regex ([िइेी])त(ि|्य) …
॥ श्रीः ॥
श्रीसारबोधिनीव्याख्यायां
तत्त्वत्रयचिन्तनाधिकारः ॥
कीऴधिकारत्तिल् मुमुक्षुवुक्कु विशेषित्तु अऱियवेण्डिय अर्थपञ्चकम् निरूपितमायिरुक्क, अदिल् एकदेशमाऩ तत्वत्रयचिन्तनत्तै मऱुबडि तऩित्तुच् चॆय्यवेण्डुमो? अदिल् प्राप्यत्वेन प्राप्तृत्वादिना च तत्वत्रयस्वरूपङ्गळ् सॊल्लप्पट्टालुम् जीवेश्वरसाधारणप्राप्यत्वादिगळ् विविच्य ईश्वरादि लक्षणङ्गळागादागैयालुम्, लक्षणतो ज्ञातङ्गळागाविडिल् इतरविलक्षणमाग वस्तुतत्त्वमेऱ्पडादागैयालुमिङ्गु मऱुबडियुम् सलक्षणमाग तत्वत्रय-चिन्तनम् सॆय्य वेण्डुमॆऩ्ऩिल्, अदऱ्कु प्रमाणसम्प्रदायङ्गळ् ताऩुण्डा वॆऩ्ऱु वरुम् शङ्कैकळै परिहरित्तुक्कॊण्डु अधिकारार्थत्तै श्लोकत्ताले सङ्ग्रहिक्किऱार् प्रकृतीति । प्रकृतौ – देहेन्द्रियमनःप्राणादिरूपेण परिणतमाऩ प्रकृतियिल्। आत्मभ्रान्तिः – देवोऽहमित्यादि-भ्रान्तिः; देहविशेष्यकाभेदसम्बन्धावच्छिन्नाहमर्थप्रकारकभ्रम इत्यर्थः । गळति – अनायासमागप् पोय् विडुम्। वर्तमानसामीप्ये वर्तमाननिर्देशः । कुत इत्यत्र हेतुवैच् चॊल्लुगिऱार्। चिदचिल्लक्षणधियेति । अहम्पदार्थमाऩदु अणुचेतनमॆऩ्ऱु सलक्षणमाग धर्मिज्ञानम् ऒरुवऩुक्कुप् पिऱन्दालवऩुक्कु स्थूलोऽहमॆऩ्गिऱ भ्रमम् सुलभमागक् कऴिन्दु पोगुमऩ्ऱो! इप्पडि परस्मा एव भासमानत्वमचेतनलक्षणमॆऩ्ऱु तॆरिन्दालुम् प्रत्यक्काऩ अहं पदार्थत्तोडु सेर्न्दु अहं स्थूलः ऎऩ्गिऱ भ्रममुम् कऴियुमिऱे। जीवेशैक्यप्रभृतिकलहः – स्वतन्त्रात्मभ्रममूलमाऩ जीवेशैक्य विषयकविवादः । इदु निरीश्वरत्वकलहरूपमागैयाल् प्रभृतिशब्दत्ताल् निर्जीवत्वसङ्ग्रहः । गळतीत्यनुषज्यते । कुत इत्यत्र हेतुवै अरुळिच्चॆय्गिऱार् तद्विभजनादिति । तयोः परस्परासमानाधिकरण-धर्मविषयक ज्ञानजनकशब्दकथनादित्यर्थः । तथा च अणुत्वे सति चेतनत्वं जीवलक्षणम्। विभुत्वे सति चेतनत्वम्ईश्वरलक्षणमॆऩ्ऱु जीवेश्वरर्गळै विभजित्तुक्काट्टिऩाल् जीवऩुम् ईश्वरऩुम् ऒऩ्ऱु ऎऩ्गिऱ पण्डितम्मन्यऩुडैय विवादमुम्, अदावदु जीवऩेयुळ्ळदु; अवऩे स्वतन्त्रऩ्: ईश्वरऩेयिल्लैयॆऩ्गिऱ कलहमुमॆऩ्ऱबडि। इदऩाल् निरीश्वरमीमांसकऩुडैयवुम् निरीश्वरसाङ्ख्यऩुडैयवुम् कलहम् सॊल्लप्पट्टदु। प्रभृतिशब्दत्ताल् सङ्ग्रहिक्कप्पट्ट निर्जीवत्वकलहमुम्, अदावदु ईश्वरऩेयुळ्ळदु; जीवऩ् वेऱाग इल्लै यॆऩ्गिऱ शङ्करभास्करादिकलहमुमॆऩ्ऱबडि। तथा गळति – पामरर्गळुडैय देहात्मभ्रमम् पोले सुलभमागप् पोय्विडुम्। अतः – पूर्वोक्तदेहात्मादिभ्रमनिवृत्त्यर्थं जीवेशैक्यप्रभृतिकलह-निवृत्त्यर्थञ्च; निगमैः – श्वेताश्वतरादिभिः । विभक्तं – ‘‘भोक्ता भोग्यं प्रेरितारञ्च मत्वा सर्वं प्रोक्तं त्रिविधं ब्रह्ममेतत् । क्षरं प्रधानममृताक्षरं हरः क्षरात्मानावीशते देव एकः’’ ऎऩ्ऱु विभजित्तुच् चॊल्लप्पट्ट। तत्त्वत्रयं – तत्त्वत्रयत्तै। नः – मुमुक्षुक्कळाऩ नमक्कु। अक्षतधियः – एतादृशभ्रमादिगळ् कलसाद बुद्धियैयुडैय नम् आचार्यर्गळ्। भोक्ता भोग्यं तदुभयनियन्तेत्युपदिशन्ति । इङ्गु निगमैः ऎऩ्ऱु प्रमाणमुम्, अक्षतधियः ऎऩ्ऱु सम्प्रदायमुम् काट्टप्पट्टदु। यद्यपि इन्द श्रुतियिल् सॊल्लप्पट्ट भोक्तृत्वादिगळैये सोपाधिकभोक्तृत्वं जीवलक्षणम्; अदावदु - ईश्वरेच्छाधीनभोक्तृत्वमॆऩ्ऱु परिष्करित्तु जीवलक्षणमुम्, भोक्तृत्वासमानाधिकरणभोग्यत्वमॆऩ्ऱु परिष्करित्तु अचिल्लक्षणमुम्, निरुपाधिकनियन्तृत्वमॆऩ्ऱु परिष्करित्तु ईश्वरलक्षणमुम् मेले सॊल्ललाम्। तथाऽपि प्रथम-रहस्यमाऩ मूलमन्त्रत्तिले सॊल्लप्पट्टिरुप्पदाल् अणुत्वे सति चेतनत्वादिगळ् मेले लक्षणङ्गळागच्चॊल्लप्पट्टदुगळ्।
प्रश्नपूर्वकमाग श्लोकतात्पर्यत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् सम्बन्धमुमिति । सम्बन्धमुम्- प्रधानप्रतितन्त्राधिकारत्तिऱ्सॊऩ्ऩ शरीरात्मभावसम्बन्धमुम्। अर्थपञ्चकमुम् - ‘‘प्राप्यस्य ब्रह्मणः’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिऱ्सॊल्लप्पट्ट अर्थपञ्चकमुम्। अऱियवेण्डियिरुक्क - मुमुक्षुवुक्कु अविशेषेण ज्ञातव्यङ्गळायिरुक्क। विशेषित्तु अऱियवेणुम् - लक्षणादिगळोडु अऱिय वेण्डुम्। अडियॆऩ्ऩॆऩ्ऩिल् इति । अडि - कारणम्। तथा च कीऴ् ज्ञातव्यङ्गळागच् चॊऩ्ऩ आऱु अर्थङ्गळिल् तत्त्वत्रयत्तै मात्तिरम् लक्षणप्रमाणङ्गळोडु अऱियवेणुमॆऩ्ऱु आदरवोडु सॊऩ्ऩाल् अदऱ्कु सरियाऩ कारणम् वेण्डुमे? अदु ऎऩ्? ऎऩ्ऱु प्रश्नाभिप्रायम्। श्लोकत्तिल् सॊऩ्ऩदैये उत्तरमाग वरुळिच् चॆय्गिऱार् अदुक्कडि इत्यादियाल्। स्वतन्त्रात्मभ्रममुम्श्लोकत्तिऱ्सॊऩ्ऩ जीवेशैक्यप्रभृतिकलहत्तुक्कुक् कारणमाऩ नाऩे स्वतन्त्रऩ्; वेऱु ईश्वरऩिल्लै ऎऩ्गिऱ भ्रममुम्। श्लोकत्तिल् कार्यमाऩ कलहमुम् इङ्गु कारणमाऩ भ्रममुम् विवक्षितमागैयाले तात्पर्यतो विरोधमिल्लै। इदुक्कु निदानमाऩ अनीश्वरवादरुचियु मिति । अनादिकर्मवशत्ताले ऒरुवऩुक्कु अनीश्वरवादरुचि स्वभावत्तालेये वरुम्, अदु उण्डाऩाल् नाऩे स्वतन्त्रऩॆऩ्गिऱ स्वतन्त्रात्मभ्रममुमुण्डागुम्। अदऩाल् अनीश्वरवादम् सॆय्वाऩॆऩ्गिऱ क्रममिङ्गु अभिप्रेतम्। महाविरोधिकळ् - देहात्मभ्रमम् देहातिरिक्तात्मास्तित्वज्ञानसाध्यमाऩ पारलौकिकसर्वपुरुषार्थसाधनप्रवृत्तिविरोधियागैयालुम्, स्वतन्त्रात्मभ्रमम् मुदलाऩदु भगवच्छेषत्वज्ञानविरोधियागैयाले मोक्षाख्यपुरुषार्थसाधनप्रवृत्तिविरोधियागैयालुम्, कैङ्कर्यादिप्रवृत्तिविरोधियागैयालुम् महाविरोधिकळ्। मुऱ्पड - अर्थपञ्चकज्ञान-निवर्त्यङ्गळाऩ मोक्षेतरपुरुषार्थतदुपायादिगळिल् स्वानुरूपत्वभ्रमङ्गळिऩ् निवृत्तिक्कु मुऩ्बे। प्राप्तमागै - आवश्यकमागै। इत्तै निऩैत्तु - इन्द भ्रमनिवृत्ति आवश्यकमॆऩ्बदै उद्देशित्ते। शास्त्रङ्गळिल् - श्वेताश्वतरादिगळिल्। तत्त्वविवेकम् पण्णुगिऱदु - चिदचिदीश्वरर्गळै ‘‘भोक्ता’’ इत्यादियाल् सलक्षणमाग निर्देशम् पण्णुगिऱदु। इप्पडि इन्द श्रुतियिल् मूऩ्ऱु तत्त्वङ्गळैच् चॊल्लियिरुक्क शास्त्रङ्गळिल् पल तत्त्वङ्गळैच् चॊऩ्ऩदऱ्कु अभिप्रायमॆऩ्ऩ वॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इवऱ्ऱिल् वैत्तुक् कॊण्डु इति । इवऱ्ऱिल् - इम् मूऩ्ऱु तत्त्वङ्गळिल् वैत्तुक्कॊण्डु – अन्तर्गतमाक्किक् कॊण्डु, इदऱ्कु त्रिविधाचेतनङ्गळुडैय स्वभावम् सॊल्लिऱ्ऱु इत्यादिगळोडे अन्वयम्। इदऩाल् शास्त्रङ्गळिऱ्सॊऩ्ऩ पल तत्त्वङ्गळुम् इत्तत्त्व-त्रयङ्गळुडैय अवान्तरभेदमे यॊऴिय वेऱु इल्लैयॆऩ्बदे अभिप्रायमॆऩ्ऱु सूचितमायिऱ्ऱु।
अचेतनेति – न विद्यते चेतना ज्ञानं यस्यास्सा अचेतना । परप्रयोजनैकप्रयोजना परार्था । कदाचिदपि न स्वार्थेत्यभिप्रायः । सततविक्रिया – प्रलयदशायामविशदसुसदृशविकारवती; कार्यदशायां विशदविषमविक्रियावती च । त्रयो गुणाः सत्वरजस्तमांसि यस्यास्सा त्रिगुणा । न गुणत्रयसमुदायरूपा । कर्मिणां – कर्मवश्यानां । क्षेत्रं – भोगायतनम्। महदादिक्रमेण परिणतशरीररूपम्। ‘‘इदं शरीरं कौन्तेय क्षेत्रमित्यभिधीयते’’ इत्युक्तः । अत्र अचेतना इत्यादि सर्वोऽपि भावप्रधाननिर्देशः । अन्यथा अध्याहारवाक्यभेदयोः प्रसङ्गात् । तथा च क्षेत्रत्वान्तं प्रकृतेः रूपं – स्वभाव इत्यन्वयान्न कश्चिदपि दोषः । कालमाह अनादिरिति । भगवान् कालः – भगवच्छरीरभूतः काल इत्यर्थः । शरीरवाचकशब्दङ्गळ् शरीरिपर्यन्तङ्गळागिऱाप्पोले शरीरिवाचकशब्दमुम् शरीरपर्यन्तमामॆऩ्बदु ‘‘क्षेत्रज्ञञ्चापि मां विद्धि’’, ‘‘ब्रह्मार्पणं ब्रह्म हविः’’ इत्यादिप्रमाणसिद्धमागैयाले इङ्गु भगवच्छब्दम् भगवच्छरीरपरम्। तथा च भगवच्छरीरभूतः कालः ऎऩ्ऱु कालविशेष्यमाय्त् तोऱ्ऱुगैयाल् अदिल् अनादिः इत्यादेः स्वरसतोऽन्वयम् सम्भविक्कुम्। नान्तः – इदऱ्कु नाशमुमिल्लै। नित्यविभूतियैक् काट्टुगिऱार् कलामुहूर्तादि इति । यद्विभूतेः – भगवद्विभूतिक्कु। न परिणामहेतुरिति । इदऩाल् नित्यविभूतिक्कु कालकाल्यत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। ज्ञानानन्दमया लोकाः – स्वयं प्रकाशत्वात् ज्ञानमयङ्गळ्। अनुकूलत्वादानन्दमयङ्गळ्। कालमिति । तत्र – नित्यविभूतियिल्। कालं–कालत्तै। सः – भगवाऩ्। पचते – नित्य-विभूतिस्थपरिणामानां भगवत्सङ्कल्पायत्तत्वेन कालं नियमयति । तत्र – नित्यविभूतौ नित्यत्वात् कालो नैव हेतुः । किन्तु केवलं सत्तयैव ‘‘सदा पश्यन्ती’’ त्यादि निर्देशत्तिऱ्कु विषयमायिरुक्कुम्। इत्यादिगळिले इति । एतत् प्रभृतिशास्त्रङ्गळिले। त्रिगुणकालशुद्धसत्वरूपङ्गळाऩ त्रिविधाचेतनङ्गळुडैय इति । इदऩाल् त्रिगुणादि पलवगै तत्त्वङ्गळैयुम् अचेतनत्वरूपैकोपाधियाले सङ्ग्रहित्तु अदिलन्तर्भावम् सॊल्लप्पट्टदु। स्वभावञ्जॊल्लिऱ्ऱु इति । अचेतनान्तर्गतत्रिगुणादि तत्तद्वस्तुक्कळिऩ् लक्षणङ्गळुम् सॊल्लप्पट्टदु ऎऩ्ऱबडि। चित् तत्त्वत्तिले प्रमाणङ् गाट्टुगिऱार् पुमानिति । इङ्गु पुंशब्दम् पुंस्त्वविशिष्टपुरुषपरमऩ्ऱु। किन्तु जीवसामान्यपरम्। जीवस्वरूपत्तिल् देवत्वनरत्वादिगळिल्लैयॆऩ्ऱबडि। प्रत्यक्षविषयमागिऱ देवत्वादिगळ् ऎङ्गुळ्ळवै यॆऩ्ऩिल् शरीराकृतीत्युत्तरार्धम्। तथा च देवोऽहमिति भ्रमः लोहितः स्फटिक इति भ्रमवद् देहसंसर्गकृतः ऎऩ्ऱु करुत्तु।
नायं देव इति । मुऩ् श्लोकत्तिल् आत्माविल् देवत्वादिगळिल्लै यॆऩ्ऱुम्, अदुगळ् शरीरत्तिऩ् आकृतिकळॆऩ्ऱुम्, कर्मकृतङ्गळॆऩ्ऱुम्, सॊल्लप् पट्टदु। इदिल् पूर्वार्धत्तिल् आत्माविल् देवत्वादिगळ् इल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लि, ‘‘ज्ञाना-नन्दमयस्त्वात्मा शेषो हि परमात्मनः’’ ऎऩ्गिऱ उत्तरार्धत्तिल् आत्मावुक्कु ज्ञानत्वानन्दत्वभगवच्छेषत्वङ्गळे स्वभावङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। इदु जीवर्गळुडैय सामान्यरूपम्। क्षरस्सर्वाणि भूतानीति । इदु बद्धविषयम्। सर्वाणि भूतानि – ब्रह्मादिस्थावरान्तङ्गळ्। क्षरः – क्षरस्वभावप्रकृतिसम्बन्धत्ताले क्षरशब्दवाच्यङ्गळ्। ज्ञानक्षरणादपि । कूटस्थोऽक्षर इति मुक्तविषयम्। कूटवत् तिष्ठतीति कूटस्थः । तप्तलोहाधारभूतमाऩ अयःपिण्डवत् अचित्परिणाममाऩ देहङ्गळुक्कॆल्लाम् पॊदुवायिरुक्किऱ मुक्तऩ्। अक्षरः – क्षरस्वभावमाऩ ऒरु शरीरत्तिऱ्कुम् असाधारणमाऩ सम्बन्धमिल्लादवऩागैयाल् अक्षरशब्दवाच्यऩ्। यद्वै पश्यन्तीति नित्यविषयम्, सदा पश्यन्ति सूरय इति नित्यविषयकश्रुतिप्रत्यभिज्ञापकत्वात् । त्रिविधजीवर्गळुडैय प्रकारमिति, इङ्गु कीऴिलुम् मेलिलुम् पोल् स्वभावशब्दत्तैप् प्रयोगियामल् प्रकारमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु बद्धत्वादिगळ् स्वरूपानुबन्धिधर्ममल्लामैयाले। ईश्वरस्वरूपमाह सर्वज्ञ इति । सर्वश्चाऽसौ ज्ञश्च इति सर्वज्ञः । सर्वः सर्वशरीरकः, ज्ञः ज्ञानवान् । इन्द ज्ञानत्तै विशेषिक्किऱार् सर्वदृगिति । सर्वदृक् – सर्वसाक्षात्कारवान् । सर्वशक्तिज्ञानबलर्द्धिमानिति । इङ्गु सर्वशब्दम् प्रत्येकमन्वेति । सर्वकार्येषु सामर्थ्यम् सर्वशक्तिः । इङ्गु ज्ञानशब्दम् पूर्वोक्तसाक्षात्कारम् विशेषतश्च सर्वविषयकमॆऩ्ऱु काट्टुगिऱदु। हेयगुणशून्यत्वमाह क्लमतन्द्रीति । ईश्वरस्वभावम् उपदिष्टमायिऱ्ऱु इति । मुदलिल् स्वभावम् सॊल्लिऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम्, इरण्डावदु प्रकारम् विवेकिक्कप्पट्टदु ऎऩ्ऱुम्, मूऩ्ऱावदु स्वभावम् उपदिष्टमायिऱ्ऱु ऎऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱदु इत् तत्त्वङ्गळिऩ् अपकर्षोत्कर्षङ्गळिरुप्पदै निऩैत्तु। इप्पडि अचेतनतत्त्वम् मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम्, चेतनतत्त्वम् मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम्, इवैयिरण्डिऱ्कुम् नियन्ता ऒरुवऩॆऩ्ऱुम्, कीऴ्च्चॊऩ्ऩ शास्त्रङ्गळ् सॊऩ्ऩालुम् इदऱ्कु तीर्थकरसम्प्रदायमुण्डोवॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार्। इव्वीशेशितव्यरूपमाऩ तत्त्वत्रयमित्यादियाल्। सेश्वरसाङ्ख्यऩ् (अदावदु योगमतस्थऩ्) इन्द तत्त्वत्रयत्तैयुम् ऒप्पुक् कॊण्डिरुन्दालुम् ऎल्लाम् स्वतन्त्रमॆऩ्ऱु ऒप्पुक्कॊळ्ळुगैयाल् तन्मतव्यावृत्त्यर्थम् ईशेशितव्यरूपमाऩ ऎऩ्ऱु तत्त्वत्रयत्तै विशेषिक्किऱदु। निऱ्कुम् निलैयै - परस्परविलक्षणमाऩ इरुप्पै। इदऱ्कु अरुळिच्चॆय्दारॆऩ्बदोडन्वयम्। स्वाधीनेति । चेतनाश्च अचेतनाश्च चेतनाचेतनाः । तिस्रो विधाः येषां त्रिविधाः । त्रिविधाश्च चेतनाचेतनाः त्रिविधचेतनाचेतनाः । स्वरूपञ्च स्थितिश्च प्रवृत्तिश्च स्वरूपस्थितिप्रवृत्तयः । तासां भेदाः त्रिविधचेतनाचेतनानां स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदाः । स्वाधीनाः त्रिविधचेतनाचेतनस्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदाः यस्येति विग्रहः । इङ्गु द्वन्द्वादौ श्रूयमाण त्रिविधशब्दम् चेतनाचेतनङ्गळिरण्डिलुमन्वयिक्किऱदु। भिद्यन्त इति भेदाः । व्याप्यधर्मवन्तः । पृथिव्यादयो द्रव्यभेदाः, घटशरावादयो मृद्भेदाः इत्यादौ व्याप्यधर्मवत्तुक्कळिले भेदशब्दम् प्रयोगिक्कप्पडुगिऱदु। इदऩाल् इङ्गु भेदशब्दम् स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिकळुडैय अन्योन्याभावत्तैयादल्, अन्योन्यव्यावर्तकधर्मत्तैयादल्, सॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱाल् इन्द स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिरूपधर्मिकळुक्कु तदधीनत्वम् सॊल्लित्तागादे ऎऩ्गिऱ चोद्यम् परिहृतम्। व्याप्यधर्मवत्तुक्कळॆल्लाम् व्यापकधर्मवत्तिऩ् प्रभेदङ्गळागैयाल् अदुगळुक्कु तदधीनत्वम् सॊऩ्ऩाल् व्यापकधर्मवत्ताऩ स्वरूपादिगळुक्कुम् तदधीनत्वम् सिद्धिक्कुम्। ऎऩ्ऱु सुरुङ्गवरुळिच् चॆय्दार् इति । स्वरूपादिगळै विविच्य काट्टामैयाल् सुरुङ्ग ऎऩ्गिऱदु। इन्द वाक्यम् आळवन्दारालुम् श्रीभाष्यकाररालुम् सॊल्लप्पट्टिरुप्पदाल् तिरुनामत्तैच् चॊल्लामल् पॊदुविले अरुळिच्चॆय्दारॆऩ्ऱिप्पडि सॊल्लप्पट्टदु। इव्वाक्यत्तिऩ् अर्थत्तै विवरिक्किऱार् त्रिविध-चेतनरॆऩ्ऱदु इत्यादियाल्। बद्धरैयुम् मुक्तरैयुम् नित्यरैयुमिति । ईश्वरऩुम् चेतनऩायिरुक्क, अवऩैयॆडामलॊऴिन्ददु इन्द वाक्यत्तिल् अन्यपदार्थमायुम् प्रधानमायुम् सॊल्लियिरुप्पदाल्। गोबलीवर्दन्यायत्ताले इङ्गु चेतनशब्दम् ईश्वर-व्यतिरिक्तचेतनर्गळिले विश्रमिक्किऱदु। त्रिविधाचेतनमॆऩ्ऱदु इति । चैतन्यरूपबुद्धियुम् अचेतनमागैयाल् इङ्गु त्रिविधमॆऩ्ऩक् कूडुमोवॆऩ्ऩिल्, चेतनशब्दत्ताले चैतन्य-विशिष्टऩैच् चॊल्लुगैयाल् चैतन्यरूपबुद्धियुम् सॊल्लप्पट्टदागैयाल् मुऩ् सॊऩ्ऩ गोबलीवर्दन्यायत्ताले चैतन्यव्यतिरिक्ताचित्तुक्कळैये इन्द अचेतनशब्दम् सॊल्लुगिऱदागैयाले विरोधमिल्लै। अडैयवे स्वरूपादिगळै विवरिक्किऱार् स्वरूपमॆऩ्ऱदु इति । घटचक्षुस्संयोगमुण्डाऩालुम्, घटमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩालुम्, घटरूपधर्मियुम्, घटत्वरूपमाऩ अदिऩसाधारणधर्ममुम् तोऩ्ऱुम्। अदिल् घटरूपधर्मियै स्वरूपमॆऩ्गिऱदु।
नम् सिद्धान्तत्तिल् निर्विशेषवस्तुप्रतीतियिल्लामैयाले अन्द धर्मि स्वरूपतः तोऩ्ऱादु। आगैयाल् अदै शब्दत्तिऩाल् बोधिक्कवुम् मुडियादु ऎऩ्ऱु निऩैत्तु प्रकारान्तरत्ताले सॊल्लुगिऱार् स्वासाधारणधर्मत्ताले निरूपितमाऩ धर्मीति । इन्द धर्मि स्वासाधारणधर्मविशिष्टमागत् तोऩ्ऱाविडिलुम् स्वरूपतः निर्विशेषमागत् तोऩ्ऱाविडिलुम् स्वासाधारणधर्मनिरूपितत्वेन रूपेण तोऩ्ऱलाम्। तेन रूपेण बोधिक्कलामॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
स्थिति-पदार्थमाह इदिऩुडैय कालान्तरानुवृत्तीति । इदिऩुडैय - स्वरूपत्तिऩुडैय। इदु ताऩ् नित्यवस्तुक्कळुक्कु नित्यैयायिरुक्कुम् इति । इतर नित्यद्रव्यङ्गळिऩ् कालसंयोगसम्बन्ध-सन्ततिरूपकालान्तरानुवृत्तियुम् कालरूपनित्यद्रव्यत्तिल् कालतादात्म्यरूपसम्बन्धानुवृत्तियुम् नित्यैया यिरुक्कुमॆऩ्ऩबडि। ईश्वरसङ्कल्पत्तुक्कीडाग एऱियुञ् जुरुङ्गियुम् इरुक्कुमिति । नित्यमाऩ कालत्तिऩ् सम्बन्धम् ऎल्ला वस्तुवुक्कुम् पॊदुवायिरुक्क इव्वेऱ्ऱच् चुरुक्कत्तुक्कुक् नियामकमॆऩ्ऩॆऩ्ऱु शङ्कियामैक्काग ईश्वरसङ्कल्पत्तुक्कीडाग इति । ‘‘अप्रमेयोऽनियोज्यश्च’’ ऎऩ्गिऱबडि अनियोज्यऩाऩ ईश्वरऩुडैय सङ्कल्पमॆप्पडियो अप्पडिये वस्तुक्कळिऩ् स्थितियॆऩ्ऱु करुत्तु।
प्रवृत्तियैक् काट्टुगिऱार्। इङ्गु प्रवृत्तियावदु इति । सर्वत्तुक्कुम् ईश्वराधीनत्वं सॊल्लुगिऱ इव्वाक्यत्तिल् निवृत्तिक्कु तदधीनत्वं सॊल्लक्काणविल्लैयेयॆऩ्ऱु शङ्कियामैक्काग प्रवृत्तिशब्दार्थत्तै वॆळियिडुगिऱार्। प्रवृत्तिनिवृत्तिरूपमाऩ व्यापारमिति । निवृत्तियुम् अकरणसङ्कल्परूपप्रवृत्ति-विशेषरूपैयागैयाले न्यूनतैयिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।
यथोक्तं मितगद्याधिकारे – प्रवृत्तिः – व्यपारः, निवृत्तिरप्यकरणसङ्कल्परूपप्रवृत्तिविशेष इति । इवैयॆल्लामिदि। इवैयॆल्लाम् - स्वरूपस्थितिप्रवृत्ति मुदलाऩवैगळॆल्लाम्, वस्तुक्कळ्दोऱुम् - ऒव्वॊरु वस्तुक्कळिलुम्, प्रमाणप्रतिनियतमा यिरुक्कुमिदि - प्रत्यक्षादिप्रमाणङ्गळ् ऎप्पडि पिरित्तुक् काट्टुगिऱदुगळो अप्पडिये वेऱुबट्टिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। प्रमाणङ्गळ् अव्वो वस्तुक्कळैक् काट्टुमेयॊऴिये अदिलुळ्ळ वेऱुबाडुगळैयुम् काट्टुमोवॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् इप् प्रमाणङ्गळित्यादियाल्। स्वरूपत्तैयुम् मुऩ्सॊऩ्ऩ असाधारणधर्मनिरूपितमाऩ धर्मियैयुम् स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळैयुम् - ऎन्द धर्मङ्गळ् तॆरियाविडिल् धर्मिये तॆरियादो अवैगळैयुम्, अदावदु उदाहरणमाग घटत्तैयुम् घटत्वत्तैयुमॆऩ्ऱबडि। नम् सिद्धान्तत्तिल् धर्मियिऩ् असाधारणधर्मत्तैये जादियॆऩ्ऱुम् अवयवसन्निवेशविशेषरूपमाऩ आकारमॆऩ्ऱुम् स्वेतरभेद मॆऩ्ऱुम् स्वेतरभेदकमॆऩ्ऱुम् अङ्कीकरिप्पदाल् अदु तॆरिन्दाल् इतरत्तैक् काट्टिल् वेऱुबाडु मुदलाऩदु तॆरियुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
निरूपितस्वरूपविशेषङ्गळैयुमिति । धर्मि स्वरूपनिरूपकधर्मत्ताले निरूपितमाऩ पिऱगु अत्धर्मियिल् तोऩ्ऱुम् धर्मविशेषङ्गळैयुम्, उदाहरणमाग घटत्वरूपस्वरूपनिरूपकधर्मत्ताले घटरूपधर्मि तोऩ्ऱिऩबिऱगु अदऱ्कु विशेषणमागत् तोऩ्ऱुम् श्यामत्वरक्तत्वादिगळैयुम्। व्यापारङ्गळैयुमिति । जलाहरणादि व्यापारङ्गळैयॆऩ्ऱबडि। व्यापारमुम् निरूपितस्वरूपविशेषणमायिरुक्क अदैत् तऩियागच् चॊऩ्ऩदु ऎल्ला धर्मिक्कुम् अर्थक्रियाकारित्वरूपवस्तुत्वमुण्डॆऩ्ऱु काट्टुगैक्काग। मानसम्बन्धित्वं, कालसम्बन्धित्वं, अर्थक्रियाकारित्व मॆऩ्गिऱ इवैगळै वस्तुत्वमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु।
प्रमाणङ्गळ् धर्मियैक् काट्टुम्बोदॆल्लाम् इम्मूऩ्ऱु धर्मङ्गळोडुम् विशिष्टमागवे काट्टुमोवॆऩ्ऩ स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळिल् विशेषत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार्। अदिल् स्वरूपत्तै स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळाले विशिष्टमागवे काट्टुमिति। इतरङ्गळिल् अन्द नियमम् इल्लै यॆऩ्ऱु करुत्तु।
व्यवहर्तव्यज्ञानरूपमाऩ प्रमाणङ्गळ् विशिष्टत्तैये काट्टिऩालुम् धर्मिमात्रत्तुक्कु व्यवहारम् कूडादोवॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् अन्द स्वरूपत्तैच् चॊल्लुम्बोदु इति । अव्वो धर्मङ् गळैयिट्टल्लदु इति । जातिगुण क्रियारूपधर्मङ्गळिल् एदेऩुमॊऩ्ऱाले विशिष्टमाऩ स्वरूपत्तिलेये शब्दानां शक्तिग्रहणमागैयाल् अन्द शक्यतावच्छेदकरूपव्यवहर्तव्यतावच्छेदकङ् गळैयिट्टल्लदु धर्मिमात्रव्यवहारम् किडैयादॆऩ्ऱु करुत्तु।
