तेऩिऩ्ऱे’ ऎऩ्बदिऩ् सङ्ग्रहम्।
तऩ्बऱ्ऱिल् - ताऩे तऩ् सम्बन्धत्तै उण्डाक्कुगैयिल्। इदु, ‘निऩ्ऱु तऩ् पुगऴ् एत्तवरुळिऩाऩ्’ ऎऩ्बदिऩ् सङ्ग्रहम्। विऩैविलक्किल्, विऩै - पाबत्तिऩुडैय, विलक्किल् - निवर्तनत्तिल्। इदु ‘पण्डै वल्विऩै पाऱ्ऱियरुळिऩाऩ्’ ऎऩ्बदिऩ् सङ्ग्रहोक्ति। तगवोक्कत्तिल् - कृपाधिक्यत्तिल्। इदु ‘अरुळ् कण्डीर् इव्वुलगिऩिल् मिक्कदे’ ऎऩ्बदैच् चॊऩ्ऩबडि। तत्तुवत्तै युणर्त्तुदलिल् - ‘वेदत्तिऩुट्पॊरुळ् निऱ्कप् पाडि ऎऩ्ऩॆञ्जुळ् निऱुत्तिऩाऩ्’ ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदैच् चॊऩ्ऩबडि। वेदान्ततत्त्वङ्गळै नॆञ्जुळ् पडुत्तुदल् इत्यर्थः। तऩ्मैयाक्किल्। तऩ्मै - स्वभावत्तै, अदावदु कैङ्कर्य-पर्यवसित-भगवद्भागवत-शेषतैकरसिकतैयै। आक्किल् - उण्डुबण्णुवदिल्। इदु ‘सॆयल् नऩ्ऱागत् तिरुत्तिप् पणिगॊळ्वाऩ्’ ऎऩ्बदिऩ् सङ्ग्रहानुवादम्। इवै पत्तुम् विषयसप्तमिकळ्। इदुगळुक्कु अरुमऱैगळ् ऎऩ्बदोडु अन्वयम्। अऩ्बर्क्के - भगवत्प्रेमैयैयेयिट्टु निरूबिक्कवेण्डिय साधुक्कळुक्कु। इप् पत्तुप् पाट्टिल् सॊऩ्ऩ इऩ्बम् मुदलाऩ पत्तु उबगारङ्गळैयुम् सॆय्वदऱ्कागवे। अवदरिक्कुम् - अवदरित्तरुळुगिऱ; आयऩ् - गोपालऩ्; निऱ्क - इरुक्कच् चॆय्देयुम्। अवऩै अनादरम् सॆय्दु ऎऩ्ऱु कूट्टिक्कॊळ्वदु। अरु - दुर्बोधङ्गळाऩ। मऱैगळ् - नालु वेदङ्गळैयुम्। तमिऴ् सॆय्दाऩ् - अदुगळिऩ् सारङ्गळैयॆडुत्तु नालु प्रबन्धङ्गळागच् चॆय्दरुळिऩ नम्माऴ्वारुडैय। ताळे - तिरुवडिगळैये। एवकारत्ताल् कण्णऩ् तिरुवडियै व्यवच्छेदिक्किऱदु। कॊण्डु - अवलम्बित्तु। इदऩाल् ‘ऎऩ्ऩप्पऩिल् नण्णि’ ऎऩ्बदिऩ् अर्थम् सूचितमागिऱदु। तुऩ्बऱ्ऱ - प्रथम-पर्व-निष्ठतामात्रमागिऱ दोषमऱ्ऱ। यद्वा, ताळे कॊण्डु, ऎऩ्बदऱ्कु तोऩ्ऱक्काट्टुम् ऎऩ्बदोडे अन्वयम्। अप्पोदु तुऩ्बऱ्ऱ ऎऩ्बदऱ्कु भ्रम-विप्लवादि-रहितराय् ऎऩ्ऱु अर्थम्। आप्ततमराऩ ऎऩ्ऱबडि। मदुरगवि - प्रथम-द्वितीय-पर्वङ्गऴिन्दु चरम-पर्व-निष्ठराय् आचार्यऩैये कविबाडुगैयाल् ‘मदुरगवि’ ऎऩ्ऱु पेर्बॆऱ्ऱ मदुरगवियाऴ्वार्। तोऩ्ऱक् काट्टुम् - अनुष्ठानत्तालुम्, उक्तियालुम्, स्पष्टमागक् काण्बिक्कुम्। तॊल्वऴिये - अनादियाऩ मार्गमे, प्राचेतस-पराशरादिगळालेयुम् अनुष्ठानादिमुखत्ताले प्रकाशितमाऩ वऴिये। तुणिवार्गट्कु - विषयविजयत्तिल् तुणिवु उळ्ळवर्क्कु। मुमुक्षुक्कळुक्कु ऎऩ्ऱबडि। नल्वऴिगळ् - भक्ति-प्रपत्तिरूपङ्गळाऩ मोक्षमार्गङ्गळ्। भक्ति-प्रपत्तिकळ् आचार्यसमाश्रयणमऩ्ऱिक्के सिद्धिक्कादागैयाल् ‘आयुर्घृतम्’ ऎऩ्बदुबोल् अव्वाचार्यसमाश्रयणत्तै भक्ति-प्रपत्तिकळाग उबसरित्तबडि।

THE ĀCĀRYA IS ESSENTIAL FOR MOKṢA :

LA ĀCĀRYA ESTA ESENCIAL PARA MOKṢA:

“पापिष्ठः क्षत्रबन्धुश्च
पुण्डरीकश्च +++(आपद्य् अपि)+++ पुण्यकृत् ।
आचार्यवत्तया मुक्तौ
तस्मादाचार्यवान् भवेत् ॥”
+++(पुण्यपापे लीलाविभूताव् एव भोक्तव्ये, न मोक्षवत् परमपदे। )+++

ऎऩ्ऱु आचार्यवत्तैये
सर्वरुक्कुम् मोक्षकारणम् ऎऩ्ऱ् अऱुदिय्+++(=निश्चित्य)+++ इट्टार्गळ् .

क्षत्रबन्धुर् भ्रष्टक्षत्रियो वनलुण्ठको ऽकस्मात्
तटाके स्खलितम् ऋषिं रक्षितुं
प्रेरणां लेभे।
तत्-प्रतिचिकीर्षया “सन्मार्गप्रवर्तनानेच्छायाम् अपि
गोविन्दनाम स्मर” इत्य् उपदिष्टः।
पुनः पुनस् तन्नाम स्मरति स्म।
कालक्रमेण +आचार्यं लब्ध्वा
जन्मान्तरे भक्तिमार्गेण मुक्तः।

It is said in the Smṛtis: “Kṣatrabandhu¹¹ , who was the worst of sinners, and Puṇḍarīka¹² , the virtuous - both of them obtained mokṣa or release from bondage by virtue of their having ācāryas.” It is thus declared that in the case of every one, the only means of securing mokṣa is to have an ācārya.

Se dice en los Smṛtis:
“Kṣatrabandhu ¹³, que fue el peor de los pecadores,
y puṇḍarīka ¹⁴, los virtuosos,
ambos obtuvieron mokṣa o liberaron de la esclavitud
por virtud de tener ācāryas”.
Por lo tanto, se declara que en el caso de cada uno,
el único medio de asegurar mokṣa es tener un ācārya.

“पापिष्ठः क्षत्रबन्धुश्च पुण्डरीकश्च पुण्यकृत् । आचार्यवत्तया मुक्तौ तस्मादाचार्यवान् भवेत् ॥” ऎऩ्ऱु आचार्यवत्तैये सर्वरुक्कुम् मोक्षकारणमॆऩ्ऱऱुदियिट्टार्गळ्.

इप्पडि सर्वमुमुक्षुक्कळुक्कुम् मोक्षार्थम् आचार्य-भजनम् आवश्यकमॆऩ्गिऱ निर्बन्धमुण्डो?

‘‘कषाय-पक्तिः कर्माणि
ज्ञानन् तु परमा गतिः । कषाये कर्मभिः पक्वे
ततो ज्ञानं प्रवर्तते’’ ॥

ऎऩ्गिऱ क्रमत्तिले
अतिशयित-पुण्य-विशेषत्तालेये भक्तिद्वारा मोक्षम् सिद्धियादो? वॆऩ्गिऱ शङ्कैयिल् स्मृतिवचनत्ताल् समाधानम् अरुळिच् चॆय्गिऱार् ‘‘पापिष्ठः…ऎऩ्ऱु” इति। इदु

‘‘तद्विज्ञानार्थं स गुरुमेवाभिगच्छेत्’’,
‘‘आचार्यवान् पुरुषो वेद’’,

इत्यादि-श्रुतिकळुक्कुम् उपलक्षणम्।
पापिष्ठः - अतिशयित-पापमुळ्ळवऩाऩ। क्षत्रबन्धुश्च - इन्द चकारम् आचार्यवत्तै इरुन्दालुम् पापिष्ठरुक्कुम् मोक्षमुण्डो? ऎऩ्गिऱ शङ्का-निवर्तकम्। पुण्डरीकश्च पुण्यकृत् - अतिशयित पुण्यवाऩाऩ पुण्डरीकरुम्। पापिष्ठः ऎऩ्बदऱ्कु प्रतिनिर्देशमागैयाल् पुण्यकृत् ऎऩ्गिऱ इडत्तिलुम् अतिशयित- पुण्यम् विवक्षितम्। इन्द चकारम् अतिशयित- पुण्यवाऩुक्कुम् मोक्षम् पॆऱ आचार्यवत्तै वेण्डुमो? ऎऩ्गिऱ शङ्कानिवर्तकम्। आचार्यवत्तया मुक्तौ - प्रशस्ताचार्य-सम्बन्धत्ताले मुक्तराऩार्गळ्। इङ्गु अतिशायने मतुप्। प्रयोजके तृतीया। इदऱ्कु मुक्ति-प्रयोजकत्व-मावदु मुक्तिहेतुक्कळाऩ भक्ति-प्रपत्तिकळुक्कु हेतुवाऩ शास्त्रज्ञानत्तिऱ्कुक् कारणमागुगै। इप्पडि पापिष्ठऩाऩ क्षत्रबन्धुविऩ् पाबमुम् मुक्तिक्कु विलक्कागविल्लै; पुण्डरीकरुडैय अतिशयितपुण्यमुम् मुक्तिक्कुक् कारणमागविल्लै; आचार्य-सम्बन्धत्तालेये इरुवरुम् मुक्तराऩार्गळ् ऎऩ्बदाल् मुमुक्षु-सामान्यत्तिऱ्कु आचार्यवत्वमे उपादेयतमम् ऎऩ्गिऱार् ‘तस्मादाचार्यवान् भवेत्’ ऎऩ्ऱु।

इन्द श्लोकत्तिऩ् मुख्य-तात्पर्यत्तै अरुळिच् चॆय्गिऱार् आचार्यवत्तैये इत्यादिना। अवधारणत्ताले भजनहेतुक्कळाऩ अतिशयित-केवल-पुण्यादिगळ् व्यवच्छेदिक्कप्पडुगिऱदुगळ्। सर्वरुक्कुम् - पापिष्ठऩोडु पुण्यतमऩोडु वासियऱ सर्व मुमुक्षुक्कळुक्कुम्। मोक्षकारणमॆऩ्ऱु - पूर्वोक्तरीत्या मोक्ष-प्रयोजकमॆऩ्ऱु अऱुदियिट्टार्गळ् - निश्चयित्तार्गळ्।

महर्षिकळ् ऎऩ्ऱु शेषम्।

मुमुक्षुवुक्कु आचार्य-वंशम् भगवान् अळवुं सॆल्ल+++(=यावत्)+++ अनुसन्धिक्क वेणुम् ऎऩ्ऱ् +++(श्रुतियिल्)+++ ओदप्-पट्टदु.

