regex ([िइेी])त(ि|्य) …
॥ श्रीः ॥
श्रीसारबोधिनीव्याख्यायां
उपायविभागाधिकारः ॥
इप्पडि सद्वारकप्रपत्ति विळम्बेन मोक्षजनकोपायमॆऩ्ऱुम्, अद्वारकप्रपत्ति अविलम्बेन मोक्षजनकोपाय मॆऩ्ऱुम् सॊल्ललामो? भगवाऩैयऩ्ऱो भगवत्प्राप्तिक्कु हेतुवाग उपनिषत्तुक्कळ् सॊल्लुगिऩ्ऱऩ। अप्पडि केवलभगवाऩे उपायमाऩाल् अवऩ् सर्वत्र सर्वदायिरुप्पदाल् सर्वदा सर्वरुक्कुम् भगवत्प्राप्तियुण्डागप् प्रसङ्गिक्कुमागैयाल् अवऩ् प्रसादविशिष्टवेषेण उपायऩागिऱाऩॆऩ्ऱे कॊळ्ळवेण्डुम्। अप्पोदु अवऩुडैय प्रसादहेतुक्कळाय्क् कॊण्डु सद्वारकाद्वारकप्रपत्तियॆऩ्गिऱ भक्तिप्रपदनङ्गळै व्यवहितोपायङ्गळाग अवश्यमङ्गीकरिक्कवेण्डुमॆऩ्ऩिल्? इप्पडि इरण्डुमुपायमॆऩ्बदिल् प्रमाणमुण्डो? उपायस्वरूपन्दाऩॆदु? ऎऩ्ऱु वरुम् आशङ्कैकळै इव्वधिकारत्तिल् परिहरिक्कक्करुदि मुऩ्बु अधिकारार्थत्तै श्लोकत्ताले सङ्ग्रहिक्किऱार् उपायस्स्वप्राप्तेरित्यादिना । सः – शेषियागैयालुम्, सहजकारुण्यवाऩागैयालुम् सर्वरक्षकऩाग प्रसिद्धऩाऩ, भगवान् – रक्षणोपयुक्तषाड्गुण्यपरिपूर्णऩाऩ भगवाऩ्, स्वप्राप्तेः– तऩ्ऩैयडैवदऱ्कु, स्वविषयकपरिपूर्णानुभवत्तिऱ्कॆऩ्ऱबडि। उपायः– उपायमाग, उपनिषदधीतः– खिलश्रुतिकळिलऩ्ऱिक्के ‘‘अमृतस्यैष सेतुः’’ ‘‘य आत्मदा बलदा’’ ‘‘यमेवैष वृणुते तेन लभ्यः’’ ‘‘धातुः प्रसादान्महिमानमीशं’’ इत्यादिपठ्यमाऩ उपनिषत्तुक्कळिलेये सॊल्लप्पट्टाऩ्। इदऩाल् साध्योपायमिरण्डे पोरादो? सिद्धोपायत्तैयुम् कल्पिक्कवेण्डुमोवॆऩ्गिऱ चोद्यम् साध्योपायङ् गळचेतनङ्गळागैयाल् फलप्रदङ्गळागमाट्टादागैयालुम् अवैगळाले प्रसन्नऩाऩ भगवाऩ् ज्ञानादिषाड्गुण्यपरिपूर्णऩागैयाल् फलप्रदानसामर्थ्यमुळ्ळवऩागैयालुम् अवऩ् एतादृशोपपत्तिमात्रकल्प्यऩऩ्ऱिक्के मुऩ्सॊऩ्ऩ उपनिषत्तुक्कळालेये सिद्धऩागैयालुम् परिहृतमॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इप्पडि भगवाऩॊरुवऩे स्वप्राप्त्युपायमाऩाल् प्रपदननिदिध्यासनङ्गळॆदऱ्कॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रसत्त्यै तस्योक्ते प्रपदननिदिध्यासनगती इति । तस्य प्रसत्त्यै – जीवर्गळुडैय अपराधविशेषत्ताले कलुषितऩाऩ भगवाऩ् सर्वमुक्तिप्रसङ्गम् वारामैक्काग प्रसन्नऩाय्क्कॊण्डे उपायमाग वेण्डि वरुवदालन्द भगवाऩुडैय प्रसादत्तिऩ्बॊरुट्टु, प्रसत्तिप्रयोजकङ्गळाग वॆऩ्ऱबडि। प्रपदननिदिध्यासनगती – प्रपदननिदिध्यासनरूपङ्गळाऩ मार्गङ्गळ्, उक्ते – ‘‘ओमित्यात्मानं ध्यायथ’’ ‘‘ओमित्यात्मानं युञ्जीत’’ ‘‘भजस्व मां’’ ‘‘तमेव शरणं गच्छ’’ ‘‘मामेकं शरणं व्रज’’ ‘‘अहं त्वा सर्वपापेभ्यो मोक्षयिष्यामि माशुचः’’ इत्यादिश्रुति स्मृतिकळिल् सॊल्लप्पट्टदुगळ्। तथा च सर्वज्ञऩाय् अत एव फलप्रदानसमर्थऩायिरुक्किऱ भगवाऩॊरुवऩे सिद्धोपायमाग इरुन्दालुम् अनाद्याज्ञातिलङ्घनकुपितऩाऩ अवऩ् अन्द कोबम् तीर्न्दु प्रसन्नऩाय्क्कॊण्डे स्वप्राप्तियैत् तरवेण्डुमागैयालवऩुडैय प्रसादसिद्ध्यर्थम् अप्रधानङ्गळायुम् व्यवहितङ्गळायुमुळ्ळ उपनिषद्विहितङ्गळाऩ भक्तिप्रपत्तिकळुमवश्यापेक्षितङ्गळॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि प्रपदननिदिध्यासनङ्गळ् प्रसादनङ्गळागिल् अदिल् सर्वरुम् प्रवर्तिक्कलागादो वॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् तदारोहः पुंसामित्यादिना तदारोहः– भक्तिप्रपत्त्यारोहः, भक्तिप्रपत्तिप्रवृत्तिरिति यावत् । पुंसः– अनादिचित्रप्रवाहमाऩ कर्माविद्यादिचक्रत्तिल् परिवर्तमाऩऩाऩ पुरुषऩुक्कु, सुकृतपरिपाकेन महता – मोक्षोपयुक्तमाऩ यादृच्छिकसुकृतादिगळुडैयवतिशयितपरिपाकत्ताले, भवतीति शेषः । भगवावाऩ् सहजसौहार्दमुळ्ळवऩाय् सर्वरक्षणदीक्षितऩायिरुन्दालुमवऩ् साधारणकारण मागैयाल् तत्तत्पुरुषऩुडैय सुकृतपरिपाकरूपविशेषकारणमऩ्ऱिक्के भक्तिप्रपत्तिकळिल् प्रवृत्ति युण्डागादॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडियाऩाल् सुकृतपरिपाकमे मूलकारणमॆऩ्ऩदागादो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् निदानमित्यादिना । तत्रापि – भक्तिप्रपत्तिकळिलुम्, तत्प्रवृत्तियिलुम्, सुकृतपरिपाकादिरूपमाऩ सर्वत्तिलुम्, अखिलनिर्माणनिपुणः – इदु हेतुगर्भविशेषणम्। स्वयं निदानं– सकलजगत्सृष्टिकारणमागैयाले सिद्धोपायऩाऩ ताऩे, स्वप्राप्तिक्कु हेतुवाऩाप् पोले तत्प्रतिबन्धकनिवर्तकभक्तिप्रपत्तिप्रवृत्तिक्कुम् तन्निर्वत्तिक्कुम् तद्धेतुभूतसुकृतपरिपाकत्तुक्कुम् स्वयमेव निदानमित्यर्थः । इदऩाल् भक्तिप्रपत्तिनिर्वत्त्यादिगळुक्कुक् कारणमाऩ सुकृतपरिपाकादि कळुक्कुम् भगवाऩे कारणमागैयाले अवऩे स्वप्राप्तिक्कु अव्यवहितसिद्धोपायमायुम् प्रधानोपायमायुम् स्थापिक्कप्पट्टाऩॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इऩि अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कुम् सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कुम् भगवत्प्रसादहेतुतया साध्यमागच् चॊऩ्ऩ प्रपदननिदिध्यासनरूपमाऩ उपायङ्गळै सपरिकरमाय् मेले सॊल्लप् पोगिऱवराय् मुन्दर अवैगळिऩ् स्वरूपत्तै उपपादिक्किऱार् इवर्गळुक्कु कर्तव्यमाऩ उपायमावदु इति । इवर्गळुक्कु - कीऴधिकारत्तिऱ्सॊऩ्ऩ सद्वारकाद्वारकप्रपत्तिनिष्ठर्गळिरुवर्क्कुम्। कर्तव्यमाऩ - विधियाले कर्तव्यमाग चोदितमाऩ। उपायमावदु - अद्वारकमायुम् मुख्यमायुमुळ्ळ भगवत्प्रसादजनकमाऩ भक्तिभरसमर्पणरूपोपायमावदु। इङ्गु अद्वारकमॆऩ्ऱदाल् सद्वारकोपायमागच्चॊल्लप्पोगिऱ कर्मयोगम् ज्ञानविकासमल्लाविडिऩुम् मुख्यमॆऩ्ऱदाल् गौणमाऩ वाचिककायिकप्रपत्तिकळ् ज्ञानविकासङ्गळल्लाविडिऩुम्, प्रतिज्ञैक्कु हानियिल्लै। ऒरु ज्ञानविकासविशेषमिति । इङ्गु ज्ञानपदेन ज्ञानेतरक्रियाव्यावृत्तिः । विकासपदेन सिद्धोपायऩाऩ भगवत्स्वरूपव्यावृत्तिः । विशेषपदेन उपेयमाऩ भगवदनुभवरूपमाऩ ज्ञानव्यावृत्तिः । उपेयत्तै शब्दतः निर्देशित्तुक्कॊण्डु अदिऩ् स्वरूपत्तैक् काट्टुगिऱार् इत्ताले इत्यादिना । साध्यमायॆऩ्ऱदाल् उपेयत्तुक्कु उपायकार्यत्वम् सॊल्लप्पडुगैयाल् व्यावृत्तिसॊल्लप्पडुगिऱदु। भगवत्प्राप्तियैक्काट्टिलुम् उपेयम् वेऱुबट्टदोवॆऩ्ऱु शङ्कियामैक्काग प्राप्तिरूपमाऩ उपेयमॆऩ्ऱदु। प्रपूर्वक आपॢधातु गत्यर्थकमागैयाले ज्ञानार्थकमाय्क्कॊण्डु भगवदनुभवरूपोपेयमाग मुडिगिऱदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
ऒरु ज्ञानविकासविशेषमिति । इङ्गु ज्ञानपदत्ताल् ज्ञानभिन्नसंयोगैक्यादिव्यावृत्तिः । विकासपदत्ताले सिद्धोपायस्वरूपव्यावृत्तिः । विशेषपदत्ताल् साध्योपायरूपज्ञानविकासव्यावृत्तिः । इन्द इरण्डु ज्ञानविकासविशेषङ्गळिलुम् विशेषशब्दवाच्यमाऩ वैलक्षण्यत्तैक् काट्टुगिऱार् इवऱ्ऱिल् उपायमागिऱ ज्ञानविकासविशेषमित्यादिना । इवऱ्ऱिल् - इन्द इरण्डु ज्ञानविकासविशेषङ्गळुडैय मध्यत्तिल्। उपायमागिऱ ज्ञानविकासविशेषम् - भगवत्प्राप्तिक्कु उपायमाऩ भक्तिभरसमर्पणरूपज्ञानविकासविशेषम्। करण सापेक्षमुमायिति । भक्तिप्रपत्तियिरण्डुम् मनोरूप करणसापेक्षमिऱे। शास्त्रविहितमुमाय् - ‘‘ओमित्यात्मानं ध्यायथ’’ ‘‘भजस्व मां’’ ‘‘शरणं व्रज’’ इत्यादि शास्त्रङ्गळाले कर्तव्यतया विहितमाय्। सत्यत्वेत्यादि । स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळ् - ऎन्द धर्मङ्गळ् ज्ञातमागाविडिल् ब्रह्मस्वरूपमे ज्ञातमागादो, अवैगळ्। अञ्जोडे कूडिऩ - सत्यत्वज्ञानत्वानन्तत्वानन्दत्वामलत्वरूपपञ्चकङ्गळोडु कूडिऩ। इदऱ्कु गुणादिगळिऩालेयॆऩ्बदोडन्वयम्। अव्वो विद्याविशेषेति । सद्विद्यादहरविद्याशाण्डिल्यविद्यान्यासविद्यारूपमाऩ विद्याविशेषङ्गळिले। प्रतिनियतगुणादिगळिऩाले इति । तत्तद्विद्याप्रतिनियतगुणङ्गळै भाष्यादिगळिल् कण्डुगॊळ्वदु। प्रपत्तिविद्यैक्कु निरपेक्षोपायत्वम् प्रतिनियतवेद्याकारम्। गुणादीत्यत्रादिपदेन विग्रहादिपरिग्रहः । नियत – व्याप्त । ब्रह्मविषयमुमायिरुक्कुमिति । तथाच उपायमाऩ ज्ञानविकासविशेषम् शारीरकशास्त्रत्तिल् सर्वविद्यानुयायियाग निर्णयिक्कप्पट्ट सत्यत्वादिपञ्चकविषयमायुम्, तत्तद्विद्याप्रतिनियतगुणविग्रहविषयमायुम्, इवैगळुक्कु धर्मियाऩ ब्रह्मविषयमायुमिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। उपेयज्ञानविकासम् इदैक् काट्टिलुम् विलक्षणमॆऩ्गिऱार् उपेयमागिऱ ज्ञानविकासविशेषमित्यादिना । करणनिरपेक्षमुमायिति । मुक्तियिल् अप्राकृतङ्गळाऩ चक्षुरादिकरणङ्गळिरुन्दालुम् ज्ञानविकासत्तिऱ्कु तदपेक्षैयिल्लैयिऱे। अङ्गु सिल मुक्तर्गळ् विदेहर्गळायुम् कैङ्गर्यम् सॆय्वदाग शास्त्रसिद्धमागैयाल् अवर्गळुडैय ज्ञानविकासत्तिल् करणनिरपेक्षत्वमे ऒप्पुक् कॊळ्ळवेण्डुमागैयाल् सशरीरराऩ मुक्तर्गळुडैय ज्ञानविकासत्तिलुम् करणनिरपेक्षत्वम् ऒप्पुक्कॊळ्ळ वेण्डुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