अवऱ्ऱैक् कऴित्तुप्पार्क्किल् - प्रमाणङ्गळिलो, व्यवहारङ्गळिलो अवऱ्ऱैक् कऴित्तुप् पार्त्ताल्। शशविषाणतुल्यमामिति । इदऩाल् सामानाधिकरण्यस्थलत्तिल् अद्वैतिकळ् सॊल्लुम् निर्धर्मबोधमुम्, निर्धर्मिकव्यवहारमुम् लोके अनुपलब्धिपराहतमॆऩ्ऱु सॊल्लप् पट्टदु। इप्पडि वस्तुतत्त्वत्तै शिक्षित्तु इदैयऱिन्दु शिष्यर्गळ् वर्तिक्कवेण्डुम् प्रकारत्तैयुबदेसिक्किऱार् आगैयालित्यादियाल्। तत्त्वत्रयङ्गळिले भोक्तावाऩ जीवऩे प्रथमोद्दिष्टऩागैयाले अवऩिडत्तिलेये इन्द बोधत्तैयुम् व्यवहारत्तैयुम् निरूपित्तुक् काट्टुगिऱार् जीवस्वरूपत्तै इति । आदिपदत्ताले प्रत्यक्त्वं विवक्षितम् । निरूपकधर्मङ्गळैयिट्टु निरूपित्तु इति । निरूपकधर्मङ्गळाले इतरविलक्षणमाग ग्रहित्तॆऩ्ऱबडि। जीवऩिल् ज्ञानत्वानन्दत्वामलत्वाणुत्वप्रत्यक्त्वादिगळ् तॆरिन्दाल्जड-प्रतिकूल-समल-विभु-पराक्कुक्कळुडैय वैलक्षण्यं तोऱ्ऱुमिऱे। इप्पडि ग्रहणत्तैच् चॊल्लि धर्मङ्गळैयिट्टु व्यवहरिक्कवेण्डुमॆऩ्गिऱार् ज्ञानमानन्दमित्यादियाल्। तिरुमन्त्रत्तिले प्रथमाक्षरत्तिल् अदावदु प्रणवत्तिल्, चतुर्थियिल् प्रथममागत् तोऩ्ऱियुम्, उकारान्वय विशेषत्ताले ज्ञानत्वादिगळैप् पोले यावदात्मभावियायुम् अनन्यार्हमायुम् तोऱ्ऱियिरुक्किऱ भगवच्छेषत्वत्तै कीऴ्च्चॊऩ्ऩ स्वरूपनिरूपकधर्मङ्गळोडे सेर्त्तु ऎडाददऱ्कुक् कारणमॆऩ्ऩॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इज्जीवतत्त्वमित्यादियाल्। सर्वेश्वरऩुक्कु शेषमायेयिरुक्कुमॆऩ्ऱुमिति । शङ्खम् पाण्डरमाये यिरुक्कुमॆऩ्ऩुमाप्पोले जीवऩ् शेषमाये इरुक्कुमॆऩ्गिऱ शेषत्वायोगव्यवच्छेदम् प्रत्ययान्वितोकार लभ्यम्। अवऩुक्के निरुपाधिकशेषमॆऩ्ऱुमिति । इदु प्रकृत्यर्थान्वितोकारार्थमाऩ अन्ययोगव्यवच्छेदलभ्यम्। सुबन्तस्थलत्तिल् विशेषणसङ्गतैवकारस्यायोगव्यवच्छेदम् पोलवुम् अदावदु शङ्खः पाण्डर एव ऎऩ्गिऱ विडत्तिल् पाण्डरत्वायोगव्यवच्छेदम् पोलवुम्, विशेष्यसङ्गतैवकारत्तुक्कु अन्ययोगव्यवच्छेदम् पोलवुम्, अदावदु ‘‘पार्थ एव धनुर्धरः’’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् धनुर्धरत्वत्तिऱ्कु पार्थान्य-सम्बन्धव्यवच्छेदम् पोलवुम्, प्रकृतिप्रत्ययस्थलत्तिल् प्रत्यायान्वितैवकारं अयोगव्यवच्छेदपरमॆऩ्ऱुम्, प्रकृत्यन्वितैवकारं अन्ययोगव्यवच्छेदपरमॆऩ्ऱुम् तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि इन्द भगवच्छेषत्वं प्रथमपदत्तिले प्रथमप्रतिपन्नमाय् यावदात्मभावियाय् निरुपाधिकमायिरुन्दालुम् इदु स्वरूप-निरूपकमऩ्ऱॆऩ्बदऱ्कु कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् इच्छेषत्वं सम्बन्धरूपमागैयाले इत्यादियाल्। सम्बन्धिस्वरूपं निरूपितमाऩालल्लदु इति । इदऩाल् ऎन्द धर्मम् तॆरिन्दा लॊऴिय धर्मि तॆरियादो अदुवे अदिऩ् स्वरूपनिरूपकमॆऩ्ऱुम्, धर्मि तॆरिन्द पिऱगे ऎन्द धर्मत्तैयऱिय वेण्डुमो अदुवे निरूपितस्वरूपविशेषणमॆऩ्ऱु मेऱ्पडुमागैयाल् इन्द शेषत्वं स्वरूपनिरूपकज्ञानत्वादिगळोडे सेर्त्तुच् चॊल्लप् पडविल्लै। स्वरूपनिरूपकत्वं स्वरूपप्रतिपत्तिहेतुत्वमॆऩ्ऱुम् स्वरूपत्तुक्कु स्वेतरसमस्तवस्तुव्या-वर्तकलक्षणघटकत्वमॆऩ्ऱुम् इरण्डुविदम्। अदिल् शेषत्वम् सम्बन्धरूपमागैयाले स्वरूपम् तॆरिन्द पिऱगे तॆरियवेण्डियदाल् मुदल् स्वरूपनिरूपकत्वमिल्लै यॆऩ्गिऱार् कीऴ्। मेल् इरण्डावदाऩ धर्मिक्कु स्वेतरसमस्तवस्तुव्यावर्तकलक्षणघटकत्वत्तै उपपादित्तु जीवऩुक्कु इदु स्वरूपनिरूपकमॆऩ्ऩवुमा मॆऩ्गिऱार् अणुत्वे सतीत्यादि याल्। चेतनत्वमीश्वरसाधारणमागैयाल् अङ्गु अतिव्याप्ति वारामैक्काग अणुत्वे सति ऎऩ्गिऱदु। अणुत्वम् पृथिव्याद्यणुसाधारणमागैयाल् चेतनत्वमॆऩ्गिऱदु। इरण्डावदु लक्षणत्तिल् चेतनत्वमीश्वरसाधारणमागैयाल् शेषत्वे सति ऎऩ्गिऱदु। अवऩ् सर्वशेषियिऱे। अवऩुक्कुम् पुत्रत्वाद्युपाधियाल् दशरथवसुदेवादिशेषत्वमुण्डागैयाल् पुनरप्यतिप्रसङ्गम् वारामैक्काग स्वतः ऎऩ्गिऱदु। अवऩुक्कु अन्द दशरथादिशेषत्वम् पुत्रत्वाद्युपाधियाले वन्ददेयॊऴिय स्वतस्सिद्धमऩ्ऱु। उभयाधिष्ठानञ्चैकं शेषित्वमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩ उभयवृत्तिशेषितानिरूपितशेषत्वमे ‘‘मकारस्तु तयोर्दासः’’ ऎऩ्गिऱ श्रुतियिऩ्बडि जीवलक्षणमागैयाल् लक्ष्मीयिऩिडत्तिल् अतिव्याप्ति प्रसङ्गमिल्लै। अवळिडत्तिलुळ्ळ शेषत्वमीश्वरमात्रनिरूपितमिऱे। अचेतनङ्गळिल् अतिव्याप्ति वारामैक्काग चेतनत्वमॆऩ्गिऱदु। शेषत्वमुम् चेतनत्वमुम् साङ्ख्यादिगळाले ऒप्पुक्कॊळ्ळप्पडविल्लैयादलाल् इदै लक्षणमाग नाम् अङ्गीकरिक्कलामोवॆऩ्ऱु शङ्कैयुदियामैक्काग लक्षणमागवऱ्ऱागैयाले ऎऩ्गिऱदु। वऱ्ऱागैयाले - समर्थमागैयाले ऎऩ्ऱबडि। प्रणवत्तिल् चतुर्थ्यर्थ शेषत्वान्वयत्तिऱ्कु मकारार्थजीवऩे अर्हऩायिरुप्पदालुम् ‘‘शेषो हि परमात्मनः’’ऎऩ्ऱु जीवऩुक्कु शेषत्वकण्ठोक्तियालुम् अबाधितमाऩ इन्द शेषत्वलक्षणत्तिऱ्कु जीवऩर्हऩे ऎऩ्ऱु तात्पर्यम्।
इप्पडि साङ्ख्यादिगळ् जीवऩुक्कु अणुत्वत्तै इसैयाविट्टालुम् ब्रह्मसूत्रत्तिल् ‘‘स्वशब्दोन्मानाभ्याञ्च’’ ऎऩ्गिऱ सूत्रादिगळाले अवऩुक्कु अणुत्वत्तै स्थापित्तिरुप्पदालुम्, वाद्यन्तरङ्गळ् ऒप्पुक्कॊळ्ळाद धर्मङ्गळैयुम् अबाधितङ्गळागैयाले लक्षणङ्गळाग नाम् सॊल्ललामॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इदऱ्कु दृष्टान्तम् काट्टुगिऱार् अणुत्वे सति चेतनत्वम् पोले इति । अङ्गुम् अणुत्वचेतनत्वङ्गळै साङ्ख्यादिगळ् ऒप्पुक् कॊळ्ळविल्लैयिऱे। अणुत्वे सति चेतनत्वमॆऩ्गिऱ लक्षणत्तै सिद्धवत्कृत्य दृष्टान्तमागच् चॊल्लुवदाल् इन्दविरण्डु लक्षणङ्गळिलुम् ऒरुविधदोषमुमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि अणुत्वे सति ऎऩ्बदाल् ईश्वरव्यावृत्ति सॊल्ललामो? अणोरणीयानित्यादि कळिल् अवऩैयुम् अणुवॆऩ्ऱु सॊल्लविल्लैयो वॆऩ्ऩिल्, इन्द अणुत्वम् सर्वानुप्रवेशार्हत्वरूपमागैयालुम्। नित्यं विभुमॆऩ्ऱु मुण्डकम् विभुवागवे सॊल्लुगै यालुम् अवऩ् विभुवागैयाल् तद्व्यावृत्ति सॊल्ललामॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि अणुत्वे सतीत्यादि जीवलक्षणम् सॊऩ्ऩवुडऩ् अन्द अणुत्वव्यावर्त्यऩाऩ ईश्वरऩुम् अणुत्वप्रतिभटमाऩ विभुत्वमुम् उपस्थितमागैयाल् उपस्थितस्य उपेक्षानर्हत्वरूपसङ्गतिविशेषत्ताल् ईश्वरलक्षणत्तैच् चॊल्लुगिऱार् इप्पडि विभुत्वे सतीत्यादियाल् इङ्गुम् ‘‘विभुत्वे सति’’ऎऩ्बदाल् जीवव्यावृत्तिः । चेतनत्वमॆऩ्बदाल् कालादिव्यावृत्तिः । पिराट्टियुम् ईश्वरकोटियिल् निऱ्पदाल्इङ्गु अतिव्याप्तिप्रसङ्गमिल्लै। लक्षणान्तरमाह अनन्याधीनत्वेति । इङ्गु अन्यपदं प्रणतेतरपरम्। आगैयाल् ‘‘पराधीनं त्वां तु प्रणतपरतन्त्रं मनुमहे’’ इत्यादिगळोडे विरोधमिल्लै। लक्षणान्तरमाह निरुपाधिकशेषित्वेति । लोकत्तिल् पित्रादिगळुक्कुम् पितृत्वादिसम्बन्धङ्गळालुम् कर्मरूपोपाधियालुम्, पुत्रादिनिरूपितशेषित्वमुण्डागैयाल् तद्व्यावृत्त्यर्थं ‘‘निरुपाधिक’’ऎऩ्ऱदु। दर्शपूर्णमासादिगळुक्कुम्, प्रयाजादिशेषित्वं अङ्गाङ्गिभावसम्बन्धोपाधिकमिऱे। इङ्गु आदिपदत्ताल् निरुपाधिकनियन्तृत्वादिग्रहणम्। जीवलक्षणत्तिल् दळप्रयोजनत्तैत् तामे सॊल्लक्करुदि मुदलिल् जीवेश्वरर्गळुक्कु साधर्म्यत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् चेतनत्वमुम् प्रत्यक्त्वमुमिदि। इदऩाल् साधारणधर्ममाऩ इव्विरण्डुम् जीवऩुक्को ईश्वरऩुक्को विशेषान्तराघटितमाग प्रत्येकं लक्षणमागादॆऩ्ऱु सॊल्लप्पडुगिऱदु। चेतनत्वमुम् प्रत्यक्त्वमुम् पर्यायमऩ्ऱोवॆऩ्ऩ अवैगळिऩ् भेदत्तै विवरिक्किऱार् चेतनत्वमावदु इत्यादि याल्। ज्ञानाश्रयमागै - ज्ञानाश्रयत्वम्। तऩक्कुत् ताऩ् तोऱ्ऱुगै इति । तऩक्कु – स्वस्मै ताऩ् स्वयं, तोऱ्ऱुगै - प्रकाशिक्कै। तोऱ्ऱुम् प्रकारत्तै तमिऴिल् अभिलपित्तुक् काट्टुगिऱार् नाऩ् ऎऩ्ऱु तोऱ्ऱुमिदि। कीऴे “ताऩ्” ऎऩ्गिऱ पदत्तिल् अवधारणत्तै विवक्षित्तु धर्मभूतज्ञाननिरपेक्षमाग ऎऩ्गिऱदु। इप्पडि साधर्म्यनिरूपणत्ताल् वरुम् प्रयोजनत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पडि चेतनत्वादिगळ् इत्यादिना । कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अयोगव्यवच्छेदादिगळ् इन्द धर्मत्तुक्कुच् चॆय्यप्पडुगिऱदॆऩ्ऱुम् व्यवच्छेदशब्दार्थम् इदॆऩ्ऱुम् विशदीकरिक्किऱार् प्रथमाक्षरत्तिलित्यादियाल्। चतुर्थियिल् तोऱ्ऱिऩ तादर्थ्यत्तुक्कु इति । अकारत्तिऩ्मेलेऱि लुप्तमाऩ चतुर्थियिल् प्रतिपाद्यमाऩ शेषत्वत्तुक् कॆऩ्ऱबडि। तादर्थ्यं – शेषत्वम्। इदऩाल् अयोगव्यवच्छेदत्तिऱ्कु आश्रयम् चतुर्थ्यर्थशेषत्वमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। उपाधियिल्लामैयाले इति । भगवच्छेषत्वमुम् सोपाधिकमागिलऩ्ऱो तन्निवृत्तियिल् शेषत्वम् निवृत्तमाय् शेषत्वायोगम् वरुवदु। अदु निरुपाधिकमागैयाल् शेषत्वायोगम् व्यवच्छेदिक्कप्पडुगिऱदु। इदऩाल् फलिक्कुम् व्यवहारत्तै सॊल्लिक्काट्टुगिऱार् निरुपाधिकशेषमाये इरुक्कुमॆऩ्ऱु इति । इदिऩर्थत्तै विवरित्तुक् कॊण्डु इव् व्यवहारमे अयोगव्यवच्छेदमॆऩ्ऱु सॊल्लु किऱार् इप्पडि यावत्स्वरूपं सम्बन्धम् सॊल्लुगै अयोगव्यवच्छेदमिति । अयोगः – असम्बन्धः, अदिऩ् व्यवच्छेदं – सम्बन्धम्। सम्बन्धाभावाभावरूपत्वात् । इप्पडि यावत्स्वरूपम् सम्बन्धम् अयोगव्यवच्छेदमायिरुन्दालुम् वाच्यवाचकयोः अभेदविवक्षया इङ्गु सम्बन्धंसॊल्लुगै अयोग-व्यवच्छेदमॆऩ्गिऱदु। इप्पडि व्यवहारपर्यन्तम् सॊऩ्ऩदु नित्यसम्बन्ध रूपायोगव्यवच्छेदत्तुक्कु लोकव्यवहारमे प्रमाणमॆऩ्ऱु काट्टुगैक्काग। उत्तररामपरितप्रतिपादकशब्दरूपमाऩ नाडगत्तै उत्तररामचरितमॆऩ्ऱु महाकविकळ् सॊऩ्ऩार्गळिऱे। इच्छेषत्वत्तिऱ्कु अन्ययोगव्यवच्छेदम् किडैक्कुम् वऴियैयुम् अन्ययोगव्यवच्छेदस्वरूपत्तैयुमरुळिच्चॆय्गिऱार् मद्ध्य-माक्षरत्तिलित्यादियाल्। मध्यमाक्षरं – उकारम्। अकारान्वितमाऩ उकारत्तिलॆऩ्ऩबडि। अवधारणसामर्थ्यत्ताले इति । ‘तदु चन्द्रमाः’ ऎऩ्गिऱ श्रुतियिल् उकारम् अवधारणस्थानत्तिल् पडिक्कप्पट्टिरुप्पदाल् इदऱ्कुम् अवधारणसामर्थ्यमुण्डॆऩ्ऱु करुत्तु।
इदऩाल् फलिक्कुम् अन्ययोगव्यवच्छेदस्वरूपत्तैक्काट्टुगिऱार् अवऩुक्के निरुपाधिकशेषम् वेऱोरुत्तरुक्कु निरुपाधिकशेषमऩ्ऱॆऩ्गै इति । “अवऩुक्के” यॆऩ्गिऱ एवकारत्तिऩ् अर्थविवरणम् वेऱॊरुत्तरुक्कु निरुपाधिकशेषमऩ्ऱु इति । अन्यनिरूपित-निरुपाधिकशेषत्वम् अप्रसिद्धमागैयाले अदै निषेधिक्कक्कूडुमो ऎऩ्ऩिल् इदऱ्कु अवऩुक्के निरुपाधिकशेषमॆऩ्गिऱविडत्तिलुळ्ळ निरुपाधिकशेषत्वत्तिल् अन्यानिरूपितत्व-विवक्षैयिले तात्पर्यमागैयाले विरोधमिल्लै, ऎऩ्गै इति । ऎऩ्ऱु सॊल्लुगै इङ्गुम् वाच्यवाचकयोरभेदम् विवक्षितम्। अन्ययोगव्यवच्छेदमिति । इङ्गु अन्यपदम् शेषत्वप्रति-सम्बन्धिशेषियाऩ भगवदन्यपरम्। योगमावदु सम्बन्धम्। अदु प्रकृतत्तिल् निरूपितत्वम्; अदिऩ् व्यवच्छेदम् तदभावम्। तथा च शेषत्वप्रतिसम्बन्धिशेषीतरनिरूपितत्वाभावम् शेषत्वनिष्ठम् अन्ययोगव्यवच्छेद मॆऩ्ऱु फलित्तदु। इप्पडिये इदर स्थलङ्गळिलुम् तत्तत्सम्बन्धत्तैयिट्टु अन्ययोग-व्यवच्छेदत्तैक् कण्डुगॊळ्ळुवदु। लोकत्तिल् पित्रादिनिरूपितशेषत्वम् पितृत्वादिसम्बन्धोपाधिकमागैयाले अत्रासम्भवमिल्लै। इप्पडि जीवऩुक्कु ईश्वरेतरशेषत्वमिल्लैयॆऩ्ऱाल्भागवतशेषत्वम् घटिक्कुम्बडियॆङ्ङऩे यॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् इच्छेषत्वमित्यादियाल्। वळरुम्बडि - इतरशेषत्वम् पोलऩ्ऱिक्के इन्द भगवच्छेषत्वत्तुक्कु भागवतशेषत्वम् परीवाहमागुम्बडि। मेले - पुरुषार्थकाष्ठाधिकारत्तिले। इप्पडियिरुक्किऱ इति । अणुत्वे सति चेतनत्वम् इत्यादि लक्षणङ्गळाल् उक्तज्ञातस्वरूपऩाय् नित्यवस्तुक्कळुक्कु नित्यै यायिरुक्कुम् ऎऩ्गिऱ सामान्यवाक्यत्ताले उक्त स्थितिकऩायुमिरुक्किऱ यॆऩ्ऱबडि। इप्पडि उक्तांशत्तै अनुवदित्तु प्रवृत्तिमात्रत्तै निरूपिक्किऱार् प्रवृत्तियावदु पराधीनमुमायित्यादियाल्। पराधीनत्वमुम् परार्थत्वमुम् कर्तृत्वत्तिलुम् भोक्तृत्वत्तिलुम् अन्वयिक्किऱदु। सुखदुःखसाक्षात्कारवत्वरूपभोक्तृत्वमुम् कर्तृत्वम्बोले ज्ञानावस्थाविशेषमागैयाले अदैयुम् प्रवृत्तियॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। इन्द कर्तृत्व-भोक्तृत्वङ्गळ् ‘य आत्मानमन्तरो यमयति’ ऎऩ्गिऱ श्रुतियालुम् ‘परात्तु तच्छ्रुतेः’ ऎऩ्गिऱ सूत्रत्तालुम् पराधीनङ्गळागच् चॊल्लप्पट्टिरुन्दालुम् इवैगळुक्कु परार्थत्वम् ऎप्पडियॆऩ्ऩिल् अदै सोपपत्तिकमाग उपपादिक्किऱार् ईश्वरऩित्यादियाल्। जीवऩुडैय कर्तृत्वभोक्तृत्वङ्गळाले भगवाऩुक्कु लीलारसानुभवमुम् भोगरसानुभवमुम् उण्डागिऱदागैयाल् इवैगळ् ईश्वरऩुडैय भोक्तृत्वार्थङ्गळागिऱदु। पूर्वोक्तत्रिविधचेतनर्गळिल् बद्धचेतनरुक्कु भेदकाकारत्तैक् काट्टुगिऱार् बद्धचेतनरुक्कु इत्यादियाल्। नीक्कियुळ्ळारिल् - भिन्नर्गळाऩ मुक्तनित्यर्गळैक् काट्टिलुम्, भेदम् - भेदकाकारम्। इदु भिद्यते अनेनेति करणव्युत्पत्तिलभ्यम्। अविद्या – अनात्मन्यात्मबुद्धियुम्, स्वतन्त्रात्मभ्रममुम्। कर्म – पुण्यपापरूपम्। वासना – तज्जनितमाऩ संस्कारम्। रुचिः – तदनुगुणप्रीतिः, प्रकृतिसम्बन्धः – तत्तच्छरीरसम्बन्धम्। इवैगळ् बद्धरुक्कु चक्रपरिवृत्ति पोल् वरुम्। इवैगळ् मुक्तरुक्कुम् नित्यरुक्कुमिल्लै। इन्द बद्धरुक्कुळ्ळे परस्परभेदकाकारत्तै यरुळिच् चॆय्गिऱार् ज्ञानसुखादिभेदत्तै इति । विलक्षणमाऩ ज्ञानसुखादिगळे भेदकाकारमॆऩ्ऱबडि। इदऱ्कु प्रमाणम् काट्टुगिऱार् ब्रह्मादीति । वगुप्पुगळिले – पिरिवुगळिले, कण्डु कॊळ्वदु - यथाप्रमाणम् प्रत्यक्षादिगळाले अऱिन्दुगॊळ्वदु। कीऴ्सॊऩ्ऩ प्रकृति-सम्बन्धत्तै विवरित्तुक्काट्टुगिऱार् इप्बद्धचेतनरि त्यादियाल्। कर्मानुरूपमाग ईश्वरऩडैत्त इति । कर्मानुरूपमाग - पुण्यपापानुरूपमाग ‘‘रमणीयचरणाः रमणीयां योनिमापद्येरन् ब्राह्मण-योनिं वा क्षत्रिययोनिं वा वैश्ययोनिं वा, कपूयचरणाः कपूयां योनिमापद्येरन् श्वयोनिं वा सूकरयोनिं वा चण्डाळयोनिं वा’’ ऎऩ्गिऱ श्रुतियिल् तरतमभावापन्नङ्गळाऩ पुण्यपापङ्गळुक्कु अनुरूपमागविऱे तरतमभावापन्नङ्गळाऩ शरीरङ्गळिऩ् सम्बन्धम् सॊल्लप्पडुगिऱदु। ईश्वरऩडैत्त - सृष्टिकालत्तिल् “अन्नाळ् नी तन्दवाक्कै” ऎऩ्गिऱबडिये तत्तज्जीवर्गळुक्कु वसमाक्किऩ। शरीरङ्गळै - प्रकृतिपरिणामरूपशरीरङ्गळै। धर्मिस्वरूपत्तालुम् धर्मभूतज्ञानत्तालुम् धरियानिऱ्पर्गळिति। इदऩाल् शरीरत्वावस्थापन्नमाऩ प्रकृतिसम्बन्धम् आधाराधेयभावरूपमॆऩ्ऱुम्, प्रलयकालत्तिलन्द सम्बन्धम् जीवः प्रकृतिसम्बन्धीति व्यवहारमात्रहेतुभूत-वृत्त्यनियामकसम्बन्धविशेषमॆऩ्ऱुम् ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इप्पडि इरण्डालुम् धरिक्कवेण्डुमो? अदऱ्कु पृथक्प्रयोजनङ्गळ् ताऩुण्डो? वॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् धर्मियाल् वरुगिऱ धारणमित्यादियाल्। सत्तैक्कु - स्वरूपलाभमात्रत्तुक्कु, अदावदु कालसम्बन्धमात्रस्वरूपसत्तैक्कु ऎऩ्ऱबडि। इदै सर्वज्ञानोपरतिरूपमाऩ सुषुप्तिदशैयिल् काणलाम्। धर्मभूतज्ञानत्ताल् वरुम् धारणत्तुक्कु प्रयोजनमरुळिच् चॆय्गिऱार् जाग्रदाद्यवस्थैयिल् इत्यादियाल्। जाग्रदवस्थै – ज्ञानप्रसरणार्हावस्था । आदिपदात् स्वप्नावस्था गृह्यते । इदऩाल् सुषुप्तिमूर्च्छावस्थैकळिल् धर्मभूतज्ञानत्तुक्कु सङ्कल्पावस्थै अदावदु प्रयत्नावस्थै इल्लामैयाल् अदऱ्कु धारणशक्तियिल्लैयॆऩ्ऱुम्, अत एव ज्ञानत्ताल् वरुम् धारणम् कादाचित्कमॆऩ्ऱुम् सूचितम्। पुरुषार्थतदुपायानुष्ठानङ्गळुक्कुमिदि। इदऱ्कु उपयुक्त मायिरुक्कुमॆऩ्बदोडन्वयम्। धर्मभूतज्ञानत्ताल् वरुम् राजादिदेहधारणम् विलक्षण-शब्दाद्यनुभवरूपपुरुषार्थोपयुक्तमायुम् देवादिदेहधारणम् स्वर्गाद्यनुभवरूपपुरुषार्थोपयुक्तमायुमिरुक्कु मॆऩ्ऱबडि। तदुपायानुष्ठानङ्गळुक्कुम् - शब्दाद्यनुभवत्तुक्कु उपायम् अर्थार्जनम्, स्वर्गाद्यनुभवत्तिऱ्कु उपायम् यागादि । तदनुष्ठानङ्गळुक्कुमॆऩ्ऱबडि। इऩि इन्द शरीरधारणत्तुक्कु ओरिडत्तिल् व्यङ्ग्यवृत्या निष्फलत्वत्तै द्योतिप्पित्तुक्कॊण्डु समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् कृतोपायऩाऩ इत्यादियाल्। अनुष्ठितोपायऩागैयाले अवऩुडैय शरीरधारणम् प्रपत्त्य-नुष्ठानादिगळुक्कुम् ‘‘परमैकान्ती’’ ऎऩ्बदाल् ऐहिकामुष्मिकपुरुषार्थङ्गळुक्कुम् बद्धऩाऩ इवऩुक्कु जाग्रद्दशैयिल् देशविशेषावच्छिन्नभगवदनुभवरूपसाक्षात्पुरुषार्थत्तुक्कुम् उपयुक्तमागादॆऩ्ऱु द्योतितम्। भगवदनुभवकैङ्कर्यङ्गळुक्कुमॆऩ्बदाल् अवऩुडैय शरीरधारणत्तुक्कुम् निष्फलत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इन्द शरीरधारणमे पापकृद्विषयत्तिल् विषमिश्रान्नभोजनम्बोल् अपुरुषार्थत्तुक्कुम् तदुपायानुष्ठानङ्गळुक्कुम् हेतुवायिरुक्कुमॆऩ्गिऱार् पापकृत्तुक्कळुक्कु इत्यादियाल्। धर्मियाल् वरुम् धारणं शरीरत्तिऩुडैय सत्तैक्कु प्रयोजकमॆऩ्ऱु अन्वयत्तै यरुळिच्चॆय्दार् कीऴ्। अदऱ्कु व्यतिरेकत्तैक् काट्टुगिऱार् इज्जीवर्गळ् इच्चरीरत्तैविट्टालित्यादिना । इदिऩ् सङ्घातं कुलैयुमित्तऩै इति । नैयायिकर्गळ् पोलऩ्ऱिक्के सत्कार्यवादिगळाऩ नम् सिद्धान्तत्तिल् निरन्वयविनाशमिल्लामैयाल् इदिऩ् सत्तै पोमॆऩ्ऱु सॊल्लामल् इदिऩ् सङ्घातम् कुलैयुमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु। सङ्घातं – अवयवसम्बन्धविशेषम्। कुलैयुम् - शिथिलमाम्। द्रव्यस्वरूपम् नित्यमागैयाल् अदिऩ् अवस्थैकळुक्के नाशमॆऩ्ऱबडि। इप्पडि अवस्थै पोऩाल् अवस्थाश्रयमाग इरुन्द नित्यमाऩ शरीरांशङ्गळुक्कु धारकर् यारॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् शरीरत्तिऱ्कु इत्यादिना । उपादानमाऩ द्रव्यङ्गळ् - शरीरत्वावस्थारहितमाऩ शरीरांशभूतमाऩ द्रव्यङ्गळ्। ईश्वरशरीरमाय्क् कॊण्डु किडक्कुमिति । अणुवाऩ जीवऩ् शरीरांशत्तुक्कु धारकऩिल्लाविडिलुम् विभुवाय् सर्वशरीरियाऩ ईश्वरऩ् अदै धरिप्पदाल् अदु ईश्वरशरीरमाय् किडक्कुमॆऩ्गिऱदु। इऩि बद्धरुक्कु स्थिति भेदत्तैक् काट्टुगिऱार् बद्धचेतनरुक्कु इति । इतररिऱ् काट्टिल् - मुक्तनित्यर्गळैक् काट्टिलुम्, संसारसम्बन्धम् - प्रकृतिसम्बन्धम्। यावन्मोक्षमनुवर्तिक्कै इति । स्वरूपं नित्यमागैयाले अदिल् स्थितिभेदमिल्लाविडिलुम् शरीरसम्बन्धविशिष्टवेषेण उत्तरकालानुवृत्तियिरुप्पदाल् भेदमुण्डॆऩ्ऱु करुत्तु।
अदिल् यावन्मोक्षमॆऩ्बदाल् बद्धर्गळुक्कुळ्ळे अवान्तरस्थितिभेदङ्गळ् काट्टप्पट्टदुगळ्। प्रतिपुरुषम् मोक्षकालम् भिन्नभिन्नमिऱे। प्रवृत्तिभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् पुण्यपापानुभयरूपङ्गळाऩ इति । मुक्तनित्यर्गळुक्कु इवैयिल्लैयिऱे। इङ्गु अनुभयरूपङ्गळाऩ प्रवृत्तिकळावऩ अविहिताप्रतिषिद्धङ्गळाऩ करणाधीनप्रवृत्तिकळ्। त्रिविधप्रवृत्तिकळैच् चॊऩ्ऩदाल् इवर्गळुक्कुळ्ळे अवान्तरप्रवृत्तिभेदम् सॊल्लप्पट्टदिऱे। मुक्तरुक्कु स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदङ्गळैक् काट्टुगिऱार् मुक्तरुक्कु इत्यादिना । नीक्कियुळ्ळारिल् - बद्धनित्यर्गळैक् काट्टिलुम्। नित्याविर्भूतस्वरूपर्गळाऩ नित्येश्वरर्गळुडैय व्यावृत्त्यर्थम् प्रतिबन्धकनिवृत्तियाले इति । इङ्गु स्वरूपं अपहत-पाप्मत्वादि । नित्येश्वरर्गळुडैय नित्याविर्भूतस्वरूपत्तुक्कुम् उत्तरावधियिल्लामैयाल् तद्व्यावृत्यर्थम् पूर्वावधियुण्डाऩ ऎऩ्गिऱदु। मुक्तरुक्कुळ् अन्योन्यस्थितिभेदत्तैक् काट्टु किऱार्। आविर्भावत्तिलित्यादिना मुऩ्बुऱ्ऱ वेऱ्ऱच्चुरुक्कमित्यन्तेन । पूर्वावधियिल् कालतारतम्यमेयऩ्ऱबडि। प्रवृत्तीति । “इऴन्दु पॆऱ्ऱ” ऎऩ्बदाल् नित्यव्यावृत्तिः । तद्विशेषङ्गळ् - ऒव्वॊरुगालविशेषङ्गळिल् अवरवर्गळ् प्रीतियाले सॆय्युम् भिन्नभिन्नकैङ्कर्यविशेषङ्गळ्। इदऩाल् अवान्तरप्रवृत्तिभेदम् सॊल्लप्पट्टदु। नित्यरुक्कु इति । नीक्कियुळ्ळारिल् - बद्धमुक्तर्गळैक्काट्टिलुम्, ईश्वरऩुम् अनाद्याविर्भूतस्वरूप ऩायिरुप्पदाल् तद्व्यावृत्त्यर्थम् परतन्त्रराय् ऎऩ्गिऱदु। बद्धमुक्तर्गळुम् परतन्त्ररागैयाले अवर्गळिऩ् व्यावृत्त्यर्थमनाद्याविर्भूतस्वरूपरायॆऩ्गिऱदु। स्थितीति । शेषितत्त्वानुभवम् मुक्तरुक्कुम् पॊदुवागैयाल् तद्व्यावृत्तये अनाद्यनुवर्तमाऩ ऎऩ्गिऱदु। ईश्वरऩुक्कुम् अनाद्यनुवर्तमानस्वानुभवमिरुप्पदाल् शेषितत्त्वेति । इङ्गु शेषिपदं अनुभोक्तृशेषिपरम् । इङ्गु शेषिपदम् व्यासज्यवृत्तिशेषित्वाश्रयपरमागैयाले लक्ष्म्यां नातिव्याप्तिः । इदिल् अवान्तरभेदमिल्लै ऎऩ्गिऱार्। इदु नित्यर्क्कॆल्लामित्यादिना । प्रवृत्तीति । अव्वो कालङ्गळिल् सॆय्युम् कैङ्गर्यङ्गळुक्कु स्वरूपनित्यत्वम् कूडादागैयाल् ‘‘प्रवाह’’ ऎऩ्गिऱदु। कैङ्कर्यविशेषङ्गळिति । कैङ्कर्येति ईश्वरप्रवृत्तिव्यावृत्तिः । विशेषङ्गळ् - अनन्तगरुडविष्वक्सेनादीनां व्यवस्थितङ्गळाऩ अव्वो कैङ्कर्यङ्गळ्। इप्पडि अनन्तगरुडादीनां कैङ्कर्यम् व्यवस्थितमॆऩ्ऱाल् गद्यवाक्यविरोधम् वारादोवॆऩ्ऱु शङ्किक्किऱार् अनन्तगरुडेत्यादियाल्। अधिकारविशेषङ्गळ् - पर्यङ्कभाव वहनजगन्निर्वहणादिगळ्। तदुचितकैङ्कर्यङ्गळ् - शयनानुकूलवृत्तियुम्, वहनकरणमुम्, सेनानिर्वहणादिगळुम्। व्यवस्थितङ्गळिति । ऎवरुक्कु ऎन्द कैङ्गर्यमुण्डो अदु अवरुक्के; वेऱु ऒरुवरुक्किल्लै यॆऩ्बदु व्यवस्था । इदऩाल् ‘‘अशेष-शेषतैकरतिरूपनित्यकैङ्कर्यप्राप्ति’’ यॆऩ्गिऱ गद्यवाक्यत्तोडु वरुम् विरोधत्तै स्पष्टीकरिक्किऱार्नित्यरुक्कुम् मुक्तरुक्कुमित्यादिना । सर्वविधकैङ्कर्यसिद्धियुमुण्डॆऩ्बदु इग्गद्यवाक्यत्तुक्कु अर्थम्। अदु ऒव्वॊरुवरुक्कुम् ऒव्वॊरु कैङ्कर्यमे उण्डॆऩ्ऱु व्यवस्थितमाऩाल् ऎप्पडिक् कूडुवदॆऩ्बदु शङ्काभिप्रायम्। इदऱ्कु मूऩ्ऱुविदमाग परिहार मरुळिच्चॆय्गिऱार्। स्वामियिऩुडैयवित्यादियाल्। अदिल् मुदल् परिहारम् गद्यत्तिल् ‘‘प्रीतिकारिताशेषावस्थोचिताशेषशेषतैकरतिरूपनित्यकैङ्कर्यप्राप्त्यपेक्षया’’ ऎऩ्ऱु अशेषकैङ्कर्यत्तिल् प्रीतिकारितत्वविशेषणात् अशेषकैङ्कर्यशब्दम् स्वाभिमतसर्वविधकैङ्कर्यपरमागैयाले अनन्तादिगळुक्कु कैङ्कर्यम् व्यवस्थितमायिरुन्दालुम् तादृशाभिमताशेषकैङ्कर्यम् सर्वरुक्कुम् दुर्लभमऩ्ऱागैयाले विरोधमिल्लै यॆऩ्बदु। इतरकैङ्कर्यत्तिल् अभिमतियिल्लामैक्कुक् कारणम् काट्टुगिऱार् स्वामियिऩुडैय अभिप्रायत्तुक्कु इति । इदऩाल् स्वाम्यनभिमतकैङ्कर्यत्तिल् तऩक्कभिमति युण्डागादॆऩ्ऱु सूचितम्। इरण्डावदु - ईश्वरऩुडैय अभिमत्यनुसरणं विनापि स्वभावत एव इतरकैङ्कर्यत्तिल् ‘‘नित्याभिवाञ्छितपरस्परनीचभावैः’’ ऎऩ्ऩुम्बडियिरुक्किऱ इतररुक्कु अभिसन्धि पिऱवादागैयाल् अभिसन्धिक्कप्पट्ट अशेषकैङ्कर्यङ्गळिल् किडैयाददॊऩ्ऱु मिल्लै ऎऩ्बदु। मूऩ्ऱावदु - ऒरुवऩ् भगवाऩुक्कु ओर् कैङ्ककर्यम् सॆय्दाल् अदु भगवाऩुक्कु प्रियमाऩबडियाले तत्तदधिकारोचितकैङ्कर्यङ्गळुम् ऎल्लारुक्कुम् प्रियमाग मुडिगैयाल् कैङ्कर्यकार्यमाऩ आनन्दत्तिल् वासियिल्लामैयाले कार्यद्वारा अशेषकैङ्कर्यसिद्धि सर्वरुक्कुम् उण्डॆऩ्बदिल् गद्यवाक्यत्तुक्कु तात्पर्यमागैयाले विरोधमिल्लै यॆऩ्बदु।
कीऴ् जाग्रदाद्यवस्थैयिल् धर्मभूतज्ञानत्ताले शरीरधारणम् सॊल्लप्पट्टदु। इप्पडि शरीरधारकतया द्रव्यमाय् धर्मभूतज्ञानमॆऩ्ऱु पेरुळ्ळदाय् ऒरु वस्तु उण्डाऩाल् इन्द चूर्णिकैयिल् अदऱ्कुम् भगवदधीनत्वम् सॊल्ल वेण्डावो? सॊल्लाददऱ्कु निबन्धनमॆऩ्ऩ वॆऩ्ऱु शङ्काप्रदर्शनपूर्वकमुत्तरमरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्वात्माक्कळॆल्लारुक्कुमित्यादियाल्। ऎल्लारुक्कुमित्यनेन बद्धरुक्के अन्तःकरणवृत्तिज्ञानादिपर्यायमाऩ धर्मभूतज्ञानम्, मुक्तरुक्कु इल्लै यॆऩ्गिऱ मतव्यावृत्तिः । धर्मिस्वरूपम् पोले धर्मभूतज्ञानमुम् द्रव्यमायिरुक्क इति । इङ्गु ‘‘धर्मभूतज्ञानम् द्रव्यम् ज्ञानत्वात् धर्मिस्वरूपवत्’’ ऎऩ्गिऱ द्रव्यत्व-साधकानुमानम् विवक्षितम्। आत्माक्कळॆल्लारुक्कुम् धर्मभूतज्ञानमॆऩ्गिऱ व्यतिरेकनिर्देशत्ताल् ‘‘अहं जानामि’’ ऎऩ्गिऱ प्रत्यक्षप्रमाणप्रदर्शनमभिप्रेतम्। इदिऩ् स्वरूपत्तै इति । इङ्गु स्वरूप-शब्दम् स्थितिप्रवृत्तिकळुक्कु उपलक्षणम्। तऩित्तु - ‘‘चतुर्विधाचेतन’’ ऎऩ्गिऱाप्पोले स्पष्टमाग - पृथक्कृत्य । इङ्गु - स्वाधीनेत्यादिचूर्णिकैयिल् अरुळिच्चॆय्यादॊऴिन्ददु। इदऱ्कु “सॊरुगि निऱ्कैयडियाग” ऎऩ्बदोडन्वयम्। सॊरुगि निऱ्कै - विशेषणत्वेन अन्तर्भूतमाय् निऱ्कै। अडियाग - निबन्धनमाग, सॊरुगि निऱ्कुम् स्थलत्तैक् काट्टुगिऱार् चेतनरॆऩ्ऱु ऎडुत्त विशिष्टत्तिले इति । चेतना – बुद्धिः – येषां अस्तीति चेतनाः ऎऩ्ऱु मत्वर्थीयाच्प्रत्ययान्तचेतनशब्दार्थत्तिलॆऩ्ऱबडि। विशिष्टऩुक्कु भगवदधीनत्वम् सॊऩ्ऩबडियाले विशेषणत्तुक्कुम् तदधीनत्वम् सॊल्लप्पट्टदाग मुडिगैयाल् मऱुबडि विशेषणत्तै पृथक्करित्तु तदधीनत्वम् सॊऩ्ऩाल् पुनरुक्तिदोषम् वरुमागैयाल् अदु वारामैक्काग पृथक्करित्तुच् चॊल्लविल्लै यॆऩ्ऱु घट्टतात्पर्यम्।