To the man desirous of mokṣa , the line of ācāryas is stated in the śruti¹⁵ to extend upward even to the Supreme Bhagavān for purposes of meditation.

Al hombre deseoso de Mokṣa,
la línea de ācāryas se indica en el Śruti ¹⁶
para extenderse incluso al supremo Bhagavān
para fines de meditación.

मुमुक्षुवुक्कु आचार्य-वंशम् भगवानळवुञ्जॆल्ल अनुसन्धिक्कवेणुमॆऩ्ऱोदप्पट्टदु.

इप्पडि सर्वमुमुक्षक्कळुक्कुम् आचार्यवत्वं वेण्डुमाऩालुम् ‘‘गुरुभ्यः’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् सॊऩ्ऩबडि आचार्य-वंशम् अनुसन्धेयम् ऎऩ्बदिलुम् अदु भगवत्पर्यन्तमाग आगवेण्डुम् ऎऩ्बदिलुम् प्रमाणमुण्डोवॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार्

“मुमुक्षुवुक्कु आचार्य-वंशं भगवाऩ्-अळवुञ् जॆल्ल अनुसन्धिक्कवेणुम् ऎऩ्ऱु ओदप्पट्टदु”

ऎऩ्ऱु। इङ्गु अनुसन्धान पदम् प्रीतिपूर्वक-स्मरणपरम्। ओदप्पट्टदु -

‘‘स चाचार्यवंशो ज्ञेयः, आचार्याणाम् असाव् असाव् इत्य् आ-भगवत्तः’’

ऎऩ्गिऱ रहस्याम्नायश्रुतियिल् सॊल्लप्पट्टदु। विधिक्कप्पट्टदु ऎऩ्ऱबडि।

BHAGAVĀN THE FIRST ĀCĀRYA:

Bhagavān el primer ācārya:

“तम् इमं सर्व-संपन्नम्
आचार्यं पितरं गुरुम्”
+++(इति सहदेवेन राजसूययागाग्रपूजाप्रसङ्गे प्रत्याक्षिपद्भ्यो वामपादं प्रसार्योक्तं रोषेण)+++

ऎऩ्ऱुम्,

“ममाप्य् अखिल लोकानां
गुरुर् नारायणो गुरुः”

ऎऩ्ऱुम्,

“त्वमेव बन्धुश् च गुरुस् त्वमेव”

ऎऩ्ऱुम्,

“गुरुर् असि, +++(मानुष-गुरु-वैलक्षण्येन)+++ गतिश् चासि जगताम्”
+++(यामुनेन स्तोत्ररत्ने)+++

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप्-पडिये+++(=प्रकारेण)+++ सर्वलोकत्तुक्कुम् परमाचार्यन् आऩ सर्वेश्वरऩ्

The Supreme Lord is the foremost of all ācāryas, as may be seen from the following passages -

“Him[^f8] ¹⁷ (Śrīkṛṣṇa) who is possessed of all excellences, who is the ācārya¹⁸ , father and guru”,

“Nārāyaṇa ¹⁹ who is the guru of all the world is also my guru”,

“Thou²⁰ art my kinsman, and Thou art my guru”,

and

“Thou art²¹ the guru of all the worlds and likewise their goal”.

El Señor Supremo es el principal de todos los ācāryas,
como se puede ver en los siguientes pasajes -

“Él [^f8] ¹⁷ (śrīkṛṣṇa) que posee todas las excelencias, que es el ācārya ¹⁸, padre y guru”, “,

“Nārāyaṇa ¹⁹ quien es el gurú de todo el mundo
también es mi guru”,

“Tú ²⁰ eres mi pariente, y tú eres mi guru”,

y

“Tú eres ²¹ el gurú de todos los mundos
y de la misma manera su objetivo”.

“तमिमं सर्वसंपन्नमाचार्यं पितरं गुरुम्” ऎऩ्ऱुम्, “ममाप्यखिल लोकानां गुरुर्नारायणो गुरुः” ऎऩ्ऱुम्, “त्वमेव बन्धुश्च गुरुस्त्वमेव” ऎऩ्ऱुम्, “गुरुरसि गतिश्चासि जगताम्” ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱप्पडिये सर्वलोकत्तुक्कुम् परमाचार्यऩाऩ सर्वेश्वरऩ्

ब्रह्मावुक्क् अडियिले+++(=मूले)+++ वेदङ्गळैक् कॊडुत्तुम्,
अवऱ्ऱिऱ्‌कु अपहारम् पिऱन्द-पोदु
मीट्टुक्+++(=प्रति)+++ कॊडुत्तुम्,
इवऩ् मुखमाग शास्त्रङ्गळैप् प्रवर्तिप्पित्तुम्,

It is He that, at the beginning, vouchsafed the Vedas to Brahma
and when they were stolen, brought them back to him
and through him spread their knowledge in the world.

Es él quien, al principio, se atribuyó a los Vedas a Brahma
y cuando fueron robados, los trajeron de vuelta a él
y a través de él difundió su conocimiento en el mundo.

ब्रह्मावुक्कडियिले वेदङ्गळैक् कॊडुत्तुम्,
अवऱ्ऱिऱ्‌कु अपहारम् पिऱन्द-पोदु मीट्टुक्कॊडुत्तुम्,
इवऩ् मुखमाग शास्त्रङ्गळैप् प्रवर्तिप्पित्तुम्,

इवऩ् पुत्रर्गळ् आऩ सनत्-कुमारादिगळै

“स्वयम् आगत-विज्ञाना
निवृत्तिं धर्ममास्थिताः”

ऎऩ्ऩुम्-पडि पण्णि
अवर्गळ् मुखङ्गळाले हित+++(→उपाय)+++-प्रवर्तनं पण्णुवित्तुम्,

It is He that blessed Brahma’s sons, Sanatkumāra and others,
to understand²² all truths by themselves
and to follow the path of renunciation.
Through them He revealed the means of attaining salvation.

Es él quien bendijo a los hijos de Brahma, Sanatkumāra y otros,
para comprender ²² todas las verdades por sí mismos
y seguir el camino de la renuncia.
A través de ellos reveló
los medios para alcanzar la salvación.

इवऩ् पुत्रर्गळाऩ सनत्कुमारादिगळै “स्वयमागत-विज्ञाना निवृत्तिं धर्ममास्थिताः” ऎऩ्ऩुम्बडि पण्णि अवर्गळ् मुखङ्गळाले हित-प्रवर्तनं पण्णुवित्तुम्,

इप्-पडिये मऱ्ऱुम्+++(=पुनः)+++ नारद-पराशर-शुक-शौनकादि-गळ् आऩ पल महर्षिगळैय् इट्टु
अध्यात्म-संप्रदायङ् कुलैयाद+++(=नाशमागद)+++-पडि नडत्तियुम्,

It is Bhagavān who, later by the agency of such great seers as Nārada , Parāśara, Śuka and Soubaka, maintained intact the tradition of the Upaniṣads.

Es Bhagavān quien, más tarde por la agencia de los grandes videntes como Nārada, Parāśara, Śuka y Soubaka, mantuvieron intacta la tradición de los Upaniṣads.

इप्पडिये मऱ्ऱुम् नारद-पराशर-शुक-शौनकादि-गळाऩ पल महर्षिगळैयिट्टु अध्यात्म-संप्रदायङ्गुलैयादबडि नडत्तियुम्,

“कृष्णद्वैपायनं व्यासं
विद्धि नारायणं प्रभुम् ।
को ह्य् अन्यो भुवि मैत्रेय
महाभारत-कृद् भवेत्”

ऎऩ्ऱुम् +++(अनुमान-वचनम्)+++,

“महर्षेः +++(नाम्नः)+++ कीर्तनात् तस्य
भीष्मः प्राञ्जलिर् अब्रवीत्”

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱ-पडि निऱ्‌किऱ+++(=स्थितस्य)+++ व्यासादिगळै अनुप्रवेशित्तु +++(न तु साक्षाद् अवतीर्य)+++
महाभारत-शारीरकादिगळैप् प्रवर्तिप्पित्तुम्, +++(5)+++

It has been said

“Know²³ that Vyāsa who is otherwise called Kṛṣṇa Dvaipayana is the Lord Nārāyaṇa Himself. Who else is there in the world, O Maitreya, that could compose the Mahābhārata ?”

It has also been said,

“Devoutly²⁴ uttering the name of that great sage (Vyāsa), Bhīṣma said with folded hands “.

Into such great men as Vyāsa referred to above the Lord entered and through them published to the world great works like Mahābhārata and Sārīraka Mīmāmsā (Brahma Sūtras). +++(5)+++

Se ha dicho

“Sepa ²³ que Vyāsa
que de otro modo se llama Kṛṣṇa dvaipayana
es el Señor Nārāyaṇa.
¿Quién más está allí en el mundo, oh Maitreya,
que podría componer el Mahābhārata?”

También se ha dicho,

“Devotamente ²⁴ pronunciando el nombre de esa gran salvia (Vyāsa),
dijo Bhīṣma con manos dobladas”.

En hombres tan grandes como Vyāsa mencionado sobre
el Señor entró
y a través de ellos publicados en el mundo
grandes obras como Mahābhārata y Sārīraka Mīmāmsā (Brahma Sūtras).+++(5)+++

“कृष्णद्वैपायनं व्यासं विद्धि नारायणं प्रभुम् । को ह्यन्यो भुवि मैत्रेय महाभारतकृद्भवेत्” ऎऩ्ऱुम्,
“महर्षेः कीर्तनात्तस्य भीष्मः प्राञ्जलिरब्रवीत्” ऎऩ्ऱुञ्चॊल्लुगिऱबडि निऱ्‌किऱ व्यासादिगळै अनुप्रवेशित्तु महाभारत-शारीरकादिगळैप् प्रवर्तिप्पित्तुम्,

+++(ब्रह्म-बोधक-)+++हंस-मत्स्य-हयग्रीव–
+++(पराकर्षण-हेतुक-द्विधावतीर्ण–अष्टाक्षरबोधक-)+++नर-नारायण–गीताचार्याद्य्-अवतारङ्गळाले
ताऩे वॆळि +++(अनुप्रवेशं विना)+++ निऩ्ऱु
तत्व-हितङ्गळैप्+++(=उपायान्)+++ प्रकाशिप्पित्तुम्,

Further in such incarnations as Hamsa, Matsya, Hayagrīva, Nara, Nārāyaṇa , and the Gītācārya (Śrīkṛṣṇa),
He himself stood out and revealed spiritual truths and also the means of attaining mokṣa (tattva and hita).