स्वभावप्राप्तमुमायिति । ‘‘यथा न क्रियते ज्योत्स्ना’’ ऎऩ्गिऱबडिये प्रतिबन्धकनिवृत्तियुण्डाऩाल् ज्ञानविकासम् स्वभावतः प्राप्तमामिऱे। गुणविभूत्यादि कळॆल्लात्तालुम् परिपूर्णब्रह्मविषयमुमायिरुक्कुमिति । मुक्तिदशैयिले सर्वप्रतिबन्धकमुम् निश्शेषमाग निवृत्तमागैयाले ज्ञानप्रसरम् सर्वत्र उण्डागुमागैयाले गुणविभूत्यादिगळिल् अज्ञातांशत्तिऱ्कु प्रसक्तियेयिल्लामैयाले गुणविभूत्यादिगळॆल्लात्तालुम् परिपूर्णब्रह्मविषयमायुम् विशेषणीभूतगुणविभूत्यादिगळॆल्ला विषयमुमायिरुक्कुमॆऩ्ऱ पडि। ‘‘तं यथायथोपासते तथैव भवति, यथाक्रतुरस्मिन्लोके पुरुषो भवति तथेतः प्रेत्य भवति’’ ऎऩ्ऱु यथोपासनमऩ्ऱो फलमिरुप्पदु। आगैयाल् तत्तद्विद्याप्रतिनियत-गुणादिविषयकोपासनत्ताले गुणविभूत्यादिगळॆल्लात्तालुम् परिपूर्णब्रह्मप्राप्ति वरक्कूडुमो वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् उपासितगुणादेरित्यादि । उपासितगुणादेः – तत्तद्विद्यैयिलुपासिक्कप्पट्ट प्रतिनियतगुणादिगळुक्कु। आदिशब्दात् विग्रहविभूतिपरिग्रहः । प्राप्तावपि – प्राप्तिरूपोपेयज्ञानत्तिलुम्। या अबहिष्क्रिया – यादॊरु बहिष्काराभावमुण्डो? अदावदु उपासनविषयङ्गळाऩ गुणादिगळ् प्राप्तिरूपानुभवत्तिलुम् अवश्यम् विषयमामेयॊऴिय विषयमागादॊऴियादॆऩ्गिऱ अयोगव्यवच्छेदमुण्डो? सा – अन्द अबहिष्क्रियैये। तत्क्रतुनयग्राह्या – तत्क्रतुन्यायशिक्षितार्थमागक् कॊळ्ळवेण्डुम्। नाकारान्तरवर्जनं – उपासनविषयमिल्लाद गुणादिगळुक्कु प्राप्तिरूपानुभवत्तिल् अविषयत्वम् तत्क्रतुन्यायत्ताले ग्राह्यमऩ्ऱु। अप्पडियागिल् प्रतिब्रह्मविद्यानिष्ठऩुक्कुम् तत्तद्ब्रह्मविद्याप्रतिनियतगुणानुभवमे वरवेण्डुमागैयालुम् गुणविभूत्यादिगळाले परिपूर्णमाऩ ब्रह्मानुभवम् मुक्तर्गळिल् ऒरुवऩुक्कुम् घटियातागैयालुम् अनुभवतारतम्यादानन्दतारतम्यम् वरुमागैयालुम् मध्वमतप्रवेशम् वरुम्। मेलुम् ‘‘सर्वं ह पश्यः पश्यति’’ ‘‘निरञ्जनः परमं साम्यमुपैति’’ ‘‘सोऽश्नुते सर्वान् कामान्’’ इत्यादि श्रुतिविरोधम् दुष्परिहरम्। लघुसिद्धान्तारम्भ श्रुतप्रकाशिकायां ‘‘यदुक्तं अविद्यानिवृत्तिरेव मोक्ष इति, तदभ्युपगम्यते’’ इति श्रीभाष्य श्रीसूक्तिव्याख्यानावसरे ‘‘स्वत एव सर्वसाक्षात्कारक्षमं ज्ञानं प्रतिबन्धके निवृत्ते सति ब्रह्मस्वरूपरूपगुणविभूत्यादिकं सर्वं साक्षात्करोति’’ ऎऩ्ऱु सर्वमुक्तर्गळुक्कुम् प्रतिबन्धकनिवृत्ति वन्दाल् स्वरूपरूपगुणविभवादिसर्वसाक्षात्कारम् स्वत एव वरुमॆऩ्ऱु सॊल्लियिरुप्पदालुम् अनुपासितगुणङ्गळुक्कु प्राप्तियिले विषयत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु अन्ययोगव्यवच्छेदम् सॊल्लुगिऱवर्गळुक्कु स्पष्टमाऩ श्रुतप्रकाशिकाविरोधम् वरुम्। इप्पडि प्राप्तिरूपोपेयम् ज्ञानविकासविशेषमॆऩ्ऱाल् ‘‘नित्यकिङ्करो भवानि’’ ऎऩ्ऱु गद्यत्तिल् भगवत्कैङ्कर्यत्तै उपेयमाग प्रार्थित्तदऱ्कु भावमॆऩ्ऩॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् प्राप्तिरूपमाऩ इत्यादिना । इव्वनुभवत्तिऩुडैय परीवाहमाय् कॊण्डु - अवर्जनीयमाऩ कार्यमाय्क्कॊण्डु। कैङ्कर्यमुपेयमिति । इन्द प्राप्तिरूपमाऩ ज्ञानविकासविशेषम् निरतिशयभोग्यवस्त्वनुभवरूपमागैयाले कैङ्कर्यपर्यन्त मिल्लामल् निल्लादागैयाले कैङ्कर्यमुम् भक्त्यादिसाध्यमाऩ प्राप्तिरूपानुभवत्तिऩुडैय कार्यमाय्क् कॊण्डु उपेयमागिऱदॆऩ्ऱबडि।
इप्पडि साध्योपायसाध्योपेयङ्गळ् भिन्नङ्गळाय् विलक्षणधर्मवत्तुक्कळायिरुप्पदाल् अवैगळिलॊऩ्ऱु पूर्वकालवृत्तियागैयाल् कारणमाय्, ऒऩ्ऱु उत्तरकालवृत्तियागैयाल् कार्यमायिरुप्पदालुम् अवैगळै साध्योपायमॆऩ्ऱुम् साध्योपेयमॆऩ्ऱुम् व्यवहरिप्पदु युक्तमाऩालुम्, पूर्वापरकालवृत्तियाय् नित्यऩाय् ऒरुवऩायिरुक्किऱ भगवाऩै सिद्धोपायमॆऩ्ऱुम् सिद्धोपेयमॆऩ्ऱुम् सॊल्वदु युक्तमागुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्वुपायरूपमायुमित्यादिना । ज्ञानत्तुक्कु विषयमाय्क् कॊण्डु फलप्रदत्वभोग्यत्वादिवेषत्ताले इति । भगवाऩ् उपायज्ञानविषयमाम्बोदु मोक्षयिष्यामि ऎऩ्ऱु सङ्कल्पित्तु फलप्रदानम् पण्णुगैयालवऩै अन्द वेषत्ताले उपायमॆऩ्गिऱदु। उपेयज्ञानविषयऩाय्क्कॊण्डु ‘‘रसँ ह्येवायं लब्ध्वाऽऽनन्दी भवति’’ ऎऩ्गिऱ पडि मुक्तरुक्कु रसतया अदावदु आनन्दतया भोग्यऩागैयाले अदावदुअनुभाव्यऩागैयाले अन्द वेषत्ताले अदावदु भोग्यत्ववेषत्ताले अवऩैये उपेयमॆऩ्गिऱदु। तथाच नित्यऩाऩ भगवाऩॊरुवऩुक्के तऩ्ऩैक्कुऱित्तु कार्यत्वमुम् कारणत्वमुमिल्लाविडिलुम् कारणमाऩ उपायज्ञानविषयत्वात् अत एव फलप्रदत्वाच्च उपायत्वमुम्, कार्यमाऩ उपेयज्ञानविषयत्वाद्भोग्यत्वाच्च उपेयत्वमुम् वरलामागैयाल् ऒरुवऩैये सिद्धोपायमॆऩ्ऱुम् सिद्धोपेयमॆऩ्ऱुम् व्यवहरिक्कलामॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
भोग्यत्वादीत्यत्रादिपदात् उपायदशायां प्रतिबन्धकनिवर्तकत्वत्तुक्कुम्, उपेयदशायां कैङ्कर्यप्रतिसम्बन्धित्वत्तिऱ्कुम् ग्रहणम्। ईश्वरऩुडैय इन्द उपायत्वमिरण्डु अधिकारिकळुक्कुम् तुल्यन्दाऩोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्वीश्वरऩुडैय उपायत्वमित्यादिना । अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩ्बक्कल् - स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठऩ् पक्कल्। उपायान्तरस्थाननिवेशत्ताले विशिष्टमायिरुक्कुमिति । सद्वारकप्रपन्नऩ् विषयत्तिल् अङ्गप्रपत्तियैयुम् पण्णि पिऱगु भक्तियोगत्तैयुम् अनुष्ठित्ताल् फलम् कॊडुक्कक्कडवऩाऩ ईश्वरऩ् स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कु प्रपत्त्यनुष्ठानानन्तरं भक्तियोगम् पण्णवेण्डादबडि अन्द भक्तियोगमागिऱ उपायान्तरत्तिऩुडैय स्थानत्तिले ‘‘त्वमेवोपायो भव’’ अदावदु - त्वमेवोपायान्तरस्थाने स्थित्वा रक्षको भव ऎऩ्गिऱ प्रार्थऩैयिऩाले निवेशिक्कप्पट्टवऩाय् अन्निवेशत्ताले विशिष्टमायिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। तथाच स्वतन्त्रप्रपन्नऩ् विषयत्तिल् ईश्वरऩुक्कु साधारणमाग उपायदशैयिल् सॊऩ्ऩ प्रपत्तिरूपज्ञानविषयत्वफलप्रदत्वङ्गळागिऱ इव्विरण्डु धर्मङ्गळुम् उपायान्तरस्थाननिवेशरूपधर्मत्तोडुम् कूडियिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। इदुवे, भक्तऩुक्कु भक्तिये उपायम्; प्रपन्नऩुक्कु भगवाऩे उपायमॆऩ्ऱु विशेषित्तुच् चॊल्लुवदऱ्कुक् कारणमाम्। भक्तर्गळिडत्तिल् ईश्वरऩुडैय उपायत्वप्रकारत्तैक् काट्टुगिऱार् मऱ्ऱ अधिकारिक्कुमित्यादिना । मऱ्ऱवधिकारि – सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩ्, भक्त इति यावत् । कर्मयोगारम्भम् मुदलाग - वक्ष्यमाणकर्मयोगप्रारम्भम् मुदल्, उपासनपूर्तिपर्यन्तमाग - भक्तियोगत्तिऩुडैय यथावस्थितनिष्पत्तिपर्यन्तमाग, नडुवुळ्ळ - मध्यत्तिलेयुळ्ळ, कर्तव्यङ्गळिल् - अनुष्ठेयत्वेन प्राप्तमाऩ शास्त्रार्थङ्गळिल्, अत्यन्ताशक्यमाऩ नेर्गळिले - सर्वात्मना पण्णमुडियाद कर्मङ्गळिऩ् स्थानङ्गळिले, इप्प्रपत्तिवशीकृतऩाऩ ईश्वरऩ् - इन्द दुष्करकर्मस्थानत्तिले इरुन्दु इन्द कर्मसाध्यफलत्तैत् तरवेणुमॆऩ्गिऱ प्रार्थनापूर्वकप्रपत्तियिऩाले वशीकरिक्कप्पट्ट ईश्वरऩ्, पुगुन्दु निऩ्ऱु - अन्द दुष्करकर्मङ्गळै अपेक्षिक्कामल् ताऩेअवऱ्ऱिऩ् कार्यङ्गळै सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु निऩ्ऱु, अन्द दुष्करकर्तव्यङ्गळाले वरुम् - नमक्कुप् पण्णमुडियाददाय् अवश्यम् पण्णित् तीर वेण्डि यदाऩ कर्मङ्गळाले वरुम्, पापनिवृत्तियैयुम् - उपायविरोधिपापनिवृत्तियैयुम्, सत्वोन्मेषादिगळैयुम् - उपायाभिवर्धकसत्वोन्मेषादिगळैयुम्, आदिपदग्राह्योत्तरोत्तरज्ञानवैशद्यादिगळैयुम्, उण्डाक्किक्कॊडुत्तु - अन्द कर्मनिरपेक्षमाग ताऩे उण्डाक्किक्कॊडुत्तु, अव्वुपासनमागिऱवुपायत्तै - अङ्गियाय् भक्तिरूपमाऩ उपायत्तै, फलपर्यन्तमाक्किक्कॊडुक्कुम् - उपेयज्ञानविकासपूर्वककैङ्कर्यपर्यन्तमाक्किक्कॊडुक्कुम्। कर्मयोगादिगळ् उपायनिष्पत्तिविरोधिपापनिवृत्तिसत्वोन्मेषाद्यर्थङ्गळागैयालवऱ्ऱिल् सिल अत्यन्ताशक्यङ्गळाऩ पोदु तत्स्थानत्तिले निवेशिक्कप्पट्ट ईश्वरऩ् अन्द दुष्करकर्मकार्यङ्गळाऩ पापनिवृत्त्यादिगळैयुम् सॆय्युमागैयाल् इव्वधिकारिक्कुम् उपासननिष्पत्तिविरोधिपापनिवृत्त्यर्थमुम् तत्तत्कालङ्गळिल् अशक्यमाऩ कर्मनिर्वर्त्यपापनिवृत्तिसत्वोन्मेषाद्यर्थमागवुम् तत्तत्कालङ्गळिल् अङ्गमाऩ प्रपत्तिविशेषङ्गळ् पण्णवेण्डुमॆऩ्ऱुम्, तद्वशीकृतऩाऩ भगवाऩ् उपासनानिर्वृत्तिपूर्वकमाय् कैङ्कर्यपर्यन्तमाऩ भगवदनुभवत्तैक् कॊडुप्पऩॆऩ्ऱुम् सॊल्लित्तायिऱ्ऱु।