इप्पडि विशिष्ट त्तुक्कु भगवदधीनत्वम् सॊऩ्ऩाल् विशेषणत्तुक्कुम् तदधीनत्वम् सिद्धित्तालुम्, अदिऩ् स्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदङ्गळ् सॊल्लवेण्डावो वॆऩ्ऩ? अदिऩ् सामान्यस्वरूपत्तैयुम् अवान्तरस्वरूपभेदत्तैयुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् इत् धर्मभूतज्ञानमित्यादियाल्। प्रकाश मायिरुक्कुमॆऩ्ऱाल् अदु त्रिगुणद्रव्यत्तुक्कुमुण्डागैयाल् स्वयम् ऎऩ्गिऱदु। इदुवुम् शुद्धसत्वद्रव्यत्तुक्कु उण्डागैयाल् ‘‘विषयप्रकाशदशैयिले" ऎऩ्गिऱदु। आत्मवस्तुक्कु स्वात्मकविषयप्रकाशनदशैयिल् स्वयम्प्रकाशत्वमुण्डागैयाल् स्वाश्रयत्तुक्कु ऎऩ्गिऱदु। इदु ज्ञानत्तुक्कॆल्लाम् साधारणस्वरूपम्। इऩि अवान्तरस्वरूपभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् इदु इत्यादिना । ईश्वरज्ञानत्तुक्कुम् नित्यरुडैय ज्ञानत्तुक्कुम् नित्यविभुत्वमे बद्धज्ञानापेक्षया स्वरूपभेदमागैयाल् इवैगळुक्कुळ् अवान्तरभेदमिल्लै। बद्धज्ञानत्तिल् स्वरूपभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् संसारावस्थैयिल् बहुविधसङ्कोचविकासवत्तायिति । सङ्कोचविकासत्तुक्कुक्कारणमरुळिच् चॆय्गिऱार् कर्मानुरूपमाग इति । मुक्तज्ञानत्तिल् भेदमरुळिच्चॆय्गिऱार् मुक्तावस्थैयिलित्यादिना । नैजविकासत्ताले – स्वाभाविकविकासत्ताले। पिऩ्बु - स्वाभाविकविकासमुण्डाऩ पिऱगु। यावत्कालम् – कालतत्वमुळ्ळ वरैयिलुम्। विभुवायिरुक्कुमिति । इदऩाल् मुक्तज्ञानत्तुक्कुळ् अवान्तरभेदमिल्लै ऎऩ्ऱु सूचितम्। इङ्गु नित्यम् विभुवायिरुक्कुम्, पिऩ्बु यावत्कालम् विभुवायिरुक्कुमित्यादिगळाले स्थितिभेदम् सॊल्लप्पट्टदु। इदऱ्कु प्रवृत्तिभेदत्तै अरुळिच्चॆय्गिऱार् इदऱ्कुप् प्रवृत्ति यावदु इत्यादिना । विषयङ्गळै प्रकाशिप्पिक्कैयुमिति । विषयङ्गळावदु विषयतावत्तुक्कळ्। सिद्धान्तत्तिल् ज्ञानम् द्रव्यमागैयाले तत्प्रतियोगिकसंयोगमे विषयतारूपमागैयाल् संयोगवत्ताऩ वस्तुक्कळै संयुक्तङ्गळैयॆऩ्ऱबडि। इदऩाल् संयुक्तप्रकाशकमल्लाददाय् तऩ् स्वरूपत्तुक्कुम् स्वापृथक्सिद्धधर्मङ्गळुक्कुम् मात्तिरम् प्रकाशकमाऩ धर्मिज्ञानत्तुक्कु व्यावृत्तिः । प्रयत्नावस्थैयिलिति । इदऩाल् सिद्धान्तत्तिल् प्रयत्नम् ज्ञानावस्थाविशेषमेयॊऴिय पृथक् अऩ्ऱॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पडुगिऱदु। शरीरादीत्यत्रादिपदेन इन्द्रियादिग्रहणम्। बद्धदशैयिल् सङ्कोचविकासङ्गळुमिति । इदु बद्धज्ञानत्तुक्कु प्रवृत्तिभेदम्। आनुकूल्यप्रातिकूल्यप्रकाशनमुखत्ताले भोगमॆऩ्गिऱ अवस्थैयै यडैगैयुमिति । इङ्गु आनुकूल्यप्रातिकूल्यप्रकाशम् तदन्यतरप्रकाशम्। इप्पडियाऩाल् इङ्गु अन्यऩुडैय आनुकूल्यप्रातिकूल्यान्यतरप्रकाशकमाऩ तऩ् ज्ञानत्तुक्कु भोगत्वप्रसङ्गम् वारादो? वॆऩ्ऩ भोगशब्दार्थत्तै परिष्करिक्किऱार् भोगमावदु इत्यादिना । अनुकूलमागवादल् प्रतिकूलमागवादल् इत्यनेन तऩक्कुवरुम् अन्यतरानुभवमे तऩक्कु भोगमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इदऩाल् ईश्वरनित्यमुक्तर्गळुक्कु सर्ववस्तुक्कळुम् प्रतिकूलमऩ्ऱिक्के अनुकूलमागवे तोऩ्ऱिऩालुम्, भोगविभूतियिल् वरुम् अवर्गळुडैय अन्यतरानुभवत्तुक्कुम् भोगत्वाभावप्रसङ्गमिल्लै ऎऩ्ऱदायिऱ्ऱु। इप्पडि भोगनिरूपणत्ताले उपस्थितङ्गळाऩ आनुकूल्यप्रातिकूल्यङ्गळिऩ् स्वरूपत्तै विशदीकरिक्किऱार् ईश्वरेत्यादियाल्। इङ्गु ईश्वरविभूतियाऩवॆऩ्गिऱदु हेतुगर्भविशेषणम्। सर्वं वस्तु अनुकूलं, ईश्वरविभूतित्वात् अनुकूलतया भासमानवस्तुवत् ऎऩ्गिऱ अनुमानम् विवक्षितम्। पक्षैकदेशस्यापि दृष्टान्तत्वस्य सिद्धान्तसिद्धत्वात् प्रत्येकस्य सपक्षत्वम्। स्वभावमायिति । स्वभाव-सिद्धमाय् ऎऩ्ऱबडि। इप्पडि ईश्वरऩुम् नित्यरुम् मुक्तरुम् अनुभवियानिऱ्क इति । इदऩाल् आनुकूल्यत्तिल् प्रामाणिकानुभवरूपप्रमाणम् काट्टप्पट्टदु। अप्पडि स्वाभाविक माऩाल् सिलरुक्कु प्रातिकूल्यादिगळ् तोऱ्ऱुवाऩेऩॆऩ्ऩ अदु स्वाभाविकमऩ्ऱॆऩ्ऱरुळिच् चॆय्गिऱार् संसारिकळुक्कु इत्यादियाल्। संसारिकळुक्कु ऎऩ्ऱदाल् इत्तोऱ्ऱम् औपाधिकविषयमॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। तोऱ्ऱुम् प्रकारभेदङ्गळै अवान्तरोपाधिकळोडे काट्टुगिऱार् कालभेदत्तालुमित्यादिना । अल्पानुकूलमायुमित्यनेन निरतिशयानुकूलत्वमे स्वाभाविकमॆऩ्ऱु ज्ञापितमायिऱ्ऱु। विभागङ्गळ् - संसारिकळुक्कु प्रत्यक्षसिद्धमाऩ विभागङ्गळ्। विभागशब्दत्ताले इदिलुम् अवान्तरभेदङ्गळुण्डॆऩ्ऱु सूचितम्। स्वभावसिद्धङ्गळऩ्ऱु इति । इवैगळैयुम् स्वाभाविकङ्गळॆऩ्ऱु ऒप्पुक् कॊण्डाल् ऒऩ्ऱुक्के विरुद्धस्वभावङ्गळ् प्रसङ्गिक्कुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इवैगळुक्कु मूलमॆऩ्ऩॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इदिवर्गळुडैय कर्मङ्गळुक्कीडागविति । कर्मङ्गळ् नानाप्रकारङ्गळाग इरुप्पदाल् अदऱ्कु अनुरूपमाय् अल्पानुकूलत्वादि नानाधर्मङ्गळुण्डागुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इव्विरुद्धधर्मङ्गळै ऒरुवऩाल् सृष्टिक्कमुडियुमो वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् सत्यसङ्कल्पऩाऩवीश्वरऩिदि । ईश्वरेतरऩाल् इवैगळै सृष्टिक्कमुडियादाऩालुम् ईश्वरऩुक्कु सृष्टिक्कमुडियुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
अवऩुक्कु मुडियुमॆऩ्बदिल् समीचीनहेतुवैक्काट्टुगिऱार् सत्यसङ्कल्पऩाऩविति । इवर्गळुक्कु फलप्रदानम् पण्णिऩप्रकारमिति । इवर्गळुक्कु - कर्मवश्यराऩ इवर्गळुक्कु। ईश्वरऩ् ताऩ् ताऩनुभवियाद इन्द विरुद्धस्वभावत्तै इवर्गळुक्कुक् कॊडुक्कक्कूडुमो? वॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् फलप्रदानम्बण्णिऩ प्रकारमिति । कर्मवश्यरुक्कु कर्मानुरूपफलप्रदानमीश्वरस्वातन्त्र्यसिद्ध मागैयाले इदिल् दोषमिल्लै ऎऩ्ऱु करुत्तु।
इङ्गु प्रकारशब्दत्ताल् विषयोत्पादनमुम् तत्सन्निधापनमुम् तदनुभवोत्पादनादिगळुमाऩ विधाभेदङ्गळ् विवक्षितङ्गळ्। इप्पडि संसारिगळिऩ् कर्मानुरूपमाग प्रातिकूल्यादिगळै वस्तुक्कळिल् उण्डु पण्णिऩाल् अदै संसारिकळ् अनुभविप्पदुबोल् ईश्वरादिगळुम् अनुभविक्कवेण्डावो? अदु वस्तुगतमागैयाल् ऒरुवऩुक्काग ऎऴुदिऩ भित्तिचित्रम् पोल् ऎल्लारुक्कुमनुभाव्यमाग इरुक्कवेण्डावो? वॆऩ्ऩिल् ऒरुवऩुडैय कर्मानुरूपमाग वन्द इप्फलत्तै अनुभविक्क ईश्वरादिगळुक्कु योग्यतैयिल्लैयॆऩ्ऩिल् अदु बद्धऱ्कुमात्तिरमुण्डो? अदुदाऩॆदु? ऎऩ्ऩ, अदु इरण्डुविदमॆऩ्ऱुम्, अदु संसारिक्के उण्डॆऩ्ऱुम् अरुळिच्चॆय्गिऱार् इक्कर्मफलमित्यादिना । विधाभेदत्तैक् क्काट्टुगिऱार् स्वरूपयोग्यतैयुम् सहकारियोग्यतैयुमुण्डु इति । स्वरूपयोग्यतैयै विवरिक्किऱार् परतन्त्रचेतनत्वमिति । सहकारियोग्यतैयै विशदीकरिक्किऱार् सापराधत्वमिति । इदिल् नित्यमुक्तर्गळुक्कु स्वरूपयोग्यतैयिरुन्दालुम् सहकारियोग्यतैयिल्लै यॆऩ्गिऱार्। नित्यरुक्कुम् मुक्तरुक्कुम् इत्यादिना । कारणाभावात् सहकारियोग्यतैयिल्लै ऎऩ्गिऱार्। ईश्वरानभिमत विपरीतानुष्ठानमिल्लामैयाले इति । ईश्वरऩुक्कु इव्विरण्डुमिल्लै यॆऩ्गिऱार् ईश्वरनित्यादियाल्। अवऩुक्कु परतन्त्रचेतनत्वमागिऱ स्वरूपयोग्यतैयिल्लामैक्कुक् कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् सर्वप्रशासितावाय् ताऩ् ऒरुत्तरुक्कु शासनीयऩऩ्ऱिक्के निऱ्कैयाले इति । सहकारियोग्यतैयिल्लामैक्कुक् कारणम् काट्टुगिऱार् स्वतन्त्रेत्यादिना । मुऩ्सॊऩ्ऩ सापराधत्वरूपसहकारियोग्यतैयै ‘‘स्वतन्त्राज्ञातिलङ्घनमागिऱ" ऎऩ्ऱु विवरिप्पदाल् स्वतन्त्राज्ञातिलङ्घनमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि बहुविधवैधर्म्यङ्गळुळ्ळ जीवेश्वरर्गळै ऒरु आत्मशब्दत्ताले सॊल्लक्कूडुमो? इप्पडि वैधर्म्यङ्गळिरुन्दालुम् साधर्म्यमुमिरुप्पदाल् अदैयिट्टुच् चॊल्ललामॆऩ्ऩिल् अदु ऎदुवॆऩ्ऩ? जीवेश्वररूपमाऩ आत्मवर्गत्तुक्कॆल्लाम् पॊदुवाऩ लक्षणम् चेतनत्वमुम् प्रत्यक्त्वमुमॆऩ्ऱु कीऴ्च्चॊऩ्ऩ धर्मङ्गळिल् प्रत्यक्त्वत्तै परिष्करित्तु अदैयिङ्गु समानधर्ममॆऩ्गिऱार् जीवेश्वररूपराऩ आत्माक्कळॆल्लारुडैयवुम् स्वरूपम् स्वस्मै स्वयम्प्रकाशमिति । तथाच स्वस्मै स्वयम्प्रकाशत्वमे समानधर्ममॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। प्रकाशत्वमात्रोक्तौ जडेऽतिव्याप्तिः; तद्वारणाय स्वयमिदि। जडमॆल्लाम् ज्ञानत्तैयपेक्षित्ते प्रकाशिक्कुमागैयाल् अदऱ्कु स्वयम्प्रकाशत्वमिल्लै। इप्पडियाऩाल् धर्मभूतज्ञानत्तुक्कु स्वयम्प्रकाशत्व मुण्डागैयाल् स्वस्मै ऎऩ्गिऱदु। ज्ञानं वा किं स्वस्मै प्रकाशते तदपि ह्यन्यस्याहमर्थस्य ज्ञातुरवभासते अहं सुखीतिवत् अहं जानामीति श्रीभाष्यश्रीसूक्त्या ज्ञानस्यान्यस्मा एव प्रकाशमानत्वावगमात् स्वस्मै स्वयम्प्रकाशत्वाभावात् नातिव्याप्तिरिति भावः । ‘‘स्वस्मै’’ इत्यत्र व्यवहारप्रयोजकतावच्छेदकत्वम् चतुर्थ्यर्थः । तदेकदेशव्यवहारे कर्तृतानिरूपकत्वसम्बन्धेन प्रकृत्यर्थस्यान्वयः । चतुर्थ्यर्थस्य आश्रयतासम्बन्धेन विशेष्यतारूप-प्रकाशतायामन्वयः । स्वयं-शब्दार्थस्यापि निरूपितत्व-सम्बन्धेन तत्रैवान्वयः, तथा च स्वकर्तृक-व्यवहारप्रयोजकतावच्छदेक-स्वनिरूपित-विशेष्यताश्रयत्वम् स्वस्मै स्वयम्प्रकाशत्वमिति फलितम्। कीऴ् बद्धरुडैय धर्मभूतज्ञानत्तुक्कु सङ्कोच-विकासम् सॊऩ्ऩदुबोल् धर्मिभूतज्ञानप्रकाशत्तिलुम् सङ्कोचविकाससम्भावऩैयुण्डो वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इत्धर्मिस्वरूपेत्यादियाल्। बद्धरुक्कुमुळ्बड ऎऩ्ऱदाल् ईश्वर-नित्य-मुक्त-स्वरूप-प्रकाशत्तुक्कु सङ्कोच-विकासमिल्लैयॆऩ्बदु कैमुतिकन्यायसिद्धम्। ऒरुगालत्तिलुम् - सुषुप्त्यादि कालङ्गळिलुम् अव्ववस्थैयिलुम् धर्मिस्फुरणस्य सुखमहमस्वाप्समित्यादि-प्रत्यवमर्शेन भाष्यादौ स्थापितत्वादिति भावः । इप्पडि आत्माक्कळुक्कॆल्लाम् साधर्म्यत्तैच् चॊल्लि अवर्गळुडैय धर्मभूतज्ञानङ्गळुक्कॆल्लाम् साधर्म्यम् सॊल्लुगिऱार् सर्वात्माक्कळुडैयवुमिदि। व्यावृत्तिः पूर्वोक्ता । धर्म-धर्मि-ज्ञानङ्गळुक्कु साधारणाकारत्तैक् काट्टुगिऱार् ज्ञानत्वमुम् स्वयम्प्रकाशत्वमुमिदि। अवैगळुक्कु वैधर्म्यत्तैक् काट्टुगिऱार् धर्मभूतज्ञानत्तुक्कु विषयित्वमेऱ्ऱमित्यादिना । एऱ्ऱम् - अधिकम्। आत्म-स्वरूपत्तिऱ्कु आत्मत्वम् प्रत्यक्त्व-प्रयोजकमॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु।
कीऴ्च्चॊऩ्ऩ ज्ञानत्व-स्वयम्प्रकाशत्व-विषयित्व-प्रत्यक्त्वङ्गळै अडैवे विशदीकरिक्किऱार् ज्ञानत्वमावदु इत्यादिना । कस्यचित् प्रकाशत्वमिति । इदु सामान्यम्। अदै विवरित्तुक् काट्टुगिऱार् अदावदु इति । तऩ्ऩुडैयवागवुमामिदि। अनेन धर्मिस्वरूपत्तुक्कुम् धर्मभूतज्ञानस्वरूपत्तुक्कुम् तम्मुडैय व्यवहारानुगुण्यापादकत्वेन ज्ञानत्वमुण्डॆऩ्ऱु सूचितम्। वेऱॊऩ्ऱिऩुडैयवागवुमामिदि। परस्येत्यर्थः । एदेऩुमॊऩ्ऱिऩुडैय इति । अन्यतरस्येत्यर्थः । व्यवहारानुगुण्यत्तै इति । ज्ञानमॊऩ्ऱै विषयीकरित्ताल् अव्विषयम् व्यवहारानुगुणमाग आगुमागैयाल् ज्ञानविषयत्वत्तैये व्यवहारानुगुण्यमॆऩ्गिऱदु। पण्णुगै - सम्पादनम्। ऒरु ज्ञानमुण्डाऩाल् अप्पोदु तऩक्को वेऱॊऩ्ऱुक्को विषयत्वमुण्डागुमिऱे। तथाच अहमॆऩ्गिऱ धर्मिभूतज्ञानम् तऩ्ऩुडैय व्यवहारानुगुण्यत्तै तऩ्ऩिडत्तिल् पण्णुम्। घटं जानामि ऎऩ्गिऱ धर्मभूतज्ञानम् घटत्तिलुम् तऩ्ऩिडत्तिलुम् घटं जानामीति व्यवहारानुगुण्य-त्तैप् पण्णुमागैयाले धर्मधर्मिज्ञानङ्गळिरण्डिऱ्क्कुम् व्यवहारानुगुण्यापादकत्वरूपज्ञानत्वम् सिद्धमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। स्वयम्प्रकाशत्वत्तै विशदीकरिक्किऱार् तऩ्ऩै इत्यादियाल्। प्रकाशिक्कै जडत्तुक्कुमुण्डागैयाल् “ताऩे” ऎऩ्गिऱदु, अवधारणार्थत्तैक् काट्टुगिऱार् ज्ञानान्तरत्ताल् अपेक्षैयऱ इति । घटत्तुक्कुम् पटज्ञानरूपज्ञानान्तरत्तिऩुडैय अपेक्षैयऱ प्रकाशिक्कैयु मुण्डागैयाल् “तऩ्ऩै विषयीगरिप्पदॊरु” इति ज्ञानान्तरविशेषणम्। तथा च घटम् पट ज्ञानापेक्षैयऩ्ऱिक्के प्रकाशित्तालुम् तऩ्ऩै विषयीगरिप्पदॊरु घटज्ञानत्तिऩपेक्षै यिल्लामल् प्रकाशिक्कादु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
इदु ज्ञानत्वम् पोले धर्मधर्मिकळ् इरण्डुक्कुम् साधारणमिऱे। धर्मभूतज्ञानत्तुक्कुच् चॊऩ्ऩ विषयित्वत्तै विशदीकरिक्किऱार् तऩ्ऩै यॊऴिन्ददॊऩ्ऱैक् काट्टुगै इति । तऩ्ऩैयॊऴिन्ददु - तऩ्ऩै विट्टदु; स्वपृथक्सिद्धम्; स्वापृथक्सिद्धभिन्नमित्यर्थः । इदऩाल् धर्मिज्ञानम् स्वापृथक्सिद्धमाऩ प्रत्यक्त्वैकत्वादिगळैक् काट्टिऩालुम् स्वपृथक्सिद्ध-वस्तुवैक् काट्टादागैयाल् अदिल् अतिव्याप्तियिल्लै यॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पडुगिऱदु। तऩ्ऩैयॊऴिन्ददॆऩ्बदऱ्कुत् तऩ्ऩै विट्टदॆऩ्ऱु अर्थमे यॊऴिय स्वभिन्नमॆऩ्ऱर्थमऩ्ऱु। ऒऴिन्ददु ऎऩ्बदऱ्कु ‘पेदमैत् तीर्न्दॊऴिन्देऩ्’ (पेदमै - क्लेशप्पडुगै। तीर्न्दॊऴिन्देऩ् - निवर्तिप्पित्तु विट्टेऩ्।) इत्यादिगळिल् विडुदले अर्थमाग अङ्गीकरिक्कप्पट्टदिऱे। तद्विरुद्धमाग भिन्नार्थम् सॊल्लुवदु प्रामाणिकमागादु। लोकत्तिलुम् क्लेशत्तै यॊऴिन्द ऒरुवऩ् ऎऩ्ऱाल् अदऱ्कु क्लेशव्यतिरिक्तऩाऩवॊरुवऩ् ऎऩ्ऱु अर्थम् सॆय्वारुमुण्डो? आगैयाल् तऩ्ऩै यॊऴिन्ददॊऩ्ऱु ऎऩ्ऱाल् तऩ्ऩै विट्टदॊऩ्ऱु; स्वपृथग्भूतम्; स्वापृथग्भूतभिन्नमॆऩ्ऱर्थम् कॊळ्वदे इङ्गु प्रामाणिकमागैयाल् प्रत्यक्त्वादिस्वापृथग्भूतधर्मङ्गळैक् काट्टुम् धर्मियिल् अतिव्याप्तियिल्लै। इव्वभिप्रायत्तै यॊट्टिये सारप्रकाशिकैयिल् ‘स्वसंयुक्तप्रकाशकत्वं विषयित्वमित्यर्थः । स्वगतैकत्वानुकूलत्व-प्रत्यक्त्वप्रकाशभूते धर्मिणि अतिव्याप्तिपरिहारार्थं स्वसंयुक्तपद’मॆऩ्ऱु व्याख्यानम् सॆय्यप्पट्टिरुक्किऱदु। युक्तञ्चैतत्; विषयित्वशब्दार्थस्य सम्यक्पर्यालोचनायां तदर्थलाभात् । विषयो नाम विषयतावान् । विषयता च सिद्धान्ते संयोगादिरूपा । तथा च भाष्यम् ‘‘सम्बन्धस्तु संयोगलक्षणः’’ इति । न्यायसिद्धाञ्जने च बुद्धिपरिच्छेदे ‘‘संयोगार्हवस्तुनि वर्तमानत्वादिविशिष्ट-द्रव्यप्रकाशनं संयोगः’’ इति । प्रकाशनं विषयत्वम्। तथा च संयोगवान् । अदावदु विषय इत्यर्थः । तद्वत् ज्ञानं विषयि । तस्य भावः विषयित्वम्। तथा च संयुक्त-प्रकाशकत्वं विषयित्वमिति सारप्रकाशिकोक्तार्थ एव पर्यवसितः ॥
यत्तु “तऩ्ऩैयॊऴिन्ददॊऩ्ऱै” ऎऩ्बदऱ्कु स्वभिन्नमॊऩ्ऱै ऎऩ्ऱर्थमॆऩ्ऱु ऎण्णिक्कॊण्डु धर्मियाऩदु तऩ्ऩै प्रकाशिप्पित्तालुम् तऩ्ऩै यॊऴिन्ददॊऩ्ऱै प्रकाशिप्पियामैयाले इदऱ्कु विषयित्वमिल्लैयॆऩ्ऱु करुत्तु।
धर्मियाऩदु अहमॆऩ्ऱु प्रत्यक्त्वैकत्वविशिष्टमाग प्रकाशिक्कैयाले स्वव्यतिरिक्तङ्गळाऩ प्रत्यक्त्वादिगळैयुम् प्रकाशिप्पिक्कविल्लैयो वॆऩ्ऩिल् अवैगळुम् स्वयम्प्रकाशङ्गळागैयाले अवैगळै प्रकाशिप्पिक्किऱदिल्लै। अदॆङ्ङऩे यॆऩ्ऩिल् ‘‘घटमहं जानामीति’’ धर्मभूतज्ञानम् प्रकाशिक्किऱबोदु कर्ममाग प्रकाशिक्किऱ घटादिगळैप् पोलऩ्ऱिक्के प्रकाशिक्किऱ ज्ञानत्वम् स्वयम्प्रकाशमाऩाप्पोले, अहमॆऩ्ऱु धर्मिस्वरूपम् प्रकाशिक्किऱबोदु अन्द धर्मिरूपज्ञानत्तिऱ्कु कर्मावागवऩ्ऱिक्के प्रकाशिक्कैयाले अवैगळुम् स्वयम्प्रकाशङ्गळॆऩ्ऱु कॊळ्ळवेणुमिऱे" इत्युक्तम् । अदिलुळ्ळ दोषङ्गळै निर्मत्सराः निपुणधियः निरीक्षन्तु(न्ताम्) । इप्पडि धर्मिक्कुप्पोल् अदिऩ् धर्मङ्गळुक्कुम् स्वयम्प्रकाशत्वम् ऒप्पुक्कॊण्डु धर्मिविषयत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल्, ‘आत्मस्वरूपत्तिल् आनुकूल्यं निर्विकारस्वरूपप्रकाशत्ताले यॆप्पोदुम् तोऩ्ऱुम्’ ऎऩ्गिऱ विरोधपरिहाररहस्यत्तिऩ् श्रीसूक्तियोडु विरोधम् वरुम्। अदिल् आत्मस्वरूपत्तिल् आनुकूल्यमॆप्पोदुम् तोऩ्ऱुमॆऩ्गैयाल् स्वरूपत्तिऱ्कु आनुकूल्यविषयकत्वम् स्फुटम्। निर्विकारस्वरूपप्रकाशत्ताले यॆप्पोदुम् तोऱ्ऱुमॆऩ्गैयाल् आनुकूल्यत्तिऩ् तोऱ्ऱम् स्वरूपप्रकाशायत्तमॆऩ्ऱु सिद्धिक्कैयाल् आनुकूल्यत्तिऱ्कु स्वयम्प्रकाशत्वमिल्लै यॆऩ्बदुम् स्पष्टीकृतम्। इदऩाल् तुल्ययोगक्षेमङ्गळाऩ प्रत्यक्त्वैकत्वङ्गळुक्कुम् आत्मस्वरूपानुभवविषयत्वमुम् निर्विकारस्वरूपप्रकाशायत्तमाऩ तोऱ्ऱमुम् सिद्धिक्कैयाल् अवैगळुक्कु-मात्मानुभवाविषयत्वमुम् स्वयम्प्रकाशत्वमुम् दूरोत्सारितमाम्। सिद्धान्तत्तिल् ओरिडत्तिलुम् इवैगळुक्कु स्वयम्प्रकाशत्वम् सॊल्लामलिरुक्क इन्द श्रीसूक्तिक्कु अस्पष्टतात्पर्यान्तर-कल्पनैयाल् अन्यथासिद्धि सॊल्लि तत्कल्पनं तेभ्य एव रोचते । किञ्च जिज्ञासाधिकरण-श्रुतप्रकाशिकायां ‘‘अहमर्थः प्रत्यक्त्वेनानुकूलत्वेनैकत्वेन च स्वतो भाति । नह्यर्थान्तरमहमर्थः विषयीकर्तुमलं’’ इति श्रीसूक्तौ अहमर्थस्य प्रत्यक्त्वादिप्रकारकस्वात्मकभानविशेष्यत्वमुक्तम् । अहमर्थः प्रत्यक्त्वेन स्वतो भातीत्यत्र तृतीयार्थः प्रकारता । तस्याः निरूपकत्वसम्बन्धेन भाने अन्वयः । आख्यातस्य विशेष्यत्वमर्थः । तत्र भानस्य निरूपितत्वसम्बन्धेनान्वयः । आख्यातार्थविशेष्यताया आश्रयतासम्बन्धेनाहमर्थेऽन्वयः । इतराप्रयोज्यत्वरूपस्वतश्शब्दार्थस्य च भान एवान्वयः । इत्थञ्च प्रत्यक्त्व-निष्ठप्रकारतानिरूपकस्वभिन्नज्ञानाप्रयोज्यभानविशेष्यताश्रयः अहमर्थः इति बोधः । एवमेव अनुकूलत्वेन इत्यादौ । घटत्वेन घटो भासत इत्यादौ यथा घटत्वनिष्ठप्रकारतानिरूपकभानविशेष्यः घट इति बोधः तद्वदेव अत्रापि । नह्यत्र वैशिष्ट्यं तृतीयार्थः । अहमर्थ इत्यनेनैव शक्यतावच्छेदकप्रत्यक्त्वादिवैशिष्ट्यलाभात् । पुनरपि तत्कथने प्रयोजनाभावात्, अनन्वयाच्च । नाप्यत्र प्रयोज्यत्वाद्यर्थान्तरं सम्भवति । तस्यात्मस्वरूपभाने अन्वयासम्भवात् । अतः प्रकारत्वमेव तृतीयार्थ इत्यकामेनाप्यङ्गीकार्यम् । तथा च धर्मिणि प्रत्यक्त्वादिविषयकत्वस्य श्रुतप्रकाशिकाभिमतत्वस्य स्वरसतः प्रतीतेः एषां स्वयम्प्रकाशत्वाभ्युपगमे श्रुतप्रकाशिकाविरोधः । तत्र चोपरि ‘‘न ह्यर्थान्तरमहमर्थो विषयीकर्तुमल’’मिति प्रत्यक्त्वादिव्यतिरिक्तस्य धर्मिविषयीकरणासम्भवप्रतिपादनेनापि ‘‘प्रत्यक्त्वेन’’ इत्यादीनां धर्मिणः प्रत्यक्त्वादिविषयकत्वप्रतिपादनपरत्वं व्यतिरेकेण स्वरसतः प्रतीयते । अतः पूर्वोक्तविरोधः दुरुद्धरः । तत्रत्य भावप्रकाशिकायाञ्च ‘‘प्रत्यक्त्वानुकूलत्वैकत्वभिन्नात्मधर्मग्रहे आत्मनस्सामर्थ्याभावात्’’ इत्युक्त्या प्रत्यक्त्वादीनां ग्रहणे आत्मनस्सामर्थ्यमस्तीति गम्यते । ग्रहणं नाम तद्विषयकत्वमेव । घटस्य ग्रहणमित्यादौ तथा प्रतीतेः । प्रत्यक्त्वादीनां धर्मिविषयत्वानभ्युपगमे भावप्रकाशिकाविरोधः ।
एतच्छ्रुतप्रकाशिकामनुसृत्याचार्यपादैः न्यायसिद्धाञ्जने ‘‘अहमिति प्रत्यक्त्वैकत्वविशिष्टतया तु स्वप्रकाशता सर्वदा’’ इत्यभिहितम् । तत्र च पूर्वोक्तश्रुतप्रकाशिकानुसारेण वैशिष्ट्यं स्वनिष्ठविषयतानिरूपकत्वरूपमेवेति स्वरसतः प्रतीयते । अतः प्रत्यक्त्वादीनां स्वयम्प्रकाशत्वकथनं आचार्यश्रीसूक्तिविरुद्धञ्च ।
एतद्व्याख्यानावसरे उपनिषद्भाष्यकारैः प्रत्यक्त्वादीनां स्वयम्प्रकाशत्वमनभ्युपगम्य प्रत्यक्त्वैकत्वादिकं स्वरूपातिरिक्तधर्मान्तरमेव, न च तद्विषयकत्वे विषयित्वप्रसङ्ग इति वाच्यम् । ‘‘स्वापृथक्सिद्धधर्मव्यतिरिक्तविषयकत्वं नास्तीत्यत्र तात्पर्यात् विषयित्वाभावप्रवादस्य’’ इति विषयित्वशब्दस्य स्वापृथक्सिद्धधर्मव्यतिरिक्त- विषयकत्वपरतया व्याख्यानात्, प्रत्यक्त्वादीनां स्वयम्प्रकाशत्वकथनं तद्विरुद्धञ्च ।
यत्तु प्रत्यक्त्वादीनां स्वयम्प्रकाशत्वमभ्युपगम्य तत्पक्षसमर्थनावसरे निर्विशेषधर्मिधर्मप्रकाशानां निर्विशेषत्वपरिहाराय तद्विषयतानां प्राभाकरमते इव निरूप्यनिरूपकभावसमर्थनम् । तत् सविशेषयोर्ज्ञानयोरेव भ्रमस्थले प्राभाकरैः निरूप्यनिरूपकभावाङ्गीकारेण अत्र प्रत्यक्त्वादिप्रकाशस्य प्रकारता विशेष्यता संसर्गतारूपविषयतानामेवासम्भवात् अत्यन्तासम्भावितमेव इति ।
किञ्च, ‘‘ईदृक्त्वात्यन्तशून्ये’’ति तत्वमुक्ताकलापश्लोकत्तिऩ् धीत्वादेर्वा विशिष्टमॆऩ्गिऱ उत्तरार्धत्तिऩ् व्याख्यानसर्वार्थसिद्धौ ‘‘ प्रथमाक्ष-सन्निपात-जनिता बुद्धिः विशिष्टविषया, धीत्वात्, सम्प्रतिपन्नवत्’’ इति निर्विकल्पकवाच्यस्याऽपि विशिष्टविषयकत्वम् । अदावदु विशेष्यविशेषणभावापन्नधर्मधर्मिविषयकत्वं संस्थाप्य ‘‘आत्मस्वरूपप्रत्ययश्चाहन्त्वादिविशिष्टप्रकाशात्मेत्यङ्गीचक्रुः’’ । इति आत्मस्वरूपज्ञानत्तिऱ्कुम् अहन्त्वादिविशिष्टप्रकाशत्वमुक्तम् । तच्चाहन्त्वस्यात्मनश्च धर्मिग्राह्यत्वाभ्युपगमे एव सङ्गच्छते, आत्मस्वरूपप्रत्ययस्यापि सविशेषत्वस्थापनपरत्वात् प्रकरणस्य । सविकल्पकञ्च ज्ञानं विशेष्यविशेषणोभयविषयकमिति सर्वसम्मतम् । अतः प्रत्यक्त्वादीनां धर्म्यविषयत्वकथनं सर्वार्थसिद्धिश्रीसूक्तिविरुद्धमपि भवति ।