Además en encarnaciones como Hamsa, Matsya, Hayagrīva, Nara, Nārāyaṇa y el Gītācārya (Śrīkṛṣṇa),
Él mismo se destacó y reveló verdades espirituales
y también los medios para alcanzar Mokṣa (Tattva y Hita).

हंस-मत्स्य-हयग्रीव-नर-नारायण-गीताचार्याद्यवतारङ्गळाले ताऩे वॆळि निऩ्ऱु तत्वहितङ्गळैप् प्रकाशिप्पित्तुम्,

ताऩ् अरुळिच् चॆय्द अर्थङ्गळैय् ऎल्लाम्
श्रीभीष्मर् मुदल् आऩ ज्ञानाधिकरैय् इट्टु मूदलिप्पित्तुम्+++(=प्रमाणीकृत्य)+++,

He had His invaluable teaching confirmed also through the words of such men of wisdom as Bhīṣma.

Tenía su enseñanza inestimable
confirmada también a través de las palabras
de los hombres de sabiduría como Bhīṣma.

तानरुळिच् चॆय्द अर्थङ्गळैयॆल् लाम् श्रीभीष्मर् मुदलाऩ ज्ञानाधिकरैयिट्टु मूदलिप्पित्तुम्,

“पञ्चरात्रस्य कृत्स्नस्य
वक्ता नारायणः स्वयम्”

ऎऩ्गिऱप् पडिये
अडियिले+++(=मूले)+++ ताऩ् अरुळिच् चॆय्द भगवच्छास्त्रत्तै

“ब्राह्मणैः क्षत्रियैर् वैश्यैश्
शूद्रैश् च कृतलक्षणैः ।
अर्चनीयश् च सेव्यश् च
नित्य-युक्तैः स्वकर्मसु ॥
सात्वतं विधिम् आस्थाय
+++(नाशे पुनः)+++ गीतस् संकर्षणेन यः +++(सङ्कर्षणकाण्डे विधिः)+++।
द्वापरस्य युगस्यान्ते
आदौ कलियुगस्य च ॥”

ऎऩ्गिऱप् पडिये
अवसरङ्गळिले +++(पूर्वोक्तम् अपि)+++ आविष्करित्तुम्,

It has been said²⁵

“Nārāyaṇa Himself dictated the whole of the Pāñcarātra”,

When this Śāstra
which was originally taught by Him became lost,

“once again at the end of the Dvāpara Yuga and the beginning of the Kali Yuga,
He²⁶ revealed it again through Saṅkarṣaṇa in accordance with the ordinances of the Sātvatas
so that all castes, Brahmins, Kṣatriyas, Vaiśyas, and Śūdras, might, after initiation by the ācārya with the prescribed marks (Śaṅkha and Cakra),
worship and render service to the lord in the performance of their daily duties with their minds set on the Eternal.”

Se ha dicho ²⁵

“Nārāyaṇa mismo dictó todo el pāñcarātra”,

Cuando este Śāstra
que fue enseñado originalmente por él
se perdió,

“Una vez más al final del dvāpara yuga y el comienzo del kali yuga,
Él ²⁶ lo reveló nuevamente a través de saṅkarṣaṇa
de acuerdo con las ordenanzas de los sātvatas
para que todas las castas - brahmanes, kṣatriyas, vaiśyas y Śūdras,
pudieran, después de la iniciación por los ācārya
con las marcas prescritas (Śaṅkha y Cakra),
puede adorar y prestar servicio al Señor
en el desempeño de sus deberes diarios
con sus mentes establecidas en lo eterno “.

“पञ्चरात्रस्य कृत्स्नस्य वक्ता नारायणः स्वयम्” ऎऩ्गिऱप्पडिये अडियिले तानरुळिच्चॆय्द भगवच्छास्त्रत्तै “ब्राह्मणैः क्षत्रियैर्वैश्यैश्शूद्रैश्च कृतलक्षणैः । अर्चनीयश्च सेव्यश्च नित्ययुक्तैः स्वकर्मसु ॥ सात्वतं विधिमास्थाय गीतस्संकर्षणेन यः । द्वापरस्य युगस्यान्ते आदौ कलियुगस्य च ॥” ऎऩ्गिऱप्पडिये अवसरङ्गळिले आविष्करित्तुम्,

“पूर्वोत्पन्नेषु भूतेषु
तेषु तेषु कलौ प्रभुः ।
अनुप्रविश्य कुरुते
यत्-समीहितम् अच्युतः ॥”

ऎऩ्गिऱप् पडिये
पराङ्कुश+++(=शठकोपसूरि)+++-परकालादि+++(=मङ्गै-आदि)+++-रूपत्ताले
अभिनवम् आगव् ऒरु +++(गोदा-मधुरकवी तद्-गुर्वोः समावेश्य दिव्यसूरि-दशक-रूपेण)+++ दशावतारम् पण्णि
मेघङ्गळ् समुद्र-जलत्तै वाङ्गि
+++(लवणम् अन्तरा)+++ सर्वोपजीव्यम् आऩ तण्णीर् आग उमिऴुम्+++(=निष्ठीवनम्)+++-आप्-पोले
वेदार्थङ्गळिल् वेण्डुम् सारतमांशत्तै सर्वरुक्कुम् अधिकरिक्कल् आऩ +++(द्रमिड-)+++भाषैयाले
संग्रहित्तुक् काट्टियुम्,

As is said in the following verse, “In the yuga of Kali²⁷ , the Lord Acyuta enters into the respective persons of men already born and carries out His designs”, Nārāyaṇa assumed a new series of ten incarnations in the forms of Parankusa (Nammalvar), Parakala (Tirumaṅgai) and others. In these ten avatars, just as clouds take in the water of the ocean and then pour it down in the form of rain so essential to the life of every one, the Lord gathered together those parts of the Vedas which are most significant and revealed them briefly in a language (Tamil) which is accessible to everyone.

Como se dice
en el siguiente verso:

“En la yuga de Kali ²⁷,
el Señor Acyuta entra en las respectivas personas de hombres
que ya nacieron
y llevan a cabo sus diseños”,

Nārāyaṇa asumió una nueva serie de diez encarnaciones
en forma de formas Parankusa (Nammalvar), Parakala (tirumaṅgai) y otros.
Esas partes de los Vedas
que son más significativos
y las revelaron brevemente en un idioma (tamil)
que es accesible para todos.

“पूर्वोत्पन्नेषु भूतेषु तेषु तेषु कलौ प्रभुः ।
अनुप्रविश्य कुरुते यत्समीहितमच्युतः ॥”
ऎऩ्गिऱप्पडिये पराङ्कुश-परकालादि-रूपत्ताले अभिनवमागवॊरु दशावतारम् पण्णि
मेघङ्गळ् समुद्रजलत्तै वाङ्गि सर्वोपजीव्यमाऩ तण्णीराग उमिऴुमाप्पोले वेदार्थङ्गळिल् वेण्डुम् सारतमांशत्तै सर्वरुक्कुमधिकरिक्कलाऩ भाषैयाले संग्रहित्तुक् काट्टियुम्,

इप्पडित् ताऩ् प्रवर्तिप्पित्त सत्-पथत्तुक्कु
+++(चार्वाकवत्)+++ प्रकटर् आयुम्, +++(अद्वैतिवत्)+++ प्रच्छन्नर् आयुम् इरुन्दुळ्ळ पाषण्डिगळाल् उपरोधम् वारामैक्क्+++(=वरामैक्क्)+++ आग

“साक्षान् नारायणो देवः
कृत्वा मर्त्यमयीं तनुम् ।
मग्नान् उद्धरते लोकान्
कारुण्याच् छास्त्र-पाणिना +++(शस्त्रपाणिनेव राजा)+++ ॥” +++(5)+++

ऎऩ्ऱुम्

“पीतकव्+++(→क्षौम)+++-आडैप्+++(=वस्त्र)+++-पिरानार्+++(=उपकारक)+++ पिरम+++(=ब्रह्म)+++-गुरुव् आगि वन्दु”

ऎऩ्ऱुञ् चॊल्लुगिऱ पडिये
+++(व्याकरण-रचनेनापि)+++ अगस्त्य-सेवितमान देशत्तिले
अनेक देशिकापदेशत्तालेय् अवतरित्त् अरुळिऩाऩ्.

When this path of spiritual life was threatened with obstruction by heretics, open and covert,
He incarnated again in the land of Agastya in the forms of many teachers of the true doctrine.
Has it not been said,

“The god,²⁸ Nārāyaṇa , Himself, assumes a mortal form out of compassion
and lifts up the world submerged (in the darkness of ignorance)
with the śāstras as His hand “, +++(5)+++

and so also,

“Our²⁹ Lord dressed in his yellow raiment came as the guru out of compassion to impart the teaching of the Veda”.

Cuando este camino de la vida espiritual
fue amenazado con obstrucción por los herejes, abierto y encubierto,
Se encarnó nuevamente en la tierra de Agastya
en forma de muchos maestros de la verdadera doctrina.
¿No se ha dicho?

“El dios, ²⁸ Nārāyaṇa, él mismo,
asume una forma mortal de compasión
y levanta el mundo sumergido (en la oscuridad de la ignorancia) con los Śāstras como su mano”,+++(5)+++

Y así también,

“Nuestro ²⁹ Señor vestido con su vestimenta amarilla vino cuando el gurú fuera de la compasión de impartir la enseñanza del Veda”.

इप्पडित् ताऩ् प्रवर्तिप्पित्त सत्पथत्तुक्कु प्रकटरायुम् प्रच्छन्नरायुमिरुन्दुळ्ळ पाषण्डिगळाल् उपरोधम् वारामैक्काग
“साक्षान्नारायणो देवः कृत्वा मर्त्यमयीं तनुम् । मग्नानुद्धरते लोकान् कारुण्याच्छास्त्रपाणिना ॥” ऎऩ्ऱुम्
““पीदग वाडैप्पिरानार् पिरमगुरुवागि वन्दु””
ऎऩ्ऱुञ्चॊल्लुगिऱ पडिये अगस्त्य-सेवितमाऩ देशत्तिले अनेक देशिकापदेशत्तालेयवदरित्तरुळिनाऩ्.

इत्तैक् कणिसित्तु+++(=गणिसित्तु)+++

“+++(अग्नौ पद्मम् इव)+++ कलौ खलु भविष्यन्ति
नारायण-परायणाः ।
क्वचित् क्वचिन् महाभागा
द्रमिडेषु च भूरिशः ॥
ताम्रपर्णी-नदी यत्र
कृत-माला+++(=वैगै-काञ्चीसमीपिनी)+++ पयस्विनी+++(=पालार्)+++ ।
कावेरी च +++(तुलायां गङ्गाया अप्य् आधिक्यान्)+++ महाभागा
प्रतीची च महा-नदी+++(=पॆरियार्)+++ ॥”

ऎऩ्ऱु महर्षि +++(शुकऩ्)+++ अरुळिच् चॆय्दाऩ्.