इऩि कर्मयोगारम्भम् मुदलाग ऎऩ्ऱु सामान्यमाग प्रसक्तङ्गळाऩ कर्मयोगज्ञानयोगादिगळैयुम्, अवैगळुक्कु भक्तियोगत्तिल् उपयोगप्रकारत्तैयुमरुळिच्चॆय्यक्करुदि मुन्दर कर्मयोगत्तिऩुडैय स्वरूपत्तैयुम्, भेदत्तैयुम्, कार्यत्तैयुम्, क्रममाग वरुळिच्चॆय्गिऱार् अङ्गु कर्मयोगमावदु इत्यादियाल्। अङ्गु उपासकऩुक्कु कर्तव्यङ्गळाग शास्त्रङ्गळिल् विहितङ्गळुक्कुळ्ळे। कर्मयोगमावदॆऩ्बदऱ्कु ‘‘सनियममाग परिगृहीतमायिरुक्कुम् कर्मविशेषम्" ऎऩ्बदोडन्वयम्। इदु अङ्गिस्वरूपनिर्देशम्। नित्यनैमित्तिकादिगळुक्कुळ्ळे यावत्फलप्राप्ति इत्तैये अऩुष्टिक्कक्कडवेऩॆऩ्ऱिप्पडि सङ्कल्पत्तोडु परिग्रहिक्कप्पट्ट ऒरु कर्मविशेषमॆऩ्ऩबडि। आऩाल् इतरनित्यनैमित्तिकङ्गळ् अनुष्ठेयङ्गळऩ्ऱोवॆऩ्ऩ? ऎल्ला कर्मङ्गळुम् अप्रधानतया अदावदु अङ्गतयानुष्ठेयमॆऩ्गिऱार् शास्त्रत्ताले इत्यादियाल्। एतदनुष्ठानोपयुक्ताधिकारत्तैक् काट्टुगिऱार् जीवपरमात्मयाथात्म्यज्ञानम् पिऱन्दालिति । इन्द ज्ञानमिल्लाविडिल् निवृत्तिधर्मरूपमाऩ कर्मयोगत्तिऩुडैय अनुष्ठानत्तिऱ्कु अधिकारियागमाट्टाऩिऱे। तऩक्कुशक्यङ्गळायिति । ‘‘न ह्यशक्ये नियोजयति शास्त्रं’’ । फलसङ्गादिरहितङ्गळाऩ इति । इङ्गु आदिपदत्ताले कर्तृत्वादिकम् विवक्षितम्। यद्यपि काम्यकर्मङ्गळ् फलार्थमागवे विहितङ्गळ्; आऩालुम् कर्मयोगरूपनिवृत्तिधर्मनिष्ठऩ् अन्द फलङ्गळिल् सङ्गमिल्लादवऩाय् अदावदु आसैयिल्लादवऩाय् अवैगळै यऩुष्ठिक्कवेण्डुमागैयाल् अवैगळै फलसङ्गरहितङ्गळॆऩ्ऱदु। काम्यकर्मङ्गळोडुमिति । अकरणे प्रत्यवायापादकमल्लाददाय् करणे अभ्युदयावहङ्गळाऩ कर्मङ्गळोडॆऩ्ऱबडि। इङ्गु ‘‘सहयुक्तेऽप्रधाने’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट तृतीयाप्रयोगत्ताले काम्यङ्गळुक्कु अप्राधान्यम् अदावदु अङ्गत्वम् तोऱ्ऱुगिऱदु। नित्यनैमित्तिकङ्गळोडुम् कूड ऎऩ्गिऱविडत्तिलुम् इप्पडिये कण्डुगॊळ्वदु। तथाच भगवाऩुक्कुम् तऩक्कुम् शेषशेषिभावज्ञानमुळ्ळवऩाय् नित्यनैमित्तिकादिगळुडैय मध्यत्तिले तऩक्कु शक्यमाऩदॊरु कर्मविशेषत्तै यावत्फलमिदैये अऩुष्टिक्कक्कडवेऩॆऩ्ऱु सङ्कल्पपूर्वकमाग अङ्गियाग परिग्रहित्तु अदऱ्कु अङ्गङ्गळाग तऩक्कु शक्यङ्गळाऩ काम्यकर्मङ्गळैयुम् इतरनित्यनैमित्तिकङ्गळैयुम् परिग्रहित्तु अनुष्ठिक्कुमदु कर्मयोगमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इप्पडि कर्मविशेषमॆऩ्ऱु पॊदुविले सॊऩ्ऩाल् अदैयिऩ्ऩदॆऩ्ऱऱिन्दु अनुष्ठिप्पदु शक्यमामोवॆऩ्ऩ वदिऩ् स्वरूपभेदङ्गळै सप्रमाणमरुळिच्चॆय्गिऱार् अदिलवान्तरभेदङ्गळित्यादिना । अदिल् - कर्मयोगत्तिल् अवान्तरभेदङ्गळ् - व्याप्यधर्मवत्तुक्कळ्, दैवमेवापरे यज्ञं – देवसम्बन्धिनं यज्ञं, तदर्चनरूपयज्ञमिति यावत् । योगिनः पर्युपासते – वक्ष्यमाणभिन्नाः कर्मयोगनिष्ठा अनुतिष्ठन्तीत्यर्थः । सॊल्लप्पट्ट - श्रीमद्गीतैयिल् नाऩ्गावदु अध्यायत्तिल् सॊल्लप्पट्ट। तपः – कृच्छ्रचान्द्रायणादि, तीर्थं – तीर्थयात्रा, दानं – स्वीयार्थस्य स्वस्वत्वनिवृत्तिपूर्वकपरस्वत्वापादनं, यज्ञं – ज्योतिष्टोमादिगळ्। आदिपदात् प्राणायामादिपरिग्रहः ।
इऩि कर्मयोगत्तिऩ् कार्यत्तैक् काट्टुगिऱार् अधिकारीति । मेले सॊल्लप् पोगिऱबडि ऒऩ्ऱे ऒरु फलत्तिऱ्कु सद्वारकमायुम् अद्वारकमायुम् साधकमागक् कूडुमो? ओर् अधिकारिक्कु अप्पडि साधकमागादाऩालुम् अधिकारिभेदत्ताले अप्पडि साधकमागक्कूडुमॆऩ्ऩिल्? अदु यॆङ्ङऩे ऎऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् अधिकारिभेदत्ताले इत्यादिना । सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कु सकिञ्चनत्वरूपाधिकारिभेदत्तालुम्। अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कु अकिञ्चनत्वरूपाधिकारिभेदत्तालुम्। प्रपत्ति ताऩे - ऒरु प्रपत्तिये, भक्तियै यिडैयिट्टुम् - भक्तियै द्वारमागक्कॊण्डुम्, सकिञ्चनऩ् विषयत्तिल् भक्तियै द्वारकमागक्कॊण्डुम्, इडैयिडादेयुम् - अकिञ्चनऩ् विषयत्तिल् भक्तियै यिडैयिडादेयुम्, साक्षात्ताकवे यॆऩ्ऱबडि। मोक्षहेतुवाऩाऱ्पोले - मोक्षरूप ऒरु फलत्तुक्कुक् कारणमाऩाप्पोले। इक् कर्मयोगमिति । अधिकारिभेदत्ताले इत्यनुषज्यते । इङ्गु कर्मयोगानुष्ठातावुक्कु शिष्टतया व्यपदेश्यत्वमुम्, निष्प्रमादसुकरोपायाभिलाषित्वमुमधिकारिभेदम्। ज्ञानयोगानुष्ठातावुक्कु शिष्टतया व्यपदेश्यत्वमिल्लामैयुम्, दुष्करोपायत्तैयुम् मुडिक्कलामॆऩ्ऱ धैर्यमुम्, तन्निर्वहणसामर्थ्यमुमधिकारिभेदम्। इप्पडिप्पट्ट अधिकारिभेदत्तालॆऩ्ऱबडि। ज्ञानयोगत्तैयिडैयिट्टुम् - दुष्करोपायनिर्वहणसमर्थऩ् विषयत्तिल् ज्ञानयोगत्तै द्वारीकरित्तुम्, इडैयिडादेयुम् - शिष्टतया व्यपदेश्यऩाय् निष्प्रमादसुकरोपायाभिलाषियुमाऩ कर्मयोगाधिकारिविषयत्तिल् ज्ञानयोगत्तै द्वारीकरिक्कामलुम्, साक्षात्ताकवे यॆऩ्ऱबडि। सपरिकरमाऩ योगत्तैक्कॊण्डु इति । इङ्गु परिकरमावदु - यमनियमासनादिगळ्। योगमावदु - भविष्यदात्मसाक्षात्कारानुगुणचित्तवृत्तिनिरोधरूपमाऩ व्यापारम्। अदैक्कॊण्डु - अदै द्वारीकरित्तु, आत्मावलोकनसाधनमाम् - स्वस्वरूपसाक्षात्कारत्तिऱ्कु साधनमामॆऩ्गै। तथाच ऎप्पडि ऒरु प्रपत्तिताऩे सकिञ्चनाकिञ्चनाधिकारिभेदत्ताल् भक्तियै द्वारीकरित्तुम् साक्षात्तायुम् मोक्षसाधनमागलामॆऩ्ऱु शास्त्रसिद्धमो अप्पडिये इक्कर्मयोगमुम् शक्ताशक्ताधिकारिभेदत्ताले ज्ञानयोगत्तै द्वारीकरित्तुम् साक्षात्तागवुम् सपरिकरयोगसहकारत्ताले आत्मसाक्षात्कारसाधनमागलामॆऩ्बदुम् शास्त्रसिद्धमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इऩि ज्ञानयोगत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् ज्ञानयोगमावदु इत्यादिना । इदऱ्कु तऩ् स्वरूपत्तै निरन्तरचिन्तनम् पण्णुगै यॆऩ्बदोडन्वयम्। तऩ् स्वरूपत्तै यॆऩ्ऱदाल् भगवत्स्वरूपचिन्तनरूपभक्तियोगव्यावृत्तिः । निरन्तर ऎऩ्बदाल् श्रवणमनन रूप कादाचित्कात्मचिन्तनव्यावृत्तिः । चिन्तनमॆऩ्ऱदाल् ज्ञानयोगफलमाऩ आत्मावलोकनव्यावृत्तिः । इन्द ज्ञानयोगाधिकारिक्कुम् कर्मयोगम् वेण्डुमोवॆऩ्ऱु शङ्कियामैक्काग कर्मयोगत्तालि त्यादि । अन्तःकरणजयम् पिऱन्दालल्लदु ज्ञानयोगम् सिद्धियादागैयाल् अदऱ्काग अवऩुक्कुम् कर्मयोगमावश्यकमॆऩ्ऱु सूचिप्पिक्कैक्काग कर्मयोगत्ताल् अन्तःकरणजयम् पिऱन्दवऩुक्कॆऩ्ऱु हेतुहेतुमद्भावेन निर्देशित्तदु। अन्द निरन्तरचिन्तनत्तिल् विजातीयभ्रमम् कलसामैक्काग प्रकृत्यादिविलक्षणमायिदि स्वरूपविशेषणम्। आदिपदात् बुद्धिपरिग्रहः । स्वतन्त्रात्मभ्रमम् कलसामैक्काग ईश्वरऩैप्पऱ्ऱ आधेयत्वेति । इङ्गु आधेयत्वविधेयत्वशेषत्वङ्गळाले शरीरतया चिन्तनम् पण्णुगैयॆऩ्ऱु चिन्तनविशेषणतया निर्देशिक्कामल् शरीरतया प्रकारमाऩ तऩ् स्वरूपत्तै यॆऩ्ऱु स्वरूपविशेषणतया निर्देशित्तदाल् आधेयत्वादिगळ् ज्ञानयोगत्तिले चिन्तनीयगुणङ्गळऩ्ऱु ऎऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। ज्ञानयोगत्तिल् नित्यत्वज्ञानत्वादि कळॊऴिय आधेयत्वादिगळ् वेद्यङ्गळऩ्ऱॆऩ्ऩुमिडम् श्रीमत्तात्पर्यचन्द्रिकैयिल् स्पष्टम्। तऩ् स्वरूपत्तै इति । स्वरूपनिरूपकङ्गळाऩ नित्यत्वज्ञानत्वानन्दत्वामलत्वाहन्त्वादिगळाले विशिष्टस्वस्वरूपत्तै यॆऩ्ऱबडि। इक्कर्मयोगज्ञानयोगङ्गळुक्कु आत्मावलोकनसाधनत्वमिरुन्दालुम् भगवदुपासनोपयोगित्वमुण्डो? उण्डागिलदॆप्पडियॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् इक्कर्मयोगेत्यादिना । आत्मावलोकनम् पिऱन्दालित्यन्तम् पूर्वोक्तानुवादम्। पिऱन् दाल् - पिऱन्दबिऩ्, आत्मावलोकनम् पिऱन्दालिदु ‘‘सुखमात्यन्तिकं यत्तत्’’ ‘‘यं लब्ध्वा चापरं लाभं मन्यते नाधिकं ततः’’ ऎऩ्गिऱबडि स्वेतरसमस्तसुखवैतृष्ण्यावहमाऩ आत्मानुभवसुखत्तोडु सेर्न्दे यिरुक्कुमागैयाल् स्वविषयत्तिलेये आकर्षकमाग मुडियुमागैयाल् उपासनोपयुक्तमागुमो? वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् वैषयिकसुखेत्यादि । वैषयिकसुखं – शब्दादिविषयानुभवत्तालुण्डागुम् सुखम्। वैतृष्ण्यावहमाऩ - अदिऩासैयैप् पोक्कडिक्कक्कूडियदाऩ, आकर्षकत्तिल् - वलैयिल्। अगप्पट्टिलऩागिलिति । इदिलगप्पडाद धीरऩुमॊरुवऩ् सम्भावितऩागैयाल् अवऩुक्किदु उपासनोपयुक्त मागुमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