इप्पडि धर्मिक्कुप्पोल् इदिऩ् धर्मङ्गळुक्कुम् स्वयम्प्रकाशत्वमॊप्पुक्कॊण्डु धर्मिविषयत्वमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् निर्विशेषमाऩ अनेकस्वयम्प्रकाशवस्तुक्कळ् ऒप्पुक् कॊण्डदाग मुडियुमागैयाल् अपसिद्धान्तमाम्। निर्विशेषज्ञानविवादत्तिल् भाष्यकारैः ‘‘ननु स्वापादिदशास्वपि सविशेषो अनुभवः अस्तीति पूर्वमुक्तम् । सत्यमुक्तम्, स त्वात्मानुभवः, सच सविशेष एवेति स्थापयिष्यते’’ इति आत्मानुभवस्य सविशेषत्वमुक्तम् । सविशेषत्वं नाम विषयितासम्बन्धेन विशेषविशिष्टत्वम् । सविकल्पकपर्यायत्वात्सविशेषपदस्य । अयं गौः ऎऩ्गिऱ सविकल्पकत्तिल् गोविषयकत्वम्बोल् गोत्वविषयकत्वमुमुण्डिऱे। अन्द गोत्वत्तैये विशेषमॆऩ्गिऱदु विकल्पमुमॆऩ्गिऱदु। विषयितासम्बन्धेन तद्विशिष्टमाऩ ज्ञानत्तैये सविशेषमॆऩ्ऱुम् सविकल्पमॆऩ्ऱुम् लोकत्तिल् व्यवहरिक्किऱदु। इप्पडि इङ्गु आत्मानुभवत्तै विशेषविषयमागच् चॊल्लिविट्टु इदै समर्थिक्कुमिडत्तिल् सुखमहमस्वाप्समॆऩ्गिऱ प्रत्यवमर्शत्तैक् काट्टि अदऩाल् अहमर्थत्तिल् स्वापदशैयिलुम् प्रत्यक्त्वानुकूलत्वादिगळ् ज्ञातमागिऱदुगळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। सुखमहमस्वाप्समॆऩ्गिऱविडत्तिल् स्वापमनुमानवेद्यमॆऩ्ऱुम् प्रत्यक्त्वसहितानुकूलत्वं प्रत्यभिज्ञाविषय मॆऩ्ऱुम् व्यवस्थापितम्। अदिल् प्रत्यक्त्वानुकूलत्वविषयक- तात्कालिकानुभवं विना संस्कारानुदयात् धर्मिस्वरूपस्यैव प्रत्यक्त्वानुकूलत्वविषयकानुभवत्वस्याङ्गीकार्यतया पूर्वोक्तमात्मानुभवस्य सविशेषरूपत्वं स्थापितं भवति । इङ्गु धर्मिस्वरूपमुम् प्रत्यक्त्वानुकूलत्वैकत्वादिगळुम् तऩित्तऩियाग निर्विशेषस्वयम्प्रकाशङ्गळॆऩ्ऱाल् ऒरु निर्विशेषत्तै खण्डिक्कत् तुडङ्गि नाऩ्गु निर्विशेषङ्गळ् स्थापिक्कप्पट्टदाग मुडियुम्। धर्मियिल् प्रत्यक्त्वादिगळ् इरुन्दालुम् अदिलदुगळ् विषयङ्गळल्लामैयाल् धर्मिस्वरूपानुभवम् निर्विशेषमाम्। प्रत्यक्त्वादिगळुक्कु धर्मङ्गळे यिल्लामैयाल् अदुगळिऩ् प्रकाशङ्गळुम् निर्विशेषङ्गळाम्। इप्पडियाऩाल् भाष्यस्वारस्य मॆप्पडियाम्? इप्पडि प्रत्यक्त्वानुकूलत्वैकत्वङ्गळुम् स्वयम्प्रकाशङ्गळॆऩ्ऱु ऒप्पुक्कॊण्डाल् ‘‘अन्त्यं प्रत्यक्पराक्च प्रथममुभयथा तत्र जीवेशभेदात् नित्या भूतिर्मतिश्चेत्यपरमपि जडामादिमां केचिदाहुः’’ ऎऩ्गिऱ तत्वमुक्ताकलापश्लोकत्तिल् नित्या भूतिर्मतिश्चेत्यपरमपि (उभयथा) ऎऩ्ऱु पराक्काऩ इरण्डुगळुक्के अजडत्वरूपस्वयम्प्रकाशत्वम् सॊल्लियिरुप्पदाल् अत्तोडु विरोधिक्कुम्। इवर् सॊल्लुगिऱबडि प्रत्यक्त्वादिगळुम् स्वयम्प्रकाशङ्गळायिरुक्कुमागिल् नित्यविभूतियैयुम् ज्ञानत्तैयुम् मात्तिरमॆडुत्तु अवैयिरण्डुक्कुमे अजडत्वम् सॊल्लामल् प्रत्यक्त्वादिगळाऩ पल वस्तुक्कळै यॆडुत्तु अवैगळुक्कुम् अजडविभागान्तर्गतत्वम् सॊल्लियिरुक्क वेणुमिऱे। अवैगळ् अद्रव्यङ्गळाऩ स्वयम्प्रकाशङ्गळागैयाल् अवैगळै द्रव्यविभागस्थलत्तिल् सेर्क्कविल्लैयॆऩ्ऩिल् सिद्धान्तत्तिल् अद्रव्यत्तुक्कुम् स्वयम्प्रकाशत्वमुण्डा? उण्डॆऩ्ऩिल्; ‘बुद्धिः द्रव्यं विकारान्वयत इतरवत् बोद्धृवच्चाजडत्वात्’ ऎऩ्गिऱ श्लोकव्याख्यानसर्वार्थसिद्धियिल् ‘‘तदयं प्रयोगः – बुद्धिः द्रव्यं स्वयम्प्रकाशत्वादात्मवत्’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट अनुमानत्तिल् द्रव्यत्वाभाववत्तुक्कळाऩ प्रत्यक्त्वादिगळाऩ अद्रव्यङ्गळिल् स्वयम्प्रकाशत्वरूपमाऩ हेतुविरुप्पदाल् अन्द हेदुवुक्कु व्यभिचरितत्वम् दुरुद्धरमाम्। विस्तरभयत्ताले इदिलुळ्ळ इदर दोषङ्गळ् सॊल्लप् पडविल्लै। अवैगळैयॆल्लाम् जिज्ञासुक्कळ् रामानुजसिद्धान्तसङ्ग्रहग्रन्थत्तिल् जीवपरिच्छेदत्तिल् स्पष्टमागत् तॆरिन्दु कॊळ्ळलाम्। तथा च विषयित्वमॆऩ्बदऱ्कु विषयादि-शब्दपरामर्शत्ताले संयुक्तप्रकाशकत्वमॆऩ्ऱो, तऩ्ऩैयॊऴिन्ददॊऩ्ऱैक् काट्टुगै यॆऩ्गिऱ विवरणवाक्यत्तिल् ऒऴिन्ददु इत्यादि शब्दपरामर्शत्ताले पृथक्सिद्धविषयकत्वम् अदावदु अपृथक्सिद्धभिन्नविषयकत्वमॆऩ्ऱो अर्थम् कॊळ्वदे प्रामाणिकमॆऩ्ऱु विद्वांसो विदाङ्कुर्वन्तु । आत्माक्कळुक्कु एत्तमागच् चॊऩ्ऩ प्रत्यक्त्वत्तै विवरिक्किऱार्। स्वस्मै भासमानत्वमिति । भासमानत्वं – विशेष्यतावत्वम्। तथा च विशेष्यता । ‘‘स्वस्मै’’ ऎऩ्गिऱ चतुर्थिक्कु व्यवहारप्रयोजकतावच्छेदकत्वमर्थः । स्वशब्दार्थम् कर्तृतानिरूपकत्वसम्बन्धेन व्यवहारे अन्वेति । तथा च स्वकर्तृक-व्यवहारप्रयोजकतावच्छेदकविशेष्यताश्रयत्वं प्रत्यक्त्वमिति फलितम्। इङ्गु स्वशब्दार्थत्तुक्कु कर्तृता सम्बन्धेनान्वयम् सॊऩ्ऩदुबोल् विषयता सम्बन्धत्तालुम् व्यवहारे अन्वयम् सॊल्ललाम्। अप्पोदु स्वविषयकव्यवहारप्रयोजकतावच्छेदकविशेष्यताश्रयत्वम् प्रत्यक्त्वमॆऩ्ऱु फलिक्कुम्। इदु पराक्कुगळाऩ घटादिगळुक्कुम् वरुम् स्वविषयकान्यकर्तृकव्यवहारप्रयोजकतावच्छेदकविशेष्यताया तत्रापि सत्वात् । आगैयाल् कर्तृतानिरूपकत्वसम्बन्धेनैव व्यवहारत्तिल् स्वशब्दार्थत्तुक्कु अन्वयम् सॊल्लवेण्डुम्। पराक्कुगळुक्कु व्यवहारसम्भावऩैयिल्लामैयाले स्वकर्तृकव्यवहार-प्रयोजकतावच्छेदकविशेष्यताश्रयत्वरूपमाऩ पूर्वोक्तप्रत्यक्त्वं वारादॆऩ्ऱु परिहरिक्कवेण्डुम्। इदु स्वस्मै भासमानत्वमॆऩ्गिऱ परिष्कारत्तिल् स्पष्टमाग एऱ्पट्टदागैयाल् इदै तमिऴिल् व्युत्क्रमेणान्वयित्तु विशदीकरिक्किऱार्। तऩ् प्रकाशत्तिऱ्कुत् ताऩ् फलियायिरु क्कैयॆऩ्ऱबडि इति । विषयताश्रयत्वमॆऩ्ऱदै व्युत्क्रमेण काट्टुगिऱार् तऩ् प्रकाशत्तुक्कु इति । षष्ठिक्कु प्रयोज्यत्वमर्थम्। अदु फलिशब्दार्थैकदेशमाऩ व्यवहाररूपफलत्तिले अन्वयिक्किऱदु। कर्तृतासम्बन्धेन तादृशफलाश्रयत्वम् फलित्वम्। तथा च स्वनिष्ठविशेष्यताप्रयोज्यव्यवहार-कर्तृत्वाश्रयः स्वमिति पर्यवसितोर्थः । आत्मेतरङ्गळुक्कु भासमानत्वमिरुन्दालुम् अन्द भानम् स्वकर्तृकव्यवहारप्रयोजकमऩ्ऱिऱे। अचेतनङ्गळुक्कु व्यवहारकर्तृत्वाभावात् । आगैयाल् अचेतनङ्गळ् स्वनिष्ठभासमानत्व प्रयोज्यव्यवहारफलिकळऩ्ऱिऱे। इन्द परिष्कारत्ताल् स्वकर्तृकव्यवहारत्तिऱ्कु स्वनिष्ठविषयतैये प्रयोजकमॆऩ्ऱेऱ्पडुवदाल् प्रत्यग्वस्तु तऩ्ऩैत् ताऩे विषयीगरिक्किऱदु ऎऩ्ऱु सिद्धिक्कुम्। इदऩाल् प्रतीपमञ्चति अदावदु विरुद्धमाग भासिक्किऱदु ऎऩ्गिऱ व्युत्पत्तिसिद्धप्रत्यक्शब्दार्थतावच्छेदकमे प्रत्यक्त्वमॆऩ्ऱु एऱ्पडुगिऱदु। पराक्शब्दार्थमाऩ परस्मै भासमानत्वत्तिऱ्कु स्वस्मै भासमानत्वम् विरुद्धमिऱे।
इङ्गु प्रकाशफलित्वमे प्रत्यक्त्वमॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडादो? तऩ् प्रकाशत्तिऱ्कु ऎऩ्ऱु सॊल्लवेण्डुमो? “तऩ्” ऎऩ्गिऱ विशेषणमिल्लाविडिलुम् प्रकाशफलित्व-मात्मातिरिक्तवृत्तियागादोवॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार् एदेऩुमॊरु वस्तुविऩ् प्रकाशत्तिऱ्कु इति । प्रकाशशब्दं ससम्बन्धिकमागैयाल् केवलप्रकाशफलित्वम् सॊल्लवॊण्णादु। आगैयाल् सम्बन्धिवस्तुवैच् चेर्त्तु यत्किञ्चिद्वस्तुविऩ् – अदावदु एदेऩुमॊरु वस्तुविऩ् प्रकाशफलित्वमॆऩ्ऱे सामान्यमागच् चॊल्लवेण्डुम्। प्रकृतत्तिल् यत्किञ्चित् ऎऩ्गिऱ स्थानत्तिल् स्वार्थक तऩ् शब्दमागैयाल् तऩ् शब्दमधिकमऩ्ऱु। आऩाल् इदु अन्द सामान्यापेक्षया विशेषमॆऩ्ऱु करुत्तु।
विशेषित्तवाऱे प्रत्यक्त्वमामिति । इप्पडि विशेषियामल् सामान्यधर्मत्तैये प्रत्यक्त्वमॆऩ्ऱाल् अदऱ्के अहम्बुद्धिविषयत्वम् सॊल्ल वेण्डुगैयाल् यत्किञ्चित्फलियाऩवॊरुवात्मा मऱ्ऱॊरु आत्मावुक्कु अहम्बुद्धिविषयमाग प्रसङ्गिक्कुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
आऩालुम् आत्माक्कळुक्कु इव्विशेषम् पोले इन्द सामान्यमुम् इदऱ्कु व्याप्तमाऩ चेतनत्वमुम् असाधारणङ्गळायिरुक्क प्रत्यक्त्वत्तै मात्तिरम् एत्तम् अदावदु असाधारणमॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩदिऱ्कभिप्रायमॆऩ्ऩ वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्विशेषमिल्लाद वस्तुवुक्कु इस्सामान्यमुमित्तोडु व्याप्तमाऩ चेतनत्वमुमिल्लै इति । इदऩाल् इस्सामान्यमुम् इच्चेतनत्वमुम् प्रत्यक्त्वाधीनसत्ताकङ्गळागैयाल् अदऱ्कु असाधारणत्वम् सॊऩ्ऩवाऱे इवैगळुक्कुम् असाधारणत्वम् सॊऩ्ऩ प्रायम् ऎऩ्गिऱवभिप्रायम् वॆळियिडप्पट्टदु। लोकत्तिल् सामान्याभावप्रयोज्यत्वं विशेषाभावत्तिऱ्कु उण्डु। यथाद्रव्यत्वाभावे घटत्वाभाव इति । अप्पडियिरुक्क इव्विशेषमिल्लाद वस्तुवुक्कु इस्सामान्यमुमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो वॆऩ्ऱाल् इङ्गु सामान्य विशेषभावमॊरु पक्कत्तिल् इरुन्दालुम् इन्द प्रत्यक्त्वम् यत्किञ्चित् प्रकाशत्व फलित्वरूपसामान्यत्तिऱ्कु उपजीव्यमागैयाल् अदावदु प्रयोजकमागैयाल् अदऱ्कु व्यापकत्वमुण्डागैयाले व्यापकाभावात् व्याप्याभावम् कूडुमिऱे। स्वप्रकाश-फलित्वरूपप्रत्यक्त्वमिल्लाद ऒरु वस्तुवुक्कु तदुपजीवकमाऩ घटमहं जानामि ऎऩ्गिऱ व्यवहारा-श्रयत्वरूप यत्किञ्चित् प्रकाशफलित्वम् घटियातिऱे, इवैगळुक्कु समनियतमाऩ चेतनत्वमुम् व्यापकाभावात् व्याप्याभावः ऎऩ्गिऱबडि इवैगळिल्लाविडिल् इरादु।
धर्मभूतज्ञानमुम् धर्मिभूतज्ञानमुम् स्वयम्प्रकाशमागैयाले ज्ञानान्तरनिरपेक्षमाग प्रकाशित्तालुम् धर्मियिल् प्रत्यक्त्वानुकूलत्वैकत्वङ्गळ् प्रकाशित्तालुम् धर्मभूतज्ञानत्तिल् ज्ञानत्वविशिष्टतत् स्वरूपमन्यानपेक्षमाग प्रकाशित्तालुम् इदुगळिऩ् नित्यत्वविभुत्वाणुत्वादिगळ् तोऩ्ऱुगैक्कु वऴियॆऩ्ऩॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार्। नित्यत्वादिधर्मविशेषविशिष्टरूपङ्गळालेज्ञानान्तरवेद्यमुमामिति । नम् सिद्धान्तत्तिऱ्सॊऩ्ऩ स्वयम्प्रकाशत्वम् ज्ञानान्तरवेद्यत्वभञ्जकमऩ्ऱा कैयाल् स्वयम्प्रकाशमाऩ इवैयिरण्डिऱ्कुम् धर्मान्तरविशिष्टवेषेण ज्ञानान्तरवेद्यत्वमुम् उण्डॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
ऒरुवऩुक्कु नीलं घटमद्राक्षमॆऩ्ऱु तोऩ्ऱुम् नीलघट-प्रत्यक्षविषयकप्रत्यभिज्ञादिगळै ज्ञानान्तरमॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो? सिद्धान्तत्तिल् ऒरुवऩुक्कु इरण्डु ज्ञानमॊप्पुक्कॊळ्ळविल्लैयेयॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् तऩ्ऩुडैय धर्मभूतज्ञानम् तऩक्कु ज्ञानान्तरवेद्यमाम् पोदु प्रसरणभेदमात्रत्ताले ज्ञानान्तरव्यपदेशमिति । प्रसरणभेदम् – अवस्थाभेदम्। उद्देशक्रमेण अचेतनङ्गळै निरूपिक्किऱार् त्रिविधेत्यादियाल्। अचेतनङ्गळुक्कु लक्षणमरुळिच्चॆय्गिऱार् त्रिविधाचेतनङ्गळुम् पर-रुक्के तोऩ्ऱक्कडवऩवायिरुक्कुमिति । परस्मा एव भासमानमायिरुक्कुमॆऩ्ऱबडि। तथा च पराक्त्वमे त्रिविधाचेतनङ्गळुक्कुम् लक्षणमॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। अचेतनशब्दत्तिऱ्कु अर्थमरुळिच्चॆय्गिऱार् ज्ञानाश्रयमऩ्ऱिक्केयॊऴिगै इति । ज्ञानमिल्लामै ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् कदाचित् ज्ञानमिल्लाद चेतनऩिडत्तिल् अतिव्याप्तिवरुम्। ज्ञानाभावस्याव्याप्यवृत्तित्वात् । अतः ज्ञानाश्रयभिन्नत्वमुक्तम् । कदाचित् ज्ञानमिरुन्दालुम् अदु ऎक्कालत्तिलुम् ज्ञानाश्रयभिन्नमागादिऱे। भेदस्य व्याप्यवृत्तित्वात् । अदुवुम् अव्याप्यवृत्तियॆऩ्गिऱ मतत्तिल् चेतनव्यावृत्त्यर्थम् अऩ्ऱिक्के यॊऴिगैयॆऩ्ऱु अवधारणमुम् ऒऴिगै शब्दमुम्। इदऩाल् ऎक्कालत्तिलुम् ज्ञानाश्रयभिन्नत्वमुण्डागैयाल् सिद्धान्तत्तिल् भेदम् अव्याप्यवृत्तियऩ्ऱॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु। सिद्धान्तत्तिल् भेदम् असाधारणधर्ममागैयाल् अदु अव्याप्यवृत्ति यऩ्ऱिऱे। मुऩ् सॊऩ्ऩ ‘‘पररुक्के तोऩ्ऱक्कडवऩवायिरुक्कुम्" ऎऩ्बदै विवरिक्किऱार् पिऱरुक्के तोऩ्ऱुगैयावदु इत्यादिना । पिऱरुक्के तोऩ्ऱुगै - परस्मै भासमानत्वम्। नम् सिद्धान्तत्तिल् ऒरु आत्मा मऱ्ऱॊरु आत्मावुक्कुत् तोऩ्ऱु मागैयाल् अदिल् अतिव्याप्तिवारणार्थम् पिऱरुक्के ऎऩ्ऱु एवकारम् सॊल्लुगिऱदु। अदावदु परस्मा एव भासमानत्वम्। चेतनर्गळुक्कु अदु इल्लैयिऱे। एवकारार्थत्तैक् काट्टुगिऱार् तऩ् प्रकाशत्तिऱ्कुत् ताऩ् फलियऩ्ऱिक्के यॊऴिगै इति । इदऩाल् परिष्कृतमाऩ स्वस्मै भासमानत्वमे व्यवच्छेद्यमॆऩ्ऱु ज्ञापितमायिऱ्ऱु। त्रिविधाचेतनङ्गळुक्कुमात्तिरम् अचेतनत्वमुम् पराक्त्वमुम् सॊऩ्ऩाल् चूर्णिकैयिल् चेतनविशेषणमागत्तोऩ्ऱिऩ धर्मभूतज्ञानत्तिऱ्कु चेतनत्वम् वर प्रसङ्गियादो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इवैयिरण्डुम् धर्मभूतज्ञानादिगळुक्कुम् तुल्यमिति । आदिपदात् अद्रव्यसङ्ग्रहः । इप्पडि त्रिविधाचेतनङ्गळुक्कुम् साधारणाकारत्तैच् चॊल्लि अदुगळिल् अवान्तरभेदत्तैयरुळिच् चॆय्गिऱार् त्रिविधाचेतनङ्गळॆऩ्ऱॆडुत्तवऱ्ऱिल् इत्यादिना । प्रकृतियुम् कालमुम् जडङ्गळिति । मूऩ्ऱिल् इरण्डै जडङ्गळॆऩ्ऱु सॊऩ्ऩाल् मऱ्ऱॊऩ्ऱु अजड मॆऩ्ऱु सिद्धिक्कुमिऱे। तथा च प्रकृतिकालङ्गळुक्कु जडत्वे सति द्रव्यत्वमुम्, शुद्धसत्व-द्रव्यत्तिऱ्कु अचेतनत्वे सति अजडत्वमुम् अवान्तरस्वरूपभेदमॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इदिल् सयूथ्यमतभेदत्तैक् काण्बिक्किऱार् शुद्धसत्वमाऩ द्रव्यत्तै जडमॆऩ्ऱु सिलर् सॊल्लुवर्गळ् इति । इङ्गु सिलर् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदाल् ‘‘ज्ञानानन्दमया लोकाः’’ ‘‘यदात्मको भगवान् तदात्मिका भगवतो व्यक्तिः’’ (व्यक्तिः – दिव्यमङ्गळविग्रहः) ‘‘किमात्मको भगवान् ज्ञानात्मको भगवान्’’ इत्यादिप्रमाणपरिशीलनम् पण्णिऩ तमक्कु शुद्धसत्वद्रव्यत्तिऱ्कु जडत्वमनभिमतमॆऩ्ऱु स्पष्टीकृतम्। नित्यविभूतिक्कु अजडत्वत्तै स्थापिक्कक्करुदि घटितज्ञाने घटकज्ञानस्य कारणत्वादजडत्वघटकमाऩ जडत्वत्तै निरूपिक्किऱार् जडत्वमावदु इति । अन्याधीनप्रकाशत्वमॆऩ्ऱु लघुवागच् चॊऩ्ऩाल् कदाचिदात्माक्कळुक्कुम् ज्ञानान्तरवेद्यत्वमुण्डागैयाल् तद्व्यावृत्त्यर्थम् स्वयम्प्रकाशमऩ्ऱिक्केयिरुक्कैयॆऩ्ऱु गुरुपरिष्कारम्। अवैगळुक्कदु इल्लैयिऱे। सयूथ्यर्गळिल् सिलर् नित्यविभूतियै जडमॆऩ्ऱु सॊल्ला निऱ्क, सिलर् अदै अजडमॆऩ्बाऩेऩॆऩ्ऩिल् अदऱ्कुक् कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् भगवच्छास्त्रादिपरामर्शम् पण्णिऩवर्गळित्यादियाल्। भगवच्छास्त्रम् - ज्ञानानन्दमया लोका इत्यादि पाञ्चरात्रशास्त्रम्। आदिपदत्ताले अदऱ्कु मूलभूतमाऩ एकायनशाखोपनिषत्ताऩ किमात्मिका भगवतो व्यक्तिः इत्यादिरहस्याम्नायत्तिऱ्कुम् इतिहासपुराणङ्गळुक्कुम् सङ्ग्रहम्। परामर्शमावदु साधकबाधकयुक्तिभिरनुचिन्तनम्। पण्णिऩवर्गळिति । इदऩालिवर्गळुक्कु यथार्थदर्शित्वरूपमाऩ आप्तत्वम् सॊल्लप्पट्टदु। ज्ञानात्मकत्वम् शास्त्रसिद्धमागैयाले इति । पूर्वोक्तपाञ्चरात्रादिशास्त्रङ्गळिल् स्पष्टमायिरुप्पदालॆऩ्ऱबडि। स्वयम्प्रकाशमॆऩ्बर्गळिति । इदऩाल् यथादृष्टार्थवादित्वरूपाऽऽप्तत्वमुम् इवर्गळुक्कुच् चॊल्लप्पट्टदु। तथा च आप्ततमर्गळाऩ इवर्गळुडैय स्वयम्प्रकाशत्वसिद्धान्तमे एतदितरसयूथ्यसिद्धान्तत्तैक् काट्टिलुम् प्रबलमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि इदु स्वयम्प्रकाशमाऩालुम् अचेतनमागैयाल् स्वस्मै स्वयम्प्रकाशमागादागैयाल् पिऱर्गळुक्के स्वयम्प्रकाशमॆऩ्ऱु कॊळ्ळ वेण्डुम्। अप्पडियागिल् पिऱर्गळिलॊरुवऩाऩ संसारियैक् कुऱित्तु इदऱ्कु शास्त्रैकवेद्यत्वम् कूडुमो? इवर्गळैक्कुऱित्तु स्वयमाग प्रकाशिक्कामै प्रत्यक्षसिद्धमागैयाले स्वयम्प्रकाशत्वत्तैच् चॊल्लुगिऱ शास्त्रम् प्रत्यक्षविरुद्धमागादो वॆऩ्ऱु शङ्किक्किऱार् इप्पडि इत्यादिना । स्वयम्प्रकाशमागिलिति शङ्काहेतुप्रदर्शनम्। प्रत्यक्षविरोधम् सॊल्लुगैक्काग संसारिगळुक्कॆऩ्ऱदु। ताऩे तोऩ्ऱ वेण्डावो इति । अप्पडि तोऩ्ऱामैयाल् प्रत्यक्षविरोधमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इदु पिऱरुक्के तोऩ्ऱुवदायिरुन्दालुम् ईश्वरनित्यमुक्तर्गळाऩ पिऱरैक् कुऱित्ते तोऩ्ऱुमॆऩ्ऱु नियमम् सॊऩ्ऩालुम् स्वयम्प्रकाशत्वसिद्धिक्कुत् तट्टिल्लै। ऒरुवऩुक्कु स्वयम्प्रकाश माऩालुम् वस्तुवुक्कु स्वयम्प्रकाशत्वम् सिद्धिक्कुमिऱे। यथा परस्मा एव भासमानत्वम् पराक्त्वमे यॊऴिय सर्वस्मै परस्मैभासमानत्वम् पराक्त्वशब्दार्थमऩ्ऱो-ऱु ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम् कॊण्डु इरण्डु दृष्टान्तङ्गळैक् काट्टि शङ्गैयै परिहरिक्किऱार् सर्वात्माक्कळुडैयवु मित्यादिना । स्वयम्प्रकाशमायिरुक्क इति । स्वयम्प्रकाशत्वरूपधर्मम् सर्वसाधारणमायिरुन्दालु मॆऩ्ऱबडि। अदिऩ् प्रतिसम्बन्धि नियतमागक् काण्गिऱदु ऎऩ्गिऱार् स्वरूपम् तऩक्के स्वयम्प्रकाशमायिति । तऩक्केयॆऩ्गिऱ एवकारत्ताल् अन्दन्द धर्मियिऩ् स्वयम्प्रकाशत्वम् अन्दन्द धर्मियैक् कुऱित्तेयॆऩ्गिऱ नैयत्यम् तोऩ्ऱुगिऱदु। इदऩाल् व्यवच्छेद्यत्तै स्पष्टीकरिक्किऱार् वेऱॆल्लार्क्कुम् इत्यादिना । इन्द दृष्टान्तत्ताल् शुद्धसत्वद्रव्यम् स्वयम्प्रकाशमाऩालुम् अदु सिलर्क्केयॆऩ्ऱु नियमम् कॊण्डाल् प्रत्यक्षादिविरोधमिल्लै यॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पडुगिऱदु। ज्ञानान्तरवेद्यमाऩाप् पोलवुमिति । इदऩाल् स्वयम्प्रकाशमाऩ शुद्धसत्वत्तिऱ्कु शास्त्रवेद्यत्वमुम् कूडुमॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। नियतविषयत्वे प्रत्यक् स्वयम्प्रकाशत्वदृष्टान्तत्तैक् काट्टि पराक् स्वयम्प्रकाशत्वदृष्टान्तत्तैक् काट्टुगिऱार् धर्मभूतज्ञानम् स्वाश्रयत्तुक्के स्वयम्प्रकाशमायिति । स्वाश्रयत्तुक्के यॆऩ्गिऱविडत्तिल् एवकारत्ताल् व्यवच्छेद्यत्तैक् काट्टुगिऱार् इतररुक्कु इति । दार्ष्टान्तिकमुम् अप्पडियाऩाल् विरोध मिल्लैयॆऩ्गिऱार् इदुवुम् नियतविषयमाग स्वयम्प्रकाशमाऩाल् विरोधमिल्लै इति । नियतविषयमागस्वयम्प्रकाशमाऩाल् - ईश्वरनित्यमुक्तर्गळाऩ स्वसम्बन्धिकळुक्कु मात्तिरम् स्वयम्प्रकाशमाऩाल् इत्यर्थः । इप्पडि नियतविषयत्वम् सॊऩ्ऩदु कूडुमो? सर्वविषयकमाऩ अवर्गळुडैय धर्मभूतज्ञानम् इन्द नित्यविभूतियैयुम् विषयीगरियानिऱ्क ज्ञानान्तरवेद्य माऩ अदऱ्कु स्वयम्प्रकाशत्वमॆङ्ङऩे ऎऩ्ऱु शङ्गित्तु समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् यो वेत्तीत्यादियाल्। इदु नाथमुनिकळ् सॆय्दरुळिऩ न्यायतत्त्व ग्रन्थत्तिऱ्कु मङ्गळश्लोकमागैयाल् इदिऩ् विरोधम् प्रबलमॆऩ्ऱभिप्रायम्। चेतनर्गळुक्कॆल्लाम् यत्किञ्चिद्वेदनमुण्डागैयाल् सर्वमॆऩ्गिऱदु। सर्वम् प्रमेयमॆऩ्गिऱ सामान्यपरोक्षज्ञानम् अस्मदादिगळुक्कुम् वरुमागैयाल् प्रत्यक्षेण ऎऩ्गिऱदु। योगिप्रभृतिकळुक्कुम् क्रमेण सर्वप्रत्यक्षमुण्डागैयाल् युगपत् ऎऩ्गिऱदु। मुक्तर्गळुक्कु ‘‘सर्वं ह पश्यः पश्यति’’ ऎऩ्गिऱबडि युगपत्सर्वसाक्षात्कार मुण्डागैयाल् सदा ऎऩ्गिऱदु। बद्धदशैयिल् अवर्गळुक्कु सर्वसाक्षात्कारमिल्लैयिऱे। सदा पश्यन्तिकळाऩ नित्यर्गळुक्कुम् सर्वदा सर्वसाक्षात्कार मुण्डागैयाल् स्वतः ऎऩ्गिऱदु। अवर्गळुडैय साक्षात्कारमुम् ईश्वरसङ्कल्पप्रयोज्यमागैयाल् स्वतः अऩ्ऱु। अदावदु निरुपाधिकमऩ्ऱु, ऎऩ्गिऱबडिये - इन्द श्लोकत्तिल् सॊऩ्ऩ प्रकारम्, सर्वत्तैयुम् साक्षात्करित्तुक्कॊण्डिरुक्किऱ इति । इदऩाल् सर्वान्तर्गतमाऩ शुद्धसत्वद्रव्यत्तिऱ्कुम् तादृशसाक्षात्कारविषयत्वमे अमैन्दिरुक्क ईश्वरविषयत्तिल् अदऱ्कु स्वयम्प्रकाशत्वम् कूडादॆऩ्बदऱ्कुक् कारणम् ज्ञापितमागिऱदु।
दृष्टान्तत्तैक्काट्टि शङ्गैक्कु समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् इवऩुडैय धर्मभूतज्ञानमित्यादियाल्। सर्वत्तैयुम् विषयीकरिया निऱ्क इति । इदऩाल् ईश्वरधर्मभूतज्ञानत्तिल् शुद्धसत्वम् पोले दिव्यात्मस्वरूपमुम् वेद्यमागैयाल् अदऱ्कु सयूथ्यरुम् स्वयम्प्रकाशत्वम् ऒप्पुक्कॊळ्ळुगिऱाप्पोले तज्ज्ञानविषयमाऩ शुद्धसत्वत्तिऱ्कुम् स्वयम्प्रकाशत्वम् ऒप्पुक्कॊळ्ळिल् ऒरुविद बाधकमुमिल्लैयॆऩ्ऱु ज्ञापितमायिऱ्ऱु। ईश्वरऩुडैय धर्मभूतज्ञानत्ताले अवऩुडैय सर्वधर्मविशिष्टस्वरूपम् प्रकाशितमाऩालुम् अन्द धर्मिस्वरूपम् प्रत्यक्त्वादिस्वरूपनिरूपकधर्ममात्रविशिष्टवेषेण नाऩॆऩ्ऱु तऩक्कु स्वयम्प्रकाशमागिऱाप् पोले शुद्धसत्वद्रव्यत्तिऱ्कुम् स्वीयसर्वधर्मविशिष्टप्रकाशम् ईश्वरधर्मभूतज्ञानाधीनमाऩालुम् तत्तत्स्वरूपनिरूपकधर्ममात्रविशिष्टस्वरूपप्रकाशं अन्द धर्मभूतज्ञानाधीनमल्लामैयाल् ज्ञानान्तरनिरपेक्षमाग स्वयम् अप्रकाशमागलाम्। अत्रेदमवधेयम् । स्वयम्प्रकाशमाऩ द्रव्यङ्गळ् मूऩ्ऱु - आत्माक्कळुम्, धर्मभूतज्ञानङ्गळुम्, शुद्धसत्वमुम्। अदिल् आत्माक्कळॆल्लाम् प्रत्यक्कुक्कळ्। आगैयाल् ऒव्वॊरु आत्मावुम् नाऩॆऩ्ऱु स्वस्मा एव स्वयम्प्रकाशम्। अदावदु ऒऩ्ऱॊऩ्ऱुक्के स्वयम्प्रकाशमाम्। इतरर्गळुक्कु इतरात्मा अहमॆऩ्ऱु अदावदु नाऩॆऩ्ऱु प्रकाशिक्कादु। धर्मभूतज्ञानम् पराक्काकैयाल् पिऱरुक्के स्वयम्प्रकाशमाग वेण्डुम्। इतरर्गळ् ऎवरॆऩ्ऩिल् तत्तज्ज्ञानाश्रयमाऩ आत्माक्कळे। अहं जानामि ऎऩ्गिऱ प्रतीतियिल् अहमॆऩ्ऱु आत्मा तऩक्के स्वयम्प्रकाशमागिऱदु। धर्मभूतज्ञानम् स्वरूपनिरूपकज्ञानत्वमात्रविशिष्टवेषत्ताले जानामि ऎऩ्ऱु तऩक्कु आश्रयमागत्तोऩ्ऱिऩ आत्माविऱ्के ज्ञानान्तरापेक्षैयऩ्ऱिक्के स्वयम्प्रकाशमागिऱदु। इन्द ज्ञानम् अदऱ्कु आश्रयमल्लाद आत्माक्कळुक्कु जानामि ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱादु। अप्पडिये नित्यविभूतियुम् पराक्कागैयाल् पिऱरुक्के स्वरूपनिरूपकधर्ममात्रविशिष्टवेषेण स्वयम्प्रकाशमागवेण्डुम्। अन्दप्पिऱर् येन केनाऽपि सम्बन्धेन स्वसम्बन्धिकळायिरुक्क वेण्डुम्। अयं मम घटः, इदं मम गृहं, इदं मम शरीरं, अहं घटवान्, अहं गृहस्थः, अहं शरीरी इत्यादिप्रतीतिकळिल् प्रत्यक्काऩ अस्मदर्थम् तऩक्कु स्वयम्प्रकाशमाम्। तत्सम्बन्धिकळाऩ घटगृहशरीरादिगळ् तऩ्ऩै विषयीगरिप्पदॊरु ज्ञानान्तरत्तालपेक्षैयऱ स्वरूपनिरूपकधर्ममात्रविशिष्टवेषेण स्वसम्बन्धिकळाऩ नित्यमुक्तर्गळुक्कु स्वयम्प्रकाशङ्गळाम्। स्वसम्बन्धमिल्लाद संसारिकळुक्कु स्वयम्प्रकाशमागादु। मूलत्तिल् स्वरूपम् तऩक्के स्वयम्प्रकाशमाय् वेऱॆल्लार्क्कुम् ज्ञानान्तरवेद्यमाऩाप्पोलवुम्, धर्मभूतज्ञानम् स्वाश्रयत्तिऱ्कु स्वयम्प्रकाशमाय् इतरर्क्कु स्वयम्प्रकाशमल्लादाप्पोलवुम्, इदुवुम् नियतविषयकमाग स्वयम्प्रकाशमाऩाल् विरोधमिल्लै ऎऩ्गिऱ श्रीसूक्तियै अनुसरित्तु शुद्धसत्वम् स्वसम्बन्धिक्के स्वरूपनिरूपकधर्ममात्रविशिष्टवेषेण नियतविषयमागक्कॊळ्ळवेण्डुम्। प्रकृतिमण्डलत्तिल् आत्मज्ञानव्यतिरिक्तमाऩ ऎल्ला वस्तुक्कळुम् जडङ्गळागैयाल्, अवैगळिऩ् प्रत्यक्षम् घटमहं जानामि ऎऩ्गिऱबडि त्रिपुट्यात्मकमागवे अदावदु आत्मविषयकमाय्, ज्ञानविषयकमाय्, वस्तुविषयकमाये इरुक्कवेण्डुमॆऩ्ऱु नियममुण्डु। नित्यविभूतियिलुण्डागुम् वस्तुप्रत्यक्षत्तिल् अन्नियममिल्लै। आत्मा, ज्ञानम्, नित्यविभूति ऎल्लाम् स्वयम्प्रकाशमागैयाल् अन्नियममिल्लै। ममेदं वस्तु ऎऩ्ऱु तोऩ्ऱुम्बोदु प्रत्यग्वस्तु स्वयम्प्रकाशमागैयाल् स्वयमे तोऩ्ऱुम्। इदं ऎऩ्गिऱ वस्तु पराक्कायिरुन्दालुम् स्वयम्प्रकाशमागैयाल् तत्सम्बन्धिकळुक्कु ज्ञानान्तरत्तालपेक्षैयऱ ताऩे तोऩ्ऱुम्। सर्वं जानामि ऎऩ्गिऱ ईश्वरनित्यमुक्तधर्मभूतज्ञानङ्गळ् नित्यविभूतिलीलाविभूतियिलुळ्ळ ऎल्ला वस्तुक्कळैयुम् ऎल्ला धर्मविशिष्टमागवुम् विषयीगरिक्कुमिति। इप्पडि शुद्धसत्त्वम् ईश्वरऩुक्कु मात्तिरम् स्वयम्प्रकाशमॆऩ्ऱाल् नित्यमुक्तर्गळुक्कु अदु ऎप्पडि यॆऩ्ऩवरुळिसॆय्गिऱार् इप्पडि नित्यरुक्कुम् तुल्यमिति । इप्पडि - इन्द प्रकारम्। इङ्गे नित्यरुक्कुम् ऎऩ्ऱु सॊऩ्ऩदु मुक्तरुक्कुम् उपलक्षणम्। इप्पडि नित्यपदम् मुक्तरुक्कुम् उपलक्षणमॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो? बद्धदशैयिल् ऒरुवऩुक्कु स्वयम्प्रकाशमल्लाद शुद्धसत्वम् अवऩुक्के मुक्तदशैयिल् स्वयम्प्रकाशमागक्कूडुमो? बद्धऩेयऩ्ऱो मुक्तऩावदु ऎऩ्ऩिल्, धर्मभूतज्ञानत्तै दृष्टान्तमागक्काट्टि समाधान मरुळिच्चॆय्गिऱार् विषयप्रकाशकालत्तिले इत्यादिना । धर्मभूतज्ञानमॊऩ्ऱे विषयप्रकाशन-कालत्तिल् स्वाश्रयमात्रत्तिऱ्कु स्वयम्प्रकाशमाय्, विषयप्रकाशमिल्लादवेळैयिल् स्वाश्रयमात्रत्तुक्कुम् स्वयम्प्रकाशमल्लादाप्पोले ऒरे शुद्धसत्त्वं मुक्तिदशैयिल् स्वसम्बन्धियाऩ मुक्तर्क्कु स्वयम्प्रकाशमाय् अवऩुक्कु स्वसम्बन्धमिल्लाद बद्धदशैयिल् स्वयम्प्रकाशमल्लामऱ् पोऩाल् विरोधंवारादॆऩ्ऱु करुत्तु।