In reference to this, the Maharshi, Śuka , says,

“In the³⁰ yuga of Kali, devotees of Nārāyaṇa endowed with spiritual greatness, will be born here and there in large numbers in the land of the Dravidas, where flow the rivers, the Tamraparni, the Vaigai, the Palar, the holy Cauveri and the Mahānadī which runs westwards.”

En referencia a esto, el Maharshi, Śuka, dice,

“En el ³⁰ yuga de Kali, los devotos de Nārāyaṇa dotados de grandeza espiritual, nacerán aquí y allá en grandes cantidades en la tierra de los Dravidas, donde fluyen los ríos, el Tamraparni, el Vaigai, el Palar, el Palar, el Palar, El Santo Cauveri y el Mahānadī que corre hacia el oeste “.

इत्तैक्कणिसित्तु “कलौ खलु भविष्यन्ति नारायण-परायणाः । क्वचित्क्वचिन्महाभागा द्रमिडेषु च भूरिशः ॥ ताम्रपर्णी नदी यत्र कृतमाला पयस्विनी । कावेरी च महाभागा प्रतीची च महानदी ॥” ऎऩ्ऱु महर्षि अरुळिच् चॆय्दाऩ्.

THE SUCCESSION OF VAISHNAVITE ĀCĀRYAS.

La sucesión de Vaishnavita ācāryas.

इव्व् आचार्यर्गळिल्;
ईश्वर-मुनिगळ् पिळ्ळै नाथ-मुनिगळ्.
इवर् न्याय-तत्वम् ऎऩ्गिऱ शास्त्रमुम्
योग-रहस्यमुम् अरुळिच् चॆय्दार्.

Among these ācāryas. Nāthamuni was the son of Iśvaramuni, and he gave us “Nyāya Tatvam"and " Yoga Rahasyam.”

Entre estos ācāryas. Nāthamuni era el hijo de Iśvaramuni, y nos dio “Nyāya Tatvam” y “Yoga Rahasyam”.

इव्वाचार्यर्गळिल्; ईश्वरमुनिगळ् पिळ्ळै नाथमुनिगळ्. इवर् न्याय-तत्वमॆऩ्गिऱ शास्त्रमुम् योगरहस्यमुम् अरुळिच्चॆय्दार्.

इवरुक्कु श्री-मधुर-कविगळ् मुदल्-आगव् उण्डाऩ संप्रदाय-परंपरैयालुम्
तिरु-वाय्-मॊऴि मुगत्तालुम् योग-दशैयिले साक्षात्-कृतर् आयुम्,
नम्माऴ्वार् +++(←आऴ्=निमज्जने)+++ आचार्यर् आनार्.

Since Nāthamuni received the sacred tradition from one of the spiritual descendants of Madhurakavi, and was blessed with spiritual wisdom from a study of Tiruvoymozhi and since, in his yogic contemplation, Nammalvar appeared to him and taught him the sacred lore, his ācārya was Nammalvar himself (though they lived at different times).

Desde que Nāthamuni recibió la tradición sagrada de uno de los descendientes espirituales de Madhurakavi, y fue bendecido con sabiduría espiritual de un estudio de Tiruvoymozhi y, dado que, en su contemplación yóguica, Nammalvar le apareció y le enseñó la historia sagrada, su ācārya era Nammalvar mismo (aunque vivían en diferentes momentos).

इवरुक्कु श्रीमधुर-कविगळ् मुदलागवुण्डाऩ संप्रदाय-परंपरैयालुम् तिरुवाय्मॊऴि मुगत्तालुम् योगदशैयिले साक्षात्कृतरायुम्, नम्माऴ्वार् आचार्यरानार्.

नाथमुनिगळ् पिळ्ळै ईश्वर-भट्टाऴ्वाऩ्+++(←आऴ्=निमज्जने)+++.
ईश्वर-भट्टाऴ्वाऩ् पिळ्ळैय् आळ+++(←आळ् राज्ये)+++-वन्दार्+++(=यामुनः)+++.
इवर्+++(→यामुनः)+++ अरुळिच् चॆय्द प्रबन्धङ्गळ् -
आगम-प्रामाण्यमुम्, पुरुष-निर्णयमुम्,
आत्म-सिद्धि, ईश्वर-सिद्धि, संवित्-सिद्धि ऎऩ्गिऱ सिद्धि-त्रयमुम्,
श्री-गीतार्थ-संग्रहमुम्, स्तोत्रमुम्, चतुः-श्लोकियुम्;
आग ऎट्टु.

Nāthamuni’s son was Iśvara Bhatta. To Iśvara Bhatta was born Aḷavandār (Yāmunācārya). The works of Aḷavandār are the following eight :-” Āgama Prāmānyam”, " Puruṣa Nirnaya”, the three Siddhis, namely, “ Ātma Siddhi", “Iśvara Siddhi”, “Samvit Siddhi”, “Śrī Gitārtha Sangraha”, “Stotram” and “The Tetrad of ślokas,”

El hijo de Nāthamuni era Iśvara Bhatta. A iśvara bhatta nació aḷavandār (yāmunācārya). Las obras de Aḷavandār son las siguientes ocho:-“āgama prāmānyam”, “Puruṣa nirnaya”, los tres siddhis, a saber, “ātma siddhi”, “iśvara siddhi”, “samvit siddhi”, śrīgitārtha sangraha y “La tétrada de Ślokas”

नाथमुनिगळ् पिळ्ळै ईश्वर-भट्टाऴ्वाऩ्.
ईश्वरभट्टाऴ्वाऩ् पिळ्ळैय् आळवन्दार्.
इवररुळिच् चॆय्द प्रबन्धङ्गळ् -
आगमप्रामाण्यमुम्, पुरुषनिर्णयमुम्,
आत्मसिद्धि, ईश्वरसिद्धि, संवित्सिद्धि ऎऩ्गिऱ सिद्धित्रयमुम्,
श्रीगीतार्थसंग्रहमुम्, स्तोत्रमुम्, चतुःश्लोकियुम्;
आग ऎट्टु.

आळवन्दार् पिळ्ळै सॊट्टै+++(=खल्वाट?)+++-नम्बि+++(←नम्, =पूर्ण)+++.
सॊट्टै-नम्बि-पिळ्ळै ऎऩ्ऩ्-आच्चाऩ्+++(←आचार्य)+++.
ऎऩ्ऩ्-आच्चाऩ् पिळ्ळैगळ् नाल्वर्;
इवर्गळिल् ऒरुवर् पिळ्ळैय्-अप्पर्.
पिळ्ळैय्-अप्पर् पिळ्ळै तोऴ्+++(=मित्र)+++-अप्पर्.
तोऴ्-अप्परुक्कुप् पॆण्-पिळ्ळैगळ् इरुवर्+++(=द्वे)+++.

Sottai Nambi was the son of Aḷavandār. Sottai Nambi’s son was Ennachchan. Ennachchan had four sons, one of whom was Pillayappar. Pillayappar’s son was Thozhappar, Thozhappar had two daughters.

Sottai Nambi era el hijo de Aḷavandār. El hijo de Sottai Nambi era Ennachchan. Ennachchan tenía cuatro hijos, uno de los cuales era Pillayappar. El hijo de Pillayappar era Thozhappar, Thozhappar tenía dos hijas.

आळवन्दार् पिळ्ळै सॊट्टै नम्बि.
सॊट्टै नम्बि पिळ्ळै ऎऩ्ऩाच्चाऩ्.
ऎऩ्ऩाच्चाऩ् पिळ्ळैगळ् नाल्वर्;
इवर्गळिलॊरुवर् पिळ्ळैयप्पर्,
पिळ्ळैयप्पर् पिळ्ळै तोऴप्पर्.
तोऴप्परुक्कुप् पॆण्बिळ्ळैगळिरुवर्.

नाथमुनिगळ्-श्री-पादत्तै आश्रयित्त मुदलिगळ्+++(=मुख्याः)+++;
+++(आचार्य-पत्न्य्-अपमानेनारुष्ट)+++ उय्यक्+++(=अस्मत्)+++-कॊण्डार्,
कुरुगैक्+++(-ग्राम)+++-कावल्-अप्पऩ्,
नम्बि-करुणाकर-दासर्,
एऱ्+++(=वृद्धि)+++-उतिर्+++(=??)+++-उवुडैयार्+++(=युक्त)+++,
तिरुक्-कण्ण-मङ्गैय्+++(=मङ्गल)+++-आण्डाऩ्+++(=श्रीमान्)+++,
वाऩ-मादेविय्-आण्डाऩ्, उरुप्-पट्टूर् आच्चाऩ् पिळ्ळै, सोगत्तूर्-आऴ्वाऩ्
आग ऎण्वर्+++(=अष्ट)+++.

The chief disciples who sought the feet of Nāthamuni were eight :-
Uyyakkoodar, Kurukaikavalappan, Nambi Karunakara Dasar, Erutiruvudaiyar, Thirukkannamaṅgai Andan, Vanamadevi Andan, Uruppattur Achan Pillai and Sokattur Alvan.

Los principales discípulos que buscaron los pies de Nāthamuni eran ocho:- Uyyakkoodar, Kurukaikavalappan, Nambi Karunakara Dasar, Erutiruvudaiyar, Thirukkannamaṅgai andan, Vanamadevi Andan, Uruppattur Achan Pillai y Sokattur Alvan.

नाथमुनिगळ् श्रीपादत्तै आश्रयित्त मुदलिगळ्;
उय्यक्कॊण्डार्, कुरुगैक् कावलप्पऩ्, नम्बि करुणाकरदासर्,
एऱुदिरुवुडैयार्, तिरुक्कण्ण मङ्गैयाण्डाऩ्, वानमादेवियाण्डाऩ्, उरुप्पट्टूर् आच्चाऩ् पिळ्ळै, सोगत्तूराऴ्वाऩ् आग ऎण्वर्.

उय्यक्-कॊण्डार्–श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् ऐवर्.
अवर्गळ् आगिऱार्;
मणक्+++(=युक्त)+++-काल्–नम्बि+++(←नम्, =पूर्ण)+++,
तिरुव्-अल्लिक्+++(=नीलोत्पल)+++-केणि+++(=कृषिभू)+++–पाण्-पॆरु-माळ्-अऱैयर्,
सेट्टलूर्-+++(मन्नार्गुडि-प्रसिद्ध-)+++सॆण्ड्+++(=अश्वकष/कन्दुक)+++-अलङ्-कारर्,
श्री-पुण्डरीक-दासर्,
उलगप्-पॆरु-माळ् नङ्गै+++(←नम्, =पूर्णा)+++.

Uyyakondar had five disciples; they are Manakkal Nambi, Tiruvallikkeni Pan Perumal Araiyar, Settalur Sendalaṅgarar, ŚrīPuṇḍarīka Dasar and Ulagapperumal Naṅgai.

Uyyakondar tenía cinco discípulos; Son Manakkal Nambi, Tiruvallikkeni Pan Perumal Araiyar, Setalaṅgarar, Śrīpuṇḍarīka Dasar y Naṅgai Ulagapperumal.

उय्यक्कॊण्डार् श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् ऐवर्.
अवर्गळागिऱार्; मणक्काल् नम्बि, तिरुवल्लिक्केणि पाण्बॆरुमाळऱैयर्, सेट्टलूर् सॆण्डलङ्गारर्, श्रीपुण्डरीकदासर्, उलगप्पॆरुमाळ् नङ्गै.