परमपुरुषार्थमाऩ भगवदनुभवत्तुक्कु उपायमाऩ भक्तियोगत् तिले इति । आत्मानुभवम् वैषयिकसुखातिशयितमागैयाले तद्वैतृष्ण्यावहमाय्, आकर्षक मायिरुन्दालुम् सर्वातिशायियाय् परमपुरुषार्थमाऩ भगवदनुभवम् आत्मानुभववैतृष्ण्यावहमायुम् आत्मानुभवरसिकऩैयुम् ‘‘भोगा इमे विधिशिवादिपदं च किञ्च स्वात्मानुभूतिरिति या किल मुक्तिरुक्ता । सर्वं तदूषजलजोषमहं जुषेय’’ ऎऩ्ऩुम्बडि आकर्षिक्कवल्लदायुमिरुप्पदाल् तादृशानुभवत्तिऱ्कु उपायमाऩ भक्तियोगत्तिलेयॆऩ्ऩबडि। इदऩाल् कर्मयोगज्ञानयोगङ्गळाल् योगद्वारा आत्मानुभवत्तैयडैन्द ऒरुवऩ्, इदु अल्पसुखम्, भगवदनुभवम् सर्वापेक्षयाप्यतिशयित सुखम् ऎऩ्ऱु तॆळिन्दाऩागिलवऩ् आत्मावलोकनत्तै विट्टु भगवदनुभवोपायमाऩ भक्तियोगत् तैयेयवलम्बिप्पऩॆऩ्ऱु सूचिप्पिक्कप्पट्टदु। इऴियुम् पोदु - भक्तियोगत्तैप् पण्णवारम्भिक्कुम्बोदु। इप्पडि आत्मानुभवमुळ्ळ ऒरुवऩ् आत्मानुभवसुखत्तिल् अगप्पडामल् भगवदनुभवसुखहेतुवाऩ भक्तियोगत्तिलिऴिवऩॆऩ्ऱाल् आत्मानुभवत्ताल् भक्तियोगविषयत्तिल् सॆय्यप्पडुम् उपकारमॆऩ् ऎऩ्ऩ? अन्द उपाकारप्रकारत्तै सदृष्टान्तमाग वरुळिच्चॆय्गिऱार् उळ्ळिरुक्किऱ रत्नङ्गाण्गैक्कु इत्यादिना । ऒरुवऩ् अत्युत्कृष्टमाऩ रत्नत्तै ऒरु सिऩ्ऩ वस्त्रत्तिले मुडिन्दु मडियिले वैत्तिरुन्दु अदै कैसोरविट्टु अदैक् काणवेणुमॆऩ्गिऱ आसैयिऩाल् तेडिक्कॊण्डिरुक्कुम्बोदु भाग्यवशत्ताल् अन्द रत्नसंवरणमाऩ अन्द वस्त्रत्तैक् कण्डाल् अदिऩुळ्ळिरुक्कुम् रत्नत्तैक् काण्बदऱ्कु अधिकारियाऩाप्पोले यॆऩ्बदु दृष्टान्तवाक्यत्तिऩ् तात्पर्यम्।
इऩि दार्ष्टान्तिकत्तै उपपादित्तु आत्मदर्शनत्तै भक्तियोगाधिकारापादकमॆऩ्गिऱार् अन्तर्यामीत्यादिना । अन्तर्यामियैप् पार्क्कुम्बोदैक्कॆऩ्ऱदु उळ्ळिरुक्किऱ रत्नङ्गाण्गैक्कु ऎऩ्गिऱ दृष्टान्ततुल्यम्; अदिलन्तर्यामि रत्नतुल्यम्। अवऩुडैय शरीरभूतऩाऩ जीवात्माविऩुडैय दर्शनमॆऩ्बदु किऴिच्चीरैक् कण्डाप्पोले ऎऩ्गिऱ दृष्टान्ततुल्यम्। शरीरभूतऩाऩ जीवात्मा किऴिच्चीरै तुल्यम्, उपयुक्तमाय्क्कॊण्डु - हेतुवाय्क्कॊण्डु। भक्तियोगत्तिले परमात्मस्वरूपमात्र मऩ्ऱिक्के यवऩुक्कु जीवान्तर्यामित्वमुम् ध्येयमागैयाले अदिल् प्रतिसम्बन्धिज्ञानत्वेन जीवात्मदर्शनमुम् उपयुक्तमागैयाले अन्यऩाऩ जीवात्माविऩुडैय दर्शनत्तिऱ्कु अन्यऩाऩ भगवाऩुडैय भक्त्युपयुक्तत्वम् ऎप्पडि यॆऩ्गिऱ चोद्यत्तिऱ्कु इङ्गु अवकाशमिल्लै। भक्तियोगत्तुक्कु अधिकारकोटियिलेयेऱिट्टुक्किडक्कुमिति । इतरविरक्तऩाय् परमपुरुषार्थैकरसिकऩाऩ इवऩ् बुद्धियाले तऩक्कु भक्तियोगाधिकारत्वेन उपयुक्ताकारङ्गळिल् इदुवुमॊऩ्ऱॆऩ्ऱु अप्राधान्येन निऩैक्कप्पट्टिरुक्कुमॆऩ्ऩबडि। इदऩाल् ‘‘परमात्मनि यो रक्तो विरक्तोऽपरमात्मनि’’ ऎऩ्ऩुम्बडियिरुक्किऱ परमैकान्तियाऩ इव्वधिकारिक्कु इज्जीवदर्शनम् प्रयोजनान्तरमाग मुडियादोवॆऩ्गिऱ चोद्यत्तिऱ्कवगाशमिल्लै। आगैयालेयिऱे इज्जीवदर्शनत्तुक्कु अत्यन्तानुपयुक्तमाऩ किऴिच्चीरैयिऩुडैय दर्शनम् दृष्टान्तमागच् चॊल्लप्पट्टदु। इव्वधिकारिक्कु जीवदर्शनम् किऴिच्चीरै दर्शनम् पोलिरुक्कुमत्तऩै पोक्कि सुखमाग तोऱ्ऱादु ऎऩ्ऱभिप्रायम्। इऩि आत्मावलोकनसाध्यमाऩ भक्तियोगत्तै निरूपिक्किऱार् भक्तियोगमावदु इत्यादिना । इदऱ्कु भगवाऩुडैय स्वरूपादिगळै विषयमागवुडैत्ताय् निरतिशयप्रीतिरूपमाऩ ध्यानविशेषमॆऩ्बदोडु अन्वयम्। ध्यानशब्दत्ताले स्तुतिनमस्कारादिरूपमाऩ प्रेमभक्तिव्यावृत्तिः । विशेषशब्दत्ताले प्राप्यदशैयिल् वरक्कूडिय फलरूपभक्तिव्यावृत्तिः । निरतिशयऎऩ्ऱदाल् आत्मावलोकनसाधनसातिशयप्रीतिरूपापन्नध्यानव्यावृत्तिः । प्रीतिरूपत्वोक्त्या ध्यानत्तिऱ्कु भक्तिरूपत्वमप्युक्तं भवति । ‘‘प्रीतिपूर्वमनुध्यानं भक्तिरित्यभिधीयते’’ ऎऩ्ऩप्पट्टदिऱे। भगवत्स्वरूपादिविषयत्वोक्त्या जीवविषयक ज्ञानयोगव्यावृत्तिः । इङ्गु आदिशब्दत्ताल् गुणविग्रहादिसङ्ग्रहः । अनन्यनिष्ठत्वादि विशेषणत्रयम् मूलमन्त्रत्तिल् प्रातिलोम्येन पदत्रयविवक्षितार्थम्। इदऩाल् स्वरूपत्तै विशेषिक्कामल् भगवच्छब्दार्थत्तै विशेषित्तदालिदु भगवाऩुडैय स्वरूपकथनमेयॊऴिय ध्यानत्तिल् विषयमागवेण्डिय गुणकथनमऩ्ऱॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु। आऩालिदैयिङ्गु सॊल्लु वाऩेऩॆऩिल् ध्यानत्तिल् परावरतत्वङ्गळिल् माऱाट्टम् कलसामैक्काग। ध्यान विशेषमॆऩ्ऱु सामान्यमागच्चॊऩ्ऩ ध्यानत्तिऩुडैय विशेषत्तै श्रीभाष्योक्तप्रक्रियैयाले विशदीकरिक्किऱार् अदुदाऩित्यादिना । तैलधारै ऎप्पडि नडुविल् विच्छेदमऩ्ऱिक् केयिरुक्कुमो अदुबोलेयॆऩ्ऱबडि। अन्तरं – विच्छित्तिः । अदु इल्लाददु निरन्तरम्। अविच्छिन्नमॆऩ्ऱबडि। स्मृतिरूपमाय् - शास्त्रश्रवणजन्यानुभवजन्याविच्छिन्नस्मृतिरूप माय्। इदऩाल् ‘‘ध्रुवा स्मृतिः’’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् ध्रुवशब्दम् स्मृतिसन्ततिरूपमाऩ ध्यानत्तुक्कु तैलधारैबोल् अविच्छिन्नत्वत्तै सॊल्लवन्ददेयॊऴिय स्थायियाग ऒरु स्मृति उण्डॆऩ्ऱु सॊल्लवन्ददऩ्ऱु ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। साक्षात्कारतुल्यमाऩ वैशद्य त्तैयुडैत्तायिति । वैशद्यं – विषयिताविशेषम्। अदऱ्कु साक्षात्कारतुल्यत्वमावदु पश्यामीतिव्यवहारहेतुत्वम्। अदावदु ऒरुवऩ् घटत्तै साक्षात्करित्तबिऱगु अन्द साक्षात्कारनिष्ठघटनिरूपितविषयितै घटं पश्यामि ऎऩ्गिऱ व्यवहारत्तिऱ्कु ऎप्पडि प्रयोजकमागिऱदो अदु पोलवे ऒरुवऩुक्कु ऒरु वस्तुविऩुडैय अविच्छिन्नस्मृतिसन्ततियिले अनवरतभावनैयाले पश्यामीतिव्यवहारप्रयोजकवैशद्यम् अदावदु विषयिताविशेषम् उण्डागुमागैयाल् इदै साक्षात्कारतुल्यमाऩ वैशद्यमॆऩ्गिऱदु। इदु श्रीभाष्यत्तिल् ‘‘भवति च स्मृतेर्भावनाप्रकर्षाद्दर्शनरूपता’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। रामत्रस्तऩाऩ मारीचऩ् अन्द भयत्ताले सर्वदा रामस्मरणम् पण्णियदाल् अन्द स्मरणम् प्रत्यक्षतुल्यमाऩ वैशद्यत्तै उडैत्ताऩदाय्क्कॊण्डु, अवऩै, रामऩै स्मरिक्किऱेऩ् ऎऩ्ऱु व्यवहरिक्कुम्बडि पण्णामल् ‘‘वृक्षे वृक्षे च पश्यामि चीरकृष्णाजिनाम्बरम् । गृहीतधनुषं रामं पाशहस्तमिवान्तकम्’’ ऎऩ्ऱु व्यवहरिक्कुम् पडि पण्णिऱ्ऱिऱे। इदऩाल् ‘‘भिद्यते हृदयग्रन्थिः ॥… तस्मिन् दृष्टे परावरे’’ इत्यादिगळुम् साक्षात्कारत्तिऱ्कु मोक्षोपायत्वत्तै विधिक्कवन्ददऩ्ऱु, किन्तु इन्द स्मृतिसन्ततिक्के साक्षात्कार-तुल्यवैशद्यरूपगुणत्तै विधिक्क वन्ददॆऩ्ऱु अभिप्रायम् वॆळियिडप्पट्टदु। परमपद त्तुक्कु प्रयाणम् पण्णुम् दिवसमऱुदियाग इति । अऱुदि - पर्यन्तम्। इदु ‘‘स खल्वेवं वर्तयन् यावदायुषम्’’ ‘‘आप्रयाणात्तत्राऽपि हि दृष्टम्’’ ऎऩ्गिऱ श्रुतिसूत्रङ्गळिल् अभिप्रेतार्थकथनम्। नाळ्दोऱुम् - प्रतिदिनमुम्। अनुष्ठिक्क - योगकालत्तिले ययनुष्ठिक्क। वळर्न्दु वरुवदायिति । उत्तरोत्तरदिनङ्गळिल् पूर्वपूर्वदिनापेक्षया अधिककालानुवृत्तमायुम् वैशद्यातिशयवत्तायुमॆऩ्ऱबडि। अन्तिमप्रत्ययावधियाऩ इति । अन्तिमप्रत्ययमावदु चरमशरीरवियोगकालत्तिल् वागिन्द्रियोपरतिक्कुप् पिऩ्ऩुम् मन इन्द्रियोपरतिक्कु मुऩ्बुम् वरुम् भगवत् ज्ञानम्। तदवधियाऩ:- तत्पर्यन्तमाऩ। अदु चरमाङ्गमागैयाल् अदु पर्यन्तम् इव्वुपासनम् अनुष्ठेय मॆऩ्ऱु करुत्तु।