दृष्टान्तत्तिल् विषयप्रकाशनमिल्लाद कालत्तिल् स्वात्मप्रकाशनशक्ति कर्मविशेष प्रतिबद्धमागैयाल् अप्पोदु स्वाश्रयमात्रत्तिऱ्कुम् प्रकाशमिल्ला तॊऴियलाम्, ऎऩ्ऩिल्; शुद्धसत्वत्तिऩुडैय स्वात्मप्रकाशनशक्तियुम् बद्धर्गळुडैय कर्मविशेषङ्गळाल् तदानीम्प्रतिबद्धमागलामागैयाल् दृष्टान्तदार्ष्टान्तिकयोर्वैरूप्यमिल्लैयॆऩ्ऱरुळिच् चॆय्गिऱार् धर्मभूतज्ञानत्तिऩुडैय स्वात्मप्रकाशनशक्तियाऩदु इत्यादिना ऒऴि किऱदु इत्यन्तेन । इव्वर्थत्तै शिष्यबुद्धि सौकर्यार्थं श्लोकत्ताले सङ्ग्रहिक्किऱार् धियः इत्यादिना । धियः _– धर्मभूत ज्ञानत्तिऱ्कु। मुक्तौ – मुक्तिदशैयिल्। स्वाभाविकं – स्वभावसिद्धत्वात्, कदाचिदप्यसंरुद्धं, स्वयम्प्रकाशत्वं, यथा बद्धे कदाचित् – विषयप्रकाशाभावदशायां संरुद्धं – कर्मणा तिरोहितम् । तथा – तन्न्यायेनैव । अत्रापि – शुद्ध सत्वविषयेपि नियम्यते । मुक्तादिविषयत्तिल् शुद्धसत्वत्तिऱ्कुळ्ळ स्वयम्प्रकाशत्वं बद्धदशैयिल् कर्मविशेषङ्गळाल् अवर्गळुक्के प्रतिबद्धमागिऱदु ऎऩ्ऱु नियमङ्गॊण्डाल् सर्वंसमञ्जसमामॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि ज्ञानदृष्टान्तत्ताल् शुद्धसत्वत्तुक्कुम् स्वयम्प्रकाशत्वतदभावङ्गळै कालभेदत्तालुम् पुरुषभेदत्तालुम् समञ्जसमाग निर्वहित्तालुम् दृष्टान्तदार्ष्टान्ति कङ्गळिल् अनेकावस्थैकळै ऒप्पुक्कॊळ्वदे विरुद्धमऩ्ऱो वॆऩ्ऩिल्; अऩ्ऱॆऩ्गिऱार् इव्वळवु अवस्थान्तरापत्तीत्यादिना । इव्वळवु - नामान्तरभजनपर्यन्तमाऩ स्वरूपान्यथाभावमिल्लामल्। अवस्थान्तरापत्ति – कालभेदन वेऱु धर्मप्राप्तिमात्रम्। विकारिद्रव्यत्तुक्कु - निर्विकारमाऩ आत्मस्वरूपम्बोलऩ्ऱिक्के सङ्कोच विकासवत्ताऩ धर्मभूतज्ञानमॆऩ्ऩ, मुक्ता-दिशरीरेन्द्रियादिरूपेण विकरिक्कुमदाऩ शुद्धसत्वमॆऩ्ऩ इवैगळुक्कु। विरुद्धमऩ्ऱु इति । अविकारिसाधारणमाऩ आगन्तुकधर्ममात्रं विरुद्धमागादॆऩ्ऱु करुत्तु।
कीऴ्च्चॊऩ्ऩ स्वयम्प्रकाशत्वविरोधियुक्तिकळ् इप्पडि परिहृतङ्गळाऩालुम् इवै कळैक्काट्टिलुम् प्रबलमाऩ युक्तत्यन्तरत्तै ऒरुवऩ् सॊऩ्ऩाल् सॆय्वदॆऩ् ऩॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् आगैयालित्यादियाल्। आगैयाल् - कीऴ्च् चॊऩ्ऩ ‘‘ज्ञानानन्दमया लोकाः’’ इत्यादि पाञ्चरात्रशास्त्रमुम् ‘‘किमात्मिका भगवतो व्यक्तिः’’ इत्यादि-रहस्याम्नायब्राह्मणमुम् इदिल् प्रबलप्रमाणमागैयालुम् इतरर्सॊऩ्ऩ युक्तिगळ् विरोध मऩ्ऱिक्के ऒऴिगैयालुम् ऎऩ्ऱबडि। प्रमाण प्रतिपन्नार्थत्तुक्कु युक्तिविरोधम् सॊल्ल वऴियिल्लै इति । नहि वाचनिके अर्थे युक्तयः क्रमन्ते ऎऩ्गिऱबडि प्रमाणसिद्धमाऩवर्थत्तुक्कु ऎवरालुम् युक्तिविरोधम् सॊल्लमुडियादु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि यथावस्थितप्रमाणत् तिऱ्कु प्राबल्यमिरुन्दालुम् उदाहृतप्रमाणत्तिलुळ्ळ ज्ञानानन्दशब्दङ्गळ् आयुर्घृतमित्यत्रेव ज्ञान-विकास, अतिशयितानन्दहेतुवाऩ शुद्धसत्वत्तिले प्रयुक्तङ्गळॆऩ्ऱु औपचारिकमाग निर्वहित्ताल् ऒरुविध श्रममऩ्ऱिक्के ऒऴियुमेयॆऩ्ऩ प्रतिबन्दियाले उत्तरमरुळिच्चॆय्गिऱार् इङ्ङऩऩ्ऱिक्के इत्यादिना । इङ्ङऩऩ्ऱिक्के - तात्पर्यानुपपत्त्यादिगळ् इल्लाविडत् तिलुम् शक्यार्थस्वीकारमऩ्ऱिक्के ऎऩ्ऱबडि उपचारत्ताले - लक्षणादिगळाले। निर्वहिक्कप्पार्क्किल् निर्वाहंसॆय्यनिऩैक्किल्। आत्मस्वरूपत्तिलुम् -धर्मिज्ञानस्वरूपत् तिलुम्। ज्ञानादि शब्दङ्गळै - ज्ञानानन्दमयस्त्वात्मा इत्यादिगळिऱ्सॊऩ्ऩ ज्ञानानन्दादिशब्दङ्गळैयुम् ‘‘अत्रायं पुरुषः स्वयञ्ज्योतिर्भवति’’ इत्यादिगळिऱ्सॊऩ्ऩ स्वयम्प्रकाशशब्दङ्गळैयुम् ऎऩ्ऱबडि। उपचारत्ताले लक्षणया । अन्यपरङ्गळाक्कलाम् - ज्ञातृत्वादिपरङ्गळाक्कलाम्। अदिलुम् आत्मा तऩक्के स्वयम्प्रकाशम्। इदु अप्पडियऩ्ऱु। ज्ञानान्तरवेद्यमिति नियतविषय-त्वादिकल्पनं तुल्यम्। आत्मविषयत्तिल् ज्ञानशब्दत्तिऱ्कु मुख्यार्थपरित्यागे तात्पर्यानुपपत्तिकळ् इल्लै यॆऩ्ऩिल्; अदु शुद्धसत्वविषयत्तिलुम् तुल्यमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि धर्मिज्ञानम् तऩक्के स्वयम्प्रकाशमायुम्, धर्मभूतज्ञानम् स्वाश्रयत्तुक्के स्वयम्प्रकाशमायुम् इरुप्पदैदृष्टान्तमागक्काट्टि शुद्धसत्वम् स्वसम्बन्धिकळुक्के स्वयम्प्रकाशमागलामॆऩ्ऱु स्वयम्प्रकाशत्वत्तिऱ्कु नियतविषयत्वम् कॊण्डालुम् धर्मधर्मिज्ञानङ्गळिलॊऩ्ऱुमिल्लाद रूपरसादिगुणङ्गळुम् अवैयडियाग वन्द पृथिव्यादि पिरिवुगळुम्, स एकधा भवतीत्यादि श्रुतिसिद्धङ्गळाऩ मुक्तर्गळुडैय देहेन्द्रियादि परिणामङ्गळुम् मण्डपगोपुराद्यवस्थैकळुम् स्वयं-प्रकाशमाऩ शुद्धसत्वत्तिऱ्कु कूडुमोवॆऩ्गिऱ चोद्यत्तै अनुवदित्तुक्कॊण्डु परिहरिक् कुंवऴियैक् काट्टुगिऱार् स्वयम्प्रकाशत्तुक्कु इत्यादियाल्। धर्मभूतज्ञानत्तिऱ्कुम् धर्मिज्ञानत्तिऱ्कुम् उण्डाऩ वैषम्यङ्गळै इति । धर्मधर्मिज्ञानङ्गळुक्कु वैषम्यमावदु विषयित्वमुम् तदभावमुम्। इच्छाद्वेषप्रयत्नाद्यवस्थावत्वमुम् तदभावमुम्, सङ्कोचविकासङ्गळुम् तदभावमुम्, प्रत्यक्त्वमुम् तदभावमुम्। प्रतिबन्दियागक्कॊण्डु इति । स्वयम्प्रकाशङ्गळाऩ धर्मधर्मिज्ञानङ्गळैक्काट्टिलुम् शुद्धसत्वत्तिऱ्कु रूपरसादिवैधर्म्यङ्गळिरुप्पदाल् अदु इवैगळ् पोल् स्वयम्प्रकाशमागक्कूडादु ऎऩ्ऩिल्, स्वयम्प्रकाशमाऩ धर्मभूतज्ञानत्तैक् काट्टिलुम् धर्मिज्ञानत्तिऱ्कु प्रत्यक्त्वरूपवैधर्म्यमिरुप्पदाल् अदुवुम् स्वयम्प्रकाशमागामल् पोगवेण्डि वरुम्। इप्पडि स्वयम्प्रकाशमाऩ धर्मिज्ञानत्तैक् काट्टिलुम् धर्मभूतज्ञानत्तिऱ्कु विषयित्वरूपवैधर्म्यमिरुप्पदाल् अदुवुम् स्वयम्प्रकाशमागामल् पोगवेण्डि वरुमॆऩ्गिऱ विषयित्वप्रत्यक्त्वादिरूपाभिमतविरुद्धसाधनङ्गळैक् काट्टि ऎऩ्ऩबडि। धर्मधर्मिज्ञानङ्गळुक्कु इप्पडि वैषम्यमिरुन्दालुम् प्रमाणबलत्ताले अवैगळ् स्वयम्प्रकाशङ् गळागलामॆऩ्ऩिल् अन्द चोद्यमुम् शुद्धसत्वत्तिल् रूपरसादिवैषम्यमिरुन्दालुम् अदुवुम् प्रमाणबलत्ताले स्वयम्प्रकाशमागलामॆऩ्ऱु परिहरित्त प्रायमॆऩ्गिऱार् प्रमाणबलत्ताले इत्यादिना । इप्पडि शुद्धसत्वं स्वयम्प्रकाशमागिल् अदै जडङ्गळाऩ अदावदु (स्वयम्प्रकाशमल्लाद) त्रिगुणकालङ्गळोडु सेर्त्तु मुऩ्सॊऩ्ऩ चूर्णिकैयिल् त्रिविधाचेतनङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लक्कूडुमो ऎऩ्ऩ अदऱ्कुक् कारणमरुळिच्चॆय्गिऱार् – इप्पडि स्वयम्प्रकाशमाऩ इत्यादियाल्। ज्ञातृत्वमिल्लामैयाले इति । इदऩाल् ज्ञातृत्वाभावमे अचेतनङ्गळोडु सेर्त्तु ऎडुत्तदऱ्कुक् कारणमे यॊऴिय स्वयम्प्रकाशत्वाभावम् कारणमऩ्ऱॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इदु चूर्णिकैयिल् अचेतनशब्दत्तालेये सूचितम्। इप्पडि त्रिविधाचेतनङ्गळुक्कुम् इतरापेक्षया अचेतनत्वरूपस्वरूपभेदमुम्, जडत्वाजड-त्वरूपावान्तरस्वरूपभेदमुम् कीऴे सॊल्लप्पट्टदु। स्थितिभेदमुम् इदु नित्यवस्तुक्कळुक्कु नित्यमायिरुक्कुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टबडियाल्, अवशिष्टमाऩ प्रवृत्तिभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् – इव्वचेतनङ्गळ् मूऩ्ऱुक्कुम् प्रवृत्तियावदु इत्यादिना । ईश्वरसङ्कल्पानुरूपङ्गळाऩ विचित्रपरिणामादिगळिति । विचित्र ऎऩ्ऱदाल् अवान्तरप्रवृत्तिभेदम् ज्ञापितमागिऱदु। ऎल्लामचेतनङ्गळायिरुक्क इवैगळिऩ् परिणामत्तिऱ्कु वैचित्र्यमॆप्पडि यॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् – ईश्वरसङ्कल्पानुरूपेति । कारणवैचित्र्यात्कार्यवैचित्र्यमिति भावः । आदिपदत्ताल् अपक्षयविनाशङ्गळुक्कु ग्रहणम्। विभुवाऩ कालत्तिऱ्कुम् परिणामित्वादिगळ् ‘‘सर्वे निमेषा जज्ञिरे विद्युतः पुरुषादधि । कला मुहूर्ताः काष्ठाश्चाहोरात्राश्च सर्वशः । कालं स पचते तत्र, कलामुहूर्तादिमयश्च कालः’’ इत्यादि श्रुतिस्मृतिसिद्धङ्गळ्।
अचेतनङ्गळिल् प्रथमोद्दिष्टमाऩ त्रिगुणद्रव्यत्तिऱ्कु स्वरूपभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् गुणत्रयाश्रयत्वमिति । गुणत्रयङ्गळ् – सत्वरजस्तमस्सुक्कळ्। इन्द सत्वरजस्तमस्सुक्कळ् स्थित्युत्पत्तिलयङ्गळुक्कु विशेषकारणङ्गळाग शास्त्रसिद्धङ्गळागैयाल्, तदाश्रयमाऩ प्रकृतिक्कु इन्दक् कालत्तिल् ताऩ् सृष्टि; इन्दक्कालत्तिल् ताऩ् प्रळयमॆऩ्ऱु व्यवस्थै सॆय्वदु ऎप्पडि यॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् सततपरिणामशीलमाऩ इत्यादियाल्। सततपरिणाममावदु प्रळयकालत्तिल् सूक्ष्ममाऩ सजातीयपरिणामुम् सृष्टिकालत्तिल् विषममाऩ विजातीयपरिणाममुम्। सत्वरजस्तमस्सुक्कळॆप्पोदुमिरुन्दालुम् अदुगळ् सममाग इरुक्कुम्बोदु प्रळयमॆऩ्ऱुम्, विषममाग इरुक्कुम्बोदु सृष्ट्यादिगळॆऩ्ऱुम् व्यवस्थै सॆय्यक् कूडुमॆऩ्गिऱार् सत्वरजस्तमस्सुक्कळित्यादिना । सममाऩबोदु विषममाऩबोदु ऎऩ् कैयाल् कालविशेषत्तिल् गुणङ्गळुक्कु साम्यावस्थैयुम् विषमावस्थैयुङ्गूडुमागैयाल् सृष्टिस्थितिप्रळयव्यवस्थै कूडुमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु।
इन्द प्रकृतिद्रव्यमे गुणवैषम्यमुण्डाऩबोदु कार्त्स्न्येन महद्रूपेण परिणमिक्किऱदॆऩ्ऩिल्; महत्तत्त्वकालत्तिल् प्रकृतियिरादऩ्ऱो? इप्पडिये महत्तत्त्वमे अहङ्काररूपेण परिणमिक्किऱदागिल् अहङ्कारकालत्तिल् महत्तत्त्वमिरादे। अप्पडियाऩाल् तत्त्वङ्गळ् चतुर्विंशतियॆऩ्ऱुम् शरीरङ्गळ् चतुर्विंशतितत्त्वात्मकङ्गळॆऩ्ऱुम् शास्त्रम् सॊल्लुवदु ऎप्पडियॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार् – गुणवैषम्यमुळ्ळ प्रदेशत्तिले महदादिविकारङ्गळिति । इङ्गु परिणाम मिल्लाद गुणङ्गळुक्कु साम्यवैषम्यम् कूडुवदु ऎप्पडि यॆऩ्ऩिल्? मधुरादिरसङ्गळिल्ईषन्मधुरत्व मधुरतरत्व मधुरतमत्वादिगळ् पोले सत्वादिगळिलुम् तमःशूद्रे रजःक्षत्रे ब्राह्मणे सत्वमुत्तमं ऎऩ्गिऱबडि उत्कटत्वानुत्कटत्वादितारतम्यमुण्डु। अदिल् ईषत्सत्वमुम् अतिशयितरजस्सुम् अत्यन्तातिशयिततमस्सुम् सेरुम्बोदुम्, इप्पडि अतिशयितसत्वमुम् अत्यन्तातिशयितरजस्सुम् ईषत्तमस्सुम् सेरुम्बोदुम्, इप्पडिये ईषद्रजस्सुम् अतिशयिततमस्सुम् अत्यन्तातिशयितसत्वमुम् सेरुम्बोदुम् गुणवैषम्यम्। मूऩ्ऱुम् ईषत्तागिल् गुणसाम्यमुम् कूडुम्। तथाच प्रकृतियिऩ् एकदेशत्तिलेये गुणवैषम्यमुण्डावदाल् अन्द एकदेशत्तै महत्तत्त्वमॆऩ्ऱु सॊल्लुगिऱदु। मऱ्ऱ प्रकृतियिल् गुणङ्गळुक्कु वैषम्यमऩ्ऱिक्के साम्यमेयिरुप्पदाल् अदै मूलप्रकृतियॆऩ्गिऱदु। इप्पडिये महत्तत्त्वैकदेशत्तिल् विचित्रगुणवैषम्यमिरुप्पदाल् अदै अहङ्कारतत्त्वमॆऩ्गिऱदु। इप्पडिये इरुबत्तिनाऩ्गु तत्त्वङ्गळुक्कुम् एकदेशस्थितियैयुम् एकदेशपरिणामत्तैयुङ् गॊण्डु इरुबत्तिनाऩ्गु तत्त्वङ्गळुम् एकशरीरत्तिलुम् एककालत्तिलुम् कूडुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इन्दक्करुत्तैत् तामे स्पष्टमाग वॆळियिडुगिऱार् इदिल् विकृतमल्लाद इत्यादिना । विकृतमल्लाद प्रदेशम् - प्रकृतियिल् गुणसाम्यमुळ्ळ प्रदेसम्। विकृतमाऩ प्रदेशम् - प्रकृतियिल् गुणवैषम्यमुळ्ळ प्रदेसम्। अदैये महत्तत्त्वमॆऩ्गिऱदु। महत्तिलुळ्ळ इन्द गुणवैषम्यत्तैक्काट्टिलुम् विलक्षणगुणवैषम्यमुळ्ळ प्रदेशत्तै अहङ्कारतत्त्वमॆऩ्गिऱदु। इप्पडिये मेलुम् पृथिव्यन्तम् । विकृताविकृतङ्गळैयॆल्लाङ् गूट्टि नामनिर्देशपूर्वकम् तत्त्वगणनैयैक् काट्टुगिऱार् प्रकृतिमहदित्यादिना । तन्मात्रेति । इदु शब्दतन्मात्रम् स्पर्शतन्मात्रं रूपतन्मात्रं रसतन्मात्रं गन्धतन्मात्रं ऎऩ्ऱु ऐन्दु विदम्। भूतेति आकाशवाय्वग्न्यप्पृथिवी ऎऩ्ऱु ऐन्दुविदम्। इन्द्रियेति । इदु ऐन्दु कर्मेन्द्रियङ्गळ् ऐन्दु ज्ञानेन्द्रिङ्गळ् मनस् ऎऩ्ऱु एकादशविधम्। इवैगळैयॆल्लाङ् गूट्टि शास्त्रत्तिल् इरुबत्तिनाऩ्गु तत्त्वङ्गळाग विभजिक्कप्पट्ट तॆऩ्गिऱार् इरुबत्ति नाऩ्गु तत्त्वङ्गळाग शास्त्रङ्गळ् वगुत्तुच् चॊल्लुमिदि। इप्पडि इरुबत्ति नाऩ्गु तत्त्वङ्गळै शास्त्रम् सॊल्लित्तॆऩ्ऱाल् सुबालोपनिषत्तिल् प्रकृति, अव्यक्तं, अक्षरम् । तमस् ऎऩ्ऱु तत्त्वाधिक्यम्म् सॊल्लियिरुप्पदु विरोधियातो वॆऩ्ऩवरुळिच् चॆय्गिऱार् सिल विवक्षाविशेषङ्गळाले इति । प्रकृत्यव्यक्ताक्षरतमस्सुक्कळिल् महदादिगळैप् पोल् अत्यन्तवैषम्यमिल्लामैयाले मूलप्रकृतियोडु एकत्वविवक्षया इरुबत्तिनाऩ्गु ऎऩ्गिऱदु। अन्द सूक्ष्मवैषम्यत्तिऱ्कुम् तत्त्वभेदकत्वविवक्षया सुबालोपनिषत्तिल् अव्यक्ताक्षरादितत्त्वाधिक्यम् सॊल्लप्पडुगिऱदॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इत्तत्त्वङ्गळिल् अवान्तरपिरिवुगळैच् चॊल्लवेण्डावोवॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इत्तत्त्वङ्गळिलित्यादिना । अवान्तर वगुप्पुक्कळ् - अवान्तर पिरिवुगळ्। अवऱ्ऱिल् अभिमानिदेवतैकळुमिति । प्रकृतिलयादि-फलार्थम् प्रकृत्याद्युपासने अऱियवेण्डियदागच्चॊऩ्ऩ प्रकृत्याद्यभिमानिदेवतैकळुमॆऩ्ऱबडि। अव्वो उपासनाधिकारिकळुक्कु अऱिय वेणुमिति । प्रकृत्याद्यचेतनोपासकऩुक्के अवैयऱिय वेण्डुमेयॊऴिय एकान्तिकळाऩ नमक्कु अवैगळै अऱिय वेण्डामागैयाल् अवैगळैच् चॊल्लवेण्डामॆऩ्ऱु करुत्तु।
परमैकान्तिकळाऩ नमक्कु इत् तत्त्वङ्गळ् ताऩ् ऎदऱ्काग अऱिय वेण्डुमॆऩ्ऩिल् अरुळिच् चॆय्गिऱार् आत्मावुक्कु अवऱ्ऱिऱ्काट्टिल् व्यावृत्तियऱिगैयिङ्गु नमक्कु प्रधानमिति । परमैकान्तिकळुक्कुम् देहात्मभ्रमनिवृत्त्यर्थम् देहात्
व्यावृत्तमाग आत्मावै यऱियवेण्डियदु आवश्यकमॆऩ्ऱु करुत्तु।
आत्मावुक्कु प्रकृतितत्त्वङ्गळैक् काट्टिलुम् व्यावृत्ति अऱिवदोडु इत्तत्त्वङ्गळै ईश्वरऩुडैय अस्त्रभूषणाद्यधिष्ठेयङ्गळाग अऱिवदे उचितमॆऩ्गिऱार् इवैयॆल्लामित्यादियाल्। विष्णुपुराणत्तिल् प्रथमांशत्तिल् चरमाध्यायमाऩ अस्त्रभूषणाध्यायत्तिल् सॊऩ्ऩबडि। इत्तत्त्वङ्गळिल् ऎवैयॆन्द अस्त्रभूषणङ्गळाल् अधिष्ठेयङ्गळ्; अवैगळै अऱियुम्बडि ताऩ् ऎप्पडियॆऩ्ऩिल्; अन्द अधिष्ठात्रधिष्ठेयङ्गळै समानाधिकरणमाग निर्देशित्तु ऒरु पाट्टाल् वॆळियिडुगिऱार् पुरुडऩिदि । करुडऩ् - गरुडऩुक्कु त्रिवृत्ते शिरः गायत्रं चक्षुः इत्यादिगळ्बडि। उरुवाम् - शरीरमायिरुक्किऱ, मऱैयिऩ् - वेदङ्गळुक्कु, पॊरुळाम् - प्रधानप्रतिपाद्यमाऩ, कण्णऩ् - कृष्णऩाऩवऩ्, करिगिरिमेल् - हस्तिपर्वतोपरि, पुरुडऩ् मणिवरमागनिऩ्ऱु – जीवात्माक्कळ् कौस्तुभरत्नमागुम्बडि अदावदु जीवात्माक्कळ् कौस्तुभाधिष्ठेयङ्गळागुम्बडि निऩ्ऱु, अऩैत्तुम् - सर्वलोकत्तैयुम्, काक्किऩ्ऱाऩे - रक्षिक्किऩ्ऱाऩे ऎऩ्ऱु अन्वयिप्पदु। पॊऩ्ऱा - नशियाद। मूलप्पिरगिरुदि - मूलप्रकृतियाऩदु। मऱुवाग - श्रीवत्समाग; अदावदु श्रीवत्साधिष्ठेयमागवॆऩ्ऱबडि। इप्पडिये मेलुङ् गण्डुगॊळ्वदु। श्रीवत्समावदु वक्षसि रोमावर्तविशेषम्। ‘‘श्रीवत्सेनोरसि श्रीमान् रोमावर्तेन राजते’’ इति हरिवंशोक्तेः । माऩ् - महत्तत्त्वम्, तण्डाग - कौमोदकी ऎऩ्गिऱ गदैयाग। तॆरुळ् मरुळ् - ज्ञानाज्ञानङ्गळिरण्डुम्। वाण्मऱैवाग - नन्दकमॆऩ्गिऱ खड्गमागवुम् अदिऩुडैय उऱैयागवुम्। आङ्गारङ्गळ् - सात्त्विकाहङ्कारमुम् तामसाहङ्कारमुम्। शार्ङ्गञ्जङ्गाग - यथाक्रमम् सात्त्विकाहङ्कारम् शार्ङ्गमॆऩ्गिऱ विल्लागवुम्, तामसाहङ्कारम् पाञ्चजन्यमॆऩ्गिऱ शङ्खमागवुम्। तथा चोक्तमस्त्रभूषणाध्याये – ‘‘भूतादिमिन्द्रियादिञ्च द्विधाऽहङ्कारमीश्वरः । बिभर्ति शङ्खरूपेण शार्ङ्गरूपेण च स्थितम् ॥’’ इति । यत्तु दीपिकादौ तामसाहङ्कारम् शार्ङ्गमागवुम् सात्त्विकाहङ्कारम् शङ्खमागवुम् इति व्युत्क्रमेण कथितं तदनवधानकृतं लेखकचेष्टाकृतं चेति मन्तव्यम् । षोडशायुधस्तोत्रे च ‘‘यं सात्त्विकमहङ्कारमामनन्त्यक्षसायकम् । अव्याद्वश्चक्ररूपस्य तद्धनुश्शार्ङ्गधन्वनः ॥’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिलुम् यं सात्त्विकमहङ्कारमॆऩ्ऱु यच्छब्द-निर्दिष्टमाऩ सात्त्विकाहङ्कारत्तैये तद्धनुः ऎऩ्ऱु शार्ङ्गमाग निर्देशित्तारिऱे। मऩन्दिगिरियाग - मऩस् चक्रमागवुम्। इरुडीगङ्गळीरैन्दुम् - हृषीकङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप् पट्ट पत्तु इन्द्रियङ्गळुम्, शरङ्गळाग - पाणङ्गळाग। इरुबूदमालै - इरण्डुवगैप्पट्ट भूतङ्गळिऩ् वरिसैगळ्, अदावदु शब्दादि पञ्चतन्मात्रैकळुडैयवुम् आकाशादिपञ्चभूतङ्गळुडैयवुम् पङ्क्तिकळ् ऎऩ्ऱबडि। सिद्धान्तत्तिल् तन्मात्रद्रव्यम् भूतत्तिऩुडैय सूक्ष्मावस्थद्रव्यमॆऩ्ऱु ‘‘तन्मात्रा भूतभेदः कललदधिनयात्कल्पितस्तत्त्वविद्भिः’’ इत्यादिषु सॊल्लप्पट्टदिऱे। कललम् इळन्दोय्च्चल्। वऩमालैयाग - वैजयन्दि यॆऩ्ऩुम् मालैयाग। इदै मुऩ्सॊऩ्ऩबडि अन्वयिप्पदु। ऎऩ्गिऱ कट्टळैयिले - पाट्टिले सॊल्लप्पट्ट इन्द रीतियिले। अदावदु तत्तत्तत्त्वाभिमानिदेवतारूपास्त्रभूषणङ्गळाल् अलङ्कृतमाऩ सर्वेश्वरऩे करिगिरि मेल् निऱ्कुम् देवाधिराजऩॆऩ्ऱिरुक्कै परमैकान्तिक्कु उचितमॆऩ्ऱबडि।
इऩि प्रसङ्गात् इत्तत्त्वङ्गळिऩ् अन्योन्यस्वरूपभेदादिगळैक् काट्टुगिऱार् इरुबत्तिनालु तत्त्वङ्गळुक्कुम् अन्योन्यस्वरूपभेदमित्यादियाल्। अव्वो लक्षणङ्गळाले सिद्धमिति । ‘‘समत्रैगुण्या मूलप्रकृतिः, अव्यक्ताहङ्कारावस्थाऽव्यवहितोत्तरपूर्वावस्थाविशिष्टत्रिगुणं महान्’’ इत्यादिलक्षणङ्गळाले सिद्धमॆऩ्ऱबडि। लक्षणङ्गळुक्कु व्यावर्तकत्वम् स्वभावमागैयालेअव्वोलक्षणङ्गळ् स्वाश्रयस्वरूपङ्गळै इतरव्यावृत्तङ्गळागवे काट्टुमागैयाल् अन्योन्यस्वरूपभेदम् सिद्धक्कुमिऱे। प्रकृतिद्रव्यम् ‘‘नित्या सततविक्रया’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्ट पडियाल् नित्यसत्तानुवृत्तिरूपमाऩ अदिऩ् स्थिति ज्ञातमाऩालुम् महदादिस्थितिकळैच् चॊल्लवेण्डावोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इवऱ्ऱिल् कार्यमाऩ इत्यादियाल्। इवऱ्ऱाल् आरब्धङ्गळ् - अण्डङ्गळुम् तदन्तर्वर्तिचतुर्दशभुवनादिगळुम्। स्थितियिल् वरुमेऱ्ऱच्चुरुक्कङ्गळ् - उत्तरकालानुवृत्तियिल् न्यूनाधिकभावङ्गळ्। पुराणङ्गळिले प्रसिद्धमाऩबडिये कण्डुगॊळ्वदु - ऒव्वॊरु पुराणङ्गळिलुम् सर्गप्रतिसर्गादिगळ् सॊल्लुगिऱविडत्तिल् तत्त्वङ्गळिऩ् एऱ्ऱच्चुरुक्कम् प्रसिद्धमिऱे।
प्रकृतिकार्यम् इरुप्पत्तिमूऩ्ऱु तत्त्वङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्ललामो? प्रकृतियै ‘‘अनन्तस्य न तस्यान्तस्सङ्ख्यानं वापि विद्यते’’ ऎऩ्ऱु नित्यमाय् विभुवाय् प्रमाणङ्गळ् सॊल्लु कैयाल् शुद्धसत्वद्रव्यमुम् तदन्तर्गतमागैयाले महदादिगळैप् पोले तत्परिणाममाग वेण्डावोवॆऩ्गिऱ शङ्कैयिल् शुद्धसत्वम् प्रकृतिक्कु मेलाऩ देशमॆऩ्ऱुम् प्रकृतिविलक्षणमॆऩ्ऱुम् स्पष्टप्रमाणम् काट्टुवदाल् ‘‘अनन्तस्य’’ इत्यादिश्लोकङ्गळ् अन्यपरङ्गळॆऩ्गिऱार् स्वसत्ताभासकं सत्वमित्यादिना सॊल्लुगिऩ्ऱऩ इत्यन्तेन । स्वसत्ताभासकम् - स्वसत्तैक्कुत् ताऩे प्रकाशकम् स्वयम्प्रकाशमित्यर्थः । सत्वम् - शुद्धसत्वम्। गुणसत्वात् – रजस्तमोमिश्रसत्वाश्रयात् त्रिगुणाद्विलक्षणम्। इन्द वैलक्षण्यकथनत्ताल् शुद्धसत्वम् प्रकृतिपरिणाममऩ्ऱॆऩ्ऱु सिद्धिक्किऱदु। तमसः परमो धाता इति । तमसः – तमश्शब्दवाच्यप्रकृतिक्कु। परमः – परदेशवर्ती। ‘‘तमसः परस्तात्’’ इत्यादिश्रुत्यैककण्ठ्यात् । अङ्गु अस्तातिप्रत्ययम् वृत्तित्वत्तैच् चॊल्लुगिऱदिऱे। इदऩाल् इन्द प्रकृतिक्कु ऊर्द्ध्वपरिच्छेदम् सॊल्लप्पट्टदु। अप्राकृतं सुरैर्वन्द्यमिति । अप्राकृतं – प्रकृतिपरिणामभिन्नम्। इदऩाल् महदादितुल्यत्वम् निरसिक्कप्पट्टदु। इत्यादिगळाले इत्यनेन ‘‘आदित्यवर्णं तमसस्तु पारे, क्षयन्तमस्य रजसः पराके’’ इत्यादिप्रमाणङ्गळुक्कु सङ्ग्रहणम्। तमस्सुक्कु मेलाऩ देशविशेषम् सिद्धिक्कैयाले इति । पराके, परस्तात्, पारे ऎऩ्गिऱ अनन्यथासिद्धप्रमाणङ्गळाले ऊर्द्ध्वदेशविशेषम् स्वरसतः प्रमितमागैयाले ऎऩ्ऱबडि। अनन्तस्य न तस्यान्तः सङ्ख्यानं वापि विद्यते इति । अनन्तस्य – शास्त्रेष्वनन्तत्वेन प्रतीतस्य, तस्य – प्रकृतितत्त्वस्य । अन्तः – कालपरिच्छेदः अदावदु नाशम्। सङ्ख्यानं – योजनेयत्तादिः । अदावदु देशपरिच्छेदम्। न विद्यते – नास्तीत्यर्थः । तदनन्तमसङ्ख्यातप्रमाणं चापि वै यतः इति । तत् – प्रकृतितत्त्वम्। अनन्तं – नाशरहितम्। असङ्ख्यातप्रमाणम् - योजनादिभिः अपरिच्छिन्नपरिमाणम्। यतः शास्त्रेषु पठ्यते अत इत्यर्थः । नित्यविभूतियालवच्छिन्नमल्लाद प्रदेशत्ताले इत्यादि । पूर्वोदाहृत ‘तमसः परमः’ इत्यादिवचनङ्गळ् अन्यथासिद्ध्यनर्हङ्गळागैयाले अवैगळाल् अन्यथासिद्ध्यर्हमाऩ असङ्ख्यातप्रमाणमित्यादिवचनम् सङ्कुचितवृत्तिकमाय् अधोदेशत्तिल् प्रकृतिक्कु योजनेयत्ताराहित्यत्तैच् चॊल्लुगिऱदॆऩ्ऱाल् वचनङ्गळुक्कु परस्परविरोधमिल्लैयॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