मणक्-काल्–नम्बि श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् ऐवर्.
अवर्गळागिऱार्;
आळ-वन्दार्,
तॆय्वत्तुक्क्+++(=दैवत्तुक्क्)+++-अरसु–नम्बि,
गो-मठत्तुत् तिरु-विण्+++(=विष्णु)+++-नगर्-अप्पऩ्,
सिऱुप्+++(=लघु)+++-पुळ्ळ्+++(=पक्षी)+++-ऊर् आव्+++(=गो)+++-उडैय-पिळ्ळै,
आच्चि+++(=आचार्या)+++.

The chief disciples of Manakkal Nambi were five; they are Aḷavandār, Deivattukkarasu Nambi, Gomatam Tiruvinnagar Appan, Siruppulloor Avudaiya Pillai and Acchi.

Los principales discípulos de Manakkal Nambi eran cinco; Son Aḷavandār, Deivattukkarasu Nambi, Gomatam Tiruvinnagar Appan, Siruppulloor Avudaiya Pillai y Acchi.

मणक्काल् नम्बि श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् ऐवर्.
अवर्गळागिऱार्; आळवन्दार्, तॆय्वत्तुक्करसु नम्बि, गोमठत्तुत् तिरुविण्णगरप्पऩ्, सिऱुप्पुळ्ळूर् आवुडैयबिळ्ळै, आच्चि.

आळ-वन्दार्–श्री-पादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् पदिऩ्-ऐवर्गळ्.
अवर्गळ् आगिऱार्;
पॆरिय-नम्बि,
तिरुक्-कोट्टिय्+++(=गोष्ठि)+++-ऊर् नम्बि,
तिरु-मालैय्+++(=मुग्ध)+++-आण्डाऩ्,
आळ-वन्दार्-आऴ्वार् +++(←यामुनाद् भिन्नः!)+++,
तिरु-मलै-नम्बि,
ईशाण्डाऩ्,
तॆय्व+++(=दैव)+++-वारिय्-आण्डाऩ्,
सिऱिय्+++(=लघु)+++-आण्डाऩ्,
तिरु-मोग्+++(=मोह)+++-ऊर्-अप्पऩ्,
तिरु-मोग्-ऊर्–निऩ्ऱार्+++(=स्थितः)+++,
तॆय्वप्+++(=दैव)+++-पॆरु-माळ्,
तिरु-मङ्गैय्+++(=मङ्गल)+++-आळियार्,
पिळ्ळै-तिरु-माल्-इरुञ्ज्+++(=विपुल)+++-ओलै+++(=वन)+++-दासर्,
माऱऩ्-एर्+++(=शठकोपाभ)+++-नम्बि,
आळ्-कॊण्डि.

Aḷavandār had fifteen disciples: they are - Peria Nambi, Tirukkottiyar Nambi, Tirumalai Andan, Aḷavandār Alvar, Tirumalai Nambi, Isandan Deivavari Andan, Siriyandan, Tirumohoor Appan, Tirumohoor Ninrar, Deivapperumal, Tirumapgai Aliyar, Pillai Tirumalirunjolai Dasar, Maraner Nambi and Alkondi.

Aḷavandār tuvo quince discípulos: son - Peria Nambi, Tirukkottiyar Nambi, Tirumalai Andan, Aḷavandār Alvar, Tirumalai Nambi, Isandan Deivavari Andan, Siriyandan, Tirumohoor Appan, Tirumohor Ninro Dasar, Maraner Nambi y Alkondi.

आळवन्दार् श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् पदिनैवर्गळ्.
अवर्गळागिऱार्; पॆरियनम्बि, तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि, तिरुमालैयाण्डाऩ्, आळवन्दाराऴ्वार्, तिरुमलैनम्बि, ईसाण्डाऩ्, तॆय्ववारियाण्डाऩ्, सिऱियाण्डाऩ्, तिरुमोगूरप्पऩ्, तिरुमोगूर् निऩ्ऱार्, तॆय्वप्पॆरुमाळ्, तिरुमङ्गैयाळियार्, पिळ्ळै तिरुमालिरुञ्जोलै दासर्, माऱनेर् नम्बि, आळ्कॊण्डि.

पॆरिय-नम्बि–श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् अऱुवर्.
अवर्गळ् आगिऱार्;
ऎम्-पॆरुमानार्,
मलै-कुनिय+++(=नत)+++-निऩ्ऱार्,
आर्य-श्री-शठ-कोप-दासर्,
अणिय्+++(=भूषित)+++-अरङ्गत्त्-अमुदनार्+++(=अमृत)+++,
तिरुव्-आय्+++(=गो)+++-कुलम्-उडैयाऩ् भट्टर्,
तिरुक्-कच्चि+++(=काञ्ची)+++-नम्बि.

Six disciples sought the feet of Perianambi; they were :– Emperumanar (ŚrīRāmānuja), Malaikuniya Ninrar, Arya ŚrīSatagopa Dasar, Aniaraṅgattamudanar, Tiruvoykulamudaiyan Pattar and Tirukkacchi Nambi.

Seis discípulos buscaron los pies de Perianambi; Ellos eran:- Emperumanar (Śrīrāmānuja), Malaikuniya Ninrar, Arya śrīsatagopa Dasar, Aniaraṅgattamudanar, Tiruvoykulamudaiyan Pattar y Tirukkacchi Nambi.

पॆरियनम्बि श्रीपादत्तै आश्रयित्तवर्गळ् अऱुवर्.
अवर्कळागिऱार्;
ऎम्बॆरुमानार्, मलैगुनिय निऩ्ऱार्, आर्यश्रीशठकोपदासर्, अणियरङ्गत्तमुदनार्, तिरुवाय्गुलमुडैयाऩ् पट्टर्, तिरुक्कच्चि नम्बि.

ऎम्-बॆरुमानार्
तिरुक्-कोट्टिय्-ऊर्–नम्बि-श्री-पादत्तिले
रहस्यार्थङ्गळै शिक्षित्तार्.

ŚrīRāmānuja learnt the meanings of the rahasyas or mantras at the feet of Tirukkottiyar Nambi.

Śrīrāmānuja aprendió los significados de los rahasyas o mantras a los pies de Tirukkottiyar Nambi.

ऎम्बॆरुमानार्, तिरुक्कोट्टियूर् नम्बि श्रीपादत्तिले रहस्यार्थ-ङ्गळै शिक्षित्तार्.

तिरु-मालैय्-आण्डाऩ्–श्री-पादत्तिल्-ए तिरु-वाय्-मॊऴि+++(=भाषा)+++ +++(अर्थतः)+++ केट्टार्.

He studied Tiruvoymozhi at the feet of Tirumalai Andan.

Estudió Tiruvoymozhi a los pies de Tirumalai Andan.

तिरुमालैयाण्डाऩ् श्रीपादत्तिले तिरुवाय्मॊऴि केट्टार्.

आळ-वन्दार्-आऴ्वार्–श्रीपादत्तिले
तिरु-वाय्-मॊऴियुम् ओदि+++(=वचनानुवचनं विधाय)+++
स्तोत्रादिगळुम्, +++(शिष्ट-दिव्य-सूरि-)+++अरुळिच्-चॆयलुम्,
नल्-वार्त्तैगळुम् केट्ट् अरुळिनार्+++(=अनुगृहीतवान् [प्रवचनेन])+++.

He learnt Tiruvoymozhi at the feet of Aḷavandār Alvar and learnt also“ Stotram" and the ancient tradition from him.

Aprendió Tirúvoimozhi a los pies de Aḷavandār Alvar y aprendió también “Stotram” y la antigua tradición de él.

आळवन्दाराऴ्वार् श्रीपादत्तिले तिरुवाय्मॊऴियुम् ओदि स्तोत्रादिगळुम्, अरुळिच्चॆयलुम् नल्वार्त्तैगळुम् केट्टरुळिनार्.

तिरुमलै-नम्बि–श्री-पादत्तिले
श्रीमद्-रामायणङ् केट्ट् अरुळिनार्
+++(प्रवचनेन, गुवादेशेन तत्-कारित-तिरुवाय्मुऴि-“भगवद्-विषय”-व्याख्यानान्तर्भावेन च)+++.

At the feet of Tirumalai Nambi he studied the Rāmāyana.

A los pies de Tirumalai Nambi estudió el Rāmāyana.

तिरुमलैनम्बि श्रीपादत्तिले श्रीमद्रामायणङ् गेट्टरुळिनार्.

इवर् अरुळिच्-चॆय्द प्रबन्धङ्गळ्
श्रीभाष्यम्, दीपम्, सारम्,
वेदार्थसंग्रहम्,
श्रीगीताभाष्यम्,
सिऱिय+++(=लघु)+++ गद्यम्, पॆरिय गद्यम्, श्रीवैकुण्ठ गद्यम्,
नित्यम्
आग ऒन्बदु.

Śrī Rāmānuja’s writings are nine in number: Śrī Bhāṣyam, Dīpam, Sāram, Vedartha Sangraham, ŚrīGita Bhāṣyam, Siriya Gadyam (Śrīraṅga Gadyam), Periya Gadyam (Saranāgati Gadyam), Vaikuṇṭha Gadyam and Nityam.

Los escritos de Śrī Rāmānuja son nueve en número: Śrī Bhāṣyam, Dīpam, Sāram, Vedartha Sangraham, Śrīgita Bhāṣyam, Siriya Gadyam (Śrīraṅga Gadyam), periya Gadyam (saranāgati gadyam) Nityam.

इवररुळिच् चॆय्द प्रबन्धङ्गळ् श्रीभाष्यम्, दीपम्, सारम्, वेदार्थसंग्रहम्, श्रीगीताभाष्यम्, सिऱिय गद्यम्, पॆरिय गद्यम्, श्रीवैकुण्ठ गद्यम्, नित्यम् आग ऒन्बदु.

इवर् श्री-पादत्तिल् आश्रयित्त मुदलिगळैत्+++(=मुख्यानां)+++ तऩ्-ताम्+++(=स्वस्व)+++-संप्रदायप्-पडिगळिले+++(=सोपानेषु)+++
अऱिन्दु-कॊळ्वदु.

The names of the chief disciples of Rāmānuja may be learnt from the respective tradition of each reader

Los nombres de los principales discípulos de Rāmānuja se pueden aprender de la tradición respectiva de cada lector

इवर् श्रीपादत्तिल् आश्रयित्त मुदलिगळैत् तन्दाम् संप्रदायप्पडिगळिले अऱिन्दु कॊळ्वदु.

BHAKTI TO ĀCĀRYA ESSENTIAL:

Bhakti a ācārya esencial:

“गुरुं प्रकाशयेद् धीमान्
मन्त्रं यत्नेन गोपयेत् ।
अप्रकाश-प्रकाशाभ्यां
+++(अनुद्भवेनापि)+++ क्षीयेते +++(विश्वासात्मक-ज्ञान-)+++संपद्-+++(विश्वासात्मक-ज्ञान-)+++आयुषी ॥”

ऎऩ्ऱार्गळ्.