ज्ञानसन्ततिविशेषमिति । इङ्गु विशेषशब्दत्ताले प्रीतिरूपापन्नत्वम् विवक्षितम्। तथा च श्रुतिसिद्धमाऩ उपायशरीरम् साक्षात्कारतुल्यस्मृतिसन्ततिमात्रमऩ्ऱिक्के आप्रयाणमहरहरभ्यासाधेयातिशयमाय्, अन्तिमप्रत्ययावधियाऩ ज्ञानसन्ततिरूपमागैयाले ऒरु दिनत्तिले यनुष्ठेयमागादॆऩ्ऱुम्, अन्तिमप्रत्ययमुम् इदऱ्कु चरमाङ्गमागुमॆऩ्ऱुम् स्थापिक्कप्पट्टदु। यद्यपि उपायविधायकवाक्यङ्गळिल् ‘‘तमेव विदित्वा’’ ‘‘तमेवं विद्वान्’’ ‘‘ध्यायीत’’ ‘‘उपासीत’’ इत्यादि सामान्यशब्दङ्गळ् श्रुतङ्गळ्; आऩालुम् ‘‘ध्रुवा स्मृतिः’’ ‘‘स्मृतिलम्भे सर्वग्रन्थीनां विप्रमोक्षः’’ ऎऩ्ऱु विशेषविधिस्मरणात् सामान्यविशेषन्यायत्ताले यवैगळॆल्लाम् स्मृत्यात्मकज्ञानसन्ततिविशेषत्तिल् पर्यवसन्नङ्गळागुमॆऩ्ऱु श्रीभाष्यत्तिल् निर्णयिक्कप्पट्टदिऱे। इन्द ज्ञानसन्ततिक्कु वर्णाश्रमधर्मङ्गळ् अङ्गङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पोगिऱवराय् योगाभ्यासत्ताले वरुगिऱ इन्द ज्ञानसन्ततिरूपोपायत्तिऱ्कु इवैगळ् उपयुक्तङ्गळागुम्बडियॆङ्ङऩेयॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदुक्कु वर्णाश्रमधर्मङ्गळित्यादिना – इतिकर्तव्यतैयायिरुक्कुमित्यन्तेन । ज्ञानविकासहेतुवाऩ सत्त्वविवृद्धिक्कु इति । ‘‘सत्वात्सञ्जायते ज्ञानम्’’ ऎऩ्गिऱबडि आप्रयाणादनुवर्तनीयमाऩ इन्द ज्ञानविकासत्तिऱ्कुक् कारणमाऩ सत्वविवृद्धियै सम्पादिक्कवेण्डुम्। अदऱ्कुक्कळैयाग (प्रतिबन्धकमाग) रजस्तमस्सुक्कळ् वरुम्। अदऱ्कु मूलकारणम् पापविशेषङ्गळ्। अवैगळैक्कऴित्तुक्कॊण्डु - अन्द पापनिरासद्वारकमाय्क्कॊण्डु, इतिकर्तव्यतैयाय् - अङ्गमायिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। तथाच उपायविरोधिपापविशेषम् अङ्गप्रपत्तियाले कऴिन्दालुम् भक्तियोगानुष्ठानदशैयिले अहरहः सम्पादनीयमाऩ ज्ञानविकासत्तिऱ्कु विरोधियाऩ पापविशेषङ्गळै वर्णाश्रमधर्मानुष्ठानङ्गळाल् कऴिक्कवेण्डुम्। अदु कऴिन्दाल् सत्वाभिवृद्धिप्रतिबन्धकमाऩ रजस्तमस्सुक्कळ् कारणाभावात्कार्याभावः ऎऩ्गिऱ कणक्किले कऴिन्दुबोम्। प्रतिबन्धकङ्गळाऩ अवैगळ् कऴिन्दाल् सत्वं स्वतः अभिवृद्धमाम्। सत्वम् अभिवृद्धमाऩाल् ज्ञानविकासम् दिनेदिने अभिवृद्धमामॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इन्द भक्तियोगमे कामनाभेदत्ताले ऐश्वर्यकैवल्यङ्गळुक्कुम् साधनमामॆऩ्गिऱार् इप्भक्तियोगन्दाऩेयित्यादियाल्। हितपरमाऩ शास्त्रम् ऐश्वर्यादिगळै बन्धकत्वेन त्याज्यङ्गळागच् चॊल्लिप् पिऩ्ऩैयुम् अवऱ्ऱैये पुरुषार्थङ्गळागच् चॊल्लियवऱ्ऱिऱ्कु इन्द भक्तियोगत्तैये साधनमाग विधिक्किऱदॆऩ्ऱाल् शास्त्रम् विश्वसनीयमागुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रत्ययार्थञ्चेत्यादिना। भक्तियोगम् मोक्षसाधनमागुमोवॆऩ्ऱु शङ्गिक्कुम् मन्दविश्वासऩुक्कु, मोक्षस्य – मोक्षविषयत्तिल् भक्ति साधनमामॆऩ्ऱु, प्रत्ययार्थं - नम्बिक्कै वरुवदऱ्काग सिद्धयः – ‘‘अणिमा महिमा च तथा गरिमा लघिमा वशित्वमैश्वर्यम् । प्राप्तिः प्राकाम्यञ्चेत्यष्टैश्वर्याणि योगसिद्धस्य’’ ऎऩ्गिऱ अष्टैश्वर्यसिद्धिकळ्। सम्प्रकीर्तिताः – भक्तिक्कु फलङ्गळागच्चॊल्लप्पट्टदुगळ्। इदऩाल् ऒरुवऩ् ऐहिकङ्गळाऩ अष्टैश्वर्यसिद्धिकळ् भक्तिक्कु फलमागच्चॊल्लियिरुप्पदै शास्त्रत्ताल् तॆरिन्दु अन्द भक्तियोगत्तै अनुष्ठित्तु अदऩाल् अष्टैश्वर्यसिद्धिक्कळैप् पॆऱ्ऱाल् अवऩुक्कु, मोक्षत्तिऱ्कु साधनमागच् चॊल्लप्पट्ट इन्द भक्तियोगत्तै यनुष्ठित्ताल् नमक्कु इन्द ऐहिकैश्वर्यङ्गळ् पोल् आमुष्मिकमाऩ मोक्षमुमवश्यम् वरुमॆऩ्ऱु महाविश्वासमुम् उण्डागुमॆऩ्ऱुम् ज्ञापिक्कप्पट्टदु। ऎऩ्गिऱबडिये - ऎऩ्ऱु सात्वतसंहितैयिल् सॊल्लुगिऱबडिये। इळनॆञ्जरै - मन्दविश्वासर्गळै। तेऱ्ऱुगैक्कु - वेदविहितमाऩ साधनत्तै अनुष्ठित्ताल् अवश्यम् मोक्षम् सिद्धिक्कुमॆऩ्गिऱ विश्वासशालिकळागप्पण्णुगैक्काग। इट्टविरगाऩ - एऱ्पाडुसॆय्यप्पट्ट उपायमाऩ। वऴियिले - मार्गत्तिले, मार्गमवलम्ब्येत्यर्थः । कामनाभेदत्ताल् ऐश्वर्यादिगळुक्कुम् साधनमिति । भक्तियोगम् ऒऩ्ऱु ताऩेयागिलुम्, कामनाभेदत्ताले - तत्तत्कामनाविशेषत्ताले, ऐश्वर्यादिगळुक्कुंसाधनम् - ऐश्वर्यादिकामनासहकृतमाय्क्कॊण्डु ऐश्वर्यादिगळुक्कुम् साधनम्। ऎऩ्ऩुमिव्वर्थम् - ऎऩ्गिऱ न्यायसिद्धमाऩ इव्वर्थम्। इदु ‘‘चतुर्विधा भजन्ते मां’’ ऎऩ्गिऱ वचनत्तालुम् सॊल्लप्पट्टदॆऩ्गिऱार् चतुर्विधा भजन्ते मां ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु इति । चतुर्विधेत्याद्युक्तार्थः । अव्विडत्तिलित्यादि । अव्विडत्तिल् - अङ्गु सॊऩ्ऩ चतुर्विधाधिकारिमध्यत्तिल्। इदऱ्कु ज्ञानियिऩुडैय ऎऩ्बदोडन्वयम्। तेषां - इन्द चतुर्विधाधिकारिकळुडैय मध्यत्तिले। निर्धारणे षष्ठी । ज्ञानी – भगवदनुभवाकाङ्क्षी । नित्ययुक्तः – मया सह नित्ययोगं काङ्क्षमाणः, ऐश्वर्यार्थिकळैप्पोले उपासनकालत्तिल् मात्तिरम् ऎऩ्ऩुडैय सम्बन्धत्तैयपेक्षित्तवर्गळऩ्ऱिक्के नित्यमागवे अदावदु उपासनकालत्तिलुम् फलकालत्तिलुम् ऎऩ्ऩोडु सम्बन्धत्तै काङ्क्षमाणः । आशंसायां भूतवच्च इति क्तः । एकभक्तिः – मय्येकस्मिन्नेव भक्तियैयुडैयवऩ्। ऐश्वर्याद्यर्थङ्गळ् फलमागैयाले ऐश्वर्यादिगळिल् भक्तियैयुम्, अदऱ्कु साधनमागैयाले ऎऩ्ऩिडत्तिल् भक्तियैयुम् उडैयवर्गळ्, अवर्गळ्बोलऩ्ऱिक्के ज्ञानिक्कु फलमुम् साधनमुम् याऩेयागैयाले मयि एकस्मिन्नेव फलतया साधनतया च भक्तियैयुडैयवऩॆऩ्ऱबडि। इव्विरण्डुम् हेतुगर्भविशेषणङ्गळ्। नित्ययोगाकाङ्क्षित्वात्, प्रयोजनान्तरं विहाय मय्येकस्मिन्नेव भक्तियुक्तत्वाच्च, विशिष्यते – उत्कृष्टो भवतीत्यर्थः । ऎऩ्ऱु तुडङ्गिच्चॊऩ्ऩ - ऎऩ्ऱारम्बित्तुच्चॊऩ्ऩ, ज्ञानियिऩुडैय एऱ्ऱत्तै - ज्ञानियिऩुडैय उत्कर्षत्तै। इदऩाल् इन्द ज्ञानिक्कु एकभक्तिर्विशिष्यते ऎऩ्ऱु कामनाभेदकृतमाऩ उत्कर्षम् सॊल्लुगिऱदे यॊऴिय भक्तिवैलक्षण्यकृतवैलक्षण्यम् सॊल्लविल्लैयागैयाल् इव्वधिकारिकळ् पण्णुम् भक्तिस्वरूपत्तिल् वैलक्षण्यमिल्लैयॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। चतुर्विधेति । चतस्त्रः विधाः आर्तत्वादयः येषां, नाऩ्गु वगैप्पट्ट आर्तादिगळ्। मम जनाः – मया – मदीयत्वेनादृताः जनाः, ते सर्वेऽपि भक्ता एव हि शास्त्रेषु स्मृता इति प्रसिद्धम्। तेषां – तेषां मध्ये, एकान्तिनः – एकस्मिन् मयि अन्तः साधनतया फलतया च निश्चयो येषां, ते एकान्तिनः । इदऩाल् एकभक्तिशब्दार्थम् विवरिक्कप्पट्टदु। श्रेष्ठाः – उत्कृष्टाः । इदऩाल् विशिष्यते ऎऩ्गिऱ शब्दार्थम् वॆळियिडप्पट्टदु। ते चैवानन्यदेवताः – अनन्या देवता येषाम् । प्राप्यभूतदेवतै साधनदेवतानन्यमो ते अनन्यदेवताः । एवकारो भिन्नक्रमः । अनन्यदेवता एवेत्यर्थः इदऩालिवर्गळुक्कु अनन्यदेवताकत्वम् नित्यमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। इतरर्गळ् मूवरुक्कुम् फललाभपर्यन्तम् नाऩ् देवतै । ऐश्वर्यादिफलम् किडैत्तबिऱगु मदन्यदेवताकत्वमुंसम्भविक्कलामॆऩ्ऱु करुत्तु।
इदऩाल् नित्ययुक्तशब्दार्थम् वॆळियिडप्पट्टदु। अहमेवेत्यादि । निराशीःकर्म - फलसङ्गादिरहितं कर्म, तत्कारिणां प्रयोजनान्तरानाकाङ्क्षया मत्सेवारूपकर्मकारिणामित्यर्थः । अहमेव गतिः – गम्यत इति, गम्यते अनेनेति कर्मणिव्युत्पत्त्या, करणव्युत्पत्त्या चाहमेव प्राप्यः, साधनञ्चेत्यर्थः । ये तु शिष्टास्त्रयो भक्ताः – मिगुन्द आर्तादिगळाऩ मूऩ्ऱु भक्तर् ऎवरो? ते फलकामा हि – ऐश्वर्यादिफलकामा मता इति प्रसिद्धम्। सर्वे च्यवनधर्माण इति । इङ्गु धर्मशब्दम् फलपरम्। तत्तत्फलभाक्काऩ अधिकारिरूपधर्म्यपेक्षया फलम् धर्ममिऱे। तत्तत्फलानुभवानन्तरं अन्द मूऩ्ऱु अधिकारिकळुक्कुम् फलम् नश्वरमागुमॆऩ्ऱबडि। प्रतिबुद्धस्तु - इवर्गळिल् विलक्षणऩागच् चॊल्लप्पट्ट ज्ञानियो वॆऩ्ऱाल्! मोक्षभाक् – नित्यमाऩ मोक्षत्तैयडैगिऱवऩ्। भावान्तराभाववादिगळाऩ नम् सिद्धान्तत्तिल् संसारविमोचनं, भगवत्प्राप्तिरूपमाऩ अदावदु - भगवदनुभवरूपमाऩ भावमाग मुडिगैयाल् भगवदनुभवरूपभगवत्प्राप्तिमाऩाग आगिऱाऩॆऩ्ऱबडि।