त्रिगुणद्रव्यत्तिऱ्कु प्रवृत्तिभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् बद्धचेतनरुडैय इत्यादिना पण्णुगै इत्यन्तेन । बद्धचेतनरुडैय इत्यनेन शुद्धसत्वव्यावृत्तिः । भोगापवर्गङ्गळुक्कुमित्यादिना प्रवृत्तिप्रयोजनकथनम् । सममागवुम् विषम मागावुमित्यादि । प्रलयदशैयिल् सममागवुम् सृष्टिकालत्तिल् विषममागवुम् परिणामम् प्रकृतियिल् उण्डिऱे। इदऩाल् समविषमपरिणाममुम् प्रलयसृष्टियुमिल्लाद शुद्धसत्वव्यावृत्तिः । ऒऩ्ऱुक्के भोगार्थत्वमुम् तद्विरुद्धापवर्गार्थत्वमुङ्गूडुमोवॆऩ्ऩ सत्वादिद्वारभेदत्ताले कूडुमॆऩ्ऱु उपपादिक्किऱार् इदु इत्यादिना । द्वारक्रमत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् रजस्त-मस्सुक्कळैयिट्टु इति । इन्द द्वारत्तिऩ् कार्यत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् बद्धर्क्कु तत्त्वङ्गळिलुण्मैयै मऱैत्तु इति । अन्द मऱैवाल् वरुम् कार्यत्तैक् काट्टुगिऱार् विपरीतज्ञानत्तैयुण्डाक्कुगिऱदु इति । इप्पडि देहात्मभ्रमस्वतन्त्रात्मभ्रमरूप-विपरीतज्ञानमुण्डाऩाल् तत्तदनुगुणप्रवृत्त्यादिगळुम् सुखदुःखानुभवरूपभोगङ्गळुम् उण्डागुमागैयाल् रजस्तमोद्वारा भोगार्थत्वङ् गूडुमॆऩ्ऱरुळिच्चॆय्गिऱार् भोगार्थमाग इति । इदऱ्के अपवर्गार्थत्वे द्वारमरुळिच्चॆय्गिऱार् इदु ताऩे इत्यादियाल्। ‘‘अपवर्गार्थमाग इति परमप्रयोजनकथनम्। इन्द अपवर्गत्तुक्कु परम्पराप्रयोजकत्तैक् काट्टुगिऱार् सत्वविवृद्धियाले इति । इप्पडि सत्वविवृद्धियुण्डाऩाल् सत्वात् सञ्जायते ज्ञानमित्युक्तरीत्या अपवर्ग प्रयोजकमाऩ तत्त्वयाथात्म्यज्ञानत्तैयुण्डाक्कु मॆऩ्गिऱार् तत्त्वङ्गळै यथावत् प्रकाशिप्पिक्किऱदु इति । जीवऩुडैय भोगार्थमायुम् अपवर्गार्थमायुमुळ्ळ सर्ववस्तुवुम् ईश्वरऩुक्कु लीलामात्रप्रयोजकमायिरुक्कुमॆऩ्गिऱार् इवैयॆल्लाम् ईश्वरऩुक्कु लीलारसावहमायिति । इङ्गु सॊऩ्ऩ सत्वादिप्रसङ्गत्ताल् कालनिरूपणत्तिऱ्कु मुऩ्बे शुद्धसत्वद्रव्यस्वरूपभेदत्तैक्काट्टुगिऱार् शुद्धसत्वत्तुक्कु स्वरूपभेदमित्यादि । कलसाद - समानाधिकरणमल्लाद। स्थितिभेदत्तै मुऩ्बोल् अरुळिच्चॆय्गिऱार् इदिऩ् स्थितिभेदमित्यादिना । नित्यमाऩ मण्डपगोपुरादिगळिलुमिदि। तिरुमामणिमण्डबमुम् गोपुरादिगळुम् अङ्गु नित्यमिऱे। ईश्वरऩुडैयवुम् नित्यरुडैयवुम् विग्रहविशेषङ्गळिलुमिदि। शेषशायियाऩ परवासुदेवविग्रहम् ‘‘नित्या लिङ्गास्वभावसंसिद्धिः’’ ऎऩ्गिऱबडि नित्यम्। अनन्तगरुडविष्वक्सेन द्वारपालादिगळुडैय विग्रहङ्गळुम् ईश्वरऩुडैय नित्येच्छासिद्धङ्गळागैयाल् नित्यङ्गळ्। आगैयाल् इदुगळिऩ् स्थितियुम् नित्यानुवृत्तिरूपैयायिरुक्कुम्। ईश्वरनित्यमुक्तर्गळुडैय अनित्येच्छासिद्धङ्गळाऩ विग्रहङ्गळुडैय स्थिति अव्वोयिच्छैक्कु अनुगुणमाग एऱवुञ् जुरुङ्गवुम् अनित्यमायिरुक्कु मॆऩ्गिऱार् नित्यरुडैयवुमित्यादिना । इदिऩ् प्रवृत्तिभेदत्तै यरुळिच्चॆय्गिऱार् इदिऩ् प्रवृत्तिभेदमित्यादिना । इवर्गळुडैय - नित्यमुक्तर्गळुडैय। इच्छैक्कीडाग परिणामादिगळाले इति । प्रकृतिपरिणामम्बोल् कर्मानुगुणमल्लामल् कैङ्कर्यपरर्गळुडैय इच्छानुगुणमागविऱे शुद्धसत्वपरिणाममिरुप्पदु। शेषिक्कु भोगोपकरणमायुम् शेषभूतऩुक्कु कैङ्कर्योपकरणमायुम् निऱ्कै इति । शेषभूतऩ् तामरसादिपुष्पङ्गळालेयो पनसादिफलङ्गळालेयो चन्दनकर्पराद्युपचारङ्गळालेयो भगवाऩै आराधिक्क निऩैत्ताल् अन्द निऩैवुक्कीडाग शुद्धसत्वम् परिणमिक्कैयालुम्, अदैक्कॊण्डु अवऩ् शेषियै आराधिक्कैयालुम् शेषभूतऩुक्कु अदु कैङ्कर्योपकरणमागिऱदु। अदऩाल् शेषिभूतऩुक्कु सुखानुभवरूपभोगमुण्डावदाल् अदु शेषिक्कु भोगोपकरणमागिऱदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
कालत्तै निरूपिक्किऱार् कालत्तुक्कुस्वरूपभेदमित्यादिना । जडमाय् विभुवायिरुक्कैयिदि। जडत्वमात्तिरम् सॊऩ्ऩाल् त्रिगुणेऽतिव्याप्तिः । विभुत्वमात्रकथने ईश्वरेऽतिव्याप्तिः । अत उभयकथनम्। स्थितियैच् चॊल्लुगिऱार् इदिऩ् स्थिति इत्यादिना । कालत्तिऱ्कु सर्वकालवृत्तित्वरूपनित्यत्वम् कूडादागैयाल् सर्वनित्यङ्गळिऩ् नित्यताप्रयोजकत्तैक् काट्टुगिऱार् कालावच्छेदमिल्लामैयाले इति । अथवा अभेदे तृतीयैयागक् कॊण्डु अदु नित्यत्वत्तिल् अन्वयिक्किऱदॆऩ्ऱाल् कालावच्छेदाभावाभिन्ननित्यत्वाश्रय मायिरुक्कुमॆऩ्ऱु बोधम्। इदिऩ् प्रवृत्तियै यरुळिच्चॆय्गिऱार् प्रवृत्तिभेदमित्यादिना । ‘‘सृष्ट्यादिगळुक्कु उपकरणमाय्" ऎऩ्ऱदाल् प्रधानसृष्टिकारणमाऩ ईश्वरप्रवृत्तिव्यावृत्तिः । ‘‘कलाकाष्ठादिविभागत्ताले" ऎऩ्ऱदाल् महदादिविभागत्ताले सृष्टिकारणत्रिगुणप्रवृत्तिव्यावृत्तिः । कण्डुगॊळ्वदु इति । कलाकाष्ठादिपरिणामत्ताले नित्यनैमित्तिकप्राकृतसृष्टिकळिल् कालत्तुक्कु बहुविधमाऩ उपकरणत्वम् पुराणादिगळिल् सॊल्लियिरुप्पदाल् अदै अङ्गे विस्तरेण कण्डुगॊळ्वदु ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि नित्यद्रव्यङ्गळिऩ् स्थिति नित्यैयॆऩ्ऱुम् अनित्यद्रव्यङ्गळिऩ् स्थिति अनित्यै यॆऩ्ऱुम् सॊऩ्ऩदु कूडुमो? नम् सिद्धान्तत्तिल् द्रव्यङ्गळुक्कु स्वरूपोच्छित्तियिल्लामैयाल् इदिल् नित्यानित्यव्यवहारम् कूडुवदु ऎङ्ङऩे यॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इद्द्रव्यङ्गळॆल्लाम् स्वरूपेण नित्यङ्गळायिरुक्कुमिति । आऩाल् अनित्यव्यवहारविषयम् ऎदु ऎऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् नामान्तरेत्यादिना । अवस्थैकळ् अनित्यङ्गळागैयाल् तद्विशिष्टवेषेण धर्मियै शिखी ध्वस्तः इत्यादिवत् अनित्यमॆऩ्गिऱदु। संयोगाद्यवस्थान्तरवत् तुक्कळाऩ ईश्वरादिद्रव्यङ्गळिल् अनित्यङ्गळॆऩ्ऱु व्यवहारमिल्लामैयाल् ‘‘नामान्तरभजनार्ह’’ ऎऩ्ऱु अवस्थाविशेषणम्। प्रकृतिक्कु नामान्तरभजनार्हमहदाद्यवस्थैकळ् पोलऩ्ऱिऱे ईश्वरऩुक्कु वरुम् संयोगाद्यवस्थैकळ्। इप्पडि सर्वद्रव्यमुम् स्वरूपतो नित्यमायिरुन्दाल् सिल द्रव्यङ्गळै प्रवाहतो नित्यङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्वदु ऎदऩाले यॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् अऴिन्ददोडु सजातीयङ्गळाऩ अवस्थान्तरङ्गळिति । अवस्थै इरण्डु विधम् – विजातीयम् सजा-तीयमॆऩ्ऱु। अदिल् विजातीयावस्थै मेले वरुमागिल् अदु नामान्तरभजनार्हावस्थैयागैयाल् पूर्वावस्थाविशिष्टत्तिऱ्कु अनित्यव्यवहारहेतुवागुम्। सजातीयावस्थैये मेल् मुऴुक्कवरुमागिल् अन्द अवस्थाविशेषविशिष्टत्तै प्रवाहनित्यमॆऩ्ऱु व्यवहरिक्किऱदु ऎऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इदु पर्यन्तम् स्वाधीनत्रिविधचेतनाचेतनस्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदमॆऩ्गिऱ चूर्णिकैयिल् विशेष्यांशत्तै विवरित्तु इऩि ‘‘स्वाधीन’’ऎऩ्गिऱ शब्दार्थत्तै विवरिक्किऱार् इप्पदार्थङ्गळ् इत्यादिना । ईश्वरसत्तैयैयुमीश्वरेच्छैयैयु मॊऴिय इवऱ्ऱिऱ्कु सत्तादिगळ् कूडादॊऴिगै इति । इन्द व्यतिरेकनिर्देशत्ताल् अन्वयत्तिल् नियमेन पदार्थङ्गळिल् ईश्वर-ऩुडैयवुम् तदिच्छैयिऩुडैयवुम् सत्ताधीनसत्ताकत्वम् एऱ्पडुगैयाल् अदुवे अदावदु नियमेन तत्सत्ताधीनसत्ताकत्वमे तदधीनत्वमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। आगै यालिति । इप्पडि सर्वमुम् ईश्वरेच्छाधीनमागैयाल्, समस्तवस्तुक्कळुक्कुम् स्वभावसिद्धानुकूल्यम् ईश्वरेच्छायत्तमिति । भगवाऩाल् समस्तवस्तुक्कळिलुम् आनुकूल्यमे इच्छिक्कप्पडुमे यॊऴिय प्रातिकूल्यम् अवऩुडैय इच्छाविषयमागादु। अतएव स्वाभाविकमागादु। प्रत्यक्षादिगळाल् वस्तुक्कळिल् तोऩ्ऱुम् प्रातिकूल्यादिगळ् औपाधिकमॆऩ्ऱु तिरुवुळ्ळम्।
इप्पडि ईश्वरेच्छैयाल् स्वभावसिद्धानुकूल्यमुण्डागिल् अदु अप्पडिये अनुभाव्यमाग वेण्डावोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् ईश्वरऩुक्कुम् नित्यरुक्कुम्, मुक्तरुक्कुम् सर्वमुम् अनुकूलमायिरुक्कुमिति । बद्धर्क्कु अप्पडि अनुभाव्यमागामैयुम् विपरीतमाग नडक्कुगैयुम् कर्मादिरूपोपाधियाले यॆऩ्गिऱार् कर्मानुरूपमाग पुरुषभेदत् तालुमित्यादिना । पुरुषभेदत्तालुमॆऩ्बदाल् ऒरु कालत्तिलेये अल्पानुकूल्यप्रातिकूल्यादिगळ् भिन्नभिन्नपुरुषर्गळुक्कु नडक्कुमॆऩ्ऱुम् ‘‘कालभेदत्तालुम्" ऎऩ्बदऩाल् ऒरु पुरुषऩुक्के भिन्नभिन्नकालत्तिल् विरुद्धङ्गळाऩ अल्पानुकूल्यप्रातिकूल्यादिगळ् नडक्कु मॆऩ्ऱुम् ज्ञापिक्कप्पट्टदु। अल्पानुकूल्यङ्गळु मॆऩ्बदु औदासीन्यत्तिऱ्कुमुपलक्षणम्। इप्पडियागिल् बद्धर्क्कु कर्मोपाधियाल् आत्मस्वरूपमुम् कदाचित् प्रतिकूलमागत् तोऩ्ऱ वेण्डावो? अप्पडित्तोऩ्ऱविल्लैये यॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार्बद्धर्गळुक्कुम् स्वात्मस्वरूपम् सर्वदा अनुकूलमाग ईश्वरेच्छासिद्धमिति । इप्पडि आत्मा ऎप्पॊऴुदुम् अनुकूलमाग प्रत्यक्षसिद्धमागैयाल् इदऱ्कनुगुणमाग ईश्वरसङ्कल्पमुमिरुक्किऱदॆऩ्ऱाल् अप्पडिये देहम् सर्वदा अनुकूलमागत् तोऱ्ऱुगैयाल् तदनुरूपमाग ऒरु ईश्वरेच्छैयै कल्पिक्कलामोवॆऩ्ऩिल् अन्दत् तोऱ्ऱम् अन्यहेतुकमागैयाल् कल्पकमागादु। अनन्यथासिद्धमऩ्ऱो कल्पकम् ऎऩ्गिऱवभिप्रायत्ताले अरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पडि इत्यादिना ।
सिद्धिहेतुवाऩ अन्यपदार्थत्तै विशदी-करिक्किऱार्
अनुकूलम् आऩ आत्म-स्वरूपत्तोड् ए एकत्व-भ्रमत्तालुम् इति ।
दाहकम् आऩ वह्नियोडे एकत्वभ्रमत्ताले अयःपिण्डत्तिल् दाहकत्वभ्रमम् लोकसिद्धमिऱे। आत्मावोडु एकत्वभ्रममिरुन्दालुम् मांसासृक्पूय-विण्मूत्रादिगळाले हेयमाग प्रत्यक्षसिद्धमायिरुक्किऱ शरीरत्तिल् अनुकूलत्वबुद्धि कूडुमो वॆऩ्ऩ कारणान्तरमरुळिच् चॆय्गिऱार् कर्मवशत्तालुमिति ।
कर्मवश्यराऩ ऎल्लोरुक्कुम् अप्पडित् तोऩ्ऱवेण्डावो वॆऩ्ऩ अरुळिच्चॆय्गिऱार् ज्ञानहीनर् इति । इदऩाल् शरीरत्तिल् अनुकूलत्वम् तोऩ्ऱुगैक्कु कर्मवश्यतैबोले ज्ञानहीनत्वमुम् हेतुवागैयाले अदु उळ्ळवऩुक्कु शरीरम् अनुगूलमॆऩ्ऱुम्, अदिल्लाद ज्ञानिकळुक्कु त्याज्यमॆऩ्ऱुम् तोऩ्ऱलामॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु।
इप्पडि सर्वपदार्थङ्गळिल् आनुकूल्यम् स्वभावसिद्धमायुम् प्रातिकूल्यादिगळ् कर्मोपाधिकङ्गळायुम् स्थापिक्कप्पट्टाल् आनुकूल्यविशिष्टवेषत्ताले ऎल्लोरुक्कु मॆल्लाम् उपादेयमायुम् प्रातिकूल्यविशिष्टवेषत्ताल् ऎल्लोरुक्कु मॆल्लाम् त्याज्यमायुम् सिद्धिक्कुमागैयाल् त्याज्योपादेयविभागम् घटियादेयॆऩ्ऩिल्; रूपभेदत्ताले सिल अधिकारिकळुक्कु ऎल्लामे त्याज्यमायुम्, सिल अधिकारिकळुक्कु ऎल्लाम् उपादेयमागवुमागलाम् ऎऩ्गिऱार् इवऱ्ऱुक्कु इत्यादिना । रूपभेदत्तैक् काट्टुगिऱार् कर्मोपाधिकमाऩ प्रतिकूलरूपत्ताले इति । ऎन्द अधिकारियैक् कुऱित्तु त्याज्यत्वमॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् मुमुक्षुवैप्पऱ्ऱ इति । उपादेयताहेतुभूतरूपत्तैक् काट्टुगिऱार् स्वाभाविकमाऩ अनुकूलरूपत्ताले इति । ऎन्द अधिकारियैक्कुऱित्तु उपादेयत्वमॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् मुक्तऩैप्पऱ्ऱ इति । इदऩाल् ऎल्लाम् त्याज्यमायुम् ऎल्लाम् उपादेयमायुमिरुन्दालुम् त्याज्यताहेतुभूतमाऩ प्रातिकूल्यम् इव्वस्तुक्कळिल् ऎवऩुक्कुत् तोऩ्ऱुगिऱदो अवऩुक्के इव्वस्तुक्कळ् त्याज्यङ्गळॆऩ्ऱुम्, स्वाभाविकानुकूल्यम् इव्वस्तुक्कळिल् ऎवऩुक्कुत् तोऩ्ऱुगिऱदो अवऩुक्कु इव्वस्तुक्कळ् उपादेयङ्गळॆऩ्ऱुम् अधिकारिभेदत्ताले त्याज्योपादेयविभागम् सिद्धिक्कलामॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। शास्त्रङ्गळिल् मुमुक्षुवुक्कु त्याज्यङ्गळागच्चॊऩ्ऩ शब्दादि विषयङ्गळुम् अनुकूलङ्गळागत् तोऩ्ऱुगैयालुम् प्रतिकूलङ्गळाग प्रत्यक्षसिद्धङ्गळल्लामैयालुम् प्रतिकूलानुकूलव्यवस्थै कूडुवदु ऎङ्ङऩेयॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् अहङ्कारममकारयुक्तऩाय्क्कॊण्डु इति । कर्मोपाधियाल् शब्दादिविषयङ्गळ् मुमुक्षुवुक्के अनुकूलङ्गळागत् तोऩ्ऱिऩालुम् शेषतैकरसऩाऩ इवऩुक्कु स्वार्थत्वबुद्धिविषयङ्गळागैयाल् प्रतिकूलङ्गळॆऩ्ऱु करुत्तु।
मुक्तऩुक्कु ऎल्लाम् अनुकूलतया उपादेयमॆऩ्ऱदु कूडुमो? अवऩुक्के बद्धदशैयिल् प्रतिकूलमागविरुन्दवै इव्ववस्थैयिलुम् प्रतिकूलमागत् तोऩ्ऱलामे ऎऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार् स्वरूपज्ञानम् पिऱन्दु इत्यादिना । स्वामिशेषमॆऩ्ऱु काणप्पुक्कालॆल्लामनुकूलमामिति। काणप्पुक्काल् - मुक्तदशैयिल् साक्षात्करिक्कप्पुक्काल्। तथा च ऒरुवऩुक्कुत् ताऩ् भगवच्छेषमॆऩ्ऱु ज्ञानमुण्डाय् नम् शेषियाऩ अदावदु स्वामियाऩ भगवाऩुक्कु ऎल्लाम् शेषमॆऩ्गिऱ साक्षात्कारमुण्डाऩाल् मुऩ्बु प्रतिकूलङ्गळाऩ वस्तुक्कळुम् सिऱैच्चालैयिलिरुन्द ऒरु राजगुमारऩुक्कु प्रतिकूलमायिरुन्द सिऱैक्कूडमे राजा अवऩै सिऱैयिऩिऩ्ऱुम् विडुवित्तु यौवराज्यत्तैयुम् कॊडुत्तु तऩक्कु दासऩाक्किऩवळविले राज्यत्तिलुळ्ळ वस्तुक्कळॆल्लाम् नम् स्वामियाऩ राजावुक्कु शेषभूतमॆऩ्ऱु ज्ञानम् पिऱन्दवाऱे अनुकूलमागुमाप्पोले अनुकूलङ्गळागुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इव्वर्थत्तैये मेले विस्तरिप्पदाग वरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्वर्थमित्यादियाल्।
इप्पडि स्वाधीनत्रिविधचेतनाचेतनस्वरूपस्थितिप्रवृत्तिभेदमॆऩ्गिऱ चूर्णिकैयिल् बहुव्रीहिसमासघटकङ्गळाऩ विशेष्यविशेषणङ्गळै निरूपणम् पण्णि अन्द समासलब्धऩाऩ स्वाधीनसर्वपदार्थ-स्वरूपादिभेदङ्गळैयुडैय अन्यपदार्थमाऩ ईश्वरऩुडैय स्वरूपादिगळै समासलब्धार्थानुवादपूर्वकम् निरूपिक्किऱार् इप्पडि इत्यादिना । सत्यत्वादिगळागिऱ स्वरूपनिरूपकधर्मङ् गळाले सत्यमायिति । सत्यमाय् - सत्यपदवाच्यमाय्। इप्पडिये मेलुम् कण्डु कॊळ्वदु। स्वरूपनिरूपकङ्गळाऩ इव्वैन्दु धर्मङ्गळिलुम् प्रमाणत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्वर्थत्तै इत्यादिना । नन्दाविळक्के - नशियाद ज्ञानस्वरूपज्योतिस्से। अळत्तऱ्करियाय् - परिच्छेत्तुमशक्यऩे। इदिल् “नन्दा” ऎऩ्बदाल् निर्विकारत्वरूप-सत्यशब्दार्थमुम्, “विळक्के” ऎऩ्बदाल् ज्ञानशब्दार्थमुम्, “अळत्तऱ्करियाय्” ऎऩ्बदाले त्रिविधपरिच्छेदरहितत्वरूपानन्तशब्दार्थमुम् ज्ञापिक्कप्पडुगिऱदु। उणर् मुऴुनलम्। इङ्गु मुऴुशब्दम् काकाक्षिन्यायत्ताले उणरिलुम् नलत्तिलुम् अन्वयिक्किऱदु। परिपूर्णज्ञानानन्दमिति यावत् । सूऴ्न्ददऩिऱ्पॆरिय, सूऴ्न्दु - सर्ववस्तुक्कळिलुम् व्यापित्तु। अदऩिऱ्पॆरिय – गुणमात्रत्ताले पॆरिदाऩ, मुक्तात्मावैक्काट्टिलुम् स्वरूपतो गुणतश्च प्राप्यत्वेन पॆरिदाऩ। सुडर्ञाऩम् - प्रभायुक्तज्ञानमाऩ। इङ्गु सुडर् ऎऩ्ऱदु धर्मभूतज्ञानत्तै। ज्ञानमॆऩ्ऱदु धर्मिस्वरूपत्तै। पॆरिय, सुडर्, ञाऩम्, ऎऩ्गिऱ समभिव्याहारत्ताल् गुणतः स्वरूपतश्च बृहत्त्वम् द्योतितम्। इऩ्बमे - आऩन्दमे। अमलऩ् – अक्षरधियां त्ववरोधः ऎऩ्गिऱ अधिकरणत्तिल् सॊऩ्ऩबडि मलप्रतिभटऩॆऩ्गिऱदु। आऴ्वार्गळ् अनुसन्धित्तार्गळिति। इदऩाल् इग्गुणङ्गळॆल्लाम् स्वरूपनिरूपकङ्गळाय् महाऩ्गळुडैय स्वरूपानुसन्धानत्तिलेये विषयङ्गळाऩबडियाल् परर्गळ् सॊल्लुगिऱबडि फलोपासनार्थमाग कल्पितङ्गळऩ्ऱु ऎऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इप्पडि स्वरूपप्रतिपत्त्यर्थङ्गळाय् स्वरूपव्यवहारहेतुभूतङ्गळाऩ सत्यत्वादिगुणङ्गळै स्वरूपनिरूपकङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लि अवैगळाल् प्रतिपन्नमाऩ स्वरूपत्तिऱ्कु विशेषणङ्गळाऩ ज्ञानादिगळै निरूपितस्वरूपविशेषणङ्गळॆऩ्गिऱार् मऱ्ऱुळ्ळ गुणङ्गळुम् दिव्यमङ्गळविग्रहादिगळुमित्यादियाल्। इङ्गु आदिशब्दत्ताल् विभूतेर्ग्रहणम् । निरूपितस्वरूपविशेषणङ्गळाऩ गुणङ्गळिले सिल परत्वोपयुक्तङ्गळ्। सिल सौलभ्योपयुक्तङ्गळॆऩ्गिऱार्। इग्गुणङ्गळिल् ज्ञानबलैश्वर्य इत्यादिना । ज्ञानं – सर्वसाक्षात्कारम्। बलं – उभय विभूतिधारणसामर्थ्यं, ऐश्वर्यं – नियन्तृत्वम्, वीर्यं – जगदुपादान भावेपि विकाराभावः, शक्तिः – अघटितघटनासामर्थ्यम्। तेजः – पराभिभवनसामर्थ्यम्। इङ्गु आऱु गुणङ्गळॆऩ्ऱु सङ्ख्यैसॊऩ्ऩदु इवैगळुक्कु ‘‘तवानन्तगुणस्यापि षडेव प्रथमे गुणाः, सर्वातिशायि षाड्गुण्यम्’’ इत्यादि प्रमाणङ्गळिल् सॊऩ्ऩ परत्वोपयुक्तत्वरूपोत्कर्षव्यञ्जनार्थम्। सौशील्यमावदु महतोपि नीचैस्सह नीरन्ध्रेण संश्लेषः । वात्सल्यम् दोषानादरहेतुभूतः स्नेहः । आदिशब्दत्ताल् स्वामित्वादिगळुक्कु ग्रहणम्। इन्द गुणङ्गळ् परत्वसौलभ्योपयुक्तङ्गळॆऩ्ऩिल् इग्गुणङ्गळिल्लाद पोदु परत्वादिगळुमिल्लामल् पोगादोवॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार्। इग्गुणङ्गळॆल्लाम् सर्वकालत्तिलुम् स्वरूपाश्रितङ्गळायिरुक्कुमिदि। इङ्गु ऎल्लामॆऩ्बदु ज्ञानबलादीनां सङ्ग्रहणार्थम्। सर्वकालत्तिलुम् इत्यनेन गुणङ्गळुक्कु कालिकाव्याप्यवृत्तित्वम् निषेधिक्कप्पडुगिऱदु। असङ्कोचेन ‘‘स्वरूपाश्रितङ्गळायिरुक्कु"मॆऩ्बदाल् यावत्स्वरूपाश्रितत्वम् सिद्धिक्कैयाल् दैशिकाव्याप्यवृत्तित्वमुम् निषेधिक्कप्पडुगिऱदु। इप्पडि स्वरूपम् सर्वदा सर्वत्र सर्वगुणाश्रयमॆऩ्ऩिल् परव्यूहाद्यवस्थैकळिल् गुणनियमम् सॊल्लुवदु विरोधियादो? यत्किञ्चिद्गुणनियमम् अन्यनिराकरणार्थमऩ्ऱोवॆऩ्ऩ, गुणनियमवचनमन्यपरमॆऩ्गिऱार् परव्यूहादिविभागङ्गळिल् गुणनियमम् सॊल्लुगिऱदॆल्लामित्यिादिना । अव्वो रूपङ्गळैयनुसन्धिप्पार्क्कु - प्रत्येकम् वासुदेवसङ्कर्षणप्रद्युम्नानिरुद्धरूपङ्गळैयनुसन्धिप् पार्क्कु ऎऩ्ऱबडि। सर्वेश्वरऩ् आविष्करिक्कुम् गुणविशेषङ्गळिदि। आविष्करिक्कै - योगदशैयिल् साक्षात्कारविषयमागप् पण्णुगै, सॊल्लुगैक्कागवत्तऩै - इन्द इन्द व्यूहङ्गळ् उपासनाधिकारिकळुक्कु इन्द इन्द गुणङ्गळै साक्षात्करिक्कु मॆऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्कागवेयॊऴिय इतरगुणङ्गळै निषेधिक्कैक्कागवऩ् ऱॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि ऎल्ला गुणङ्गळुम् उपास्यऩाऩ भगवाऩुडैय स्वरूपाश्रितङ् गळायिरुक्क उपासकर्गळ् सिल गुणङ्गळैयिट्टे व्यूहङ्गळै उपासिक्किऱार्गळॆऩ्ऱुम्, अवैगळैये अवर्गळुक्कु अव्व्यूहम् योगदशैयिल् प्रत्यक्षीकरिप्पिक्किऱदॆऩ्ऱुम् निष्कर्षिक्क कूडुमोवॆऩ्ऩिल् उपनिषद्विद्याविशेषङ्गळिऱ्पोल् पाञ्चरात्रशास्त्रङ्गळिलुम् तुल्यन्यायत्ताले निष्कर्षिक्कलामॆऩ्गिऱार् औपनिषदविद्याविशेषङ्गळ् तोऱुमित्यादिना । औपनिषद – उपनिषत्सम्बन्धिकळाऩ, विद्याविशेषङ्गळ्दोऱुम् - दहरशाण्डिल्यविद्यैकळॆल्लावऱ्ऱिलुम्, अनुसन्धेयगुणविशेषङ्गळ् - अपहतपाप्मत्वमनोमयत्वादिगुणङ्गळ्, नियतङ्गळाऩाऱ् पोले - इयन्त एव गुणाः एतद्विद्यायां उपास्याः ऎऩ्ऱु श्रुतिलिङ्गादिप्रमाणङ्गळाले नियमिक्कप् पट्टिरुप्पदुबोले, भगवच्छास्त्रोक्तमाऩ - पाञ्चरात्रशास्त्रोक्तमाऩ, रूपविशेषानुसन्धानत्तुक्कुम् - वासुदेवादिरूपविशेषोपासनत्तिऱ्कुम्। गुणविशेषङ्गळ् नियतङ्गळ् - उदाहरिष्यमाणरीत्या-उदाहरिष्यमाणरीत्या नियतङ्गळागलामॆऩ्ऱबडि। रूपविशेषत्तिल् गुणविशेषनियतियैक् काट्टुगिऱार् अव्विडत्तिल् इत्यादिना । अव्विडत्तिल् - परादिरूपङ्गळिल्। सप्तमिक्कु घटकत्वमर्थम्। पररूपत्तिल् - परवासुदेवरूपत्तिल्, वेद्यङ्गळ् - उपास्यङ्गळ्। व्यूहङ्गळ् नालॆऩ्ऱुम् मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम् शास्त्रङ्गळ् सॊल्लुमिति । शास्त्रङ्गळिल् नालु व्यूहम् सॊल्लियिरुक्क मूऩ्ऱॆऩ्ऱु सिलदु सॊऩ्ऩदऱ्कु ऎप्पडि निर्वाहमॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार्। नालु व्यूहमुण्डायिरुक्क इत्यादिना । परवासुदेवऩॆऩ्ऱुम्, व्यूहत्तिल् वासुदेव सङ्कर्षण प्रद्युम्नानिरुद्धर्गळॆऩ्ऱुम् ऐवर्। इव्वैवरिल् परवासुदेवऩुक्कुम् व्यूहवासुदेवऩुक्कुम् आऱु गुणङ्गळुमनुसन्धेयङ्गळागैयाल् अवर्गळुक्कु अभेदत्तै यॆण्णि सङ्कर्षणादिगळै त्रिव्यूहङ्गळॆऩ्ऱु निर्वहिक्कलामॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि त्रिव्यूहपक्षत्तै गौणतया निर्वहित्तु चातुर्व्यहपक्षमे उळ्ळदॆऩ्ऱिल् अदऱ्कुत्ताऩ् सम्प्रदायमुण्डो वॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इप्पक्षत्तै इति । चातुर्व्यूहपक्षत्तैयॆऩ्ऱबडि। साम्प्रदायिकश्लोकत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् गुणैष्षड्भिस्त्वेतैरित्यादिना । त्रीणि युगानि ज्ञानबलादिद्वन्द्वानि यस्य सः त्रियुगः । तस्य सम्बुद्धिः । त्रियुग – षाड्गुण्यपरिपूर्ण । तव प्रथमतरमूर्तिः – व्यूहवासुदेवरूपम्। एतैः – पूर्वोक्तैः, षड्भिः गुणैः – ज्ञानादिगुणैः बभौ – भा दीप्तौ । ततः अनन्तरं, तिस्रः मूर्तयः इति शेषः । तेषां – षड्गुणानां मद्ध्ये त्रिभिः युगळैः – ज्ञानबलाभ्यां ऐश्वर्यवीर्याभ्यां शक्तितेजोभ्यां अभुः भान्ति स्म ‘‘व्यवस्था या चैषा ननु वरद साविष्कृतिवशात् भवान् सर्वत्रैव त्वगणितमहामङ्गळगुणः’’ इति उत्तरार्द्धम् ।