It has been said, “The wise³¹ man should bring his guru to the light (of renown) and should guard the sacred mantra with great care; from the omission to bring his guru to light and by revealing the mantra, he declines in wealth (of knowledge) and in age (spiritual standing).”

It has been said, “The wise³¹ man should bring his guru to the light (of renown) and should guard the sacred mantra with great care; from the omission to bring his guru to light and by revealing the mantra, he disminuye en riqueza (de conocimiento) y en edad (posición espiritual) “.

“गुरुं प्रकाशयेद्धीमान् मन्त्रं यत्नेन गोपयेत् । अप्रकाश - प्रकाशाभ्यां क्षीयेते संपदायुषी ॥” ऎऩ्ऱार्गळ्.

गुरुवैय् ऒरुवऩ् प्रकाशिप्पिक्किऱदुवुम्
ऒरुवऩ् प्रकाशिप्पियाद् ऒऴिगिऱदुवुम्+++(=त्यागश्च)+++
गुरु-भक्तियिल् +++(अभावतालेय् अल्लादे)+++ तारतम्यत्तालेय् इऱे+++(=खलु)+++.
+++(इति प्रकाशनापेक्षया परभक्तौ विधिः, यत्-परीवाह-रूपेण गुरु-प्रकाशनं स्वाभाविकम्।)+++

गुरौ परभक्तौ, गुरुप्रकाशनं स्वाभाविकम्।
रागप्राप्ते गुरुप्रकाशने, विधिर् न वर्तते।
तेनात्र गुरौ शिक्षावसानेऽप्य् अक्षीयमाणायाः परभक्तेर् विधिः - इति कारण-विधिः, न कार्य+++(→प्रकाशन)+++-विधिः।

His bringing the guru to light and his omission to do so, it needs no saying, are due to the excess or deficiency of his devotion to his guru.

Hacer a la luz al gurú y su omisión para hacerlo, no necesita decir, se debe al exceso o deficiencia de su devoción a su gurú.

गुरुवैयॊरुवऩ् प्रकाशिप्पिक्किऱदुवुम् ऒरुवऩ् प्रकाशिप् पियादॊऴिगिऱदुवुम् गुरुभक्तियिल् तारतम्यत्तालेयिऱे.

भगवद्-विषयत्तिऱ्‌ पोले गुरु विषयत्तिलुम्
परैय् आऩ भक्तिय् उडैयवनुक्कु
+++(अनुपदिष्टमुम्)+++ अपेक्षितार्थङ्गळ् ऎल्लाम् प्रकाशिक्कुम्
ऎऩ्ऩुम् इडम् कठ-जाबालादि+++(←गुर्वादेशेन ४०० गाः १००० कृताः)+++-श्रुतिगळिलुम्
सञ्जयादि+++(←धृतराष्ऱ्ऱाय व्यासभक्तिप्रभावः कथितः)+++ वृत्तान्तङ्गळिलुम् प्रसिद्धम्.

From [^f23] Kaṭha śruti³² and [^f24] Jābala śruti³³ it is well-known that all desired knowledge arises from supreme devotion to the guru resembling that to Bhagavān. This is learnt also from the incident of Sañjaya seeing all things as if they occurred before him, as the result of his supreme devotion to his guru Vyāsa.

De [^f23] Kaṭha śruti ³² y [^f24] Jābala śruti ³³ Es bien sabido que todo el conocimiento deseado surge de la devoción suprema al gurú que se parece a eso a Bhagavān. Esto se aprende también del incidente de Sañjaya al ver todas las cosas como si ocurrieran ante él, como resultado de su suprema devoción a su Guru Vyāsa.

भगवद्विषयत्तिऱ्‌ पोले गुरु विषयत्तिलुम् परैयाऩ भक्तियुडैयवनुक्कु अपेक्षितार्थङ्गळॆल्लाम् प्रकाशिक्कुमॆऩ्ऩुमिडम् कठ-जाबालादि-श्रुतिगळिलुम् सञ्जयादि वृत्तान्तङ्गळिलुम् प्रसिद्धम्.

इङ्ङऩ्+++(=ईस्दृश)+++ अल्लादार्क्कु
इप्पडि +++(उपायाद्य्-अनुष्ठान-पर्यन्त–फल-रूपम् आऩ)+++ ज्ञान-संपत्त् उण्डागाद् ऎऩ्ऩुम् इडम्+++(=स्थानम्)+++
शिष्यर्गळ् उडैय +++(विश्वासात्मक-)+++ज्ञान-तारतम्यत्ताले कण्डु-गॊळ्वदु.

इङ्ङनल्लादार्क्कु इप्पडि ज्ञानसंपत्तुण्डागादॆऩ्ऩुमिडम् शिष्यर्गळुडैय ज्ञान-तारतम्यत्ताले कण्डुगॊळ्वदु.

मिगवुम्+++(=अतीव)+++ गुणाधिकर् आऩ शिष्यर्गळुक्कुङ्
कडुग+++(=वेगेन)+++ अध्यात्म-विषयङ्गळै प्रकाशिप्पियादार्क्कु
निष्ठै कुलैयाद्+++(=न नश्येत्)+++ ऎऩ्ऩुम् इडम्
+++(स्पष्टतर-श्रद्धालु-राज-विलम्बक-)+++रैक्वादि वृत्तान्तङ्गळिले प्रसिद्धम्.

From the episodes of Raikwa (and others) it is evident that
the guru who does not reveal spiritual truths immediately even to those śiṣyas who are of excellent character
will not be adversely affected in his spiritual life.

De los episodios de Raikwa (y otros) es evidente que El gurú que no revela verdades espirituales de inmediato incluso a aquellos Śiṣyas que son de excelente carácter No se verá afectado negativamente en su vida espiritual.

मिगवुम् गुणाधिकराऩ शिष्यर्गळुक्कुङ्गडुग अध्यात्मविषयङ्गळै प्रकाशिप्पियादार्क्कु निष्ठै कुलैयादॆऩ्ऩुमिडम् रैक्वादि वृत्तान्तङ्गळिले प्रसिद्धम्.

पॆऱ्ऱदु+++(=प्राप्तिर्)+++ गुणम्+++(→भाग्यम्)+++ आग उपदेशित्ताल्
“शिष्य-पापं गुरोरपि” ऎऩ्गैयाले+++(=उक्त्या)+++ आचार्यनुक्कु निष्ठै कुलैयुम् पडिय् आम्+++(=स्यात्)+++
ऎऩ्ऩुम् इडम्,
वरुवदु विचारियादे इन्द्रनुक्कु उपदेशित्तुत्
तानुम् ब्रह्म-विद्यैयै मऱन्दु
तऩ्-शिष्यऩ् आऩ नारद-भगवानैय् इट्टु
सर्वेश्वरऩ् उणर्त्तुविक्क+++(=अवगमनम्)+++ वेण्डुम् पडिय्
इरुन्द चतुर्मुखऩ् पक्कलिले
कण्डु कॊळ्वदु.

If, on the other hand, the guru reveals these spiritual truths to any and every disciple
in the belief that the śiṣya who has sought him must be good,
he will be adversely affected;
for, in such cases, it is said that the sins of the disciple become also the sins of the guru. This may be seen from the story of Brahma. Without careful enquiry (into his fitness) he revealed truths to Indra. As a consequence Brahma forgot his divine knowledge and had to be taught again by Bhagavān through the agency of Nārada , Brahma’s very disciple.

Si, por otro lado, el Guru revela estas verdades espirituales a todas y cada uno de los discípulos en la creencia de que el Śiṣya que lo ha buscado debe ser bueno, Se verá afectado negativamente; Porque, en tales casos, se dice que los pecados del discípulo se convierten también en los pecados del gurú. Esto se puede ver desde la historia de Brahma. Sin una cuidadosa investigación (en su estado físico) reveló verdades a Indra. Como consecuencia, Brahma olvidó su conocimiento divino y tuvo que ser enseñado nuevamente por Bhagavān a través de la agencia de Nārada, el muy discípulo de Brahma.

पॆऱ्ऱदु गुणमाग उबदेसित्ताल् “शिष्य-पापं गुरोरपि” ऎऩ्गैयाले आचार्यनुक्कु निष्ठै कुलैयुम् पडियामॆऩ्ऩुमिडम्, वरुवदु विचारियादे इन्द्रनुक्कु उपदेशित्तुत् तानुम् ब्रह्मविद्यैयै मऱन्दु तऩ् शिष्यऩाऩ नारदभगवानैयिट्टु सर्वेश्वरऩ् उणर्त्तु विक्क वेण्डुम्बडियिरुन्द चतुर्मुखऩ् पक्कलिले कण्डु कॊळ्वदु.

इप्पडि “अप्रकाश-प्रकाशाभ्याम्” ऎऩ्गिऱ इरण्डुक्कुम्
“क्षीयेते संपद्-आयुषी” ऎऩ्गिऱ फलङ्गळै
औचित्यत्तालुम्, प्रमाण-प्रसिद्धियालुम्,
क्रमत्ताले उदाहरित्तव् इत्तनै+++(=इत्य् एतावद् [उचितम् एव])+++.

In the śloka referred to above, the meaning that, by not bringing the guru to light and by improper bringing of the mantra to light, the man suffers decline respectively in wealth and in age is primarily intended owing to appropriateness and the support of Jabala and Kaṭha śruti s.

En el Śloka mencionado anteriormente, el significado de que, al no sacar al gurú a la luz y al traer inadecuado el mantra a la luz, el hombre sufre un declive respectivamente en la riqueza y en edad es principalmente debida a la idoneidad y al apoyo de Jabala y Kaṭha Śruti s.

इप्पडि “अप्रकाश-प्रकाशाभ्याम्” ऎऩ्गिऱ इरण्डुक्कुम् “क्षीयेते संपदायुषी” ऎऩ्गिऱ फलङ्गळै औचित्यत्तालुम् प्रमाण-प्रसिद्धियालुम् क्रमत्ताले उदाह-रित्तवित्तनै.

इरण्डिलुम् इरण्डु फलं अन्वयित्तालुम् वाक्यत्तिल् वरुम् विरोधम् इल्लै.

इरण्डिलुम् इरण्डु फलं अन्वयित्तालुम् वाक्यत्तिल् वरुम् विरोधमिल्लै.

इरण्डिलुम्
इरण्डु फलं अन्वयित्तालुम्
वाक्यत्तिल् वरुम् विरोधम् इल्लै.

There is nothing wrong in interpreting the śloka as meaning also “He who omits to bring his guru to light and brings the mantra to light will suffer decline both in wealth (the wealth of spiritual knowledge ) and in age (spiritual standing).”

No hay nada de malo en interpretar que el Śloka sea un significado también “El que omite sacar a la luz a su gurú y traer al mantra a la luz sufrirá un declive tanto en la riqueza (la riqueza del conocimiento espiritual) como en la edad (posición espiritual)”.

इरण्डिलुम् इरण्डु फलं अन्वयित्तालुम् वाक्यत्तिल् वरुम् विरोधमिल्लै.