शास्त्रज्ञानजन्यमाय् कर्मयोगज्ञानयोगसाध्यभक्तियोगमाऩदु एतादृशमाय् मोक्षसाधनमाऩाल् सम्प्रदायत्तिल् परभक्तियॆऩ्ऱुम् परज्ञानमॆऩ्ऱुम् परमभक्तियॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु ऎदै? इदु निऱ्क ‘‘शुद्धभावङ्गतो भक्त्या शास्त्राद्वेद्मि जनार्दनं’’ ऎऩ्ऱु शास्त्रत्ताले भगवाऩै यऱिगैक्कु हेतुवागच् चॊल्लप्पट्ट भक्तियॆऩ्बदुदाऩॆदु? ऎऩ्गिऱ मध्यस्थशङ्कैयिल् अवैगळै विवरिक्किऱार् इप्पडि इत्यादिना - वीडुबॆऱप्पण्णुमित्यन्तेन । इप्पडि - भक्तियोगमावदु ऎऩ्ऱारम्बित्तु ज्ञानसन्ततिविशेषमॆऩ्ऩुमळवाले सॊल्लप्पट्ट विशेषणविशिष्टमायॆऩ्ऱबडि। मोक्षोपायमा यित्यनेन साक्षात्कारसमानाकारताप्राप्तिक्कु मुऩ्बट्ट स्मृतिव्यावृत्तिः । विधित्त इत्यनेन इन्द भक्तिकार्यमागत् ताऩाग वरुम् परमभक्तिव्यावृत्तिः । भक्तियोगम् - एतावता उपपादितमाऩ भक्तियोगमे, परभक्तियॆऩ्ऱु पेसप्पट्टदु - ‘‘मद्भक्तिं लभते पराम्’’ इत्यादिगळिले सॊल्लप्पट्टदु। इप्पडियिदै परभक्तियॆऩ्ऱाल् इदऱ्कुक् कीऴ्प्पट्टदाग अवरभक्तियॊऩ्ऱुण्डोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदिऩुडैय। हेतुवायित्यादिना । भक्तियॆऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱिरुक्कुमित्यन्तेन । इदिऩुडैय हेतुवायिदि । भक्तियॆऩ्ऱाल् भगवाऩिडत्तिलुण्डागुम् प्रीतिविशेषम्। अदऱ्कु नाऩ्गु अवस्थैकळुण्डु। मुदलवस्थै इरण्डावदु अवस्थैक्कुक् कारणम्; अप्पडिये इरण्डावदु मूऩ्ऱावदऱ्कुम् मूऩ्ऱावदु नाऩ्गावदऱ्कुम् कारणम्। अदिल् एतावत्पर्यन्तम् निरूपित्तुवन्द परभक्तियॆऩ्ऩुमवस्थैये इरण्डावदु अवस्थै । अदऱ्कु हेतुवाय् ऎऩ्ऱबडि। इप्पडि हेतुवाऩ प्रीति ऎदऩाल् वन्ददॆऩ्ऱु शङ्गियामैक्काग सात्त्विकपरिशीलनादिगळाले वन्द ऎऩ्ऱदु। सात्त्विकाः – सत्वोत्तरर्गळाऩ ज्ञानिकळ्। अवर्गळुडैय परीशीलनम् - अनवरतपरिचयम्; अदऩाल् - सत्सङ्गादिगळालॆऩ्ऱबडि। आदिपदात् पुराणश्रवणसुकृतविशेषादिपरिग्रहः । वन्द - वेदान्तशास्त्र श्रवणात्पूर्वमेयुण्डाऩ, भगवद्विषयत्तिल् - दोषरहितऩाय् ज्ञानादिषाड्गुण्यपरिपूर्णऩाऩ भगवाऩिडत्तिल्। दोषरहितत्वमुम् गुणपरिपूर्णत्वमुम् प्रीतिविशेषत्तिऱ्कुक् कारणमॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कैक्काग इङ्गु भगवच्छब्दप्रयोगम्। प्रीतिविशेषमिति । इङ्गु प्रीतिक्कु विशेषमावदु जिज्ञासाजनकतावच्छेदकधर्मवत्वम्। सर्वेश्वरऩैत् तॆळियवऱियवेणुमॆऩ्ऩुम् अभिनिवेशत्तुक्कु शास्त्रङ्गळै श्रवणम्बण्णि भगवाऩै नऩ्ऱाग स्वरूपरूपगुणविभूतिकळोडे अऱिय वेणुमॆऩ्गिऱवभिनिवेशत्तिऱ्कु, अदावदु इच्छाविशेषत्तिऱ्कु। अऱिन्दालल्लदु धरिक्कमुडियाद अवस्थाजनकमाऩ इच्छाविशेषत्तिऱ्कॆऩ्ऱबडि। कारणमाय् - जनकमाय्, भक्तियॆऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱिरुक्कुमिति । परभक्तिपोले इदुवुम् प्रीतिरूपापन्नज्ञानमागैयालुम् परभक्ति वक्ष्यमाणरीत्या भगवत्साक्षात्काराभिनिवेशहेतुवाऩाप्पोले यिदुवुम् शास्त्रजन्यभगवद्विषयकविशदज्ञानाभिनिवेशहेतुवागैयालुम्, यथावस्थितग्रहणाभिनिवेशहेतुत्वमुम् प्रीतिरूपत्वमुम् इरण्डुक्कुम् समानमागैयाले परभक्तिसादृश्यत्तालिदुवुम् भक्तिशब्दवाच्य मायिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। इत्ताले - इन्द प्रेमभक्तियाले। इदऱ्कु पिऱन्द ऎऩ्बदोडन्वयम्। शुद्धेति । इदु भारतत्तिल् उद्योगपर्वत्तिल् धृतराष्ट्रऩैक्कुऱित्तु सञ्जयऩ् वाक्यम्। भक्त्या – कीऴ्च्चॊऩ्ऩ प्रेमभक्तियाले, शुद्धभावं – शुद्धमाऩ मनोभावत्तै, गतस्सन् शास्त्राज्जनार्दनं वेद्मीत्यर्थः । ऎऩ्गिऱबडिये - इन्द श्लोकत्तिल् सॊल्लियिरुक्किऱबडिये। शास्त्रजन्यतत्त्वज्ञानम् - शास्त्रत्तालेयुण्डाऩ यथावस्थितचिदचिदीश्वरतत्त्वज्ञानम्, अदऩालुण्डाऩ, कर्मयोगादिपरम्परैयाले पिऱन्द - कर्मयोगज्ञानयोगचित्तसमाधानरूपयोग, आत्मावलोकनरूपपरम्परैयाले पिऱन्द, तथाच प्रेमभक्तियाले विशदज्ञानाभिनिवेशम्, अदऩाले विशदमाऩ शास्त्रजन्यतत्त्वज्ञानम्, अदऩाले कर्मयोगज्ञानयोगाद्यनुष्ठानम्, अदऩाले चित्तसमाधानरूपयोगम्, अदऩाल् आत्मावलोकनम्, अदावदु एतादृशपरम्परया पिऱन्द ऎऩ्ऱबडि। परभक्तियाऩदु - कीऴ् निरूपिक्कप्पट्ट परभक्तियाऩदु। साक्षात्करिक्कवेणुमॆऩ्ऩुम्अभिनिवेशत्तैयुण्डाक्कि इति । ‘‘परभक्तिरदृष्टार्थ प्रत्यक्षाभिनिवेशनम् । परज्ञानन्तु तस्यैव साक्षात्कारः परिस्फुटः ॥ पुनर्विश्लेषभीरुत्वं परमाभक्तिरिष्यते’’ ऎऩ्गिऱबडि इप्पोदे भगवाऩै साक्षात् करिक्कवेण्डुमॆऩ्ऩुमभिनिवेशत्तैयुण्डाक्कियॆऩ्ऱबडि, अभिनिवेशमावदु, साक्षात्कारम् वन्दालल्लदु विडवॊण्णाद तीव्रमाऩ आशाविशेषम्। इन्द परभक्ति याऩदु अन्तिमप्रत्यत्यानन्तरम् यथावन्निष्पन्नमाय् देहवियोगानन्तरम् देशविशेषावच्छिन्नपरिपूर्णभगवदनुभवत्तिऱ्कु जनकमागप्पोगिऱदाऩालुम् इङ्गिरुन्द कालत्तिलेये साक्षात्कारम् पॆऱवेणुमॆऩ्गिऱवभिनिवेशत्तिऱ्कुम् कारणमामॆऩ्ऱु करुत्तु।
अभिनिवेशकार्यत्तैक् काट्टुगिऱार् योगेश्वरेति । चेतनाचेतनङ्गळुडैय उच्चावचमाऩ स्वभावयोगङ्गळुक्कु नियन्तावाऩ भगवाऩे! ततो मे त्वमव्ययमात्मानं दर्शय । काणुमाऱरुळाय् - काणुम्बडि कृपै पण्णवेण्डुम्। ऒरु नाळ् काणवाराये - ऒरु नाळागिलुम् काणुम्बडि वन्दरुळाय्। ऎऩ्ऱु - एवं प्रकारेण, विलपिक्कुम्बडि पण्णि इति । इव्विलाबमऩ्ऱिक्के इव्वभिनिवेशम् सहिक्क मुडियादॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इव्वपेक्षामात्रमडियाग - विलापपर्यन्तमाऩ अभिनिवेशरूपेच्छामात्रकारणमाग। उपायनिष्पत्ति यऩ्ऱिक्केयिरुक्क इङ्गिरुन्द कालत्तिलेयुण्डाऩ इव्वभिनिवेशमात्रहेतुकमाय् ऎऩ्ऱबडि। वन्द - उण्डाऩ, भगवत्प्रसादविशेषत्ताले इति । उपायनिष्पत्त्यनन्तरम् देशविशेषत्तिलुण्डागुम् परिपूर्णभगवत्साक्षात्कारत्तिऱ्कु हेतुवाऩ प्रसादत्तैक् काट्टिलुम् वेऱुबट्ट प्रसादविशेषत्ताले यॆऩ्ऱबडि। तथा च उपायनिष्पत्तिजन्यपरिपूर्णसाक्षात्कारहेतुभूत प्रसादविशेषरूपकारणम् इप्पोदिल्लाविट्टालुम् तद्विलक्षणमाऩ इन्द प्रसादविशेषत्ताल् इङ्गेये साक्षात्कारम् पिऱक्कलामॆऩ्ऱु करुत्तु।
तत्कालनियतमाऩ - इवऩुडैयवपेक्षै यॆव्वळवु कालमिरुक्किऱदो, अव्वळवु पर्यन्तमाऩ। परिपूर्णसाक्षात्कारत्तैयुण्डाक्कुम् - देशविशेषावच्छिन्नसाक्षात्कारम्बोलिरुक्किऱ पूर्णसाक्षात्कारत्तै युण्डाक्कुम्। इस्साक्षात्कारम् परज्ञानमॆऩ्ऱु पेसप्पट्टदु - इदुवे परज्ञान मॆऩ्ऱु ‘‘परज्ञानन्तु तस्यैव साक्षात्कारः परिस्फुटः’’ इत्यादौ सॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱबडि। इप्पडि परभक्तियाले अभिनिवेश, विलाप, भगवत्प्रसादक्रमत्तालेयुण्डुबण्णप्पट्ट परिपूर्णसाक्षा-त्काररूपपरज्ञानत्तै उपपादित्तु एतत्कार्यमाऩ परमभक्तियिऩ् स्वरूपत्तै उपपादिक्किऱार् इप्पडियित्यादिना । इप्पडि - परिपूर्णमाग, इदऱ्कु साक्षात्करित्तवाऱे ऎऩ्बदोडन् वयम्। इन्द साक्षात्कारत्तिऱ्कु प्रीत्यतिशयहेतुत्वम् सॊल्लुगैक्काग इदिऩ् विषयमाऩ भगवत्स्वरूपत्तिऩ् वैलक्षण्यत्तै मुदलिल् उपपादिक्किऱार् निरतिशयभोग्यमाऩ इति । साक्षात्करित्तवाऱे - साक्षात्करियानिऩ्ऱवळविल्। इदऱ्कु पिऱन्द ऎऩ्बदोडन्वयम्। नडुविल् अनुरूपदृष्टान्तत्तैक् काट्टुगिऱार् पॆरुविडाय्प्पट्टवऩित्यादियाल्। विडाय्क्कुप्पॆरुमैयावदु जलावगाहनपानादिगळऩ्ऱिक्के ताङ्ग मुडियामै। तडागत्तैक्कण्डाप्पोले - परिपूर्णोदकमाय् तऩक्कवगाहनादियोग्यमाऩ तडागत्तै साक्षात्करित्ताप्पोले। पॆरुविडाय्प्पट्टवऩुक्कु तटाकदर्शनम्बोल् तापत्रयाभिहतऩाऩविवऩुक्कु भगवत्साक्षात्कारम् ऎऩ्ऱभिप्रायम्। पिऱन्द प्रीत्यतिशयम् परमभक्ति इति । परभक्तियुम् प्रीत्यतिशयमाऩालुम् अदु साक्षात्कारजन्यमिल्लामैयाले परभक्तियॆऩ्ऱुम्, इदु साक्षात्कारत्तालुम् अन्द परभक्तिपरम्परैयालुम् जन्यप्रीत्यतिशयमागैयाले परमभक्तियॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱु करुत्तु।