इदिल् प्रथमतरमूर्तिः ऎऩ्ऱु त्रिमूर्तिकळैक्काट्टिलुम् वासुदेवऩुक्कु प्राथम्यं सॊल्लुगैयालुम् ततस्तिस्रः ऎऩ्ऱु सङ्कर्षणादिगळुक्कु तदानन्तर्यं सॊल्लुगैयालुम् इश्लोकम् चातुर्व्यहपक्षत्तिऱ्कु उपपादकमॆऩ्बदे स्वरसम्। सङ्ग्रहित्तार्गळिदि। कूरनाथाः इति शेषः । इप्पडि नियतमाऩ गुणङ्गळिल् सामान्यमाग प्रमाणत्तैक्काट्टि अवैगळैयुम् तत्तन्मूर्तिनियतव्यापारङ्गळैयुम् विशेषतः स्पष्टीकरिक्किऱ प्रमाणत्तैक्काट्टुगिऱार् इप्परव्यूहङ्गळिल् गुणक्रियाविभागङ्गळित्यादियाल्। षाड्गुण्याद्वासुदेव इति । इदु रङ्गराजस्तवत्तिल्उत्तरशतकत्तिल् मुप्पत्तॊऩ्बदावदु श्लोकम्। सः – सर्वोत्कृष्टस्वरूपस्वभावादियुक्तः भवान् परः – परो वासुदेव इति प्रसिद्धस्सन् । परवासुदेवविग्रहविशिष्टस्सन्निति यावत् । षाड्गुण्यात् – षड्गुणाः षाड्गुण्यम् । स्वार्थे ष्यङ् । षड्गुणरूपहेतुभिः, मुक्तभोग्यः – मुक्तर्गळुडैय भोगप्रतिसम्बन्धी भवतीत्यर्थः । इदऩाल् षड्गुणसमुदायम् परवासुदेवऩुक्कु गुणविभागमॆऩ्ऱुम् मुक्तभोगप्रदत्वम् व्यापारविशेषमॆऩ्ऱुम् सॊल्लित्तायिऱ्ऱु। व्यूह्य – पिरिन्दु, त्वं सङ्कर्षणस्सन्, बलाढ्यात् बोधात् – बलसहितात् ज्ञानात् । हरसि – संहरसि । शास्त्रञ्च वितनुषे । इदऩाल् सङ्कर्षणऩुक्कु बलसहित ज्ञानम् नियतगुणमॆऩ्ऱुम् जगत्संहारमुम् शास्त्रकरणमुम् नियतव्यापारमॆऩ्ऱुम् सॊल्लिऱ्ऱायिऱ्ऱु। हे भगवन् त्वं प्रद्युम्नस्सन् ऐश्वर्यवीर्यात् – ऐश्वर्यं च वीर्यञ्चेति द्वन्द्वैकवद्भावः तस्मात् । सर्गधर्मौ नयसि – सृष्टियैयुम् धर्मत्तैयुम् प्रवर्तिप्पिक्किऱाय्। इदऩाल् प्रद्युम्नऩुक्कु ऐश्वर्यवीर्यङ्गळ् नियतगुणङ्गळॆऩ्ऱुम् सृष्टिधर्म-प्रवर्तनम् नियतव्यापारमॆऩ्ऱुम् ज्ञापितमायिऱ्ऱु। अनिरुद्धस्सन् शक्तितेजः – द्वन्द्वैकवद्भावः । शक्तियैयुम् तेजस्सैयुम् बिभ्राणः पासि – जगद्रक्षणम् करोषि । तत्त्वं गमयसि – तत्त्वबोधत्तैप् पण्णुगिऱाय्। इङ्गु गतिशब्दम् बुद्धिवाचकम्। इदऩाल् अनिरुद्धऩुक्कु शक्तितेजस्सुक्कळ् नियतगुणङ्गळॆऩ्ऱुम्, जगद्रक्षणमुम्, तत्वबोधनमुम्, नियतव्यापारङ्गळॆऩ्ऱुम् सॊल्लप्पट्टदु। ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिले सङ्ग्रहिक्कप्पट्टऩ - शास्त्रङ्गळिल् विशकलितङ्गळागच् चॊल्लप्पट्टवैगळॆल्लाम् बोद्धृसौकर्याय विस्तरमऩ्ऱिक्के विशदीकरिक्कप्पट्टदुगळ् ऎऩ्ऱबडि। इदऩाल् इङ्गु शास्त्रङ्गळैयॆडामल् सम्प्रदायश्लोकत्तैये उदाहरित्तदिऱ्कु प्रयोजनम् सॊल्लप्पट्टदु। इन्द श्लोकत्तिल् वासुदेवः परः ऎऩ्ऱु परवासुदेवऩैये सॊल्लियिरुप्पदालुम् ‘‘व्यूह्य’’ ऎऩ्ऱु पिरिवैच् चॊल्लि सङ्कर्षणादिव्यूहत्रयत्तैयुम् अदिऩुडैय गुणव्यापारनियमङ्गळैयुम् मात्तिरम् सॊल्लियिरुप्पदाल् इश्श्लोकम् त्रिव्यूहपक्षत्तिऱ्कु प्रमाणमॆऩ्ऱु सॊल्ललाम्। इप्पडि त्रिव्यूहपक्षत्तिल् प्रमाणत्तैक्काण्बित्तु पुनरपि चातुर्व्यूहविशेषसङ्ग्राहकमाऩ श्रीपराशरभट्टरुडैय श्लोकत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् जाग्रदिति । इन्द श्लोकत्तिल् सदृशार्थमाऩ प्रायशब्दं द्वन्द्वान्तस्थमागैयाल् जाग्रदादिप्रत्येकङ्गळिल् अन्वयिक्किऱदु। स्वप्नशब्दमुम् समभिव्याहारात् धर्मिपरम् । तथा च जाग्रत्प्रायाः स्वप्नवत्प्रायाः । अत्यलसः – सुषुप्तः, तत्प्रायाः । तुरीयः – मूर्च्छितः, तत् प्रायाश्च ये द्ध्यातारः । अदावदु चातुर्व्यूहद्ध्यानम् सॆय्गिऱवर्गळ् नाल्वर्गळ्। अदिल्
ऒरुवऩै आरम्भदशैयिल् द्ध्यानत्तोडु जाग्रत्पुरुषऩुक्कुप्पोल् प्रायशो बाह्यानुभवमुम् कलसियिरुप्पदाल् जाग्रत्प्रायऩॆऩ्गिऱदु। मऱ्ऱॊरुवऩै स्वल्पमाऩ योगविपाकत्ताले स्वप्नदशैयिल्बोल् बाह्येन्द्रियानुभवमिल्लामल् ध्यानत्तोडु विषयङ्गळिल् मानसानुभवमात्रमिरुप्पदाल् स्वप्नवत्पुरुषप्रायऩॆऩ्गिऱदु। मऱ्ऱॊरुवऩै ततोऽप्यधिकविपाकत्ताले सुषुप्तऩुक्कुप्पोल् सर्वेन्द्रियजन्यानुभवमिल्लामल् तदर्हतामात्रसूचकोच्छ्वासादिमात्र मिरुप्पदाल् अत्यलसऩ्। अदावदु सुषुप्तप्रायऩॆऩ्गिऱदु। मऱ्ऱॊरुवऩै पुष्कलध्यानविपाकमहिमवत्तया विषयानुभवार्हतासूचकचिह्न मुमिल्लामैयाल् तुरीयप्रायऩ् अदावदु मूर्च्छितप्रायऩॆऩ्गिऱदु। इङ्गु यतमानव्यतिरेकैकेन्द्रियवशीकारसञ्ज्ञकयोगावस्थाचतुष्टयन्यायोऽभिप्रेतः । तेषां क्रमवत् इदऱ्कु ‘‘चतुर्धा’’ ऎऩ्बदोडु अन्वयम्। हे स्वामिन् तत्तद्गुणपरिबर्हः गुणाश्च परिबर्हाश्च – गुणपरिबर्हाः, तेते गुणपरिबर्हाः यस्य तत्तद्गुणपरिबर्हः । इङ्गु कुणङ्गळावदु चातुर्व्यूहङ्गळुडैय सितरक्तादिवर्णविशेषङ्गळ्। परिबर्हाः – आयुधादिपरिच्छदङ्गळ्। इदु विधेयविशेषणम्। इत्थमुपास्यस्त्वम् । चातुर्व्यूहं – चतुर्व्यूहङ्गळै चतुर्धा –जाग्रत्स्वप्नात्यलसतुरीयप्रायावस्थावत्तया वहसि । अदावदु परमपदत्तिल् शुद्धसत्वद्रव्यत्तिऩ् परिणामरूपमाय् करचरणादिरहितमाय् स्थूलाकारमाय् अधिकायामविस्तारमाय् विशाखयूपमॆऩ्गिऱ भगवाऩुडैय रूपविशेषम् ऒऩ्ऱु इरुक्किऱदु। अदिल् किञ्चिदुपरि जाग्रत्सञ्ज्ञकमाऩ स्थानम्। ततोऽपि किञ्चदुपरि स्वप्नसञ्ज्ञकं स्थानम्। ततोऽपि किञ्चिदुपरि सुषुप्तिसञ्ज्ञकं स्थानम्। अग्रदेशत्तिल् तुरीयसञ्ज्ञकं स्थानमिरुक्किऱदु। अदिल् जाग्रत्स्थानत्तिल् जाग्रद्व्यूहसञ्ज्ञकम्। वासुदेवसङ्कर्षणप्रद्युम्नानिरुद्धरूपमूर्तिचतुष्टयम् विशाखयूपत्तिऱ्कु किळैगळ् पोल् प्रागादिक्रमत्ताले नालु दिक्किलुमिरुक्किऱदु। अदऱ्कु विशेषम् सृष्टिस्थित्यादिव्यापारङ्गळ् अत्युत्कृष्टसितरक्तादिवर्णङ्गळ् सर्वायुधाद्युपकरणङ्गळ्। स्वप्नस्थानत्तिलुम् स्वप्नसञ्ज्ञकम् वासुदेवादिव्यूहचतुष्टयमुम् पूर्वम्बोल विशाखयूपत्तिऱ्कु परितः इरुक्किऱदु। अदऱ्कु विशेषम् सृष्टिस्थित्यादिव्यापारेच्छामात्रमेयॊऴिय व्यापारमिल्लामै। जाग्रद्व्यूहत्तैक्कुऱित्तु हेतुतयाऽवस्थानमुम् ऒरु विशेषम्। उत्कृष्टमिल्लाद सितरक्तादिवर्णङ्गळुम्, आयुधादिगळिरुन्दालुम् ध्वजाद्युपकरणराहित्यमुम्, सुषुप्तिस्थानत्तिल् सुषुप्तसञ्ज्ञकम् चातुर्व्यूहम् मुऩ्बोलवे नाऩ्गु पक्कत्तिलुमिरुक्किऱदु। अदऱ्कु विशेषम् सृष्ट्यादीच्छैयुमिल्लामल् स्वानन्दानुभवमात्रम्। अदिल् प्राग्भागत्तिलिरुक्कुम् वासुदेवऩुक्कु करचरणादिविग्रहमु मिल्लै। आऩाल् विशाखयूपत्तिऱ्कु किळैबोल् परिणतमाऩ शुद्धसत्वद्रव्यैकदेशत्ताल् शरीरसम्बन्धिपोल् तोऩ्ऱुम् षाड्गुण्यप्रकाशनमात्रमुमुण्डु। दक्षिणादिदिक्स्थितानां सङ्कर्षणादीनां करचरणादियुक्तविग्रहमिरुन्दालुम् आयुधादिगळिल्लै। कैगळिल् रेखारूपङ्गळाऩ शङ्खचक्रलाङ्गलादिचिह्नमुण्डु। वर्णभेदमिल्लै। तुरीयस्थानत्तिल् तुरीयसञ्ज्ञकम् व्यूहचतुष्टयम् मुऩ्बोलवे इरुक्किऱदु। अदऱ्कु विशेषम् प्रागादि नालु व्यूहङ्गळुक्कुम् करचरणादियुक्तविग्रहमिल्लै। सुषुप्तवासुदेवतुल्यं अदावदु किळैबोल् इरुक्किऱ शरीरमात्रम्। आगैयालेये चेतनव्यापारचिद्राहित्यम्। प्राग्भागत्तिलिरुक्कुम् वासुदेवऩुक्कु षाड्गुण्य-प्रकाशनम्। इतरर्गळुक्कु अवरवर्गळुक्कु नियतमाऩ गुणद्वयप्रकाशनं च । इन्द नालु व्यूहङ्गळुक्कुम् जाग्रदादिसञ्ज्ञै व्यापारबाहुळ्यत्तालुम् तदल्पतैयालुम् तदत्यन्ताभावत्तालुम् लोकदृष्टप्रक्रियैयाले वन्ददत्तऩै। तत्तद्व्यूहसम्बन्धत्ताले विशाखयूपत्तिऩ् स्थानङ्गळिल् जाग्रत्स्थानादिसञ्ज्ञै । इप्पडि भगवाऩ् चातुर्व्यूहत्तै जाग्रदादिभेदभिन्नमाग वहिक्कैयाल् ‘‘चतुर्धा वहसि’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इदिऩ् विशेषङ्गळैयॆल्लाम् लक्ष्मीतन्त्रत्तिलुम् इन्द विशाखयूपत्तै हृदयत्तिल् द्ध्येयमागच्चॊऩ्ऩ सात्वतसंहितैयिलुम् अप्पडिये हृदयारूढमाग अनुसन्धेयमागच्चॊऩ्ऩ वरदराजपञ्चाशत्तिऩ् ‘‘रूढस्य चिन्मयतया’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिलुम् कण्डुगॊळ्वदु। ऎऩ्ऱु सङ्गृहीतङ्गळायिऱ्ऱु इति । उक्तोऽर्थः । इप्पडि नालु व्यूहङ्गळिलुळ्ळ विशेषङ्गळॆल्लावऱ्ऱैयुम् सॊल्लि अदुगळिल् निऩ्ऱुम् क्रममाग मूऩ्ऱाग उण्डाऩ केशवादिगळै व्यूहान्तरमॆऩ्ऱु अरुळिच्चॆय्गिऱार् केशवादिगळाऩ इत्यादियाल्। विभवङ्गळैक्काट्टुगिऱार् विभवङ्गळाऩ मुप्पत्तुच्चिल्वाऩ रूपङ्गळिदि। इङ्गु आदिपदत्ताले सात्वतसंहितैयिल् ‘‘पद्मनाभो ध्रुवोऽनन्तश्शक्त्यात्मा मधुसूदनः’’ इत्यादिगळिऱ्सॊऩ्ऩ ध्रुवादिपरिग्रहः । विष्वक्सेनसंहितैयिल् ‘‘षट्त्रिंशद्भेदभिन्नास्तु पद्मनाभादिकाः स्मृताः ऎऩ्ऱुम्, अहिर्बुध्न्यसंहितैयिल्, ‘‘विभवाः पद्मनाभाद्याः त्रिंशच्च नव चैव हि’’ ऎऩ्ऱुम्, सङ्ख्याभेदङ्गळ् सॊल्लियिरुप्पदाल् अन्दयॆल्लावऱ्ऱुक्कुम् सङ्ग्रहार्थमाग मुप्पत्तुच्चिल्वाऩमॆऩ्गिऱदु। मुप्पदिऩ् मेल् नाऱ्पदुक्कुळ् यत्किञ्चित्सख्यावत् ऎऩ्ऱु तदर्थम्। “मुप्पत्तुच्चिऩ्ऩ” ऎऩ्गिऱ पाठत्तिलुम् “सिऩ्ऩ” शब्दत्तिऱ्कुम् कथञ्चित् इव्वर्थमे कॊळ्ळवेण्डियदु। इप्पडि विभवङ्गळ् मुप्पत्तुच् चिल्वाऩमाऩाल् दशावतारङ्गळै विशेषित्तु विभवङ्गळॆऩ्बाऩे ऩॆऩ्ऩिल् अरुळिच्चॆय्गिऱार् इवऱ्ऱिल् मत्स्यकूर्मादिगळाऩ अवतारङ्गळिदि। ऒरु प्रयोजनवशत्ताले इति । वेदाहरणक्षीरोदमथनादिविचित्रकार्यवशत्ताले ऎऩ्ऱबडि। विशेषित्तुच् चॊल्लप्पट्टऩ इति । ‘‘मत्स्यः कूर्मो वराहश्च नारसिंहोऽथ वामनः । रामो रामश्च रामश्च कृष्णः कल्कीति ते दश ॥’’ ऎऩ्ऱु नामसङ्ख्यादिनिर्देशपूर्वकमागच् चॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱबडि। इप्पडि रामकृष्णादिरूपङ्गळ् भगवदवतारविशेषमॆऩ्ऩिल्, वीर्यशक्त्यादिसर्वगुणपरिपूर्णर्गळाऩ अवर्गळुक्कु कर्मवश्यरुक्कुप् पोल् कष्टानुभवम् कूडुमोवॆऩ्ऩ समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार्। इव्विभवङ्गळिल् ईश्वरऩित्यादियाल्। अव्वो कार्यविशेषङ्गळुक्कीडाग इति । असुरर्गळै मोहिप् पिक्कैक्कागवुम् आश्रितर्गळै रञ्जिप्पिक्कैक्कागवुम् इऩ्ऩुम् पलविद विचित्रकार्यङ्गळैच् चॆय्वदऱ्कागवुमॆऩ्ऱबडि। ताऩ् वेण्डिऩ गुणङ्गळै वेण्डिऩ पोदु मऱैत्तुम् वेण्डिऩबोदु प्रकाशिप्पित्तुमिति । रामावतारदशैयिल् परत्व-सूचकमाऩ गुणङ्गळै प्रायशो मऱैत्ताऩिऱे। अदिलुम् जटायुमोक्षप्रदानसमुद्रसेतुबन्धन त्राणसहमोक्षगमनादिगळिलुम् अवैगळै प्रकाशिप्पित्ताऩिऱे। कृष्णावतारदशैयिल् जरा-सन्धादियुद्धङ्गळिल् अवैगळै मऱैत्तुम् विश्वरूप प्रदर्शनादिगळिल् प्रकाशिप्पित्तुम् पोन्दाऩिऱे। व्यूहङ्गळिऱ्पोले इव्विभवङ्गळिलुम् अवान्तरभेदङ्गळ् उण्डॆऩ्गिऱार् इवऱ्ऱिल् अवान्तरभेदङ्गळिदि।
…
इप्पडिये - अनन्तङ्गळागवे। इऩि आवेशावतारभेदङ्गळैक् काट्टुगिऱार् सिल जीवर्गळै इत्यादिना ।
सिल जीवर्गळ् - हिरण्यगर्भरुद्रादिगळ् विग्रहविशेषत्तालुम् शक्तिविशेषत्तालुम् अधिष्ठित्तु इति ।
विग्रहविशेषत्ताले अधिष्ठिक्कैयावदु
‘‘सृष्टिं ततः करिष्यामि
त्वामाविश्य प्रजापते’’
इत्यादिगळिऱ्पडिये तत्-तज्-जीव-शरीरानुप्रविष्टमाऩ मुख्य-विभव-विग्रह-विशेषत्तोडे कूडिऩ्-अवऩ् आय्
तत्-तज्-जीवर्गळै नियमिक्कै।
शक्तिविशेषत्ताल् अधिष्ठिक्कैयावदु -
विग्रहम् अऩ्ऱिक्के शक्तिमात्रत्ताले तत्-तज्-जीवर्गळै उपबृंहित्तु नियमिक्कै।
अतिशयितकार्यङ्गळै नडत्तुगिऱदुवुम् विभवभेदमिति । अतिशयितकार्यं – व्यष्टिसृष्टिसंहारादि हिरण्यगर्भरुद्रादिकर्तृकम्। व्यासजामदग्न्यरामादिकर्तृकम् शारीरकभारतादिनिर्माणम् क्षत्रियकुलोत्सादनादि च । अर्चावतारत्तै निरूपिक्किऱार् परव्यूहादिरूपङ्गळ्दाऩे इत्यादियाल्। आदिपदात् विभवपरिग्रहः । आश्रितर्क्काग। तामर्चयेत् इत्यादिगळिऱ्पडिये स्वभक्तर्गळुडैय अर्चनप्रणामयजनचिन्तनादि प्रयोजनसिद्ध्यर्थमाग ऎऩ्ऱबडि अवर्गळ् अपेक्षित्तबडिये इति । भक्तर्गळ् परवासुदेवऩ् पोलवो सङ्कर्षणादिव्यूहम्बोलवो रामकृष्णनृसिंहादिविभवम् पोलवो सुवर्णरजतादिगळाले ऒरु विग्रहत्तैप् पण्णि अदिल् पररूपत्तिलेयो व्यूहरूपत्तिलेयो विभवरूपत्तिलेयो ऒऩ्ऱै इङ्गु सान्निध्यम् सॆय्यवेण्डुमॆऩ्ऱु शास्त्रोक्तमन्त्रङ्गळाले आवाहनादिगळैच् चॆय्दु अपेक्षित्ताल् अपेक्षित्त प्रकारमे ऎऩ्ऱबडि। बिम्बाकृत्यात्मना बिम्बे समागत्यावतिष्ठते इति । बिम्बस्य भक्तनिर्मितार्चाविग्रहस्य आकृतिरिव आकृतिः यस्य सः – बिम्बाकृतिः । स चाऽसौ आत्मा च बिम्बाकृत्यात्मा, तेन । इङ्गु आत्मशब्दम् अप्राकृतशरीरपरम्। तथाच भक्तऩ् ऎऴुन्दरुळप्पण्णिऩ विग्रहत्तिऩुडैय आकृतिपोऩ्ऱ आकृतियैयुडैय अप्राकृतदिव्यमङ्गळविग्रहत्तोडे ऎऩ्ऱबडि। बिम्बे – प्रतिमायां । समागत्य – नीरे क्षीरम् पोले विभागानर्हमाऩ संश्लेषविशेषत्तै यडैन्दु। अवतिष्ठते – परव्यूहादिगळ् पोलऩ्ऱिक्के मांसचक्षुस्सुक्कळुक्कुम् अनुभाव्यमाग इरुक्किऱाऩ्। ऎऩ्गिऱबडिये - इत्यादिशास्त्रङ्गळ् सॊल्लुगिऱबडिये। निऱ्किऱ निलै अर्चावतारम् - श्रीरङ्गादिक्षेत्रङ्गळिल् स्थिरप्रतिष्ठितमागविरुक्कुम् स्वभाववत् अर्चावतारमॆऩ्ऱबडि।
…
इप्पडि व्यूहविभवार्चान्तर्याम्यवतारङ्गळै निरूपित्तु इवैगळॆल्लाम् शुद्धसत्वद्रव्यङ्गळागैयाले इन्द रूपङ्गळुक्कु लोकदृष्टप्रक्रियैयाले हेयत्व ज्ञानसङ्कोचकत्व कर्ममूलत्व सुखदुःखानुभवहेतुत्वादिगळिल्लैयॆऩ्गिऱार् इप्पडि अवतरिक्किऱ रूबङ्गळिल् वगैगळॆल्लामिदि। वगैगळ् - प्रभेदङ्गळ्। शुद्धसत्वद्रव्यमयङ्गळाय् इति । इदऩाल् प्राकृतशरीरत्तिऱ्कुप्पोल् सप्तधातुमयत्वहेयत्वादिगळिल्लै यॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। कर्मतत्फलङ्गळोडु तुवक्कऱ इति । इदऩाल् भगवद्रूपम् पुण्यपापरूपकर्मजन्यमऩ्ऱॆऩ्ऱुम् कर्मजन्यसुखदुःखाद्यनुभवहेतुवऩ्ऱॆऩ्ऱुम् ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इन्द रूपङ्गळ् भगवदिच्छाजन्यङ्गळॆऩ्ऱुम् साधुपरित्राणादिप्रयोजनकङ्गळॆऩ्ऱुमिऱे प्रसिद्धङ्गळ्। शुद्धसृष्टियॆऩ्ऱु पेर् पॆऱ्ऱिरुक्कुमिदि। रजस्तमस्सुक्कळ् कलसाद सत्वाश्रयमाऩ द्रव्योपादनङ्गळागैयाल् सात्वतादिसंहितैकळिलिदऱ्कु शुद्धसृष्टियॆऩ्ऱु पेरिट्टार्गळॆऩ्ऱबडि। इव्ववतारङ्गळिऩ् विशेषङ्गळॆल्लाम् गीतैयिल् ऐन्दु श्लोकङ्गळाल् विवरिक्कप्पट्ट तॆऩ्गिऱार् इव्ववतारङ्गळॆल्लाम् सत्यङ्गळॆऩ्ऱुमित्यादिना । भगवज्जन्मम् सत्यमिल्लाविडिल् ‘‘बहूनि मे व्यतीतानि जन्मानि तव चार्जन’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् व्यतीतत्ववचनम् स्वरसमागादिऱे। न ह्यैन्द्रजालिकम्बोल् मिथ्याभूतत्तिऱ्कु वर्तमानकालवृत्तिध्वंसप्रतियोगित्वरूपातीतत्वम् सम्भवति । असत्यत्वे ‘‘तव चार्जुन’’ ऎऩ्गिऱदुम् सप्रयोजनमुमागादु। ‘‘तव च जन्मानि’’ ऎऩ्ऱदु दृष्टान्तप्रदर्शनेन भगवज्जन्मत्तुक्कु सत्यत्व समर्थनेन खलु सप्रयोजनमागुम्। इवऱ्ऱिल् - एतादृशभगवज्जन्मत्तिल्। ईश्वरऩुक्कु ज्ञानादिशङ्कोचमिल्लैयॆऩ्ऱुमिदि। अजोपि सन्नव्ययात्मा ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् अजोऽपि अव्ययोऽपि ईश्वरोऽपि सन् ऎऩ्ऱु कर्मकृतजन्मराहित्यमुम् ज्ञानादिव्ययरहितत्वमुम् नियन्तृत्वमुम् सॊल्लियिरुप्पदाल् अजहत्स्वस्वभावत्वं सॊल्लप् पट्टदु ऎऩ्ऱु करुत्तु।
इव्विग्रहङ्गळ् शुद्धसत्वमयङ्गळॆऩ्ऱुमिदि। ‘‘प्रकृतिं स्वां’’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् स्वामॆऩ्ऱु प्रकृतियै विशेषिक्कैयाल् स्वासाधारणशुद्धसत्वमयदिव्यमङ्गळविग्रहाधिष्ठातृत्वम् सॊल्लप्पट्टदॆऩ्ऱु करुत्तु।
इवऱ्ऱिऱ्कु ईश्वरेच्छामात्रमे कारण मॆऩ्ऱुमिदि। ‘‘सम्भवाम्यात्ममायया’’ ऎऩ्गिऱविडत्तिल् स्वसम्भवत्तिऱ्कु स्वमायैये अदावदु स्वेच्छैये कारणमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदु। इङ्गु ‘‘माया’’ शब्दत्ताल् इच्छावस्थमाऩ भगवद्ज्ञानमे सॊल्लप्पडुगिऱदु। ‘‘माया वयुनं ज्ञान’’ मॆऩ्ऱु वेदनिघण्टु-विल् मायाशब्दम् ज्ञानपर्यायमाग पडिक्कप्पट्टदिऱे। ‘‘यावन्तः पांसवो भूमेः सङ्ख्याता देवमायया’’ ऎऩ्ऱ श्रुतियिल् भगवन्मायैयिऩाले पांसुक्कळुक्कु सङ्ख्यातत्वञ्जॊल्लुगैयाल् मायाशब्दम् ज्ञानपरम्। नत्वविद्यापरम्। अविद्यैयिऩाल् पांसुक्कळ् सङ्ख्यातङ्गळागादिऱे। मायया सततं वेत्ति प्राणिनां च शुभाशुभम्’’ इत्यादिगळैयुमिङ्गु उदाहरिप्पदु। धर्मरक्षणम् पण्ण वेण्डुम् कालमे कालमॆऩ्ऱुमिदि। ‘‘यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् कर्मविपाककालिकमाऩ बद्धजन्मम् पोलऩ्ऱिक्के धर्मग्लानियुम् अधर्मोत्थितियु मुण्डाऩबोदु भगवदवतारञ्जॊल्लुगैयाल् धर्मरक्षणम् पण्णवेण्डिय कालमे अवतारकालमॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदागिऱदु। साधुपरित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळ् ऎऩ्ऱुमिदि। इङ्गु आदिपदत्ताल् दुष्कृद्विनाशमुम् धर्मसंस्थापनमुम् ग्रहिक्कप्पडुगिऱदुगळ्। परित्राणाय साधूनां’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् अस्मदादि जन्मप्रयोजनमाऩ कर्मकृतसुखदुःखानुभवम् पोलऩ्ऱिक्केसाधुपरित्राणादिगळे प्रयोजनङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्लप्पट्टदुगळ्। इव्वर्थन् दॆळिन्दु अनुसन्धिप्पार्क्कु इति । दिव्यमाऩ जन्मकर्मादिगळ् तॆळिन्दु अनुसन्धिक्कै यावदु सदाचार्योपदेशादिगळाले इव्वर्थत्तै संशयविपर्ययमऱ निश्चयित्तु ध्यानम् सॆय्गै। इदु ‘‘जन्म कर्म च मे दिव्यमेवं यो वेत्ति तत्वतः’’ ऎऩ्गिऱ श्लोकत्तिल् ‘‘तत्वतः’’ ऎऩ्ऱ पदत्तालुम् ‘‘वेत्ति’’ ऎऩ्गिऱ पदत्तालुम् सॊल्लप्पट्टदु। इङ्गु ‘‘वेत्ति’’ यॆऩ्गिऱदु शब्दजन्यज्ञानमात्रमऩ्ऱु। मेल् ‘‘बहवो ज्ञानतपसा पूता मद्भावमागताः’’ ऎऩ्ऱु इदै तपोरूप ज्ञानमागवुम् उपासनादि सहकारेण भगवत्प्राप्ति हेतुवागवुम् सॊल्लियिरुप्पदाल् विलक्षणमाऩ अवताररहस्यानुसन्धानम्। एकजन्मत्तिले - अवताररहस्यानुसन्धानम् पिऱन्द ऒरे जन्मत्तिले। स्वाधिकारानुगुणसमीहितोपायपूर्तियाले - सकिञ्चनाधिकारिक्कु स्वाधिकारानुगुणमाऩ समीहितोपायम् भक्तिः । अकिञ्चनाधिकारिक्कु प्रपत्तिः । भक्तिक्कु पूर्तियावदु जन्मान्तरारम्भकमाऩ पापांशत्तिऩुडैय प्रशमनत्तिले समर्थमाऩ पौष्कल्यवत्वम्। इदऩाल् उपायपौष्कल्यापादनद्वारा इव्ववताररहस्यचिन्तनम् मोक्षत्तिऱ्कु हेतुवागैयाले भक्तिप्रपत्तिव्यतिरिक्तमाऩ इदऱ्कु ऎप्पडि जन्मान्तरम् विना भगवत्प्राप्तिसाधनत्वमॆऩ्गिऱ शङ्कै निरस्तमायिऱ्ऱु। जन्मान्तरमनुभवि यादे मुक्तरागलामॆऩ्ऱुमिदि। इदु ‘‘त्यक्त्वा देहं पुनर्जन्म नैति मामेति सोऽर्जन’’ ऎऩ्गिऱ अर्धत्तिले सॊल्लप्पट्टदु। ऐन्दु श्लोकङ्गळॆवैयॆऩ्ऩिल्? अवैगळै सूचिप्पिक्किऱार् बहूनि मे व्यतीतानि ऎऩ्ऱु तुडङ्गि इत्यादिना । इन्द अवताररहस्यचिन्तनमहरहरभ्यासाधेयातिशयमाय् चिरकालसाध्यमाऩ भक्तियिऩुडैय पूर्तियैयुण्डुबण्ऩिऩालुम् क्षणकालसाध्यमाऩ स्वतन्त्रप्रपत्तिक्कु ऎप्पडि उपकारकमामॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदु स्वतन्त्रप्रपत्तिनिष्ठऩुक्कु इत्यादिना । इदु - इव्ववताररहस्यचिन्तनम्। शरण्यगुणविशेषज्ञानमुखत्ताले - प्रपत्तव्यऩाऩ भगवाऩुडैय साधुपरित्राणोन्मुखत्वादिगुणविशेषज्ञानद्वारा। उपायानुष्ठानक्षणत्तिले महाविश्वासादिगळै स्थिरीकरित्तु इति । इदु प्रपत्ति चिरकालसाध्य मिल्लामल् क्षणकृत्यमाऩालुम् अन्द क्षणत्तिल् मुऩ्बु शास्त्रत्ताले पिऱन्दिरुन्द महाविश्वासादिगळै उपेक्षकत्वादिज्ञाननिवर्तनद्वारा दृढीकरित्तु उपकारकमामॆऩ्ऱु करुत्तु।