आगैयाल्, सर्वावस्थैयिल् +++(शिक्षावसानेऽपि)+++ उम्
गुरु-भक्तियिऩ् परीवाहम् आग गुरुवै प्रकाशिप्पिक्कवुम् +++(→प्राप्तम्)+++,

महा-रत्ऩ-गर्भम्+++(←मन्त्रार्थस्थानीय)+++ आऩ माणिक्कच् चॆप्पुप्+++(=कांस्य, मन्त्रस्थानीय)+++ पोलेय् इरुक्किऱ
तिरु-मन्त्रत्तिऩ् उडैय सीर्मैय्+++(=श्रीत्वम्)+++ उम्
तऩ् निष्ठैयुम्
कुलैयामैक्क् आग
सिल्व्+++(=अल्प)+++ आऩ +++(धन-कीर्त्यादि-)+++प्रयोजनङ्गळैप् पऱ्ऱ+++(=सम्बद्ध)+++
शिष्य-गुण-पूर्तिय् इल्लाद चपलर्गळुक्कु
वॆळिय् इडादे
मन्त्रत्तै मिगवुम्+++(=अति)+++ सेमिक्कव्+++(=गोपनं)+++ उम् प्राप्तम् ।

It follows from this that a man should bring his guru to light by way of the overflow of his supreme devotion to him under all conditions

and that the sacred mantra should not, for the sake of any material advantage,
be revealed to the fickle-minded who do not possess all the qualities prescribed for a disciple.

If the mantra is revealed to undeserving persons, its great value which is like that of a casket made of rubies containing a precious jewel will suffer and the guru’s spiritual greatness will also be adversely affected.

De esto se deduce que un hombre debería llevar a su gurú a la luz a través del desbordamiento de su devoción suprema a él en todas las condiciones

y que el mantra sagrado no debería, en aras de ninguna ventaja material, ser revelado a los voluble que no poseen todas las cualidades prescritas para un discípulo.

Si el mantra se revela a las personas que no se merecen, su gran valor que es como el de un ataúd hecho de rubíes que contiene una joya preciosa sufrirá y la grandeza espiritual del gurú también se verá afectada negativamente.

आगैयाल् सर्वावस्थैयिलुम् गुरुभक्तियिऩ् परीवाहमाग गुरुवै प्रकाशिप्पिक्कवुम्, महारत्नगर्भमाऩ माणिक्कच् चॆप्पुप्पोलेयिरुक्किऱ तिरुमन्त्रत्तिनुडैय सीर्मैयुऩ् दऩ् निष्ठैयुङ् गुलैयामैक्काग सिल्वाऩ प्रयोजनङ्गळैप्पऱ्ऱ शिष्य-गुणपूर्तियिल्लाद चपलर्गळुक्कु वॆळियिडादे मन्त्रत्तै मिगवुम् सेमिक्कवुम् प्राप्तम् ।

इव्व् इडत्तिल् गुरु-शब्दं
परम-गुरुक्कळुक्कुम् उपलक्षणं,
सामान्यम् आगवुम् आम्।

The word guru refers, by implication, to the earlier gurus also in the line of ascent extending up to Bhagavān. Or it may mean gurus in general.

La palabra gurú se refiere, por implicación, a los gurús anteriores también en la línea de ascenso que se extiende hasta Bhagavān. O puede significar gurús en general.

इव्विडत्तिल् गुरुशब्दं परमगुरुक् कळुक्कुम् उपलक्षणं सामान्यमागवुमाम्

मन्त्र-शब्दं मन्त्रार्थं मुदल् आऩ रहस्यङ्गळुक्कुम् प्रदर्शन-परम् ।

Similarly the word mantra refers also to the meanings of the mantra and other secret doctrines connected with it.

Del mismo modo, la palabra mantra se refiere también a los significados del mantra y otras doctrinas secretas conectadas con él.

मन्त्रशब्दं मन्त्रार्थं मुदलाऩ रहस्य-ङ्गळुक्कुम् प्रदर्शनपरम् ।

ताऩ् इन्द रहस्यङ्गळै अनुसन्धिक्कुम् पोद् ऎल्लाम्
आचार्य-परंपरैयै अनुसन्धिक्कैयुम्
विधि-बल-प्राप्तम् +++(←को विधिः?)+++.

एवम् आचार्यस्मृतिर् नित्यकर्म।

As a rule or vidhi, it has been laid down that, whenever a man meditates on these secret meanings or mysteries, he should also meditate on the lineal succession of gurus.

Como regla general o Vidhi, se ha establecido que, cada vez que un hombre medita sobre estos significados o misterios secretos, también debe meditar en la sucesión lineal de los gurús.

तानिन्द रहस्यङ्गळै अनुसन्धिक्कुम्बोदॆल्लाम् आचार्यपरंपरैयै अनुसन्धिक्कैयुम् विधिबलप्राप्तम्.

इव्वाचार्यर्गळ् उडैय अनुसन्धानं
“+++(म्लेच्छादीन्)+++ संभाष्य पुण्यकृतो मनसा ध्यायेत्”
ऎऩ्गिऱप् पडिये
प्रतिषिद्ध-संभाषणत्तुक्कु प्रायश्चित्तम् आम्.

एवम् आचार्यस्मृतिर् नैमित्तिकम् अपि कर्म।
ज्ञान-रक्षा-हेतुत्वात् काम्यम् अपि कर्म!

It has also been said: “As an ³⁴ expiation for having conversed with those that are forbidden as unfit (for conversation), we should meditate on the virtuous.” By the words " the virtuous “, this śloka refers primarily to the. ācāryas.

También se ha dicho: “Como una ³⁴ expiación por haber conversado con aquellos que están prohibidos como no aptos (para la conversación), debemos meditar en lo virtuoso”. Por las palabras “virtuosas”, este Śloka se refiere principalmente a el.

इव्वाचार्यर्गळुडैय अनुसन्धानं “संभाष्य पुण्यकृतो मनसा ध्यायेत्” ऎऩ्गिऱप्पडिये प्रतिषिद्ध संभाषणत्तुक्कु प्रायश्चित्तमाम्.

ऎऩ्ऩ् उयिर्+++(→विष्णुं)+++ तन्द् अळित्तवरै+++(←अळि रक्षणे, गुरुगळै)+++ शरणम् पुक्कि+++(=गत्वा)+++,
याऩ्+++(=नान्)+++ अडैवे+++(=क्रमेण)+++ अवर् गुरुक्कळ् निरै+++(=गणं)+++ वणङ्गिप्+++(=नत्वा)+++,
पिऩ्ऩ्+++(=ततः)+++ अरुळाऱ्+++(ळ्)+++ पॆरुम्-भूत्-ऊर् वन्द वळ्ळल्+++(=उदारम्)+++,
पॆरिय नम्बिय्, आळ-वन्दार्, मणक्-काल् नम्बि+++(=राममिश्र)+++,
नऩ्-नॆऱियैय्+++(=मार्गं →प्रपत्तिं)+++ अवर्क्क् उरैत्तव्+++(=उक्तवत्)+++ उय्यक्-कॊण्डार्+++(=पुण्डरीकाक्षाख्यः)+++
नाथ-मुनि, शठकोपऩ्, सेनै नाथऩ्,
इऩ्ऩ् अमुदत्+++(=अमृत[सहित])+++-तिरु-मगळ् ऎऩ्ऱ् इवरै मुऩ्ऩ् इट्ट्
ऎम्-पॆरुमाऩ् तिरुव्-अडिगळ् अडैगिऩ्ऱेऩे+++(←पादपूरणे)+++. (3)

“Having sought the protection of my guru who has graciously taught me that Bhagavān is the Inner Self within me and having also bowed with devotion to the line of his gurus, I seek the refuge of the feet of the Lord, after bowing at the feet of that generous soul who appeared in Śrī Perumbudur owing to his compassion ( for his fellow-men), (his guru) Peria Nambi, Aḷavandār (the guru of Peria Nambi, Manakkal Nambi, Uyyakkondar who taught the good path (of prapatti) to Manakkal Nambi, Nāthamuni (the guru of Uyyakkondar), Satagopan (Nammalvar) (the guru of Nāthamuni) and Senainathan (the guru of Nammalvar) and then, of the gracious Lakṣmī , sweet to the Lord as ambrosia.”

“Habiendo buscado la protección de mi gurú que me ha enseñado gentilmente que Bhagavān es el ser interno dentro de mí y también se había inclinado con devoción a la línea de sus gurús, busco el refugio de los pies del Señor, después de inclinarme a los pies. de esa alma generosa que apareció en Śrī Perumbudur debido a su compasión (por sus compañeros), (su gurú) Peria Nambi, Aḷavandār (el gurú de Peria Nambi, Manakkal Nambi, Uyyakkonde, quien enseñó el buen camino (de Prapatti) a Manakkal Nambi, Nāthamuni (el Guru de Uyyakkondar), Satagopan (Nammalvar) (el Guru de Nāthamuni) y Senainathan (el Guru de Nammalvar) y luego, del gracioso Lakṣmī, dulce para el Señor como Ambrosia “.

ऎऩ्ऩुयिर् तन्दळित्तवरैच् चरणम्बुक्कि
यानडैवे अवर् कुरुक्कळ् निरै वणङ्गिप्
पिऩ्ऩरुळाऱ्‌ पॆरुम्बूदूर् वन्द वळ्ळल्
पॆरिय नम्बि याळवन्दार् मणक्काल् नम्बि
नऩ्ऩॆऱियै यवर्क्कुरैत्तवुय्यक्कॊण्डार्
नादमुनि सडगोबऩ् सेनै नादऩ्
इऩ्ऩमुदत्तिरुमगळॆऩ्ऱिवरै मुऩ्ऩिट्
टॆम्बॆरुमाऩ् ऱिरुवडिगळडैगिऩ्ऱेने. (3)

एते मह्यम् अपोढ+++(=अपास्त)+++-मन्मथ-शरोन्माथाय नाथादयस्
त्रय्य्-अन्त–प्रतिनन्दनीय–विविधोदन्ताः+++(=कथाः)+++ स्वदन्ताम् इह ।
श्रद्धातव्य-शरण्य–दं-पति-दया–दिव्यापगा-व्यापकाः
स्पर्धा-विप्लव-विप्रलम्भ+++(=स्ववननातिक्रम)+++-पदवी–वैदेशिका देशिकाः ॥२॥

May these great spiritual teachers, Nāthamuni and others, fill my heart here and now with delight, so that I may not be subject to the impact of the arrows of Manmatha (i. e. to the pleasures of the senses )–teachers who bring us blissful truths of varied kinds from Vedānta , who convey to us (like Bhagīratha) the celestial river of the compassion of the divine couple to be sought in full faith and who are foreign to the paths of envy, error and deception!

Que estos grandes maestros espirituales, Nāthamuni y otros, llenen mi corazón aquí y ahora con deleite, para que no esté sujeto al impacto de las flechas de Manmatha (i. ¡Las verdades de los tipos variados de Vedānta, que nos transmiten (como Bhagīratha) el río celestial de la compasión de la pareja divina para ser buscadas con plena fe y que son extraños a los caminos de envidia, error y engaño!