परो मा यस्या इति व्युत्पत्त्या इदुवे स्वावधिकोत्कर्षरहितमाग एऱ्पडुवदाल् इन्द परमभक्तिये परभक्ति-परज्ञानम् पोलऩ्ऱिक्के साक्षाद्भगवत्प्राप्तिहेतुवॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु। इन्द परमभक्ति अप्पडि व्यवधानमऱ हेतुवागुम् प्रकारत्तै उपपादिक्किऱार् इदु मुऩिये नाऩ्मुगऩिऱ्पडिये इत्यादिना । मुऩिये नाऩ्मुगऩे ऎऩ्गिऱ तिरुवाय्मॊऴियिल् सॊऩ्ऩबडि। सङ्कोचमऱ - मुऩ्बु सॊऩ्ऩ तत्कालनियतसाक्षात्कारानुभवम्बोल् कालसङ्कोच मऩ्ऱिक्के। अनुभवित्तल्लदु - कैङ्कर्यपर्यन्तमाऩ भोगरूपसाक्षात्कारानुवृत्तियऩ्ऱिक्के धरिक्कवॊण्णाद वभिनिवेशत्तैयुण्डाक्कि - फलसिद्धियिल्लामल् शरीरधारणम् पण्णमुडियाद ऒरु आशाविशेषत्तैयुण्डाक्कि। मऱुक्कवॊण्णाद - अतिक्रमिक्कमुडियाद। तिरुवाणैयिट्टु - पिराट्टियिऩ्मेल् आणैयिट्टु, शपथमिट्टु ऎऩ्ऱबडि। इदु “वासंसॆय् पूङ्गुऴलाळ् तिरुवाणै निऩ्ऩाणै कण्डाय्” ऎऩ्बदिऩ् अनुवादम्। वळैत्तु - अप्पाल् पोगविडादबडि निर्बन्धित्तु,इदु “इऩि नाऩ् पोगलॊट्टेऩ् ऒऩ्ऱुम् मायम् सॆय्येल्” ऎऩ्बदै निऩैत्तुच् चॊऩ्ऩबडि। कूप्पिडुगैयाले - आक्रन्दनम् पण्णुगैयाले। इदऱ्कु त्वरातिशयत्तैयुण्डाक्कियॆऩ्बदोडन्वयम्। इवऩुक्कु - परमभक्तिमाऩाऩ इवऩुक्कु। कडुग - व्यवधानमिल्लामल्। प्राप्तियैक्कॊडुक्कुम्बडि - तऩ्ऩुडैय निरतिशयभोग्यमाऩ स्वरूपसाक्षात्काररूपप्राप्तियैक् कॊडुक्कैक्कु। प्राप्तिं दातुमित्यर्थः । सर्वेश्वरऩुक्कु - परमदयाळुवाऩ सर्वेश्वरऩुक्कु। त्वरातिशयत्तैयुण्डाक्कि - उत्तरक्षण एव प्राप्तिप्रदानेच्छाविशेषत्तै उण्डाक्कि, इवऩाणैयिट्टु वळैत्तुक् कूप्पिडुगैयाल् साक्षात्कृतऩाऩ भगवाऩुक्कु प्राप्तियैक् कॊडुत्तालल्लदु ताङ्ग मुडियाद त्वरैयुण्डागुमिऱे। इवऩै - परमभक्तिभरितऩाऩ इन्द अधिकारियै। अवा - महत्ताऩ आसै, अदु अऱ्ऱु - निश्शेषमाग नशित्तु, वीडुबॆऱ - मोक्षत् तैयडैय, सिद्धेऽर्थे इच्छा नोदेति ऎऩ्गिऱबडिये परिपूर्णब्रह्मानुभवमोक्षत्तैयडैन्दबिऩ् ऒरुविधमाऩ अवावुमिरादॆऩ्ऱबडि। इङ्गु दीपिकाचार्यर् सॊल्लुम् क्रमम् - ‘‘सात्त्विकसङ्गादिगळाल् भगवाऩिडत्तिल् प्रीतिविशेषरूपभक्तियुण्डाम्; अत्ताल् शास्त्रतो ज्ञातुमिच्छैयुण्डाम्; अत्ताल् भगवत्प्रसादमडियाग शास्त्रज्ञानम् वरुम्; अत्ताल् उपायभक्ति; अत्ताल् साक्षात्कारेच्छै; अथ भगवत्प्रसादात्तत्साक्षात्कारम्; अत्ताल् परमभक्तिरूपनिरतिशयप्रीति; इत्ताल् प्राप्त्यभिनिवेशम्; अनन्तरम्; भगवत्प्रसादात्तत्प्राप्तिः’’ ऎऩ्ऱु।
भक्तियोगनिष्ठऩुक्कु उपायमाऩ परभक्तियिऩ् स्वरूपादिगळैयुम्, अदिऩ् फलमाऩ परज्ञानपरमभक्तियिऩुडैय क्रमप्राप्तियैयुमुपपादित्तु, इदऱ्कनधिकारियाऩ एतत्स्थानत्तिले चोदितैयाऩ अद्वारकप्रपत्तियै अनुष्ठित्तवऩुक्कुम् प्रपत्तिफलमाग कैङ्कर्यपर्यन्तपरभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिकळ् तत्तदिच्छानुगुणमाग फलमाग वरुमॆऩ्गिऱार् इप्भक्तियोगमित्यादिना । इदऱ्कु योग्यमिल्लामैयाले यॆऩ्बदोडन्वयम्। त्रैवर्णिकरै यॊऴिन्दार्क्कुमिति । त्रैवर्णिकर् - ब्राह्मणक्षत्रियवैश्यर् । तद्भिन्नर्क्कुम् अदावदु शूद्रादिगळुक्कुमॆऩ्ऱबडि। त्रैवर्णिकर्दङ्गळिल् - त्रैवर्णिकमध्ये । ज्ञानत्तिलेयादलित्यादि । भक्त्यनुष्ठानोपयोगिज्ञानत्तिलेयो शक्तियिलेयो इरण्डिलुमो कुऱैयुळ्ळवर्गळुक्कुमॆऩ्गै। ज्ञानशक्त्यादिगळ् परिपूर्णमाग इरुक्कच्चॆय्देयुम् फलविळम्बम् - प्रारब्धकर्मपर्यवसानभावियाऩ फलविळम्बत्तै,पॊऱुक्क - सहिक्क, इसैयाद - इच्छैयिल्लाद, तीव्रसंवेगमुडैयार्क्कुम् - अत्यन्तत्वरैयुडैयार्क्कुम्, इव्वळवाल् मेल् प्रपत्तियोग्याधिकारत्तिल् सॊल्लप्पोगिऱ प्रपत्त्यधिकारङ्गळ् ‘‘अङ्कान्तपात्रैरङ्कास्यमुत्तराङ्कार्थसूचनं’’ ऎऩ्गिऱ अङ्कास्यन्यायत्तालेयिङ्गेये सूचितङ्गळ्। योग्यमल्लामैयाले - अनुष्ठिक्क शक्यमल्लामैयाले, तङ्गळळवुगळै - तङ्गळ् तङ्गळ् सामर्थ्यत्तिऩ् इयत्तैयै, तॆळिन्दु - नऩ्ऱाग निर्धारणम् पण्णि, अद्वारकप्रपत्तियै - साक्षान्मोक्षसाधनमाऩ स्वतन्त्रप्रपत्तियै, मोक्षोपायमाग - साक्षान्मोक्षसाधनमाग, पऱ्ऱुमवर्गळुक्कु - अवलम्बिक्कुमधिकारिकळुक्कु, मुख्यमाऩ भक्तियोगत्तिल् तङ्गळुक्कु सामर्थ्यमिल्लामैयैत् तॆळिन्दालत्तै विट्टु गौणमाऩ अद्वारकप्रपत्तियै साक्षान्मोक्षसाधनमाग अवलम्बिप्पारिऱे। सर्वफलसाधनमाऩ प्रपत्तिताऩे - ‘‘तावदार्तिः’’ इत्यादिषु सर्वफलसाधनतया ज्ञातमाऩ अद्वारकप्रपत्तिये। परभक्तिस्थानत्तिले चोदितै यागैयाले - ‘‘यद्येन कामकामेन न साध्यं साधनान्तरैः । मुमुक्षुणा यत्साङ्ख्येन योगेन न च भक्तितः ॥ तेन तेनाप्यते तत्तन्न्यासेनैव महामुने’’ इत्यादिगळिल् चोदितैयागैयाले, परभक्तिक्कु मेल् वरुमवस्थैकळ् पोले - परज्ञानपरमभक्ति मुदलाऩववस्थैकळ् पोले, इदऱ्कु अनुकूलावस्थैकळॆऩ्बदोडन्वयम्। कोलुदलुक्कीडाग - प्रपत्तिकालसङ्कल्पत्तुक्कीडाग, इदऩाल् स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठरॆल्लारुक्कुम् मेल् सॊल्लप्पोगिऱ अनुकूलावस्थैकळ् काणविल्लैये ऎऩ्गिऱ शङ्गै परास्तम्। इप्प्रपत्तिक्कुमेल्वरुम् - इस् स्वतन्त्रप्रपत्तिक्कुमेलुण्डागुम्, अनुकूलावस्थैकळ् - परभक्तिपरज्ञानपरमभक्तिकळुम्, कैङ्कर्यङ्गळुम्, इदिऩ् फलमायिरुक्कुम् - परभक्तिस्थानत्तिल् चोदितैयाऩ इप्प्रपत्तियिऩ् फलमायिरुक्कुम्। परभक्तियाऩदु परज्ञानपरमभक्तिरूपफलजनकमाऩाप्पोले तत्स्थानत्तिले चोदितैयाय् सर्वफलप्रदैयाऩ इन्द प्रपत्ति कोलुदलुक्कीडाग अन्द परभक्तियैयुमुण्डाक्कि तत्कार्यङ्गळाऩ परज्ञान परमभक्तिकळैयुम् कैङ्कर्यपर्यन्तमाऩ भगवत्प्राप्तियैयु मुण्डाक्कुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि गुरुवाऩ भक्तियोगत्तुक्कुम् तत्स्थानत्तिले चोदितैयाऩ लघुवाऩ स्वतन्त्रप्रपत्तिक्कुम्, कैङ्कर्यपर्यन्तभगवत्प्राप्तियुम् इङ्गिरुन्द कालत्तिल् परज्ञानादिफलङ्गळुम् तुल्यमाग वुण्डागुमॆऩ्ऱाल् लघुवाऩ प्रपत्तियै विट्टु गुरुवाऩ भक्तियिल् ऎवऩावदु प्रवृत्तिप्पाऩो? भक्तियोगत्तिऱ्कु अधिकारिकळ्दाऩ् तेट्टमागादो? गुरुलघुवाऩ इव्विरण्डुक्कुम् विकल्पन्दाऩ् कूडुवदॆङ्ङऩेयॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पडि प्रपत्तिक्कुमित्यादिना । इप्पडि - कीऴ् उपपादित्तबडि, प्रपत्तिक्कुम् भक्तिक्कुम् - लघुवाऩ प्रपत्तिक्कुम् गुरुवाऩ भक्तिक्कुम्, अधिकारिविशेषत्तैप्पऱ्ऱि - अकिञ्चनसकिञ्चन-रूपाधिकारिविशेषत्तैयुत्तेशित्तु। तुल्यफलत्वमुण्डागैयाले इति । शरीरत्तिल् गुरुलघुभावमुण्डाऩालुम् फलत्तिल् तौल्यमुण्डागैयाले यॆऩ्ऱबडि। विकल्प मागक्कडवदु - विकल्पः - भिन्नकल्पः, अन्यतरानुष्ठानमेव; न तु समुच्चय इति भावः । तथाच शक्तऩुक्के गुरुवायुम् लघुवायुमुळ्ळ भक्तिप्रपत्तिकळाले समानफलसिद्धि युण्डागुमॆऩ्ऱाल् अवऩ् विषयत्तिल् गुरुवैयर्थ्यप्रसङ्गेन गुरुलघुविकल्पम् कूडादाऩालुम् सकिञ्चनाकिञ्चनाधिकारि विषयत्तिले गुरुलघुक्कळुडैय वनुष्ठानत्ताले तुल्यफलम् वरुगिऱदॆऩ्ऱाल् शक्तऩ् गुरुवैये यऩुष्टिक्कक्कडवऩ्, अशक्तऩ् लघुवैये यऩुष्टिक्कक्कडवऩॆऩ्ऱु व्यवस्थितविकल्पमे एऱ्पडुमागैयाल् गुरुवैयर्थ्यत्तिऱ्को समुच्चयत्तिऱ्को प्रसक्तिये एऱ्पडादॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
भक्तिक्कुम् प्रपत्तिक्कुम् भेदमुण्डागिलऩ्ऱो विकल्पम् सॊल्ललावदु; ‘‘अर्चनं वन्दनं दास्यं सख्यमात्मनिवेदनं । …। भक्तिश्चेन्नव लक्षणा’’ इत्यादिगळिल् भक्तिप्रपत्तिशब्दवाच्यङ्गळॊऩ्ऱुबोल् तोऩ्ऱुगिऱदेयॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इवऱ्ऱुक्कु इत्यादिना । विद्या नाना – परस्परं भिन्ना शब्दादिभेदात् –‘‘उपासीत’’ ‘‘ओमित्यात्मानं युञ्जीत’’ इति शब्दभेदात् । आदिपदादभ्यासनामधेयगुणप्रकरणसङ्ग्रहः । ऎऩ्गिऱ अधिकरणत्तिले भेदम् सिद्धमिति । तथाच सूत्रकारैरेव भक्तिप्रपत्तिकळुक्कु भेदकहेतुक्कळाले भेदस्य व्यवस्थापितत्वेन ‘‘सख्यमात्मनिवेदन’’ मित्यादिगळिल् अभेदप्रतीतिरन्यथा नेया ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि भेदत्तै स्थापित्त सूत्रकाररे विकल्पाधिकरणत्तिल् विकल्पत्तैयुम् निर्णयित्तारॆऩ्गिऱार् विकल्पोऽविशिष्टफलत्वात् ऎऩ्गिऱ अधिकरणत्तिले विकल्पमुम् सिद्धमिति । विकल्पः – विभिन्नकल्प एव, न तु समुच्चयः । कुतः? अविशिष्टफलत्वात् – परस्परासहायेन तुल्यफलजनकत्वात् । उपासनत्तिल्भेदम्बोले शाखाभेदसंहिताभेदङ्गळिल् न्यासविद्यैकळिलुम् मन्त्रादिभेदत्ताले भेदम् सिद्ध मॆऩ्गिऱार्। अथवा साङ्गमाऩ प्रपदनमॊऩ्ऱागैयाले ऒरु प्रपदनत्तिल् ‘‘वसुरण्य’’, ‘‘श्रीमन्नारायण स्वामिन्’’, ‘‘भगवन्’’, ‘‘सर्वविजयिन्’’, ‘‘श्रीमन्नारायणचरणौ’’ इत्यादिगळाऩ अनेकमन्त्रङ्गळ् करणमन्त्रङ्गळाग आगवेण्डुमागैयाल् अवैगळुक्कु करणमन्त्रतया विनियोगविकल्पम् कॊळ्ळवेण्डुम्। विकल्पमो अष्टदोषदुष्टम्। ऒऩ्ऱिऩालेये प्रपदननिष्पत्तौ बहुमन्त्रश्रवणम् व्यर्थमागवुम् प्रसङ्गिक्कुम्। आगैयाल् बहुमन्त्रङ्गळुक्कु उपनिषद्भेदेन करणत्वम् सॊऩ्ऩदऱ्कु गति ऎऩ्ऩॆऩ्ऩिल्? सर्वश्रुतिकळिलुम् पाञ्चरात्रादिगळिलुम् पठितमाऩ ऎल्ला भरन्यासत्तिलुम् आनुकूल्यसङ्कल्पाद्यङ्गङ्गळ् अविशिष्टमाऩालुम् तत्तच्छाखैकळिलुम् अहिर्बुध्न्यसंहितादिगळिलुम् गुणविग्रहादिविशेषविशिष्टऩुक्के