महाविश्वासादि दार्ढ्यमिल्लाविडिल् उपायपूर्तिये शङ्किक्कवेण्डिवरुम्। विभवावतारम् स्वजन्मरहस्य ज्ञानत्तालुपायत्तैप् पूरित्तु जन्मान्तरानुभवायासमऩ्ऱिक्के मोक्षप्रदमाप्मोक्षप्रदमामाप् पोले अर्चावतारमुम् तऩ्ऩुडैय द्ध्यानत्तालुम् अर्चनप्रणामादिगळालुम् परव्यूहाद्यपेक्षैयऱ मोक्षप्रदमामॆऩ्ऱु शौनकररुळिच्चॆय्दारॆऩ्गिऱार् इप्पडिये अर्चावतारमुमि त्यादियाल्। मिऱुक्कऱ - आयासमऱ। अदावदु “परिवदिलीसऩैप्पाडि” ऎऩ्गिऱ तिरुवाय्मॊऴियिलुम् ‘‘यथोपयोगं शक्यत्वात् कर्तुं पुष्पादिपूजनं । चक्षुषः प्रीतिजननात्’’ ‘‘अरण्ये सन्ति पत्राणि’’ इत्यादिप्रमाणङ्गळिलुम् सॊल्लुगिऱबडिये अर्चनादिगळिल् आयासमऩ्ऱिक्के ऎऩ्ऱबडि। शौनकश्लोकत्तैयुदाहरिक्किऱार् सुरूपामिति । अत्र सुरूपत्वप्रसन्नवदनेक्षणत्वादिगळ् हेतुगर्भविशेषणङ्गळ्। तादृशप्रतिमैयऩ्ऱो प्रीतियैयुण्डुबण्णुम्। तामेव विशति – एवकारो भिन्नक्रमः । अर्चनप्रणामादिविषयभूतमाऩ अर्चामूर्तियै विशत्येव । लौकिकमाऩ इन्द अर्चैक्कु प्राप्यत्वङ्गूडुमोवॆऩ्ऩ? अरुळिच्चॆय्गिऱार् ब्रह्मरूपिणीमिति । इङ्गु ब्रह्मशब्दम् ‘‘मूर्तं ब्रह्म’’ इत्यादिगळिऱ्सॊल्लप्पट्ट परवासुदेवविग्रहपरम्। तद्रूपिणीं । तत्परिणाममागैयाले तदभिन्नामॆऩ्गिऱदु। ‘‘बिम्बाकृत्यात्मना बिम्बे समागत्य’’ ऎऩ्गिऱबडि पररूपमे इदिल् नीरक्षीरन्यायत्ताले कलन्दिरुप्पदाल् तत्प्राप्तियिलिव्वर्चाप्राप्तियुम् कूडुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि अवताररहस्यमुम् अर्चावतारमुम् अनायासेन मोक्षप्रदङ्गळायिरुप्पदालुम् शौनकादिमहर्षिकळुमप्पडिये उपदेशादिगळैप् पण्णिप्पोरुगैयालुम् विळम्बाक्षमर् कळाऩ आऴ्वार्गळ् इव्ववताररहस्यत्तैयुम् अर्चावतार वैलक्षण्यत्तैयुम् प्राचुर्येणानुसन्धित्तार्गळॆऩ्गिऱार् आऴ्वार्गळुमित्यादियाल्। इप्पडियाऩालाऴ्वार्गळ् “अयर्वऱुममरर्गळदिबदियवऩवऩ्” इत्यादिगळिल् पररूपत्तैयुम् अनुसन्धित्तदऱ्कुक् करुत्तॆऩ्ऩॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदऱ्कुप् पेरणियागप् परत्वत् तैक् कण्डु पोन्दार्गळिति । पेरणियाग - मूलबलमाग। परत्वत्तै - इङ्गु परशब्दम् पररूपविशिष्टपरम्। अदिऩ् पेरिल् भावप्रत्ययम् वैत्ताल् विशिष्टाद्भावप्रत्ययन्यायेन पररूपमॆऩ्ऱु सिद्धिक्कैयाल् पररूपत्तैक् कण्डु पोन्दार्गळॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। कीऴ् ‘‘प्रचुरमाग अनुसन्धित्तु" ऎऩ्ऱु सॊल्लि इङ्गु “कण्डु पोन्दार्गळ्” ऎऩ्गैयाल् सर्वकारणमागैयाले पररूपत्तैक् कण्डदुमात्तिरमेयॊऴिय अवतार-अवताररहस्यत्तिलुम् अर्चावतारवैलक्षण्यत्तिलुमे अवर्गळुक्कीडुबाडॆऩ्ऱु ज्ञापितमागिऱदु। इप्पडि स्वाधीनत्रिविधचेतनाचेतनऩाय् पञ्चप्रकारविग्रहविशिष्टऩायिरुक्किऱ वीश्वरऩुडैय स्वरूपत्तै सत्यत्वादिगळाले स्पष्टमाग निरूपित्तु नित्यऩाऩववऩुक्कु स्थितिभेदम् सामान्यमागच् चॊल्लप्पट्टबडियाले मेल् अवऩुक्कु प्रवृत्तिभेदत्तै निरूपिक्किऱार् इप्पडियिरुक्किऱ वीश्वरऩित्यादिना । “इप्पडियिरुक्किऱ वीश्वरऩ्” ऎऩ्गिऱ अनुवादत्ताले अवाप्तसमस्तकामऩाय् आनन्दस्वरूपऩायिरुक्किऱ इवऩुक्कु ऒरु व्यापारम् वेण्डुमोवॆऩ्गिऱ शङ्कै द्योतितमागिऱदु। इन्द शङ्कैयै निवर्तिप्पियानिऩ्ऱु कॊण्डु प्रवृत्तिविशेषत्तैक् काट्टुगिऱार् तऩ् आनन्दत्तुक्कुप् परीवाहमागप् पण्णुमिति । इदऩाल् अवाप्तसमस्तकामऩाय् आनन्दस्वरूपऩायिरुन्दालुम् ‘‘लोकवत्तु लीलाकैवल्यं’’ ऎऩ्गिऱबडिये सार्वभौमकन्तुकविहारम्बोले तऩ्ऩुडैय परिपूर्णानन्दत्तिऱ्कुप् पोक्कुवीडाग व्यापारङ् गूडलामॆऩ्गिऱ समाधानम् द्योतितमागिऱदु। परीवाहमाग – परीवाहो जलोच्छ्वासः अदावदु ऒरु तटाकत्तिल् जलमदिगमाऩाल् अदु पोगुगैक्कागक् कट्टियिरुक्कुम् कडैवाय्त्तल्। (कलुङ्गल् वऴि।) अन्द व्यापारङ्गळैक्काट्टुगिऱार् सकलजगत्सृष्टिस्थितिसंहारमोक्षप्रदत्वादिगळिति । आदिपदत्ताल् अन्तःप्रविश्यनियमनादिगळ् विवक्षितङ्गळ्। सकलपदत्ताल् चतुर्मुखव्यावृत्तिः । इन्द ईश्वरतत्वत्तोडे ‘‘नित्यैवैषा जगन्माता विष्णोः श्रीरनपायिनी’’ इत्यादिगळिले पिराट्टिक्कु नित्यसम्बन्धमुम् पिरिविल्लामैयुम् सॊल्लप्पट्टिरुप्पदालिव् वीश्वरतत्त्वम् सृष्ट्याद्यवस्थैयिलुम् ज्ञानप्रदानशरणवरणप्राप्त्यवस्थैकळिलुम् लक्ष्मीविशिष्टमागवे इरुक्कुमॆऩ्गिऱार् इव्वीश्वरऩित्यादिना । इप्पडि याऩाल् ईश्वरद्वित्वम् वारादोवॆऩ्ऱु शङ्कियामैक्काग ‘‘सपत्नीकऩाय्क्कॊण्डे" ऎऩ्गिऱदु। प्रमाणवचनङ्गळिल् पिराट्टियै विशेषणमागवुम् भगवाऩै विशेष्यमागवुम् सॊल्लियिरुप्पदाल् पत्नीविशिष्टऩै ‘‘एको यजमानः’’ ऎऩ्ऱु सॊल्लुगिऱाप्पोले लक्ष्मीविशिष्टऩै ‘‘एक ईश्वरः’’ ऎऩ्ऱु सॊल्ललामागैयाल् सर्वावस्थैकळिलुम् सपत्नीक ऩायिरुन्दालुम् ईश्वरद्वित्वम् प्रसङ्गियादॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि ईश्वरतत्वमिरण्डाइप्पडि ईश्वरतत्वमिरण्डायिरुक्कुमॆऩ्ऱुम् आऩालॊऩ्ऱु विशेषणमायुम् ऒऩ्ऱु विशेष्यमायुमिरुप्पदाल् ईश्वरद्वित्वमिल्लैयॆऩ्ऱुम् सॊल्लुम् प्रमाणसम्प्रदायङ्गळुण्डोवॆऩ्ऩ, इदिल् प्रमाणतया विष्णुपुराणत्तैयुम् तिरुवाय्मॊऴि मुदलाऩदुगळैयुम् सॊल्लप् पोगिऱवराय्क्कॊण्डु अन्द ग्रन्थकर्ताक्कळिऩ् विशेषत्तैयरुळिच्चॆय्गिऱार् तत्त्वेन यः, माता पिता ऎऩ्गिऱ श्लोकङ्गळिले इत्यादि । उपकारविशेषत्ताले - स्तोत्रभाष्यत्तिऱ् सॊऩ्ऩ अनन्यपराव्यामिश्रव्यक्ततात्पर्यसङ्क्षिप्तसात्त्विकोपबृंहणप्रधानतम पुराणनिर्माणत्ताले पराशरर् पण्णिऩ उपकारविशेषत्तालुम्, ‘‘पराशरप्रबन्धादपि वेदान्तरहस्यवैशद्यातिशयहेतुभूतैः सद्यः परमात्मनि चित्तरञ्जकतमैः सर्वोपजीव्यैरुपबृंहणैः मधुरकविप्रभृति सम्प्रदायपरम्परया नाथमुनेरप्युपकर्तार’’ मॆऩ्ऱुम्, ‘‘कालविप्रकर्षेऽपि परमपुरुषसङ्कल्पात् प्रादुर्भूय साक्षादपि सर्वोपनिषत्सारोपदेष्टारं’’ ऎऩ्ऱुम्, स्तोत्रभाष्यत्तिऱ् सॊऩ्ऩ नम्माऴ्वारुडैय अतिशयितोपकारविशेषत्तालेयुमॆऩ्ऱबडि। ‘‘सादरमाग विशेषित्तु" ऎऩ्ऱदु ‘‘तस्मै नमो मुनिवराय पराशराय’’ ‘‘वकुलाभिरामं श्रीमत्तदङ्घ्रियुगळं प्रणमामि मूर्ध्ना’’ ऎऩ्ऱदैयुत्तेसित्तुच् चॊऩ्ऩबडि। पराशरपराङ्कुशप्रबन्धङ्गळिले इति । श्रीविष्णुपुराण-प्रथमांशाष्टमाध्यायादिगळिलुम्, प्राप्यदशैयिलुम् उपायदशादिगळिलुम् सहत्वञ्जॊल्लुगिऱ “ऒण्डॊडियाळ् तिरुमगळुम् नीयुमे निलानिऱ्प” “अगलगिल्लेऩिऱैयु मॆऩ्ऱलर्मेल्मङ्गैयुऱैमार्बा” इत्यादिगाथैकळिलुमॆऩ्ऱबडि। इप्पडि सर्वावस्थैयिलुम् पिराट्टि साहित्यञ्जॊल्लुगैयाल् सकलजगत्सृष्ट्यादिव्यापारङ्गळ् सहधर्मचारिणियाय् ईश्वरकोटिप्रविष्टैयाऩ पिराट्टिक्कुम् साधारणङ्गळाग सिद्धित्तालुमिवर्गळुडैय प्रवृत्तियिल् अवान्तरभेदमुण्डोवॆऩ्ऩवरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्विडत्तिल् दण्डधरत्वमुम् पुरुषकारत्वादिगळुमित्यादिना । दण्डधरत्वमुमॆऩ्गिऱविडत्तिलुम्मैयिऩाल् स्वातन्त्र्यादिकम् समुच्चितम्। पुरुषकारत्वादीत्यादिशब्दत्ताल् म्रदिमपतिपारार्थ्यादिग्रहणम्। कूऱाग विभजित्त व्यापारङ्गळिति । कूऱाग - पङ्गाग। विभजित्त व्यापारङ्गळ् - स्वेच्छैयिऩाले पिरिक्कप्पट्ट व्यापारङ्गळ्। अयमभिप्रायः । लोगत्तिल् दम्पतिकळिरुवरुक्कुम् तम् सॊत्तुक्कळॆल्लाम् पॊदुवायिरुक्कच् चॆय्देयुम् सिल भूषणादिगळै तङ्गळ् तङ्गळुक्कु असाधारणमाग ऎप्पडि विनियोगित्तुक् कॊळ्ळुगिऱार्गळो अप्पडिये सर्वकार्यसमर्थर्गळाऩ इद्दिव्यदम्पतिकळुक्कुम् सर्वव्यापारङ्गळुम् पॊदुवायिरुन्दालुम् स्वेच्छैयाले दण्डधरत्वपुरुषकारत्वादिगळै अनुगुणमाग विभजित्तु विनियोगित्तुक् कॊळ्वदालिवैगळै अवान्तरप्रवृत्तिभेदङ्गळॆऩ्ऱु सॊल्ललामॆऩ्ऱु। इप्पडियाऩाल् उपदिश्यमानधर्माधारत्तैक्काट्टिलुम् अतिदिश्यमानधर्माधारत्तुक्कुविशेषम् स्वतःप्राप्तमॆऩ्गिऱ मध्यस्थवाक्यम् विरोधियादोवॆऩ्ऱु शङ्कित्तु समाधान मरुळिच्चॆय्गिऱार् उपदिश्यमानेत्यादिना । उवर् - मध्यस्थर् उपदिश्यमान धर्माधारम् - पूर्वकाण्डत्तिल् प्रथमषट्कत्तिल् सॊल्लप्पट्ट प्रकृतियागम्। अतिदिश्यमानधर्माधारम् - ‘‘प्रकृतिवद्विकृतिः कर्तव्या’’ ऎऩ्ऱु अतिदेशप्राप्तप्रकृतिधर्मत्तैयुडैय विकृतियागम्। इवैगळिल् विकृतियागत्तुक्कु प्रकृतियागत्तिलुपदिष्टमाऩ यावद्धर्मङ्गळुम् अतिदेशत्ताले प्राप्तङ्गळायुम्, विकृतियिल् अपूर्वमागच्चॊल्लप्पट्ट सिल धर्मम् स्वतःप्राप्तमायुमिरुक्कुम्; अदुबोले प्रकृतिस्थानीयऩाऩ भगवाऩुक्कु उपदिश्यमानधर्ममॆल्लाम् ‘‘नित्यं तद्धर्मधर्मिणी’’ ऎऩ्गिऱ अति-देशत्ताले पिराट्टिक्कुप् प्राप्तमाय् मेलुम् विशेषधर्मम् स्वतः प्राप्तमागवेण्डियिरुक्क दण्डधरत्वत्तै ईश्वरऩुक्कु असाधारणमागच् चॊल्लमुडियुमोवॆऩ्ऱु शङ्कैयै अभि-प्रायप्पट्टु मध्यस्थवाक्यत्तिल् प्रकृतियिल् उपदिश्यमानयावद्धर्मत्तुक्के विकृतियिल् प्राप्तियॆऩ् ऱेऱ्पडुवदाल् दण्डधरत्वादिगळ् प्रकृतियिल् उपदिश्यमानधर्मङ्गळऩ्ऱिक्के इच्छैयाले विभक्तङ्गळागैयाले इवैगळुक्कु पिराट्टियिऩिडत्तिल् प्रसक्तियिल्लैयॆऩ्गिऱ समाधानम् सुलभमागैयाल् अदैयुपेक्षित्तु मध्यस्थवाक्यत्तुक्कु तात्पर्यान्तरवर्णनेन समाधानमरुळिच्चॆय्गिऱार् ऎऩ्ऱबडि। उपदिश्यमान इत्यादि मध्यस्थवाक्यत्तुक्कु पूर्वपक्षि सॊऩ्ऩ उपदिश्यमानधर्माधारत्तिऩ् यावद्धर्मङ्गळुम् अतिदिश्यमानधर्माधारत्तुक्कु वरुम् अदऱ्कुमेलुम् ऒरु धर्मम् वरुमॆऩ्गिऱबडि अर्थत्तिल् तात्पर्यमिल्लै। अतिदिश्यमानधर्माधारत्तुक्कु वरुम् विशेषम् - वैषम्यम्। अदावदु भेदम्, अथवा भेदकाकारम्। स्वतः प्राप्तम् - अतिदिश्यमान-धर्माधारत्वत्तालेये प्राप्तमॆऩ्ऱबडि। लोकत्तिल् ऒरु वस्तुवुक्कु मऱ्ऱॊरु वस्तुविऩ् धर्मत्तै अतिदेशिक्कवेण्डुमाऩाल् अन्द वस्तुविऱ्कु मऱ्ऱॊरु वस्तुवैक्काट्टिलुम् भेदमो भेदकाकारमो इरुन्दे तीरवेण्डुम्। अभेदे अतिदेशम् घटियातिऱे। आगैयाल् इङ्गु पिराट्टिक्कु भगवद्धर्मापेक्षया विलक्षणधर्माश्रयत्वमे स्वतःप्राप्तमॆऩ्ऱु तात्पर्यम्।
अन्द धर्मम् इरुवरुडैयवुम् इच्छाकृतमाऩ विभागत्ताले वन्द पुरुषकारत्वादिधर्ममॆऩ्ऱे तात्पर्यमागैयाल् पिराट्टिक्कुम् दण्डधरत्वादिप्राप्तिक्कु प्रसक्तियिल्लामैयालॊरुविधविरोधमुमिल्लै। इप्पडि दण्डधरत्वादिगळ् इच्छैयिऩाले विभक्तङ्गळागैयाल् अदऱ्कु अतिदेशमिल्लैयॆऩ्ऱु सॊल्लुवदऱ्कु मुदलिल् विभाजकप्रमाण मुण्डोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदु युवत्वादावित्यादिना । ‘‘युवत्वादौ तुल्येप्यपरवशताशत्रुशमनस्थिरत्वादीन् कृत्वा भगवति गुणान् पुंस्त्वसुलभान् । त्वयि स्त्रीत्वैकान्तान् मृदिमपतिपारार्थ्यकरुणाक्षमादीन्वा भोक्तुं भवति युवयोरात्मनि भिदा’’ ऎऩ्गिऱ श्रीगुणरत्नकोशश्लोकत्तिले यॆऩ्ऱबडि। ‘‘स्थिरत्वादीन्’’ इत्यत्रादिपदेन दण्डधरत्वादिग्रहणम्। ‘‘क्षमादीन्’’ इत्यत्रादिपदेन पुरुषकारत्वादिग्रहणम्। भगवति स्थिरत्वादीन् त्वयि च क्षमादीन् कृत्वा – विभज्य स्थापयित्वा, भोक्तुं – अनुभविक्कैक्काग, युवयोरात्मनि भिदा – भेदः भवति । प्रायशः उङ्गळुक्कु स्वरूपगुणङ्गळुम् विग्रहगुणङ्गळुम् तुल्यमा यिरुक्कैयाले ऐक्यमे इरुक्कलामागिलुम्, सिल गुणङ्गळै विभजित्तु अनुभवि क्कैक्कागवे उङ्गळुक्कु भेदमॆऩ्ऱु करुत्तु।
पिराट्टिक्कु ईश्वरत्वमेयिल्लामलिरुक्क अवळुडैय पुरुषकारत्वादिगळै ईश्वरऩुडैय दण्डधरत्वम्बोले ईश्वरावान्तरधर्मङ्गळागच्चॊल्ललामा? अवळुक्कुम् ईश्वरत्वम् प्रमाणसिद्धमागैयाल् पुरुषकारत्वादिगळै ईश्वरावान्तरधर्मङ्गळागच् चॊल्ललामॆऩ्ऩिल्; ऒरु सिद्धान्तिकळुमॊप्पुक् कॊळ्ळाद ईश्वरद्वयत्तै युक्तिक्कु विरुद्धमाग प्रमाणङ्गळ् ताऩॆप्पडिच्चॊल्लुम्? अप्पडिच् चॊल्लुवदागत् तोऩ्ऱिऩालुम् अन्द प्रमाणङ्गळुक्कु अन्यथाकरणमे उचितमऩ्ऱोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इऱै निलैयुणर्वरिदु इत्यादिना । इऱै - स्वामियाऩ ईश्वरतत्त्वत्तिऩुडैय, निलै - स्थितियाऩदु, उणर्वरिदु - मन्दमतिकळाऩ अस्मदादिगळुक्कु दुर्ज्ञेयमॆऩ्ऱबडि। आऴ्वाररुळिच्चॆय्द निलत्तिले इति । निलत्तिले - ईश्वरतत्त्वविषयत्तिले। एदेऩुमॊरु वृथा निर्बन्धमागादु इति । ऒरु सिद्धान्तिकळुम् सॊल्लविल्लैयॆऩ्ऱो, युक्तिकळुक्कु विरुद्धमॆऩ्ऱो, नम् मुदलिगळ् पिराट्टियै ईश्वरकोटियिल् सेर्क्कविल्लैयॆऩ्ऱो ऒरु प्रयोजन मुमिल्लाद निर्बन्धम् कूडादॆऩ्ऱबडि। ‘‘अस्येशाना जगतः’’ ‘‘ईश्वरीं सर्वभूतनां’’ इत्यादि श्रुतिकळिलुम्, ‘‘नित्यं तद्धर्मधर्मिणी’’ त्यादि स्मृतिकळिलुम् पिराट्टिक्कु ईश्वरत्वादिगळ् स्पष्टमागच् चॊल्लप्पट्टिरुक्क अन्द विषयत्तिल् प्रयोजनमिल्लाद निर्बन्धम् कूडादॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि प्रमाणङ्गळिरुन्दालुम् युक्तिविरोधम् वन्दालवैगळै पाण्डित्यत् ताले अन्यपरङ्गळाक्कलागादोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् कृशानर्थानित्यादिना । इदु भारतत्तिल् सभापर्वत्तिल् मुप्पत्तॊऩ्बदावदु अध्यायत्तिल् इरण्डावदु श्लोकम्। तत्र – राजसूये, केचित् – वाक्यार्थकुशलिकळाऩ सिलर्, कृशानर्थान् – अत्यल्पङ्गळाऩ विषयङ्गळैयुम्, ततः – पूर्वप्रस्तुतजल्पवितण्डैकळाले, अकृशान् कुर्वते – अतिमहत्तुक्कळागप् पण्णुगिऱार्गळ्। अकृशानर्थान् कृशान् कुर्वते ऎऩ्ऱु माऱियुम् अन्वयित्तुक्कॊळ्वदु। तर्कपाण्डित्यत्ताले - तर्क विषयकमाऩ विलक्षणज्ञानत्ताले। निऩैत्तदॆल्लाम् साधिक्कलायिरुक्कच्चॆय्देयिऱे - सत्तै असत्तॆऩ्ऱुम्, असत्तै सत्तॆऩ्ऱुम्, ईश्वरऩेयुळ्ळदु ईशितव्यङ्गळिल्लैयॆऩ्ऱुम्, ईशितव्यङ् गळेयुळ्ळदु ईश्वरऩिल्लैयॆऩ्ऱुम् साधिक्क सामर्थ्यमिरुक्कच्चॆय्देयुमॆऩ्ऱबडि। इङ्गु “इऱे” ऎऩ्बदु प्रसिद्धि द्योतकम्। नाम् - नाथमुनिकळ्, आळवन्दार्, ऎम्बॆरुमाऩार् मुदलाऩ नम् पर्यन्तमाऩवर्गळ्। प्रमाणशरणराय्प् पोरुगिऱदु - अर्थसाधनत्तिल् प्रमाणमॊऩ्ऱैये उपायमाग अवलम्बित्तुप्पोरुगिऱदु ऎऩ्ऱबडि। इदऩाल् नम् प्राचीनर्गळाऩ नाथमुनिप्रभृतिकळुम् नामुम् तर्कपाण्डित्यमिल्लामैयाल् प्रमाणत्तै अवलम्बित्तोमल्लोम्। इन्द तर्कपाण्डित्यम् निऩैत्तबडि विरुद्धार्थसाधनङ्गळुक्कुम् हेतुवागुमागैयाले इदै विट्टु ईश्वरतत्त्वत्तैयुम् चिदचित्तत्त्वङ्गळै युम् यथाप्रमाणम् अङ्कीकरित्तोमागैयाल् इङ्गुम् पिराट्टियै प्रमाणङ्गळ् सॊल्लुगिऱबडि ईश्वरकोटियिलुम् सेर्त्तु अनुसन्धित्तोमेयॊऴिय इतरर्गळ् सॊल्लुम् युक्तिवादङ्गळै यऱियामैयालऩ्ऱॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। आगैयाल् प्रमाणमे अर्थनिरूपणत्तिल् हेतुवॆऩ्ऱु तीर्न्ददागैयाल्। ईश्वरतत्त्वत्तैयुम् – लक्ष्मीनारायणात्मकमाऩ ईश्वरतत्त्वत्तैयुम्। ईशितव्यतत्त्वङ्गळैयुम् - चिदचिद्रूपङ्गळाऩ ईशितव्यतत्त्व ङ्गळैयुम्। यथा प्रमाणन्दॆळियप् प्राप्तम् - प्रमाणविरुद्धतत्त्वङ्गळै विट्टु प्रमाणम् सॊल्लुगिऱबडिये असङ्कीर्णमाग निश्चयिक्कप् प्राप्तमॆऩ्ऱबडि।
इव्वीशेशितव्यतत्त्वङ्गळिल् प्रमाणत्तै अनुसरित्तु ऎल्ला अर्थङ्गळैयुम् तॆळिय वेण्डुमॆऩ्ऱाल् सर्वज्ञप्रायऩुक्कल्लदु तॆळियमुडियुमो? पुराणादिगळिल् भुवनकोशादिगळुम् तत्त्वावान्तरभेदङ्गळुम् अदिऩवान्तरभेदङ्गळुम् विस्तृतङ्गळायिरुक्क इव्वधिकारत्तिल् निरूपिक्काद अव्वर्थङ्गळैयॆल्लामऱियत्ताऩ् वेण्डुमो? वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इव्विडत्तिल् सर्वज्ञऩागवुम् वेण्डा इत्यादिना इव्विडत्तिल् - तॆळियवेण्डिय विषयत्तिल्। सर्वज्ञऩागवुम् वेण्डा - सर्वपदार्थज्ञानमुळ्ळवऩागवुम् वेण्डा। कुत इत्यत्राह – अत्यन्तानुपयुक्तङ्गळिऱ्पोले इत्यादिना । अजडमाऩ आत्माविऩ् व्यावृत्त्यर्थम् प्रकृतिक्कु जडत्वादिज्ञानमुपयुक्तमागुमाप्पोल् प्रकृतिक्कु सावयवत्वनिरवयवत्वज्ञानमुपयुक्तमल्लामैयाले अत्यन्तानुपयुक्तङ्गळॆऩ्गिऱदु। भुवनकोशादिज्ञानम् अर्चिरादिगतिचिन्तनत्तिऱ्कु किञ्चिदुपकारकमागैयाल् स्वल्पोपयुक्तङ्गळॆऩ्गिऱदु। अभिसन्धिपण्णवुम् वेण्डा इति । तद्विषयकजिज्ञासैये वेण्डामागैयाल् तदर्थम् प्रयासमुम् वेण्डामॆऩ्ऱबडि। आऩालिव्वळवुदाऩ् निरूपिप्पाऩे ऩॆऩ्ऩिल्, दृष्टान्तप्रदर्शनेन इव्वळवु निरूपणमावश्यकमॆऩ्गिऱार् अपरिच्छेद्यमाऩ इत्यादिना । पडगोडुवार् - ओडम् नडत्तुवार्। वेण्डुवऩ तॆळियुमाप् पोले इति । लोकत्तिल् ओडम् विडुबवऩ् समुद्रत्तिल् तऩक्कु अनुपयुक्तमाऩ विषयङ्गळै उपेक्षित्तु तऩ् गमनादिकार्यङ्गळुक्कु उपयुक्तङ्गळाऩ वऴिमुदलाऩदुगळै अवश्यमागत्तॆरिन्दु ऎप्पडि कार्यसिद्धियैप् पॆऱुगिऱाऩे अप्पडिये अपरिच्छेद्यमाऩ पदार्थङ्गळिल् अनुपयुक्तङ्गळैयुपेक्षित्तु इव्वधिकारत्तिल् सॊऩ्ऩबडि अवश्यापेक्षितमाऩ तत्त्वचिन्तनमे वेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि इव्वधिकारत्तिल् पण्णिऩ तत्त्वचिन्तनमे अपेक्षितसिद्धिक्कु पर्याप्तमागिल् न्यायतत्त्वम्, सिद्धित्रयम्, तत्त्वरत्नाकरम्, मुदलाऩ प्रबन्धङ्गळुडैय परिशीलनप्रयासम् वेण्डादॊऴियादोवॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् इदु प्रतिष्ठतमागैक्काग इवऱ्ऱिऩ् विरिवुगळ् ऎण्णु किऱदु इति । प्रबलराऩ वादिगळुडैय कुयुक्तिकळाले इन्द तत्त्वचिन्तनत्तालुण्डाऩ ज्ञानत्तिल् संशयविपर्ययादिदोषमुण्डागामल् दृढमाऩ निश्चयमुमदऩालुपायानुष्ठानादिकार्यसिद्धियुमुण्डावदऱ्काग बुद्धिमाऩ्गळुक्कु अन्द ग्रन्थङ्गळिल् बहुमुखमाग प्रयासमुम् वेण्डुमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि तत्वत्रयज्ञानप्रतिष्ठार्थम् तत्वरत्नाकरादिग्रन्थपरिशीलनप्रयासमुम् वेण्डुमॆऩ्ऱाल् अन्द ग्रन्थङ्गळिल् ऒरे तत्वमुळ्ळदॆऩ्ऱुम्, इरण्डॆऩ्ऱुम्, मूऩ्ऱॆऩ्ऱुम्, नाऩ्गॆऩ्ऱुम्, ऐन्दॆऩ्ऱुम्, एऴॆऩ्ऱुम् पलबडियाग विभजित्तु तत्त्वचिन्तनम् पण्णियिरुप्पदाल् अवैगळिन्द ज्ञानत्तिऱ्कु विरुद्धङ्गळागैयाले प्रतिष्ठापकङ्गळागुमो वॆऩ्गिऱ शङ्कां हृदि निधाय अन्द पिरिवुगळॆल्लाम् इन्द तत्त्वत्रयत्तुक्के मुखभेदेन प्रदर्शकङ्गळागैयाले विरुद्धङ्गळागादॆऩ्गिऱार्। इप्पडि मूऩ्ऱु तत्त्वङ्गळाग वगुत्तु चिन्तित्ताप्पोले इत्यादिना । सर्वविशिष्टवेषत्ताले ईश्वरऩ् एकतत्त्वमाग - चेतनाचेतनविशिष्टवेषत्ताले ईश्वरऩै एकतत्त्वमाग। इदऩाल् चिन्तित-तत्त्वत्रयत्तुक्के मेल् मुखभेदेनानुसन्धानम् ज्ञापितमागिऱदु। ईशेशितव्यङ्गळ् - ईशऩ् ऒरुवऩ्। ईशितव्यमाऩ चेतनाचेतनद्वयमॊऩ्ऱु; आगविरण्डु। आत्मानात्माक्कळ् - जीवेशद्वयमॊऩ्ऱु; तद्भिन्नानात्माक्कळॊऩ्ऱु, आगविरण्डु। उपायोपेयङ्गळ् - भक्ति-प्रपत्तिरूपोपायमॊऩ्ऱु, तद्भिन्नोपेयमॊऩ्ऱु, आगविरण्डु। इप्पडिये मेलुम् तत्त्वत्रयङ्गळुक्के विभागङ्गण्डुगॊळ्वदु। सप्तपदार्थचिन्तादिगळिति । भगवान्, अविद्या, कर्म, कालः, कर्तव्यता, इतिकर्तव्यता, संयमः ऎऩ्ऱु रहस्यशास्त्रत्तिऱ्सॊऩ्ऩ एऴु पदार्थङ्गळ्। आदि-पदात् षड्विंशति सप्तविंशतितत्त्वविभागत्तुक्कु ग्रहणम्। इप्पडि तत्त्वत्रयत्तुक्के मुखभेदेन विभाग-चिन्तनमागैयाल् विरोधमिल्लाविडिलुम् स्वल्पप्रयोजनमावदु उण्डोवॆऩ्ऩ वरुळिच् चॆय्गिऱार् अव्वो ज्ञानानुष्ठानप्रतिष्ठारूपङ्गळाऩ प्रयोजनविशेषङ्गळ् कण्डुगॊळ्वदु इति । चेतनाचेतनविशिष्टवीश्वरऩ् ऒरु तत्त्वमॆऩ्गिऱ चिन्तनैयाल् चेतनाचेतनङ्गळुक्कु तदपृथक्सिद्धविशेषणत्वेन पृथक्स्थितिप्रतिपत्त्यनर्हत्वज्ञानप्रतिष्ठापनमुम् ईशेशितव्यविभागचिन्तनत्तुक्कु ईश्वरेतरत्तुक्कु स्वातन्त्र्यात्यन्ताभावज्ञानप्रतिष्ठैयुम्, आत्मानात्मविभागचिन्तनत्तुक्कु देहादिगळिल् आत्मत्वाभावज्ञानप्रतिष्ठैयुम् प्रयोजनम्। इप्पडिये मेलुम् प्रयोजनविशेषङ्गळ् काणलाम्। इप्पडि तत्त्वत्रयज्ञानप्रतिष्ठार्थम् बुद्धिमाऩ्गळुक्कु विरिवु कऱ्कवेणुमॆऩ्ऱु सॊल्ललामो? शास्त्रप्रयासङ्गळिल् निऩ्ऱुम् विरतऩागवेण्डुमॆऩ्ऱऩ्ऱो शास्त्रम् सॊल् लुगिऱदॆऩ्ऱु शङ्कित्तु अदऩ् भावत्तै विवरिक्किऱार् शास्त्रज्ञानमित्यादिना । शास्त्रज्ञानं – बहुविस्तरमाऩ शास्त्रजन्यज्ञानम्। बहुक्लेशं – बहुक्लेशत्ताले साध्यम्। शास्त्राभ्यासत्तिल् गहनङ् गळाऩ अनेकयुक्तिकळुम् अनुमानादिभेदङ्गळु मवश्यापेक्षितङ्गळागैयाल् अतिप्रयास मुण्डु। अप्पडियदै साधित्तालुम् बुद्धिमाऩ्गळुक्कुङ्गूड बुद्धिचलनसम्भावऩैयुमुण्डु। आगैयाल् प्रयासमुम् बुद्धिचलनसम्भावऩैयुमिल्लाद आचार्यऩुडैय सङ्ग्रहोपदेशत्ताले हरिं बुद्ध्वा । इदु उपायोपयुक्तमाऩ तत्त्वत्रयबोधादिगळुक्कुम् उपलक्षणम्। सर्वकर्मसु – विस्तरशास्त्राभ्यासरूपमाऩ सर्वकर्मङ्गळिल् निऩ्ऱुम्। विरमेत् – उपरतऩागक्कडवऩॆऩ्बदु श्लोकार्थम्। इदिऩ् भावत्तै विवरिक्किऱार् ऎऩ्गिऱदु उपयुक्ततममाऩ इत्यादियाल्। ‘‘उपयुक्ततममाऩ सारांशत्तै" ऎऩ्ऱदाल् हरिशब्दम् उपयुक्ततमसारांशत्तिऱ्कु उबलक्षण मॆऩ्ऱदायिऱ्ऱु। कडुग श्रवणम्बण्णि - बहुकालसाध्यमाय् बहुविधयुक्तिसापेक्षमाऩ शास्त्रश्रवणत्तिलिऴियादे आचार्यऩुडैय निष्कृष्टोपदेशत्ताले स्वल्पकालत्तिल् श्रवणम् पण्णि। इदऩाल् पूर्वार्धत्तिऱ्सॊऩ्ऩ शास्त्रज्ञानम् सारतममऩ्ऱागैयालुम्, बहुकाल-साध्यमागैयालुमदिल् निऩ्ऱु उपरतऩाय् सारतममाऩ आचार्योपदिष्टार्थत्तैये प्रथमतः श्रवणम्बण्णि मोक्षोपायत्ति लिऴियवेण्डु मॆऩ्गिऱ अर्थम् किडैक्कुमेयॊऴिय ज्ञानानुष्ठानप्रतिष्ठार्थमागवुम् शास्त्रज्ञानम् वेण्डामॆऩ्ऱुम् सर्वथा तद्धेतुभूतव्यापारत्तिल् निऩ्ऱुमुपरतऩाग वेण्डुमॆऩ्ऱुम् सॊल्लुगिऱवर्थम् किडैक्कादॆऩ्ऱु ज्ञापिक्कप्पट्टदु। इदऱ्कॊरु दृष्टान्तमरुळिच्चॆय्गिऱार् कृषिपण्णादेयुण्ण विरगुडैयवऩ् कृषिचिन्तैयै विडुमाप्पोले इति । अदावदु कृषि ऒरु भोजनोपायम्। अदु प्रयाससाध्यम्। अदऩ्ऱिक्के ऒरुवऩुक्कु उपायान्तरत्ताल् सुलभमाग भोजनम् किडैक्कुमागिल् अवऩन्द कृषियिल् चिन्तैयै विट्टिरुप्पाऩॆऩ्बदु। इदै दार्ष्टान्तिकत्तिल् काट्टुगिऱार् विरिवु कऱ्कैक्कीडाऩ इत्यादिना । शास्त्रजन्यज्ञानम् मोक्षोपायोपयुक्तम्। आऩालदु बहुप्रयाससाध्यम्। ऒरुवऩुक्कन्द प्रयासमऩ्ऱिक्के आचार्योपदेशत्तालेये मोक्षोपायोपयुक्तसमीचीनतत्त्वज्ञानम् किडैक्कुमागिल् अवऩ् शास्त्रजन्यज्ञानार्थमाऩ प्रयासत्तै विट्टु उपदेशजन्यज्ञानत्तालेये उपायत्तिल् शीघ्रमाग इऴियवेण्डु मॆऩ्बदे श्लोकतात्पर्यमॆऩ्ऱु करुत्तु।
इप्पडि उपयुक्तांशत्तै ग्रहित्तु उपायत्तिलि ऴिन्दालुम् अन्द उपयुक्तांशग्रहणम् शास्त्रजन्यज्ञानम्बोल् सुखावहमागुमो वॆऩ्ऩ वरुळिच्चॆय्गिऱार् उपयुक्तेषु वैशद्यमिति । वैशद्यमावदु उपदेशत्ताल् श्रुतमाऩ अर्थत्तिलुम् सम्भावितसंशयविपर्ययनिवृत्तिहेतुभूतः मननजन्यः ज्ञानविकासविशेषः । त्रिवर्गनिरपेक्षता – अल्पत्वास्थिरत्वादिदोषचिन्तनत्ताले सम्पादनीयमाऩ धर्मार्थकामरूपत्रिवर्गङ्गळुडैय अपेक्षारहितत्वम्। करणत्रयसारूप्यं – मनोवाक्कायरूपकरणत्रयत्तुक्कुम् निवृत्तिधर्मैकप्रवृत्तिरूपसमानधर्मत्वम्। इति सौख्यरसायनं – इति – एतत् त्रितयम्। सौख्यं – सुखम्; स्वार्थे ष्यञ् । अदऱ्कु रसायनं – औषधविशेषम्। लोकत्तिल् रसायन मॆऩ्गिऱ औषधमॆप्पडि अतिशयित सुखजनकमो अप्पडिये इन्द उपयुक्तवैशद्यादि त्रितयमु मतिशयितसुखजनकमॆऩ्ऱबडि। इदऩाल् शास्त्रजन्यज्ञानमॊरुविद सुखजनकमायिरुन्दालुम् प्रयाससाध्यमागैयाले स्वल्पदुःखजनकमायुमिरुप्पदाल् रसायनम् पोल् सुखैकजनकमागादॆऩ्ऱु ज्ञापितमायिऱ्ऱु। शिष्यबुद्धिसौकर्यार्थम् कीऴ्च्चॊऩ्ऩ अधिकारार्थत्तैप् पाट्टाले सङ्ग्रहिक्किऱार् तेऱ वियम्बिऩर् इत्यादिना । मऱैनूल्दन्दवादियरे। मऱै वेदमागिऱ, नूल् - शास्त्रत्तै, तन्द - उपदेशित्तवर्गळाऩ, आदियर् - पूर्वर्, पूर्वाचार्यर्गळॆऩ्ऱबडि। अरुळाल् - कृपैयाल्, ख्यातिलाभपूजापेक्षैयऩ्ऱिक्के केवलकृपैयाले ऎऩ्ऱबडि। इदऱ्कु “तेऱवियम्बिऩर्” ऎऩ्बदोडन्वयम्। ऎदऱ्कागवॆऩ्ऩिल्? विऩैयुडम्बिल् - कर्मत्ताले वन्द देहत्तिल्, कूऱुबडुम् - सेर्न्दुवरुम्, कॊडु मोहमुम् - नरकावहमाऩ आत्मभ्रममुम्, ताऩिऱैयाङ्गुऱिप्पुम् - ताऩे स्वतन्त्रऩागलामॆऩ्ऱ ऎण्णमुम्, इङ्गु अनीश्वरवादरुचियुम् विवक्षितम्। माऱ निऩैन्दु - नमक्कुत् तीरवेण्डुमॆऩ्ऱु निऩैत्तु, सित्तुमसित्तुमिऱैयुमॆऩ वेऱुबडुम् - चेतनतत्त्वम्, अचेतनतत्त्वम्, शेषियाऩ ईश्वरतत्त्वमॆऩ्ऱु भिन्नभिन्नमाऩ, वियऩ्ऱत्तुवमूऩ्ऱुम् - विस्मयनीयमाऩ तत्त्वत्रयत्तैयुम्, तेऱ – अतिमन्दबुद्धिकळाऩ नामुम् संशयविपर्ययमऱ तॆळियुम्बडि, इयम्बिऩर् - उपदेशित्तार्गळॆऩ्ऱ पडि। इदऩाल् विशदमाऩ तम्मुडैय तत्त्वत्रयज्ञानम् ‘‘उपदेशाद्धरिं बुध्वा’’ ऎऩ्गिऱबडि शास्त्राभ्यासप्रयासमऩ्ऱिक्के केवलाचार्योपदेशत्तालेये वन्ददॆऩ्ऱु सूचितम्।