एते मह्यमपोढमन्मथशरोन्माथाय नाथादय
स्त्रय्यन्तप्रतिनन्दनीयविविधोदन्ताः स्वदन्तामिह ।
श्रद्धातव्यशरण्यदंपतिदयादिव्यापगाव्यापकाः
स्पर्धाविप्लवविप्रलम्भपदवी वैदेशिका देशिकाः ॥२॥

हृद्या हृत्-पद्म-सिंहासन-रसिक–हय-ग्रीव–हेषोर्मि-घोष-
क्षिप्त-प्रत्यर्थि-दृप्तिर् जयति बहु-गुणा पङ्क्तिर् अस्मद्-गुरूणाम् ।
दिक्-सौधाऽऽबद्ध-जैत्र-+++(गुरु-रूप-)+++ध्वज-+++(ग्रन्थ-रूप-)+++पट-+++(व्याख्या-रूप-)+++पवन-स्फाति+++(=वृद्धि)+++-निर्धूत-तत्-तत्-
सिद्धान्त-स्तोम+++(=गुल्म)+++-तूल+++(=कार्पास)+++-स्तबक-विगमन-व्यक्त–सद्-वर्तनीका+++(=मार्गा)+++ ॥ ३ ॥
+++(सङ्कल्प-सूर्योदये ऽपि वर्तते।)+++

The blissful line of our gurus who are possessed of many auspicious qualities, who have brought down the arrogance of rival controversialists by the successive neighs issuing from Hayagrīva³⁵ who delights in sitting on the throne of their hearts, and whose triumphant banner fixed at the top of the mansion of the four quarters has, by the flourish of its cloth waving in the breeze, dispelled the doctrines of their respective systems like tufts of cotton and thereby rendered the good path clear to all this blissful line of our gurus shines supreme.

La maravillosa línea de nuestros gurús que poseen muchas cualidades auspiciosas, que han derribado la arrogancia de los controvertidos rivales por los sucesivos vecinos que emitieron de Hayagrīva ³⁵ que se deleita en sentarse en el trono de sus corazones, y cuya bandera triunfante arregló En la parte superior de la mansión de los cuatro cuartos, al florecer de su tela agitó la brisa, disipó las doctrinas de sus respectivos sistemas como los mechones de algodón y, por lo tanto, se aclaró el buen camino a toda esta maravillosa línea de nuestros gurus brilla supremo.

हृद्या हृत्पद्मसिंहासनरसिकहयग्रीवहेषोर्मिघोष-
क्षिप्तप्रत्यर्थिदृप्तिर्जयति बहुगुणा पङ्क्तिरस्मद्गुरूणाम् ।
दिक्सौधाबद्धजैत्रध्वजपटपवनस्फातिनिर्धूततत्त
त्सिद्धान्तस्तोमतूलस्तबकविगमनव्यक्तसद्वर्तनीका ॥ ३ ॥

आरण+++(=आरण्यक→वेद)+++-नूल्+++(→आध्यात्मिक-ग्रन्थ)+++-वऴिच्-चॆव्वैय्+++(=सौन्दर्यम्)+++-+++(प्रत्येकम्-)+++अऴित्त्-इडुम् ऐतुकर्क्क्+++(=हेतुकर्क्)+++ ओर्
वारणम् आय् अवर् वादक्-कदलिगळ्+++(←को वायुर् दलतीति)+++ माय्त्त+++(=पातितवान्)+++ पिराऩ्+++(=उपकारक)+++
एर्+++(=वृद्धि)+++-अणि+++(=भूषित)+++-कीर्त्तिय् इरामानुज-मुनिय्+++(←वेदवाक्य-मननात्)+++ इऩ्ऩ्+++(=स्वादु)+++-उरै+++(=वाणी)+++ सेर्
सीर्+++(=सद्गुण)+++-अणि+++(=भूषित)+++-चिन्तैयिनोम्+++(=चिन्तावन्तः)+++ चिन्तियोम् इनित्+++(=इतः)+++ तीविनैये+++(=दुष्टताम्)+++. (4)

We that cling to the noble qualities and sweet words of the benevolent sage, Rāmānuja, who adorns the world with his renown and who, like an elephant, knocking down plantain trees, refuted the arguments of those that, with the help of their unrestrained logic, wrought great havoc in the straight paths of the ³⁶ Brahma Sūtras - We (that cling to his words ) who are thereby blessed with spiritual fervour shall no longer (even) think of deeds that are evil.

Nos aferramos a las nobles cualidades y las dulces palabras del salvia benevolente, Rāmānuja, que adorna el mundo con su renombre y que, como un elefante, derribando a los plátanos, refutó los argumentos de aquellos que, con la ayuda de su lógica sin restricciones , forjado gran estragos en los caminos rectos de los ³⁶ Brahma Sūtras [^12] - Nosotros (que se aferramos a sus palabras) que son bendecidos con fervor espiritual ya no pensaremos (incluso) en hechos que son malvados.

आरण नूल्वऴिच्चॆव्वै यऴित्तिडुमैदुगर्क्कोर्
वारणमायवर् वादक्कदलिगळ् माय्त्तबिराऩ्
एरणिगीर्त्ति यिरामानुसमुनियिऩ् नुरैसेर्
सीरणिसिन्दैयिनोम् सिन्दियोमिनित्तीविनैये. (4)

नीळ+++(=बहु)+++-वन्द् इऩ्ऱु+++(=अद्य)+++ विधिव्-अगैयाल्+++(=वृद्ध्या)+++ +++(शेषत्व-)+++निनैव्+++(=स्मृति)+++-ऒऩ्ऱिय+++(=युक्त)+++ नाम्
मीळ+++(=पुनः)+++ वन्द् इऩ्ऩुम्+++(=इतः)+++ विनैय्+++(=पाप)+++-उडम्ब्-ऒऩ्ऱि+++(=युक्त्वा)+++ विऴुन्द् उऴलाद्+++(=न परिवर्तामहे)+++
आळ-वन्दार् ऎऩ वॆऩ्ऱ्+++(=जित्वा)+++ अरुळ्+तन्दु विळङ्गिय+++(=भायाः)+++ सीर्+++(=साद्गुण्य)+++
आळ-वन्दार्-अडियोम्+++(=पादस्थाः)+++ पठियोम् इनिय्+++(=इतः)+++ अल्+++(=दुर्)+++-वऴक्के+++(=वादम्)+++. (5)

We, who were caught up in the stream of saṁsāra from time immemorial, and have, now, by a change of fortune, come to acquire a knowledge of our true spiritual nature, consider that Śrī Yāmunācārya (Aḷavandār) came into this world to protect us from being sunk again in the mire of saṁsāra
and we will ever be attached to the feet of the sage (Aḷavandār) who triumphed over his opponents and blessed us with his writings.
Never more shall we read the works of heretics.

Nosotros, que estábamos atrapados en la corriente de Saṁsāra desde el tiempo inmemorial, y ahora hemos llegado a adquirir un conocimiento de nuestra verdadera naturaleza espiritual, considerar que Śrī Yāmunācārya (aḷavandār) llegó a este mundo nosotros de ser hundidos nuevamente en el lodo de Saṁsāra Y alguna vez estaremos unidos a los pies del sabio (aḷavandār) que triunfó sobre sus oponentes y nos bendijo con sus escritos. Nunca más leeremos las obras de los herejes.

नीळवन्दिऩ्ऱु विदिवगैयाल् निनैवॊऩ्ऱिय नाम्
मीळ वन्दिऩ्ऩुम् विनैयुडम्बॊऩ्ऱि विऴुन्दुऴला
ताळवन्दारॆनवॆऩ्ऱरुडन्दु विळङ्गिय सीर्
आळवन्दारडियोम् पडियोमिनियल्वऴक्के. (5)

काळम्+++(=वाद्य-विशेषः)+++ वलम्+++(=दक्षिण)+++बुरिय्+++(=वर्तन [शङ्ख])+++ अऩ्ऩ+++(=इव)+++ नऱ्+++(ल्)+++-‌कादल्-अडियवर्क्कुत् +++(←मेल्[=पश्चिम]-अगत्[=गृह]-आऴ्वान्, कीळ्[=पूर्व]-अगत्-आऴ्वान्)+++
ताळम्+++(→भरत-शास्त्रम्)+++ वऴङ्गित्+++(=दत्तवद्)+++, तमिऴ्-मऱैय्+++(=छन्दः←छादने)+++ इऩ्ऩ्+++(=मधुर)+++-इसै+++(=गान)+++ तन्द-वळ्ळल्+++(=उदार)+++
+++(भक्तिरूप-)+++मूळुऩ्+++(=अवर्जनीय)+++-तव+++(=तप)+++नॆऱि+++(=मार्ग)+++-मूट्टिय+++(=उद्दीपित)+++ नाद-मुनि-कऴले+++(=चरण)+++
+++(प्रति-)+++नाळ्+++(=दिनम्)+++-उम् +तॊऴुद्+++(=नत्वा)+++ ऎऴुवो+++(म्=एळुव)+++ नमक्क् +++(य्)+++आर् निगर्+++(=सम)+++ +++(उपसमुद्र-उपनदी-उपपर्वत-समभू-रूप-)+++ ना+++(=नाल्)+++-निलत्ते+++(=भूषु)+++. (6)

We shall come to new life again by bowing every day at the feet of the noble and generous Nāthamuni,
who to his (two)³⁷ loving disciples
who were like a trumpet and a conch (to proclaim the truth and to cow down the exponents of rival systems)
taught the art of music so that they might sing the sweet strains of the Tamil Veda
which had been long forgotten in the world

and who propagated in the world, for the pursuit of all,
the path of tapas (bhakti and prapatti).
In all the four regions of the world there is no one equal to us (because of this devotion of ours to Nāthamuni).³⁸

Vendremos a la nueva vida nuevamente inclinándonos todos los días a los pies del noble y generoso Nāthamuni, quien a sus (dos) ³⁹ Discípulos amorosos que eran como una trompeta y una caracola (para proclamar la verdad y vaciar los exponentes de los sistemas rivales) enseñó el arte de la música para que pudieran cantar las dulces cepas del tamil Veda que había sido olvidado durante mucho tiempo en el mundo

y que se propagó en el mundo, para la búsqueda de todos, El camino de las tapas (Bhakti y Prapatti). En las cuatro regiones del mundo no hay nadie igual a nosotros (debido a esta devoción nuestra a Nāthamuni). ³⁸

काळम् वलम्बुरि यऩ्ऩ नऱ्‌कादलडियवर्क्कुत्
ताळम् वऴङ्गित् तमिऴ्मऱै यिऩ्ऩिसै तन्दवळ्ळल्
मूळुन्दवनॆऱिमूट्टिय नादमुनिगऴले
नाळुन्दॊऴुदॆऴुवो नमक्कार् निगर् ना निलत्ते. (6)

इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वसन्त्रस्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
गुरुपरंपरासारः संपूर्णः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः

इति श्रीकवितार्किकसिंहस्य सर्वसन्त्रस्वतन्त्रस्य
श्रीमद्वेङ्कटनाथस्य वेदान्ताचार्यस्य कृतिषु
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे
गुरुपरंपरासारः संपूर्णः ॥
श्रीमते निगमान्तमहादेशिकाय नमः