प्रपत्तव्यत्वम् सॊल्लियिरुप्पदाल् रूपभेदत्ताले तत्तत्प्रपदनभेदम् सिद्धिक्कैयाल् तत्तत्प्रपदनविशेषे तत्तन्मन्त्रस्य करणतयान्वयात् मन्त्राणां बहुत्वेऽपि न वैयर्थ्यमॆऩ्गिऱ वभिप्रायत्ताले यरुळिच्चॆय्गिऱार् उपासनत्तिलित्यादिना । उपासनत्तिल् विशेषङ्गळ् पोले - उपासनत्वव्याप्यधर्मवत् तुक्कळाऩ दहरशाण्डिल्याद्युपासनङ्गळ्बोल्, शाखाभेदङ्गळिलुम् - तैत्तिरीयश्वेताश्वतरादिवेदशाखाभेदङ्गळिलुम्, भगवच्छास्त्रासंहिताभेदङ्गळिलुम् - पाञ्चरात्रसम्बन्धिकळाऩ लक्ष्मीतन्त्राहिर्बुध्न्यादिसंहिताभेदङ्गळिलुम्, सॊल्लुम् न्यासविद्यैयिल् - प्रतिपाद्यमाऩ न्यासविद्यैयिल्, मन्त्रादिविशेषङ्गळ् कण्डु कॊळ्वदु - मन्त्रादिकृतभेदङ्गळ् कण्डुगॊळ्वदु। इङ्गु आदिपदादनुसन्धेयगुणविग्रहादिपरिग्रहः । इप्पडि प्रतिशाखैयिलुम् प्रतिसंहितैयिलुम् मन्त्रङ्गळुम् अनुसन्धेयगुणविग्रहादिगळुम् भिन्नङ्गळाग इरुप्पदाल् रूपभेदम् तोऩ्ऱानिऱ्क न्यासविद्यैयिल् मन्त्रादिविशेषङ्गळ् कण्डुगॊळ्वदॆऩ्गिऱविडत्तिलुळ्ळ न्यासविद्याशब्दोत्तरमाऩ एकवचनत्तैमात्तिर मवलम्बित्तु, ‘‘न्यासविद्यै इति । इङ्गु एकवचनत्ताल् कर्मैक्यं ज्ञापितमागिऱदु। ततश्च प्रकरणान्तरादिगळिरुन्दालुम् शाखाभेदादिगळिल् सॊल्लुगिऱ न्यासमॆल्लाम् सर्ववेदान्तप्रत्ययन्यायत्ताले एककर्ममेयॊऴिय भिन्नकर्ममऩ्ऱॆऩ्ऱु करुत्तु" ऎऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवदु ऎप्पडि सङ्गतमागुम्? इप्पडि न्यासविद्यै ऒऩ्ऱाऩाल् अनेकमन्त्रङ्गळै ऎप्पडि उपसंहारम् पण्णिक्कॊळ्वदु? अनेकविग्रहचिन्तनम् ताऩ् ऒऩ्ऱिल् ऎप्पडि शक्यमागुम्? अप्पडि न्यासविद्यैयॆल्लाम् ऒऩ्ऱॆऩ्ऱाल् ‘‘यद्यपि अनन्यप्रयोजनस्यापि तत्रतत्रोक्तन्यासविद्याभेदात् स्वनिष्ठाविषयतत्तत्संहितोक्तप्रक्रियाभेदाच्च अनुसन्धेयरूपगुणविग्रहविभूत्यादिकन्नाना भवति’’ ऎऩ्गिऱ योगप्रकरणस्थ श्रीपाञ्चरात्ररक्षावाक्यम् विरुद्धमाम्। उपायमाऩ इन्द प्रपत्ति ज्ञानविकासविशेषमायिरुक्क इदऱ्कु वाचिकादि विभागम् सॊल्लुवदऱ्कु दृष्टान्तपूर्वकमाग अभिप्रायमरुळिच्चॆय्गिऱार् नमस्कारमित्यादिना । नमस्कारं – शेषत्वज्ञानम्; नमस्कारनिष्ठशेषितानिरूपितशेषत्वानुसन्धानमिति यावत्, वाचिकम् कायिकम् मानसमॆऩ्ऱु पिरिन्दाप्पोले इति । शेषित्वानुसन्धानमे मानसव्यापारमागैयाले मानसिकनमस्कारमाय् स्वपुरस्कृतशेषिप्रसादजनकवाग्व्यापाररूप नमश्शब्दोच्चारणजनकत्वेन वाचिकनमस्कारमाय्, स्वपुरस्कृतशेषि-प्रसादजनककायिकप्रणिपतनादिजनकत्वेन कायिक नमस्कारमाय् पिरिन्दाप्पोलेयॆऩ्ऱबडि। तथाच शेषत्व ज्ञानरूपनमस्कारम् स्वकार्यमाऩ नमश्शब्दोच्चारणविशिष्टतादशायां वाचिकमॆऩ्ऱुम्, स्वकार्यभूतप्रणिपतनादिविशिष्टतादशायां कायिकमॆऩ्ऱुम् विभागवत्ताग ऎप्पडिप् पिरिन्दिरुक्किऱदो अप्पडिये ऎऩ्ऱबडि। प्रपत्तियिलुम् भरसमर्पणरूपप्रपत्तियिलुम्, ओरॊऩ्ऱै मुऩ्ऩिट्टु - भगवत्प्रसादजनकमाऩ भरसमर्पण द्वयोच्चारण प्रणिपतनरूपमाऩ मानसवाचिककायिकव्यापारङ्गळिल् ओरॊऩ्ऱै प्रधानीकरित्तु; अदावदु - स्वनिष्ठैयिल् करणमन्त्रोच्चारणपूर्वकभरसमर्पणत्तै प्रधानीकरित्तुम्, भरसमर्पणपूर्वकमाऩ द्वयोच्चारणरूपवाचिकप्रपत्तियिल् प्रसादजनकमाऩ द्वयोच्चारणत्तै प्रधानीकरित्तुम्, भरसमर्पणपूर्वकप्रणिपतनरूपकायिकप्रपत्तियिल् प्रसाद जनकप्रणिपतनादिरूपकायव्यापारत्तै प्रधानीकरित्तुम् ऎऩ्ऱबडि। इव्विभागङ्गळ् - मानसिकवाचिककायिक विभागङ्गळ्। सॊल्लप्पट्टदु - भरद्वाज संहितायां ‘‘एषैव त्रिविधा ज्ञेया करणत्रय भेदतः’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। यद्यपि भरसमर्पणपुरस्कृतमन्त्रोच्चारणरूपैव वाचिकी प्रपत्तिः; भरसमर्पणपुरस्कृत-प्रणामादिरूपैव कायिकीप्रपत्तिः; वाचिककायिक प्रपत्तित्वरूपधर्मौ च तयोरेव वर्तेते । तथाऽपि विशेषणीभूते भरसमर्पणेऽपि तयोर्धर्मयोः स्वाश्रयज्ञाप्यत्वसम्बन्धेन वा स्वाश्रयविशेषणत्वरूपसम्बन्धेन वा सत्वेन भरद्वाजसंहितैयिल् भरसमर्पणात्मकप्रपत्तिक्के वाचिकादिविभागकथनमॆऩ्ऱु कण्डुगॊळ्वदु। इप्पडि साक्षात्सम्बद्धमाऩ मानसप्रपत्तित्वरूपधर्मत्तैयुम् स्वाश्रयविशेषणत्वसम्बन्धेनसम्बद्धङ्गळाऩ वाचिकप्रपत्तित्वकायिकप्रपत्तित्वरूपधर्मङ्गळैयुमिट्टु मानसिकादिविभागम् सॊल्लक्कूडुमो? ‘द्रव्यं द्वेधा विभक्तं जडमजड’’ मित्यादौ जडत्वाजडत्वरूपसाक्षात्सम्बद्धविभाजकधर्मङ्गळैयिट्टऩ्ऱो विभागम् सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्ऩिल्; सर्वत्र तादृशनियममिल्लै यॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कैक्कागवे मुदलिलेये सर्वात्मना तुल्यमाऩ नमस्कारदृष्टान्तत्तैच् चॊऩ्ऩदु। अङ्गुम् शेषत्व ज्ञानत्तिल् मानसत्वम् साक्षात्सम्बन्धत्तालुम्, नमश्शब्दोच्चारणत्तिलिरुक्किऱ वाचिकत्वम् स्वाश्रयजनकत्वरूपपरम्परासम्बन्धत्तालुम् प्रणिपतनवृत्ति कायिकत्वं स्वाश्रय प्रणिपतन जनकत्व रूप परम्परा सम्बन्धत् तालुमिरुप्पदैयिट्टे वाचिककायिकमानसिकविभागम् लोकसिद्धमॆऩ्ऱु करुत्तु।
यत्तु सारास्वादिन्यामेतद्वाक्यव्याख्यानावसरे “ओरॊऩ्ऱै इति । प्रपत्तिमानसमायिरुक्कच् चॆय्देयुम् प्रपत्तिवाक्योच्चारणादिमुखेन वाक्कायान्वयियायुमिरुप्पदाले इन्द करणत्रयव्यापारङ्गळिल् तत्तदधिकारिषु शक्तिभेदादेकैकव्यापारम् विञ्जियिरुक्कैयाल् अव्वभिप्रायत्ताले यवऱ्ऱिलोरॊऩ्ऱै पुरस्करित्तु इप्पडि प्रपत्तिक्कु त्रैविध्येन भेदम् सॊल्लुगिऱदत् तऩैयागैयाले प्रपत्ति ज्ञानैकरूपैयॆऩ्ऩक् कुऱैयिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु” इत्युक्तम् । अदिल् सॊल्लवेण्डिय साधकबाधकयुक्तिकळै अस्मत्कृत उक्तिनिष्ठाभरणोद्योतत्तिले कण्डुगॊळ्वदु।
इप्पडियाऩाल् प्रपत्तियिलेये एकैकपुरस्कारत्ताले त्रेधा विभाग कथनम् कूडुमो? इवै मूऩ्ऱुम् पॊरुन्दिऩबोदु पूर्णनमस्कारमाऩाऱ्पोले पूर्णप्रपत्तियागक् कडवदॆऩ्गिऱ अभियुक्तश्रीसूक्तियिले मानसादिव्यापारत्रयसमुच्चयरूपमायुम् पूर्वोक्तवाचिकादित्रय-व्यतिरिक्तमायुम् प्रपत्त्यन्तरम् इरुप्पदागत् तोऩ्ऱविल्लैयोवॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् इवै मूऩ्ऱुमित्यादिना । इवै मूऩ्ऱुम् - मानसिकवाचिककायिकव्यापारङ्गळ् मूऩ्ऱुम्। पॊरुन्दिऩ पोदु - परस्परम् सेर्न्दबोदु। इदऱ्कु पूर्णप्रपत्ति यागक्कडवदॆऩ्बदोडन्वयम्। ऎऩ्ऱवर्गळ् पासुरङ्गळुक्कुम् - ऎऩ्ऱु अभियुक्तर्गळ् सॊल्लुम् वार्त्तैगळुक्कुम्। वाचिककायिकङ्गळाऩ व्यापारविशेषङ् गळ् परीवाहमाम्बडियाऩ - स्तुतिनमस्कारादिरूपङ्गळाऩ वाचिककायिकव्यापारविशेषङ्गळ् तडुक्कमुडियाद कार्यमाम्बडियाऩ। मानसप्रपत्तियिऩुडैय - मुऩ्बु सॊऩ्ऩ मूऩ्ऱिलॊऩ्ऱाऩ मानसप्रपत्तियिऩुडैय। पूर्तियिले तात्पर्यमागक् कडवदु इति । तथाच मुऩ् सॊऩ्ऩ मानसप्रपत्तिये ऒरुवऩुक्कु स्तुतिनमस्कारादिरूपमाऩ वाक्कायव्यापारङ्गळोडु सेर्न्दाल् अदुवे पूर्णमानसप्रपत्तियागक्कडवदॆऩ्ऱु तात्पर्यमेयॊऴिय वाचिककायिकव्यापाररूपप्रपत्तिकळ् सेर्न्दाल् पूर्णप्रपत्तियॆऩ्ऱु तात्पर्यमिल्लामैयालुम् व्यापारत्रयसमुच्चयरूप प्रपत्त्यन्तरमुण्डॆऩ्ऱु तात्पर्यमिल्लामैयालुम् पूर्वोक्तमाऩ त्रेधाविभागत्तिऱ्कु ऒरु विधमाऩ अनुपपत्तियुमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।
इन्द वाचिककायिकप्रपत्तिकळ् विशदभरसमर्पणपूर्वकमल्लामैयाल् मानसम्बोल् फलप्रदङ्गळाग माट्टुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् यथाधिकारमित्यादिना । यथाधिकारम् - अव्वो अनुष्ठाताक्कळिऩ्अधिकारानतिक्रमेण । स्वतन्त्रनिष्ठै पूर्णाधिकारिकर्तृकमागैयाले ऎप्पडि पूर्णफलप्रदमो अप्पडिये अशक्ताधिकारिकङ्गळाऩ वाचिकादिप्रपत्तिकळुम् पूर्णफलप्रदङ्गळॆऩ्ऱबडि। मुऩ्बे सॊऩ्ऩोम्। मुऩ्बे - पूर्वस्मिन्नधिकारिविभागाधिकारे, सॊऩ्ऩोम् - यथाधिकारम् मान्त्र- मानसदिव्यवायव्यादिगळुम् तुल्यफलङ्गळाऩ स्नानभेदङ्गळाऩाऱ्पोले उक्त्याचार्यनिष्ठै ऎऩ्गिऱविवैयुम् प्रपत्तियिल् मुखभेदङ्गळ् इत्यादिना अवोचामेत्यर्थः । अङ्गु उक्त्याचार्यनिष्ठैकळुक्कु यथाधिकारम् तुल्यत्वम् सॊऩ्ऩदालेये इव्वाचिककायिकप्रपत्तिकळुक्कुम् यथाधिकारम् तुल्यफलत्वम् सॊऩ्ऩप्रायमॆऩ्ऱबडि। अङ्गु यथाधिकारम् तुल्यफलङ्गळाऩ प्रपत्तियिल् मुखभेदङ्गळॆऩ्ऱुगूट्टि यन्वयित्ताल् उक्त्याचार्यनिष्ठैकळुक्कुम् मानसप्रपत्तितुल्य फलत्वम् सॊऩ्ऩदाग आगुमिऱे।
…